Hope.
LANDBOUW.
D e N. Bred. Ct. s c h r ij f t
„Naar oit een zooeven door ons ont
vangen telegram zon blijken, is het plan
van twee Hollandsche ingenieurs aangeno
men als clou voor de Parijeche wereldten
toonstelling te Parijs in 1900.'
Vreemde gevallen.
In 1538 zag men rozen ic December.
In 1546 regende het van November af
in geen 16 weken, gepaard met groote
hitte.
In 1557 regende bet in ons vaderland
niet van April tot Aagosius.
In 1572 zag men in Janaari bladeren
aan de boomen, waarin zich in Februari de
vogels nestelden.
In 1693 op 12 Februari deed een boer
in de Beemster 5 koeien en eenige jonge
beesten in de weide, en verkocht 14 dagen
daarna 6 kop grasboter van dat vee voor
1 gulden.
In 1723 was met primo April alles op
het veld zoo krachtig ontwikkeld, alsof
het half Mei was. Daarop volgde eene
droogte, waardoor de schoonste weiden
in eene dorre heide veranderd werden. Bij
er .ij geren oppasser hoorde, wierp het beest zich
Haarlem voedde men de koeien in 't land rt_ j
met brood, hetgeen evenwel maar 3 dagen
grootste olifant in Europs, een mak en' ^—Eigenaardige o p v a 11 i n g.
vreedzaam dier. De oppasser van Charlie Man, 't Is toch zonderling, dat de
en nog een paar olifanten was sedert eeni- domste mannen altijd de mooiste meisjes
gen tijd een zekere Baker, een man, die trouwen.
de beesten wreed behandelde en daarom Vrouw. Och kom, je wilt me vleien 1
reeds met ontslag bedreigd was, toen hij Amerikaansche h u w e 1 ij -
tien maanden geleden, voor een vergrijp, k n
dat niet ter zake doet, in hechtenis werd Emms g kds docbter van den
genomen. Voor het gerecht werd hg wel- ,nikerkoning den heer Clans Spreckels.
iswaar vrijgesproken maar zijne plaats als fen dgr Aa?e'rikaangche Babobg ig de vo-
oppasser van den olifant was reeds door maand trouwd met een Engelsch-
hechtenis werd
u. Voor het gerecht werd bij wel- snikerkoni
vrijgesproken maar zijne plaats als ppn dpr
van den olifant was reeds
een ander ingenomen.
Zaterdag meldde Baker zich bij Sanger
aan en deze nam hem weer in dienst on
der voorwaarde, dat hij zich niet met de
olifanten zou bemoeien. Zondagmiddag zon
Baker met den tegenwoordigen oppasser
naas hois gaan en wachtte boiten het cir
cus, terwijl deze de olifanten giog voede
ren. Toen dit wat lang duurde, liep Ba
ker den stal binnen en riep den oppasser
toe, dat bij zich wat haasten zou. Hel
was toen nagenoeg donker en Baker wist
daardoor misschien niet, dat hij vlak bij
het bok der olifanten was.
Zoodra Charlie de stem van zijn' vroe-
duurde. Daarna
zoodat
kreeg men regen,
de velden opnienw in hunDe schoonheid
pronktende boter kocht men voor 8 i
9 giilden de 40 pondde zoetemelksche kaas
voor 7 h 8 gulden doch hel opmerkelijk-
«Afl was, dat de tuinlieden van Rijnsburg
in de maand September en October te
Haarlem kwamen met aardbeziëo, die uit
muntend van klebr en sïnaak waren. Het
vleesch en spek was in den herfst zeer
goedkoop, zoodat men het eerste voor een
halven stuiver het pond kocht.
In 1779 heelt het van 1 Januari tot
11 Maart niet geregend, zoodat men 70
agen lang droogte had.
[Sempervirens)
Een huwelijk tnsschen
honderdjarigeu. Een zeker buitenge
woon huwelijk werd onlangs gevierd te
Rockhouse in Kentucky, Noord-Amerika.
Een zekere William Üeaton, gewoonlijk
oom Billy genoemd, 103 jaar oud, leidde
^^~t£êw'din fijner kinderjaren, mevrouw
aar het altaar, de bruid was 101 jaar.
Zij was in zwatte zijde gekleed en droeg
in hare baad een groot bouquet van
hulst- en misteltwijgjes. Meer dan dui
zend verwanten en genoodigden woonden
deze plechtigheid bij. De heer Seaton had
zijoe eerste vrouw voor ongeveer drie
•^maanden verloren en mevrouw Craft haar'
echtgenoot eenige dagen later. Het was
vooral op aansporing der wederzijdsche
verwanten, dat de beide oudjes gingen
^tróuwen.
Na de plechtigheid deden de jongge
trouwden een' rit in een rijtuig, dat voor
83 jaar was vervaardigd, en zij wonen
thans in het huis van den heer Seaton,
dat 90 jaar geleden is gebouwd.
e n
pest
1 n
Hongersnood
Voor-Indië.
De berichten nit het Britsch-Indische
rijk doen zien, dat de hongersnood met den
dag ernstiger wordt en zich steeds meer
uitbreidt. De regeering heeft reeds 750000
tot 250000 noodlijdenden aan goed betaald
werk geholpen. Men schat, dat een bedrag
van vijf millioen pond sterling noodig zal
zijn, oin den nood inderdaad te lenigen.
Te Jubbolpore liggen mannen en vrouwen
.gs de wegen als levende skeletten.
Met de pest is het al niet beter gesteld.
Sedert Maandag zijn te Bombay niet min
der dan 102 nieuwe gevallen voorgekomen,
52/teAtvaii ziju met den dood geëindigd.
eJP?olgei]8 officiële berichten zijn in het
dot;eheel 2310 personen aan de ziekte over
deden, en 3326 door haar aangetast. Maar
het is onwederlegbaar, dat deze opgaven
veel te laag zijn. De kerkhoven zien er
afgrijselijk uit. Pas begraven lijken moe
ten worden opgegraven, de kerkhoven zien
er uit als een slagveld een paar dagen ua
j het gevecht.
g De wraak van een' olifant.
im^circas Sanger, op het oogenblik te
Daistoïiïp-fis Engeland, heeft sedert 31 jaar
een'olitant, Charlie, S.nger zegt, de
op hem en drong met zijn'slagtand Baker's
hoofd tegen den wand. Toen de tegen
woordige oppasser het beest weggetrokken
had, zakte Baker in elkaar. Zijn schedel
was verbrijzeld. Vier nur later stierf hij
in het gasthuis.
Gered door haar corset.
Zondagmiddag wandelde eene Parijsche
jonge dame met haar vader in de Champs
Elysées. Plotseling voelde het meisje eene
hevige pijn in den rug. Het bleek, dat
eenige jongens zich verderop vermaakten
met het schieten op musschen een der
kogels was tegen een' steen weerkaatst en
had de jonge dame in den rug getroffen.
Eene balein van het corset belette echter
het projectiel, in het vleesch te dringen.
Vier weduwen. - In St.
Louis werd dezer dagen een rijke kruide
nier begraveD, George Buentizijne lijk
baar werd, behalve door zijne weduwe, ge
volgd door drie andere vrouwen, met wie
hij vroeger achtereenvolgen» was getrouwd
geweest, maar vaD wie hij gescheiden was.
De werkelijke weduwe was vergezeld door
hare dochter, eene reeds getrouwde jonge
vrouw. Al de vroegere echtgenootsu van
den overledene schenen ten prooi aan eene
herige smart.
De groote fortuinen in
Engeland. In het voorgaande jaar heeft
Engeland elf personen door den dooi ver-
loreD, wier vermogen vijf millioen gulden
overschreed. Aan het hoofd der lijst komt
sir Charles Booth voor, brandewijnstoker,
bezitter van ougeveer vijf-en-twintig milli
oen. Ook bijua al de andere millionnairs
in Engeland behooren tot de wereld der
industrie. Sir Jalius Goldschmidt, lid van
het parlement, heeft 11 millioen gulden
nagelaten.
Vrijwillige dood.
In een stadje van Oostenrijk had een
leeraar van een gymnasium wegens ziekte
verlof gekregen. De vorige week kwam hij
in de apotheek met eeu recept voor zeer
zwakke morphinepoeders. Terwijl de apo
theker die gereed maakte, vroeg de leer
aar of de hoeveelheid, die in de flesch
zich bevond, waaruit het vergif genomen
was, voldoende was om iemand te doen
sterven. Nauwelijks had hij een bevesti
gend antwoord gekregen, of hij greep de
flesch en ledigde die, vóór de apotheker
hem weerhouden kon.
Tevens trok hij een pistool en dreigde
te schieten als men hulp ging halen. Hij
had met volle bewustzijn gehandeld eu
wilde zich den dood geven. De bediende
was intusschen naar een' arts geijld, doch
de leeraar weigerde alle tegengif. Eindelijk
gelukte het hem te ontwapenen en een
middel in te gevenmaar reeds op weg
naar het gasthuis overleed hij. Men voud een
kaartje hij hem, waarop hij geschreven
had, dat hij tot de wauhopige daad had
besloten nit angst dat hij krankzinnig
zou worden.
Schoon ja, maar verloren, verloren I
B i bet gelnid zijner scbreden, wendde zij
zich om. Zij sloeg de oogen op naar zyn
gelaat en wat sjj daar aanschouwde, deed
haar uitroepen: „Baail, Basil
Ook nn herbaalde zij zijn' Daam, evenals
in 't begin van den avond. Maar o, boe
verschillend was de klank, waarop die paar
woorden werdeu genit.
Toenmials was 't een uitroep geweest van
Jioop, vreogde en lieide na klonk hare stem
als die vsu iemand, die zijne laatste hoop be
graven ziet.
„Ruth I" riep Basil oit, toen hij naast
haar stond, zonder haar te durven aanraken,
want hij was zich de diepe kloof, die er tus-
schea ben was, bewast. „Ga naar bed en
tracht te slapen. Ik zal nog een poosje
bier blijven od dan ga ik naar mijn botel,
maar morgen vroeg zal ik nog weer eenige
oogenblikken terugkomen.*
^"B<; de woorden „Voor eenige oogenblik
ken,* z*g zij hem met een'blik vol vertwij
feling in het gelaat. Daarna brak zij in een
hartstochtelijk snikken uit en rauw klonk
het van bare lippen: .Basil, Basil l" en als
eene levenlooze viel tij daarna in fijne armen.
Onbeschrijflijk was zijne smart, terwijl hg
haar hartstochtelijk aaD zijn hart drukte,
ad Mijn God, dat zal ik nooit kannen ver-
jogoP-n>" 28'de bÖ> vervolgens hief hg hare
1 DeA'te °P ea ^TOeR baar naar bare 8'»ap-
toeamer, alwaar aij baar te bed legde.
„Het is wellicht beter zoo,* mompelde hij,
foen hg weder naar beneden ging, om Mrs.
Barwstou te roepen, die in de keuken nog
altijd bezig was met de voorbereidingen voor
t. morgen.
d .Mrs Plympton is plotseling ziek gewor
den," zeide bij tot haar. ,Ua oogenblikkelyk
naar boven en tracht het noodige voor haar
te doen.*
.Wat is er gebeurd P* vroeg de vrouw,
terwijl zy hem angstig in het doodsbleeke ge
laat zag.
.Mrs. Barwston, er zal hier morgen geen
bruiloft zijn,* antwoordde hjj haar, het 't ver
standigst oordeelende, om haar dadelijk van
alles op de hoog'e te helpen.
„Mr. Ralpb Plympton is niet gestorven,
man, den heer Watson te Francisco, die
bij zijn schoonvader vergeleken, voor ar-
moedig kan gelden.
De heer Spreckels, tegen wiens wensch
dit huwelijk gesloten was, hield niet op
zijne dochter bitter te verwijten, dat zij
niet, zooals gebruikelijk is bij de Ameri
kaansche millioDnairs, een echtgenoot met
een titel bad gekozen, of minstens een
met een groot vermogen. Tengevolge de
zer verwijten heeft de jonge echtgenoote
aan haar' vader den bruidschat van een
millioen dollars teruggezonden, dien deze
laatste had geschonken. Het was me
neer Watson, die bij zijne vrouw op de
ze terugzending had aangedrongen. Hij
kon, zeide hij, wel in zijne behoeften voor
zien, zonder de gift van zijn' schoonva
der.
De rechtbank te Marseil-
le heeft iemand, die in Mei 11. door bet
paard eens makelaars gekwetst was, eene
schadevergoeding van 1500 frcs. toegekend,
nadat met photographieën door middel van
Röntgen1 s stralen de ernstige gevolgen van
de hem toegebrachte sleutelbeenbrenk wa
ren aangetoond.
De Deensche officieren
Olafsen en Filipsen hebben eene reis gedaan
naar Midden-Azië en de hoogvlakte van
Pamir onderzocht. Zij zijn op hunne moei
lijke en gevaarlijke reis doorgedrongen in
onbekende streken en hebben daar vuur
aanbidders aangetroffen, die tot nog toe of
liever in den laatsten tijd geen invloed van
buiten schijnen te hebben ondervonden.
Die lieden zijn klein en leiden een uiterst
primitief levem Het trof den reizigers, dat
niet enkel de mensc'nen, maar ook de die
ren in die streken klein zijn; de stieren
en koeien bijvoorbeeld waren zoo klein
als een klein veulen, de ezels als een hond,
de schapen als een poedel. De vrouwen
worden als vee verkocht, maar ze zijn daar:
eene vrouw weegt op tegen vijf, zes koeien
of vijftien schapen. Geld is onbekend.
Jaarlijks zijn er, naar ma-
tige rekening, driekwart millioen bloem
bollen noodig voor de beplanting in de
Londensche parken en open plaatsen, waar
voor de kosten ver over 1000 pd. st. loo-
pen. Vroeger groeiden al die bollen in Hol
land, en ging er elk jaar ongeveer 500.000
pd. st. Engelsch kapitaal in de zakken
van de Hollandsche kweekers over. Tegen
woordig is dit echter, met uitzondering van
de hyacinten en zekere soorten van tulpen,
niet meer zoo, want vele bloembollen wor
den in Engeland zelf voortgeplant en ook
in de koloniën, waar die industrie toe
neemt.
Groote brand in Bremen
Donderdagnacht is een groote brand uitge
broken in zes pakhuizen te Bremen, waarin
25,000 tot 30,000 balen tabak waren op
geslagen, bestemd voor het vervaardigen
van sigaren. Drie der pakhuizen zijn ge
heel afgebrand, de overige zijn zwaar be
schadigd. Het is nog niet na te gaaD, hoe
groot de schade is.
Eene wet nit vroeger eeu
wen.
Eene onde wet in het hertogdom Brons
wijk stelt geen boete, maar gevangenisstraf
vast tegen de verkoopers van sterken drauk,
die hnnne lokalen langer openhouden dan
op den vastgestelden tijd. Door toepassing
dezer wet werd voor eenige dagen een be
kend en gezien restauratenr op den open
baren weg aangegrepen en midden overdgg
naar de gevangenis gebracht, waar hij 24
nar doorbracht. De gemeenteraad van
Bronswijk heeft zich thans met de zaak
bezig gehouden en aan de regeering ge
vraagd, deze wet te doen intrekken.
„Mijdc dierbare", zeide hij, haar naar de
woonkamer voerend en de deor achter zich
sluitend, terwijl hg hare beide handen in
de sgnen Dam, „ik moet met den volgenden
sneltrein mede en heb daarom maar een paar
oogenblikjes om afscheid van u te ne
men. Gy weet, dat ik gaan moet, dat een
onverbiddelijk noodlot mij verdrijft. Maar
Hij was genoodzaakt, even op te houden,
want bet naamlooze wee, dat hem het hart
pijnigde, werd hem bjjna te machtig.
.Maar wanneer gij mij ooit noodig mocht
bebben, Ruth, dan weet ge myo adres. Aar
zel nooit, geen ondeelbaar oogenblik, om mijne
Een zeer b ij zonder feit
wordt verhaald nit Ottaskow, in Rusland
bij gelegenheid eener weldadigheidsvoorstel
ling heeft eene negentig-jarige dame, mevr.
Orlow, meegespeeld, en wel in dezelfde rol,
waarin zij vóór 70 jaar grooten roam be
haalde. Ook ditmaal vierde zij een' waren
triomf, waartoe het bijzondere van het ge-
vsl wel iets zal hebben bijgedragen.
Onze Bamberg is hiermede zijn wereld
kampioenschap kwijt.
Victor Hugo en zijn bar-
bier. Deze barbier heette Brassier, hij had
zijn' winkel in de rueCalture-Sainte-Cathé-
rine en de geschiedenis verhaalt, dat
Victor Hngo hem veertien zijner besle
klanten deed verliezen.
Het was in den morgen vóór vastena
vond. Victor Hugo trad den winkel bin
nen en giDg peinzend zitten. Brassier
deed hem een servet om en greep een'
scheerkwastdoch de dichter hield met
eene plotselinge beweging den arm van den
barbier tegen en zeide
Een oogenblikje
Vervolgens haalde hij een potlood nit
zijn' vestzak en voelde haastig in zijne jas
zakken. Plotseling sprong hij ophij had
een stuk papier op eene scheertafel zien
liggen en begon daar met haast iets op
te krabbelen.
Brassier had ontzag voor Hngo en
dorst hem niet in zijn werk storen. Hij
trappelde echter van ongednld, omdat een
groot aantal klanten zaten te wachten.
Eindelijk kon hij zich niet meer inhouden.
Ik vraag n wel excuus, mijnheer
Hugo, zeide hij, maar ik heb het vandaBg
zoo drnk...
Ohebt u haast Ik ook 1
Hngo sprong op en snelde ongeschoren
de deur oit.
Nn wendde Brassier zich tot zijne
bedienden
Vingnaar de adressen, die ik je
zal opgeven. Wij hebben geen minout te
verliezen. Waar is mijoe lijst Waar is die
lijst gebleven
Men zocht overalHelaas de
lijst was spoorloos verdwenen. Victor
Hugo had het stuk papier gebruikt, om
er eene mooie inspiratie voor zgne ^Bflr-
graves" op neer te schrijven. De barbier
kon zich daardoor Victor Hugo-'s mede
werker noemen, ofschoon hij dezen voort
aan als zijn tegenwerker beschouwde.
Het kleinste salaris, aan
het hoofd van een' beschaafden staat be
taald, is 36 galden, dat gegeven werd
aan den president van de republiek An
dorra in de Pyreneëen.
Een zware brand.
Vau branden, waarbij haast gebeele dor
pen vernield worden, hoort men wel eens
uit Amerika, Rusland of andere verre stre
ken, maar niet zoo vaak nit ons beschaafd
Europa. Thans echter heeft er zulk een
brand gewoed in het Zwitsersche dorp Zi-
zers, aan den rechter Rijnoever, ongeveer
twee uur boven Thur; het ligt aan den
landweg, die door het Rijndal van Thur
naar Mayenfeld leidt, en bestaat uit 172
lichtgebouwde, steenen huizen, in twee rijen
naast elkaar gelegeD, twee kerken en een
vermaard oud slot. Het totaal aantal in
woners is ongeveer 1150. Dezen leven groo-
tendeels van landbouw.
De oorzaak van den brand, een wezen
lijk onheil voor het dorp, moet zijn, dat
een meisje van vier jaar met lncifers speel
de in eene schuur, waarvan daardoor het
strooien dak branden ging. Toen het gezin
't vuur merkte, stond het huis in liente
laaie, zoodat zij, zonder iets te redden,
vlochten moesteD, De storm joeg de vlam
men naar de daken van de aangrenzende
woningen, en binnen een half uur brand
de het dorp aan alle hoekeD. In het noor
delijk deel van het plaatsje gelukte het, de
hnizen, die reeds vnur gevat hadden, nog
te behouden. Na een nar was de brand
weer machteloos, daar al het water uit
de sloot gebruikt was. Toen moest eene
zeer ingewikkelde verbinding van slangen
geleid worden naar eene bron, een kwartier
loopens builen het dorp. De storm ging
's avonds gelukkig liggen, en Zondagmor
gen was bet vunr gedoold. Al bel vee kon
worden gered, maar veel is er van wegge-
loopen, omdat er geen plaats was om het
vast te zetten, en, bij gebrek aan voer,
zal alles moeten worden verkocht.
In het geheel zijn 168, meest arme men-
schen, dakloos. Zij werden deeis door de
overige bewoners opgenomen. Er zijn 46
gebouwtjes verbrand, waaronder 26 woon
huizen. De schade aan gebouwen wordt
op 100,000 fr. geschat,die aan het mobilair
op 50,000 fr.
Een derde der woningen was verzekerd,
maar het mobilair in het geheel niet, zoo
dat voor de slachtoffers inschrijvingen zul
len worden geopend.
Ook het slot Fridau, dat daar stond se
dert de 14e eeuw, is vernield. Merkwaar
dig is, dat juist het deel van het dorp,
dat nn gespaard bleef, in 1767 geheel is
afgebrand.
Een kostelijk avontnnr.
Dezer dagen trad prins Christiaan van
Denemarken, de oudste zoon van den
kroonprins, na afloop van eene militaire
manoenvre, eene boerenwoning binneD, om
zijn' honger en dorst te stillen. De boe
rin, die den priDS niet kende, noodigde
hem nit, mee te eten van een stapeltje
pannekoeken, die zij jnist gebakken had.
De prins liet zich dit niet tweemaal
zeggeD. Toen hij echter, voordat hij
vertrok, aan den gastvrije boerin een
geldstuk wilde geven, weigerde deze en
zeide, terwijl zij den prins heel vertrou
welijk op den schouder klopte: »La»t
maar zitten, mijn joDgenje bent sol
daat, en ik weet, dat soldaten gewoon-
igk niet veel geld hebben
A ls de wareJozef maar komt!
Drie jonge dames bebbeD op een diner
in Januari van 't vorige jaar besloteD,
dat zij nooit zullen trouwen en elk jaar
op 18 Januari samen znllen dincereu.
Sedert zijn nn drie eereleden in deze clnb
opgenomen, 't Zijn de echtgenooten van
de dames en allen hielden op 13 Janaari
eene gezellige samenkomst met een diner 1
Binnen enkele dagen zal
de vereenigiDg van Berlijnsche advocaten de
5500 mk. moeten toekennen, die beschik
baar gesteld waren als belooDing voor het
aanwijzen der moordenaars van den advo
caat Levy. Waarschijnlijk zal de gendar
me Wickert, die den eenen moordenaar
(Werner) arresteerde, de helft van die som
ontvangen op de andere helft, maakt, be
halve de „Sanitatswache" in de Potsdam-
merstrasse, ook aanspraak de hulpbestel
ler bij de posterijen, Grosse, een broeder
van den tweeden moordenaar, die naar 't
schijnt 't eerst aan den geneesheer der
politie is gaan zeggen, dat zijn broeder het
wel gedaan zon hebben.
Alles in 't groot.
In de groote Republiek der Vereenigde
Staten van Noord-Amerika bestaan 143
verschillende godsdienstige sekteD, de on
afhankelijke kerken en op zich zelf staan
de congregatiën niet medegerekend. Al de
aanhangers dezer sekten tellen te zamen
20.613.000 personen, die onder 165.177
orgauisatiën of congregatiën behooren.
Deze congregatiën bezitten 142.521
kerkelijke gebouwen met 45 564.861 zit
plaatsen. De waarde van alle kerkelijke,
uitsluitend voor de uitoefening van den
godsdienst dienende eigendommen, wordt
geschat op 1630 millioen gulden. Er zijn
111.036 aangestelde geestelijken, zonder
de leeken—predikers mede te rekenen.
De voornaamste kerkgenootschappen tel
len in ronde sommen het volgend aantal
lidmaten: De Roomsch—Katholieken
6250000, de Methodisten 460000C, de Bap
tisten 8725000, de Presbyterianen
1280000, de Lutherschen 1280000, en
de (Protestantsche) Episcopaten 540000
lidmaten.
Aan boord van de Nubia o p
de reede van Plymouth is eet? zesde man
aan de cholera gestorven. Het schip is
toen verder de zee in gestoomd, om het
lijk, dat krachtig gedesinfecteerd, was, over
boord te zetten. De nog zieke soldaten
zijn op een ziekenschip overgebracht.
De Nubia van Calcntta heeft ongeveer
270 man Indische troepen aan boord, een
deel waarvan te Colombo ingescheept is.
De ziektegevallen zijn alle na Port-Saïd
voorgekomen.
Dor en vaal ziet weder de aarde
In ons land.
Maar straks wordt zij bloemengaarde;
Dan blijkt weer haar groote waarde,
Als maar lente's zachte hand,
Die steeds zooveel vreugde baarde,
Alles aanraakt en veiheft,
Wat zij op haar omgang treft.
Dor en kil is 't nog zoo velen
ln 't gemoed.
Maar wieD hooge vreugd kan streelen,
Wie het reinst geluk wil deelen,
Kan zich koestren aan den gloed,
Dien de deugd schenkt, Lustpriëelen
Schept zij op de levensbaan.
Wel hem, die met haar mag gaan.
W. M Tg.
W
zooals het heette. Hij is teruggekeerd
hij is heden avond hier geweest.*
„Groote God 1* riep de vronw vol ontzet
ting nit.
„Terwijl gij n met Mrs. Plympton bezig
houdt, zal ik al de versierselen en verdere
benoodigdheden voor morgen oprnimen en
alles weder doen worden, zooals het eergis
teren was. Zoodra zij wat beter is, komt
gij bij mij en dan zal ik heengaan-"
Hij wendde zich kortweg om en begon
dadelijk alles, wat voor de feestelijkheid in
orde gebracht was, op te mimen, soodat
Ruth den volgenden morgen in haar ver
driet en haar wanhoop, daar dan tenminste hulp in te roepen, als ge die noodig mocht
De Vereeniging „Het Ne
der landsch Rundvee-Stamboek,*
Afdeeling Noord-Holland, zal hare een-
en—twintigste Algemeene Vergadering hou
den op Maandag 25 Januari 1897, 's middags
half een nre, in een der lokalen van het hutel
„Krasnapolsky' te AMSTERDAM.
Onder de PunteD van beschrijving ko
men voor
3. Verkiezing van een' Commissaris
de heer H. Watboer Jzden 22 Mei j.l.
als zoodanig benoemd, bedankte.
4. Verkiezing van drie leden van het be-
stnnr, die den 1 Januari 1898 in functie
treden.
De aftredenden, de heer L. Visser, O.
Clay en C. Haringhuizen zijn niet dadelijk
herkiesbaar. Art. 8 al. 2 huishoudelijk
reglement.
5. Benoeming van twee afgevaardigden
naar de eerstvolgende algemeene vergade
ring der Vereeniging, te houden in de
provincie Dreote.
6. Bepaling van de plaats, waar de
volgende vergadering der Afdeeling zal
worden gehouden.
7. Rekening over den dienst 1896
sluitende in ontvangst f 590,30, in nitgaaf
f 527.31, batig saldo f 17.99.
Rapporteurde heer P. Schenk Hz.
8. Bespreking van voorstellen ter op
name onder de punten van beschrijving
voor de eerstvolgende algemeene vergadering
der Vereeniging.
9. Concept-begrooting voor den dieDst
1897, sluitende in ontvangst eu nitgaaf op
t 560.90. Rapporteur: de heer P. Schenk Hz,
Bietsuiker fabricage.
Binnen eenige dagen znllen de Neder-
landeche bertwortelsuikerfabrikanten te
ROTTERDAM vergaderen iot bespreking
en vaststelling van den prijs der beetwor
telen, benoodigd voor de volgende cam
pagne. Het algemeen gevoelen nit zich na
reeds genoeg, dat in elk geval minder geld
voor de bieten zal gegeven worden dan
verleden jaar.
In Boheme hebben debiet-
wortelverbouwers in navolging van de
Rijnprovincie (Pruisen) dezer dagen ee
ne vereeniging gesticht, welke ten doel
heeft de belangen der landbouwers te be
hartigen tegenover de suikerfabrikanten.
Uit elke gemeente van Boheme zullen twee
afgevaardigden deelnemen aan de groote,
algemeene vergadering van bietenverbou
wers, welke tegen het einde van Jannari
is uitgeschreven. Inmiddels heelt het be
stuur dezer vereeniging aan alle landbou
wers in Boheme een schrijven gericht om
voorloopig geen beetwortelcontracten voor
de aanstaande campagne met de fabrikan
ten af te slniten, aangezien de prijzen van
80 tot 85 kreutzer per 100 Kg. bieten
geen voordeel aan de verbouwers kunnen
opleveren.
In eene veigadering van
Belgische beetwortelsuikerfabrikauien is
besloten, dit jaar veel minder suikerbieten
te contracteereu dan in 1896. De reden
vaD dit besluit is hierin gelegen, dat door
de overproductie van sniker een te groot
aanbod ontstond op de binDenlandscho
markten van vrije suiker (dit is suiker,
welke zij boven den belastingaanslag heb
ben verkregen), waardoor het den fabrikan
ten niet meer mogelijk was, de volle premie
op het binnen landsch verbruikte verhalen.
geen steen des aanstoots in zon vinden
Eer bij nog met alles gereed was, fluis
terde Mrs Barwston hem toe, dat Ruth we
der tol zichzelf gekomen was, en zich nn
ontkleed en te bed gelegd had. Basil knik
te haar toe, om haar te toonen, dat bij haar
gehoord had, daarna maakte bij zijn werk
bebben. Vaarwel lieve God zal, hoop
ik, voor je zorgen ik moet du gaan. Ik
bezit geen kracht genoeg, om nog een oogen
blik bij je te blijven.*
Hij drukte hare beide handen liefkozend
tegen zijne lippen. Zij was de vrouw van
een ander en zelfa in zyn bartstocbtelijkst
af, en Dadat hij den laatsleo bloempot de deur verlangen naar eene liefkozing van haar,
uitgedragen bad, sloot hij die deur dicht wilde bij toch niet in hel minst de grens
met een gevoel, alsof hij de poort eener der eerbaarheid overschrijden,
graftombe sloot, waar alles begraven lag, .Dat God o altijd moge behoeden en be-
wat hem lief op deze aarde was. schermen," fluisterde hjj nogmaals, terwijl hij
Hij liep rechtstreeks naar het huis vaD hare banden losliet,
den bloemist en zeide hem, dat Mrs. Vervolgens ging bij heen en Ruth was
Plympton plotseling zeer ernstig ongesteld alleen.
was geworden eu dat den volgenden morgen zy bleef ïitt E00ai8 ,y ineen gezakt
zeer vroeg alle bloemen en heesters, die J toen hy haar yflrliet metJ
gebruikt waren, weder moesten worden te- d(J oildrnku?og op haar gelaat en de ge_
rogge aald. vouwen banden tegen het angstig jagende
Eindelgk begaf hg zich naar zgn hotel, hart edrukt 6 6 6
waar bg zelf natuurlijk een slapeloozen nacht
doorworstelde en toen hij den volgenden ^00 Mrs. Barwston haar later, toen
morgen opstond, zag hij eruit, als ware hij z9 ®en boP dampende thee binnen bracht
twintig jaar ouder geworden. en n'e' ocder wilde zij heengaan, of Ruth
Hij deed een' stap achteruit, toeQ hij zgn mop8' den kop tot den laatsten droppel ge-
afgemat gelaat in den spiegel gewaar werd. tedigd hebben.
Later nam hij een bad, hetgeen hem zeer Vervolgens deed deze goede ziel al haar
verfrischte en begaf tich vervolgens naar de best, om Rnth te bepraten, wat te eten,
vrouw, die hg zoo vurig liefhad, eu van wie maar Rnth schoof het ontbijt, dat haar ge-
hij nu afscheid ging nemen. bracht was, van zich af.
Hij voud baar reeds op hem wachtend, „O, ik kan niet eten. Het wordt hier
vreeselijk bleek en verouderd er uitziende, zoo benauwd. Ik slik riep zij angstig
Imaar anders zoo geduldig en nederig, dat uit, aan den halskraag van hare japon rok-
het Basil bijna te zwaar werd om aan te kend. „Ik moet lucht hebben, lucht i" En
zien. I zij gleed bewusteloos op dea grond-
Meer dan eeue werk, lag zij buiten kuDnis
en zoowel Mrs. Barwston als Mary deden
alles om de zieke goed te doen, sij verlie
ten het bed geeo enkel oogenblik.
Ralph Plympton kwam den volgenden dag
en ervoer, dat het zeer twijfelachtig zou
zgn, dat Ruth weer beter zon wor
den.
Hij bezocht daarop deD arts, vertelde bem
in vertrouwen iets over het ontstaan harer
ziekte en verzocht hem, om eene nitstekeode
ziekenverpleegster aan te stellen, om Rulh
te verplegen. Maar Mrs. Barwslon verklaar
de beslist, dat zij geen ziekenoppasster heb
ben wilde. Zij beweerde, Ruth beter te kun
nen oppassen dan iemand anders en de dok
ter was zoo verstandig, dat volkomen ge
grond te vioden.
Er werd een meisje gehuurd, dat op den
kleinen broer van Will zou passeD, terwijl
Will zijne dankbaarheid voor al het goede,
dat hij genoten had, daardoor bewees, dat
bij Hope met bijna moederlijke teederbeid
verzorgde en voor alles behoedde.
Het was bijna den lsten October, eer Ruth
weer in staat was, hare gewone bezigheden
'e verrichten, die op hare schouders rustten.
Zoodra zg daartoe de kracht bad, beant
woordde zij een' brief van Mr. Mere-
dith, dien zg gedurende hare ziekte van bem
gekregen had, en waarin hij baar voorsloeg,
haar te ontheffen van bare zorgen voor
Will eu zijn kleinen broeder, en haar beloof
de, dat er goed voor hen zou worden ge
zorgd en, voor zoover dit van zgn wil af-
biDg, een paar flinke mannen van hen zou
groeien.
Maar zij verzocht hem, de beide knapen
onder hare hoede te mogen houden, ofschoon
zij zijne plannen voor de toekomst der beide
knapen geheel goedkeurde en daarop geen
i invloed wilde uitoefeneo. Zij schreef hem,
dat zij dringend iets behoefde, waaraan zij
haren tijd zou kunnen besteden, dat zij
veel van de kinderen hield en er niet van
scheiden kon.
Eo zoodoende bleef Hope-Villa nog lan
ger het thuis voor de beide knapen.
HOOFDSTUK XXXVII.
Ralph Plympton was in dien tijd altoos
thuis gebleven, uitgenomen dat bij eiken
avond in een gesloten rijtuig naar Hope-Vil
la reed, om daar naar de gezondheid van
Ruth te inlormeeren. Het gebeulde echter
veel, dat hij niet in staat was het te doen,
want dan was hij aan zgn bed gebonden.
Bij zulke gelegenheden stuurde hij er een
bediende heen, want hij werd door angst en
smart verteerd, zoolang Rnth aan het ziekbed
gekluisterd was.
Inez Plympton was door hem gedwongen
geworden, om Hazlewood-Height te ver
laten- Eenmaal had Ralph dau nu eens be
wezen, dat hij de sterkste was en bg was on
verbiddelijk bij zijn eerste bevel gebleven,
zoodat bet trotsche gebouw zijne stiefmoe
der niet meer herbergde.
Op een' zekeren dag, nadat Ruth weder
hare gewone werkzaamheden in huis had
opgevat en zich sterk genoeg had gevoeld
om eene wandeling te maken, verzocht
Ralpb om een onderhoud, tenminste wanneer
zij sioh krachtig genoeg daartoe gevoel
de.
Hij deed haar opmerken, dat hij haar Diet
langer zou ophouden, dan strikt noodzakelijk
was voor eenige aangelegenheden, die drin
gend eischten, dat tij in orde gebracht werden,
en dat kon onmogelijk gebeuren, zonder
dat hij haar daaromtrent eerst bad gespro
ken.
Zg schreef hem terng, dat zij bem zou
ontvangen, op welk oogenblik bg ook zou
wilien komen. Zg deinsde bgna voor deze
samenkomst terug, maar daar het toch moest
geschieden, dan maar hoe eerder, hoe be
ter.
Van haar verlof maakte hg dan op een'
dag in November gebruik en begaf zich te
gen bet vallen der duisternis naar Hope-Vtl-
ia in de verwachting, ook zgn dochtertje we
der eens slapende te mogen zien.
Hg begroette Ruth eerbiedig en met
eene zekere Dederigbeid, welke zg, die bem
vroeger hadden gekend, voor onmogelijk
souden hebben gehouden.
Zijn gelaat bood nog altgd een medelgden-
opwekkead aanzien en dat zou wel altgd soo
bigven. Toch gevoelde Ruth, nu zij hem
beter gadesloeg dan bg zgn eerste bezoek,
dal bg inwendig een beter mensch geworden
was, dan in vroeger dagen, toen hg het le
ven slechts als een' Igd van pret en genoe-
gen had opgenomen.
Zg begroetten elkander bgna als vreemden,
want bg was voor Ruth «oolung dood ge
weest en bare liefde voor hem was door
sgue handelwyze zoo volkomen vernietigd,
dat zij het nauwelijks kon begrypen.dat zg
volgens de wet nog altgd zgne vrouw was.
„Ruth," zeide hg, Dadat hg baar had be
groet en over het puut begon te spreken,
waarom hij was gekomen, „ik ben bierbeen
gegaan, om met n een woordje te wisselen
over de toekomst van Hope. Alles, wat ik
bezit, zal vroeger of later n beiden toebe-
hooren en daar ik het plan heb, weder op
reis te gaan, omdat ik in een zachter kli
maat moet leveD, wensch ik daar been te
gaan, waar men mg niet kent, en zoo zou ik
natuurlgk gaarne mgne zaken in orde breDgen
vóór ik vertrek, want het is zeer twytelacbtig,
of ik ooit meer levend inde Vereenigde Sta
ten zal terugkeeren.
„Ik zou u gaarne duidelgk maken,
hoe de zaken staan en daarmede willen be
ginnen, dat ik voor n eene jaarlyksche rente
heb vastgezet, die n gedurende uw gauscbe
leven onathankelgk doet zyn van ieder
een."
„Neen, neen, dat moogt ge niet doen,"
viel Ruth hem in de rede, wier gelaat bg
deze woorden, met een gloeienden blos was
overtogen deze gedachte alleen was baar
reeds zeer onaangenaam. „Ik ben in staat,
om mgn eigen brood te verdienen, maar
wanneer gg voor de toekomst van Hope
zorg wilt dragen, heb ik daar niets op te
antwoorden*.
Ralph zag haar eenige oogenblikken zwy-
gend aan, bg acheeu eenigoo atryd te voe
ren, of hg Ruth haar zid zou geven, dan
of hg de stem van zgn' plicht zou volgent
WORDT VERVOLGD.
Snelpersdruk van J. Winkel te Schagen.