33ste Jaargang No. 2848. en Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Uitgever J. WINKEL JBureau: SCIliCitlï, Laan, I) 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 6 Cents. ADVERTENTIEN van I tot 6 regels f 0.26iedere regel meer 5ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Gemeente Sc hagen. Bekendmakingen. JACHT. Nationale Militie. FEUILLETON. Binnenlatidsch Nieuws. Li Alititd NiEiws-, Mmtcitic- Lnlliiitlil De Burgemeester van Schagen brengt ter algemeene kennis het navolgende De Commissaris der Koningin in Noord- Holland, Gezien het besluit van Gedeputeerde Sta ten dier provincie van 20 dezer n°. 39 Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni 1857 (Staatsblad n°. 87); Brengt ter kennis van belanghebben- den dat de jacht op waterwild in dit gewest worden geopend als volgt in den kring begrepen binnen den Westfrieschen Omring dijk, in de gemeente Pettenin de gemeente Callantsoogals mede in het gedeelte van dec polder het Koegrasgelegen onder de gemeente Helder, op zaterdag 14 Juli 1891 met zonsopgang; op het eiland Texel, met uitzondering van den polder Eijerlandop Zaterdag 1 September 1894 met zonsopgang; en in de overige deelen der provincie, dus ook in den polder Eijerland op Texel op Woensdag 1 Augustus 1894 met zons opgang- En zal dit besluit in het Provinciaal Blad worden geplaatst en voorts in iedere gemeente van Noord-Holland worden aan geplakt. Haarlem, 26 Juni 1894. De Commissaris der Koningin voornoemd, get. SCHORER. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. De Burgemeester van Schagen, daartoe de noodige aanschrijving ontvangen heb bende, brengt ter algemeene kennis dat tot den werkelijken dienst worden opgeroepen onderstaande verlofgangers der lichtingen 1891 en 1892, te weten Belles, Casper, behoorende tot het le Reg' Infanterie (garnizoen Helder) tegen 13 Au- gnstus a.s. Strijbis, Abraham, beboorende tot het 2e Reg. Vest. Artillerie (garnizoen Naarden) tegen 17 Augustus a.s. Bomhoff, Pieter, behoorende tot het 7e Reg. Infanterie (garnizoen Naarden) legen 17 Augustus a.s. Welke verlofgangers op genoemde da tums bij hun korps present zullen moeten zijn vóór des namiddags 4 are. Schagen, 10 Juli 1894. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. n Roman van August NiemanD. 8. Wolf dacht, dat is toch een zeer merk waardig meisje. Hjj kon de vrouwen genoeg Felicitas niet geheel en al te gelooven. Waar ooit ter plaatse had hjj een vrouw gerond en, die zoo zonder jaloezie over de schoonheid van een andere vrouw sprak. Ui) vertrouwde Felicitas niet gebeel en al meer 60 bij wilde haar een weinig opmerkzamer nagaan. Hjj vond haar nu in 't geheel niet ®®«r leeljjk. Wanneer zjj sprak, helderde aar Selaat op zeer merkbare wjjze op, en vroeger aapachtig genoemd had, u kem na P'kent. Verwend en ver dek 001 ®"e Trou*en, kwam hjj op het D beeld, dat Felicitas verliefd op hem en nu °P. Geertruida was. f 83 uw nicht lief hebt, lieve juf- rerJ' j-Ze'fe hiJ> »en gü 200 dapper en den zn,t gÜ mjj zeker een goe- q geven. Wat zal ik doen Ik wil den tö t0' de mÜne maken. Heb ik he- nog antwoord te verwachten Een der Duitsche werk lieden, te ALKMAAR werkzaam aan een nieuwen gashouder, bracht Maandagmor gen oms'reeks twaalf uur met een mes of dolk in eene vlaag van woede den werk man A. P. eene vrij diepe wonde in den buik toe. De gewonde, die hevig bloedde, werd in het bureau van politie onmiddel lijk door twee geneesheeren verbonden en vervolgens per brancard naar zijne wouing gebracht. De dader werd terstond in hech tenis genomen. Gedurende den tijd, dat de Duitschers in de stad werkzaam zijn, heb ben reeds meer onaangenaamheden plaats gehad. Bij de Ned. Hervormde Kerk te NIEUWE NIEDORP is beroe pen ds. J. J. H. Bange Jr. te Lang §- z w a a g. Terwijl de veehouder B. te TEXEL, maandagmorgen met zijn ksp- wagen het dorp den Burg uitreed, schrik te het paard voor een hoop steenen aan den weg en deed een zijsprong. Daardoor kan telde de wagen en kreeg zooveel schade, dat de tocht niet kon worden voortgezet. Gelukkig bekwam geen der personen in het rijtuig letsel. De hoofden van scholen en onderwijzers op TEXEL, de heeren C. SchaapJ. deJonghen S. de Boer, zyn voornemens op het eiland eene particulie re normaalschool op te richten. Daaraan schijnt wel behoefte te bestaan, nu er voor de jongelieden op 't eiland, die bij 't on- sebnr.u-L11. n'°' en morgen ook nietwaar heid 1 m 8eheel niet. Wat zal Goer- 6, j V°P "wen brief antwoorden Gjj doelt l e' slot op, dat gij in staat zoudt zjjn die ene,iOD'VOeren wat moeteen eenvou- denr» Szaam meisje daarop antwoor- k4J^t*nn?er 'k te stormachtig geweest ben, hieven ""B '«beteren. Ik wil ook andere laoK(j schrijveD; ik wil, wanneer het ver- °'sehoon°!r i' den ridder Toggenburg spelen ^aak J"Jeen.'>8 den raadDt°r ®'j.een. opzochten en welgemeec- le boiter Van .mÖ aannemen, zoo laat al- uit Leir,S^0"^'leden varen. Het beste was, ®era (c !e vertrekken. Gjj woont im- dreg. jj. er'l)n> Reis af en geef mjj uw a- BBnstie u, ™edtdeelen, wanneer het een k'kens om?lDjlik is' GiJ 8chrijft mjj, maar Het raa f "aam van W e g e 1 i n. Vooth*- d de P'omenade, waar hen en ü8angers vcoiby kwamen, verla- 'h-en liet^„ee.D alzaat, waar weinig "«pen, ingeslagen. uun- „Mijn lieve juffrouw," sprak Wolf, ,ik zon onwaarheid spreken, wanneer ik u zeide, dat uw raad mjj beviel. Verwjjder ik mij, dan is 't hetzelfde, alsof men mij de ooren van bet hoofd had gerukt. Buitendien ge voel ik mjj ongelukkig, wanneer ik kort eu goed, ik wil hier bljjven. Wanneer ik u gehoorzaam, wanneer ik u veroorloof mij een opmerkingalle leugens zjjn dom, alleen de waarheid is interressant. Laat mjj zonder omwegen tot n spreken 1 Hebt gij er geen bedoeling mede, dat gjj mjj ver- wjjderen wilt?' Wat beteekent dat „Op gevaar af, dat gjj mij voor verwaand en brutaal houdt.' ,Ben ik u wel gebeel onverschillig? Zjjt gjj niet jaloersch op uw nicht?" Felicitas bleef staan, haar hoofd zonk op de borst, zoodat haar hoed haar gelaat ge heel bedekte. Haar boezem ging haastig op en neder. „Slechls de waarheid is interressant,* zeide zij na een poos, terwjjl Woif haar in gespannen verwachting aanzag. „Nu dan,* toen hief zjj het hoofd op, en deed al de bekoriDg en kracht harer oogen gelden „ik wil u de volle waarheid zeg gen. Onverschillig zjjt gjj mij in 't geheel niet en op mijn nicht ben ik jaloersch. Maar ik houd voor oogen, dat gjj en Geertruida gelukkig moet worden." „Edel meisje!" sprak Wolf. Hij voelde zjjn eergevoel, trots al zjjn vrouwenkennis, gestreeld. Dat was nu eens iets buitenge woons. Liefdo van de geliefde en opofferende vriendschap daarenboven. Tranen waren in hare zwarte oogen opgeweld, twee enkele tranen, die den gloed der donkere sterren, verflauwd schenen te hebben. Wolf drukte haar de hand en zou bare oogen gekust hebben, als de plaats daartoe ge schikt geweest was. Felicitas, ik gehoorzaam u gebeel," sprak bjj! „Wat beveelt gy Het jonge meisje deed moeite, om zich te beheerschen en sprak dan op zachten toon .Gij gaat naar Berlijn, en wy corres ponderen met elkander. Gjj zult alles weten, wat zjj doet en ik zal Geertruida's wankel baar karakter in het rechte spoor weten te honden. Mijn geluk zal daarin bestaan, dat ik haar gelukkig maak." Wolf was vast besloten, de raad van znne nieuwe, edele vriendin op te volgen, en toen hjj zich verwijderd bad, dacht hy nog telkens aan die mooie oogen. Zyn hart derwijs opgeleid wenschen le worden, geene voldoende gelegenheid bestaat. De afdeeling'ïEXEL, van het N. O. G. zal Zaterdag a. het vijf tigjarig bestaan vieren. Van de oprichters is nog in leven, de heer T. R. Zwaai oud-onderwijzer, reeds 95 jaren oud en thans te Terschelling woonachtig. Zondag 8 dezer is de ge- wone jaarlijkscheharddraverij aan de Hengst man te HEER-HUGOWAARD, onder groote belangstelling, gehouden. Negen paarden namen aan den wed strijd deel. De prijs van f40.werd ge wonnen door labor III van den heer Chr. Oortman Gerliugs te Hoorn, berijder C. Bierde premie f 20 door Wilhelm van den heer C. den Das te Schoorl, berij der C. Dalenberg en de 2e premie f 10 door Paltie van den heer J. Pronk te WarmenhuizeD, belijder de eigenaar. Zaterdag sloeg de blik- sem in een hooistapel van de wed. K. Hoogetoorn in »de Purmer" onder EDAM, die in asch werd gelegd. Te HOOGKARSPEL is eene hooirook op het land van den heer P. Bakker door den bliksem getroffen en ondanks den hevigen regen tot den grond afgebrand. De f 18.000, die bij een inwo ner van DELFZIJL uit de brandkast zouden zijn ontvreemd, bleken in een an dere kast opgeborgen te zijn. De persoon, die verdacht werd ze ontvreemd te hebben die althans moest hooren dat ze verdwe nen waren en dat hij alleen in do kamer was geweest eischt thans een schade vergoeding van 1 20.000.— ZwCt.) Over denGvmnastiekwed- strijd te HAAKLEM, welke Maandag 1.1. plaats had, wordt het volgende gemeld Het plasregende toen te half twaalf de wedstrijd in hel polsspringen een aanvang nam. Het gras was nat, de polsstokken waren nat, de springplanken waren nat en de sprin gers waren nat. Dat dit van invloed was op de spron gen, is natuurlijk. Terwijl anders de heeren Joh. Martin en Bijpost het met het groot ste gemak tot 3,IC M. brengen, brachten zij het heden niet hooger dan 2.70 meter, gloeide na eenmaal voor Geartrnida, anders zjj was het interressantste meisje, wat hjj ooit gezien had, deze Felicitas. Hij ver liet zich mat het oog op da toekomst, niet alleen op haar; bjj dacht ook aan dr. Lam port en het halve millioon, dat bjj den ouden Beunewitz als borg wilde aanbieden. En zoo toegerust, reisde hjj naar Berlijn af. Hoppegarten en de Unionclub waren Wolfs toevluchtsoorden. Wie hem daar aanschouwd had, zou niet op het idee gekomen zjjn, dat de ze man verliefd was. Hjj stond om vjjf uur in den morgen op, reed twee of drie paarden af, dronk een kop thee en at daarbij twee beschuiten, be zocht ieder paard, dat in den stal naast de villa stond, wreef de boesten eigenhandig de beenen af, stelde belang in poetsen en voeren en sprak met zijn personeel, stal knechten en jockeys, over traineeren, alsof hjj een oud pikeur was. Tegen elf uur ging hjj in een licht rijtuig naar de stad, en liet het toezicht over Hoppegarten aan den heer von Wiuowsky over. Hjj zelf zette zich aan zijn schrijftafel in Unionclub en werd op en top bankier. Met zekere blikken doorliep hjj de beursberichten en gaf orders tot aan- of verkoopen. Dan schreef hjj brieven over ren- aangelegenheden, naar alle windstre ken. Als een spin in zijn net, zat Wolf Schrötter in Unionclub en zorgde voor al de dradeD, die naar ge wichtige renplaatsen en groote stallen in Uuitschland, Oostenrijk en Hongarye voer den. Zijn private woning in de Keurvor- stenstraat speelde Blechts een geringe rol in zijn levenswijze, ofschoon die wel zoo ingericht was, dat men er tevreden in zjjn kon. 's Avonds zat bjj weder in de club en speelde hoog spel. Aebt dsgen lang had Wolf op deze ma nier geleefd, toen zijn hart door een mach tig verlangen vervuld werd. Het was zonder Geertruida niet nit te houden. Drie brieven van Felicitas had hjj in dezen tijd ontvan gen en telkens over den inhoad gelachen. Want de berichten omtrent Geertruida waren waarachtig slechts voorwendsels voor zeer slecht verborgen liefdesverklaringen. Niets gewichtigs was er in Leipzig voorgevallen. De oude Bennewitz gevoelde zich, zooals Felicitas schreef, zeer op zijn gemak, door den afreis van den vrijer, maar paste hei- meljjk, gelijk een vrek op zjjn geld, op zjjn schat. Maar aan den anderen kaot was Wolf zeer gelukkig geweest. Wat hjj kocht, daar- ook Simon Martin, die prachtig, met éle- gance sprong, kon het niet tot 2.80 meter brengen. Wel kwam hij over het touw heen, doch tot twee keer toe raakte een zijner lichaamsdeelen dit aan en dan gold de sprong niet. Het hardloopen was, wat de prijzen aan gaat, gecombineerd met het polspringen, en ook hier oefende de vochtigheid invloed nit op de snelheid waarmede geloopen werd, hoewel niet in die mate als bij Jen eersten strijd. De baan 100 meter lang, werd het vlugst geloopen door de heeren Bijpost te Am sterdam, die er 13 en S. Martin te Haarlem, die er 14 seconden over deed en terwijl deze beiden in het polspringen gelijk stonden, werd thans de prijs toege kend aan den heer Bijpost en de tweede aan S. Martin. Aan den worstelwedstrijd namen 7 perso nen deel. De eerste prijs voor het worstelen werd toegekend aan den heer Joosten en de tweede aan de heer Ohr, beiden te Amster dam. Het was intnsschen goed twee uur ge worden en zie, de regen hield op, de zon kwam door en ook de laatste wedstrijden, aan ringen, harren, o neen, brug en rek, werden op het teriein gehouden. Voor deze wedstrijden waren bepaalde bewegingen voorgeschreven en wel voor elk werktuig twee, een vlugge en een krachtoefening. Hierbij was wel wat moois te zien. De prijzen werden behaald door de heeren, hieronder volgende, met het aan tal punten achter de nameu vermeld. 1. W. J. Bakker te Amsterdam, 86*3; 2. J. Stalling te Amsterdam, 83Y2; 8. D. J. W. Westerveld te Haarlem, 80s/s; 4. W. J. v. Es, te idem, 78%5. A. A. Sprenger Jr., te idem, 78; 6. J. de Veer, te Amsterdam, 77a/s; 7. J. Dekker te Zaandam, 77s/g; 8. A. van Bnuren te Amsterdam, 741/a9, F. A. F. Groneman te Wieringerwaard, 7 ls/8; 10. H. J. See- boldt U Den Helder, 71; 11. H. J. H. Ohr te Amsterdam, 699/s; 12. J. H. War nier Jr., te Haarlem, 68%; 13. N. Hild- ring te Amsterdam, 68; 14. J. Karper te Amsterdam, 68; 15. Er. Brsun te Am sterdam, 65 en 20. J. A. Lentz te Haarlem, 65. Alvorens de commissaris van H. M., die ook nn weder geruimeu tijd tegen woordig was, de diploma's uitreikte, sprak hij het gewestelijk bestnnr en de regelings commissie toe. Ten slotte drukte jhr. Sehorer den wensch nit, dat het alle turners goed zon ge weest zijn hier te komen. Daverende bravo's volgden op deze re de. Tot de uitreiking der kransen en diploma's overgaande sprak de oudste freule Boreel den heer J. Bijpost als volgt aan: ,/Het is mij een groote eer u dezen krans te mogen uitreiken en ik hoop dat ge na dezen er nog vele znlt behalen, doch ziende op dien, welke ik u nu overhan dig steeds zult denken: „Van Haarlem be gon voor mij de victorie." De krans door den heer Bakker Dehaald, hing de freule hem om den hals, waarop lnide bravo's volgden. Juist gedurende de prijsuitreiking kwa men de kinderen nit de sociëteit Be Kroon op het terrein aan. Het was een gejoel en een pret van be lang Vijf dreumissen liepen met hammen en geen kind ging been zonder prijs. De volksliederen werden door de kleinen met groote opgewektheid gezongen. Men verzoekt ons plaat sing van onderstaande: Op initiatief van het //Departement Alkmaar van de Maatschappij tot Bevordering van Nijverheid", ge steund door de //Atdeeling Alkmaar en Omstreken van de Maatschap pij tot Bevordering der Bouw kunst," heeft zich te ALKMAAR eene Commissie gevormd, die zich ten doel stelt in April 1895 een wedstrijd tusschen handwerkslieden uit Alkmaar en omstre ken te organiseeren, en daaraan een ten toonstelling te verbinden van de ter me dedinging ingezonden voorwerpen. Gedachtig aan de verrassend gunstige resultaten 0. a. te Leiden en te Amster dam verkregen, meenen de ondergetee- kenden, dat ook hier een dergelijke wed strijd tusschen handwerkslieden, waarbij deze kunnen toonen wat zij vermogen, nut zou kunnen stichten, niet alleen van steeg de koers en hij kon met gemak een half millioen in soliede papieren vast zetten. Hij schreef alzoo aan dr. Lamperteo verzocht hem dringend, dan nu nog een maal den oude te bestormen, eerlijker een loyaler, kon toch niemand doen. Hij had dezen brief geëindigd in zijn pri vaatwoning waar hij als ordelievend man, zijn hartsaangelegenheden beredderde, in te genstelling met de Unionclub, waar beurs, of ander spel haar plaats hadden. Na be zag hij deu gesloten brief van buiten en haalde dan de brief van zyn zwarte vrien din te voorschijn. Zijne phantasie bad zich zoo dikwerf met Felicitas en Geertruida be zig gehouden, dat hij zich soms tot iets uit de werkelijkheid bepalen moest, om niet tus schen die tweo in de war te geraken. Hij was van zulk een levendig temperament, dat zijn verbeeldingskracht hem beelden voor oogen tooverden, die op de levende vrouwen soms maar zeer weinig gele ken. Zoo had dan ook Filicitas een wonder baarlijke gestalte voor zijn oog aangenomen. Hare brieven hadden dat uitgewerkt. Het meisje scheen hem somtijds al te verleidelijk. Waarom zweeg Geertruida Had zij niet Diet die ziel harer nicht, zoo rijk aan liefde? Wolf verlangde aangebeden te wor den. Waarom kon Geertraida hare schuw heid niet overwinnen. De liefde tot hem, moest toch over alle hindernissen zege vieren. Wel waren de verzekeringen, die Felicitas hem schreef, geheel en al gerust stellend, maar hij wenschte zoo vurig, dat de jaloezie der leelijke, een weinig in Geer truida overging. De leelijke Ja, als hij terugdacht aan dat bleeke gelaat en de verrukkelijke oogen, dao was er van ieelijk- heid geen spoor meer te bekennen. Hoogst pikant was hare verschijning, En hare brieven een verborgen prikkel was er in haren stijl, zij verstond het zoo goed, hem daar te treffen, waar hij kwetsbaar was. Hij zat bij zijne brieven en dacht na, en hij schilderde zich voor, hoe groot zijn tri- omph zijn zou, wanneer hij die wonderschoo- ne blonde de zijne noemen kon. Hij vertrouw de niet geheel op zijn bemiddelaar en op zijn geld.Maar alles wilde hjj beproeveu.om met be hulp zijner zwartoogige vriendin zijn doel te bereiken, en dan steeg zijn moed weder. Onderwjjl hij zoo zat te wikken en te we gen, werd een dame aangediend, en eer hij over de ontvangst bescheid kon geveD, ruisch te reeds een zijden kleed achter hem. Hij sprong op en trad de dame koel en stug tegemoet: Bertha, de schoone tooneelspeelster die hij niet meer liefhebben kon, had| hot gewaagd voor hem te verschijnen, Zij stond deemoedig, zoo overgege ven aan haar gevoel ea toch zoo schoon in zooverre zulk een vrouw, over wier hoofd al reeds zoo menige storm was heengegaan, schoon genoemd kon worden. Vroeger had Wolf gedacht dat als een vrouw hem boeien kon, dan bet wel deze vrouw zon zijn, die veel gezondigd en geleden had. Maar nu was zij niets meer voor hem. „Hoe zou ik u moeten baten I" sprak zy. nadat zij zijn koelen blik eenige oogenblik- ken verdragen had. „Geen onnutte omwegen!" antwoordde hij met beleedigende scherpte. „Wanneer gij een wensch hebt, waarvan gij de vervulling in mijn handen gelooft, zoo verzoek ik u het zonder omwegen te z ggen." „Wolf, gij zijt een vreeselijk mensch." Hij trok de weukbranwon te zamen. „Wellicht is het 't werk van een onzin- nige, dat ik tot u kom het zou geea won der zijn, zoo ik mijn verstand had verloren.* „Misschien hebt gij uw verstand nooit ge had, mijn waarde. Dat is, hetgeen ik vormoed. Ik denk aan de poets, die gij mij gebak ken hebt kent gij mij zoo weinig, dat gy gelooft, dat ik zoo iets vergeet?* „Het schaduwbeeld van een doodo kan uw wraakgevoel toch wel bevredigen, ontzettend mensch." »Wij strijden hier met holle woorden om niets, mijn goede Bertha. Ik behoor niet tot de menschen, die door jaloszio opge zweept worden; neen ik koel af, wanneer ik een medeminnaar vind. Zoo is van wraak gevoel bjj my ook geen sprake. De zaak is uit, en gy moest u daarin schikken." „Ik kan niet 1* riep zy en zonk aan zij ne voeten neder. „Ik kan niet vergeten, wat gij voor mij geweest zgt. Ik ben de uwe en zal het eeuwig blyven uwe sla vin, nw eigendom. Heb erbarmen met my „Wat beteekenen deze beloften uit uwe mond," antwoordde hij, een schrede terug gaande, zoodat hare hauden en lippen die naar zijn hand zochten, alleen de lucht' be- roerden. „Gij zult toch niet willen ontken nen, dat gij met mijnheer van Zanowitsky een verhoadiug hadt aangeknoopt Dat ziet er nat zoo uit, alsof ge g-heel en al de myoe waart. Waarachtig myn waarda hebt niet geaarzeld hem en mij in een kri-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 1