PLAATSELIJK NIEUWS.
GEMENGD NIEUWS.
Als ik maar
De vergadering van b e-
langstellenden in en belanghobbenden
bij de instandhouding van den Jaar-
lijkschen Feestdag te Scbagen, ten zeer
ste betreurende het besluit van den
Raad dezer Gemeente, om afwijzend te
beschikken op het verzoek van bet
Bestuur der „Schager Harddraverij-
Vereeniging Westfriesland", om ten be
hoeve der Vereeniging eene subsidie te
verleenen van f 50, acht het zeer wen-
schelijk, met het oog op de belangen
van een groot deel der ingezetenen
van Schagen, aan dezen feestdag ver
bonden, dat pogingen in het werk wor
den gesteld, om den Raad van Schagen
op gemeld besluit te doen terugkomen,
opdat de gevraagde subsidie ten behoe
ve der Vereeniging alsnog worde ver
leend.
De Vergadering acht zich tevens ge
roepen, de wenschelijkheid tot het ver-
leenen der subsidie, hierbij nader te
motiveeren.
Het mag vaD algemeene bekendheid
geacht worden, dat voor de meeste in
gezetenen van Schagen, het marktwe
zen aldaar de voornaamste bron van
inkomsten is en evenzoo is het echter
ook bekend, dat in deze enkele week
markt geen voldoend bestaan wordt
gevonden en dat naast de verschillende
middelen om zich een bestaan te ver
zekeren, hetgeen bij de tegenwoordige
toestanden zeer velen moeielijk valt
de kermis en de feestdagen in deze
gemeente er toe kunnen en moeten
bijdragen, dat bestaan mogelijk te ma
ken.
Dewijl het niet valt te ontkennen
dat de voordeelen der kermis, door
welke oorzaken dan ook, de laatste
jaren zijn verminderd, is het zeker
noodzakelijk, zorg te dragen dat de
Jaarlijksche feestdagen blijven bestaan
en hunne aantrekkelijkheid blijven be
houden, opdat de zoo zeer noodige voor
deelen voor de ingezetenen, ook daarvan
niet verdwijnen.
Hebben vele neringdoenden daarbij
direct belang, evenzoo zijn er vele an
dere ingezetenen die er indirect belang
bij hebben; want juist daardoor worden
dikwijls de nog niet voldane rekenin
gen en andere betalingen voldaan ook
aan ben, die bij oppervlakkige beschou
wing weinig ol geen belang bij deze
feestdagen schijnen te hebben; terwijl
behalve de genoemde categoriën van
ingezetenen, er ettelijke onbemiddelden
zijn, die op zulk een dag, door hun klei
nen handel te drijven of door in dienst
te zijn bij anderen, minstens en het
is zeker niet gewaagd dit te beweren
een verdienste maken, even groot
als het bedrag van de kosten van het
vuurwerk, plus de gevraagde subsidie
der Harddraverij-Vereeniging.
Wordt somtijds beweerd dat die ont
brekende f 50.— zeer goed ook nog
kunnen bijeengebracht worden door de
direct-belaDghebbenden, dit kan onge
twijfeld eveneens gezegd worden van
alle Vereenigingen, welke gemeentelijke
snbsidie ontvangen en van sommige
zeker in veel sterkere mate, terwijl
daarbij niet vergeten moet worden,
dat er met inbegrip der gevraagde ge
meentelijke subsidie, toch nog een af
zonderlijk beroep zal moeten gedaan
worden op de offervaardigheid van
WORDT VERVOLGD.
de direct-belanghebbenden, boven en be
halve hunne gewone jaarlijksche bij
dragen, dewijl het niet mogelijk is,
wil men hier een harddraverij doen
plaats hebben, die de zoo zeer ge-
wenschte belangstelling zal wekken en
de vreemdelingen zal aantrekken,
om de prijzen te verlagen.
"Waar de Raad dezer Gemeente door
het plaatsen op de begrooting van een
post van f 200.- voor een vuurwerk,
in beginsel heeft aangenomen, dat de
jaarlijksche feestdag in deze Gemeente
gewenscht is, is bet een gunstige om
standigheid, dat er in onze Gemeente
een Harddraverij-Vereeniging bestaat,
die in aansluiting daarmede door het
doen plaats hebben eener harddraverij
op den dag, waarop des avonds het
vuurwerk van gemeentewege wordt
ontstoken, medewerkt, dien dag te ma
ken tot een waren feestdag, die Scha
gen tot eere strekt, doch waarvan het
al of niet voortbestaan afhankelijk
wordt gemaakt van de toekenning of
weigering der gevraagde subsidie.
Afgescheiden toch zelfs van de be
langen der ingezetenen, is de beschou
wing zeker gerechtvaardigd, dat de
Gemeente Schagen, die zoo zeer den
steun behoeft van de bewoners van
aangrenzenden en verder afgelegen ge
meenten, het zich tot een eer en plicht
mag rekenen, door het organiseeren
van zulk een feestdag de vele belang
stellenden van buiten aan zich te ver
plichten, om daardoor van haren kant
het bewijs te leveren, dat zij bereid is
ook met eenige geldelijke opoffering
harerzijds mede te willen werken,
Schagen te doen blijven.- de aantrekke
lijke plaats van bijeenkomst in Hol
lands Noorderkwartier.
Het is om bovengemelde redenen,
dat de vergadering, het Bestuur der
Schager Harddraverij-Vereeniging West
friesland uitnoodigt, zich nogmaals tot
den Raad dezer Gemeente te wenden
met het verzoek, de gevraagde subsidie
ad f 50. ten behoeve der Vereeniging
alsnog te verleenen."
kamer, een openbare uitvoering.
aangeboden, in ontvangst en uitgaaf al ui
tende met 18089,755 waarin begrepen
is eene som van f286.75* voor onvoor
ziene ni'gaven.
Na van den inhoud kennis te hebbpn
gegeven, besluit de Raad om de begroo-
ticg gedurende 14 dagen ter inzage te
doen liggen en daarna aan Heeren Gede
puteerde Staten ter goedkeuring aan te
bieden.
Benoemd tot machinist
san het stoomgemaal van bet Ambacht
van Westfrieslaod g*naamd Geetlmer-dm-
baehtle AART8WOÜDE, de heet Drost
2e kl. machinist K. Marine te Nieuwediep.
Verslag der buitengewo
ne algemeene Vergadering der Schagtr
Harddraverü-Vereeniging West
friesland, gehouden op zondag 17 No
vember 1895, des nammiddags te 3 ure
in het Noord Holl. Koffiehuis van den heer
D van Itcuirer, n»*r aanl idirg van de
afwijzende beschikking op het ver
zoek betreffende de gemeente—subsidie ten
behoeve der Vereeniging.
Aanwezig 35 leden.
De voorzitter, Winkelopent de
vergadering, met de leden dank te zeggen
voor hunne talrijke opkomst. Spr. ge
looft dat het ongeval, der vereeniging over
komen, het schipbreuk lijden der aange
vraagde subsidie, door alle aanwezigen
wordt betreurd, daar toch de vereeniging
beoogt in de eerste plaats het behartigen
van de belangeD van Schaget. Spr. oor
deelt het het beate, ten einde de aanwezigen
een overzicht van de zaak te geveD,
de notulen van de vorige bestuursverga
dering voor te lezen.
Hieraan wordt door den heer W. Rog
geveen Ct. voldaan.
Danrna nam de voorz. nogmaals het
woord Overzien wij den toestand dezer
kwestie, dan geloof ik, dat het raadzaam is,
v»n uit deze vergadering een stem te doen
opgaan, bij wijze van een motie uitgespro
ken in een adres; welk adres den raad
zal worden aangeboden en waarin we
derom op subsidie zal worden aangedron
gen, omdat het verleenen der subsidie
werkelijk in het belang van Schigen is.
Spr. vertrouwde dat de raad gunstiger op
dit adres beschikken zal, te meer, daar
de vorige raadsvergadering niet voltal
lig was.
Daarop werd het volgende adres voor
gelezen
„Schagen, 17 November 1895.
h cft rei ds op «hu »nd-re plaats gestudeerd
en moet hier grootendeels in de geheimen
der melkerij worden ingewijd Js.
hij is een fl)n beer. Ztin vader is de domi-
né Clare van Emminster, een plaats, die vele
mijlen van bier verwijderd ligt.*
,0, ja, ik heb reeds van hem gehoord"
antweorde Tess, die weder geheel wakker
geworden was; „hij is een zeer ernstig, ker
kelijk man, niet waar?"
„Ja, dat is bij de ernstigste man
in geheel Meesey, zooals men zegt, de
laa'ste die de oude leer verkondigt der zoo
genaamde red*»r-kerk, want hier behooren
bi na allen tot de hoog-kerk. Alle zijne
tomn, uitgezonderd onze mijnheer Clare,
zijn ook geesielijken.*
Tesz was niet nieuwsgierig genoeg, om
in dit uur nog te vragen, waarom mijnheer
Clare, die zich hier bevond, niet geestelijke
geworden was evenals zijne broeders, eu
sliep langzaam weder in. De woorden harer
lotgenoote losten zich op ia een droom over
de kaagkamér, het melkhok eu het melken,
en daarin speelde mijnheer Angel Clare een
groote rol.
HOOFDSTUK HL
Angel Clare verheft zich voor ous van uit
het verleden na juist niet als een geheel
bekende figuur.
Hg was de jongste soon zijns vaders,
een arme ge» stelijke, Ban bet andere einde
van het graafschap wonende en in de mel-
kerjj Talbothayg voor zes weken geleden
aangekomen, nadat hij reeds op verscheidene
andere boerderijen zich opgehouden had
zijn doel waB practische ervaringen op te
doen in de meest verschillende takken van
het landbouw-werk, om later naar de kolo
niën te gaan, of zelf een boerderij te drg-
ven, zooals de omstandigheden het met zich
zonden brengen.
Zgn intrede in het landbonwvak was
een schrede op de loopbaan van den jongen
man, die noch door hemzelf, noch door ie
mand anders vooruitgezien geworden was.
Mijnheer Clare Senoir, wiens eerste
vrouw gestorven was, die hem eene dochter
had achtergelaten, had zich reeda op ge
vorderden leeftijd voor de tweede maal in
het huwelijk begeven. Wel wat tegen alle
gedachten iB, had zgn tweede vrouw hem
drie zonen geschonkeD, zoodat tusachen An
gel en zijne vader een geheel geslacht
scheen te ontbreken. Van deze drie kna
pen, was Angel de eenige, die de nniversi-
teit niet btzocht, ofschoon men van hem
reeds vroegiijdig gelooide dat eeD acade
mische opvoeding goede vrachten bij hem
bou dragen.
Twee of drie jaar voor Angel'a bezoek op
de dansplaais te Marlott, toen hij de school
verla'en had, en zijne studie thuis verder
vervolgde, kwam er een pak boeken aan
huis van den ouden predikant, gericht aan
den gees telgken James Care. Nadat de Vi-
caria bet geopend bad, vond ht) daarin een
boek, waarvan hij eenige bladzijden lis. Op
gewonden sprong hij op en ging dadelijk
naar den winkel met het boek onder den
arm.
„Waarom hebt gij mij dat boek gezonden?'
vroeg bij eruBtig terwijl hij het boek toon
de.
„Het was besteld, mijnheer 1*
„Noch door mij, noch door iemand, die
met mij in verbinding staat, kan ik geluk
kig zeggen.*
De boekhandelaar zag in zijn bestelboek.
„Er is een verkeerd adres opgekomen
mijnheer!* zeide hij. „Het was besteld door
mijnheer Angel Clare en had aan hem moe
ten worden gezonden.*
De dominé deinsde terog, als was hij door
een reptiel gebeten. Bleek en verstoord
kwam hij thuis eu riep Angel dadelijk bij
zich.
„Zie dit boek eens aan, mijn jongen
zeide hij. „Wat is jou daarvan bekend.*
,lk heb het besteld,* antwoordde Angel
kalm.
„Tot welk doel?*
,0m het te lezen.*
„Hoe kant gij er aan denken het te le
zen".
„Waarom niet? Het is een systeem over
filosofie en nog Dooit is een zedeknndig of
godsdienstig werk verboden waar geweest.*
„Zedeknndig is het, dat kan ik Diet loo
chenen, maar Godsdienstig? En voor n, die
dienaar des Heiligen Evangelie wilt wor
den, is bet niet geschikt.*
„Daar gij daarover nn toch eenmaal zijl be
gonnen vader,* antwoordde de zoon met een
angstige beweging in bet gelaat, „zoo wil
de ik u zeggen, eens voor altijd, dat ik mij
in dit opzicht niet zal laten bevelen. Ik
vrees, dat ik niet met een rein geweten
geestelijke zal konnen worden. Ik hond van
de berk, zooals ik van mijne ouders hond.
Ik zal steeds een warme toegenegenheid voor
haar blijven koesteren. Maar ik kan niet,
zooals dat geeischt wordt, mg met geheel
mijn hart aan den heiligen dienet overgeven,
zooals mijne broeders het doen.*
Het was den eenvondigen vader nooit in
gevallen, dat één van zgn tafel, één van
zijn vlecsch en bloed tot zoo iets zon kan
nen geraken. Hij verstomde, gevoelde zich
ontmoedigd, tot geen har,delen in staat.
Wanneer Angel geen domicé wilde wordeD,
wat moest hij dan op de universiteit doen?
De universiteit tot iets anders te gebruiken,
dan om geestelijke te worden, kwam den
ouden man zelfs niet in de gedachte. Hij
was niet bloot een religiens man, maar een
werkelijk vroom menscb, vast in zgn geloof
niet genegen de raak nit te leggen naar
eigen idee, maar nog strikt volgens de onde
leer. Biddend en smeekend, vermanend en
overredend, trachtte hij Angel tot aadere
gedachten te brengen, m^r te vergeefs.
fik geloof," zoo vervolgt voorz., vdat
in dit stok, door het bestnnr opgesteld,
genoeg is aangevoerd, wat nogmaals onder
de aandacht van den raad moet worden
gebracht, en zal het ft meest afdoend zijn,
deze motie nn te bespreken.'
De heer v. Rossem zou dit adres ter
teekening willen zien nedergelegd.
Voorz. vindt het 't raadzaamst, deze
kwestie zoo zoetjes mogelijk van de baan
te helpen. Spr. gelooft, verstandig te doen,
deze zaak niet uit te spinnen en maar met
zevenmijlslaarzen over ve'e zaken heen te
stappen en een nieuwen weg, maar ook
den zachtsten weg in te slaan, die de vriend
schapsband in onze kleine gemeente niet
verbreekt, maar eerder aanhaalt.
De heer W. Roggeveen Cz. zon er vol
strekt geen bezwaar inzien, deze lijst ter
teekening te leggen, daar er toch nog ve
le personen zijn, die door omstandighe
den verhinderd zijn de vergadering bij te
wonen en die toch zeer gaarne dit adres zon
den willen onderteekeaen. Spr. zou het
goed oordeelen, dit adres tot Donderdag
a. s. ter teekening neder te leggen.
De heer Melchior oordeelt dit niet ad
rem, daar dan deze lijst geen presentielijst
meer zon blijven.
De heer P. Ruis Jt. vraagt hierna ft
woord. „Wanneer ik het woord vraag,"
zoo zegt Spr., „dan wil ik eerst betuigen,
dat ik, war de belangstelling betreft voor
dezen feestdag, niet onder doe voor ieder
andermaar het is de groote vraag, of
het niet in het werkelijk belang der ver
eeniging is, de prijs, voor de harddraverij
uit te loven, te verlagen. De resultaten
toch die zijn verkregen, zijn luttel; niet
meer dan 6 of 8 gedresseerde beestjes
uit de eeue of andere stoeterij komen als
om 't zoo eens te zeggen, gemak
kelijk den buit verdeelen. Waarom
met eens een harddraverij georganiseerd
op ondhollandsche wijze, met verlaagde
prijzener zijn altijd nog wel liefhebbers,
die hunne paarden voor hardloopen willen
dresseereu, en, zoo zegt Spr., velen zijn
het ten dien opzichten met wij eens.
Voor 6 of 7 paarden zulk een groot be
drag op te offeren, vindt Spr. niet aan te
bevelen. Wanneer er eens een prijs van
f 150.en een premie van f 50.— werd
uitgeloofd, zou dit volgens Spr. nog de am
bitie der omliggende lui opwekken. Te-
genwoordig is de harddraverij van weinig
beteekenis en de lager gestelde prijzen
zouden de burgers ook ontheffen van hoo-
ge bijdragen. Spr. gelooft verder dat het
in de toekomst niet beter zal worden; zon
het voor dit jaar gaarne als proef willen
zien genomen; dan behoefde men nn niet
bij den raad aan te kloppen en wanneer
het niet ging, dan zon men later met des
te meer aandrang om subsidie kunnen
vragen.
De voorz. beweert daarna, dat hetgeen
de heer Buis daar heelt aangevoerd, niet
aan de orde is. Krachtens de geschiedenis
moet, zoo vervolgt Spr., de harddraverij
plaats hebbeD, zooals zij tot dus verre
gebonden is, en die naar de meeDing van
het geheele bestuur, gehouden is op die
manier, zooals zij die het beste oordeelde.
Dan nog is de Alg. veigadering daar,
waar ieder lid zijne meeniDg kan niten
en het bestuur naar haar inzien den besteD
weg kan aanwijzen.! Velen, heeft u ge
zegd heer Bnis, zijn het met u eens; maar
ik kan gerust zeggen: ook velen staan te
dien opzichte aan onze zijde. Het eenige
wat wij bier in ft oog hebben te houden,isbet
groote belang; dat de harddraverijdag blijlt
de beate dag voor Schagen, en tevens"is het
aan het bestnur der Harddraverij en niet
aan den raad om te beslissen over de wijze, op
welke de harddraverij zal worden gehouden.
Zelfs wanneer wij het harddrsverijbndget ver
minderden tot f 250., dat is de helft onge
veer van het tegenwoordige, dan nog zon
ik zeggen, moeten wij snbsidie vrogm aan
den raad, daar het een zaak is van alge
meen belang; het gemeente-bestuur geeft
toch ook immers snbsidie aan andere za
ken, en de subsidie aan de harddraverij
is billijk. Westfriesland heeft recht op die
f 50Buiten deze subsidie om, moeten
wij toch meer steun hebben van de be
langhebbenden; waartoe nu die belang
hebbenden geheel nit te putten, zoo
dat zij zouden zeggen: flaai die harddra
verijdag maar blijven?" 't Moet voor de
bargers een dag van verdiensten blijven,
en om die reden hebben wij subsidie
gevraagd. Men heeft dien dag in den Raad
wel alle belang ontzegd; maar dat is een
gril geweest en daarom zullen wij ten twee
de male om subsidie aankloppen, opdat
men daar van zijn dwaling terngkome.
Mocht de Raad het voor de tweede maal
afstemmen, dan zouden er natuurlijk
andeie wegen moeten worden bewandeld;
maar dit is vooralsnog niet aan de orde.'
Spr. wil daarop de motie nogmaals zien
voorgelezen.
De heer Buis is van oordeel, dat zijn
voorstel wel aan de orde is en dat vroe
gere door het bestaar genomen besluiten
door de vergadering kunnen herroepen
worden, als de vergadering dat wil, en hij
zou niet weten waarom, als men f 75.— min
der wil laten verdraven, daarop niet zou
kunnen wordon teruggekomen.
Daarop wordt het debat over het voor
stel P. Buis Pz. geopend.
De heer G. Muis wijst nu vervolgens
den heer Buis op zijn idee, om meer paar
den te krijgen en daarom een harddraverij
te doen honden van inlandsche paarden,
dat znlks door het bestuur is geprobeerd,
een jaar geleden, en toen was het aantal
dravers 6 a 7 en de dit jaar op denzelfden
voet gehonden harddraverij telde eveneens
een zes of zevental deelhebbers. En een
harddraverij te houden om een prijs van
f 150.zooals te Heer— Hugowaard b.v.
daar ziet Spr. eveneens geen voordeel iü,
daar de harddraverij te Hterhugowaard ook
van nul of geener waarde is, en nog lager
te gaan, is geheel ondoenlijk. Spr. wijst
daarvoor op Zijdewind en de harddraverij
in de Zijpe, welke men bijna niet hoort
opnoemen. Neen, Spr. gelooft, dat een hard
draverij om een flinken prijs en niet een
zoogenaamde bóeren-harddraverij veel
volk naar Schagen lokkeu zal.
De heer Van Rossem is het geheel
eens, met hetgeen in deze kwestie terecht
in de Schager Courant is opgemerkt, dat
al ij de prijs hoog of gering, men toch
subsidie van den raad moet vragen, daar
anders al de onkosten door de goedgezin-
den alleen worJen gedragen.
De heer WRoggeveen Cz. laat er voor
al den nadruk op vallen, dat hij het vol
maakt met den heer Muijs eens is. Spr.
weel zeker, dat als het geschiedde zooals
de heer Buis dat wil, het hoofddoel, het
brengen der vreemdelingen naar Schagen,
geheel verloren zon gaan. Spr. gelooft
dat dit alleen kan geschieden, als beste
dravers hier komen, Spr. is er vait van
overtuigd, dat men op dit oogenblik ver
keert in een overgangsperiode, en dat
alle inlandsche dravers zullen verdwijnen,daar
zij 't met geen mogelijkheid tegen de buiteu-
landsche dravers kannen uithouden. Eu
dat men alleen door goede prijzen nit te
loven, de belangstelling op dit punt zal
kunnen levendig houden, f 100 te laten
verdraven, is even goed als flOOin't water
te werpeD, en met tweede klasse dravers zal
men niet kunnen verkrijgen wat men be
oogt een massa menschen te brengen naar
Schagen, wat dit jaar, ondanks de ongun
stige omstandigheid, van den volgenden
dag feest te hebben in den Anna Paulow-
na, nog in meerdere mate dan vorig jaar
is geschied.
Voorzitter wil vervolgens het voorstel
P. Buis Jz. in stemwing brengen en meent
uit het luid applaus te mogen hebben op
gemaakt, dat de harddraverij in den ge-
wenschten geest is gehouden. Hij stelt voor
dat in het adres aan den raad zal worden in-
gelascht de verklaring: dat de wijze,op welke
tot heden de harddraverij is gehouden,door de
vergadering als de meest gewenschte wordt
beschouwd.
De heeren MelchiorMuijs en Rogge
vee*verzetten zich daartegeD, daar het
voorstel Buis niet heeft gestaan op het
convocatie—biljet en das door afwezige le
den onwettig zou kunnen worden ver
klaard.
De heer P. Buis Jz. wijst er nogmaals
op, dat het als proef zon knnnen geschie
den dit jaar, en als het niet giDg, men
het volgende jaar met recht om
subsidie zon kunnen vrageD.
Hierna wordt het adres nogmaals voor
gelezen en worden door den voorz. de namen
der aanwezigen afgeroepen en wordt bepaald
dat de vergaderden door het zeggen van
voor of tegenhunne instemming met dit
adres zullen betuigen. Door alle
aanwezigen werd daarop hunne instem
ming met den inhond van het adres betuigd.
Daar de algemeene rondvraag niets op
leverde, sloot de voorzitter onder een woord
van dank voor de talrijke opkomst en
nadat hij de belangen der vereeniging in
ieders behartiging had aanbevolen, de
vergadering.
Zondagavond gaf ten lo
cale ëres de heer Jh. Roep met zijne
gymnastiekklassen, en welwillend bij-
gestaan door de Schager-Eederijkers-
Hetgeen de heer Roep ons door zijne
jeugdige leerlingen heeft doen aanschou
wen, werd met correctheid en netheid uit
gevoerd.
De oefeningen waren volstrekt niet bo
ven bet bereik der jeugdige beoefenaars en
geheel geschikt voorhetg;een er mede be
oogd wordt; de ontwikkeling van het
lichaam en uitspanning op prettige en
gezonde maDier.
Het tooneelstukje ,de Bootmansjongen*
werd gegeven, op eenvondige, onopge
smukte, kinderlijke manier. Het zich
vrijer en gepastsr leeten bewegen van de
kleinen in ft publiek, tan zeker aanbeve
ling verdienen.
De Huwelijksadvertentiegegeven door
de Schager Rederijkerskameris een klucht
spel, met somtijds vermakelijke oogenblik-
ken. 't Spel der acteerende dames en
heeren was over ft algemeen, vrij en on
gedwongen. Enkele verkeerde manieren,
bij het zich bewegen in de groote wereld,
schijnen evenwel nog aan de aandacht der
spelenden te zijn ontsnapt.
De rolvastheid der leden liet ditmaal
eenigszins te wenschen over.
De te Parijs gepakte kas-
siar van de Sociité générale pour faveriser
Vndustrie nationaleis De Hennin gehee-
ten. Hij heeft ongeveer 2616000 fr. ont
vreemd. Natuurlijk niet in eens. Het blijkt,
dat hij reeds een tiental jaren speculeerde,
niet alleen te Brussel maar ook te Parijs
en dat hij zijn verliezen telkens dekte door
een greep in de kas zijner Maatschappij.
Men verzekert, dat de deposito's onge
deerd zijn, zoodat alleen de bank de scha
de zal dragen, maar eeD ander bericht zegt,
dat er 7 ton aan de depositos ontbraken.
Volgens ie Indépendance zou de zaak aldns
ontdekt zijn. De directeuren hadden be
sloten, dat men niet meer den 2500000
francs in kas zon honden. Gedurende de
vorige week steeg dit bedrag echter tot
4000000 francs. Den kassier werd toen ge
last 1500000 francs naar de Nationale
Bank te brengen. Dit deed hij, maar toen
vertoonde zich het verschijnsel,dat de kas ge
heel leeg was. De Hennin vond het toen
verstandiger België te verlaten. Doch men
was hem snel op het spoor en de politie
vond hem te parijs in het Hotel de la
Gare in de rue de Dnnkerque, waar hij
onder den naam Bechut zijn intrek had
genomen. De heer De Hennin, die tot een
deftige Brusselsche familie behoort, had
tot dusver zijn werk steeds tot genoegen
zijner chefs verricht en werd voor een
trouw beambte gehouden. Hij had 50000
frs. salaris I
Daar hij zeer geregeld leefde, had nie
mand iets dergelijks van hem vermoed.
Bij zijn aanhouding heeft hj direct be
kend.
De Bank, die frs 60 millioen kapitaal
heeft, wordt door den diefstal niet ge
schokt.
John Forrester zat naast het bed van
Ella Johnston, het meisje dat hij liefhad
en dat nu zijn vrouw 'reeds zou zijn, als
zij niet overvallen was door die ziekte, die
haar largzaam doodde.
Ziju vingers omklemden haar pols en
zijn oog was droevig, toen hij haar daar
zag liggen en zijn hart werd vervuld van
treurigheid als hij besefte, hoe machteloos
zijn wetenschap was, om het eene wezen,
dat hij het meest in de wereld liefhad,
te genezen.
JohD Forrester wachtte op zijn vriend en
collega, dr. Bradby, op wiens ervaring en
juist inzicht hij nog altijd een kleine hoop
had gevestigd. Maar als hij dan weer keek
naar Ella, dan wist hij toch in zijn hart,
dat, met de hoogte waarop de medische
wetenschap op dat oogenblik stond, er geen
genezing was voor de ziekte, die het lieve,
mooie meisje al eenige maanden in haar
klauwen had en langzamerhand het leven
deed eindigen.
Hij hoorde een rijtuig aankomen, en
voor het huis stilhouden. Het onmiddellijk
daarop volgende geluid van het dichtslaan
van het portier overtuigde hem dat het zijn
vriend was en hij verliet de kamer om
hem te ontvangen. Een zwijgende handdruk
en daarna onderzochten de beide doctoren
de ademhaling, de pols, en de temperatuur
van de patiënte- De verpleegster apart ne
mend vroeg dr. Bradby hoe de morgen
geweest was.
„Ze heeft twee aanvallen gehad, sedert
n de laatste maal hier was, maar de
laatste was de ergste van allea en ik ben
er van overtuigd, dat de morfine geen
uitwerking meer op haar heeft. Kan n
haar niet wat anders geven om de pijn te
dooven
,We zullen zien wat we doen kunnen
we zullen zien", antwoordde Bradby
ernstig.
„Het doet me zoo zeer, haar zoo te
zien lijden", vervolgde de vrouw. /Ziet
u, mijnheer, behalve gisteren en vandaag,
heeft ze voortdurend nog een beetje ge
sproken, meestal dr. Forrester, en ze
was zoo blij en zoo dankbaar wanneer er
iets voor haar gedaan werdaltijd glim
lachte zij, wanneer ik haar de medicijnen
gaf. Maar nu schijnt ze aan niets ander»
te kannen denken, dan aan de pijn
De zuster hield op, bijna weenend.
De doktoren gingen naar de ziekenka
mer terug, om Ella te onderzoeken, die
vreeselijk steunde, wanneer door de min
ste beweging die zij maakte, haar pijn
weer verergerde.
