AlfClttl HiCITh. Alfcrtcitie- Laitlimllai. winter Donderdag 29 October 1895. 40ste Jaargang ISTo. 3145. Laat Verzoend. Biiks-Laiitllion w-witttersclool Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Z a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. UitgeverJ. WINKEL Bureau: SCHAGEAf. Laan, D 4. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Gemeente Schagen Bekendmakingen. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. De Boerenbond in Limburg. OURAIUT. POLITIE. Ter Secretarie dezer gemeente zijn inlich tingen te bekomen omtrent een omstreeks de Schager kermis gevonden gou den. broche. f Ter Secretarie dezer gemeente zijn in- lichtirgen te bekomen omtrent een in deze gemeente opgevangen Kalf. Burgemeester enWethouders van Schagen, brengen bij deze ter algemeene kennis, dat tegen ultimo November a. s. in hunne gemeente zal geopend worden, de voor de provincie NOORD-HOLLAND. Zij hopen, dat de uitkomst zal leeren, dat de Regeering eene gelukkige keuze heeft gedaan; door Schagen voor de vesti ging dier school aan te wijzen. Ieder, die er van overtuigd is, dat goed vak-onderwijs voor vee- en bouwboer eene levenskwestie is geworden dat land bouw en veeteelt slechts door genoegzame theoretische ontwikkeling van den land bouwer of veehouder vooruit kan gaan dat toch eene goede bewerking en verbe tering van den grond eene oordeelkun dige bemesting; eene juiste voedering van het vee enz. enz. slechts verkregen wordt door kennis, en dat die kennis, kan worden opgedaan aan voor melde landbouwschool, werke naar vermo gen mede, om deze school aan haar doel te doen beantwoorden. "Van hoe groot belang het daar gegeven onderwijs is, heeft de J. L. T. Groneman te Wieringerwaard in het bijvoegsel der Schager Courant van 18 October j.1. zóó helder en juist uiteengezet, dat Burge meester en Wethouders dezer gemeente niet beter meenen te kunnen doeD, dan Roman naar het Engelsch 8. van Ella Wald. De zeereis, die de jonggehuwden maakten, was zeer aangenaam en Ralph Plympton en Rnth maakten zeer vele nieuwe kennissen. Maar de vriendschap, die tusschen hen en Basil Meredith was aangeknoopt, zou ge volgen hebben voor de toekomst, die zelfs geen van ben drieën droomen konden. Den laatsten dag, dat zij aan boord wareD, gebeurde er iets zeer bijzonders, en wat voor Ruth van zeer groote beteekenis was, daar bet samenhing met de zaak, die Ruth zoo rjjpelijk met haar vader voor diens dood had besproken. Zij was juist van het ontbijt opgestaan en naar het vei dek gegaan en wel naar den hoek waar de tabooretten stonden, om zich een zitplaats le verschaffen, (oen zij plotseling twee heeren tegenkwam, die zij, sedert zij op het schip was, nog niet had ontmoet. De een was een oude gentleman, die van zijn toonen tot het puntje an zijn neus in een dikken pels gestoken zat en een dikken zijden doek om de ooren geslagen had. Zijn gelaat was, voor zoover daar iets van te ontdekken viel, bleek en mager en hij scheen bjjna te zwak om te gaaD, want hij Bteunde zwaar op den arm van zijn begeleider, die bljjkbaar zijn bediende wasin de hand, die vrij was, droeg de oude heer een dik ken stok. Zijn dienaar was eveneens een opvallende gestalte. Hjj was van middelbare grootte, eenigszins gezet en naar de gis ongeveer vjjf-en-veertig jaar. Zijn gelaatskleur was donkerbruin en verried geen spoor van kleur, zijne oogen waren klein, maar kool zwart en doordringend en met eene sluwe, onaangenaam aandoende uitdrukking. Zijne baren evenwel waren bjjna sneeuwwit, even als de lange baard, die bet onderste ge deelte van zijn gelaat bedekte. Op het oogenblik, waarop Ruth de beide mannen bijna tegen 't lijf liep, ontstelde de jongste der beiden hevig en stiet een scher pen kreet van verwondering uit. „He, wat is er?" riep de zieke uit, zich nieuwsgierig tot zijn dienaar wendende. „Wat doet n zoo ontstellen, John Payane Ahbal* tiep hjj vervolgens nit, totn zijne eigen oogen geDt alle daarnaar te verwijzen. Belangstellenden zij voorts medegedeeld, dat het stuk van den heer Groneman ter secretarie alhier voor een ieder ter inzage is nedergelegd. Eindelijk vestigen Burgemeester en Wet houders er de aandacht op, dat mede ter Secretarie ter lezing ligt, de instructie voor Rijks-landbouwleeraren in Ne derland dat tot R ij k s-1 a n d b o u w- 1 e e r a a r voor Noordholland is benoemd de directeur der landbouwschool te Scha de heer O. INobel9 door wien verlangde inlichtingen omtrent de wiuterschool worden verstrekt, en dat de leerlingen voor den weldra te openen cur sus zich zoo spoedig mogelijk bij den direc teur dienen aan te melden. SchageH, 22 October 1896. Burgemeester en Wethouders S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. Te Wegterend gemeente SINT—MAARTEN, zijn Maandagmorgen 5 schapen van den heer J. B. door den bliksem gedood. I n de laatst gehouden ver- gadering van den polder Geestmer Am- bacht (Oosterdijk en Molengeersen) is herbenoemd tot molenmeester van dien polder, de heer M. Kaliste Sint-Pan- cras. Zaterdag 24 October trok de zesde en wel de laatste zoon van den heer Kruiten te Wieringerwaard bij de loting voor de Nationale Militie een v r ij nummer. De gymnastie k-v ereeni- ging „Olympia" te Wieringerwaard heett besloteD, aan het programma voor hare uitvoering op 25 December a.s., het blijspel getiteld ,/Drie lotelingen voor den Militieraad" toe te voegen. Maandagmorgen ontlast- te zich boven Wieringerwaard eene hevige onweersbui. De bovenste roede van op de schoone, jonge vrouw vielen, terwijl hij terstond voor haar staan bleef, haar deD weg versperrende en haar aanziende met eene verwondering, die aan wildheid grensde. „Barmhartige hemelPayane, is dat por tret levend geworden hoorde Ruth hem zachtkeus voor zich heen mompelen. In het zelfde oogenblik viel hem de stok uit de krschtelooze hand juist voor de voeten van Rutb, waarop zij hevig begon te beven toeD zij den stok onwillekeurig iu het oog kreeg. Deze stok was buitengewoon ele gant en sierlijk, maar ie knop ervan was het ware evenbeeld van het handvat van den sleutel, dien haar overgrootvader aan haar moeder had gezonden; alleen was dit het verschil, dat het handvat geheel van goad en uiterst keurig gesneden was. Ook hier was het wapen der Rothwicks aanwezig, een distel en twee olijftakken. Ruth's gelaat werd eveneens bleek, toen zij den zonderlingen stok zag. In het volgende oogenblik had de dienaar den stok opgezocht en dien aan zijn heer te ruggegeven, die nadat hjj nog een blik op het gelaat van Ruth geworpen had, het gelaat afwendde en verder ging. „Hoe wonderlijk 1" mompelde Ruth, toen zij zich omdraaide om hem na (e zien- „Wie zouden zij beiden zijn Deze onaangename als eenSpanjaatd er uitziende man, die aan gesproken werd met den zeer Engelseh klin kenden naam van Jobn Payane Maar ik heb er veel moeite voor over om hunne na men te weten. Deze stok schijnt aan te duiden, dat hij een Rothwick zijn moet maar ik heb geen dergelijken naam op de scheepslijst gelezen." Zij haalde, terwijl zij sprak, een boekje uit haar zak, en zicb op een tabonret neer zettend, begon zij ernstig de namen na te zien. „Neen," zeide zij met een spijtigen zunht, nadat zij de geheele lijst bad doorgezien, „geen enkelen naam, die maar eenigszins op John Payane gelijkt, is hier bij. Het eeni- ge spoor dat bnn persoon aanwijst, is de naam „N. Rothwell en dienaar." Maar toch staat de overtuiging bij mij vast, dat deze oude man met mijne moeder verwant is." „Die stok alleen schijnt het te bewijzen, want het is niet waa echijnlijk, dat iemand anders, dan een erfgenaam in 't bezit zal komen van zulk een erfstuk. En hoe ont steld schenen zij beiden, toen zij mij plot seling zagen. Ka die eigenaardige opmer king van het weder levend geworden por tret. Zon het mogelijk kunnon zijn, dat ik door vier generaties been, zoo sterk op een der vroegere Rothwicks gelijk?* den koornmolen »De hoop", van den heer J. Rezelman werd getroffen. Schade werd niét aangericht. De roede was alleen een weiuig zwart. Bovenop was reeda eenigszins begin van brand, doch dit ging niet voort daar het riet doornat was. Na terugkomst der lote- lingen uit Schagen, besloten eenige jon gelieden te Wieringerwaard tot eene wandeling door het dorp. Bij een hunner kwam de begeerte op, de les op den land- bouw-carsus bij te wonen. Door wat veel spraakwater begeesterd, rekte hij zijne visi- tie en disconrs zoolang, dat men het noo- dig achtte, hem te verwijderen. In zijn eer getast, brak het heer eenige ruiten en koos vervolgens met de anderen het hazenpad; Dat muisje heeft een staartje. De Russische postzegels, door den joegen te Winkel aan den Czaar gevraagd, doch als onbestelbaar terugge zonden, zijn Donderdag 1.1. weder gearri veerd en aan het goede adres, C. Maat, be zorgd. Het is eene keurige verzameling, bestaande uit postjegels, briefkaarten, dub bele briefkaarten, en postbladen, alles on gestempeld. Er zijn postzegels bij van 1 roebel en zelfs een van 3 roebel 50 kope ken. Men kan begrijpen, dat de junge verzamelaar niet weinig in zijn schik is met die ontvangst. Eenige dagen geleden heeft de minister van binnenlandsche za ken het rijkslandbouw-proef-station te Hoorn bezocht en tevens het terrein op genomen, waar eene proefboerderij zal wor den opgericht. Die proefboerderij moet dienen le om aldaar voor het R. Lb. proefstation onder zoekingen te doen van algemeenen aard, den landbouw betreffende en 2e practische proefnemingen te doen in 'den geest van die, welke reeds herhaaldelijk door de Ver- eeniging tot ontwikkeling van den land- boaiv in Hollands Noorderkwartier weiden ondernomen. Te RHENEN is een kindje van Van D., nadat het medicijnen, door een onbevoegde gereed gemaakt, gebruikt had, na veel pijn gestorven. De begrafe- Zij zat langen tijd voor zich nit te staren en dacht diep en ernstig over deze zaak na vervolgens begon zij het schip op en neer te wandelen, in de boop, dat zij dat zonderlinge paar weder zou ontmoeten. Maar zij waren nergens te vinden, en Rnth zag ze ook niet weder, ofschoon zij, toen zij aan 't informeeron ging, te weten kwam, dat er aan boord een oude edelman was, die zeer ziek en meest aan zijn stoel ge bonden was, waar hij zjjn kamerdienaar of zijn vertrouwde, zooils men den man noemen wilde, steeds om zich heen hebben moest. Den volgenden dag stoomde de Germania de haven binnen, waar de vele passagiers, die eenigen tijd gezellig te zamen hadden doorgebracht, van elkander gingen, ieder «jjns weegs. Mrs. en Mr. Plympton en Basil Meredith reisden te zamen naar Londen, waar zij eveneens scheiden moesten, daar Ra'ph en Ruth eenige weken in Engeland zouden bljjven, terwjjl Basil zich Daar Parijs moest begeven. „Ik ga naar hot St. Anfoni Hospitaal," zeide hij hen ernstig, terwijl hjj afscheid van hen nam. „Daar zal ik zeer spoedig eene smartelijke en pijnlijke operatie moeten ondergaan. Wanneer ik er door kom, zal hot zonder twijfel langen tijd duren, voor ik de gevolgen daarvan niet moor zal onder vinden en het zon mij een zeer groot ge noegen zijn bij tijd en wijlen eens door u beiden bezocht te worden, daar, zooals gij mij gezegd bebt, gij vele maanden in Parijs zult doorbrengen." „O, ik beloof o, wjj zullen u zekerlijk veel komen opzoekenriep Ruth uit met van deelneming schitterende oogen. „Wij znllen het vast niet verzuimen, u te bezoe ken, zoodra men het ons toestaan zal, dat te doen. Riet waar, Ralph besloot zij, zicb tot haar echtgenoot wendend, om de tranen, die haar in de oogen traden, te ver bergen. „Neon, waarlijk niet, wij zullen niet ont breken, en dadelijk na onze komst in Parijs naar u omzien," bevestigde de jonge man hartelijk. Vervolgens scheidden zij van elkander, op hartelijke manier, allen met het denkbeeld, dat dit wellicht de laatste maal was, dat zij elkander zonden weerzien. En nu begon een tijd van genoegen on genot voor Ralph en zijne vroow in het groote en zoo belangwekkende Londen. Ralph had de wereldstad reeds vroeger gezien en eveneons nauwkeurig leeren ken nen, maar het verschafte hem een bijzonder genoegen, Ruth's opgewondenheid en genoe- nis is vertraagd en de officier van Justitie is met het gebeurde in kennis gesteld. Een onderzoek is aanhangig. Eergisternachtwerd de stal houder Paulen in de Lange Molenstraat te HAARLEM gewekt door lawaai in zijn stal. Een der paarden sloeg hevig, zoodat hij vermoedde dat het aan koliek leed. In tegenwoordigheid van den inmiddels ge haalden veearts werd het beest buiten ge bracht, doch spoedig moesten de aanwezi gen het lijf bergen voor de plotselinge wildheid van het paard. Het vloog met den kop door een éénsteensmuur, verbrijzelde de glazen deuren van het naastgelegen koffiehuis, waar het aan glaswerk en meu bilair groote schade toebracht. Met de poo- ten in het buffet vastgeraakt, werd het pasgekochte dier met een slag op den kop afgemaakt. Dezer dagen overleed te 's-G RA VENPOLDER een weduwnaar, in den ouderdom van 87 jaar. Deze man leidde naar men meldt een zeer armoedig leven, en moest van een gering inkomen, de huurpenningen van een klein hofsteedje, leveD, zoo hij zeide. Lamplicht stak hij nooit op en vuur, tot verwar ming, was bij hem overbodige weelde. Se dert eenigen tijd liet zijne dienstbode hem alleen, daar zij de ontbering met den ou den man niet langer wilde deelen. Zijne kinderen, die het zeer sober hebben, kwa men wel eens hun nood klagen, maar hij gaf altijd ten antwoord, dat hij zelf nau welijks in het noodigste voor zijo onder houd kon voorzien. Bij het overlijden van den zonderling kwam men tot de blijde ontdekking, dat de hoogst zuinige papa drie kinderen ieder de som van f 20,000 nalaatbehalve het hofsteedje. De over leden man was uitermate vroom en ging des Zondags driemaal ter kerk bij de uitgelezene orthodoxen op de Palmboom. (Midd. Ct.) Door een onbezoldigd rijksveldwachter te HILLEGERSBERG is proces-verbaal opgemaakt tegen een groen- tenkoopman, die aan het oor van een zij ner voor de kar geplaatste honden, een touw had vastgemaakt, dat aan een boom gen over al het vreemde, gade te slaan. Rnth had eene zeer goede opvoeding genoten en Ralph verbaasde zich ten zeerste over hare kennis, toen zij beiden de kunstgalerij bezochten. Zij waren ongeveer een week in Londen, toen Ralph van den eigenaar van het hotel Ellesmere bericht ontving over de trouw- ao'e. Deze schreef, dat hoewel bij ©ogen blikkelijk alle moeite had aangewend, bij bet papier niet had kunnen terogvinden. Hg zeide, dat het in den bijbel niet wezen kon, daar hij persoonljjk het boek blad voor blad had nageslagen, en tevens alle kasten in de kamer van onder tot boven had laten doorzoeken. Hjj deelde tevens mede, dat een kamer meisje dadelijk nadat Ralph en Ruth waren heengegaan, de kamer had in orde moeten brengen, daar die reeds weder door andere reizigers was besproken geworden. Bij die gelegenheid had zij volgens haar zeggen een paar papieren in de papiermand geworpen maar hoewel man oogenblikkelijk de ge heele mand had doorgezocht, was het be wuste papier niet gevonden. Hij eindigde, met zijn spijt uit te drukken, dat hij Ralph aan hat gewenschte niet kon helpen en sprak de hoop uit, dat het verlies geen on- aangeoame gevolgen voor hem zou hebben. Ruth speet het evenwel uitermate, dat de trouwacte niet weder te voorschijn gekomen was, want haar scheen het bezit van dit be wijsstuk eene groote zekerheid. Maar Ralph ofschoon hij de zaak zeer onaangenaam vond zeide, dat het ver lies van nul en geenerlei waarde was, want dat er meer dan genoeg bewijzen te krijgen waren, dat zij wettig gehuwd waren. Ofschoon hij in 't hotel Ellesmere niet zijn vollen naam had opgegeven, had hij op de passagierslijst van de boot dit toch wel gedaan en bovendien bad hij Ruth aan een ieder als zjjne vrouw voorgesteld. En tot alle geruststelling was de beambte, die hen getrouwd had, nog daar om hen, zoo het noodig mocht blijken, eeu afschrift van de protocollen te verschaffen. Ja het scheen, alsof er omtrent hun huwe lijk nooit oonige verwarring zou kunnen ge schieden en zoodoende stelde de kleine vrouw zich langzamerhand gerust en kwam ten laatste tot het besluit, dat het verloren gaan dor trouwacte toch feitelijk maat een klei nigheid was. Ach, hoeveol kommer wordt er veelal niet veroorzaakt door eene kleinigheid. Wat ons heden een kleinigheid toeschijnt, verplettert ons morgen onder haar ontzaglijk leed. Eene gebeurtenis, die toen ter tjjd eveneens bevestigd was. Het oor van het arme dier was door bet trekken niet alleen op gezwollen, doch bloedde tevens. Te HOORN zijn belangheb- benden opgeroepen tot het vormen van een ijsbond, die zich kan aansluiten bij den grooten ijsbond Hollands Noorder kwartier te Oudendijk. Het doel daar van is, den toestand der ijsbanen in de districten der aangesloten vereenigingen te verbeteren, en te zorgen, dat de leden zich veilig over de banen kunnen bewe gen. Te GIESEN-OUDKERK ia een manspersoon reeds acht weken in onder trouw, aangezien hij bij den Burgerlijken stand ingeschreven staat als.... behoorende tot het vrouwelijk geslacht 1 Hel bekende haringklok je te MONNIKENDAM werd Zaterdag voor het eerst in dit najaar weer geluid. Yoor het meerendeel wordt de haring te Nieuwediep aangebracht, om te Monniken dam gerookt en zoo aan de verschillende verkoopers verzonden te worden. De En- gelsche haring, waarvan de omzet hier ieder jaar grooter wordt, doet aan de Zui- derzeesche heel wat afbreuk; laatstgenoem de kan niet meer de prijzen van vroeger behalen. -— Naar het Handelsblad mei d t, heeft het „Comité tot verbetering van den Maatschappelijke en den Rechtstoe stand der Vrouw in Nederland" thans aan H. M. de Regentes zijn adres ia zake het onderzoek naar het vaderschap verzon den, met bijvoeging van een aantal afzon derlijke adressen van instemming en tal van lijsten met duizenden handteekenin- gen. In Limburg wordt een hevige strijd ge voerd tusschen den Boerenbond en de Maatschappij van Landbouw. Dezer dagen nu hebben de Gedeputeer de Staten van Limburg aan alle burge meesters der provincie een schrijven gezon den, met het verzoek om de „gereorgani seerde" Maatschappij van Landbouw te steunen. eene kleinigheid genoemd kon worden, ge beurde op dienzelfden dag, dat de jongge huwden .zich naar Locden inscheepten, in New-York, Om vier uur in den achtermiddag stond een ongeveer tienjarige jongen op den hoek van bet hotel Ellesmere en bood couranten te koop aan. Het zaakje scheen zeer slecht te gaan en hij amuseerde zich er ten laatste mede, de gezichten van de voorbijgangers gade te slaan, terwijl hij nu en dan vroolijk de na men zijner couranten afriep. Plotseling kwam uit een zijstraat een rij tuig aangereden en hield dichtjvoor den jon gen stil en een dame steeg uit. „Avondblad de;ZonI" „Avondblad de We reld 1" riep de jongen op vragenden toon, op haat toespringend, en niets anders ten doel hebbend, dan eenige avondbladea kwijt te raken, zag hij niet, waarheen hij stapte en trapte pardoes op haren langea, eleganten sleep. Zij draaide zich om en zag den jongen met groote, toornige oogen aan. „Wat haal je uit, kleine straatjongen?* riep zij uiterst toornig uit, toen zij zijn vuile voeteo in 't oog kreeg, die haar ele gant kleed ten zeerste bevuild hadden. „Da zon I" „De wereld!" „De nieuwste berichten 1" riep de jongen weder, terwjjl zijne oogen haar schoon gelaat nieuwsgierig gadesloegen. Zonder hem een antwoord te geven, hief de dame haar geschoeide hand op en gaf den jongen een luid klinkenden klap op den wang. „Neem dat, afschuwelijk tuig, voor uwe onbeschaamdheid en stap dadelijk van mijn kleed af," riep zij geërgerd. De aanval bad zoo onverwacht plaats, dat de kloino jongen een stap achteruit tuimelde, waarop zijne pijnigster, die nu door niets meer werd opgehouden, het hotel binnentrad. De straatjongen was verbluf» en stond sprakeloos zijn wang te wrijven. Vervolgens sprong hij de trotsche gestalte na en kwam juist nog rechttijdig bij de deur, voor deze achter de bezoekster geslo ten werd. De jongen stak zijn hoofd door de opening, maakto eene booze grimasse en riep haar toornig achterna, dat zij naar den hel moest, om daar geroosterd te worden. Zij gaf op dit alles geen acht, maar ver trok hare lippen slechts hoonend dooh de knaap wachite niet, tot hij weggejaagd werd maar verdween fluks om een hoek. Eenige uren later kon mon den zelfden straat-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1896 | | pagina 1