tei
AlTHtHÜB- i LuMlil
LOTING
Donderdag 10 Octoter 1895,
39ste Jaargang 3035,
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL.
Bureau: SCHAGKHf, Laan, If 4.
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer!5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
GemeenteSchagen.
Bekendmaking'en.
portemonnaie,
Indien hij vermeent vrijstelling te
kunnen erlangen wegens BROEDER-
DIENST of op grond van te zijn EE-
NIGE WETTIGE ZOON, zal hij op
Vrijdag den 18en October des voor-
FEU1LLETON.
middags ten 10 ure, in het Gemeen
tehuis moeten verschijnen, vergezeld
van twee bij den Burgemeester beken
de en ter goeder naam en laam staan
de meerderjarige ingezetenen, die de
vereischte getuigenis kunnen afleggen
en het aldaar op te maken getuig
schrift onderteekenen. Wanneer hij
aanspraak maakt op vrijstelling we
gens BROEDERÜIENST, zal hij me
de voorzien moeten zijn van zijne ge
boorte-acte en van de geboorte-acten
van al zijne nog in leven zijnde broe
ders, alsmede van de zakboekjes of
paspoorten van gediend hebbende
broeders.
Binnenlandsch Nieuws.
Een kranige redding.
POLITIE.
Ter secretarie dezer gemeente zijn in
lichtingen te bemen, omtrent een gevonden
inhoudende eenig geld.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
der gemeente SCHAGEN
Brengen, ter voldoening aan het tweede
gedeelte van Art. 28 der Wet op de Na
tionale Militie van den 19den Augustus
1861 (Staatsblad No. 72), voor de tweede
maal ter kennisse van de belanghebben
den, dat de loting van de in 1895 voor
de Nationale Militie ingeschrevenen, over
eenkomstig de ontvangene aanschrijving
van Zijne Excellentie den Heer Commis
saris dezer Provincie, dato 5 September
1805 No. 2175 M/S. zal plaats hebben
op den 16en October a.s. des voor middags
tenQ1/, ure, ten Raadhuize dezer gemeente
en worden zij, welke daaraan moeten deel
nemen gelast, om op den bepaalden tijd
aldaar, tot dat einde aanwezig te zijn, of,
bij verhindering, zioh aldaar door hnn va
der, moeder of voogd te doen vertegen
woordigen.
Alsmede dat, overeenkomstig Art. 34
van gemelde Wet, dadelijk na de trekking
van het Nummer, de redenen van vrijstel
ling, welke de Ingeschrevene mocht heb
ben, moet worden opgegeven.
Bij overlegging van laatstgenoemde stok
ken zullen door den Burgemeester bij den
Kommandant van het korps, waarbij zijn
broeders dienen of gediend hebben, wor
den aanvraagd de bewijzen van werkelij-
ken dienst of een uittreksel uit het Stam
boek.
Schagen, den 8 October 1895.
Bargemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
de Secretaris,
DENIJS.
van
Gestur Pulsaon.
4.
HOOFDSTUK IV.
SLOT.
Dominé Erlendur, de naburige geestelijke,
leidde de verkiezing op Stadhnr.
Tot nog toe bad de oude van Stadbnr rijn
ambt nog zelf waargenomen, maar nu bij de
verkiezing, stelde bij dominé Erlendor in
cjjn plaats; want, seide hij, hij wilde niet de
gedachte opwekkeD, alsof bij invloed uitoe
fende. wanneorjbij de verkiezing zelf leidde.
Er kwamen een menigte menschen op den
verkiezingsdag naar Stadbur, bijna alle boe
ren nit de gemeente, welke kiesgerechtigd
waren, en bovendien een zeer talrijk gevolg
van jonge lieden.
Van diegenen, welke op het drietal ge
plaatst stonden, was niemand anders tegen
woordig dan Bjarni Sveinsson.
Dominé Erlendur sat voor het middeu van
de tafel, in de mooie kamer, en de kerke-
raadsleden zaten in de nabijheid van de deur
en riepen de namen der kiesgerechtigden op.
Kwsmen deze, dan plaatsten zij zich voor de
tafel van dominé Erlendnr en zeiden, wien zij
kozen en de leden van het stembureau no
teerden bet dadeljjk op boDne lijsten.
Dominé Tbordhor zat aan bet eind van
de tafel, aan welke dominé Erlendnr zat, zag
geen enkele der kiezers aan en deed alsot
de geheele verkiesing bem in het geheel niet
interresseerde.
Hij bladerde in een klein, lang, in blanw
linnen gebonden boek en had een blauw
stift in de band, waarmede bij speelde.
Maar de gemeenteleden kenden dat blauwe
boek uitstekend goed en een ieder die ter
verkiezing aan de tafel trad, zag eerst naar
den oude en het blauwen boek: en eenigen
gevoelden zich minder aangenaam, want steeds
stond de naam van den kiezer met duidelijke
groote letters boven aan de pagtDa. Daaron
der stonden klein geschreven regelen en aan
den kant liep een reeks getallen naar bene
den en de oude liet het potlood de getallen
volgen, juist alsof bij uit verveling er een
tijdverdrijf van maskte, om deze getallen te
controleeren. En wanneer de kiezer, Bjarni
Sveinsson gekozen had, dan maakte de oude
vet het blauwe stift twee streden kruisge-
Toen Zaterdagmiddag de
slager Biesboer van Sint MaarteD, door
DIRKSHORN reed met zijn hondenwagen,
wilde een knaapje van een jaar of vier de
straat nog oversteken, toen de hondenwa
gen al vrij kort bij het jongentje was.
Het kind kwam te vallen en kreeg wa
gen en voerman over het hoofdje. Men
vreesde natuurlijk het ergste, daar de klei
ne stil bleef liggen, waar de wagen over
hem heen gegaan was. Toen men hem
echter opgenomen had, bleek het, dat het wel
een paar wonden aan 't hoofd en den hals
gekregen had, maar 't ongelak overigens
tamelijk gelukkig afgeioopen was.
Gisteren liep het kind dan ook alweer
buiten te spelen.
wijs over de geheele bladzijde.
En allen kozen Bjarni^Sveinsson en de stift
trok telkens kraizen.
Maar toen Jonas nit Melor voortrad, koos
hij dominé Brynfolfur van Fel, eeD van de
andere twee, die op het drietal stonden.
De oude zat daar even rustig als voor
heen en zag niet optoen hjj boorde wie
gekozen was, zag hij nit bet venster en
maakte geen blanw krois met het potlood.
Het scheen, alsot bij aan iets anders was be
ginnen te denken, dan aan zijn boek met de
vele getallen.
Vervolgens trad Ingvar nit Vik voor.
Hij zag naar het blauwen boek en zag zijD
naam boven aan de pagina staan en de ge
heele bladzijde was dicht en dicht beschre
ven, eu de oude keerde het blad om en
daar stond weder Ingvar's naam bovenaan,
en deze bladzijde was ook zeer dicht beschre
ven en onder aan de getallenreeks, geloof
de Ingvar duidelijk drie cijfers naast elkan
der te onderscheiden.
«Ingvar, wien kiest gjj?"
Het scheen of Iogvar besluiteloos was.
«Ik kies kies Bjarni Sveinsson."
En de oude zag na voor do eerste maal
op, heek Ingvar lachend aan, en zijn lachje
was mild en vaderlijk. Vervolgens scheurde
hij het blad van Ingvar bedachtzaam nit het
boek, scheurde het langzaam in twee deelen,
de deelen in kleinere stukjeB en wierp ze
in de snippermand.
De laatste der kiezers was Oesfur uit Skal.
Hij was zoer opgewonden, het mannetje, toen
hij voor de tatel trad.
,Ik kies diengene, die mijn geliefde domi
né wil, ik kies Björg,den toekomstigen schoon
zoon van den dominé."
«Kiest gij Bjarni Sveinsson?"
«Ja, juist zoo heet hij, ja die kies ik, en
geen ander."
De oude zag hem ernstig aan
«Ik heb geen wensch in dit opzicht geuit,
mijn waarde Oesfur, gij moet diengene kiezeD,
dien gij uw zielenheil het liefst toever
trouwt, dien alleen en geen ander."
«Ja, juist, zooals gij zegt geheel waar
gij zegt steeds de waarheid mijn waarde
dominé."
Wien kiest gij dan," vraagt dominé Er
lendur.
«Ik kies den schoonzoon van mijn dominé
hem en geen acder bastal ik heb
het du gezegd dikwijls gesegd."
Toen de verkiezing voorbij was, verkon
digde dominé Erlendur, dat de candidaat
Sveinsson met drie en vijftig stemmen ge-
kozen geworden was.
Mevrouw Anna was ongewoon laat opge
staan, en tegen drie nur in den namiddag
liet zjj hare Grani zadelen. Zij zeide, zij wil-
Maar onverantwoordelijk noemen wij het,
dat de geleiders, want bestuurders van
deu hondenwagen kan men ze niet noe
men, ons dorp maar doorrijden en op hun
voertnig blijven zitten, onverschillig of de
straat smal of breed is, ja, zelfs den ge
vaarlijken hoek bij de herberg van den
heer Klos, dikwijls in zoo'n snelle vaart
omrijden, dat volwassenen moeite hebbeD
zich voor een minder prettige aanraking
met de wielen te vrijwaren.
Den 7 October werd bij
den heer Bood kastelein aan de SINT—
MAARTENSVLOTBRUG, eene ringrijde-
rij met paard en kar gehouden, waaraan
door 17 paren werd deelgenomen.
Ie prijs, een portemonnaie en gouden
ring werden gewonnen, door den heer W.
Doorn Km. en Mej. G. Jonker, 2e prijs,
een zilveren riog en armband, door den
heerZf. Vries en Mej. Mr. Vries3e prijs, een
meerschuimen sigarenpijp en naaikistje met
zilver, door den heer C. Francis Kt. en
Mei. A. Brommer, 4e prijs, pijp en nik
kelen horlogeketting en een dameshand
koffer door den heer P. van Meurs en
Mej. Jn. Kooij, allen te Zijpe.
Bijgewoond door een groote menigte en
begunstigd door helder mooi weer, liep alles
onder de beste orde en gezelligheid af.
Het te CALLANTSOOG uit
zee aangepoelde monster, is gebleken een
Vinvisch te zijn, van het vrouwelijk ge
slacht, behoorende tot de lamilie der wal-
visschen.
Hoewel het dier reeds 6 maanden dood
geweest moet zijn, is, na onderzoek door
een deskundige gebleken, dat het spek nog
in gaven toestand en de traan van uit
muntende qualiteit is.
Het geraamte is door het Bestunr van
Artis aangekocht en is men Dins
dag begonnen met het afsnijden van het
spek en het schoonmaken der beenderen,
waaraan men, met 10 man om
streeks 10 dagen werk zal hebben.
Algemeen verwacht men, dat ook dit
nog menige bezoeker zal lokken.
WIERINGEN. De 1 ij s t e r v a n-
gers hebben hnn strikken weder in de
de voor baar genoegen in het Grnnarlhal
rijden, zooals zij zoo dikwijls in den zomer
placht te doen.
Zij reed in vliegenden galop het ad in.
Gréai begreep haar in 't gebeel niet, zij liet
haar bijna geen tijd tot ademhalen, zij liet
haar door het dal galloppeeren als over een
grintweg en zij sloeg haar, wanneer zij ga
loppeerde en sloeg haar eveneens wanneer zij
draafde. Gréai spitste in afwisseling de ooren
en legde ze neder, schoot dan weder als een
pijl nit een boog voorwaarts; Gréai wist niet
vanwaar de wind woei.
Toen zij aan den waterval in het dal ge
komen waren, steeg Anna eindelijk vaa de
dampende Gréni af.
Zij wierp de zweep neer en zog Grani
niet aan en tocb zag Gréni haar aan en
hoopte een vriendelijk woord voor zijn loop
op te vangen. «Was zij over mij tevreden?"
dacbt zij.
Anna schreed naar den waterral.
De waterval was zoowel hoog als breed
en het water stortte zich met oorverdoovend
geruis en gebruiscb naar beneden, in dien
donkeren aigroDd, en die afgrond omarmde
al dat schuimende wa!er, voerde het reehts
en links en wierp bet dan wedor van zich
en de witte paarlen vlogen omhoog, spatten
tegen de rnwe harde wanden en verdwenen
in het niet.
Anna zette ziob neder op een vlak
ken steen, die diekt bij den afgrond lag.
Zij liet de droppelen van het woelige
water over haar gelaat en kleederen spat
ten.
Zij wierp haar eenen bandschoen in de
kolk en de kolk trok hem tot zich, slinger
de hem dan weder van zich weg en hij
verdween daar ver in de diepte en Anna zag
hem na.
Vervolgens boog zij zich voorover en stak
haar hand in bet water. Hoe ijzig en koud
was het.
Zij rilde, zoodat zjj baar kleed dichter om
zich trok.
Zg zat daar lang, zeer lang.
Eindelijk stond zij op.
Hoe erbarmelijk, bijna verachtelijk kwam
haar de liefde tot het leven bij de msnscben
voor. Men kan van levensmoeheid den dood
nabij zijn en geen boop op betere tijden
hebben; men kan in een atmosfeer leven,
die ons doet verstijven en ons de adem
bijna verstikte, en toch bemint men het leven
of wil het tenminste niet verliezen men
j durft niet te sterven.
Zij besteeg Grani weder en reed naar
hnis, langzaam, stap voor stap.
Zij zocbt zich op te vroolyken, door bet
j vriendelijke dal rond te zien. Hoeveel heer-
ljjke schoonheid deed zioh telkens aan haar
boschjes opgehangen om die vogeltjes te
vangen. In de afgeioopen week werden er
wegens het ruwe weder nog nist veel ge
vangen de prijs bedraagt thans 10 a 14
cent per stnk.
WIERINGEN. Beroepen bij
de Doopsgezinde Gemeente alhier de Heer
üs. Smit, proponent, uit Amsterdam.
De herbouw van de afge
brande behuizing op de bouwhoeve van
den heer D. Jimmink te WIERINGER-
WAARD, is voor 7000 gld. aangenomen
door den heer A. Visser aldaar.
De afd. WIERINGERWAARD
der H. M. van Landbouw vergaderde 1.1,
Vrijdagavond. Na voorlezing der notulen
en ingekomen stukken, stelde de voorzitter
azn de orde de oprichting van een winter-
cursns voor landbouwonderwijs. De heer
Teengs, secretaris, lichtte deze zaak nader
toe en las de circulaire voor, welke in
dertijd door het hoofdbestuur aan de af-
deelingen is verzonden.
Er werd besloten subsidie voor den
cursus te vragen. Het onderwijs zal wor
den gegeven door de heerea C. E. Gee-
vers van Anna Paulowna en W. Wijker
Wieringerwaard. Vervolgens kwam in be
handeling een voorstel van de afd. Bir-
singerhorn, over het houden van een vrije
keuring van zaaigranen door landbouwers
onderling, bijv. te Schagen. De afd. Bar-
singerhorn heeft zich tot de omliggende
snster-afdeelingen gewend met verzoek
deze zaak te steunen, door het zenden
van twee afgevaardigden naar eene verga
dering, waarin het mogelijke en wensche-
lijke vaneen dergelijke keuritg nader zal
worden onderzocht. Er wordt besloten op
het verzoek van Barsingerhorn in te
gaan en het benoemen der afgevaardigden
aan het bestuur over te laten.
Niets meer aan de orde zijnde, werd de
vergad ering door den voorzitter gesloten.
Bij de op Zondag, 6 Octo
ber 1-1. te BARSINGERHORN gehouden
Harddraverij, aan welke slechts paarden
droevig oog voor. En wanneer zij rondom
zich zag, zag zij telkens iets nieuws aan
ieder plekje, iederen heuvel, iederen afgrond,
overal nieuwe schoonheid, frisch en vroo-
ljjk, zooals zij dio vroeger nooit gezien
bad.
Hoe machtig en indrukwekkend was toch
die lente, om leven en schoonheid, onder baar
machtspreuk te voorschijn te kannen roepen.
Ook zij had korte oogenbhkkeD te voren van
een lente en een daaropvolgeuden zomer ge
droomd maar boe kort was baar lente
droom geweest.
Toen Anna naar huis reed en voorbij de
melkbokken kwam, waren de melkmeiden
jnist bezig met melken, en toen zij voorbij
reed, zagen de schapen baar herkauwend
aan en de melkmeisjes groetten haar eer
biedig.
Hoeveel aangenamer en vertrouwelijker sche
nen haar de schapen te ?ijn,dan de melkmeiden,
hoeveel hartelijker groet, scheen haar het
herkauwen der schapen, dan de krijsschende
toon der melkvrouwen.
Was het wellicht niet de reinste vreugde
des levens, zijne huisdieren goed te beban-
delon en er naar te zieD, hoe wel en goed zij
zich gevoelden
Van één ding, kon men dan zeker zijn
zij liegen nooit hen mankeert gelukkig
het spi eken
Op Stadbur heerschte veel vroolijkheid en
vreugde
Na de verkiezing noodigde de dominé
alle gemeenteleden, die gekomen waren,
uit, om op Stadhur te blijven middageten
en zich tot den avond te blijven verma
ken.
Toen werd er een gastmaal op Stadhur
aangericht. Er was genoeg van alles voor
handen, maar de plaats werd gedurende deu
maaitgd toch wel wat klein, ofschoon
de kamers op Stadhur zeer uitgestrekt wa
ren.
Toen het laat in den avond werd, ging
Bjarni alleen nit en begaf zich naar de
zee, zette zich daar neer en dacht na.
Hij gevoelde zich, alsof bem op dezen
dag veel geluk ten deel gevallen was, zoo
dat het hem zijn plicht toescheen, zich
zelf aan een streng gericht te onderwer
pen.
Anna had sehnld. Maar hij zelf was
hij aonder schuld Neen neen Reeds,
die leugen over de handelwijze van den do
miné, betreffende de verkiezing, had zijn
gansche gerechtigheid» -gevoel in opstand
gebracht. Maar dat kon hij niet ont
kennen, de omstandigheden hadden zeer
meegewerkt, dat bet bem voorkomen moest,
als werden er minder nette handelingen ge
pleegd, om hem de plaats te doen toeko-
mochten deelnemen, toehooreude aan inge-
ze enen, namen 12 dravers deel en
werd de prijs, een schoft, behaald
door het paard van mej. de wed. L. Hel'
derberijder de heer J. Helder en de
premie, een hoofdstel, door dat van den
heer Jn. Kater, berijder de heer P. Kater.
Bij den Kolf' en biljartwedstrijd die des
Maandags daaraanvolgende ten huize van
den heer Slotemaker werd gehouden, werd
de uitslag voor het kolven: le pr. de heer
Jb. Westerman met 109 ponten, le premie
de heer C. Bol met 107 punten, 2e pre
mie de heer G. Smit met 107 punten en
serieprijs de heer P. Schenk van Wierin-
gerwaard met 52 punten.
Voor het biljarten werden de prijzen
gewonnen door den h.h.P. Schenk van
Wieringerwaard, A. Sc/ienk van Barsin-
gerhorn en G. Blaavboer uit den Waard-
polder.
Aan de STROET, gemeente
Sint Maarten, is bij den heer Slott een
praam witte kool verdwenen.
Eerst is men zoo brutaal geweest, de
kool van het veld te snijden en daarna
heett men ze ia de praam gestapeld en
weggevoerd.
Wel de moeite waard, als men nagaat,
dat de prijs dier kool f 20.per snees
bedraagt.
Onze wakkere strandbewoners op TER
SCHELLING hebben Zaterdag weder een
proefje van onversaagdheid gegeven, dat
bewondering wekt.
Men schrijft daaromtrent aan het.fli/rf:
Met ontredderd sfuurtoestel, gebroken
kiel en vernielde verschansing zette Zater
dag 5 Oct. de Engelsche schoener Lilg,
kapitein Kenneth Douglas, van
Dingwall in Schotland, met een lading
tarwe van Koningsbergen naar Great-Yar-
mouth, onder volzeil op het strand
aan. Zoowel van den vuurtoren als van
het strand werd het gevaar ontdekt en di
rect werd aan den schipper van de red
dingsboot te Oosterend door de plaatselijke
reddingscommissie order gegeven, om zich
klaar te maken, om in zee te gaan. 't Wss
men. Het was hem geweest, alsof mon hem
als een hulpeloos kind had willen behande
len daardoor was zjjn eerbied voor den
oude in een koelen trots veranderd gewor
den. Daarbij kwam nog die wegsleepende
schoonheid van Anna, zinnelijk en betoove-
rend. Daarenboven nog die lente, die alle
zinnen omstrikte en dronken maakte.
Hoe gevaarlijk kon toch die lente voor de
menschelyke rechtvaardigheid zijn. Id plaats
dat men al deze schoonheid in ontvangst
nam, als gaven van den Grooten Maker,
zooals het behoorde, liep men gevaar, dat
het lichaam de krachtige loeht in adem
de, om zijne zinnelijke neigingen te ver
sterken.
Björg zocht hem en vond hem eindelijk
daar, terwijl hij nog diep in gedachten zat,
en vertelde hem blij en vergenoegd, dat
haar vader de geheele boerdery, zooals zij
reilde en zeilde, met twee honderd melk-
schapen en twaalf koeien aan haar als bruids
gift geven wilde.
Hoe lief, hoe innig scheen hem zijn ver
loofde. In zijne oogen was zij nu het vol-
komenste vrouwenbeeld voor een plattelands-
domiué. Hoe goed zou het haar staan, in den
voorraadskelder te staan, den koestal aan ha
re goedkeuring te onderwerpen, de hoenders
te voeren eu voor baar man de tafel te be
reiden. En dan, dacht hij aan al de melk
van de twaalf koeien en of hij liever
warme melk 'morgens of koude melk
's avonds, of koude melk 's morgens of war
me melk 's avonds drinken zou.
Hij omvatte zijne verloofde, drukte haar
hartelijk tegen zich aan, maar hoedde er zich
voor, haar te kussen. Hij wilde in dit plech
tig uur der zelfbeproeving geen aardsche
neigingen koesteren.
Daar kwam de oude man tot hen.
«Het is jammer, dat gij niet aanwezig waart.
De oude burgemeester van Dalnr heeft juist
een toast op ons uitgesproken en zeidewij
waren voor dit kerspel, het geloof, de hoop
eu de liefde. Hij bedoelde: ik was het geloof,
mijn BjSrg de liefde en gij de hoop, mijn
goede Bjarni. Dat is nu wel wat sterk öit-
gedrnkt," vervolgde de oude lachend, «maar
het is zeer mooi gezegd; want hij maende
bet zoo oprecht. Maar laten wij nu naar
hnis gaan."
En dan stonden zij allen op en gingen.
Björg ging in de midden en had haar vader
aan de eene zijde en haar verlooide aan de
andere zyde. En zoo gingen zij alle drie
naar hnis, het geloof, de hoop en de liefde
van het kerspel van Stadhur.
EINDE.
