Uit en voor de Pers. Weinige instellingen van algemeen nut zijn iu den jongsten tijd zoo al gemeen bekend geworden als het Volks- huis op de Beiersche markt te Brus- geschieden sel. Dit middelpunt van socialistische samenwerking is van lieverlede geb'e- ken te klein te wezen. In het verslag over het laatste halfjaar van 1894 wordt dienaangaande het volgende medege deeld. „Het is volstrekt noodig geldelijke maatregelen te nemen om aan de ver schillende takken van onzen dienst te voldoen. „De lokalen van het Volkshuis, de boekerij, het kolenmagazijn, de kleer- winkel, zijn onvoldoende geworden en eischen eene aanzienlijke vergrooting. Wij vestigen vooral de aandacht der leden op den zeer gunstigen financiee- len toestand onzer maatschappij. De laatste zes maanden waren wij aan verschillende crediteuren 222,869,13 fr. verschuldigd. Heden is deze som ge daald tot 188,648,94 fr. In deze som zijn 68,486,22 fr. begrepen als .borgtocht der bedienden en 115,162,72 aan ver schillende leveranciers. Onze koopwaren in de magazijnen hebben een waarde van 100,000 fr. en onze gebouwen, materieel en inrichtingen, vrij van alle hypotheek, een waarde van 300,000 fr. „Daarbij bedragen onze achtereenvol gende afschrijvingen 85,000 en ons re servefonds 15,000 fr. „Een grondig onderzoek van den toe stand onzer coöperatieve maatschappij zal onzen kameraden volledig vertrou wen in den toestand geven Zooals van de brusselsche coöpera- tors te verwachten was, stelden zij zich voor, kloeke maatregelen voor een langdurig tijdperk te nemen. Daarom werd besloten voor nieuwe gebouwen van 500 600 duizend franken te slui ten. Daartoe heeft zij zich tot de rijks postspaarbank gewend. Deze, ressortee- rend onder den minister van financiën, Smet de Nayer, heeft de aanzienlijke som verstrekt, onder voorwaarde dat zij door twaalf solide personen werd gewaarborgd. Onder dit twaalftal treft men de kamerleden de Furnémoct en Vandervelde aan, alsmede de niet min der rijk geachte studenten de Brouc- kère en Hirsch, benevens een lid van den hoogen raad, Lelièvre, en een lid van den senaat, Lafontaine. De Nederl. Gemengd Nieuws. Bijna Gelukkig. zekere Ten H., arbeider ten huize van zekeien P., wa»r zich behalve diens vrouw ook Lena M, een goede kennis van laatst genoemde bevond. Ten H. tracteerde op een flesch jene ver. Toen de flesch leeg was, had men genoeg van Ten fl., en werd deze bui ten de deur gezet. Hij verlangde weder binnen te komen en sloeg met dat doel Yoor Hengsten, geboren in 1894 zijn negen premiën beschikbaar, waarvan drie uit de Rijksbijdage. Hengsten, die naar deze laatste drie premiën mededingen, moeten zijn geboren uit Stamboek-Ou- ders. Vervolgens zullen uit de Rijksbijdra ge nog worden beschikbaar gesteld 12 premiën van f 50.voor MerriëD, zaal van den heer BOON. Verder zal onze kermis o. a. worden opgelu'st -r 1 door twee draaimolens en den Schouwburg van ff'. Hart Sf Co. het eene ruit in, waarop twee personen buiten geboren in 1893, welke in 1896 moeten worden gedekt. Deze premiën worden na overlegging van het sprongbewijs uit betaald. De aangifte ter mededinging is ver plichtend en moet bij den Secretaris VVTeengs, te "Wieringerwaard, acht dagen voor de Keuringen. Men wordt beleefd verzocht, vooral den leeftijd der Merriën bij de aangifte te willen vermelden. Volgorde der premiekeu ringen: Merriën met Veulens. Hengsten, geboren in 1894. Merriën, 1893. 1889 enl890 1891 enl892. kwamen. Ten H. bekwam toen een slag op hoofd, waardoor hij bewusteloos werd en verder met een mes zulke steken in den rog en de zijde, dat hij levensgevasilijk werd gewond. L. M. en P, zijn als verdacht in hech teuis geuomen. Een spekslager te LEMMER liet omroepen, dat het spek van 30 eert per K. G was verlaagd tot 25 cent. Terstond liet een tweede bekend maken dat hij het spek voor 22 Y2 Per Va ^-G. verkocht, waarop e«n derde deed omroe pen, dat men bij hem voor 20 cent te recht kon. De eerstbedoelde, geen kamp willende geven, verlaagde daarop den prijs tot 15 cent De prijs is later weer op 20 cent gesteld. De vergadering van de ver- eeniging „Het IVederlandsch Paarden-Stamboek", Afdee- ling Noord-Holland, zal plaats hebben op Donderdag 13 Juni 1895, des middags 12 ure, in het Noord Holl. Koffiehuis te 8CHAGEN. Onder de punten van behandeling komen voor Rekening en Verantwoording over 1894, sluitende in ontvangst f 1114.50, uitgaaf f 1159.35, nadeelig saldo f44.85. Rekening Provinciale Subsidie in ont vangst en uitgaaf ad f 7450. Benoeming van drie leden van het Bestuur, (aftredende leden zijn de Heeren J. Breebaart Kz Jhr. Mr. P. van Foreest en F. W. Baron van Tuijl van Serooskerk), die allen herkiesbaar zijn. Het Bestuur maakt verder bekend, dat de Keuringen voor het toekennen van de Provinciale Aanhoudingspre- miën aan hengsten geboren in 1894 en aan m er r i n geboren in 1889, 1890, 1891 en 1892 zullen plaats hebben te KOLHORN, op Dinsdag 25 .1 uni e.li., bij D. Kist, des voor middags IO ure te BEVERWIJK, op Woens dag 26 Juni e.hr., bij het Stations-Koffiehuis, des voorm. 11 ure te HOOFDDORP, op Jlonder- dag .Juni e.It., op de Markt, des voormiddags ÏO ure. Er zal tevens eene keuring worden gehouden van Merriën, geboren in 1888 of vroeger, met hare Veulens geboren in 1895, waarvoor 14 premiën van f 40.uit de Rijksbijdrage beschikbaar Deze Merriën moeten in het Stamboek zijn of worden ingeschreven en in 1895 wederom gedekt worden, willen zij voor eene premie in aanmerking komen voorts moeten zij tot 1 Juni 1896 het eigendom blijven van een inwoner der Provincie. Te Kolhorn en te Beverwijk, zal vóór de premie-keuringen gelegen heid worden gegeven tot inschrijving van Merriën in het Stamboekte Hoofddorp zal op Donderdag £iO Juni e.b., des voormiddags elf ure, eene STAMBOEK-KEURING plaats hebbenop 27 Juni bestaat daarvoor geene gelegenheid. Evenals het vorig jaar zullen de Aan- houdingspremiën voor Merriën, geboren in 1891 en 1892 uit de Rijksbijdrage worden verhoogd met f 50.alle pre miën voor Merriën zullen dus f100. bedragen. Maasdagavond vergader de de Afdeeling WINKEL van Volkson derwijs, die bijgewoond werd door 21 le den. Uit het verslat?, van den penning meester, den heer N. Loderbleek, dat de ontvangsten in 1894 hebben bedragen, f 425,415 de uitgaven f 338,39 '/2 zoodat er een batig saldo is van f87.02. De commis sie, dror den voorzitter aangewezen, die rekening na te zien, bracht bij monde van Jen heer Porte den dank aan den pen ningmeester voor zijn nauwkeurig gehou den beheer. Hierna werd de beschrijvingsbrief voor de Algemeene Vergadering der Vereeniging behandeld. Op advies van het Bestuur besloot de vergadering voor leden van het Hoofdbestuur der verieniuiDg te st m- raen op de heeren D. Andró de La Porte te Haarlem, en Mr. J. A. van G i 1 s e te Rotterdam, en voor lid der Fioan- cieele Commissie op den heer N. Loder te Winkel. Als afgevaardigden naar de algemeene vergadering werden gekozen de heeren J. Bakker en J. Porte. In de vergadering van Maart was de wenschelijkheid uitge sproken van degelijk toezicht op het onder wijs in de nuttige handwerken voor meisjes en thms werd besloten aan den Gemeen teraad te verzoeken, eene commissie van vrouwen te benoemen voor het toezicht op het onderwijs in de handwt rken voor meis je3. De Afdeeling verwacht, dat het hand- werkondeiwijs door zulk eene commissie zeer bevordetd zal worden, doordat het dan meer kan worden gegeven met het oog op de be- hoeften in het huisgezin. Met een woord van dai k aan de leden voor hunne tegen woordigheid en medewerking sloot de Voorzitter, de heer H. Vries, de vergade ring. Het Brusselsche Volkhuis en de Rijkspostspaarbank. den, althans ten deele heeft blootgelegd. Het is overigens een opmerkelijk tee- ken dat, overal waar aan de vrouwen de volheid der burgerschapsrechten is toe- o-ekend geworden, dit totdusver is ge schied met het doel om de eene of an dere groote zedelijke of maatschappelijke hervorming tot stand te brengen en dat deze goede verwachting bijna overal door de uitkomst is bevestigd. In Nieuw-Zeeland is het aan hare me dewerking te danken, dat een ministerie, hetwelk wettelijke bevordering der matig heid, administratieve hervorming en her ziening van het financieele stelsel in zijn program had geschreven, bij de laatste a'gemeene verkiezingen de zege heeft be haald. Over geheel Amerika zijn het de vrouwen die zich aan het hootd hebben gesteld van de kruistochten tegen het alcoholisme, de opnbare onzedelijkheid, de onwetendheid. In Engeland zelf, waar de staat kundige gelijkheid der beide sexen ge stadig toenemende is en waar de conser vatieve partij haar voornaamste leiders, met den heer Balfour aan het houfd, de zen stouten maatregel ziet bevorderen, valt het moeielijk van nu af grenzen aan de vrouwelijke werkzaamheid te stellen. De naam van mevrouw Butler doet den ken aan eene heldhaftige onderneming met goeden uitslag bekroond, ten spijt van afschrikwekkende hinderpalen, dank zij bovenal aan de volledige toewijding eener vrouw. Ook heeft men het aan deel niet vergeten door mevrouw Ormis- ton Chant in het vorige najaar genomen aan den veldtocht, door den Londensche graafschapsraad gevoerd tegen de bevor dering der prostitutie door ondernemers van openbare vermakelijkheden. Ook buiten het veld der eigenlijk staat kunde bewegen zoowel de aristocratische, met Disraelis geliefkoosde roos getooide als de vrijzinnige vrouwenvereeniging zich op velerlei geb ed. Men denke aan het belangrijke aandeel, door vrouwen in plaatselijke openbare besturen geuomen aan armverzorging en lager onderwijs. Waar het angel-saksische ras zijn heer schappij heeft gevestigd, neigt de oude overmacht van het mannelijk geslacht ten ondergang: de regeering der vrouw, of althans haar deelneming aan alle rech ten welke tot dusver voorrechten der mannen zijn geweest, is op weg verwe zenlijkt te worden. Is dit goed of is het kwaad? In allen gevalle is het een opmerkelijk verschijn sel bij een ras, hetwelk juist niet voor hem hooien sprekenhij z< nd froesl «en vetb». vermogen hebben. - „Mijnheer», z.ide de griJ8asrj u niet lang ophouden. Ia ua recht op mijn doel af; ik bemin ter. la. lil uw doch- „Ja, ik, oud als ik hen, bengeheelk. tooverd door dat kind, dat ik meer-nsl op mijn wandeling door de stad beb gezJ0 En ik bemin haar met een liefde, die na" geen rede meer luistert, en die niet m"*1 overweegt. En toch moest ik van haar af' zien en moest ik mijn hart pijnigen en o weid aan doen. Thans doet zich een ge! genheid voor, om aan mijn lijden emoi!" de te maken. Ziehier: „Ik heb gehoord, dat ge geruïneerd iijt ik kan n helperschenk mij de hand u! wer dochter en ik zal u een bruidsschat geven van drie millioen, waarmede ge Ke- red zijl. Ziedaar alles. Indien mijn y(^r[ stel wordt aangenomen, laat het mij datl" weten. Ik stel mij ter uwer beschikking!" Maar' antwoordde Dandrade, dochter is verloofd!...- mijn OOSTHUIZEN. 28 Mei. He r- h.ialdelijk is in dit blad melding gemaakt Van de adresbeweging in Noord-Holland, om verl'gii'g van het peil in Schermerboe- zem. Wij kunnen thans medtdeelen, dat door het „Colhge der uitwaterende 'slui zen, in Kennemerland en Wesifriesland" (ra#r aanleiding der ingekomen petitiën) besloten is, een onderzoek in te stellen omtrent de kosten van het stichten van kolossale stoomgemalen bij Nauerna ol bij Schardam. Mocht tot den bouw worden overgegaan, dan wordt het doel der adres santen bereikt, en kan „Schermerboezem' niet meer zoo hoog worden opgezet. Men schrijft ons uit WIE RINGERWAARD. Ter gelegenheid onzer kermis, welke Zondag over 8 dagen begint, zal het ge zelschap onder directie van den heer Ier- Halleene oitvoering geven op Zondag avond en het specialiteiten-gezelschap, di rectie Polharst, Dinsdags optredenbeide uitvoeringen zullen worden gegeven in de zicb. Zij wist bg onder»indinding, dat zij met diapuieereD bij haar broeder geen stap verder kwam. Bovendien was daar na, van wege bet bal geen lijd voor. Zij nam daar om baar borduurwerk weder uit de lade en zette zich aan den arbeid, met een stom op- balen der schouders baar gevoel lucht ge vend. Merkwaardigerwijze scbeen de lniteDant geen baast te hebben, om naar bet bal te komen. Bij zag zgn zuster zwijgend aan, baalde dan een tasschen zijn derden en vier den knoop zittende monocle te voorschijn, ademde daarover en begon ze dan met zgn fijn lederen handschoenen te wrijven. ,'t Ia een mooi stuk werk," begon bij, met het hoofd naar bet borduurwerk wij zend. ,'t Zal zeker weder een handvol geld opbrengen.* Hij laebtte. „Als papa dat eens wist! Juffrouw von Biilan, de dochter van een koninklijken stafofficier, werkt voor loon, voor de eerste tsppisserieiaak, evenals de eerste de beste juffrouw Müller oi Scbülze. Nu, ik zou er hartelijk voor bedanken." De vlijtige werkster zag mot een angstigen blik tot den zwetser op. „Bewaar me, znsterke, gij behoeft n niet beangst te makeD," stelde bij gerust, haar blik opvangend. „Ik zal je niet verraden, waarachtig niet. Ik zou dan niet erg dank baar zgn. Gij bebt mij reeds een enkele maal geholpen aan een paar Mark. 't Is, ge- Daderde zocdra de gelegenheid zich voor wald beo't honderd mark toelage, Knobels- d- rf bonderdvyfiig. Wanneer die vervloekte extra-uitgaven maar niet gekomen waren? Bo venal die vorvloekte weddenschap,die ik te gen Uechtritz verloor, heeft mij veel kwaad gedaan Nu, dank je wel, je bent toch een ideaal van een zuster.'' Bij schooi de vijf mark, van Edith gekre gen, in zijn portemonnaie, vatte hare baod en kuste haar. Nu adieu, lief zustertje. Werk maar uiet te veel." Hij knikte haar vriendelijk toe en ver dween haastig. Edith zat gebogen over haar werk, ter wijl allerlei bittere gedachten haar geest be zighielden. Wat zou er van haar en hare zustera worden? Was het werkelijk de na tuurlijke loop der omstandigheden, dat jon ge meisjes zich door hare schoonheden en bekoorlgkheden een verzorger kochten? Was het huwelijk dan niets meer dan een brood vraag? Was bet dan het onverbiddelijke lot van arme meisjes uit den beogen stand, uit een geldelijk oogpunt zich te moeten overgeven aan een onbemind man; moest men zich dan juist verkoe pen? Zij liet in haar geest al hare heeren-ken- nissen passeeren. Daar was onder andereD, de burgemeester der stad, een voormalig rechter, die baar den voorgaanden winter sterk het bof hed g-maakt en haar nu nog loof ik, reeds vijf en twintig mark te za men. En wanneer gij mij nn heden nog eens met vijf mark wildet helpen, dan was het juist tien thaler geworden. Den eersten zal ik n alles weder terugbetalen. Wilt ge, zusje?* „Gjj zult u meer moeten bekrimpen, Die- trich.* „Maar lief meisje, doe ik dat niet? Voor deed. „Hij was reeds een goeie veertiger, een klein, dik manneke, met een groot dom ge zicht. Zgn neus bad een eenigszios blauw achtige tint. Men zeide van hem dat hg gaarne een glas wijn dronk. Als assessor in een klein plattelandsch plaatsje, had bij zich dit aangewend. De droomeüde liet vermoeid hare ban den in den schoot zinken, leunde in den tig mark maandelgksche toelage, is dat nu stoel achterover en sloot de oogen. genoeg voor een luitenant bij de jagers; Luck- J WORDT VERVOLGD. Rechtten der vrouw. Eenigen tijd geleden behelsde le Temps onder dezen titel eenige beschouwingen, welke, naar het ons voorkomt, alsnog haar belang niet hebben verloren. Zij luiden aldus: Inderdaad, de wereld staat niet stil. Maar gaat ze altijd vooruit? Hebben de veranderingen welke zonder ophouden op het eene of andere punt dazer ronde ma chine tot stand komen, allen aanspraak op onze bewondering en erkentelijkheid? Gaarne zou men in dit opzicht meer ze kerheid hebben dan men heeft, alvorens men de hervormingen, waarop de voor hoede van het angel-saksische ras pleegt grootsch te gaan, ter navolging aanbeveelt aan democratieën, welke steeds een wei nig te zeer zijn ingenomen met het nieu we, omdat het nieuw is. Het angel-saksische ras bekleedt bui ten kijf de eerste plaats met betrekking tot de huldiging der meest eerzuchtige aanspraken der kunne, waaraan Groot- Brittannië zijn koningin heeft te danken. Thans zijn er niet minder dan vier sta ten, waarin de vrouw het kiesrecht heeft en gekozen kan worden. Het is voegzaam deze stoute pioniers te noemen van het geen wellicht in de twintigste eeuw de al gemeene regel zal zijn: Nieuw-Zee land en Zuid-Australië, twee britsche koloniën, en "Wyoming en Kansas, twee staten der noordamerikaansche unie. Het vijfde hereidt zich voor eene plaats op deze lijst te gaan innemen, de staat New York, met zijn zes millioen inwo ners, waar een amendement op de con stitutie in overweging is genomen, strek kend om aan de vrouw het kiesrecht toe te kennen. Ook voor de afzonder lijke staten is een herziening hunner grondwet een werk van langen adem. Zal de wijziging wet worden, dan moe ten nieuwe kamers haar voor de tweede maal goedkeuren, waarna het gansche kiezerskorps geroepen wordt om door een afzonderlijk plebisciet van zijn gezindheid te doen blijken. Mocht deze lange weg met goed ge volg worden afgelegd, dan zou dit een welverdiende belooning zijn voor de rol welke de vrouwelijke kunne heeft vervuld bij de grootsch e poging, waatdoor de stad New York, althans een tijdlang, den Tammanny-ring heelt weggevaagd, zijn leiders, zijn verkwistingen, zgn wan daden. Het zijn verder vrouwen geweest, die in deze reusachtige stad een Reinheids- bond (clean city Ligue) hebben gesticht welke zich ten doel stelt van lieverlede den Augiasstal te reinigen, waarvan het door het comitè-Lexon ingestelde onder soek de opeengestapelde ongerechtighe- een ras, verweekelijkt pleegt door te gaan. 1 Eigenlijk is de aan Disraeli toegeschreven inge nomenheid met de ee steling der leute het gevolg ee ner vergissing. Na lord Beacensfield's overlijden zond koningin Victoria eens van deze rozen, met de woor den zijne roos. Daarmede was de Prins Gemaal bedoeld, doch door Beaconsfields aanhangers werd aan bun leider gedacht. Zoo heeft de Primrose-league, de vereeniging van conservatieve dames, haar naam ei genlijk aan een misvatting te dankec. P. De Nederlander. P.ul Rostain was zes en twintig jaar. Hij had een flinke mannelijke gestalte, was ontwikkeld, aangenaam iD den omgang en een goed verteller. Op zekeren dag ont moette hij een oude vriendin zijner ouders, een jong, schoon meisje; niet die koude troostelooze schoonheid, maar de warme gloed der liefde sprak uit haar blikken en hij beminde haar oogenblikkelijk. Er is een liefde die plotseling ontstaat. In het drama van Romeo en Julia van Shakespate, als de laatste den eerste heeft g' zien, zegt zij tegen hare voedster „Ziet gij dien jongen man Welnu, geen auder zal ik mijn hand ooit scheuken." Paul Rostain zeide hetzelfde, toen hij „Dat weet ik, maar ik herhaal het n mijn liefde luistert naar geeu rede!" De blik van den grijsaard schoot von. ken; zijn gebeele levenskracht scheen daar in geconcenteerd. Men gevoelde OD*il|e. keurig, hoelang hij reeds met de liefde in zijn hart had gekampt, koe hij haar be dwongen had, en hoe zij toch eensklaps hem meester was geworden. Er zijn van die hartstochten, die op deze wijze geboren worden, warm en heftig, oi- schoon het hootd rteds bedekt is met grijze huren. De Hekla is een vuurspuwende berg, die onder de sneeuw bedekt is. Terwijl mijnheer Dandrade in gedachten verdiept, zonder een woord te spreken bleef staan, verliet de grijsaard het ver trek. Op dit oogenblik trad Lucie binnen. „Ziet gij dien man, die juist de deur uitgaat?' vroeg haar vader. „Welnu hij heeft het ongeluk vernomen, dat ons ge troffen heeft en bij wilde een deel van zijn vermogen geven, als gij met hem wil- det huwen." Het meisje werd bleek als een doode. »Heb ik dan Paul mijn woord niet ge geven „Dat heb ik ook geantwoord,* ant woordde haar vader met afgewend gela&t. Lucie bleef eenige oogenblik ken onbe weeglijk staan. Krampachtig snikte zij en de tranen schoten haar in de oogen. Toen liet zij zich ivot haar vader alles vertel len zij wilde alles weten. Toen 's avonds, volgens gewoonte Paul kwam, riep zij hem in haar boudoir. „Ik moet je spreken,'zeide zij. „Je weet, hoe ik je bemin, je weet, dat ik ongelukkig zal worden zonder jou en toch moet ik mijn woord terugnemen, ik mag je niet langer toebehooren. Ik schenk mij zelf weg aan mijn vader, die mij kan verkoopen voor drie millioen en deze som heeft hij noodig, om zijn naaoi te red denen hettig snikkend verborg zij het gelaat in haar handen. Als versuit bleet Paul zitten. Zij herstelde zich spae- dig en vertelde alles in de kleinste bij zonderheden. „WelDU riep het jonge meisje zaggeen andere zon zijn vrouw worden Zij heette Lucie Dandrade. Haar rader was een rijk fabrikant. Tot heden toe was zij opgevoed io een der fabrieksteden van het departement du Nord, maar thans lo geerde zij bij haar tante in Parijs, om haar opvoeding daar te voltooien. Zij beminde Paul Rostain. Zij bekenden elkaar hunne liefde en beide ouderpareD waren gelukkig, omdat hun kinderen ge lukkig wareD. „Als ge plannen maakt, houdt dan reke ning met het ongeluk zegt een Arabisch spreekwoord. Ook ditmaal was het ongeluk een streDge meester eD met een enkelen slag werden Paul en Lncie uit hun droomen van geluk opgeschrikt. De vader van Lucie werd eensklaps het offer van een opeenvolging van ongelukken. Hij had, met het oog op zijn zaak, eenige gewaagde speculaties ondernomen en in wti nig tijd smolt zijn kapitaal weg in de hitte der speculatiekooits. Be ongelukkige zag te laat zijn heid in en toen hij zijn toestand bemerkte was hij der wanhoop nabij;hij had niet alleen niets meer, maar hij had Dog schulden en zijn verlies zou met de schande hand aan baud gaan hij moest laillet slaan, hij was geruï neerd. Mijnbeer Dandrade verkeerde in een toestand van de diepate neerslachtigheid, toen iemand hem op zekeren morgen ver langde te spreken. „Een vriend', aldus diende de onbekende zich zelf aan. „Een vriend antwoordde Dandrade, „ik heb geen vrienden meer De vreemdeling was een grijsaard. Dan drade meende hem dikwijls in de stad ont moet te hebben, had zelïs meermalen over zij eindelijk, „je hebt geen enkel woord meer voor mij over Voor mij, die zooveel behoefte heeft aan een opwekkend woord, je wilt mij verlaten zonder «én woord van troost. Heb ik dan ongelijk, zco le handelen Paul huiverde. „Je hebt gelijk ant woordde hij toonloos. Zoo brachten beide ongelnkklgen het offer van een leven vol geluk met een heldhaftige eenvoudigheid. Zij spraken niet veeldiepe, zwaarmoe dige stilte heerschle om hen heen. Lucie had zich neergezet op dezelfde plaats vaar zij zoo dikwijls de gelukkigste uren baars levens had doorgebracht.... naast hem. De voorwerpen, die haar omringden, ver telden van hem, zenuwachtig en matig zwoegde haar boezem, zij zicb uitgepnt. Tersluiks zag Paul haar aan. Zijn liefde voor haar verbijsterde hem in dit oogenblik, zooals de wijn de zinnen benevelt. Alles was dus uit 1 Deze vrouw, die hij met zijn geheele ziel bemind had, zou een ander totbehooren 1 Ja, aan een anderEen ander zou de blonde lokken streelen, een ander zon de roode lippen kussen, waarop hij den eersten kus der liefde had gedrut. Een ander zou in de schoone oogen b 1 ken, wier blikken hem tot richtsnoer zou den zijn geweest en die thans meewarig op zijn ineengedoken gestalte rustten, ij voelde dien blik wel, hij sDeed hem door de ziel. Een ander zou het schoone meisje bezitten, een ander zou zich in zijn p'aft 8 stellen Terwijl de stralen der ondergaande w>n het vertrek goudkleurig verlichtten, Paul voor haar neer. Hij nam haar in de zijne. Eensklaps drukte bg het jong® meisje tegen de borst, heftig en teeder tevens en voor zij tijd had te weerstreven» drukte hg zijn lippen op haar lippen lang met al de teederhsid die in hem *88, knielt® hand en Toen stond hij op, doodsbleek en boog het hoofd. Ook zij was geschokt, zij huiverde. Langzaam wenddde hij zich naar de deur» maar aij hield hem tegen en zeide „O, neen, Paul, neen ik bezwijk I— Hij begreep, hoe zij leed en de tranen sprongen hem in de oogen. „Lucie zeide hij. Zij zag hein aan. „Lucie," herhaalde hij, „ik moet ver- trekk en...* Zij zag hem slechts aan. Haai blond#

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 2