Burgerlijke Stand.
ONDERLINGE
DE JONG *COMP.
Urnen Mentalen Koonianspeten
en
Gemengd Nieuws.
Gemeente Schagen.
gevestigd te Amsterdam»
JWinkel te Schagen, Laan D4,
zeiven, voor onhspaalden tijd benoemd, zon
moeten staan. Spr. las reeds de statuten
der nieuwe Maatschappij voor, waaruit
bleek dat het maatschappelijk kapitaal ver
deeld zou worden, in aandeelen van 100
gld., rente 3'/2 pet. 's jaars. De heeren
Jules van Hasselt te Kampen en J. Loop-
ait te Schiedam hadden zich reeds bereid
verklaard, de betrekking van commisaris te
wnvaarden en mogelijk zou ook de heer
3ovv zich voor de vervulling van die be-
rekking beschikbaar stellen. Spr hoopte
lat velen der aanwezigen door het nemen
van aandeelen tot zijn plan zouden willen
nedewerken.
De heer Hovy, het woord nemend,
nerkte op, dat het geheim des heeren
3ertels schuilt in bewerking van den grond
m de keuze van gewassenechter had de
leer Bertel» wel veel over de schoonste
esultaten verteld, maar niet gezegd,
vaarin zijne bewerking van den bodem
lestond en welke keuze van gewas hij
ïad gedaan. Dit wenschte de heer Hovy
,aarne te weten.
De heer Bertel» antwoordde, dat de be-
ere grondbewerking voornamelijk bestond
n diepere bewerking, waardoor de
ilant niet veizuurt of sterft. Wat de keuze
let gewassen betreft, zeide Spr., dat
le groene rogge en haver drie h vier-en
en-half maal meer eiwit bevatten dan rij-
>e rogge en haver. Daarom dan moest
le rogge en haver groen geoogst worden
ot veevoeder, waarna renzenspnrrie ver-
oouwd kan worden. Rogge en renzenspnrrie
rekken alle de met den mest in den grond
jebrachtte stikstof nit den bodem. Ns
le reuzenspurrie moest daarom bebouwing
net saradella volgen, welke plant de stik-
tof uit de lacht opneemt, zoo deze niet
neer in den grond aanwezig is. Door
iet krachtiger veevoeder kan men volgens
5pr. bij deze tebouwing zeven koeien op
ien bunder gronds honden, welke thans
slechts vier koeien toelaat.
Omtrent het persen deelde hij het vol-
;ende mede
Door het persen wordt er warmte ont-
vikkeld, welke door de drukking wordt
;eregeid.
Men begint met groen voeder op een
•ekere oppervlakte te rijden en tot een
ïoogte van 2 Meter. Daarna begint hij
ip een afstand van een halven meter van
len grond te peilen, want de broeiïngis
lan reeds begonneo. Is de temperatuur
>p die hoogte 55 graden Celsius, dan
vordt er weer opgereden, daarna wordt
veer gepeild. Blijft de temperatuur, steeds
inderzocht op de hoogte van een halven
Heter van den grond, 55 60 graden,
lan wordt doorgereden. Daalt zij b. v. tot
>0, dan wordt het rijden gestaakt; bij ver-
Ier rijden zou er azijnzuur ontstaaD, waar-
loor het eiwit oplost en dat eiwit moet
uist bewaard blijven.
Mocht de temperatuur stijgen tot 70
;raden, dan wordt er onophoudelijk door-
jeieden, omdat ook aan eiwit verloren zou
;aan als vluchtende ammoniak. Desnoods
vordeu er dan bij zulk een temperatuur
log een paar emmers water opgegooid.
De heer Bertels toonde den aanwezigen
•erscheidene monsters versch en geperst
{roenvoeder op een stuk gronds verbouwd,
lat in de maand Juli j. 1. nog heide was.
tien der aanwezigen, de heer Smit, las een
eer gnnstig rapport voor omtrent den uit
lag van een oüderzoek naar de resultaten
net het stelsel-Beitels op de hoeve »Jon-
tershoek" onder Wolfhezen verkregen. De
teer Va» Visser verklaarde met alle waar-
leering voor alle poging tot vrnchtbaarma-
;ing van woeste gronden, dat het verkeerd
ou zijn, indien deze vergadering straks nit-
enging onder den indrnk dat hier plotse-
ing eene volledige oplossing van het
raagstuk der heide-ontginning aan de hand
vas gedaan. Diep spitten en diep bewer
en van den grond is reeds lang te Voren
teproefd en eveneens de wisselbouw met
;roen voeder, al wil spr. erkennen dat dit
aatste nog veel te weinig geschiedt. In-
usschen er is groot verschil tosschen het
ene en het andere stuk heide, zoodat in
;een geval het systeem Bertels op zoo rui-
oe schaal zijne toepassing zou kunnen
inden als men hier allicht zon gaan den-
en. De heer Bertel» verzekerde zelfs op
andstnivingen goede resultaaten te hebben
erkregen en beweerde zeker met 9/10 van
te 700,000 heet. Nederlandsche heide te
nllen kannen klaarkomen- Een landbou
wer uit Sloten pleitte ijverig voor het aan
renden van groenvoeder. Hij zelf ondervond
e beste nitkomsten en beloofde den aan-
rezigen dat zij dezen winter grasmelk en
;rasboter zonden hebben. Hij schetste der.
.chteruitgang van het landbouwbedrijf
loor te wijzen op het feit, dat hier te Am-
terdam zoo vele zoons van Holl&ndsche
toeren werkloos langs de straten loopen om
;ich voor elk soort handwerk te verhuren
n plaats van op het land, waar zij thuis
tehooren, van onvrnchtbaren grond produc-
ieven bodem te maken. Hij weidde io den
treede nit over de sociale beteekenis van
iet stelsel-Bertels, dat tengevolge zon kun-
ïen hebben, dat de boerenzoon, thans werk-
oos in de groote steden langs de straat
iwalkende, aan komedie en café verslaafd,
le „walmende lucht van de jenever en de
ihanteuses" verlaten zou voor het vrije
veld en de boerderij, waar de mesting van
zijn vee en de bebouwing van een vrucht-
oaren grond weder zijn lnst en zijn leven
ion zijn. De heer Oversteek zeide, dikwijls
;e hebben hooren klagen dat het groen
voeder een bijsmaak aan de melk geeft; na
was het maar de vraag of dit een aange-
aame of wel een leelijke bijsmaak was. Hij
kreeg ten autwoord dat bij volkomen goe
ie bereiding niet voor bijsmaak was te
vreezen en dat, zoo het groeuvoeder over-
hoopt azijnzuur bevat, toch de bijsmaak
ontgaan kan worden door het vee telkens
eerst te melken en dan te voeden en voor
al geen voeder in den stal op te slaan. Na
dat nog tal van vragen tot den heer Ber
tels gericht en door dezen beantwoord wa
ren, werd de bijeenkomst onder dankzeg
ging aan den spreker van den avond ge
sloten.
Een geva3rlijkenieuwig-| Ik keek 'juist met mijn g
heid bracht Maandag tijdens eene voor- eens naar de tafel, oac ca Q
stelling in den Gaietyschouwburg te Brig- mede zou eten, dan mijn aar p
ton veel ontsteltenis teweeg. De heldin van de koning op mij toekwam en
De dichter Tennyson nam
een waardeloos vel papier sn door er een
gedicht op te schrijven verdiende hij 60,000
galden. Dat was genie. Va&derbildt kan
op een of ander stuk papier schrijven en
het tot een waarde van 100,000,000 gul
den maken. Dat is kapitaal. J)e Vereenig-
de Staten kunnen 1 */2 ons gond nemen
en daarop een vogel afdrnkken (adelaar
geheeten), die eene waarde van 350 gul
den heeft. Dat noemt men geld. Een hor
logemaker neemt voor drie galden aan
materiaal en maakt daar een horloge van
dat zestig galden waard isen dat noemt
men vaardigheid. Een koopman neemt een
artikel dat een kwartje waard is en ver
koopt het voor eeu gulden. Dat is handel.
Een dame kan een mooien hoed voor drie
gulden kcopen. maar zij schaft zich liever
een van dertig san. Dat is dwaasheid. Een
werkman met een spade werkt 10 nnr
en graaft drie of vier ton aarde of steen
kool op voor een paar gulden. Dat is
arbeid. De schrijver van deze geleerde
verhandeling kan een wissel voor 80,000,000
galden schrijven en die zou geen cent
waard zijn. Dat is een schandaal
(Berl. lagebl.)
Een goedkoope barome
ter.
Men kan zich op de volgende wijze
een barometer aaoschatfen, die niets kost.
Men dompelt eenvoudig een draad van
ongeveer 15 duim lengte eenigen tijd in
sterke pekel, laat hem daarna drogen en
hangt hem, na er een spijker of een
klein gewicht aan bevestigd te hebben te
gen een mnur. Mooi weder wordt nu
(naar beweerd wordt) aangekondigd, wan
neer het gewicht zakt en regen, wan
neer het stijgt. Men kan teekens maken,
die aanwijzen of het gewicht daalt of
rijst. Men behoort den draad op een plaats
te hangen, waar hij met de buitenlucht in
aanraking komt. (M. t. V.)
het stnk kwam te paard op het tooneei en
gelijk haar rol meebracht, sprong zij Tan
den zadel en loste een pistoolschot. Het
paard schrikte en sprong over voetlicht en
orkest heen onder het publiek, gelukkig in
den doorloop tusschen de zitplaatsen. Daar en
het viel, konden de toeschonwers vluchten.
Een oogenblik later waren ettelijke zetels der
„stalles" stuk geslagen. Eenigen tijd
heerschte de grootste verwarring eD sommi
gen vluchtten zelfs de stiaat op. Na eeni
gen tijd kon het paard echter weggebracht
en de voorstelling hervat worden.
Stalmest alleen is niet
voldoende om de vruchtbaarheid van den
grond te onderhouden.
Wel bevat hij alle plantenvoedende stof
fen, maar in geringe mate. Het ont
breekt hem o. a. aan phoshorzunr, waarvan
hij maar 2^ per mille bevat en van welke
stof een gemiddelde oogst 60 K. G. per
H. A. uit den grond haalt. Er moet dus
met een andere stof phosphorzuut in den
grond gebracht worden. Daarvoor leent o.a.
Thnmasphoshaat zich uitstekend en omdat
zijn phoshjrzuur gemakkelijk ia den grond
oplost èn omdat het goedkoop is èn omdat
het vrij wal kalk bevat, een stof die on
misbaar in den grond is.
toevallige ontdekking
van een diefstal. Eenigen tijd geleden
gebeurde te Londen het volgende:
Zeker heer meldde zich bij een bankier
aan en verzocht hem eene plaats op zijn
kantoor.
De baukier had eenige oude kasboeken
voor zich en den sollicitant op de proef
willende stellen, sloeg hij er een open en
sprak
Zie dit boek eens in en tel deze blad
zijden na. Een naar qpinuten had de solli
citant het boek ingezien, toen hij uitriep:
Dat boek is vervalscht, deze post en deze
en die «ij onjuist geboektWat! Zijtgij
dwaas, man was het antwoord, dat van
een ongeloovigen glimlach vergezeld ging.
Bij nader onderzoek werd het echter dui
delijk, dat een twintigtal jaren geleden een
stelsel van diefstal op dit kantoor was in
practijk gebracht, dat zonder deze toevalli
ge omstandigheid wellicht nimmer ondekt
ware.
hoe was die geschiedenis
het
Geld of een kruis.
Generaal Seydlitz braebt Frederik II
een bericht over een klein gevecht, zoo
als er dagelijks plaats vonden in den ze
venjarigen oorlog, en roemde daarbij een
der officieren, die zich door zijn moed bij
zonder gekweten had.
Erederik liet den bewusten persoon bij
zich komen, ontving hem zeer vriendelijk
en zeide
Ik heb gehoord, gij hebt u moedig
gedragen, ik wil u daarvoor beloonen. Hier
liggen honderd goudstukken en hier een
ridderorde. Kies
Zonder zich een oogenblik te be
denken stak de officier de hand naar het
geld uit.
Eer schijnt hij niet te bezitten, zei
de de koning wrevelig.
Pardon, Majesteit, antw ordde de
officier op vrijmoedigen toon, ik heb schul
den, eu de eer eischt, dat ik eerst mijn
schulden betaal. De orde hoop ik later te
verdienen.
Gij zijt een braaf mensch, mijn
zoon, zeide Erederik, den officier op den
schouder kloppende. Neem de orde nu ook,
gij verdient haar ten volle.
Duitsche idylle.
De Kreuzzeitung verbaalt dat meer
dan honderd dienstmeisjes haar diensten
te Ratibor hebben opgezegd en naarGlei-
witz zijn getrokken naar aanleiding van
de overplaatsing van het regiment Uhlanen
van Ratibor naar Gleiwitz.
Alseen koe niet veel en
tevens geen vette melk geeft, dan is de
boerderij niet op haar plaats, want dan
kost ze meer aan onderhoud dan ze finan
cieel opbrengt, 't Is daarom noodzakelijk
dat een boer elk zijner beesten ten opzich
te van hnn prod actiever mogen kent. Hij
leert ze kcDnen door minstens eensin de
14 dagen de melk van elk zijner koeien
le meteu en zoo nu en dan ook het vet
gehalte' der melk te bepalen of te laten
bepalen. De beste worden aangehouden en
voor de fokkerij gebruikt, want de goede
eigenschappen der moeder erven op de na
komelingen over. De minder goede wor
den vetgemaakt en verkocht.
De tragedie van een prie-
ster. Uit Presburg wordt geschreven
Een treurige jscèue is hier afgespeeld. Een
jonge priester werd verliefd op de dochter
van een gepensioneerd officier en verbrak
om harentwil zijn gelofte.
Het meisje ontvluchtte de ouderlijke
woning en kwam tot hem. Hij had het
geluk gehad een betrekking als ambte
naar op een kantoor te krijgen en leefde
met zijne jonge vrouw in don eersten tijd
zeer gelukkig. Hij kwam er echter ach
ter, dat zij hem bedroog en smoorlijk
verliefd was op zijn patroon. Toen Lij ze
beiden op zekeren avond met elkaar in
gesprek vond, nam hij een geweer en schoot
haar dood. Nadat het ongelukkige schot
gelost was, viel hij bewusteloos neer,
werd zwaar ziek en behield uit zijne ziek
te krankzinnigheid, welke de noodzakelijk
heid meebracht, dat hij naar een gesticht
moest vervoerd worden.
ij z e r e n
van
zijne
verschie-
Heb je
vreeselijken honger,
Hoe Hans aan
kruis kwam.
Wat ik u hier vertel, heb ik eens
een landeigenaar gehoord, die onder
knechts een flinken jongen had met het
ijzeren kruis op de borst. Hij liet hem eens
bij zich komen en zijn geschiedenis ver
tellen.
z/Ja, mijnheer," zeide de eenvoudige
man, „dat is een wonderlijke geschiedenis
met dat kruis. Ik heb het ontvangen, om
dat ik mij er zoo dapper doorheen heb
geslagen.
Den 2en December 1870, ik zal het
nooit vergeten, want het was juist den dag
na mijn verjaardag, moest onze compagnie
oprukken en kwam ik in een kleinen grep
pel te liggen, waar ik gemakkelijk schie
ten kon. „Nu, er op los, jongens,zeide
onze kapitein, toen de Eranschen aankwa
men. „Wij moeten hen zoolang aan de
praat bonden, totdat onze kameraden ko
men. Sluit u, zooveel je kunt." Omdat ik
het gemakkelijker vond, legde ik mijne
patronen naast mij. Ensklaps laat onze
overste, wien de zaak eeu weinig te ge
vaarlijk voorkwam, terngkeeren blazen.
Nu dacht ik echter: mijne patronen
weer oppakken, daar heb ik geen zin in en
laten liggen, doe ik ook niet.
Ik zal ze eerst nog maar verschieten.
Toen ik daarmee nu drak bezig was, komt
onze adjudant en schreeuwt; «terug, heb
ben jelui dan geen ooren?" Ach wat,
dacht ik bij mijzelve, het zijn er nog maar
een paar, dan ga ik ook terug. Toen ik
omkeek was de adjudant al weer een heel
eind weg en zie ik, dat ik geheel alleen
ben, en voor mij is alles Eranschman,
waar ik ook heenzie.
Ik schiet al mijne patronen af en loop
toen heen, zoo hard mijn beenen loopen
konden. De Eranschen hieven een vreese
lijk geschreeuw aan, maar hunne kogels
vlogen over mij heen en ik kwam ge
lukkig weer bij mijn compagnie terug.
Toen ik aankwam, zag ik onzen adju
dant ernstig met den overste spreken, na
tuurlijk over mij. Maar ik maakte mij niet
bang, want wij waren toch niet thuis, maar
in den oorlog.
Onze overste kwam naar mij toe; «Zeg,
kerel, ben je nog niet heelemaal doorscho
ten?"
«Geen enkele wond, overste."
Hij lachte en zeide: „Nu, dan kan je
meer dan brood eten.'
Den volgenden dag hoorden wij, dat de
koning het slachtveld zon bezoeken. Wij
moesten aantreden en toen hij ons voorbij
reed, schreeuwden wij allen om het hardst
hoera.
Toen dat voorbij was, wachtten wij op
het bevel, nit elkaar te gaan en ik ver
heugde mij in stilte reeds op mijn middag
eten, toen de adjudant plotseling naar mij
toekwam en tegen mij zeide, dat ik da
delijk mede moest komen naar zijne ma
jesteit. Ik trilde op mijn beenen, maar
dacht „kom, je hebt niets misdaan, je
lijk aanzag.
„Mijn zoon,
gisteren met die patronen \ertelmij e^en.
Dauwkenrig, wat je er nog van weet.
Tot uwe orders, majesteit," zeide ik
begon hem alles nauwkeurig te vertel
len. Ik gevoelde in het geheel geen angst
meer en vervolgde
«Ach, majesteit, er was geen tijd om te
denkeo, en men kon zijne eigen woorden
niet eens verstaan, toer. heb ik mij omge
wend en geroepen
„Ik zal eerst mijne patronen
ten.'
De koning begon luide te lachen en
zeide
«Dat was flink van je jongen
al gegeten
„Tot nwe orders majesteit. Ik ben nog
geheel nuchter.»
«En je hebt een vreeselij
niet f'
«Tot uwe orders, maar dorst niet min
der.'
De koning lachte weer en zeide: «Nu,
dan moet je van middag hier eens mede
eten."
En toen moest ik aan de groote tafel
gaan zitten en eer ik het wist, stond er-
een bord erwtensoep voor me. Het duurde
niet lang, of het was leeg. De koning had
het zeker bemerkt, want hij zeide tenmin
ste „Wil je nog wat
„Tot nwe orders majesteit, als er nog
over is.'
„Toen begonnen alle heeren te lachen,
de koning wenkte een lakei en die gaf mij
nog een bord erwtensoep. Toen ik daar
nog aan bezig was, werd er een vreeselijk
groot stak vleesch binnengebracht. Het
werd dicht bij mij gezet en een heer be
gon er flinke stukken af te snijden.
Ik dacht bij mijzelf, wat mag dal wel
voor vleesch zijn P Ik had echter niet veel
tijd om er over na te denken, want de an
dere hadden hun soep reeds op en ik moest
mij dus haasten. Zoodra ik gereed was,
werd mijn bord wegegenomen en staat voor
mij een bord met heerlijk vleesch. Nu
denk ik, dat is gemakkelijk. Dat is zeker
alles voor mij.
Ik nam toen een schaaltje met aardap
pelen van een lakei aan en begon flink te
eten. Allen zagen mij met groote oogen
die mooie patroontjes niet ver
gaan.' Ik ging dus met hem
wilde allen
loren laten
mede.
Toen ik binnentrad kwam ik eeist in
eene groote zaal, waar een tafel gedekt
stond, ln de kamer daarnaast, de deur
stond open, waren alleen prinsen en gene
raals en daaronder onze goede koning.
aan, zij dachten zeker, dat ik het niet
op zou eten. De koning kende mij echter
beter, want hij zeide „Laat het je maar
goed smakeu, jongeD, maar vergeet niet er
bij te drinken." De zweetdroppels parel
den mij op het voorhoofd, want het was
mij eigenlijk wel wat te veel, maar ik
dacht, je moet toch toonen, dat je het
eten van zijne majesteit lust. Eindelijk
was de schotel leeg en riep de koning
«wel, zou je nog een stuk vleesch willen
hebben
Het was mij zoo wel te moede gewor
den, w^nt mijn buurman had mij voort
durend ingeschonken.
„Tot uwe orders, majesteit, als er nog
een stukje is.'
Toen begonnen alle heeren vreeselijk
hard te lachen, en de koning ook, totdat
hij er pijn in zijn zij van kreeg.
«Neen, neen, jongen, nu is het genoeg.
Er komt Dog een gerecht."
Toen gaf hij een wenk aan een mijnheer,
die naast hem stond en die hechtte mij
het ijzeren kruis op de borst.
„Zie u, mijnheer, zoo heb ik het ijze
ren kruis verdiend door mij er flink door
heen te slaaD, maar al dat vleesch heeft
mij heel wat moeite gekost, dat kan u
wel begrijpen. Hoe ik naar huis gekomen
ben, weit ik niet meer, maar den volgenden
dag reikten de adjudant mij de hand en
na dien tijd zijn wij altijd vrienden ge
bleven.'
«Wij moeten onzen reizi
ger zijn ontslag geven,' zei de jongste
compagnon van een firma. „Hij heefteen
van onze klanten gezegd, dat ik een uils
kuiken was."
«Ik zal hem er over spreken', ant
woordde de oude patroon, en hem uitdruk
kelijk zeggen, dat het een schandaal is
kantoorgeheimen te verklappen.'
De regel van het huis.
Een bezoeker van de wereldtentoon
stelling te Chicago zat in een der dure
restauranties zijn rekening na te kij
ken.
«Alle duivels* riep hij den kellaer
toe, «hebben jullie hier geen fatsoen?"
«Pardon zei de kellner.
«Hebben jelui hier fatsoen", vraag
ik «fatsoen versta je me niet?
De kellner nam de rekeningen en begon
die door te kijken.
«Ik weet niet, of wij dat hebben,'
zei hij, «maar als we't hebben staat het
op de rekening.
Een rat!
Donderdag middag waren in den «Ar-
kadenhof" van de universiteit te Weenen
een menigte dames vergaderd. De dames
behoorden allen tot het damescomité, dat
belast was met de regeling der ontvangst
van geneesheeren en natuurvorschers, ec
nu zonden ze allen in één groep worden
gefotografeerd.
Dg studenten ruimden gewillig het hnn
toebehoorende gebied, doch aan de ven
sters stonden verscheidene muzenzonen
de voorbereidende maatregelen gade te
slaan.
De
Eindelijk was de fotograaf in zijn moei-
elijke taak geslaagd; alles scheen in orde
en het oogenblik was daar, waarop de
fotograaf zon bevelen«een oogenblik
j stilstaan, dames De dames staarden
allen naar het objectief, en net wilde de
fotograaf de opname doen, toen plotseling
uit een groep studenten geroepen werd
«Daar loopt een rat
De uitwerking was zoo noodlottig mo
gelijk. In een oogwenk was de zoo moei-
elijk gevormde groep uiteengestoven, man
zag slechts vluchente dames en men hoorde
niets dan gilletjes van angst.
Den ra<j ,heeft me^ niet kannen vin
den.
Vrouwelijke ij delheid.
Onlags werd te New-York en zonder
ling rechtsgeding behandeld. Een schoen
maker had voor de tooneelspeelster Made-
leine Shirlev een paai schoentjes op be
stelling gemaakt, maar de dame weiger
de ze aan te nemen, «omdat haar voet er
niet zoo keurig in scheen als dis werkelijk
was."
Zij weigerde om met die schoentjes aan,
haar rol te vervallen en dat te meer om
dat zij voor de eerste maal optrad en het
publiek bij een dergelijke gelegenheid
«alles* heel nauwkeurig opneemt. Aan
gezien zij bij haar weigering bleef, beboet
te haar directeur haar voor een bedrag
van veertig dollars.
Deze boete wilde de juffer nu van dea
schoenmaker terug hebben, benevens nog
honderd dollars schadevergoeding«voor
den opgewonden toestand waarin zij was
geweest en die nadeelige gevolgen
had."
Gedurende de gerechtszitting liet de
tooneelspeelster haar mooi voetje, zonder
schoen zien.
Toen zij de domme schoenen aantrok
vond de galante rechter, de heer Stiner,
haar voet werkelijk zoo net en fijn niet
meer meer. Toen Madeleine bovendien
de plompe schoen voor allerkoketste
schoentjes van een anderen schoenmaker
verwisselde, had zij het pleit glansrijk ge
wonnen en de onhandige leverancier werd
veroordeeld.
De brandweer door een
zwaan gebeld.
Onlangs werd te Londen de brandweer
post bij North Bridge 's avonds om elf
uur gealarmeerd. Fluks was de stoomspuit
met alle toebehooreD op de aangeduide
plaats. Nu bleek het, dat een afgedwaalde
zwaaD, op zijne vlucht naar den vijver van
Abbey Park, waar hij thuis behoorde, te
gen den draad was aangevlogen. Door de
kracht van de botsing was de draad gebro
ken en over een anderen draad vau de
Nationale Telephoon-Maatschappij gevallen.
De zwaan had zich bezeerd en viel op ee
ne binnenplaats in de nabijheid van 'tpo-
litie-bureau aldaar neder. Daar werd hij
opgepikt, en later werd hij gebracht waar
hij wezen moest, zeker een wijzer vogel ge
worden, die zich vast voornam niet weer
zoo laat uit te blijven. De brandweer hoopt
dit te minste, want den nacht te voren
was zij ook al onnoodig geroepen.
Zwarte aardappelen.
Te Eyve Castle, in Groot Brittannië
heeft men zwarte aardappelen geteeld, die
eigenaardig „Zoeloe-aardappelen" genoemd
worden. Doorgesneden zijn ze rose, gekookt
zijn ze zwart en zeer goed om te eten,
schoon ze er niet zeer smakelijk uitzien.
Deze soort is moeielijk te rooien, daar ze
dieper dan gewone aardappelen groeit. De
stengen zijn donker, de bladeren groen
en de bloemen wit.
Ingeschreven van 17 19 October '94.
Geboren Geene.
OndertrouwdKlaas Breebaart, j.m,
oud 25 jr. wonende te Winkel en Dien-
wertje Stins, j.d. ond 19 jr. wonende te
Schagen. Ar.thonie Brantenanr, jm, oud
29 jr., en Maria Mooi j.d. oud 20 jaar beiden
wonende te Schagen.
Getrouwd
Overleden
Ge
ene.
BraDdvaarborg-Maatschappij,
opgericht in den jare 1809.
Directeuren:
Deze maatschappij waarborgt tegen
schade, veroorzaakt door Brand, de aange
wende BIuschmiddelen en verdere gevol
gen van dien
fotograaf had geen gemakkelijk
werk. Zestig dames zóó te plaatsen, dat
ieder voldoende in 't oog valt, is een
kunststuk.
Koopmansgoederen wor
den ook voor een termijn van Drie, Ze»
of Negen maanden verzekerd.
Nadere informatiën geeft de Correspon.
dent
alwaar de aanvragen voor Verzekeringen bij
gemelde Maatschappij worden aangenomen.
Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.