AllEltd IS-, Aiïsitcilit- k Laiitmll. Donderdag 12 September 1835. 33ste Jaargang No. 3024. Dood en Leven. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Z a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Uitgever J. WINKEL. Bureau: SCHAOEÏi I>aan, lï 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Alzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Binnenlatidsch Nieuws. FEUILLETON. Zaterdag 1.1. werd in het Paleis voor Volksvlijt de Internatio nale wedstrijd voor Voedingsmiddelen en üygïène geopend. Als de meeste ten toonstellingen was ook deze nog niet gereed, eenige inzendingen worden nog verwacht. Veel buitengewoons is er niet te zien, eenige étalages met be schuit, kaas, cacao enz., wat de voe- dingsmiddelen betreft; van de hygiëne was nog niet veel te ontdekken. Ver der vindt men er een paar fietsen, ee nige schilderijen, een en ander bijeen gebracht in een der zalen van het pa leis. In den tuin wordt tegelijkertijd een kermesse d'été gehouden, een ouder- wetsche Amsterdamsche kermis met schiettenten, wafel- en poffertjeskra men, draaimolens, Amerikaandsche, een van de oude wereld, een turksche schommel met luchtballons, enz. Ver der is er gelegenheid, zich door eene dame met planeten en zonder planeten te laten waarzeggen, de schoone Daphné in een laurierboom met schillen tot vruchten te zien veranderen enz. Zon dagavond bewoog zich een op ouder- wetsch-Amsterdamsche manier hotsen de en joolende menigte rondom de tenten. Allen amuseerden zich blijkbaar ui termate. Postdiefstal. Eene belangtijke diefstal is eergister mid dag gepleegd in een postwagen van den sneltrein van Amsterdam naar Brussel, die te half-vier van Amsterdam vertrekt. Bij aankomst te 's Hage bleek, dat uit een bagagewagen, die uitsluitend wordt ge bruikt door de posterijen, uit een zak, bestemd voor den betaalmeester aldaar, ontvreemd was een bedrag van f 750. Al le toegangen tot den wagen waren ge sloten het bincenslot vertoonde echter sporen van braak. Terwijl gistermorgen een troep cavalerie den Heiligenbergerweg te AMERSFOORT passeerde, welden een officier, een drietal manschappen en paa> den door den bliksem getroffen. De man schappen en paarden geraakten buiten westen, doch keerden na eenigen tijd tot bewustzijn terug. De officier werd aan een zijner armen geraakt, tengevolge waaivan deze zwol Allen zijn buiten gevaar. Door de 16 en 18jarige dochters van den veehouder Jouwerda te THERHORNE (Fr.) is eene kloeke daad ver richt. Door den harden wind was de vis- scher Scholte met zijn bootje op de Geener omgeslagen en verkeerde in le vensgevaar. Niemand durfde hem helpen. Dit hoorden de twee jonge dochters, zij sprongen in een roeibootje, roeiden naar de visschersboot en wisten S. van een an ders wissen dood te redden. Dat er ook dankbare zal- kenrollers zijn, wijst het volgende, wat volgens de N. R. Ct. deze week te ROTTERDAM gebeurde Een kappersbediende werd Zondag—mid dag op de Korte Hoogstraat een porte- monnaie met f 11 gerold. In de porte- monnaie zat bovendien zijn adreskaartje. Men denke zich de verwondering van den kappersbediende, toen Maandag aan zijn adres door een haveioos gekleeden jongen een pak bezorgd werd, bij wijze van St. Nioolaassurprise, met tallooze par- piertjes en touwtjes verpakt, en dat de hem ontrolde portemonnaie bleek te bevat ten. In plaats van het geld echter, was er een briefje in, waarin de zakkenroller, die zich N. N. onderteekende, voor den inhond zijn hartelijkeu dank betuigde. De geschiedenis van den hoed. Yreeselijko drukte op Oad-Hollandt. Gedans en gehos op het plankier, dat er nog lag van het Limburgia-feesl. Een schitterende fanfare. Ieder kijkt naar de muziektent. Er was een hoed verloren en de geniale heer Wolff wist dierect de beste manier om den ei genaar te vinden. De hoed werd den volke vertoond, en de muziek speelde: „Wie z'u hoed is dat, wio z'n hoed is dat enz. De gemeenteraad van STATOREN heeft met 4 tegen 3 stem men besloten tot afschaffiing der kermis. Sutherland Royaards. Onze lezers herinneren zich de wedden schap, doot den doofstommen A. G. G. Sutherland Royaards aangegaan, om per fiets Europa rond te reizen en daarbij geen geld mee te nemen, doch in zijn on derhond te voorzien door het honden var. voordrachten voor doofstommen. Vrijdag j.1. is de rijder van wien wtj in Dogen tijd niets vernamen, zijn op wachting komen maken bij de redactie van het Berliner Tagéblatt. Over Amersfoort, Deventer, Oldenzaal, Bentheim, Rheine, Löhno en Hannover had hij Berlijn bereikt. "Wel toevallig! Een 70-jarige man sprong gister middag te water, om een 6-jarig mrisje te redden, dat in de Rotte, te ROTTER DAM was gevallen. Toen hij het kind behouden aan wal had gebracht, bleek het zijn kleindochter te zijn, een meisje uit den Warmoezierstraat. Jh. P. te WAALWIJK, is in het bezit van een duif met 4 vleugels, alle goed ontwikkeld. Het beestje schijnt van die overtollige vleugels weinig of geen last te hebben. Nnreedsis men op som mige pla«tsen bezig met het rooien vau suikerbieten. Of die vroegere rooiïng dan landbouwers voordeelig zal zijn, valt te betwijfelen, hoewel zij f 2 per 100 kilo meer ontvangen De vrucht zelf is in lan ge niet rijp. De Amsterdammer deelde het volgende mede Een goede belooning. Een kruiersknecht vond gisterenmiddag voor perceel 116 aan de Heerengracht een por tefeuille, inhoudende f 1200 aan bankpapier. Hij ontdekle, 6 huizen verder komende, deu verliezer, die, luid jammerend, zijn eigendom terugkreeg. De eerlijke vinder kreeg als belooning... een ticket voor de tentoonstelling. NOVELLE van G. van Stokman 8. De muziek welke Ebrenberg zijn leven bemind en vereerd had, bewees spoedig zijn beste vriendin te zijn, want de familie van wie hij zich innerlijk een lid gevoelde, ontmoette oDder de badgasten telken dag weer kennissen,en ofschoon men gezegd bad, stil en afgetrokken te willen leven, werd de kring van dag tot dag grooter. Daarom waren het alleen de voor mnziek uitgekozen uren, die hij nog in ongestoord samenzijn,met Aon doorbrengen mocht. Ann, anders zoo schuw en in zich zelve gekeerd, legde in baar gezang haar gnnscbe ziel bloot, en dan eens jubelend, dan weer klagend, hoorde Ehrenberg de tonen van lief de en verlangen, die in het diepst van haar ziel sluimerden. Maar ook angst en kwelling, wee en vertwijfeling wist zij met dramatisch ge weld uitdrukking te geven,en bem was het dan te moede, als moest hij de armen uit strekken, om baar te redden en te bewa ren voor iets verschrikkelijks, als wachtte haar een ontzettend lot gelijk Seota, ol de ongelukkige bruid van Hendrik Holt. Haar van dit wezen te vertellen, had hij opgegeven, toen hij bij toeval getuige er van wbb, hoe licht opgewonden en ontsteld zij kon worden. Een heer, die ongeneeslijk ziek was en met de iamilie Beaudry in één hnis woon de, had, om aan sjjn ellende een einde te maken, zioh doodgeschoten en een toeval bracht Ann met dat lijk in aanraking. Ook een ieder der kennissen waa vol van die verschrikkelijke gebeurtenis en er werd her haaldelijk over geredeneerd. Dat alles maak te baar zenuwachtig en terneergeslagen. Het geheele huis scheen haar onaangenaam en schrikwekkend en nog denzelfden dag trok zij met baar moeder naar een ander hotel. Toen Ebrenberg zijne verwondering daar over te kennen gaf tegenover den heer Beaudry, trok deze een zeer ernstig ge zicht. «Ja,* zride hij, sdie zaak ia «oor ons dub bel fataal, daar Anu het zich zoo aantrekt. Zij is anders een zoo lief en bedaard kind, maar voor den dood heeft zij een onzinoigen angst, en alles wat daarmede te zamenhangt, moet men nit haar gezichtskring verwijderd honden. Zij lijdt door deze geschiedenis veel meer dan ieder ander mensch en we ken lang kan «ij zich van den schrik niet losmaken. Ik had gaarne gewild, dat dit standje bier niet gebeurd was." Hoe verheugde Ebrenberg zich na, dat hij gezwegen bad. De merkwaardige gelij kenis tusscben haar en de doode, een ar me verblinde zelfmoordenares, had haar zeker met ontzetting cd angst vervuld en de gedachte, dat hij haar ook maar eenigs- zins met zulk een schepsel in verbinding bracht, had zeer zeker in haar oog geschaad. Neen, zij moest nu zeer ontzien worden. Eerst later, na jaren wellicht, wanneer bet bem gelukt was, haar voor zich te winnen en gelukkig te maken, wilde hij haar ver tellen wat op zgue verhouding tot haar aan moedigend en toch tegelyk afstootend ge werkt had en dat ook nu nog, nadat het raadselachtige van haar wezen was opge helderd, hum nog zoet, geheimzinnig betoo- verde. Een jonge fabrikant nit Dresden, die Ann reeds vroeger met zijne bnitensporige be wijzen van hulde vervolgd en verveeld had, vond haar ook weder te Karlsbad terng, verklaarde dat hij slechts cm haar gekomen was, en zond haar dagelijks een kolossalen bloemroiker. Het jonge meisje gedroeg zich eerst be leefd koel en afwijzend, vervolgens werd zij, scherp en ecnigszins onbeleefd. De jonge man liet zich evenwel daardoor niet ai- schrikken hij deed zijn huwelijks-aanzoek en ofschoon hij duidelijk eeD blauwtje kreeg, reisde hg niet dadelijk af. Ebreoberg hield zich gedurende dieD tijd beleefd op den achtergrond, liet bet aan den hofraad over zijne niebt te bescher men en wandelde bij hnnne groote voetrei zen, meestal aan de zijde van mevrouw van Beaudry. Daardoor leerde hij die verstan dige vrouw telkens meer kennen en waar- deeren en onstond er spoedig tnsschen hen eeD vriendschappelijke, vertrouwelijke ver houding, welke de hofraad tot menige pla- gerij aanleiding gaf. Met zeker instinct ge- vo.lde Ebrenberg, dat mevrouw van Beau dry zijne wenschen begreep en zijne plan nen met vriendelijkheid en hulpvaardigheid tegemoet kwam, tegelyk echter legde zjj een greote bezorgdheid aan den dag, wat het slagen betrof. Voorzichtig deed zij hem gevoelen, dat hare dochter iele zeer treu- Een parad ij s voor harts- tochtelijke jagers Wat deu wildstand in LIMBURG, voor al het Geuldal, betreft, mag dit jaar ui terst gunstig genoemd worden, daar zoo wel hazen, als partrijzen in grooten ge tale voorkomen. Zoo schoot één jager bij de opening der jacht 40 partrijzen, terwijl een collega op Belgisch grondgebied het tot 61 stuks bracht. Wel een bewijs, dat er wild ia overvloed is. De schatten van Lombok! Volgens de jongste opgaven zou de waarde der van Lombok afkomstige gelden en kostbaarheden (waarop de kosten van den oorlog voor een deel zijn te verhalen) gesteld kunnen worden op 17 ton, daar onder 41/, Ion als oorlogsschatting ons ia handen gekomen. Voor bet overige is deze raming zeer onzeker, vooral wat de vermoedelijke waarde der preciosa betreft, aangezieD eene rigs in haar leven ondervonden had, dat ve le jaren terug gebeurd was; maar nog be den wierp die gebeurtenis een schaduw op haar leven en dat verhinderde haar geluk kig te leven als andere jonge meisjes. Zij gaf evenwel toe, dat een andere hartstoch telijke Hefde Ann's evenwicht weder her stellen zon, maar zij maande hem voor al les tot voorzichtigheid aan, en deze waar schuwing moest met te meer klem gedaan worden, daar Ehrenberg's verlof zeer spoe dig ten einde was. Aan een verlsngiug daarvan was niet te denken, want men had hem thuis hoog noodig, en zoo streed hij met zichzelf of hij zwijgen of spreken wil de, en aau deze onprettige onzekerheid een einde te maken, Op een zekeren dag maakte hij tegen Ann een toespeling over zijn vertrek en Bloeg haar daarbij scherp gade. Geen twijfel zij scheen als 't ware roinier adem te halen. Dadelijk daarna echter wa ren droefheid en angst op haar gelaat te lezen en zij Beide met een zekure haast die weinig beleefd en haar anders geheel vreemd was „Ja, reis af, mijnheer Ehrenberg, reis af, het zal goed voor u zijn." Hij zag baar smartelijk vragend aan. „Goed voor mij «eide hij vervolgens „dat betwijfel ik zeer sterk. Maar mijn plicht roept mij om te gaan. Gij blijft zeker." „Zeker," knikte zij. „Mama heeft haar kuur nog niet geëindigd. Maar vindt gjj niet, dat het stikkend warm hier is in Karlsbad Er is hier «alk een zonder linge, benaawde lucht. Eu daarenboven nog dat ondoorgrondelijke mensch nit Dresden, hij vergalt mg hier het gausche verblijf.' Hij zeide geen woord, en zij bladerde in de muziek, die op de piano lag. „Wilt gij niet iets spelan vrceg zij vervolgens. „Ik kan vandaag werkelijk niet zingen I' Hij zette zich neder en „speelde de tco- verdrank uit de Walkure zijn voordracht was meesterlijkhet klonk als een heime lijk, gloeiend, vurig bidden en smeeken. Zij stond achter hem. Plotseling, nog eer hij geëindigd bad, draaide hij zich tot haar om en zag groote tranen in hare oogen glin steren. Toen was het met zijne zelfbeheer- scbing gedaan. Hij vatte hartstochtelijk hare sidderende handen en bedekte ze met kus sen en fluisterde „Aon, Ann is het dan niet moge lijk Hoe zal ik kunnen heeDgaan, wanneer ik niet weet, wat ik te hopen, wat te i vreezen hen?" aan billijke eischen beantwoordende des kundige taxatie in Indië niet uitvoerbaar is. Het ligt in de bedoeling der Indische Regeering aile preciosa naar ons land te zeDdeD, met uitzondering van een klein aantal ter bewaring aan het Bataviaasch genootschap van Kunsten en Wetenschap- pen af te stane voorwerpen, en om van de geldswaarden in Indië alleen aan te houden de voor circulatie geschikte geld stukken en eenige eveneens voor het mu seum van genoemd genootschap bestemde munten. De definitieve afdoening van deze aangelegenheid, bij de behandeling, waar van ook met de belangen der Nederland- sche musea wordt rekening gehouden, wachtte op de beëindiging van een met de directie van het genootschap gevoerd wordend overleg. Eergisteren namiddag om 2 uur heeft in de Spoorhaven bij loods 1 te ROTTERDAM een treurig ongeluk plaats gehad. De weikraan Trompen, wo nende Anthoninsstraat 5 en werkzaam bij het inladen van rijst in het stoomschip „Ario" liep op de loopplank van het vaar tuig naast een wagen met balen rijst, toen plotseling de wagen kantelde en de man vier balen rijst op het lichaam kreeg me; het gevolg, dat hij hot evenwicht verloor en in de Spoorhaven viel. Hoewel onmid dellijk door de politie eu de bemanning van het schip pogingen in het werk wer den gesteld, den man te redden, mocht men daarin niet slagen. Hij zonk in de diepte weg en tot heden is zijn lijk nog niet gevonden. De ongelukkige laaf een weduwe en 6 kinderen, waarvan het jong ste kind 15 maanden ond is, onverzorgd achter. Zij onttrok hem hare banden en trad snel achteruit, sis wilde zij een scheidsmuur tusschen hem oprichten. „Sdl", zeids zij, „stil om Godswil, spreek niet verder. Heb erbarmen met mjj, met u zelf! Ik kan, ik mag niet Hij was opgesprongen en stond nu voor haar. „Zoo, heeft mijn gevoel mg uiet be drogen riep hij uit. „Uw hart is niet meer vrij Een ander beeft hst bezeten, bezit het nog een ander, die u ellendig en ongelukkig maakt? En ik, ik, die mijn gansche zielezaligheid daarvoor geven wil, wanneer gij probeeren wildet, mij lief te hebben, ik blijf arm en wordt als een bedelaar weggestuurd, die tevergeefs een aalmoes vraagt?" Ann leunde als gebroken tegen het ven ster, haar gelaat was doodsbleek. „Ik mag u niet aanhooren," zeide zjj vast, „ik mag niet en ik kan u ook geen verklaring geven, mijn vriend slechts die eene troostgij zyt een edel mensch, een man, gij zult mij vergeten, mij en deze geheele geschiedenis van Karlsbad en wanneer gij nog eenmaal aan mij wordt herinnerd, dcor mijn gezang of iets andera, dan schijnt het n toe als een droom wat na waarheid en werkelijkheid is en dan zult ge blijde zijn, dat gij uwe vrijheid nog genieten kunt." „Gij dwaalt," zeide hij dof, „gij vergist n. Wat ons beiden verbindt, is geene vluchtige kennismaking, geen losse baod, die zich zeer spoedig vergeten laat. Gij zijt mijneen en alles, mijn afgod en de eerste, de eenige vrouw, die ik lief heb. Op u heb ik ge wacht, al die lange, lange jaren, en nu, nu ik u heb, zou ik moeten scheiden, en niets met mij medevoeren, dan een onbevredigd verlangen naar geluk en zaligheid? Zeg mij de waarheid, Ann 1 Ben ik n werkeiyk niets anders dan de goede vriend, de goede kameraad, die ik tot dusver scheen Ge voelt gij niets anders in nw binnenste voor mij, dan een weinig medelijden Zg zag hem aan met een warmen, ver langenden blik en wrong zich krampachtig de banden. „Waarom vraagt gij nog?" fluisterde zij angstig, „ziet gij niet, welke pgnen ik lijd Wanneer ik vrg was als ieder ander meisje, hoe gelukkig zon ik nn zijn; maar ik mag uwe liefde niet aannemen; ik mag n niet van ganscher harte toeoe- hooren. Een schold staat tnsschen ons, een heilige belofte, en deze schuld scheidt ons ten eeuwigen dage. Vraag mg verder niets, ga heen, eu vergeef mg, dat ik uw rost verstoord beb. Bg God, ik beb het niet gewild, ik heb ernstig en eerlijk gestreden, Aan de maandag 9 Sept. 1.1. te ZIJDEWIND gehouden harddraverij, namen 10 paarden deel. De 1- prijs werd gewonnen door den heer Jn. Pronk van Wa r m e d k u ie n de 2e prijs door den heer C. Trompetter te Haring— e a r s p e 1, pikeur de heer K. Kruijer; en de 3a prijs door den T. Boot van B 1 o k- huizen, pikeur de heer B. Leiding De heer P. Schenksedert 1874 opzichter van den polder W1E- RINGERWAARD, heeft zijn betrekking neergelegd. Vergadering van den ge meenteraad teNIEUWE NIEDORPvan 3 Sept. '95, Afwezig de heer W. C. Visser. De 'neeren Wijn en Koopman werden ais herbenoemde leden vau den Raad beëedigd en gelak geweascht en geïnstalleerd. De notulen der vorige vergaderiugjwer- den daarna gelezen en goedgekeurd. Vervulgens werden de heeren Wijn en Koopman respectievelijk met groote meer derheid herbenoemd tot Wetnouder en Ambtttna-r v/d Burgerlijke Stand. Door het vertrek van den heer Ense- ring, Rijksontvanger, wegens zijne benoe- maar toch, ik beu Dog veel ongelukkiger en elleodiger dan gij, want geen bitter ver- wyt treft uw geweteu." Sprakeloos zag hij haar aan, en vervolgens verdween zij eensklaps uit de kamer. Een oogenblik bleef hij als door don bliksem ge troffen op dezelfde plek staan, vervolgens sloot lig als een automaat het instrument, nam zijn hoed en ging heen. Wat hg zooeven gehoord bad, scheen hem zoo vreemd, zoo ongehoord toe, dat hij het in 't geheel niet begrijpen kon. Ann de ver persoonlijking van alle jonke vrouwelyke rein heid en onschuld,sprak van esn onuitwigebbare schuld, klaagde zich«elve daarvan luide aan en sprak van een eeuwige scheiding. Hield de smart haar ziel gevangen, bad die hare zin- verward? Of sprak zij toch de waarheid? Van welke soort was dan die misdaad, die zij zoo gruwzaam toekende? Had tg over- dreveu gesproken, of was er werkeiyk een donkere plek op haar blanke ziel? 't Een scheen bem even onmogelijk als 't andere en telkens weder steeg de vrees in hem op, dat haar gemoed «ich in een ziekelijke over spanning bevond, en een ide-fixe haar als onheil beheurschte. Ook de onuitgesproken bezorgdheid der moeder, hare onuitpntielijke waakzaamheid, liet wel zulk een mogelykheid toe; terwijl de gedachte aan een slechte daad ondanks' hare loopbaan als zaDgeies, onmo- gelyk gegrond kon zijn. Ehrenberg was het te moede, als bevond hg zich in een doolhof, waarin de bedwelmende bloemen zgne zinnen benevelden, en de slang van argwaan hem bespiedend volgde, maar zijne liefde voor Ann leerde hem geduld oefenen en eer hij haar heerlgk beeld door wantroowen in zyn hart verduisteren liet, wilde hij liever zijn eigen eerewoord wantrouwen. Ook zien en gadeslaan wilde hg baar nog zoolang de gelegenheid zich daartoe aanbood eo zoo ging hg niet been, zooals hij in het eerste oogenblik van vertwyfeling van plan geweest was; maar hij kleef met zyn vrienden byeen, op 't gevaar af, Anc te vertoornen. Maar hare oogen groetten hem reeds van verre met een korten vriendulijken blik, en in een onbewaakt oogenblik fluisterde zij hem toe: ,lk ben zoo blij, dat gg gekomen zyt en niets verraden hebt. Mama mag niet weten wat er tusscben ons beeft plaats gehad. Het resultaat zon haar ten zeerste bedroeven; slechts de mnziek zullen wij voortaan achter- i wege laten. Wjj moeten tot het einde schijn baar blijven wat wy waren: Vrienden, kameradon! - Ehrenberg begreep haar volkomen en ge droeg zich nazr hare wenschen. In ge- zeischap van andoren gt droegen zij zich alt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 1