Aimlsitie- Luhiiv Donderdag 31 Octoloer 1895. 39ste Jaargang 2To. 3041. d Ge meenteSc hagen. vette KOE. Binnenlandsch Nieuws. FEUILLETON. en Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN ée'n dag vroeger. Uitgever J. WINKEL Bureau: SCIIAGEW, Laan, fl 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bekendmakingen. POLITIE. AIüiiii Sinus-, Ter Secretarie dezer Gemeente, zijn inlichtingen te bekomen, omtrent een op de markt van 24 October 1895 achter gebleven De onweersbuien van de laatste dagen hebben ook in ANNA—PAU- LOWNA eenige schade aangericht. Zaterdag werd de woning van Nieuw- land op het Breezand, door den bliksem getroffen. Hij vernielde den schoorsteen, maar richt te overigens geen beduidende schade aan, zoodat de bewoners er vrij wel met den schrik afkwamen. Verder vernemen wij, dat een paar Bchapen zijn gedood of te water geraakt, en verdronken. J. 1. Zaterdagavond hield het Dept. ANNA-PAULOWNA der Maat schappij tol Nvt van 'l Algemeeneeue vergadering, geheel aan huishoudelijke werkzaamheden gewijd. Volgens het verslag van dei? secretaiis telt het Departement thans 31 leden, en is in dit opzicht niet vooruitgaande. Dit is te bejammeren, omdat het Nut alhier door zijn instellingen van zooveel plaat selijk belang is. De instellingen zijnde Bibliotheek, de Spaarbank, de Vereeniging tot Bevor dering van Schoolbezoek, en het Zieken fonds. Allen bevorderen toch in minde ren of meerderen mate het zedelijk en maat schappelijk welzijn. Ds financiën van ons Nutsdepartement verkeeren, dank "zij eenige jaarlijksche do- natiën in gunstigen slaat. In de maand November zal in het departement als Spr. optreden, de heer lienri M. Dekking van Rotterdam, die zijn sporen als gevierd de clamator reeds verdiend heeft. De heerea Rezelman) PareauD, A. 6. VAN Thomas Hardy. Eerste Boek. HOOFDSTUK VIH. Zoodra Alex D'Urberville naast Tesz zat, reed bi) snel de helliDg van den eersten heu vel langs en maakte zyne gezellin allerlei complimentjes, terwijl de wageu met den koffer ver achterbleef. Aan iedere zjjde daagde een ander land schap op achter hen het groene dal, waarin Tesz geboren was, voor hen een grauwe omtrek van welke het jonge meis je niets bende, dan wat zij bij haar eerste korte betoek op Trantridge ervan gezien had. Zoodoende bereikten zij den rand van den heuvel, vanwaar de straatweg, vrij stijl afliep en ongeveer een mijl lang deze rich ting hield. Sedert het ongeluk met het paard van baar vader was Tesz Durbeyfield, zco wei nig moed zij ook al reeds had, bij het rij den na nog angstiger geworden de na begin nende onregelmatige beweging van het rijtuig maakte haar opmerkzaam, de manier waarop de bestaorder het paard aandreef, wekte haar onbehagen op. ,Gij zult toch zeker wel, als wjj naar be neden gaan, zachter rijden zeide zij, met moeite onbevangen schijnend. D'Urberville sag haar opmerksaam aan, liet sijn sigaar tnsschen de spitsen van zijne groote witte middent&nden op en neder wippen en plooide zijne lippen, tot een lach. .Hoe, Tesz," zeide hjj, nadat bij den rook tweemaal in de lucht geblazen had, .kan •en dapper, vroolijk meisje zoeals gij, zulks nog vragen? Henvel-aiwaarts gaat het altjjd in vol galop. Dat zal u toch niet verontrusten F* .Maar nu behoeft het dan misschien tcch niet „Ocb,g zeide hij, terwijl bij het hoofd achterover wierp, .het behoort er na een maal bij. Het handelt hier niet om mij alleen; met Tib moet ik ook rekening bon den en die heeft een zeer halstarrig tempe rament." ,Wi0?' «No, de merrie Wanneer ik het goed gezien heb, zag tjj juist zeer boos naar mij Schenkc. Wijk en v. d. Berg zijn geko- zeD, om het Huishoudelijk Reglement te herzien, tengevolge der laatste Algemeene Wetsherziening. De heer Pareav werd herkozen als com missaris der Spaarbank, en tot Directeur is gekozen de heer C. H. Geevers, in plaats van den heer Schuitemaker, die bedankte. Voor den heer Rezelman, die niet her kiesbaar was voor bestuurslid van de Ver eeniging tot Bevordering van Schoolbe zoek, werd gekozen, de heer Van Wjk. Dezer dagen is bet ge- raamte van den te CALLANTSOOG aan- gespoelden rinvisch per vlet naar Amster dam vervoerd. Het spek, oogeveer 6000 K.G. is ver kocht aan den heer G. Nieuwkuik te Alk- mair voor f 12 de 100 K.G. Een groote ketel met kiaan en de noo- dige brandstoffen zullen naar hier worden gebracht, voor het uitsmelten van het spek, waarmee men denkt 1G dagen lang, dag en nacht werkende, werk te zulleu hebben. Alzoo heeft deze vondst velen een aar dig voordeeltje bezorgd. Ten huize van zijn vader werd te BOORNBERGUM, G. de B. door den brigadier der marechaussee te Drach ten iu hechteuis genomen, verdacht van valschheid in geschrift. De B. was mede eigenaar en fungeerend directeur der zui velfabriek te Kooten. De fabriek ging ach teruit en om haar in stand te houden, gebruikte hij geene eerlijke middelen. Hij vervalschte nl. de briefjes van den melk weger, zoo-lat de leveranciers minder uit betaald kregen, dan zij melk geleverd had den. De boeteu bemerkten dit. De B. be loofde beterschap en de hoeren namen hierin genoegeu. De justitie kwam er echter achter en deze gelastte De B.'s arrestatie. Het Ned. Landbouw Weekblad p u- bliceert twee missives, die achtereenvol gens op 8 Juli en 28 Augustus j,l, door het dagelijksch bestuur van het Ned. Landbouw-Comité, aan den Minister van Binnenlandsche Zaken zijn verzonden, waarin aangedrongen wordt op Rijkssub- om. Bemerktet gij bet niet .Probeer niet, mij vrees aan te jagen 1" antwoordde Tesz streng. .Dat doe ik ook niet. Wanneer een le vend wezan dit paard in toom kan honden, dan ben ik het ik geloof niet, dat iemand hot kan maar wanneer het mogeljjk is, dan kan ik het." .Waarom houdt gjj dan zulk een paard .Dat moogt ge juist wel vragen. Het was mijn nooidlot geloof ik. Tib had reeds een jongeman gedood, en nu, nadat ik haar gekocht heb, heeft ze mij ook haast gedood. En toen, op mijn woord, heb ik haar haast naar de andero wereld geholpen. Maar zij is wispelturig, zeer wispelturig en het leven de wezen dat achter haar zit, is niet zeer zeker van zijn leven." Zij gingeu nu juist nog stijler Daar bene den. Blijkbaar kende het paard, dat nu zij ne eigen neiging of die zyns bestuurders volgde het laatste was waarschijnlijker de teugellooze afrit, die men van hem verwachtte, zoo goed, dat zij geene aanspo ring daarvoor noodig had. Naar beneden, naar beneden, altijd ver dol naar beneden. De spaken van de raderen vormden een cirkel, de dogkar vloog dan links dan rechts, de gestalte van het paard verhiel zich voor ben al een golf. Somwij len scheen het, alsof een der beide wielen een oogeublik in de lucht ronddraaide, zon der den weg aan te raken; dan weder werd een steen met bliksemsnelheid over een hek ge slingerd en vonken vlogen uit de hoeven van het paard. De straat werd langer en laDger hoe verder men kwam, de hoornen deelden zich als gespleten stokken; telkens stieten de naast elkander zittenden met de schou ders tegen elkander. De wind blies Tesz door de wit moeze- lienen japon tot op haar huid en heur haar warrelde lang achter baar aan. Zij was be sloten haar vrees niet openlijk te toonen, maar zij omklemde den arm van D'Urbervil le, waarmede hg de teugels hield. .Laat mgn arm toch los! Wij zullen er uit geslingerd worden, wanneer gij dat niet doet! Vat mij om mijn middel." Zij gehoorzaamde hem en werkelijk be reikten zij goed eu wel den effen bodem van het dal. .Gered, God zij dank, trots uwo dwaas heid," riep Tesz, wier gelaat bloedrood was. .Tesz! Foei! Dat is overdrijving!" .Dat is do waarheid!" „Nu, dan had je niet de hulp. die je van mij gehad hebt, niet zoo zonder dank behoe ven te laten varen, wanneer jij jo werkelijk in gevaar geloofd badt." sidie voor de veefokkerij, in navolging van de wijze, waarop Rijkssubsidie voor de paardenfokkerij wordt verleend, nl. door he' uitloven van aanhondingspremiën, als het beste middel om te geraken tot ver edeling van liet ras. Er zijn reeds bonte kraaien in menigte in het land. Hieruit voor spelt men een vroegen en strengen winter. Te WIJCHEN is een moord gepleegd. Zekere Gerritsen leefde in onmin met zijne vrouw en dwong haar Zondag zijn huis te verlatenzij keerde naar haar ou ders terug en hij nam zijn intrek bij de zijne. Des avonds brachten buurjongens den man ketelmuziek hierover verstoord tiad een broeder van Gerritsen met een gela den geweer naar buiten en schoot dit af. Hij trof den spoorwegbeambte Jan Derks, die enkel als nieuwsgierige de serenade bij- woonde. De man viel doodelijk getroffen neder. Hij laat zes kinderen onverzorgd achter. De dader is in arrest. Een jongeling te AMMERS- TOL, die zich Donderdag als eenige zoon naar de loting d^cht te begeven, wtrd even vóór zijn vertrek uit de ouderlijke woning verrast met de geboorte van een broertje. Een brutale dief is dezer da- grn te AMSTERDAM op handige wijze door particulieren gepakt. Eenige jongelieden bevonden zich 's avonds bij kennissen toen de heer des huizes werd weggeroepen, omdat iemand hom wenschte te spreken die zeide een notaris te zijn uit de provincie. „Als hij miju parapluie maar niet meeneemt", zti een der gasten nog schertsend, en toen de gastheer terugkwam, verzekerde hij gerust stellend dat de parapluie er nog stond. Maar dan was zij juist weg, want er moes ten er twee staan. Het was inderdaad zooDe „notaris' had het regenscherm meegenomen. Toen de bestolene het geval mededeelde, zeide zijn vader, dat ook bij hem een „do- taris uit de fprovincie* was geweest, wiens signalement vrijwel klopte met dat van Zij bad daar nog niet aan gedacht welke vrijheid zij zich tegenover hem veroorloofd bad. Zij had zich onwillekeurig aau hem vastgehouden, en er niet naar gevraagd, of hij man of vrouw, vleesch of been was. Zoo dra zij hare zelfbeheersching terog had, zat zij stom naast haar geleider eu zoo bereik ten zij wedtr den top van een tweede heu vel. ,Nu, nu nogmaals," zeide D'Urberville. .Neeu, neen," antwoordde Tesz. .Och, (oe, wees verstandiger." „Maar wanneer meu zich toch op het hoogst puut van den omtrek bevindt, dan moet man toch naar beneden." Hij haalde de teugels aan en voort ging het voor de tweede maal. D'Urberiille wend de haar zijn gelaat toe, toen zij andermaal been en weder geworpen werden en zeide met spottenden overmoed.Nu, miju schcone, waai om legt ge nu uw arm niet om mij heen, zooals straks .Nooit I" zeide Tesz en hield zich, zon der hem aan te roeren, zoo goed als het kon, vast. .Wanneer ik een kas op je schoone lip pen, of op je gloeiende wangen mag druk ken, Tesz, dan zal ik langzamer rijden, op mijn woord, waarachtig". Tesz, bovenmatig verrast, schikte op haar plaats nog meer van hem af, waarop bij het paard op nieuw aandreef en zij nog meer tegen elkander schudden. ,Kan anders niets n zachter stemmen?" riep zij ten laatste vertwijfeld, terwijl zij hem met hare groote oogen, als een wild dier aanzag. Blijkbaar had het slechte gevol gen, dat haar moeder haar zoo had opge tooid. .Niets, dierbare Teszl" antwoordde hij. .0, ik weet niet," kermde zij. .Ik kan niet.*' Hij trok aan den teugel en toen zij lang zamer reden, was hij reeds op het punt, zijn doel bereikt te zien, toen ztj zich plot seling ter zijde boog. Daar zijne handeo de teugels moesten vasthouden, zoo bleef hem geene mogelijkheid, zijn manoeuvre verder uit te voeren. ,Nu, dan, dan mogen wjj beiden naar den duivel hollen 1" zwoer bij eigenzin nig. .Goed", zeide Tesz. .Ik zal mij niet be wegen, wanneer gij zoo vastbesloten syt. Maar ik dacht, gij zoudt meer belaag in mij stellen en mij als uw bloedverwante be schutten en eerbiedigen!" .Do duivel halo die bloedverwantschap." .Ik laat mjj van niemand kussen!" klaag de zij, terwijl een groote traan over haar deu diefalleen had hij hier een anderen naam opgegeven. Gestolen h»d hij hier niets, want er stond niets in den gang. Hij zou nog terugkomen. Werkelijk kwam de man terng en wel jnist teen de (elders) bestolene thuis was met zijn broeder. Hij wapende zich voor alle zekerheid met een revolver, ver zocht de dienstbode, den man in de spreek kamer te laten en zijn broeder, zoo spoedig mogelijk politie te halen. In de spreek kamer vond hij een zeer net gekleed heer met een allerkeurigste damesparapluie in de hand. Hij hield den man, die weder om de bewuste .notaris uit de provincie" heette te zijn, eeuigen tijd aan de praat, voorgevend dat zij u vader bezig was, maar zoo aanstonds hem te woord zou staan. De .notaris" werd wat onrustig en mis schien had zijn bewaker (die in de deur opening stond) nog tot kiasse middelen zijn toevlucht moeten nemen, wanneer hij niet bijtijds zijn broeder had hooren te rugkomen met de meeste welwillendheid liet hij nu den „notaris* uit de kamer, dia terstond daatop in de armen van een politie-agent viel. 's-Mans verbazing laat zich deuken. Bij onderzoek bleek dat hij een ontslagen gemeente-ontvanger was eu reeds een zestal kleine diefstallen had ge pleegd. (Hbl.) Na drie jaar! Het lijk van iemand die voor drie jaar bij BOXMEER dood uit een sloot werd opgehaald, moet op last der justitie weer worden opgegraven, daar eenige omstan digheden doon vermoeden, dat de man door zijn zoon vermoord is. De klacht over de onwel- willende houding der Belgische Regcering tegenover ons, in een der Yoorl. Versla gen over de Staalsbegrooting voorkomende, heeft ook in België do aandacht getrok ken. De Ind. maakt er haar Regiering een verwijt van, dat er langzamerhand een zoo onaangename verhouding tusschen beide landen ontstaat. België heeft door zijn protectionisme en zijn sluiten der grenzen voor Hollandsch vee schuld daar aan en t£e Ind. vreest, dat wij ons wre ken zullen door de hangende ontwerp- gelaat rolde en haar mondhoeken trilden om hare trauen binnen te houden. .Ik zou niet gekomen zijn, zoo ik dat geweten had." Hij was onverbiddelijk; haar bleef niets auders over dan zich stil ie houden en zoo ontstal bij haar waarljjk een kus. Zoodra zij hem ontvangen had, kleurde zij tot over de ooren, nam haar z-kdoek en wreef de plaats op haar wang, die hij met zijn lippen aan geraakt had. Dat wekte zijne wellustige ge voelens nog meer op. .Gij zijt zeer preuUch voor een boeren meisje!" zeide de jonge man. Tesz gaf op deze aanmerking, welker be- teekenis zij niot verstond, geen antwoord; zonder er bij te denkeu, had zij, door haar instinJ geleid, haar wang afgewreven. Zij had, zooveel het mogelijk was, zich van sijoe aanraking, die baar tegenstond, willen bevrijden. Met een dof gevoel, dat hij haar beieedigd had, zag ztj voor zich nit, zoo reden zij een half uur verder, totdat zjj eensklaps wederom een helling voor zich bemerkte. .Gij zult er wel treurig over zijn zeide h i, hare gedachte radend, op een toon als of hij nog altijd boos was en liet tegelijk daarop de zweep knallen. .Gjj moet mij u vrijwillig laten kassen en geen zakdoek." Zij zuchtte. .Na goed danzeide zij. .0, laat mij eerst mijn hoed halen." In het ooganblik, dat zjj sprak, was haar de hoed af- en op de straat gewaaid. D'Ur berville deed het rijtuig oogenblikkeljjk stil staan, en sprong dadeljjk af en zeide, dat hjj den boed wel zon balen; geljjktjjdig echter was Tes? ook reeds aan de andere zjjde eraf geprongen. Zy wendde zich haastig om en zocht den vluchteling op. .Gg ziet mgn liefje, 't is goed met je hoedje afgekomen!" zeide bij, terwgl bg over het achtereind van het rgtuig hcenleuntnde, „Maar kom nu, sljjg weer handig op! Wat moet dat beteekenen?" Tesz had den hoed weer opgezet, maar ver zette geen voet. .Neen mjjnheer," zeide zy, terwgl het rood weder op hare wangen verscheen en de tri omf flikkerde haar in de oogen, .niet meer naast u, als ik het om het zeggen heb." .Wat, gg wilt uw plaats naast mg niet meer innemen .Neen, ik zal loopen." Wg zjjn nog vyf of zes mijlen van Trantridge." .Dat hindert niet, al ware 't er ook dui zend. De wagen met koffers kemt ook nog," ,Je bent een sluw schepsel. Zeg eens ,tractaten (over de grenslanderijen en bet ikansal van Ter Neuz n) te verwerpen. Na jFrankrijk zijn grenzen voor het Hollandsch >;vee weder heeft geopend, behoort, meent jhet blad, België niet achter te blijven. Het aantal krankzinnigen in de krankzinnigengestichten hier le lande aanwezig, bedroeg op 1 Januari 1891, '92, '93 en '94 respectievelijk 6220, 6430, 6582 eu 6733. Het schijnt den doofsto ra men wielrijder Sutherland Roojaards, die, zooals bekend is, een reis door Europa per rijwiel doet, zonder een cent op zak, niet erg naar den vleesche te gaan. 'j Aan een particulier schrijven uit War schau, dato 21 October, ontleent Be Tele graaf het volgende Het succes in Rusland is zeer slecht, ans hij heeft daar nog niets verdiend, zoodat het hem daar erg tegenslaat, hij zeer ontmoedigd is en de reis alben door moed en stalen volharding kan vervolgen. De reis door Duitschland wordt door hem geprezen, de ontvangst in Rusland zeer gelaakt, zoodat hij hoopt spoedig dit land achter den iug te hebbes. Ook een jacht-avontuur. In de buurtschap ZUIDVEEN onder Steenwijkerwold, schoot een jager 'deze week een watersuip, die doodelijk ge troffen in een sloot neerviel. Juist op bet oogenblik dat de jager het dier wilde grij pen, schoot eene groote snoek toe, die met den buit in de diepte verdween. i Een hercules verslagen! De eigenaar van den circus-Martini te BERGEN—OP-ZOOM heeft bij een twist met den Hercules van zijn gezelschap, den sterken man zóó toegetakeld, dat deze naar het gasthuis en de dader naar de gevan genis moest worden vervoerd. De voor stellingen zijn tot nader order gestaakt. De postzegeldiefstal. Het oorspronkelijk bericht, dat een hoofdambtenaar van koloniën den postze geldiefstal zou hebben gepleegd, wordt door De let. bevestigd, maar door het Haag oprecht, hebt gjj den hoed niet mot opzet laten wegwaaien. Ik wil er mgn leven om verwedden, dut gg het met opzet hebt ge daan." Haar verstandig zwijgen bevestigde zjjn vermoeden. Vervolgeus begon hg te vloeken en haar te bezweren en probeerde alles, wat hem maar inviel, om haar idéé maar te doen veranderen. Plotseling draaide hij het paard om en trachtte haar terug te dryven en Tesz zoo tusseben een hek en den wagen te krygen. Hij kon echter zgn opzet niet uitvoeren, of hg meest haar bezee- ren. ,Gjj moest u schamen, zulke woordeu te gebruiken 1" riep Tesz toornig vanaf do hoogte van oen hoop steenen, waarop zy geklauterd was. .Ik wil Diets van je wa- ten I Ik haat en verafschuw je! Ik wil dadelgk naar myne meeder, dade ljjk D'Urbeiville's slechte luim bedaarde oo- genblikkelgk, toen hg de bare waarnam; spoedig lachtte hg hartelgk. .Goed 1" zeide hij, ,gg bevalt mrj boe langer hoe beter. Laat ons vrede sluiten. Ik zal je niets meer doen. Ik zweer het je bg mgn leven." Tesz kon evenwel niet meer overgehaald worden, op te stijgen. Zg had er evenwel niets op togen, dat bg naast haar voort stapte, zoo rukten zij langzaam op Trau- tridge aan. Van tijd tot tijd, toonde D'Ur berville een soort txotsche treurigheid bij de vermoeiende marscb, waartoe zg hrm gedwongen had. Zjj had hem nu wellicht kunnen gelooven; maar zg had het vertrou wen in hem verloren en bleef te voet, om erover na te denken of het niet beter was, naar moeder terug te gaan. Zg had in dezen nu eenmaal een besluit genomeu, en het scheen haar zwak en kin derachtig toe, het nu op te geven, wanneer er geen ernstiger redenen waren. Hoe kon zg voor de oogen harer ouders tred n, haar zaken terugnemen en het gansche plan, om de familie weder op te richten, om zoo'n kleingeestige oorzaak laten vallen? Weinige oogeoblikken later kwamen do schoorsteen van Tbe Slopes en Tesz' nieuwe woonhuis in het gezicht. HOOFDSTUK NEGEN. De gevleugelde gemeenie waarover Tesz de heerscheres, voedster, dokteres en vrien din was, had haar hoofdkwartier in eeu oud met stroo gedekt huisje, in een hoek staan de, die vroeger voor tuin gediend had, nu eenter eeu verwaarloosd pekje zijnde. Het huisje was begroeid met e;n groene sÜDger-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1895 | | pagina 1