JACHT.
Zondag 5 Juli 1B96.
40ste Jaargang JSTo. 3112.
te Schagen.
Vrijdag 24 Juli a.s.,
Eene goede loon
regeling
en
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag-
Zal e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
LUXE- RIJTUIG-
J
HORN, gehouden op Dinsdag den 30
Juni 1896, des nam. half 7 uur.
SGHAGER
8
lüëSl
J
COURANT.
AliHtutie- k LnlMiL
UitgeverJ. WINKEL
Sliireaii: SCIIA€333]¥, jLaan, lï 4.
GemeenteSchagen.
EekeudmakiiiifeB.
POLITIE,
Ter Secretarie dezer gemeente worden
inlichtingen verzocht omtrent een verloren
bruine Damesportemonnaie,
inhoudende een bedrag van f5.
Tevens zijn inlichtingen te bekomen
omtrent een gevonden bosje sleu
tels, en een achtergebleven zakje en
parapluie.
Burgemeester en Wethouders van Scha-
gen brengen ter kennis van belanghebben
den, dat, ingevolge de door den Raad dier
gemeente vastgestelde regeling, betrekke
lijk het onderzoek naar de broeiing
van HOOI, enz.
Ie de gemeente is verdeeld in eene Noor
delijke en Zuidelijke Hooistekerswijk, cd
de scheidingslijn tusschen die wijken wordt
geacht te zijn getrokken^ vanaf de brug
aan de Lange Snevert door de Hoep, over
de Mirkt, naar en door de Heerenstraat,
langs de Loet, den Menisweg ett het pad
loopende langs het Schagerwiel, en van
daar langs den dijk, liggende aan den
Zuidkant van den Polder Burghorn tot
aan de gemeente Sint Maarten.
2e dat voor het loopend jaar tot Hooiste-
kers zijn benoemd
Voor de Noordelijke wijk Willem
Bleeker (Noord wijk A. no. 41) en
Arie Kant (Korte Snevert wijk G 29.)
Voor de Zuidelijke wijk Christiaan
SpeetS (Laan wijk D 25) en Tijs Bij-
post (Laan wijk D no. 53.)
3e. dat ingevolge het bepaalde bij de po
litieverordening voor deze gemeente, ieder
houder van hooi en stroo, die daarin gevaar
voor brand door broeiing ontdekt, verplichtis
daarvan onverwijld kennis te geven aan
den Burgemeester ea een der Hooistekers,
voor de Hooistekerswijk waarin hij woon
achtig is, zullende de hooistekers boven
dien ten allen tijde tot bet onderzoeken van
het hooi en stroo moeten worden toegelaten;
4e. dat niet naleving der sub 3 vermel
de bepaling strafbaar is gesteld met eene
boete van ten hoogste f 25.
Schagen, 30 Juni 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
W. A. HAZEU, Burg. a. i.
De Secretaris,
DENIJS.
Prtiuri
Burgemeester en Wethouders van SCHA
GEN, brengen ter kennis van belang
hebbenden, dat door den Rn d dier
gemeente, met goedkeuring van Heeren
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland,
aldaar is ingesteld een jaatlijkscbe Paar
denmarkt, te houden in de maand
Juli, en wel op den dag vóór dien
waarop gelijke markt wordt gehouden te
Haarlemmermeer, welke markt hoofd
zakelijk is bestemd voor luxe- en rijtuig-
paardengeschikt voor den buitenlandschen
handel en voor paarden, geschikt voor de Re
monte de Ratsten vanaf driejarigen leeftijd.
De markt zal dit jaar worden gehou
den op
voor de aangevoerde paarden zal g e e n
marktgeld verschuldigd zijn.
Heeren paardenfokkers e.a., worden be
leefd verzocht op deze markt, die o. a. zeer
wenschelijk wordt geacht door het Hoofd
bestuur der vereeniging „het Nederlandsch
Paardenstamboek" en waarop ten vo-
rigen jare bij ruimen afzet, 270 dar b e s-
t e paarden zijn aangevoerd, door het
aanvoeren hunner daarvoor geschikte die
ren ook thans te willen medewerken, mede
in hun eigen belang.
Kunnen toch die dieren te Scha-
gen van de hand worden gedaan, dan
worden daardoor de belangrijke kosten ver
meden aan het vervoeren naar verder af
gelegen markten, b. v. te Haarlem
en elders, verbonden.
Bnitenlandsche kooplieden hebben reeds
verklaard, de markt te zullen bezoeken,
indien op eenigen aanvoer gerekend kan
worden.
Schagen, 25 Juni 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
de Secretaris.
DENIJS.
De Burgemeester a. i. van Schagen,
breDgt ter kennis van belanghebbenden
het navolgende
De Commissaris der Koningin in de
Provincie Noord-Rolland,
Gelezen het besluit van Gedeputeerde
Staten dier provincie van 17 dezer no. 48
Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni
1857 (Staatsblad no. 87);
Brengt ter kennis van belanghebbenden.
dat de jacht op waterwild in dit gewest
zal worden geopend als volgt
in den kring begrepen binnen den West-
frieschen omring dijk, in de gemeente Pet
ten, in de gemeente Callantsoog, alsmede
in het gedeelte van den polder het Koegras,
gelegen onder de gemeente Helder, op
Zaterdag 18 Juli 1896, met zonsopgang;
op het eiland lexel, met uitzondering
van den polder Eijerlandop Zaterdag 15
Augustus 1896, met zonsopgang en
in de overige deden der provincie, dus
ook in den polder Eijerland op lexel
op Zaterdag 1 Augustus 1896, met zons-
opgang.
En zal deze in het Provinciaal Blad
worden geplastst en voorts in elke ge
meente van Noordholland worden aange
plakt.
Haarlem22 Juni 1896.
De Commissaris der Koningin voorn,
get. SCHORER.
Schagen, 2 Juli 1896.
De Burgemeester a.i. voornoemd,
W. A. HAZEU.
Het vraagstuk der arbeidsloonen
trekt terecht de algemeene aandacht,
en telkens worden nieuwe voorstellen
gedaan om den werkman in sommige
gevallen een goed loon te verschaffen.
Zoo zal de „Vereeniging tot bevordering
van fabrieks-en handwerksnijverheid" in
hare te Wageningen te houden verga
dering o. a. de volgende vraag behan
delen.
„Ter voorkoming van het nadeel
van aanbestedingen in bouwvakken,
ten opzichte van het loon, wordt ge
vraagd in hoeverre is aan te bevelen
eene regeling als volgt
De werkgever houde de vaststelling
van de hoegrootheid van het loon ge
heel aan zich. Van het uitbetaalde loon
komt voor rekening van den aannemer
een gedeelte, berekend volgens een in
het bestek op te nemen minimum loon-
tarief (met verhooging voor overwerk).
Het overige wordt bij eiken betalings
termijn verrekend
Dit voorstel heeft bij den eersten
aanblik groote aantrekkelijkheid. Het
streeft er naar om den werkman niet
de dupe te laten worden van de on-
derlingo mededinging der aannemers en
om den werkgever in de gelegenheid te
stellen om, nadat de aannemers op on
derling gelijken grondslag hebben ge
dongen naar het werk, den arbeiders uit
eigen beurs een goed loon te verschaf
fen.
Gaarne brengen wij hulde aan de
edelmoedige gedachte, waarvan de stel
ler dezer vraag is uitgegaan. Bij nade
re overweging rijzen echter tal van be
denkingen.
Vooreerst doet zich de vraag op wie
zal aan dat denkbeeld uitvoering geven
Heeft men zich dat gedacht als een
voorschrift voor openbare besturen Dan
stuit men op volslagen onuitvoerbaar
heid alleen reeds oin deze reden, dat
eene loonsbepaliug als hier gedacht
wordt, licht tot willekeur en zeer zeker
tot het vermoeden van begunstiging en
achteruitzetting zou aanleiding geven.
En aan wie zou mon de uitvoering op
dragen Aan de vertegenwoordiging, die
vóóraf de gelden moet toestaan f Aan
de uitvoerende macht, die voor het be
steden der gelden verantwoordelijk is
Aan de directie van het werk, wat de
evenbedoelde verantwoordelijkheid denk
beeldig zou maken Het stellen der
vragen is voldoende om het antwoord
te doen kennen het is mogelijk in be
stekken, van openbare besturen uit
gaande, een minimum-loon vast te stel
len maar is dat eenmaal vastgesteld,
dan moet men zich daaraan houden, ook
omdat het gebruik der bevoegdheid om
er vanaf te wijken, licht tot verkeerd
heden en zeker tot kwade vermoedens
aanleiding zou geven.
Wij moeten derhalve wel aannemen,
dat de steller der vraag dit stelsel door
bijzondere personen wil zien toepassen,
maar dan rijst dadelijk de vraag hoe
zal men een bijzonder persoon dwingen
of nopen, of maar bewegen om zulk
een stelsel aan te nemen en wie zal
dat doen Als wij wel zien, is niets in
staat dit doel te bereiken dan 's mans
eigen edelmoedige bedoeling en dan....
waartoe dim die ingewikkelde cn lastige
regeling
Beziet men het stelsel goed dan, dan
stelt de aanbesteder het loon vast, en
ware het eenvoudiger dit onderdeel geheel
uit de aanneming te doen vervallen. En
dan zou het eigenlijk eenvoudiger zijn
het werk in eigen beheer te doen uit
voeren, zoo noodig met aanbesteding
van de levering der materialen. Maar
juist dat het stelsel, dat aangeprezen
wordt, tot deze gevolgtrekking leiden
moet, bewijst, dat het voordeel der aan
besteding voor den werkgever verloren
gaat. Dit voordeel is tweeledig. Het
bestaat niet alleen in de neiging van de
aannemers om het werkloon zoo laag
mogelijk te houden, maar ook en voor
al daarin, dat het werk in zoo kort
mogelijken tijd wordt opgeleverd. Bij
langeren duur van het werk zal het
hoogere werkloon in dubbele mate druk
ken.
En nu kan men wel aannemen, dat
er menschen zijn, wier middelen hen
veroorloven zich dien last te getroosten,
en wier hart menschlievend genoeg is
om hen te bewegen dat te doen maar
of er velen zijn, die kunnen, en dat of
hen, die kunnen, velen willen, is toch
een vraag, waarop men kwalijk een toe
stemmend antwoord kan verwachten.
Er zouden zich ook bij de toepassing
van dit denkbeeld, zoo het werkelijk
werd uitgevoerd, allerlei bezwaren voor
doen, waarin wij ons in tusschen niet ver
diepen zullen, omdat het aangevoerde
voldoende is om te doen zien, dat het
middel, hoe goed bedoeld ook, niet zou
kunnen leiden tot het doel.
En het is niet te doen om de mid
delen maar om het doel. Dit moet men
bij alle sociale hervormingen wel in het
oog houden alle mooie plannen op het
papier, die ten slotte er niet toe leiden,
dat het lot van den werkman inderdaad
verbeterd wordt, geven niets. Het eeni-
ge wat ten opzichte van bijzondere per
sonen in de zaak, die ons bezig houdt,
tot het doel kan leiden, is voortdurend
aanhouden op de noodzakelijkheid om
den werkman een beter lot te bezorgen,
en daarbij goede voorbeelden, om te
toonen, hoe dat doel is te bereiken. Als
zoodaning beschouwen wij den aandrang
om minimum-loon en maximum-ar
beidsduur in bestekken van openbare
besturen op te nemen. Ook dezen kan
men daartoe wel dwingen, maar men
mag gegronde hoop koesteren, dat aan
houdend kloppen op dit aanbeeld hier
niet vruchteloos zal zijn. Dat dit tot
dusver nog slechts in weinig gevallen
slaagde, behoeft niemand te ontmoedi
gen. Nieuwe denkbeelden vinden nooit
dadelijk algemeen ingang. Maar als zij
bij toepassing door weinigen deugdelijk
blijken, dan vinden zij allengs in een
steeds wijderen kring navolging. Zoo is
het, dat de aanhouder wint.
Er is trouwens tweeëlei reden om aan
te nemen, dat in deze richting geleide
lijk de toepassing van het aanbevolen
denkbeeld veld zal winnen.
De eerste reden is, dat de bezwaren,
die tegen de practische uitvoerbaarheid
ingebracht worden, gemakkelijk ,uit den
weg te ruimen zijn. De bezwaren, waar
op wij het oog hebben, zijn ontleend
aan de moeilijkheid om een minimum
loon vast te stellen, geldende voor alle
omstandigheden en gelegenheden. In
derdaad, als men door een vertegen
woordigend lichaam een tarief wil doen
vaststellen, geldend voor alle vakken,
altijd en overal, dan zijn de bezwaren
onoverkomelijk, maar die verdwijnen als
sneeuw voor de zon, als men in elk
bestek, het voor dat bestek geldend loon
en den daarvoor geldenden arbeidsduur
vaststelt. Dan heeft men slechts te doen-
met den tijd, de plaats, de verhoudin
gen voor een bepaald vak en voor de
daarbij te bezigen werklieden, en het
zal weinig moeite kosten om daarvoor
een tarief vast te stellen, dat men voor
dat werk zonder bezwaar kan toepas
sen.
De tweede reden is, dat het alge
meen belang door die manier van doen
gebaat wordtin de eerste plaats wor
den van de deelneming, of althans van
de laagste inschrijving uitgesloten de
menschen, die tot nu toe een ander
slechts de loef afstaken, omdat zij op
lage loonen azen, maar die, als dit mid
del hun ontvalt, het tegen bekwamer
aannemers moeten afleggenin de
tweede plaats, omdat de patroons, el
kander niet meer kunnende overvleu
gelen door lage loonen, hun best zullen
doen om voor gelijke loonen de beste
werkkrachten te krijgen. Betere aan
nemers en betere werkkrachten zullen
dus de vrucht zijn van het stelsel.
Mag men alzoo aannemen, dat bij aan
houdenden aandrang, de openbare bestu
ren hoe langer zoo meer het stelsel vol
gen zullen, men mag verwachten, dat
hun voorbeeld de bijzondere personen
zal doen volgen. De ervaring pleit daar
voor. De Algemeene Voorwaarden, door
de Regeering voor aanbestedingen vast
gesteld, worden in nagenoeg alle bestek
ken aangehaald. En de voorwaarde, dat
bij aangenomen werken de werklieden
tegen ongelukken moeten verzekerd zijn,
aanvankelijk niet dan schoorvoetend in
enkele bestekken opgenomen, komt nu
al in zeer vele bestekken van bijzondere
personen voor. Zoo zal het ook met
minimum-loon en maximum-arbeid gaan.
Naarmate voor openbare werken het
stelsel goed werkt, zal het door bijzon
dere personen meer en meer worden na
gevolgd en in toepassing gebrachten
daarvan zal het gevolg zijn, dat zonder
schokken en zonder gevaarlijk ingrijpen
in bestaande toestanden de loonstandaard
geleidelijk verhoogd wordt, voor zoover
de economische verhoudingen het moge
lijk maken.
Wie dus, dit is de slotsom, waar
toe deze beschouwing ons voert,
werkelijk in het belang van den wer
kenden stand den loonstandaard wil doen
rijzen, en wil voorkomen, dat de werkman
het offer worde van de pogingen der
aannemers, om elkander in goedkoope
prijzen te overvleugelen, richte vdor en
boven alles zijne krachten op het invoe
ren van minimum-loon en maximum-
arbeid in openbare bestekken, in de
hoop, dat dit daarna in de bestekken
van bijzondere personen worde nage
volgd.
Dit is ook wenschelijk opdat patroons,
die goed zijn voor hunne knechts, het
niet afleggen tegen hen, die hun werk
volk exploiteeren. Dit is nu veelal het
geval. En zoo krijgen zij, die op het
loon hunner werklieden beknibbelen,
licht de aannemingen die ontgaan aan
anderen, wien het erom te doen is hun
werkvolk goed te behandelen. Dienten
gevolge zien de laatsten zich het werk
ontgaan, dat de eersten bekomen, en
zoo kunnen zij, bij wie de werklieden
het minder goed hebben er meer plaat
sen dan zij, die het lot van hun perso
neel ter harte nemen
Binnenlandsch Nieuws,
Vergadering van den
Raad der gemeente BARSINGER-
Voorzitter de heer D, Spaans, Burge
meester.
Na opening der vergadering worden
de notulen der vorige bijeenkomst ge
lezen en goedgekeurd.
Inzage wordt genomen van het pro
cesverbaal van de opneming der boeken
en kas van den Gemeente-ontvanger,
waaruit blijkt dat op het tijdstip der
opneming in kas was een bedrag van
f 1735.635.
Voor kennisgeving wordt aangenomen
een missieve van Ged. Staten d.d.
20 Mei j.1. houdende een terugzending
voorzien van de vereischte machtiging
van het besluit tot het doen van af- en
overschrijving op de begrooting dienst
1895.
Gelezen wordt een adres van het Kerk
bestuur van Haringhuizen, houdende ver
zoek om subsidie voor het leggen eener
bovengrondsche verbindingsbuis vanaf
het kerkgebouw aldaar tot een op 20
M. afstand te maken regenwaterbak.
Het Bestuur deelt mede dat door de
afdeeling Barsingerhorn van het Witte
Kruis een bedrag van f220, uitsluitend
voor het maken van een regenwaterbak
te Haringbuizen is aangevraagd en ver
kregen
dat de verdere kosten gedragen moes
ten worden door het kerkbestuur.
dat op de plaats waar de bak gemaakt
zou worden, bij het graven doodsbeen
deren zijn gevonden, waarom het Bestuur
van het Witte Kruis verbiedt daar de bak
te maken
dat nu een plaats is aangewezen op
20 M. afstand van de kerk en dat
het kerkbestuur de kosten van de ver-
bindiugsbuis, zijnde f 40, onmogelijk
kan betalen.
Bij de beraadslaging over dit adres
deelt Voorzitter mede, dat B. en W.
in beginsel voor het verleenen eener
subsidie zijn, doch een bedrag van
f 25,— voldoende achten.
De heer Raat ziet er geen bezwaar in
om het geheele bedrag te verleenen.
Spreker deelt verder mede, dat het' de
bedoeling van het kerkbestuur is om in
dien het bedrag der kosten minder is
dan f 40, slechts om dat bedrag te be
schikken dat werkelijk noodig is.
Voorzitter zegt, dat B. en W. hebben
geinformeerd naar de kosten eener ver
bindingsbuis van 20 M. lengte, en dat
deze overeenkomen met het bedrag, het
welk zij voorstelleu.
De heer Beers had gaarne gezien, dat
bij het adres eene gespecificeerde opga-
gave der kosten was overgelegd, het
geen bij nagaan over het bedrag der
subsidie noodzakelijk is.
Daar in dit geval alleen eene bereke
ning is gemaakt door B. en W. en spre
ker voor het verleenen van subsidie
is, zal hij zich vereenigen met het voor
stel van B. en W.
Dit voorstel wordt bij omvrage dan
ook met algemeene stemmen aangeno
men, zoodat aan het kerkbestuur eene
subsidie van f25 wordt toegestaan.
Aan de orde wordt gesteld, het on
derzoek der ingekomen geloofsbrieven
van het gekozen lid voor den Gemeen
teraad, den heer E. Kluijver.
Deze stukken worden in orde bevon
den en op advies der Commissie van
onderzoek wordt tot toelating van den
heer Kluijver besloten.
Hierna gaat de Raad over in geheime
zitting, ter behandeling van enkele recla
mes tegen den hoofdelijken omslag en
de hondenbelasting.
Na heropening der vergadering was
men genaderd tot de gewone rondvraag
waarbij de heer Beers mededeelt, dat
noodig wat grint op den toegang van de
begraafplaats moet worden gebracht
dat eenige pannen op de school onregel
matig leggen, terwijl voor enkele daarvan
nieuwe in de plaats gebracht moeten
worden; en dat het wenschelijk, is dat da
urinoirs te Kolhorn wat opgeknapt
worden.
Nadat de voorzitter van een en ander
nota genomen heeft, wordt de vergade
ring gesloten.
De in de gemeente Ha-
ringkarspel bestaande Vrouwenveree-
nR?inö jjHulp in Nood", blijft steeds
vruchtbaar werkzaam, blijkbaar uit het
iu de vorige maand door de secretaresse
gegeven verslag over het afgeloopen
boekjaar.
Uit dat verslag toch blijkt, dat van
1 Mei 1895 tot 1 Mei 1896, door de
vereeniging ondersteund zijn dertig ver
schillende personen, zoo hier als elders
in de gemeente wonende, tot een be
drag van fl 76.235.
De verstrekte hulp bestond, evenals