Donderdag 20 Februari 1896.
40ste Jaargang No. 3073.
en
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag-
Zaterdagavond, Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN een dag vroeger.
Uitgever: J. WINKEL.
üSureau: SCHAGEN, Laan, JD 4.
Prijs per jaar f 8.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van l tot 6 regels f 0.25;iedere regel meer 6 et.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
GemeenteSchagen.
Bekendmakingen.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUJLLETOV
De zaak Akkerman voor den
Raad van Staten.
i
SGHAGER
Allllül Ninis-,
COURANT.
Burgemeester en Wethouders van Scha-
gen, brengen ter algemeene kennis, dat
door L.ouise Schmitt, Wed. P.e-
trus Baars, vergunning is verzocht
om het perceel Wijk C. No. 21, aan de
Hoep aldaar, in te richten tot Slachterij,
en dat door hen tot het onderzoek der
tegen dit verzoek ingediende bezwaren, eene
zitting ten Raadhuize zal worden gehouden
op Dinsdag 3 Maart e. k. des mor
gens van 10 tot 12 ure.
Schagen, 17 Februari 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd:
S. BEKMAN,
de Secretaris,
DENIJS.
Burgemeester en Wethouders van Scha
gen, brengen ter algemeene kennis, dat
vergunning voor de uitoefening van
den kleinhandel in sterken drank
is verzocht door Klaas 8naaa Jr.,
voor perceel No. 17 van Wijk D., aan
de Dorpen alhier.
Schagen, 17 Februari 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
8. BERMAN.
de Secretaris,
DENIJS.
In eene op eergister ge-
kouden Vergadering van Dijkgraaf en Heem
raden van den polder Wieringerwaard,
werd met algemeene stemmen tot opzich'er
benoemd, de heer J. Breed Ce., te Wierin
gerwaard.
Tot Hoofd der School te
Oudcarspel is benoemd, de heer J. M.
Hoffmans, onderwijzer te Rotterdam.
Poging tot moord te ELST.
Naar men uit Eist (Betuwp) meldt
is het der politie reeds gelukt den
vermoedelijk en dader van den moordaan
slag van Dinsdagavond jl. op den land
46.
VAN
Thomas Hardy.
HOOFI STUK VII.
Spoedig was de avond van Maria Hemel
vaart daar en de landelijke bevolking ver
keerde in een koorisacbtige, opgewonden
stemming, zooals dat ieder jaar op dieD dag
placht te zijn. De arbeiders die niet laDger
bij hon ouden beer wilden blijven, begaven
zich op dien dag naar ban nieuwen mees
ter.
Deze jaarljjksche wandeling van boerderij
tot boerderij, werd eerder talrijker dan
minder. Ten tijde dat Tesz' moeder nog
een kind was, was bet meereodeel der ar
beiders-bevolking hon leven lang op een
en dezelfde boerderij gebleven, waar bon
grootvader en overgrootvader ook reeds ge
diend haddenna werd de wensch om tel
ken jare van baas te veranderen meer
algemeen. Den jonge huisgezinnen verschatte
dit reizen een aangename afwisseling en bad
ook wellicht voordeelen voor hen. Bet Egypte
der eene familie was het Kanean voor de
andere die kwam, die het dan ook in 't
geheel niet kende, totdat het na ver
loop van lijd ook voor haar wederom het
land der plagen werd; en zoo verwis
selde men van den een naar den ander.
Het dorpsleven werd bierdoor niet beter
en een afname dier bevolkiDg was er de
oorzaak van. Het dorp telde vroeger naast
zijn gewone arbeiders een klasse, onder
welke ook Tesz' vader eens behoorde, waar
onder men den smid, den bakker, den kuiper
en meer dergelijken telde, een klasse, die
een zekere welvaart gtncot; maar doordat
de dorpen door bet vele verin kken van de
bevolking, te alwisselend in aamsl waren,
zoo werden dezen gedwongen elders hun
bivak op te slaan. Vele onder den bevolking
dier dorpeD waren pachter voor bun leven,
zooala Tezz' vader; anderen weder pachter
voor een aantal jaren en weer anderen zoo
genaamd vrij. Wanneer de pachicontracten
na verloop van tijd verstreken, werden de
boerderijtn zelden weer aan dentelfden
pachter toegewezen; maar gewotnljik werd
bet bnis tegen den grond getrokken, ot de
heer trek het aan zijne eigene bcetderij.
Hoofden van buisgezinnen, die niet direct
bouwer Ylemingh te arrestreren. Het is
de 27-jarige B., die vroeger eenigen tijd
als knecht in dienst was bij den heer
Vlemingb.
Het onderzoek wordt ijverig voortgezet.
Op Wieringen is de laat'
ste aldaar wonende oud-strijder, Willem
Vermeden, in den ouderdom van 84 jaar
overleden. Hij was gerechtigd tot het dra
gen van het Metalen Kruis.
De Watergeuzen.
De heer Van 't Kruijs te ROTTER
DAM deelt mede, dat de heer Jos. Mertens
directeur der Kon. Fransche Opera, zich
bereid verklaard heeft, ffDe Watergeu
zen" (in hei Fransch vertaald) op te
voeren.
De zaken van den het vorige
jaar eervolontslagen notaris Collard
te BEEK (Limburg) thans zooals men
zegt in de Transvaal, zijn eindelijk gere
geld. Het passief bedraagt circa f 85000.
De crediteuren ontvangen 0.68°/o zegge
68 centen van elke 100 gulden van hun
ne vorderingGeen wonder, dat de ver
bittering tegen Collard groot is.
In Beek loopt het gerucht, dat C.
adjudant van dienst is geweest van
Jameson, tijdens diens invasie in den
Transvaal dat hij door de Boeren ge
vangen genomen isdat hij, als Hollan
der en vechtende tegen Holiandsch bloed*
veroordeeld is om gefusilleerd te worden,
maar, dat hij op vertoon van zijn eervol
ontslag als notaris niet alleen op vrije
voeten is gesteld, maar dat hem zelfs
door president Kruger een pist van ver
trouwen op de bureaux van financiën aan
geboden is waar de heer O. dus zijne
talenten op financieel gebied zal ten toon
spreiden.
We hopen dat de ex-notaris slagen
moge en zijn crediteuren zoowel in Beek
als elders nog eens de ontbrekende
99,32°/0 terugkrijgen L. K.
M a 11 e v e r g i s 8 i n g
De vorige week verzond een landbou
wer in de nabijheid van Amsterdam
2 briefkaarten: de een was bestemd voor
een predikant, de andere voor een uieu-
op bet land werkten, werden met waogunst
aangezien en de uitdrijving van den een
schaadde het bedrijf van den ander, die zoo
doende op zijn benrt gedwongen werd heen
te gaan. Deze familiën, die de steunpilaren
van bet dorpsleven waren, moesten zoo
doende hun toevlncht in de groote steden
zoeken.
De woongelegenheid in de hutten was op
deze manier ook in Marlot), door de groote
opmimwoede, zeer beperkt geworden en
ieder huis, dat staan gebleven was, werd
door den landheer voor zijne eigene arbeiders
in beslag genomen.
Sedert de gebeurtenis, die zoo'o zwarte
scbaduw op Tesz' leven geworpen bad, was
de algemeene opinie in het dovp geweest,
dat nu de tamilie Dnrbeyfield het eerst aan
de beort lag, om het bnis te moeten ont
ruimen. Het was waar, de huishouding
had nooit eeo schitterend voorbeeld van
tncht en orde gegeven. De vader, ja zelfs
de moeder hadden zich aan deD drank over
gegeven; de jongere kinderen waren ge
woonlijk niet ter kerke en de oudste dochter
had zich in zeer verdachte verbondingen
verwikkeld. Op eenigerlei wijze moest bet
dorp van hen bevrijd worden. Ingevolge
deien werd op de eerste Maria Hemelvaart,
op welke de familie Dnrbeyfield verdreven
kon worden, het mime hnis door een arbei
der met groot gezin in beslag genomen,
en de wedowe Joan, hare dochter Tesz en
Liza-Ln, de knaap Abraham en de jon
gere kinderen moesten ruim baan maken.
Op den avond die aan hnn vertrek voor
afging werd bet vroegtijdig donker, omdat
de regenwolken don hemel vet duisterden. Daar
bet de laatste avond was, dien zij in het dorp
zonden doorbrengen, zoo waren vrouw Dur-
beyfield, Liza-Ln en Abram uitgegaan om
eenige vrienden goeden dag te zeggen, en
Tess paste tot hun terugkeer op bet hnis.
Zij knielde op de vensterbank neer en
hield haar gelaat tegen de konde, natte rui
ten gr drukt. Hare oogen vestigden zich op
een nest eerer waarschijnlijk sedert langen
tijd gestorven spin, beiweik in een hoekje was
gespannen, waar nooit een eDkel vliegje kwam
en dat door de lichte trekking, die door de
slecht gesloteD naden van het hnis ontstond,
been en weder zweelde. Tesz dacht na over de
omstandigheden, waarin hare familie nn ver
keerde, en waaraan zij niet geheel zonder
schold was. Was zy niet thuisgekomen, zco
had men haar moeder en de kinderen wel
licht veroorloofd als w< keljjksche hoorders te
blyven. Maar onmiddellijk na bare terugkeer
was zij door eenige lieden met klein verstand
maar met grooten invloed, gadegeslagen ge
wen knecht. Ongelukkigerwijze schreef hij
de adressen verkeerd, zoodat de domiüé
een briefkaart ontviDg van den volgenden
inhoud:
^Indien ge bekwaam zijt, voor de tnel-
kerij en al het landwerk, en genegenhsid
hebt onder een onderen knecht te staan,
wil ik wel in nadere onderhandeling tre
den, het loon is zes gulden, 2 maal per
dag moet ge mei den melkwagen naar
stad en Zondags om do 14 dagen vrij
jeneverdrinkers kan ik niet gebruiken.*
JB.
De boerenknecht kreeg de kaart, voor
den predikant bestemd, van den inhoud
tWelEerwaarde Heer!
Morgen ontvangt UEw. een paar oude
Goudsche kazen. Ik weet, dat UEw. van
iets pittigs houdt, dat het gehemelte prik
kelt, moge ze UEw. voldoeD, dan zal dit
hoogst aangenaam zijn aan uw dienaar.
JB.
Tevens de groete van mijne vrouw.*
Een nieuwe stasiwater-
bron. Noord-Holland schijnt het land
van geologische verrassingen te zijn. In
den laatsten tijd werd het brongas bekend
en thans is weder een nieuwe staalvrater-
bron op Gretha-hoeve in den IJpoIder
ontdekt, welke den naam van Elisabeth-
bron zal dragen.
Het staalwater is blijkens een onderzoek
van de heeren dr. van Hamel Roos en
Harmens te Amsterdam (onder wier voort
durend toezicht het in den handel ge
bracht zal worden) rijker aan minerale zou
ten dan de tot nu toe in Nederland in
exploitatie zijnde bronnen.
Er zullen onder leiding van den heer
H. P. N. Halbertsma, ingenieur te 's Gra-
venhage, boringen worden uitgevoerd, ten
einde een zoo goed mogelijk overzicht te
krijgen van de geologische gesteldheid van
den bodem, welke boringen eerstdaags door
de firma Deseness en Jacobi te Hamburg
zullen plaats hebben.
Uit het voorloopig onderzoek is reeds ge
bleken dat er minstens 10000 flesch per
dag verkregen worden.
Dat deze bron door een consortium is
aangekocht, zal zonder twijfel met belang
stelling vernomen worden, daar door deze
vaderlandsche industrie een nieuwe en be
langrijke tak van welvaart gevormd wordt.
Niet minder dan 3414 van
de rnim 8000 prijzen der Amsterdamsche
tentoonstelling zijn gevallen op onverkoch
te loten. Al deze prijzen worden Di< s-
dag ek. en volgende dagen onder den ha
mer gebracht worden.
Te LOOSDRECHT is een kind
^behekst". Aanvankelijk waren de ouders
hiervan onkundig gebleven. Thans is ech
ter uitgekomen, dat dit feit zich zes weken
geleden reeds heeft voorgedaan. De vader
van het kind is, dadelijk nadat bij dit
vernam, naar Hilversum getogen, teneinde
een specialiteit in hekserij, een schoenma
ker aldaar, te raadplegen. Tegen betaling
van een vast recht van t 2,90 gaat deze
tot ontheksing over en daarna loopt het
kind gedurende l jaar en 17 dagen geen
het minste gevaar meer.
iarna moet men echter oppassen en,
is 't weer mis, dadelijk opnieuw naar den
heksenmeester gaan met f2.90. Het is dan
weer goed.
liet volgende brutale
stukje werd Zaterdagavond uitgehaald bij
eene publieke verkooping te St.-ANNA—
PAROCHIE. Ee.n huisje aldaar werd ver
kocht voor 1 350, waarop het voor veer
tien dagen was beschreven, dus zonder ee
nige verhooging. De kooper echter ver
klaarde, dat het hem te doen was geweest
om het strijkgeld te verdienen en dat hij
geen borgen kon stellen. Daar men van
oordeel was toch niets van den man te
kunnen halen, kwam de notaris terug op
het bod, dat daaraan volgde, van 288 gld.
Het pand werd opnieuw afgeroepen en met
1 gulden verhooging gekocht door een fa
milielid van den eersten kooper, die daar
op verklaarde als zaakgelastigde van dezen
te handt ien. Algemeene verbazing en hila
riteit, toen, nn, opnieuw naar horgen
werd gevraagd, de koopsom van f 289
door den eersten kooper werd uitgeteld
en deze... nog korting dnrfde vragen
voor contante betaling .Natuurlijk werd
dit niet toegestaan, doch de koop ging
door. De kooper, die toonde dat hij ook
f 350 had kunnen uittellen en dit ook
stellig had gedaaD, zoo de list ware mis
lukt, hield op die wijze f 60 in den
zak.
Den 12en Februari vergaderde de
Raad van Staten, af deeling Geschillen
van Bestuur", ter behandeling van 't
beroep van 't Sint-Maartensche Gemeen
tebestuur tegen 't Besluit van Ged. Sta
ten van Noord-Holland. In die ver
gadering waren de betrokken partijen
Wd. Sckermerhornburgemeester van
Sint-Maarten, G. Severijn, voorzitter van
den Bood van Nederl. Onderwijzers ea
gemachtigde van Akkerman, en Akkerman
zelve, persoonlijk tegenwoordig om hun
standpunt te verdedigen.
De verslaggever van „de Bode",het or
gaan van den B. v. N. O. verklaart, dat dit
onderzoek in het belaDg van Akkerman
een goeden indruk heeft gegeven en
wacht met vertrouwen in deze de be
slissing ai.
Uit de mededeeling van Akkerman
aan den Raad van Staten, deelt de Bode
nog het volgende mede
„Nog te meer springt het raadselach
tige dier bewering n.1. dat Akkerman
niet de rechte man op de rechte plaats
was) van het Gemeentebestuur in het oog,
als gelet wordt op hetgeen de heer Bur
gemeester zelf als zijn oordeel uitspreekt.
Immers bij den Heer Burgemeester van
Krommenie berust een schrijven van den
Heer Burgemeester van St. Maarten,
waarin deze verklaart
lo. dat op het zedelijk leven van den
onderwijzer Akkerman geen aan
merkingen kunnen worden gemaakt.
2o. dat eveneens op zijn werken in de
school niets valt aan te merken
3o.. dat de reden, waarom hij van Sint
Maarten verwijderd moet worden,
van plaatselijken aard is.
De heer Burgemeester van Kromme
nie heeft naar aanleiding eener sollicita
tie van ondergeteekende naar de betrek
king van onderwijzer aan eene der open
bare scholen te Krommenie in het laatst
van het vorige jaar, deze mededeelingen
bekomen in antwoord op zijn verzoek om
wo'den zij hadden haar naar het kerkhof
zien gaan en met eigen hand het grafje van
baar kind zien versieren. Hare moeder had
men er daarna een verwijt van gemaakt, dat
zij Tesz weder herbergde; Joan had daar
op aaD scherpe antwoorden niets toegegeven
en bad in haar drift verklaard, dat zij be
reid was, te gaan; men bad haar aan baar
woord gehouden en de gevolgen waren niet
uitgebleven.
„Ik had nooit moeten thuiskomen," her
haalde Tesz in alle bitterheid.
Deze gedachten namen haar zoo in beslag,
dat zij van een op den straatweg naderbij
komend man geen notitie nam. Zij sloeg niet
eerder acht op hem, dan toen hij met de
knop van zij rijzweep op bet venster tikte.
De regen had bijna opgehonden, zij opende
daarom, aan zijn gebod gehoorzamende, het
venster.
„Zaagt gij mij niet F' vroeg D'Urberville.
„Ik lette op niets," antwoordde zij. „Ik
koorde wel iets, maar ik dacht, dat het een
paard en wagon was. Ik was in een soort
aroom verdiept."
„Gij boordet wellicht in nw gedachten
de Darbeyfi Idsche koets komen. Gij zaltde
legende toch wel kennen
„Neen eens heeft mij iemand die wil
len vertellen, maar het is er niet toegeko
men."
„Wanneer gij werkelijk van de D'Urber-
villes afstamt, zal ik o niets zeggen. Wat
mij aanbelangt, ik ben een vaische D'Urber
ville en derhalve is de geschiedenis voor mij
van geen belang. Zij is gruwelijk genoeg.
Het geruisch cener ppookkoets wordt alleen
gehoord door een D'Urberville en voor die
is het een slecht voorteeken. De geschiede
nis handel' over een moord, die iemand uit
deze familie voor een paar eenwen begaan
heeft."
„Rn gij begonnen zijt, moet gij mij ook
het einde meedeelen."
„Nn mijnentwege. Zooals gezegd is, eene
nit de familie heeft een schoono vronw
weggevoerd, die nit de koets, waarin dat
geschiedde, trachtte te ontvlnchteo; in het
gevecht dat daarnit ontstond, doodde hij
haar of zij hem, dat weet ik niet reebt
meer. Zoo Inidt de vertelling Ik
zie dat alles al gepakt en gezakt is, gaat
gij weg?"
„Ja morgen op MariaHemel
vaart."
„Ik hoorde het, maar kon bei eerst niet
geloovenhet schijnt te plolselmg; hoe
komt dat
„Vader waB de laatste loerder vcor zijn
levenlang en toen hjj stierf, hadden wjj geen
recht meer te blijven. Wij hadden wellicht
wel bij de week konnen haren, als ik er
nÏ9t geweest was."
„Wat heb jij daar nn mede temaken?"
.Ik ben geen vrouw zonder schande.'
D'Urhervilles gelaat werd door een hoog
rood overtogen.
„Wat voor een vervloekte onzin Die
armzalige lomperdsHun vnile zielen mo
gen tot asch verbranden!" riep hij in zijn
hoogmoedigen toorn, „Daarom moet je gaan,
daarom wordt je nit dit huis gedreven P"
„Niet er uit gedreven tenminste niet
letterlek. Maar daar men ons zeide, dat wij
gaan moesten, oordeelden wij het beter te
gaan, nu iedereen gaat, omdat er later wel
licht geene gelegenheid mocht wezen eeD
onderkomen te krijgen."
Waar gaat gij heen P*
.Naar Kingsbere. Wij hebben daar een
kamer gehaard. Moeder is zoo dwaas dat
te doen met het oog op vaders familie
.Maar uwe familie is voor znlk een krot
veel te groo». Waarom zondt ge mijn tuin-
hnis niet haren P Sedert de dood van mijn
moeder is er geen enkele kip meer te zien,
en het hnis dat gij kent, en de tuin wach
ten op bewoners. Het kan binnen één dag
opgeknapt worden en a we moeder kon daar
aangenaam wonen; de kinderen zal ik naar
een goede school zenden. Waarlijk ik moet
iets voor n doen."
Maar wij hebben de kamer in Kings-
bere reeds gehuurd I" verklaarde zij. „Daar
kunnen wij wachten
„Wachten op wat Op dien netten
man van je, zonder twijfel. Nu, hoor eens
Tesz, ik ken de mannen en weet de gron
den waarop jolni gescheiden bentik ben
er vast van overtuigd, dat hij zich nooit
meer over je zat bekommeten. Ofschoon ik
nw vijand geweest ben, ben ik do nw vriend;
ofschoon gij het niet gelooven wilt. Kom,
ga mee naar mijn landhuis. Wij znllen een
goed leven hebben gij kant awe moeder
goed oppassen en de kinderen kanoën iets
ordentelgks worden
Tess ademde sneller en sneller en zei-
de
„Hoe kan ik weten, of gij dit alles doen
znlt P Uwe plannen kannen zich verande
ren en dan worden zij, wordt mijne
moeder andermaal op straat geset."
„Waarachtig niet. Ik zal het n,
wanneer gij het noodig vindt, sohriltelgk
verhoren. Overleg het maar eeDs."
Tesz schudde het hoofd. D' Urberville
bleef echter aanbonden. Tesz had bem nog
rooit zoo standvastig gezieneen alwyzing
nam bij niet aan.
„Toe spreek er eens over ra st je moeder,"
hield hij vol. „Het is haar zaak te beslis
sen, niet de nwe. Ik zal het huis laten
schoonmaken, witteu en schilderen
voor morgenavond is het droog en kunt gjj
het dadelijk betrekken".
Tesz schudde andermaal het hoofd
het hart werd door verschillende gevoelens
gepijnigd. Zij waagde het niet, het hoofd
op te heffen.
„Ik ben met het oog op het verleden nw
schuldenaar," ging hij voort, „en gij bebt mij
bovendien van dien godsdienstigen waanzin
genezenik ben derhalve blijde
„Bet was beter, dat gjj dien waanzin hadt
behouden en daarbjj den wandel, die er bij
behoort.'
„Ik verheug mij, bij d»ze gelegenheid
weder iets te kunnen terugbetalenmorgen
zal ik er op wachten, dat uwe moeder hare
zaken bij mij aflaadt. Geef mij de hand
daarop - lieve, scboone Teszl*
Bij de laatste woorden had hij zijn stem
in een vleien veranderd en zyn hand uitge
strekt door bet halfgeopende venster. M t
verschrikte oogen verliet sg oogen blikkelyk
haar plaats en knelde in baar liaast zijn
band tnsachen bet raam.
„Vervloekt je bent wreed 1" zeide hij,
zijn arm temgirekkend „Neen, ik weet hot,
je deed het niet met opzet. Nu goed, ik
zal je moeder en de kinderen dan maar
afwachten."
„Ik zal niet komen, ik heb geld ge
noeg 1" riep zg uit."
„Wal
„Van mijn schoonvader, als ik het daar
halen wil I'
„Ja, maar dat doe je niet, dat weet je
zelf ook wel; daar ben je te grootmoedig
voor,"
Met deze woorden reed hij weg. Juist
bij de wendiDg van den weg, kwam hg den
man met den verfpot tegen, die hem vroeg
waarom hij de broeders bad verlaten.
„Loop naar den duivel," antwoordde
D'Urberville.
Tesz bleef bewegingloos op dezelfde
plaats staan, waar zg reeds zoo lang geble
ven was, tot dat een bittere opwelling tegen
de onrechtvaardigheid der menschheid haar
de tranen in de oogen dreef. Haar echtge
noot Angel Olare had te harde maatrege
len tegen haar genomon zeker, dat had
bij gedaan. Tot dnsverre waren nog nooit
zulke gedachten bij haar opgekomen
maar zij kon bem dat verwijt niet sparen.
Nooit in haar leven zij was van harte
bereid, dit te bezweren had zg h. t doel
gehad, onrecht te plegen. Wat zg ook mia-
