op Donderdag 29 October a, s.
Donderdag 22 October 1893.
40ste Jaargang ÏÏTo. 3144.
Laat Verzoend.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a 1 e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 6 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij dit Nummer behoort
een Bijvoegsel.
GemeenteSchagen
te S c h a g e n,
Verbeterde Bekendmaking.
Sluiting Tapperijen.
TolTtieT"'
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGER
Alltliei NlEDffS-,
COURANT.
Airatïitit- k LMtliwIlai.
UitgeverJ. WINKEL
Bureau: iCHAGEN. Laan, D 4.
Bekendmakingen.
GROOTE
De Burgemeester der gemeente SC HA
GEN
Overwegende, dat bij gelegenheid der
loting voor de Nationale Militie, in den
regel vele lotelingen zich overgeven aan
misbruik van sterken drank;
dat dientengevolge twistpartijen ontstaan,
die de orde verstoren, en hartstochten wor
den gevoed, die slechts schade doen aan
lichaam en geest;
Maant bij deze belanghebbenden aan,
om op den dag der loting voor de Natio
nale Militie, zijnde Zaterdag 24 Oc
tober a. s., geen sterken drank te schen
ken tot des namiddags 2 uur, en zulks
ter voorkoming van de noodzakelijkheid,
dat door hem, Burgemeester, krachtens art.
11 der algemeenë Politieverordening, de
tijdelijke sluiting van koffiehuizen en tap
perijen zou moeten worden gelast.
Schagen, 16 October 1896.
De Burgemeester voornoemd
S. BERMAN.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn inlich
tingen te bekomen omtrent een omstreeks
de Schager kermis gevonden gou
den broche.
Roman naar het Engelsch
6. van Ella Wald.
,0, Ralph, ik zou het onmogelijk kunnen
verdragen, dat gij een ander hadt lief ge
had eu dat gij u valseb tegenover haar had
gedragen," begon Rutb opnieuw.
Ralph Plympton sloot zijn jonge vrouw
in zijne armen en fluisterde haar allerlei
teedere woordjes in het oor. Maar zelfs
terwijl hij dit deed, lag er eene uitdrukking
op zijn gelaat, die onaangenaam was om
te zien.
tMijn lieveling! Mijn eenigeI" mompelde
hij, zijne lippen tegen hare wangen druk
kende. ,Hoe kunt gij er aan twijfelen, dat
mijn hart u niet toebehoort, daar ik jou
toch, trots al den tegenstand mijner ouders
tot de mijne heb gemaakt f Ik geloof, dat
ik met lues Golding had kunnen trouwen
als ik gewild had, en zonder twijfel houdt zij
zich voor zeer diep beleedigd, nu zulks
niet is gesohied, omdat ik hare eenige op
merkzaamheden bob bewezen, maar tooh
niet als een staaf aan hare voeten gezon
ken ben.
„Zjj bezit een onafhankelijk groot vermo
gen en is eene nakomelinge van een oud
engelsch geslachtmaar er stroomt ook
spaanseh bloed door hare aderen. Mijne
ouders zouden over dat huwelijk verrukt
geweest zijn, omdat zjj rijk en eene eerste
plaats in de wereld inneemt maar nadat ik
u, mijn zoet meisje, heb gezien, bestaat er
voor mij geen ander meisje meer op de
wereld. Nu, mjjn blauwoog, droog je tra
nen, of ik zal moeten beginnen te gelooveD,
dat je geen vertrouwen in je echtgenoot
stelt en tranen op den trouwdag voorspellen
een slechte toekomst."
Ralph droogde de tranen mot zijn eigen
zakdoek, toen hij ophield met spreken, en
kuste haar andermaal zeer hartelijk.
„Maar," begon Rulb, zich opriohtend en
hem ernstig in de oogen zieude, „waarom
gaaft gjj dan eerst voor, dat ge Inez Gol
ding niet kendet, toen ik u de eerste maal
haar naam noemde P"
De jonge man bloosde bjj deze onver
wachte vraag; vervolgens lachte hg.
„Om eerlijk te blijven, kleintje, gc-
i ©ofde ik, dat het beter was voor uw naden-
Te Heer Hugowaard is in
het kerkgebouw der Ned. Herv. Gemeen
te, op Vrijdag 16 dezer, eene openbare
vergadering gehouden, uitgeschreven door
den Onthoudersbond, waarvan
wij als uittreksel het volgende mededee-
len:
De heerDs. A. Wecdcr opende de bij
eenkomst met een woord van walkom het
deed hem genoegen, dat zoovelen gehoor
haddeD gegeven aan de roepstem, om het
gebruik van alcoholische dranken en de
gevolgen daarvan in de samenleving, eens
nader onder de oogen te zien; vele ver
keerde inzichten omtrent het gebruik van
sterken drauk behoefden dringend verbe
tering. Tot welzijn van het volk is bet
noodig, dat het volk wete, hoeveel leed
en ellende, hoeveel armoede en vsrdierlij-
king voortkomt uit een genot, dat vol
strekt geen reine vreugde verschaft en
zooveel geld en zooveel levensgeluk ver
slindt.
Nadat de vergadering een lied uit de
liederenbundel van Tine gezongen had, hield
de heer Ds. N J. C. Schermeriiorn,
een loepraak van ongeveer het volgende
De belangrijkheid der zaak, het mis
bruik maken van sterken drank, eischt,
dat wij moeten spreken. Het matig drin
ken, waardoor misbruik maken ontstaat,
daartegen willen wij strijden, met al den
ernst die in ons is. Niet tot lust om
beweging te makeD, maar het heil der
menschheid, daarvoor strijden wij. In
schrille kleuren teekent spreker toestan
den in huisgezinnen, waar misbruik ma
ken dikwijls voorkomt. Geeft middelen
aan de haud, waardoor het kwaad kan
worden bestreden. Vraagt vervolgens wat
door matig drinken kan verstaan worden.
Voor den een is matig zijn, 1 glas vol
doende, voor een liefhebber 2, 3, 4, 5, 6,
7 glazen. Daarom onthoud u geheel,
roept spreker luide. Misbruikers waren
te voreD matige drinkers. Gelegenheids
drinkers op feesten enz., al zijn ze nu
bepaald geen dronkaards, toch verstom
pen zij zich zelf. Vechtpartijen en treu
rige tooneelen zijn menigmaal de gevol-
kend hoofdje, dat ik n heelemaal niets om
trent deze kwestie zeide."
„Ralph, ik bid je, wees altijd waarheid
lievend. Het is zooveel gemakkelijker,
eene begane dwaasheid te vergeten, dan een
bedrog verborgen te houden."
Andermaal bloosde Ralph en eene toorni
ge flikkering kon men in zijne oogen waar
nemen, toen hij zich op eene dergelijke ma
nier terecht gewezen zag.
Hij bedwong evenwel zijne gevoelens en
slikte het scherpe antwoord, dat hem op de
lippen lag, d or en antwoordde slechts een
voudig
,Dat zal ik doen, lieve. Geef mij nu
evenwel een kus en laat ons dit onderwerp
dus als afgehandeld beschouwen."
Hij stak haar zijne lippen toe om de ge
vraagde liefkozing te ontvangen, maar Ruth
legde hare beide handen op zijne schouders,
schoof zijn hoofd achteruit, zoodat zij hem
scherp in de oogen zien kon en vroeg
„Ralpb, hebt gij deze zeldzame schooue
nooit aanleiding gegeven, meer van u te
verwachten, of haar doen gelooveD, dat gi)
haar opreobt lief hadt P"
„Nooit, mijn engel 1" antwoordde hij zon
der aarzeleD.
En tocb, zelfs terwijl bij dit zeide, zweefde
zijn geheugen, met zeldzame onrust terug tot
een avond, waarop hjj met Inez Golding,ter ge
legenheid van een muziekfeest in eeu afgele
gen prieël gezeten had, luisterende naar de
heerlijke, wegsleepende tonen der muziek, op
gaande in het gevoel, dat zjj beiden alleen
elkander toebehoorden.
Hij herinnerde zieh nog heel goed, hoe
het scboone meisje een zeldzamen invloed
op hem had uitgeoefend, zoodat het hem toe
scheen, als handelde hij meer onder den in
vloed van haar wil, dsn vau den zijnen, dat
hij, voor hij eigenlijk recht wist wat hij
deed, zijne armen om haar had heengesla
gen, haar hoofd weldra aan zijn borst rust
te, terwijl hunne lippen elkander ontmoetten.
Dit alles kon bjj zich zelfs nu niet herinne
ren, zonder een gevoel van weerzin bjj zich
te voelen opkomen. Hoe 't ook zij, zij wa
ren alleen gebleven, rustende in elkanders
armen, totdat de mnziek had opgehouden
en hunne vrienden hen waren komen zoeken
waarna hij haar naar haar rjjtnig had ge
bracht.
Geen woord van liefde was er tnsschen ben
gewisseld geworden, maar Ralph Plympton
wist zeer goed, dat Inez Golding er alle
rede voor bad, om te verwachten, dat hjj
haar, eer de dag verliep, smeken zou, zjjne
vrouw te worden.
En toch, toen hij haar den volgenden mor
gen. En de matigen, zij vullen de ge
lederen van de dronkaards; en daardoor
komt 't, dat zoovelen niet staande blijven.
De matigen, zij geven het sein tot drin
ken aan anderen. Zullen wij daaraan mee
doen Neen en nogmaals neen. Geheel
onthouden; één, één enkel glas maakt
dat wij medeplichtig zijn.
In deze gemeente van ruim 2700 in
woners wordt 's jaarlijks voor een kapitaal
aan sterken drank uitgeven, dat och zoo
goed voor nuttige doeleinden kon worden
gebruikt.
Men ziet er tegen op om zich geheel
te onthouden, omdat men bang is voor
het oordeel der menschen. Schaam u meer,
om dat vergif te drinken.
Een lek stopt men omdat 't schade
aan huis of goedereta veroorzaakt. Hoe
ontzaglijk veel meer schade veroorzaakt
het drankgebruik niet en dat stopt men
niet. Mensch wordt wi^s.
Geen asyl voor dronkaards oprichten,
maar onthouder, dat zij de leuze. De
grootste vijand in huis en maatschap
pij is a 1 c o h o 1.
En kunnen wij geen vreugde smakeD,
zonder beneveld te zijn door den drank?
't Tegendeel is waar.
Zult gij de leugen verdedigen, omdat
velen liegen immers neen.
Vele vrouweD, moeders en kinderen
roepen luide om hulp tot bestrijding van
den drank. Laten wij aan die roepstem
gehoor geven. Met deze roepstem eindigde
Spreker zijne aangrijpende rede.
Na het zingen van Lied no. 2 trad
Professor Dr. J. van Rees op met een
langdurig medisch betoog. Glashelder toon
de Spreker aan, dat gebruik even zoo
goed als misbruik van sterke dranken voor
het menschelijk lichaam hoogst nadeelig
zijn. Bij koude of warmte, bij lichteD of
zwaren arbeid, altijd is het gebruik van
alcohol zoowel als bier nadeelig; als het
einde van dit betoog werd lied do 3 ge
zongen en trad de heer Ds. A. Weeder als
Spreker op.
Hij zou zich bekorten wegens het ver
gevorderde uur. In het bijzonder richtte hij
zich tot de vrouwen en moeders Hier en
daar had hij gehoord dat toen deze bij
eenkomst tegen den alcohol was aangekon-
gen ontmoette, had hij haar op vriendelijke,
kalme wijze gegroet, hetgeen dadelijk ver
ried, dat hij van zijn kant volstrekt geen
plan had, aan hare verwaehting te voldoen,
waarop zij haar hoofd met een boosaardig
lachje van hem had afgewend, wat hem had
doen sidderen, en waaraan hij telkens herin
nerd werd.
Op dienzelfden dag verliet hij Parijs en
zij ontmoetten elkander na dien dag zeer
zelden meer.
Ralph beschouwde het als een zeer zon
derlinge, doch niet minder ongelukkige om
standigheid, dat Ruth in de handen dezer
trotsche schoonheid en dat wel op haar
trouwdag, vervallen geraakt was. Het schud
de bij hem vele onaangename herinneringen
en gevoelens wakker en bij gelooide dat
deze ontmoeting veel invloed op zijn volgend
leven zou hebben.
Maar zijn hoofdverlangen was nu, het
vertrouwen zijner echtgenoote in hem weder
te herstellen, want hij kon zeer duidelijk
bemerken, dat haar vertrouwen in hem zeer
geschokt was, en daarom had hij op hare
laatste vragen zoo beslist en kort mogeljjk
geantwoord.
Maar de jonge vrouw was nu nog zelfs
niet geheel tevreden gesteld en hare groote
oogen ernstig op hem vestigend, ging zij
voort
„En zijt gij volkomen zeker, Ralph, dat
wanneer gjj miss Golding in de toekomst
zult ontmoeten, dat zij dan geen invloed
op u zal nitoefenen Dat gij haar met een
kalm gemoed en zonder spijt van hetgeen
gij heden gedaan hebt, znlt kunnen begroe
ten P"
„Mijne lieveling, Inez Golding kan op mij
nooit anders dan een terugstootenden in
druk maken, te meer daar zij mijne geliefde
Ruth zoo ellendig behandeld heeft."
HOOFDSTUK VIII.
Ruth kuste toen op zijn verlangen haar
echtgenoot en deed moeite, zichzelve voor
te praten, dat zijne verklaringen haar ten vol
le hadden tevreden gesteld en dat Inez
Golding door hare groote ijdelheid be-
heerscht, Ralph valschelijk had aangeklaagd.
Zij was e8n ernstig, vastberaden wezen,
en daar zij besloten was, de zaak te laten
rusten, deed zij haar uiterste best, ds klei
ne wolk, die den horizon verduisterd had, te
doen verdwijnen.
Na het eten ging Ralph plaatsen voor de
opera koopen, waarbeen hij zieh later met
Ruth begaf, om daar den avond door te bren
gen.
Hoewel het zomer was, was de schouw-
digd, vele vrouwen zoo zeiden #Wel goed
voor mannen, maar wat hebben wij vrou
wen daarmee te maken 1* Hoe verkeerd
is dat geoordeeld.
Geen goede zaak heeft meer recht op
de toejuichingen der vrouw en vooral op
bare medewerking, dan juist deze strijd
tegen het bedwelmende vocht. Onbegrij
pelijk is het, dat er nog één vrouw, éen
moeder te vinden is, die niet vijandig staat
tegenover den sterken drank, want vrou
wen, moeders en kinderen zijn in den
regel de slachtoffers van het kwaad.
Niet juist is het te zeggen „Onschul
dige slachtoffers!" Vrouwen zijn er die
weten wat het is, wanneer de man be
vangen is door de zucht naar bedwel
ming, en zij klagen hun nood, zij vloe
ken den drankduivel en toch, zij volgen
de sleur, zij doen me6 met den vijand,
matig natuurlijk, maar toch bij alle voor
komende gelegenheden. De vrouw, die
klaagt over de ellende door den drank,
en toch matig meedrinkt, verbeurt het
recht tot klagen. Zij is mee schuldig. En
gij allen, die betreurt het leed, iu huisge
zinnen veroorzaakt door de drankgewoon
ten, drinkt gij matig uw gLs, ook gij
allen zijt schuldig aan het kwaad. Was
de vrouw in vroeger tijd zeer onderge
schikt aan den man, bijna zijn slavin, gaf
het geen pas invloed uit te oefenen, op verder
reikende doeleinden, in onzen tijd zij dit
anders, 't Is haar recht, ja zelfs haar
plicht op te komen tegen den drank, met
het oog op haar kinderen, haar gezin en
verder ook tot welzijn van het heele volk.
De vrouwen geen lijdelijke toeschouwers
meer bij deD strijd maar geheel onthoud-
sters. Welk een ontzaglijke invloed ten
goede, zou zoodoende van haar uitgaan!
Groot onderscheid tusschen matig, zeer
matig drinken en geheel onthoudenhet
eerste is meegaan, meedoen aan een zonde,
het andere is zich tegen de drankzonde ver
zetten.
Wie ernst maakt met naastenliefde, kan
zich niet onttrekken aan den plicht tot
uitbanning van den alcohol met zijn gevolg,
van armoede, huislijk leed, veel zedelijk
en lichamelijk lijden. De moeder die
haar kinderen waarlijk liefheeft, zal dat
kunnen toonen door te breken met de
burgzaal flink bezat en het jonge paar was
spoedig iu hetg.;en zij zagen verdiept en ga
ven slechts weinig acht op hunne omgeving.
Het scherm was juist na het derde bedrijf
gevallen en de electrische lichten waren
juist weer ontstoken, zoodat de zaal in een
zee vau licht baadde, toen Ralph zijne oogen
op eene loge tegenover de zijne vestigde.
Hjj had reeds nogmaals zijne oogen dien
kant uit doen dwalen, maar toen waren de
plaatsen daar onbezet geweest.
Nu evenwel bevonden zieh daar drie per
sonen een heer en twee dames, in hoogst
elegante kleeding, en eene hevige siddering
doortrilde zijne leden, toen hij in eene der
dames oogenblikkelijk Inez Golding herken
de en zag, dat zjj bare binocle onopboude-
lijk op hem gericht hield.
Hij had haar nooit zoo schoon, zoo ele
gant gevonden als heden, nu zij weder voor
hem versoheen.
Zij was rijk gekleed in atlas met kanten
kraag, met losse juweelen in het donkere,
glanzende haarin ééa woord, zij zag er
koninklijk uit. Hare blanke tanden flikker
den een oogenblik tusschen hare boosaardig
gekrulde lippen, toen zij zag, dat hij naar
haar keek. Ralph evenwel wendde ving het
hoofd af, schijnbaar zonder haar gezien te
hebben, en keek niet weder die richting
uit.
Hij hield zijn oog vast op het fooneel ge
richt, schonk evenwel aan hetgeen daar werd
afgespeeld, weiDig of geen aandacht en had
wanneer men hem er naar had gevraagd,
niet kunnen zeggen, wat daar gebeurde.
Hij werd onrustig, ja opgewonden zoo
zeer, dat Ruth vreesde, dat het spel hem
onuitstaanbaar begon te worden en zij hem
voorsloeg, heen te gaan.
Dat wilde hij niet doeb, ofschoon hij blij
genoeg geweest zou zijn,als hjj voor den door
dringenden blik dier zwarte oogen had kun
nen vluchten. Hij was ziohzelven
bewust, dat hare oogen geen ondeelbaar
oogenblik van hem afgewend zouden zijn.
Het scheen hen toe, alsof er iets boven
natuurlijks in deze vaste, onafgewendde blik
ken gelegen was, eene eigenaardige, verdoo-
vende invloed, die bij hem het gevoel op
wekte, alsot hij aan handen en voeten ge
bonden was eD van plan was, zichzelf aan
die duivelin over te geven.
Ralph was oprecht dankbaar, toen de
voorstelling afgeloopcn was en de onaange
name betoovering verbroken werd.
„Morgen zullen wij buiten haar bereik zijn.
Binnen eene week zal de breede zee ons
scheiden," mompelde hij, toen hij ongedul
dig door da menigte heendrong.
drankgewoonten, kan zij haar matig glas
Diet opofferen, dan blijkt in deze haar zelf
zucht grooter dan haar liefde.
Es. Weedtr bracht zijn dank aan de
beide vorige sprekers en aan de vergade
ring voor de oplettendheid waarmee zij toe
geluisterd had. Yeel was gezegd, dat tot
nadenken stemdeuw verslaggever twijfelt
er niet aan of het zal in het verborgen
werken en te eenigen tijd vrucht dragen
Zondag j. 1. hielden eeu
troepje socialisten een wandeltochtje door
het dorp Sint Maarten onder het zin
gen van een, naar hunne meening misschien,
mooi lied. Een groot aantal opgeschoten
jongens vond het echter minder stree-
leud; zij hieven daarom op luiden toon
het „Oranje boven" aan.
Midden in het dorp verzocht de spre
ker om op een bnitenstaanden tuinbank
zijn woord te mogen verkondigen, wat
hem door den eigenaar beleefd werd ge
weigerd.
Goeden raad was duur; dan maat op
een hek geklommen om een woordje tot
het volk te spreken. Ook dit baatte wei
nig, want het lied der Transvaalsche boe
ren, het Oraüje boven enz., klonk ver
boven de stem des sprekers uit, zoodat
hij het maat raadzaam vond, in een her
berg (zonder belangstellenden) zijne rede
voert te zetten. Het oorverdoovend hand
geklap bewees zeker wel, dat die gemeen
te niet met zulke propogandntochtjes is
ingenomen.
Te LAAR nabij Weert (L.)
wilde een zevenjarig meisje, terwijl de
ouders afwezig waren, de lamp aansteken.
Deze viel om en de petroleum, met het vuur
in aanraking gekomen, vloeide het kind op
het lijf, dat onmiddellijk in lichtelaaie
stond. Wel gelukte het een bunrman, dis
op haar hulpgeschrei kwam toesnellen, de
vlammen te aoovendoch niettemin is
het kind den volgenden dag aan de be
komen wonden overleden.
De Rijkstuinbonwschool
te WAGENINGEN is geopend met 11
leerlingen.
Maar juist, toen hjj den uitgang bereikt
had en van plan was naar buiten te stap
pen, voelde hij zich op den schouder tikken.
Hg fronste de wenkbrauwen en draaide
zich om.
Een livreiknecht nam zijn hoed af en
reikte hem eene kaart over en verdween in
het volgende oogenblik weder tusschen de
menigte.
Ralph duwde de kaart haastig in zijn
jaszak en snelde vervolgens Ruth achterna
de straat op.
Toen zij het hotel bereikt haddon, ging
Ruth eenige oogenbllkken eerder naar hare
kamer, terwijl Ralph naar beneden ging om
nog eene sigaar te rooken; in werkelijkheid
echter deed hij dit om gelegenheid te vin
den, de kaart te lezen, die hem op zoo
zonderlinge wijze in de hand geduwd was.
Ralph Plympton was alles behalve een
lafaard, maar dezelfde geheimzinnige in
vloed deed zich ook nu gelden, en het on
aangename gevoel overmande hem opnieuw,
zoodat hem koude rillingen langs den
rug liepen.
Nauwelijks was hij in zijne eigen kamer
gekomen of hij trad op de eerste de beste
lamp toe, haalde de kaart uit zijn zak en
las het woord
„Wraak I*
Het was door een fijne dameshand ge
schreven, maar uit eiken haal scheen een
boosaardige woede te spreken, zoodat hem
het angstzweet op het gelaat kwam.
„Welk een dwaas was ik toch, mjj ooit
door hare streken in haar macht te doen
vervallen," mompelde hij, de kaart verscheu
rende.
Vervolgens ging hjj naar buiten, waar
hjj voor het hotel, zonder te rooken, een
groot half uur op en neder liep, in diep na
denken verzonken.
Het was reeds laat in den volgenden voor
middag, toen Mr. en Mrs. Plympton het
hotel verlieten om zich naar de stoomboot
te begeven, die tegen het middaguur zou
afvaren. Er was eenige verlating en ver
warring ontstaan, zooals dat gewoonljjk het
geval is en het jonge paar bad nauwelijks
tijd genoeg gehad, 2ich aan boord te bege
ven, toen reeds het sein van vertrek weerklonk.
Zjj stonden beiden op het dek en zagen
naar bet werk der matrozen, terwijl die be
zig waren de toegangsbrng in te halen zjj
zagen naar het gewuif met handen en zak
doeken der voi trekkeDden en bljjvenden, ter
wijl het groote schip den afstand tusschen den
vasten wal hoe langer hoe grooter deed
worden. WORDT VERVOLGD.
