PLAATSELIJK NIEUWS?
Gemeentewerken te Schagen, ge
houden den 22 Mei 1896.
Van den Kerkbouw.
Gemengd Nieuws.
Ter Overdenking.
Als wij maar rijk waren
R. N.
TeAlexandriêblijft de
cholera zich uitbreiden en te Caïro zijn
reeds vele sterfgevallen aan de ziekte
voorgekomen.
De sterfte te Alexandrië bedraagt
95 pet. der ziektegevallen; want de
cholera heerscht voornamelijk in de A-
rabische wijk, waar de onreinheid en
het fatalisme der bewoners alle voor
zorgsmaatregelen onmogelijk maken.
Maar ook onder de hoogere standen en
onder de Europeanen zijn reeds ver
scheidene dooden en wie de stad verla
ten kan, gaat heende atoombooten
naar Europa zijn overvol.
Toen de politie Maan
dag bij de Jeanne d' Arc-betooging
de rue Lafitte, waar het huis van
Rothschild is, had afgezet, wilde een
collégien tersluiks door de rij breken,
maar werd door een agent met bijzon
dere heftigheid teruggeslingerd. Een
voorbijganger maakte hierover eenige
opmerkingen tot den agent, die woe
dend werd en proces-verbaal tegen..den
minister van biüDenlandsche zaken Bart-
hou opmaakte. Op het hooren van dien
naam ontstelde de agent hevigjde minister
liet zich naar den chef brengen,die veront
schuldigingen maakte, maar overigens
op verzoek van Barthou zelf beloofde
den al teijverigen politiedienaar met
rust te zullen laten.
Ontsnapte gevangenen.
Te Montmeyan (bij Toulouse) waren
twee Italianen wegens diefstal gearres
teerd zij werden door twee gendar
men naar de gevangenis te Brignoles
overgebracht. Onderweg slaagden beide
Italianen er in, zich van hun boeien te
ontdoenzij wierpen zich onverwacht
op de gendarmen, trokken hen van
het paard en bonden hen stevig aan
een olijfboom vast. Daarop bestegen
zij de paarden der gendarmen en ren
den weg. Een boer, die langs den
weg kwam, maakte de beide gendar
men los, en deze moesten met be
schaamde kaken het gebeurde aan hun
superieuren melden. De paarden wer
den later in het veld opgevangen, maar
de ontsnapte dieven heeft men nergens
meer gezien.
de soldaten lmrer lijfwacht, tot ze
door dezen in den meest dierlijken toe
stand naar hare vertrekken wordt ge
dragen, en ge hebt eene dier afzichtelij
ke staaltjes, waarvan het leven der vor
stinnen overvloeit! Een gevolg der ab
solute regeeringloosheid, was, dat het
volk, aan de genade van eenige rijks
bestuurders, die er ook al weer hunne
gunstelingen op na hieldou, was overge
leverd.
De beruchte lettres de cachet, krach
tons welke ieder naar willekeur, door de
voormalige Bourbons van Frankrijk in-
gekerkerd of verbannen kon worden, be
staan in hun wezen nog heden ten dage
in Rusland. Het geringste vermoeden,
de minste aantijging zijn voldoende,
om iemand bij administratieve veroordee
ling voor altijd naar Siberië te verban
nen. En nn begrijpt een ieder, dat, zoo
men een hond wil slaan, er allicht een
stok te vinden is, waardoor de persoon
lijke vrijheid van bijna iederen Rus van
de gunst of genade der ambtelijke wil
lekeur afhangt. Wie over een en ander
meer begeert te weten, hij leze
„Het leven en lijden der bannelingen in
Siberië," de werken van Samarow, met
voorbehoud van zekeren leeftijd, of het
Russische hofleven, - boeken die natuur
lijk alle op den index staan, dat wil zeg
gen: die in Rusland verboden zijn. Zul
len de arme verstootelingen in Siberië
ook redenen hebben om het kronings
feest van den tsaar te loven? Duizende
edele harten daar achter den Oeral, ver
wachten bij deze gelegenheid verminde
ring of kwijtschelding van onverdiende
straf. Zullen de dwangarbeiders in de
verschrikkelijke mijnen van Sachalin, de
geketende slaven in de ingewanden der
aarde, ook eenmaal in hun leven redenen
hebben het despotisch bestuur te dan
ken?
Als de Christenen in Macidonië, door
de fanatieke Moslems uit huis en hof
worden verjaagd, als de Albaneezen on
der bescherming van de overheid de
vreedzame bewoners der valleien have
en vee ontrooven, als de toomelooze Tur
ken op de andersdenkende bewoners van
Epirus en Thessalië een ware klopjacht
houden, als vrouwen en kinderen in
Armenië aan de gruwelijkste vervolgin
gen en martelingen zijn blootgesteld, dan
roept Europa ach en wee over de re
geering van den zieken man, daar aan
de zonnige boorden van den heerlijken
Bosporus.
In corps dienen de gezanten der zes
groote mogendheden, protesten, vertoo-
gen en nota's in Engeland vooraan, ge-
gevold door Rusland. Dat is voor de
controle weet ge. Maar als in Rusland
millioenen Israëlieten als wilde dieren
worden opgejaagd, van stad tot stad,
van oord tot oord gedreven, ten prooi
aan eene opgeruide domme, bijgeloovige
menigte, belust op roof en bloed, dan
zwijgen de machtigen van Europa of hoog
stens, wordt hier en daar een enkele
stem van medelijden vernomen.
Als de Saksische nederzettingen langs
de Wolga, door vroegere heerschers on
der schoone beloften naar hier gelokt,
thans met geweld tot den Orthodokschen
godsdienst worden „bekeerd" den Duit-
schers in Lijfland, Esthland en Koerland
op straffe van verbanning de Russische
taal wordt opgedrongen; de Lutersche
predikanten in ballingschap naar Siberië
worden gezondenals het door eene
persoonlijke unie met Rusland verbon
den, Finland in taal, godsdienst en staats
instellingen, van uit Petersburg, door
dwang wordt gerussificeerd, ziet, dan
wenden wij het oog niet in de eerste
plaats naar de schitterende pracht en
blinkenden luister der feesten te MOS-
KAU, maar welt uit ons rechtvaardig
heidsgevoel de vraag naar boven: zal de
jeugdige monarch bij deze gelegenheid
aan zooveel ellende en onrecht een eind
trachten te maken.
Het stelsel van slaafsche gehoorzaam
heid en blinde onderwerping heeft uitge
diend in onze eeuw van vooruitgang en
humaniteit. Met hoeveel zorg deze
„staatsdeugden" nog bij het volk wor
den aangekweekt, leert ons de catechis
mus uitsluitend voor het Katholieke Pool-
sche volk samengesteld.
Daar lezen wij onder meer
Yraag. Hoe is de macht des keizers
met betrekking tot den geest des
christendoms te beschouwen
Antwoord. Als direct van God uit
gaande.
Y. Welke verplichtingen legt de
godsdienst op aan ons, de deemoedige
onderdanen des keizers van Rusland?
Ant. Eerbied, trouw en gehoorzaam
heid, het betalen van belastingen,
dienstbaarheid, liefde en gebeden, al
hetwelk is vervat in de woorden
eerbied en trouw.
V. Zijn wij verplicht, den keizer,
onzen heer belasting te betalen?
A. Het is onze plicht, elke belasting
volgens zijn hoogen wil, zoowel wat be
drag als termijn aangaat, te voldoen.
V. Hoe is het gebrek aan eerbied
en trouw jegens den keizer met betrek
king tot God te beschouwen?
A. Als de afschuwelijkste zonde en
de vreeselijkste misdaad."
Ziedaar de kerk, de godsdienst, tot
werktuig verlaagd, om de belangen van
den keizer te behartigen.
In dien geest worden Israëlieten, Lu-
therschen en Katholieken of beter ge
zegd, allen die buiten de heerschende
staatskerk staan, door het hooge gezag
tot trouwe onderdanen opgekweekt.
Nu weten we wel, dat niet aan alle
misstanden terstond een einde kan wor
den gemaakt. Plotseling te diep ingrij
pende hervormingen zouden het staats
lichaam te hevig kunnen schokken,
waardoor eene reactie onvermijdelijk zou
worden.
Ook weten wij zeer wel, dat de tsaar
een bolwerk van veroordeelen, tegen
werkingen cu lijdelijk verzet uit den weg
moet ruimen; maar dit is zeker, dat
millioenen onderdanen en nogmaals zoo
veel millioenen in alle beschaafde landen
der aarde thans do oogen op Moskou
hebben gevestigd om van daar eene ster
te zien opgaan, die eenmaal voor de
menschheid als een heerlijk licht zal
schijnen.
Schagen, 23 Mei 1896.
De Pinksterwandeling der
kindereD, getooid met klentige linten
en ritselende loorerkens en zingende een
oud, heel oud lied, zal dit jaar weder wor
den toegestaan.
Uitslag van deaanbe-
steding' vm het onderhoud van de
Bestek Timmerwerkenbegrooting f 104-5.00-
D. Kramer, Schagen, f 1045.00-
P. Voorman, 879,00-
P. Honijk, r 655 00.
Bestek Metselwerken, begrooting f 110.00.
E. Krans, Schagen, 73.00.
S. Koning, v 96.45.
B. Krooue, 105.00.
S. Overtoom, 127.00.
Bestek Smidswerkenbegrooting f 150.00.
H. Blok, Schagen, 147.50.
Wed. L. Roggeveen, 158.62.
Bestek Schilderwerkbegrooting f 80.00.
P. J. Cats, Schagen, 84.00.
J. Baars, 64.50.
J. Streek, 57.00.
Bestek Straatwerken,
Begrooting voor de rijstraaten per M'.
14 ets., trotoir» 15 ct., kuilen ophalen 15 ct.
J. de Moei, Schagen,9 X 9 X 9 cts.;gegund.
E. Krans, n 9 X 9 X 9 c*s-
Bestek Straatsand, begrooting f 1.80 p, M'.
A. Bruin, Schagen, f 1.70 per M3.
Aan alle de laagste inschrijvers gegund.
Yroeger dan we gedacht hadden is de
heifundeering van den toren klaar geko
men. Maar er is ook kranig gewerkt
door Visser's heiploeg. Van 's morgens
5 tol 's svonds 9 welk een dag
stoomde de machine maar zonder ophou
den door, en vol lust en ijver volbrachten
de mannen hun plicht, en dat doen ze
nog 2, waaronder de baas, leiden de pa
len in de goede richting, 1 trekt de
stoomklep van het heiblok open en dicht,
1 zorgt dat de stoomslang op de juiste
hoogte blijft hangen, 2 trekken aan lange
touwen den ingezetlen paal van boven in
loodlijn en 1, de machinist, bedient voort
durend de machine. Met zwaren slag viel
het heiblok neer op de palen, die door
den aanhoudenden stroom van stoom en
water als het ware van boven doorweekt
werden en tot breede houtkwasten werden
uitgeslagen.
Hoe dieper nu de palen kwamen, hoe meer
die houtpruik als stootkussen diende en
de heiblokslagen brak. Ook werd het
moeilijk den ijzeren ring, die boven om
eiken paal gelegd werd, na het inslaan
weer los te krijgen. Nu heeft men, om
dit alles te voorkomen, eene verbetering
aangebracht, die afdoende is. Een ijze
ren hoedje schuift men over den kop van
olken paal en ziet, de paal splijt niet en
wordt niet nat en draagt op het eindo zij
ner aardsche dagen ook geen pruik meer.
„Hou je gedekt!" is voor een heipaal
bij de vinnige aanraking van een stoom-
blok een eerste leefregel.
De torenfundeering is dus klaar en een
paar werklieden houden zich onledig met
bet afzagen der palen op de juiste hoogte.
Om die aan te wijzen, biedt het water
zijne hooggewaardeerde medewerking. Men
0hoost" een gedeelte van het torengat vol
tot de voorafgemeten hocgte en merkt
eiken paal gelijk met de oppervlakte van
het water met een flinken keep. Nu weet
men, waar men zagen en later, als het
gat nog eens volgehoosd wordt, waar men
hakken moet om alle palen waterpas te
makeB.
Een gedeelte der kespen is reeds gelegd,
en een gedeelte van den vloer even zoo.
Benoodigd zijn in het geheel voor den
toren 40 stuks grenen kespen iu 3 ver
schillende lengten, waarover een vloer
komt te liggen en schuifribben van echte
vuren platen. Dit geheele stelletje wordt
met lasscben, wiggen, houten pennen en
gesmeden ijzeren nagels van 30 c.M. vast
aan elkaar verbonden, om een sterken
grondslag voor den zwaren toren te vormen.
De kistenlagen in de zniderfundament-
slenf zijn reeds blootgelegd en worden
langzaam maar zeker verwijderd. Er werd
deze week eene groote kist gevonden,
waarin zich een klein kistje bevond, blijk
baar de lsatste woning van eene moeder
met haar kind.
Meester (die zijn leerlingen een bijen
korf toont). Ziet eens kindereD, hoe on
vermoeid die bijen zijn hoe vlijtig zij
hare cellen bouwenWat kunnen wij
van deze dieitjes leeren P
Leerling (zoon van een officier van
jnstitie). Hoe men celgevange nissen
bouwt 1
Waar zou de man wezen
vraag ik, dus klonk bet met warmte
uit den mond eeuer bezirlde spreekster
op een vrouwenmceling waar zou de
man wezen, als de vrouw er niet was
geweest Waar herhaal ik, waar zou
hij wezen
Stem van de galerij fin het Paradij»,
juffie
Een wielrijder zonder ar-
men of beenen rijdt tegenwoordig in De
Kalb. III Verg. St. rond. Hij is 12 j ar
oud en geldt voor deu „craek" wielrijder
in dat gedeelte van den Staat Illinois. In
Augustus reed hij een mijl in twee mi
nuten 10 sec. en bij maakt vaak tochten
vau 20 tot 25 mijbn op eeu achtermid
dag. Natuurlijk zijn trappers en stuur
stang er op ingericht dat hij er met zijn
„stompen» bij kan. Wheel'folk geeft een
afbeelding van dezen wielrijder en zijn
machine, waaruit blijkt, dat hrt meDsche-
lijk vernuft het ver kan brengen, ia het
uitdenken van middelen om gebrek kigen
hun leed minder te doen gevoelen.
Zieke paarlen. Aan den
voet van eeDe oeverrots onder de vensters
van het slot Miraman, eens de residentie
van den lateren Mtxicaanschen keizer
Maximiliaan, bevindt zich, twintig meter
onder den zeespiegel, eene soort kooi, die
door duikers in het gesteente uitgehold
werd. In dezen kooi lagen langen tijd de
schoonste paarlen eener aartshertogin. Na
dat deze de kleinodiëa in lar.gen tijd niet
gedragen had, bleek het, dat zij hnnne
schittering verloren hadden en fziek" ge
worden waren. Daarover geïnterpelleerde
deskundigen verklaarden eeustemmig, dat
het eenige middel, om aan de paarlen haar
vroegeren glans terng te geven, hierin be
stond, dat zij langen tijd in de diepte der
zee begraven werden. Zoo lagen zij op de
genoemde plaats een reeks van jaren en
herkregen daarbij, gelijk geconstateerd is,
allengs, doch zeer langzaam, den onden
glans.
Een dnre postzegel.
Yoor 780 gulden is een Berlijnsch koop
man de gelukkige eigenaar geworden van
eeD Saksiscben postzegel van het jaar 1852
ter waarde van nog geen kwart cent.
De reden waarom liifbebbers daar zoo
veel voor willen betalen is, dat het een
misdruk is en daarom spoedig werd inge
trokken, zoodat er slechts weinigen van in
de wandeling kwamen, Zoo moet er ook
een misdruk zijn onder onze Nederland-
sche postzegels, n.1. blauwe drie-cents-post
zegels, die voor de liefhebbers ook veel
geld waard zijn.
Washington en zijne moe
der.
Toen Amerika's edele bevrijder, de groo
te generaal Washington, nog een knaap
was, had hij lust om ter zee te gaan va-
reD. Mil blijkbaren weerzin gaf zijne moe
der hare toestemming. Haar mond had
„ja* gezegd, maar haar hart kon het kind
niet afstaan.
Met groote blijdschap ontving de knaap
zijne aanstelling als adelborst, en reeds
had een knecht zijn kist op den wagen,
toen hij een laatste afscheid van zijne
moeder zou nemen. Hij vond de goede
vrouw badende in hare tranen, en hare
droefheid ziende, ging hij zonder een
woord te spreken tot den bediende en
zeide „Brezg mijne kist maar weer naar
bovenik wil m(jne moeder het hart
niet breken, om mijn eigen zin te kan
nen doen.<
Daarop zond hij zijne aanstelling terng
en bleef thuis. Toen zijne moeder Ver
nam, wat hij gedaan had, zeide zij
„George, God heeft gezegd, dat hij hen
zal zegenen die hunne ouders eerenHij
zal u voor deze daad zegenes, mijn kind!»
En die belofte van Washington's moeder,
is op eene heerlijke en schitterende wijze
vervuld geworden. NieuwLeven.
„Als we maar rijk waren, den zonden
wij wel gelukkig zijn,» hooien we menig
een zeggen.
En wat zien we gestadig?
Dat velen door het geld niet gelukkiger
en ook niet zachtmoediger, vredelievender,
broederlijk gestemd zijn geworden, ook niet
tevredener. Als bedorven kinderen liggen
ze telkens met anderen overhoop en 't
gaat lang niet mahch onder elkander
toe.
Hoe meer behoeften een mensch heeft,
en hoe meer begeerten hij koestert, des
te meer gelegenheid biedt zich voor
hem aan om met zijn naasten in bot
sing te komenen die botsingen zijn
des te onaangenamer, hce onbillijker de
oorzaken er van zijn.
Dat er strijd is om het nagelijksch
brood, dat is nn eenmaal niet anders;
't is de wet der natour. 't Kan ons
toeschijnen, dat ze brutaal is, maar in
baar hardheid zelve ligt een verontschul
diging en over 't algemeen beperkt ze
zich tot zeer primitieve wreedheden.
Maar geheel anders is 't gesteld met
dien oorlog om het overvloedige, om
het voldoen aan zijn eerzucht, aan zijn
genotzucht, aan zijn luimen en hartstoch
ten.
Nog nooit heeft de honger iemand
gedwongen tot het begaan van Ragheden,
als waartoe eerzucht of hebzucht, of dc
dorst naar ongezonde uitspanningen en
genietingen den mensch zooal dwong. Hoe
meer verfijnd de zelfzucht optreedt, te
dieper verlaagt ze een mensch en te meer
kwaads stihet ze.
Al ia 't duizendmaal gezegd en al is
er doizendmaal om gelachen of getwist,
waarheid blijft 't immer en altijd meer
geld alleen ma.kt een mensch niet g -
lukkig.
De kern van alle goeds, ligt zij nn-t in
ons vermogen om iets buiten ons zei ren
lief te hebben
En wat blijft er over voor de naasten
in een leven, dat giusch t-n al gewijd is
aan de zorg voor hel voldoen aan allerlei
zinnelijke begeerten eu hartstochten De
mensch, die hoe langer zoo meer er aan
toegeth, laat ze alzoo weelderig opgroeien,
zoo groot worden, dat ze hem eindelijk
geheel over'neerschen. En wanneer hij een
maal hiar slaaf is gewordeD, dan gaat alle
zedelijke ziu in hem verloren en alle ener
gie hij geraakt buiteo staat om goed
van kwaad te onderscheiden en wat goed
is te beoefenea.
Het zedelijk leven is gelegen in het
beheerschen van zichzelven de onzedelijk
heid is gelegen in het zich laten beheer
schen door zijn behoeften eu hartstochten.
Zoo worden van lieverlee de grondslagen
van het zedelijk leven verplaatst en in ons
oordeel over goed en kwaad raken we van
de wijs.
Voor ieder die zich tot slaaf maakt van
allerlei behoeften en begeeiten, is geld te
bezitten het hoogst gelok, de bron van al
le ander geluk.
'i Is waarie midden van dien woe
denden strijd om den eigendom, komt men
er als van zelf toe om allen te haten, die
wat bezitten en om alle eigendom diefstal
te noemen, wanneer dat eigendom iu han
den van anderen is en niet in die van
ons zelve n.
Maar juist die verbeten woede, waarmee
men de bezitters aanvalt, is een bewijs te
meer, welk een ontzaglijk gewicht men
hecht aan den eigendom.
Ten stol te wordt de waarde van dingen
en menscben berekend naar het profijt, dat
men er van kan trekkengeen geld te
hebben wordt een scbaode geacht, en een
man van verdiensten wordt hij genoemd
die geld bezit, al kan de manier, waarop
bet verkregen werd, het daglicht niet ver
dragen.... Yeroordeeien we dan den voor
uitgang van onzen nieuweren tijd in zijn
geheel, en zouden we anderen weer wil
len terugvoeren naar den „goeden ouden
tijd
Neen en nogmaals neeu 't Is de ge
vaarlijkste en de onvruohtbaarste van alle
mogelijke utopieën om het verleden weer
te willen doen opstaan uit het graf en „de
kunst des wellevens* is niet gelegen id
een zich terugtrekken uit het leven.
Maar met alle kracht, die in ons is ver
zetten we ons tegen een dwaling, die voor
al in onze dagen duizender hoofd bene
velt en in de war brengt, dat een mensch
te gelukkiger en te beter wordt hoe-
meer 't hem naar het uiterlijke goed
gaat. Geen grooter leugen dan tegenwoor
dig voor een axioma wordt gehouden
op sociaal gebied.
Integendeelstoffelijke welvaart, zonder
vooruitgang op geestelijk en zedelijk ge
bied, vermindert de vatbaarheid om ge
lukkig te worden en verlaagt het karak
ter. Wie niet ziende blind en hoorende
doof is, kan dit iederen dag zien, en iederen
dag hooren
Als men 't maar zien en hooren wil
Ongeluk inde Parijsche
Opera.
Een vreeselijk ongeluk heeft Woensdag
avond een paniek veroorzaakt in de opera te
Parijs, tijdens de opvoering van Hellé. Aan
het einde van het eerste bedrijf werd plotse
ling een geweldige slag gehoord, en tege
lijk zag men een fel licht als een blik
semstraal gevolgd door een wolk van stof.
Men dacht eerst aan ontploffing of een
anarchistischen aanslag, en publiek van de
bovenrangen zocht in allerijl een go.ïd
heenkomen, maar door de koelbloedige
bonding van de municipale gardes en de
zaalcongierges bedaarde de paniek spoedig.
Het bleek dat een der groote, circa 700
K. G. wegende gewichten van den mid
delsten lnchter was gevalleB. Een der acht
dikke stalen kabels, waaraan deze luchter
hangt, loopt door een luchtkoker waardoor
ook een kabel van het electrisch licht
loopt. Door een breuk in het bekleedsel
waarschijnlijk, was contact ontstaan, ten
gevolge waarvan de kabel die het tegen
wicht droeg, is gesmolten. De enorme ij
zermassa viel eerst door het plafond en
daarna door den vloer van de vijfde gale
rij en kwam vervolgens terecht op de vier
de galerij, boven op een bezoekster, mad.
Chomette. Het hoofd der ongelukkige werd
totaal verbrijzeld, haar rechterarm en rech
terbeen werden afgerukt. Haar dochter die
naast haar zat, werd ernstig gewondtwee
andere toeschouwers, in de fauteuils ach
ter haar gezeten, kregen een electriscben
schok welke hen bewusteioos maakte. De
luchter is blijven hangen.
Ds regisseur verscheen op het tooneel,
en verzocht het publiek, kalm de zaal te
verlaten vele bezoekers eischten aan de
kas hun geld terug. Een begin van brand
op de torengalerij werd spoedig gebluscht.
Op den boulevard veroorzaakte het nieuws
groote opschudding.
Eensgezindheid.
fis het niet vreemd,* zei mijn buur
vrouw dezer dagen, »dat mijn man en ik
altijd ruzie hebben Wij zijn het toch
volmaakt ééns op het voornaamste punt,
dat wij allebei den baas willen spelen."
Dreyfus in deportatie.
Kapitein Dreyfus is, naar men weet we
gens hoogverraad levenslang verbannen
naar de lies du Salut, waaivan hij het
eenzame Duivelseiland bewoont, waar be
halve hem en zes bewaker?, zich geen
menecbelijk wezen ophoudt.
Op het eiland, dat bij in twee uar kan
rondwandelen, mag hij zich vrij bewegen.
Slecht» als de boot aankomt, die de levens
middelen brengt van het diehtstbijgelegen
KoniDgseiland, wordt hij opgesloten in een
hut, die hij eerst mag verlaten, waaneer
de boot terug zrilt.
Daar oveiLens geen enkel schip het
eiland aandot t is vluchten hem onmogelijk.
Wel zou hij bet KoningseiLnd zwemmende
gemakkelijk kunnen bereiken. De groote
menigte haaien zou dit echter een zelfmoord
gelijk doen zijn.
Voorloopig is hem dus de ontvluchting
onmogelijk gemaakt. Omstreeks 18 uur
per dag brengt de ongelukkige in zijn bed
door, daar bij anders met zijn tijd geen
raad weet, olschoon hij verlof heeft van
alle mogelijke lectuur gebruik te maken.
De bewakers hebben de opdracht, geen
woord met hem te spreken, en daar zij
oud-soldaten zijn, komen zij deze order
nauwgezet na. Zocdat, wanneer de dokter
niet menigmaal van het Koningseiland
kwam om zijn gezondheid te controleeren,
hij het geluid der msnschelijke stem ge
heel zou vergeten. De dokter is echter e«n
humaan mensch en houdt hem dikwijls
urenlang gezelschap. Het uiterlijk
van den gewezen artillerie-kapitein
ia zeer veranderd. Hij heeft z'n baard
laten staan, die geheel gri,s is en hem
onkenbaar maakt. Hij voert druk corres
pondentie met zijn familie, hoewel alle
brieven die bij ontvangt en afzendt, gelezen
moeten worden dooi den eersten bewaker.
OminMnnchen te mogen
wielrijden, moet mea verlof hebben van
de autoriteiten. Een dame, die daar lo
geerde en van haar machine wilde gebruik
maken, vroeg zulk een bewijs aan, eu
moest eerst een proef van haar vaardig
heid afleggen op een plein in de stad.
Geen wonder, dat een groote menigte
zich verzamelde om het schouwspel gade
te slaan. De dame werd daardoor zenuw
achtig, viel en het bewijs werd haar ge
weigerd. Een week later beproefde zij het
weer en slaagde met glans.
Zonderlinge Medicijn:
Dtf groote tenorzanger Yolpini lag he
vig ziek te Londen, de eerste doctoren
stonden aan zijn ziekbed maar geen hunner
gaf de zieke eenige hoop. Opeens echter
zeide dr. Msxter, een jonge arts, het vol
gende tot den kunstenaarfEr is maar
één middel om n te redden, en dit heet
energie. Drink een flesch Lafitte, sta op,
kleed u aan, rij Daar den schouwburg en
zing een uwer lievelingspaitijen. Als het
middel niet helpt, zult gij tenminste als
held op bet veld van eer sterven. In het
andere geval kunt gij slechts langzaam
wegkwijnen."
Yolpini stemde toe, dronk een flesch
Lafitte, waarin de dekter nog eenige op
wekkende middelen gedaan had, atond op
en reed naar deD schouwburg, waar hij
onder groot gejuich van het publiek een
zijner lievelingspartijen zong. De onge
wone opwinding en de buitengewone wils
kracht evenwel hadden de beste uitwerking
op den patiënt, en deze kon zich na wei
nige dagen weer geheel aan zijne kunst
wijden, die hij nog vele jaren beoefende.