^en\n^l2e7d?8lH^e/eWOrden'D(Wr baD"80n Weder in ord® ^J0- Vader: „Het doet mij leed, maar mijn schoonzoon wordt u niet!' Jongmensch: „Sta mij dan toe, dat ik mij door de achterdeur verwij der op straat wachten twee mijner schuldeischers Oogarts (zijn rekening over" reikende); 't Verheugt me dat uw oo- Patiënt (na inzage der rekening) Zulke cijfers kon ik al lang zien vóór ik u ooit gezien had N ij verheid in Egypte. Een familiedrama. Te Marseille heeft een verschrikkelijk fa miliedrama plaats gehad. Bij een huise lijke twist maakte de 20-jarige zoon van zekere wed. Potasso, een vrouw van Italiaanschen oorsprong, zich zoo driftig, dat hij zijn moeder en zijn broe der met een mes doodstak, terwijl hij den knecht ernstige wonden toebracht. De woesteling werd gearresteerd en ver klaarde volstrekt geen berouw te hebben integendeel speet het hem, dat hij zijn beide ooms ook nog niet had gedood. Een eigenaardig geval heeft zich voorgedaan te Hamburg. Een werkman die eenigen tijd geleden was veroordeeld wegens majesteitsschennis, meldde zich aan om zijn straf te on dergaan. Men zeide hem, dat zijn straf was vernietigd door de begenadiging des Keizers, doch de man antwoordde dat hij van de genade des Keizers niet was gediend. Toen de justitie zich na onderzoek niet bevoegd verklaarde om aan den wensch van den socialist te voldoen ging deze mopperend zijns weegs. Een huurrijtuig op hol. Een merkwaardig geval heeft zich een dezer nachten te Parijs voorgedaan. Een politieagent in de Rue d' Alsace hoorde plotseling achter zich den galop van een paard. Omziende, bemerkte hij een huurtijtuig, welks paard op hol was gegaan, terwijl de koetsier in het rijtuig zat te slapen. Het paard draafde met groote snelheid naar de trap van 72 treden aan het einde dier straat, die naar de Place de Strassbourg voert, toen de koetsier ontwaakte en het drei gend gevaar bemerkte. Hij sprong uit het rijtuig maar kreeg daarbij de achter wielen over de beenen. Het paard rende voort de trappen af. De politie ging het dier achterna, ver wachtende het rijtuig verbrijzeld terug te vinden. Maar neen, paard en rijtuig huppelden lustig over de treden van het Straatsburgerplein, waar het dier spoe dig tot staan gebracht werd. Het rijtuig was in het minst niet beschadigdeen uitstekende reclame voor de Parijsche flacres De bevolking van Trans vaal. Volgens officiëele gegevens, beweert de Berlijnsche correspondent der N.R.Ct., bedraagt het geheele aantal burgers (mannen, vrouwen en kinderen) der Zuid-Arikaansche Republiek 150308. Het aantal stemgerechtigde burgers is 21237 en dat der dienstplichtige burgers 25257. Het aantal uitlanders bedraagt 75720, onder wie 41275 Engelschen en 14445 van andere nationaliteit (Duitschers, Hollanders, Franschen enz.) Een wonderkind. De Fransche bladen melden, dat er te Blanzy, onder Ch&lons aan de Saêne, een meisje met twee hoofden is gebo ren, dat volgens de laatste berichten, nog leefde. Al de spoorwegbeamb ten die te Mainz in hechtenis zijn ge nomen, onder de verdenking, valsche plaatsbiljetten te hebben verkocht, zijn weer in vrijheid gesteld. Het onder zoek wordt intusschen voortgezet. Eenhevige brand heeft Dinsdag de Cambridge Music Hall te Londen in de asch gelegd. De brand ontstond des morgens, en ofschoon de brandweer spoedig met 20 stoomspui ten ter plaatse was, kon de schouw burg niet behouden worden. Te Parijs zijn in 'ver schillende gedeelten der stad vanwege het gemeentebestuur verwarmde barak ken geplaatst, als toevluchtsoorden voor verkleumden. Een kattenlievende dame zij verpleegt zelve een 40-tal heeft van die gelegenheid gebruik gemaakt om voor dierenbescherming propaganda te maken. Zij laat in een barak in hare buurt soep uitdeelen, op voorwaarde, dat de bedeelden plechtig beloven nooit een kat te zullen plagen 1JZ1erdr8»tl «'den ze gesteund en tgehouden. De boom leeft echter nog en zoa hem kannen noemen den de- T81Q alle «n t?i??t_ kW ac8Cla 8 >n Frankrijk, wier bloemtrossen, eenigszin» op gouden regen rït l. i-L h^troso gelijkende, de lucht heerlyke, fijne geureu verruilen. Eetbare lelie». In Japan voedt tich een deel der be volking met bollen *an lelie», waaruit zij een Boort van meel halen, dat zeer voed zaam is. Die bollen worden ook gekookt en met »uiker gebruikt, of al» salade be- teidt en ook met rijst gegeten. Azijn als geneesmiddel. De azijn wordt in de geneeskunde zeer gewaardeerd. Vooral dienen wasschingen van de ruggraat, om verschillende zwak ke toestanden van het lichaam te verwij deren en weldadig daarop in te werkeD. Verder is met water vermengde azijn een uitstekend middel, om alle rottende orga nismen uit den mond en de keelholte te verwijderen. Men spoele daartoe de ge noemde organen dagelijks meermalen flink met aziju met water uit. Wat men weggooit. In Parijs vindt men 2000 mannen en 20000 vrouwen die hun brood verdienen aan de lompen en vodden. Met de vod denrapers ingesloten leven er ongeveer 90000 menschen van. Alles is geld waard. Weggeworpen haar levert 's jaars 50000 gulden op, afval van kleermakers en modis- ten 70000 gulden, beenderen 225000 gul den. Papiersnipper», oude kurken, brood korsten, alles wordt verzameld en in ver schillende fabrieken verwerkt. In Amerika hebben de da- mes geen hooge ontwikkeling noodig om op voldoende wijze haar brood te verdie nen. Een dame met energie, die weet wat zij wil, komt te New-York altijd vooruit. Als voorbeeld kan het ondetstaande die nen. Een jonge dame, die door het overlij den harer ouders geheel alleen en zonder geld in de groote wereldstad achterbleef, kwam op het denkbeeld, de poedels van haar kenniesen te kammen, te friseeren en zelfs de dresseeren. Eenige advertenties brachten haar meer klanten, zoodat zij ruimschoots haar brood verdiende. Tegen woordig zijn er te New-York meer dan 100 vrouwen, die uitsluitend op deze wij ze een bestaan vinden. Een weduwe en hare twee dochters komen op nog zeld zamer wijze aan de kost. Nieuwe schoe nen of laarsjes rau haar clienteele worden door haar gedragen totdat zij de onaange name knelling der nieuwheid hebben ver loren. Hiermede verdienen zij een aardig weekgeld en besparen bovendien de onkosten voor schoenenreparatie. In Egypte wil men de kracht der Nijl- vallen bezigen voor de nijverheid. Bij As- sonan is daartoe een inrichting ontworpen daar kan een waterval van 15 meter hoogte de beweegkracht levereu voor elec- trische machines van 44000 „stoompaar den.* Niet ver van Caïro kan een water val van 5 meter zulke diensten bewijzen. Men berekent dat in 't geheel 130 we verijen gedreven kunnen worden, die aan '10000 arbeiders werk zullen verschaffen en 100000 tonnen katoen kunnen ver werken. Onbrandbaar papier. Als een middel om papier onbrand baar te maken, vindt meu een mengsel aanbevolen, bestaande uit 80 gram s n 1 p h, ammon; 30 gr. acidnm boricnm en 20 gram borax, opgelost in 1000 kub, ceutim. regenwater en verwarmd tot 50 graden Celsius. De eischen der Berlijn- sche kleermakers die voor confectiemaga zijnen werken, zijn niet ingewilligd door de werkgevers. Dientengevolge zal den derden Februari de algemeens werkstaking der kleedermakers van Berlijn worden af gekondigd. Geholpen. Meid. Hce moet ik dekken Wij hebben van dit soort lepels nog maar ze ven en er zijn acht personen aan tafel. Mevrouw. Zoo 1 Weet je wat, leg bij het bord van mijn nicht Marie maar een theelepeltje die is toch zoo grootsch op haar kleine mondje. Een heilzame wet. In dea Amerikaanschen Staat Maryland bestaat eene oude wet, waarin bepaald wordt, dat iedere msn, die zijne vronw slaat, op zijne benrt lichamelijk zal ge tuchtigd worden. Het schijnt daar, onder de blanke bevolking althans, niet vaak voor te korr.en, want in de laatste hon derd jaren werd deze straf slechts twee maal toepast. Het laatst op zekeren boer Daniël J o n e s, die zijne vrouw mis handeld had en over wien nu het vol gende vonnis werd nitgesproken „Binnen 48 uren zal de commissaris van politie u naar de gevangenis brengen, daar aan een paal vastbinden en u op den blooten rug 39 krachtige zweepslagen 'toedienen-4 En of vriend J o n e s hoog sprong of laag, hij werd op de bovengenoemde wijze gekastijd. Een verleidelijk aanbod. Hoe moeilijk het tegenwoordig voor Berlijnsche huiseigenaars is, huurders voor hunne woningen te vinden, blijkt wel uit het feit, dat een huisheer herhaaldelijk in de Berlijnsche bladen belooningen uitlooft aan solide huurders van kleine woningen, indien zij zijne huurcontracten willen teekenen f -—Zeg'' eens, vriendje, zegt mijnheer tot zijn tienjarigen logé, die alleen het kruim van zijn brood eet, de korstjes eten wij hier ook op, hoor 1 Ze liggen er ook nog allemaal, mijn heer is net onschuldig antwoord. Op het pensionaat. „W a n- neer eens plotseling de zon haar glans verloor, wat zouden dan de naaste gevol gen op den aardbol zijn, Amalie „üe zomersproeten zouden ophouden.' Een rechtelijke dwaling. In 1887 werd, ondanks haar ontkente- Dis, eene herbergierster te Malaunay ver oordeeld tot levenslange dwangarbeid, we gens een dubbelen moord. Haar man en haar broeder waren beiden bezweken onder verschijnselen, die aan vergiftiging deden denken. Het onderzoek bracht aan het licht, dat de vrouw wel redenen scheen te hebben om zich van haar man te willen ontdoen. Zij werd veroordeeld en nadat zij acht ja ren haar s'raf ondergaan had, vond meu iu dezelfde kamer w*ar haar man was be zweken een lateren bewoner dood liggen. Ditmaal was het onmogelijk, een vergifti ging te constateeren. De woning werd onderzocht en men zag nu, dat dit nieuwe slachtoffer gestikt was door de uit wasemingen van een tot het huis behoo- rende kalkoven. De advocaat, die de vronw verdedigd had, verkreeg hare onmiddellijke invrij heidstelling, en de bepalirgeu eener onlangs in Frankrijk ingevoerde wet op de herzie ning van strafprocessen en het herstel van rechtelijke dwalingen maken het mogelijk, dat het proces opnieuw gevoerd en dat de noodlottige vergissing der jury zooveel mogelijk hersteld wordt. Vóór honderd jaar. De winter van dit jaar is, tenminste tot nogtoe zeer zacht. In dit opzicht heeft hij een voorganger gehad vóór 100 jaar, die nog heel wat milder was. In de nage laten papieren van een bnrger te Nauen in Duiischland, viudt men de volgende aanteekening„De winter was tot aan het begin van Februari 1796 zóo zacht, dat men verscheidene dagen in December en Januari geen kachel behoefde aan te heb ben j maar men kon integendeel de ra men openzetten. In die beide maanden werd men volstrekt geen Dachtvorst gewaar, maar wel dauwde het schier eiken morgen. De weiden waren zoo groen als iu den zo mer, gele, blauwe viooltjes en andere bloempjes bloeiden den heelen winter door, j>, in één tnin zag men een appelboom bloeien in Januari. In Maart daarentegen begon het kouder te worden en het koude weer hield aan tot Juni, zoodat er in het begin dier maand nog geen gras op de weide was. Toch was de oogst van dit jaar zeer goed'. Ingebeelde zieken. De deken der medische faculteit, aan de universiteit te Dorpat, professor Wassiljew, is wegens algeheels onbekwaamheid uil zijn ambt ontzet. De goede Russische professor hsd geen enkelen toehoorder en er kwamen ook geen patiënten meer. Maar opdat de kliniek niet geheel en al leeg zou zijn, huurde de professor leegloopers, die als zieken in de bedden gin.'en liggen. voel sleebts leerdet kennen, Tesz, deze ze kerheid, zoo soudt gij .Houdt op en maak dat ge wegkomt! riep Tesz opgewonden, terwijl zij zich van hem alwendde. ,lk kan aan znlke plotselinge zins verauderiDgeD niet gelooven. Het maakt mij boos, n zulke zaken te hooren verkon digen, daar gij toch weet daar gij toch weet, wat gij mij bobt aangedaan. Gij en nws gelijken genieten op aarde een over vloed van genoegen, terwijl gij het leven van dezulken, zooals ik ben, vergiftigt en verwoestja bet is heel aardig, dat gij, wanneer gij van al die vroegere genietingen genoeg hebt, n het genoegen van den he mel nog op den koop toe gaat verzekeren Ga heen ik hecht geen geloof aan je woorden en wil niets van je weten „Teazl® hield hij vol, „spreek zoo niet! Het kwam over mij als een brandend vunr En dat gelooft gij niet f Wat gelooft gij niet „Uwe bekeering 1 Dat kerkelijke tintje dat gij n zelf hebt gegeven, is niet echt.' „En waarom niet Tesz1 stem wijfelde. „Omdat een beter man dan gij zijt, daar aan niet gelooft." „Een echte vrouwenredenWie is die betere man P* „Dat kan ik u niet zeggen." „Goed," verklaarde hij en een heftige toorn seheen trots zijne woorden gereed, bij een goede gelegenheid zich lncht te willen geren. „God verbiedt mij te zeggen, dat ik een goed mensch ben en gij weet, dat ik dat niet zeg. Ik ben nog een nieuw- ling in het goede, dat is waar, maar nienwaankomenden zien somwijlen het verst." „Ja," antwoordde zij duister, „maar ik kan aan uwe bekeering niet gelooven. Znl ke plotselinge omkeeringen als de uwe hon den niet stand." Bij deze woorden hief sg het hoofd hoog op en sag hem aanzijne oogen vielen op haar voor bem zoo vertrouwd gelaat en bleven daar hagnen. De nederige mensch in hem zweeg. „Zie mij niet zoo aan 1" zeide bjj be wogen Tesz had bij bare handeling volstrekt met gedacht en had er geene enkele reden voor ge- bad eo wendde dos dadelijk den blik in andere richting en fluisterde blozend:,Yergeving !"En wederom nam dat pijnlijke gevoel van baar bezit, dat reeds in hare verschijning een on recht was gelegen. „Neen, neen, vraag mij niet om vergiffenis maar daar gij een alnier drBBgt om uwe schoonheid te verbergen, waarom haalt gij hem dan niet neer?" Het duizendjarig jubi- leum der bloedworst. De geschiedenis van de bloedworst is in zoovere interessant, dat het gebruik dier spijs in den beginne door een streng verbod werd strafbaar gesteld, zooder dat bet echter de veroverde plaats aan de bloedworst vermocht te ontnemen. Het was de Byzantijnscbe keizer Leon IV (886911) die in den jaro 895 het vol gend decreet tegen de bloedworst uitvaar digde „Wij hebben vernomen, dat de menschen zoo krankzinnig geworden zijn, deels uit winstbejag, deels nit gulzigheid, bloed tot eetbare spijzen om te zetten Het is ons ter oore gekomen, dat men bloed in darmen, als in zakken, verpakt en aldus als een gewoon gerecht opeet. Wij kunnen dat niet langer dulden en niet toelaten, dat de eer van onzen staat door zulke uilvindingen van den booza alleen ter wille van gulzige menschen ge schandvlekt wordt. Wie bloed in eetwaren verandert, die dergelijke waren koopt >f verkoopt, die zal grgeeseld worden en tot op de huid kaal geschoren, ten teekeu van eerverlies. Ook tot de overheden der stad reikt onza verbolgenheid, want had den zij in hun ambt meer waakzaamheid getoond, dan zou znlk een wandaad niet voorgekomen zijn. Zij zullen hurine nala tigheid met 10 ponden gond boeten." Aan deze officieels mededeeling alleen heeft het nageslacht het te danken, dat het 1000-jarig jubileum der bloedworst waardiglijk kon worden gevierd. Niettegen staande dit keizerlijk decreet verkocht men in het onde Rome ongehinderd bloedworst en dergelijke gerechten. Die worsten wer den echter gekruid met allium (knoflook). Tegenwoordig zal niemand, zelfs geen kei zer, meer derven beweren, dat de eer des lands door bloedworst in gevaar kan wor den gebracht 1 Een ontaard Vader, Te Halver nabij Aliesa (Wes> falen) heeft een man zijn kind van zeer jeugdigen leef tijd gedood, door het hoofdje van het wichtje met kracht tegen den munr te slaan. Op den dag der afschuwelijke mis daad w is een ander zoontje van den bar baar ter aarde besteld, zonder dat een ge neesheer den dood geconstateerd had. De justutie gelooft aan een dubbelen moord en heeft last gegeves tot opgraving van het lijkje. De moordenaar werd natuurlijk gearresteerd. De kracht der gewoonte. Een vermakelijk voorval deed zich eeni ge dagen geleden in de kerk te Grosberin- gen in Türingen voor. De portier van het spoorwagststion aldaar is tevens een zeer goed organist en vervangt zoo nu en dan den organist der kerk. Dit was ook dezer dagen het geval. Tengevolge van groote drukte aan het spoor schijnt onze portier echter een weinig soezerig geweest te zijn, want na het eerste gezang viel hij op de stoel in slaap. Toen de gemeente den slotzang zou zingen, sliep da vermoeide spoorwegambtenaar nog steeds, waarom men hem bescheiden aanstootte. Hij ont waakte plotseling, wreef zich de eogen uit en misschien nog onder den levenda gen indruk van een droom, riep hij met eene zware stem, die in de plechtige stil- Tesz haalde deo sluier voor haar gelaat en zeide„Dat geschiedde voor den wind." „Het mag aanmatigend schijnen, zoo iets te verlangen," ging hij voort. „Maar het is beter, wanneer ik n niet zoo onbedekt zie. Het kon gevaarlijk worden." „Stil I" antwoordde Tesz. „Nu vrouwen hebben altijd eene over macht op mij gebad en ik ben er nooit bang voor geweest. Een mm van het evan gelie mag met zalke zaken evenwel niets te doen hebben en bovendien berinneren zij mij aan oude tijden, die ik vergeten moet Na dezo opmerking, vlotte bet gesprek niet meer best en Tesz vroeg zicbeelve vor- wonderd hoe ver hij baar wel begeleiden zou, zonder er direct toe te willen over gaan, hem weg te zenden. Dikwijls von den zij, wanneer zij een deur of' bek voorbij kwamen, een spreuk uit den Heiligen Schrift in roode of blauwe letters er op geschilderd en zij vroeg hem of hij wist wie zich daar zooveel moeite voor getroost had. Hij ver telde haar daarop, dat zij op zijn orders waren geschilderd, opdat niets verzuimd zon worden, om de mensehen het goede voor oogen te houden. Tenlaa'ste voerde de straat hen naar Gros-in-Hand. Van alle bewoonde plaat sen van bet bleeke en eenzame hoogland, was dit het meest verlatene. Zij ontbeerde zoozeer alle bekoorlijkheid, die schilders eo reizigera zoeken,dat het als hetware een nienw soort schoonheid verkreeg, een negatieve schoonheid van een tragisch karakter. De naam had deze streek te danken aan een zuil, die daar stond, een zonderling, kurst- loos gewrocht, nit een steensoort, niet in Engeland voorkomende, waarop een men- Bchelijke hand roetrnwe indrukken wasgegrild. Verschillende geschiedenissen werden over deze pilaar verteld. Eenige autoriteiten vertelden, dat bier een crucifix opgericht was, maar welke door bijzondere omstandig heden in vervallen toestand was geraakt. Anderen beweerden, dat hot niets dan een gewone steen was, een soort van grens of scheidiogsteeken. Wat ook de oor sprong ervan mocht zijn, er lag iets duisters, iets angstigs over den geheelen omtrek iets wat ook op de twee, die er nu voorbij gingen, indruk maakte. „Ik moet u hier verlaten," merkte D'Ur- berville op, toen zij in de Dabijbeid van de ze plaats gekomen waren. „Ik beb om zes nar dezen avond nog in Abbots-Cernel te preeken, en miiu weg voert van bier rechts af. En gij maakt mg nog een weinigte ze nuwachtig, Tessy ik kan en wil n ook niet zeggen waarom Ik moet vsn n schei den om kracht to winnen. Hoe komt bet toch, d»t gij nu zulk een vloeiend Erigelsch spreekt f Wie heeft u dat geleerd?" „Ik beb het gedurende miin ongeluk ge leerd," antwoordde zij ontwijkend. „Wat voor een ongeluk hebt gij gehad?" Zij vertelde hem van het eenige, waarover zij met hem kon spreken. D'Urberville stond sprakeloos. „Ik heb dat tot nu toe niet geweten i" mompelde hij eindelijk, „Wearom hebt gij mij niet geschrevan, toen T'sz antwoorddo niet. „Nu goed, gij znlt mij wederzien,voegde hij er na een poos aan toe. „Neen, neen," riep Tesz, „kom niet we der in mijne nabijheid." „Ik zal gaan. Maar voor wij scheiden kom hierheen I" Hij ging op de paal toe. „Dit was eens een crucifix. Iu mijn geloof kent men daaraan geen kracht toe, maar somwijlen vrees ik haar toch niet meer, dan dat ik den boo?e in mijn binnenste te vreezen bebderhalve help mijn vrees be teugelen, leg nw band op de*e pilaar en zweer mij, mij nooit in verzoeking te brengen door uwe schoonheid, noch door iets anders." „Goede God, hoe kunt gij nn zoo iets vragen, dat is onnoodig 1 Niets is ooit ver der van mij geweest, dan het denkbeeld u te willen behagen „Ja maar sweer het, zweer het 1" vlei de bij vertwijfeld. Tesz gaf eindelijk toe, legde haar hand op den steen en fluisterde den eed. „Ik ben treurig, dat gij geene geloovige *ijt," ging hg voort, „en vrees, dat eens een ongeloovige, macht over n zal verkrij gen en uw gemoed zal kannen vergiftigen. Maar heden niet meer. Thuis kan ik ten minste voor u bidden en dat wil ik wie weet, wat nog gebeuren kanLeef gelukkig I Hij ging naar een opening in de heg en zonder Tesz nog eenmaal aan te zien, verdween hij In de richting naar Abbots- Cernel. Zijn stap verried opgewondenheid en later haalde bij, als door kwellende gedach ten gedreven, een kleinen bijbel nit zijn zak, tusschen welks bladeren, een door het vele lezen verkreukelde en geel geworden brief. Hij opende dien. Hij was van een dag gedateerd die zeer zeker reeds vele maanden terug was en door „domiDée Clare" onderteekend. De brief begon met de verzekering van oprechte vreugde over de bekeering van D'Urberville en dankte dezen voor zijne goedheid, dat hij zich met bem in gemeen schap ges'eld bad. Mnnheer Clare vergaf den bekeerde in warme bewoordingen zijn vroeger optreden tegenover hem en sprak met belangstelling over de toekoms'ige, plan nen van den jongen man. Hij zou Alex gaarne aaD de kerk verbinden, aan wiens dienst hij reeds zoovele jaren van zijn le ven had gewijd en wilde hem gaarne hel pen, om door dit doel op eeD school ge plaatst te worden. Daar echter zijne be schermeling wegens het tijdverlies, dat deze stap met zich bracht, niet geneigd scheen daaraan te voldoen, zoo wss bij de man niet daarop aan te dringen. I«der moest zijn best doen en zoo handelen, zooals zijn hart bem ingaf. D'Urberville las deren brief eens en nog eens, om zooals het scheen, kracht daarin :e zoeken. Vervolgeus las hij eenige troostgevende plaatsen uit den bijbel, tot zijn gelaatstrekken weer gemoedsrust toon den en TesP persoonlijkheid baren invloed niet meer onrustbarend op bem deed gel den. Intnsschen ging Tesz de andere zijde van den heuvel af, waarna zij weldra haar hüis bereiken kon. Na een uur ontmoette zij een eenzamen schaapherder „Welk beteekenis heeft dien ouden steen, weikon ik voorbij ben gegaan vroeg zij dezen „Was het vroeger een crucifix „Crucifix Neen, dat was het nooit Het is een ding van zeer slechte afkomst, juffrouw 1 Het werd in ruwe tijden door de verwanten van cbd boosdoener opgericht, die hier gefolterd werd, nadat men de hand op de folterpaal gespijkerd had. Zijn gebeente ligt hier onder den steen. Men zegt dat zij ne ziel aan den duivel verkocht is en nog rond dien steen waart." Een siddering doortrilde Tesz bij deze on verwachte en griezelige vertelling en snel ging zij verder- He1 begoo reeds te scheme ren, toen zij op Flintcomb-Ash aankwam; en zooder dat men haar bemerkte, naderde zij aan den ingang van het dorp een meisje met haar vrijer. Het paar verhandelde geen geheimen, en de heldere, zorgelooze stem van de jonge vrouw, welke hei warme accent van deu man antwoordde, was in de helde re lucht ver genoeg verstaanbaar. Toen zij nader kwam wendde het meisje zich plotseling om en outdekte Tesz, terwijl de jonge man zich haas'ig verwijderde Het m'isje was I».z Hnett, wier belangstelling lu Ti sz' reis, door haar eigen aangelegen heden spoedig vergeten was. Tesz liet ook niet veel over hcar reis los, en het meisje dat tact beiat, begon derhalve over haar eigen zaken, baar liefdesavontuur, waarvan Tesz, zooeven getuige was geweest. .Hg is Amy Bending, de jongen, die soms naar Talbothays voor noodhulp kwam, verklaarde zij onverschillig. „Hjj had naar mij gezocht, en is te weten gokomen, dat ilt bier huishield, en is mi) na gevolgd. Hij verzekerde mij, da* hij mij al reeds gedu rende twee jaren hee t lie' gi hsd, en ik ik heb hem er nanwekks antwoord op te geweldig 'klonk": '„Sneltrein naar BabraJ tweede spoor, instappen heeren j Door een krokodil ver slonden. Den 18en der vorige maand nam eene Anamitische vrouw met twee ge zellinnen een bad in een riviertje, stroom afwaarts van N ba-Bé, toen zij plotsoling door een krokodil bij de beeuen werd gegrepsn en weggevoerd, juist op de plaats, waar drie weken tevoren oen visscher een dergelijk noodlot had getroffen. Het groote uiouster sleurde zijn prooi mede naar het midden der rivier en dook plotseling met de ongelukkige in de diepte. Ondanks het helsch lawaai, dat de dorpsbewoners maak ten, door met stokken op het water te slaan, liet de krokodil zijn slachtoffer niet los. De ongelukkige vrouw werd den vol genden morgen bij laag water, half verslon den, tusschen de mango-wortels aan den oever gevonden. Een aardige erfenis is de- z°r dagen aan een dame te N<nte» te te beurt gevallen. Een verre neef van de fortuinlijke dame, Dugsst geb. Bonnet genaamd, die onder den bescheiden naam van Pierre Bonnet te Londen een zaak iu passementerieën deed, heeft haar een vermogen van 7 millioen galden nagela ten. gegeven. WOEDT VERVOLGD. Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1896 | | pagina 6