*Srtfï."ï TO. «jB
ji*s
Strijd met een roofvo
gel.
In de Quakakevallei nabij Wilkesbar-
re (Pennssylvaniö) werd onlangs een 3-
jarig meisje door een arend aangeval
len. Eene juffrouw, die juist in de na
bijheid was, snelde toe en ontrukte het
kind den vogel, die nu zijn' aanval te
gen haar keerdehij wondde haar met
bek en klauwen en scheurde haar ar
men, hoofd en schouders open. Toen
de moedige vrouw bemerkte, dat hare
krachten haar begaven, rukte zij eene
speld uit haren hoed en doorboorde daar
mede in eene laatste krachtsinspanning
den kop van het dier. Daarna zeeg zij
bewusteloos neer. Volgens de laatste
berichten is de moedige vrouw echter van
hare wonden herstellende.
Met goeden wil en goeden moed
De zaakjes aangepakt
Maar niet door tweespalt of getwist,
Wat sterk kon zijn, verzwakt.
Laat ons anderen nooit smalen
Als zij vallen, als zij dwalen.
Liever weder opgeheven
Wie er viel. Zoo zij ons streven 1
Miskenning werkt verlammend;
Zij is vaak liefdeloos.
Toch voortgestreefd naar 'tgoede;
Zoek daarin kracht altoos.
Wanneer slechts 't goede wordt gedaan,
Dan is het zeker goed.
Vraag niet, waarom het al geschiedt,
En wie het goede doet.
Als we elkander slechts begrepen,
Zou het zeker beter gaan
Door elkander te begrijpen,
Zullen we ook elkaar verstaan.
Toegevendheid, hoe zeer geacht,
Wordt nochtans niet genoeg betracht.
Laat dus ons doel zijn in het leven,
Elkander steeds wat toe te geven.
Wie wil, kan veeldit weten wij.
Dat het daarom elks streven zij,
Te willen, al wat zegen geeft,
En waaraan 't menschdom steeds wat
[heeft.
W. M. Tz.
Sprankels.
LANDBOUW.
Binnenlandsch Nieuws.
Ontginning.
Op de woeste gronden te JUBBE-
GA, aangekocht door den heer P. "W.
Janssen te Amsterdam voor ontginning,
zullen vier doelmatige arbeiderswonin
gen gesticht worden, die op 1 Mei a. s.
gereed moeten zijn, om bewoond te
worden. De commissie van uitvoering,
bestaande uit de heeren T. Dijk, lid
■van den Raad der gemeente Schoter-
land, J. v. d. Brug, gemeente veldwach
ter en J. Gutteiing, evangelist, allen te
Jubbega, met den heer Van Zinderen
Bakker aan 't hoofd, heeft voor de
aanstaande bewoners, waarvoor flinke
arbeiders worden uitgekozen, hoe vol
gende plan ontworpen.
Bij elke woning ligt drie H. A. woes-
ten grond, de commissie zal zorgen, dat
met 1 Mei a. s. Ys H. A. ontgonnen
is, zoodat de bewoner dien grond dade-
delijk kan bebouwen. Heeft hij mest
noodig, de commissie verschaft hem
daarvoor het benoodigde geld tegen
eene jaarlijksche rente van 21/z pCt.,
welke percentage hij ook betaalt voor
huur van huis en grond. De overige
2Y2 H. A. woesten grond kan hij ver
der zelf ontginnen; hij ontvangt daarvoor
van de comm. vergoeding van zijn' arbeid
(per roede) zoodat hij altijd werk zal
hebben. Is de uitgestrektheid groot
genoeg, om eene koe te houden, het
geld daarvoor kan hij tegen 21/»
pCt. weer van de commissie bekomen,
evenzoo voor den aankoop van meer
vee en meer mest. Allengs zal hij
dus zijne keuterij kunnen uitbreiden door
eigen arbeid, in anders werkloozen
tijd, terwijl die arbeid hem boven
dien betaald wordt ook. Men berekent,
dat een gezin reeds zou kunnen be
staan op Ys H. A. grond, wanneer de
oogst goed is en de arbeider èn des
voorjaars èn zomers er eene som van
p. m. f 60 bij verdient met werk in
de veenderij en met den hooioogst. Bij
verdere ontginning zal dit niet meer
noodig zijn.
^£r^f:8'^'^-lökheid
te
mei" «oeg d« geUUterd
Na nogmaals «nd^gjel
hebben, antw^rdde de wart
„Die trommel w^t gwtag» beduiden
tweeden visscher en de slagen
.Hij üegt, zijne ™schen z.jn nu* t
Ze zijn gister al SeT®;°nmi-- Tisch koopen.
bedriegen, en kom J tisBchen u
Jk heb zeven groot oelooven
Di g«i»* g
van deze *™rdeD' den roeiers, hem
righeid gedreven beval üij ae
bij de twee visschertte J^'komen.
zij te Kameroen zonden zijn
Sn minstens eerdag oucl
16 iuTw de eerste maal, dat genoemde
catnur-onderzoeker met deze spre
de trommels kennis maakte. Een.gen tyd
later bevond bij zich in eene andere a d
en verlangde eene boot met roeiers, te
JS.de de rivier verder op te varen. Zulk
een was echter in de stad niet te vinden,
maar een neger gaf hem te ke"neD' fae_
denkelijk bet gevraagde zich we zo
vinden in eene plaats, twaalf mijlen verder
gelegen, daar zon hij eens vragen.
8 Een inboorling nam na een' trommel
en begon er op geheel eigenaardige ma
nier op te slaan. De regelmatige afwisse
ling der geluiden had wel iets van het
getik, dat men hoort op onze telegraai-
bureaux. De neger herhaalde dezelfde me
lodie, (als men het zoo mag noemen) zoo-
lan", tot een andere, verwijderde trommel
haar herhaalde, en wel onberispelijk
Daarna boorde men een derde antwoord
geven, en toen de tweede zweeg, hoorde
men het zwakke geluid van een vierden
trommel ea heel in de verte nog even een
vijfden. Daarna hoorden de wachtenden
langen tijd niets meer.
Na eenigen tijd gewacht te hebben,
hoorde de reiziger heel in de verte een
tr&muoel, daarop een' anderen dichterbij,
nog weer een anderen nog wat dichterbij,
en zoo werd op dezelfde wijze bet ant
woord teruggeseind, als het overgebracht
was. Het antwoord luidde, dat de ver
langde boot met de roeiers reeds
rvouoron pti i r»n den hemalden
Onnoodige waarschuwing.
VaderKarei, ik hoop nu maar, dat
je op de kostschool geen varkensworst
zult etener zouden wel eens trichinen
in kunnen zijn.
KareiDat doet er niet toe, pa, de
vrouw van den instituteur snijdt de worst
zoo dun, dat de trichinen allemaal door
gesneden worden I
Op een
Eerst
Alle boodschappen, alles wat men aan
personen in de verte te zeggen heeft, wor
den van stad tot stad steeds verder ge
trommeld. Sommige plaatsen liggen maar
1500 a 3000 meter van elkander, zoodat
men het getrommel daarvan heel gemak
kelijk hoort. Zelfs eigennamen kan men
op deze wijze meedeelen. Men schijnt zich
echter, evenals bij de telegrafie, van afgekorte
zinnen te bedienen. Zoo zal men zich
bijv. op de volgende wijze uitdrukken
„Boot zenden vier roeiers!"
Door bovenstaande wordt misschien ver
klaard, hoe het mogelijk was, dat Ara
bieren, die in den omtrek der pyrnmiden
woonden, den val van Kharthoem en den
dood van generaal Gordon in 1885, ver
scheidene dagen eerder wisten dan de te
legraaf deze berichten van de grens van
Soedan naar Kaïro bad overgebracht.
En toch is Kharthoem duizenden Eotrel-
sche mijlen van Kaïro verwijderd en de
telegraaldienst vaa de grens af in handen
der regeering.
Zoo wisten ook de Arabieren reeds twee
volle dagen v«Sór de regeering de neerlaag
van het Egyptiseüe leger, onder aanvoering
van Baher Pacha. Zelfs kenden zij vele
bijzonderheden van het gevecht, die
eerst later door uitvoerige telegrafische
berichten in Europa bekend werden en
waarheid bleken.
Dat is dus de Afnkaansche telegrafie.
zwaarlijvige:
komt zijn buik
Ons naderbij,
En dan volgt op een afstand
Hij.
De onlangs overleden
vorst Karl Egon Fiirsteoberg was de rijkste
grondbezitter van Duitschland. Zijne na
latenschap bedraagt 350 millioen mark
aan grondbezit en 95 millioen baar geld,
effecten enz.
Zaterdagavond hebben
twee personen een Belgisch werkman op
gesloten in eene hut nabij Dudelange en
daarna de hut in brand gestoken. De
werkman is levend verbrand.
De geheele toonladder
doorgestotterd. Een stotteraar sprak eens:
Do-do-doorgaans heb ik geene re-re-reden
tot klagen van mi-mi-militairen maar
't is wel fa-fa-fataal, dat enkele sol-sol-da-
ten nu en dan vrij la-laat in eene si-si-si
tuatie verkeeren, waarvoor ik bang ben als
voor den do-do-dood.
De X-s tralen hebben te
Bristol iemand van eene vergissing" over
tuigd. Een patiënt meldde zich aan bij de
Universiteitkliniek en beweerde, dat hij zijn
kunstgebit per ongeluk had ingeslikt. Rönt
genstralen werden toegepast en nu bleek,
dat de man zich vergist had. Het gebit
had hij te goed ergens weggelegd.
Den 8en April 1874 werd
in Duitschland da verplichte inenting in
gevoerd.
Van 18891893 zijn in Duitschland
slechts 572 sterfgevallen door pokken
veroorzaakt, d. i. 2.3 per millioen inwo
ners.
In hetzelfde tijdperk zijn in de Fran-
sche steden 5670, d. i. 147, in België
7779, d. i. 252, in Oostenrijk 37037, d.
i. 313 sterfgevallen per millioen inwoners
geconstateerd.
In Rusland van 18911895 zijn
288120 sterfgevallen aan pokken, d. i.
836 per millioen, waargenomen.
Scherp antwoord.
Ik geloof, dat jij niets anders den dis
tels in je hoofd hebt, in plaats van her
sens.
Zeer wel mogelijk, want een ezel komt
altijd op den reuk van dat goed af.
Hoereinigt men vuile
vilten hoeden
Men wrijft over den hoed met een' lap
gedrenkt met petroleum. Men neemt zoo
dikwijls een nieuwen lap, tot de hoed geen
vuil meer afgeeft. Dan hangt men den hoed
buiten, opdat de petroleumgeur verdwijnt.
Apropos, hoe maakt je
vroegere liefje het, die smachtende Aman
da
Die O, die hesft nog altijd betzelfde
geluk bij de mannen, als voor dertig jaar
terug. Zoodra zij een' man zietdan
heeft ze hem lief.
In de balzaal heeft een
jong laitenant met zijne eenigszins oudere
dame het ongeluk te valleD, en hij komt
in knielende houding voor haar te liggen.
Een ieder is daar zeer mede verlegen, be
halve de mama der dame, die fluks nader
bij snelt en, hare handen over het jonge
paar uitstrekkend, zegt„Jawel kinderen, gij
hebt mijn zegen, dat uw huwelijk geluk
kig moge zijn."
Gevaarlijk cigarettenpa-
p i e r.
Het gebeurt dikwijls, dat hartstochtelij
ke cigarettenrookers zich ongesteld gevoe
len en dit wel eens in ernstige mate.
De oorziak wordt dan gewoonlijk toege
schreven aan nicotine—vergiftiging. Nu
heeft evenwel dr. W. Maurell bij onderzoek
van verschillende soorten cigarettenpapier
bevonden, dat in zes gevallen daarin ar
senicum aanwezig was. Hierin ligt een
ernstig gevaar voor rookers, daar de vin
gers, in 't bijzonder wanneer deze voch
tig zijn, zeer licht met arsenicum en bij
het draaien der cigaretten ook laatstge
noemde met deze stof bezwangerd worden.
Eveneens zijn de arbeiders, welke de pak
ketten gereed maken, natuurlijk aan het
gevaar blootgesteld, eene zekere hoeveelheid
arsenicum te absorbeereD.
Maandblad tegen de Vervalschingen").
RUmpjce.
Niemand wordt het moeilijker gemaakt
zich op te werken, dan de eerbare vrouw.
De maatschappij is eene opzettelijke
lengen aars ter.
Kunst adelt.
Het onbegrijpelijkste wereldwonder is het
leven
De eene mensch stort den ander in 't
verderf.
Een tooneelspeler moet vorsten voorstel
len en komt nooit in de gelegenheid, een
echten ook maar te zien.
Wanneer een genie deze aarde verlaat,
dan heb ik het gevoel, alsof men mij een
of ander edel lichaamsdeel heeft afgenomen.
De meeste menschen hebben de beste
zedelijke grondstellingen en toch struikelen
zij uit zwakheid des vleesches.
Welke man is trouw, wanneer hij alleen
is en onbewaakt
Het zwijgende is het indrukwekkendste
bij de dooden.
Het zoogenaamde verliefd zijn is een
toestand van bedwelming.
Wanneer men haast heeft, loopt alles
tegen.
WaDneer de patiënt dood is, dan is van
dat oogenblik af zijn geneesheer verdwenen
Niemand weet waarheen.
Aan de gelaatstrekken der naar hnis te-
rugkeerende schoolkinderen herken ik de
rijken en de armen.
De ontrouw van den echtgenoot of van
den roianaat behoeft niet aan het licht
gebracht te worden de fijngevoelende
vrouw raadt het instinktmatig.
De echtgenoot is jegens zijne vrouw
grof, voor de minnares kruipt hij.
Met schapen moet men niet over kunst
praten.
Een kunstwerk moet men niet toever
trouwen aan de handen eens woestelings.
Rijkcjpm maakt lui.
Leven is bewustzijn.
Is er iemand gestorven, dan wordt hij
zoo spoedig mogelijk van de aarde wegge
ruimd.
Het geld is het creosoot der deugd.
De meeste menschen bleeden zich
slecht en smaakloos. Toch zijn zij het, die
zorgvuldig eu net gekleede menschen be
spotten.
In de vergadering van
het Landbouwcomitó, werd o. m. na
breede bespreking over het punt.Wat
kan er gedaan worden, hetzij van rijkswe
ge of anderszins, om tegemoet te komen
aan den tegenwoordigen toestand van land
en tuinbouw?" de volgende motie aange-
genomen
De vergadering, gezien het rapport der
commissie ad hoe, gelet op de nader over
gelegde nota van den voorzitter van het
comité, gehoord de discussie, overwegende
dat concentratie der zorg voor de land
bouw- en tuinbouwbelangen aan één de
partement van Algemeen Bestuur nood
zakelijk is, besluit de verdere behandeling
van dat onderwerp, te verdageu tot de
volgende vergadering.
Daarna volgde de behandeling van het
rapport over tuberculose.
Verschillende leden waren bet met
het Dagelijksch Bestuur eens, dat bij de
Regeering moet worden aangedrongen op
strenge maatregelen tot bestrijding der
ziekte, voor zooverre uitvoerbaar en niet
te kostbaar.
In het debat werden verder de krach
tige maatregelen, in België en Frankrijk
tegen het kwaad genomen, ook voor Ne
derland aanbevolen. Een zoodanig optreden
zou echter zooveel kosten, dat, meende
de voorzitter, de Regeering voor de uit
voering zon terugdeinzen. Dit nam niet
weg, dat zeker tegen onwilligen krachtig
kan worden opgetreden.
Het rapport werd ten slotte met 31 te
gen 4 stemmen goedgekeurd en zal aan
den minister van Binnenlandsche Zaken
worden overgelegd.
Het laatste punt betrof de Rijkskeur
van vleesch, waarbij gevoegd is een rap
port, betreffende de bevindingen in ver
schillende provinciën. Het Dag. Bestnnr
stelde voor tot den minister van Binnenland
sche Zaken het verzoek te richten, een ont
werp van wet aan te bieden regelende de
Rijkskeur van vleesch. Na eeuige discussie
de conclusiën aangenomen, gewijzigd in
dien zin, dat het oprichten van slacht
huizen in de groote gemeenten worde
aanbevolen, dus niet als verplichting opge
legd.
Yeeuitvoer.
Niettegenstaande Frankrijk den invoer
van Nederlaudsch vee verboden heeft, blijft
de uitvoer naar België van des te grooter
beteekenis. "Van 28 Nov. tot 5 Dec. wer
den langs het grensstation Rozendaal uit
gevoerd naar België 66 stieren, 53 ossen,
128 koeien, 274 vaarzen, 253 kalveren,
165 schapen en 85 varkens, totaal 1024
stuks vee, eene waarde vertegenwoordigen
de van ruim f 125000.
In verband met hetver-
bod tot veeuitvoer uit verschillende provin
ciën, opgenomen in de Staatscourant van
8 dezer n°. 289, zijn de Nederlandsche
spoorwegen door den minister van water
staat, handel en nijverheid uitgenoodigd
om, in de gevalleD, waarin per spoor her
kauwende dieren en varkens uit den af
gesloten kriDg voor Nederlandsche abattoirs
of slachterijen worden uitgevoerd, onver
wijld telegrafisch bericht te doen toeko
men aan den burgemeester der gemeente
van bestemming.
De eerste wekelijksche
veemarkt, welke te Utrecht van gemeente
wege gehouden werd, begon onder
minder gnnstige omstandigheden. Het ge
rucht liep nl. onder de kooplieden, dat
België van heden af voor den invoer van
ons vee gesloten is, waardoor weinig vee
gemarkt werd, en zelfs eenige aangevoerde
runderen in de veestallen bleven staan.
Op het Vreeburg waren in het geheel 38
runderen aanwezig.
Verscherping derboter-
w e t.
De veranderingen, dooi de Regeering
voorgesteld in de Boterwet (welk woord
nu tevens ter aanhaling der wet als of
ficieel wordt voorgeschreven), strekken in
de eerste plaats, om het bedrog beter te
bestrijden. Art. 2 al. 1 wenscht de Re-
geering nu aldus te lezen
„Het is verboden een surrogaat van bo
ter te leveren of het, hetzij in een' winkel
of op eenige andere openbare verkoopplaats,
hetzij bij het in het openbaar uitstallen,
rondvententer levering rondbrengen of be
zorgen van waren voorhanden te hebben, in
dien niet op de verpakking of bij gebre
ke daarvan op het surrogaat zelf het
woord „margarine" of, is het niet uit
oleo—'margarine bereid, het woord „surro
gaat" in duidelijke letters voorkomt en
daarenboven, indien het surrogaat in een
winkel of op eenige andere openbare
verkoopplaats voorhanden is, voor de be
zoekers, indien het bij het uitstallen van
waren in het openbaar voorhanden is,
voor het publiek duidelijk zichtbaar is,*
Door de bijvoeging der cursief gedruk
te woorden zal het bedrog beter kunnen
worden tegengegaan.
Om den ambtenaar beter te wapenen
bij het opsporen van overtredingen der
wet, wordt voorgesteld, het eerste lid van
artikel 5 te lezen als volgt
„De ambtenaren in artikel 3 bedoeld,
zijn bevoegd, monsters te nemen van boter
of daarop gelijkende waren, die geleverd
worden of, hetzij in een winkel of op
eenige andere openbare verkoopplaats, het
zij bij het in het openbaar uitstallen,
rondventen, ter levering rondbrengen of
bezorgen van waren voorhanden zijD. Zij
zijn bevoegddaartoe de middelen van ver
voer en alle voorwerpenwaarin waren
rondgeventter levering rondgebracht of
bezorgd worden, oi, hetzij in een winkel
ol op eenige andere openbare verkoop
plaats, hetzij bij uitstalling in het open
baar voorhanden zijn, te onderzoeken. De
bevoegdheid tot het nemen van monsters
bestaat niet, wanneer de op boter gelij
kende wsren als surrogaten van boter zijn
aangeduid op eene der in en krachtens ar
tikel 2 voorgeschreven wijzen."
Eindelijk wordt de openbaarmaking van
het vonnis of een uittreksel daarvan
biedend voorgeschreven.
ge-
als vurige kolen, terwijl hij haar aanhoorde
en zijne dunne lippen vertrokken zich tot
een batelijken lach, die hear bijna tot ver
twijfeling dreef. Maar zijne stem klonk even
vleiend en bedaard als zooeven, toen hii
zeideJ
„Acb, mijne lieve mevrouw, ik geloof, dat
ge wel anders zult spreken, wanneer'ik u
eerst eane kleine geschiedenis zal hebben
verteld. Ik heb bet in mjjne macht, u een
grooten dienst te bewijzen."
b?,b ?"erd'ensten niet noodig, Senor
Castillo, viel Inez hem hoogmoedig in de
rede, „ik wensch niets met u te doen te
hebben. Ik bezit rijkdom, schoonheid
twee dingen, die mij overal welkom doen
zijn; derhalve kan ik nwe diensten z, er
goed missen. Ik kan nn juist niet zeggen
dat mijn' naam met uwe glorie zou vergroo'
ten," eindigde zij met trotsch omgekrulde
lippen en met eene onbesohaamdheid, die zeer
beleedigend was.
Een woedend sissen ontwrong zich aan
zijDe lippen. Hij behcerschte zich evenwel
nog en antwoordde
„O, blijf bedaard, uitermate bedaard. Het
spaansche bloed van mevrouw behoudt de
overhand op haar verstand. Ga met mö
mede, opdat wij eens verstandig met elkan
der znllen kannen praten. Laat ons daaj-
in dat paviljoen gaan, daar zal niemand ons
lastig vallenik zal u een geheim onthullen.
Wanneer gij mij dan nog atwijst, om n van
dienst te zijn mij goed en wel. Alfro
Castillo zal zijn eigen weg gaan en geen
aanspraak moor auUn op
mevrouw Plympton."
En wanneer ik dien dienst van n aanneem,
wat is nw doel daar dan mede P"
„Wat zolt ge als belooning verwachten
waren de scherpe vragen van Inez.
Andermaal gleed er een sluw lachje over
het gelaat van den man en Inez beefde ang-
stig.
„Wanneer ik mevrouw zal bewezen heb
ben, dat zjj mijn' bijstand noodig heeft en
wanneer mijn plan gelokt, zooals ik alle grond
heb, om te gelooven, dat het gelukken zal,
'waarlijk, dan zou ik als dienaar volko
men mijn loon waard zijn. Hij zou natunr-
buit
zijn
de
lijk verwachten, dat hij, van den
rechtmatig deel kreeg."
Inez fronste het voorhoofd en trok
wenkbrauwen ongeduldig in de hoogte.
„Gij zijt zeer geheimzinnig!" riep zij
opgewonden nit. „Ha!" en zij zag hem bijna
ontsteld aan, terwijl baar een licht scheen
op te gaan. „Meent ge, waarlijk gij kunt
niet meenen dat
Zij bleef bijna ademloos staan, zij kuchte
van opgewondenheid. Haar toon drnkte eene
haast uit, die bewees, dat haar plotseling eene
zeer aangename gedachto was ingevallen.
„Ga met mij mede naar het paviljoen,"
herhaalde hij. „Ik zal u mijne levensge
schiedenis vertellen en dan moogt gij zelve
beoordeelen, of het werkelijk de moeite
waard geweest is, dat Alfro Castillo u in
Amerika is komen opzoeken."
Het was duidelijk merkbaar, dat hij zich
alleen met de grootste moeite beheerschte,
want zijn gelaat wa» lijkbleek en zijn gan-
sche lichaam sidderde van onderdrukte opge
wondenheid.
Inez maakte geen verdere bedenkingen.
Zij liet zich door hem naar het kleine zo
merhuisje voeren en haar gelaat was hoog
gekleurd van triomf en verwachting. Zij
was op dat oogenblik schooner dan ooit.
Zij bleven, in eeu ernstig onderhond ver
diept, langer dan een uur bij elkander in
het zomerhuisje. Senor Castilio sprak bijna
onafgebroken door, op itfehten, voorzichtigen,
Joon Inez viel hem van tijd tot tijd haastig
iD de rede om eens eene vraag te doen en
oonnklu|jn Uwh»,.. «[j luid wu vroolgk ie
lacbeil, w UT» t seij luul lot» gehoord, wat baar
zoer aangenaam was.
Toen zij eindelijk het zomerhuisje verlia-
ten heerschte er tussohen hen beiden een
zeer vertrouwelijken toon - een vertronwlgk-
Onder den tram geraakt.
Te DORDRECHT haalden eenige jon
gens kattekwaad uit bij een winkelier en
stoven in allerijl uit elkaar, toen bij zich
vertoonde. In zijne overhaaste vlucht zag
de 11-jarige Dirk van den Berg den tram
niet aankomen, hij geraakte er onder en
werd eenige meters meegesleurd. Opgeno
men, bleek de knaap ernstig gekwetst, zoo
dat zijne overbrenging naar het ziekenhuis
noodzakelijk was. O. a. is zijn linkerarm
bij den schouder gebroken en zal dit li
chaamsdeel vermoedelijk afgezet moeten
worden.
Met den stoomtram te GR-
MERT is aangebracht eene vrouw, die van
den tram stapte vóér deze geheel stil stond,
met het ongelukkig gevolg, dat ze werd
gegrepen en zoodanig lusschen de wielen
beklemd geraakte, dat meer dan Ya uur
noodig was om haar te kunnen verlossen
uit haren bachtlijken toestand, wat einde
lijk gelukte dooreen stuk uit den bodem
van een der wagens te zagen.
Bij hare bevrijding bleek, dat het rech
ter voetgewricht aan den enkel, geheel
vaneengescheurd was, zoodat de beenderen
naar buiten staken terwijl ook de lin
kervoet vrij ernstig was gekneusd. Geluk
kig kon onmiddellijk geneeskundige hulp
worden verleend door den heer dr. Kuiper
aldaar, die juist ter plaatse was.
Ongeregeldheden te STAP
HORST.
Een bewoner van Staphorst had
niettegenstaande het verbod van veeuit
voer, 9 stuks vee uit zijne weide over de
Duitsche grens gebracht. Dit was uitge
komen en op last van den burgemeester
werd het vee teruggehaald en zou het iu
het openbaar verkocht worden. De boeren
hadden reeds vooruit hunne ontevredenheid
hierover te kennen gegeven, zoodat een
8tal maréchaussees en vier veldwachters
aanwezig waren.
Reeds voor den aanvang van den ver
koop moest er ruimte gemaakt worden,
waarbij eenige personen onder den voet
geraakten, ook tijdens den verkoop was
het erg rumoerig; de eigenaar kocht zijn
vee, dat op eene waarde van ruim f 1000
geschat was, voor f 154 terug.
De burgemeester moest onder geleide
der politie huiswaarts keeren en toen la
ter de marechaussees het dorp inreden,
ontstond er een formeel gevecht, waarbij
de boeren met plankeD, latten, enz. sloe
gen. Een der marechaussees werd licht
gewond, van de Staphorster boeren zijn
er minstens twee gewond.
's Avonds was het nog wei erg rumoe
rig, doch tot een treffen kwam het niet meer.
beid, die op g-«enscb?r1ijke belangen
en
goede kameraadschap wees en inez Golding
droeg het hoold omhoog met een trots, alsof
Se JJ. toen
weder aannam en haar naar bereiken
liet, „wanneer gij dat v°rl J0) wa, ge
kunt, kunt gij van mij
wilt en ik zal hot u met weigeren.
„Ach, mevrouw, wat ik wil? Dat kan
wel eens te veel beteekenen," zeide de man,
terwijl hij zich voorover boog en met vor-
schende oogen in het verhitte gelaat aan
zijne zijde keek.
„Ja, ja!" antwoordde zij, nog meer blo
zend, „ik bedoel ook, alles wat verstandig
is."
„En wie zal daar rechter over zijn
vroeg hij lachend.
„Laat ons nu deze vraag laten rusten,"
antwoordde Inez hoogmoedig. „Gij kunt er
verzekerd van zijn, dat wanneer het n
gelukt, wat gij gaat ondernemen dat ik
u schitterend zal beloonen."
„Maar wanneer bet mij mislukt P" vroeg
hij spottend. „Doch gij zijt bet met mij
eens, daarvoor bestaat niet de minste
vrees. Maar wanneer er eens zooiets
ondenkbaars gebeuren kon, dat mijne plan
nen in de war stuurt, zoudt ge ook dan nog
eenige dankbaarheid voor mij gevoelen
„Dat weet ik niet," antwoordde de dame
koud. „Ik geef u het geld, dat gij voorde
voorbereidende maatregelen noodig hebtgij
offert er uwen tijd en uwe moeite aan op, dan
geloot ik, als het zaakje mislukt, dat wij el
kander niets meer schuldig zijn."
„Maar gij zijt zoo rijk, terwijl ik nauwe
lijks iets beb om van te leven," smeekte de
man op klagenden toon.
„Ik bon mijzelve bewust, dat ik u mijn'
tegenwoordigen welstand niet te danken heb,"
antwoordde Inez levendig en met eene uit
drukking van bitteren spot in de oogen.
Öonor Oantillo kromp Inoon, u'tnof hg
een' slag ïv* liot aango/.ioht had gokrogon on
andermaal klonk oon aiusend. geluid van tna-
schen zijne tanden, terwijl zijne oogen vijan
dig gloeiden.
9Mevrouw moet een weinig eorgvaldiger
hare woorden kiezen,mompelde hij waar-
echawend.
Zij lachte hem uit en wierp het hoofd met
eene hoogmoedige beweging in den nek.
Ja, ia," zeide zij. »er *3" waarbeden,
11 Xunn nm aan fa
bem staan.
„Gelooft ge, dat ik u
die niet altijd aangenaam zijn om aan te
I hooren.
„Neem je in
Zij trad hem
acht 1" fluisterde hij.
in den weg en bleef voor
vrees I" riep zjj uit
met eenen blik en eene houding, die hem on
willekeurig ontzag inboezemden.
„Ik ken geeu vrees voor een meusebelijk
wezenen wanneer gij denkt, dat ik alles
doen zal, wat ge van mij zult eischeD, dan
bedriegt gij u ten eenenmale. Zonder hetgeen
ge mij daar in 't geheim verteld hebt, zou
ik geen enkel woord meer met u hebben
willen wisselen. Gelooft ge dan, dat men zoo
vlug het verleden vergeet? Maar nu bebt gij
mijne eergierigheid opgewekt en men doet
veel, terwille van roem en macht Alfro, wan
neer gij volbrengt wat gij mij beloofd hebt,
zal ik groote dingen voor u doen wanneer
het n echter niet gelukt
Zij voleindde den zin niet, maar hare oogen
spraken duidelijk en voor hem zeer goed
verstaanbaar de rest nit.
„Zeer goed," antwoordde hij knorrig; „ik
zal mijn best doen, die groote dingen te
verdienen. Er is geen mogelijkheid, dat de
zaak mislukken kan. Laat ons dan tenmin
ste den schijn van vriendschap zoolang be
waren, totdat ik u den schat in handen ge
legd beb."
„Zeer goed", zeide Inez na eene korte
poos nadenken en haren toon dempend „mo
ge het zoo zijn.®
Zij keerden beiden naar de veranda terog,
waar zij in een afgelegen hoekje hun ge
sprek voortzetten. Toen de schoone wedu
we eindelijk opstond, om zioh terug te trek
ken, werd door vele gasten bemerkt, dat
Öenor Oantilto haar tot aan huro
vertrekken begoleiddo on daar hartelijk af-
aeheid van haar nam.
De toeschouwers wierpen elkander bg het
zien daarvan vragende blikken toe.
Den volgenden dag on ook daarna, was
do Spanjaard bij elke gelegenheid haar
begeleider.
Het was hem gelakt aan tafel eene plaats
vlak tegenover haar te krijgen, waar hij
«ioh zoor aangenaam on voorkomend ge-
droog, aoodat Inez langzamerhand haro
terughoudendheid begon af te leggen.
Sanor Castillo ging uiterst geschikt en
tactvol te werk en kwam langzamerhand hoe
langer hoe verder, hij ging geregeld op
vaste uren met haar uit wandelen, bege
leidde haar dan 't zij hier of daar
heen, zoodat het publiek reeds eene ver
loving en een spoedig huwelijk tusschen hen
profeteerde.
"Waarom niet? Het was duidelijk, dat
beiden geboren Spanjaarden waren, ofschoon
men van de afkomst van Mrs. Plympton in
't geheel niets al wistdus het scbeen bijna
de meest natuurlijke zaak van de wereld,
dat zij zich tot elkander aangetrokken ge
voelden.
Zeker, de man was veel ouder, dan de
mooie weduwe, maar hij zag er nog zeer
goed nit en scheen krachtiger en flinker,
dan vele jonge mannen.
Bovendien was mevronws eerste echtge
noot ook oud genoeg geweest, dat hij ge
makkelijk haar vader bad kannen zijn, en
het was bekend, dat zjj eene grootere voor
liefde voor oude, dan voor jonge mannen
had.
Zij zon in ieder geval eene zeer sehitte-
rende partij voor den Senor geweest zijn,
ofschoon niemand iets naders omtrent zijne
positie wist, hield men hem algemeen voor
een spaanschen edelman, die incognito
reisde.
Maar de rijkdom van Mrs. Plympton was
eene bewezen zaak. Iedereen wist, dat haar
echtgenoot een ongehoord groot vermogen
had nagelaten, waarover zij gedurende de
minderjarigheid van baren zoon de vrije be
schikking had.
Men bad natuurlijk ook ontdekt, dat zij go-
durondo haro konnismuking mot senor Castillo
or immer schooner begon uit te zien. Huro
wangen waren levendiger gekleurd, hare
donkere oogen lichtten in heldoren clans
om hare lippen speelde dikwerf een vrool
ein?eewahs"" °,r:h„?-Ud.in d.° "^P'aats ten
buitenplaats n h»«
Senor Castillo av Hudson verdween
vi castilio eveneens en de romnnti
sobe episode werd door het pnbfiek
i! z°oals zoovele anderen,
jachtmakers op groote
het evenwel zeer te spijten, dat zij vertrok,
want bet was die heer en niet onaangenaam ge
weest, Inez, en haar vermogen vooral, in te
palmen.
Ja, het zoogenaamde romannetje was spoe
dig door allen vergeten, de hoofdpersonen
evenwel uitgenomen, die spoedig genoeg,
onder andere hoogst romantische omstandig
heden elkander zouden weerzien.
HOOFDSTUK XXVII.
Op denzelfden dag, dat Inez met Castillo
hunne samenkomst hadden in het zomerhuis
je, viel er iets voor, dat bestemd was om
op de toekomst van Mrs. Balph Piympton
onze heldin Rnth grooten invloed nit
te oefenen.
Ofschoon het drokke seizoen reeds lang
voorbij was, moest zii voor eene gewichtige
aangelegenheid naar New-York.
Ruth wilde Hope niet langer onder de
hoede van anderen laten, dan strikt nood
zakelijk was zij nam den eersten trein in den
moigen, hoopte hare inkoopen binnen enkele
oogcnblikken te kunnen doen, om zoodoen
de nog denzelfden avond naar huis te kun
nen terugkeeren. Gewoonlijk had zij haar
tijd zoo noodig, dat zij een' nacht moest
overblijven, maar dan bleef de kleine bij de
goede Mrs. Barwston.
De trein was reeds vlak bij New-York,
toen hjj voor een kruispunt plotseling staan
bleef, daar dit, om ongelnkken te voorko
men, voorgeschreven was. In betzelfde oo
genblik, dat de trein zich weer in beweging
zette, zag Ruth, die dicht bij het venster
zat, een armoedig gekleeden knaap voor
waarts springen, om de loopplank te berei-
?r.7an.^eu waf?en, waarin zij zat-
Hij mistte evenwel zijn doel, on viel acb-
eroyer, een lniden kreet van Bmart slakende,
terwijl de trein verder reed.
Rnth sprong op, door eon naamloozcn angst
gedreven, zij sloeg hare handen voor het
de
vermogens
verge-
Enkelcn
scheen
bare
gelaat, daar ei) niot minder geloofde of
trein was over den jongen heengereden.
Zi) greep haaBtig naar den noodrem boven
haar hoofd en trok er nit alle mucht aan,
Eoodafc de trein oogenblikkelijk weer stilstond.
WOKDT VERVOLGD,
