De Kermis. Politiek orazMt ier rek. Buitenlandsch Nieuws. PLAATSELIJK NIEUWS. Gemengd Nieuws. 1 den, die op het Grootboek staan, zijn te schappij te ontkomen en dan daarbij het danken aan overschotten in goede jaren zon men, na er goede tijden aanbreken, niet een deel van het toen overgewonnen geld mogen gebruiken? Hij vindt dat vreemd. Ook de heer Visser kan maar niet begrijpen, dat men rentegevende eigen dommen moet behouden en schulden moet maken, die de betaling van rente eischen. De heer Koopman vreest zelis rentever lies, wijl meer zal moeten worden betaald dan de rente van het Grootboek bedraagt. De voorzitter deelt mede, dat eene som van t 2000.(althans voor niet te langen tijd) voldoende zal zijn, om te voorzien in het noodigste. Ds Eaad besluit hierna tot het losma ken van f 2000 van het Grootboek en draagt aan Burgemeester en Wethouders op, voor dit beslnit de goedkeuring van Gedeputeerde Staten te vragen. 3. Een brief van het Gemeentebestuur te Hoogwoud, begeleidende een besluit van den Raad dier gemeente, omtrent de belooning voor het te geven herhalings- onderwijs. Wijl de gemeenschappelijke school aan de Langereis mede in het be slnit wordt bedoeld, verzoekt het Gemeen te bestuur van Hoogwoud, dat ook door den Raad der gemeente Nieuwe Niedorp een dergelijk besluit zal worden genomen. Tot toelichting deelt de voorzitter me de dat, terwijl bij de benoeming der hoofden van scholen in deze gemeente de voorwaarde is gesteld, dat deze berhslings- onderwijs zonder txtra-belooi ing zouden moeten geven, dit bij de benoeming van het hoofd der gemeenschappelijke school aan de Langereis niet is geschied. Het besluit van den Raad te Hoog woud bedoelt enkel wijziging der salari- eering en wel eeDe wijziging die de ge meenten geldelijk niet meer zal bezwaren, doch die voor het hoofd der school be lang schept bij het getrouw schoolbezoek van hen, die aan het herhalingsonderwijs deelnemen. De raad besluit, (nadat door deD heer Halff nog de opmerking is gemaakt dat hij het hard vindt voor onze hoofden van scholen, dat zij niets krijgen en die aan de Langereis wel eene extra-toelage ont vangt,) mede te gaan, mei het besluit van den Raad te Hoogwoud. 4. Een adres van den heer: 8. Prins boekhouder bij de Armen—administratie, die verzoekt, dat zijn salaris, tbans f 50 per jaar, op f 75 worde gebracht. De heeren Hal ff, Wijn en cle Moer er kennen dat er veel werk aan s, en achten een verhooging billijk, doch de voorzitter meent dat het hier, wijl het armenzorg geldt, ouk voor een deel liefdewerk most zijn. De heer Visser wil eerst den omvang kennen van den arbeid des boekhouders, vóór hij een verhooging van salaris goed keurt, en de heer Koopman meerit, dal wij op de kleintjes moeten passen, ook in deze. De Voorzitter stelt voor, het verzoek aBn te houden en na overleg met armvoogden te besluiten tot al of niet verhooging van het salaris. Aldus wordt besloten. 5. Staatsbladen, provinciale bladen enz. die allen voor kennisgeving worden aan genomen. Aan de orde is thans de vaststelling van het kohier van den hoofdelijken omslag. Op voorstel des voorzitters gaat de Raad voor de behandeling daarvan in comité. De openbare vergadering wordt hierna gesloten. lastige toezicht der mogendheden, waarlijk de toestand kon rooskleuriger zijn. Dat zon ze ook voor SPANJE kannen zijn. Reeds werden 40.000 man troepen naar CUBA verzonden, en nog altijd is de op stand niet alleen niet gedempt, maar breidt ze zich daarentegen naar andere provin ciën uit. Men spreekt er reeds van, dat de legersterkte op „den parel der An- tallen* weldra 100000 man zal bedragen. Deze troepen- verzendingen gaan met kolossale uitgaven gepaard,wat voor Spanje met een drnkkenden schuldenlast, hoogst bezwaarlijk is. De onde vechtgeneraal die reeds eens een opstand op Cab» bedwong, Marlinez Campos, ziet den toestand don ker in, vandaar dat men in Madrid over den gang der zaken verre van gerast is. Het CubaaDsche roosje heeft scherpe door nen eD zelfs al blijft het den bloemgaard van Castiiie versieren, dan zullen de won den nog lang gevoeld worden, die zijne doornen veroorzaakten. 't Is echter niet alleen de Hooge Porte, noch de koningin Regentes van Spanje,die met aanhoudende moeielijkheden hebben te kampen. Onder de gekroonde hoofden, die met doorloopende moeielijkheden hebben te kam pen, behoort wel in de eerste plaats Kei zer Frans Jozef van OOSTENRIJK-HON- GARIJE genoemd te worden. Nauwelijks zijn de donkere wolken in Hongarije eenigs- zins voorbij gedreveD, of nog zwaardere buien vertoonen zich in de Oostenrijksche erflanden. Wij wezen er reeds vroeger op, door welk een bonte mengeling van nationaliteiten,de Oostenrijksche landen be woond worden. Al die stammen vormen in den Rijksdag afzonderlijke partijen, die ieder hunne bijzondere belangen najagen. Zoo telt men de club der Duitschers, der Po len, der Bobemen, der Slawenen, der Con servatieven, Ultramontanen, Antisemieten, om van meerdere niet te spreken. Na tuurlijk is het, dat geen dezer partijen ee ne regeeringsmeerderheid kan vormen, zoo dat het Bestuur moet steunen op eene coalitie. Deze coalitie bestaat thans uit de Duitschers, Polen en Conservatieven, naar hun leider, de Hohenwarl-club ge noemd. Deze heterogene meerderheid staat thans op sprong, uit een te spatten. De oorzaak der tweedracht ligt in de verschillende belaDgen der nationaliteiten. Yoet voor voet hebben de Duitschers sinds eeuwen overheerschte streken,aan de veld winnende Slaven moeten overlaten. In Bo- heme is hun invloed tot enkele steden beperkt geraakt, in Moravie al even. In Tjrrol wordt hun gezag door de Italianen betwist, langs Save en Drave, in Croatie en Slavonie moeten ze voet voor voet voor de veldwinnende Slawenen terug Men begint de PORTE het vuur al nader aan de scheenen te leggen. Hoewel de Ar menische quaestie nog in eenzelfde stadium verkeert als voor 8 dagen, toen wij de zaak meer in 't bijzonder hebben uiteen gezet, vertoonen zich alle teekenen dat de mogendheden zich niet met een kluit je in 't riet laten jagen. De sultan heeft reeds het algemeen bekende redmiddel, eene verandering in het ministerie, te baat genomen; doch ook deze zet is zonder uit werking gebleven. De DUITSCHE regee- ring schijnt zich thans als vierde in den bond, bij Engeland, Rnsland en Frankrijk te hebben aaugesloten, waardoor het ge fluister, als zou TURKIJE in 't geheim door Duitschland gesteund worden, is ver stomd. De Russische regeeriog neemt reeds eene dreigende houding aan. Belan- langrijke troepen-afdeelingen zijn op de grenzen van Armenië opgesteld, waarmede het bij langer twijfel of schuiven op de lange baan, terstond handelend kan op treden. Bij deze netelige zaak komt na ook nog den overval van Bedouineo op de codsqIs van Engeland, Frankrijk en Rns land te Djedda in Arabic. De mogend heden eischen daarvoor eeDe volledige vol doening en wel ontwapening der Bedoui- nen en eene schadeloosstelling aan de con suls op wie de aanval was gemunt. De ze zaak is voor de Porte te las'iger, om dat ze feitelijk niets over de roovtcde no maden-stammen beeft te zrggen Dat het den zieken man wijken, 't Is dus niet te verwonderen, dat enkele bolwerken iu genoemde streken met hand en hand door hen verdedigd wor den. Tot die bolwerken behoort ook Cilli, eene onde Croatische stad in Stiermarken doch bijna geheel Dnitsch. Cilli nu is sinds lang een twistappel tusschen Duit schers en Slawenen. Zoolang echter het on derwijs in handen der Duitschers bleef, poogde de Slavenen tevergeefs deze sterkte te veroveren. Daarom kwamen ze voor den dag met het vrorstel &m naast het be staande Duitsche gymnasium, ook een op Slaweenschen voet op te richten. De ge westelijke raad vond dit minder noodig, doch nu nam de regecring, om zich van den blijvenden steun der Slavenen te ver zekeren, de zaak ter hand. Dus stelde da regeering aan de begrotings commissie voor, op rijkskosten in Cilli een gymnasium op te richten. Handhaaft ze dit voorstel dan zijnde Duitschersonherroepelijk besloten zich uit de coalitie terug te trek ken en trekt ze het in, dan verliest ze den steun der Hohenwart-club. (Een uitweg is niet meer mogelijk. Het kabinet Windisch- giiitz, met zooveel kunstmatigheid opge bouwd, zal in alle gevolgen tot aftreden genoodzaakt worden. En wat dan? Zelfs de keizer met zijn jarenlange ervaring, zal slechts met in grijpende maatregelen deze ernstige crisis kunnen oplossen. Waarschijnlijk zullen die bestaaD, door een bij keizerlijk besluit ge wijzigde kieswet, waardoor ook andere krin gen dan de groot-grondbezitters en cen- cusmannen geroepen zullen wordeD, van hunne zienswijze uitspraak te doen. Reeds in Oostenrijk is de kieswet—wijziging aan de orde gesteld, en, zou men uiet aan Neder land denken, plannen tot belasting-her vorming in de kamer ingedisnd; maar al de ze belangrijke pnnten zullen met de re geering van de agenda verdwijceD. Zoo kun nen betrekkelijk geringe oorzaken, de groot ste gevolgen na zich sleepen. ste ziekbed lag, liet hij op zekeren dag de lijfartsen roepen en vioeg hnn oordeel over zijn toestand. Ais het zeker was dat hij aan die ziekte zou stervsn, wilde hij, dat zij het hem zeiden. Allen spraken hem moed in en verzekerden hem dat hij wel spoedig genezen zon. De keizer schud de het hoofd. „Laat Quario roepen,* zeide hij tot zijn kamerheer, toen de geneeshee- ren weg waren„hij heeft den naam van den aard eener ziekte met bijna onfeilbare zekerheid te kennen en, de waarheid te spreken.* De beroemde geneesheer kwam en de keizer verlangde ook van hem een ombe- wimpeld oordeel over zijn toestand. „Een regeerend vorst," liet hij er op vol- gon, „kaa niet zonder menige voorberei ding van het levenstooneel aftreden ge begrijpt dus wel, dat als mijn dood zeker is, ik mijn tijd nuttig besteden moet. Help mij daaraan Quarin boeg eerbiedig en begon den toestand van den Keizer zeer zorgvuldig te onderzoeken. Daarna sprak hij op treu- rigen toon „Naar menschelijke berekening zal uwe Majesteit tot onherstelbaar verlies voor het vaderland en tot diepe droefheid van het volk dat u aanbidt, van deze ziekte niet opkomen, en naar de verschijnselen te oorcLelen, schat ik den levensduur, die uwe Majesteit nog vergund is, op tien of twaalf dagen." Terwijl de dokter met diep bewogen stem sprak, lag de Keizer in zijn kussens achterover geleund en zijn gelaat teekem de een uitdrukking van verheven ernst. Na eenige oogenblikken zwijgend gepeinsd te hebben, reikte hij den ongeluksprofeet de bleeke hand en sprak vriendelijk „Gij hebt Oostenrijk een grooten dienst bewezen, mijn waarde Quarin en daar ben ik u dank voor verschuldigd. Tot weer ziens.* De volgende dagen hield de zieke Kei zer beraadslagingen met zijn ministers, regelde de gewichtigste zaken en verze kerde de toekomst des iands in allerlei opzichten den negenden dag liet hij Qua' rin weder bij zich roepen, overhandigde hem benevens een aanzienlijke som aan banknoten, zijn benoeming tot rijksbaron en dankte hem nogmaals met diepe aan doening. Den dertiendeu dag stierf hij. Het grootste succes. Me vrouw Melba, de beroemde operazangeres, die tegenwoordig in Covent-garden te Lon den, zich laat hooren, vertelt de volgen de aardig episode; wildet graag mijn grootste succes kennen? Nu dan, mijn grootste succes had ik eens ia het Savoy- hotel. Ik bestudeerde in mijn kamer mijn partij in de „Hugenoten" n.1. de rol der koningin, die zooals u weet vol roula- den en trillers is. Yoor mijn deur speelde een klein driejarig knaapje; plotseling boor ik zacht aan de deur kloppen. Ik doe open en wie staat daar? Het kleine ventje en het vraagt mij: „Als 't u belieft, laat u mij dat mooie vogeltje eens zien, dat zoo kan zingenl" „Ziet u, dat was mijn grootste succes, tenminste datgene, waarop ik het meest trotsch ben Snedige antwoorden' Petrus Peckin, een flink Zierikzeeënaar, naderhand beroemd als Kanselier van Bra bant, werd, nog zeer jong zijnde, als ge zant der Aartshertogen Albeitua en Isa- bella naar Hendrik IY, Koning van Fran krijk, gezonder). Eens in de voorzaal wach tende, tot hij ter audiëntie kon worden toe gelaten, werd hem, door een der hovelin gen, die wegens zijn boers voorkomen den spot met hem wilde drijven, gevraagd: hoe veel men in Brabant wel voor de ezels be taalde? Peckin nam den onbeschoften vrager eenige oogenblikken nauwkeurig en zwij gend van het £hoofd tot de voeten op, en antwoordde: „Als ze zcowat van haar en van uwe oogen zijn, denk ik ten naasten bij twee kronen mijn gebreken te vermelden en aan de na- komeb'naschap over te brengen „Sire", antwoordde de ambtenaar, „bet is met mijn karakter en de waardig hei van mijn betrekking niet bestaanbaar de waarheid ooit te verbloemen. Ik ben ver plicht alles te vermelden. Als gij u aan de minste fout schuldig maakt, zal het mij leed doen, maar ik mag mijn plicht niet vergeten. Ik kan er het stilzwijgen niet over bewaren. En zoo streDg zijn de plich ten welke mijn ambt oplegt, dat ik zelfs niet mag verzuimen van dit gesprek mel ding te makeD.* Het antwoord van Tai—t-song is waar dig met gulden letters geschreven en voor elk aardsch potentaat ten toon gehangen te worden. Als de wereld eens door zulke voreten geregeerd werd! Ga voort," zeide hij „met onbelem merde waarheid te schrijven. Mogen mijn deugden en mijn ondeugden ook tot het algemeen welzijn bijdragen en mijn opvolgers tot leering strekken. Uw recht bank is vrij. Ik zal haar zoo lang ik leef beschermen en haar vergunnen mijn levens geschiedenis met de grootste onpartijdig heid te schrijven." Een advocaat in de Russi- sche stad Kamenets-Podolsk, in Podolië, die het niet al te mim bad, trok in een loterij een lot vaD 400.000 roebels. Van blijdschap is hij onmiddellijk gestorven rermeerderd. Er zal echter een proef wor den genomen om buiten de concerten om in den tuin muziek te maken. Voor da muziekuitvoeringen zal geen programma opgemaakt worden; ze geschieden met on volledige bezeiting en zullen dus niet den toets eener scherpe critiek kunnen door- staan. Deze uitvoeringen zullen 'sZaterdaga te vorea in de Schager Conrant aangekon digd worden. "Wanneer de Kapel hare repetities in den tuin houdt,hebben alleen kunstlievende le den toegang." Schagen, 15 Juni 1895. Bij de opheden in de Openbare Lagere School, alhier gehouden toekenning van eereblijken en beloo- ningen voor getrouw schoolbezoek werd aan 233 kinderen een inschrijving ad 75 ct. op de postspaarbank uitgereikt; in het geheel werd uitgereikt 256eereblijken, terwijl bovendien nog de volgende prijzen werd toegekend aan Agatha Slikker Arie Hoogland Jan Buis Klaas Kerkmeer Arie Zondervan C. Roggeveen Cz. Piet Starke Albert v. Ham Gerard Kroone Simon Buis Gerrit Smit Dz. lientje Roep W. Roggeveen Jz. Anna Dekker Hendrikus Groot Nan de Boer Corn. Boontjes Frits de Boer Adolf Bakker Heinrich Schene Pieter Denijs Jan de Veer Piet Hoogschagen Margaretha Vader Jan Paarlberg Pz. Neeltje Stammes Cath. Roggeveen Anna Denijs Dieuw Zijdewind Elis v. Twisk Neeltje Eriks Corn. Broekhuizen Klaas Zeeman ze uw dat kunnen Misvormd van gestalte, wekte Kinker, bij zijne intrede inde Gehoorzaal te Luik toen hij het hoogleeraarsambt aanvaardde, het spottend gelach der studenten, en het gefluister:, Aesopus, zie, Aesopusl* Kinker trad rustig op den katheder sprak: „Mijne heerenlDe overlevering ver haalt, dat Aesopus de beesten leerde spie ken. Ik ben tot n gezonden om u de Hollandsche taal te leereo Hij poosde; de jongelui lachten en klapten in de handen; het pleit was ge wonnen. en Fransche dict. id. id. id. id. Eng. dict. Atlas, id. id. id. id. id. id. id. Inktstel. id. Passerdoos, id. id. id. id. Schrijfmap, id. Camera Obscura id. id. Sieradendoos. Werkdoos Werkmandje, id. Album. Porte mounaie. Atlas, De uitreiking der prijzen geschiedde door den heer Jb. Denijs Jzhet oudste lid der schoolcommissie, terwijl de heer J. H. Ressing de jongelui in warme woor den toesprak en hun wees op de voldoe ning welke zij mochten smaken, door zoo hun best te doen en zoo getrouw de school te bezoeken. Behalve leden der schoolcommissie, woon den Burgemeester en Wethouders en het raadslid, de heer Hoogschagen, deze prijs- uitdeeliog bij. Een woord. Onder de in China is waardig vorstel ij k bed 1 zijn van mng- Muggen in Nu we weer in den tijd genmnziek en moggenbeteD, waardoor aan menigeen het slapen belet wordt, zal het in Stam- ondienstig geacht worden, een middel tegen het booze gedierte te kennen. Men zette kruidnagels op oiie en late dit door zachte verwarming goed trekken. Smeert die boel wel gaat, kan men dus waarlijk niet zeggen. Hier omgeven door eene fanta- tieke bevolking, die gaarne eiken Christen hond van den aardbol zou verdelgen, daar men b(j bet naar bed gaan wat van in eindelooze moeielijkheden gewikkeld door onderdanen, die wet nog recht erkennen, elders in 't nauw gebracht, door eene Christenbevolking, die reeds jaren naar de gelegenheid uitziet om_ de Turksche heer- sterk riekende olie door het haar, dan blijven de muggen op eerbiedigen afstand. Een slechte «t ij ding rijk beloond. Toen Keizer Josepli H op zijn laat- vele eigenaardige instellingen ook een „historische recht bank," die ten doel heeft de deugden en de ondeugden van den regeerenden vorst aan het nageslacht over te brengen. Op zekeren dag beval Keizer Tait-'t-song die rechtbank hem te laten zien, wat er van zijn regeering vermeld werd.' „Gij weet*, ant woordde de ambtenaar, die aan het hoofd van deze rechtbank stond, „dat wij verplicht zijn een naauwkeurig en omstandig verslag te geven van de deugden en ondeugden van onzen vorsten dat zonden wij niet vrij en naar waarheid kunnen doen als ons werk aan uw oordeel onderworpen werd.' „Hoe riep de Keizer uit. „Wilt gij daarmede zeggen dat gij de vrijheid neemt Aan de Kunstlievende 1 e- den der Harmonie-Kapel alhier is het volgende schrijven toegezonden; Bij de laatste reglementswijziging is het artikel, dat betrekking heeft op de kunst lievende leden, geheel veranderd. Mij is op gedragen U van deze verandering, die ze ker met ingenomenheid zal worden begroet, keunis te geven. Bedoeld artikel luidt nu aldus: „Hoofden van gezinnen en alleenwonen de personen (zoogenaamde kostgangers) kannen kunstlievsnd lid worden. Hoofden van gezinnen betalen eene con tributie van f 2,50 per jaar en hebben daarvoor met hun geheele gezin toegaDg tot de gewone concerten. Kinderen beneden 16 jaar worden niet toegelaten tot de con certen in het lokaal. Onbepaald is de leef tijd voor hunne toelating tot de buiten concerten, mits zij onder geleide zijn. Dienstboden worden geacht niet tot bet gezin te behooren. Alleen wonende personen betalen eene contributie van f 1,50 per jaar. Kunstlievende leden hebben verder het recht, dames te introdneeeren tegen betaling van 25 ets voor elk. Voortaan zullen dus geen dameskaarten meer worden toegezonden. De Kapel is tot haar leedwezen niet in staat te voldoen aan de wensch van hen, die gaarne het getal zomerconcerten zagen De tijd van pleizier, genot, ontspan ning, aangenaam samenzijn van familie leden en kennissenhij is voor onze gemeente wederom ingetreden. Y reemde handelaars, kooplieden industriëelen van allerlei aard, onderne mers van openbare vermakelijkheden ze zijn in het laatst dezer week in grooten getale van elders hierheen ge komen en hebben op onze Gedempte Gracht en Marktplein, zoowel als op de Laan, hunne tenten en kramen opge slagen en hopen nu iu de ingetreden week hier goede en voordeelige zaken te doen. Maar niet alleen deze vreemdelingen ook enkelen onzer ingezetenen wier za ken en broodwinning in het nauwste verband staan tot de kermisbedrijvigheid hebben zich ingespannen en hopen deze week op een rijken oogst. Zoo is dus de kermis-bedrijvigheid in het wezen der zaak een broodkwestie, een levenskwestie, een zeer eenvou dige, alledaagsche zaak. Ontspanning, weelde, genotwordt te koop gebo den in een tijdperiode, welke onder den naam „kermisweek" aanduidt, dat de ingezetenen der betrokken en omliggende gemeenten van bun dagelijksche beslom meringen of bezigheden willen uitrusten, zich verpoozen. De kermisweek is m.a w. de vacantietijd voor de ingezetenen. Zouden wij elkaar dan geen prettigen, blijden vacantietijd toewenschen Wis en zekerDe boog kan niet altijd gespannen staan en al willen wij volstrekt niet verhelen, dat de gelegen heden tot ontspanning in de overige weken van bet jaar menigeen in ver zoeking brengen daarvan te profiteeren, zoo'n gemeenschappelijke, jaarlijksche va- cantie-tijd is van een geheel ander ka rakter en verdient ook aller waar deering. Wij schrijven aller waardeering. Wij willen dit nog wat toelichten. Wij verstaan onder waardeering ditdat al de menschen, die aan zoo'n kermisva- cantie, zoo'n burgerlijken feesttijd, deel nemen, verplicht zijn, ieder voor zich, er voor te zorgen, dat het goede, het nut tige, het aangename der kermis, niet verontreinigd, niet verlaagd wordt, door misbruik, in welken vorm ook. Kunnen wij het zoover brengen, we zouden kun nen getuigen, dat de moraliteit der groote massa een belangrijke schrede was vooruitgegaan. En toch, wij zijn geenszins blind voor de gebreken, welke aan de ker misweek verbonden kunnen zijn. Toch vleien wij ons dat, dank zij de mede werking en den invloed van degelijke overheidspersonen en talrijke goed-ge- zinde medemenschen, te dier zake het kwade steeds feller wordt bestreden en gefnuikt. Drankmisbruik en botviering aan wel lust wij houden er van een kat een kat te noemen zijn de gebreken, welke nog steeds alleook in de ker misweek, openbare volksbijeenkomsten ontsieren. Daartegen te strijden, te wa ken, achten wij onzen plicht; vandaar dat wij er op wijzen. Dat de jongelui zich vermaken met spel en dans dat ouderen van dagen met familie of kennissen genieten van wat op velerlei kunstgebied wordt aan geboden dat de ouders aan de kin deren kermisgeschenken geven, of dat men in zijn huisgezin een gastdag houdt, öf zich op eenigerlei geoorloofde wijze vermaakt het is alles accoord. Maar dat men zich lichamelijk en zede lijk te kort doet en vernedert door misbruik en uitspatting dat is het, wat niet geoorloofd is, en wat den kop moet worden ingedrukt. Wij weten het, dat er zijn, die, zich absolutie schenkende met de bewering „dat bet maar eenmaal kermis is", zich overgeven aan brooddronkenheid en los bandigheid, daardoor verradende op welk een laag standpunt van moraliteit zij nog staan. Maar wij weten ook, dat er velen, zeer velen zijn, die in zoo iets geen behagen scheppen en door hun voorbeeld aan anderen toonen, dat het zeer goed mogehjk is, te genieten in eer en deugd, in mate. Yoor hen is de wensch „pleizierige, aangename kermis" geen ij dele klank. Moge onze beschouwing bijdragen tot veredeling vail het kermisvermaak, het zal ons een welkom kermisgeschenk zijn. Niet door opsluiting en afscheiding, maar door bevordering van den gemeen schapszin en de samenleving, arbeidt men aan de opvoeding van het karakter der menschheid. Ook de dagen van vreug de en uitspanning dient men te leeren uaeipuuiuiL «au nuueaH) o "■'ó'-"'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 2