Donderdag 28 November 1895.
39ste Jaargang Fo. 3049.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Uitgever J. WINKEL
Bureau: SCHAOElï, liaan, D 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Atzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
GemeenteSc hagen.
Bekendmakingen.
verleent vergunning,
Burgemeester en Wethouders van
Schagen
Gezien art. 20 van de politie-Ver-
ordening dezer gemeente.
Brengen ter algemeene kennis, dat
bij gelegenheid der zoogenaamde Ven-
leillliarkt, op den 28 dezer, de aan
gevoerde paarden en veulens van het
marktterrein moeten zijn weggevoerd,
vóór des namiddags 4 ure.
Overtreding van het vorenstaande
wordt gestraft met eone boete van ten
hoogste tien gulden.
Schagen, 26 November 1895.
Burgemeester en Wethouders voorn
S. BERMAN.
de Secretars,
DENIJS.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
AllEltCl
t
AinrtBiiUE- LuiMil
De BURGEMEESTER der gemeente
SCHAGEN;
Gezien de artt. 8, 10 en 145 van de po
litieverordening dezer gemeente,
aan de tappers, om bij gelegenheid der
veulenmarkt op Donderdag, den 28
November a. s. te tappen, muziek te laten
maken en danspartijen te houden lot des
nachts één ure.
Schagen, 23 November 1895,
De Burgemeester voornoemd,
S. BEKMAN.
HARKT-POLITII.
Bij kon. Besluit van den
23", is benoemd tot officier van Jus
titie bij de arr. rechtbank te ALK
MAAR, de beer mr. J. C, baron Baud,
thans substituut-officier van Justitie bij de
arr. rechtbank te Amsterdam.
14. VAN
Thomas Hardy.
Derde Boek.
Toen Angel weggegaan was, bleef Tesz
nog een poosje staan en strooide in ge
dachten de laatste bloemen om zich heen;
vervolgens echter ontwaakte zij uit bare
droomerij, knorrig op zichzelve.
Voor dom, oliedom moest hij haar wel
honden. In een bui, dat zij gaarne alles
gedaan zou hebben, om hem te behagen,
herrinnerde zij zich dat, wat zij vroeger
zelf had trachten te vergeten hare ver
wantschap met de ridderlijke familie D'Ur-
bervilles.
Hoe onnut deze verwantschap ook voor
haar geweest was, zij zou ditmaal toch wel
een gunstiger indruk op Angel uitoefenen
en tengevolge hebben, dat hij haar met
ontzag en eerbied zou behandelen.
Voor Tess het evenwel waagde, deze ont
hullingen te doen, hoorde zij den boer eerst
omtrent dit punt uit, en vroeg hem of mijn
heer Clare veel eerbied voor oude graven-
families had, wanneer zij hun geld en land
verloren hadden.
„Mjjnheer Clare,* antwoorde de melkboer,
„is een oproerige vrijgeest hij gelijkt niet
het minst op zijne familie, en wanneer
er iets is, dat bij geriDg schat, zoo is het
dat, wat men een oude familie noemt. Hij
zegt: het is zeer verstandig, dat die onde
familiën vroeger het hnnne hebben gedaan
en nn niets meer te zeggen hebben. Daar
zijn de Villeks, de Dronkaards, de Greys,
de St. Qointins, de Hardys en de Goulds;
zij bezaten eens hier alle landerijen en kas-
teelen; nn zijn zij allen geen knip
meer voor den neus waard. Onze kleine
Retty Riddle hier, gij kent haar wel, zij
stamt van de Paridelles af die oude fa
milie, wie de landgoederen rondom Kings
Hintoch toebehoorden, die nu het eigendom
zijn van den graaf van Wessex. Nu mijn
heer Clare heeft dit ontdekt en heeft het
arme meisje dagenlang bespot. Ja, zeide
bij tot haar, gij zult nooit een goed melk
meisje «orden. Uwe kunstvaardigheid is
reeds voor eeuwen terug in Palestina te loor
Regaan en stil en bleek moet gij duizend
jaar liggen om krachten voor nieuwe daden
te verzamelen. Den volgenden dag kwam
«w knaap, om werk te vragen, zijn naam
Op de oude wijs.
Gisteren kwamen te MAASSLUIS twee
kooplieden in den winkel van Meulman en
kochten een stukje kaas. Terwijl de win
kelierster bezig was, klaagde een der bei
de kooplieden over geldgebrek en bood zij o
horloge te koop aan, dat daarop door den
ander voor 75 ct. gekocht werd. Nn had
de verkooper van het horloge ook nog een
lap laken te koop, die volgens zijn zeggen
esne waarde had van 80 gulden. Na lang
loven en bieden werd de lap laken door
den ander gekocht voor 30 gulden. Maar
de kooper had geen geld genoeg bij zich;
bij zon even geld gaan halen (hij woonde
volgens zijn zeggen op de haven).
De verkooper zou maar even wachten.
Dit wachten duurde den verkooper wat
lang en daarom verzocht hij de winkelier
ster hem het geld te willen voorschieten.
Hij zou dan de lap laken achterlaten tot
de kooper kwaoi. De winkelierster voldeed
aan dit verzoek en men begrijpt de rest.
Het laken bleek geen vijf gulden waard
te zijn.
Zondagavond heeft aan
het station te WEESP een vreeselijk on
geluk plaats gehad. In den locaaltrein, die
om ongeveer 7 uur te Weesp arriveert,
bevond zich een inwoner dier plaats, die,
daar hij was gaan slapen, niet had gemerkt
dat de trein aan het station WteBp had
gestopt. De trein was al iu gang, toen hij
zijn verzuim bemerkte. Wellicht nog alaap-
dionken, trachtte hij toen uit den trein
te springen, met het ongpiukkig gevolg
dat hij de waggons midden over zijn
iichaam kreeg. De ongelukkige was on
middellijk een lijk. Daar een wagen door
den schok was ontspoord, had de trein
een oponthoud van een nnr.
(Tel.)
Dinsdag werd aan de re
dactie van de Tweotsche Ct. een kop van
een Duitsche pijp vertoond, die gevonden
was in de maag van een snoek, gevangen
in de Gongarijper poelen en wegende 8
kilo. De pijpekop, een van de grootste
soort en pl.m. 15 c.M. lang, was geheel
ongeschonden.
De ^plattelands-club',
was Maxtoen wij hem naar zijn van
vroegen, antwoordde hij, dat hij daarvan
nooit iets had gehoordtoen wij hem vroe
gen, hoe dat kwam, antwoordde bij, dat hij
geloofde, dat de zijnen nog niet lang genoeg
bestonden om een toenaam te hebben. Jij
bent mijn man, riep de heer Clare toen
uit, opspringend en hem de hand schud
dend, ik heb groote verwachtingen van joa.
Hij gaf hem nog een halve krooD op den
koop toe. O neen, oude familiën kan hij
niet uitstaan.*
Toen de arme Tesz dit alles geboord had,
was zjj maar blij, dat zij met geen enkel
woord van hare hoogadellijke bloedverwan
ten had gesproken. Hetgeen zij nn van
den heer Clare te weten was gekomen,
leidde er toe, dat zij geloofde, dat bij alleen
belaDg in haar stelde, omdat zij van nede
rige afkomst was.
HOOFDSTUK V.
Het jaargetijde schreed verder en ging
voorbij. Een nieuw jaar bracht nieuwe
bloesems, bladeren, bloemen, nachtegalen
en meer dergelijke heerlijke scheppingen
der natuur. De stralen van de zon ver
warmden en koesterden van baar opgang
tot haar ondergang, de knoppen, deden de
zen opspringen, gernischloos de bloembla
deren zich ontplooien en heerlijke geuren
door het luchtruim verspreiden.
In de huishouding van den melkboer
Erick leefde men vredig en welgemoed, ja
vroolijk verder. Zoo verging de tijd, waar
in de jeugd het eenige schijnt te zijn, dat
zich buiten doet gelden. Tesz en Ciare be
studeerden onbewust elkanders persoon,
ieder balanceerde op het einde zijner eigene
verlangens, schijnbaar nog niet daardoor in
boeien geslagen. Intnsscben naderden zij
elkander onder een ODweerstaanbaren drang,
zoo zeker als twee stroomen in één
dal.
Tesz was nog nooit zoo gelukkig geweest
ais nn en kon het mogelijker wijs ook
nooit weder zoo zijn. Zij paste zoowel
lichamelijk als geestelijk in haar nienweo
werkkring; het plantje, dat rijn wortel in
de geboorteplaats in een gifiigen bodem bad
gedrongen, was in een gezonde, diepe aarde
overgeplant. Bovendien stonden zij Clare
niet uitgezonderd nog op de grens tos-
schen behagen en liefhebben, waar geen
stem ons angstig afvraagtWaarheen zal
dit alles oos voeren? Wat zal de toekomst
ons brengen Hoe staat het met mijn
j verleden?*
Tot nu toe was Tesz voor Angel Clare slechtB
geweest het reine meisje uit den vreemde
bestaande uit een aantal leden van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal, ver
gaderde donderdagavond van 81 (U/jour
in het gebouw dier Kamer. Tegenwoordig
waren de afgevaardigden: F. Lieftinck
(Franeker), mr. H. Sineenge (Meppel), A.
Smit (Ridderkerk), mr. E. A. Smidt H.Jzn,
(Veendam), J. Zijp Kzn. (Enkhnizen), B.
L.Tijdens(Winschoten),G. Zijlma(Znidhorn),
A. Knijff Hzn. (Bodegraven), J. Meesters
Rzn. (Steenwijk), W. H. Houwing (Wol-
vega), mr. E. Schaafsma (Dokkum), J.
Schepel (Appingedam), mr. J, G. van
Deinse (Hontenisse), mr. P. G. J. EeD-
neqnin (Oosiburg), dr. P. H. Roessingh
(Emmen) en mr. F. F. Willinge (Assen).
(Bagbl.)
Bij Kon. be slu it is be-
noemd tot rechter in de arrondissements
rechtbank te AMSTERDAM, mr. C. W.
Volgraff, thans rechter in de arrondisse-
ments-rechtbank te Alkmaar.
De vermiste knaap.
Tot dnsver zijn alle nasporingen naar
den te ROTTERDAM vermisten school
knaap vergeefs. Van particuliere zijde is
een premie uitgeloofd, voor hem die vol
doende aanwijzigingen aangaande het lot
van den knaap doet.
Een treurig ongeluk had
zondagmorgen nabij ILPENDAM plaats.
Een werkman uit de Ridderstraat aldaar,
was met e nige kameraden aan het vis-
scVn in het Noordhollaodsch Kanaal. Een
visch uit het water willende halen, werd
hij door den hevigen wind achterover ge
worpen en door de locomotief van een
stoomtram, die juist voorbijsnelde, gegre
pen en vermorzeld. De ongelukkige laat
een vrouw en zes kinderen na.
De tram ondervond eenige vertraging
doordat een wagen uit de rails was ge
sprongen.
Tegen mr. F. A. v. H. te U-
TRECHT is bij den officier van justitie te
Amsterdam een aanklacht ingediend door
een zekerem ejuffrouw Heider, wegens ver
duistering van een haar toekomend bedrag
van f 1300 in gereed geld en'van een schold-
vordering groot f 2000, welke hij voor
een liefelijke, warme verschijning, welke
eerst sedert kort een factor in zijn leven
was geworden. Derhalve veroorloofde hij
zijn gemoed, zich met haar bezig te houden,
in de meening, dat zijne vooringenomenheid
alleen daaruit voortsproot, dat hij als mensch
zich gevoelde aangetrokken tot een echt
frisch, onvervalscht vrouwelijk wezen.
Zij ontmoetten elkander voortdureod; dat
kon niet anders. Zjj ontmoetten eikan
der gewoonlijk in de vroegte, wanneer de sche
mering haar violet en rooskleurig licht over
de aarde giet; want men moest op de boer
derij vroeg, zeer vroeg opstaan. Vroegtij
dig begon men reeds te melken en voor
dien tijd moest bet afroomen van de melk
van den vorigen avond reedB geschied zijn.
Gewoonlijk trot de een of andere het lot,
de overigen te wekkenen daar Tesz het
laatst gekomen was en men weldra bemerk
te, dat zij niet over bet geratel van den
wekker heensliep, zoo viel gewoonlijk dat
baantje haar ten deel. Nauwelijks was het
drie geslagen en de wekker afgesnord, of
zij verliet haar kamer en snelde naar de kamer
van den boer, steeg de ladder naar ADgels
kamer op, om deze met halfluide stem te
wekken, om daarna hare vriendinnen wak
ker te maken. Gedurende den tijd, dat Tesz
zich aankleedde, was Ac gel reeds buiten in
de frisscbe lucht gegaaD. De andere meis
jes en de boer, legden zich eerst nog eens
op de andere zij en verschenen gewoonlijk
een kwartier of een half unr later.
Daar zij beiden zoo dikwijls wellicht
nn juist niet altijd toevallig - de beide per
sonen waren, welke in hnis het eerst op de
been waren, zoo scheen het hen balden som
wijlen toe, alsof zij de eenige personen op
de wereld waren. Zij gevoelden zich als
Adam en Eva in het parijdp, wanneer zij
gezamenlijk naar buiten stapten, in dat in
schemering geholde landschap.
Zoodoende maakten zij op elkander een
diepen indruk. Zij was voor hem niet lan
ger het melkmeisje, maar zijn ideaal der
vrouw. Hij noemde haar schertsend, Arte-
mis, Dc meter en andere verheven namen,
die zij niet aangenaam vond, omdat zij ze
niet begreep.
„Noem mij Tesz*, zeide zij over haar
schouder heeD, en bij deed het.
Later op den dag, scheidden zij weder, om
ieder hunne werkzaamheden te gaan ver
richten. Dan hoorde men boer Erick's stem,
welke de niet in huis wonende melkers en
melksters beknorde, omdat zij zoo laat ge
komen waren, en de onde Deborah Fyan-
der niiscbold, omdat zij hare handen niet
gewasschen had.
haar bij eene familie te Spanbroek zou in
lossen. Rolt. Rblad.
,HET WITTE KRUIS'.
De 29e algemeene vergadering der
Noordhollandsche Vereenigiug ,Het Witte
Kruis" werd Dinsdagmiddag onder voor
zitterschap van dr. P. J. B a r n o n w in
het gebouw Concordia te AMSTERDAM
gehouden.
Aan het verslag, daarvan in het Han
delsblad gegeven, ontleenen wij het vol
gende
Aan de orde was de behandeling der
begrooting voor 1896.
Tot de behandeling der posten komen
de, worden de inkomsten vastgesteld op
f 2500557 V2.
Bij de behandeling der uitgaven merkt
Alkmaar op dat de kosten voor drukwer
ken ad f 1200 zeer hoog geraamd zijn.
Dit komt doordat het aantal jaarverslagen
dat gedrukt wordt wel wat groot ismen
zou 6000 exemplaren kannen besparenen
dan ongeveer f 400 minder uitgeven. De
afdeeÜDg zou het volgend jaar die vermin
dering met f 800 wenschen te zien.
Bij de post van f1500 om die beschik
baar te stellen van ziekenverpleegsters ten
dienste der afdeelingen, zogt Alkmaar dat
meh volgens het systeem van het hoofd
bestuur te kostbaar te werk gaat. Kan men
wel zeker zijn dat de afdeeling Ziekenver
pleging te Amsterdam steeds verpleegsters
ter beschikking van het hoofdbestuur kan
hebben?
De afdeeling Alkmaar zou de som van
f 1500.beschikbaar willen stellen voor
die afdeelingen, die vaste verpleegsters
kannen aanstellen en daarvoor 20 pCt.
willen betalen aan het Salano, dat dan
f 500 minimum per jaar zoa moeten be
dragen. Dit voorstel heeft nog dit voor,
dal men op die wijze in de afdeelingen
de verpleegsters beter leert kennen.
Het amend. Alkmaar wordt vertsorpen
met algemeene stemmen, behalve die der
afdeeling Alkmaar.
Het voorstel van het hoofdbestuur wordt
dairna in bespreking gebracht en dr.
Yrendenberg vraagt of hier bepaald
moet worden, dat de afdeelingen de helft
„Wat drommels, hoad toch je banden
onder de pomp, Deb 1 „Bij mijn ziele, wan
neer de lni uit Londen van uwe vuiligheid
iets afwisten, zouden zij nog minder melk
en boter gebruiken dan nu; en waarachtig,
dat wil al reeds vrij wat zeggen.*
Het werk werd zoo voortgezet tot tegen
het einde Tesz en Clare met de anderen de
tafel, door vrouw Erick in het midden van
de keaken hoorden schuiven, de gewone uit-
noodiging tot ieder maal; datzelfde geschar
rel en gestommel werd weer vernomen, als
elke maaltijd ten einde was.
HOOFDSTUK VI.
Na het ontbijt was er eene buitengewo
ne levendigheid in het melkhuis; de karn
werkte als gewoonlijk, maar de boter wilde
niet komen. Wanneer dat gebeurde, was de
boer danig oit zijn humeur. „Klets, klats 1*
klotste de melk in den grooten cylinder; maar
het geluid waarop meo wachtte, kwam niet.
Meier Erick en zijne vrouw, de melk
meisjes: Tesz, Marian, Retty Priddle, Izz
Huett en de gehuwde vrouwen, eveneens
mijnheer Clare, Jonathan Kail, de onde De
borah en alle overigen stonden daarbij en
staarden hopeloos naar het botervatzelfs
de jongen, die het paard aandreef, dat bui
ten in den karnmolen liep, giDg achter het
beest aan, met oogen, openstaande als een
gapenden mond, ten bewijze, dat hij den toe
stand begrepen had zelfs het melancholieke
paard scheen bij iederen rondgang met
eene vragende vertwijfeling door bet venster
te zien.
„Het is jaren geleden, sedert ik naar den
dnivelbanner Trecdles Junior in Egdon ge
gaan ben jaren!* zeide boer Meier bit
ter. „Eu hij is lang zoo knap niet, als zijn
vader geweest is! Vijftigmaal heb ik het
gezegd, dat ik geen geloof aan hem hechtte.
Maar ik zal na toch naar hem toe moeten
gaan, als hij nog leeft. Ja, ja, ik zal naar
hem toe moeten gaan, als deze geschiedenis
zoo voort gaat.*
Zelfs mijnheer Clare overkwam een gevoel
van neerslachtigheid bij de vertwijfeling van
den melkboer.
„De dnivelbanner Fall, aan de andere
zijde van Casterbridge, dat men gewoonlijk
„Wide—O* noemt, was een zeer goed
en bemind man, toen ik een jongen was,*
zeide Jonathan. „Maar na is hij vervuild
ais een stak wormstekig hoat.*
„Mijn grootvader placht naar den dnivel
banner Mynterne te gaan, en die was een
geschikt man, heeft mijn grootvader mij
dikwijls veneld. Maar nu zjjn er dergelijke
menschen bijna niet meer.*
dienen te bekostigen uit de contributies
om haar te prikkelen tot werkzaamheid.
De Voorzitter zegt, dat dit ook
de bedoeling van het hoofdbestnnr is
de kosten der verpleging dienen voor een
groot deel door de afdeelingen zeiven te wor
den gedragen.
Er werd van verschillende zijden ge
vraagd, hoe men het voorstel moet opvat
ten moeten de afdeelingen bijdragen, al
dan niet. Door verschillende afdeelingen
werd de meening geopperd, dat vele af
deelingen geen bijdragen zouden kunnen
geven; terwijl van de zijde van het Hoofd
bestuur werd opgemerkt, dat men hier een
proef wil nemen en een onbepaald crediet
voor ziekenverpleging dus bezwaarlijk kan
verleend worden.
Tenslotte besloot de vergadering dat men
het eens was met het Hoofdbestuur en de
kosten door de afdeelingen zullen gedragen
worden uit eigen kas, niet uit de subsidie.
De post van f1500 werd daarna goed
gekeurd. Bjj de post, subsidiën aan de
afdeelingen, wordt medegedeeld dat het
aantal afdeelingen thans bedraagt 42 en
het gemiddelde voor elke afdeeling be
draagt 1220.
De begrooting voor Heideheuvel wordt
in ontvangst en uitgaven vastgesteld op
f13055.
Voorts werd geconstateerd, dat de ont
smettingsoven te Alkmaar zich zelf bedruipt.
De geheele begrooting sluit in ontvang
sten en uitgaven met f 25005.57yg en
wordt als zoodanig goedgekeurd.
Op verzoek deelt Alkmaar nog mede,
dat sedert de oprichting van de ontsmet-
tingsoven daar ter stede, d. i. sedert 24
Aug. 1894, plaats hadden 112 ontsmet
tingen met 129 overvallingen. De aanvra
gen geschieden uit 30 gemeenten.
Haarlemmermeer vraagt of het Hoofdbe
stuur de afdeelingen kan inlichten omtrent
den doelmatigen bouw van ijskelders. Het
ijs in den kelder te Haarlemmermeer blijft
niet goed.
Alk maar geeft de afdeeling den raad
liever een ijsmachine aan te schaften, die
niet dnnr zijn, want de bouw van ijskel
ders is inderdaad moeielijk.
Vrouw Erick's meening, zette de betrok
ken zaak in een ander licht.
„Wellicht is iemand in hnis verliefd,* zei
de zij aarzelend. ,Ik heb in mijne jongere
jaren hooren zeggen, dat dat de oorzaak er
van was. Erick, herinnert gij a het meisje,
dat wij voor jaren hadden, en hoe toenmaals
de boter niet komen wilde
„O, ja, jaMaar daarom was het niet!
Het had met die liefdesgeschiedenis niets ts
maken. Ik herinner mjj alle omstandigheden
dat vervloekte botervat was er de sohuld
van.*
Hij wendde zich tot Clare.
„Jack Dolley, een lichtzinnige jongen, die
wij een geruimen tijd als melker hier had
den, maakte een jong melkmeisje het hof
en bedroog haar, evenals hij al de vorigen
bedrogen had. Maar hij had ditmaal met
een ander soort vrouw te doen en dat was
nu juist niet bet meisje zelf.Op een mooien dag
waren wij hier allen verzameld, zooals wij
het nu zijn, maar tooh werd er geen boter
gemaakt; toen wij de moeder vaD het meis
je over den drempel zagen komen, met een
groote, met groen katoen bekleede para-
plui in de hand, waarmede zij wel «en
os had kannen dollen en zeide„Dient
Jack Dolley hier? Wat ik van bera wil?
Ik heb een appeltje met hem te schillen-
die verzekering kan ik u wel geven.* Eeni
ge schreden achter moeder, liep Jacks
schat, bitterlijk te weenen. „Drommels,* riep
Jack, ,nu is het tjjd," ea keek de binnentre
dende als een armen zondaar aan. „Zn zal
mjj naar de andere wereld ranselen 1 Wat
moet ik beginnen, waar zal ik Zeg niet,
waar ik beDl* Met deze woorden kroop hü
in het botervat ea sloot het van binnen,
juist toen de moeder van het meibje de
'?er if|8'apf8. „Die schoit, waar ia
bij riep zij. „Ik zal hem de oogen op de
wangen halen, laat ik hem maar eerst heb
ben.* Goed, zij zocht den dapperen Jaok
overal, boven en beneden; halt gestikt en
zoo stil als een muisje zat deze in den bo-
tercylinder en het arme meisje ot liever
de jonge vrouw, stond voor de deur en
weende zich de oogen haast nit. Nooit
zal ik het vergeten 1 Het had een steen
kunnen vermurwen! Hem te vinden
dat gelukte het vrouwmensch evenwel niet
De melkboer maakte een pauze, terwijl
de toehoorders elkaar een paar woorden toe-
fluisterden.
De geschiedenissen van boer Erick schenen
altijd geëindigd te gijn, juist wanneer het
begin naawelyks voorbjj was en vreemden
Juten zich spoedig tot uitvallen verleiden,
de onde vrienden kenden hem intnsscben
