33ste Jaargang No. 2848.
en
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag-
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL
JBureau: SCIliCitlï, Laan, I) 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 6 regels f 0.26iedere regel meer 5ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Gemeente Sc hagen.
Bekendmakingen.
JACHT.
Nationale Militie.
FEUILLETON.
Binnenlatidsch Nieuws.
Li
Alititd NiEiws-,
Mmtcitic- Lnlliiitlil
De Burgemeester van Schagen brengt
ter algemeene kennis het navolgende
De Commissaris der Koningin in Noord-
Holland,
Gezien het besluit van Gedeputeerde Sta
ten dier provincie van 20 dezer n°. 39
Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni
1857 (Staatsblad n°. 87);
Brengt ter kennis van belanghebben-
den
dat de jacht op waterwild in dit gewest
worden geopend als volgt
in den kring begrepen binnen den
Westfrieschen Omring dijk, in de gemeente
Pettenin de gemeente Callantsoogals
mede in het gedeelte van dec polder het
Koegrasgelegen onder de gemeente Helder,
op zaterdag 14 Juli 1891 met zonsopgang;
op het eiland Texel, met uitzondering
van den polder Eijerlandop Zaterdag 1
September 1894 met zonsopgang;
en in de overige deelen der provincie,
dus ook in den polder Eijerland op Texel
op Woensdag 1 Augustus 1894 met zons
opgang-
En zal dit besluit in het Provinciaal
Blad worden geplaatst en voorts in iedere
gemeente van Noord-Holland worden aan
geplakt.
Haarlem, 26 Juni 1894.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
get. SCHORER.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
De Burgemeester van Schagen, daartoe
de noodige aanschrijving ontvangen heb
bende, brengt ter algemeene kennis dat tot
den werkelijken dienst worden opgeroepen
onderstaande verlofgangers der lichtingen
1891 en 1892, te weten
Belles, Casper, behoorende tot het le Reg'
Infanterie (garnizoen Helder) tegen 13 Au-
gnstus a.s.
Strijbis, Abraham, beboorende tot het 2e
Reg. Vest. Artillerie (garnizoen Naarden)
tegen 17 Augustus a.s.
Bomhoff, Pieter, behoorende tot het 7e Reg.
Infanterie (garnizoen Naarden) legen 17
Augustus a.s.
Welke verlofgangers op genoemde da
tums bij hun korps present zullen moeten zijn
vóór des namiddags 4 are.
Schagen, 10 Juli 1894.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
n
Roman van August NiemanD.
8.
Wolf dacht, dat is toch een zeer merk
waardig meisje. Hjj kon de vrouwen genoeg
Felicitas niet geheel en al te gelooven.
Waar ooit ter plaatse had hjj een vrouw
gerond en, die zoo zonder jaloezie over de
schoonheid van een andere vrouw sprak. Ui)
vertrouwde Felicitas niet gebeel en al meer
60 bij wilde haar een weinig opmerkzamer
nagaan. Hjj vond haar nu in 't geheel niet
®®«r leeljjk. Wanneer zjj sprak, helderde
aar Selaat op zeer merkbare wjjze op, en
vroeger aapachtig genoemd had,
u kem na P'kent. Verwend en ver
dek 001 ®"e Trou*en, kwam hjj op het
D beeld, dat Felicitas verliefd op hem en
nu °P. Geertruida was.
f 83 uw nicht lief hebt, lieve juf-
rerJ' j-Ze'fe hiJ> »en gü 200 dapper en
den zn,t gÜ mjj zeker een goe-
q geven. Wat zal ik doen Ik wil
den tö t0' de mÜne maken. Heb ik he-
nog antwoord te verwachten
Een der Duitsche werk
lieden, te ALKMAAR werkzaam aan een
nieuwen gashouder, bracht Maandagmor
gen oms'reeks twaalf uur met een mes of
dolk in eene vlaag van woede den werk
man A. P. eene vrij diepe wonde in den
buik toe. De gewonde, die hevig bloedde,
werd in het bureau van politie onmiddel
lijk door twee geneesheeren verbonden en
vervolgens per brancard naar zijne wouing
gebracht. De dader werd terstond in hech
tenis genomen. Gedurende den tijd, dat de
Duitschers in de stad werkzaam zijn, heb
ben reeds meer onaangenaamheden plaats
gehad.
Bij de Ned. Hervormde
Kerk te NIEUWE NIEDORP is beroe
pen ds. J. J. H. Bange Jr. te Lang §-
z w a a g.
Terwijl de veehouder B.
te TEXEL, maandagmorgen met zijn ksp-
wagen het dorp den Burg uitreed, schrik
te het paard voor een hoop steenen aan den
weg en deed een zijsprong. Daardoor kan
telde de wagen en kreeg zooveel schade,
dat de tocht niet kon worden voortgezet.
Gelukkig bekwam geen der personen in
het rijtuig letsel.
De hoofden van scholen
en onderwijzers op TEXEL, de heeren
C. SchaapJ. deJonghen S. de Boer, zyn
voornemens op het eiland eene particulie
re normaalschool op te richten. Daaraan
schijnt wel behoefte te bestaan, nu er voor
de jongelieden op 't eiland, die bij 't on-
sebnr.u-L11. n'°' en morgen ook nietwaar
heid 1 m 8eheel niet. Wat zal Goer-
6, j V°P "wen brief antwoorden Gjj doelt
l e' slot op, dat gij in staat zoudt zjjn
die ene,iOD'VOeren wat moeteen eenvou-
denr» Szaam meisje daarop antwoor-
k4J^t*nn?er 'k te stormachtig geweest ben,
hieven ""B '«beteren. Ik wil ook andere
laoK(j schrijveD; ik wil, wanneer het ver-
°'sehoon°!r i' den ridder Toggenburg spelen
^aak J"Jeen.'>8
den raadDt°r ®'j.een. opzochten en welgemeec-
le boiter Van .mÖ aannemen, zoo laat al-
uit Leir,S^0"^'leden varen. Het beste was,
®era (c !e vertrekken. Gjj woont im-
dreg. jj. er'l)n> Reis af en geef mjj uw a-
BBnstie u, ™edtdeelen, wanneer het een
k'kens om?lDjlik is' GiJ 8chrijft mjj, maar
Het raa f "aam van W e g e 1 i n.
Vooth*- d de P'omenade, waar hen
en ü8angers vcoiby kwamen, verla-
'h-en liet^„ee.D alzaat, waar weinig
"«pen, ingeslagen.
uun-
„Mijn lieve juffrouw," sprak Wolf, ,ik
zon onwaarheid spreken, wanneer ik u
zeide, dat uw raad mjj beviel. Verwjjder ik
mij, dan is 't hetzelfde, alsof men mij de ooren
van bet hoofd had gerukt. Buitendien ge
voel ik mjj ongelukkig, wanneer ik kort
eu goed, ik wil hier bljjven. Wanneer ik
u gehoorzaam, wanneer ik u veroorloof
mij een opmerkingalle leugens zjjn dom,
alleen de waarheid is interressant. Laat mjj
zonder omwegen tot n spreken 1 Hebt gij
er geen bedoeling mede, dat gjj mjj ver-
wjjderen wilt?'
Wat beteekent dat
„Op gevaar af, dat gjj mij voor verwaand
en brutaal houdt.' ,Ben ik u wel gebeel
onverschillig? Zjjt gjj niet jaloersch op uw
nicht?"
Felicitas bleef staan, haar hoofd zonk op
de borst, zoodat haar hoed haar gelaat ge
heel bedekte. Haar boezem ging haastig op
en neder.
„Slechls de waarheid is interressant,*
zeide zij na een poos, terwjjl Woif haar
in gespannen verwachting aanzag. „Nu
dan,* toen hief zjj het hoofd op, en
deed al de bekoriDg en kracht harer oogen
gelden „ik wil u de volle waarheid zeg
gen. Onverschillig zjjt gjj mij in 't geheel
niet en op mijn nicht ben ik jaloersch. Maar
ik houd voor oogen, dat gjj en Geertruida
gelukkig moet worden."
„Edel meisje!" sprak Wolf. Hij voelde
zjjn eergevoel, trots al zjjn vrouwenkennis,
gestreeld. Dat was nu eens iets buitenge
woons. Liefdo van de geliefde en opofferende
vriendschap daarenboven. Tranen waren in
hare zwarte oogen opgeweld, twee enkele
tranen, die den gloed der donkere
sterren, verflauwd schenen te hebben. Wolf
drukte haar de hand en zou bare oogen
gekust hebben, als de plaats daartoe ge
schikt geweest was.
Felicitas, ik gehoorzaam u gebeel," sprak
bjj! „Wat beveelt gy
Het jonge meisje deed moeite, om zich
te beheerschen en sprak dan op zachten
toon .Gij gaat naar Berlijn, en wy corres
ponderen met elkander. Gjj zult alles weten,
wat zjj doet en ik zal Geertruida's wankel
baar karakter in het rechte spoor weten te
honden. Mijn geluk zal daarin bestaan, dat
ik haar gelukkig maak."
Wolf was vast besloten, de raad van
znne nieuwe, edele vriendin op te volgen,
en toen hjj zich verwijderd bad, dacht hy
nog telkens aan die mooie oogen. Zyn hart
derwijs opgeleid wenschen le worden,
geene voldoende gelegenheid bestaat.
De afdeeling'ïEXEL, van
het N. O. G. zal Zaterdag a. het vijf
tigjarig bestaan vieren. Van de oprichters
is nog in leven, de heer T. R. Zwaai
oud-onderwijzer, reeds 95 jaren oud en
thans te Terschelling woonachtig.
Zondag 8 dezer is de ge-
wone jaarlijkscheharddraverij aan de Hengst
man te HEER-HUGOWAARD, onder
groote belangstelling, gehouden.
Negen paarden namen aan den wed
strijd deel. De prijs van f40.werd ge
wonnen door labor III van den heer Chr.
Oortman Gerliugs te Hoorn, berijder C.
Bierde premie f 20 door Wilhelm van
den heer C. den Das te Schoorl, berij
der C. Dalenberg en de 2e premie f 10
door Paltie van den heer J. Pronk te
WarmenhuizeD, belijder de eigenaar.
Zaterdag sloeg de blik-
sem in een hooistapel van de wed. K.
Hoogetoorn in »de Purmer" onder EDAM,
die in asch werd gelegd.
Te HOOGKARSPEL is eene
hooirook op het land van den heer P. Bakker
door den bliksem getroffen en ondanks den
hevigen regen tot den grond afgebrand.
De f 18.000, die bij een inwo
ner van DELFZIJL uit de brandkast
zouden zijn ontvreemd, bleken in een an
dere kast opgeborgen te zijn. De persoon,
die verdacht werd ze ontvreemd te hebben
die althans moest hooren dat ze verdwe
nen waren en dat hij alleen in do kamer
was geweest eischt thans een schade
vergoeding van 1 20.000.— ZwCt.)
Over denGvmnastiekwed-
strijd te HAAKLEM, welke Maandag 1.1.
plaats had, wordt het volgende gemeld
Het plasregende toen te half twaalf de
wedstrijd in hel polsspringen een aanvang
nam.
Het gras was nat, de polsstokken waren
nat, de springplanken waren nat en de sprin
gers waren nat.
Dat dit van invloed was op de spron
gen, is natuurlijk. Terwijl anders de heeren
Joh. Martin en Bijpost het met het groot
ste gemak tot 3,IC M. brengen, brachten
zij het heden niet hooger dan 2.70 meter,
gloeide na eenmaal voor Geartrnida, anders
zjj was het interressantste meisje, wat
hjj ooit gezien had, deze Felicitas. Hij ver
liet zich mat het oog op da toekomst, niet
alleen op haar; bjj dacht ook aan dr. Lam
port en het halve millioon, dat bjj den
ouden Beunewitz als borg wilde aanbieden.
En zoo toegerust, reisde hjj naar Berlijn af.
Hoppegarten en de Unionclub waren Wolfs
toevluchtsoorden. Wie hem daar aanschouwd
had, zou niet op het idee gekomen zjjn, dat de
ze man verliefd was.
Hjj stond om vjjf uur in den morgen op,
reed twee of drie paarden af, dronk een
kop thee en at daarbij twee beschuiten, be
zocht ieder paard, dat in den stal naast de
villa stond, wreef de boesten eigenhandig
de beenen af, stelde belang in poetsen en
voeren en sprak met zijn personeel, stal
knechten en jockeys, over traineeren, alsof
hjj een oud pikeur was. Tegen elf uur ging
hjj in een licht rijtuig naar de stad, en liet
het toezicht over Hoppegarten aan den heer
von Wiuowsky over. Hjj zelf zette zich aan
zijn schrijftafel in Unionclub en werd op en
top bankier. Met zekere blikken doorliep hjj
de beursberichten en gaf orders tot aan- of
verkoopen. Dan schreef hjj brieven over ren-
aangelegenheden, naar alle windstre
ken. Als een spin in zijn net,
zat Wolf Schrötter in Unionclub en
zorgde voor al de dradeD, die naar ge
wichtige renplaatsen en groote stallen in
Uuitschland, Oostenrijk en Hongarye voer
den. Zijn private woning in de Keurvor-
stenstraat speelde Blechts een geringe rol
in zijn levenswijze, ofschoon die wel zoo
ingericht was, dat men er tevreden in zjjn
kon. 's Avonds zat bjj weder in de club en
speelde hoog spel.
Aebt dsgen lang had Wolf op deze ma
nier geleefd, toen zijn hart door een mach
tig verlangen vervuld werd. Het was zonder
Geertruida niet nit te houden. Drie brieven
van Felicitas had hjj in dezen tijd ontvan
gen en telkens over den inhoad gelachen.
Want de berichten omtrent Geertruida waren
waarachtig slechts voorwendsels voor zeer
slecht verborgen liefdesverklaringen. Niets
gewichtigs was er in Leipzig voorgevallen.
De oude Bennewitz gevoelde zich, zooals
Felicitas schreef, zeer op zijn gemak, door
den afreis van den vrijer, maar paste hei-
meljjk, gelijk een vrek op zjjn geld, op zjjn
schat.
Maar aan den anderen kaot was Wolf
zeer gelukkig geweest. Wat hjj kocht, daar-
ook Simon Martin, die prachtig, met éle-
gance sprong, kon het niet tot 2.80 meter
brengen. Wel kwam hij over het touw
heen, doch tot twee keer toe raakte een
zijner lichaamsdeelen dit aan en dan gold
de sprong niet.
Het hardloopen was, wat de prijzen aan
gaat, gecombineerd met het polspringen,
en ook hier oefende de vochtigheid invloed
nit op de snelheid waarmede geloopen werd,
hoewel niet in die mate als bij Jen eersten
strijd.
De baan 100 meter lang, werd het vlugst
geloopen door de heeren Bijpost te Am
sterdam, die er 13 en S. Martin
te Haarlem, die er 14 seconden over deed
en terwijl deze beiden in het polspringen
gelijk stonden, werd thans de prijs toege
kend aan den heer Bijpost en de tweede
aan S. Martin.
Aan den worstelwedstrijd namen 7 perso
nen deel.
De eerste prijs voor het worstelen werd
toegekend aan den heer Joosten en de
tweede aan de heer Ohr, beiden te Amster
dam.
Het was intnsschen goed twee uur ge
worden en zie, de regen hield op, de zon
kwam door en ook de laatste wedstrijden,
aan ringen, harren, o neen, brug en rek,
werden op het teriein gehouden.
Voor deze wedstrijden waren bepaalde
bewegingen voorgeschreven en wel voor
elk werktuig twee, een vlugge en een
krachtoefening. Hierbij was wel wat moois
te zien.
De prijzen werden behaald door de
heeren, hieronder volgende, met het aan
tal punten achter de nameu vermeld.
1. W. J. Bakker te Amsterdam, 86*3;
2. J. Stalling te Amsterdam, 83Y2; 8. D.
J. W. Westerveld te Haarlem, 80s/s; 4.
W. J. v. Es, te idem, 78%5. A. A.
Sprenger Jr., te idem, 78; 6. J. de Veer,
te Amsterdam, 77a/s; 7. J. Dekker te
Zaandam, 77s/g; 8. A. van Bnuren te
Amsterdam, 741/a9, F. A. F. Groneman
te Wieringerwaard, 7 ls/8; 10. H. J. See-
boldt U Den Helder, 71; 11. H. J. H.
Ohr te Amsterdam, 699/s; 12. J. H. War
nier Jr., te Haarlem, 68%; 13. N. Hild-
ring te Amsterdam, 68; 14. J. Karper te
Amsterdam, 68; 15. Er. Brsun te Am
sterdam, 65 en 20. J. A. Lentz te
Haarlem, 65.
Alvorens de commissaris van H. M.,
die ook nn weder geruimeu tijd tegen
woordig was, de diploma's uitreikte, sprak
hij het gewestelijk bestnnr en de regelings
commissie toe.
Ten slotte drukte jhr. Sehorer den wensch
nit, dat het alle turners goed zon ge
weest zijn hier te komen.
Daverende bravo's volgden op deze re
de.
Tot de uitreiking der kransen en diploma's
overgaande sprak de oudste freule Boreel
den heer J. Bijpost als volgt aan:
,/Het is mij een groote eer u dezen
krans te mogen uitreiken en ik hoop dat
ge na dezen er nog vele znlt behalen, doch
ziende op dien, welke ik u nu overhan
dig steeds zult denken: „Van Haarlem be
gon voor mij de victorie."
De krans door den heer Bakker Dehaald,
hing de freule hem om den hals, waarop
lnide bravo's volgden.
Juist gedurende de prijsuitreiking kwa
men de kinderen nit de sociëteit Be Kroon
op het terrein aan.
Het was een gejoel en een pret van be
lang
Vijf dreumissen liepen met hammen en
geen kind ging been zonder prijs.
De volksliederen werden door de kleinen
met groote opgewektheid gezongen.
Men verzoekt ons plaat
sing van onderstaande:
Op initiatief van het //Departement
Alkmaar van de Maatschappij tot
Bevordering van Nijverheid", ge
steund door de //Atdeeling Alkmaar
en Omstreken van de Maatschap
pij tot Bevordering der Bouw
kunst," heeft zich te ALKMAAR eene
Commissie gevormd, die zich ten doel
stelt in April 1895 een wedstrijd tusschen
handwerkslieden uit Alkmaar en omstre
ken te organiseeren, en daaraan een ten
toonstelling te verbinden van de ter me
dedinging ingezonden voorwerpen.
Gedachtig aan de verrassend gunstige
resultaten 0. a. te Leiden en te Amster
dam verkregen, meenen de ondergetee-
kenden, dat ook hier een dergelijke wed
strijd tusschen handwerkslieden, waarbij
deze kunnen toonen wat zij vermogen,
nut zou kunnen stichten, niet alleen
van steeg de koers en hij kon met gemak
een half millioen in soliede papieren vast
zetten. Hij schreef alzoo aan dr. Lamperteo
verzocht hem dringend, dan nu nog een
maal den oude te bestormen, eerlijker een
loyaler, kon toch niemand doen.
Hij had dezen brief geëindigd in zijn pri
vaatwoning waar hij als ordelievend man,
zijn hartsaangelegenheden beredderde, in te
genstelling met de Unionclub, waar beurs,
of ander spel haar plaats hadden. Na be
zag hij deu gesloten brief van buiten en
haalde dan de brief van zyn zwarte vrien
din te voorschijn. Zijne phantasie bad zich
zoo dikwerf met Felicitas en Geertruida be
zig gehouden, dat hij zich soms tot iets uit
de werkelijkheid bepalen moest, om niet tus
schen die tweo in de war te geraken. Hij
was van zulk een levendig temperament,
dat zijn verbeeldingskracht hem beelden
voor oogen tooverden, die op de levende
vrouwen soms maar zeer weinig gele
ken.
Zoo had dan ook Filicitas een wonder
baarlijke gestalte voor zijn oog aangenomen.
Hare brieven hadden dat uitgewerkt. Het
meisje scheen hem somtijds al te verleidelijk.
Waarom zweeg Geertruida Had zij niet
Diet die ziel harer nicht, zoo rijk aan
liefde? Wolf verlangde aangebeden te wor
den. Waarom kon Geertraida hare schuw
heid niet overwinnen. De liefde tot hem,
moest toch over alle hindernissen zege
vieren. Wel waren de verzekeringen, die
Felicitas hem schreef, geheel en al gerust
stellend, maar hij wenschte zoo vurig, dat
de jaloezie der leelijke, een weinig in Geer
truida overging. De leelijke Ja, als hij
terugdacht aan dat bleeke gelaat en de
verrukkelijke oogen, dao was er van ieelijk-
heid geen spoor meer te bekennen. Hoogst
pikant was hare verschijning, En hare
brieven een verborgen prikkel was er
in haren stijl, zij verstond het zoo goed,
hem daar te treffen, waar hij kwetsbaar was.
Hij zat bij zijne brieven en dacht na, en
hij schilderde zich voor, hoe groot zijn tri-
omph zijn zou, wanneer hij die wonderschoo-
ne blonde de zijne noemen kon. Hij vertrouw
de niet geheel op zijn bemiddelaar en op zijn
geld.Maar alles wilde hjj beproeveu.om met be
hulp zijner zwartoogige vriendin zijn doel
te bereiken, en dan steeg zijn moed weder.
Onderwjjl hij zoo zat te wikken en te we
gen, werd een dame aangediend, en eer hij
over de ontvangst bescheid kon geveD, ruisch
te reeds een zijden kleed achter hem. Hij
sprong op en trad de dame koel en stug
tegemoet: Bertha, de schoone tooneelspeelster
die hij niet meer liefhebben kon, had| hot
gewaagd voor hem te verschijnen,
Zij stond deemoedig, zoo overgege
ven aan haar gevoel ea toch zoo schoon
in zooverre zulk een vrouw, over wier hoofd
al reeds zoo menige storm was heengegaan,
schoon genoemd kon worden. Vroeger had
Wolf gedacht dat als een vrouw hem boeien kon,
dan bet wel deze vrouw zon zijn, die veel
gezondigd en geleden had. Maar nu was zij
niets meer voor hem.
„Hoe zou ik u moeten baten I" sprak zy.
nadat zij zijn koelen blik eenige oogenblik-
ken verdragen had.
„Geen onnutte omwegen!" antwoordde hij
met beleedigende scherpte. „Wanneer gij een
wensch hebt, waarvan gij de vervulling in
mijn handen gelooft, zoo verzoek ik u het
zonder omwegen te z ggen."
„Wolf, gij zijt een vreeselijk mensch."
Hij trok de weukbranwon te zamen.
„Wellicht is het 't werk van een onzin-
nige, dat ik tot u kom het zou geea won
der zijn, zoo ik mijn verstand had verloren.*
„Misschien hebt gij uw verstand nooit ge
had, mijn waarde. Dat is, hetgeen ik vormoed.
Ik denk aan de poets, die gij mij gebak
ken hebt kent gij mij zoo weinig, dat gy
gelooft, dat ik zoo iets vergeet?*
„Het schaduwbeeld van een doodo kan uw
wraakgevoel toch wel bevredigen, ontzettend
mensch."
»Wij strijden hier met holle woorden om
niets, mijn goede Bertha. Ik behoor niet
tot de menschen, die door jaloszio opge
zweept worden; neen ik koel af, wanneer
ik een medeminnaar vind. Zoo is van wraak
gevoel bjj my ook geen sprake. De zaak is
uit, en gy moest u daarin schikken."
„Ik kan niet 1* riep zy en zonk aan zij
ne voeten neder. „Ik kan niet vergeten,
wat gij voor mij geweest zgt. Ik ben de
uwe en zal het eeuwig blyven uwe sla
vin, nw eigendom. Heb erbarmen met
my
„Wat beteekenen deze beloften uit uwe
mond," antwoordde hij, een schrede terug
gaande, zoodat hare hauden en lippen die
naar zijn hand zochten, alleen de lucht' be-
roerden. „Gij zult toch niet willen ontken
nen, dat gij met mijnheer van Zanowitsky
een verhoadiug hadt aangeknoopt Dat ziet
er nat zoo uit, alsof ge g-heel en al de
myoe waart. Waarachtig myn waarda
hebt niet geaarzeld hem en mij in een kri-