PLAATSELIJK NIEUWS? Gemeentewerken te Schagen, ge houden den 22 Mei 1896. Van den Kerkbouw. Gemengd Nieuws. Ter Overdenking. Als wij maar rijk waren R. N. TeAlexandriêblijft de cholera zich uitbreiden en te Caïro zijn reeds vele sterfgevallen aan de ziekte voorgekomen. De sterfte te Alexandrië bedraagt 95 pet. der ziektegevallen; want de cholera heerscht voornamelijk in de A- rabische wijk, waar de onreinheid en het fatalisme der bewoners alle voor zorgsmaatregelen onmogelijk maken. Maar ook onder de hoogere standen en onder de Europeanen zijn reeds ver scheidene dooden en wie de stad verla ten kan, gaat heende atoombooten naar Europa zijn overvol. Toen de politie Maan dag bij de Jeanne d' Arc-betooging de rue Lafitte, waar het huis van Rothschild is, had afgezet, wilde een collégien tersluiks door de rij breken, maar werd door een agent met bijzon dere heftigheid teruggeslingerd. Een voorbijganger maakte hierover eenige opmerkingen tot den agent, die woe dend werd en proces-verbaal tegen..den minister van biüDenlandsche zaken Bart- hou opmaakte. Op het hooren van dien naam ontstelde de agent hevigjde minister liet zich naar den chef brengen,die veront schuldigingen maakte, maar overigens op verzoek van Barthou zelf beloofde den al teijverigen politiedienaar met rust te zullen laten. Ontsnapte gevangenen. Te Montmeyan (bij Toulouse) waren twee Italianen wegens diefstal gearres teerd zij werden door twee gendar men naar de gevangenis te Brignoles overgebracht. Onderweg slaagden beide Italianen er in, zich van hun boeien te ontdoenzij wierpen zich onverwacht op de gendarmen, trokken hen van het paard en bonden hen stevig aan een olijfboom vast. Daarop bestegen zij de paarden der gendarmen en ren den weg. Een boer, die langs den weg kwam, maakte de beide gendar men los, en deze moesten met be schaamde kaken het gebeurde aan hun superieuren melden. De paarden wer den later in het veld opgevangen, maar de ontsnapte dieven heeft men nergens meer gezien. de soldaten lmrer lijfwacht, tot ze door dezen in den meest dierlijken toe stand naar hare vertrekken wordt ge dragen, en ge hebt eene dier afzichtelij ke staaltjes, waarvan het leven der vor stinnen overvloeit! Een gevolg der ab solute regeeringloosheid, was, dat het volk, aan de genade van eenige rijks bestuurders, die er ook al weer hunne gunstelingen op na hieldou, was overge leverd. De beruchte lettres de cachet, krach tons welke ieder naar willekeur, door de voormalige Bourbons van Frankrijk in- gekerkerd of verbannen kon worden, be staan in hun wezen nog heden ten dage in Rusland. Het geringste vermoeden, de minste aantijging zijn voldoende, om iemand bij administratieve veroordee ling voor altijd naar Siberië te verban nen. En nn begrijpt een ieder, dat, zoo men een hond wil slaan, er allicht een stok te vinden is, waardoor de persoon lijke vrijheid van bijna iederen Rus van de gunst of genade der ambtelijke wil lekeur afhangt. Wie over een en ander meer begeert te weten, hij leze „Het leven en lijden der bannelingen in Siberië," de werken van Samarow, met voorbehoud van zekeren leeftijd, of het Russische hofleven, - boeken die natuur lijk alle op den index staan, dat wil zeg gen: die in Rusland verboden zijn. Zul len de arme verstootelingen in Siberië ook redenen hebben om het kronings feest van den tsaar te loven? Duizende edele harten daar achter den Oeral, ver wachten bij deze gelegenheid verminde ring of kwijtschelding van onverdiende straf. Zullen de dwangarbeiders in de verschrikkelijke mijnen van Sachalin, de geketende slaven in de ingewanden der aarde, ook eenmaal in hun leven redenen hebben het despotisch bestuur te dan ken? Als de Christenen in Macidonië, door de fanatieke Moslems uit huis en hof worden verjaagd, als de Albaneezen on der bescherming van de overheid de vreedzame bewoners der valleien have en vee ontrooven, als de toomelooze Tur ken op de andersdenkende bewoners van Epirus en Thessalië een ware klopjacht houden, als vrouwen en kinderen in Armenië aan de gruwelijkste vervolgin gen en martelingen zijn blootgesteld, dan roept Europa ach en wee over de re geering van den zieken man, daar aan de zonnige boorden van den heerlijken Bosporus. In corps dienen de gezanten der zes groote mogendheden, protesten, vertoo- gen en nota's in Engeland vooraan, ge- gevold door Rusland. Dat is voor de controle weet ge. Maar als in Rusland millioenen Israëlieten als wilde dieren worden opgejaagd, van stad tot stad, van oord tot oord gedreven, ten prooi aan eene opgeruide domme, bijgeloovige menigte, belust op roof en bloed, dan zwijgen de machtigen van Europa of hoog stens, wordt hier en daar een enkele stem van medelijden vernomen. Als de Saksische nederzettingen langs de Wolga, door vroegere heerschers on der schoone beloften naar hier gelokt, thans met geweld tot den Orthodokschen godsdienst worden „bekeerd" den Duit- schers in Lijfland, Esthland en Koerland op straffe van verbanning de Russische taal wordt opgedrongen; de Lutersche predikanten in ballingschap naar Siberië worden gezondenals het door eene persoonlijke unie met Rusland verbon den, Finland in taal, godsdienst en staats instellingen, van uit Petersburg, door dwang wordt gerussificeerd, ziet, dan wenden wij het oog niet in de eerste plaats naar de schitterende pracht en blinkenden luister der feesten te MOS- KAU, maar welt uit ons rechtvaardig heidsgevoel de vraag naar boven: zal de jeugdige monarch bij deze gelegenheid aan zooveel ellende en onrecht een eind trachten te maken. Het stelsel van slaafsche gehoorzaam heid en blinde onderwerping heeft uitge diend in onze eeuw van vooruitgang en humaniteit. Met hoeveel zorg deze „staatsdeugden" nog bij het volk wor den aangekweekt, leert ons de catechis mus uitsluitend voor het Katholieke Pool- sche volk samengesteld. Daar lezen wij onder meer Yraag. Hoe is de macht des keizers met betrekking tot den geest des christendoms te beschouwen Antwoord. Als direct van God uit gaande. Y. Welke verplichtingen legt de godsdienst op aan ons, de deemoedige onderdanen des keizers van Rusland? Ant. Eerbied, trouw en gehoorzaam heid, het betalen van belastingen, dienstbaarheid, liefde en gebeden, al hetwelk is vervat in de woorden eerbied en trouw. V. Zijn wij verplicht, den keizer, onzen heer belasting te betalen? A. Het is onze plicht, elke belasting volgens zijn hoogen wil, zoowel wat be drag als termijn aangaat, te voldoen. V. Hoe is het gebrek aan eerbied en trouw jegens den keizer met betrek king tot God te beschouwen? A. Als de afschuwelijkste zonde en de vreeselijkste misdaad." Ziedaar de kerk, de godsdienst, tot werktuig verlaagd, om de belangen van den keizer te behartigen. In dien geest worden Israëlieten, Lu- therschen en Katholieken of beter ge zegd, allen die buiten de heerschende staatskerk staan, door het hooge gezag tot trouwe onderdanen opgekweekt. Nu weten we wel, dat niet aan alle misstanden terstond een einde kan wor den gemaakt. Plotseling te diep ingrij pende hervormingen zouden het staats lichaam te hevig kunnen schokken, waardoor eene reactie onvermijdelijk zou worden. Ook weten wij zeer wel, dat de tsaar een bolwerk van veroordeelen, tegen werkingen cu lijdelijk verzet uit den weg moet ruimen; maar dit is zeker, dat millioenen onderdanen en nogmaals zoo veel millioenen in alle beschaafde landen der aarde thans do oogen op Moskou hebben gevestigd om van daar eene ster te zien opgaan, die eenmaal voor de menschheid als een heerlijk licht zal schijnen. Schagen, 23 Mei 1896. De Pinksterwandeling der kindereD, getooid met klentige linten en ritselende loorerkens en zingende een oud, heel oud lied, zal dit jaar weder wor den toegestaan. Uitslag van deaanbe- steding' vm het onderhoud van de Bestek Timmerwerkenbegrooting f 104-5.00- D. Kramer, Schagen, f 1045.00- P. Voorman, 879,00- P. Honijk, r 655 00. Bestek Metselwerken, begrooting f 110.00. E. Krans, Schagen, 73.00. S. Koning, v 96.45. B. Krooue, 105.00. S. Overtoom, 127.00. Bestek Smidswerkenbegrooting f 150.00. H. Blok, Schagen, 147.50. Wed. L. Roggeveen, 158.62. Bestek Schilderwerkbegrooting f 80.00. P. J. Cats, Schagen, 84.00. J. Baars, 64.50. J. Streek, 57.00. Bestek Straatwerken, Begrooting voor de rijstraaten per M'. 14 ets., trotoir» 15 ct., kuilen ophalen 15 ct. J. de Moei, Schagen,9 X 9 X 9 cts.;gegund. E. Krans, n 9 X 9 X 9 c*s- Bestek Straatsand, begrooting f 1.80 p, M'. A. Bruin, Schagen, f 1.70 per M3. Aan alle de laagste inschrijvers gegund. Yroeger dan we gedacht hadden is de heifundeering van den toren klaar geko men. Maar er is ook kranig gewerkt door Visser's heiploeg. Van 's morgens 5 tol 's svonds 9 welk een dag stoomde de machine maar zonder ophou den door, en vol lust en ijver volbrachten de mannen hun plicht, en dat doen ze nog 2, waaronder de baas, leiden de pa len in de goede richting, 1 trekt de stoomklep van het heiblok open en dicht, 1 zorgt dat de stoomslang op de juiste hoogte blijft hangen, 2 trekken aan lange touwen den ingezetlen paal van boven in loodlijn en 1, de machinist, bedient voort durend de machine. Met zwaren slag viel het heiblok neer op de palen, die door den aanhoudenden stroom van stoom en water als het ware van boven doorweekt werden en tot breede houtkwasten werden uitgeslagen. Hoe dieper nu de palen kwamen, hoe meer die houtpruik als stootkussen diende en de heiblokslagen brak. Ook werd het moeilijk den ijzeren ring, die boven om eiken paal gelegd werd, na het inslaan weer los te krijgen. Nu heeft men, om dit alles te voorkomen, eene verbetering aangebracht, die afdoende is. Een ijze ren hoedje schuift men over den kop van olken paal en ziet, de paal splijt niet en wordt niet nat en draagt op het eindo zij ner aardsche dagen ook geen pruik meer. „Hou je gedekt!" is voor een heipaal bij de vinnige aanraking van een stoom- blok een eerste leefregel. De torenfundeering is dus klaar en een paar werklieden houden zich onledig met bet afzagen der palen op de juiste hoogte. Om die aan te wijzen, biedt het water zijne hooggewaardeerde medewerking. Men 0hoost" een gedeelte van het torengat vol tot de voorafgemeten hocgte en merkt eiken paal gelijk met de oppervlakte van het water met een flinken keep. Nu weet men, waar men zagen en later, als het gat nog eens volgehoosd wordt, waar men hakken moet om alle palen waterpas te makeB. Een gedeelte der kespen is reeds gelegd, en een gedeelte van den vloer even zoo. Benoodigd zijn in het geheel voor den toren 40 stuks grenen kespen iu 3 ver schillende lengten, waarover een vloer komt te liggen en schuifribben van echte vuren platen. Dit geheele stelletje wordt met lasscben, wiggen, houten pennen en gesmeden ijzeren nagels van 30 c.M. vast aan elkaar verbonden, om een sterken grondslag voor den zwaren toren te vormen. De kistenlagen in de zniderfundament- slenf zijn reeds blootgelegd en worden langzaam maar zeker verwijderd. Er werd deze week eene groote kist gevonden, waarin zich een klein kistje bevond, blijk baar de lsatste woning van eene moeder met haar kind. Meester (die zijn leerlingen een bijen korf toont). Ziet eens kindereD, hoe on vermoeid die bijen zijn hoe vlijtig zij hare cellen bouwenWat kunnen wij van deze dieitjes leeren P Leerling (zoon van een officier van jnstitie). Hoe men celgevange nissen bouwt 1 Waar zou de man wezen vraag ik, dus klonk bet met warmte uit den mond eeuer bezirlde spreekster op een vrouwenmceling waar zou de man wezen, als de vrouw er niet was geweest Waar herhaal ik, waar zou hij wezen Stem van de galerij fin het Paradij», juffie Een wielrijder zonder ar- men of beenen rijdt tegenwoordig in De Kalb. III Verg. St. rond. Hij is 12 j ar oud en geldt voor deu „craek" wielrijder in dat gedeelte van den Staat Illinois. In Augustus reed hij een mijl in twee mi nuten 10 sec. en bij maakt vaak tochten vau 20 tot 25 mijbn op eeu achtermid dag. Natuurlijk zijn trappers en stuur stang er op ingericht dat hij er met zijn „stompen» bij kan. Wheel'folk geeft een afbeelding van dezen wielrijder en zijn machine, waaruit blijkt, dat hrt meDsche- lijk vernuft het ver kan brengen, ia het uitdenken van middelen om gebrek kigen hun leed minder te doen gevoelen. Zieke paarlen. Aan den voet van eeDe oeverrots onder de vensters van het slot Miraman, eens de residentie van den lateren Mtxicaanschen keizer Maximiliaan, bevindt zich, twintig meter onder den zeespiegel, eene soort kooi, die door duikers in het gesteente uitgehold werd. In dezen kooi lagen langen tijd de schoonste paarlen eener aartshertogin. Na dat deze de kleinodiëa in lar.gen tijd niet gedragen had, bleek het, dat zij hnnne schittering verloren hadden en fziek" ge worden waren. Daarover geïnterpelleerde deskundigen verklaarden eeustemmig, dat het eenige middel, om aan de paarlen haar vroegeren glans terng te geven, hierin be stond, dat zij langen tijd in de diepte der zee begraven werden. Zoo lagen zij op de genoemde plaats een reeks van jaren en herkregen daarbij, gelijk geconstateerd is, allengs, doch zeer langzaam, den onden glans. Een dnre postzegel. Yoor 780 gulden is een Berlijnsch koop man de gelukkige eigenaar geworden van eeD Saksiscben postzegel van het jaar 1852 ter waarde van nog geen kwart cent. De reden waarom liifbebbers daar zoo veel voor willen betalen is, dat het een misdruk is en daarom spoedig werd inge trokken, zoodat er slechts weinigen van in de wandeling kwamen, Zoo moet er ook een misdruk zijn onder onze Nederland- sche postzegels, n.1. blauwe drie-cents-post zegels, die voor de liefhebbers ook veel geld waard zijn. Washington en zijne moe der. Toen Amerika's edele bevrijder, de groo te generaal Washington, nog een knaap was, had hij lust om ter zee te gaan va- reD. Mil blijkbaren weerzin gaf zijne moe der hare toestemming. Haar mond had „ja* gezegd, maar haar hart kon het kind niet afstaan. Met groote blijdschap ontving de knaap zijne aanstelling als adelborst, en reeds had een knecht zijn kist op den wagen, toen hij een laatste afscheid van zijne moeder zou nemen. Hij vond de goede vrouw badende in hare tranen, en hare droefheid ziende, ging hij zonder een woord te spreken tot den bediende en zeide „Brezg mijne kist maar weer naar bovenik wil m(jne moeder het hart niet breken, om mijn eigen zin te kan nen doen.< Daarop zond hij zijne aanstelling terng en bleef thuis. Toen zijne moeder Ver nam, wat hij gedaan had, zeide zij „George, God heeft gezegd, dat hij hen zal zegenen die hunne ouders eerenHij zal u voor deze daad zegenes, mijn kind!» En die belofte van Washington's moeder, is op eene heerlijke en schitterende wijze vervuld geworden. NieuwLeven. „Als we maar rijk waren, den zonden wij wel gelukkig zijn,» hooien we menig een zeggen. En wat zien we gestadig? Dat velen door het geld niet gelukkiger en ook niet zachtmoediger, vredelievender, broederlijk gestemd zijn geworden, ook niet tevredener. Als bedorven kinderen liggen ze telkens met anderen overhoop en 't gaat lang niet mahch onder elkander toe. Hoe meer behoeften een mensch heeft, en hoe meer begeerten hij koestert, des te meer gelegenheid biedt zich voor hem aan om met zijn naasten in bot sing te komenen die botsingen zijn des te onaangenamer, hce onbillijker de oorzaken er van zijn. Dat er strijd is om het nagelijksch brood, dat is nn eenmaal niet anders; 't is de wet der natour. 't Kan ons toeschijnen, dat ze brutaal is, maar in baar hardheid zelve ligt een verontschul diging en over 't algemeen beperkt ze zich tot zeer primitieve wreedheden. Maar geheel anders is 't gesteld met dien oorlog om het overvloedige, om het voldoen aan zijn eerzucht, aan zijn genotzucht, aan zijn luimen en hartstoch ten. Nog nooit heeft de honger iemand gedwongen tot het begaan van Ragheden, als waartoe eerzucht of hebzucht, of dc dorst naar ongezonde uitspanningen en genietingen den mensch zooal dwong. Hoe meer verfijnd de zelfzucht optreedt, te dieper verlaagt ze een mensch en te meer kwaads stihet ze. Al ia 't duizendmaal gezegd en al is er doizendmaal om gelachen of getwist, waarheid blijft 't immer en altijd meer geld alleen ma.kt een mensch niet g - lukkig. De kern van alle goeds, ligt zij nn-t in ons vermogen om iets buiten ons zei ren lief te hebben En wat blijft er over voor de naasten in een leven, dat giusch t-n al gewijd is aan de zorg voor hel voldoen aan allerlei zinnelijke begeerten eu hartstochten De mensch, die hoe langer zoo meer er aan toegeth, laat ze alzoo weelderig opgroeien, zoo groot worden, dat ze hem eindelijk geheel over'neerschen. En wanneer hij een maal hiar slaaf is gewordeD, dan gaat alle zedelijke ziu in hem verloren en alle ener gie hij geraakt buiteo staat om goed van kwaad te onderscheiden en wat goed is te beoefenea. Het zedelijk leven is gelegen in het beheerschen van zichzelven de onzedelijk heid is gelegen in het zich laten beheer schen door zijn behoeften eu hartstochten. Zoo worden van lieverlee de grondslagen van het zedelijk leven verplaatst en in ons oordeel over goed en kwaad raken we van de wijs. Voor ieder die zich tot slaaf maakt van allerlei behoeften en begeeiten, is geld te bezitten het hoogst gelok, de bron van al le ander geluk. 'i Is waarie midden van dien woe denden strijd om den eigendom, komt men er als van zelf toe om allen te haten, die wat bezitten en om alle eigendom diefstal te noemen, wanneer dat eigendom iu han den van anderen is en niet in die van ons zelve n. Maar juist die verbeten woede, waarmee men de bezitters aanvalt, is een bewijs te meer, welk een ontzaglijk gewicht men hecht aan den eigendom. Ten stol te wordt de waarde van dingen en menscben berekend naar het profijt, dat men er van kan trekkengeen geld te hebben wordt een scbaode geacht, en een man van verdiensten wordt hij genoemd die geld bezit, al kan de manier, waarop bet verkregen werd, het daglicht niet ver dragen.... Yeroordeeien we dan den voor uitgang van onzen nieuweren tijd in zijn geheel, en zouden we anderen weer wil len terugvoeren naar den „goeden ouden tijd Neen en nogmaals neeu 't Is de ge vaarlijkste en de onvruohtbaarste van alle mogelijke utopieën om het verleden weer te willen doen opstaan uit het graf en „de kunst des wellevens* is niet gelegen id een zich terugtrekken uit het leven. Maar met alle kracht, die in ons is ver zetten we ons tegen een dwaling, die voor al in onze dagen duizender hoofd bene velt en in de war brengt, dat een mensch te gelukkiger en te beter wordt hoe- meer 't hem naar het uiterlijke goed gaat. Geen grooter leugen dan tegenwoor dig voor een axioma wordt gehouden op sociaal gebied. Integendeelstoffelijke welvaart, zonder vooruitgang op geestelijk en zedelijk ge bied, vermindert de vatbaarheid om ge lukkig te worden en verlaagt het karak ter. Wie niet ziende blind en hoorende doof is, kan dit iederen dag zien, en iederen dag hooren Als men 't maar zien en hooren wil Ongeluk inde Parijsche Opera. Een vreeselijk ongeluk heeft Woensdag avond een paniek veroorzaakt in de opera te Parijs, tijdens de opvoering van Hellé. Aan het einde van het eerste bedrijf werd plotse ling een geweldige slag gehoord, en tege lijk zag men een fel licht als een blik semstraal gevolgd door een wolk van stof. Men dacht eerst aan ontploffing of een anarchistischen aanslag, en publiek van de bovenrangen zocht in allerijl een go.ïd heenkomen, maar door de koelbloedige bonding van de municipale gardes en de zaalcongierges bedaarde de paniek spoedig. Het bleek dat een der groote, circa 700 K. G. wegende gewichten van den mid delsten lnchter was gevalleB. Een der acht dikke stalen kabels, waaraan deze luchter hangt, loopt door een luchtkoker waardoor ook een kabel van het electrisch licht loopt. Door een breuk in het bekleedsel waarschijnlijk, was contact ontstaan, ten gevolge waarvan de kabel die het tegen wicht droeg, is gesmolten. De enorme ij zermassa viel eerst door het plafond en daarna door den vloer van de vijfde gale rij en kwam vervolgens terecht op de vier de galerij, boven op een bezoekster, mad. Chomette. Het hoofd der ongelukkige werd totaal verbrijzeld, haar rechterarm en rech terbeen werden afgerukt. Haar dochter die naast haar zat, werd ernstig gewondtwee andere toeschouwers, in de fauteuils ach ter haar gezeten, kregen een electriscben schok welke hen bewusteioos maakte. De luchter is blijven hangen. Ds regisseur verscheen op het tooneel, en verzocht het publiek, kalm de zaal te verlaten vele bezoekers eischten aan de kas hun geld terug. Een begin van brand op de torengalerij werd spoedig gebluscht. Op den boulevard veroorzaakte het nieuws groote opschudding. Eensgezindheid. fis het niet vreemd,* zei mijn buur vrouw dezer dagen, »dat mijn man en ik altijd ruzie hebben Wij zijn het toch volmaakt ééns op het voornaamste punt, dat wij allebei den baas willen spelen." Dreyfus in deportatie. Kapitein Dreyfus is, naar men weet we gens hoogverraad levenslang verbannen naar de lies du Salut, waaivan hij het eenzame Duivelseiland bewoont, waar be halve hem en zes bewaker?, zich geen menecbelijk wezen ophoudt. Op het eiland, dat bij in twee uar kan rondwandelen, mag hij zich vrij bewegen. Slecht» als de boot aankomt, die de levens middelen brengt van het diehtstbijgelegen KoniDgseiland, wordt hij opgesloten in een hut, die hij eerst mag verlaten, waaneer de boot terug zrilt. Daar oveiLens geen enkel schip het eiland aandot t is vluchten hem onmogelijk. Wel zou hij bet KoningseiLnd zwemmende gemakkelijk kunnen bereiken. De groote menigte haaien zou dit echter een zelfmoord gelijk doen zijn. Voorloopig is hem dus de ontvluchting onmogelijk gemaakt. Omstreeks 18 uur per dag brengt de ongelukkige in zijn bed door, daar bij anders met zijn tijd geen raad weet, olschoon hij verlof heeft van alle mogelijke lectuur gebruik te maken. De bewakers hebben de opdracht, geen woord met hem te spreken, en daar zij oud-soldaten zijn, komen zij deze order nauwgezet na. Zocdat, wanneer de dokter niet menigmaal van het Koningseiland kwam om zijn gezondheid te controleeren, hij het geluid der msnschelijke stem ge heel zou vergeten. De dokter is echter e«n humaan mensch en houdt hem dikwijls urenlang gezelschap. Het uiterlijk van den gewezen artillerie-kapitein ia zeer veranderd. Hij heeft z'n baard laten staan, die geheel gri,s is en hem onkenbaar maakt. Hij voert druk corres pondentie met zijn familie, hoewel alle brieven die bij ontvangt en afzendt, gelezen moeten worden dooi den eersten bewaker. OminMnnchen te mogen wielrijden, moet mea verlof hebben van de autoriteiten. Een dame, die daar lo geerde en van haar machine wilde gebruik maken, vroeg zulk een bewijs aan, eu moest eerst een proef van haar vaardig heid afleggen op een plein in de stad. Geen wonder, dat een groote menigte zich verzamelde om het schouwspel gade te slaan. De dame werd daardoor zenuw achtig, viel en het bewijs werd haar ge weigerd. Een week later beproefde zij het weer en slaagde met glans. Zonderlinge Medicijn: Dtf groote tenorzanger Yolpini lag he vig ziek te Londen, de eerste doctoren stonden aan zijn ziekbed maar geen hunner gaf de zieke eenige hoop. Opeens echter zeide dr. Msxter, een jonge arts, het vol gende tot den kunstenaarfEr is maar één middel om n te redden, en dit heet energie. Drink een flesch Lafitte, sta op, kleed u aan, rij Daar den schouwburg en zing een uwer lievelingspaitijen. Als het middel niet helpt, zult gij tenminste als held op bet veld van eer sterven. In het andere geval kunt gij slechts langzaam wegkwijnen." Yolpini stemde toe, dronk een flesch Lafitte, waarin de dekter nog eenige op wekkende middelen gedaan had, atond op en reed naar deD schouwburg, waar hij onder groot gejuich van het publiek een zijner lievelingspartijen zong. De onge wone opwinding en de buitengewone wils kracht evenwel hadden de beste uitwerking op den patiënt, en deze kon zich na wei nige dagen weer geheel aan zijne kunst wijden, die hij nog vele jaren beoefende.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1896 | | pagina 2