In de Herv. Kerk Schagen.
van
Doopsgezinde gemeente
Bursiiigerlioru e. a.
Aan alle Westlandsche tuiniers.
Gemengd Nieuws.
'9 avonds weer binnen den tijd van één
oUr, wederom ongeveer 70 emmers water,
pat i» geschied gedurende 14 dagen;
juaar het gebrek aan water bestond reeds
langer en zoo is het gedurende deze laat
ste kermis ongeveer een dag of 5 geweest.
De heer J. H. Ressing toont nu ten
duidelijkste uit de balans der inkomsten
en uitgaven aan, dat de last door het
Witte Kruis uitstekend te dragen is.
De heer Roep zegt, wel verre van te
gen een bak te zijn; hij zou evenwel nog
willen, dat bij die bak een nortonpomp
werd geplaatst, met het oog op markt
bezoeken, die nu niet anders dai bij
particulieren goed drinkwater kunnen be
komen.
De heer Betman oordeelt, dat zulks
wel ligt op den weg van de vereeniging,
maar zon liever zien, dat er mede gewacht
werJ ter g Lgener tijd, daar nu hel geld
hoog noodig is voor de bak.
De heer Vlaming beweert, dat er ge; n
goeie pijpwclput in Schagen verkregen zal
kunnen wordeu; wel een goede drangwa-
terpot. Spr. oordeelt een proef daarvan te
nemen te kostbaar en de resultaten te
twijtelachtig.
De heer D. Vader is van oordeel, dat het
slaan van een nortonpomp te prefereeien
is. 't Zon volgens Spr. heel goed te pro-
beeren zijn en de kosten zonden dan geen
2000 maar ongeveer f 100 ot f 150
zijn en een nortonpomp ia veel gemak
kelijker, want een ieder haalt maar.
De heer Vlaming doet opmerken, dat
het slaan van een pijp ongeveer 150 tl
f 60 koet, dat er wellicht 5 üt 6 pijpen
De heer Ter Linden merkt op. dat
mm dm nog 5 jaar op dien ijskeldtr zal
moeten wachten tn anders spoediger tot
de stichting daarvan zal kunnen over-
gam.
De heer Betman vindt die aflossing in
10 jaar niet wenschelijk. Nu genieten wij
nog, zegt Spr., een hooge subsidie; maar
als er mter afdeelingen gesticht worden,
zal er minder subsidie worden gegeven.
Zulks oordeelt de heer 7er Linden een
reden te meer, niet zulk een zware last
op de schouders te nemen.
De heer Roep zou een som willen zien
uitgetrokken voor booringen van een
nortonpomp; maar verklaart zich na een
opmerking, bereid, daarmede te wachten tot
de volgende begrootiog.
De heer Meuris van oordeel, dat het
beter is 100 aaudeelen van 15.te
trachten te pl-ateen, dan 50 a f 10.
want in het laatste geval zou ieder lid
niet in staat zijn znlk een aandeel
te verkrijgen.
Met algemeene stemmen aangenomen.
De heer v. Rossem dringt vervolgens
nogmvals aan op het onderzoek van put
ten, om die, zoo zij blijken goed te zijn, te
vergrooten. De kosten van zulk een oo-
derzotk zouden niet zooveel bedragen.
De heer Meurzegt, na de gedane op
merking: lat er wellicht niet een zal zijn
die zijn put daarvoor disponibel stelt," dat
de heer Roggeveen zulks gaarne zal
doen.
De heer v. Kluijve betwijfelt of het water
uit de put van den heer Roggeveen, geschikt
zal zijn. Spr. meent zich te herinneren,
zullen moeten worden geslagen en dan dat zulks niet het geval is.
hoogst waarschijnlijk eog geen goede uil
komsten zullen worden verkregen.
Ook de heer Berman vindt het plaatsen
zulk een nortonpomp te gewaagd,
vao
daar men volstrekt niet weet of men wel
goed drinkwater zal verkrijgen. Spr. zegt:
wij hebben een paar deskundigen iu ons
midden en die beweren dat het een klei
ne kans is, hier een goede Dortonpomp te
verkrijgen.
De heer D.Vader beweert daarentegen een
deskundige te hebben geraadpleegd die
het voor zeer goed mogelijk hield.
De heer Vlaming zegt nn, juist niet
het tegenovergestelde te beweren, maar de
kans is te hachelijk.
De heer Berman doet nu mededeeling,
dat in Haarlemmermeer 2 pompen zijn
geslagen met zeer slecht gevolg.
De heer Vlaming geeft etnige inlichtin
gen ten beste van vroeger s'aan van nor-
tonputten op onze marktplaats. Volgeus
spr. was or toen op ongeveer 5 Meter
het beste water, toen op 8 tot 12,18 tot
20 M,; het laatste had een kleur als bier.
De heer Roep oordeelt, dat ais het op
20 M. niet deugt het tot 60 M. moet
worden geprobeerd.
In Utrecht,zegt de beer Vlaming, beeft
men 2 dommen hoogte diep geboord en nog
geen gunstig resultaat en dan, spr. oor
deelt die boringen zeer kostbaar.
De heer van Rossem vraagt of het niet
mogelijk is, bestaande goede putten te ver
grooten.
De beer Vlaming oordeelt zulks heel
goed mogelijk; maar het gaat maar niet
aan, zegt spr., bij een particulier den tuin
omver te gooien.
De heer van Rossem zegt, dat de pomp
op die put verder buiten dat particulier
perceel geplaatst en schadevergoeding
verstrekt kan worden.
De heer P Meurt vraagt iulichtiugen, of
het water in zulk een groote bak, als
daar geduieude den winteren het voor-
en najaar bijna niets nit gebruikt wordt,
niet tot bederf zal overgaan. Spr. heeft
zulks zeer dikwijls hooren beweren.
De heer Berman kan zulks zeer moei
lijk oplosseu. Spr. richt zich daartoe tot
de heereu de Beurs en Vlaming.
Daarvoor behoeft, zoo oordeelt de heer
Vlaminggeen vrees te bestaan, tenminste te
oordeelen naar de wijze opwelke de bak zal
worden ingericht. Spr. deelt nu mede dat er
bakken te Medemblik bij de kazerne ge
legen zijn die 150 000 liter water bevatten,
en gedurende 3 st 4 jaar niet waren ge
bruikt, en dat daarvan het water niet in
't minst bedorven was.
De beer Berman zegt: te Edam is
een bak gesticht, inhoudende 100.000
liter en deze wordt met het meeste suc
ces gebruikt.
De heer Berman vraagt nu of één der
hceren ook nog iets tegen bet voorstel van
het bestuur heeft in te brengen,
(algemeen stilzwijgen) dan zal het voor
stel worden geacht, te zijn aangenomen.
De heer Vlaming vraagt of er geen ge
makkelijker manier zou zijn te verkrij
gen om de gelden af te lossen en geen
aandeelen te plaatsen.
De heer Berman licht toe, dat het be
sluit gevalleu is.
De heer Vader had zulks niet uit de
woordeD van den heer voorzitter opgemaakt
en verklaart zich vervolgen» t6g6D het
voorstel van het bestuur.
De heer Ter Linden vindt de kosten wel
wat boog f 2000 en das nog iemand, die
met het toezicht bij die bak wordt belast,
deze moet ook nog worden betaald.
De heer Berman oordeelt, dat dit het
werk der gemeente is.
De heer Ier Linden zag de aflossing
liever bepaald in 10 jaar, elk jaar f 50.
daar er dan nog geldeD beschikbaar zonden
blijven voor andere doeleinden, bijv. voor het
Keds vroeger besproken punt ijskelder.
heer v. Albada vindt zulks alles
Wei heel mooi, maar de vereeniging begint
P*8 te werken. Spr. oordeelt het beter, af
'os®eu in 5 jaar, dan in 10 jaar.
De beer Betman meent zich te herin—
inneren, dat geen enkele put in Schagen
deugt, behalve van bet perceel van den
heer v. Kluijve, dewelke niet volkomen zui
ver, maar toch niet ongeschikt is ver
klaard.
De heer Jb. Denijs verklaart, dat hetgeen
de voorz. heelt gez gd, volkomen waar is.
Als Spr. zich goed herinnert is dit on
derzoek gedaan door den heer Frowein, die
meer het oog schijnt te hebben gehad op dee-
len die niet in het water behooren, dan
het juist keuren van liet water voor
drinkwater. Spr. heeft gedurende de ve
le jaren, dat er uit de putten in de ge
meente water is verbruikt, geen enkel na-
deeligen invloed daarvan gezien. Spr. oordeelt
het voorstel rau den heer v. Rossem niet
ongewenscht.
De heer Muijs zegt, dat hst onderzoek
water f 2,25 zal kosten. Spr. heeft
van
het water uit de bak der Herv. Kerk doen
onderzoeken en dr. vd. Zande heeft ver
klaard, dat dit waier, noch lood, noch zink
bevat, tn zeer goed voor drinkwater kan
worden gebruikt.
De heer Berman merkt nu op, dat het
voorstel van het bestuur is aangenomen
gewoiden en dat volgens liet reglement 5
leden met omkleeding barnier redenen een
nieuwe vergadering kunneu beleggen.
Voorz. vraagt vervolgens, dit punt te la
ten rusten.
De beer v. Rossem wijst er nogmaals op,
dat het toch hoogst wenschelijk zou zijn,
daar de kosten gering zijn, dat bet water
van andere putten onderzocht werd en dan
goede putten vergroot werden.
Daar niemand meer het woord verlangt,
gaat de Voorz. over tot het sluiten der
vergadering; maar brengt eerst nog een
woord van dank voor de goede opkomst,
stelt aller medewerking ten zeerste op prijs,
hoopt, dat iu 't vervolg, de opkomst neg
talrijker zal zijn, en bindt de heeren op
het bart, de belangen der vereeniging te be
hartigen.
Predikbeurten.
De Godsdienstoefeningen vangen aan
des voormiddags ten halt tien ure.
Zondag 18 Aug. Ds. A. W. v. Kluijve.
25 Ds. A. W. v. Kluijve.
(Avondmaal).
Zondag 1 Sept.
e h v
15
22
29
Ds. A. W. v. Kluijve.
Ds. A. W. v. Kluijve.
Ds. A. W. v. Kluijve.
Ds- Hobus.
Ds. A. W. v. Kluijve.
18 Aug. Barsingerborn, Ds. Kooiman.
Kr til, Dg. Kooiman.
Sept. Barsingerhorn, Ds. Kooiman.
a Kreil, Ds. Kooiman.
Barsingerhorn, Ds. Kooiman.
Kreil, Ds. Kooiman,
s Barsingerhorn, Ds. Kooiman.
25
1
8
15
22
29
die, tóóral te lande, nog zóóveel hnlp en
steun noodig heeft. Dat meen ik in volle
overtuiging.
Op mijn ouden dag voel ik dubbel dien
plicht, die ook op mij rust, vooral in den
omtrek van den zetel der groote Land-
bon w-maatichappij, vergaderende en rede-
neerende enz. enz, over mnntstandaard
b. v., met een zoo hoogst eigenaardig sa
mengesteld hoofdbestuur (ik zeg niet hoofd
bestuurders, want die veelal verdienstelijke,
in elk geval ijverige en werkzr.me mannen
val ik nut lastig, allerminst mijn hoogst
bekwamen en onschatbaar werkzamen vriend
Waldeck, aan »ien 't Westland zóóveel
verplicht is) en 't nog maar altijd zonder
Rijkslandbonwleeraar doende, waar andere
gewesten zich reeds lang altbars in dien
Regeeringszegen mogen verheugen. Wat ik
ongeveer een kwart eeuw geleden naar de
mate mijner intellectuele krachten heb
aangeraden (in de 25 jasr door mij gere
digeerde jaargangen der Landbouwcourant
waaruit thans veel wordt overgeschreven
wordt heden ten dage door de regeerende
ooines bij stukje en beetje in practijk ge
bracht maar de beste Hollanders kun
nen 't, naar 't schijnt, nog maar steeds al
léén af in landbouw-opzicht Het
bestuur der daar gevestigde, eenmaal zoo
gtoote en machtige Maatschappij klaagt en
jammert maar van een landbouwleeraar
een man, die ex officio geroepen en ver
plicht is te raden en te helpen, te waar
schuwen, in beperkten kring dagelijks on
eindig veel goed. te doen en te ontwikke
len och neen aan zoo'n man heeft
de in <le beide Hollanden gevestigde Land-
bouw-Maatschappij geeu behoefte!
Nu dan, een klein staaltje, dat 't
daar anders wezen moest, nog wel in de
nabijheid van de koninklijke residentie en
zeker anders wezen zou, als er een daar
toe aangewezen provinciale landbonwraads-
man ware, die (gelijk inRijn-Pruisen pleegt
te geschieden) au tour de röle ook in 't
Westland eenige maanden verblijf hield,
ouder den rook vau den zetel der Hol-
laudsche M. L. met den nabij gevestig-
den inspecteur van het landbonw-onder-
wijs, en 't Ned Landbouw-comité met
diens in menig opzicht zich kenmerkend
week-orgaau.
Naar luid van mij heden verstrekte in
lichtingen, waaraan ik niet twijfelen mag,
loopt in het Westland sedert ruim 14 da
gen een tweetal gedienstigen rond (of 't
Nederlanders dan wel vreemdelingen zijn,
is mij onbekend, tnaar voor de eer van
mijn vaderland hoop ik het laatste), die
namens eene (mij bij name bekende) fir
ma te Parijs, aan de goedgeloovige aan
bieden eene meststofwaarvan zij wonde
ren verhalen, inhoudende (naar zij zeggen):
2 3 pCt. bewerktuigde stikstof, 6 7
pCt. phosphoïzuur (met bijvoeging „to
taal"), 911 pCt. phosphorzure zouten en
1 li pCt. kali.
En dat rommeltje voor niet minder dan
tien gulden..
't Is verschrikkelijkwant hield die
meststof die percenten werkelijk in, dan
zelfs was zij niet waard wat er voor in
rekening wordt gebracht, lang niet.
Vetscheidene tuinbouwers moeten er zijn
ingevlogen en hun dnbbelljes san deze
ongeveer niets waard zijnde stof verbrast
hebben want dat lorregoed is in stede
van f 10.naar een daartoe alleszins be
voegd, officieel landbouw-inan in België,
die 't Parijsche huis in de n6us kreeg en
bij de ooren pakte, en nu reeds herhaal
delijk in vorige maanden (in de Laudbode)
heeft medegedeeld hoogstens drie gul
den waard.
Er moeten er zijn, die er van hebben
gekocht (1 5 honderd kilo) en dit
goedje zullen ontvangen in Febr. a. s.
om te betalen eerst in Juli zijnde, vol
gens geteekend contract (misschien wel in
't Fransch) hoegenaamd geen betaling ver
schuldigd (naar mij is verzekerd), indien
er geen uitwerking van te bespeuren is.
Nota bene! Wie zal dat uitmakpc?
Nu die lieden zijn nu, voorzoo-
veel noodig, gewaarschuwd, wel wat laat
voor sommigen ik kan het riet ge
beteren, want eerst heden kreeg ik tijding
vau wat men 't Westland uithaalde. Trou
wens beter laat dan uooit.
Westlandsche tuiniers! past op uw neu
zen, d. i. in casu op uwe beurzen!
Koopt voor ongeveer f 10 per 100 kilo
gram dan oneindig veel liever b. v, de du
weer(gelukkig) verkrijgbare zoogen. opgeloste
echte Peru Guano (niet 't een of ander
al nabij de grens van Galicie, op onrast
barende wijze toede Oostenrijksche Re
geering neemt krachtige voorzorgsmaatre
gelen. Te Przeroysk heerscht in hevi
ge mate cholerine onder het garnizoen
in twee dagen zijn 67 personen er door
aangetaster zijn thans 400 lijders. Ook
onder de burgers openbaart de epidemie
zich, doch in mindere mate.
Evenals beweerd werd, dat zich een ge
val van cholera te Hamburg had voorge-
daa i (het bacteriologisch onderzoek bewees
de oiigegrondheid van die mededeeling),
liep te Parijs het gerucht van een cholera
geval in een der voorstedenspoedig ech
ter kwam het tegenbericht. Wel moeten
er eenige gevallen van cholerine te Nan-
terre zijn voorgekomen, zooals eiken zo
mer, meest als gevolg van het eten van
onrijp frnit.
Boedapest is in opschud-
ding gebracht door een moord op het
hoofd van een groot handelshuis, Lode-
wijk üentsch. Deze is op zijn kantoor
gedood door een zekeren Karei Czaszar,
een boschwachter, door hem weggezonden.
Czaszar kwam op het kantoor en eischte
uitbetaling van een commissie van
fl. 4000, die hem naar ziju zeggen toe
kwam. Toen Deatsch weigerde, haalde hij
een pistool te voorschijn en schoot zijn
vroegeren heer dood.
Deutsch was zeer gezien te Boedapest.
Zijn dood heeft aanleiding gegeven tot een
treurig naspel. In een groot restaurant
in do hoofdstad verkondigde de deken
Jan Kelleny lnide dsn lof van den moor
denaar van den jood Deutsch. Graaf Kh-
roly, die aan een andere tafel zat, riep
den geestelijke toe„Past gij zoo het
goddelijk gebod toe „Bemint uwen naaste
als uzelven" De deken stond op, en in
een oogenblik wareu beiden op het punt
elkander de bierpul naar 't hootd te smij
ten. Zij werden gescheiden, maar de deken
heett graaf Karoly zijn kaartje gezonden.
K was, een Russische d ra n k.
Een in Rusland zeer populaire
drank in andere landen weinig of niet
bekend is de zoogenaamde kwas. Deze
drank verdient om verschillende reden be
langstelling hij is aangenaam van smaak
lest den dorst, werkt veeleer gunstig dan
storend op de spijsvertering, is billijk in
prijs en gemakkelijk te bereiden. Kwas
is een mengsel van water en meel en sui
ker, dat zich in den toestand van nagis-
ting bevindt, weinig alcohol bevat, en
juist genoeg koolzuur om verfrisschend te
werken.
Prof. Kobert, de kundige pharmacoloog
der universiteit te Dorpat, zegt dat kwas
in alle Russische ziekeninrichtingen ge
bruikt wordt en een diëtesche drauk is.
Hij wordt bereid, door 20 liter water die
men aan de kook gebracht heeft, 400 gr.
roggemeel, 800 gr. roggemout en 800 gr.
in schijven gesneden roggebrood te voe
gen. Nadat alles goed doorkookt is, wordt
het mengsel van het vunr genomen en
laat men het alkoelen. Daarna giet meD
het voorzichtig af door een zeef, voegt er
600 gram suiker bij en een stux gist, ter
grootte van een waluoot, dat men voor
af in een weinig van de vloeistof beeft
fijn geroerd. Men roert nu zoo lang, tot
dal al de suiker opgelost is, giet de vloei
stof in flesschen, waarin men vooraf drie
rozijnen gedaan heeft, en sluit de flesschen
met uitgekookte kurken. Na twee dagen
is de kwas gereed. Door er eenige gem
berwortels bij te koken, verbetert de smaak
aanmerkelijk. Men kan ook het mout weg
laten en neemt dan 2800 gr. roggrbrood,
800 gr. suiker, 400 gr. tarwemeel.
Prof. Kobert acht het wenschelijk dat
militaire autoriteiten kwas als drank bij
het leger invoeren, en evenals directeuren
van fabrieken of landerijen bij hel werk
volk.
Maandbl. tegen Verv.
De eens zoo gevierde
chansonnettenzangeres Theresa vertelt de
volgende anecdote
Op zekeren dag wandelen drie vrienden
op de boulevard. De een zei„Ik zou
wel een goed dejeuner lusten
De tweede. „Ik zou mij met een dejeuner
vergenoegen, zelts al was dat niet buiten
gewoon goed."
Frankrijk
frs. 36.30
24.00
11.00
Het is de heden nog bekende ro
mance
„Conaaisstz-vous dans Baicelone
Une Andalonse aa sein bruni?"
De uitgever heeft zij veertigduizend
francs opgebracht.
Tarweteelt in Amerika en
Rnsland.
De gemiddelde ta'weprijs werd geno
teerd in onderstaande jaren, te New-York
en in Frankrijk,
New-Yo k
1874 fis. 31,54
1884 21.28
1895 11.55
De tarweteelt breidt ziek in Amerika
niet verder nitde gemiddelde opbrengst
per H.A. is er laig; de voor den graan
bouw in gunstige streken geschikte gron
den zijn voor het grootste gedeelte ont
gonnen bij voortdurenden roofbouw ver
minderen er de oogsten en zelfs bij ma
chinale bewerking op de grootst mogelijke
schaal wordt er weinig of niets atn ver
diend.
Amerika heeft opgehouden de gevaar
lijkste concurrent te ziju voor onze graan-
bouwers te wezen en als zoodanig begiut
Rnsland meer de aandacht te trekken.
Telkens in 44 weken (van 1 Aag. tot 14
Jnni daaropvolgende) exporteerden naar
Westelijk Europa
Bask Tarwe.
l892-'93 1893-'94 1894-'95
155,626,000 131,488,000 118,720,000
62,856,000 86.040,000 104,648,000
14,600,000 16,644,000 11,248,000
7,880,000 7,504,000 8,136,000
27,480.000 39,360,000 37,144,000
IJKT OEZOISriDiEIN-
In 1873 ben ik voor de toenmaals door
mij geredigeerde Landbouwcourant ter ten
toonstelling te Loosduinen met een zilve
ren medaille bekroond. Het Hoofdbestuur
had mij in 1872 de gouden medaille ver
eerd. Sedert werd ik meermalen (ook door
het gemeente bestuur van LoosdaineD) uit-
genoodigd tot bijwoning van tentoonstel
lingen in het schoone Westland, eD tot het
honden van menige voordracht aldaar.
Als men gaandeweg onder wordt, her
innert men zich zulke aaDgeoame feiten
en voldoet mes, als de omstandigheden
daartoe nopen, gaarne aan een stokje van
zijn verplichting om op zijn beurt ook
eens een steentj'e aan te brengen tot ont
wikkeling, aansporing, nakkermakisg van
den middenstand de kern der natie
De derde„Ik met een zeer eenvou
dig dejeuner, als 't maar een dejeuner is,«
„Hoeveel zouden wij daarvoor noodig heb
ben vroeg de eerste, „Minstens tien
onder dien naam aangeboden, door wien francs!" „Ik heb een idee,* antwoord
dan ook, tot zelfs onder controle verkocht daarop de eerste„kom mee'.
mengselmaar de echte, in geplombeerde
zakken met bekend waarmerk) met 7 pCt,
meest organische stikstof, 10 pGt., in wa
ter oplosbaar phosphorzuur (een heel an
der goedje dan het phosphorzuur in het
zoo hemelhoog en denkelijk veel te hoog
opgevijzelde Thomas-Slakkenmeel) en 2 pCt
kali alles behoorlijk gewaarborgd. Men
koopt dus geen kat in den zak als men
op den roeden hoorn des overvloede let.
Men zegt (maar „men" is een onbe
trouwbare zegsmans), dat't Westland wei
nig gebruik maakt van dezen natuurlijken
mest, die in klein bestek alles behelst wat
de veelal slecht bewaarde en veeltijds uit
gespoelde stalmest (ook koemest) zoogen.
in 't groot bevat, vooral water.
Als „men« in casu recht heeft, is dat
glad verkeerd.
Dr. L. MULDER,
Oud-hoofdredacteur der voormalig
Landbüuw-Oourant, oud-hoogleeraar.
Haarlem, 7 Aug. '95.
Cholera.
De ziekte neemt in Volbynië
De beide anderen volgden hem. Zij tra
den bij een muziekuitgever binnen.
„Mijnheer', zei de man met het idéé,'
„wij stellen u voor een romance van ons
te koopen, waarvan de tekst gemaakt is
door dien mijnheer en de muziek door dien
anderen mijnheer en die ik zal zingen, om
dat ik de eenige van ons drieën ben, die
een beetje stem heeft." De uitgever trok
een verbaasd gezicht, doch antwoordde
„Begin maar, wij zullen eens zien.'
De jonge man begon. „Heel eenvou
dig,'oordeelde de uitgever, „doch morgen
heb ik juist een romance noodig voor een
tiugeltangel, dat geopend wordt. Ik geef
er u vijftien francs voor." Sprakeloos van
verbazing zagen de vrienden elkaar aan
op zooveel hadden zij niet durven ho
pen.
Zij strekten de hand uit, gaven den uit
gever 't manuscript over en ijlden naar een
nabnrigen restaurant om zich voor drie vijf-
francstukken te goed te doen. De schrij
ver vau den tekst heette Alfred de Mus
set, de musicus Ihppolyte Monpou ea de
zanger Gilbert Duprez. De romance vond
een reusachtigen bijval in bet tingeltangel
voor- en ging van daar naar de salous.
Ver. Staten,
Rnsland
Indië
Aastralië
Argentinië
1 Bush. 35,64 L. Rnsland's export
was dus in de laatste 44 weken 22 pCt.
giooter dan in 93/94 en 66 pCt. dan in
92/93. Dit laatste jaar ligt trouwens nog
ia de dagen van den „Zollkrieg» tusscben
Duitschland en Rusland. De uitvoer uit
Argentinië is sedert 93 94 afnemende.
Deze getallen zijn ontleend aan het
Londcnsche blad Corn Irade List.
De suiker en de volksge-
zondheid.
De heer C. A. Barber (laatstelijk Hoofd
directeur van Landbouw op de Leeward-
eilanden), heeft over bovenstaand belang
rijk onderwerp een artikel geschreven in
bet Engelscbe tijdschrift Knowledgeen
deelt daarin mede, dat over het jaar 1892
de productie van suiker op de goheele
wereld geschat werd op circa vijftien mil-
lioen Centenaars. I)e comsumtie van
suiker is hemelsbreed verschillend in de
onderscheidene landen van den aardbodem.
Zoo heeft men b. v. berekend, dit de be
woners van Engeland, Schotland en Ierland
jaarlijks 72 (Eugelsche) ponden per hoofd
gebruikendaarentegen bediagen de in
andere landen gebruikte hoeveelheden 52
pond in de Yereenigde Staten, 25 pond
in Erankrijk en slechts 17 pond in
Duitschland.
De physiologische invloed van de suiker
op den toestand der bevolking is een zaak
van de grootste beteskenis. Toen de suiker
voor het eerst hier in Europa werd inge
voerd, speelde zij een overwegende rol
in de geneeskunde, en het zou zeer
belangwekkend zijn, nog weer eens in de
oude medische werken te gaan bladeren,
om te zien tegen welke kwalen zij als
geneesmiddel werd voorgeschreven en aan
gewend.
Tegenwoordig bekleedt de suiker een
gewichtige plaats bij onze maaltijden, en
hare wezenlijke waarde als voedend be
standdeel begint thans allerwegen meer
en meer erkend te worden. Interessante
proefnemingen zijn onlangs in Engeland
gedaan op verschillende scholen, betref
fende de uitwerkselen eener toevoeging
van eenige onsen suiker per dag aan het
voedsel der jongens het gevolg daarvan
was, dat zij in staat bleken een veel
grootere hoeveelheid spierkracht te ont
wikkelen. Doch wat daarvan ook zij, de
uitwerking van onbeperkte hoeveelheden
suikerrietsap op de landlieden der West-
Indische plantages kunnen teken jare bij
het binnenhalen van den oogst woiden
waargenomen. Hoe zwak en uitgehongerd
de negers er ook mogen uitzien, zoodra
het eerste suikerriet gesneden is, begint
er plotseling en seel een groote verbete
ring in hnn toestand te komen, en ofschoon
de suikeroogst op do velden een buiten
gewoon zwaar werk is, zijn zij tegen
het einde van den eogsttijd kolossaal dik
eu weldoorvoed. Men kan hen dagelijks
een paar mooie stukken suikerriet bij
wijze van fooi op hnn hoofd huiswaarts
zien dragen.
Wray, een schrijver over het suikerriet,
verzekert dat het klaar en duidelijk be
wezen is, dat de man niet slechts be
staan kan, maar ook dik en gezond worden
van suiker, en van suiker alleen. Toen
bewijze daarvan haalt hij de geschiedenis
der bemanniig van een schip aan, dat
met een lading suiker uit de Oost naar
Europa terugkeerde. Tengevolge vau aller
lei rampen en onheilen, was de voorraad
levensmiddelen weldra uitgeput, en ten
laatste werden de manschappen door den
hongerdood bedreigd. Eu in dien vreese-
lijken toestand namen zij de toevlucht tot
hun lading suiker. Deze hield hen niet al-
alleen in 't leven mear genas hen bovendien
van de scheurbuik, die reeds de treurig
ste verwoestingen onder hen had aange
richt. Gevoed en gesterkt door deze krach
tige spijs, bereikten zij veilig en behou-
de de haven huaner bestemming.
De Nederlander.
Een krankzinnige.
L'e procuratiehouder van een bankiers
huis tt Weenen, die naar een zeebad reis.
de, had onlangs op de lyn Wecnen-Keu-
