ge
De Sociaal democratische ar
beiderspartij.
Wal «Ie pereboom ver-
stumes waren in één woord fraai. Wij heb- keus en telkens in voorkwamen. Het
succes 7an dit stukje, dat door twee trouw
lustige heeren en twee minder trouwlustige
dames afgewerkt werd, was in hoofdzaak
het gevolg van het goede idee van den
Directeur om één de heerenrollen zelf te
spelen. Als die rol in miuder bevoegde han-
pen is, ga*t althans voer velen Dog
de aardigheid er glad af.
In de pauze is het geheimzinnige
waas dat over de voorstelling van den vol
genóen avond lag, opgeheven. De Hver
Hart deelde aan het pnhliek mede dat als
dan zou gegeven worden.
»De kinderen van de vissehers weduwe"
en hij hoopte dat wederom een talrijk pu
bliek de baan een gezellig aanzien zou
geven.
In Oostelijk DRENTE is
de hooioogst thans nog in vollen gang.
Terwijl de quantiteit ver boven het ge
middelde komt, lijdt echter de qualiteit
niet weinig aan de zware regens, waaraan
het hooi voortdurend is blootgesteld. De
natte weersgesteldheid van dit jaar, die
ben ervaren rijders aon het weik gezien
en vlugge rijderessen knnnen bewonderen.
De Clowns waren uitstekend voor hunne
taak berekend, en wekten telkens de al-
getneene lachtlustop.
Ook de werkzaamheden van den heer
Bossen aan de trapeze verdiende de vol
le aandacht. Deze heer werkt uitstekend
en met het greotst mogelijke zelfvertrou
wen. Hij gaf ons buitengewoon interessan
te toeren te zien. De moeielijkste spierbe
wegingen maakte hij zoo correct netjes dat
het vooral voor turners een lust
was zoo iets bij te wonen. De jongeheer
Cohen belooft een uitstekend artist te wor
den. Ook zagen wij eene dame, die zoo
lenig, Sterk en vlug was, dat menig kunste
naar van professie het haar nog maar ver
beteren moet. Het glanspunt van den avond
was de opkomst van den directeur met
zijn ongebreideld paard Cetar. De heer
Cohen deed met dit dier ongeloofelijke din
gen. Mter daarvan te vertellen willen wij
niet, maar wel raden we een ieder aan. »Ga
dit eens zien." 't Is wel de moeite waard
De avond werd met een pantomime beslo
ten. Van het begin tot het eiud wekte de
ze de hilariteit van het zeer talrijk pu
bliek. Voor het gezelschap is het te wen-
schen dat een flink bezoek de onkosten
vergoedt, aan het reizen met dergelijke
tent verbonden.
De heer Willem Hart ar
riveerde Maandag met zijn tooneelgezel-
schap te K O L H O R N. Dien avond zou
Zwarte Griet gespeeld worden, een stuk
dat als zeer boeiend stond aangeschreven en
vervaardigd is door den heer Rooier Raat-
een. Daar de groote, noch de kleine
tent meegekomen waren, had de vertoc-
ning plaats in de Kolfbaan van den heer
Ritt, die zoo vol liep, dat de verdere ker
mis als uitgestorven was; de draaimolen
stond stii, sommigekraraen waren vroegtijdig
gesloten en de directie van het nabijstaand
paardenspel liet de weinige bezoekers maar
gaan met teruggave van entree en de
boodschap, dat wegens het zeer geringe pu
bliek, de voorstelling 24 uren verdaagd
was. Inmiddels hadden zich ruim 350
personen samengeperst in de kolfbaan. Het
was stampvol. Daar het scherm niet op
den geannonceerden tijd rees, werden de
kijklustigeu en dit was natuurlijk groo-
teudeels kermispubliek rumoerig
iets wat te Kolhorn zelden voorkomt.
Bij het rijzen van den voorhang werd
het wel voor een oogenblik iets stiller,
maar het was toch totaal onmogelijk ach
teraan een woord te verstaan, waarvan ein
delijk het gevolg was dat midden in de
2e acte een deel van 't joügste publiek
zich verwijderde. Dit gaf verademing en
van toen af kon meD de voorstelling onge
stoord volgen. Zij gaf ons in hoofdzaak
Zwarte Griet te zi«n, die 75 percent
van den avond als wraakzuchtige helleveeg,
als tooverkol en kaartlegster het tooneel
op en neer kasse-boende om de overige
25 percent als boetvaardige zondares en
geheel tot inkeer gekomen, in vrede te ster
ven. De rede van die verwoed
heid kwam voort uit slechte opvoeding ge
volgd door een onberaden huwelijk met een
beruchten deugniet, het vermoorden of lie
ver doodschieten van dien man door een
derde, en door een liefdesgeschiedenis van
haar zoon met een dochter van dien moor
denaar. Toen de zoon eindelijk zijne moe
der vloekte, haar verstiet en verliet kwam
de reactie, en had alles nog het goed
gunstig verloop- boven omschreven, natuur
lijk met de noodige huwelijken, ophelde
ringen, vergiffenisschenkingen, enz. enz.
Hoewel de heer Blaaser dien avond ge
heel bniten zijn emplooi (markeé) was,
bleek het toch, dat hij zeer verdienstelijk
den gemoedelijken, solieden en braven huis
vader wist weer te geven.
De heer Hart had in 't stuk een rol van
minder beteekenis. Toch zag men met ge
noegen dat hij er nithaalde wat er uit te
halen was. Liever hadden wij hem echter
om redenen alleen dien avond geldig
als heeroom gezien. Het stuk ware i
waar
het bataljon te Boeleling,
niet veel comfort genoot.
„Een rijke boel moet het daarentegen
zijn op Lombok, bij den Rarij i althans
tal van gouden jkrisschedeu, borden en
kwispcldoors, met goud besDgen pieken,
en sabels, kortomeen goud, al
oude heer moet schatrijk zijn.'
„Zijn inkomsten zijn ook
lijk door de booge invoerrechten die hij
heft, twee rijksdaalders voor een koijaag
rijst, evenveel voer een picol gambir, een
de tioep tactiek rerolutionare middelen slechts ul-
trina ratio waren, en was o.i. de drup
pel, die den emmer deed overloopen-
Eene vergadering van de olksparty
27 September 1891 te Leeuwarden ge-
houden, waar het debat liep over e
goud; de schijnbaar onbeduidende vraag of een op-
IV treden ten gunste van de landnationali-
zeer aanzien- satie vereenigbaar was met streven en
einddoel der Volkspartij, welke vraag
met 53 tegen 21 stemmen bevestigend
werd beantwoord, had de afscheiding van
achter gohouden wordt, hoe lan».
«.onf 1 t i /Ton ai-lil..1 r
^00
golden voor elke kodi gebatikte kaius', een de sociaal-democraten type Nieuwenhuis
ringgit voor een pikol, tabak, vijttig rijks- ten gevolge
van
aan het hooi schade veroorzaakt, is echter
oorzaak van eene aanmerkelijke verbetering
van vele perceelen groenland. Men vindt
hier landerijen, die in 1892 veel aan in
secten of ritnaalden leden, en in 1894
door de muizen en van de brandende zon
geteistert werden, dat zij zwart als bouw
land waren geworden en in het vorige
jaar dns niet gemaaid werden. In die
stukken land is dit jaar weer zooveel
plantengroei ontstaan, dat er in de eerst
volgende jaren betere hooioogsten verwacht
worden. Wegens den ruimen hooioogst
wordt hier tevens veel hooi te koop aan
geboden en verkocht tegen f7 tot f 9
per duizend halve kilo's of, op stam staan
de tegen f 50 tot f 70 per heerare.
Weer zoo'n leeijk zaakje.
Men meldt nit MIDDELBURG
^Vrijdagavond is J. H. C. W., muziek
onderwijzer te Middelburg, die met de
tram terugkwam nit Vlissingen, waar hij
lessen had gegeven, op de markt gevan
gen genomen, en na een kort verhoor
voor den rechter-commissaris en een ge
neeskundig onderzoek, overgebracht naar
het Huis van Bewaring.
„De bedoelde persoon wordt verdacht
van onzedelijke handelingen met een nog
zeer jong meisje.
„Daar W. tot een respectabele familie
behoort, verwekt dit feit veel sensa
tie."
Wel een ongelukkig hu-
we 1 ij k.
In eene familie, die in
in het oude gedealie
daalders voor elke kist opium, om nog niet
te spreken van andere artikelen en van
de eveneens hooge invoerrechten, en daar
tegenover wein g of geen uitgaven voor
het aanleggen of onderhonden van openbare
gebouwen, wegeo, bruggen enz. dat al
les doet de bevolking gratis best te
begrijpen, dat op die wijze millioenen bij
eengegaard worden."
van
een groot huis
den Haag
woont, heerschte al sedert eenigen tijd ze
kere spanning, die dezer dagen tot eene
uitbarsting gekomeu is. De huisvrouw, ver
dacht haren gemaal van andere sluippaden
dan den grooten weg des huwelijks te be
wandelen en gaf daarom aan een harer
kinderen, een tien- of twaallfjarig meisje,
den last, pa op al zijne uitgangen te ver
gezellen, zonder zich door eenig middel te
laten afbrengen van die taak.
De dochter gehoorzaamde dit consigne
onverbiddelijk, taartjes en andere aaulok-
seleu, op haren leeftijd van zooveel invloed,
bleven zonder effect, zoodat pa erg in zijne
gebruikelijke wandelingen gehinderd werd.
Na eenige huiselijke scènes, die wel „a la
Pawne Bil" zullen geweest zijd, heeft hij
wederkeerig den burgerooilog aan zijne
vrouw verklaard.
Op het motief van eene dergelijke ver
denking als hij te verduren had, vroeg en
verkreeg hij hulp bij onze politieer wer
den door het openbaar gezag dag aan dag
een agent en door hem een besteller voor
het huis geposteerd de eerste moest no-
teeren welke personen van het mannelijk ge
slacht daar binnen gingen en daaromheen-
draaiden, de tweede moest dezen, voorzoo-
ver onbekend, nagaan om naam en woon
plaats te ondekken. Daarna verliet de waar
dige huisvader de echtelijke woning.
Welk een idyllische verhouding 1 Welk
beter tot zijn recht gekomen. Dezeopmer- eene opvatting van het huwelijk, welkeen
- 1 vrDTlJIOMIlb' nnonarl biiridir* tAnni/vks „.«1L
king makeu wij alleen in verband met
wonderlijk opvoedkundig toezicht, welk ten
zijne heldere, duidelijke en verdoordringen- *re£m^e medewerking var het gezag! En
j.. Ar n„ v,„„. r„i nI toch zijn al die dingen, ofschoon niet nor
maal, in hun soort specifiek Haagsch, zegt
de correspondent uit de Hofstad van de
Arnh. Ct., van wien het bericht afkomstig
i». A.
de uitspraak. De heer Joh. de Boer was insge
lijks zeer goed en gaf als zoon van Zwarte
Griet schoone oogenblikken te aanschou
wen. Om zijue netelige positie in de maat
schappij naar waarheid weer te geven
daartoe speelde echter zijn beschaafde
uitspraak hem somtijds parten.
De overige heeren wisten zich niet door
het achtergeplaatste publiek te doen verstaan
een grief, die wij ook hadden tegen drie
van de vier dames, die overigens zeer ver
dienstelijk speelden. (Wat de grimeering
betreft, was Cat haring te jong). Maar helaas!
men schept zich geene eigene stem en daar
om kan men dit niet als een font aanmer
ken. De natuur laat zich niet dwingen, en
niet met zich spotten ook. Intuschen
FRIEZENVEEN.
De rogge is binnen en heeft, niettegen
staande den regen, nog een aardig beschot
opgeleverd. Met de boekweitoogst is men
begonnen, evenals met het rooien der aard
appelen.
Voor den landman ia het te hopen, dat
de September-maand meer droogte geeft
dan Augustus, want in twee jaren is hier
de boekweit mislukt.
Op dit oogenblik ontlasten zich de wol
ken weder in hevige plasregens, en wss
blijft het toch wenschelijk dat men bij der- bet water in de vorige week iets gezakt,
-gelijke voorstellingen allee overal hooren
kan. Die helderheid van geluid nu, heeft
Mevr. Hart in hooge mate. Zelfs haar
fluisteren is doordringend en dat zij nn
"woekert met die gave, en veel een leeuwen
deel van de werkzamheden op zich neemt,
daarin heeft zij groot gelijk. Wij hopen
haar nog menigmaal met hare mede-actri
ces op de planken te zien. En over het
geheel durven wij wel bij elke voorstelling, aan die ziekte.
het is nu weer even hoog. Van hier tot
Almelo is het éen groot meer van een uur
lang en drie kwartier breed.
De gevolgen van al die nattigheid wordt
nu reeds openbaar. Velen ziek van de
koude, opgedaan door in het water te moe
ten loopen. Enkele gevallen van febris ty-
phoïdea met doodelijken afloop zijn hier
reeds voorgekomen en andere lijden nog
Naar aanleiding der scheuring in de
Soc-Dem. partij, geeft De Nederlander
het vrijzinnig orgaan, de volgende op
merking ten beste
Eindelijk is de lang verwachtte schei
ding tusschen dc anarchisten en parle
mentaire sociaal-democraten, tot nog toe
in een partijverband, den Sociaal-demo-
cratischen bond vereenigd, tot stand ge
komen.
Zondag 26 Augustus had te Zwolle,
in het hotel „Atlas" de vergadering
plaats, waarop de parlementairen hunne
nieuwe partij den naam van „Sociaal-
democratischen arbeiderspartij" het aan
zijn schonken.
Verschil over de te volgen tactiekgeen
verschil over beginselenwas de oorzaak
van deze scheuring.
Wel meenen wij, dat de parlementai
re socialisten o.a. niet medegaan met de
communistische leus ven den heer Do-
mela Nieuwenhuis„Verdeeling van het
arbeidersproduct naar behoefte", als een
maal alle productie-middelen in handen
van den Staat zouden zijn overgegaan,
doch over het hoofdbeginsel, waarin de
kern van de sociaal-democratie is gele
gen, n.1. opheffing van het privaat bezit,
het brengen van alle productiemiddelen in
handen van de gemeenschap, zijn zij het
volkomen eens.
Over de middelen, die tot het bereiken
van het gewenschte doel moeten leiden
echter, bestond tusschen de beide fracties
eenig verschil.
Terwijl de anarchisten, sociaal-demo
craten type Domela Nieuwenhuis, in re
volutie het eenige middel zien tot ver
krijging van dentoekomstigen heilstaat,
van deelneming aan „de wettenmakerij"
niets weten willen en verkondigen dat
het aantasten van den eigendom zelf in
de maatschappij moet gebeuren, meenen
de parlementairen, sociaal-democraten ty
pe Troelstra c s., dat wel degelijk aan
den wetgevenden arbeid moet worden
deelgenomen, tot bereiking van het be
oogde doel, ofschoon ook bij hen de re
volutie den achtergrond vormt.
„Dien strijd" (voor de sociaal-democra
tische beginselen), zoo verklaren de par
lementairen in hunne circulaire, waarin
zij rekenschap geven van de stichting der
nieuwe partij en tot deelneming aan de
vergadering te Zwolle oproepen, „dien
strijd wenschen wij te voeren op elk ge
bied. Op economisch gebied zullen wij de
loonslaven steunen in hun strijd tegen
de kapitalistische dwinglandijop politiek
gebied zullen wij trachten afbreuk te
doen en ten slotte geheel te vernietigen
elk voorrecht der heerschende klasse
en mocht eens de noodzakelijkheid het
eischen, dat tegenover het geweld der
heerschers geweld der beheerschten moet
worden gesteld, dan zal de sociaal-de
mocratie haar rood gekleurd vaandel
werkelijk niet verloochenen."
De strijd, die nu op een scheiding
tusschen de anarchistische en parlemen
taire elementen in den sociaal-democra-
tisehen bond is uitgeloopen, dagteekent
van vroegeren datum.
De oneenigheid openbaarde zich reeds
toen het aan mannen als Stellingwerf en
Yitus Bruinsma gelukt was, in Friesland
de democratische elementen onder den
naam van Volkepartij te vereenigen en
de sociaal-democraten zich van de lei
ding dier partij hadden weten te verze
keren.
Hun erkend hoofd, de heer Domela
Nieuwenhuis, was de eenige die na de
grondwetsherziening door de Friesche
Volkspartij, zij het ook met vreemde hulp,
in de Kamer werd gebracht, en zoolang
diens mandaat duurde bleven Volkspar
tij en Sociaal-democraten vereenigd, ook
al openbaarde zich nu en dan in hun
ne persorganen een diepgaand verschil
van meening. Maar tijdens de verkiezin
gen voor de nieuwe Kamer reeds bleek
het, dat de eendracht niet te handhaven
districten open-
meening over
meer op den achtergrond zaj
raken.
Als parlementaire partij zal zij
gaan inlaten met het beoefenen der
tische politiek, en dit is vooral b
zulk een heugelijk feit, omdat geludTki"1
toetsing van de theorie aan de pra
vooral bij regeling van den arbeid
dringend noodzakelijk is, om bewJj°°
blijven voor het vruchteloos najagen
onbereikbare droombeelden.
van
Reeds in dat zelfde jaar deed een be
richt in de bladen de ronde, dat de hee
ren Van Goes, Gerhard en De Clercq
het initiatief hadden genomen tot het
vormen van eene sociaal-democratische
partij, welke niet door revolutie predi
ken, maar door overreding aan hare denk
beelden ingang verschaffen en langs
wettelijken weg haar doel bereiken wil
de.
Edoch toen kwam er van het vormen
van een nieuwe sociaal-democratische
partij niets en bleven de parlementaire
lid van den offieieusen bond, ook toen
deze op het congres, op de Kersdagen
van 1892 te Zwolle gehouden, met al-
gemeene stemmen verklaarde de omver
werping der bestaande maatschappij te
beoogen met alle haar ten dien
ste staande, wettige of onwettige
vredelievende of gewelddadige
middelen.
Ook toen de houding van het partij
orgaan Recht voor Allennaar aanleiding
van het S. D. congres te Zurich, aan
de redactie van De Nieuwe lijd (orgaan
der beeren Troelstra en v. d. Goes) de
woorden in de pen gaf„het kost ons
moeite, onze walging over de innerlijke
onwaarheid, de onoprechtheid van het
partijorgaan te overwinnen."
Ook toen op de vergadering van den
bond, op de Kerstdagen van 1893 te
Groningen gehouden, een voorstel van de
afdeeling Hoogezand-Sappemeer met 47
tegen 40 stemmen werd aangenomen,
luidende „Het congres besluit onder
geen voorwaarde hoegenaamd, ook
niet als agitatie-middel, aan verkiezingen
mee te doen".
Op dit congres evenwel werd algemeen
gevoeld, dat de scheiding nabij was en
in zijn sluitingsrede zeide de voorzitter,
de heer Rot o. a.„Ik geloof, dat schei
ding thans onvermijdelijk is. Laat zij een
zuivering van de partij geven. Thans
bestaan in onzen bond twee stroomingen,
die bewezen hebben niet samen te kun
nen gaan."
Tot een uittreden uit den bond kwa
men de parlementaire socialisten nog niet
dadelijk. „Wij hebben," zoo zeggen zij
in de reeds vermelde oproepings-circulaire
„een oogenblik, denkende dat de anarchis
tische richting, evengoed als wij, snakte
naar een uitkomen uit het troebele water,
gehoopt dat op het buitengewone congres
te Almeloo bij bespreking van de naams
verandering van den Bond, een zuivere,
principieele scheiding zou zijn geprovo
ceerd, doch deze hoop is niet verwezen
lijkt. De meerderheid der bondsafdeelin-
gen, niet wetende wat zij wil, heeft ver
klaard nog niet te willen gaan in de eene
richting of in de andere en nog steeds het
halfslachtige standpunt van in naam so
ciaal-democraat, in tactiek anarchistisch,
in beginsel beurtelings het een en het
ander te zijn, te willen blijven innemen."
„Wij kunnen," zoo luidt het verder:
„het in dezen toestand niet langer uit
houden... En daarom richten wij tot de
sociaal-democraten in Nederland dezen
oproep sluit u aaneen, en helpt ons me
de tot het stichten eener Nieuwe Sociaal
Democratische Partij.11
Op de reeds vermelde ver
gadering te Zwolle, waar de nieuwe par
tij haar beslag kreeg, werd besloten, dat
het voorloopig bestuur niet in één plaats
zal gevestigd zijn, doch in verschillende
deelen des lands, en werden tot leden van
dit voorloopig bestuur gekozen: J.H. Scha
per te Groningen, Cohen te Zwolle, Is
raël te Arnhem, P. J. Troelstra te U-
trecht, WP. G. van Helsdingen te Rot
terdam, J. A. Fortuyn te Amsterdam
en W. H. Vliegen te Maastricht;
Verder werd eene commissie benoemd,
die belast zal worden, met de samen
stelling van een program, en besloten een
meeting te Amsterdam te houden ter
verdediging der beginselen van de nieu
we partij. De oprichting van een centraal
orgaan stuitte af op financieele bezwa
ren.
Werd besloten ook vrouwen-en jonge-
lingsvereenigingen toe te laten.
Met het oog op hetgeen wij reeds vroe
ger over den strijd tusschen anarchisten
en parlementaire social sten schreven, zal
het elk onzer lezers begrijpelijk zijn, dat
w ij de afscheiding van de parlementairen
van den officieelen bond en hunne consti
tueering tot eene nieuwe partij toe
juichen.
Gemengd Nieuws.
Aan 't eind van het dorp sion(j
groote perebcom: in den zomer geleek
een bloemruiker. Het kuis van den -
*»ldebraj.
ter stond aan de andere zijde, het had3°'1"
steenen portaal net als een kasteel nï
dochter van den pachter heette Perrice
Wij waren verloofd.... zij telde zee
jaar. Op haar wangen prijkten de rozT*
evenals de bloesems aan den perebom!'
Onder den pereboom was 't, dat ;i m'
haar sprak:
„Schat, mijn schat, wanneer
loft zijn
Heur haar, waarmede de wind jp^i
haar welgevormde gestalte, haar kleine voet'
jes, welke in de fraaie schoentjes
haar handjes, welte de afhangende teki"'
wilden grijpen, haar lief gelaat, de
blanke landjes achter de koraalroode lipje,"
alles aan haar lachte.
Ach, ik had haar zoo lief! „In den oo«t
tijd", gaf zij mij ten antwoord: „wsnnee'r
jij tenminste niet met den keizer mede
moet.'
De dag der loting kwam, toen ik de hand
in bas stak, beefde ik,
,God zij geloofdIk trok
nummer. Doch Jean,
viel in de loting.
Ik vond hem weenend „Moeder, zijn
arme moeder.'
„Wees kalm, Jean; ik ben een wees.'
Hij wilde mij niet gelooven, toen ik zeide:
„Ik zal voor je gaan."
Perrine kwam met betraande oogen on
der den pereboom, 't stond haar nog beter
dan dat zij lachte.
„Je hebt wel gedaan," zeide zij tot mij,
„je bent goed, ga, mijn schat, ik wacht
op je."
mijn zoogbroeder,
Links, rechts, de trommels roffelen, voor
waarts, marsch 1 Zoo ging 'ttot Wagram.
Houd je goed) Peter, daar staat de vijand.
Vijfhonderd kanonnen braakten dood en
verderf uit.
Ik was bang en bleef achter. Vóór mij
lag Frankrijk; mijn dorp, en de pere boom,
wiens bloesems nu alreeds in vruchten
veranderd zijn. Ik sloot de oogen, ik zag
Perrine voor mij bidden. God zij dank, ik
dapper.
was
je
wasin verschillende
die de Directie Hart te Kolhorn nog ge
ven wil, een rmm gevulde zaal voor
spellen.
Het nas tukje „de Parijeche Modüteover
bekend in deze streken, werd echter dien
avond, zoo los en guitig afgespeeld dat i
iedereen schik had in de snaa';sche gezeg. van LOMBOK.
En de landman De vroege a&rdappc
len zijn verrot, het hooi voor de helft
niet binnen, de tweede snee isniettekrij
gen en de koeien reeds aan het wintervoer.
van Augustus af.
Derijkdom van den vorst
baarde zich verschil van
de te volgen tactiek en zelfs over de can-
didatuur van Domela Nieuwenhuis in
Schoterland ontstond oneenigheid. Het
j* optreden op het internationale congres
te Brussel van de Nederlandsche Sociaal
democraten, met Nieuwenhuis aan het
hoofd, als aanvoerder van de Ultra-revo-
den, in d« komisehe toestanden, die er tel. De „Locomotief" bevatte een brief over
el kan over „De soc.-democr. arbei
derspartij" nog geen oordeel worden uit
gesproken, vóór zij eenigen tijd aan den
arbeid is geweest, doch mag men de
jeu ige vereeniging beoordeelen naar den
uitschen Sociaal—democratischen bond,
welke partij zij zich schijnbaar als model
gekozea heeft, dan is de voorspelling niet
gewaagd, dat zij, evenals hare oudere
zuster in Duitschland, en in tegenstelling
van de ultra-revolutionaire tactiek van
i ij f f i a ieuwenhuis c. s., bij voorkeur
dUen°^e/ i!Iil J:, vm„et a™ Jang8^'ettige. wegen haar doel zal trach-
„Voorwaarts, vuur, velt 't geweer."
„Ha, die j'onge recrunt daar weert zich
dapper. Hoe heet je, mijn jongen
Peter, Sire."
„Peter, je bent onderofficier."
„Dank n, Sire!' En voorwaarts ging't
naar Moskou. „Leve de oorlog, de slag is
een feest! Links, rechts!"
VooruitVoort langs 060 met lijken
bezaaiden weg. Achter ons de vloed, voor
ons de vijand, overal de dood.
„Wie voert 't eerste peleton aan?"
„Ik, Sire 1"
„Heel, best, kolonel
En hij reikte mij een ridderkruis.
God zij geloofd. Perrine, mijn zoetelief,
kunt trots op mij zijn.
De oorlog is ten einde, ik heb mij®
paspoort. Laat de klokken voor onze brui
loft luiden. De weg is lang, doch de hoop
ijlt op vleugelen sneller dan ie wik™
Daar achter die bergen ligt mijn va
land. Ik herken den kertoren, men schijnt
de klok te luideD.
Ja, hij luidt. Wat is er met den pere
boom gebeurd? Vroeger was hij reedsv
verre zichtbaar en nu zie ik Diets ®eet'
„Waarom luidt de klok, Matthijs.
„Een bruiloft, kolonel
Hij herkende mij niet meer.
«fEen bruiloftHij sprak de waarhöj-
Het bruidspaar trad in de kerk. *err1^
mijn zoetelief, schconer dan ooit, waS.,
bruid. Jean, mijn broeder, de r
g°m" i Wflt
Overal fluisterden de inenschen
hebben zij elkaar lief
»En Peter dan?' vroeg ik.
Welke Peter was 't antwoord.
Zij hadden mij vergeten. Ik kniel e
ter in de kerk neder, en bad foc
rine en voor Jean. Ik plukte een
ke en vertrok.
God zij geloofd, gij bemint elk»
Weest gelakkig."
ffKom je terug, Peter
„Ja, Sire."
ffNu, je bent 22 jaar oud
zal je een gravin tot vrouw
Peter trok uit zijn jas een
rebloesem.
„Mijn hart behoort haar, Sire
als dapper krijgsman sterven.'
Ilij plaatste zich bij de voorL
Aan 't eind van het dorp lig*. e^Hj
daar slaapt een kolonel yan 22 J*ï®n'
viel bij de overwinning. Jjn
In plaats van den naam staan F
grafzerk drie woorden te lezen
„God zij geloofd,'
Pa-
bloem
en
geven
ridder,
ik
vexwe
lktepe-
Uat®ij
rhoede-
leko-
D,
toch
geest van mannen als Van der rennabij te komen T'Dioemenayruou;-
.ir en Van Zinderen Bakker, in wier revolutie „__a,de gewelddadige een Engelsch tijdschnjft./hn bet g
Zwaag en Van Zinderen Bakker, in wier revolutie^ die nu ÏÏJïïVëiZ
fuchsia.
Hoe komen wij wtu,_
onze achoone bloemen de/lucbsi» ft óji
tv v A- hot ged'"
J
