Uit en voor de Pers.
Weinige instellingen van algemeen
nut zijn iu den jongsten tijd zoo al
gemeen bekend geworden als het Volks-
huis op de Beiersche markt te Brus-
geschieden sel. Dit middelpunt van socialistische
samenwerking is van lieverlede geb'e-
ken te klein te wezen. In het verslag
over het laatste halfjaar van 1894 wordt
dienaangaande het volgende medege
deeld.
„Het is volstrekt noodig geldelijke
maatregelen te nemen om aan de ver
schillende takken van onzen dienst te
voldoen.
„De lokalen van het Volkshuis, de
boekerij, het kolenmagazijn, de kleer-
winkel, zijn onvoldoende geworden en
eischen eene aanzienlijke vergrooting.
Wij vestigen vooral de aandacht der
leden op den zeer gunstigen financiee-
len toestand onzer maatschappij. De
laatste zes maanden waren wij aan
verschillende crediteuren 222,869,13 fr.
verschuldigd. Heden is deze som ge
daald tot 188,648,94 fr. In deze som
zijn 68,486,22 fr. begrepen als .borgtocht
der bedienden en 115,162,72 aan ver
schillende leveranciers. Onze koopwaren
in de magazijnen hebben een waarde
van 100,000 fr. en onze gebouwen,
materieel en inrichtingen, vrij van alle
hypotheek, een waarde van 300,000
fr.
„Daarbij bedragen onze achtereenvol
gende afschrijvingen 85,000 en ons re
servefonds 15,000 fr.
„Een grondig onderzoek van den toe
stand onzer coöperatieve maatschappij
zal onzen kameraden volledig vertrou
wen in den toestand geven
Zooals van de brusselsche coöpera-
tors te verwachten was, stelden zij
zich voor, kloeke maatregelen voor een
langdurig tijdperk te nemen. Daarom
werd besloten voor nieuwe gebouwen
van 500 600 duizend franken te slui
ten.
Daartoe heeft zij zich tot de rijks
postspaarbank gewend. Deze, ressortee-
rend onder den minister van financiën,
Smet de Nayer, heeft de aanzienlijke
som verstrekt, onder voorwaarde dat
zij door twaalf solide personen werd
gewaarborgd. Onder dit twaalftal treft
men de kamerleden de Furnémoct en
Vandervelde aan, alsmede de niet min
der rijk geachte studenten de Brouc-
kère en Hirsch, benevens een lid van
den hoogen raad, Lelièvre, en een lid
van den senaat, Lafontaine. De Nederl.
Gemengd Nieuws.
Bijna Gelukkig.
zekere Ten H., arbeider ten huize van
zekeien P., wa»r zich behalve diens vrouw
ook Lena M, een goede kennis van laatst
genoemde bevond.
Ten H. tracteerde op een flesch jene
ver. Toen de flesch leeg was, had men
genoeg van Ten fl., en werd deze bui
ten de deur gezet. Hij verlangde weder
binnen te komen en sloeg met dat doel
Yoor Hengsten, geboren in 1894 zijn
negen premiën beschikbaar, waarvan drie
uit de Rijksbijdage. Hengsten, die naar
deze laatste drie premiën mededingen,
moeten zijn geboren uit Stamboek-Ou-
ders.
Vervolgens zullen uit de Rijksbijdra
ge nog worden beschikbaar gesteld 12
premiën van f 50.voor MerriëD,
zaal van den heer BOON. Verder zal
onze kermis o. a. worden opgelu'st -r 1 door
twee draaimolens en den Schouwburg van
ff'. Hart Sf Co.
het
eene ruit in, waarop twee personen buiten geboren in 1893, welke in 1896 moeten
worden gedekt. Deze premiën worden na
overlegging van het sprongbewijs uit
betaald.
De aangifte ter mededinging is ver
plichtend en moet
bij den Secretaris VVTeengs,
te "Wieringerwaard, acht dagen
voor de Keuringen. Men wordt beleefd
verzocht, vooral den leeftijd der Merriën
bij de aangifte te willen vermelden.
Volgorde der premiekeu
ringen:
Merriën met Veulens.
Hengsten, geboren in 1894.
Merriën, 1893.
1889 enl890
1891 enl892.
kwamen.
Ten H. bekwam toen een slag op
hoofd, waardoor hij bewusteloos werd en
verder met een mes zulke steken in den
rog en de zijde, dat hij levensgevasilijk
werd gewond.
L. M. en P, zijn als verdacht in hech
teuis geuomen.
Een spekslager te LEMMER
liet omroepen, dat het spek van 30 eert
per K. G was verlaagd tot 25 cent.
Terstond liet een tweede bekend maken
dat hij het spek voor 22 Y2 Per Va ^-G.
verkocht, waarop e«n derde deed omroe
pen, dat men bij hem voor 20 cent te
recht kon. De eerstbedoelde, geen kamp
willende geven, verlaagde daarop den prijs
tot 15 cent De prijs is later weer op 20
cent gesteld.
De vergadering van de ver-
eeniging „Het IVederlandsch
Paarden-Stamboek", Afdee-
ling Noord-Holland, zal plaats hebben
op Donderdag 13 Juni 1895, des
middags 12 ure, in het Noord Holl.
Koffiehuis te 8CHAGEN.
Onder de punten van behandeling
komen voor
Rekening en Verantwoording over
1894, sluitende in ontvangst f 1114.50,
uitgaaf f 1159.35, nadeelig saldo f44.85.
Rekening Provinciale Subsidie in ont
vangst en uitgaaf ad f 7450.
Benoeming van drie leden van
het Bestuur, (aftredende leden zijn de
Heeren J. Breebaart Kz Jhr. Mr. P.
van Foreest en F. W. Baron van Tuijl
van Serooskerk), die allen herkiesbaar
zijn.
Het Bestuur maakt verder bekend,
dat de Keuringen voor het toekennen
van de Provinciale Aanhoudingspre-
miën aan hengsten geboren in 1894
en aan m er r i n geboren in 1889,
1890, 1891 en 1892 zullen plaats
hebben
te KOLHORN, op Dinsdag 25
.1 uni e.li., bij D. Kist, des voor
middags IO ure
te BEVERWIJK, op Woens
dag 26 Juni e.hr., bij het
Stations-Koffiehuis, des voorm. 11
ure
te HOOFDDORP, op Jlonder-
dag .Juni e.It., op de Markt,
des voormiddags ÏO ure.
Er zal tevens eene keuring worden
gehouden van Merriën, geboren in 1888
of vroeger, met hare Veulens geboren
in 1895, waarvoor 14 premiën van
f 40.uit de Rijksbijdrage beschikbaar
Deze Merriën moeten in het Stamboek
zijn of worden ingeschreven en in 1895
wederom gedekt worden, willen zij voor
eene premie in aanmerking komen
voorts moeten zij tot 1 Juni 1896
het eigendom blijven van een inwoner
der Provincie.
Te Kolhorn en te Beverwijk,
zal vóór de premie-keuringen gelegen
heid worden gegeven tot inschrijving
van Merriën in het Stamboekte
Hoofddorp zal op Donderdag
£iO Juni e.b., des voormiddags
elf ure, eene STAMBOEK-KEURING
plaats hebbenop 27 Juni bestaat
daarvoor geene gelegenheid.
Evenals het vorig jaar zullen de Aan-
houdingspremiën voor Merriën, geboren
in 1891 en 1892 uit de Rijksbijdrage
worden verhoogd met f 50.alle pre
miën voor Merriën zullen dus f100.
bedragen.
Maasdagavond vergader
de de Afdeeling WINKEL van Volkson
derwijs, die bijgewoond werd door 21 le
den. Uit het verslat?, van den penning
meester, den heer N. Loderbleek, dat de
ontvangsten in 1894 hebben bedragen,
f 425,415 de uitgaven f 338,39 '/2 zoodat er
een batig saldo is van f87.02. De commis
sie, dror den voorzitter aangewezen, die
rekening na te zien, bracht bij monde van
Jen heer Porte den dank aan den pen
ningmeester voor zijn nauwkeurig gehou
den beheer.
Hierna werd de beschrijvingsbrief voor
de Algemeene Vergadering der Vereeniging
behandeld. Op advies van het Bestuur
besloot de vergadering voor leden van
het Hoofdbestuur der verieniuiDg te st m-
raen op de heeren D. Andró de La
Porte te Haarlem, en Mr. J. A. van
G i 1 s e te Rotterdam, en voor lid der Fioan-
cieele Commissie op den heer N. Loder
te Winkel.
Als afgevaardigden naar de algemeene
vergadering werden gekozen de heeren J.
Bakker en J. Porte. In de vergadering
van Maart was de wenschelijkheid uitge
sproken van degelijk toezicht op het onder
wijs in de nuttige handwerken voor meisjes
en thms werd besloten aan den Gemeen
teraad te verzoeken, eene commissie van
vrouwen te benoemen voor het toezicht op
het onderwijs in de handwt rken voor meis
je3. De Afdeeling verwacht, dat het hand-
werkondeiwijs door zulk eene commissie zeer
bevordetd zal worden, doordat het dan meer
kan worden gegeven met het oog op de be-
hoeften in het huisgezin. Met een woord
van dai k aan de leden voor hunne tegen
woordigheid en medewerking sloot de
Voorzitter, de heer H. Vries, de vergade
ring.
Het Brusselsche Volkhuis en
de Rijkspostspaarbank.
den, althans ten deele heeft blootgelegd.
Het is overigens een opmerkelijk tee-
ken dat, overal waar aan de vrouwen
de volheid der burgerschapsrechten is toe-
o-ekend geworden, dit totdusver is ge
schied met het doel om de eene of an
dere groote zedelijke of maatschappelijke
hervorming tot stand te brengen en dat
deze goede verwachting bijna overal door
de uitkomst is bevestigd.
In Nieuw-Zeeland is het aan hare me
dewerking te danken, dat een ministerie,
hetwelk wettelijke bevordering der matig
heid, administratieve hervorming en her
ziening van het financieele stelsel in zijn
program had geschreven, bij de laatste
a'gemeene verkiezingen de zege heeft be
haald. Over geheel Amerika zijn het de
vrouwen die zich aan het hootd hebben
gesteld van de kruistochten tegen het
alcoholisme, de opnbare onzedelijkheid,
de onwetendheid.
In Engeland zelf, waar de staat
kundige gelijkheid der beide sexen ge
stadig toenemende is en waar de conser
vatieve partij haar voornaamste leiders,
met den heer Balfour aan het houfd, de
zen stouten maatregel ziet bevorderen,
valt het moeielijk van nu af grenzen aan
de vrouwelijke werkzaamheid te stellen.
De naam van mevrouw Butler doet den
ken aan eene heldhaftige onderneming
met goeden uitslag bekroond, ten spijt
van afschrikwekkende hinderpalen, dank
zij bovenal aan de volledige toewijding
eener vrouw. Ook heeft men het aan
deel niet vergeten door mevrouw Ormis-
ton Chant in het vorige najaar genomen
aan den veldtocht, door den Londensche
graafschapsraad gevoerd tegen de bevor
dering der prostitutie door ondernemers
van openbare vermakelijkheden.
Ook buiten het veld der eigenlijk staat
kunde bewegen zoowel de aristocratische,
met Disraelis geliefkoosde roos getooide
als de vrijzinnige vrouwenvereeniging zich
op velerlei geb ed. Men denke aan het
belangrijke aandeel, door vrouwen in
plaatselijke openbare besturen geuomen
aan armverzorging en lager onderwijs.
Waar het angel-saksische ras zijn heer
schappij heeft gevestigd, neigt de oude
overmacht van het mannelijk geslacht
ten ondergang: de regeering der vrouw,
of althans haar deelneming aan alle rech
ten welke tot dusver voorrechten der
mannen zijn geweest, is op weg verwe
zenlijkt te worden.
Is dit goed of is het kwaad? In allen
gevalle is het een opmerkelijk verschijn
sel bij een ras, hetwelk juist niet voor
hem hooien sprekenhij
z< nd
froesl «en vetb».
vermogen hebben.
- „Mijnheer», z.ide de griJ8asrj
u niet lang ophouden. Ia ua
recht op mijn doel af; ik bemin
ter.
la.
lil
uw
doch-
„Ja, ik, oud als ik hen, bengeheelk.
tooverd door dat kind, dat ik meer-nsl
op mijn wandeling door de stad beb gezJ0
En ik bemin haar met een liefde, die na"
geen rede meer luistert, en die niet m"*1
overweegt. En toch moest ik van haar af'
zien en moest ik mijn hart pijnigen en o
weid aan doen. Thans doet zich een ge!
genheid voor, om aan mijn lijden emoi!"
de te maken. Ziehier:
„Ik heb gehoord, dat ge geruïneerd iijt
ik kan n helperschenk mij de hand u!
wer dochter en ik zal u een bruidsschat
geven van drie millioen, waarmede ge Ke-
red zijl. Ziedaar alles. Indien mijn y(^r[
stel wordt aangenomen, laat het mij datl"
weten. Ik stel mij ter uwer beschikking!"
Maar' antwoordde Dandrade,
dochter is verloofd!...-
mijn
OOSTHUIZEN. 28 Mei. He r-
h.ialdelijk is in dit blad melding gemaakt
Van de adresbeweging in Noord-Holland,
om verl'gii'g van het peil in Schermerboe-
zem. Wij kunnen thans medtdeelen, dat
door het „Colhge der uitwaterende 'slui
zen, in Kennemerland en Wesifriesland"
(ra#r aanleiding der ingekomen petitiën)
besloten is, een onderzoek in te stellen
omtrent de kosten van het stichten van
kolossale stoomgemalen bij Nauerna ol bij
Schardam. Mocht tot den bouw worden
overgegaan, dan wordt het doel der adres
santen bereikt, en kan „Schermerboezem'
niet meer zoo hoog worden opgezet.
Men schrijft ons uit WIE
RINGERWAARD.
Ter gelegenheid onzer kermis, welke
Zondag over 8 dagen begint, zal het ge
zelschap onder directie van den heer Ier-
Halleene oitvoering geven op Zondag
avond en het specialiteiten-gezelschap, di
rectie Polharst, Dinsdags optredenbeide
uitvoeringen zullen worden gegeven in de
zicb. Zij wist bg onder»indinding, dat zij
met diapuieereD bij haar broeder geen stap
verder kwam. Bovendien was daar na, van
wege bet bal geen lijd voor. Zij nam daar
om baar borduurwerk weder uit de lade en
zette zich aan den arbeid, met een stom op-
balen der schouders baar gevoel lucht ge
vend.
Merkwaardigerwijze scbeen de lniteDant
geen baast te hebben, om naar bet bal te
komen. Bij zag zgn zuster zwijgend aan,
baalde dan een tasschen zijn derden en vier
den knoop zittende monocle te voorschijn,
ademde daarover en begon ze dan met
zgn fijn lederen handschoenen te wrijven.
,'t Ia een mooi stuk werk," begon bij,
met het hoofd naar bet borduurwerk wij
zend. ,'t Zal zeker weder een handvol geld
opbrengen.* Hij laebtte. „Als papa dat eens
wist! Juffrouw von Biilan, de dochter van
een koninklijken stafofficier, werkt voor loon,
voor de eerste tsppisserieiaak, evenals de
eerste de beste juffrouw Müller oi Scbülze.
Nu, ik zou er hartelijk voor bedanken."
De vlijtige werkster zag mot een angstigen
blik tot den zwetser op.
„Bewaar me, znsterke, gij behoeft n niet
beangst te makeD," stelde bij gerust, haar
blik opvangend. „Ik zal je niet verraden,
waarachtig niet. Ik zou dan niet erg dank
baar zgn. Gij bebt mij reeds een enkele
maal geholpen aan een paar Mark. 't Is, ge- Daderde zocdra de gelegenheid zich voor
wald beo't honderd mark toelage, Knobels-
d- rf bonderdvyfiig. Wanneer die vervloekte
extra-uitgaven maar niet gekomen waren? Bo
venal die vorvloekte weddenschap,die ik te
gen Uechtritz verloor, heeft mij veel kwaad
gedaan Nu, dank je wel, je bent toch
een ideaal van een zuster.''
Bij schooi de vijf mark, van Edith gekre
gen, in zijn portemonnaie, vatte hare baod
en kuste haar. Nu adieu, lief zustertje. Werk
maar uiet te veel."
Hij knikte haar vriendelijk toe en ver
dween haastig.
Edith zat gebogen over haar werk, ter
wijl allerlei bittere gedachten haar geest be
zighielden. Wat zou er van haar en hare
zustera worden? Was het werkelijk de na
tuurlijke loop der omstandigheden, dat jon
ge meisjes zich door hare schoonheden en
bekoorlgkheden een verzorger kochten? Was
het huwelijk dan niets meer dan een brood vraag?
Was bet dan het onverbiddelijke lot van
arme meisjes uit den beogen stand, uit een
geldelijk oogpunt zich te moeten overgeven
aan een onbemind man; moest men zich dan
juist verkoe pen?
Zij liet in haar geest al hare heeren-ken-
nissen passeeren. Daar was onder andereD,
de burgemeester der stad, een voormalig
rechter, die baar den voorgaanden winter
sterk het bof hed g-maakt en haar nu nog
loof ik, reeds vijf en twintig mark te za
men. En wanneer gij mij nn heden nog eens
met vijf mark wildet helpen, dan was het
juist tien thaler geworden. Den eersten zal
ik n alles weder terugbetalen. Wilt ge,
zusje?*
„Gjj zult u meer moeten bekrimpen, Die-
trich.*
„Maar lief meisje, doe ik dat niet? Voor
deed. „Hij was reeds een goeie veertiger, een
klein, dik manneke, met een groot dom ge
zicht. Zgn neus bad een eenigszios blauw
achtige tint. Men zeide van hem dat hg
gaarne een glas wijn dronk. Als assessor in
een klein plattelandsch plaatsje, had bij zich
dit aangewend.
De droomeüde liet vermoeid hare ban
den in den schoot zinken, leunde in den
tig mark maandelgksche toelage, is dat nu stoel achterover en sloot de oogen.
genoeg voor een luitenant bij de jagers; Luck- J
WORDT VERVOLGD.
Rechtten der vrouw.
Eenigen tijd geleden behelsde le Temps
onder dezen titel eenige beschouwingen,
welke, naar het ons voorkomt, alsnog
haar belang niet hebben verloren. Zij
luiden aldus:
Inderdaad, de wereld staat niet stil.
Maar gaat ze altijd vooruit? Hebben de
veranderingen welke zonder ophouden op
het eene of andere punt dazer ronde ma
chine tot stand komen, allen aanspraak
op onze bewondering en erkentelijkheid?
Gaarne zou men in dit opzicht meer ze
kerheid hebben dan men heeft, alvorens
men de hervormingen, waarop de voor
hoede van het angel-saksische ras pleegt
grootsch te gaan, ter navolging aanbeveelt
aan democratieën, welke steeds een wei
nig te zeer zijn ingenomen met het nieu
we, omdat het nieuw is.
Het angel-saksische ras bekleedt bui
ten kijf de eerste plaats met betrekking
tot de huldiging der meest eerzuchtige
aanspraken der kunne, waaraan Groot-
Brittannië zijn koningin heeft te danken.
Thans zijn er niet minder dan vier sta
ten, waarin de vrouw het kiesrecht heeft
en gekozen kan worden. Het is voegzaam
deze stoute pioniers te noemen van het
geen wellicht in de twintigste eeuw de al
gemeene regel zal zijn: Nieuw-Zee
land en Zuid-Australië, twee britsche
koloniën, en "Wyoming en Kansas, twee
staten der noordamerikaansche unie.
Het vijfde hereidt zich voor eene plaats
op deze lijst te gaan innemen, de staat
New York, met zijn zes millioen inwo
ners, waar een amendement op de con
stitutie in overweging is genomen, strek
kend om aan de vrouw het kiesrecht
toe te kennen. Ook voor de afzonder
lijke staten is een herziening hunner
grondwet een werk van langen adem.
Zal de wijziging wet worden, dan moe
ten nieuwe kamers haar voor de tweede
maal goedkeuren, waarna het gansche
kiezerskorps geroepen wordt om door een
afzonderlijk plebisciet van zijn gezindheid
te doen blijken.
Mocht deze lange weg met goed ge
volg worden afgelegd, dan zou dit een
welverdiende belooning zijn voor de rol
welke de vrouwelijke kunne heeft vervuld
bij de grootsch e poging, waatdoor de
stad New York, althans een tijdlang,
den Tammanny-ring heelt weggevaagd,
zijn leiders, zijn verkwistingen, zgn wan
daden.
Het zijn verder vrouwen geweest, die
in deze reusachtige stad een Reinheids-
bond (clean city Ligue) hebben gesticht
welke zich ten doel stelt van lieverlede
den Augiasstal te reinigen, waarvan het
door het comitè-Lexon ingestelde onder
soek de opeengestapelde ongerechtighe-
een ras,
verweekelijkt pleegt door te gaan.
1 Eigenlijk is de aan Disraeli toegeschreven inge
nomenheid met de ee steling der leute het gevolg ee
ner vergissing. Na lord Beacensfield's overlijden zond
koningin Victoria eens van deze rozen, met de woor
den zijne roos. Daarmede was de Prins Gemaal
bedoeld, doch door Beaconsfields aanhangers werd aan
bun leider gedacht. Zoo heeft de Primrose-league, de
vereeniging van conservatieve dames, haar naam ei
genlijk aan een misvatting te dankec. P.
De Nederlander.
P.ul Rostain was zes en twintig jaar.
Hij had een flinke mannelijke gestalte,
was ontwikkeld, aangenaam iD den omgang
en een goed verteller. Op zekeren dag ont
moette hij een oude vriendin zijner ouders,
een jong, schoon meisje; niet die koude
troostelooze schoonheid, maar de warme
gloed der liefde sprak uit haar blikken
en hij beminde haar oogenblikkelijk.
Er is een liefde die plotseling ontstaat.
In het drama van Romeo en Julia van
Shakespate, als de laatste den eerste heeft
g' zien, zegt zij tegen hare voedster
„Ziet gij dien jongen man
Welnu, geen auder zal ik mijn hand
ooit scheuken."
Paul Rostain zeide hetzelfde, toen hij
„Dat weet ik, maar ik herhaal het n
mijn liefde luistert naar geeu rede!"
De blik van den grijsaard schoot von.
ken; zijn gebeele levenskracht scheen daar
in geconcenteerd. Men gevoelde OD*il|e.
keurig, hoelang hij reeds met de liefde in
zijn hart had gekampt, koe hij haar be
dwongen had, en hoe zij toch eensklaps
hem meester was geworden.
Er zijn van die hartstochten, die op deze
wijze geboren worden, warm en heftig, oi-
schoon het hootd rteds bedekt is met grijze
huren. De Hekla is een vuurspuwende berg,
die onder de sneeuw bedekt is.
Terwijl mijnheer Dandrade in gedachten
verdiept, zonder een woord te spreken
bleef staan, verliet de grijsaard het ver
trek.
Op dit oogenblik trad Lucie binnen.
„Ziet gij dien man, die juist de deur
uitgaat?' vroeg haar vader. „Welnu hij
heeft het ongeluk vernomen, dat ons ge
troffen heeft en bij wilde een deel van
zijn vermogen geven, als gij met hem wil-
det huwen."
Het meisje werd bleek als een doode.
»Heb ik dan Paul mijn woord niet ge
geven
„Dat heb ik ook geantwoord,* ant
woordde haar vader met afgewend gela&t.
Lucie bleef eenige oogenblik ken onbe
weeglijk staan. Krampachtig snikte zij en
de tranen schoten haar in de oogen. Toen
liet zij zich ivot haar vader alles vertel
len zij wilde alles weten.
Toen 's avonds, volgens gewoonte Paul
kwam, riep zij hem in haar boudoir.
„Ik moet je spreken,'zeide zij.
„Je weet, hoe ik je bemin, je weet, dat
ik ongelukkig zal worden zonder jou en
toch moet ik mijn woord terugnemen, ik
mag je niet langer toebehooren. Ik schenk
mij zelf weg aan mijn vader, die mij kan
verkoopen voor drie millioen en deze som
heeft hij noodig, om zijn naaoi te red
denen hettig snikkend verborg zij
het gelaat in haar handen. Als versuit
bleet Paul zitten. Zij herstelde zich spae-
dig en vertelde alles in de kleinste bij
zonderheden.
„WelDU riep
het jonge meisje zaggeen andere zon
zijn vrouw worden
Zij heette Lucie Dandrade. Haar rader
was een rijk fabrikant. Tot heden toe was
zij opgevoed io een der fabrieksteden van
het departement du Nord, maar thans lo
geerde zij bij haar tante in Parijs, om haar
opvoeding daar te voltooien.
Zij beminde Paul Rostain. Zij bekenden
elkaar hunne liefde en beide ouderpareD
waren gelukkig, omdat hun kinderen ge
lukkig wareD.
„Als ge plannen maakt, houdt dan reke
ning met het ongeluk zegt een Arabisch
spreekwoord.
Ook ditmaal was het ongeluk een streDge
meester eD met een enkelen slag werden
Paul en Lncie uit hun droomen van geluk
opgeschrikt.
De vader van Lucie werd eensklaps het
offer van een opeenvolging van ongelukken.
Hij had, met het oog op zijn zaak, eenige
gewaagde speculaties ondernomen en in wti
nig tijd smolt zijn kapitaal weg in de hitte
der speculatiekooits.
Be ongelukkige zag te laat zijn
heid in en toen hij zijn toestand bemerkte
was hij der wanhoop nabij;hij had niet alleen
niets meer, maar hij had Dog schulden en zijn
verlies zou met de schande hand aan baud
gaan hij moest laillet slaan, hij was geruï
neerd. Mijnbeer Dandrade verkeerde in een
toestand van de diepate neerslachtigheid,
toen iemand hem op zekeren morgen ver
langde te spreken.
„Een vriend', aldus diende de onbekende
zich zelf aan.
„Een vriend antwoordde Dandrade, „ik
heb geen vrienden meer
De vreemdeling was een grijsaard. Dan
drade meende hem dikwijls in de stad ont
moet te hebben, had zelïs meermalen over
zij eindelijk, „je hebt
geen enkel woord meer voor mij over
Voor mij, die zooveel behoefte heeft aan
een opwekkend woord, je wilt mij verlaten
zonder «én woord van troost. Heb ik dan
ongelijk, zco le handelen
Paul huiverde. „Je hebt gelijk ant
woordde hij toonloos.
Zoo brachten beide ongelnkklgen het
offer van een leven vol geluk met een
heldhaftige eenvoudigheid.
Zij spraken niet veeldiepe, zwaarmoe
dige stilte heerschle om hen heen. Lucie
had zich neergezet op dezelfde plaats vaar
zij zoo dikwijls de gelukkigste uren baars
levens had doorgebracht.... naast hem.
De voorwerpen, die haar omringden, ver
telden van hem, zenuwachtig en
matig zwoegde haar boezem, zij
zicb uitgepnt.
Tersluiks zag Paul haar aan.
Zijn liefde voor haar verbijsterde hem
in dit oogenblik, zooals de wijn de zinnen
benevelt.
Alles was dus uit 1 Deze vrouw, die hij
met zijn geheele ziel bemind had, zou een
ander totbehooren 1 Ja, aan een anderEen
ander zou de blonde lokken streelen, een
ander zon de roode lippen kussen, waarop
hij den eersten kus der liefde had gedrut.
Een ander zou in de schoone oogen b 1
ken, wier blikken hem tot richtsnoer zou
den zijn geweest en die thans meewarig
op zijn ineengedoken gestalte rustten, ij
voelde dien blik wel, hij sDeed hem door
de ziel. Een ander zou het schoone meisje
bezitten, een ander zou zich in zijn p'aft 8
stellen
Terwijl de stralen der ondergaande w>n
het vertrek goudkleurig verlichtten,
Paul voor haar neer. Hij nam haar
in de zijne. Eensklaps drukte bg het jong®
meisje tegen de borst, heftig en teeder
tevens en voor zij tijd had te weerstreven»
drukte hg zijn lippen op haar lippen lang
met al de teederhsid die in hem *88,
knielt®
hand
en
Toen stond hij op, doodsbleek en boog
het hoofd.
Ook zij was geschokt, zij huiverde.
Langzaam wenddde hij zich naar de deur»
maar aij hield hem tegen en zeide
„O, neen, Paul, neen ik bezwijk I—
Hij begreep, hoe zij leed en de tranen
sprongen hem in de oogen.
„Lucie zeide hij.
Zij zag hein aan.
„Lucie," herhaalde hij, „ik moet ver-
trekk en...*
Zij zag hem slechts aan. Haai blond#