B st mogelijk, mijnheer. Hoe meent ge dat? Ik ben een vondeling. Een vrouwel ij ke huzaar. In Békès, Hongarije, is op 74-jarigen leeftijd de vroegere majoor der H o- n o e d, Eduard Malta, overleden. Niet hij zelf is zoo merkwaardig, maar wel zijn in 1883 in Kaïro overleden vrouw Julie Banyay, wier levensloop wel eeni ge overeenkomst had met die van Madame-Sans-Gêne, nl. de werkelijke Julie B&nyay, de weduwe van een advocaat Sarosi, trad als 24- jarige vrouw, in mannenkleederen en onder den naam van haar gestorven echtgenoot in de 27e Honoed-bataljon te Grosswardein in dienst, waar haar latere echtgenoot, Malta, le luitenant was. Zij werd weldra bevorderd tot sergeant-majoor; zij kreeg haar eerste wonde in den slag bij Piski, waar een tnur-teekenaarster De Da>tiche geZil,t te Tokl° heef(' ,D been kwetste. Bij Karlsburg nam zij een Ooatenrijkschen spion gevangen, die haar een wonde toebracht met een dolk. Hiervoor werd zij door generaal Stein tot luitenant bevorderd. Jnlie Banyay maakte den geheelen vrijheidsoorlog mee, werd meer dan een dozijn keeren gewond, deed voor treffelijke diensten als verkenner en werd ten slotte als eerste luitenant met een politieke zending naar Turkije afgevaardigd, Van hier kwam zij met brochures van Kossuth in het jaar 1850 terug, later in 1852 kwam ze zelfs in haar vaderstad Vizakua, zonder herkend te worden. In het jaar 1853 huwde zij Malta, die na den dood zijner vrouw, 1883, uit Kaïro naar Hongarije terug, keerde, waar hij dezer dagen overleed. —Voor do rechtbank te Rome. De Romeinsche gezworenen hebben het jaar 1896 besloten met een aantal vrijspraken, die onder de toeschouwers stormachtigen bijval verwerven, maar nadenkenden menschen net hoofd doen schudden. Het gold hier een jongen man, Benvenuto genaamd, uit hoogst fatsoenlijke familie, die den 27en Juni van dit jaar zijn zuster doodgeschoten en haar minnaar g6wond had. Deze zuster, Ines genaamd, onderhield betrek kingen met een apotheker, dien zij dik wijls in het ouderlijk huis ontving en dien zij als haar verloofde beschouwde, ofschoon de jonge man zich nooit te genover de familie Benvenuto had ver klaard. De moeder van Benvenuto was gestorven en zoo had Ines bij haar sa menkomsten met haar geliefde geen an dere «eeredame" dan het dienstmeisje, dat er natuurlijk niet altijd bij tegen woordig was. Dit maakte een tante van het meisje bezorgd, die er met den broeder over sprak, en de bloeder be sloot nu een „eerbaar" einde te maken aan deze verhouding. Hij liet zich in lichten door het dienstmeisje omtrent de samenkomsten der jongelieden en wilde dan aan den jongen apotheker het ultimatum stellen voor altijd heen te gaan, of zich met zijn zuster te ver loven en haar te trouwen. Voor alle zekerheid nam hij echter een revolver mee, als de apotheker wat weerspannig mocht wezen. Aan zijn vader vertelde hij niets. Toen hij nu in de kamer ging, waar zijn zuster met haar geliefde zat, zag hij dezen elkaar kussen en daardoor werd hij zoo woedend, dat hij dadelijk op zijn zuster schoot en daarna op haar beminde. De zuster viel dadelijk doodelijk gewond neer, de apotheker wierp zich voor den jongen man op de knieën en smeekte om vergiffenis. De broeder van Ines diende hem nog eenige slagen met den revolver op het hoofd toe, liet z(jne zuster in een bloedplas bewegingloos liggen en ging zich aan melden bij den naasten politiepost. Het vertrouwen van den moordenaar, dat hij de straf wel zou ontlobpen, is niet beschaamdde jury nam aan, dat hij in een oogenblik van ontoerekenbare woede had gehandeld en sprak hem vrij. Niet eens werd hij veroordeeld wegens het dragen van verboden wapens; on der het gejuich der toeschouwers werd hij op vrije voeten gesteld. Zoo is ge schied op den 30 December van het jaar 1896 in de Eeuwige Stad. Binnenkort zal in B e 1- gië een gedenkteeken worden opgericht kwaal gestorven. In haar testament heeft gewijd aan de nagedachtenis der Fran- man, die tot heden vrij hard tobben moest om (zijne vrouw en zijn zeven kinderen te ondei houden. De vrouw zat tot !nogtoe. met een 'groentekraam pje op de centrale markt te Marseille, en taan het daar bekend werd, welk een enorme som door de familie Bois- sière was gewonnen, vierde de geheele markt luidruchtig feest. Boissière zelf was juist aan het werk bij een cominissionnair in fruit, wien hij 17 jaar lang diende, toen hij het heuglijke nieuws vernam. Hij legde er da delijk het bijltje bij neer en besloot,hoewel het Woensdag was, onmiddellijk Maan dag te gaan houden. Aan een journa list, die hem interviewde, verklaarde hij met een bewonderenswaardige kalm te: „Het lot is mij altijd gunstig geweest en het is mij heihaaldelijk overkomen, dat ik in loterijen zeer gelukkig was. Eenige jaren geleden had ik met een tiental kameraden een Panamalot ge kocht. Daar ons nummer niet uitge komen was, besloten wij het te ver- koopen, waaraan wij heel verkeerd de den, want bij de volgende trekking kwam de obligatie, die het eigendom was geworden van den wisselagent Montel, met den hoogsten prijs van een half millioen francs uit. Ditmaal is het echter anders geloopen, en u ziet het, ik heb er volkomen vrede mee 1" Bois sière is van plan, om een heel kalm renteniersleventje te gaan leiden. Hij kan nu 's morgens, wanneer zijn vroe gere collega's voor dag en voor dauw naar de markt gaan, zich nog eens heerlijk omdraaien, en dit schijnt hij als een buitengewone luxe te beschou wen. Wanneer hij vroeg opstaat, dan is het alleen nog maar om een partij tje te gaan visschen. Den kinderen zal hij eene goede opvoeding geven en wat hem zelf en zijne vrouw betreft, zij geven een groot afscheidsfeest aaD vrien den en kennissen van de markt, en dan gaan ze 't er eens op hun gemak van nemen Burgerlijke Stand. Gem. <iC!IAGEItT. Gem. Warnienhufzen. Diefstal van tanden. Te Berlijn is een jonge man tot 6 maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens diefstal van 1600.... tanden. Hij was bediende bij een tandarts en had uit diens voorraad van valsche tanden allengs een groot aantal ontvreemd en j ten eigen bate verkocht. Het werd in 1832 na de overgaaf van de Citadel van Antwerpen geopperd door een regent De Bock en met geest drift ontvangen. Maar België had toen aan andere zaken te denken en de Fransche soldaten raakten in het ver geetboek. Twee jaar geieden werd het opnieuw opgevat. Men wilde het monument te Ant werpen plaatsen, doch de Gemeenteraad der Vlaamsche stad wilde het niet heb ben. De keuze viel toen op Doornik, waar de troepen van generaal Gérard de eerste rust hadden in België. De Raad van deze stad verklaarde zich met algemeens stemmen bereid om dit geschiedkundig gedenkteeken te aan vaarden. Rbld. Een meevallertje. De hoofdprijs van 500000 francs is bij de laatste trekkking der Panama- uitloting ten deel gevallen aan zekeren Ferdinand Boissière te Marseille, een behangselpapier bekleedt. Geheel wit zou f slaagde ciricaturen san hare onderwijzers trouwens weer nadeelig zijn voor de oogtn. ea van de dienstboden aan het Daleis te Depestin Britse h-I n d i De Opperste Gezondheidsraad te Con- stantinopel heeft, op voorstel van den ver tegenwoordiger van Oost-jnrijk-Hongarije, besloten, de bedevaarten uit Britsch-Indië naar Mekka dit jaar te verbieden, wegens het gevaar van overbrenging der pest. De veitegenwoordigtr van Turkije verzette zich hevig tegen dat be sluit, als inbreuk makende op een voor schrift van den Muzelmmschen godsdienst. Ook Rusland neemt reeds zijne maatre gelen tegen de mogelijke overbrenging der builenpest nasr zijn gebiedhet heeft besloten eene bijzondere commissie in te stellen, ten eiude, onder leiding van den chef van het departement voor bjgiëne dr. Rogozin, voor de noodige voorbehoeds- maatregelen te zorgen. Trekvogels. Dat de trekvogels, die jaar in, jaar nit van de konde streken mar de warme, en omgekeerd verhuizen, hau doel niet alle bereiken, maar velen een tragischen dood sterveD, bewijst een mededee'.ing in de Meraner Zeitung. Die conrant meldt, dst duizenden vogels als zij langs de Alpen trekken, vooral in Tirol en Italië, worden gevangen en verkocht. Zoo hebben onlangs drie jagers in den pas van Montegrade, door welken de trek vaak plaats heeft, op één dag 300 kilo zwaluwen in netten ge vangen, die te Genua als lekkernijen wer den verkocht. Gered en gevangen. Het was tien uur in den avond; reeds begonnen de straten van Weeuen wat een zamer te worden, toen was er een man, die beproefde om zich van de Ferdinands- brng in de Donau te werpen. Maar er liep gelukkig juist een soldaat voorbij en die hield er niet van znlke tooneeltjes te zien. Hij greep hem bij den kraag en tracht te het ongelakkig opzet te verhinderen. Intusschen, dat ging niet zoo gemakke lijk. Een ooggetuige althans verhaalt Het was akelig om aan te zieD, met welk een hartstochtelijke woede de zelfmoord- candidaat, een groate, magere man met een kleinen knevel in het bleeke ge'aat legen zijn reddtr te keer ging. Met ren geheim- zinuige macht scheen de waltrvlakte hem aan te trekken, en de wakkere zoon van Mars moost al zijn kracht inspinnen om den man van de borstwering der brug af te houdeD. Hij trok hem met zich naar de Praterstraat, maar moest steeds op zijne hoede zijn tegen zijne pogingen om weer te vluchter. Toen de man zich weer los rukte en de soldaat hem eerst te pikken kreeg bij de brugleuning, verloor onze mi litair het geduld, hij trok den sabel en dreigde den man neer te steken, als hij nog eenmaal beproefde om zich te ver drinken. Men zon hasst willen denken, dat het een zelfmoordenaar nu zoo tamelijk onverschillig was, of hij werd doodgestoken, of dat hij verdronk, imar dat scheen wel uitt zoo, want de man, dia niet bang wis Voor doodsgevaar, vreesde den blanken sabel en ging geduldig mee naar het politie bureau, waarheen ziju beschermer hem bracht. DarmsUdt. Zij gi»t in Rusland voort, haar liefste knust uit te oefenen ten koste van hoogwaardigheidsbekleders tan het hof. Ds Tsasr, d:e veel opheeft met de pikan te schetsen zijner gemalin, had dikwijls zijn verlangen uitgedrukt, om ook door haar als cancalnnr te worden nitgeteekend. De Tsintsa, die lasg weigerde, voldeed eindelijk aan zijn verlaDgen. In enkele minuten vervaardigde zij epne teeke- ning, waarjp reen den Keizer ziet, plechtig, bekleed met den hermelijnen mantel, maar met een kinderlijk uiterlijk, ondanks zijn baard en gezeten op een tabouret. Hij is omringd door een kring van verwanten, groothertogen en groothertoginnen, die alleD een kopje, een lepel, enz. in de hand heb ben cm hem te laten eten of drinken of te laten snoepen van confituren, enz. Maar de kleine Keizer wil van niets weten en stoot allen weg Deze ironische teekening, die vrij nauwkeurig de kleine intriges aan geeft, in de Keizerlijke omgeving, vermaak te den Tsaar zeer. Van millionnair tot arm- huismanneke. In Müachen is een man gestorven, wien men niet in de wieg had voorspeld, dat hij in een armhnis zon sterven. Het was de voormalige groothandelaar Otto L., een in de jaren tnsschen 1870 en 1880 bekende, bijD» beroemde persoonlijk heid in Beieren's hoofdstad. Hij had van zijn ouders, die uitgebreide betrekkingen onderhielden met een Florentijnach koop manshuis, een enorm vermogen geërfd en hij beheerde later de zaak zelf en breidde haar nit. Op een reis voor zaken naar Italië was hij met een arm meisje uit Napels getrouwd en hij had zijne jonge vrouw spoedig daarop in zijn groot oud huis in München gevoerd. Maar zijne vrouw werd den man, die haar tot zich opgehe ven had uit de laagste heffe van het Napolitaansche volk, ontrouw, zij vluchtte met een muzikant nit Oostenrijk, na de kas van haar man geheel geleegd te heb ben. Waarheen beiden gegaan waren, bleef lang onbekend. De toen nog jonge man, die de algemoene achting genoot, was tot in het diepst van zijn hart ge troffen. Hij zocht nog eerst naar zijne vronw, maar liet dat weldra na en wierp zich in de vermaken der groote stad. En als zoovele anderen ging hij te gronde in dit groole-stadsleven. Na eenige jaren verkocht hij zijn zaak en ging naar Pa rijs. Het toeval wilde, dat hij in een café-chantant zijne vrouw terugzag als zangeres. De altijd nog schoone vrouw wist weer macht over hem te erlangen en de arme man bracht het nog al tamelijk groot overblijfsel van zijn vermogen met haar door. Men hoorde langen tijd niets meer van hem, tot hij eens door de Fwnsche overheid het land werd uitge wezen en Daar Beieren gebracht. Hij was een bedrieger geworden en hid eenige maanden in de gevangenis doorgebracht. In München bleek het, dat de man doc- delijk zwak was. Hij werd opgenomen in het armhuis en dezer dagen nit zijn lijden verlost. ren, dat de aanval niet uitgelokt was en verlangen, dat de gezant zal worden terug geroepen. Hel blad Nichni-Nichni zegt, dat men zich aan het ministerie van buiten- tandsche zaken met het incident bezig houdt. Best mogelijk. Rechter. Is getuige familie van be- De weldadige bedelaar. Een Fransche journalist vrrtelt het vol gende gesprek, dat hij zalf heeft afgeluis terd. Een bedelaar wendde zich tot een voorbijganger, van wieu hij wist, dat hij rijk w;s, met de woorden «Geeft u mij als 't u blieft, ICO sous (een frank of een halven gulden)„Gaarne," luidde het antwoord, en het geld werd nem ge geven. De arme zeide daarop „Goed," stak het geld in zijn zak en ging door. De rijke mompelde bij zich zelf«dat is een merkwaardig man 1" en liep den arme Het volgende een eigenaardig licht op daarop Da: „Als 't je blieft, vriendje, een enkel woord 1" „U verlangt mij te spreken «Ja, alleen uit nieuwsgie righeid. Ik gat je het geld, waarom je mij vroegt, je stak het eebter bij je, zonder een woord van dank. Niet, dat ik daarvoor gevoelig ben, of dat ik berouw heb het geld te hebben gegeven, maar «O, als 't je belieft, als u wilt, geef ik het terug 1 «Neen, neen, volstrekt niet, maar ik zou gaarne weten, waarom je mij niet bedankt, of ja daarvoor bijzon dere redenen hebt«Geenszinsik ben van mture beleefd en zou n ook gaarne hebben bedankt, als u mij een dienst had bewezen....'- «O, je ge looft dus, dat ik je geen dienst „Neen, zeker niet, ten minste niet znlk een, als ik u straks bewees. In elk geval zijn we nu quitte en geen van ons is den ander dank schuldig." „Zon je mij dat willen verklaren r" «Niets ge makkelijker dan dathet is waar, ik moet bekennen, dat ik zonder a vandaag mis schien niet te eten zon hebben gehad #A.ls ik n verzoeken mag, bet maakt me gelukkig, dat ik «Ziet u, zonder mij zondt u geen gelegenheid heb ben gehad om weldadig te zijn. Zonder de armen zon een der verhevenste deug den niet bestaan op de wereld de welda digheid. Het is dos duidelijk, dat een ®»n met een edel gemoed ons niet minder noodig heeft, als wij hem. En, wel bekekeD, zoudt n eerder reden gehad hebben mij te bedankenMaar neemt u mij niet kwalijk, dat ik mij niet langer kan op houdenhet is mijn etenstijd en ik heb haar schnldigde G e t n i g e. Rechter. Getuige. electriciteit, maar ger als een wolf. Tot weerziens De Tsaritsa als carica- Duitsehers inJapan. De Russische keizerin moet, naar het een rijtuig g'z-ten, een Japansch student schijn», een merkwaardig talent bezitten met een karwats in het gezicht geslagen, voor het teekenen van caricatoren. Sedert Over het geval wordt veel drukleje- jeugd reeds maakte zij zter goed ge- J maakt in de ïulaudsche bladen, die bewe- f e i t werpt de rechtspraak in Australië. Twee kleine jongens, vier en zes jaar oud, die op straat hadden ge vochten, werden tot zes gulden boete elk veroordeeld. Daar de onders van de kin deren het geld niet konden betalen, gin gen de jongens in de gevangenis, waar zij met de gebruikelijke wdkomstgroet van vijf tot 25 stoksligen werden ortvangeu. Toen erbarmden de gevangenisbewaar ders zich over de kereltjes, zij brachten onder elkander het geld bijeen en de mis dadigers werden ontslagen. Geen lichtgas. Het dooden met behulp van electrici teit bevalt der Amerikaausche regeering niet langerhet levert niet genoeg voor- deelen op boven de galg. Zij heeft daar om een commissie benoemd om een hu maner en practischer methode te zoeken. De commissie heeft een jaar laug gezocht en ten slotte besloten, de verstikking door lichtgas aan te bevelen. Wel zal de dood daarbij niet plotseling zijn, maar de ver oordeelden slapen zacht en zonder pijn voer altijd in. Door hen in hnn' slaap gas te laten inademen, kan men voor hen zelfs het oogenblik van hunne terechtstelling ver borgen houden. Een verkochte lijkum. Een bankier te Bomberg vermaakte zijn geheele nalatenschap aan zijn procuratie houder en bep-alde tevens, dat zijn lijk moest worden verbrand en de aech in een urn op het kantoor moost worden bewaard. Nadat dit geschied was, bleek de boedel meer scholden dan baten te bevatten. De nalatenschap werd daarom failliet verklaard en geveild. Daarbij ook de urn met asch, die 15 mark opbracht In het afgeloopen jaar hebben in Linden 105 personen bij bran den het leven verloren, dos gemiddeld 2 in de w. ek. Sedert 1885 is het aantal dan verdubbeld. meer Moderne verklaring. Hoe noemt men een kind, nooit liegt Een enfant terrible 1 dat Zitbankjes op de beurs. Op de Parijsche beurs zijn twintig zit bankjes tegen de pilaren aan, precies twin tig. Ieder jaar worden die bankjes bij op bod verhuurd. Verleden jaar waren zjj in gezet voor 150 francs per stnk en bereikten ze!is den prijs van 920 frs. Dit jaar is de splinter van een granaat haar aan het ziak ved beter gegaan. Een bankje is ver-1 huurd voor 1200 francs en het laatste werd zelfs opgedreven tot 2000. Een mooie erfenis. Binnenkort zullen verschillendeEngelscha gerechtshoren zich hebben bezig te hou den met den eisch, door een' mijnwerker ingesteld, om in het bezit te komen van een erfenis van 9 millioen pond sterling of 108 millioen gulden. De eisch betreft de zoogenoemde Dtyrana-gofdereu, waar van de rente 1 3,600.000 bedraagt, welke een kapitaal vertegenwoordigen van 6 mil lioen pond sterling of f 72.000.000. Bo vendien zon de eischer eigenaar worden van een som van 8 millioen pond of f 86,000,000, thans in de kanselarij be rustende. De eischer is een eenvoudige mijnwer ker te Cefn in Wales, Nathoniël Richard Thomas genaamdzijn stiefbroeder, Da- vid Meredith meent ook nu te kunnen erven. Er zullen, nair het schijnt, hoogst gewichtige fimiliegeschitdeDissen aan het licht komen. Al de eigendommen liggen in Zuid- W»le9 en omvatten vooreerst de Maesg- wirness—Hall goederen, thans in bezit van den heer Williams, en verder goederen bij Swansea, in bezit van den heer Da- vies. Inhet winterkwartier van Barnum's circus en menagerie te Bridge- port in Conuecticut is Vrijdag een brand .uitgebroken, waardoor de gebouwen voor een detl werden vernield. De wilde dieren maakten in hau'angst een verschrikkelijk geweld. De kooien met leeuwen en tjj- gers werden in veiligheid gebracht, maar vier olifanten braken los en stortten zich op de menigtp, die in alle richtingen uit eenstoof. De kolossen renden de straat op, tegen een tramwagen aan, die uit de rails gewoipen en tot splinters verbrijzeld werd. In het patk buiten de stad vielen de olifanten berende op den grond en werden toen vastgemaakt. Te Namen hebben debe- zoekers der Opera de vorige week hartelijk gelachen. Etsn der zangers viel niet op zijn tijd in en toen stond de kapelmeester toor nig op en begon zelf de partij te zingen. De zanger liet zich niet van zijn stnk brengen, maar trad naar voren en sloeg de maat 1 Het testament eener Pa rijsche dame. Een groot aantal Patijzcnaars zijn be dacht in het testament eener rijke dame, Mme Brassenx, die een fraai huis in de rue Rodier bewoonde. De oude vrouw nam liet leven van de vroolijksle zijde op, of schoon zij aan een pijnlijke kwaal leed. Zij omringde zich met jonge, levenslus tige menschenals dienstboden hield zij vijf mooie meisjes, die steeds in bekoorlij ke toiletten gekleed gingen, en elke week gaf zij een groot ba), waarop zij ieder in viteerde die in haar smaak viel. Te oud om zelve te dansen, genoot zij van het toekijken, en aan het souper moesten de gasten vioolijke mopjes vertellen. Saaie en a' ijve lui kon zij niet uitstaan. De manier, waarop zij kennis aauknoop- te met hare gasten, was zeer eenvondig. Bijv. op een keer, dat zij in een omnibus za», werd haar een «overstapje" aangereikt door een meisje, un petit trotlin het vroc- lijke gezicht van het jonge ding beviel haar, zij maakte een praatje, en noodigde haar nit, om haar ta komen bezoeken. Se dert was het meisje een van de habiluées van de wekelijksche bals. Ondanks al haar levenslust is de 70- jarige viouw eindelijk san haar slepende zij, om alle reclames te voorkomen, een sche soldaten, die voor de onafhanke- paar honderdduizend francs san de weini- lijkheid van onze zuidelijke naburen ge verre bloedverwanten die zij had, nage- hun leven hebben gelaten. Het denk- lateD, en van de rest van haar vermogen, beeld van dit monument is reeds oud. Ingeschreven van 9 12 Jan. 1897. Geboren, Ondertrouwd en Getrouwd Geene. Overleden Levenloos aangegeven kind van het vrouwelijk geslacht van Cor- nelis Veldman en Maria Hermans. Gem, Zïjpe. Ingeschreven van 81 Dec. 1896 tot 8 Januari 1897- GeborenMargaretha Catharina, d. v. Nicolaas Stendert en Anna Hout. Grietje, d. v. Gerrit Jonker en Geertje Rezelman. Emma Aleida, d. v. Arie Zijp en Niesje Bremer. Ondertrouwd en getrouwd, Geene. Overltden Margarttha Catharina Sten dert, 4 d. d. v. Nicolaas Stendert en Anna Hout. Corneüa Smit, 60 jr. echtgenoote van Jacob Blom. Gem, Callantsoog. Ingeschreven van 1 Dec. 31 Dec. '96. Geboren Geene. Ondertrouwd en Getrouwd Meindert Blom, j. m. van beroep zeeman, oud 80 jf. te Callantsoog, en Hieltje Meijer j. d. zonder beroep oud 20 jaar te Makkum. OverledenNeeltje Workum, oud 69 jr. echtgenoot van Pieter Hollander. In 1896 zijn te Callantsoog 23 kinde ren geboreD, en wel12 M. en 11 V. Overleden zijn 7 M. en 7. V„ en 1 levenloos aangegeven. Gesloten werden 7 Huwelijken alle tus- schen jm. en j. d. Ingeschreven van 1 31 Dec. 1896. GeborenJohannes, z. v. Pieter Groot en Grietje Kos. Pieter, z. v. P. Glas enB. Mies- sen. Pieter, z. v. P. Rempt en G. "Wïtsmeer, Helena, d. v. C. Nannes en L. Stoop. Agatha Afra, d. v. J. B. Reinders en M. Boots. Pe- tronella Maria, d, v. D. Kamper en M. Zo merdijk. Petronelia, d. v. J. Kraakman en A. Zuurbier. Ondertrouwd en Gehuwd: Pieter Frans 23 ir. landman en Madeleentje Frans 23 jr zonder beroep beiden te Warmenhuizen. OverledenLevenl. aangegeven kind van J. B. Reinders en M. Boots. Petronelia Kraak man en A. Zuurbier. ruim twee millioen francs, heeft zij lega ten gemaakt aan hare gasten en aan allen die baar het leven opgevroolijkt hebben. De journalist Jehan, een uitstekend walser, krijgt 3000 fr.het meisje uit de omni bus 8000 fr.hare vijf dienstmeisjes krij gen veertien maanden salaris en een som voor kost en inwoning, enz. Het slechtst komt Charles Chincholle, de verslaggever van de Figaro, die dit vertelt, er af. Herhaaldelijk had de d^me hem op haar wekelijksch bal geïnviteerd, maar telkens was bij verhinderd door een verga dering, waarvan hij verslag 'moest maken. «Ah les meetingueurs me le payaront 1" zucht hij. Marktberichten. Hoorn, 4 H.L. 1897. 4 5 9 JAN.. Tarwe Rogge Gerst Haver Witte Erwten Groene Grauwe Vale Bruine boonen Witte Paarde Karweizaad Mosterdzaad Paarden Schapen Kalveren 23 Varkens 51 Biggen Kip-Eieren per 100 1150 koppen boter p. kop AIhntaar, 9 JAN. '97. Paarden Koeien i 3 nucht. kalveren C 4 Aangevoerd f 6.- a a 4.— a 3.— a 6.— a 8.— a 9.e 7.- a 7.50 a 9.- a 4.75 a a a a 20.- a 8— a 8.— a i 3.— a 5.a 0.60 a 8.- A50 3,50 8.— 9.50 12.50 12.— 950 10— 550 25.— 17.— 14.— 6.— 0.62» Aangevoerd f a 8 6.— a 16.—

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1897 | | pagina 3