^en\n^l2e7d?8lH^e/eWOrden'D(Wr baD"80n Weder in ord® ^J0-
Vader: „Het doet mij leed,
maar mijn schoonzoon wordt u niet!'
Jongmensch: „Sta mij dan toe,
dat ik mij door de achterdeur verwij
der op straat wachten twee mijner
schuldeischers
Oogarts (zijn rekening over"
reikende); 't Verheugt me dat uw oo-
Patiënt (na inzage der rekening)
Zulke cijfers kon ik al lang zien vóór
ik u ooit gezien had
N ij verheid in Egypte.
Een familiedrama. Te
Marseille heeft een verschrikkelijk fa
miliedrama plaats gehad. Bij een huise
lijke twist maakte de 20-jarige zoon
van zekere wed. Potasso, een vrouw
van Italiaanschen oorsprong, zich zoo
driftig, dat hij zijn moeder en zijn broe
der met een mes doodstak, terwijl hij
den knecht ernstige wonden toebracht.
De woesteling werd gearresteerd en ver
klaarde volstrekt geen berouw te hebben
integendeel speet het hem, dat hij zijn
beide ooms ook nog niet had gedood.
Een eigenaardig geval
heeft zich voorgedaan te Hamburg. Een
werkman die eenigen tijd geleden was
veroordeeld wegens majesteitsschennis,
meldde zich aan om zijn straf te on
dergaan. Men zeide hem, dat zijn straf
was vernietigd door de begenadiging
des Keizers, doch de man antwoordde
dat hij van de genade des Keizers niet
was gediend. Toen de justitie zich na
onderzoek niet bevoegd verklaarde om
aan den wensch van den socialist te
voldoen ging deze mopperend zijns
weegs.
Een huurrijtuig op hol.
Een merkwaardig geval heeft zich
een dezer nachten te Parijs voorgedaan.
Een politieagent in de Rue d' Alsace
hoorde plotseling achter zich den galop
van een paard. Omziende, bemerkte hij
een huurtijtuig, welks paard op hol was
gegaan, terwijl de koetsier in het rijtuig
zat te slapen. Het paard draafde met
groote snelheid naar de trap van 72
treden aan het einde dier straat, die
naar de Place de Strassbourg voert,
toen de koetsier ontwaakte en het drei
gend gevaar bemerkte. Hij sprong uit
het rijtuig maar kreeg daarbij de achter
wielen over de beenen.
Het paard rende voort de trappen af.
De politie ging het dier achterna, ver
wachtende het rijtuig verbrijzeld terug
te vinden. Maar neen, paard en rijtuig
huppelden lustig over de treden van het
Straatsburgerplein, waar het dier spoe
dig tot staan gebracht werd. Het rijtuig
was in het minst niet beschadigdeen
uitstekende reclame voor de Parijsche
flacres
De bevolking van Trans
vaal.
Volgens officiëele gegevens, beweert
de Berlijnsche correspondent der N.R.Ct.,
bedraagt het geheele aantal burgers
(mannen, vrouwen en kinderen) der
Zuid-Arikaansche Republiek 150308.
Het aantal stemgerechtigde burgers
is 21237 en dat der dienstplichtige
burgers 25257.
Het aantal uitlanders bedraagt 75720,
onder wie 41275 Engelschen en 14445
van andere nationaliteit (Duitschers,
Hollanders, Franschen enz.)
Een wonderkind.
De Fransche bladen melden, dat er
te Blanzy, onder Ch&lons aan de Saêne,
een meisje met twee hoofden is gebo
ren, dat volgens de laatste berichten,
nog leefde.
Al de spoorwegbeamb
ten die te Mainz in hechtenis zijn ge
nomen, onder de verdenking, valsche
plaatsbiljetten te hebben verkocht, zijn
weer in vrijheid gesteld. Het onder
zoek wordt intusschen voortgezet.
Eenhevige brand heeft
Dinsdag de Cambridge Music Hall te
Londen in de asch gelegd. De brand
ontstond des morgens, en ofschoon de
brandweer spoedig met 20 stoomspui
ten ter plaatse was, kon de schouw
burg niet behouden worden.
Te Parijs zijn in 'ver
schillende gedeelten der stad vanwege
het gemeentebestuur verwarmde barak
ken geplaatst, als toevluchtsoorden voor
verkleumden. Een kattenlievende dame
zij verpleegt zelve een 40-tal heeft
van die gelegenheid gebruik gemaakt om
voor dierenbescherming propaganda te
maken. Zij laat in een barak in hare
buurt soep uitdeelen, op voorwaarde,
dat de bedeelden plechtig beloven nooit
een kat te zullen plagen
1JZ1erdr8»tl «'den ze gesteund en
tgehouden. De boom leeft echter nog
en zoa hem kannen noemen den de-
T81Q alle «n t?i??t_
kW ac8Cla 8 >n Frankrijk, wier
bloemtrossen, eenigszin» op gouden regen
rït l. i-L h^troso gelijkende, de lucht
heerlyke, fijne geureu verruilen.
Eetbare lelie».
In Japan voedt tich een deel der be
volking met bollen *an lelie», waaruit zij
een Boort van meel halen, dat zeer voed
zaam is. Die bollen worden ook gekookt
en met »uiker gebruikt, of al» salade be-
teidt en ook met rijst gegeten.
Azijn als geneesmiddel.
De azijn wordt in de geneeskunde zeer
gewaardeerd. Vooral dienen wasschingen
van de ruggraat, om verschillende zwak
ke toestanden van het lichaam te verwij
deren en weldadig daarop in te werkeD.
Verder is met water vermengde azijn een
uitstekend middel, om alle rottende orga
nismen uit den mond en de keelholte te
verwijderen. Men spoele daartoe de ge
noemde organen dagelijks meermalen flink
met aziju met water uit.
Wat men weggooit.
In Parijs vindt men 2000 mannen en
20000 vrouwen die hun brood verdienen
aan de lompen en vodden. Met de vod
denrapers ingesloten leven er ongeveer
90000 menschen van. Alles is geld waard.
Weggeworpen haar levert 's jaars 50000
gulden op, afval van kleermakers en modis-
ten 70000 gulden, beenderen 225000 gul
den. Papiersnipper», oude kurken, brood
korsten, alles wordt verzameld en in ver
schillende fabrieken verwerkt.
In Amerika hebben de da-
mes geen hooge ontwikkeling noodig om
op voldoende wijze haar brood te verdie
nen. Een dame met energie, die weet wat
zij wil, komt te New-York altijd vooruit.
Als voorbeeld kan het ondetstaande die
nen.
Een jonge dame, die door het overlij
den harer ouders geheel alleen en zonder
geld in de groote wereldstad achterbleef,
kwam op het denkbeeld, de poedels van
haar kenniesen te kammen, te friseeren en
zelfs de dresseeren. Eenige advertenties
brachten haar meer klanten, zoodat zij
ruimschoots haar brood verdiende. Tegen
woordig zijn er te New-York meer dan
100 vrouwen, die uitsluitend op deze wij
ze een bestaan vinden. Een weduwe en
hare twee dochters komen op nog zeld
zamer wijze aan de kost. Nieuwe schoe
nen of laarsjes rau haar clienteele worden
door haar gedragen totdat zij de onaange
name knelling der nieuwheid hebben ver
loren. Hiermede verdienen zij een aardig
weekgeld en besparen bovendien de onkosten
voor schoenenreparatie.
In Egypte wil men de kracht der Nijl-
vallen bezigen voor de nijverheid. Bij As-
sonan is daartoe een inrichting ontworpen
daar kan een waterval van 15 meter
hoogte de beweegkracht levereu voor elec-
trische machines van 44000 „stoompaar
den.* Niet ver van Caïro kan een water
val van 5 meter zulke diensten bewijzen.
Men berekent dat in 't geheel 130 we
verijen gedreven kunnen worden, die aan
'10000 arbeiders werk zullen verschaffen
en 100000 tonnen katoen kunnen ver
werken.
Onbrandbaar papier.
Als een middel om papier onbrand
baar te maken, vindt meu een mengsel
aanbevolen, bestaande uit 80 gram s n 1 p h,
ammon; 30 gr. acidnm boricnm
en 20 gram borax, opgelost in 1000
kub, ceutim. regenwater en verwarmd tot
50 graden Celsius.
De eischen der Berlijn-
sche kleermakers die voor confectiemaga
zijnen werken, zijn niet ingewilligd door
de werkgevers. Dientengevolge zal den
derden Februari de algemeens werkstaking
der kleedermakers van Berlijn worden af
gekondigd.
Geholpen.
Meid. Hce moet ik dekken Wij
hebben van dit soort lepels nog maar ze
ven en er zijn acht personen aan tafel.
Mevrouw. Zoo 1 Weet je wat,
leg bij het bord van mijn nicht Marie
maar een theelepeltje die is toch zoo
grootsch op haar kleine mondje.
Een heilzame wet.
In dea Amerikaanschen Staat Maryland
bestaat eene oude wet, waarin bepaald
wordt, dat iedere msn, die zijne vronw
slaat, op zijne benrt lichamelijk zal ge
tuchtigd worden. Het schijnt daar, onder
de blanke bevolking althans, niet vaak
voor te korr.en, want in de laatste hon
derd jaren werd deze straf slechts twee
maal toepast. Het laatst op zekeren boer
Daniël J o n e s, die zijne vrouw mis
handeld had en over wien nu het vol
gende vonnis werd nitgesproken „Binnen
48 uren zal de commissaris van politie
u naar de gevangenis brengen, daar aan
een paal vastbinden en u op den blooten
rug 39 krachtige zweepslagen 'toedienen-4
En of vriend J o n e s hoog sprong of
laag, hij werd op de bovengenoemde wijze
gekastijd.
Een verleidelijk aanbod.
Hoe moeilijk het tegenwoordig voor
Berlijnsche huiseigenaars is, huurders voor
hunne woningen te vinden, blijkt wel uit
het feit, dat een huisheer herhaaldelijk in
de Berlijnsche bladen belooningen uitlooft
aan solide huurders van kleine woningen,
indien zij zijne huurcontracten willen
teekenen
f -—Zeg'' eens, vriendje, zegt
mijnheer tot zijn tienjarigen logé, die alleen
het kruim van zijn brood eet, de
korstjes eten wij hier ook op, hoor 1
Ze liggen er ook nog allemaal, mijn
heer is net onschuldig antwoord.
Op het pensionaat. „W a n-
neer eens plotseling de zon haar glans
verloor, wat zouden dan de naaste gevol
gen op den aardbol zijn, Amalie
„üe zomersproeten zouden ophouden.'
Een rechtelijke dwaling.
In 1887 werd, ondanks haar ontkente-
Dis, eene herbergierster te Malaunay ver
oordeeld tot levenslange dwangarbeid, we
gens een dubbelen moord. Haar man en
haar broeder waren beiden bezweken onder
verschijnselen, die aan vergiftiging deden
denken.
Het onderzoek bracht aan het licht, dat
de vrouw wel redenen scheen te hebben
om zich van haar man te willen ontdoen.
Zij werd veroordeeld en nadat zij acht ja
ren haar s'raf ondergaan had, vond meu
iu dezelfde kamer w*ar haar man was be
zweken een lateren bewoner dood liggen.
Ditmaal was het onmogelijk, een vergifti
ging te constateeren. De woning werd
onderzocht en men zag nu, dat dit
nieuwe slachtoffer gestikt was door de uit
wasemingen van een tot het huis behoo-
rende kalkoven.
De advocaat, die de vronw verdedigd
had, verkreeg hare onmiddellijke invrij
heidstelling, en de bepalirgeu eener onlangs
in Frankrijk ingevoerde wet op de herzie
ning van strafprocessen en het herstel van
rechtelijke dwalingen maken het mogelijk,
dat het proces opnieuw gevoerd en dat de
noodlottige vergissing der jury zooveel
mogelijk hersteld wordt.
Vóór honderd jaar.
De winter van dit jaar is, tenminste tot
nogtoe zeer zacht. In dit opzicht heeft
hij een voorganger gehad vóór 100 jaar,
die nog heel wat milder was. In de nage
laten papieren van een bnrger te Nauen
in Duiischland, viudt men de volgende
aanteekening„De winter was tot aan het
begin van Februari 1796 zóo zacht, dat
men verscheidene dagen in December en
Januari geen kachel behoefde aan te heb
ben j maar men kon integendeel de ra
men openzetten. In die beide maanden
werd men volstrekt geen Dachtvorst gewaar,
maar wel dauwde het schier eiken morgen.
De weiden waren zoo groen als iu den zo
mer, gele, blauwe viooltjes en andere
bloempjes bloeiden den heelen winter door,
j>, in één tnin zag men een appelboom
bloeien in Januari. In Maart daarentegen
begon het kouder te worden en het koude
weer hield aan tot Juni, zoodat er in het
begin dier maand nog geen gras op de
weide was. Toch was de oogst van dit
jaar zeer goed'.
Ingebeelde zieken.
De deken der medische faculteit, aan de
universiteit te Dorpat, professor Wassiljew,
is wegens algeheels onbekwaamheid uil
zijn ambt ontzet. De goede Russische
professor hsd geen enkelen toehoorder en
er kwamen ook geen patiënten meer. Maar
opdat de kliniek niet geheel en al leeg
zou zijn, huurde de professor leegloopers,
die als zieken in de bedden gin.'en liggen.
voel sleebts leerdet kennen, Tesz, deze ze
kerheid, zoo soudt gij
.Houdt op en maak dat ge wegkomt!
riep Tesz opgewonden, terwijl zij zich van
hem alwendde.
,lk kan aan znlke plotselinge zins
verauderiDgeD niet gelooven. Het maakt
mij boos, n zulke zaken te hooren verkon
digen, daar gij toch weet daar gij toch
weet, wat gij mij bobt aangedaan. Gij en
nws gelijken genieten op aarde een over
vloed van genoegen, terwijl gij het leven
van dezulken, zooals ik ben, vergiftigt en
verwoestja bet is heel aardig, dat gij,
wanneer gij van al die vroegere genietingen
genoeg hebt, n het genoegen van den he
mel nog op den koop toe gaat verzekeren
Ga heen ik hecht geen geloof aan je
woorden en wil niets van je weten
„Teazl® hield hij vol, „spreek zoo niet!
Het kwam over mij als een brandend vunr
En dat gelooft gij niet f Wat gelooft gij
niet
„Uwe bekeering 1 Dat kerkelijke tintje
dat gij n zelf hebt gegeven, is niet echt.'
„En waarom niet
Tesz1 stem wijfelde.
„Omdat een beter man dan gij zijt, daar
aan niet gelooft."
„Een echte vrouwenredenWie is die
betere man P*
„Dat kan ik u niet zeggen."
„Goed," verklaarde hij en een heftige
toorn seheen trots zijne woorden gereed, bij
een goede gelegenheid zich lncht te willen
geren. „God verbiedt mij te zeggen, dat ik
een goed mensch ben en gij weet, dat
ik dat niet zeg. Ik ben nog een nieuw-
ling in het goede, dat is waar, maar
nienwaankomenden zien somwijlen het
verst."
„Ja," antwoordde zij duister, „maar ik
kan aan uwe bekeering niet gelooven. Znl
ke plotselinge omkeeringen als de uwe hon
den niet stand."
Bij deze woorden hief sg het hoofd hoog
op en sag hem aanzijne oogen vielen op
haar voor bem zoo vertrouwd gelaat en
bleven daar hagnen. De nederige mensch
in hem zweeg.
„Zie mij niet zoo aan 1" zeide bjj be
wogen
Tesz had bij bare handeling volstrekt met
gedacht en had er geene enkele reden voor ge-
bad eo wendde dos dadelijk den blik in andere
richting en fluisterde blozend:,Yergeving !"En
wederom nam dat pijnlijke gevoel van baar
bezit, dat reeds in hare verschijning een on
recht was gelegen.
„Neen, neen, vraag mij niet om vergiffenis
maar daar gij een alnier drBBgt om uwe
schoonheid te verbergen, waarom haalt gij
hem dan niet neer?"
Het duizendjarig jubi-
leum der bloedworst.
De geschiedenis van de bloedworst is
in zoovere interessant, dat het gebruik
dier spijs in den beginne door een streng
verbod werd strafbaar gesteld, zooder dat
bet echter de veroverde plaats aan de
bloedworst vermocht te ontnemen. Het
was de Byzantijnscbe keizer Leon IV
(886911) die in den jaro 895 het vol
gend decreet tegen de bloedworst uitvaar
digde „Wij hebben vernomen, dat de
menschen zoo krankzinnig geworden zijn,
deels uit winstbejag, deels nit gulzigheid,
bloed tot eetbare spijzen om te zetten
Het is ons ter oore gekomen, dat men
bloed in darmen, als in zakken, verpakt
en aldus als een gewoon gerecht opeet.
Wij kunnen dat niet langer dulden en
niet toelaten, dat de eer van onzen staat
door zulke uilvindingen van den booza
alleen ter wille van gulzige menschen ge
schandvlekt wordt. Wie bloed in eetwaren
verandert, die dergelijke waren koopt >f
verkoopt, die zal grgeeseld worden en tot
op de huid kaal geschoren, ten teekeu van
eerverlies. Ook tot de overheden der
stad reikt onza verbolgenheid, want had
den zij in hun ambt meer waakzaamheid
getoond, dan zou znlk een wandaad niet
voorgekomen zijn. Zij zullen hurine nala
tigheid met 10 ponden gond boeten."
Aan deze officieels mededeeling alleen
heeft het nageslacht het te danken, dat
het 1000-jarig jubileum der bloedworst
waardiglijk kon worden gevierd. Niettegen
staande dit keizerlijk decreet verkocht men
in het onde Rome ongehinderd bloedworst
en dergelijke gerechten. Die worsten wer
den echter gekruid met allium (knoflook).
Tegenwoordig zal niemand, zelfs geen kei
zer, meer derven beweren, dat de eer des
lands door bloedworst in gevaar kan wor
den gebracht 1
Een ontaard Vader,
Te Halver nabij Aliesa (Wes> falen) heeft
een man zijn kind van zeer jeugdigen leef
tijd gedood, door het hoofdje van het
wichtje met kracht tegen den munr te
slaan. Op den dag der afschuwelijke mis
daad w is een ander zoontje van den bar
baar ter aarde besteld, zonder dat een ge
neesheer den dood geconstateerd had. De
justutie gelooft aan een dubbelen moord
en heeft last gegeves tot opgraving van
het lijkje. De moordenaar werd natuurlijk
gearresteerd.
De kracht der gewoonte.
Een vermakelijk voorval deed zich eeni
ge dagen geleden in de kerk te Grosberin-
gen in Türingen voor. De portier van het
spoorwagststion aldaar is tevens een zeer
goed organist en vervangt zoo nu en dan
den organist der kerk. Dit was ook dezer
dagen het geval. Tengevolge van groote
drukte aan het spoor schijnt onze portier
echter een weinig soezerig geweest te zijn,
want na het eerste gezang viel hij op de
stoel in slaap. Toen de gemeente den
slotzang zou zingen, sliep da vermoeide
spoorwegambtenaar nog steeds, waarom
men hem bescheiden aanstootte. Hij ont
waakte plotseling, wreef zich de eogen
uit en misschien nog onder den levenda
gen indruk van een droom, riep hij met
eene zware stem, die in de plechtige stil-
Tesz haalde deo sluier voor haar gelaat en
zeide„Dat geschiedde voor den wind."
„Het mag aanmatigend schijnen, zoo iets te
verlangen," ging hij voort. „Maar het is beter,
wanneer ik n niet zoo onbedekt zie. Het kon
gevaarlijk worden."
„Stil I" antwoordde Tesz.
„Nu vrouwen hebben altijd eene over
macht op mij gebad en ik ben er nooit
bang voor geweest. Een mm van het evan
gelie mag met zalke zaken evenwel niets
te doen hebben en bovendien berinneren zij
mij aan oude tijden, die ik vergeten moet
Na dezo opmerking, vlotte bet gesprek
niet meer best en Tesz vroeg zicbeelve vor-
wonderd hoe ver hij baar wel begeleiden
zou, zonder er direct toe te willen over
gaan, hem weg te zenden. Dikwijls von
den zij, wanneer zij een deur of' bek voorbij
kwamen, een spreuk uit den Heiligen Schrift
in roode of blauwe letters er op geschilderd
en zij vroeg hem of hij wist wie zich daar
zooveel moeite voor getroost had. Hij ver
telde haar daarop, dat zij op zijn orders
waren geschilderd, opdat niets verzuimd zon
worden, om de mensehen het goede voor
oogen te houden.
Tenlaa'ste voerde de straat hen naar
Gros-in-Hand. Van alle bewoonde plaat
sen van bet bleeke en eenzame hoogland,
was dit het meest verlatene. Zij ontbeerde
zoozeer alle bekoorlijkheid, die schilders eo
reizigera zoeken,dat het als hetware een nienw
soort schoonheid verkreeg, een negatieve
schoonheid van een tragisch karakter. De
naam had deze streek te danken aan een
zuil, die daar stond, een zonderling, kurst-
loos gewrocht, nit een steensoort, niet in
Engeland voorkomende, waarop een men-
Bchelijke hand roetrnwe indrukken wasgegrild.
Verschillende geschiedenissen werden over
deze pilaar verteld. Eenige autoriteiten
vertelden, dat bier een crucifix opgericht
was, maar welke door bijzondere omstandig
heden in vervallen toestand was geraakt.
Anderen beweerden, dat hot niets dan een
gewone steen was, een soort van
grens of scheidiogsteeken. Wat ook de oor
sprong ervan mocht zijn, er lag iets duisters,
iets angstigs over den geheelen omtrek
iets wat ook op de twee, die er nu voorbij
gingen, indruk maakte.
„Ik moet u hier verlaten," merkte D'Ur-
berville op, toen zij in de Dabijbeid van de
ze plaats gekomen waren. „Ik beb om zes
nar dezen avond nog in Abbots-Cernel te
preeken, en miiu weg voert van bier rechts
af. En gij maakt mg nog een weinigte ze
nuwachtig, Tessy ik kan en wil n ook
niet zeggen waarom Ik moet vsn n schei
den om kracht to winnen. Hoe komt bet
toch, d»t gij nu zulk een vloeiend Erigelsch
spreekt f Wie heeft u dat geleerd?"
„Ik beb het gedurende miin ongeluk ge
leerd," antwoordde zij ontwijkend.
„Wat voor een ongeluk hebt gij gehad?"
Zij vertelde hem van het eenige, waarover
zij met hem kon spreken.
D'Urberville stond sprakeloos.
„Ik heb dat tot nu toe niet geweten i"
mompelde hij eindelijk, „Wearom hebt gij
mij niet geschrevan, toen
T'sz antwoorddo niet.
„Nu goed, gij znlt mij wederzien,voegde
hij er na een poos aan toe.
„Neen, neen," riep Tesz, „kom niet we
der in mijne nabijheid."
„Ik zal gaan. Maar voor wij scheiden
kom hierheen I" Hij ging op de paal toe.
„Dit was eens een crucifix. Iu mijn geloof
kent men daaraan geen kracht toe, maar
somwijlen vrees ik haar toch niet meer,
dan dat ik den boo?e in mijn binnenste te
vreezen bebderhalve help mijn vrees be
teugelen, leg nw band op de*e pilaar en
zweer mij, mij nooit in verzoeking te brengen
door uwe schoonheid, noch door iets
anders."
„Goede God, hoe kunt gij nn zoo iets
vragen, dat is onnoodig 1 Niets is ooit ver
der van mij geweest, dan het denkbeeld u
te willen behagen
„Ja maar sweer het, zweer het 1" vlei
de bij vertwijfeld.
Tesz gaf eindelijk toe, legde haar hand
op den steen en fluisterde den eed.
„Ik ben treurig, dat gij geene geloovige
*ijt," ging hg voort, „en vrees, dat eens
een ongeloovige, macht over n zal verkrij
gen en uw gemoed zal kannen vergiftigen.
Maar heden niet meer. Thuis kan ik ten
minste voor u bidden en dat wil ik
wie weet, wat nog gebeuren kanLeef
gelukkig I
Hij ging naar een opening in de
heg en zonder Tesz nog eenmaal aan te zien,
verdween hij In de richting naar Abbots-
Cernel. Zijn stap verried opgewondenheid en
later haalde bij, als door kwellende gedach
ten gedreven, een kleinen bijbel nit zijn zak,
tusschen welks bladeren, een door het vele
lezen verkreukelde en geel geworden brief. Hij
opende dien. Hij was van een dag gedateerd
die zeer zeker reeds vele maanden terug
was en door „domiDée Clare" onderteekend.
De brief begon met de verzekering van
oprechte vreugde over de bekeering van
D'Urberville en dankte dezen voor zijne
goedheid, dat hij zich met bem in gemeen
schap ges'eld bad. Mnnheer Clare vergaf
den bekeerde in warme bewoordingen zijn
vroeger optreden tegenover hem en sprak
met belangstelling over de toekoms'ige, plan
nen van den jongen man. Hij zou Alex
gaarne aaD de kerk verbinden, aan wiens
dienst hij reeds zoovele jaren van zijn le
ven had gewijd en wilde hem gaarne hel
pen, om door dit doel op eeD school ge
plaatst te worden. Daar echter zijne be
schermeling wegens het tijdverlies, dat deze
stap met zich bracht, niet geneigd scheen
daaraan te voldoen, zoo wss bij de man
niet daarop aan te dringen. I«der moest
zijn best doen en zoo handelen, zooals zijn
hart bem ingaf.
D'Urberville las deren brief eens en nog
eens, om zooals het scheen, kracht daarin
:e zoeken. Vervolgeus las hij eenige
troostgevende plaatsen uit den bijbel, tot
zijn gelaatstrekken weer gemoedsrust toon
den en TesP persoonlijkheid baren invloed
niet meer onrustbarend op bem deed gel
den.
Intnsschen ging Tesz de andere zijde van
den heuvel af, waarna zij weldra haar
hüis bereiken kon. Na een uur
ontmoette zij een eenzamen schaapherder
„Welk beteekenis heeft dien ouden steen,
weikon ik voorbij ben gegaan vroeg zij
dezen „Was het vroeger een crucifix
„Crucifix Neen, dat was het nooit
Het is een ding van zeer slechte afkomst,
juffrouw 1 Het werd in ruwe tijden door de
verwanten van cbd boosdoener opgericht, die
hier gefolterd werd, nadat men de hand op
de folterpaal gespijkerd had. Zijn gebeente
ligt hier onder den steen. Men zegt dat zij
ne ziel aan den duivel verkocht is en nog
rond dien steen waart."
Een siddering doortrilde Tesz bij deze on
verwachte en griezelige vertelling en snel
ging zij verder- He1 begoo reeds te scheme
ren, toen zij op Flintcomb-Ash aankwam;
en zooder dat men haar bemerkte, naderde
zij aan den ingang van het dorp een meisje
met haar vrijer. Het paar verhandelde geen
geheimen, en de heldere, zorgelooze stem van
de jonge vrouw, welke hei warme accent
van deu man antwoordde, was in de helde
re lucht ver genoeg verstaanbaar.
Toen zij nader kwam wendde het meisje
zich plotseling om en outdekte Tesz, terwijl
de jonge man zich haas'ig verwijderde Het
m'isje was I».z Hnett, wier belangstelling
lu Ti sz' reis, door haar eigen aangelegen
heden spoedig vergeten was. Tesz liet ook
niet veel over hcar reis los, en het meisje
dat tact beiat, begon derhalve over haar
eigen zaken, baar liefdesavontuur, waarvan
Tesz, zooeven getuige was geweest.
.Hg is Amy Bending, de jongen, die
soms naar Talbothays voor noodhulp kwam,
verklaarde zij onverschillig. „Hjj had naar
mij gezocht, en is te weten gokomen, dat
ilt bier huishield, en is mi) na gevolgd. Hij
verzekerde mij, da* hij mij al reeds gedu
rende twee jaren hee t lie' gi hsd, en ik
ik heb hem er nanwekks antwoord op
te geweldig 'klonk": '„Sneltrein naar BabraJ
tweede spoor, instappen heeren j
Door een krokodil ver
slonden. Den 18en der vorige maand nam
eene Anamitische vrouw met twee ge
zellinnen een bad in een riviertje, stroom
afwaarts van N ba-Bé, toen zij plotsoling
door een krokodil bij de beeuen werd
gegrepsn en weggevoerd, juist op de plaats,
waar drie weken tevoren oen visscher een
dergelijk noodlot had getroffen. Het groote
uiouster sleurde zijn prooi mede naar het
midden der rivier en dook plotseling met
de ongelukkige in de diepte. Ondanks het
helsch lawaai, dat de dorpsbewoners maak
ten, door met stokken op het water te
slaan, liet de krokodil zijn slachtoffer niet
los. De ongelukkige vrouw werd den vol
genden morgen bij laag water, half verslon
den, tusschen de mango-wortels aan den
oever gevonden.
Een aardige erfenis is de-
z°r dagen aan een dame te N<nte» te
te beurt gevallen. Een verre neef van de
fortuinlijke dame, Dugsst geb. Bonnet
genaamd, die onder den bescheiden naam
van Pierre Bonnet te Londen een zaak
iu passementerieën deed, heeft haar een
vermogen van 7 millioen galden nagela
ten.
gegeven.
WOEDT VERVOLGD.
Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.