Gemengd Nieuws. Uit Athene wordt ge meld, dat op Kreta een paniek heerscht twaalf christeneD zoudeD door Turken vermoord zijn Wat men bij ad verteeren niet moet doen? In verband met die vraag geett de Manufact wier, vakblad voor manufactnriers en aanverwante artike len, de volgende wenken: hoogen hoed, diamanten en handschoe nen dragende, kortom van top tot teen een heer. Op grond der door vrouw Wilson gedane mededeelfngen, houdt de Amerikaansche politie hom voor den dader van 9 moorden, sedert 2 jaar in verschillende Amerikaansch9 steden gepleegd, eveneens door middel van verworging en steeds op vaste datums van de maand: eerst alle BOsten en daarna den 13den. Het signalement van den moordenaar gegeven door de op zoo wonderbaarlijke wijze ontkomene vrouw, komt overeen met dat van eeu man, dien men te Denver en San Francisco had gezien in gezelschap van daarna onder dezelfde geheimzinnige omstandigheden vermoor de vrouwen. Heteinde eenerliefda digheids-voorstelling, De Italiaansche kolonie te Buenos Ayres had in den Gervantes-Schouwburg een voorstelling ten bate van de slachtoffers der ramp bij Adua georganiseerd. Op het oogen- blik dat de bezoekers de zaal verlieten werd brand ontdekt, en weinige uren later was de geheele schouwburg ver nield. Het signalement van flJack the Ripper." De politie van San Francisco schijnt het signalement te hebben, zoo niet van dendan toch van een „Jack the Ripper^. Een vrouw daar ter ste de, Wilson genaamd, is aan de politie komen verklaren, dat een man, dien zij op straat had medegenomen, haar thuis wilde worgen. Hij knoopte haar een handdoek om den hals en deed haar, alvorens den strop toe te halen, het verhaal van de misdaden, die hij reeds te Londen en in de Yereenigde Staten had begaan. Hij was echter niet alleen, zeide hij „Jack the Ripper," maar ook „Jack de Worger" en had de ge woonte om een en ander aan zjjne slachtoffers in vertrouwen mede te doe len, alvorens haar te dooden. Ditmaal ge lukte hem dit laatste echter niet, daar de San Franciscaansche, naar het schijnt vrij gespierd, er in slaagde, zich los te wringen en vluchtte. z/Jack" moet een man van ongeveer veertig jaar zijn, van middelbare lengte, met blonden knevel, gekleed in een Engelsch pak met lichte demi-saison en De zegevierende Japan- neezen. De Japanneezen zijn van plan een reusachtig beeld van Boeddha te stichten ter herinnering aan hun overwinningen op de Chineezen. Het beeld zal ongeveer een miljoen yen kosten of 2% miljoen gulden, en zal opgericht worden te Kioto. Men zal er het metaal der op de Chineezen veroverde kanonnen voor gebruiken. Het beeld zal 40 meter hoog worden. Een grappige rechts- zaak. In het Fransche provinciestadje Sé- zanne ligt het 10de huzarenregiment in garnizoen. De kazerne is een mooi, groot, oud klooster, dat ten tijde van de groote revolutie geseculariseerd en door den staat in beslag genomen werd. Het werd later verkocht. De tegenwoordige bezitter is een in woner van Sézanne, die het gebouw aan het legerbestuur verhuurd heeft. Het huurcontract evenwel werd niet tijdig genoeg hernieuwd, zoodat de ei genaar op den eersten Januari van dit jaar weer over het gebouw moest kun nen beschikken. Wie echter op dien datum het oude gebouw ontruimde, het 10de huzarenregiment niet. Een be leefde waarschuwing aan het adres van den regimentscommandant bleef zonder gevolg. Toen stelde de eigenaar een vordering in, en natuurlijk werd hij door de rechterlijke macht in het ge lijk gesteld. Dit had eveuwel op den overste dor huzaren niet den minsten invloedhij bleef er integendeel zeer onverschillig onder en dacht er niet aan weg te gaan. Nu meende de eigenaar dat hij lankmoedig genoeg was ge weest en besloot zich met geweld recht te verschaffen. Hij zond een deurwaarder, vergezeld van twee gen darmen, naar de kazerne, om zoo noo- dig langs den weg des gewelds zijn doel te bereiken Werkelijk kwam de deurwaarder bij den overste en herin nerde deze er aan, dat hij zoo spoedig mogelijk met zijn regiment moest ver trekken, daar anders de gedarmen.... Verder kwam hij niet, want de o- verste commandeerde met donderende stem tegen gendarmen„Rechtsom keert Marschwaarop dezen, als goedgedriide oude soldaten, onmiddellijk de plaat poetsten. Daarop zei de on gemakkelijke overste tegen den deur waarder: „Wanneer u niet oogenblik- kelijk inrukt, laat ik u naar de wacht brengen, waar we wel verder zullen zien." De deurwaarder begreep de volsla gen onmogelijkheid geheel alleen een huzarenregiment weg te jagen en ging onder verklaring dat hij zich zijne rechten voorbehield, naar huis. De eigenaar evenwel liet zich niet afschrikken. Hij wendde zich tegelijk tot de ministers van oorlog, van justi tie en van binnenlandsche zaken en ook tot zijn afgevaardigde, die toeval lig radicaal was. Deze vatte de koe bij de horens en verklaarde den minis ters, dat men niet voor niemendal een republiek hadvoor de wet waren alle Franschen gelijk; het leger had geen voorrechtener mocht geen staat in den staat worden gevormd en voor het recht had ook een overste der huzaren zich te buigen I De ministers moesten de waarheid dier beweringen erkennen en verzoch ten den afgevaardigde aan de zaak geen ruchtbaarheid te geven, omdat alles slechts hierop neerkwam, dat men vergeten had, het huurcontract te verlengen. Het einde was, dat het re giment een officier naar den eigenaar afzond, om aan dezon verontschuldi gingen aan te bieden en hem de ver zekering te geven, dat het legerbestuur schadeloosstelling zou betalen. Hierop werd het contract weer voor eenige jaren verlengd en de huzaren loopen thans geen gevaar meer om door een deurwaardei en twee gendarmen uit hun kwartier verjaagd te worden. X-stralen. Mevrouw Cavaignac, de vrouw van den Franschen minister van oorlog, is deze week door de X-stralen van een lastig gebrek genezen. In haar rech terhand was eeD stukje van een naald blijven zitten, dat haar zeer hinderde en naar welks juiste plaats tevergeefs door doctoren was gezocht. Maandag is aan de Polytechnische school te Parijs in den tijd van 2 miauten met de X-stra len een afbeelding van de hand gemaakt, waarop duidelijk het hinderlijke voor werp te zien was. Kort daarna werd het te voorschijn gehaald en was de pijn geweken. De opoffering eener moe* der. Bij Eutre-Sambie-et-Meuse lieP dezer dagen een klein kind voor de paar" den van een zwaren met twee paarden In spannen wagen, die een steile helling af kwam. De moeder, het gevaar ziende, ijlde haar lieveling na; te laat echter. Omver geworpen door een klap van den dissel» viel de ongelukkige vrouw onder de hoeven der paarden, die haar gelaat stukscheur den en daarna onder de wielen, die haar de borst verpletterden. Haar toestand is geheel hopeloos. Het kind, dat tusschen de paarden gevallen was, kwam er zonder schram af. In Italië zijn Woensdag- morgen vroeg te Oppido, Reggio di Cala- bri en Mossina aardbevingen gevoeld. wel een herhaald gebruik. Blijkt het niet te helpen dan, evenals de geneesheer iets anders voorschrijft, een anderen inhoud aan de advertentie gegeven. 7. Eindig nimmer voor goed met ad- verteeren, de concurrentie staat nooit stil, men zon nw zaak voor die van anderen wel eens kunnen vergeten, welke gere geld daarvan gebruik maken. 8. Zie nooit de advertentiëa voor bij, waar nw zaak zelf belang bij heeft. Maak er gebruik van, want men kan verzekerd zijn, dat hij, die het de moei te en kosten waard vindt iets onder uw aandacht te brengen, overtuigd is, dat hij voordeelen of betere relatiëa kan ver schaffen en geneigd is, daarvan de bewij zen te leveren. Als ge boomen bemest, werp dan de mest op een afstand van 1 tot l'/i meter van den stam, anders hebben de boomen er niets aan, want ze nemen de mest alleen met de einden der wortels op. Het is anders net alsof men een honge rig kind een pannekoek op den buik bindt en zegt»est nn 1" Hout drogen. In Amerika droogt men thans het hout dat gekapt en gezaagd is, in daartoe inge richte ovens, die 80 knb. meters inhond hebben en waarin het hout met latjes er tusschen wordt opgestapeld. Men stookt den oven met zaagsel, waardoor een hitte van 50 tot 60o Celsius wordt onderhon den de damp wordt gecondenseerd en vloeit door openingen weg. De zwaarste blokken zijn aldus in 6 dagen volkomen droog, zoodat het hout later niet meer „werkt" of splijt. De kosten zijn nog geen 17a gulden per knb. meter. Algerië wordt bedreigd door een grooten hongersnood. De aanhou dende droogte heeft het zaaien en ploegen belet, zoodat er niet valt te oogsten. De gouverneur-generaal neemt maatregelen om zooveel mogelijk in de behoeften der be volking te voorzien. 1. Denk niet, dat gij in nw annonces gerust gebruik moogt maken van een leu gentje, zonder er later op betrapt te zul len worden. Deze of gene ontdekt het en doet er ten uwen nadeele zijn voordeel mede. 2. Maak uw annonce nooit komisch. Indien men geestig genoeg is, om in een advertentie humoristisch te kunnen zijn, dan zal men als redacteur van een hu moristisch blad meer succes hebben dan in den handel. 8. Boots norit dezen of genen van uw concnrrenten in hun wijze van adverteeren na. Er staan genoeg wegen of vornaen o- pen, om oorspronkelijk te zijn. Iedere weg leidt naar Rome zegt men wel eens en dat is hier ook het geval. 4. Bezig niet altijd denzellden vorm. Het spreekwoord zegtverandering van spijs doet eten. Een nu en dan aange brachte wijziging zal van lieverlede het ge adverteerde veel meer doen uitkomen. 5. Neem nooit in advertentieu den schijn aan, alsof de zaak gelikwideerd zal wordeD. Adverteer volgens den waren toe stand. Sommige menschen mochten mis schien meenen dat de likwidatie ernst was, en later niet meer aan de zaak denken, dan alleen ffals gelikwideerd" en daarom die niet meer bezoeken. 6. Plaats nooit een advertentie slechts een enkelen keer. Zoè gebruikt men im mers ook geen geneesmiddelen. Het eer ste drankje geneest zelden of nooit, maar Een deftige Dief. Te Parijs bestelde een net grkleed heer bij een drukker 500 visitekaartjes, op naam van deu heer Anqnetil, rechter van instructie en wachtte in de drnkkerij, tot men er hem 20 kon geven de overige moesten bezorgd worden aan het adres van den rechter, die echter zeer vreemd op keek bij het ontvangen der kaartjeshij had ze niet besteld. Toen bovenbedoelde heer later, door de politie gezocht wegens een diefstal van ju- weelen, op straat door een inspecteur werd aangehouden, gaf hij zich weder uit voor den rechter Anqnetil. Hij bedreigde den inspecteur met straf, als deze hem niet los liet. Da omstanders, onder den indruk van zijn deftig uiterlijk en het ordelint in zijn knoopsgat, trokken zijn partij tegen den inspecteurmaar deze wist den schnrk vast te houden, tot er voldoeude hulp kwam, en nu werd de //rechter" in ver zekerde bewaring gebracht. Een onde traditie. Als door de rechtbank te Yenetië een beschuldigde ter dood wordt veroordeeld, treedt een man ia een laag zwart kleed da rechtszaal in, gaat op de rechters toe, groet dezen eerbiedig en zegt Denkt aan dea bakker!" Dan groet hij opnieuw en verdwijnt weer. Deze vreem de gewoonte is drie eeuwen oud. Da waar schuwing werd ingesteld nadat een bakker te Venetië ter dood gebracht was wegens een misdaad waaraan hij onschuldig was. Toen de onschuld aan het licht kwam, brachten de rechters een som gelds bijeen, waarvans de reute gebruikt wordt om een lamp in het palfis van den doge te laten branden. Men noemt haar: #de lamp der boete". Onlangs kwam te Leices- ter een hond van het ras der terriers een der zalen van het ziekenhuis oploopen en strek te een zijner voorpooten op klaaglijke wij» uif. Het dier trok de aandacht en bleek zijn poot gebroken te hebben. Hij werd te Chemnitz deed dit ook en dat wel, ofschoon hij getrouwd was. lo den regel richtte hij zich tot al wat be jaarde dienstmeisjes, die een spaarbankboekje be- zaten, dat zocht hij onder het een of an der voorwendsel machtig te worden, en maakte bet geld daarna op met zijn wet tige vrouw. De rechtbank veroordeelde dezen trou- weloozen minnaar tot 7 jaar opsluiting, Wilt gij rustig slapen? Ga dan niet laat naar bed. De rust vóót middernacht is de beste. Slaap niet te lang. Een volwassene heeft aan acht uren slaap genoeg. Vermijd opwinding en gemoedsaandoe ningen vóór ge u te slapen Rgt. Ert niet veel, kort voor ge naar bed gaat, en drink geen prikkelende dranken. Z>rg dat nw slaapkamer gelucht is. Over dag behooren de ramen wijd open te staan. Slaap niet op uw rng en zoo mogelijk ook niet op de linkerzijde. Uw bed moet niet te hard, maar vooral ook niet te zacht zijn. Een van beide, is te hard beter dan te Dek n matig. Leg uw hoofd niet te te laigeen weinig lichaam is voldoende. En eindelijk: werk vlijtig; geweten rein. zacht. hoog, ook niet hooger dan het houd uw die er gedurende de bedrijven [in het ge bouw heerschte, de schoonheid onafgebroken kon gadeslaan. Hij werd moediger naarmate men in de andere loge niets scheen te bemerken. Hij zag nu minu'en lang onafgebroken naar den overkant en leskendi in gedachten de lijnen van hoo'd en buste. Maar ofschoon mis Sealsfield de magneet was, welke zijne oogen vasthield, hoe langer hij naar de loge van den vreemde zag, hoe meer ook het gelaat van dan vader hem bezighield. Hoe pakkender en tragischer het tooneelspel werd, des tewilder de oogen,des te smartelijker de ge laatstrekken van den man werden. Hij staar de zwijgend naar het tooneel, als was de gansche wereld voor hem versonkec, knikte zwijgend met het hoofd, en toen Othello zijn minnenijd en bsrtepijn uitjammerde, boog bij zich voorover, als moest hij nauwkeurig zien, wat er geschiedde. En toen de Moor zaehtkens Desdemoua's slaapkamer binnon- s'oop, en do woorden sprak: .Het zal ge- sehiedon," toen hij met zijn afscheidskus de schoone slaapster wekte, t03n zij om baar leven smeekte en hij toch niet afliet van zijne vreeslijke handeling, toen »ig Boy- sen hoe de vreemde zich van zijn zitplaats verhief, da balastrade vastgreep, met beide handen omklemde, terwijl hij de nagels in het roode peluche groef. Tegelijk zag hij ook, dat de dochter hare blikken van het tooneel had afgewend en met een uitdrukking van angst op haren vader vestigde, hoe zij de hand ophief, hem be daard neertrok, en een vriendelijk bemoedi gend woord hem in het oor fluisterde. Toen scheen de man wederom bedaard te worden, hij zonk zwaar op zjjn stoel terug, trachtte te lachen en keek niet meer naar het too neel. Degenen die naast hen zateu en door bet, tooooelspel geboeid werden, hadden hetgeen voorgevallen was nauwelijks bemerkt. Op dit oogeoblik echter zag miss Sealsfield voor de eerste maal naar Boysen. Eu in ha re groote, tot hem gerichte oogen, las hij, dat bij zich bedrogen had, wanneer hij ge meend had, dat zij geen erg in zijn bespie den had gehad. En ook een verzoek las hij als een gewone patiënt behandeld, in bed gelegd en herstelde; onderwijl was het dier de lieveling van de geheele zaal ge worden, zoodat de teleurstelling groot was, toen de eigenaar het dezer dagen kwam opeischen. Hoe het dier het ziekenhuis heeft gevonden en bovendien nog juist die zaal is opgeloopen waar beenbreuken en dergelijke kwetsuren werden behandeld, blijft een raadsel. De oogappel is wit, omdat de bloedvaten welke er door loopen, zóó fijn zijn, dat ze den appel geen roode kleur kannen geven. Yalsche trouwbelofte. Saksische rechters zijn niet zeer mannen, dia aan jonge haar te trouwen en later niet hun woord houden. Een bediende in hare oogen. „Vergeet, wat gij gezien hebt 1 Hij is ziek, men moet daarmede ge duld hebben.' Zijs hart popelde van vreug de, hij vermocht bijna niet te ademen, toen hij hare heldere oogen op zich gericht zag. Vervolgens wendde zij zich af en scheen naar de woorden van den tooneelspaler te taisteren. Boysen durfde niet meer naar den overkant zien. De voorstelling was ten einde. Het ge stommel der vertrekkende menschen, de velen naar den uitgang trappelende voeten, de stemmen, die na lang zwijgen luid en helder weerklonken, vormden met elkander een dof geruisch. Boysen drong van uit do loge naar bui ten eu nam zijn vriend met zich mede. In de corridoren stond een menschen menigte; namen, nummers, afscheidswoorden, klon ken dooreen. Terwijl Boyson ongeduldig op zijn vriend wachtte, die de garderobe in ontvangst nam, zochten zijne oogen de geliefde gostalte. Nu was Buterweck we der aao zijne zijde; zij waren gereed om te gaan. Eu in het oogenblik, toen zij den uitgang naderden, verschoen ook zij, waar Boysen zoo naar gezocht had Op een rus tig onbezocht hoekje van gang, had zij zich de langen pels om den schouders doen han gen, had een witten doek over het hoofd ge slagen en ging aan den arm van haar va der langzaam naar den uitgang. Door een toeval was de menBchenmassa in tweeëa gedeeld, zoodat er een rnimte van eenige schreden was tnsschen de vrienden en do beide voor hen uitloopende gestalten, en toen dezen de deor bereikt hadden, draaide he' meisji zich eeu oog inblik naar de beide mannen om. Hare oogen ontmoetten we derom die van Boysan; zij sag niet ter zijde, zij liet haar oogen kalm de zijne ontmoeten, zonder verleg nheid, zonder schaam'e, alleen met de stomme vra9g en de herhaling vau de bode, die zij hem 's avonds reeds had toegezonden. Vervolgens wendde zij zich om, en schreed de trap af. „Drommels, dat geldt ui" fluisterde Buter weck, nijdig van jaloezie. „Je hebt een ver duiveld geluk, jou duivehehe blondkop." „Stil toch l* De zacht voor de meisjes beloven Vreeselijke Misdaad Dinsdag werd in den zoo: Wijier, tien minuten van het station Ba-schwyl in het kanton Solothurn e«n vreeselijke misdaad gepleegd. In een huis van den pachter Aeberhard woonde een zekere Jecker, een beruchte dronkaard en vagebond, die met zijn pachter herhaal delijk ruzie had, omdat hij geen huur wilde bataleo. Jecker keerde dinsdag dron ken van een millitaire inspectie in Lau- ten terug, Toen ontmoette hij Aeberhard voor zijn huis. Deze dreigde hem uit zijn woning te zullen zeiten, wanneer hij voor 1 April zijn pacht niet betaa.de. Jecker antwoordde: „wacht, ik zal dadelijk met j; afrekenen Vlug haalde hij zijn ge weer en daarmee schoot hij door het ven ster van zijn huis Aeberhard in het hoofd da man viel dood neer. De vrouw en de lh-jarige dochter van den pachter snel den toe, toen zij 't schot hoorden. Jecker mikte op haar, en doodde ook de twee vrouwen. Daarop barricadeerde hij de deur zijner woning, en de gendarmes, die kwamen om hem te arresteeren, dreigde hij eveaeens neer le leggen; hij had nog zaven-en-twin- tig scherpe patronen over. Het gelukte echter aan tien gendarmes en een groot aantal bur gers, het huis te omsingelen, deu moorde naar te boeien, en hem naar Dorneck over te brengen. Het geheimzinnige meer. Het geheimzinnige Eichener-meer in Bi- den is weer aan het zakken. De bodem komt weer duidelijk te voorschijn en men kan de talrijke muizengaten zien, waarmee de grond als bezaaid is. Veertien dagen geleden was het meer geheel droog, toen liep het vol en waar eerst de vlugge veld muizen heen en weer sprongen, zwemmen nu groote kikvorschen. Maar de daling van het water is reeds weer be gonnen. Het meer blijft nog steeds toe schouwers lokken. Uit de geheelen om trek, zelfs uit Bazel en Freiburg komen nieuwgierigen. Aan den oever van het meer is onlangs zelfs een verplaatsbare De kleine, levendige man sweeg werkelijk; maar hij grimlachte toch, terwijl hij naast zijn vriend het portaal uitstapte. Het meisje «ring verder «onder nog een- maat om te zien; het rijtuig waohtte baar reeds, zij steeg in, de paarden trokken aan, weg was zij. Boysen stond daar eu keek naar de plaats waar bij haar het laatst gezien had en waar nu andere menschen zich verdrongen. Het scheen hem toe, als was de zon ondergegaan en deed nog een zachte gouden glans zijn avondhemel glinsteren. HOOFDSTUK V. Boysen ging naast zijn vriend voort als in een droom. Hij luisterde slechts half naar diens vergenoegd geswets en gaf den ander verstrooide antwoorden, diedeie weder om stof tot lachen en schertsen gaven. Zoo stapten zij naast elkander voort door de straten, die nog nat van den regen waren, welke overdag zoo rijkelijk getallen was en in allerlei schakeering de verschillende licht stralen weergaven. Buterweck scheen haast te hebben, bij was zijn vriond minstens een stap vooruit en sprak tot hom over zijn schouder heen. Spoedig verlieten zij de nienwe, breode, moderne straten en sloegen de nauwere ste gen der oude stad in, maar ook hier had het electrische licht reeds haar rijk opgesla gen en de groote, witte, kogolvorraige bollen zweefden in de lucht, door sterke kettingen gedragen, die van huis tot huis gespannen waren. Juist waren zij een hoek omgeslagen toen Buterweck een uitroep hooren liet. „Zie daar, daar moeten wij zijn." Htj weesop een huis, boven welks ingang bonte gloeilampen hingen en de woorden „Nienwe cone/rthalle" verlichten. Twee reusachtige plakkaten, oeu rood en oen blauw wardn aan beide zijden van de deur aan den muur geplakt en verkondigden mot groote, votto letters, do wonderen, die daarbinnen te booren of te zien waren. Boysen bleef een oogenblik staanhet kostte hem moeite, binnen te treden; zijne ge dachten waren verre van deze plaats; zijn herberg maakt 1 n, die goede zaken vriend zag hem aan en lachtte lnide. Gij ziet er uit alsof ge zeggen wildet Lasciate ogni speranza, dat is nameljjk nit Dante en beteekentLaat alle hoop buiten. Ieder mensch, die in staat ia Italiaansch te lezen moest het kunnen citeeren. Maar het is hier niet van toapassiogkom maar me de en gij znlt ook hier iets zien, wat n zeer veel belang zal inboezemon." Boysen aarzelde niet langer; «ij betraden een niet al te breeden gang, die naar het inwendige van het gebouw voerde. Drie aan d9n zolder hangende lampen gaven een mat licht. De wanden waren met bruine verf in regelmatige vierkanten verdeeld; hier en daar waren een paar verbleekte palm vede ren kruiselings over elkander geschilderd om deu kalen gang een eonigszins romantischer aanzien te geven. Uit een deur, natuurlijk met een bont gekleurd venster, kwam eeu lichtstraal en maziek hen reeds tegemoet. Zij betaalden hun entree en Buterweck rukte haastig de deur voor hen open, eer de langzame portier den tijd daartoe gehad had. Een groote, breede zaal, door twee pilaren- rijen in drie gelijke dselen verdeeld, traden zij nu binnen. Het was er zeer vol, maar Butorweck vond ala getrouw bezoeker heel gemakkelijk den weg tusschen al die stoelen en tafels. Tegenover den ingang verhief zich het tooneel, of liever het podinm, door eenige gloeilampen helder verlicht. Het overige was door gewouo petroleomlampen verlicht; hier en daar prijkte een beeld, Germania, Hebe, of Terpsichore voorstellendein 't gezicht loopend evenwel was hier de versiering vau den wand, gekruiste palmentakken prijkten bier op met sterren bezaaide ondergronden. Door den smallen gang, die Buterweck zich gebaand had, waren de beide vrienden nu in de nabijheid van het podiam aangeko men en begaven zij zich naar een der zoo genaamde logo's, van tlaggedoek vervaar digde hokjes, die voor de jeunesse-doréa werden gereserveerd. Een tafel was hier vrijgelaten ea een gedienstige kellner haast te zich, de stoelen recht te zetten. Ook wijn en glaren Btonden in een oogwenk tijds voor hen; Boyson had tijd, zich nauwkeuriger van alles op de hoogte te stellen. Hij zat met bet gelaat naar het tooneel, dat geen scherm scheen te bezitten. Het felle, heldere licht, tooiide hem het poudre- de-riz op de wangen en de geschilderde wenkbrauwen der negen in het wit geklee- de leden der dames-kapel, liet ook gemak- keljk zien hoe verwelkt de zange res was, die juist met een schorre, klankloo- ze stem een lied galmde. Het was een bekla genswaardig gezicht, zooals zij, in den schjjn van het licht, dat iederen rimpel in haar ge laat deed ontdekken, nog jeugd en schoon heid trachtte te huichelen. Zij droeg een matrozenpak. In de hand zwaaide zij de dnitsche vlag en zong in bijna onverstaanbare bewoordingen een vlaggenlied. „Dat is zij fluisterde Buterweck haastig zijn vriend in 't oor en stiet hem met den wijsvinger in de zijde. Boysen wierp hem een verwonderenden blik toe. „Die die met die vlag vroeg bij. De andere sprong bijna van zijn stoel op. Ben je dwaas Dat oude nest f Neen een beteren smaak heeft mijn eenige vader, zijn eenigen zoon nagelaten. L' altra, die andere 1 Zie daar. Gij kunt haar zeker niet zien, omdat die oude vogelverschrikker daar zoo rondmarcheert, Achteraan, die kleine, die roode, die als Amor gekleed is!" Op dit oogenblik nam de vlaggezangeres een laatsten aanloop, deed een paar groote schreden naar het midden van het podinm en haaide met moeite nit haar borst, wat daar nog aan treurige overblijfsel van een be dorven stem aanwezig wssEn nn konBoysen de gestalte zien, die voor hem tot dusvorre niet te zien was geweest. Op een stoel vlak tegen den wand, zat de gezochte. Het was een sierlijke gestalte, nog jong en frisch, nauwelijks twintig jaar oud. Zij zat onbewegelijk, in een houding, die van haar zeldzaam karakter getuigde. Haar titos-kop, met blond, kort als zijde glinsterend haar, rustte op haar rechter hand, achter welke hare oogen verborgen waren. De andere opgeheven hand leunde op de linker; 't schoen alsof zij sliep. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1896 | | pagina 6