Aimlsitie- Luhiiv
Donderdag 31 Octoloer 1895.
39ste Jaargang 2To. 3041.
d
Ge meenteSc hagen.
vette KOE.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
en
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag-
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN ée'n dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL
Bureau: SCIIAGEW, Laan, fl 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bekendmakingen.
POLITIE.
AIüiiii Sinus-,
Ter Secretarie dezer Gemeente, zijn
inlichtingen te bekomen, omtrent een op
de markt van 24 October 1895 achter
gebleven
De onweersbuien van de
laatste dagen hebben ook in ANNA—PAU-
LOWNA eenige schade aangericht.
Zaterdag werd de woning van Nieuw-
land op het Breezand, door den bliksem
getroffen.
Hij vernielde den schoorsteen, maar richt
te overigens geen beduidende schade aan,
zoodat de bewoners er vrij wel met den
schrik afkwamen. Verder vernemen wij,
dat een paar Bchapen zijn gedood of te
water geraakt, en verdronken.
J. 1. Zaterdagavond hield
het Dept. ANNA-PAULOWNA der Maat
schappij tol Nvt van 'l Algemeeneeue
vergadering, geheel aan huishoudelijke
werkzaamheden gewijd.
Volgens het verslag van dei? secretaiis
telt het Departement thans 31 leden, en
is in dit opzicht niet vooruitgaande. Dit
is te bejammeren, omdat het Nut alhier
door zijn instellingen van zooveel plaat
selijk belang is.
De instellingen zijnde Bibliotheek,
de Spaarbank, de Vereeniging tot Bevor
dering van Schoolbezoek, en het Zieken
fonds. Allen bevorderen toch in minde
ren of meerderen mate het zedelijk en maat
schappelijk welzijn.
Ds financiën van ons Nutsdepartement
verkeeren, dank "zij eenige jaarlijksche do-
natiën in gunstigen slaat. In de maand
November zal in het departement als Spr.
optreden, de heer lienri M. Dekking van
Rotterdam, die zijn sporen als gevierd de
clamator reeds verdiend heeft.
De heerea Rezelman) PareauD, A.
6. VAN
Thomas Hardy.
Eerste Boek.
HOOFDSTUK VIH.
Zoodra Alex D'Urberville naast Tesz zat,
reed bi) snel de helliDg van den eersten heu
vel langs en maakte zyne gezellin allerlei
complimentjes, terwijl de wageu met den
koffer ver achterbleef.
Aan iedere zjjde daagde een ander land
schap op achter hen het groene dal,
waarin Tesz geboren was, voor hen een
grauwe omtrek van welke het jonge meis
je niets bende, dan wat zij bij haar eerste
korte betoek op Trantridge ervan gezien
had. Zoodoende bereikten zij den rand van
den heuvel, vanwaar de straatweg, vrij stijl
afliep en ongeveer een mijl lang deze rich
ting hield.
Sedert het ongeluk met het paard van
baar vader was Tesz Durbeyfield, zco wei
nig moed zij ook al reeds had, bij het rij
den na nog angstiger geworden de na begin
nende onregelmatige beweging van het rijtuig
maakte haar opmerkzaam, de manier waarop
de bestaorder het paard aandreef, wekte
haar onbehagen op.
,Gij zult toch zeker wel, als wjj naar be
neden gaan, zachter rijden zeide zij, met
moeite onbevangen schijnend.
D'Urberville sag haar opmerksaam aan,
liet sijn sigaar tnsschen de spitsen van zijne
groote witte middent&nden op en neder
wippen en plooide zijne lippen, tot een
lach.
.Hoe, Tesz," zeide hjj, nadat bij den rook
tweemaal in de lucht geblazen had, .kan
•en dapper, vroolijk meisje zoeals gij, zulks
nog vragen? Henvel-aiwaarts gaat het
altjjd in vol galop. Dat zal u toch niet
verontrusten F*
.Maar nu behoeft het dan misschien tcch
niet
„Ocb,g zeide hij, terwijl bij het hoofd
achterover wierp, .het behoort er na een
maal bij. Het handelt hier niet om mij
alleen; met Tib moet ik ook rekening bon
den en die heeft een zeer halstarrig tempe
rament."
,Wi0?'
«No, de merrie Wanneer ik het goed
gezien heb, zag tjj juist zeer boos naar mij
Schenkc. Wijk en v. d. Berg zijn geko-
zeD, om het Huishoudelijk Reglement te
herzien, tengevolge der laatste Algemeene
Wetsherziening.
De heer Pareav werd herkozen als com
missaris der Spaarbank, en tot Directeur is
gekozen de heer C. H. Geevers, in plaats
van den heer Schuitemaker, die bedankte.
Voor den heer Rezelman, die niet her
kiesbaar was voor bestuurslid van de Ver
eeniging tot Bevordering van Schoolbe
zoek, werd gekozen, de heer Van Wjk.
Dezer dagen is bet ge-
raamte van den te CALLANTSOOG aan-
gespoelden rinvisch per vlet naar Amster
dam vervoerd.
Het spek, oogeveer 6000 K.G. is ver
kocht aan den heer G. Nieuwkuik te Alk-
mair voor f 12 de 100 K.G.
Een groote ketel met kiaan en de noo-
dige brandstoffen zullen naar hier worden
gebracht, voor het uitsmelten van het
spek, waarmee men denkt 1G dagen lang,
dag en nacht werkende, werk te zulleu
hebben.
Alzoo heeft deze vondst velen een aar
dig voordeeltje bezorgd.
Ten huize van zijn vader
werd te BOORNBERGUM, G. de B. door
den brigadier der marechaussee te Drach
ten iu hechteuis genomen, verdacht van
valschheid in geschrift. De B. was mede
eigenaar en fungeerend directeur der zui
velfabriek te Kooten. De fabriek ging ach
teruit en om haar in stand te houden,
gebruikte hij geene eerlijke middelen. Hij
vervalschte nl. de briefjes van den melk
weger, zoo-lat de leveranciers minder uit
betaald kregen, dan zij melk geleverd had
den. De boeteu bemerkten dit. De B. be
loofde beterschap en de hoeren namen
hierin genoegeu. De justitie kwam er
echter achter en deze gelastte De B.'s
arrestatie.
Het Ned. Landbouw Weekblad p u-
bliceert twee missives, die achtereenvol
gens op 8 Juli en 28 Augustus j,l, door
het dagelijksch bestuur van het Ned.
Landbouw-Comité, aan den Minister van
Binnenlandsche Zaken zijn verzonden,
waarin aangedrongen wordt op Rijkssub-
om. Bemerktet gij bet niet
.Probeer niet, mij vrees aan te jagen 1"
antwoordde Tesz streng.
.Dat doe ik ook niet. Wanneer een le
vend wezan dit paard in toom kan honden,
dan ben ik het ik geloof niet, dat iemand
hot kan maar wanneer het mogeljjk is,
dan kan ik het."
.Waarom houdt gjj dan zulk een paard
.Dat moogt ge juist wel vragen. Het
was mijn nooidlot geloof ik. Tib had reeds
een jongeman gedood, en nu, nadat ik haar
gekocht heb, heeft ze mij ook haast gedood.
En toen, op mijn woord, heb ik haar haast
naar de andero wereld geholpen. Maar zij
is wispelturig, zeer wispelturig en het leven
de wezen dat achter haar zit, is niet zeer
zeker van zijn leven."
Zij gingeu nu juist nog stijler Daar bene
den. Blijkbaar kende het paard, dat nu zij
ne eigen neiging of die zyns bestuurders
volgde het laatste was waarschijnlijker
de teugellooze afrit, die men van hem
verwachtte, zoo goed, dat zij geene aanspo
ring daarvoor noodig had.
Naar beneden, naar beneden, altijd ver
dol naar beneden. De spaken van de raderen
vormden een cirkel, de dogkar vloog dan
links dan rechts, de gestalte van het paard
verhiel zich voor ben al een golf. Somwij
len scheen het, alsof een der beide wielen
een oogeublik in de lucht ronddraaide, zon
der den weg aan te raken; dan weder werd een
steen met bliksemsnelheid over een hek ge
slingerd en vonken vlogen uit de hoeven van
het paard. De straat werd langer en laDger
hoe verder men kwam, de hoornen deelden
zich als gespleten stokken; telkens stieten
de naast elkander zittenden met de schou
ders tegen elkander.
De wind blies Tesz door de wit moeze-
lienen japon tot op haar huid en heur haar
warrelde lang achter baar aan. Zij was be
sloten haar vrees niet openlijk te toonen,
maar zij omklemde den arm van D'Urbervil
le, waarmede hg de teugels hield.
.Laat mgn arm toch los! Wij zullen er
uit geslingerd worden, wanneer gij dat niet
doet! Vat mij om mijn middel."
Zij gehoorzaamde hem en werkelijk be
reikten zij goed eu wel den effen bodem van
het dal.
.Gered, God zij dank, trots uwo dwaas
heid," riep Tesz, wier gelaat bloedrood was.
.Tesz! Foei! Dat is overdrijving!"
.Dat is do waarheid!"
„Nu, dan had je niet de hulp. die je van
mij gehad hebt, niet zoo zonder dank behoe
ven te laten varen, wanneer jij jo werkelijk
in gevaar geloofd badt."
sidie voor de veefokkerij, in navolging
van de wijze, waarop Rijkssubsidie voor de
paardenfokkerij wordt verleend, nl. door
he' uitloven van aanhondingspremiën, als
het beste middel om te geraken tot ver
edeling van liet ras.
Er zijn reeds bonte kraaien
in menigte in het land. Hieruit voor
spelt men een vroegen en strengen winter.
Te WIJCHEN is een moord
gepleegd.
Zekere Gerritsen leefde in onmin met
zijne vrouw en dwong haar Zondag zijn
huis te verlatenzij keerde naar haar ou
ders terug en hij nam zijn intrek bij de
zijne. Des avonds brachten buurjongens den
man ketelmuziek hierover verstoord tiad
een broeder van Gerritsen met een gela
den geweer naar buiten en schoot dit af.
Hij trof den spoorwegbeambte Jan Derks,
die enkel als nieuwsgierige de serenade bij-
woonde. De man viel doodelijk getroffen
neder. Hij laat zes kinderen onverzorgd
achter. De dader is in arrest.
Een jongeling te AMMERS-
TOL, die zich Donderdag als eenige zoon
naar de loting d^cht te begeven, wtrd
even vóór zijn vertrek uit de ouderlijke
woning verrast met de geboorte van een
broertje.
Een brutale dief is dezer da-
grn te AMSTERDAM op handige wijze
door particulieren gepakt.
Eenige jongelieden bevonden zich
's avonds bij kennissen toen de heer des
huizes werd weggeroepen, omdat iemand
hom wenschte te spreken die zeide een
notaris te zijn uit de provincie. „Als hij
miju parapluie maar niet meeneemt", zti
een der gasten nog schertsend, en toen de
gastheer terugkwam, verzekerde hij gerust
stellend dat de parapluie er nog stond.
Maar dan was zij juist weg, want er moes
ten er twee staan.
Het was inderdaad zooDe „notaris'
had het regenscherm meegenomen.
Toen de bestolene het geval mededeelde,
zeide zijn vader, dat ook bij hem een „do-
taris uit de fprovincie* was geweest, wiens
signalement vrijwel klopte met dat van
Zij bad daar nog niet aan gedacht welke
vrijheid zij zich tegenover hem veroorloofd
bad. Zij had zich onwillekeurig aau hem
vastgehouden, en er niet naar gevraagd, of
hij man of vrouw, vleesch of been was. Zoo
dra zij hare zelfbeheersching terog had, zat
zij stom naast haar geleider eu zoo bereik
ten zij wedtr den top van een tweede heu
vel.
,Nu, nu nogmaals," zeide D'Urberville.
.Neeu, neen," antwoordde Tesz. .Och, (oe,
wees verstandiger."
„Maar wanneer meu zich toch op het
hoogst puut van den omtrek bevindt, dan
moet man toch naar beneden."
Hij haalde de teugels aan en voort ging
het voor de tweede maal. D'Urberiille wend
de haar zijn gelaat toe, toen zij andermaal
been en weder geworpen werden en zeide
met spottenden overmoed.Nu, miju schcone,
waai om legt ge nu uw arm niet om mij
heen, zooals straks
.Nooit I" zeide Tesz en hield zich, zon
der hem aan te roeren, zoo goed als het
kon, vast.
.Wanneer ik een kas op je schoone lip
pen, of op je gloeiende wangen mag druk
ken, Tesz, dan zal ik langzamer rijden, op
mijn woord, waarachtig".
Tesz, bovenmatig verrast, schikte op haar
plaats nog meer van hem af, waarop bij het
paard op nieuw aandreef en zij nog meer
tegen elkander schudden.
,Kan anders niets n zachter stemmen?"
riep zij ten laatste vertwijfeld, terwijl zij hem
met hare groote oogen, als een wild dier
aanzag. Blijkbaar had het slechte gevol
gen, dat haar moeder haar zoo had opge
tooid.
.Niets, dierbare Teszl" antwoordde hij.
.0, ik weet niet," kermde zij. .Ik kan
niet.*'
Hij trok aan den teugel en toen zij lang
zamer reden, was hij reeds op het punt,
zijn doel bereikt te zien, toen ztj zich plot
seling ter zijde boog. Daar zijne handeo de
teugels moesten vasthouden, zoo bleef hem
geene mogelijkheid, zijn manoeuvre verder
uit te voeren.
,Nu, dan, dan mogen wjj beiden naar
den duivel hollen 1" zwoer bij eigenzin
nig.
.Goed", zeide Tesz. .Ik zal mij niet be
wegen, wanneer gij zoo vastbesloten syt.
Maar ik dacht, gij zoudt meer belaag in
mij stellen en mij als uw bloedverwante be
schutten en eerbiedigen!"
.Do duivel halo die bloedverwantschap."
.Ik laat mjj van niemand kussen!" klaag
de zij, terwijl een groote traan over haar
deu diefalleen had hij hier een anderen
naam opgegeven. Gestolen h»d hij hier
niets, want er stond niets in den gang. Hij
zou nog terugkomen.
Werkelijk kwam de man terng en wel
jnist teen de (elders) bestolene thuis was
met zijn broeder. Hij wapende zich voor
alle zekerheid met een revolver, ver
zocht de dienstbode, den man in de spreek
kamer te laten en zijn broeder, zoo spoedig
mogelijk politie te halen. In de spreek
kamer vond hij een zeer net gekleed heer
met een allerkeurigste damesparapluie in
de hand. Hij hield den man, die weder
om de bewuste .notaris uit de provincie"
heette te zijn, eeuigen tijd aan de praat,
voorgevend dat zij u vader bezig was, maar
zoo aanstonds hem te woord zou staan.
De .notaris" werd wat onrustig en mis
schien had zijn bewaker (die in de deur
opening stond) nog tot kiasse middelen
zijn toevlucht moeten nemen, wanneer hij
niet bijtijds zijn broeder had hooren te
rugkomen met de meeste welwillendheid
liet hij nu den „notaris* uit de kamer,
dia terstond daatop in de armen van een
politie-agent viel. 's-Mans verbazing laat
zich deuken. Bij onderzoek bleek dat hij
een ontslagen gemeente-ontvanger was eu
reeds een zestal kleine diefstallen had ge
pleegd. (Hbl.)
Na drie jaar!
Het lijk van iemand die voor drie jaar
bij BOXMEER dood uit een sloot werd
opgehaald, moet op last der justitie weer
worden opgegraven, daar eenige omstan
digheden doon vermoeden, dat de man
door zijn zoon vermoord is.
De klacht over de onwel-
willende houding der Belgische Regcering
tegenover ons, in een der Yoorl. Versla
gen over de Staalsbegrooting voorkomende,
heeft ook in België do aandacht getrok
ken. De Ind. maakt er haar Regiering
een verwijt van, dat er langzamerhand een
zoo onaangename verhouding tusschen
beide landen ontstaat. België heeft door
zijn protectionisme en zijn sluiten der
grenzen voor Hollandsch vee schuld daar
aan en t£e Ind. vreest, dat wij ons wre
ken zullen door de hangende ontwerp-
gelaat rolde en haar mondhoeken trilden om
hare trauen binnen te houden. .Ik zou niet
gekomen zijn, zoo ik dat geweten had."
Hij was onverbiddelijk; haar bleef niets
auders over dan zich stil ie houden en zoo
ontstal bij haar waarljjk een kus. Zoodra zij
hem ontvangen had, kleurde zij tot over de
ooren, nam haar z-kdoek en wreef de plaats
op haar wang, die hij met zijn lippen aan
geraakt had. Dat wekte zijne wellustige ge
voelens nog meer op.
.Gij zijt zeer preuUch voor een boeren
meisje!" zeide de jonge man.
Tesz gaf op deze aanmerking, welker be-
teekenis zij niot verstond, geen antwoord;
zonder er bij te denkeu, had zij, door haar
instinJ geleid, haar wang afgewreven. Zij
had, zooveel het mogelijk was, zich van
sijoe aanraking, die baar tegenstond, willen
bevrijden. Met een dof gevoel, dat hij haar
beieedigd had, zag ztj voor zich nit, zoo
reden zij een half uur verder, totdat zjj
eensklaps wederom een helling voor zich
bemerkte.
.Gij zult er wel treurig over zijn zeide
h i, hare gedachte radend, op een toon als
of hij nog altijd boos was en liet tegelijk
daarop de zweep knallen. .Gjj moet mij u
vrijwillig laten kassen en geen zakdoek."
Zij zuchtte. .Na goed danzeide zij.
.0, laat mij eerst mijn hoed halen."
In het ooganblik, dat zjj sprak, was haar
de hoed af- en op de straat gewaaid. D'Ur
berville deed het rijtuig oogenblikkeljjk stil
staan, en sprong dadeljjk af en zeide, dat hjj
den boed wel zon balen; geljjktjjdig echter
was Tes? ook reeds aan de andere zjjde
eraf geprongen.
Zy wendde zich haastig om en zocht den
vluchteling op.
.Gg ziet mgn liefje, 't is goed met je
hoedje afgekomen!" zeide bij, terwgl bg over
het achtereind van het rgtuig hcenleuntnde,
„Maar kom nu, sljjg weer handig op!
Wat moet dat beteekenen?"
Tesz had den hoed weer opgezet, maar ver
zette geen voet.
.Neen mjjnheer," zeide zy, terwgl het rood
weder op hare wangen verscheen en de tri
omf flikkerde haar in de oogen, .niet meer
naast u, als ik het om het zeggen heb."
.Wat, gg wilt uw plaats naast mg niet
meer innemen
.Neen, ik zal loopen."
Wg zjjn nog vyf of zes mijlen van
Trantridge."
.Dat hindert niet, al ware 't er ook dui
zend. De wagen met koffers kemt ook
nog,"
,Je bent een sluw schepsel. Zeg eens
,tractaten (over de grenslanderijen en bet
ikansal van Ter Neuz n) te verwerpen. Na
jFrankrijk zijn grenzen voor het Hollandsch
>;vee weder heeft geopend, behoort, meent
jhet blad, België niet achter te blijven.
Het aantal krankzinnigen
in de krankzinnigengestichten hier le lande
aanwezig, bedroeg op 1 Januari 1891,
'92, '93 en '94 respectievelijk 6220, 6430,
6582 eu 6733.
Het schijnt den doofsto ra
men wielrijder Sutherland Roojaards, die,
zooals bekend is, een reis door Europa per
rijwiel doet, zonder een cent op zak, niet
erg naar den vleesche te gaan.
'j Aan een particulier schrijven uit War
schau, dato 21 October, ontleent Be Tele
graaf het volgende
Het succes in Rusland is zeer slecht,
ans hij heeft daar nog niets verdiend,
zoodat het hem daar erg tegenslaat, hij
zeer ontmoedigd is en de reis alben door
moed en stalen volharding kan vervolgen.
De reis door Duitschland wordt door hem
geprezen, de ontvangst in Rusland zeer
gelaakt, zoodat hij hoopt spoedig dit land
achter den iug te hebbes.
Ook een jacht-avontuur.
In de buurtschap ZUIDVEEN onder
Steenwijkerwold, schoot een jager
'deze week een watersuip, die doodelijk ge
troffen in een sloot neerviel. Juist op bet
oogenblik dat de jager het dier wilde grij
pen, schoot eene groote snoek toe, die met
den buit in de diepte verdween.
i Een hercules verslagen!
De eigenaar van den circus-Martini te
BERGEN—OP-ZOOM heeft bij een twist
met den Hercules van zijn gezelschap, den
sterken man zóó toegetakeld, dat deze naar
het gasthuis en de dader naar de gevan
genis moest worden vervoerd. De voor
stellingen zijn tot nader order gestaakt.
De postzegeldiefstal.
Het oorspronkelijk bericht, dat een
hoofdambtenaar van koloniën den postze
geldiefstal zou hebben gepleegd, wordt door
De let. bevestigd, maar door het Haag
oprecht, hebt gjj den hoed niet mot opzet
laten wegwaaien. Ik wil er mgn leven om
verwedden, dut gg het met opzet hebt ge
daan."
Haar verstandig zwijgen bevestigde zjjn
vermoeden.
Vervolgeus begon hg te vloeken en haar
te bezweren en probeerde alles, wat hem
maar inviel, om haar idéé maar te doen
veranderen. Plotseling draaide hij het paard
om en trachtte haar terug te dryven en
Tesz zoo tusseben een hek en den wagen
te krygen. Hij kon echter zgn opzet
niet uitvoeren, of hg meest haar bezee-
ren.
,Gjj moest u schamen, zulke woordeu te
gebruiken 1" riep Tesz toornig vanaf do
hoogte van oen hoop steenen, waarop zy
geklauterd was. .Ik wil Diets van je wa-
ten I Ik haat en verafschuw je! Ik
wil dadelgk naar myne meeder, dade
ljjk
D'Urbeiville's slechte luim bedaarde oo-
genblikkelgk, toen hg de bare waarnam;
spoedig lachtte hg hartelgk.
.Goed 1" zeide hij, ,gg bevalt mrj boe
langer hoe beter. Laat ons vrede sluiten.
Ik zal je niets meer doen. Ik zweer het
je bg mgn leven."
Tesz kon evenwel niet meer overgehaald
worden, op te stijgen. Zg had er evenwel
niets op togen, dat bg naast haar voort
stapte, zoo rukten zij langzaam op Trau-
tridge aan. Van tijd tot tijd, toonde D'Ur
berville een soort txotsche treurigheid bij
de vermoeiende marscb, waartoe zg hrm
gedwongen had. Zjj had hem nu wellicht
kunnen gelooven; maar zg had het vertrou
wen in hem verloren en bleef te voet, om
erover na te denken of het niet beter was,
naar moeder terug te gaan.
Zg had in dezen nu eenmaal een besluit
genomeu, en het scheen haar zwak en kin
derachtig toe, het nu op te geven, wanneer
er geen ernstiger redenen waren. Hoe kon
zg voor de oogen harer ouders tred n, haar
zaken terugnemen en het gansche plan, om
de familie weder op te richten, om zoo'n
kleingeestige oorzaak laten vallen?
Weinige oogeoblikken later kwamen do
schoorsteen van Tbe Slopes en Tesz' nieuwe
woonhuis in het gezicht.
HOOFDSTUK NEGEN.
De gevleugelde gemeenie waarover Tesz
de heerscheres, voedster, dokteres en vrien
din was, had haar hoofdkwartier in eeu oud
met stroo gedekt huisje, in een hoek staan
de, die vroeger voor tuin gediend had, nu
eenter eeu verwaarloosd pekje zijnde. Het
huisje was begroeid met e;n groene sÜDger-