Donderdag 23 Mei 1895. 33ste Jaargang No. 2992, FEUILLETON. en Dk blad verschijnt tweemaal per weekWoénsdag- Zalerdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Gemeente Schagen. BekendmakiHgen, f 40.—. Binnenlandsch Nieuws. ROMAN AU u Dj e e 9 Nitm-, ADKriEitiE- i L III Uitgever J. WINKEL. Bureau: SCHAGEI» Laan, D 4. POLITIE. Ter Secretarie dezer gemeente zijn in lichtingen te bekomen omtrent eene alhier gevonden portemonnaie- Bij de' Burgemeesters van SCHAGEN en WINKEL is aangifte gedean van een iu de Winkeler Wheere gevonden bankbiljet van 1 40. De rechthebbende kan het bankbiljet terug ontvangen bij den Burgemeester van Schagen, onder opgave tan het nummer van het biljet. Te KOLHORN heerschen de mazelen en andere kinderziekten dermate, dat een der localen van de O. L. School voor meer dan 60 procent onbevolkt is. Groot is de schade, die de storm op de karwijvelden in WAARD en GROET heeft aangericht. Enkelen re kenen dat meer dan tan het gewas verloren is gegaan. Ook de ooftboomen, die aan dien wind blootgesteld waren, zijn zwatt gewaaid, en staan er vaD bloem en knop beroofd, verschrompeld bij. Alleen het gras heeft van den overvloedigen re gen geprofiteerd. Het heeft zich flink vooruitgewerkt en belooft eene rijke eer ste sneê. Ansjovis. Vorleden week hebben drie KOLHOR- NER sloepen hun geluk beproefd, doch zij kwamen slechts met enkele honderde viEchjes thuis. Na zaterdag zijn de omstan digheden gunstiger geworden. Zes sloepen hebben zich uitgerust en men begint nu weer met duizenden aan do zouterijen af te leveren. Maandagmiddag waren in het geheel 12000 stnks aan de zouterij op de Strook ingepekeld. De nicht van Maan dag op Dinsdag was voor de visschers on gunstig. Van de prijzen valt nog niets te berichten. Eu dat flinke prijzen en ruime vangst hoog noodigzijn, zal wel Diemand betwijfelen, die weet, hoe hoog de kosten van uitrastiDg loopen en daarbij de slech te campagne van '94 in aanmerking neemt. Als uitslag der geannon ceerde aanbesteding voor de leverantie van 60 Ms grint ten behoeve der banne VALK KOOG is door het bestuur aangewezen de firma W. F. Stoel Sf Zoon te Alkmaar, die hoeveelheid te leveren tegen het bedrag van 2.875 per M', als zijnde de laagste inschrijvingssom. Men meldt uit den DEN HAAG In de laatste dagen werden in den om trek van den Schenkweg en ook in ande re stadsgedeelten bij personen na het ge bruik van paunekoeken verschijnselen van vergiftiging opgemerkt. Zij gevoelden zich in meerdere of min dere mate ongesteld, en de geneesheeren oonstateerden vergiftiging. Bij de po litie werd aangifte gedaan. Een vooiloo- pig onderzoek heeft thans aan het licht gebracht, dat de oorzaak van de vergif tiging moet gezocht wordeu in het ge bruiken van de olie, waarmede de koeken waren gebakken. Deze olie zou geperst zijn uit zaad, dat beschimmeld was. De schuld zou hier dus liggen, niet aan den winkelier-verkooper, maar aan den groot handelaar. Het Departement WINKEL der Maatschappij tot Nut van 't algemeen heeft tot afgevaardigde naar de Algemeene vergadering gekozen de heer A. R. Sloos, terwijl volgons rooster als mede-afgevoar- digde is aangewezende heer K. Bree- laart Jz. De afdeeling WINKEL van Volksonderwijs zal den 27en Mei eene vergadering houden, waarin een voorstel ZIELENADEL. VAN Hang von Sudenberg1. 18 HOOFDSTUK TWINTIG. Mei had zijn hooggeprezen intocht ge daan en had haar naam in eere gehouden. De koide nachten en de stormachtige on vriendelijke dagen, met huDne gure vlagen en onhebbelijke regenbuien hadden plaats gemaakt voor een vriendelijk streelend zon netje, dat door haar gloed al menig lief hloemenkupje had doen ontluiken, dat nu wiegelend op haar stengel luisterde naar heigeen het zachte voorjaarswindje haar toefluisterde, vertelde over al het schoons en goeds dat de naderende zomer baar brengen zoo. Juist op dat tijdstip van de herleving der natuur, was de familie Eiohaus naar buiten gegaan, had zij haar intrek op Bügen geno men. Deskow had praobtige wilde bokken aangekocht en juist aao den avond van den dag der aankomst, bad majoor Einbaus den eersten neergeschoten. Graaf Deskow was de aangenaamste gastheer die men zich denken kan, volstrekt vrte d °P het jaebt succes van zjjn j. *at anders de meest aangename en toli'lr^ P*B0°n, die een haristoch- i Ja«e' ras overkomt. de LTk majoor Einhaus door de bosschen zwierf wijdde de graaf zijn tijd r„be de. - want Pia werd Ct Lbe aDf6,d 6611 kleiD° dame,ge- kchend beweerde. 'D,lc 1 ">oala Pia zelt V'°«en heen' en Pia telde met blik ,au ™T w6D ,ot aan he< oogen- ï6€d >n eln T06r in een b00t> Bet naar tü J, 'g' men maakte muziek, V0Dd en «U6 j aangenaam en prettig ben glrt,rd°0r h?.d de klc'De Pia, oom d»anvoor ook «Mn' !?f ^kregen. Zij had a»r od d« i, I '"k"» want deze droeg v oe handen en niets was hem te veel, had. wanneer de kleine maar genoegen „Gij bederft mijn gansche opvoeding, al mijn tijd en uren aan mijn Pia besteed, om baar aan orde en tucht te gewennen, doet gij weer te niet," zoo wendde Auni zich tot den graaf, maar het hielp haar niets. Van dag tot dag verwachtte men de di rectrice van het ziekenhuis, Else; maar tot nog toe te vergeefs. Reeds meer dan een maal, had baar zwaar beroep haar komst onmogelijk gemaakt. Maar eindelijk op een morgen trad de graaf bij de dames in de ontbijtkamer, de majoor zwierf reeds sedert uren in het bosch rood en overhandigde met een vroolijk gelaat een brief, aan Anni. „Zoo, toch riep deze. „En mama? Komt mama?" klonk het luide van een paar fris- scbe roode lippen. „Ik begrijp, hoe gij u verheugen zult, graat, de eigenlijke eigenares van Bügen, bier in baar ouderlijk buis te kunnen be groeten, en m?g ik onbescheiden zijn waarvan gij haar bet bezit zult verze keren." „O, mevrouw daarvan maak ik geen ge heim. Ik heb geen erfgenamen en ben on afhankelijk waarom zou ik dan niet „Tantetje, oom Deskow, daar rijdt een rötn'6 de lflan op met twee schimmels het rijtuig dat altijd aan het station staat, waarmee de veearts de vorige maal gekomen is, zou mama daar nu tjjn Deskow snelde de trappen af en natuurlijk achter bem aan, Pia. Daar reed de reiswagen voor, „daar is mamal* jubelde het kind, toen een dame in donkere orde-kleeding zichtbaar werd. „Welkom, harteijk welkom in uw vader huis,11 ontving de huisheer, Else „Zoo iaat en toch voeger dan wij ver wachten Juist is uw brief in ons besit ge komen en niet eens was er een rijtuig naar het station gezonden." „O lieve vriend, geen zorgeD, ik ben zeer goed hier gekomen en heb een halven dag daarmede gewonnen, dat ik den eerste trein nog nemen kon en het beste van al is, dat ik er ben." Of de goede graaf dat ook het beste vond, behoefde men niet te vragen, zijn vroolijke trekken en helder schitterende oogen reiden genoeg. Weldra was het gezelschap in druk ge sprek, ook Einhaus was thuis gekomen, en Else deed alle moeite op vriendelijken toon, dat mede te deelen van Berlijn, dat zij wist zal worden bshandeld, betreflende een adres aan den Gemeenteraad omtrent bet toe zicht op het onderwijs in de nuttige bind werken voor meisjes. Op die vergadering zal tevens de beschrijvingsbrief voor de Algemeene Vergadering der Vereeniging behandeld worden en zullen afgevaardig den naar die vergadering gekozen worden. DeTweedeKamer is bij- eangeroepen legen Dinsdag 28 Mei, des namiddags half drie. Sinds 1 Mei houdt aan de streek „de Huizen", midden in de kom der gemeeute HOOGEVEEN, een tweetal gezinnen verblijf in een zoogeoaamden turf hok. Het zijn vrij talrijke gezinnen De eeuige bedekking van den turfhok wordt, aangebracht door stukken oud zeil en oud kleed, aan de eene zijde verbonden aan en rustende op de onderste romp van een oud kabinet, aan de andere zijde eveDZOo op de plecht van den bok. Men zegt, dat de kinderen slapen in de ladeu van het kabinet, waardoor zij van onder en ter zijde wellicht b schut zijn tegen vocht en tocht als de laden tenminste goed dicht zijn. Een afschuwelijke moord. In de gemeente HELGHTEREN bij HAS SELT, vond de 12-jarige oudste zoon van de weduwe Cjeune eergisteren morgen het lijk zijner moeder iu de schuur onder een hoop stroo liggen. De vrouw was met een bijl gehed aan stukken geslagen, zoodat het lijk bijna onherkenbaar was. Eene band, waaraan een vinger ontbrak, lag op eenigen afstand van het lijk. De vermoorde, die Z3s kleine kinderen achterlaat, had den vorigen avond gezegd, dat zij laat moest opblijven om het brood uit den oven te halen. De justitie doet een zeer nauwlet tend onderzoek. Van de misdaad verdenkt men een vreemdeling, die den dag vóór de ontdekking der misdaad in den omtrek heeft rondgezworven. Een werkman op den Grnttersdijk te UTRECHT kreeg gister middag bij den maaltijd een stukje vleesch in zij a keel, en is er aan gestikt. dat den heeren zou interresseoren. Deskow evenwel raadde maar al te spoe dig wat zij gaarne wilde, en toen bij haar vroeg„Mag ik u naar het graf van uw moeder brengen daarheen zult ge ver moedelijk wel gaarne gaan toen had hij haar in de ziel gelezen. Nu gingen zij zwijgend naast elkander door bet park, naar da plaats des vredes. Hoe nader zij kwamen, des te meer zorg scheeD er aan bloemen en planten besteed te worden, vervolgens een bocht in de laan om, en daar lag de plaats, stil en vre dig. Het portaal van het koepelgebouw stond open en aan beide zijden van den in gang stonden groepen van palmen en cj- pressen. Prachtige gewassen en zeldzame plaDten stonden in een dichte rij, tof aan bet monument, dat met frisscbe kransen be dekt was. „Dat waren geen voorbereidingen van één dag. Uit alles sprak een zorg, een eerbied, die men alleen wijdt aan een doode die men lief heelt. Geroerd zag Else tct den graaf op. „Hoe zal ik n danken O, badt gü haar gekend, die hier rust gij zoodt haar begrepen hebben, in haar gansche waar de." „Ik ken en waardeer haar, zonder baar in haar leven gekend te hebben,— ik ken haar door haar dochter en in de dochter." Zij traden naderbij. Lang knielde Else in sfil gebed, en de sterke, voorname man, die te midden van adel en grootheid was opgewassen, opgegroeid tnsschen intriges en aanbidding van geboorteadel, die man die eens met heldenmoed den dood onder de oogen gezien had,die man, die ridder is den waren zin van het woord die stond daar met gevouwen handen naast haar en met tranen in de oogen, eerbied gevoelende en getroffen van en door den waren adel, den adel der ziel. Else stond op. Diep bewogen zag zij haar vriend aan. „Ulrich," zeide zij ernstig, „hier aan het graf mijner moeder, deze voor mij heilige plaats, dank ik n voor nwe liefde, uwe tronw. Ik heb God gebeden, dat bjj dat edele hart van den man, ai6n ik waarachtig liefheb, eens bet geluk mag doen deelachtig worden, wanneer dat met Zijn wil mag overeenkomen." Aangedaan drukte de graaf Else's band, die hand, die bem betgelak alleen kon deel achtig doen worden. Vervolgens gingen zij naar huis terug. Eerst nadat de graftombe ver achter hen ag, verbrak de graai het zwijgen. Lombo k-c o m tn i s s i e. Da commissie uit de AMSTERDAM- SCHE burgerij bijeengeroepen om bij den terugkeer van generaal Vetterin de hoofd stad hulde te brengen aan het Indische leger en de Indische marine, heett zich voor goed gevormd. Men heeft zich vergewist d;it generaal Vetter zulk een hulde aangenaam zou we zen hij heeft zich gaarne vereenigd met eea ovatie „aan de troepen die onder zijn bevelen hebben gestreden/ Op voorstel van het voorloopig comi té, bestaande uit de heeren mr. N. P. van den Berg, mr. II. P. G. Quack, J. Bois- sevain, J. H. Schmitz, Martin Wolff, mr. W. F. van Leeuwen en mr. F. van Len- nep, is de dag van de ontvangst, welke de generaal aan de commissie overliet, bepaald op Donderdag 6 Juni in den namiddag. De officieren en manschappen van het Ind. leger en de marine, die aan den strijd op Lombok hebben deelgenomen en in het vaderland zijn teruggekeerd, zullen worden uitgertoodigd, dien dag den generaal aan het Centraal-station te ontvangen, om zich dan met hem naar 't stadhuis te begeven, waar het gemeentebestuur hem zal begroe ten. Vandaar begeeft men zich naar het „Pa leis voor Volksvlijt*, voor een kameraad schappelijke bijeenkomst, opgeluisterd door muziok in zaal en tuin. De manschappen zullen verder in de gelegenheid worden ge steld de tentoonstelling te bezoeken, de Lom bok-groep te bezichtigen in het „Panopti cum" en zich iu dat gebouw aan een hun aangeboden maaltijd vereenigen. Een vuur werk op den Amstel zal het feest besluiten. Buiten haar boekje, Een Rotterdamsch koffiehuishouder was door de politie bekeurd, omdat hij in zijn lokaal muziek had laten maken waarbij ge danst werd, zonder dat hij var. den bur gemeester daarvoor toestemming had be komen. De man voerde Zaterdag voor den kantonrechter te zijner verdediging aaD, dat de politie buiten haar boekje w-s ge gaan. Hij had in zijn lokaal een belletje, en als er nu geen politie te zien was tiok een daarvoor aangewezen persoon aar dat belletje, waarna terstond de muziek begou. „Else ik heb geloofd, dat het u goed deen zou, wanneer gij hef graf van uw moe der niet meer in het bezit van vreemden wist. Ik heb dat deel van bet park, waar in het graf gelegen is o vrees maar niet, dat ik uw gevoel kwetsen tal," viel hij zichzelf in de rsde, toen Elsa wilde spreken, „ik liet dat op naam van uw dochter zetten en het zal altijd het eigendom uwer familie blijven." „Ulrich, kon ik u maar zoo danken, als mijn hart mij dat toeroept I Het ware dagen vol teedere en aangrij pende herinneringen blijde en droevige, die Else op Bügen doorbracht. Steeds hoo- g'T leerde zij den man schatten, die door al zijn handelingen teu duidelijkste bewees, welk edel hart bjj iu zijn binnenste om droeg. Dagelijks werden er uitstapjes in dan «ui trek gemaakt, de oude graat Glaubitz zag zijn dochter dagelijks bij zich, of was gast aan de tafel op Bügen. Reedt was het vertrek op den volgenden dag vastgesteld en graaf Deskew sprak reeds over zijn eenzaamheid Pia bad hem reeds toegefluisterd, dat zij gaarne bij hem zou blijven toen op een ongewoon oogeublik de postbode zich liet aanmelden met een aangeteekenden brief aan graaf Deskow. De vreemde postzegels en talrijke post stempels wekte Pia's belangstelling ten hoogste, maar toch moest zij bare nieuws gierigheid bedwingen de generaal trok zich met dien belangwekkeoden brief in zijn werkkamer terug. Wel een uur verliep, eor hij zich weder vertoonde. En toen hij eindelijk terugkeerde, trad Else ontsteld op hem toe en riep „Mijn God,wat is er gebeurd 1 Gij ziet er zoo entdaan uit, zjjt gij ziek?' „Niet ziek, Else, een weinig opgewonden. Wilt ge mij even volgen, ik heb u iets te zeggen. Neem het mij niet envel, dat ik u een oogenblik alleen most laten," wendde hjj zich tot de overigen. „Wat zij toch hebben mogen,oom de gene raal en mama P Waarschijnlijk dien grooten brief. Weet gij oompje, gij zyt ook altijd boos, als er zoo'n groote brief komt met zwarte stempels en het woord „Militaria" er op. Zeg oompje, heb ik geen gelijk Else was aan den arm van den graaf de trap afgedaald en nu zaten zij tegenover elkander in zijn werkkamer. „Ik ben lang met mqzelfte rade gegaan, of ik niet beter deed, mijne mededeelingen |tot van avond te bewaren, want ik vrees Nu had echter een agent aan het belletje getrokken, op welk sein terstond muziek en dans aanvingen. Dadelijk kwam de hel letrekker met zijn kameraad binnen en maakten proces-verbaal op. En zoo, dus eindigde het pleidooi, is het geen kunst om iemand te pakken te krijgen. Het kiesrechtontwerp i?j naar wij vernemen, nog niet door den Raad van State teruggezonden. Tnsschen het stadinm, waaria het ontwerp zich nu bevindt en de indiening en pubiiceering kan nog wel eenige tijd verloopen. Een inwoner van 's-GRA- VENHAGE vermiste in de laatste der vorige week een bedrag van pl. m. f 6000 Niet wetende waar het geld kon zijn, deed hij aangifte aan het centraal commissariaat van politie. Den rechercheur v. S. werd opgedtagen, een onderzoek in te stellen ten huize van bedoelden inwoner en de politie beambte slaagde er in, tusschen eer.ige boeken het geld terug te vinden. Het geld was te goed weggeborgen. Blijde het be drag te terng te hebben, beloonde de eige naar den rechercheur met de aanzienlijke gitl van duizend gulden. Als een bewijs hoe koud het verleden week (in de Meimaand wel geweest is, kan gemeld worden, dat on der de gemeente 'sHEER-ARENDSKERKE een man op het veld door de koude werd bevangen en met verstijfde ledematen op eene slede naar zijne woning is moeten gebracht worden, waar geneeskundige hulp voor hem werd ingeroepen, De afdeeling Noordhol land van het Nederlandseh. Rundvee stamboek hield den 20 Mei te AM STERDAM hare algemeene vergadering. Uit het jaarverslag van 1891 bleek dat het batig saldo f 221.48 bedroeg, het aan tal gewone leden 331, en 10 begunstigers. Uitgebracht werden de rapporten der commissiën belast geweest met keuring van eenjarige stieren, aangegeven ter mededin ging naar de in 1895 door de Afdeeling uitgeloofde aanhoudings-premiën. Premies van f 25 werden toegekend aan de heeren: J. Kater te Barsingerhorn, J. Kruseman te treurige tjjdingen, ontvangen te hebben. Maar bet is nu maar gebeurd, verschuiven helpt toch niats. Ik heb antwoord uit New- Yoik." „En wat sfaat daarin?" vroeg Else kalm. „Zij machtigt mij alleen u brieven te overhandigen en toch „Wat toch?" „Het schrijven draagt een zwarten rand." „Wij zullen zien, wat het pakket bevat!" Zij openden don omslag en vond tusschen de vele geel geworden acten een doodsbrief, dien zij met ongeduld -opende. Ras volgde hare oogen de groote duide lijke letters, plotseling kromp zij ineeu, de anders zoo krachtige vrouw en in heftig snikken gaf zij haar geteisterd gemoed lucht. Maar slechts weinige oogenblikken gaf zij zieh over aan haar gevoel. Den blik omboog geriebt, vouwde zij de handeu en riep uit: „De vader van mijn kiud een misdadi ger, een zelfmoordenaar 1" Deskow had hare hand gevat en zag baar medelijdend aan. „Ik bid u graaf," sprak zij vervolgens, „lees den brief neen lees hem voor, ik kan niet meer. Ik zal nu sterk zijn, lees, lees allest" Zij leunde achterever in haar stoel en hield haar zakdoek voor ds oogen, terwijl Deskow las: „Mevrouw Charles Rawlay. „Een ongelukkige spreekt tot u, die gij niet ongehoord zult mogen veroordeelen. God geve u kracht, om hetgene wat ik schrijf, te kunnen verdragen. „Den 18den November maakte een man aan zjjn leven geweldadig een einde, welke mjj voor drie jaren aan het altaar de band reikte tot een eeuwig verbond. Ik heb hem lief gehad, zooals een vrouw slechts liefheb ben kan, en bemin hem nog na zijn dood. „Deze man was uw ech'genoot en ik ik was „Laat mij dat zwjjgen od laat mij kort zijn. „Mr. Wood kwam in bet jaar 1870 in de zaak van mijn man, mr. J. M. Handcock, eerst als leerliDg. Spoedig won bij diens ver trouwen, en in het jaar 1879, toen mijn eerste man de zwarte pokken kreeg was bi) diens oppasser en ondanks zijn zorgvaldigste verpleging mocht het hem niet gelukken beu te behoudeo, en na zijn dood werd door mr. Wood in mijn naam de zaak voortgezet. „Ik wist dat Charles mij lief bad, ja ik geloofde mij bemind met een reine' onbaat zuchtige liefde, reeds sedert lang, sn hoewel zijn mond zweeg neen, ik wil niet oneerlijk zijn hij heeft het mij ook ge zegd, dat bij mij liefhad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 1