De Kermis.
Politiek orazMt ier rek.
Buitenlandsch Nieuws.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Gemengd Nieuws.
1
den, die op het Grootboek staan, zijn te schappij te ontkomen en dan daarbij het
danken aan overschotten in goede jaren
zon men, na er goede tijden aanbreken,
niet een deel van het toen overgewonnen
geld mogen gebruiken? Hij vindt dat
vreemd. Ook de heer Visser kan maar
niet begrijpen, dat men rentegevende eigen
dommen moet behouden en schulden moet
maken, die de betaling van rente eischen.
De heer Koopman vreest zelis rentever
lies, wijl meer zal moeten worden betaald
dan de rente van het Grootboek bedraagt.
De voorzitter deelt mede, dat eene som
van t 2000.(althans voor niet te langen
tijd) voldoende zal zijn, om te voorzien
in het noodigste.
Ds Eaad besluit hierna tot het losma
ken van f 2000 van het Grootboek en
draagt aan Burgemeester en Wethouders
op, voor dit beslnit de goedkeuring van
Gedeputeerde Staten te vragen.
3. Een brief van het Gemeentebestuur
te Hoogwoud, begeleidende een besluit
van den Raad dier gemeente, omtrent de
belooning voor het te geven herhalings-
onderwijs. Wijl de gemeenschappelijke
school aan de Langereis mede in het be
slnit wordt bedoeld, verzoekt het Gemeen
te bestuur van Hoogwoud, dat ook door
den Raad der gemeente Nieuwe Niedorp
een dergelijk besluit zal worden genomen.
Tot toelichting deelt de voorzitter me
de dat, terwijl bij de benoeming der
hoofden van scholen in deze gemeente de
voorwaarde is gesteld, dat deze berhslings-
onderwijs zonder txtra-belooi ing zouden
moeten geven, dit bij de benoeming van
het hoofd der gemeenschappelijke school
aan de Langereis niet is geschied.
Het besluit van den Raad te Hoog
woud bedoelt enkel wijziging der salari-
eering en wel eeDe wijziging die de ge
meenten geldelijk niet meer zal bezwaren,
doch die voor het hoofd der school be
lang schept bij het getrouw schoolbezoek
van hen, die aan het herhalingsonderwijs
deelnemen.
De raad besluit, (nadat door deD heer
Halff nog de opmerking is gemaakt dat
hij het hard vindt voor onze hoofden van
scholen, dat zij niets krijgen en die aan
de Langereis wel eene extra-toelage ont
vangt,) mede te gaan, mei het besluit van
den Raad te Hoogwoud.
4. Een adres van den heer: 8. Prins
boekhouder bij de Armen—administratie, die
verzoekt, dat zijn salaris, tbans f 50 per
jaar, op f 75 worde gebracht.
De heeren Hal ff, Wijn en cle Moer er
kennen dat er veel werk aan s, en achten
een verhooging billijk, doch de voorzitter
meent dat het hier, wijl het armenzorg
geldt, ouk voor een deel liefdewerk most
zijn. De heer Visser wil eerst den omvang
kennen van den arbeid des boekhouders,
vóór hij een verhooging van salaris goed
keurt, en de heer Koopman meerit, dal wij
op de kleintjes moeten passen, ook in deze.
De Voorzitter stelt voor, het verzoek
aBn te houden en na overleg met armvoogden
te besluiten tot al of niet verhooging
van het salaris. Aldus wordt besloten.
5. Staatsbladen, provinciale bladen enz.
die allen voor kennisgeving worden aan
genomen.
Aan de orde is thans de vaststelling van
het kohier van den hoofdelijken omslag.
Op voorstel des voorzitters gaat de Raad
voor de behandeling daarvan in comité.
De openbare vergadering wordt hierna
gesloten.
lastige toezicht der mogendheden, waarlijk
de toestand kon rooskleuriger zijn.
Dat zon ze ook voor SPANJE kannen
zijn. Reeds werden 40.000 man troepen naar
CUBA verzonden, en nog altijd is de op
stand niet alleen niet gedempt, maar breidt
ze zich daarentegen naar andere provin
ciën uit. Men spreekt er reeds van, dat
de legersterkte op „den parel der An-
tallen* weldra 100000 man zal bedragen.
Deze troepen- verzendingen gaan met
kolossale uitgaven gepaard,wat voor Spanje
met een drnkkenden schuldenlast, hoogst
bezwaarlijk is. De onde vechtgeneraal die
reeds eens een opstand op Cab» bedwong,
Marlinez Campos, ziet den toestand don
ker in, vandaar dat men in Madrid over
den gang der zaken verre van gerast is.
Het CubaaDsche roosje heeft scherpe door
nen eD zelfs al blijft het den bloemgaard
van Castiiie versieren, dan zullen de won
den nog lang gevoeld worden, die zijne
doornen veroorzaakten.
't Is echter niet alleen de Hooge Porte,
noch de koningin Regentes van Spanje,die
met aanhoudende moeielijkheden hebben
te kampen.
Onder de gekroonde hoofden, die met
doorloopende moeielijkheden hebben te kam
pen, behoort wel in de eerste plaats Kei
zer Frans Jozef van OOSTENRIJK-HON-
GARIJE genoemd te worden. Nauwelijks
zijn de donkere wolken in Hongarije eenigs-
zins voorbij gedreveD, of nog zwaardere
buien vertoonen zich in de Oostenrijksche
erflanden. Wij wezen er reeds vroeger
op, door welk een bonte mengeling van
nationaliteiten,de Oostenrijksche landen be
woond worden. Al die stammen vormen in
den Rijksdag afzonderlijke partijen, die ieder
hunne bijzondere belangen najagen. Zoo
telt men de club der Duitschers, der Po
len, der Bobemen, der Slawenen, der Con
servatieven, Ultramontanen, Antisemieten,
om van meerdere niet te spreken. Na
tuurlijk is het, dat geen dezer partijen ee
ne regeeringsmeerderheid kan vormen, zoo
dat het Bestuur moet steunen op eene
coalitie. Deze coalitie bestaat thans uit
de Duitschers, Polen en Conservatieven,
naar hun leider, de Hohenwarl-club ge
noemd.
Deze heterogene meerderheid staat thans
op sprong, uit een te spatten.
De oorzaak der tweedracht ligt in de
verschillende belaDgen der nationaliteiten.
Yoet voor voet hebben de Duitschers sinds
eeuwen overheerschte streken,aan de veld
winnende Slaven moeten overlaten. In Bo-
heme is hun invloed tot enkele steden
beperkt geraakt, in Moravie al even. In
Tjrrol wordt hun gezag door de Italianen
betwist, langs Save en Drave, in Croatie
en Slavonie moeten ze voet voor voet
voor de veldwinnende Slawenen terug
Men begint de PORTE het vuur al nader
aan de scheenen te leggen. Hoewel de Ar
menische quaestie nog in eenzelfde stadium
verkeert als voor 8 dagen, toen wij de
zaak meer in 't bijzonder hebben uiteen
gezet, vertoonen zich alle teekenen dat
de mogendheden zich niet met een kluit
je in 't riet laten jagen. De sultan heeft
reeds het algemeen bekende redmiddel,
eene verandering in het ministerie, te baat
genomen; doch ook deze zet is zonder uit
werking gebleven. De DUITSCHE regee-
ring schijnt zich thans als vierde in den
bond, bij Engeland, Rnsland en Frankrijk
te hebben aaugesloten, waardoor het ge
fluister, als zou TURKIJE in 't geheim
door Duitschland gesteund worden, is ver
stomd. De Russische regeeriog neemt
reeds eene dreigende houding aan. Belan-
langrijke troepen-afdeelingen zijn op de
grenzen van Armenië opgesteld, waarmede
het bij langer twijfel of schuiven op de
lange baan, terstond handelend kan op
treden. Bij deze netelige zaak komt na
ook nog den overval van Bedouineo op
de codsqIs van Engeland, Frankrijk en Rns
land te Djedda in Arabic. De mogend
heden eischen daarvoor eeDe volledige vol
doening en wel ontwapening der Bedoui-
nen en eene schadeloosstelling aan de con
suls op wie de aanval was gemunt. De
ze zaak is voor de Porte te las'iger, om
dat ze feitelijk niets over de roovtcde no
maden-stammen beeft te zrggen
Dat het den zieken man
wijken, 't Is dus niet te verwonderen, dat
enkele bolwerken iu genoemde streken met
hand en hand door hen verdedigd wor
den.
Tot die bolwerken behoort ook Cilli,
eene onde Croatische stad in Stiermarken
doch bijna geheel Dnitsch. Cilli nu is
sinds lang een twistappel tusschen Duit
schers en Slawenen. Zoolang echter het on
derwijs in handen der Duitschers bleef,
poogde de Slavenen tevergeefs deze sterkte
te veroveren. Daarom kwamen ze voor den
dag met het vrorstel &m naast het be
staande Duitsche gymnasium, ook een op
Slaweenschen voet op te richten. De ge
westelijke raad vond dit minder noodig,
doch nu nam de regecring, om zich van
den blijvenden steun der Slavenen te ver
zekeren, de zaak ter hand.
Dus stelde da regeering aan de begrotings
commissie voor, op rijkskosten in Cilli een
gymnasium op te richten. Handhaaft ze dit
voorstel dan zijnde Duitschersonherroepelijk
besloten zich uit de coalitie terug te trek
ken en trekt ze het in, dan verliest ze den
steun der Hohenwart-club. (Een uitweg is
niet meer mogelijk. Het kabinet Windisch-
giiitz, met zooveel kunstmatigheid opge
bouwd, zal in alle gevolgen tot aftreden
genoodzaakt worden.
En wat dan? Zelfs de keizer met zijn
jarenlange ervaring, zal slechts met in
grijpende maatregelen deze ernstige crisis
kunnen oplossen. Waarschijnlijk zullen die
bestaaD, door een bij keizerlijk besluit ge
wijzigde kieswet, waardoor ook andere krin
gen dan de groot-grondbezitters en cen-
cusmannen geroepen zullen wordeD, van
hunne zienswijze uitspraak te doen. Reeds
in Oostenrijk is de kieswet—wijziging aan de
orde gesteld, en, zou men uiet aan Neder
land denken, plannen tot belasting-her
vorming in de kamer ingedisnd; maar al de
ze belangrijke pnnten zullen met de re
geering van de agenda verdwijceD. Zoo kun
nen betrekkelijk geringe oorzaken, de groot
ste gevolgen na zich sleepen.
ste ziekbed lag, liet hij op zekeren dag
de lijfartsen roepen en vioeg hnn oordeel
over zijn toestand. Ais het zeker was dat
hij aan die ziekte zou stervsn, wilde
hij, dat zij het hem zeiden. Allen spraken
hem moed in en verzekerden hem dat hij
wel spoedig genezen zon. De keizer schud
de het hoofd. „Laat Quario roepen,* zeide
hij tot zijn kamerheer, toen de geneeshee-
ren weg waren„hij heeft den naam van
den aard eener ziekte met bijna onfeilbare
zekerheid te kennen en, de waarheid te
spreken.*
De beroemde geneesheer kwam en de
keizer verlangde ook van hem een ombe-
wimpeld oordeel over zijn toestand. „Een
regeerend vorst," liet hij er op vol-
gon, „kaa niet zonder menige voorberei
ding van het levenstooneel aftreden ge
begrijpt dus wel, dat als mijn dood zeker
is, ik mijn tijd nuttig besteden moet.
Help mij daaraan
Quarin boeg eerbiedig en begon den
toestand van den Keizer zeer zorgvuldig
te onderzoeken. Daarna sprak hij op treu-
rigen toon „Naar menschelijke berekening
zal uwe Majesteit tot onherstelbaar
verlies voor het vaderland en tot diepe
droefheid van het volk dat u aanbidt,
van deze ziekte niet opkomen, en
naar de verschijnselen te oorcLelen, schat
ik den levensduur, die uwe Majesteit nog
vergund is, op tien of twaalf dagen."
Terwijl de dokter met diep bewogen
stem sprak, lag de Keizer in zijn kussens
achterover geleund en zijn gelaat teekem
de een uitdrukking van verheven ernst.
Na eenige oogenblikken zwijgend gepeinsd
te hebben, reikte hij den ongeluksprofeet
de bleeke hand en sprak vriendelijk
„Gij hebt Oostenrijk een grooten dienst
bewezen, mijn waarde Quarin en daar ben
ik u dank voor verschuldigd. Tot weer
ziens.*
De volgende dagen hield de zieke Kei
zer beraadslagingen met zijn ministers,
regelde de gewichtigste zaken en verze
kerde de toekomst des iands in allerlei
opzichten den negenden dag liet hij Qua'
rin weder bij zich roepen, overhandigde
hem benevens een aanzienlijke som aan
banknoten, zijn benoeming tot rijksbaron
en dankte hem nogmaals met diepe aan
doening.
Den dertiendeu dag stierf hij.
Het grootste succes. Me
vrouw Melba, de beroemde operazangeres,
die tegenwoordig in Covent-garden te Lon
den, zich laat hooren, vertelt de volgen
de aardig episode; wildet graag mijn
grootste succes kennen? Nu dan, mijn
grootste succes had ik eens ia het Savoy-
hotel. Ik bestudeerde in mijn kamer
mijn partij in de „Hugenoten" n.1. de rol
der koningin, die zooals u weet vol roula-
den en trillers is. Yoor mijn deur speelde
een klein driejarig knaapje; plotseling boor
ik zacht aan de deur kloppen. Ik doe
open en wie staat daar? Het kleine
ventje en het vraagt mij: „Als 't u belieft,
laat u mij dat mooie vogeltje eens zien,
dat zoo kan zingenl"
„Ziet u, dat was mijn grootste succes,
tenminste datgene, waarop ik het meest
trotsch ben
Snedige antwoorden'
Petrus Peckin, een flink Zierikzeeënaar,
naderhand beroemd als Kanselier van Bra
bant, werd, nog zeer jong zijnde, als ge
zant der Aartshertogen Albeitua en Isa-
bella naar Hendrik IY, Koning van Fran
krijk, gezonder). Eens in de voorzaal wach
tende, tot hij ter audiëntie kon worden toe
gelaten, werd hem, door een der hovelin
gen, die wegens zijn boers voorkomen den
spot met hem wilde drijven, gevraagd: hoe
veel men in Brabant wel voor de ezels be
taalde?
Peckin nam den onbeschoften vrager
eenige oogenblikken nauwkeurig en zwij
gend van het £hoofd tot de voeten op, en
antwoordde: „Als ze zcowat van
haar en van uwe oogen zijn, denk ik
ten naasten bij twee kronen
mijn gebreken te vermelden en aan de na-
komeb'naschap over te brengen
„Sire", antwoordde de ambtenaar, „bet
is met mijn karakter en de waardig hei
van mijn betrekking niet bestaanbaar de
waarheid ooit te verbloemen. Ik ben ver
plicht alles te vermelden. Als gij u aan
de minste fout schuldig maakt, zal het mij
leed doen, maar ik mag mijn plicht niet
vergeten. Ik kan er het stilzwijgen niet
over bewaren. En zoo streDg zijn de plich
ten welke mijn ambt oplegt, dat ik zelfs
niet mag verzuimen van dit gesprek mel
ding te makeD.*
Het antwoord van Tai—t-song is waar
dig met gulden letters geschreven en voor
elk aardsch potentaat ten toon gehangen
te worden. Als de wereld eens door zulke
voreten geregeerd werd!
Ga voort," zeide hij „met onbelem
merde waarheid te schrijven. Mogen mijn
deugden en mijn ondeugden ook tot
het algemeen welzijn bijdragen en mijn
opvolgers tot leering strekken. Uw recht
bank is vrij. Ik zal haar zoo lang ik leef
beschermen en haar vergunnen mijn levens
geschiedenis met de grootste onpartijdig
heid te schrijven."
Een advocaat in de Russi-
sche stad Kamenets-Podolsk, in Podolië,
die het niet al te mim bad, trok in een
loterij een lot vaD 400.000 roebels. Van
blijdschap is hij onmiddellijk gestorven
rermeerderd. Er zal echter een proef wor
den genomen om buiten de concerten om
in den tuin muziek te maken. Voor da
muziekuitvoeringen zal geen programma
opgemaakt worden; ze geschieden met on
volledige bezeiting en zullen dus niet den
toets eener scherpe critiek kunnen door-
staan. Deze uitvoeringen zullen 'sZaterdaga
te vorea in de Schager Conrant aangekon
digd worden.
"Wanneer de Kapel hare repetities in den
tuin houdt,hebben alleen kunstlievende le
den toegang."
Schagen, 15 Juni 1895.
Bij de opheden in de
Openbare Lagere School, alhier gehouden
toekenning van eereblijken en beloo-
ningen voor getrouw schoolbezoek
werd aan 233 kinderen een inschrijving
ad 75 ct. op de postspaarbank uitgereikt;
in het geheel werd uitgereikt 256eereblijken,
terwijl bovendien nog de volgende prijzen
werd toegekend aan
Agatha Slikker
Arie Hoogland
Jan Buis
Klaas Kerkmeer
Arie Zondervan
C. Roggeveen Cz.
Piet Starke
Albert v. Ham
Gerard Kroone
Simon Buis
Gerrit Smit Dz.
lientje Roep
W. Roggeveen Jz.
Anna Dekker
Hendrikus Groot
Nan de Boer
Corn. Boontjes
Frits de Boer
Adolf Bakker
Heinrich Schene
Pieter Denijs
Jan de Veer
Piet Hoogschagen
Margaretha Vader
Jan Paarlberg Pz.
Neeltje Stammes
Cath. Roggeveen
Anna Denijs
Dieuw Zijdewind
Elis v. Twisk
Neeltje Eriks
Corn. Broekhuizen
Klaas Zeeman
ze
uw
dat
kunnen
Misvormd van gestalte, wekte Kinker,
bij zijne intrede inde Gehoorzaal te Luik
toen hij het hoogleeraarsambt aanvaardde,
het spottend gelach der studenten, en het
gefluister:, Aesopus, zie, Aesopusl*
Kinker trad rustig op den katheder
sprak:
„Mijne heerenlDe overlevering ver
haalt, dat Aesopus de beesten leerde spie
ken. Ik ben tot n gezonden om u de
Hollandsche taal te leereo
Hij poosde; de jongelui lachten en
klapten in de handen; het pleit was ge
wonnen.
en
Fransche dict.
id.
id.
id.
id.
Eng. dict.
Atlas,
id.
id.
id.
id.
id.
id.
id.
Inktstel.
id.
Passerdoos,
id.
id.
id.
id.
Schrijfmap,
id.
Camera Obscura
id.
id.
Sieradendoos.
Werkdoos
Werkmandje,
id.
Album.
Porte mounaie.
Atlas,
De uitreiking der prijzen geschiedde
door den heer Jb. Denijs Jzhet oudste
lid der schoolcommissie, terwijl de heer
J. H. Ressing de jongelui in warme woor
den toesprak en hun wees op de voldoe
ning welke zij mochten smaken, door zoo
hun best te doen en zoo getrouw de school
te bezoeken.
Behalve leden der schoolcommissie, woon
den Burgemeester en Wethouders en het
raadslid, de heer Hoogschagen, deze prijs-
uitdeeliog bij.
Een
woord.
Onder de
in China is
waardig vorstel ij k
bed 1
zijn van mng-
Muggen in
Nu we weer in den tijd
genmnziek en moggenbeteD, waardoor aan
menigeen het slapen belet wordt, zal het
in Stam- ondienstig geacht worden, een middel
tegen het booze gedierte te kennen. Men
zette kruidnagels op oiie en late dit door
zachte verwarming goed trekken. Smeert
die
boel wel gaat, kan men dus waarlijk niet
zeggen. Hier omgeven door eene fanta-
tieke bevolking, die gaarne eiken Christen
hond van den aardbol zou verdelgen, daar men b(j bet naar bed gaan wat van
in eindelooze moeielijkheden gewikkeld door
onderdanen, die wet nog recht erkennen,
elders in 't nauw gebracht, door eene
Christenbevolking, die reeds jaren naar de
gelegenheid uitziet om_ de Turksche heer-
sterk riekende olie door het haar, dan
blijven de muggen op eerbiedigen afstand.
Een slechte «t ij ding rijk
beloond.
Toen Keizer Josepli H op zijn laat-
vele eigenaardige instellingen
ook een „historische recht
bank," die ten doel heeft de deugden en
de ondeugden van den regeerenden vorst
aan het nageslacht over te brengen. Op
zekeren dag beval Keizer Tait-'t-song die
rechtbank hem te laten zien, wat er van zijn
regeering vermeld werd.' „Gij weet*, ant
woordde de ambtenaar, die aan het hoofd van
deze rechtbank stond, „dat wij verplicht
zijn een naauwkeurig en omstandig verslag
te geven van de deugden en ondeugden
van onzen vorsten dat zonden wij niet
vrij en naar waarheid kunnen doen als
ons werk aan uw oordeel onderworpen
werd.'
„Hoe riep de Keizer uit. „Wilt gij
daarmede zeggen dat gij de vrijheid neemt
Aan de Kunstlievende 1 e-
den der Harmonie-Kapel alhier is
het volgende schrijven toegezonden;
Bij de laatste reglementswijziging is het
artikel, dat betrekking heeft op de kunst
lievende leden, geheel veranderd. Mij is op
gedragen U van deze verandering, die ze
ker met ingenomenheid zal worden begroet,
keunis te geven.
Bedoeld artikel luidt nu aldus:
„Hoofden van gezinnen en alleenwonen
de personen (zoogenaamde kostgangers)
kannen kunstlievsnd lid worden.
Hoofden van gezinnen betalen eene con
tributie van f 2,50 per jaar en hebben
daarvoor met hun geheele gezin toegaDg tot
de gewone concerten. Kinderen beneden
16 jaar worden niet toegelaten tot de con
certen in het lokaal. Onbepaald is de leef
tijd voor hunne toelating tot de buiten
concerten, mits zij onder geleide zijn.
Dienstboden worden geacht niet
tot bet gezin te behooren.
Alleen wonende personen betalen eene
contributie van f 1,50 per jaar.
Kunstlievende leden hebben verder het
recht, dames te introdneeeren tegen betaling
van 25 ets voor elk.
Voortaan zullen dus geen dameskaarten
meer worden toegezonden.
De Kapel is tot haar leedwezen niet in
staat te voldoen aan de wensch van hen,
die gaarne het getal zomerconcerten zagen
De tijd van pleizier, genot, ontspan
ning, aangenaam samenzijn van familie
leden en kennissenhij is voor onze
gemeente wederom ingetreden.
Y reemde handelaars, kooplieden
industriëelen van allerlei aard, onderne
mers van openbare vermakelijkheden
ze zijn in het laatst dezer week in
grooten getale van elders hierheen ge
komen en hebben op onze Gedempte
Gracht en Marktplein, zoowel als op de
Laan, hunne tenten en kramen opge
slagen en hopen nu iu de ingetreden
week hier goede en voordeelige zaken
te doen.
Maar niet alleen deze vreemdelingen
ook enkelen onzer ingezetenen wier za
ken en broodwinning in het nauwste
verband staan tot de kermisbedrijvigheid
hebben zich ingespannen en hopen deze
week op een rijken oogst.
Zoo is dus de kermis-bedrijvigheid in
het wezen der zaak een broodkwestie,
een levenskwestie, een zeer eenvou
dige, alledaagsche zaak. Ontspanning,
weelde, genotwordt te koop gebo
den in een tijdperiode, welke onder den
naam „kermisweek" aanduidt, dat de
ingezetenen der betrokken en omliggende
gemeenten van bun dagelijksche beslom
meringen of bezigheden willen uitrusten,
zich verpoozen. De kermisweek is m.a w.
de vacantietijd voor de ingezetenen.
Zouden wij elkaar dan geen prettigen,
blijden vacantietijd toewenschen
Wis en zekerDe boog kan niet
altijd gespannen staan en al willen wij
volstrekt niet verhelen, dat de gelegen
heden tot ontspanning in de overige
weken van bet jaar menigeen in ver
zoeking brengen daarvan te profiteeren,
zoo'n gemeenschappelijke, jaarlijksche va-
cantie-tijd is van een geheel ander ka
rakter en verdient ook aller waar
deering.
Wij schrijven aller waardeering.
Wij willen dit nog wat toelichten. Wij
verstaan onder waardeering ditdat al
de menschen, die aan zoo'n kermisva-
cantie, zoo'n burgerlijken feesttijd, deel
nemen, verplicht zijn, ieder voor zich, er
voor te zorgen, dat het goede, het nut
tige, het aangename der kermis, niet
verontreinigd, niet verlaagd wordt, door
misbruik, in welken vorm ook. Kunnen
wij het zoover brengen, we zouden kun
nen getuigen, dat de moraliteit der
groote massa een belangrijke schrede
was vooruitgegaan.
En toch, wij zijn geenszins blind
voor de gebreken, welke aan de ker
misweek verbonden kunnen zijn. Toch
vleien wij ons dat, dank zij de mede
werking en den invloed van degelijke
overheidspersonen en talrijke goed-ge-
zinde medemenschen, te dier zake het
kwade steeds feller wordt bestreden en
gefnuikt.
Drankmisbruik en botviering aan wel
lust wij houden er van een kat een
kat te noemen zijn de gebreken,
welke nog steeds alleook in de ker
misweek, openbare volksbijeenkomsten
ontsieren. Daartegen te strijden, te wa
ken, achten wij onzen plicht; vandaar dat
wij er op wijzen.
Dat de jongelui zich vermaken met
spel en dans dat ouderen van dagen
met familie of kennissen genieten van
wat op velerlei kunstgebied wordt aan
geboden dat de ouders aan de kin
deren kermisgeschenken geven, of dat
men in zijn huisgezin een gastdag
houdt, öf zich op eenigerlei geoorloofde
wijze vermaakt het is alles accoord.
Maar dat men zich lichamelijk en zede
lijk te kort doet en vernedert door
misbruik en uitspatting dat is het,
wat niet geoorloofd is, en wat den kop
moet worden ingedrukt.
Wij weten het, dat er zijn, die, zich
absolutie schenkende met de bewering
„dat bet maar eenmaal kermis is", zich
overgeven aan brooddronkenheid en los
bandigheid, daardoor verradende op welk
een laag standpunt van moraliteit zij
nog staan. Maar wij weten ook, dat
er velen, zeer velen zijn, die in zoo iets
geen behagen scheppen en door hun
voorbeeld aan anderen toonen, dat het
zeer goed mogehjk is, te genieten in eer
en deugd, in mate.
Yoor hen is de wensch „pleizierige,
aangename kermis" geen ij dele klank.
Moge onze beschouwing bijdragen tot
veredeling vail het kermisvermaak, het
zal ons een welkom kermisgeschenk
zijn.
Niet door opsluiting en afscheiding,
maar door bevordering van den gemeen
schapszin en de samenleving, arbeidt men
aan de opvoeding van het karakter der
menschheid. Ook de dagen van vreug
de en uitspanning dient men te leeren
uaeipuuiuiL «au nuueaH) o "■'ó'-"'