Donderdag 23 Mei 1895.
33ste Jaargang No. 2992,
FEUILLETON.
en
Dk blad verschijnt tweemaal per weekWoénsdag-
Zalerdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente Schagen.
BekendmakiHgen,
f 40.—.
Binnenlandsch Nieuws.
ROMAN
AU u Dj e e 9 Nitm-,
ADKriEitiE- i L
III
Uitgever J. WINKEL.
Bureau: SCHAGEI» Laan, D 4.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn in
lichtingen te bekomen omtrent eene alhier
gevonden portemonnaie-
Bij de' Burgemeesters van SCHAGEN
en WINKEL is aangifte gedean van een
iu de Winkeler Wheere gevonden
bankbiljet van 1 40.
De rechthebbende kan het bankbiljet
terug ontvangen bij den Burgemeester van
Schagen, onder opgave tan het nummer
van het biljet.
Te KOLHORN heerschen de
mazelen en andere kinderziekten dermate,
dat een der localen van de O. L. School
voor meer dan 60 procent onbevolkt is.
Groot is de schade, die
de storm op de karwijvelden in WAARD
en GROET heeft aangericht. Enkelen re
kenen dat meer dan tan het gewas
verloren is gegaan. Ook de ooftboomen,
die aan dien wind blootgesteld waren, zijn
zwatt gewaaid, en staan er vaD bloem en
knop beroofd, verschrompeld bij. Alleen
het gras heeft van den overvloedigen re
gen geprofiteerd. Het heeft zich flink
vooruitgewerkt en belooft eene rijke eer
ste sneê.
Ansjovis.
Vorleden week hebben drie KOLHOR-
NER sloepen hun geluk beproefd, doch
zij kwamen slechts met enkele honderde
viEchjes thuis. Na zaterdag zijn de omstan
digheden gunstiger geworden. Zes sloepen
hebben zich uitgerust en men begint nu
weer met duizenden aan do zouterijen af
te leveren. Maandagmiddag waren in het
geheel 12000 stnks aan de zouterij op
de Strook ingepekeld. De nicht van Maan
dag op Dinsdag was voor de visschers on
gunstig. Van de prijzen valt nog niets te
berichten. Eu dat flinke prijzen en ruime
vangst hoog noodigzijn, zal wel Diemand
betwijfelen, die weet, hoe hoog de kosten
van uitrastiDg loopen en daarbij de slech
te campagne van '94 in aanmerking
neemt.
Als uitslag der geannon
ceerde aanbesteding voor de leverantie van
60 Ms grint ten behoeve der banne VALK
KOOG is door het bestuur aangewezen de
firma W. F. Stoel Sf Zoon te Alkmaar, die
hoeveelheid te leveren tegen het bedrag
van 2.875 per M', als zijnde de laagste
inschrijvingssom.
Men meldt uit den DEN
HAAG
In de laatste dagen werden in den om
trek van den Schenkweg en ook in ande
re stadsgedeelten bij personen na het ge
bruik van paunekoeken verschijnselen van
vergiftiging opgemerkt.
Zij gevoelden zich in meerdere of min
dere mate ongesteld, en de geneesheeren
oonstateerden vergiftiging. Bij de po
litie werd aangifte gedaan. Een vooiloo-
pig onderzoek heeft thans aan het licht
gebracht, dat de oorzaak van de vergif
tiging moet gezocht wordeu in het ge
bruiken van de olie, waarmede de koeken
waren gebakken. Deze olie zou geperst
zijn uit zaad, dat beschimmeld was. De
schuld zou hier dus liggen, niet aan den
winkelier-verkooper, maar aan den groot
handelaar.
Het Departement WINKEL
der Maatschappij tot Nut van 't algemeen
heeft tot afgevaardigde naar de Algemeene
vergadering gekozen de heer A. R. Sloos,
terwijl volgons rooster als mede-afgevoar-
digde is aangewezende heer K. Bree-
laart Jz.
De afdeeling WINKEL van
Volksonderwijs zal den 27en Mei eene
vergadering houden, waarin een voorstel
ZIELENADEL.
VAN
Hang von Sudenberg1.
18
HOOFDSTUK TWINTIG.
Mei had zijn hooggeprezen intocht ge
daan en had haar naam in eere gehouden.
De koide nachten en de stormachtige on
vriendelijke dagen, met huDne gure vlagen
en onhebbelijke regenbuien hadden plaats
gemaakt voor een vriendelijk streelend zon
netje, dat door haar gloed al menig lief
hloemenkupje had doen ontluiken, dat nu
wiegelend op haar stengel luisterde naar
heigeen het zachte voorjaarswindje haar
toefluisterde, vertelde over al het schoons
en goeds dat de naderende zomer baar
brengen zoo.
Juist op dat tijdstip van de herleving der
natuur, was de familie Eiohaus naar buiten
gegaan, had zij haar intrek op Bügen geno
men. Deskow had praobtige wilde bokken
aangekocht en juist aao den avond van den
dag der aankomst, bad majoor Einbaus den
eersten neergeschoten.
Graaf Deskow was de aangenaamste
gastheer die men zich denken kan, volstrekt
vrte d °P het jaebt succes van zjjn
j. *at anders de meest aangename en
toli'lr^ P*B0°n, die een haristoch-
i Ja«e' ras overkomt.
de LTk majoor Einhaus door
de bosschen zwierf wijdde de graaf zijn tijd
r„be de. - want Pia werd
Ct Lbe aDf6,d 6611 kleiD° dame,ge-
kchend beweerde. 'D,lc 1 ">oala Pia zelt
V'°«en heen' en Pia telde met
blik ,au ™T w6D ,ot aan he< oogen-
ï6€d >n eln T06r in een b00t>
Bet naar tü J, 'g' men maakte muziek,
V0Dd en «U6 j aangenaam en prettig
ben glrt,rd°0r h?.d de klc'De Pia, oom
d»anvoor ook «Mn' !?f ^kregen. Zij had
a»r od d« i, I '"k"» want deze droeg
v oe handen en niets was hem te
veel,
had.
wanneer de kleine maar genoegen
„Gij bederft mijn gansche opvoeding, al
mijn tijd en uren aan mijn Pia besteed, om
baar aan orde en tucht te gewennen, doet
gij weer te niet," zoo wendde Auni zich
tot den graaf, maar het hielp haar
niets.
Van dag tot dag verwachtte men de di
rectrice van het ziekenhuis, Else; maar tot
nog toe te vergeefs. Reeds meer dan een
maal, had baar zwaar beroep haar komst
onmogelijk gemaakt.
Maar eindelijk op een morgen trad de
graaf bij de dames in de ontbijtkamer,
de majoor zwierf reeds sedert uren in het
bosch rood en overhandigde met een
vroolijk gelaat een brief, aan Anni.
„Zoo, toch riep deze. „En mama? Komt
mama?" klonk het luide van een paar fris-
scbe roode lippen.
„Ik begrijp, hoe gij u verheugen zult,
graat, de eigenlijke eigenares van Bügen,
bier in baar ouderlijk buis te kunnen be
groeten, en m?g ik onbescheiden zijn
waarvan gij haar bet bezit zult verze
keren."
„O, mevrouw daarvan maak ik geen ge
heim. Ik heb geen erfgenamen en ben on
afhankelijk waarom zou ik dan niet
„Tantetje, oom Deskow, daar rijdt een
rötn'6 de lflan op met twee schimmels
het rijtuig dat altijd aan het station
staat, waarmee de veearts de vorige
maal gekomen is, zou mama daar nu
tjjn
Deskow snelde de trappen af en natuurlijk
achter bem aan, Pia.
Daar reed de reiswagen voor, „daar is
mamal* jubelde het kind, toen een dame
in donkere orde-kleeding zichtbaar werd.
„Welkom, harteijk welkom in uw vader
huis,11 ontving de huisheer, Else
„Zoo iaat en toch voeger dan wij ver
wachten Juist is uw brief in ons besit ge
komen en niet eens was er een rijtuig naar
het station gezonden."
„O lieve vriend, geen zorgeD, ik ben zeer
goed hier gekomen en heb een halven dag
daarmede gewonnen, dat ik den eerste
trein nog nemen kon en het beste van
al is, dat ik er ben."
Of de goede graaf dat ook het beste
vond, behoefde men niet te vragen, zijn
vroolijke trekken en helder schitterende
oogen reiden genoeg.
Weldra was het gezelschap in druk ge
sprek, ook Einhaus was thuis gekomen, en
Else deed alle moeite op vriendelijken toon,
dat mede te deelen van Berlijn, dat zij wist
zal worden bshandeld, betreflende een adres
aan den Gemeenteraad omtrent bet toe
zicht op het onderwijs in de nuttige bind
werken voor meisjes. Op die vergadering
zal tevens de beschrijvingsbrief voor de
Algemeene Vergadering der Vereeniging
behandeld worden en zullen afgevaardig
den naar die vergadering gekozen worden.
DeTweedeKamer is bij-
eangeroepen legen Dinsdag 28 Mei, des
namiddags half drie.
Sinds 1 Mei houdt aan de
streek „de Huizen", midden in de kom
der gemeeute HOOGEVEEN, een tweetal
gezinnen verblijf in een zoogeoaamden turf
hok. Het zijn vrij talrijke gezinnen De
eeuige bedekking van den turfhok wordt,
aangebracht door stukken oud zeil en oud
kleed, aan de eene zijde verbonden aan
en rustende op de onderste romp van een
oud kabinet, aan de andere zijde eveDZOo
op de plecht van den bok. Men zegt, dat
de kinderen slapen in de ladeu van het
kabinet, waardoor zij van onder en ter
zijde wellicht b schut zijn tegen vocht
en tocht als de laden tenminste goed
dicht zijn.
Een afschuwelijke moord.
In de gemeente HELGHTEREN bij HAS
SELT, vond de 12-jarige oudste zoon van
de weduwe Cjeune eergisteren morgen het
lijk zijner moeder iu de schuur onder een
hoop stroo liggen. De vrouw was met een
bijl gehed aan stukken geslagen, zoodat
het lijk bijna onherkenbaar was. Eene band,
waaraan een vinger ontbrak, lag op eenigen
afstand van het lijk. De vermoorde, die
Z3s kleine kinderen achterlaat, had den
vorigen avond gezegd, dat zij laat moest
opblijven om het brood uit den oven te
halen. De justitie doet een zeer nauwlet
tend onderzoek. Van de misdaad verdenkt
men een vreemdeling, die den dag vóór de
ontdekking der misdaad in den omtrek
heeft rondgezworven.
Een werkman op den
Grnttersdijk te UTRECHT kreeg gister
middag bij den maaltijd een stukje vleesch
in zij a keel, en is er aan gestikt.
dat den heeren zou interresseoren.
Deskow evenwel raadde maar al te spoe
dig wat zij gaarne wilde, en toen bij haar
vroeg„Mag ik u naar het graf van uw
moeder brengen daarheen zult ge ver
moedelijk wel gaarne gaan toen had
hij haar in de ziel gelezen.
Nu gingen zij zwijgend naast elkander
door bet park, naar da plaats des vredes.
Hoe nader zij kwamen, des te meer zorg
scheeD er aan bloemen en planten besteed
te worden, vervolgens een bocht in de
laan om, en daar lag de plaats, stil en vre
dig. Het portaal van het koepelgebouw
stond open en aan beide zijden van den in
gang stonden groepen van palmen en cj-
pressen. Prachtige gewassen en zeldzame
plaDten stonden in een dichte rij, tof aan
bet monument, dat met frisscbe kransen be
dekt was.
„Dat waren geen voorbereidingen van
één dag. Uit alles sprak een zorg, een
eerbied, die men alleen wijdt aan een doode
die men lief heelt.
Geroerd zag Else tct den graaf op.
„Hoe zal ik n danken O, badt gü haar
gekend, die hier rust gij zoodt haar
begrepen hebben, in haar gansche waar
de."
„Ik ken en waardeer haar, zonder baar in haar
leven gekend te hebben,— ik ken haar door
haar dochter en in de dochter."
Zij traden naderbij. Lang knielde Else
in sfil gebed, en de sterke, voorname man,
die te midden van adel en grootheid was
opgewassen, opgegroeid tnsschen intriges
en aanbidding van geboorteadel, die man
die eens met heldenmoed den dood onder de
oogen gezien had,die man, die ridder is den
waren zin van het woord die stond daar
met gevouwen handen naast haar en met
tranen in de oogen, eerbied gevoelende en
getroffen van en door den waren adel, den
adel der ziel.
Else stond op. Diep bewogen zag zij
haar vriend aan.
„Ulrich," zeide zij ernstig, „hier aan het
graf mijner moeder, deze voor mij heilige
plaats, dank ik n voor nwe liefde, uwe
tronw. Ik heb God gebeden, dat bjj dat
edele hart van den man, ai6n ik waarachtig
liefheb, eens bet geluk mag doen deelachtig
worden, wanneer dat met Zijn wil mag
overeenkomen."
Aangedaan drukte de graaf Else's band,
die hand, die bem betgelak alleen kon deel
achtig doen worden.
Vervolgens gingen zij naar huis terug.
Eerst nadat de graftombe ver achter hen
ag, verbrak de graai het zwijgen.
Lombo k-c o m tn i s s i e.
Da commissie uit de AMSTERDAM-
SCHE burgerij bijeengeroepen om bij den
terugkeer van generaal Vetterin de hoofd
stad hulde te brengen aan het Indische
leger en de Indische marine, heett zich
voor goed gevormd.
Men heeft zich vergewist d;it generaal
Vetter zulk een hulde aangenaam zou we
zen hij heeft zich gaarne vereenigd met
eea ovatie „aan de troepen die onder zijn
bevelen hebben gestreden/
Op voorstel van het voorloopig comi
té, bestaande uit de heeren mr. N. P. van
den Berg, mr. II. P. G. Quack, J. Bois-
sevain, J. H. Schmitz, Martin Wolff, mr.
W. F. van Leeuwen en mr. F. van Len-
nep, is de dag van de ontvangst, welke de
generaal aan de commissie overliet, bepaald
op Donderdag 6 Juni in den namiddag.
De officieren en manschappen van het
Ind. leger en de marine, die aan den strijd
op Lombok hebben deelgenomen en in het
vaderland zijn teruggekeerd, zullen worden
uitgertoodigd, dien dag den generaal aan
het Centraal-station te ontvangen, om zich
dan met hem naar 't stadhuis te begeven,
waar het gemeentebestuur hem zal begroe
ten.
Vandaar begeeft men zich naar het „Pa
leis voor Volksvlijt*, voor een kameraad
schappelijke bijeenkomst, opgeluisterd door
muziok in zaal en tuin. De manschappen
zullen verder in de gelegenheid worden ge
steld de tentoonstelling te bezoeken, de Lom
bok-groep te bezichtigen in het „Panopti
cum" en zich iu dat gebouw aan een hun
aangeboden maaltijd vereenigen. Een vuur
werk op den Amstel zal het feest besluiten.
Buiten haar boekje,
Een Rotterdamsch koffiehuishouder was
door de politie bekeurd, omdat hij in zijn
lokaal muziek had laten maken waarbij ge
danst werd, zonder dat hij var. den bur
gemeester daarvoor toestemming had be
komen. De man voerde Zaterdag voor den
kantonrechter te zijner verdediging aaD,
dat de politie buiten haar boekje w-s ge
gaan. Hij had in zijn lokaal een belletje,
en als er nu geen politie te zien was tiok
een daarvoor aangewezen persoon aar dat
belletje, waarna terstond de muziek begou.
„Else ik heb geloofd, dat het u goed
deen zou, wanneer gij hef graf van uw moe
der niet meer in het bezit van vreemden
wist. Ik heb dat deel van bet park, waar
in het graf gelegen is o vrees maar niet,
dat ik uw gevoel kwetsen tal," viel hij
zichzelf in de rsde, toen Elsa wilde spreken,
„ik liet dat op naam van uw dochter
zetten en het zal altijd het eigendom uwer
familie blijven."
„Ulrich, kon ik u maar zoo danken, als
mijn hart mij dat toeroept I
Het ware dagen vol teedere en aangrij
pende herinneringen blijde en droevige,
die Else op Bügen doorbracht. Steeds hoo-
g'T leerde zij den man schatten, die door al
zijn handelingen teu duidelijkste bewees,
welk edel hart bjj iu zijn binnenste om
droeg.
Dagelijks werden er uitstapjes in dan «ui
trek gemaakt, de oude graat Glaubitz zag
zijn dochter dagelijks bij zich, of was gast
aan de tafel op Bügen.
Reedt was het vertrek op den volgenden
dag vastgesteld en graaf Deskew sprak
reeds over zijn eenzaamheid Pia bad
hem reeds toegefluisterd, dat zij gaarne bij
hem zou blijven toen op een ongewoon
oogeublik de postbode zich liet aanmelden
met een aangeteekenden brief aan graaf
Deskow.
De vreemde postzegels en talrijke post
stempels wekte Pia's belangstelling ten
hoogste, maar toch moest zij bare nieuws
gierigheid bedwingen de generaal trok
zich met dien belangwekkeoden brief in zijn
werkkamer terug.
Wel een uur verliep, eor hij zich weder
vertoonde.
En toen hij eindelijk terugkeerde, trad
Else ontsteld op hem toe en riep
„Mijn God,wat is er gebeurd 1 Gij ziet
er zoo entdaan uit, zjjt gij ziek?'
„Niet ziek, Else, een weinig opgewonden.
Wilt ge mij even volgen, ik heb u iets te
zeggen. Neem het mij niet envel, dat ik
u een oogenblik alleen most laten," wendde
hjj zich tot de overigen.
„Wat zij toch hebben mogen,oom de gene
raal en mama P Waarschijnlijk dien grooten
brief. Weet gij oompje, gij zyt ook altijd
boos, als er zoo'n groote brief komt met
zwarte stempels en het woord „Militaria"
er op. Zeg oompje, heb ik geen gelijk
Else was aan den arm van den graaf de
trap afgedaald en nu zaten zij tegenover
elkander in zijn werkkamer.
„Ik ben lang met mqzelfte rade gegaan,
of ik niet beter deed, mijne mededeelingen
|tot van avond te bewaren, want ik vrees
Nu had echter een agent aan het belletje
getrokken, op welk sein terstond muziek
en dans aanvingen. Dadelijk kwam de hel
letrekker met zijn kameraad binnen en
maakten proces-verbaal op. En zoo, dus
eindigde het pleidooi, is het geen kunst
om iemand te pakken te krijgen.
Het kiesrechtontwerp i?j
naar wij vernemen, nog niet door den
Raad van State teruggezonden. Tnsschen
het stadinm, waaria het ontwerp zich nu
bevindt en de indiening en pubiiceering
kan nog wel eenige tijd verloopen.
Een inwoner van 's-GRA-
VENHAGE vermiste in de laatste der
vorige week een bedrag van pl. m. f 6000
Niet wetende waar het geld kon zijn, deed
hij aangifte aan het centraal commissariaat
van politie. Den rechercheur v. S. werd
opgedtagen, een onderzoek in te stellen ten
huize van bedoelden inwoner en de politie
beambte slaagde er in, tusschen eer.ige
boeken het geld terug te vinden. Het geld
was te goed weggeborgen. Blijde het be
drag te terng te hebben, beloonde de eige
naar den rechercheur met de aanzienlijke
gitl van duizend gulden.
Als een bewijs hoe koud
het verleden week (in de Meimaand wel
geweest is, kan gemeld worden, dat on
der de gemeente 'sHEER-ARENDSKERKE
een man op het veld door de koude werd
bevangen en met verstijfde ledematen op
eene slede naar zijne woning is moeten
gebracht worden, waar geneeskundige hulp
voor hem werd ingeroepen,
De afdeeling Noordhol
land van het Nederlandseh. Rundvee
stamboek hield den 20 Mei te AM
STERDAM hare algemeene vergadering.
Uit het jaarverslag van 1891 bleek dat
het batig saldo f 221.48 bedroeg, het aan
tal gewone leden 331, en 10 begunstigers.
Uitgebracht werden de rapporten der
commissiën belast geweest met keuring van
eenjarige stieren, aangegeven ter mededin
ging naar de in 1895 door de Afdeeling
uitgeloofde aanhoudings-premiën. Premies
van f 25 werden toegekend aan de heeren:
J. Kater te Barsingerhorn, J. Kruseman te
treurige tjjdingen, ontvangen te hebben.
Maar bet is nu maar gebeurd, verschuiven
helpt toch niats. Ik heb antwoord uit New-
Yoik."
„En wat sfaat daarin?" vroeg Else kalm.
„Zij machtigt mij alleen u brieven te
overhandigen en toch
„Wat toch?"
„Het schrijven draagt een zwarten rand."
„Wij zullen zien, wat het pakket bevat!"
Zij openden don omslag en vond tusschen
de vele geel geworden acten een doodsbrief,
dien zij met ongeduld -opende.
Ras volgde hare oogen de groote duide
lijke letters, plotseling kromp zij ineeu, de
anders zoo krachtige vrouw en in heftig
snikken gaf zij haar geteisterd gemoed lucht.
Maar slechts weinige oogenblikken gaf zij
zieh over aan haar gevoel. Den blik omboog
geriebt, vouwde zij de handeu en riep uit:
„De vader van mijn kiud een misdadi
ger, een zelfmoordenaar 1"
Deskow had hare hand gevat en zag baar
medelijdend aan.
„Ik bid u graaf," sprak zij vervolgens,
„lees den brief neen lees hem voor, ik
kan niet meer. Ik zal nu sterk zijn, lees,
lees allest"
Zij leunde achterever in haar stoel en
hield haar zakdoek voor ds oogen, terwijl
Deskow las:
„Mevrouw Charles Rawlay.
„Een ongelukkige spreekt tot u, die gij
niet ongehoord zult mogen veroordeelen. God
geve u kracht, om hetgene wat ik schrijf, te
kunnen verdragen.
„Den 18den November maakte een man
aan zjjn leven geweldadig een einde, welke
mjj voor drie jaren aan het altaar de band
reikte tot een eeuwig verbond. Ik heb hem
lief gehad, zooals een vrouw slechts liefheb
ben kan, en bemin hem nog na zijn dood.
„Deze man was uw ech'genoot en ik
ik was
„Laat mij dat zwjjgen od laat mij kort zijn.
„Mr. Wood kwam in bet jaar 1870 in de
zaak van mijn man, mr. J. M. Handcock,
eerst als leerliDg. Spoedig won bij diens ver
trouwen, en in het jaar 1879, toen mijn
eerste man de zwarte pokken kreeg was bi)
diens oppasser en ondanks zijn zorgvaldigste
verpleging mocht het hem niet gelukken beu
te behoudeo, en na zijn dood werd door mr.
Wood in mijn naam de zaak voortgezet.
„Ik wist dat Charles mij lief bad, ja ik
geloofde mij bemind met een reine' onbaat
zuchtige liefde, reeds sedert lang, sn
hoewel zijn mond zweeg neen, ik wil niet
oneerlijk zijn hij heeft het mij ook ge
zegd, dat bij mij liefhad.