MM overzie!! fler weet.
A t j e h.
Moord A. F. Hoogsteden.
Nieuwe Niedorp, 3 Sept. '96.
Buitenlandsch Nieuws.
Gemengd Nieuws.
Menschenvorming.
waar
Ja, mijnheer, op do booten en bij
Blaue.
Miar De Vos, ging de rechter
van instructie voort, waarom schrokt ge
toch
(Waarop geen antwoord volgde.)
Bons, vervolgde bij, zich tot dezen
wendend, hebt gij soms iets met dezen
persoon gehad
Neen, mijnheer, wij hebben het al
tijd goed met elkaar kunnen vinden.
Zelfs getuigde Bons later, dat hij gpen
bezwarende verklaringen omtrent de ver
dachte wenscht at te leggen. Ook tot De
Vos werd de vraag gericht of hij iets te
gen Bons had, waarop ook De Vos ont
kennend antwoordde. Daarna liep het ver
hoor over het dragen van de lange jas,
iets wat De Vos vroeger ontkend had,
doch waarover hij nu geen opheldering
kon ot wilde geven.
Toen kwam de rechter van instructie
op het kind, dat De Vos bij zich had.
Bons vroeg den verdachte nog of het zijn
kind was, waarop hij antwoordde«je
weet toch goed, dat ik toen nog niet ge
trouwd was". In 't vervolg van het ver
hoor gat de verdachte eerst op, dat het
een kind was van zijn broeder en later,
dat het een kind was van zijn 2wager,
waarop de rechter van instructie hem op
de tegenstrijdigheid in zijn verklaring
wees. Het verhoor liep hiermede ten ein
de. De Vos, die tot vcor deza steeds al
les ontkend had, gaf thans toe, dat alle
mededeelingen van Bons juist waren.
De Hollandsche Maatschappij van
Landbouw zal keuringen van zaai
granen houden:
Te Rotterdam op Maandag 14
September 1896, in het «Poolsche
Koffiehuis"te Amsterdam opMaa n-
dag 21 September 1896, in het
hotel ,/Krasnapolsky".
Voor iedere keuring staan Ier beschikking
van deCommissie van beoordeeling: 15 prijzen
ieder ad f 5.voor verschillende soorten
van wintertarwe, wintergarst en winter
rogge.
De inzendingen moeten geschieden op
den dag der keuringen, des morgens vóór
10 ure.
Van ieder monster moet er minstens 10
hectoliter kunnen worden geleverd en
daarvan worden ingezonden een liter, met
vermelding hoeveel daarvan te koop is en
tot welken prijs.
Bij te hooge prijzen naar het oordeel
van de Jury. blijven de inzendingen bui
ten mededinging.
De tentoonstellingen zijn op bovenge
noemde dagen geopend van 12 3 uur.
Leden der Maatschappij hebben vrijen toe
gang, niet leden tegen betpliug van 25
cent.
Laarillard, doch er werd overigens ge
noten. Een der lieeren, die een heele
poos aan één stuk boven in de tent zeer
goed aan een trapéze werkte, zal ook
gewenscht hebben, dat hij voor een
kwartier naar Siberië werd verbannen.
Dinsdagavond had de uitvoering van
Melodia plaats, met medewerking van
12 heeren van het Niedorper Mannen
koor en de Polakken.
Er werd flink geapplaudiseerd en het
laatste der koren uit de St. Nicolaascantate
en het oude "Wilhelmus, moesten worden
herhaald.
Ook de heer Polak had een mooi
programma.
Na de uitvoering werd er tot heel
laat (of liever vroeg) veel gedanst, want
daar wordt men met die muziek toe ge
dwongen.
Gister (Woensdag) avond gaf Cohen
nog een voorstelling, waarbij 1 paard
van W. C. Yisser en 1 van K. Stam,
welke hij in 2 uur gedresseerd had, me
dewerkten.
Deze deden de verscheidene „kunst
jes" als met de voorpooten op een kuip
ronddraaien, pootjes geven, op bevel heen
en weer draven en bij hem (Cohen) ko
men, enz.
Ieder was daarover voldaan.
Over 't algemeen geloof ik, dat ieder
zich tijdens deze kermis best geamuseerd
heeft.
Het afwisselend, goed gekozen pro
gramma der Melodia-uitvoering voldeed
ieder. De Polakken zijn onvergetelijk
en ook Cohen laat een zeer goeden naam
achter ook buiten zijn voorstellingen.
Het „Hollandsche Circus" '(zoo heet
het) was drie avonden vol en gisteren
goed bezet.
De correspondent van de Bott. Ct. seint
onder dagteekening van 4 September
Morgenavond vertrekt een bataljon naar
Selimoen.
De laatste berichten uit Atjeh geren een
duidelijk antwoord op de vraag: wat wil
men daar toch Kolonel Stemfoort treedt
in de voetstappen van generaal Van der
Heijden en brengt zijn troepen even ver,
misschien nog verder dan zijn voorganger
deed. Wellicht zal hij daardoor bereiken
wat de laatste verkreeg, namelijk de over
tuiging bij de hoofden der bevolking, dat
verzet onmogelijk is vol te honden en er
niets beters voor hen overschiet dan te
bukken voor het onvermijdelijke. Ais dat
standpunt weder bereikt zal wezen, dank
zij ons dapper en onvermoeid leger, en
men kan blijven voortgaan, die overtuiging
levendig te houden en te versterken, dan
zal het eindelijk licht worden aan den
Atjeh-horizon.
aan eeubovenhuis aanjzij kwamen om de dak
goot na te zien, zoo gaven zij op, en
werden dan ook toegelaten. In de dakgoot
gekomen, klommen zij bij de buren, die
afwezig wareD, door een dakvenster, na
men daar weg, vat van hun gading was,
en toen zij de familie hoorden thuis ko
men, gingen zij weer naar naar de dak
goot en bij de buren naar beneden. Zij
vertelden dat de goot nu in orde was
Dit alle had plaats op klaarlichten dag'
Het Roti. Nteuumbl. s c h r ij f t
het volgende
Weinig konden wij in de laatst? maan
den mededeelen aangaande het gerechte
lijk onderzoek betrekkelijk den mcord op
het zoontje van Hoogsteden. Na echter zijn
wij in staat gesteld het publiek nader in
te lichten omtrent de gevangenhouding
van W. J. De Vos. Deze men zal zich
herinneren werd eenige maanden gele-
deD, plotseling gevangen genomen een
arrestatie, die zoowel zijne vrienden als
zijn vrouw ten zeerste verbaasdede ar
restant was een week voor zijne inhechte
nisneming gehuwd.
Willem Bons, van beroep los werkman,
heelt de volgende verklaringen op ons bu
reau afgelegd Hij was dikweif werkzaam
met W. J. De Vos, dien alle kameraden
gaarne mochten lijden wegens zijn opge
ruimd humeur; «foor zijn kwinkslagen
bracht hij degenen, die met hem werkten,
in een vroolijke stemming. Hij was een
goed kameraad.
Niemand heeft hem ooit verdacht van
eenige medeplichtigheid aan den gruweiij-
ken moordzelfs baarde het geen opzien,
dat hij afwezig was gedurende de week,
dat de knaap verdwenen was en overal
werd gezocht. Hij was los werkman gelijk
de overigen, doch hij stond als nummer
één om werk te krijgen bij de firma Claus,
expediteurs op de Glashaven alhier, zoo
dat anderen invielen, toen hij niet op het
appèl verscheen, en men niet anders dacht,
dan dat ziekte hem wederhield. Onder
de werklieden werd de moord natuurlijk
duchtig besproken, en menige verwensching
geuit tegen den dader. Een hunner her
innert zich nog gezegd te hebben, dat hij
bem zou aangeven ook al ware hij onder
zijn kennissen, ja van zijne familie. Eerst
later werd het opgemerkt, dat de Vos zich
meer afzijdig hield. Op den dag van zijn
arrestatie had hij werk gekregen en zich
met W. Bons 's morgens te 7:/<, uur met
een wagen met een bascule er op bege
ven naar de loods van de Amerikaansche
booten. Onderweg had Bons nog een
glas bier gedronken bij Leerdam en ook
eerst later was het opgevalleD, dat De Vos
dit rustig had aangezien zonder zijn kameraad
te polsen of de geldmiddelen niet toelieten,
dat ook hij een glas bier dronk. Dien
dag stonden zij voor zwaar werk, wat de
Vos niet zoo goed van de hand ging als
wel anders, hetgeen aan Bons de opmer
king ontlokte„Wim, wat mankeert je,
heb je nu al spijl dat je getrouwd ben
„O, neen 1* was het antwoord «dat zal wel
beter gaan."
Het werk ging op de gewone wijze door,
totdat tnsschen 4 uur en half vijf in de
dichte lood3 van de Amerikaansche boo
ten de arrestatie plaats vond, waarvan nie
mand de oorzaak begreep enkelen vreem
den ontlokte deze handeling zelfs de op
merking, dat zij niet konden begrijpen, dat
iemand voor een paar platen koper zijn
vrijheid en zijn eer iD de waagschaal stel
de.
Eerst veertien dagen na de arrestatie
kwam Bons in aanraking met den heer
hoofdcommissaris van politie. Hij had zich
herinnerd dat hij den 18en November Wil
lem De Vos gezien had. Hij stond n, 1.
op de Hoogstraat, op den hoek van de
"Wijde Kerkstraat, toen hij De Vos zag
aankomen, met een kind aan zijn rechter
hand en daarnaast een als heer gekleed
persoon met een jas over den armvan
het kind herinnert hij zich niet meer, dan
dat het een kort broekje aan had, doch De
Vos had zijn aandacht getrokken, doordat
hij niet als gewoon een korte jas of tjot
ter aanhad, maar een lange jas. Bij het
voorbijgaan had hij hem toegesproken en
gezegd«Dag Willem Vos \u waarop de
ander, die in een ferme houding de Groote
Markt atkwam, had toegeroepen „hé, Kof
fie", het laatste woord is de bijnaam van
Bons onder zijn kameraden.
Deze ontmoeting bad plaats ongeveer te
halfvijf in den namiddag en Bons was op
eenigen afstand gevolgd, totdat de perse-
ren met het kind langs de Viaduct gin
gen, waarop Bons deoiüep, in bij Florijn
een glas bier ging drinken.
De hoofdcommissaris nam de verklaring
van Bons aanstonds zeer ernstig op, en
liet hem herhaalde malen terugkomen,
blijkbaar om na te gaan of hij wel zeker
ging in al hetgeen hij wist mede te dee-
len. Ook bij den rechter van instructie
onderging Bons herhaalde malen een ver
hoor, en eergistermorgen (Dinsdag) werd
hij met Wille» de Vos geconfronteerd. Op
het zien van Bons ontstelde De Vos ge
weldig. De rechter van instructie kon Dief
nalaten hem herhaaldelijk te vragen:
«De Vos, waarom schrikt gij Z.Ed,
ondervroeg De Vos in tegenwoordigheid
van Bons als volgt
Kent gij dezen persoon
Ja, mijnheer.
Hebt gij wel eens met hem ge
werkt
Ja.
En gij Bons, ging ZEd. Achtb.
voort, herkent gij in dezen peiscon, De
Vos?
Ja, mijnheer.
Gij hebt net hem gewerkt, niet
Een noodlottig schot.
Dinsdagavond deed te HULST (Zeeland)
als een loopend vuurtje een treurmare de
ronde.
De koetsier A. Van Kemseke, die mr.
Van Alpen en B. Moors van de jacht huis
waarts reed, bekwam bij het overnemen
van een geladen jachtgeweer een schot in
de volle borst.
Terwijl de heeren uitstapten en B. M.
het geweer, dat of uit onverschilligheid of
buiten weten der jagers nog geladen was,
aan den koetsier overreikte, ging het plot
seling af en kreeg deze 't schot hout
portaat"
De getroffene werd onmiddellijk opgeno
men en in de nabijzijnde woning gedragen.
Nadat de wonde zooveel mogelijk verbon
den was, werd de ongelukkige per draag
baar naar zijne ouderlijke woDing gebracht.
Geneeskundige hulp werd door de beide
te Hulst wonende doctoren verleend.
Daar het schot een der longen heeft
getroffen en de gekwetste veel bloed ver
liest, vreest meD, dat hij spoedig zal be
zwijken,
De jagers zijn in hechtenis genomen.
(Tel.)
Twee ongelukken te LEEU
WARDEN, die een doodelijken afloop
hadden Eene alleen wonende 68jarige we
duwe, ter.e broodventster, Achter de Ho
ven, viel van den zolderladder naar hene
den, brak daarbij den nek en was onmid
dellijk deed, en een kindje van eenige
maanden kreeg een kan met kokende koffie
over het lijf, waardoor brandwonden ont
stonden, die weldra den dood tengevolge
hadden.
In eene gisteren gehou
den vergadering is in beginsel tot de op
richting beslcten van eene Onderlinge
verzekeringmaatschappij tegen de
risico van brand- of bliksemschade, aaD
Rundvee en paarden.
Oprichters zijn de heereD J. Room en
Hz., Burgemeester der gemeente Winkel,
C. Spaans Hz., veehouder te Barsingerhorn,
C. Asjes, idem te Schapen, C. Bjpost, idem
te Haringkarspel, C. Over Kz., idem te
Oude Niedorp, J. Stammes, idem te Nieu
we Niedorp, D, Kuilman en J. B. Willeen,
assuradeurs, eveueens te Nieuwe Niedorp
woonachtig. Reeds in dezen herfst zal er
gelegenheid tot deelneming zijn,
Zondag en Dinsdag w a-
ren de „Polakken uit den Helder" bij
P. Haringhuizen te Nieuwe Niedorp, waar
men (in de met klimop begroeide zaal)
danste op die muziek,dat het een lust is.
Maandagavond bezocht ik het paarden
spel onder direktie van N. Cohen.
Het was er minstens even heet als
in de „diligence met 9 menschen" van
Wanneer Z. M. NIOOLAAS II,
Tsaar van Rusland, Koning van Polen,
Groothertog van Finland, enz: enz., van
eene zenuwachtige natuur, of misschien
eenigszins met de bekende Russische
bijgeloovigheid behept is, dan zal hij wel
met zekeren schroom, tegen zijn voor
genomen reisplan opzien,
't Is of het ongeluk den keizer op zij
ne tochten vergezelt, zooiets van hertog
Hatto van Mainz, die, waar hij ging of
henentrok, door een legioen muizen op
den voet werd vergezeld, welke hunne
weg door vernieling teekenden.
Eerst trekt de jeugdige alleen-heer-
scher naar Moskou, om in de heilige
stad gekroond te worden. Helaas, de
kroningsfeesten vol purper en pracht,
vonden een schrille tegenstelling in het
doodskleed van duizenden, die een treu
rig einde vonden op de feestvlakte der
oude hoofdstad.
De heilige zalving, werd met een on-
uitwischbaar merk van ellende en leed
gestempeld.
Een tweede reis van den Tsaar gold
zijn keizerlijken buurman, Frans Jozef.
Ook dit bezoek had een tragisch ver
loop. De Tsaar werd vergezeld door den
Russischen minister van Buitenlandsche
Zaken, graaf LOBANOF, een staats
man, die als een hoogst bekwaam diplo
maat stond aangeteekend. Wij schrij
ven stond, want op den terugtocht van
den Tsaar, is graaf Lobanof plotseling
overleden.
Nu moge men het met keizer Napo
leon I eens zijn, in zijn gezegde, dat
niemand onmisbaar is, toch is ook dit
waar, dat elk bij zijn verscheiden eene
ruimte open laat, die niet altijd ter
stond kan worden ingenomen. Er zijn
personen, die zich zoo in eene zaak
hebben ingewerkt, die zoo door en door
met de détails bekend zrj'n, die zoo
nauwkeurig de beweegkracht van elk.
radertje in het samengesteld mechanisme
kennen, dat zij, tijd en plaats en om
geving in aanmerking genomen, wer
kelijk tijdelijk onmisbaar zijn. Zoo'n plaats
moet volgens velen graaf Lobangf in
de staatkundige wereld hebben ingeno
men.
Als gezant aan verschillende hoven,
waaronder jaren aan dat te Konstanti-
nopel, had hij zich met de staatkundige
elementen volkomen vertrouwd gemaakt
en door zijn langdurig verblijf aan het
hof van den Sultan, was hjj speciaal
bekend met de Oostersche zaken.
't Schijnt, dat zijn verblijf inWeenen
tot eene overeenkomst met Oostenrijk
in de Balkan-aangelegenheden heeft ge
leid. Men spreekt van een stelsel van
algemeene hervormingen, met behoud i
van de souvereiniteit van den Sultan,
die desnoods door dwang uitgevoerd
zouden worden.
Als Lobanof aan het einde van zijn
loopbaan, het zieke lichaamsdeel, dat
een immer dreigend gevaar voor Eu
ropa oplevert, met een gelukkig gevolg
geamputeerd heeft, dan zullen allen, die
den vrede liefhebben, zijn werk in een
gezegend aandenken bewaren. Of de
verhouding tot Frankrijk door zijn ver
scheiden, i wijzigingen zal ondergaan, is
een vraag, die natuurlijk mede op den
voorgrond dringt. Veel zal er van af
hangen, welken invloed bij den keizer
het veld zal behouden.
Want al voert de Fransche partij
thans den boventoon, daardoor is[de Duit-
sche invloed nog volstrekt niet van de
baan geschoven. Rusland is te lang
een vertrouwd vriend van Pruisen ge
weester zijn in de naaste omgeving
van den Tsaar nog te veel mannen van
aanzien die een samengaan met het repu-
blikeinsche Frankrijk met leedwezen zien,
dan dat eene zwenking naar het Drievou
dig Verbond tot de onmogelijkheden zou
behooren.
Dat Alexander de derde eene anti-
Duitsche politiek volgde, had eene dub
bele reden. Op het congres van Berlijn
in 1878, werden door den invloed van
Bismarck aan Rusland al de voordeelen
onthouden, die het na een bloedigen oor
log met Turkije, bij het verdrag van
San Stefano had verkregen. Erger nog
zij die geen vinger in de asch hadden
gestoken, gingen met de ham strijken,
terwijl Rusland zich met het afgekloven
been te vreden moest stellen.
Zoo kreeg .Oostenrijk-Hongarije Bos-
mië met de HerzegowinaFrankrijk
TunisEngeland CyprusRoemenië
de Donaumonden; terwijl Rusland een
deel van Turksch Armenië ontving, waar
het meer last dan voordeel van heeft.
De tweede reden moet gezocht wor
den in het huwelijk van Alexander de
III met eene Deensche prinses. De oor
log van 1863, waarbij Denemarken,
Sleeswijk en Holstein aan Oostenrijk en
Pruisen moest afstaan, doch die bij de
vrede van Praag in Pruisische provin
ciën werden herschapen, heeft in Denemar
ken veel kwaad bloed jegensPruisen gezet.
Het ligt voor de hand dat de Tsarit-
za van haar invloed gebruik maakte, om
eene verkoeling tusschen Rusland en
Pruisen te doen ontstaan.
Thans zijn de toestanden geheel an
ders. Duitschland is vrijwel genegen om
Rusland tot zekere hoogte de vrije hand
in de Balkan-Staten te laten.
In hoeverre de tegenwoordige keizer
in zich met politiek bemoeit is onbe
kend; maar als Duitsche prinses zal zij
zeker niet medewerken, om de vijanden
van haar Vaderland aan 't roer te
brengen. Loopt het tot heden den Tsaar
niet meê, ook de geluksster van vorst
Ferdinand van BULGARIJE is nog niet
boven den horizon verschenen.
Keizer Frans Jozef draait het ontrou
we familielid den rug toe. Voor de
feestelijkheden bij de doorgraving van
den ijzeren poort, de tot heden onbe
vaarbare rots-bedding van den Donau
tusschen de Balkan en de Transsylva-
nische Alpen, zijn al de vorsten der
aangrenzende oeverstaten genoodigd. Ten
opzichte van vorst Ferdinand heeft men
in Weenen gedaan als of er geen vorst
van Bulgarije bestond. De eischen van
Rusland blijven immer steigende. Thans
verlangt het, dat de, bij de samenzwe
ring van wijlen vorst Alexander van
Battenburg betrokken officieren, die uit
het land zijn gebannen, met den rang
van generaal weder in het Bulgaarsche
leger zullen worden opgenomen. Daartegen
verzette zich de Bulgaarsche minister
van oorlog en met hem het geheele leger.
Reeds had Ferdinand zijn minister
aan Rusland opgeofferd, doch de ont
stemming, die zulks bij vele hoofdofficie
ren verwekte, deden zijne hoogheid op
het besluit terug komen. Zoo zeilt de
ij dele prins tusschen Scylla en Charyb-
dus en weet niet naar welken kant te
wenden.
„En weet niet naar welken kant te
wenden", zouden wij ook van SPANJE
kunnen zeggen. Niet alleen breidt zich de
opstand op CUBAdagelijks uit, ook ver-
toonen zich gistende verschijnselen op Por-
terico en zijn de Pilippijnsche eilanden
tegen het Moederland in verzet gekomen.
De Filippijnen liggen ten Noorden van
onze Molukken en bestaan uit eenige
eilanden, waarvan Luzon met de hoofd
stad Mannilla, het voornaamste is.
Spanjaarden en inboorlingen hebben
gemeene zaak gemaakt om aan het ge
hate stelsel van koloniale uitzuigerij een
einde te maken. Nieuwe lichtingen
manschappen zullen worden ingescheept,
nieuwe geldleeningen uitgeschreven, nieu
we belastingen opgelegd worden, alleen om
een sinds eeuwen bestaand wanbeheer in
het leven te houden. En 't slot
Het slot zal zijn, dat een volk, 't welk
voor zijn politieke rechten, zijn economi
sche zelfstandigheid, zijne vrijheid van
gedachten, de wapens heeft opgevat,
onoverwinbaar blijkt te zijn.
Doch Spanje heeft uit al de lessen van
't verleden tot heden nog geen voor
deel weten te trekken.
Een van de sectiën van den Katho
liekendag te Salzburg, in OOSTEN
RIJK, houdt zich bezig met sociale
vraagstukken. Onder de aanwezigen
bevond zich zekere Ilanns Beruth, re
dacteur van de Politischen Pragmentc,
een radicaal-clericaal blad. Toen er nu
een motie voorgesteld werd waarin onder
anderen voorkwam dat het kapitalisme
zooveel mogelijk moest worden beperkt,
zeide Beruth dat het overbodig was, uit
drukkelijk daarvan gewag te maken
men behoefde zich maar te houden aan
de wetten van de kerk, die het maken
van rente verboden. De bestaande
kapitalistische inrichting van de maat
schappij moest volgens hem noodzakelijk
leiden tot collectieve productie, en het
zou verstandig zijn van de kerk als ze
zich daarin schikte en de werklui te
gemoetkwam.
De woorden van Beruth gaven aan
leiding tot luide roepen van protest en
tot een vinnige woordenwisseling. De
Voorzitter, graaf Kuefstein, merkt op
dat Beruth gelijk had wat rente ma
ken betrof: nog bestond het kanonieke
recht, dat het verbood. Maar de jezuïet
Bidelak voerde daartegen aan dat de
paus zelf genoodzaakt is rente te ma
ken en dat daardoor het kanonieke ver
bod is te niet gedaan.
Woelig eindigde deze vergadering, en
toen Beruth in de volgende weer ver
scheen, werd met algemeene stemmen
besloten hem van het congres te weren,
daar hij, naar het zeggen van den Lan-
deehauptmann Rhomberg, niet meer op
het standpunt van de Katholieke kerk
stond, en het Christendom misbruikte
voor socialistische propaganda.
Kalmer ging het toe in de algemeene
vergadering. Daar werd voorgelezen
een schrijven van kardinaal Schönborn
namens de Oostenrijksche bisschoppen,
waarin worden geëischtinvoering van
de confessioneele school, handhaving van
de autonomie van de verschillende kroon
landen, gelijkstelling van alle volksstam
men van Oostenrijk, stichting van land-
bouwberoepsvereenigingen, voltooiing
van de wetgeving ter bescherming van
de werkmansbelangeD, zorg voor de
godsdienstige opvoeding en opleiding
van den werkman. 4
De oud-minister van landbouw graai
Falkenhayn sprak over de ware betee-
kenis van het clericalisme en over het
woord clericaal, dat geen schelnaam
washij wilde dat alle katholieken
dien naam zouden aannemen en vertel
de ten slotte dat er geen betere patri
otten, geen betere vrienden des volks
bestonden dan de clericalen.
De bekende pastoor Deckert had het
te kwaad met de vrijmetselarij, volgens
hem de oorzaak van alle omwentelin
gen. (Wat zou hij blij geweest zijn met
de vondst van een Spanjaard, die den
opstand op de Filippijnen zelfs
aan de vrijmetselaars wijt.), en stelde
een motie van instemming voor ten gun
ste van het anti-vrij metselaarscongres in
September. Natuurlijk werd die aange
nomen.
De oude staatsman Gladstone heeft het
in de New Review over Manmaking and
Versemaking"Van jaar tot jaar zenden
jonge dichters den geliefden staatsman
hunne verzenbundels toe, en hij gevoelt
zich nu wel eenigszins verplicht daar ein
delijk eens iets van te zeggen. Wat de
heer Gladstone mededeelt over de vele
poëten en poëetjes die het onder het En-
gelsch-sprekende menschdom tot min of
meer middelmatigen roem zullen brengen,
boezemt ons niet veel belang in. Ook zij
ne waarschuwing aan beginners om «te
poozen en te poozen zich driemaal te
bedenken, ja, drie malen drie maal", ook
die waarschuwing verliest voor Nederland
veel van haar kracht, nu, gelukkig, de
dichtlust in ons vaderland sinds eenigen
tijd merkbaar aan het luwen is. Maar niet
onaardig en altoos van belang is hetgeen
de bijna negentigarige, in het eerste gedeel
te van zijn opstel schrijft over de vor
ming, den bouw van het karakter.
Er is een oud raadsel„Wat doet de
geheele wereld te gelijk En het ant
woord is „Ouder worden Het is of de
altijd frissche schrijver de waarheid daar
van maar half voelt, want hij doet een
ander antwoord aan de hand, nl. „bon
wen". Iedereen bouwt, of hij wil of niet,
bewust of onbewust. Alle menschen bou
wen aan zichzelveD. Maar velen weten dit
niet en geven er niet om, hoe zij bou
wen. Zij stieven naar geld of roem, maar
besteden overigens geen zorg aan hun
bouwwerk. Gladstone wil geen inbreuk
maken op die royal in souciance, welke
het voorrecht der jeugd is, maar hij vraagt
toch een klein beetje meer aandacht voor
den plicht en de belooning die het ver
vullen van dien plicht meebrengt om
met zoig te bouwen aan het karakter.
Dat is een op-rente-zetten van fen kapi
taal bij de meest volstrekte waarborgen.
Bcomen groeien het meest in het voorjaar
eD de mensch het meest in zijn jeugd.
Ieder onzer is voor een eigen levenswerk
geboien en het is ieders plicht, al bet
mogelijke te doen om te ontdekken welke
die taak is, waarvoor hij bijzonder ge
schikt is.
"Voor velen moet dit als abracadabra
klinkenals een mooie, maar onuitvoer
bare theorie, die geen geld in de kas
brengt. Men heeft te veel haast om opge
leid te worden voor een baantje, dan dal
men aan dergelijke wijsgeerige kapitaal
beleggingen zou kunnen denken.
De heer Gladstone waarschuwt zijne
