B st mogelijk, mijnheer.
Hoe meent ge dat?
Ik ben een vondeling.
Een vrouwel ij ke huzaar.
In Békès, Hongarije, is op 74-jarigen
leeftijd de vroegere majoor der H o-
n o e d, Eduard Malta, overleden. Niet
hij zelf is zoo merkwaardig, maar wel
zijn in 1883 in Kaïro overleden vrouw
Julie Banyay, wier levensloop wel eeni
ge overeenkomst had met die van
Madame-Sans-Gêne, nl. de
werkelijke Julie B&nyay, de weduwe
van een advocaat Sarosi, trad als 24-
jarige vrouw, in
mannenkleederen en
onder den naam van haar gestorven
echtgenoot in de 27e Honoed-bataljon
te Grosswardein in dienst, waar haar
latere echtgenoot, Malta, le luitenant
was. Zij werd weldra bevorderd tot
sergeant-majoor; zij kreeg haar eerste
wonde in den slag bij Piski, waar een
tnur-teekenaarster De Da>tiche geZil,t te Tokl° heef(' ,D
been kwetste. Bij Karlsburg nam zij
een Ooatenrijkschen spion gevangen,
die haar een wonde toebracht met een
dolk. Hiervoor werd zij door generaal
Stein tot luitenant bevorderd.
Jnlie Banyay maakte den geheelen
vrijheidsoorlog mee, werd meer dan
een dozijn keeren gewond, deed voor
treffelijke diensten als verkenner en
werd ten slotte als eerste luitenant
met een politieke zending naar Turkije
afgevaardigd, Van hier kwam zij met
brochures van Kossuth in het jaar 1850
terug, later in 1852 kwam ze zelfs in
haar vaderstad Vizakua, zonder herkend
te worden. In het jaar 1853 huwde zij
Malta, die na den dood zijner vrouw,
1883, uit Kaïro naar Hongarije terug,
keerde, waar hij dezer dagen overleed.
—Voor do rechtbank te
Rome.
De Romeinsche gezworenen hebben
het jaar 1896 besloten met een aantal
vrijspraken, die onder de toeschouwers
stormachtigen bijval verwerven, maar
nadenkenden menschen net hoofd doen
schudden. Het gold hier een jongen
man, Benvenuto genaamd, uit hoogst
fatsoenlijke familie, die den 27en Juni
van dit jaar zijn zuster doodgeschoten
en haar minnaar g6wond had. Deze
zuster, Ines genaamd, onderhield betrek
kingen met een apotheker, dien zij dik
wijls in het ouderlijk huis ontving en
dien zij als haar verloofde beschouwde,
ofschoon de jonge man zich nooit te
genover de familie Benvenuto had ver
klaard. De moeder van Benvenuto was
gestorven en zoo had Ines bij haar sa
menkomsten met haar geliefde geen an
dere «eeredame" dan het dienstmeisje,
dat er natuurlijk niet altijd bij tegen
woordig was. Dit maakte een tante
van het meisje bezorgd, die er met den
broeder over sprak, en de bloeder be
sloot nu een „eerbaar" einde te maken
aan deze verhouding. Hij liet zich in
lichten door het dienstmeisje omtrent
de samenkomsten der jongelieden en
wilde dan aan den jongen apotheker
het ultimatum stellen voor altijd heen
te gaan, of zich met zijn zuster te ver
loven en haar te trouwen. Voor alle
zekerheid nam hij echter een revolver
mee, als de apotheker wat weerspannig
mocht wezen. Aan zijn vader vertelde
hij niets.
Toen hij nu in de kamer ging, waar
zijn zuster met haar geliefde zat, zag
hij dezen elkaar kussen en daardoor
werd hij zoo woedend, dat hij dadelijk
op zijn zuster schoot en daarna op
haar beminde. De zuster viel dadelijk
doodelijk gewond neer, de apotheker
wierp zich voor den jongen man op de
knieën en smeekte om vergiffenis. De
broeder van Ines diende hem nog eenige
slagen met den revolver op het hoofd
toe, liet z(jne zuster in een bloedplas
bewegingloos liggen en ging zich aan
melden bij den naasten politiepost.
Het vertrouwen van den moordenaar,
dat hij de straf wel zou ontlobpen, is
niet beschaamdde jury nam aan, dat
hij in een oogenblik van ontoerekenbare
woede had gehandeld en sprak hem vrij.
Niet eens werd hij veroordeeld wegens
het dragen van verboden wapens; on
der het gejuich der toeschouwers werd
hij op vrije voeten gesteld. Zoo is ge
schied op den 30 December van het
jaar 1896 in de Eeuwige Stad.
Binnenkort zal in B e 1-
gië een gedenkteeken worden opgericht
kwaal gestorven. In haar testament heeft gewijd aan de nagedachtenis der Fran-
man, die tot heden vrij hard tobben
moest om (zijne vrouw en zijn zeven
kinderen te ondei houden. De vrouw
zat tot !nogtoe. met een 'groentekraam
pje op de centrale markt te Marseille,
en taan het daar bekend werd, welk
een enorme som door de familie Bois-
sière was gewonnen, vierde de geheele
markt luidruchtig feest.
Boissière zelf was juist aan het werk
bij een cominissionnair in fruit, wien
hij 17 jaar lang diende, toen hij het
heuglijke nieuws vernam. Hij legde er da
delijk het bijltje bij neer en besloot,hoewel
het Woensdag was, onmiddellijk Maan
dag te gaan houden. Aan een journa
list, die hem interviewde, verklaarde
hij met een bewonderenswaardige kalm
te:
„Het lot is mij altijd gunstig geweest
en het is mij heihaaldelijk overkomen,
dat ik in loterijen zeer gelukkig was.
Eenige jaren geleden had ik met een
tiental kameraden een Panamalot ge
kocht. Daar ons nummer niet uitge
komen was, besloten wij het te ver-
koopen, waaraan wij heel verkeerd de
den, want bij de volgende trekking
kwam de obligatie, die het eigendom
was geworden van den wisselagent
Montel, met den hoogsten prijs van een
half millioen francs uit. Ditmaal is het
echter anders geloopen, en u ziet het,
ik heb er volkomen vrede mee 1" Bois
sière is van plan, om een heel kalm
renteniersleventje te gaan leiden. Hij
kan nu 's morgens, wanneer zijn vroe
gere collega's voor dag en voor dauw
naar de markt gaan, zich nog eens
heerlijk omdraaien, en dit schijnt hij
als een buitengewone luxe te beschou
wen. Wanneer hij vroeg opstaat, dan
is het alleen nog maar om een partij
tje te gaan visschen. Den kinderen
zal hij eene goede opvoeding geven en
wat hem zelf en zijne vrouw betreft, zij
geven een groot afscheidsfeest aaD vrien
den en kennissen van de markt, en dan
gaan ze 't er eens op hun gemak van
nemen
Burgerlijke Stand.
Gem. <iC!IAGEItT.
Gem. Warnienhufzen.
Diefstal van tanden.
Te Berlijn is een jonge man tot 6
maanden gevangenisstraf veroordeeld
wegens diefstal van 1600.... tanden. Hij
was bediende bij een tandarts en had
uit diens voorraad van valsche tanden
allengs een groot aantal ontvreemd en
j ten eigen bate verkocht.
Het werd in 1832 na de overgaaf van
de Citadel van Antwerpen geopperd
door een regent De Bock en met geest
drift ontvangen. Maar België had toen
aan andere zaken te denken en de
Fransche soldaten raakten in het ver
geetboek. Twee jaar geieden werd het
opnieuw opgevat.
Men wilde het monument te Ant
werpen plaatsen, doch de Gemeenteraad
der Vlaamsche stad wilde het niet heb
ben. De keuze viel toen op Doornik,
waar de troepen van generaal Gérard
de eerste rust hadden in België. De
Raad van deze stad verklaarde zich
met algemeens stemmen bereid om dit
geschiedkundig gedenkteeken te aan
vaarden. Rbld.
Een meevallertje.
De hoofdprijs van 500000 francs is
bij de laatste trekkking der Panama-
uitloting ten deel gevallen aan zekeren
Ferdinand Boissière te Marseille, een
behangselpapier bekleedt. Geheel wit zou f slaagde ciricaturen san hare onderwijzers
trouwens weer nadeelig zijn voor de oogtn. ea van de dienstboden aan het Daleis te
Depestin Britse h-I n d i
De Opperste Gezondheidsraad te Con-
stantinopel heeft, op voorstel van den ver
tegenwoordiger van Oost-jnrijk-Hongarije,
besloten, de bedevaarten uit Britsch-Indië
naar Mekka dit jaar te verbieden, wegens
het gevaar van overbrenging
der pest. De veitegenwoordigtr van
Turkije verzette zich hevig tegen dat be
sluit, als inbreuk makende op een voor
schrift van den Muzelmmschen godsdienst.
Ook Rusland neemt reeds zijne maatre
gelen tegen de mogelijke overbrenging der
builenpest nasr zijn gebiedhet heeft
besloten eene bijzondere commissie in te
stellen, ten eiude, onder leiding van den
chef van het departement voor bjgiëne
dr. Rogozin, voor de noodige voorbehoeds-
maatregelen te zorgen.
Trekvogels.
Dat de trekvogels, die jaar in, jaar nit
van de konde streken mar de warme, en
omgekeerd verhuizen, hau doel niet alle
bereiken, maar velen een tragischen dood
sterveD, bewijst een mededee'.ing in de
Meraner Zeitung. Die conrant meldt, dst
duizenden vogels als zij langs de Alpen
trekken, vooral in Tirol en Italië, worden
gevangen en verkocht. Zoo hebben onlangs
drie jagers in den pas van Montegrade,
door welken de trek vaak plaats heeft, op
één dag 300 kilo zwaluwen in netten ge
vangen, die te Genua als lekkernijen wer
den verkocht.
Gered en gevangen.
Het was tien uur in den avond; reeds
begonnen de straten van Weeuen wat een
zamer te worden, toen was er een man,
die beproefde om zich van de Ferdinands-
brng in de Donau te werpen. Maar er
liep gelukkig juist een soldaat voorbij en
die hield er niet van znlke tooneeltjes te
zien. Hij greep hem bij den kraag en tracht
te het ongelakkig opzet te verhinderen.
Intusschen, dat ging niet zoo gemakke
lijk. Een ooggetuige althans verhaalt
Het was akelig om aan te zieD, met welk
een hartstochtelijke woede de zelfmoord-
candidaat, een groate, magere man met
een kleinen knevel in het bleeke ge'aat legen
zijn reddtr te keer ging. Met ren geheim-
zinuige macht scheen de waltrvlakte hem
aan te trekken, en de wakkere zoon van
Mars moost al zijn kracht inspinnen om
den man van de borstwering der brug af
te houdeD. Hij trok hem met zich naar
de Praterstraat, maar moest steeds op zijne
hoede zijn tegen zijne pogingen om weer
te vluchter. Toen de man zich weer los
rukte en de soldaat hem eerst te pikken
kreeg bij de brugleuning, verloor onze mi
litair het geduld, hij trok den sabel en
dreigde den man neer te steken, als hij
nog eenmaal beproefde om zich te ver
drinken. Men zon hasst willen denken,
dat het een zelfmoordenaar nu zoo tamelijk
onverschillig was, of hij werd doodgestoken,
of dat hij verdronk, imar dat scheen wel
uitt zoo, want de man, dia niet bang wis
Voor doodsgevaar, vreesde den blanken sabel
en ging geduldig mee naar het politie
bureau, waarheen ziju beschermer hem
bracht.
DarmsUdt. Zij gi»t in Rusland voort, haar
liefste knust uit te oefenen ten koste van
hoogwaardigheidsbekleders tan het hof.
Ds Tsasr, d:e veel opheeft met de pikan
te schetsen zijner gemalin, had dikwijls
zijn verlangen uitgedrukt, om ook door
haar als cancalnnr te worden nitgeteekend.
De Tsintsa, die lasg weigerde,
voldeed eindelijk aan zijn verlaDgen. In
enkele minuten vervaardigde zij epne teeke-
ning, waarjp reen den Keizer ziet, plechtig,
bekleed met den hermelijnen mantel, maar
met een kinderlijk uiterlijk, ondanks zijn
baard en gezeten op een tabouret. Hij is
omringd door een kring van verwanten,
groothertogen en groothertoginnen, die alleD
een kopje, een lepel, enz. in de hand heb
ben cm hem te laten eten of drinken of
te laten snoepen van confituren, enz. Maar
de kleine Keizer wil van niets weten en
stoot allen weg Deze ironische teekening,
die vrij nauwkeurig de kleine intriges aan
geeft, in de Keizerlijke omgeving, vermaak
te den Tsaar zeer.
Van millionnair tot arm-
huismanneke.
In Müachen is een man gestorven,
wien men niet in de wieg had voorspeld,
dat hij in een armhnis zon sterven. Het
was de voormalige groothandelaar Otto
L., een in de jaren tnsschen 1870 en
1880 bekende, bijD» beroemde persoonlijk
heid in Beieren's hoofdstad. Hij had van
zijn ouders, die uitgebreide betrekkingen
onderhielden met een Florentijnach koop
manshuis, een enorm vermogen geërfd en
hij beheerde later de zaak zelf en breidde
haar nit. Op een reis voor zaken naar
Italië was hij met een arm meisje uit
Napels getrouwd en hij had zijne jonge
vrouw spoedig daarop in zijn groot oud
huis in München gevoerd. Maar zijne vrouw
werd den man, die haar tot zich opgehe
ven had uit de laagste heffe van het
Napolitaansche volk, ontrouw, zij vluchtte
met een muzikant nit Oostenrijk, na de
kas van haar man geheel geleegd te heb
ben. Waarheen beiden gegaan waren,
bleef lang onbekend. De toen nog jonge
man, die de algemoene achting genoot,
was tot in het diepst van zijn hart ge
troffen. Hij zocht nog eerst naar zijne
vronw, maar liet dat weldra na en wierp
zich in de vermaken der groote stad. En
als zoovele anderen ging hij te gronde
in dit groole-stadsleven. Na eenige jaren
verkocht hij zijn zaak en ging naar Pa
rijs. Het toeval wilde, dat hij in een
café-chantant zijne vrouw terugzag als
zangeres. De altijd nog schoone vrouw
wist weer macht over hem te erlangen en
de arme man bracht het nog al tamelijk
groot overblijfsel van zijn vermogen met
haar door. Men hoorde langen tijd niets
meer van hem, tot hij eens door de
Fwnsche overheid het land werd uitge
wezen en Daar Beieren gebracht. Hij was
een bedrieger geworden en hid eenige
maanden in de gevangenis doorgebracht.
In München bleek het, dat de man doc-
delijk zwak was. Hij werd opgenomen in
het armhuis en dezer dagen nit zijn lijden
verlost.
ren, dat de aanval niet uitgelokt was en
verlangen, dat de gezant zal worden terug
geroepen. Hel blad Nichni-Nichni zegt, dat
men zich aan het ministerie van buiten-
tandsche zaken met het incident bezig
houdt.
Best mogelijk.
Rechter. Is getuige familie van be-
De weldadige bedelaar.
Een Fransche journalist vrrtelt het vol
gende gesprek, dat hij zalf heeft afgeluis
terd. Een bedelaar wendde zich tot een
voorbijganger, van wieu hij wist, dat hij
rijk w;s, met de woorden «Geeft u mij
als 't u blieft, ICO sous (een frank of
een halven gulden)„Gaarne," luidde
het antwoord, en het geld werd nem ge
geven. De arme zeide daarop „Goed,"
stak het geld in zijn zak en ging door.
De rijke mompelde bij zich zelf«dat is
een merkwaardig man 1" en liep den arme
Het volgende
een eigenaardig licht op
daarop Da: „Als 't je blieft, vriendje,
een enkel woord 1" „U verlangt mij te
spreken «Ja, alleen uit nieuwsgie
righeid. Ik gat je het geld, waarom
je mij vroegt, je stak het eebter bij je,
zonder een woord van dank. Niet, dat
ik daarvoor gevoelig ben, of dat ik berouw
heb het geld te hebben gegeven, maar
«O, als 't je belieft, als u wilt, geef
ik het terug 1 «Neen, neen, volstrekt
niet, maar ik zou gaarne weten, waarom
je mij niet bedankt, of ja daarvoor bijzon
dere redenen hebt«Geenszinsik
ben van mture beleefd en zou n ook
gaarne hebben bedankt, als u mij een
dienst had bewezen....'- «O, je ge
looft dus, dat ik je geen dienst
„Neen, zeker niet, ten minste niet
znlk een, als ik u straks bewees. In elk
geval zijn we nu quitte en geen van ons
is den ander dank schuldig." „Zon je
mij dat willen verklaren r" «Niets ge
makkelijker dan dathet is waar, ik moet
bekennen, dat ik zonder a vandaag mis
schien niet te eten zon hebben gehad
#A.ls ik n verzoeken mag, bet maakt
me gelukkig, dat ik «Ziet u,
zonder mij zondt u geen gelegenheid heb
ben gehad om weldadig te zijn. Zonder
de armen zon een der verhevenste deug
den niet bestaan op de wereld de welda
digheid. Het is dos duidelijk, dat een
®»n met een edel gemoed ons niet minder
noodig heeft, als wij hem. En, wel bekekeD,
zoudt n eerder reden gehad hebben mij te
bedankenMaar neemt u mij niet
kwalijk, dat ik mij niet langer kan op
houdenhet is mijn etenstijd en ik heb
haar
schnldigde
G e t n i g e.
Rechter.
Getuige.
electriciteit, maar
ger als een wolf. Tot weerziens
De Tsaritsa als carica- Duitsehers inJapan.
De Russische keizerin moet, naar het een rijtuig g'z-ten, een Japansch student
schijn», een merkwaardig talent bezitten met een karwats in het gezicht geslagen,
voor het teekenen van caricatoren. Sedert Over het geval wordt veel drukleje-
jeugd reeds maakte zij zter goed ge- J maakt in de ïulaudsche bladen, die bewe-
f e i t werpt
de rechtspraak
in Australië. Twee kleine jongens, vier
en zes jaar oud, die op straat hadden ge
vochten, werden tot zes gulden boete elk
veroordeeld. Daar de onders van de kin
deren het geld niet konden betalen, gin
gen de jongens in de gevangenis, waar
zij met de gebruikelijke wdkomstgroet van
vijf tot 25 stoksligen werden ortvangeu.
Toen erbarmden de gevangenisbewaar
ders zich over de kereltjes, zij brachten
onder elkander het geld bijeen en de mis
dadigers werden ontslagen.
Geen
lichtgas.
Het dooden met behulp van electrici
teit bevalt der Amerikaausche regeering
niet langerhet levert niet genoeg voor-
deelen op boven de galg. Zij heeft daar
om een commissie benoemd om een hu
maner en practischer methode te zoeken.
De commissie heeft een jaar laug gezocht
en ten slotte besloten, de verstikking door
lichtgas aan te bevelen. Wel zal de dood
daarbij niet plotseling zijn, maar de ver
oordeelden slapen zacht en zonder pijn voer
altijd in. Door hen in hnn' slaap gas te
laten inademen, kan men voor hen zelfs
het oogenblik van hunne terechtstelling ver
borgen houden.
Een verkochte lijkum.
Een bankier te Bomberg vermaakte zijn
geheele nalatenschap aan zijn procuratie
houder en bep-alde tevens, dat zijn lijk
moest worden verbrand en de aech in een
urn op het kantoor moost worden bewaard.
Nadat dit geschied was, bleek de boedel
meer scholden dan baten te bevatten. De
nalatenschap werd daarom failliet verklaard
en geveild. Daarbij ook de urn met asch,
die 15 mark opbracht
In het afgeloopen jaar
hebben in Linden 105 personen bij bran
den het leven verloren, dos gemiddeld 2
in de w. ek. Sedert 1885 is het aantal
dan verdubbeld.
meer
Moderne verklaring.
Hoe noemt men een kind,
nooit liegt
Een enfant terrible 1
dat
Zitbankjes op de beurs.
Op de Parijsche beurs zijn twintig zit
bankjes tegen de pilaren aan, precies twin
tig. Ieder jaar worden die bankjes bij op
bod verhuurd. Verleden jaar waren zjj in
gezet voor 150 francs per stnk en bereikten
ze!is den prijs van 920 frs. Dit jaar is de splinter van een granaat haar aan het
ziak ved beter gegaan. Een bankje is ver-1
huurd voor 1200 francs en het laatste werd
zelfs opgedreven tot 2000.
Een mooie erfenis.
Binnenkort zullen verschillendeEngelscha
gerechtshoren zich hebben bezig te hou
den met den eisch, door een' mijnwerker
ingesteld, om in het bezit te komen van
een erfenis van 9 millioen pond sterling
of 108 millioen gulden. De eisch betreft
de zoogenoemde Dtyrana-gofdereu, waar
van de rente 1 3,600.000 bedraagt, welke
een kapitaal vertegenwoordigen van 6 mil
lioen pond sterling of f 72.000.000. Bo
vendien zon de eischer eigenaar worden
van een som van 8 millioen pond of
f 86,000,000, thans in de kanselarij be
rustende.
De eischer is een eenvoudige mijnwer
ker te Cefn in Wales, Nathoniël Richard
Thomas genaamdzijn stiefbroeder, Da-
vid Meredith meent ook nu te kunnen
erven. Er zullen, nair het schijnt, hoogst
gewichtige fimiliegeschitdeDissen aan het
licht komen.
Al de eigendommen liggen in Zuid-
W»le9 en omvatten vooreerst de Maesg-
wirness—Hall goederen, thans in bezit van
den heer Williams, en verder goederen
bij Swansea, in bezit van den heer Da-
vies.
Inhet winterkwartier van
Barnum's circus en menagerie te Bridge-
port in Conuecticut is Vrijdag een brand
.uitgebroken, waardoor de gebouwen voor
een detl werden vernield. De wilde dieren
maakten in hau'angst een verschrikkelijk
geweld. De kooien met leeuwen en tjj-
gers werden in veiligheid gebracht, maar
vier olifanten braken los en stortten zich
op de menigtp, die in alle richtingen uit
eenstoof. De kolossen renden de straat
op, tegen een tramwagen aan, die uit de
rails gewoipen en tot splinters verbrijzeld
werd. In het patk buiten de stad vielen
de olifanten berende op den grond en
werden toen vastgemaakt.
Te Namen hebben debe-
zoekers der Opera de vorige week hartelijk
gelachen. Etsn der zangers viel niet op zijn
tijd in en toen stond de kapelmeester toor
nig op en begon zelf de partij te zingen.
De zanger liet zich niet van zijn stnk
brengen, maar trad naar voren en
sloeg de maat 1
Het testament eener Pa
rijsche dame.
Een groot aantal Patijzcnaars zijn be
dacht in het testament eener rijke dame,
Mme Brassenx, die een fraai huis in de
rue Rodier bewoonde. De oude vrouw nam
liet leven van de vroolijksle zijde op, of
schoon zij aan een pijnlijke kwaal leed.
Zij omringde zich met jonge, levenslus
tige menschenals dienstboden hield zij
vijf mooie meisjes, die steeds in bekoorlij
ke toiletten gekleed gingen, en elke week
gaf zij een groot ba), waarop zij ieder in
viteerde die in haar smaak viel. Te oud
om zelve te dansen, genoot zij van het
toekijken, en aan het souper moesten de
gasten vioolijke mopjes vertellen. Saaie en
a' ijve lui kon zij niet uitstaan.
De manier, waarop zij kennis aauknoop-
te met hare gasten, was zeer eenvondig.
Bijv. op een keer, dat zij in een omnibus
za», werd haar een «overstapje" aangereikt
door een meisje, un petit trotlin het vroc-
lijke gezicht van het jonge ding beviel
haar, zij maakte een praatje, en noodigde
haar nit, om haar ta komen bezoeken. Se
dert was het meisje een van de habiluées
van de wekelijksche bals.
Ondanks al haar levenslust is de 70-
jarige viouw eindelijk san haar slepende
zij, om alle reclames te voorkomen, een sche soldaten, die voor de onafhanke-
paar honderdduizend francs san de weini- lijkheid van onze zuidelijke naburen
ge verre bloedverwanten die zij had, nage- hun leven hebben gelaten. Het denk-
lateD, en van de rest van haar vermogen, beeld van dit monument is reeds oud.
Ingeschreven van 9 12 Jan. 1897.
Geboren, Ondertrouwd en Getrouwd
Geene.
Overleden Levenloos aangegeven kind
van het vrouwelijk geslacht van Cor-
nelis Veldman en Maria Hermans.
Gem, Zïjpe.
Ingeschreven van 81 Dec. 1896 tot 8
Januari 1897-
GeborenMargaretha Catharina, d. v.
Nicolaas Stendert en Anna Hout. Grietje,
d. v. Gerrit Jonker en Geertje Rezelman.
Emma Aleida, d. v. Arie Zijp en Niesje
Bremer.
Ondertrouwd en getrouwd, Geene.
Overltden Margarttha Catharina Sten
dert, 4 d. d. v. Nicolaas Stendert en Anna
Hout. Corneüa Smit, 60 jr. echtgenoote
van Jacob Blom.
Gem, Callantsoog.
Ingeschreven van 1 Dec. 31 Dec. '96.
Geboren Geene.
Ondertrouwd en Getrouwd Meindert
Blom, j. m. van beroep zeeman, oud 80
jf. te Callantsoog, en Hieltje Meijer j. d.
zonder beroep oud 20 jaar te Makkum.
OverledenNeeltje Workum, oud 69
jr. echtgenoot van Pieter Hollander.
In 1896 zijn te Callantsoog 23 kinde
ren geboreD, en wel12 M. en 11 V.
Overleden zijn 7 M. en 7. V„ en 1
levenloos aangegeven.
Gesloten werden 7 Huwelijken alle tus-
schen jm. en j. d.
Ingeschreven van 1 31 Dec. 1896.
GeborenJohannes, z. v. Pieter Groot en
Grietje Kos. Pieter, z. v. P. Glas enB. Mies-
sen. Pieter, z. v. P. Rempt en G. "Wïtsmeer,
Helena, d. v. C. Nannes en L. Stoop. Agatha
Afra, d. v. J. B. Reinders en M. Boots. Pe-
tronella Maria, d, v. D. Kamper en M. Zo
merdijk. Petronelia, d. v. J. Kraakman en
A. Zuurbier.
Ondertrouwd en Gehuwd: Pieter Frans
23 ir. landman en Madeleentje Frans 23 jr
zonder beroep beiden te Warmenhuizen.
OverledenLevenl. aangegeven kind van
J. B. Reinders en M. Boots. Petronelia Kraak
man en A. Zuurbier.
ruim twee millioen francs, heeft zij lega
ten gemaakt aan hare gasten en aan allen
die baar het leven opgevroolijkt hebben.
De journalist Jehan, een uitstekend walser,
krijgt 3000 fr.het meisje uit de omni
bus 8000 fr.hare vijf dienstmeisjes krij
gen veertien maanden salaris en een som
voor kost en inwoning, enz.
Het slechtst komt Charles Chincholle, de
verslaggever van de Figaro, die dit vertelt,
er af. Herhaaldelijk had de d^me hem op
haar wekelijksch bal geïnviteerd, maar
telkens was bij verhinderd door een verga
dering, waarvan hij verslag 'moest maken.
«Ah les meetingueurs me le payaront 1"
zucht hij.
Marktberichten.
Hoorn,
4 H.L.
1897.
4
5
9 JAN..
Tarwe
Rogge
Gerst
Haver
Witte Erwten
Groene
Grauwe
Vale
Bruine boonen
Witte
Paarde
Karweizaad
Mosterdzaad
Paarden
Schapen
Kalveren
23 Varkens
51 Biggen
Kip-Eieren per 100
1150 koppen boter p. kop
AIhntaar, 9 JAN. '97.
Paarden
Koeien
i 3 nucht. kalveren
C
4
Aangevoerd
f 6.- a
a
4.— a
3.— a
6.— a
8.— a
9.e
7.- a
7.50 a
9.- a
4.75 a
a
a
a
20.- a
8— a
8.— a
i 3.— a
5.a
0.60 a
8.-
A50
3,50
8.—
9.50
12.50
12.—
950
10—
550
25.—
17.—
14.—
6.—
0.62»
Aangevoerd
f a
8
6.— a 16.—