Hope. LANDBOUW. D e N. Bred. Ct. s c h r ij f t „Naar oit een zooeven door ons ont vangen telegram zon blijken, is het plan van twee Hollandsche ingenieurs aangeno men als clou voor de Parijeche wereldten toonstelling te Parijs in 1900.' Vreemde gevallen. In 1538 zag men rozen ic December. In 1546 regende het van November af in geen 16 weken, gepaard met groote hitte. In 1557 regende bet in ons vaderland niet van April tot Aagosius. In 1572 zag men in Janaari bladeren aan de boomen, waarin zich in Februari de vogels nestelden. In 1693 op 12 Februari deed een boer in de Beemster 5 koeien en eenige jonge beesten in de weide, en verkocht 14 dagen daarna 6 kop grasboter van dat vee voor 1 gulden. In 1723 was met primo April alles op het veld zoo krachtig ontwikkeld, alsof het half Mei was. Daarop volgde eene droogte, waardoor de schoonste weiden in eene dorre heide veranderd werden. Bij er .ij geren oppasser hoorde, wierp het beest zich Haarlem voedde men de koeien in 't land rt_ j met brood, hetgeen evenwel maar 3 dagen grootste olifant in Europs, een mak en' ^—Eigenaardige o p v a 11 i n g. vreedzaam dier. De oppasser van Charlie Man, 't Is toch zonderling, dat de en nog een paar olifanten was sedert eeni- domste mannen altijd de mooiste meisjes gen tijd een zekere Baker, een man, die trouwen. de beesten wreed behandelde en daarom Vrouw. Och kom, je wilt me vleien 1 reeds met ontslag bedreigd was, toen hij Amerikaansche h u w e 1 ij - tien maanden geleden, voor een vergrijp, k n dat niet ter zake doet, in hechtenis werd Emms g kds docbter van den genomen. Voor het gerecht werd hg wel- ,nikerkoning den heer Clans Spreckels. iswaar vrijgesproken maar zijne plaats als fen dgr Aa?e'rikaangche Babobg ig de vo- oppasser van den olifant was reeds door maand trouwd met een Engelsch- hechtenis werd u. Voor het gerecht werd bij wel- snikerkoni vrijgesproken maar zijne plaats als ppn dpr van den olifant was reeds een ander ingenomen. Zaterdag meldde Baker zich bij Sanger aan en deze nam hem weer in dienst on der voorwaarde, dat hij zich niet met de olifanten zou bemoeien. Zondagmiddag zon Baker met den tegenwoordigen oppasser naas hois gaan en wachtte boiten het cir cus, terwijl deze de olifanten giog voede ren. Toen dit wat lang duurde, liep Ba ker den stal binnen en riep den oppasser toe, dat bij zich wat haasten zou. Hel was toen nagenoeg donker en Baker wist daardoor misschien niet, dat hij vlak bij het bok der olifanten was. Zoodra Charlie de stem van zijn' vroe- duurde. Daarna zoodat kreeg men regen, de velden opnienw in hunDe schoonheid pronktende boter kocht men voor 8 i 9 giilden de 40 pondde zoetemelksche kaas voor 7 h 8 gulden doch hel opmerkelijk- «Afl was, dat de tuinlieden van Rijnsburg in de maand September en October te Haarlem kwamen met aardbeziëo, die uit muntend van klebr en sïnaak waren. Het vleesch en spek was in den herfst zeer goedkoop, zoodat men het eerste voor een halven stuiver het pond kocht. In 1779 heelt het van 1 Januari tot 11 Maart niet geregend, zoodat men 70 agen lang droogte had. [Sempervirens) Een huwelijk tnsschen honderdjarigeu. Een zeker buitenge woon huwelijk werd onlangs gevierd te Rockhouse in Kentucky, Noord-Amerika. Een zekere William Üeaton, gewoonlijk oom Billy genoemd, 103 jaar oud, leidde ^^~t£êw'din fijner kinderjaren, mevrouw aar het altaar, de bruid was 101 jaar. Zij was in zwatte zijde gekleed en droeg in hare baad een groot bouquet van hulst- en misteltwijgjes. Meer dan dui zend verwanten en genoodigden woonden deze plechtigheid bij. De heer Seaton had zijoe eerste vrouw voor ongeveer drie •^maanden verloren en mevrouw Craft haar' echtgenoot eenige dagen later. Het was vooral op aansporing der wederzijdsche verwanten, dat de beide oudjes gingen ^tróuwen. Na de plechtigheid deden de jongge trouwden een' rit in een rijtuig, dat voor 83 jaar was vervaardigd, en zij wonen thans in het huis van den heer Seaton, dat 90 jaar geleden is gebouwd. e n pest 1 n Hongersnood Voor-Indië. De berichten nit het Britsch-Indische rijk doen zien, dat de hongersnood met den dag ernstiger wordt en zich steeds meer uitbreidt. De regeering heeft reeds 750000 tot 250000 noodlijdenden aan goed betaald werk geholpen. Men schat, dat een bedrag van vijf millioen pond sterling noodig zal zijn, oin den nood inderdaad te lenigen. Te Jubbolpore liggen mannen en vrouwen .gs de wegen als levende skeletten. Met de pest is het al niet beter gesteld. Sedert Maandag zijn te Bombay niet min der dan 102 nieuwe gevallen voorgekomen, 52/teAtvaii ziju met den dood geëindigd. eJP?olgei]8 officiële berichten zijn in het dot;eheel 2310 personen aan de ziekte over deden, en 3326 door haar aangetast. Maar het is onwederlegbaar, dat deze opgaven veel te laag zijn. De kerkhoven zien er afgrijselijk uit. Pas begraven lijken moe ten worden opgegraven, de kerkhoven zien er uit als een slagveld een paar dagen ua j het gevecht. g De wraak van een' olifant. im^circas Sanger, op het oogenblik te Daistoïiïp-fis Engeland, heeft sedert 31 jaar een'olitant, Charlie, S.nger zegt, de op hem en drong met zijn'slagtand Baker's hoofd tegen den wand. Toen de tegen woordige oppasser het beest weggetrokken had, zakte Baker in elkaar. Zijn schedel was verbrijzeld. Vier nur later stierf hij in het gasthuis. Gered door haar corset. Zondagmiddag wandelde eene Parijsche jonge dame met haar vader in de Champs Elysées. Plotseling voelde het meisje eene hevige pijn in den rug. Het bleek, dat eenige jongens zich verderop vermaakten met het schieten op musschen een der kogels was tegen een' steen weerkaatst en had de jonge dame in den rug getroffen. Eene balein van het corset belette echter het projectiel, in het vleesch te dringen. Vier weduwen. - In St. Louis werd dezer dagen een rijke kruide nier begraveD, George Buentizijne lijk baar werd, behalve door zijne weduwe, ge volgd door drie andere vrouwen, met wie hij vroeger achtereenvolgen» was getrouwd geweest, maar vaD wie hij gescheiden was. De werkelijke weduwe was vergezeld door hare dochter, eene reeds getrouwde jonge vrouw. Al de vroegere echtgenootsu van den overledene schenen ten prooi aan eene herige smart. De groote fortuinen in Engeland. In het voorgaande jaar heeft Engeland elf personen door den dooi ver- loreD, wier vermogen vijf millioen gulden overschreed. Aan het hoofd der lijst komt sir Charles Booth voor, brandewijnstoker, bezitter van ougeveer vijf-en-twintig milli oen. Ook bijua al de andere millionnairs in Engeland behooren tot de wereld der industrie. Sir Jalius Goldschmidt, lid van het parlement, heeft 11 millioen gulden nagelaten. Vrijwillige dood. In een stadje van Oostenrijk had een leeraar van een gymnasium wegens ziekte verlof gekregen. De vorige week kwam hij in de apotheek met eeu recept voor zeer zwakke morphinepoeders. Terwijl de apo theker die gereed maakte, vroeg de leer aar of de hoeveelheid, die in de flesch zich bevond, waaruit het vergif genomen was, voldoende was om iemand te doen sterven. Nauwelijks had hij een bevesti gend antwoord gekregen, of hij greep de flesch en ledigde die, vóór de apotheker hem weerhouden kon. Tevens trok hij een pistool en dreigde te schieten als men hulp ging halen. Hij had met volle bewustzijn gehandeld eu wilde zich den dood geven. De bediende was intusschen naar een' arts geijld, doch de leeraar weigerde alle tegengif. Eindelijk gelukte het hem te ontwapenen en een middel in te gevenmaar reeds op weg naar het gasthuis overleed hij. Men voud een kaartje hij hem, waarop hij geschreven had, dat hij tot de wauhopige daad had besloten nit angst dat hij krankzinnig zou worden. Schoon ja, maar verloren, verloren I B i bet gelnid zijner scbreden, wendde zij zich om. Zij sloeg de oogen op naar zyn gelaat en wat sjj daar aanschouwde, deed haar uitroepen: „Baail, Basil Ook nn herbaalde zij zijn' Daam, evenals in 't begin van den avond. Maar o, boe verschillend was de klank, waarop die paar woorden werdeu genit. Toenmials was 't een uitroep geweest van Jioop, vreogde en lieide na klonk hare stem als die vsu iemand, die zijne laatste hoop be graven ziet. „Ruth I" riep Basil oit, toen hij naast haar stond, zonder haar te durven aanraken, want hij was zich de diepe kloof, die er tus- schea ben was, bewast. „Ga naar bed en tracht te slapen. Ik zal nog een poosje bier blijven od dan ga ik naar mijn botel, maar morgen vroeg zal ik nog weer eenige oogenblikken terugkomen.* ^"B<; de woorden „Voor eenige oogenblik ken,* z*g zij hem met een'blik vol vertwij feling in het gelaat. Daarna brak zij in een hartstochtelijk snikken uit en rauw klonk het van bare lippen: .Basil, Basil l" en als eene levenlooze viel tij daarna in fijne armen. Onbeschrijflijk was zijne smart, terwijl hg haar hartstochtelijk aaD zijn hart drukte, ad Mijn God, dat zal ik nooit kannen ver- jogoP-n>" 28'de bÖ> vervolgens hief hg hare 1 DeA'te °P ea ^TOeR baar naar bare 8'»ap- toeamer, alwaar aij baar te bed legde. „Het is wellicht beter zoo,* mompelde hij, foen hg weder naar beneden ging, om Mrs. Barwstou te roepen, die in de keuken nog altijd bezig was met de voorbereidingen voor t. morgen. d .Mrs Plympton is plotseling ziek gewor den," zeide bij tot haar. ,Ua oogenblikkelyk naar boven en tracht het noodige voor haar te doen.* .Wat is er gebeurd P* vroeg de vrouw, terwijl zy hem angstig in het doodsbleeke ge laat zag. .Mrs. Barwston, er zal hier morgen geen bruiloft zijn,* antwoordde hjj haar, het 't ver standigst oordeelende, om haar dadelijk van alles op de hoog'e te helpen. „Mr. Ralpb Plympton is niet gestorven, man, den heer Watson te Francisco, die bij zijn schoonvader vergeleken, voor ar- moedig kan gelden. De heer Spreckels, tegen wiens wensch dit huwelijk gesloten was, hield niet op zijne dochter bitter te verwijten, dat zij niet, zooals gebruikelijk is bij de Ameri kaansche millioDnairs, een echtgenoot met een titel bad gekozen, of minstens een met een groot vermogen. Tengevolge de zer verwijten heeft de jonge echtgenoote aan haar' vader den bruidschat van een millioen dollars teruggezonden, dien deze laatste had geschonken. Het was me neer Watson, die bij zijne vrouw op de ze terugzending had aangedrongen. Hij kon, zeide hij, wel in zijne behoeften voor zien, zonder de gift van zijn' schoonva der. De rechtbank te Marseil- le heeft iemand, die in Mei 11. door bet paard eens makelaars gekwetst was, eene schadevergoeding van 1500 frcs. toegekend, nadat met photographieën door middel van Röntgen1 s stralen de ernstige gevolgen van de hem toegebrachte sleutelbeenbrenk wa ren aangetoond. De Deensche officieren Olafsen en Filipsen hebben eene reis gedaan naar Midden-Azië en de hoogvlakte van Pamir onderzocht. Zij zijn op hunne moei lijke en gevaarlijke reis doorgedrongen in onbekende streken en hebben daar vuur aanbidders aangetroffen, die tot nog toe of liever in den laatsten tijd geen invloed van buiten schijnen te hebben ondervonden. Die lieden zijn klein en leiden een uiterst primitief levem Het trof den reizigers, dat niet enkel de mensc'nen, maar ook de die ren in die streken klein zijn; de stieren en koeien bijvoorbeeld waren zoo klein als een klein veulen, de ezels als een hond, de schapen als een poedel. De vrouwen worden als vee verkocht, maar ze zijn daar: eene vrouw weegt op tegen vijf, zes koeien of vijftien schapen. Geld is onbekend. Jaarlijks zijn er, naar ma- tige rekening, driekwart millioen bloem bollen noodig voor de beplanting in de Londensche parken en open plaatsen, waar voor de kosten ver over 1000 pd. st. loo- pen. Vroeger groeiden al die bollen in Hol land, en ging er elk jaar ongeveer 500.000 pd. st. Engelsch kapitaal in de zakken van de Hollandsche kweekers over. Tegen woordig is dit echter, met uitzondering van de hyacinten en zekere soorten van tulpen, niet meer zoo, want vele bloembollen wor den in Engeland zelf voortgeplant en ook in de koloniën, waar die industrie toe neemt. Groote brand in Bremen Donderdagnacht is een groote brand uitge broken in zes pakhuizen te Bremen, waarin 25,000 tot 30,000 balen tabak waren op geslagen, bestemd voor het vervaardigen van sigaren. Drie der pakhuizen zijn ge heel afgebrand, de overige zijn zwaar be schadigd. Het is nog niet na te gaaD, hoe groot de schade is. Eene wet nit vroeger eeu wen. Eene onde wet in het hertogdom Brons wijk stelt geen boete, maar gevangenisstraf vast tegen de verkoopers van sterken drauk, die hnnne lokalen langer openhouden dan op den vastgestelden tijd. Door toepassing dezer wet werd voor eenige dagen een be kend en gezien restauratenr op den open baren weg aangegrepen en midden overdgg naar de gevangenis gebracht, waar hij 24 nar doorbracht. De gemeenteraad van Bronswijk heeft zich thans met de zaak bezig gehouden en aan de regeering ge vraagd, deze wet te doen intrekken. „Mijdc dierbare", zeide hij, haar naar de woonkamer voerend en de deor achter zich sluitend, terwijl hg hare beide handen in de sgnen Dam, „ik moet met den volgenden sneltrein mede en heb daarom maar een paar oogenblikjes om afscheid van u te ne men. Gy weet, dat ik gaan moet, dat een onverbiddelijk noodlot mij verdrijft. Maar Hij was genoodzaakt, even op te houden, want bet naamlooze wee, dat hem het hart pijnigde, werd hem bjjna te machtig. .Maar wanneer gij mij ooit noodig mocht bebben, Ruth, dan weet ge myo adres. Aar zel nooit, geen ondeelbaar oogenblik, om mijne Een zeer b ij zonder feit wordt verhaald nit Ottaskow, in Rusland bij gelegenheid eener weldadigheidsvoorstel ling heeft eene negentig-jarige dame, mevr. Orlow, meegespeeld, en wel in dezelfde rol, waarin zij vóór 70 jaar grooten roam be haalde. Ook ditmaal vierde zij een' waren triomf, waartoe het bijzondere van het ge- vsl wel iets zal hebben bijgedragen. Onze Bamberg is hiermede zijn wereld kampioenschap kwijt. Victor Hugo en zijn bar- bier. Deze barbier heette Brassier, hij had zijn' winkel in de rueCalture-Sainte-Cathé- rine en de geschiedenis verhaalt, dat Victor Hngo hem veertien zijner besle klanten deed verliezen. Het was in den morgen vóór vastena vond. Victor Hugo trad den winkel bin nen en giDg peinzend zitten. Brassier deed hem een servet om en greep een' scheerkwastdoch de dichter hield met eene plotselinge beweging den arm van den barbier tegen en zeide Een oogenblikje Vervolgens haalde hij een potlood nit zijn' vestzak en voelde haastig in zijne jas zakken. Plotseling sprong hij ophij had een stuk papier op eene scheertafel zien liggen en begon daar met haast iets op te krabbelen. Brassier had ontzag voor Hngo en dorst hem niet in zijn werk storen. Hij trappelde echter van ongednld, omdat een groot aantal klanten zaten te wachten. Eindelijk kon hij zich niet meer inhouden. Ik vraag n wel excuus, mijnheer Hugo, zeide hij, maar ik heb het vandaBg zoo drnk... Ohebt u haast Ik ook 1 Hngo sprong op en snelde ongeschoren de deur oit. Nn wendde Brassier zich tot zijne bedienden Vingnaar de adressen, die ik je zal opgeven. Wij hebben geen minout te verliezen. Waar is mijoe lijst Waar is die lijst gebleven Men zocht overalHelaas de lijst was spoorloos verdwenen. Victor Hugo had het stuk papier gebruikt, om er eene mooie inspiratie voor zgne ^Bflr- graves" op neer te schrijven. De barbier kon zich daardoor Victor Hugo-'s mede werker noemen, ofschoon hij dezen voort aan als zijn tegenwerker beschouwde. Het kleinste salaris, aan het hoofd van een' beschaafden staat be taald, is 36 galden, dat gegeven werd aan den president van de republiek An dorra in de Pyreneëen. Een zware brand. Vau branden, waarbij haast gebeele dor pen vernield worden, hoort men wel eens uit Amerika, Rusland of andere verre stre ken, maar niet zoo vaak nit ons beschaafd Europa. Thans echter heeft er zulk een brand gewoed in het Zwitsersche dorp Zi- zers, aan den rechter Rijnoever, ongeveer twee uur boven Thur; het ligt aan den landweg, die door het Rijndal van Thur naar Mayenfeld leidt, en bestaat uit 172 lichtgebouwde, steenen huizen, in twee rijen naast elkaar gelegeD, twee kerken en een vermaard oud slot. Het totaal aantal in woners is ongeveer 1150. Dezen leven groo- tendeels van landbouw. De oorzaak van den brand, een wezen lijk onheil voor het dorp, moet zijn, dat een meisje van vier jaar met lncifers speel de in eene schuur, waarvan daardoor het strooien dak branden ging. Toen het gezin 't vuur merkte, stond het huis in liente laaie, zoodat zij, zonder iets te redden, vlochten moesteD, De storm joeg de vlam men naar de daken van de aangrenzende woningen, en binnen een half uur brand de het dorp aan alle hoekeD. In het noor delijk deel van het plaatsje gelukte het, de hnizen, die reeds vnur gevat hadden, nog te behouden. Na een nar was de brand weer machteloos, daar al het water uit de sloot gebruikt was. Toen moest eene zeer ingewikkelde verbinding van slangen geleid worden naar eene bron, een kwartier loopens builen het dorp. De storm ging 's avonds gelukkig liggen, en Zondagmor gen was bet vunr gedoold. Al bel vee kon worden gered, maar veel is er van wegge- loopen, omdat er geen plaats was om het vast te zetten, en, bij gebrek aan voer, zal alles moeten worden verkocht. In het geheel zijn 168, meest arme men- schen, dakloos. Zij werden deeis door de overige bewoners opgenomen. Er zijn 46 gebouwtjes verbrand, waaronder 26 woon huizen. De schade aan gebouwen wordt op 100,000 fr. geschat,die aan het mobilair op 50,000 fr. Een derde der woningen was verzekerd, maar het mobilair in het geheel niet, zoo dat voor de slachtoffers inschrijvingen zul len worden geopend. Ook het slot Fridau, dat daar stond se dert de 14e eeuw, is vernield. Merkwaar dig is, dat juist het deel van het dorp, dat nn gespaard bleef, in 1767 geheel is afgebrand. Een kostelijk avontnnr. Dezer dagen trad prins Christiaan van Denemarken, de oudste zoon van den kroonprins, na afloop van eene militaire manoenvre, eene boerenwoning binneD, om zijn' honger en dorst te stillen. De boe rin, die den priDS niet kende, noodigde hem nit, mee te eten van een stapeltje pannekoeken, die zij jnist gebakken had. De prins liet zich dit niet tweemaal zeggeD. Toen hij echter, voordat hij vertrok, aan den gastvrije boerin een geldstuk wilde geven, weigerde deze en zeide, terwijl zij den prins heel vertrou welijk op den schouder klopte: »La»t maar zitten, mijn joDgenje bent sol daat, en ik weet, dat soldaten gewoon- igk niet veel geld hebben A ls de wareJozef maar komt! Drie jonge dames bebbeD op een diner in Januari van 't vorige jaar besloteD, dat zij nooit zullen trouwen en elk jaar op 18 Januari samen znllen dincereu. Sedert zijn nn drie eereleden in deze clnb opgenomen, 't Zijn de echtgenooten van de dames en allen hielden op 13 Janaari eene gezellige samenkomst met een diner 1 Binnen enkele dagen zal de vereenigiDg van Berlijnsche advocaten de 5500 mk. moeten toekennen, die beschik baar gesteld waren als belooDing voor het aanwijzen der moordenaars van den advo caat Levy. Waarschijnlijk zal de gendar me Wickert, die den eenen moordenaar (Werner) arresteerde, de helft van die som ontvangen op de andere helft, maakt, be halve de „Sanitatswache" in de Potsdam- merstrasse, ook aanspraak de hulpbestel ler bij de posterijen, Grosse, een broeder van den tweeden moordenaar, die naar 't schijnt 't eerst aan den geneesheer der politie is gaan zeggen, dat zijn broeder het wel gedaan zon hebben. Alles in 't groot. In de groote Republiek der Vereenigde Staten van Noord-Amerika bestaan 143 verschillende godsdienstige sekteD, de on afhankelijke kerken en op zich zelf staan de congregatiën niet medegerekend. Al de aanhangers dezer sekten tellen te zamen 20.613.000 personen, die onder 165.177 orgauisatiën of congregatiën behooren. Deze congregatiën bezitten 142.521 kerkelijke gebouwen met 45 564.861 zit plaatsen. De waarde van alle kerkelijke, uitsluitend voor de uitoefening van den godsdienst dienende eigendommen, wordt geschat op 1630 millioen gulden. Er zijn 111.036 aangestelde geestelijken, zonder de leeken—predikers mede te rekenen. De voornaamste kerkgenootschappen tel len in ronde sommen het volgend aantal lidmaten: De Roomsch—Katholieken 6250000, de Methodisten 460000C, de Bap tisten 8725000, de Presbyterianen 1280000, de Lutherschen 1280000, en de (Protestantsche) Episcopaten 540000 lidmaten. Aan boord van de Nubia o p de reede van Plymouth is eet? zesde man aan de cholera gestorven. Het schip is toen verder de zee in gestoomd, om het lijk, dat krachtig gedesinfecteerd, was, over boord te zetten. De nog zieke soldaten zijn op een ziekenschip overgebracht. De Nubia van Calcntta heeft ongeveer 270 man Indische troepen aan boord, een deel waarvan te Colombo ingescheept is. De ziektegevallen zijn alle na Port-Saïd voorgekomen. Dor en vaal ziet weder de aarde In ons land. Maar straks wordt zij bloemengaarde; Dan blijkt weer haar groote waarde, Als maar lente's zachte hand, Die steeds zooveel vreugde baarde, Alles aanraakt en veiheft, Wat zij op haar omgang treft. Dor en kil is 't nog zoo velen ln 't gemoed. Maar wieD hooge vreugd kan streelen, Wie het reinst geluk wil deelen, Kan zich koestren aan den gloed, Dien de deugd schenkt, Lustpriëelen Schept zij op de levensbaan. Wel hem, die met haar mag gaan. W. M Tg. W zooals het heette. Hij is teruggekeerd hij is heden avond hier geweest.* „Groote God 1* riep de vronw vol ontzet ting nit. „Terwijl gij n met Mrs. Plympton bezig houdt, zal ik al de versierselen en verdere benoodigdheden voor morgen oprnimen en alles weder doen worden, zooals het eergis teren was. Zoodra zij wat beter is, komt gij bij mij en dan zal ik heengaan-" Hij wendde zich kortweg om en begon dadelijk alles, wat voor de feestelijkheid in orde gebracht was, op te mimen, soodat Ruth den volgenden morgen in haar ver driet en haar wanhoop, daar dan tenminste hulp in te roepen, als ge die noodig mocht De Vereeniging „Het Ne der landsch Rundvee-Stamboek,* Afdeeling Noord-Holland, zal hare een- en—twintigste Algemeene Vergadering hou den op Maandag 25 Januari 1897, 's middags half een nre, in een der lokalen van het hutel „Krasnapolsky' te AMSTERDAM. Onder de PunteD van beschrijving ko men voor 3. Verkiezing van een' Commissaris de heer H. Watboer Jzden 22 Mei j.l. als zoodanig benoemd, bedankte. 4. Verkiezing van drie leden van het be- stnnr, die den 1 Januari 1898 in functie treden. De aftredenden, de heer L. Visser, O. Clay en C. Haringhuizen zijn niet dadelijk herkiesbaar. Art. 8 al. 2 huishoudelijk reglement. 5. Benoeming van twee afgevaardigden naar de eerstvolgende algemeene vergade ring der Vereeniging, te houden in de provincie Dreote. 6. Bepaling van de plaats, waar de volgende vergadering der Afdeeling zal worden gehouden. 7. Rekening over den dienst 1896 sluitende in ontvangst f 590,30, in nitgaaf f 527.31, batig saldo f 17.99. Rapporteurde heer P. Schenk Hz. 8. Bespreking van voorstellen ter op name onder de punten van beschrijving voor de eerstvolgende algemeene vergadering der Vereeniging. 9. Concept-begrooting voor den dieDst 1897, sluitende in ontvangst eu nitgaaf op t 560.90. Rapporteur: de heer P. Schenk Hz, Bietsuiker fabricage. Binnen eenige dagen znllen de Neder- landeche bertwortelsuikerfabrikanten te ROTTERDAM vergaderen iot bespreking en vaststelling van den prijs der beetwor telen, benoodigd voor de volgende cam pagne. Het algemeen gevoelen nit zich na reeds genoeg, dat in elk geval minder geld voor de bieten zal gegeven worden dan verleden jaar. In Boheme hebben debiet- wortelverbouwers in navolging van de Rijnprovincie (Pruisen) dezer dagen ee ne vereeniging gesticht, welke ten doel heeft de belangen der landbouwers te be hartigen tegenover de suikerfabrikanten. Uit elke gemeente van Boheme zullen twee afgevaardigden deelnemen aan de groote, algemeene vergadering van bietenverbou wers, welke tegen het einde van Jannari is uitgeschreven. Inmiddels heelt het be stuur dezer vereeniging aan alle landbou wers in Boheme een schrijven gericht om voorloopig geen beetwortelcontracten voor de aanstaande campagne met de fabrikan ten af te slniten, aangezien de prijzen van 80 tot 85 kreutzer per 100 Kg. bieten geen voordeel aan de verbouwers kunnen opleveren. In eene veigadering van Belgische beetwortelsuikerfabrikauien is besloten, dit jaar veel minder suikerbieten te contracteereu dan in 1896. De reden vaD dit besluit is hierin gelegen, dat door de overproductie van sniker een te groot aanbod ontstond op de binDenlandscho markten van vrije suiker (dit is suiker, welke zij boven den belastingaanslag heb ben verkregen), waardoor het den fabrikan ten niet meer mogelijk was, de volle premie op het binnen landsch verbruikte verhalen. geen steen des aanstoots in zon vinden Eer bij nog met alles gereed was, fluis terde Mrs Barwston hem toe, dat Ruth we der tol zichzelf gekomen was, en zich nn ontkleed en te bed gelegd had. Basil knik te haar toe, om haar te toonen, dat bij haar gehoord had, daarna maakte bij zijn werk bebben. Vaarwel lieve God zal, hoop ik, voor je zorgen ik moet du gaan. Ik bezit geen kracht genoeg, om nog een oogen blik bij je te blijven.* Hij drukte hare beide handen liefkozend tegen zijne lippen. Zij was de vrouw van een ander en zelfa in zyn bartstocbtelijkst af, en Dadat hij den laatsleo bloempot de deur verlangen naar eene liefkozing van haar, uitgedragen bad, sloot hij die deur dicht wilde bij toch niet in hel minst de grens met een gevoel, alsof hij de poort eener der eerbaarheid overschrijden, graftombe sloot, waar alles begraven lag, .Dat God o altijd moge behoeden en be- wat hem lief op deze aarde was. schermen," fluisterde hjj nogmaals, terwijl hij Hij liep rechtstreeks naar het huis vaD hare banden losliet, den bloemist en zeide hem, dat Mrs. Vervolgens ging bij heen en Ruth was Plympton plotseling zeer ernstig ongesteld alleen. was geworden eu dat den volgenden morgen zy bleef ïitt E00ai8 ,y ineen gezakt zeer vroeg alle bloemen en heesters, die J toen hy haar yflrliet metJ gebruikt waren, weder moesten worden te- d(J oildrnku?og op haar gelaat en de ge_ rogge aald. vouwen banden tegen het angstig jagende Eindelgk begaf hg zich naar zgn hotel, hart edrukt 6 6 6 waar bg zelf natuurlijk een slapeloozen nacht doorworstelde en toen hij den volgenden ^00 Mrs. Barwston haar later, toen morgen opstond, zag hij eruit, als ware hij z9 ®en boP dampende thee binnen bracht twintig jaar ouder geworden. en n'e' ocder wilde zij heengaan, of Ruth Hij deed een' stap achteruit, toeQ hij zgn mop8' den kop tot den laatsten droppel ge- afgemat gelaat in den spiegel gewaar werd. tedigd hebben. Later nam hij een bad, hetgeen hem zeer Vervolgens deed deze goede ziel al haar verfrischte en begaf tich vervolgens naar de best, om Rnth te bepraten, wat te eten, vrouw, die hg zoo vurig liefhad, eu van wie maar Rnth schoof het ontbijt, dat haar ge- hij nu afscheid ging nemen. bracht was, van zich af. Hij voud baar reeds op hem wachtend, „O, ik kan niet eten. Het wordt hier vreeselijk bleek en verouderd er uitziende, zoo benauwd. Ik slik riep zij angstig Imaar anders zoo geduldig en nederig, dat uit, aan den halskraag van hare japon rok- het Basil bijna te zwaar werd om aan te kend. „Ik moet lucht hebben, lucht i" En zien. I zij gleed bewusteloos op dea grond- Meer dan eeue werk, lag zij buiten kuDnis en zoowel Mrs. Barwston als Mary deden alles om de zieke goed te doen, sij verlie ten het bed geeo enkel oogenblik. Ralph Plympton kwam den volgenden dag en ervoer, dat het zeer twijfelachtig zou zgn, dat Ruth weer beter zon wor den. Hij bezocht daarop deD arts, vertelde bem in vertrouwen iets over het ontstaan harer ziekte en verzocht hem, om eene nitstekeode ziekenverpleegster aan te stellen, om Rulh te verplegen. Maar Mrs. Barwslon verklaar de beslist, dat zij geen ziekenoppasster heb ben wilde. Zij beweerde, Ruth beter te kun nen oppassen dan iemand anders en de dok ter was zoo verstandig, dat volkomen ge grond te vioden. Er werd een meisje gehuurd, dat op den kleinen broer van Will zou passeD, terwijl Will zijne dankbaarheid voor al het goede, dat hij genoten had, daardoor bewees, dat bij Hope met bijna moederlijke teederbeid verzorgde en voor alles behoedde. Het was bijna den lsten October, eer Ruth weer in staat was, hare gewone bezigheden 'e verrichten, die op hare schouders rustten. Zoodra zg daartoe de kracht bad, beant woordde zij een' brief van Mr. Mere- dith, dien zg gedurende hare ziekte van bem gekregen had, en waarin hij baar voorsloeg, haar te ontheffen van bare zorgen voor Will eu zijn kleinen broeder, en haar beloof de, dat er goed voor hen zou worden ge zorgd en, voor zoover dit van zgn wil af- biDg, een paar flinke mannen van hen zou groeien. Maar zij verzocht hem, de beide knapen onder hare hoede te mogen houden, ofschoon zij zijne plannen voor de toekomst der beide knapen geheel goedkeurde en daarop geen i invloed wilde uitoefeneo. Zij schreef hem, dat zij dringend iets behoefde, waaraan zij haren tijd zou kunnen besteden, dat zij veel van de kinderen hield en er niet van scheiden kon. Eo zoodoende bleef Hope-Villa nog lan ger het thuis voor de beide knapen. HOOFDSTUK XXXVII. Ralph Plympton was in dien tijd altoos thuis gebleven, uitgenomen dat bij eiken avond in een gesloten rijtuig naar Hope-Vil la reed, om daar naar de gezondheid van Ruth te inlormeeren. Het gebeulde echter veel, dat hij niet in staat was het te doen, want dan was hij aan zgn bed gebonden. Bij zulke gelegenheden stuurde hij er een bediende heen, want hij werd door angst en smart verteerd, zoolang Rnth aan het ziekbed gekluisterd was. Inez Plympton was door hem gedwongen geworden, om Hazlewood-Height te ver laten- Eenmaal had Ralph dau nu eens be wezen, dat hij de sterkste was en bg was on verbiddelijk bij zijn eerste bevel gebleven, zoodat bet trotsche gebouw zijne stiefmoe der niet meer herbergde. Op een' zekeren dag, nadat Ruth weder hare gewone werkzaamheden in huis had opgevat en zich sterk genoeg had gevoeld om eene wandeling te maken, verzocht Ralpb om een onderhoud, tenminste wanneer zij sioh krachtig genoeg daartoe gevoel de. Hij deed haar opmerken, dat hij haar Diet langer zou ophouden, dan strikt noodzakelijk was voor eenige aangelegenheden, die drin gend eischten, dat tij in orde gebracht werden, en dat kon onmogelijk gebeuren, zonder dat hij haar daaromtrent eerst bad gespro ken. Zg schreef hem terng, dat zij bem zou ontvangen, op welk oogenblik bg ook zou wilien komen. Zg deinsde bgna voor deze samenkomst terug, maar daar het toch moest geschieden, dan maar hoe eerder, hoe be ter. Van haar verlof maakte hg dan op een' dag in November gebruik en begaf zich te gen bet vallen der duisternis naar Hope-Vtl- ia in de verwachting, ook zgn dochtertje we der eens slapende te mogen zien. Hg begroette Ruth eerbiedig en met eene zekere Dederigbeid, welke zg, die bem vroeger hadden gekend, voor onmogelijk souden hebben gehouden. Zijn gelaat bood nog altgd een medelgden- opwekkead aanzien en dat zou wel altgd soo bigven. Toch gevoelde Ruth, nu zij hem beter gadesloeg dan bg zgn eerste bezoek, dal bg inwendig een beter mensch geworden was, dan in vroeger dagen, toen hg het le ven slechts als een' Igd van pret en genoe- gen had opgenomen. Zg begroetten elkander bgna als vreemden, want bg was voor Ruth «oolung dood ge weest en bare liefde voor hem was door sgue handelwyze zoo volkomen vernietigd, dat zij het nauwelijks kon begrypen.dat zg volgens de wet nog altgd zgne vrouw was. „Ruth," zeide hg, Dadat hg baar had be groet en over het puut begon te spreken, waarom hij was gekomen, „ik ben bierbeen gegaan, om met n een woordje te wisselen over de toekomst van Hope. Alles, wat ik bezit, zal vroeger of later n beiden toebe- hooren en daar ik het plan heb, weder op reis te gaan, omdat ik in een zachter kli maat moet leveD, wensch ik daar been te gaan, waar men mg niet kent, en zoo zou ik natuurlgk gaarne mgne zaken in orde breDgen vóór ik vertrek, want het is zeer twytelacbtig, of ik ooit meer levend inde Vereenigde Sta ten zal terugkeeren. „Ik zou u gaarne duidelgk maken, hoe de zaken staan en daarmede willen be ginnen, dat ik voor n eene jaarlyksche rente heb vastgezet, die n gedurende uw gauscbe leven onathankelgk doet zyn van ieder een." „Neen, neen, dat moogt ge niet doen," viel Ruth hem in de rede, wier gelaat bg deze woorden, met een gloeienden blos was overtogen deze gedachte alleen was baar reeds zeer onaangenaam. „Ik ben in staat, om mgn eigen brood te verdienen, maar wanneer gg voor de toekomst van Hope zorg wilt dragen, heb ik daar niets op te antwoorden*. Ralph zag haar eenige oogenblikken zwy- gend aan, bg acheeu eenigoo atryd te voe ren, of hg Ruth haar zid zou geven, dan of hg de stem van zgn' plicht zou volgent WORDT VERVOLGD. Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1897 | | pagina 6