Viplïïijm.
41ste Jaar?
Zonda? 13 J'di 1°97
BIJVOEGSEL.
Uit en voor de Pebs.
Briel van den heer
P.
T. v
I
FEUILLETON.
(iemengd Nieuws.
SCHAKER
r>nm
*54 iu.
COURANT.
heer T.
huidigea
en
g<"
o
In Het 7 ad. schrijft de
v. P. het volgende over den
politieken toestand
„Nadat de stembus had gesproken, o-
penbaarde zich in de vooruitstrevende
liberale bladen allerwegen de wensch of
de aindrang, meer of minder stellig, dat
de teugels van het bewind door de meest
verwante geesten zouden worden in han
den genomen
Die wensch «n aandrang is ten volle
natuurlijk, maar kan hij op dit oogenblik
ook den toets doorstaan van hoogeren po
litieken zin mijns inziens niet,
wel om de volgende redenen
Wanneer thans een Kabinet wordt
vormd, bestaande geheel of voor een
verwegend groot deel uit vooruitstrevende
liberalen, dan zal, over een kort tijdsbe
stek, door de partijgenooten veel, zeer
veel worden gevergd, meer, veel meer dan
het zal kunnen leveren.
De wetsontwerpen van dat Kabinet,
zich aansluitende aan het programma der
^Liberale Unie* of misschien dat uitbrei
dende, zullen al dadelijk met eenigen arg
waan 1 worden begroet door de antirevolu
tionairen en de clericalen.Wellicht voegen
zich daar ook nog bij de christelijk-histo-
rischen, ja zelfs kan men daarbij niet on
voorwaardelijk rekenen op den steun van
alle oud-liberalen, vooral niet, wanneer de
wetsontwerpen eenigszins het kenmerk dra
gen van den spoed, waarmede zij zijn
vervaardigd en ingediend.
Door eene toevallige combinatie van
minderheden kan het eerste ingrijpende
wetsontwerp worden verworpen het
Ministerie treedt dan afde oud-li-
beraleo voelen zich dan te zwak, om de
teugels in handen te nemen en het
bewind valt den clericalen als rijpe vruch
ten in den schoot en daarmede is de ge-
heele strijd aau de stembus, die ditmaal
zoo moeizaam is gevoerd, ongedaan ge
maakt.
Aangenomen voor een oogenblik, dat de
liberalen van verschillende nuances, ver-
eenigd mrt alle anti-clericalen, dan in
s'aat zullen zijn, om alle officieel kwaad
te keeren, niet zoo met datgene, wat ach
ter de schermen gebeurt, om slechts een
voorbeeld te noemen hoe menige openba
re school kan in alle atilte worden dood
gedrukt, zonder dat er eenige aanleiding
bestaat tot aanmerking.
Geheel anders zal het zijo, wanDeer het
tegenwoordige Kabinet voorloopig kan be
houden blijven.
Ook voor de tegenwoordige Ministers
is niet verloren gegaan de uitspraak van
de stembas, die in één commando kan
worden samengevat, namelijkjZweük
naar links 1"
Met de christelijk-historischen kan door
den heer Röeil eenige verstandhouding
blijven bestaan.
De heer Van Honten is, als man van
groote veelzijdigheid, te handig en te be
kwaam staatsman, en tegelijk te veel de
mocraat en klassieker, om niet te hechten
aan het bekende: »Vox populi, voz Dei".
toewijding
den heer
en
het
De wetsvoorstellen van het tegenwoor- nen. Maar zij zu'.len er hunne leiders voor
dig Kabinet, indien dat met volle zeilen d«nk weten, ais die de kunst verstaan
zwenken wil naar links, zullen den steun met behulp vsn andere elementen eenige
blijven honden der ond-liberalen en znllen gewichtige sociale hervormingen tot stand
toejuiching ondervinden van de vooruit- te brengen.
strevende liberalen. Er kunnen fouten worden begaan, maar
Dit Kabinet zal in vele opzichten niet terugdeinzen voor de taak, die de uitspraak
te fel worden afgebroken door de antire- der stembus oplegt, ware de grootste fout
volutionairen en clericalea, om te verhoe- en de zegepraal der reactie daarop de ge-
den, dat hun schrikbeeld, een stellig voor-1 rechte straf. Wanneer men echter durft
uitstrevend liberaal Kabinethet roer van
Staat moet ter hand nemen.
Zonder tekort te doen aan beginselen,
kan het tegenwoordig Kabinet, of min
stens het meerendeel der Ministers daar-
vaD, nog een aantal wetten indienen, in
de richting van denkbeelden der „Libera
le Unie" en zal voorloopig met meer
vrucht werkzaam kannen zijn dan een
vooruitstrevend liberaal Kabinet, zelfs dac,
wanneer dat uit de beste elementen is
samengesteld.
Het vorenstaande, dat aan het publiek
en aau de machthebbenden ter overweging
wordt aanbevolen, geeft de denkbeelden
weer van een echt vaderlander en echt
liberaal".
Het Vaderland vindt dezen raad,
uit de beste bedoelingen voortspruitende,
allerverderflijkst. Is de uitspraak der
stembus vour dit ministerie niet verloren
gegaan, dan zwenkt het niet, maar gaat
het heen. Zijne aanvankelijke taak is af
gedaan, de meerderheid ziet in de tegen
woordige ministers niet de mannen, wie
aanpakken, is er te minder reden, voor
een clericaal bewind beducht te zijn, om
dat de verkiezingsstrijd voldoende heeft
getoond en de voortgezette houding van
den heer Lohman blijft aantoonen, dat een
eensgezind optreden van alle anti-liberale
elementen bijna ondenkbaar is.
Om te kunDen aanpakken echter, is een
eerste vereischte, dat men daartoe in de
gelegenheid gesteld worde, m. a. w. dat
de Kroon of wie met het vertrouwen van
wordt, zich wendt tot
uitspraak der stembas
Het ma» verwondering
nog steeds niets hiervan
crisis, naar 't schijnt,
sleepende wordt gehouden. Dat er eene be'
süssing valle, is in 's lands belang hoog
gewenscht. I)e onzekerheid werkt verlam
mend op 's lands zaken en reeds voor de
voorbereiding van den parlementairen ar
beid is het spoedig optreden van een Ka
binet allernoodzakelijkst.
de Kroon vereerd
hen, die door de
zijn aangewezen,
wekken, dat men
hoort, en dat de
hebben gedaan, die aldus in Australië de
engelsche rijwielen van de markt hebben
verdreven. De rijwielen van 30 kunnen
ni6t op dien prijs blijvenmen zal onge
twijfeld op 10 moeten komen als
gewonen prijs. Reeds hebben eenige fa
brieken hunne prijzen lager gesteld en ande
re hebben een deel van hun werkvolk
moeten afdanken en den werktijd verkor
ten. In Amerika zijn al visr groote rij
wielmaatschappijen ten gronde gegaan men
voorspelt, dat in Engeland menigeen zal
volgen.
Het antwoord.
In een gezelschap werden toasten op
in verschillende tuinen. Het schijnt, dat
ze door een kleine waterhoos, die door
den storm over Birmingham gedreven
werd, uit het eene of andere moeras wer
den opgenomen.
Een huwelijk per ei.
Ross Williams, een jonge farmer te
Perry, Oklahama, Ver. StateD, schretf een
langen minnebrief op een ei, die met an
dere verzonden werd naar Chicago. Het
ei kwam in handen van een jong meisje,
miss Bess Carrol, die met veel belangstel
ling de uitingen van liefde las. Da beide
jongelieden geraakten in briefwisseling en
het slot was een huwelijk, dat voor een
rijm geslagen. Een jong meisje, dat naast P*sr we^en gesloten.
te gebruiken „Neen meneer, dat wil
zeggen ik dronk driemaal daags mijn glas 1
bier, als alle anderen. Maar eau dronkaard
was ik nooit, als u dat bedoelt.*
„Neen, dat bedoel ik niet, maar ik zou nel
eens willen wetea, hoeveel u dagelijks K*
bier kostte?' „Niet meer dan
groschen 's daags" (18 cta.) „Hoelang.
hadt n deze uitgave?" fNu ongeveer'"'
50 jaar„En zondag» kwam er ze-
ker nog wel iets bijzonders bij „Ji
dan dronk ik gewoonlijk voor 6 groschen
op (86 ets.)- 4
De heer haalde nu een potlood uit zijn
zak en begon te rekenen, terwijl de arme
oude man begon te spreken van zijne ma
tigheid en zuinigheid, van de talrijke ram-
a.
-t,
in
Heerlijke boter! Te Fünf- pen, die hem overkomen waren. Toen de
den dichter Schubart zat, wilde ook haar
rijmkanst toonei, nam haar glas op en j kirchen beeft dezer dagen eene massale j dokter met zijne rekening klaar was teide
stiet den dichter aan onder de volgende'»--j v\. i—il
Vau de groote werkkracht,
en bezadigde gevatheid van
Sprenger van Eijk kan nog zooveel
zulk goed werk worden verwacht, dat
zij bij voorkeur haar vertrouwen schenkt.
De parlementaire beginselen eischen, in
's lands belang, dat zij wijken.
Hoe toch kan iemand, eenigszins met
de parlementaire verhoudingen vertrouwd,
onderstellen, dat het Kabinet, zwenkende,
in de Kamer vertrouwen en steun zon
vinden vraagt het blad. Ho» b. v.
is het aan te nemen, dat de minister van
oorlog bij de meerderheid steun zal vin
den, nu het behoud der plaatsvervanging
is veroordeeld Hoe, dat de minister van
binnenlandsche zaken, dien de katholieken
tot nu toe alechts noode geduld hebben,
die niets heeft gedaan, om de kloof tus-
schen hem en de geavanoeerdan te over-
braggen, en die voor de oud-liberalen
altijd min of meer verdacht is gebleven,
nu plotseling bij alle partijen p e r s o n a
g r a t a zal worden En zoo konden
wij voortgaan met vragen. Wel zou het
mogelijk zijn, dat sommige ministers, in
wie minder de eigenaardige politiek van
dit Kabinet belichaamd was, in eene nieuwe
combinatie worden opgenomen, en het
vertrouwen der meerderheid zonden kunnen
winnen, maar een eerste vereischte is, dat
het Kabinet, zooals het thans is samenge
steld, wordt ontbonden.
Ook is de opneming van krachtige, ge
avanceerde elementen een eisch van 't oo
genblik. De vrees, dat een geavanceerd
Kabinet zichzelf zal afbreken en dan de
clericale reactie aan 't bewind zal komen,
dunkt ons al zoo hersenschimmig moge
lijk. Een spoedig zegevieren der clericale
reactie ware eerder te wachten var. eene
continuatie van 't tegenwoordige bewind,
waarvan een voortdurend gespannen poli
tieke toestand met licht uitbrekende cri
sis 't gevolg zou zijn. Zoo een vooruit
strevend Kabinet optreedt, zullen de par
tijgenooten niet de onzinnige eischen
stellen, die de inzender verwacht,
Zij zullen er mee rekening houden, dat
zij de meerderheid niet hebben en dat dus
zeemanschap zal moeten gebruikt worden,
om het schia van Staat niet op klippen
te laten stoots n. Zij znllen geen onmid-
jammer zou zijn, wanneer diens ministeii- del lij ke uitvoering vsn 't gansche program
ëele loopbaan
broken.
nn reeds zou worden afgc-
der „Unio" vorderen, en
haast en onrijp werk zich
met voor over-
dankbtar too-
Onbrandbaar hout.
Bij Londen is onlangs een proefneming
genomen met hout dat, na onttrekking der
vochtdeelen, onder hoogen druk was door
drongen met een vloeistof, die het on
brandbaar maakt. Twee geheel aan elkaar
gelijke huisjes worden van hout in elkaar
gezet en omringd door licht brandbare
stoffen die werden aangestoken. Het huis
je van gewoon hout was binnen een half
uur verkooldhet andere van onbrand
baar hout leed zeer weinig. Ook kisten,
van zulk hout vervaardigd, bleken zeer
vuurvast te zijn. Als die eigenschap ook
bijUangeren duur van een braod aanwe
zig blijft, zon men aldus geschikt materi
eel krijgen voor tooneeleu, zomertheaters,
houten pakhuizen, stallen, scharen, enz.
De duilsche attaché voor technische zaken
beeft van deze proefneming, die hij bij
woonde, eene beschrijving gegeven in het
Zentralbl. fur Bauverw.
Een maandag te Manche s-
ter aangekomen Finsch schip biacht vier
postduiven meê, gestempeld„Noordpool
expeditie." Berichten waren er niet aan
gevonden en de dieren waren bijna,
geheel uitgeput in de Noordzee op de
boot neêrgekomen.
Het Hot te Qaimper heeft
eenen notaris Sitiquin te Bannalec wegens
misbrnik van vertrouwen en valschheid
in geschrifte tot tien jaar opsluiting ver
oordeeld. Deze man had, schoon hij geen
cent bezat, zijn „étude" of kantoor voor
100.000 fres. gekocht, welke som hij be
taalde met het geld, dat zijne cliënten bij
hem deponeerden. Volkomen onbekwaam,
nam hij zonder eenig onderzoek allerlei
schnrken in dienst en het eind is geweest,
dat hij een groot aantsl landbouwers ten
gronde richtte en nu iu de gevangenis
gaat met een passief van 350.000 fres.
Rijwielcrisis.
In Engeland heerscht, zoo wordt aan
het Berl. Tagebl. geschreven, thans een
ware rywielcrisis. De markt is overladen
en men heeft de prijzen veel lager moe
ten stellen, zooals de Amerikanen reeds
woorden
„Heer Schubart, ter eere van u,
Drink ik nit dit glaasje nu.'
bchubart, die zag, dat zij, evenals hij,
ha>r glas in een teug ledigde, glimlachte,
8chonk nog eens in en antwoordde
„Het verhengt mij koninklik,
Dat de joffrouw znipt als ik.'
Schoonheidsbaden.
Eene eigenaardige clnb is onlangs te Pa
rijs opgericht. Zij heeft niets meer of
minder ten doel dan het behoud der schoon
heid harer leden. Vroeger was de mas
sage zeer in trek, vooral bij dames, die
zich door een te weelderigen lichaams
bouw onderscheidden. Thans heeft de
massage bij de parijsche dames nitgediend
en ook in de nienwe clnb is zij buiten
gesloten. Deze club is eigenlijk een bad-
club. De baden zullen naar oude, be
roemde recepten worden samengesteld, bijv.
nit ezelinnenmelk, waaiin koningin Isa-
bella van Beieren bij voorkeur een bad
nam. Men kent verder voortreffelijke ei
genschappen toe aan baden, vermengd met
meloensap, rozenwater en Mekkabalsem,
welke de huid lenig en zoo «acht als fluweel
moeten maken. Aromatische kruiden met
zout vermengd, waaraan Marie Antoinette
de voorkeur gaf, alsmede eene combinatie
majoran, thymiaan, rijst en gerst zullen in
de nieuwe badciub ongetwijfeld ruime toe
passing vinden. Schoone dames zijn in
de keuze van hare baden steeds min of
meer excentriek geweest. Marie Czewerti-
nowka, de vriendin vsn keizer Alexander I
van Rusland, liet iederen morgen een
vat malagawijn in een zilveren badkuip leeg-
storteu en steeg dan schooner dan ooit uit
dit opwekkende en kostbare bad; het bad der
eeuwigschoone Ninon de 1'Euclos daaren
tegen bestond nit melk, lauwwarm re
genwater, soda, zont en drie pond ho
ning en de geestige en schoone ma
dame Tallien, die gedurende de groote
resolutie zulk eene beduidende rol speel
de, liet haar bad samenstellen uit 20
pond aardbeziën en 2 pond trambozen,
die tot een soort pap gedrukt en dan
met water en melk vermeDgd werden.
Deze baden komen thans weer in de
mode en zullen aan de dames der clnb op
verlangen geleverd worden. Een beroemd
aits echter, wien door een nieuwsgie
rig lid der clnb naar de werking dezer
baden gevraagd werd, moet zoo wreed
geweest zijn, te antwoorden, dat deze
werking voor het grootste gedeelte op
inbeelding berust.
Een k i k v o r s c h e n r e g e n.
Tijdens den storm, die een paar dagen
geleden met ongewone hevigheid te Bir
mingham woedde, werd in de omstreken
van Moseley een regen vaD kikvorschen
waargenomen. Men vond de diertjes, die
bijna wit van kleur waren, bij honderden
vergiftiging plaats gehad. De leden van
twee zeer geachte families aldaar, die van
den eersten stedelijken notaris Altred Pro-
ber en van den koninklijken raadsheer
Lsdislaus Sey, werden na het gebruik van
een roomtaart, afkomstig van een banket
bakker, onder vergiftigingsverschijnselen
ernstig ongesteld. Uit het voorloopig on
derzoek bleek, dat de taart bereid was
met kunstboter van zeer „kunstige' sa
menstelling. Het gebak wordt scheiknndig
onderzocht.
Alweer iemand, die het
vraagstuk der luchtscheepvaart meent te
hebben opgelost.
De heer Dsvidson schrijft aan de Sa-
tarday Review, dat hij de vliegmachine
heeft ontdektzij moet alleen nog maar
gebouwd worden. Hij erkeDt, dat zijne ma
chine nog lomp zal zijn en „slechts'
honderd mijlen per unr zal afleggen, maar
hij voorspelt dingen, om van te watertan
den.
De meesten van ons zullen, volgens
hem, nog bij hun leven de luchtbooten
van land tot land zien zweven met eene
snelheid van dertig mijlen per uur. Er
zullen geschikte landingsplaatsen worden
aangelegd, open platforms. Niemand zal
meer per spoor en per stoomboot reizen
spoorwegongelukken en aanvaringen op
zee znllen tot de onmogelijkheden gaan
behooren. Botsingen in de Incht acht
de sohnjver veel minder waarschijnlijk.
Als de heer Davidson maar het minste
vervulde van al wat hij belooft, als hij
maar eerst zijne machine liet vliegen, dan
hij tot groote verbazing van den armen
man: „Matig noemt gij nw leven? U
hebt in uw leven vol zuinigheid onnut
uitgegeven f3.744, of met rente op rente
meer dan f 15.000. Als u nn geen
bier hadt gedronken, zoodt ge van
dat geld de rente kannen trekken en
«oudt ge nu twaalf gulden in de week~~
hebben, in pl aats van het genadebrood te
eten'.
Een snuggere bot.,",v**nej|.»
Een handelaar ontving een kist ge-
reedschappen. Hij 't uitpakken bleek alles
in orde te zijn, maar er ontbrak een ha
mer aan 't dozijn.
„Kan de magazijnmeester," vroeg een
knecht, „er ook eerst een hamer uitgeno
men hebben, om daarmee de kist te ope
nen
I te
k
U
'E
a
'D
i
n r
is j
i. I
i-
d
s
e
Q
O
x )ri
Een ongeluk. Behalve het
ongeluk, dat den duitschen keezer zelf
heeft getroffen, doch goed schijnt te zullen
afloopen, daar de reis wo-it voortgezet,
is op zijn zeetocht naar toUüorde-» nog
een ernstige ramp gebeui..\D'" Een 24-
jatig officier van de HohenzóHêrhloiie-*
nant von Hahnke, zoon van den chef van druk
's keizers militair huis, is bij een tocht u
per rijwiel langs de kost van Noorwegen 9
te dicht by den steilen rand gekomen en J
aldus in het Sundven-meer neergestort en
daarin verdronken. r
Bij Port-Seton is eene j
dame van 29 jaar, dochter van het Parle
mentslid Holburnuitwijkende voor een
kan hij er op rekenen, dat zijn naam niet 7'waren »Jan P'eizier vol menschen, van
aan de vergetelheid zal worden prijsge
geven.
Eene zonderlinge werk
staking. In een duitsch dorpje bij
Erf art is eene zeer merkwaardige werk
staking uitgebrokende ganzenhoeders
daar verlangen hooger loon en willen niet
langer op de beesteu passen. Vier ganzen
hoeders kwamen nog, maar keerden spoedig
weer huiswaarts. Nu loopen de ganzen
van het dorp rond en doen meer schade
aan tuinen en velden, dan de gevraagde
loonsverhooging voor de eigenaars zon
hebben bedragen.
Eene goede berekening.
In een duitsche stad kwam eenaitsup
zijne wandeling een oud man tegen en hij
zag aan diens kleediDg, dat bij een bewo
ner van het armhuis voor zich had. De
dokter stond stil en begon het volgend
gesprek met hem
„Het is treurig, dat iemand van nw
leeftijd het overschot van zijn leven in het
armhuis moet doorbrengen. Hoe oud bent
u?" „Bijna tachtig jaar." Wat am
bacht hadt u „Timmerman, meneer."
„D»t is een goed handwerk, om den
kost tc verdienen. Sta mij nn eene vraag
toe, hadt u de gewoonte, om sterken drank
haar fiets geslagen en zoo ongelnkkig neer
gekomen, dat de wielen haar het hoofd
geheel verpletterden.
utogjj.
Eene manier, om gewekt
worden.
Een reiziger, die zijn intrek had geno
men in een groot hotel in eene kleine
stad, had vóór hij zich 'e avonds ter roste
begaf, er op aangedrongen, dat men hem
heel vroeg zon roepen, omdat hij met den
eersten trein weg moest. Hij stond er op,
dat men hem niet zoa laten slapen, en
dreigde deD huisknecht, dat deze gew
fooi zou ontvangen, als hij zich versliep.
Vroeg in den morgen wordt de vteem-
deling plotseling opgeschrikt door een he
vig lawaai aan zijne deur.
Wat is er vroeg hij nog half sla-
perig.
Ik heb een belangrijken brief voor
uluidde het antwoord, een brief met
het woord „spoed" er op
De logeergast sprong in een wip het
bed uit, opende de deur en nam van den
jongen eene groote enveloppe aaD, die hjj
haastig openscheurde, en toen bleek te
bevatten een brietje, waarop met flinke
letters geschreven stond
28.
„Ik kan mij maar niet losmaken van de
gedachte," zegt kolonel Bryan, na een oogen
blik Ines aangekeken te hebben, „dat ik n
meer heb gezien, uw gelaat komt mij zoo
uitergt bekend en vertrouwd voor."
„Neen, mij knnt ge nooit tevoren ga
aien hebben doch wellicht voegt zij
er aan toe, „is het Sybille geweest, wij
geleken zeer ve l op elkander.*
Wat ligt er toch in deze eenvoudige
woorden opgesloten, dat ze hem plotseling zoo
doodsbleek doen wordeu P
„Gij hebt mij toch immers gezegd, dat
uwe «QSter dood was zegt hij zachtkens
„Zeker,* fluistert Ines terug, „maar gg
kant haar gezien hebben, toen zij op het
instituut was.*.
„Neen, ik weet zeker, dat dit niet bet
geval ia geweest,* antwoordt hjj haastig.
Ines beeft het teeken van sir Moritz
geheel vergeten. Bij had reeds een paar
dozijn maal gehoestlady Bautard had
reeds een paar maal tevergeefs naar haar
gekeken- Nu ziet Ines ontsteld op, tij tiet
bet gefronste voorhoofd van haar man, de
verwonderde oogen van lady Dermot en
menig ander verwonderd gelaat. Als een
bekoord kind staat zij vlag op, met
hoo roode wangen en beschaamd, evenals de
eerste msal, dat zij op Drnmaneen gegeten
had. Zij gevoelt instinctmatig, dat Moritz
zeir boos is hij siet er zeer verdrietig nit, als
zij hem voorbijgaat en hij beantwoordt
baar schuchter vragenden blik zeer koel.
Hij ziet de tranen niet, die nn in hare
oogen opwallen. Da opmerking van mejuf
frouw Blake: „ik dacht, dat wij hier 'den
gaaschen nacht moesten blijven,' had, zoo
als dan ook de bedoeling was geweest, zijn
oor bereikt en zjjn onwil nog verhoogd en
hem dezelfde onaangename verlegenheid doen
gevoelen als op den avond, dat bij Ines
voor de eerste maal rijn huis binnenleid
de.
HOOFDSTUK XXVII.
„Ik droomde, ik woonde in een ridderslot,
Door vasallen en ridders omgeven
En van allen ait die bonte schaar,
Was ik de trots en het leven I*
Deze, door de wonderschoone stem zijner
vrouw gezongen, woorden klinken aan het
oor van sir Moritz, als de heeren het saloa
betreden, en hun levendig gesprek verstomt
dadelijk. Zij blijven in groepen aan de deur
staan en luisteren naar de weeke, klagende
tonen.
„Ook droomde ik, en dat waa mijn hoogste
gelek,
Uw liefde voor mij was steeds dezelfde
zingt Ines, en hare oogen zoeken voor een
oogenblik die van haar man.
Hij staat daar en slaat haar gade. Hoe
lieflijk is zij 1 Hoe schoon en waar haar
toon en gevoelen I
De oude lady Dermot speelt de begelei
ding. Ines staat aan hare zjjde,
eene kleine, donkere gestalte, mat hare
wonderlijke, droomende oogen en de kost
bare briilanten, die als sterren vanuit ha
re donkere lokken schitteren. Opgewon
denheid en onrast hebben een heerlijk
rood op bare wangen getooverdhare
stem beeft eeo weinig bij deze laatste
woorden.
„Hoe overdreven mompelt jnffronw
Blake.
Doch de joDge vronw zingt dapper ten
einde en gedurende die oogenblikken slaat
baar man haar onafgebroken gade. Maar
ook andere oogen worden geen oogenblik
van haar afgeslagen.
Kolonel Bryan, die tegen den deurpost
leunt, siet met opvallenden ernst naar haar
ook mevrouw Bryan lnistert opmerkzaam
naar bet gezang en ook hare oogen sijn
onafgebroken op de zangeres gevestigd, tot
de laatste noot weerklonken heeft, en
tusschen het stemmengewir door, dat nu volgt,
koikt zjj tevreden voor zich heen.
Arme Ines! Zij heeft er geen denkbeeld
van, wat baar te waohten staat, als me
vrouw Bryan naast haar gaat zitten en hare
stem prgst-
„Mijn lief kind, het ia iets moois, iels
buitengewoons- En weet ge, nw gesang
voert mij terng, vele, vele jaren, het
brengt mg het schoonste geluid in het
gehengen terug, toovert mij voor oogen
een gelaat, dat veel van het uwe had en
dat ik mij maar al te goed
als dat van de prima donna van de Lon-
denscbe opera herinner. Den ganschen
avond heb ik er al over nagedacht, waar
ik die stem meer gehoord en dat ge
laat meer aanschouwd kon hebben, totdat
het mij eindelijk inviel.*
Idcs werpt met grooten schrik een blik
op haar echtgenootvervolgens schiet
haar de gedachte aan mevronw O'Ha-
gan door den geest en zij wendt zicb
tot mevronw Bryan met het groote ver
langen, eindelijk hare doode moeder eens
rechtvaardigheid te doen geschieden.
„Die opera-zangeres zag er joist soo nit
als u,* vaart mevronw Bryan voort, „ik
herinner mg dat kleine, buitengewone meisje
nog zeer goed, mijne lieve 1 Is sjj soms
familie van n geweest P" vraagt de oade
dame, iedere aitdrnkking op Ines' gelaat
opmerkend.
Er als eene martelares uitziende, zegt de
jonge vronw zacht, maar helder en vast
„Zij was mijne moeder.*
„Ab, dan hebt gij hare stem geërfd!*
antwoordt mevronw Bryan, als bemerkt zij
niets van de algemeens ontsteltenis.
Sir Morits is parperrood gewordenInes'
hart siaat stormachtig.
„Na weet zij, dat ik mjj harer niet
schaam,* denkt Ines. „Mijn arm, dood
moedertje in den hemel, dat mij znlk eene
heerlijke stem naliet."
Iedereen doet, alsof er niets is voorge
vallen, rastig gaat het gesprek sijn gaDg,
als was er in de mededeeling, dat de moe
der van Ines opera-zangeres waa geweest,
niets bijzonders gelegen.
Juffrouw Blake ziet vlak in Moritz' toor
nige oogen en zg doet volstrekt haar best
niet, haar triomf te verbergen.
„Welk eene betooverende oprechtheid 1*
fluistert zij hem toe. „Het is niet de zaak
van iedereen, zooveel moed aan den dag te
leggen, als lady Darmot. Zie er toch niet
zoo geërgerd nit, mijn waarde Moritz,
't heeft immers niet de minste betrekking
op u.*
Hij doet een zeer onbeleefden uitroep
hooien en gaat dadelijk op Ines toe.
„Mijne moeder wenscht, dal gij nog
een lied zondt zingen lady Bantard is
zoo verrukt over nwe stem.'
Met eon schuwen blik naar zijn gelaat
stemt Ines toa. Onderwijl verklaart de
oude lady Dermot met eene groote tegenwoor
digheid van geest, dat Ines dal voorrecht
erfde van hare moeder, eene zeer talent
volle en lieflijke vronw. Deze was de dochter
van een italiaanscheD graat, en, onder den
invloed van romantische neigingen, ging zij op
het toooeel en trouwde laier Roger Der
mot. Natuurlijk heeft hij baar nooit meer
toegestaan, openlijk op te treden.
Alles wordt door de oude lady met be
koorlijke oprechtheid ten beate gegeven, en
het wordt door een ieder voor waarheid op
genomen, maar door niemand geloofd.
Lvdy Dermot'a eerste ijzig-koude blik, dien
zij op Ines had geworpen, is niet onop
gemerkt gebleven; daarom laat men zich ook
niet van de wijs orengen, als zij In s nu met
een honing-zoet lachje naar de piano voert.
En wederom betoovert en electriseert Ines'
heerlijke stem de toehoorders.
Hoewel sir Moritz ook den lichten klank
van treurigheid bemerkt, welke zich in de
verschillende tonen lacht geeft, hij doet net,
alsof hij ze niet hoort, en geen vriendelijk
lachje beantwoordt meer haar weemoedigen
blik
Yoor de eerste maal zag Ines er tegen
op, om met hem alleen te zijd. Zij ver
langt er naar, dat de avond spoedig voorbjj
zal zijn, en toch, als de laatste gast heen
gegaan is, siddert sij voor het oogenblik,
dat nn komen zal. Voor deze eerste maal
gedurende hun hnweljjb heeft Moritz haar
zonder eenige belangstelling aangezien en
Waarom
was op.
staat n niet op En hij
ook voor de eerste maal sobrikt zjj voor
eene ontmoeting met hem terug. Zij staat
en wacht in het salon, bleek en stil, en
ondanks dat sjj wenscht, dat hij komen
tal, is sij big, dat hij nog niet bij baar
is.
Sir Moritz heeft evenwel velslrekt niet het
plan, met zijne vronw onaangenaamheden te
makenbij wil zgn toorn bestrijden, want
die toorn is niet een van de aan
genaamste, die is overgeërfd vaD vader
op zoon, in al zijne onvervalachte kracht eD
heftigheiddaarom gaat bij, als het laatste
rijtuig verdwenen is en de groote deuren
gesloten zijn, niet naar het salon,
waar hij weet, dat Ines op hem wacht,
maar trekt zicb <n zijne studeerkamer te
rug en hij maakt daar alle toebereidselen,
om een aartje rookende door te brengen.
Daar weerklinken evenwel schreden, de
deur gaat open en eene zachte, door tra
nen gesmoorde, stem fluistert„Morits
Ines, lieflijk als een droom, met vochti
ge oogen en bevende lippen, slaat hare
ontbloote armen om zijn bala en drukt
bare brandende wangen tegen de zijne.
„Man, geliefde,* mnrmelt zjj. Zjjne
gansche ziel trilt bjj deze woorden van
liefde.
„Mjjn wijfje, mijne eenige tronwe liefde,"
zegt hij eveneens hartstochtelijk. Alles is
vergeteD, slechts niet fijne lielde voor haar.
„Ik was hard tegen n, gij weent om mjjoent-
wille, Ines Vejgeef mij
.Moritz,* spreekt sij, met zjjn kus van
verzoening op de lippen, „ik kon onmogelijk
anders. Het waa mij, als wist mjjne goede
moeder, dAt ik mjj voor haar schaamde
en ik moest spreken."
Hare verklaring gaat zjjne verbeeldings
kracht te boven, want in zjjn regelmatig
leven sjjn er geen rnimten voor dergelijke
verwikkelingen der fantasie. Hij ziet baar
aan en kast baar de tranen van de wan
gen.
„Ik zal u nooit konoen temmen, Ines,*
zegt hij„gjj zult steeds datzelfde wilde,
ontembare kleine ding blijven.*
Zjj lacht en zocht in één adem
„Ach, Moritz, waarom moet de eene nn
juist precies zoo zjjn als de andere?
„Ik streed zoo hard tegen mjjzelve,
wanneer gij echter wist, hoe oneindig veel
gelukkiger ik ben, waDneer ik met n uit
ga en geen ander critiseerend oog op
ons rost, waarvoor ik niet bevreesd be
hoef te zgn, of hetgeen ik doe, pas
send of niet genoemd zal worden 1* Ver
volgens vraagt zjj hem met zeldzame
opgewondenheid: „Toen van avond alles
verkeerd ging, hadt ge toen geen oogen
blik spijt, dat ge met mjj getrouwd
zijtP*
„Neen, ook geen enkel oogenblikant
woordt hjj. „Niets, wat gjj zeggen of doen
zondt, kan zoo sijD, dat ik er spjjt van zon
hebben, dat ik met u getrouwd ben.*
„Niets niets kan dat herhaalt «g
hare vraag; daarop ziet zjj hem in de oo
gen, alsof sij hem alles van de ziel lezen
wil.
Hij streelt baar sacht over het haar en
antwoordt, half lachend, half ernstig„Uit
gezonderd, wanneer schatide door n over
den goeden onden naam Dermot gebracht
moest worden. Dan zon ik den dag vloekes?
waarop ik nw gelaat bet eerst aag.*
Zgn gelaat wordt ernstig, ais hij baar
vast aan zjjDe borst drukt; maar hjj heeft
er geen denkbeeld ven, dat deze woorden
eens zwaar op hemzelf znllen terugvallen.
„Schande,* fluistert Ines met bare kin
derlijke, oDSchnldige lippen-
„Dat kan nooit.'
„Ook ik geloof dat niet,* geeft hij haar
lachend toe- „Weet ge Ines, dat het ge
slacht der Dermots, alle gereraiiën door,
steeds eerlijk is gebleven? Van de mannen
zgn er velen drnk en wild geweest, maar
niet een enkel woord heeft men ooit van de
vrouwen kneuen zeggen. Na zolt ge een
weinig knnnen begrjjpen, hoe trotsch en jjver.
zuchtig wjj op onzen schoonen n^<tc—
mot zgn.*
Weet rij het? Heeft z§ begrip van d«
pijn, welke plotseling door zjjne ziel sneed,
toen rjj hedenavocd zeide, dat hare moeder
tooneelspeelster was geweest begreep sij
den slag, die daarmede aan zgn trots werd
toegebracht? Een weinig gevoelt zg het
ft