INGEZONDEN.
12 Juli 1
WORDT "VERVOLGD.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Predikbeurten.
SCHAO KJ».
16
Doopsgezinde Gemeente
Darsingerhorn c. a.
Gemengd Nieuws.
G. de Graaf en Anlonia Zaadnoordijk.
Aan 7 candidaten werd toegestaan her-
txarnen te doen. Afgewezen werden 12
candidaten.
Men uieldt uit KÜÜG »/d
ZAAN van 12 Juli
Na afloop der meeting te Zaandijk trok
ken de sociaal-democraten heden-middag
in optccbt door onze gemeente. De stal
houder R. kwam meteen rijtuig, waarinde
heer K. met familie was gezeten, den stoet
achterop en wilde passeeren, wat op onzen
smalleu straatweg niet zonder moeite kan
geschieden. De achterste personen uit den
optocht verzetten zich tegen het voorne
men van den koetsier; er ontstond twist,
paard en rijtuig geraakten te water en de
heer K. werd bewusteloos uit de sloot op
gehaald en is kort daarna overleden.
De andere personen kwamen met den
schrik vrij.
Kinderroof. Dat rond-
trekkende blikslagers, stoelenmatters en
dergelijke „ambachtslieden' kinderroovers
zijn, is in veler oog een sprookje. Dezer
dagen heeft men te NOORDWIJKER-
IIOUT echter een andere ondervinding
opgedaan, daar tegelijk met eenige stoe
lenmatters een 8-jarig knaapje werd ver
mist. Het kind is eenige dagen later in
de Haarlemmermeer ternggevonden, aan
zijn nieuwe begeleiders ontnomen en door
de zorg der politie aan de ouders terug
gegeven.
Kindermoord te ALBLAS—
SER DAM.
Omtrent den moord op een jong meis
je tc Alblasserdam, wordt het volgende me
degedeeld.
Zaterdagmiddag 5 uur ging een tien
jarig meisje, Baartje Loot, met een nich
tje van denzelfden leeftijd op den weg
van Ablasserdam naar Papendrecht, waar
zij voor haar zuster eenigo boodschappen
had te doen. Op de hoogte van de hof
stede van den heer Yan Haaften bij Ab
lasserdam, werden de kinderon aangespro
ken door een vreemdeling, die haar vroeg
waar de reis heenging en haar aanbod met
een schuitje, dat in de nabijheid lag, naar
Papendrecht te varen. De kinderen wei
gerden eerst, maar bezweken voor de ver
zoeking, toen de vreemdeling haar een
kwartje beloofde als zij met hem mede
gingen. Hij roeide de meisjes tot
het griend Rapenburg, waar hij bei
den te water wierp. Baartje verdronk, doch
het nichtje wist zich vast te grijpen aan
het hout van den oever. Eenige fabrieks
arbeiders, die voorbij kwamen, redden het
kind, doch zochten tevergeefs naar het nich
tje. Later echter slaagde men er in, het
lijkje van deze op te halen. In den om
trek werd gezocht naar het spoor vau den
moordenaar en men vond tusscheu het
riet, een man die daar scheen te hebben
geslapen. Deze werd aan de politie over
geleverd.
Zoodra het gerucht van het gebeurde
tot de massa was doorgedrongen, liep een
verontwaardigde menigte voor het arres
tantenlokaal te hoop, met het doel op
den gevangene de lynch-wet toe te pas
sen. Zelfs liepen zij met een zwaie paal
storm tegen de deur, maar het gelukte
hun niet de atsluiting te verbreken of de
deur open te krijgen. Den geheelen a.
„Een sigaar? Welk een gedachte!" nam
zijn tante het woord en gravin Valeska kon
niet nalaten bare handen ineon te slaan,
om zoodoende aan hare ontzetting lucht te
kunnen geven. Door het spottende opheffen
van do schouders van haar neef, eenigszins
geprikkeld, ging de prinses voort „Eens
sigaar in de waschkamer. Onze meisjes
rooken toch zeker niet en wanneer dit
eens mocht voorkomen nieuwsgierigheid
en slechte voorbeelden voeren den mocsch
tot alle kwaad zoo znllen «ij daartoe
zeker de waschkamer niet gebruiken. Een si
gaar ban dus slechts maar de wasch
kamer is slechts voor bet vrouwelijk dienst
personeel toegankelijk en ik herhaal,
zooiets toch is bij de dienstboden van mijn
hnis iets ondenkbaars
„Nu, mijnheer von Klose, hebt gij ook
iets gevonden f" vroeg de prins, ook nog den
hofmaarschalk een paar woorden gunnende.
Deze boog zich diep met een zonderling
gelaat, waarin men goed gespeelde ontzet
ting, maar ook een onderdrnkt grinniken
lezen kon.
„Ik ben ontroostbaar, hoogheid. O ja,
een sigaar."
De prins lachte luidkeels en nam dadelijk
afscheid van zjjn nu tot ijs verkoelde tante,
vooral toen de kamerdienaar den he6r von
Dehrn aanmeldde.
„Brrr. Serenissimus zendt zijn Mercurius,"
zeide bij met scherpen spot, terwijl zijn ge
laat zich dadelijk verdonkerde. „Daar wil ik
volstrekt niet bij in den weg staan. Tot
wederzien." Hij groette kalmpjes in de
rondte; slechts voor Hilde bad bij een aparten
blik vol bewondering, zoodat tij onwille
keurig de oogen neersloeg en hij zeide tot
haar: „Doo mijn dochter nog eens het ge
noegen. Zij hoort zoo gaarne muziek."
Vervolgens verliet hij vlugger dan hij
binnengetreden was, de kamer en verwaar
digde den buitenstaande en diep voor hem
buigende raadsheer nauwelijks met een groet,
en verdween.
Maar ook binnen was er een kille atmos
feer achtergebleven.
„Lieve kleine, groet uwe msma van mij,"
luidde de vriendelijke wenk tot beengaan
aan gravin Valeska, die daarna ocgcnblik-
kelijk hare buiging maakte en eveneens
het vertrek verliet en ook Hilde moest in
de ongenade deelen. „Lieve Brandolf, gij
zalt wel eenige nren nooaig hebben cm uw
vertrek weder fatsoenlijk in te richten. Ik
zal u heden niet meer nocdig hebben. Tot
morgen dus f'
HOOFDSTUK 2.
Buiten de stad, maar tccb zeer gemak
kelijk te bereiken, ligt de villa Ruhland, de
j vond en zelfs gedurende den nacht was
een opgewonden menigte in de nabijheid
op de been, en moest het gebouw door de
politie bewaakt worden,
i Zondrgocht nd, oin 8 uur, verschenen
te Alblasserdam de rechtercommissaris rnr.
H. W. de Bas eu de olficier van justitie
m'r. L. H, N. F. M. Bosch, ridder van
Rosent hal met het substituut-grilfiier, ver
gezeld van een detachement rijksvtlJwach-
I ters.
Reeds bij de overbrenging van den ge-
arrr steerde uit het arrestantenlokaal naar
I het raadhuis, waar hij het eerste verhoor
motst onderg an, had men motite den ver
dachte uit de handen van hot samenge
stroomde volk te houden. Voor het raad
huis verzamelde zich een dreigende menig
te, en toen de arrestant moest overgebracht
worden naar de woning der ouders van het
verdronken kind, teneinde mtt het lijkje
geconfronteerd te wordeD, hadden de poli
tie tu de leden der justitie zich den ge
heelen weg over te verdedigen tegen de
pogingen der razende menigte om den at-
rrstant in handen te krijgen. Zelfs greep
een der belhamels den officier van justitie
bij de keel en sloeg hem in het gelaat.
Toch gelukte het, den arrestant binnen
te krijgen, d. w. z. in het huis waar het
lijkje lag. Maar toen zat men ook ah in
in een belegerde vesting opgesloten. De
volksmenigte was zoodanig aangegroeid, en
hare houding zóó dreigend, dat aan over
brenging van den gearresteerde naar de
boot, om hem naar Dordrecht te vervoe
ren, niet te denken viel.
Per telegraaf werd uit Dordrecht een
detachement pontonniers, sterk 50 man.
door den officier van justit e ontboden.
Doch tot het oogenblik, dat dit verscheen,
(des n.m. te 2 uur) zal men feitelijk bin
nen de enge woning gevangen. En relfs
toen de 50 pontonuier8 verschenen waren,
kon men nog niet veel uitrichten. Wel ge
lukte het aan het detachement, een ruimte
van circa 20 M2. voor het hnis vrij te
krijgen, maar verdei vermocht men zoo
goed als niets. Sommalies hadden geen
ander gevolg, dan dat het volk nog meer
opdrong en daar men niet schieten wilde,
bepaalde men zich tot een paar charges
met de bajonet, met het hierboven ver
melde gevolg.
Daar de kans om veilig te vertrekken
nu nog gelijk nul was, werd door den of
ficier van justitie naar Dordrecht getele
grafeerd om een tweede detachement van
50 man, dat om 4 uur arriveerde met de
voor dat doel gertquireerde schroef boot
Vreeswijk.
Geëscorteerd door dit sterk geleide,
staande onder commando vau den kapi
tein baron "Van Boetselaer, kon de justi
tie en politie, inèt den gearresteerde in
het midden, de belegerde woning verla
ten, echter niet zóó veilig, of nog her
haaldelijk moesten charges met de bajo
net worden gemaakt.
Evenwel bereikte men met den gevan
gene de boot en kwam zonder verdere
ongevallen te Dordrecht aan.
Te Dordrecht was het gerucht van den
moord ook doorgedrongen en het publiek
wilde ook hier den vermoedelijken moor
denaar te lijf. De orde werd echter ge
handhaafd.
De officier van justitie uit Dordrecht is
woonplaats van prins Eduard, waar hij voor
een groot deel van het jaar verblijf houdt,
als bij niet op de jacht of op reis ia, óf geen
zijner militaire plichten zijne aanwezigheid
elders eiscben.
Hij leeft daar, sinds hij weduwnaaar is
geworden, met zijn eenigo dochter, «onder
een hofstaat, wanneer men de opvoedster
zijner dochter en zijne adjudant niet daartoe
wil bestempelen. Het vroolijke, in gezellige
stijl opgetrokken buitenverblijfje, leende zieh
uitstekend voor zulk een teruggetrokken
leven. Dat de prins niet gaarne zijne eigene;
persoonlijke vrijheid beperkt zag, en dat hij
weinig op bad met die zoo hoog gewaar
deerde maatschappelijke vormen, was van
algemeene bekendheid. Hij verzamelde gaarne
bijronder ontwikkelde menscben om zich
heen, alsdichters, schilders en dergelijkon,
in wier prettig gesprek en gezonde rede
neeringen hij veel behagen schepte, meer
dan in die alledaagsche, altoos twijfelachtige
praat van hovelingen. Aan die eigenaardigo
opvattingen, had de prins het te danken,
dat er van hem, toen bij nog jong was, de
wonderlijkste verhalen in omloop waren.
Maar die tijd, waarin men hem „de wilde"
noemde, was laDg voorbij en in de villa
Ruhland heersebte nn werkelijk meerendeels
die stille vrede, zooals op 'dit oogenblik,
toen aan het bek der villa, Reimar uit een
rijtuig stapte.
Slechts twee gestslteD, die van een officier
en eene dame, die in de nabpheid van hot
hek der villa stonden, gaven aan het tooneel
eenig leven. Daarheen richtte Reimar, na
een aanwijzing van een tuinmansjongen, die
volstrekt geen lust scheen te hebbeD, voor
dien vreemdeling van zijn werk te gaan, zijne
schreden, nadat een paar, hem aanhoudend
besnnffelendo honden naar hnn plaats geroe
pen waren.
Het was de adjudant van den prins,
op wien Reimar toestapte. Deze moest eerst
pas te paard gezeten hebben, want zijn
ganscbe voorkomen en vooral rijn verhit
gelaat droegen de sporen van een lang en rit
op een stoffigen weg. Toen de luitenant
Ringseis er niet meer aan twijfelen kon, of
i de nieuw aangekomene stapte op hem toe,
deed bij van zijn bant een paar stap
pen voorwaarts en ontnam hem bij de eerste
woorden der verontschuldiging, dat er geen
bediende geweest was, die kem had kennen
aandienen, het woord door to zeggen
„O, pardon, de schnld ligt aan mij, ik
was niet op mijn post- Wij zijn juist thuis
gekomen. Een onvoorziene verlating waar
onder gij, de onschuldige, te lijden hebt."
naar Alblasserdam vertrokken om een on
derzoek ter plaatse ia te stellen.
Jansen heeft bij het v>orloop:g verho r
te Don!recht ontkend, dat hij de moorde
naar zou zijn van het meisje. Hij erken
de echter, dat bij reeds vroeeer in ver
houd met den moord op den scholier
Hoogsteden te Rotterdam in voorloopige
hechtenis heeft gezeten. Het nichtje van
het slachtoffer beweerde Jansen te her
kennen als de mao die haar en Baartje
in het water wierp.
Het medisch onderzoek heeft aan het
Jicht gebracht, dat met de beide kindereu
geen feiten van onzedelijken aard zijn ge
pleegd.
Schages, 15 Juli 1896.
Dinsdagavond hield ons
Departement Schagen, der Maat-
schappij tot Nut van 't Algemeen hare gewo
ne jaarvergadering in het koffiehuis van
den heer van Iwuioer
Van de afd. Edam was eeD schrijven
ingekomen, waarin zij eene kleine bij
drage verzocht, voor het vervaardigen
van eene buste van den Stichter der
Maatschappij, bij gelegenheid van haar
honderdjarig bestaan op 26 Sept. e k.
De afd. Edam zou dit monument
wenschen te plaatsen, in het geboorte
huis van Jan Niemoenhuiswelk huis
thans in eigendom aan de Mpij behoort.
Besloten werd het verzoek van Edam
in te willigen.
Verder was ingekomen het con
cept—reglement der afd. Floralia,
dat in een begeleidend schrijven goedkeu
ring van dit reglement vraagt. Het be
stuur zal de verschillende artikels aan
een nader onderzoek onderwerpen en
daarvan binnen korten tijd aan Floralia
kennis geven.
Aan de orde zijn thans de verschillen
de jaarverslagen der inrichtingen, door
het Nut in 't leven geroepen.
Daaruit vernamen wij, dat de Bewaar
school sedert hare reorganisate thans bij
het onderwijs aan de Openbare Lagere
School aansloot. De commissie was
over den gang der werkzaamheden zeer
tevreden. De ontvangsten bedroegen
f 1402,61, de uitgaven f949,4372) het
saldo f453,171/2. Van 85 leerlingen
ontvingen 42 kosteloos onderwijs. De
schoolgelden bedroegen 133 gulden. Het
aantal kinderen bedroeg 85 tegen 96 in
1894- Toevallige en tijdelijke omstandig
heden waren de oorzaak van dit ver
schil. De commissie bracht hulde aan
de Gemeente en het Bestuur van het
Geref. Weeshuis voor hunne zeer gewaar
deerde financiëele hulp.
Van de Volksleesbibliotheek werd
een ruim gebruik gemaakt. Niet minder
dan 457 boekdeelen werden ter lezing
gegeven. Wegens een batig saldo van
45.46 J/2 wenscht de Commissie dit jaar
voor geen subsidie in aanmerking te ko
men. Over de Zangschool en de Huis-
vlijtschool werd met lof gesproken. Bei
de commissiën brachten een vleiend
rapport uit over de werkzaamheden der
betrokken onderwijzers en verzochten
voor de gewone subsidie weder in aan
merking te mogen komen, welke werd toe
gestaan. DeZangschool telde in den afgeloo-
pen cursus 83 de Huisvlijt 19 leerlingen.
Tot leden der commissie, om de verschil
lende rekeningen na te zien, werden de
heeren RoodenburgP. Buis en W. Vader
benoemd. Uit de Nutsrekening, bleek dat
de ontvangsten f 140,29, de uitgaven
f 137,60 en het saldo f3,69 bedroegen.
Voor de nuttige instellingen, die de afd.
Schagen voor en na in 't leven riep, is
het zeker te betreuren, dat het ledental
achteruit gaande is. Eene aansporing tot
hen, die wegens hunne positie zich de
betrekkelijk geringe contributie van f3
kunnen veroorloven, moge rijke vruch
ten dragen.
Het Volksconcert, door on
ze Harmoniekapel j.1. Zondagavond
ten 8 ure in den zoo heerlijken tuin
van het hotel Vredelust alhier gegeven,
werd door een zeer talrijk publiek bij
gewoond.
De beide eerste Nos. werden gegeven
onder dir. van den onder-kapelmeester,
den heer H. M. Ik. ter Linden en de
vervolgen onder dir. van den Kapel
meester, den heer L. A. Schouten.
Het prachtige weder verhoogde het
succes van dit schoone Concert, dat bij
het dankbaar auditorium ten zeerste in
den smaak viel.
De Godsdienst-oefeningen beginnen om
9 Va ure, des voormiddags.
19 Juli A. W. v. Kluijve.
26 A. W. v. Kluijve.
2 Augustus,
9 e
23
80
6 September,
13
20 v
27
Geen dienst.
A. W. v. Kluijve.
A. W. v. Kluijve.
A. W. v. Kluijve.
Geen dienst.
A. W. v. Kluijve.
A. W. v. Kluijve.
Geen dienst.
A. W. v. Kluijve.
19 Juli Barsingerhorn Ds. Kooiman.
26 Kreil Geen dienst.
2 Aug. Barsingerhorn Ds. v. d. Linden
van Harlingen.
(Niet geplaatste ingezonden stukken worden
nimmer teruggegeven.)
Die lange dag is weer voorbij
Met al zijn kommer en verdrie!;
Maar vrouw en kinderen staan u ter zij
Wat nood, hou vast. btt hindert nief.
Waarom zou ook dan die man
Niet moedig voorwaaits gaan?
Hij doet dan ook wat hij doen kan,
Zijn taak wordt ras eu licht voldaan.
Watiszoo'u man dan wereldsch rijk;
Hij telt de zorgen niet
En blijft zijn eigen sleeds gelijk;
Ziet geen donkere wolken in 't verschiet.
Dat is het ook, wat het leven bind'
In dezen levensgaard;
Man èn Vrouw èn Kinderen eensgezind,
Maakt het leven Levenswaard.
Sticht vrij een boerenbond,
Het helpt allicht toch wat;
Maar hoor het uit des schrijve/s mond:
Eendracht produceert de grootste schat.
Anna Paulowna, D. A. Schenk.
Hetdresseeren van paar
den met electrieiteit.
Engsliöua te Parijs, heeft een toestel
uitgevonden, om kwaadaardige paarden af
te richten. Een kleine electrische batterij
wordt onder de zitplaats van den koetsier
gezet en de geleiddraden verbonden met
het gebit van het paard dit gebit is in
het middengedeelte plat, waardoor de tong
van het paard er voortdurend mede in
aanraking komt. Wanneer een paard zich
verzet, op hol wil gaan of op het gebit
bijt, wordt de batterij in weiking gebracht
en de toegebrachte schok is sterk genoeg,
om elke poging tot weerspannigheid te
doen ophouden. Zulke toestellen worden
ook aangewend bij paarden, die lastig zijn
bij de verzorging, het optuigen, het ros
kammen of het beslaan het groote voor
deel ligt in de volmaakte onschadelijkheid
der toestellen. De terechtwijzing is eerder
een verrassing dan een straf te noemeü
zij werkt onmiddellijk, wordt toegepast op
het oogenblik zelf, dat het paard weerbar
stig is, en is niet afhankelijk van de ge
moedsaandoening van den persoon, die
haar ten voer uitbrengt.
Er werden proeven genomen met zes
kwaadaardige paarden van de Parijsche
Omnibus-Maatschappij. Tot dusverre had
men ze behandeld volgens het systeem
Rarey, dat voor de dieren een marteling
is. In één uur tijds werden de paarden
met den toestel van Engström getemd. De
paarden gehoorzaamden daarna ook zonder
aanwending van den toestel. Een even
gunstig resultaat werd verkregen bij tram-
paarden.
Zwarte eieren.
Men maakte zich eenigen tijd geleden
ongerust over het vinden van zwarte in-
plaats van geeldorige eende-eieren, en ver
baasde zich grootelijks over dit wonder-
verschijnsel, Toch blijkt dit zoo heel
vreemd niet te zijn, en het is eenvoudig
te verklaren uit het feit, dat de moeder
eend wat veel eikels gegeten heeft. De ei
kels bevatten veel looizuur, de eieren veel I
ijzer, en deze beide stoffen geven in che
mische verbinding die stof, welke onze
voorvaderen als inkt gebruikten. Zoo kan
men, door ze kreefteschalen voor te zetten
kippen tot het leggen van schsrlakenroode
eieren brengen, en de mogelijkheid van al
de kleuren van den regenboog wordt eene
chemische illusie.
Zoo ontrooft ons de wetenschap het
mysterie in onze kippen, en eenmaal zal
er misschien iemand komen, die zegt dat
de kip met de gouden eieren slechts een
scheikundige quaestie is.
Telefoongesprekken in
de Sahara. Het prediken in woestijn,
dat in den Bijbel als een onderneming
vaD zeer problematischen aard wordt
voorgesteld, zal binnenkort minder lastig
zijn, daar de voornaamste oasen van de
Sahara door Eransche ondernemers telefo
nisch zullen worden verbonden. Indertijd
is volgens het internationale patent-bureau
van Karl Er. Keichelt te Berlijn, zekere
ingenieur Bajolle met 100 arbeiders ver
trokken om de telefoon-verbindiDg Bikrah
Tuggurth aan te leggen. De lijnen zullen
zoodanig gelegd wordeD, dat ze ook voor
telegrafische gemeenschap geschikt zijn.
De zoo romantisch schijnende woestijn
met haar karavanen, leeuwen, roovers,
ontvoerde slavinnen enz. zal daardoor een
meer prozaïsch karakter krijgen, terwijl
de karavaan—handel er ten zeerste door
wordt vergemakkelijkt. Misschien is de
tijd niet ver meer, dat spoorwegen hel
„schip der woestijn" overbodig zullen ma
ken.
Nu begreep Me ij er het. De
koopman Meijer was een vriend ^geworden
van den Uitgever van een blad; ze spra
ken eens over 't adverteeren en de cou
rantenman wilde zijn vriend overhalen om
te adverteeren.
Wat adverteeren, riep Meijer uit, gek
heid „Ik lees nooit advertenties en zoo
gaat het met iedereen. Men schuwt de ad
vertentiepagina als vergif. „Maar als ik je
nu eens kan overtuigen', antwoordde hem
zijn vriend, „dat het publiek de adverten
ties in mijn blad wel leest, adverteer je
dan „Natuurlijk,* luidde het antwoord.
Den volgenden dag vond men in een ver
borgen hoekje van liet blad, de woorden -
„Wat gaat Meijer doen Den volgenden
dag werd de halsstarige koopman door zoo
veel personen gevraagd wat hij daar mede
bedoelde, dat hij den uitgever vroeg, de zaak
op te helderen. Deze bdoofde dit te zul
len doen en 's avonds las men iu het blad
„Hij gaat natuurlijk adverteeren.'
Na dien tijd adverteert de koopman
Meijer door en is overtuigd geworden van
het groote nut der publiciteit.
In Brussel zal weldra, op
de kermis daar, «en buitengewoon merk
waardig man te zien zijn Kobelshell, een
Rus, geboren zender armen of boenen.
Maar duur inspanning eu studie is de arme
man ertoe gekomen, dat hij schier alles
kan doen wat wij verrichten met onze
vier ledematen hij eet en drinkt zonder
hulp, hij schrijft, schildert, steekt een
draad iu de naald, weet zieh springende te
verplaatsen met betrekkelijk groote snel
heid, kan zonder hulp opstaan, heeft nie
mand noodig om zijn horloge te voorschijn
tc halen en er op te zien hoe laat het is,
en hij teekent, met een bijzondere bekwaam-
De natuur heeft, dat is waar, Kobbels-
hoff voorzien van een stompje arm van een
twintig centimeters lang aan den rechter
kant. En van dal stompje bedient hij zich
op een bewonderenswaardige wijze. Door
oefening weet hij dit stompje naar alle
kanten heen te, draaienbovendien is
zijn hals en de heele rechter schouder uiterst
bewegelijk. Hij neemt nu zijn pen of pen
seel tusschen het stompje arm en zijn wang
en schrijft geheels bladzijden vol met een
prachtig schrift en maakt schilderijen, die
lang niet kwaad zijn.
Kobelshoff is geboren in Siber.ê. Hij
is 45 jaar oud, gehuwd en vader. Zijn kin
deren hebben geen zweem van het gebrek
van hun vader.
Nootlottige brand.
Vrijdagavond heeft in Londen een
brand gewoed, waarbij weder eenige
slachtoffers zijn te betreuren. De brand
ontstond aan het Rudyard-place. De be
woner van het huis en zijn vrouw waren
om tien uur uitgegaan en hadden hun
zeven kinderen alleen thuis gelaten, on
der toezicht van den oudsten zoon. Maar
deze was de straat opgigian en teen hij
een half uur later terugkwam, stond het
huis in vlammen. Slechts twee van de
kinderen hadden zich kunnen ïedden
toen de brand gebluscht was, werden de
verkoolde lijken van de vier andere klei
nen gevonden.
De volle omvang van de
ramp, die Japan heeft getroffen, is thans
officieel bekend gemaakt.
Het Japansche gezantschap te Londen
heeft medegedeeld, dat bij den springvloed
aan de Noord-Oostkust van Japan zijn om
gekomen 30000 personen, terwijl 25000
werden gewond, Er werden 7500 huizen
weggespoeld.
En deze ramp is al weder gevolgd door
een nieuwe, waarvan de omvang nog niet
is te bepalen. De prefecturen Toyama en
Shiga aan de Westkust, zijn geteisterd door
zware overstroomingen. Alleen in Toyama
liggen drie duizend huizen in puin. Om
trent het verlies aan menschenlevens is
nog niets bekend.
Eene gevaarlijke dorpsge-
noote. Een hevige brand, veroorzaakt door
de kwaadwilligheid eener vrouw, verwoestte
dezer dagen in het Eransche dorp La Sau-
vetat een tiental huizen, waarvan de wind
aanwakkerde en de bijna uitgedoofde vlam
men zoodanig opjoeg, dat drie vierden
van het dorp in de asch werden gelegd.
Drie personen kwamen in de vlammen om.
La Sauvetat ligt aan den oever der ri
vier, dcch op een vrij hooge steilte, zoo
dat het een onmogelijkheid bleek, een vol
doende hoeveelheid water voor het blus-
schingswerk aan te voeren. De brandsticht
ster is een oude vrouw, die niet wel bij
't hoofd schijnt te zijn.
Volgens enkele inwoners zou zij Zondag
j.1. gezegd hebbenVan avond zullen
de bewoners van La Sauvetat warme bee-
nen hebben. Aldus geschiedde het ook
werkelijk. De gevaarlijke vrouw werd on
middellijk gearresteerd, voornamelijk om
haar te beveiligen voor de woede der on-
gelukkigeD, die zij totaal ruïneerde, daar
niemand verzekerd w»s.
Een eigenaardige nijver-
heid.
De Bakkers-Bonds C t. ontleent
aan een Amerikaausch vakblad de volgen
de bijzonderheden betreffende de vervaar
diging van papieren meelzakken.
Deze nijverheid hoeft haar ontstaan te
danken aan den [Amerikaan Arkell, zoon
van een landbouwer te Cansjoharie, m den
staat New-York. Toen namelijk tijdens
den oorlog tusschen du Noordelijke en Zui
delijke staten van Noord-Amerika de prijs
van het linnen zóódanig steeg, dat het
vervaardigen van linnen zakken bijna een
onmogelijkheid werd, kwam genoemde heer
Arkell op het denkbeeld om naar eene an
dere grondstof om te zien. Na verschil
lende pogingen slaagde hij er eindelijkin
om eene papiersoort te vervaardigen, waar
van eene strook ter breedte van een duim,
100 pond kon drager:, en na talrijke ver
beteringen is het hem gelukt, die sterkte
te brengen op bijna 200 pond draagver
mogen voor eene strook papier van dezelf
de breedte.
Sedert heeft die nijverheid zulk eene
vlucht genomen, dat tegenwoordig door den
heer Arkell (die zich ter uitbreiding zijner
zaken inmiddels had verbonden met ze
keren heer Smits, tengevolge waarvan de
firma thans luidt; Arkell Smilhs 35
