)t Wiicltei Donderdag 13 September 1394. 33ste Jaargang No. 2865. ToZlu «ebuwd FEUILLETON. en Dit l)lad verschijnt tweemaal per weekW oensdag- Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTLKN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Uitgever J. WINKEL Bureau: SCHAOESf, Laan, II 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25iedere regel meer 5ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Maken bekend, dat, tot nader be richt, op de veemarkt te Schagen: Nationale Militie. KoII wedstrijd te Nieuwe Niedorp. WORDT VERVOLGD. Alicicei Nieiws-, Aimttitis- i LiiHiiTlla Gemeente Scbagen., Binnenlandseh Nieuws. Bekendmakingen. Bargemeester en Wethouders van Scha- gen Overwegende de wenschelijkheid dat de yerspreiding Tan mond - en klauwzeer zoo- Teel mogelijk wordt tegengegaan, en vee- beslagen Tan anderen niet worden in ge vaar gebracht. a. Geen herkauwende dieren, noch varkens worden toegelaten uit Zuid-Holland en Utrecht b. Uit de gemeenten in Noord Hol land ten zuiden Tan het IJ en het Noord zeekanaal, terwijl nit de oTerige gemeen ten in die provincie, waar besmettelijke ziekte onder de herkauwende dieren of varkens voorkomt, deze alleen worden toe gelaten op vertoon van eene verklaring, niet ouder dan tweemaal vierentwintig uren, afgegeven door den Burgemeester der be trokken gemeente, dat op de hoeve en in de daarbij behoorende of in gebruik zijn de weiden, waarvan de aangevoerde dieren afkomstig zijn, geen besmettelijke veeziek te voorkomt. Schagen, 7 September 1894, Burgemeester en "Wethouders van Schagen S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. Burgemeester en "We'.houders der gemeente SCHAGEN Brengen, ter voldoening aan de derde alinea van Art. 26 der Wet op de Natio nale Militie van den 19den Angnstus 1861 (Staatsblad N° 72), ter kennisse van de belanghebbenden, dat het overeenkomstig Art. 25 dier Wet afgesloten Inschrijvings- Register van 1894, voor de lichting 1895, met de daaruit opgemaakte alphabetische naamlijst, op heden ter Secretarie der Ge meente voor een ieder ter lezing is neder- gelegd tot en met den 19den dezer van des morgens 9 tot des namiddags 4 ure. SCHAGEN, den 11 September 1894. Burgemeester en Wethouders voornoemd, S. BERMAN, De Secretaiis, DENIJS. Roman van Angnst Niemann. 26 .Wat is dat?" riep Wolf uit. „Wat moet dat beteekencn? Zij heeft mjj verlaten, en |k heb haar vergiffenis geschonken, omdat gelooide, dat zij in een oogenblikkelyke «pwelling zoo gehandeld had, en geen gele genheid gehad had, om tot mij terug te kee- "in- Daarenboven heb ik mijzelf nog de schuld "n alles gegeven. Maar bet achijut mjj du l0ê, iets anders te zijn. Wat moet ik bier Ja van denken ?Ik wil Geertruida zien, ik wil haar spreken. Ik heb daartoe het recht, "feng mij by haar, laat mij naar haar toe- ik wil naar mijn vrouw toe!* Felicitas trad hem in deD weg. iKalmeer u een weinig," zeide zjj. .Het l0D de ergste gevolgen na zich slepen, wan- n.eer gij nu tot Geertruida doordringt. Gij *9' zeer opgewonden, en zjj kan dat plot- og® weerzien volstrekt niet verdragen." «Dat zijn uitvluchten! Al kan zij opgewon- en in de war zjjn, mij te zien moet haar er kalmte en rust geveo; tenminste aan- het°?e-n' dat Z1J mö Deibeeft! Neen, ik zie mat .!del9k> z9 'B 6611 coquette, zij heeft ®S gespeeld, zij heeft mjj nooit ernstig Op zondag 16 September zal te WIERINGERWAARD eene hard draverij worden gehouden voor paarden, uitsluitend uit de gemeente Prijs en premie zullen bestaan in contanten. Het stormachtige weer, dat in 't laatst der vorige week woedde, schijnt op zee toch weer ouhtilen te heb ben veroorzaakt. Aan het strand van Eir- land op TESSEL althaus, zijn vele nieu we battings aangedreven uit zee. Dit hout schijnt alkomstig te zijn van een deklast, door een of ander schip verloren. De plan ken waren aan de einden gemerkt met een kroontje tusschen de letters A en T. Naar het schijntis het jachtveld op TESSEL niet zoo ruim van hazen voorzien als verleden jaar. De verzen ding naar elders heelt een aanvang geno men. De hazen gelden van f 1-50 tot ƒ1.75. Waterwild wordt op het eiland nog al aangetroffen, vooral in het kooirecht. Het kooien van eenden vangt iu October aan. Ook het vangen van lijsters begint weer spoedig. Duizenden van deze trekvogels worden eiken herfst in de kreupelboschjes gevangen. Te BENNINGBROEK (N.-Holl.) heeft men een 14-jarig meisje in half zit tende houdiog, met een touw om den hals, dood gevonden. Zonder brand teveroor" zaken, sloeg te WARDER hij Hoorn, Zondagmorgen in eene boerderij de blik sem in. Dit is reeds de derde keer, dat in dezen zomer in het kleine dorp eene boerderij getroffen is. Boter. De beste tijd voor het inslaan van bo ter, die langen tijd bewaard moet worden, is de maand September. Men voegt onder drie kilogram boter, van alle melkdeelen gezuiverd, 12 gram salpeter, 65 gram suiker, en 100 gram zout. Drukt ze daar na in potten, bestrooit het bovenvlak met een dun laagje zout, bindt den pot ver volgens met papier dicht en zet hem op een koele plaats. De heer A. Weeder beroepen tot predikant te HEER-HUGO WAARD is Zondagmorgen in zijn dienstwerk be vestigd door De. Reindert, predikant te k»«a ij18 nu noS 6608 r®eht mannelijk ge koot ,eide Felicitas. .Altijd op het l0 met het hoofd tegen den muur, ttana* 'eti overleggen, zonder aan ie- recht te laten wedervaren." Pen" i'ond daar bleek en met trillende lip- *®ide w9' sg hem geducht de waarheid nen ifed zelve onuitstaanbare zielepy- t Qeer hg tocb een 8 om haar l""'» en opgewonden geweest was! tig"^;661 89 wel, dat het zeer onvoorzich- trnu^11 80®>" ging zij voort, „wanneer Geer- heiin "ekaBd maakte, dat zy in 't ge- •yavoorzichtig Reeds de omstandigheid, dat gy sla de minnaar van Geertruida bekend staat, bergt gevaar in zich." .Welk gevaar „De moordenaar is onbokond en het ge recht ziet in ieder persoon, die met het huis Bennewitz op gespannen voet staat of stond, een verdacht mensch. Men kan onmogelijk aannemen, dat een gewone diof dit feit be dreven heeft, maar meD vermoedt, dat er liefde, wraak of iets dergelyks in het spel moet zijn. De politie en justitie zoeken in de verhouding van u tot Geertraida de oplossing van het raadsel. Geertruida hee:t den brief, dien gij aan oom gezonden hebt, uit voorzichtigheid verbrand. Oom heelt Geertruida met onterving gedreigd, en dat weet de justitie." Wolf staarde Felicilas zonder een woord te spreken aan. Z0n oogen sperden zich wgd open, zyn voorhoofd rimpelde zicb.eea zeer onaangenaam gevoel maakte zich van hem meester. Wat was dat? Wat moest dat beteekenen? Hjj gevoelde zich te hoog ver heven, dan dat men van hem zoo iets den ken koD, bij was te moedig, om het woord voorzichtig zelfs te gebruiken. Hem scheen het toe, als opende zich voor zjjp geestesoog een poort, waaruit hem allerlei, leeljjke en weerzinwekkende gestalten tegemoet traden. Zyne verhouding tot Geertruida was hem al- tijd eenigszins treurig en gemaakt voorgeko men, maar zjj was Lem toch ook altyd nog in een poëtisch licht verschenen doch op eens scheen het hem nu anders toe. Zou hjj haar lleerlyke gestalte nu in vervolg altijd vergezeld zien van moord en gevangenis. Ik begrijp u niet recht," velde hy na een poos. „Wat wilt gy eigcnlyk zeggen, Felicitas? Meent gij, dat men Geertruida verdankt? Wat bedoelt gij, als gjj over voorzichtigheid spreekt? Wilt gy daarmede zeggen, dat bet gerecht ook mg voor den onverlaat aanziet?' Ja zeide Felicitas. .Het treft ook zc-er ongelukkig, dat gij joist nu de moord ge schiedde, bier in Leipzig waart. Het ge recht schijnt zeer veel van combineeren te honden.' Wolf lachte smadelyk. .Tot myn geluk, kau ik mijn alibi bewy- zen,* zeide hy." „Hoe het ook mag zgn, het is in alle W o g n u m, met eene zeer boeiende rede, naar aanleiding van 1 Cor. 14 12. Des namiddags aanvaardde de heer Wte der zijn leerairsambt met eene schoone, opwekkende rede naar aanleiding van Luk. 17 5. Beide plechtige diensten werden door eene groote belangstellende schare bijge woond. Wie woensdag 5 Scpt. in de baan van .De Prins Maurits* te N. NIEDORP tegenwoordige eigenaarde heer Haring- huizon geweest is, heeft kolven gezien. Dut was een baan, dat was kolven De baan zelf is zoo zuiver als de omstan digheden en de hoedanigheid van den on dergrond 't toelaten. Een flinke gezellig rabat rondom met dito ameublement, pla fond en muren helder wit, dat donker groene klimop, kronkelend om en af hangend van de verbandijzers, die tot steun der muren hoog boven de hoofden zijn aangebrachtdit alles geeft aan 'l geheel een recht prettig aanzien. Dat klimop is een merkwaardig iets, bepaald eenig in deze streken en maakt een prach tig effect. In den aangrenzendeu tuin we lig groeiende hebben de ranken hun weg gezocht door de luchtroosters naar binnen en, rondtastend en grijpend en zoekend zich eindelijk meester gemaakt van de be wuste ijzers Nog een jaar of iets langer en de ge- heele baan is in voortdurenden feesttooi. Komt daar nu des avonds de heldere ver lichting bij dan is 't te begrijpen dat in zulk eene omgeving licht een half uurtje langer vertoefd wordt dan 't oorspronke lijke plan was. De bovengenoemde wed strijd werd dan ook door bijna alle deel nemers tot 't einde bijgewoond. En wat waren de parturen tegenwoordig't Was voor liefhebbers om te watertanden. De elveu en twaalven vielen legio 1 Daverend applaus weerklonk telkemale door de baan. Poedels behoorden tot de zeldzaamheden. Kortom, 't was een lust die 28 heeren aan 't werk te zien. Laten wij hier het verloop van eene hoogst eigenaardige partij inlas- schen, natuurlijk voor kolvers alleen be grijpelijk. Er werd partij gekolfd. De hee ren A. Sloot en Jb. Kuilman worden af geroepen. S. slaat uit. K volgt. S. gemar keerd. Volgend partij K. gemarkeerd. Toen kreeg S. wêer een streepje; dat was 2. Vervolgens kreeg K. zijn 2e en een oogenblik later zelfs 't 3e en 4e streepje; gevallen veel wyzer, van het geheime hu- welyk te zwygen. Al is het alleen maar om alle ongomakkelyke navorschingen te ontgaan." ,En myn brief aan uw oom?" .Heb ik a reeds gezegd, het gerechtheeft hem niet gelezen." .En mag ik vragen, wiens voorzichtige hand, bier zorgzaam opgetreden is .Hoe minder gy weet, zooveel te beter voor u," zeide Felicitas voorzichtigheids halve. „Volg myn raad op en reis nog heden naar Berlyn terug, zonder n om de verdere aan gelegenheden te bekommeren.' .Waarachtig," antwoordde hy, „dat zal ik doen." „Het ia geen goede gedachte van mij geweest, bierheen te willen," ging hy deemoedig voort, „en ik zou bijna wenschen, dat ik nooit haar, die mij nu verloochent, gezien had. Maar ik zal my nu volgens nw raad gedragen." Hij wilde zich verwyderen, maar aar zelde nog. .Felicitas," zeide hg, „zeg mij slechts dit eene, heett Geertruida my dan werkelijk niet lief I Waarom heeft zy my toch verlaten Het was gebrek aan tact, het was ongegeneerd, onbeleefd, ja onbeschoft van mg, dat ik op onzen trouwdag niet bij haar bleef, maar was mijn schuld dan zoo groot, dat ik myn gansche huwelyksleven daardoor vernie tigd moet zien Onmogelijk is het, dat zij mij toenmaals zoo lief gehad heeft, als ik haar," .Liefde is een geheimzinnig iets," zeide Fe op doffen toon en met vochtigen blik. „Maar voor a is het geen geheim, hoe of Geertruida over mij denkt. Ik keer nu terug, nu elke toenadering onder de tegenwoordige omstandigheden een onmogelgk iets is. Met welk een gevoel moet ik aan Geertraida den ken? Moet ik myn liefde voor haar nit myn hart rukken? Ik vrees, dat ik het doen moet" Felicitas stond zwijgend voor hem, en drukte hare handen zoo vast ineen, dat de nagels hsar in het vleesch drongen. „Neen!" riep Wolf plotseling, ,ik laat my dat niet welgevallen. Ik wil myn vrouw spreken, ik moet haar zienl" Hij vatte Felicitas by baar arm. „Breng my by haar," zeide hy norscb, „waariszy." zoover ging dns alles als gewoonlijk, een weinig rater of minder geluk bepaalde de kans. Maar thans werden van deu verlie- zenden kant alle zeilen bij gezet, en ziet ook 8. kreeg No. 3 en 4 op de lijst. Ge lijk laatst werd geannonceerd. Spanning Onder doodsche stilte slaat 8. nit, en rooit den achterpaal. K. volgt en slaat insgelijks aan. Bij deD opslag komt S. schuiu-links en K. schuins —rechts van den voorpaal tot rust. Nu zou de beslis sing volgen. S. stuurt zijn bal zeer netjes recht door de baan tot diep in de elf. Maar K. geeft geen kamp en zeer bedaard zeilt zijn bal tot op de zelfde hoogte. Ge meten overgeineten 25 keurmee- steis er bij nog eens gemeten ^Gelijke ballen 1 trekken" S. trekt, maar loopt op stukhij mag verdoen, trekt en loopt op stok. Nog eens voor de 3de maal en nu belandt hij in de 12. Maar onder geweldig applaus zendt K. ook zijn bal naar 12. Gemeten herhaald gemeten „Gelijke ballen Overtrekken En eerst nu, had 8. 't geluk met een halven bal te winnen. K. sneuvelt, maar dit was nu eerst sneuvelen met eere. Nooit was der gelijke vinnige partij in die baan meer ge zien. De uitslag van dezen wedstrijd is geweest, de heeren J. O. v. Edem le prijs, J. Rat 2e prijs en J. B. Wilken le pre mie, terwijl den heer P. Koopman zijn inleggeld als 2e premie erlangde. Wij mogen deze schets niet sluiten voor wij nog een woord van erkentelijkheid gewijd hebben aan den prijswinner voor het prach tige spel dat hij ons te aanschouwen heeft gegeven. Een toeschouwer. Gel ij kt ij dig met den Kolf- wedstrijd had er ook een kamp plaats op het billart, waaraan 16 heeren deelnamen. De prijs weid gewonnen door den heer D. Nierop, terwijl den heer S. Rentmeester (1e premie ten deel viel. Maandag— middag geraak- te door het onhebbelijk gedrag van een domme knaap, die met brandende was-lu- cifers wierp, de draaimolen van den heer Brugman, staande op de KOLRORNER kermis, in brand. Er ontstond paniek onder het vrouwe lijk personeel, maar door het wakkere ge drag van de artisten uit Cohens Circus, werd de vlam bedwongen en de materieele schade niet al te groot. Kermis te KOLHORN. Schreven we in een vorige weektfde Felicitas gaf toe. Niet dat haar meening veranderd was; niet, dat zy geen moed meer had bem tegen te treden, maar alleen omdat haar wil aan de zyne onderworpen was, toen «y den druk zijner hand gevoelde, moest zy gaan waar hy verkoos. Zoo gingen zij te z imen hoen, 'naar Geer truida, die baar hand op het harte drukte, om het hevige kloppen een weinig te doen bedaren. ,Geertrnida!" Zij sprong op en zag hem met zonderlinge blikken aan. „Gy wilt mij niet zien?" vroeg hy toornig. Zy stond als een steeDen beeld voor hem. ,En gij zijt ondanks mijn wensch toch hier gekomen?" vroeg zy dof. „Ik moest I Ik wildeHoe kon ik anders9 Geertruida begrijp dat dan toch." Zy strekte hare handen afwerend naar hem nit, en hy was getroffeD. Dat was in 't geheel niet meer die lachende, vroolyke, bloeiende gestalte nit zijne droomen." .Weet gg wat bier gebeurd is?" vroeg 10. „Ik weet het, juist daarom ben ik geko men." „Het kan zyn, dat gij bet uit liefde voor mij gedaan hebt," zeide zy, „maar zoo gij een fijn gevoel voor smart en jammer be zat, zoo gij rekening badt gehouden met mijne weDschen, dan zondt gij niet geko- men zijn. Of wellicht heeft Felicitas u niet gezegd, dat ik u niet ziou wilde?" „O ja, dat heeft zy my wel gezegd," antwoordde hy, terwijl hy met zyne ban den Daar zijn hoofd greap, alsof hg beangst was, om zijne zinnen te verliezen. ,Na, het was beter geweest, dat gjj daarnaar geluisterd had," ging zij luider voort. .Maar wat is er dan tusschen ons ge beurd, zijt gy dan niet mijn wettige vrouw .-• „Wat tusschen ons geschied is, weet gy. Laat mij eerst tot myzelf komen Ik wil heden, ik wil vandaag nog niets zeggen. Ik verlaog slechts naar rust." „Rust zonder myn byzgn zeide hg be droefd en ijverzuchtig tegelyk. „Ja, om ook te kunnen overdenken, wie gij vyt!" Hy trad plotseling een stap naar voren druk der tijden en de nabijheid der ge vreesde ziekte zullen wel hun invloed uit oefenen op de bekende gezelligheid der kermis* die vrees heeft zich niet bewaar heid. Integendeel, meer dan in andere jaren kwamen kramen enz. .opzetten. En toen wij zondag zoo de drukte eens doorwan delden, telde men niet minder dan dertig kramen, kraampjes en uitstallingen, En zeer nette kramen kon men zien zoowel in galanteriën als in koek en banket bak kers waren. Men ontmoette paling- en znnrkramen, twee waarzeggers tenten waaronder de be roemde? van „Mevrouw Smit", eenige olie bollen gelegenheden, een tombola zonder nieten enz. enz. Een draaimolen, een hob belende geit, een schommelschnit, een toonee'igezelschap van W. Hart, maar voor al een paardenspel voltooide liet geheel. Dat paardenspel trok de aandacht. Men had Schnitemaker al eens in de omstreken gehad en verleden jaar het spel van Bla- nus te Kolhorn; maar thans was "twHet Hollandsche Circus onder directie van N. CohenDaar deze heer nog slechts korten tijd in onze streken vertoeft en men van zijne tent en zijn personeel goe de geruchten vernomen had, was de ver wachting hoog gespannen. De tent, van buiten, beloofde veel, die zag er kranig en solied nithet programma beloofde meer, maar de Directenr zelf als dresseur deed alles hopen. Wekte het in Medera- blik al de verbazing dat hij daar in 80 minuten tijds het paard van den heer Rustenburg dresseerde, meer algemeen mag het bekend worden, dat hij steeds aan neemt binnen de twee uur elk paard te dresseereu, dat bem aangeboden werd. En de levende getuigen loopen als proef op die som in vrij groot aantal rond. Om slechts enkele voorbeelden te noemen, heeft hij in genoemden tijd gedresseerd (vrij of in 't tuig) de paarden van de Lo gementhouders Koster en Smid te Berkhout alsmede van den heer Simon Mollen Wet houder aldaar. Verder het paard van den heer Eriks, burgemeester te Petten en van den heer Engel Rooie aldaar. Ook het paard van den heer Edel te Zwasg enz. enz. zijn in Cohens manége geweest en be hoorlijke gedresseerd ontslagen. Toen wij dan ook zondagavond in de gelegenheid waren de werkzaamheden bij te wonen van het voltallig gezelschap (en dit is groot) kon men zien dat iedereen te vreden was. In wendig was de tent eenvoudig, doch net met eene heldere verlichting. De con- en breidde zijne armen nit, alsof hy haar wilde omhelzen. Zy evenwel gat een gil en trad terug. „Aan die hand kleeft bloed!" riep zij, terwyl zij op zyn rechterhand wees, gillend uit. „Geertruida 1" „Ja waarachtig Felicitas," wendde hy zich nu tot deze, „gij hebt gelyk. Laat ons heao gaan I Laat my gaan 1 Geertruida. Mijn vrouw! Is dat uwe verwelkoming?" Zy stond daar als dood, met koude blik ken. Toen draaide hy zich om, en stormde de kamer uit. Felicitas snelde hem na, eu greep hem by zyn jas. „Waarheen wilt gy gaan vroeg zij, „Ik wil naar Berlyn terug." „Geertruida woet niet meer wat zy zegt, dat verzeker ik u." „Leef wel, Felicitas," antwoordde hg zacht. „Ik zal u schrijven, Wolf. Zy is ziek." „Meent gy?" „Ja, ga nu heen en denk aan hetgeen ik u gezegd heb. Wees zeer voorzichtig. Van nu af hebt gg iets ernstigers te doen, dan alleen aan uw liefde voor Geertruida te den keu. Maar ik beloof u, dat ik bericht zal zenden,zoodra hare meeniug omtrent u eenigs zins beter mocht worden." „Dus eeu tot weerziens, voor oubepaalden tijd! Goed dan, Felicitas, of liever, slecht dan, myn lieve Fé! Een vaarwel voor lan gen tyd, wellicht voor eeuwig 1 Zeg mg eerst nog Felicitas, wanneer gy in Geertruida's plaats geweest waart, hadt gy mij dan ook zoo behandeld,, vindt gij baar gedrag liefde vol?" „Dat zyn overbodige vragen," antwoordde zü- «Wij moeten de dingen nemen zooals zy zyn." „Das vaarwel." Hy kustte haar vluchtig de hand en ging heen. Felicitas hield zich aan een stoel vast, om staan te kunnen blyven en nadat zy zijne schreden reaislang niet meer hoorde stond zij nóg op dezelfde plaats en een paar groote tranen biggelden over hare bleek» wangen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 1