Burgerlijke Stand. ONDERLINGE DE JONG *COMP. Urnen Mentalen Koonianspeten en Gemengd Nieuws. Gemeente Schagen. gevestigd te Amsterdam» JWinkel te Schagen, Laan D4, zeiven, voor onhspaalden tijd benoemd, zon moeten staan. Spr. las reeds de statuten der nieuwe Maatschappij voor, waaruit bleek dat het maatschappelijk kapitaal ver deeld zou worden, in aandeelen van 100 gld., rente 3'/2 pet. 's jaars. De heeren Jules van Hasselt te Kampen en J. Loop- ait te Schiedam hadden zich reeds bereid verklaard, de betrekking van commisaris te wnvaarden en mogelijk zou ook de heer 3ovv zich voor de vervulling van die be- rekking beschikbaar stellen. Spr hoopte lat velen der aanwezigen door het nemen van aandeelen tot zijn plan zouden willen nedewerken. De heer Hovy, het woord nemend, nerkte op, dat het geheim des heeren 3ertels schuilt in bewerking van den grond m de keuze van gewassenechter had de leer Bertel» wel veel over de schoonste esultaten verteld, maar niet gezegd, vaarin zijne bewerking van den bodem lestond en welke keuze van gewas hij ïad gedaan. Dit wenschte de heer Hovy ,aarne te weten. De heer Bertel» antwoordde, dat de be- ere grondbewerking voornamelijk bestond n diepere bewerking, waardoor de ilant niet veizuurt of sterft. Wat de keuze let gewassen betreft, zeide Spr., dat le groene rogge en haver drie h vier-en en-half maal meer eiwit bevatten dan rij- >e rogge en haver. Daarom dan moest le rogge en haver groen geoogst worden ot veevoeder, waarna renzenspnrrie ver- oouwd kan worden. Rogge en renzenspnrrie rekken alle de met den mest in den grond jebrachtte stikstof nit den bodem. Ns le reuzenspurrie moest daarom bebouwing net saradella volgen, welke plant de stik- tof uit de lacht opneemt, zoo deze niet neer in den grond aanwezig is. Door iet krachtiger veevoeder kan men volgens 5pr. bij deze tebouwing zeven koeien op ien bunder gronds honden, welke thans slechts vier koeien toelaat. Omtrent het persen deelde hij het vol- ;ende mede Door het persen wordt er warmte ont- vikkeld, welke door de drukking wordt ;eregeid. Men begint met groen voeder op een •ekere oppervlakte te rijden en tot een ïoogte van 2 Meter. Daarna begint hij ip een afstand van een halven meter van len grond te peilen, want de broeiïngis lan reeds begonneo. Is de temperatuur >p die hoogte 55 graden Celsius, dan vordt er weer opgereden, daarna wordt veer gepeild. Blijft de temperatuur, steeds inderzocht op de hoogte van een halven Heter van den grond, 55 60 graden, lan wordt doorgereden. Daalt zij b. v. tot >0, dan wordt het rijden gestaakt; bij ver- Ier rijden zou er azijnzuur ontstaaD, waar- loor het eiwit oplost en dat eiwit moet uist bewaard blijven. Mocht de temperatuur stijgen tot 70 ;raden, dan wordt er onophoudelijk door- jeieden, omdat ook aan eiwit verloren zou ;aan als vluchtende ammoniak. Desnoods vordeu er dan bij zulk een temperatuur log een paar emmers water opgegooid. De heer Bertels toonde den aanwezigen •erscheidene monsters versch en geperst {roenvoeder op een stuk gronds verbouwd, lat in de maand Juli j. 1. nog heide was. tien der aanwezigen, de heer Smit, las een eer gnnstig rapport voor omtrent den uit lag van een oüderzoek naar de resultaten net het stelsel-Beitels op de hoeve »Jon- tershoek" onder Wolfhezen verkregen. De teer Va» Visser verklaarde met alle waar- leering voor alle poging tot vrnchtbaarma- ;ing van woeste gronden, dat het verkeerd ou zijn, indien deze vergadering straks nit- enging onder den indrnk dat hier plotse- ing eene volledige oplossing van het raagstuk der heide-ontginning aan de hand vas gedaan. Diep spitten en diep bewer en van den grond is reeds lang te Voren teproefd en eveneens de wisselbouw met ;roen voeder, al wil spr. erkennen dat dit aatste nog veel te weinig geschiedt. In- usschen er is groot verschil tosschen het ene en het andere stuk heide, zoodat in ;een geval het systeem Bertels op zoo rui- oe schaal zijne toepassing zou kunnen inden als men hier allicht zon gaan den- en. De heer Bertel» verzekerde zelfs op andstnivingen goede resultaaten te hebben erkregen en beweerde zeker met 9/10 van te 700,000 heet. Nederlandsche heide te nllen kannen klaarkomen- Een landbou wer uit Sloten pleitte ijverig voor het aan renden van groenvoeder. Hij zelf ondervond e beste nitkomsten en beloofde den aan- rezigen dat zij dezen winter grasmelk en ;rasboter zonden hebben. Hij schetste der. .chteruitgang van het landbouwbedrijf loor te wijzen op het feit, dat hier te Am- terdam zoo vele zoons van Holl&ndsche toeren werkloos langs de straten loopen om ;ich voor elk soort handwerk te verhuren n plaats van op het land, waar zij thuis tehooren, van onvrnchtbaren grond produc- ieven bodem te maken. Hij weidde io den treede nit over de sociale beteekenis van iet stelsel-Bertels, dat tengevolge zon kun- ïen hebben, dat de boerenzoon, thans werk- oos in de groote steden langs de straat iwalkende, aan komedie en café verslaafd, le „walmende lucht van de jenever en de ihanteuses" verlaten zou voor het vrije veld en de boerderij, waar de mesting van zijn vee en de bebouwing van een vrucht- oaren grond weder zijn lnst en zijn leven ion zijn. De heer Oversteek zeide, dikwijls ;e hebben hooren klagen dat het groen voeder een bijsmaak aan de melk geeft; na was het maar de vraag of dit een aange- aame of wel een leelijke bijsmaak was. Hij kreeg ten autwoord dat bij volkomen goe ie bereiding niet voor bijsmaak was te vreezen en dat, zoo het groeuvoeder over- hoopt azijnzuur bevat, toch de bijsmaak ontgaan kan worden door het vee telkens eerst te melken en dan te voeden en voor al geen voeder in den stal op te slaan. Na dat nog tal van vragen tot den heer Ber tels gericht en door dezen beantwoord wa ren, werd de bijeenkomst onder dankzeg ging aan den spreker van den avond ge sloten. Een geva3rlijkenieuwig-| Ik keek 'juist met mijn g heid bracht Maandag tijdens eene voor- eens naar de tafel, oac ca Q stelling in den Gaietyschouwburg te Brig- mede zou eten, dan mijn aar p ton veel ontsteltenis teweeg. De heldin van de koning op mij toekwam en De dichter Tennyson nam een waardeloos vel papier sn door er een gedicht op te schrijven verdiende hij 60,000 galden. Dat was genie. Va&derbildt kan op een of ander stuk papier schrijven en het tot een waarde van 100,000,000 gul den maken. Dat is kapitaal. J)e Vereenig- de Staten kunnen 1 */2 ons gond nemen en daarop een vogel afdrnkken (adelaar geheeten), die eene waarde van 350 gul den heeft. Dat noemt men geld. Een hor logemaker neemt voor drie galden aan materiaal en maakt daar een horloge van dat zestig galden waard isen dat noemt men vaardigheid. Een koopman neemt een artikel dat een kwartje waard is en ver koopt het voor eeu gulden. Dat is handel. Een dame kan een mooien hoed voor drie gulden kcopen. maar zij schaft zich liever een van dertig san. Dat is dwaasheid. Een werkman met een spade werkt 10 nnr en graaft drie of vier ton aarde of steen kool op voor een paar gulden. Dat is arbeid. De schrijver van deze geleerde verhandeling kan een wissel voor 80,000,000 galden schrijven en die zou geen cent waard zijn. Dat is een schandaal (Berl. lagebl.) Een goedkoope barome ter. Men kan zich op de volgende wijze een barometer aaoschatfen, die niets kost. Men dompelt eenvoudig een draad van ongeveer 15 duim lengte eenigen tijd in sterke pekel, laat hem daarna drogen en hangt hem, na er een spijker of een klein gewicht aan bevestigd te hebben te gen een mnur. Mooi weder wordt nu (naar beweerd wordt) aangekondigd, wan neer het gewicht zakt en regen, wan neer het stijgt. Men kan teekens maken, die aanwijzen of het gewicht daalt of rijst. Men behoort den draad op een plaats te hangen, waar hij met de buitenlucht in aanraking komt. (M. t. V.) het stnk kwam te paard op het tooneei en gelijk haar rol meebracht, sprong zij Tan den zadel en loste een pistoolschot. Het paard schrikte en sprong over voetlicht en orkest heen onder het publiek, gelukkig in den doorloop tusschen de zitplaatsen. Daar en het viel, konden de toeschonwers vluchten. Een oogenblik later waren ettelijke zetels der „stalles" stuk geslagen. Eenigen tijd heerschte de grootste verwarring eD sommi gen vluchtten zelfs de stiaat op. Na eeni gen tijd kon het paard echter weggebracht en de voorstelling hervat worden. Stalmest alleen is niet voldoende om de vruchtbaarheid van den grond te onderhouden. Wel bevat hij alle plantenvoedende stof fen, maar in geringe mate. Het ont breekt hem o. a. aan phoshorzunr, waarvan hij maar 2^ per mille bevat en van welke stof een gemiddelde oogst 60 K. G. per H. A. uit den grond haalt. Er moet dus met een andere stof phosphorzuut in den grond gebracht worden. Daarvoor leent o.a. Thnmasphoshaat zich uitstekend en omdat zijn phoshjrzuur gemakkelijk ia den grond oplost èn omdat het goedkoop is èn omdat het vrij wal kalk bevat, een stof die on misbaar in den grond is. toevallige ontdekking van een diefstal. Eenigen tijd geleden gebeurde te Londen het volgende: Zeker heer meldde zich bij een bankier aan en verzocht hem eene plaats op zijn kantoor. De baukier had eenige oude kasboeken voor zich en den sollicitant op de proef willende stellen, sloeg hij er een open en sprak Zie dit boek eens in en tel deze blad zijden na. Een naar qpinuten had de solli citant het boek ingezien, toen hij uitriep: Dat boek is vervalscht, deze post en deze en die «ij onjuist geboektWat! Zijtgij dwaas, man was het antwoord, dat van een ongeloovigen glimlach vergezeld ging. Bij nader onderzoek werd het echter dui delijk, dat een twintigtal jaren geleden een stelsel van diefstal op dit kantoor was in practijk gebracht, dat zonder deze toevalli ge omstandigheid wellicht nimmer ondekt ware. hoe was die geschiedenis het Geld of een kruis. Generaal Seydlitz braebt Frederik II een bericht over een klein gevecht, zoo als er dagelijks plaats vonden in den ze venjarigen oorlog, en roemde daarbij een der officieren, die zich door zijn moed bij zonder gekweten had. Erederik liet den bewusten persoon bij zich komen, ontving hem zeer vriendelijk en zeide Ik heb gehoord, gij hebt u moedig gedragen, ik wil u daarvoor beloonen. Hier liggen honderd goudstukken en hier een ridderorde. Kies Zonder zich een oogenblik te be denken stak de officier de hand naar het geld uit. Eer schijnt hij niet te bezitten, zei de de koning wrevelig. Pardon, Majesteit, antw ordde de officier op vrijmoedigen toon, ik heb schul den, eu de eer eischt, dat ik eerst mijn schulden betaal. De orde hoop ik later te verdienen. Gij zijt een braaf mensch, mijn zoon, zeide Erederik, den officier op den schouder kloppende. Neem de orde nu ook, gij verdient haar ten volle. Duitsche idylle. De Kreuzzeitung verbaalt dat meer dan honderd dienstmeisjes haar diensten te Ratibor hebben opgezegd en naarGlei- witz zijn getrokken naar aanleiding van de overplaatsing van het regiment Uhlanen van Ratibor naar Gleiwitz. Alseen koe niet veel en tevens geen vette melk geeft, dan is de boerderij niet op haar plaats, want dan kost ze meer aan onderhoud dan ze finan cieel opbrengt, 't Is daarom noodzakelijk dat een boer elk zijner beesten ten opzich te van hnn prod actiever mogen kent. Hij leert ze kcDnen door minstens eensin de 14 dagen de melk van elk zijner koeien le meteu en zoo nu en dan ook het vet gehalte' der melk te bepalen of te laten bepalen. De beste worden aangehouden en voor de fokkerij gebruikt, want de goede eigenschappen der moeder erven op de na komelingen over. De minder goede wor den vetgemaakt en verkocht. De tragedie van een prie- ster. Uit Presburg wordt geschreven Een treurige jscèue is hier afgespeeld. Een jonge priester werd verliefd op de dochter van een gepensioneerd officier en verbrak om harentwil zijn gelofte. Het meisje ontvluchtte de ouderlijke woning en kwam tot hem. Hij had het geluk gehad een betrekking als ambte naar op een kantoor te krijgen en leefde met zijne jonge vrouw in don eersten tijd zeer gelukkig. Hij kwam er echter ach ter, dat zij hem bedroog en smoorlijk verliefd was op zijn patroon. Toen Lij ze beiden op zekeren avond met elkaar in gesprek vond, nam hij een geweer en schoot haar dood. Nadat het ongelukkige schot gelost was, viel hij bewusteloos neer, werd zwaar ziek en behield uit zijne ziek te krankzinnigheid, welke de noodzakelijk heid meebracht, dat hij naar een gesticht moest vervoerd worden. ij z e r e n van zijne verschie- Heb je vreeselijken honger, Hoe Hans aan kruis kwam. Wat ik u hier vertel, heb ik eens een landeigenaar gehoord, die onder knechts een flinken jongen had met het ijzeren kruis op de borst. Hij liet hem eens bij zich komen en zijn geschiedenis ver tellen. z/Ja, mijnheer," zeide de eenvoudige man, „dat is een wonderlijke geschiedenis met dat kruis. Ik heb het ontvangen, om dat ik mij er zoo dapper doorheen heb geslagen. Den 2en December 1870, ik zal het nooit vergeten, want het was juist den dag na mijn verjaardag, moest onze compagnie oprukken en kwam ik in een kleinen grep pel te liggen, waar ik gemakkelijk schie ten kon. „Nu, er op los, jongens,zeide onze kapitein, toen de Eranschen aankwa men. „Wij moeten hen zoolang aan de praat bonden, totdat onze kameraden ko men. Sluit u, zooveel je kunt." Omdat ik het gemakkelijker vond, legde ik mijne patronen naast mij. Ensklaps laat onze overste, wien de zaak eeu weinig te ge vaarlijk voorkwam, terngkeeren blazen. Nu dacht ik echter: mijne patronen weer oppakken, daar heb ik geen zin in en laten liggen, doe ik ook niet. Ik zal ze eerst nog maar verschieten. Toen ik daarmee nu drak bezig was, komt onze adjudant en schreeuwt; «terug, heb ben jelui dan geen ooren?" Ach wat, dacht ik bij mijzelve, het zijn er nog maar een paar, dan ga ik ook terug. Toen ik omkeek was de adjudant al weer een heel eind weg en zie ik, dat ik geheel alleen ben, en voor mij is alles Eranschman, waar ik ook heenzie. Ik schiet al mijne patronen af en loop toen heen, zoo hard mijn beenen loopen konden. De Eranschen hieven een vreese lijk geschreeuw aan, maar hunne kogels vlogen over mij heen en ik kwam ge lukkig weer bij mijn compagnie terug. Toen ik aankwam, zag ik onzen adju dant ernstig met den overste spreken, na tuurlijk over mij. Maar ik maakte mij niet bang, want wij waren toch niet thuis, maar in den oorlog. Onze overste kwam naar mij toe; «Zeg, kerel, ben je nog niet heelemaal doorscho ten?" «Geen enkele wond, overste." Hij lachte en zeide: „Nu, dan kan je meer dan brood eten.' Den volgenden dag hoorden wij, dat de koning het slachtveld zon bezoeken. Wij moesten aantreden en toen hij ons voorbij reed, schreeuwden wij allen om het hardst hoera. Toen dat voorbij was, wachtten wij op het bevel, nit elkaar te gaan en ik ver heugde mij in stilte reeds op mijn middag eten, toen de adjudant plotseling naar mij toekwam en tegen mij zeide, dat ik da delijk mede moest komen naar zijne ma jesteit. Ik trilde op mijn beenen, maar dacht „kom, je hebt niets misdaan, je lijk aanzag. „Mijn zoon, gisteren met die patronen \ertelmij e^en. Dauwkenrig, wat je er nog van weet. Tot uwe orders, majesteit," zeide ik begon hem alles nauwkeurig te vertel len. Ik gevoelde in het geheel geen angst meer en vervolgde «Ach, majesteit, er was geen tijd om te denkeo, en men kon zijne eigen woorden niet eens verstaan, toer. heb ik mij omge wend en geroepen „Ik zal eerst mijne patronen ten.' De koning begon luide te lachen en zeide «Dat was flink van je jongen al gegeten „Tot nwe orders majesteit. Ik ben nog geheel nuchter.» «En je hebt een vreeselij niet f' «Tot uwe orders, maar dorst niet min der.' De koning lachte weer en zeide: «Nu, dan moet je van middag hier eens mede eten." En toen moest ik aan de groote tafel gaan zitten en eer ik het wist, stond er- een bord erwtensoep voor me. Het duurde niet lang, of het was leeg. De koning had het zeker bemerkt, want hij zeide tenmin ste „Wil je nog wat „Tot nwe orders majesteit, als er nog over is.' „Toen begonnen alle heeren te lachen, de koning wenkte een lakei en die gaf mij nog een bord erwtensoep. Toen ik daar nog aan bezig was, werd er een vreeselijk groot stak vleesch binnengebracht. Het werd dicht bij mij gezet en een heer be gon er flinke stukken af te snijden. Ik dacht bij mijzelf, wat mag dal wel voor vleesch zijn P Ik had echter niet veel tijd om er over na te denken, want de an dere hadden hun soep reeds op en ik moest mij dus haasten. Zoodra ik gereed was, werd mijn bord wegegenomen en staat voor mij een bord met heerlijk vleesch. Nu denk ik, dat is gemakkelijk. Dat is zeker alles voor mij. Ik nam toen een schaaltje met aardap pelen van een lakei aan en begon flink te eten. Allen zagen mij met groote oogen die mooie patroontjes niet ver gaan.' Ik ging dus met hem wilde allen loren laten mede. Toen ik binnentrad kwam ik eeist in eene groote zaal, waar een tafel gedekt stond, ln de kamer daarnaast, de deur stond open, waren alleen prinsen en gene raals en daaronder onze goede koning. aan, zij dachten zeker, dat ik het niet op zou eten. De koning kende mij echter beter, want hij zeide „Laat het je maar goed smakeu, jongeD, maar vergeet niet er bij te drinken." De zweetdroppels parel den mij op het voorhoofd, want het was mij eigenlijk wel wat te veel, maar ik dacht, je moet toch toonen, dat je het eten van zijne majesteit lust. Eindelijk was de schotel leeg en riep de koning «wel, zou je nog een stuk vleesch willen hebben Het was mij zoo wel te moede gewor den, w^nt mijn buurman had mij voort durend ingeschonken. „Tot uwe orders, majesteit, als er nog een stukje is.' Toen begonnen alle heeren vreeselijk hard te lachen, en de koning ook, totdat hij er pijn in zijn zij van kreeg. «Neen, neen, jongen, nu is het genoeg. Er komt Dog een gerecht." Toen gaf hij een wenk aan een mijnheer, die naast hem stond en die hechtte mij het ijzeren kruis op de borst. „Zie u, mijnheer, zoo heb ik het ijze ren kruis verdiend door mij er flink door heen te slaaD, maar al dat vleesch heeft mij heel wat moeite gekost, dat kan u wel begrijpen. Hoe ik naar huis gekomen ben, weit ik niet meer, maar den volgenden dag reikten de adjudant mij de hand en na dien tijd zijn wij altijd vrienden ge bleven.' «Wij moeten onzen reizi ger zijn ontslag geven,' zei de jongste compagnon van een firma. „Hij heefteen van onze klanten gezegd, dat ik een uils kuiken was." «Ik zal hem er over spreken', ant woordde de oude patroon, en hem uitdruk kelijk zeggen, dat het een schandaal is kantoorgeheimen te verklappen.' De regel van het huis. Een bezoeker van de wereldtentoon stelling te Chicago zat in een der dure restauranties zijn rekening na te kij ken. «Alle duivels* riep hij den kellaer toe, «hebben jullie hier geen fatsoen?" «Pardon zei de kellner. «Hebben jelui hier fatsoen", vraag ik «fatsoen versta je me niet? De kellner nam de rekeningen en begon die door te kijken. «Ik weet niet, of wij dat hebben,' zei hij, «maar als we't hebben staat het op de rekening. Een rat! Donderdag middag waren in den «Ar- kadenhof" van de universiteit te Weenen een menigte dames vergaderd. De dames behoorden allen tot het damescomité, dat belast was met de regeling der ontvangst van geneesheeren en natuurvorschers, ec nu zonden ze allen in één groep worden gefotografeerd. Dg studenten ruimden gewillig het hnn toebehoorende gebied, doch aan de ven sters stonden verscheidene muzenzonen de voorbereidende maatregelen gade te slaan. De Eindelijk was de fotograaf in zijn moei- elijke taak geslaagd; alles scheen in orde en het oogenblik was daar, waarop de fotograaf zon bevelen«een oogenblik j stilstaan, dames De dames staarden allen naar het objectief, en net wilde de fotograaf de opname doen, toen plotseling uit een groep studenten geroepen werd «Daar loopt een rat De uitwerking was zoo noodlottig mo gelijk. In een oogwenk was de zoo moei- elijk gevormde groep uiteengestoven, man zag slechts vluchente dames en men hoorde niets dan gilletjes van angst. Den ra<j ,heeft me^ niet kannen vin den. Vrouwelijke ij delheid. Onlags werd te New-York en zonder ling rechtsgeding behandeld. Een schoen maker had voor de tooneelspeelster Made- leine Shirlev een paai schoentjes op be stelling gemaakt, maar de dame weiger de ze aan te nemen, «omdat haar voet er niet zoo keurig in scheen als dis werkelijk was." Zij weigerde om met die schoentjes aan, haar rol te vervallen en dat te meer om dat zij voor de eerste maal optrad en het publiek bij een dergelijke gelegenheid «alles* heel nauwkeurig opneemt. Aan gezien zij bij haar weigering bleef, beboet te haar directeur haar voor een bedrag van veertig dollars. Deze boete wilde de juffer nu van dea schoenmaker terug hebben, benevens nog honderd dollars schadevergoeding«voor den opgewonden toestand waarin zij was geweest en die nadeelige gevolgen had." Gedurende de gerechtszitting liet de tooneelspeelster haar mooi voetje, zonder schoen zien. Toen zij de domme schoenen aantrok vond de galante rechter, de heer Stiner, haar voet werkelijk zoo net en fijn niet meer meer. Toen Madeleine bovendien de plompe schoen voor allerkoketste schoentjes van een anderen schoenmaker verwisselde, had zij het pleit glansrijk ge wonnen en de onhandige leverancier werd veroordeeld. De brandweer door een zwaan gebeld. Onlangs werd te Londen de brandweer post bij North Bridge 's avonds om elf uur gealarmeerd. Fluks was de stoomspuit met alle toebehooreD op de aangeduide plaats. Nu bleek het, dat een afgedwaalde zwaaD, op zijne vlucht naar den vijver van Abbey Park, waar hij thuis behoorde, te gen den draad was aangevlogen. Door de kracht van de botsing was de draad gebro ken en over een anderen draad vau de Nationale Telephoon-Maatschappij gevallen. De zwaan had zich bezeerd en viel op ee ne binnenplaats in de nabijheid van 'tpo- litie-bureau aldaar neder. Daar werd hij opgepikt, en later werd hij gebracht waar hij wezen moest, zeker een wijzer vogel ge worden, die zich vast voornam niet weer zoo laat uit te blijven. De brandweer hoopt dit te minste, want den nacht te voren was zij ook al onnoodig geroepen. Zwarte aardappelen. Te Eyve Castle, in Groot Brittannië heeft men zwarte aardappelen geteeld, die eigenaardig „Zoeloe-aardappelen" genoemd worden. Doorgesneden zijn ze rose, gekookt zijn ze zwart en zeer goed om te eten, schoon ze er niet zeer smakelijk uitzien. Deze soort is moeielijk te rooien, daar ze dieper dan gewone aardappelen groeit. De stengen zijn donker, de bladeren groen en de bloemen wit. Ingeschreven van 17 19 October '94. Geboren Geene. OndertrouwdKlaas Breebaart, j.m, oud 25 jr. wonende te Winkel en Dien- wertje Stins, j.d. ond 19 jr. wonende te Schagen. Ar.thonie Brantenanr, jm, oud 29 jr., en Maria Mooi j.d. oud 20 jaar beiden wonende te Schagen. Getrouwd Overleden Ge ene. BraDdvaarborg-Maatschappij, opgericht in den jare 1809. Directeuren: Deze maatschappij waarborgt tegen schade, veroorzaakt door Brand, de aange wende BIuschmiddelen en verdere gevol gen van dien fotograaf had geen gemakkelijk werk. Zestig dames zóó te plaatsen, dat ieder voldoende in 't oog valt, is een kunststuk. Koopmansgoederen wor den ook voor een termijn van Drie, Ze» of Negen maanden verzekerd. Nadere informatiën geeft de Correspon. dent alwaar de aanvragen voor Verzekeringen bij gemelde Maatschappij worden aangenomen. Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1894 | | pagina 7