Gemengd Nieuws.
Uit Athene wordt ge
meld, dat op Kreta een paniek heerscht
twaalf christeneD zoudeD door Turken
vermoord zijn
Wat men bij ad verteeren
niet moet doen? In verband met die
vraag geett de Manufact wier, vakblad
voor manufactnriers en aanverwante artike
len, de volgende wenken:
hoogen hoed, diamanten en handschoe
nen dragende, kortom van top tot teen
een heer. Op grond der door vrouw
Wilson gedane mededeelfngen, houdt de
Amerikaansche politie hom voor den
dader van 9 moorden, sedert 2 jaar
in verschillende Amerikaansch9 steden
gepleegd, eveneens door middel van
verworging en steeds op vaste datums
van de maand: eerst alle BOsten en
daarna den 13den.
Het signalement van den moordenaar
gegeven door de op zoo wonderbaarlijke
wijze ontkomene vrouw, komt overeen
met dat van eeu man, dien men te
Denver en San Francisco had gezien in
gezelschap van daarna onder dezelfde
geheimzinnige omstandigheden vermoor
de vrouwen.
Heteinde eenerliefda
digheids-voorstelling, De Italiaansche
kolonie te Buenos Ayres had in den
Gervantes-Schouwburg een voorstelling
ten bate van de slachtoffers der ramp
bij Adua georganiseerd. Op het oogen-
blik dat de bezoekers de zaal verlieten
werd brand ontdekt, en weinige uren
later was de geheele schouwburg ver
nield.
Het signalement van
flJack the Ripper."
De politie van San Francisco schijnt
het signalement te hebben, zoo niet van
dendan toch van een „Jack the
Ripper^. Een vrouw daar ter ste
de, Wilson genaamd, is aan de
politie komen verklaren, dat een man,
dien zij op straat had medegenomen,
haar thuis wilde worgen. Hij knoopte
haar een handdoek om den hals en deed
haar, alvorens den strop toe te halen,
het verhaal van de misdaden, die hij
reeds te Londen en in de Yereenigde
Staten had begaan. Hij was echter niet
alleen, zeide hij „Jack the Ripper," maar
ook „Jack de Worger" en had de ge
woonte om een en ander aan zjjne
slachtoffers in vertrouwen mede te doe
len, alvorens haar te dooden. Ditmaal ge
lukte hem dit laatste echter niet, daar
de San Franciscaansche, naar het schijnt
vrij gespierd, er in slaagde, zich los te
wringen en vluchtte.
z/Jack" moet een man van ongeveer
veertig jaar zijn, van middelbare lengte,
met blonden knevel, gekleed in een
Engelsch pak met lichte demi-saison en
De zegevierende Japan-
neezen. De Japanneezen zijn van
plan een reusachtig beeld van Boeddha
te stichten ter herinnering aan hun
overwinningen op de Chineezen. Het
beeld zal ongeveer een miljoen yen
kosten of 2% miljoen gulden, en zal
opgericht worden te Kioto. Men zal
er het metaal der op de Chineezen
veroverde kanonnen voor gebruiken.
Het beeld zal 40 meter hoog worden.
Een grappige rechts-
zaak.
In het Fransche provinciestadje Sé-
zanne ligt het 10de huzarenregiment
in garnizoen. De kazerne is een mooi,
groot, oud klooster, dat ten tijde van
de groote revolutie geseculariseerd en
door den staat in beslag genomen werd.
Het werd later verkocht.
De tegenwoordige bezitter is een in
woner van Sézanne, die het gebouw
aan het legerbestuur verhuurd heeft.
Het huurcontract evenwel werd niet
tijdig genoeg hernieuwd, zoodat de ei
genaar op den eersten Januari van dit
jaar weer over het gebouw moest kun
nen beschikken. Wie echter op dien
datum het oude gebouw ontruimde, het
10de huzarenregiment niet. Een be
leefde waarschuwing aan het adres van
den regimentscommandant bleef zonder
gevolg. Toen stelde de eigenaar een
vordering in, en natuurlijk werd hij
door de rechterlijke macht in het ge
lijk gesteld. Dit had eveuwel op den
overste dor huzaren niet den minsten
invloedhij bleef er integendeel zeer
onverschillig onder en dacht er niet aan
weg te gaan. Nu meende de eigenaar
dat hij lankmoedig genoeg was ge
weest en besloot zich met geweld
recht te verschaffen. Hij zond een
deurwaarder, vergezeld van twee gen
darmen, naar de kazerne, om zoo noo-
dig langs den weg des gewelds zijn
doel te bereiken Werkelijk kwam de
deurwaarder bij den overste en herin
nerde deze er aan, dat hij zoo spoedig
mogelijk met zijn regiment moest ver
trekken, daar anders de gedarmen....
Verder kwam hij niet, want de o-
verste commandeerde met donderende
stem tegen gendarmen„Rechtsom
keert Marschwaarop dezen, als
goedgedriide oude soldaten, onmiddellijk
de plaat poetsten. Daarop zei de on
gemakkelijke overste tegen den deur
waarder: „Wanneer u niet oogenblik-
kelijk inrukt, laat ik u naar de wacht
brengen, waar we wel verder zullen
zien."
De deurwaarder begreep de volsla
gen onmogelijkheid geheel alleen een
huzarenregiment weg te jagen en ging
onder verklaring dat hij zich zijne
rechten voorbehield, naar huis.
De eigenaar evenwel liet zich niet
afschrikken. Hij wendde zich tegelijk
tot de ministers van oorlog, van justi
tie en van binnenlandsche zaken en
ook tot zijn afgevaardigde, die toeval
lig radicaal was. Deze vatte de koe
bij de horens en verklaarde den minis
ters, dat men niet voor niemendal een
republiek hadvoor de wet waren alle
Franschen gelijk; het leger had geen
voorrechtener mocht geen staat in
den staat worden gevormd en voor het
recht had ook een overste der huzaren
zich te buigen I
De ministers moesten de waarheid
dier beweringen erkennen en verzoch
ten den afgevaardigde aan de zaak
geen ruchtbaarheid te geven, omdat
alles slechts hierop neerkwam, dat
men vergeten had, het huurcontract te
verlengen. Het einde was, dat het re
giment een officier naar den eigenaar
afzond, om aan dezon verontschuldi
gingen aan te bieden en hem de ver
zekering te geven, dat het legerbestuur
schadeloosstelling zou betalen. Hierop
werd het contract weer voor eenige
jaren verlengd en de huzaren loopen
thans geen gevaar meer om door een
deurwaardei en twee gendarmen uit
hun kwartier verjaagd te worden.
X-stralen.
Mevrouw Cavaignac, de vrouw van
den Franschen minister van oorlog, is
deze week door de X-stralen van een
lastig gebrek genezen. In haar rech
terhand was eeD stukje van een naald
blijven zitten, dat haar zeer hinderde en
naar welks juiste plaats tevergeefs door
doctoren was gezocht. Maandag is aan
de Polytechnische school te Parijs in
den tijd van 2 miauten met de X-stra
len een afbeelding van de hand gemaakt,
waarop duidelijk het hinderlijke voor
werp te zien was. Kort daarna werd
het te voorschijn gehaald en was de
pijn geweken.
De opoffering eener moe*
der. Bij Eutre-Sambie-et-Meuse lieP
dezer dagen een klein kind voor de paar"
den van een zwaren met twee paarden In
spannen wagen, die een steile helling af
kwam. De moeder, het gevaar ziende, ijlde
haar lieveling na; te laat echter. Omver
geworpen door een klap van den dissel»
viel de ongelukkige vrouw onder de hoeven
der paarden, die haar gelaat stukscheur
den en daarna onder de wielen, die haar
de borst verpletterden. Haar toestand is
geheel hopeloos. Het kind, dat tusschen
de paarden gevallen was, kwam er zonder
schram af.
In Italië zijn Woensdag-
morgen vroeg te Oppido, Reggio di Cala-
bri en Mossina aardbevingen gevoeld.
wel een herhaald gebruik. Blijkt het niet
te helpen dan, evenals de geneesheer iets
anders voorschrijft, een anderen inhoud
aan de advertentie gegeven.
7. Eindig nimmer voor goed met ad-
verteeren, de concurrentie staat nooit stil,
men zon nw zaak voor die van anderen
wel eens kunnen vergeten, welke gere
geld daarvan gebruik maken.
8. Zie nooit de advertentiëa voor
bij, waar nw zaak zelf belang bij heeft.
Maak er gebruik van, want men kan
verzekerd zijn, dat hij, die het de moei
te en kosten waard vindt iets onder uw
aandacht te brengen, overtuigd is, dat hij
voordeelen of betere relatiëa kan ver
schaffen en geneigd is, daarvan de bewij
zen te leveren.
Als ge boomen bemest,
werp dan de mest op een afstand van 1 tot
l'/i meter van den stam, anders hebben de
boomen er niets aan, want ze nemen de mest
alleen met de einden der wortels op.
Het is anders net alsof men een honge
rig kind een pannekoek op den buik bindt
en zegt»est nn 1"
Hout drogen.
In Amerika droogt men thans het hout
dat gekapt en gezaagd is, in daartoe inge
richte ovens, die 80 knb. meters inhond
hebben en waarin het hout met latjes er
tusschen wordt opgestapeld. Men stookt
den oven met zaagsel, waardoor een hitte
van 50 tot 60o Celsius wordt onderhon
den de damp wordt gecondenseerd en
vloeit door openingen weg. De zwaarste
blokken zijn aldus in 6 dagen volkomen
droog, zoodat het hout later niet meer
„werkt" of splijt. De kosten zijn nog geen
17a gulden per knb. meter.
Algerië wordt bedreigd
door een grooten hongersnood. De aanhou
dende droogte heeft het zaaien en ploegen
belet, zoodat er niet valt te oogsten. De
gouverneur-generaal neemt maatregelen om
zooveel mogelijk in de behoeften der be
volking te voorzien.
1. Denk niet, dat gij in nw annonces
gerust gebruik moogt maken van een leu
gentje, zonder er later op betrapt te zul
len worden. Deze of gene ontdekt het en
doet er ten uwen nadeele zijn voordeel
mede.
2. Maak uw annonce nooit komisch.
Indien men geestig genoeg is, om in een
advertentie humoristisch te kunnen zijn,
dan zal men als redacteur van een hu
moristisch blad meer succes hebben dan
in den handel.
8. Boots norit dezen of genen van uw
concnrrenten in hun wijze van adverteeren
na. Er staan genoeg wegen of vornaen o-
pen, om oorspronkelijk te zijn. Iedere weg
leidt naar Rome zegt men wel eens
en dat is hier ook het geval.
4. Bezig niet altijd denzellden vorm.
Het spreekwoord zegtverandering van
spijs doet eten. Een nu en dan aange
brachte wijziging zal van lieverlede het ge
adverteerde veel meer doen uitkomen.
5. Neem nooit in advertentieu den
schijn aan, alsof de zaak gelikwideerd zal
wordeD. Adverteer volgens den waren toe
stand. Sommige menschen mochten mis
schien meenen dat de likwidatie ernst was,
en later niet meer aan de zaak denken,
dan alleen ffals gelikwideerd" en daarom
die niet meer bezoeken.
6. Plaats nooit een advertentie slechts
een enkelen keer. Zoè gebruikt men im
mers ook geen geneesmiddelen. Het eer
ste drankje geneest zelden of nooit, maar
Een deftige Dief.
Te Parijs bestelde een net grkleed heer
bij een drukker 500 visitekaartjes, op
naam van deu heer Anqnetil, rechter van
instructie en wachtte in de drnkkerij, tot
men er hem 20 kon geven de overige
moesten bezorgd worden aan het adres van
den rechter, die echter zeer vreemd op
keek bij het ontvangen der kaartjeshij
had ze niet besteld.
Toen bovenbedoelde heer later, door de
politie gezocht wegens een diefstal van ju-
weelen, op straat door een inspecteur werd
aangehouden, gaf hij zich weder uit voor
den rechter Anqnetil. Hij bedreigde den
inspecteur met straf, als deze hem niet los
liet. Da omstanders, onder den indruk van
zijn deftig uiterlijk en het ordelint in zijn
knoopsgat, trokken zijn partij tegen den
inspecteurmaar deze wist den schnrk
vast te houden, tot er voldoeude hulp
kwam, en nu werd de //rechter" in ver
zekerde bewaring gebracht.
Een onde traditie.
Als door de rechtbank te Yenetië een
beschuldigde ter dood wordt veroordeeld,
treedt een man ia een laag zwart kleed
da rechtszaal in, gaat op de rechters toe,
groet dezen eerbiedig en zegt
Denkt aan dea bakker!" Dan groet hij
opnieuw en verdwijnt weer. Deze vreem
de gewoonte is drie eeuwen oud. Da waar
schuwing werd ingesteld nadat een bakker te
Venetië ter dood gebracht was wegens een
misdaad waaraan hij onschuldig was. Toen de
onschuld aan het licht kwam, brachten de
rechters een som gelds bijeen, waarvans de
reute gebruikt wordt om een lamp in het
palfis van den doge te laten branden.
Men noemt haar: #de lamp der boete".
Onlangs kwam te Leices-
ter een hond van het ras der terriers een der
zalen van het ziekenhuis oploopen en strek
te een zijner voorpooten op klaaglijke wij»
uif. Het dier trok de aandacht en bleek
zijn poot gebroken te hebben. Hij werd
te Chemnitz deed dit ook en dat wel,
ofschoon hij getrouwd was. lo den regel
richtte hij zich tot al wat be jaarde
dienstmeisjes, die een spaarbankboekje be-
zaten, dat zocht hij onder het een of an
der voorwendsel machtig te worden, en
maakte bet geld daarna op met zijn wet
tige vrouw.
De rechtbank veroordeelde dezen trou-
weloozen minnaar tot 7 jaar opsluiting,
Wilt gij rustig slapen?
Ga dan niet laat naar bed. De rust
vóót middernacht is de beste.
Slaap niet te lang. Een volwassene heeft
aan acht uren slaap genoeg.
Vermijd opwinding en gemoedsaandoe
ningen vóór ge u te slapen Rgt.
Ert niet veel, kort voor ge naar bed
gaat, en drink geen prikkelende dranken.
Z>rg dat nw slaapkamer gelucht is.
Over dag behooren de ramen wijd open te
staan.
Slaap niet op uw rng en zoo mogelijk
ook niet op de linkerzijde.
Uw bed moet niet te hard, maar vooral
ook niet te zacht zijn. Een van beide,
is te hard beter dan te
Dek n matig.
Leg uw hoofd niet te
te laigeen weinig
lichaam is voldoende.
En eindelijk: werk vlijtig;
geweten rein.
zacht.
hoog, ook niet
hooger dan het
houd uw
die er gedurende de bedrijven [in het ge
bouw heerschte, de schoonheid onafgebroken
kon gadeslaan.
Hij werd moediger naarmate men in de
andere loge niets scheen te bemerken. Hij
zag nu minu'en lang onafgebroken naar den
overkant en leskendi in gedachten de lijnen
van hoo'd en buste. Maar ofschoon mis
Sealsfield de magneet was, welke zijne oogen
vasthield, hoe langer hij naar de loge
van den vreemde zag, hoe meer ook het
gelaat van dan vader hem bezighield. Hoe
pakkender en tragischer het tooneelspel werd,
des tewilder de oogen,des te smartelijker de ge
laatstrekken van den man werden. Hij staar
de zwijgend naar het tooneel, als was de
gansche wereld voor hem versonkec, knikte
zwijgend met het hoofd, en toen Othello
zijn minnenijd en bsrtepijn uitjammerde, boog
bij zich voorover, als moest hij nauwkeurig
zien, wat er geschiedde. En toen de Moor
zaehtkens Desdemoua's slaapkamer binnon-
s'oop, en do woorden sprak: .Het zal ge-
sehiedon," toen hij met zijn afscheidskus de
schoone slaapster wekte, t03n zij om baar
leven smeekte en hij toch niet afliet van
zijne vreeslijke handeling, toen »ig Boy-
sen hoe de vreemde zich van zijn zitplaats
verhief, da balastrade vastgreep, met beide
handen omklemde, terwijl hij de nagels in
het roode peluche groef.
Tegelijk zag hij ook, dat de dochter hare
blikken van het tooneel had afgewend en met
een uitdrukking van angst op haren vader
vestigde, hoe zij de hand ophief, hem be
daard neertrok, en een vriendelijk bemoedi
gend woord hem in het oor fluisterde. Toen
scheen de man wederom bedaard te worden,
hij zonk zwaar op zjjn stoel terug, trachtte
te lachen en keek niet meer naar het too
neel.
Degenen die naast hen zateu en door bet,
tooooelspel geboeid werden, hadden hetgeen
voorgevallen was nauwelijks bemerkt.
Op dit oogeoblik echter zag miss Sealsfield
voor de eerste maal naar Boysen. Eu in ha
re groote, tot hem gerichte oogen, las hij,
dat bij zich bedrogen had, wanneer hij ge
meend had, dat zij geen erg in zijn bespie
den had gehad. En ook een verzoek las hij
als een gewone patiënt behandeld, in bed
gelegd en herstelde; onderwijl was het
dier de lieveling van de geheele zaal ge
worden, zoodat de teleurstelling groot was,
toen de eigenaar het dezer dagen kwam
opeischen. Hoe het dier het ziekenhuis
heeft gevonden en bovendien nog juist die
zaal is opgeloopen waar beenbreuken en
dergelijke kwetsuren werden behandeld,
blijft een raadsel.
De oogappel is wit, omdat
de bloedvaten welke er door loopen, zóó
fijn zijn, dat ze den appel geen roode
kleur kannen geven.
Yalsche trouwbelofte.
Saksische rechters zijn niet zeer
mannen, dia aan jonge
haar te trouwen en later
niet hun woord houden. Een bediende
in hare oogen. „Vergeet, wat gij gezien
hebt 1 Hij is ziek, men moet daarmede ge
duld hebben.' Zijs hart popelde van vreug
de, hij vermocht bijna niet te ademen, toen
hij hare heldere oogen op zich gericht zag.
Vervolgens wendde zij zich af en scheen
naar de woorden van den tooneelspaler te
taisteren. Boysen durfde niet meer naar den
overkant zien.
De voorstelling was ten einde. Het ge
stommel der vertrekkende menschen, de
velen naar den uitgang trappelende voeten,
de stemmen, die na lang zwijgen luid en
helder weerklonken, vormden met elkander
een dof geruisch.
Boysen drong van uit do loge naar bui
ten eu nam zijn vriend met zich mede. In
de corridoren stond een menschen menigte;
namen, nummers, afscheidswoorden, klon
ken dooreen. Terwijl Boyson ongeduldig
op zijn vriend wachtte, die de garderobe
in ontvangst nam, zochten zijne oogen de
geliefde gostalte. Nu was Buterweck we
der aao zijne zijde; zij waren gereed om te
gaan. Eu in het oogenblik, toen zij den
uitgang naderden, verschoen ook zij, waar
Boysen zoo naar gezocht had Op een rus
tig onbezocht hoekje van gang, had zij zich
de langen pels om den schouders doen han
gen, had een witten doek over het hoofd ge
slagen en ging aan den arm van haar va
der langzaam naar den uitgang. Door een
toeval was de menBchenmassa in tweeëa
gedeeld, zoodat er een rnimte van eenige
schreden was tnsschen de vrienden en do
beide voor hen uitloopende gestalten, en toen
dezen de deor bereikt hadden, draaide he'
meisji zich eeu oog inblik naar de beide
mannen om. Hare oogen ontmoetten we
derom die van Boysan; zij sag niet ter zijde,
zij liet haar oogen kalm de zijne ontmoeten,
zonder verleg nheid, zonder schaam'e, alleen
met de stomme vra9g en de herhaling vau
de bode, die zij hem 's avonds reeds had
toegezonden. Vervolgens wendde zij zich
om, en schreed de trap af.
„Drommels, dat geldt ui" fluisterde Buter
weck, nijdig van jaloezie. „Je hebt een ver
duiveld geluk, jou duivehehe blondkop."
„Stil toch l*
De
zacht voor de
meisjes beloven
Vreeselijke Misdaad
Dinsdag werd in den zoo:
Wijier, tien minuten van het station
Ba-schwyl in het kanton Solothurn e«n
vreeselijke misdaad gepleegd. In een huis
van den pachter Aeberhard woonde een
zekere Jecker, een beruchte dronkaard en
vagebond, die met zijn pachter herhaal
delijk ruzie had, omdat hij geen huur
wilde bataleo. Jecker keerde dinsdag dron
ken van een millitaire inspectie in Lau-
ten terug, Toen ontmoette hij Aeberhard
voor zijn huis. Deze dreigde hem uit zijn
woning te zullen zeiten, wanneer hij voor
1 April zijn pacht niet betaa.de. Jecker
antwoordde: „wacht, ik zal dadelijk met
j; afrekenen Vlug haalde hij zijn ge
weer en daarmee schoot hij door het ven
ster van zijn huis Aeberhard in het hoofd
da man viel dood neer. De vrouw en de
lh-jarige dochter van den pachter snel
den toe, toen zij 't schot hoorden. Jecker
mikte op haar, en doodde ook de twee
vrouwen.
Daarop barricadeerde hij de deur zijner
woning, en de gendarmes, die kwamen om
hem te arresteeren, dreigde hij eveaeens
neer le leggen; hij had nog zaven-en-twin-
tig scherpe patronen over. Het gelukte echter
aan tien gendarmes en een groot aantal bur
gers, het huis te omsingelen, deu moorde
naar te boeien, en hem naar Dorneck over
te brengen.
Het geheimzinnige meer.
Het geheimzinnige Eichener-meer in Bi-
den is weer aan het zakken. De bodem
komt weer duidelijk te voorschijn en men
kan de talrijke muizengaten zien, waarmee
de grond als bezaaid is. Veertien dagen
geleden was het meer geheel droog, toen
liep het vol en waar eerst de vlugge veld
muizen heen en weer sprongen, zwemmen
nu groote kikvorschen. Maar de daling
van het water is reeds weer be
gonnen. Het meer blijft nog steeds toe
schouwers lokken. Uit de geheelen om
trek, zelfs uit Bazel en Freiburg komen
nieuwgierigen. Aan den oever van het
meer is onlangs zelfs een verplaatsbare
De kleine, levendige man sweeg werkelijk;
maar hij grimlachte toch, terwijl hij naast
zijn vriend het portaal uitstapte.
Het meisje «ring verder «onder nog een-
maat om te zien; het rijtuig waohtte baar
reeds, zij steeg in, de paarden trokken aan,
weg was zij.
Boysen stond daar eu keek naar de plaats
waar bij haar het laatst gezien had en waar
nu andere menschen zich verdrongen. Het
scheen hem toe, als was de zon ondergegaan
en deed nog een zachte gouden glans zijn
avondhemel glinsteren.
HOOFDSTUK V.
Boysen ging naast zijn vriend voort als
in een droom. Hij luisterde slechts half
naar diens vergenoegd geswets en gaf den
ander verstrooide antwoorden, diedeie weder
om stof tot lachen en schertsen gaven.
Zoo stapten zij naast elkander voort door
de straten, die nog nat van den regen waren,
welke overdag zoo rijkelijk getallen was en in
allerlei schakeering de verschillende licht
stralen weergaven. Buterweck scheen haast
te hebben, bij was zijn vriond minstens een
stap vooruit en sprak tot hom over zijn
schouder heen.
Spoedig verlieten zij de nienwe, breode,
moderne straten en sloegen de nauwere ste
gen der oude stad in, maar ook hier had
het electrische licht reeds haar rijk opgesla
gen en de groote, witte, kogolvorraige bollen
zweefden in de lucht, door sterke kettingen
gedragen, die van huis tot huis gespannen
waren.
Juist waren zij een hoek omgeslagen toen
Buterweck een uitroep hooren liet.
„Zie daar, daar moeten wij zijn."
Htj weesop een huis, boven welks ingang
bonte gloeilampen hingen en de woorden
„Nienwe cone/rthalle" verlichten. Twee
reusachtige plakkaten, oeu rood en oen blauw
wardn aan beide zijden van de deur aan den
muur geplakt en verkondigden mot groote,
votto letters, do wonderen, die daarbinnen
te booren of te zien waren.
Boysen bleef een oogenblik staanhet
kostte hem moeite, binnen te treden; zijne ge
dachten waren verre van deze plaats; zijn
herberg
maakt 1
n, die goede zaken
vriend zag hem aan en lachtte lnide.
Gij ziet er uit alsof ge zeggen wildet
Lasciate ogni speranza, dat is nameljjk nit
Dante en beteekentLaat alle hoop buiten.
Ieder mensch, die in staat ia Italiaansch te
lezen moest het kunnen citeeren. Maar het
is hier niet van toapassiogkom maar me
de en gij znlt ook hier iets zien, wat n zeer
veel belang zal inboezemon."
Boysen aarzelde niet langer; «ij betraden
een niet al te breeden gang, die naar het
inwendige van het gebouw voerde. Drie
aan d9n zolder hangende lampen gaven een
mat licht. De wanden waren met bruine verf
in regelmatige vierkanten verdeeld; hier en
daar waren een paar verbleekte palm vede
ren kruiselings over elkander geschilderd om
deu kalen gang een eonigszins romantischer
aanzien te geven. Uit een deur, natuurlijk
met een bont gekleurd venster, kwam eeu
lichtstraal en maziek hen reeds tegemoet.
Zij betaalden hun entree en Buterweck
rukte haastig de deur voor hen open, eer de
langzame portier den tijd daartoe gehad had.
Een groote, breede zaal, door twee pilaren-
rijen in drie gelijke dselen verdeeld, traden
zij nu binnen. Het was er zeer vol, maar
Butorweck vond ala getrouw bezoeker heel
gemakkelijk den weg tusschen al die stoelen
en tafels.
Tegenover den ingang verhief zich het
tooneel, of liever het podinm, door eenige
gloeilampen helder verlicht. Het overige was
door gewouo petroleomlampen verlicht; hier
en daar prijkte een beeld, Germania, Hebe,
of Terpsichore voorstellendein 't gezicht
loopend evenwel was hier de versiering vau
den wand, gekruiste palmentakken prijkten
bier op met sterren bezaaide ondergronden.
Door den smallen gang, die Buterweck zich
gebaand had, waren de beide vrienden nu
in de nabijheid van het podiam aangeko
men en begaven zij zich naar een der zoo
genaamde logo's, van tlaggedoek vervaar
digde hokjes, die voor de jeunesse-doréa
werden gereserveerd. Een tafel was hier
vrijgelaten ea een gedienstige kellner haast
te zich, de stoelen recht te zetten. Ook wijn
en glaren Btonden in een oogwenk tijds voor
hen; Boyson had tijd, zich nauwkeuriger
van alles op de hoogte te stellen.
Hij zat met bet gelaat naar het tooneel,
dat geen scherm scheen te bezitten. Het
felle, heldere licht, tooiide hem het poudre-
de-riz op de wangen en de geschilderde
wenkbrauwen der negen in het wit geklee-
de leden der dames-kapel, liet ook gemak-
keljk zien hoe verwelkt de zange
res was, die juist met een schorre, klankloo-
ze stem een lied galmde. Het was een bekla
genswaardig gezicht, zooals zij, in den schjjn
van het licht, dat iederen rimpel in haar ge
laat deed ontdekken, nog jeugd en schoon
heid trachtte te huichelen. Zij droeg een
matrozenpak. In de hand zwaaide zij de
dnitsche vlag en zong in bijna onverstaanbare
bewoordingen een vlaggenlied.
„Dat is zij fluisterde Buterweck haastig
zijn vriend in 't oor en stiet hem met den
wijsvinger in de zijde.
Boysen wierp hem een verwonderenden
blik toe. „Die die met die vlag vroeg bij.
De andere sprong bijna van zijn stoel op.
Ben je dwaas Dat oude nest f Neen
een beteren smaak heeft mijn eenige vader,
zijn eenigen zoon nagelaten. L' altra, die
andere 1 Zie daar. Gij kunt haar zeker
niet zien, omdat die oude vogelverschrikker
daar zoo rondmarcheert, Achteraan, die
kleine, die roode, die als Amor gekleed
is!"
Op dit oogenblik nam de vlaggezangeres
een laatsten aanloop, deed een paar groote
schreden naar het midden van het podinm
en haaide met moeite nit haar borst, wat
daar nog aan treurige overblijfsel van een be
dorven stem aanwezig wssEn nn konBoysen de
gestalte zien, die voor hem tot dusvorre niet
te zien was geweest.
Op een stoel vlak tegen den wand, zat de
gezochte. Het was een sierlijke gestalte,
nog jong en frisch, nauwelijks twintig jaar
oud. Zij zat onbewegelijk, in een houding,
die van haar zeldzaam karakter getuigde.
Haar titos-kop, met blond, kort als zijde
glinsterend haar, rustte op haar rechter hand,
achter welke hare oogen verborgen waren.
De andere opgeheven hand leunde op de linker;
't schoen alsof zij sliep.
WORDT VERVOLGD.