KJ* 8ot"rl
SPRANKELS.
Predikbeurten.
Hervormde Gemeente
Anna Panlowna,
Hervormde Kerk te Hipolitus-
hoef c. a. op Wieringen.
Doopsgezinde Gemeente
Barsingerhorn c.a.
Hervormde Kerk
Barsingerhorn c. a.
Burgerlijke Stand.
Gem. ZUpe.
3S4sle STAATSLOTERIJ.
Getrokken Pr ij zen.
- Zwaard en g c h e d e. D e b e-
roemde tooneelspeler Lzroche was bezig, zich
aan te kleeden toen plotseling de direc
teur binnentrad en tusschen beiden ont
spon uch het volgende gesprek
mantel verstopt?8/ Z°°eTen °nder Uwen
de'tXTd'dst d«-bede wil-
'nier" d&j 2*a«d eens zien
fl«'ch( mét echten BonV/o/d,?1" haald1er)eene
voorschijn. dur gevuld, te
b teZ,,'1* ®°'cl1 ',egtle
nien,r beroep roor
rw ;:r:."r,Tr -br
"te zlnTn nPgeJeid' 0m kinderen in slsaP
nieiiwo h' 08 beoefenaa»ter5 ran dit
af'eleid f n°uemt ®en »La»>bvsten/
afgeletd van lallaby (slaapliedje).
Seliquieën.
oe» f staTen» die voor het raam
gezeten hebben van het Hotel du Palais
aas en Weldadigheidsbazaar te Parijs
i ie weggenomen konden worden en
d° Iedders in staat stelden, vele
h^hiS?..ult, het brandende gebouw te
«MSB, zijn duur verkocht. Het zijn er
maar drie; een behoort toe aan de eerste
me' dle door bet venster ontsnapte:
schetWee anderen zijQ 8ekocllt door Engel-
Er is evenwel alle kans, dat er gauw
me r van die staven verkocht kunnen
worden. Het zou niet vreemd zyn, als er
langzamerhand genoeg staven van het,
beroemde raam in de wereld kwamen, om er
al de vensters van het hotel mee te be
schermen
geneeskunde vóór 200
jaar. Dat Molière in zijne stukken van al
zijne medemenschende dokters het slechtst
behandelt, is bekend. Men heeft zijne be
schouwingen echter deels voor fantasmen,
deels voor vreeselijke overdrijving aange
zien eu er zich over verwonderd, waarom
hij juist de p/weldoeners der menschheid"
met zijn ouverbiddelijken haat vervolgde.
i- ^len^^l inr.gl -ésjalsf--Le^cr begrijpen, wan
neer men het aardige boekske gelezen heeft,
dat onlangs door professor Foler te Rijsel
onder den titel: Molière en de genees
kunde van zijn tijd" is uitgegeven. Uit
dit werkje verneemt men de ongelooflijkste
dingen.
De lijfarts van Lodewijk XIII liet zijn
gebieder in den tijd van één jaar 215
drankjes en 212 van die middelen innemen,
die in den „Ingebeelde Zieke' zulk eene
rol speleD. Bovendien onderging de vor
stelijke patiënt niet minder dan 47 ader
latingen Het dagboek omtrent den ge
zondheidstoestand van Lodewijk XIV, dat
van 1652 tot 1711 dagelijks bijgebonden
is, leert ons, dat de groote koning gedu
rende dien tijd niet minder dan 2000 pur
geermiddelen gebrnikt heeft. Niet onin
teressant mag het heeten, dat Gaj Patin
een kind van zeven jaar dertienmaal in
r-»4éne maand aderliet. Op zich zei ven paste
de beroemde arts bij gelegenheid eener
doodgewone verkoudheid niet minder dan
zeven aderlatingen toezijne vronw moest
er in een geval vau longontsteking twaalf
maal aan gelooven en zijn zoon, die aan
tvphns leed, tapte bij zelf twintig maal
bloed af 1
't Moet in die dagen eer. kunststuk
geweest zijn, een natuurlijken dood te
sterven.
Eene anecdote van Pade-
rewski. Over Paderewski, den grooten
piano-virtuoos, zijn heel wat anecdoten in
omloop en hij visdt er zelf groot plezier
in, ze aan anderen te vertellen. Men
kent waarschijnlijk zijn portret met den
grooten haardos. Op zekeren dag riep
hij te Londen een cab aan. „Waarheen
vroeg de koetsier „In 's hemelsnaam breng
hem naar een kapper 1" riep een voorbij-
garger uit.
de thee wordt binnengebracht.
Daar komt de tijding uit den stal, dat
juffrouw lues om twee uur reeds met de
honden is nitgegaan en nog niet terug
gekeerd is, en de koetsier vreest, dat de
jnffrouw met al die sneenw wellicht ver
dwaald is-
„Groote God, moeder, en gij bebt er mij
niets van gezegd, dat Ines uit wast" roept
air Moritz, opspringend. „Welkea weg is
zij ingeslagen
„Wat weet ik daarvan antwoordt lady
Dermot geërgerd. „Ik zie nu jnist niet in,
waarvoor ge tnlk een opstand behoeft te
verwekken. Zij cal wel weder frisch en getond
terugkomen."
Sir Moritz wacht niet af, totdat tijne moe
der bare meening verkondigd heeft. In
minder dan een paar miunten heeft hij
zijne jas aangetrokken, eenige bevelen uitge
deeld en eene afdeeling mannen uitgezon
den, om Ines op te zoeken. Dan opent bij
de hnisdeur en ziet naar buiten, het is reedB
duister geworden- Ben windstoot jaagt hem
eene sneeuwbui in het gelaat.
„Wat een weer, wat een ontzettende
nacht voor haar, om dien buiten te moeten
doorbrengen mompelt hij in zichzelf. Ver
volgen» snelt hij naar bniten.
Lady Dermot roept eene dienstbode hij
zich en richt eenige vragen tot baar, maar
denkt er verder niet over na. Ines beeft
ergens voor den sneeuwstorm eene toevlucht
gezocht, en het waB vreeselijk dwaas van
Moritz, daar nu zoo'n drukte van te ma
ken.
Langzaam gaat er een nar voorbij, nog
maals legt de wijzer op de pendule
zestig minuten af, er vergaat nog een half
uur, nu wil lady Dermot niet langer
wachten. Zjj schelt en laat opdienen. Elke
spijs is onaangenaam, aangebakken of ver-
door hot lange wachten. De visch
is ongenietbaar, het%leesch taai en droog,
kortom, het jB anes afgdmwelgk en deknor-
r jge bui van de oude dame is er gedurende den
pjsaltijd waarachtig niet beter op geworden.
jOaschen stapt Moritz in alle richtingen
net veid en bo3ch door. Lantaarns ziet men
aan alle hoeken door het geboomte schitte
Een ongeluk. InAlexan-
dria, in Italië, is in een bedelaars
gesticht eene groote ramp voorgevallen.
In den nacht ontsnapte kolendamp van
een verwarmingstoestel, en daardoor wer
den vier menschen gedood, terwijl ze
ventien er nog levensgevaarlijk ziek
van zijn.
Dat ongeluk leert ons echter tevens,
dat het in het land der citroenen heel
koud kan zijn in het laatst van Mei.
In ons gure Noorden denken we niet
meer aan verwarmingstoestellen in onze
hnis— en slaapkamers.
Vreeselijk, als 'twaar is!
Uit Rome wordt aan de Frank.
Z e i t. geseind, dat daar een proces op
touw wordt gezet, dat, naar men zegt, vrij
wat schandalen aan het licht zal bren
gen.
Een onderzoek moet uitgewezen heb
ben, dat in een asvl voor kinderen in de
laatste twee jaren daar bijna 900 kin
deren waren gestorven. Volgens het
napelsche blad Don Marzio zon de
dagelijksche sterfte 85 pet. zijn I Zelfs
in tijden vau epidemie sterven de kin
deren niet zoo snel op nstnurlijke wij
ze. Men denkt daarom aan misdaden.
8prekende locomotie-
ven.
De nieuwste uitvinding is de spre
kende in plaats van de flnitende loco
motief natuurlijk komt zij weer van
gene zijde van den oceaan. Zulk eene
locomotief sri inderdaad, in plaats
van oorverscheurende tonen, beter gearti
culeerde klanken laten hooren en
wel door phonographische inrichtingen.
De eerste proeven in New-Tork schij
nen voortreffelijk te zijn uitgevallen.
Do sprekende locomotief riep vanzelf
in tamelijk duidelijk engelsch^Halt"
„vertrekken" ^uitstappen'
g Versperring' en andere korte tech
nische woorden. De tonen worden door
de stoompijp voortgebracht en slechts
door den daar aangebrachten phono-
graaf van klank veranderd. Het is in
alle gevallen eene eerste proef en men
ziet den tijd komen, dat stoommachines
alle gevorderde waarschuwingsseinen in
dergelijke spraak kunnen geven. Zoo
tenminste melden amerikaansche dagbla
den.
Indien alle fabrieken van
Lancastershiie (Eng.) dag en nacht door
werkten met eene productie vanl55,000,000
mijlen draad gedurende twaalt nren
(hetgeen het gewone quanlum van ééa
dag is), dan zouden zij nog 200 jaren
noodig hebben, om een draad te spinnen,
die de aarde zou kunnen verbinden aan
de dichtetbij staande vaste ster.
Dynamiet ontploffing.
Bij de ontploffing in de dynamietfabriek
te Krümmel bij Hamburg is een der hoofd
gebouwen geheel in puin gelegd. Er
waren acht werklieden binnen bij de
eerate ontploffing; vier hunner zijn om
gekomen, de anderen konden zich redden
in de veiligheidstorens en bleven onge
deerd. De overige gebouwen zijn slechts
weinig beschadigd. In den omtrek zijn
duizenden ruiten verbrijzeld. Er is eene
hoeveelheid van 8000 K.Q. dynamiet ont
ploft. De oorzaak ligt geheel in het
duister.
Goed op de hoogte. De
volgende vermakelijke gebeurtenis, die his
torisch moet zijn, wordt aan de N. R. Ct.
meegedeeld
De commissaris der Koningin was op
officiëel bezoek in de gemeente N.
Na afdoening der zaken op het ge
meentehuis, wenschte hij de nieaw ge
bouwde school eens te zien.
Burgemeester begeleidde hem natuurlijk
en weldra heeft men 't schoolgebouw,
waarbij nieuwe onderwijzerswoning, be
reikt.
Burgemeester opent eene deur, verzoekt
den commissaris, binnen te trvden en...
deze staat in 't turf- en grnishok. Al-
gemeene verbazing 1 Burgemeester stot
tert verlegen iets van fIn de war met
de oude school, had den ingang
hier f"
Men richt zijne schreden naar eene
deur in den anderen gevel.
Met angst en beving wordt deze door
den burgemeester geopend en de
commissaris staat tegenover eene blozen
de keukenprinses en is op 't punt, de
keuken van de onderwijzerswoning binnen
te treden.
Burgemeester staat versteld, en de
commissaris kan na deze tweede vergis
sing niet nalaten, de meening tc uiten, 1
dat de burgemeester klaarblijkelijk 't
nieuwe gebouw nog niet met een bezoek
had vereerd, en 't, evenals hij zelf, nu
voor de eerste maal zag
Zoo was 't
Een noodlottig schot.
Eene vreeselijke gebeurtenis heeft zon-
te Weissessee, bij Berlijn, plaats
gehad. Een schietkunstenaar vertoonde
zijne vaardigheid voor eene overvolle zaal
ongeveer 4000 personen waren aanwezig.
Reeds had hij allerlei voorwerpen getrof
fen, die zijne zuster, een 22-jarig meisje,
in de hand, of op hel hoofd of een
schouder hield. Nu zou hij een spiegel-
schot doen, dat wil zeggen, met den rug
naar zijne zuster gekeerd en in een spiegel
ziende, over den schouder een knikker van
haar hoofd schieteo. Herhaaldelijk had
hij dit kunststuk verricht. Maar nu klonk,
toen het schol was gevallen, een vreeselij
ke gil. De kogel had het arme meisje
in den mond getroffen en kwam aan den
hals weder te voorschijn. Men kan zich
de ontzetting der toeschouwers en de
wanhoop van den schatter voorstellen. De
gewonde werd in hopeloozen toestand
naar een gasthuis vervoerd.
Te Nécluis, .een belgisch
grensdorp, heeft maandagochtend een boe
renarbeider van 39 jaar een meisje van
23 jaar, dat niet van hem wilde weten,
in 't open veld, voor de oogen van een
kameraad, met meer dan tien messteken
vermoord. De dader is in hechtenis en
kon slechts met moeite tegen 't woedende
volk worden beschermd.
Eene afschuwelijke mis-
daad. Het Hof van Assisen te Naam-
burg in Thüringen, heeft t*r dood veroor
deeld een werkman, genaamd Otto Karius,
die zijn eigen zoontje uit het eerste hu
welijk onder verschrikkelijke omstandig
heden had ter dood gebracht. Hij had
wel eens hooren vertellen, dat een kind
stierf, als het eene naald inslikte en nu
dwong hij zijn zoontje, eene naald van 8
cM. lengte in te slikken. Het kind, door
slagen gedwongen, gehoorzaamdede
naald werd echter weer te voorschijn ge
haald. Toen dwong de vader het kind
voor den tweeden keer en ditmaal stierf
het er aan.
Logica.
Zoontje Papa, wonen er hensch men
schen op de maan
Vader: Ja zeker, jongen.
Zoontje: Wat zal het daar een gedrang
wezen, als het halve maan is
Een mislukteaanslag.
Ongehuwde dame„Waarom, dokter,
blijft uw hart gesloten voor den invloed
der vrouwwaarom wilt gij toch de reis
door het leven alleen maken
Dokter„Omdat ik niet gaarne met
bagage reis."
Naïef.
Boer (die in de uitstalkast van een
modemagazijn een mantel ziet met het op
schrift Laatste mode): Goddank, dat die
gekheid nu eindelijk ophoudt
'tWii waar. Professor:
Wil mij de namen noemen van de been
deren, die den menschelijken schedel vor
men.
Medisch student (na eenig zwijgen)Ja,
professor, ik heb ze allemaal in mijn hoofd,
maar ik kan mij ze thans niet herinne
ren.
Muzikaal.
Jaffrouw Elvira is zoo muzikaal, dat
zij eukel met eene stemvork eten kan.
Emma. Nuben ik in een
moeilijk parket geraakt.
Kato. Hoe dan
Emma. Jan heeft mij beloofd, dat hij
nooit weer een druppel drank zal gebrui
ken, als ik hem trouw, en Piet zegt, dat
hij zijn troost in den drank zal zoeken,
als ik hem weiger.
Kenmerken.
Reeds eene onnoozele vlieg, die in het
glas van een bierdrinker valt, is voldoen
de, om onmiddellijk te kunnen uitmaken,
van welke nationaliteit deze laatste is.
De Spanjaard betaalt het bier, laat het
staan en gaat heen, zonder een woord te
zeggen.
De Franschman doet hetzelfde, maar
moppert erbij.
De Engelschman giet het glas leeg en
bestelt een ander.
De Nederlander neemt de vlieg er heel
voorzichtig uit en drinkt zijn glas leeg.
De Ras drinkt het bier, met de vlieg
op den koop toe.
Eene zonderlinge reke
ning-
Eenige jaren geleden kwam de ameri
kaansche spoorwegkoniDg Vanderbilt met
lijn stoomjacht te Konstantinopel, waar
zich toen ook Coquelin bevond. Zoodra de
millionnair de aanwezigheid van den groo
ten tooneelspeler vernam, noodigde hij
hem aan boord en verzocht hem om ee
nige voordrachten. Coqaelin gaf drie alleen
spraken ten beste. Bij het afscheid zeide
Vanderbilt»Ik heb bij uwe voordrachten
6-maal een traan voelen opwellen en 12-
maal moeten lachen. Wat dunkt u van
deze rekening t" En hij reikte hsm een
papier over van dezen inbond
„Rekening van den heer Coquelin voor
den heer Vanderbilt.
Voor eene namiddngvoorstelling
6 tranen h 100 doll.600 doll.
12 lachbuien A 200 2400
totaalS000 doll."
Coqaelin was volkomen bereid, f voldaan"
te teekeneD.
Zeldzame teekenen van
liefde.
Een buitenlandsch tijdschrift bevatte
onlangs interessante mededeelingen over
eenige oorspronkelijke verlovingen, waar
bij de verloofden niet van ringen wis
selden, maar op geheel andere wijze het
verbond van hunne harten bezegelden. In
Amerika schijnt het tatouëeren zeer aan
de orde te zijn en sommigen presteeren
daarin zeer veel. Zoo deed een ietwat ex
centriek Yankee zijne aangebedene bet
voorstel om, in plaats van een vinger
ring te dragen, zich een soort armband
om den linkerarm te laten inbranden.
Zijne verloofde was het met hem eens
en zoo lieten beiden zich door een artist in
rose en matblauwe kleuren bekoorlijke rnin-
negoodjes en vlammende harten en daar
boven, in medaillonvorm, hunne door el
kaar geslingerde initialen op den arm ta
touëeren.
Een ander nogal sentimenteel jong paar
stelde zich er mede tevreden, op het lin
kerhand-gewricht een klein ingebrand hart
met den naam van de (n) geliefde te dra
gen. Het meisje onttrok dit hart aan de
profane blikken, door het te bedekken
met een breeden, van diamanten schit
terenden armband.
Eene jonge Spaanache, zeer trotsch
op hare kleine voeten, stond erop, io
plaats van des verlovingsring, een smal-
len gouden band om haar linker enkel
te dragen. Deze band had eene bijzon
dere sluiting, waarvan haar verloofde
alleen het geheim der openÏDg kende.
Een bekend atbleet droeg, in zijn
verlovingstijd, een kostbaren gordel, ge
tooid met brillanten en eenige in goud
gevatte haarlokken van zijne geliefde.
De sluiting werd gevormd door een hart
van rood email met het naamcijfer van
zijne verloofde.
Iu Engeland worden, als teeken van
verloving, dikwijls vingerringen of arm
banden gekozen, van het haar der ver
loofden gemaakt. Een zeer romantisch
jongeling wond zich een langen, uit het
baar van zijne beminde vervaardigden, ke
ten verscheidene malen om den hals en
droeg het eene eind, waaraan eeD gonden
hart zat, in zijn vestzak.
Eene amerikaansche dame kwam op
het eigenaardige denkbeeld, om zich in
haar verlovingstijd een flonkerenden dia
mant tnsschen hare voorste tanden te la
ten zetten haar beminde deed hetzelfde.
Na hnn huwelijk werden de kostbare stee-
nen uitgebroken en in den trouwring ge
dragen.
Een merkwaardig verlovingsgeschenk gaf
een beroemd tooneelspeler aan zjjne ver
loofde, die, door een ongelukkig toeval,
den nagel van den vierden vinger harer
linkerband bad verloren. Zeer kunstig
werd een gouden nagel met de initialen
van het aanstaande paar op den vermink
ten vinger aangehecht.
In Oostenrijk dragen reeds vele ver
loofden, in plaats van den verlovingsring,
nauwsluitende armbanden, die met een
sierlijk sleuteltje gesloten worden. Na
tuurlijk draagt de jongeling bet sleuteltje
van den armband van zijn meisje, de
laatste het sleuteltje van die van haar
beminde bij zich.
Examinator: Als nop bet
hoofd gingt staan, zou het bloed zich
in uw hoofd ophoopen. Maar waarom
hoopt het zich niet in onze voeten op,
terwijl wij staan of loopen
CandidaatOmdat onze roeten niet
leeg zijn.
De gevaren van den kine-
matograaf zijn maandag weder gebleken
op den boolevard Poissonnière is door het
verlichtingstoestel van znlk eene vertoo
ning wederom brand ontstaan. Gelukkig
waren er niet meel dan twintig personen
tegenwoordig, zoodat er wel eene paniek
ontstond, maar zonder ongelukken.
Op het oogen blik dat de brandspuit
begon te werken, borst een der slangen,
zoodat de talrijke nieuwsgierigen tot het
hemd nat werden
Zondagsrust in Rumenië.
De kappers van Buchareit hebben een
verzoekschrift ingediend bij den minister
van binnenlandsche zaken, dat hun worde
toegestaan, om des zondags en op feestda
gen hunne winkels open te honden. Zij ge
ven hierbij op, dat elke kappersbediende
een uitgaansdag heeft in de week en der
halve geen behoefte heeft, om op zon- en
feestdagen nit te gaan. En op die dagen
jnist heeft het publiek het meest behoefte
aan de diensten der kappers en barbiers
en maken dezen de beste zaken.
Alt ij d practisch. De
nieuwste nitvinding, zoo schrijft een ame-
rikaansch blad, zijn overhemden, waarbij
de fronts zeven losse bladen over elkan
der zijn, zoodat men er dagelijks
maar één heeft af te scheuren, om eene
schoone, elegante bef te dragen.
De uitvinder heeft, practisch als elke ame-
rikaan, de achterzijde bedrukt met een
zeer pakkenden roman, die op de verschil
lende beffen vervolgd wordt. Heeft nu
de drager van zoo'n overhemd den eersten
dag een aanvang met het lezen van den
roman gemaakt, dan kan hij onmoge
lijk tot den volgenden dag wachten, om het
vervolg te lezen en rukt ook de volgen
de bef af, en zoodoende heett het ge-
bruik van deze overhemden zoo'n omvang
genomeD, dat nauwelijks aan de enorm vele
aanvragen kan worden voldaan.
A. Welk woord wordt vlug-
ger nitgesproken, als men er een letter
greep bijvoegt?
B. Zoekt zijn. woordenboek door en
geeft het op.
A. Het woord ving.
Laten de mannen hunne vronwen wat
meer raadplegen en zij zullen gelukkiger
zijn.
De mannen of de vrouwen P
Als liefde en welwillendheid zijn weg
gevallen, dan is alle genoegen uit het
leven verdwenen.
Het klinkt vreemd, maar 't is toch
waar, dat iemand eene sigaar niet kort
genoeg kan rooken, tenzij hij het lang
genoeg doet.
Men kan niet ieder onrecht goed, wel
elk recht slecht maken.
Vraag Wie moet bij huiselijken twist
het eerst toegeven
AntwoordDie het meest lief heeft,
Leve hef leven is onza lens. Levens
moed willen wij ons trachten te vergai
ren, geen levensmoeheid.
Geduld, de groote deugd, die engelen
u benijden, is vrucht van 't rijke geloof
een sieraad van den geest.
Wij hebben meer behoefte aan hen
die met ons mede kunnen gevoelen, dan
aan medewerkers.
Ieder gevaar, dat den man dreigt, wijkt
voor de koninklijke macht: moed.
Ia twee schoone oogen ligt een we-
reld van gelnk.
Wij kunnen iemand niet vertrouwen
omdat wij hem niet kennen, maar even-
goed, omdat wij hem wel kennen.
SCHAGEN,
De Godsdienst-oefeningen beginnen om
O Yj ure, des voormiddags.
30 Mei Oeeu dienst.
6 Juni Ds. A. W. van Klnijve.
(lsten Pinksterdag)
7 Jnni Ds. A. W. van Klnijve.
(2den Pinksterdag)
13 Jnni Geen dienst.
20 Juni Ds. A, W. van Klnijve.
27 Jnni Ds. A. W. Tan Klnijve]
De morgen-Godsdienst-oefeningen begin,
nen om Oy2,ende namiddag-Godsdienst,
oefeningen om 2 uur.
80 Mei Ds. R. E. Wieringa, nam.
6 Juni Ds. W, Bax, vm.
13 g Ds.A.W. v.Klnijve, nam.
20 Ds. H. A. Ludwig, yni.
27 Ds. J. H. Miihring, nam.
30 Mei Westerland n. 2 u. Ds. Ludwig.
6 Jnni Hipolitush.v.10 f de Boer.
13 r Westerland n. 2 Miedsma.
20 Hipolitush.v.10 r Beekhuis.
27 g Westerland n. 2 r f Hobus,
30 Mei, Barsingerhorn, Ds. Kooiman,
6 Juni, Kreil (Pinksteren) Ds. Kooiman,
7 Geen dienst.
30 Mei Barsingerhorn r.m.
ren. Geroep weerklinkt rondom, de echo's
antwoorden onvermoeid, maar van Ines geen
spoor.
Met een ondoorgrondelijk kleed bedekt, ligt
de aarde stil en rustig. Het sneeuwen heeft
opgehouden. Tusschen de witte oevers bruischt
de vloed en sir Moritz siddert onwillekeurig,
als hy een blik op deze donkere waterplassen
werpt. Hy denkt aan Ines, hoe zy den eer
sten morgen, dat zy op Drumaneen was, zonder
eenige vrees van steen op steen over dat
water huppelde
Zou zy er in gevallen zyn? Kon haar iets
zyn overkomen Maar waar zyn de honden
Dan zouden die zekerlyk thuis gekomen
zyn. En haastig wendt hy het gelaat van
de beek af en gaat verder, om Ines te zoeken.
HOOFDSTUK 15.
„Moritz, wat is er gebeurd?"
„Is Ines hier?"
Sir Moritz staat midden in de kamer en
kykt haastig rondom zich, als verwachtte
hy daar Ines te zullen vinden.
„Zy is dezen middag met de honden uit
gegaan," verklaart hy haastig, „en ik vrees,
dat zy in dien sneeuwstorm den rechten weg
is kwyt geraakt."
„Goede God!" roept mevrouw Blake uit.
„Maar Moritz l" steunt Alice, de handen
wringend. Van de lippen van Flora weer
klinkt geen woord, als een marmeren beeld
geiyk, staat zy daar.
Mevrouw Blake overstelpt Moritz wel met
honderd vragen, hy beantwoordt ze kort.
„Ik heb geen tyd te verliezen," zegt hy
eindeiyk, met eene uitdrukking van naam-
loozen angst op het gelaat. „Ik hoop, dat
zy eene goede schuilplaats zal gevonden
hebben."
Eindeiyk zegt Flora: Laat mg u byhet
zoeken behulpzaam zyn, Moritz."
„Ik dank u, maar dat moet ik wei
geren," antwoordt hg verrast. „Algy is
wellicht zoo goed, om mg te vergezellen?"
En als de hoop van de familie Blake ver
neemt, dat juffrouw Dermot weg is, haast
hg zich, een passend costuum aan te trekken,
en spoedig verschynt hy, ineen dikken pels
gehuld en met een grooten stok in de hand.
„Hebt ge reeds gegeten,Moritz I" fluistert
Flora, terwglhare oogen de zynen zoeken.
„Of ik gegeten heb? Neen, ik zoek
reeds sedert vyf uur."
„En nu is het acht. Ge moet eerst wat
eten, voor ge weer op weg gaat, dat zult
ge zoo niet kunnen uithouden." Maar hy
slaat geen acht op hare bede.
Nu staan zy allen in de vestibule,
waarvan de deur geopend is.
„Zy zal wel ergens bescherming gezocht
hebben, wy kregen vanmiddag zulk een
plotselingen, heftigen storm," zegt Alice.
Daarbg denkt zy aan de gelukkige oogenblik-
ken, die zg met Jim heeft doorgebracht.
„Vraagt ge vooral in alle hutton, die gy
onderweg voorbg gaat?"
„Overal. Kom Algy, laat ons toch
gaan." En zoo stapt hg weer voort, den
nacht in, zonder dat hy een blik werpt
op het meisje, dat zyne moeder hem tot
vrouw heeft aangewezen,ja, nauwelgks naar
hare stem luisterend, als zy hem verfris-
schingen aanbiedt.
„Ik heb eene flesch by my," is alles, wat
hy antwoordthjj zegt er niet by, dat hg
deze in den zak gestoken heeft, in geval
dat hg Ines mocht vinden.
Juffrouw Blake keert naar het salon te
rug j zy beeft van koude, daarom gaat zg
vlak by het vuur zitten en luistert naar
de opmerkingen van hare moeder en Alice
over het verdwynen van Ines. Strak voor
zich uitkykend, ziet zg voor zich een wit
gelaat, zoo wit als de sneeuw, waarin het
rust, het is omgeven door vochtige, donkere
lokkenen de oogen zyn gesloten voor altgd.
„Het is een zachte dood," zegt zg
plotseling, altgd nog dat kalme, doode
gelaat voor oogen, ,,'t is net, alsof men in
slaapt, heeft men me wel eens gezegd."
„Wg willen hopen, dat het lang zoo erg
niet is," antwoordt mevrouw Blake me-
delydend „ofschoon, wanneer haar niets
overkomen was, dan was zy, dunkt mg, al
reeds lang thuis geweest."
Alice gaat naar het venster en ziet onrus
tig naar buiten.
„Het begint reeds weder te sneeuwen.
Ik hoop, dat het arme, kleine ding toch
ergens onder dak gekomen isdat is eene
hoop, die in het hart van het andere meisje
geen weerklank vinden kan.
Juist op het oogenblik, als sir Moritz en
Algy Blake te zamen hun tocht ondernemen,
en sir Moritz met steeds grooter wordenden
angst instinctmatitr weder op de beek toe-
stapt, snelt eene kleine gestalte den weg naar
het slot Drumaneen langs, zoo vlug als hare
doodmoede voeten haar kunnen dragen,
en de honden volgen haar op de hielen. In
het volgende oogenblik bevindt Ines zich te
Ingeschreven van 14 21 Mei 1897,
Geboren Hendrica, d. v. Jacob Witsen
en Aafje Breed.
Ondertrouwd Pieter Pronk, j. m. Ar
beider, 27 j. te Zijpe en Margaretha
Schouten, jd. zonder beroep, 26 j. te
Schagen, onlangs te Anna Paulowna.
Johannes Adrianns Nieman, jm. meubel
maker, 31 jr. te Haarlem en Johanna
Nieman, jd. zonder beroep, 26 jr. te Zijpe.
Getrouwd Cornelis Koomen, jm. straat
maker, 34 jr. te Schagen en Elisabeth
de Moei, wed. van Gerrit Jongejan, zon
der beroep, 33 jr. te Zijpe. Klaas Qual,
jm. arbeider, 22 jr. te Zijpe eu Pietertje
van der Sluijs, jd. zonder beroep, 19 jr. te
Zijpe. Jan Blaauw, jm. postbode, 25 jr.
te Schagen, onlangs te St. Maarten en
Sjonkje Hazebelt, jd. zonder beroep, 22
jr. te Zijpe.
OverledenElisabeth Qnax, 19 mod.,
d. v. Leonardns Wilhelmus en Aafje
Franken. Maartje Zeeman, 2 weken, d. r,
Dirk en Engeltje Appel.
midden van eene groep verwonderde en on
geruste dienstboden, die over haar allesbehalve
salonachtig voorkomen het hoofd schudden.
„Ik ben verdwaald," verklaart zy met
matte stem. „Ik hoop, dat lady Dermot zich
niet ongerust over mg gemaakt heeft."
Lady Dermot verschgnt nu zelve en ziet
de kleine, doornatte gestalte ten hoogste
verbolgen aan.
,,Gg deedt beter, naar boven te gaan en van
kleeren te wisselen," zegt ze op een toon,
die, wat de koelheid betreft, wedgvert met
de sneeuwvervolgens gebiedt zg den nieuws
gierigen dienstboden, heen te gaan en zich
weder tot Ines wendend, voegt zg haar toe
„Zou ik mogen vragen, waar udien tgd ge
weest zgt?"
„Ik was verdwaald geraakt, tante Catharine
en zoodoende liep ik de tegenovergestelde
richting uit", verklaarde Ines van koude
bevende.
„Ge scheent niet het minste en geringste be
grip te hebben, waar ge u bevondt. Ik hoop,
dat dit uwe laatste uitvlucht vau dien aard
geweest is. De arme Moritz is u reeds gaan
zoeken."
„O, dat doet rnjj leed," roept Ines uit.
„Uw berouw doet niet veel nut. Beter
was het, als ge dadelgk te bed gingt; ik zal
u wat warms boven laten brengen; ge zgt
natuurlgk geducht koud geworden."
Ines gehoorzaamt zwggend. Zg gevoelt
zich inderdaad te veel vermoeid, om iets
anders te doen, dan naar bed te gaan. Lady
Dermot's kamenier brengt haar een glas
warmen wgn en tien minuten later is het
meisjein diepen slaap.
Het is reeds zeer laat, als Moritz zonder
het minste bericht van zgne verloren lieve
ling en met de vaste overtuiging naar huis
komt, dat haar een ernstig ongeluk is
overkomen. Hoe gemakkelgk kan zg
uitgegleden zgn en dan, niet in staat
om naar huis te gaan, onder de sneeuw
begraven.
„Mijne arme, kleine Ines i"denkthg en daar
bg doet hem het hart zoo'n pgn, zooals hg
het nog nooit te voren heett gevoeld. Het
snoert hem hg na de keel toe, als hg naar
de vensters van zgn kasteel opziet,- want
hg weet immers niet, dat zg reeds warm in
haar bed ligt en met brandende wangen op
haar kussen rust.
Sir Moritz' hart slaat eigenaardig beklemd
en een onbeschrgfelgk gevoel van vrees
sluipt zyn harte in, als hy de groote bel
doet overgaan, „Wanneer tij niet is thuis
gekomen, moet haar een ongeluk zgn over
komen, want wanneer zij leefde, was sij na
wel terug," denkt bij.
Lady Dermot, die jniat van plan is, aan
het tweede deel van een zeer interesaanten
roman te beginnen, verwondert er sich zeer
over, dat Morits soo lang wegblijft, doch daar
klinkt jnist de groote bel en de onde dame
staat op, om haar zoon zelve te ontvangen.
Ata een heldere lichtschijn op Morits' ang
stig gelaat valt, spreken zgne oogen eene
vraag nit, welke sijne lippen nauwelijks in
woorden vermogen ie brengen.
„Hebt ge eenig berioht stottert hij.
Lady Dermot blijft bij den toon van zijne
stem en de nitdrukking op zgn gelaat atok-
stijf staan.
„Over Ines?" vraagt ze, met een kort
en apottend lachje. „Mijn waarde Moritz,
zie er toch niet zoo tragisch nit 1 Ines ligt
reeds gedurende een paar nar weigeborgen
in haar bed."
„Gode zij dank, Goddank!"
En wanneer zgn angst groot was, zgne
plotselinge vreugde is dat in nog hooger
mate.
„Is haar niets overkomen Is zg ge-
aoni vraagt hg snel od opnieuw spiegelt
angst zich op zgn gelaat af.
„Mn, wat zou baar deren? Wat beeldt
ge u toch een dwaasheden in. Het kind ia
van den rechten weg afgeraakt en zocht
het slot Drnmaneen aan de verkeerde helft
van het graafschap. Ik ben zeer boos op
haar, dat zij zulk een opstand heeft veroor
zaakt. Een vervelend, klein ding."
Sir Morits denkt, dat hij dit vervelende,
kleine ding gaarne in de armen nemen zal
en haar zoa willen toefluisteren, dat bij
haar overal heelt gesocht. Maar de wer
kelijkheid is andershij verklaart, dat hg
bijna sterft van honger en terwijl lady
Dermot hare bevelen uitdeelt, snelt hg naar
sijne kamer, om van kleeren te wisselen.
Voor de k*mer van Ines houdt hg een
oogenblik stil en het is bijna eene eerbie
dige vreugde, die er op zijn gelaat te
lezen is.
„De hemel behoede u, mijne kleine schat,
6de Klasse Trekking van 26 Mei.
Prjjs van f 1000 No. 2036 7625 13149
400: No. 6179 9356 10744 IS 117
18248 19996
f 100: No. 279 426 2606 3976
7778 9617 10334 13972 15696 19538 20478
20710
mijne zoete lieveling," fluistert hg zacht, ver
volgens gaat hij naar zijne eigen kamer. De
sneeuw echter, die zoo gemakkelgk Ines'
lijkkleed had kannen worden, valt nog im
mer in dichte vlokken neder.
„En toen zgt ge verder en altijd ver
der en wederom verder gegaan, sooala
er in de sprookjesboekjes staat vraagt
sir Moritz en ziet zijne nicht met meer dan
gewone belangstelling aan.
Zij vertelt hem, hoe zy verdwaald is en
hij zit op zgne eigen kamer voor den schoor
steen in zijnen lievelingsstoel. Hjj dnrft
het zichzelf nauwelgks te vertellen, hoe
gaarne hg haar in deze kamer ziet, zoo
tegenover hem, met hare ernstige, melan
cholieke oogen tot hem opziende. Vandaag
schijnt zij hem een weinig bleeker te zgn
dan gewoonlgk, of zon hare toode japon
daarvan de schuld zijn?
„En ge zgt er vast van overtuigd, dat
ge geen kon gevat hebt?" vraagt hg onge
veer voor de twintigste maal. „Ge voelt
nergens pijn, of vindt n onaangenaam ge
stemd
Zg verzekert hem lachend, dat zg vol
komen frisch is, nanwelgks een weinig moe
de, en gaat dan met bare vertelling voort.
Als zg vertelt, dat die dichte sneenw en
die rukvlagen haar hare kalmte wel eens
deden verliezen, werden hare oogen tooh,
ernstig.
„Ik werd ontzettend bang, ik liep en liep,
maar het eene veld volgde het andere op
zonder eind. Ik verbeeldde mg, dat ik tel
kens dezelfde hekken en hoornen voorbij
kwam, de sneenw had alles onherkenbaar
gemaakt. De arme honden zgn zeker ook
zeer bang geweest, zg bleven ten minste, al
huilend, steeds aan mgne egde."
„Mgn arm kind roept sir Moritz nit, haar
medelgdend aanziende- In zgne gedachten
ziet hg haar gaan en hg kan sich levendig
haar angst voorstellen.
WORDT VERVOLGD.
Snelpersdruk van P. Trapman, Schagen.