Viplïïijm. 41ste Jaar? Zonda? 13 J'di 1°97 BIJVOEGSEL. Uit en voor de Pebs. Briel van den heer P. T. v I FEUILLETON. (iemengd Nieuws. SCHAKER r>nm *54 iu. COURANT. heer T. huidigea en g<" o In Het 7 ad. schrijft de v. P. het volgende over den politieken toestand „Nadat de stembus had gesproken, o- penbaarde zich in de vooruitstrevende liberale bladen allerwegen de wensch of de aindrang, meer of minder stellig, dat de teugels van het bewind door de meest verwante geesten zouden worden in han den genomen Die wensch «n aandrang is ten volle natuurlijk, maar kan hij op dit oogenblik ook den toets doorstaan van hoogeren po litieken zin mijns inziens niet, wel om de volgende redenen Wanneer thans een Kabinet wordt vormd, bestaande geheel of voor een verwegend groot deel uit vooruitstrevende liberalen, dan zal, over een kort tijdsbe stek, door de partijgenooten veel, zeer veel worden gevergd, meer, veel meer dan het zal kunnen leveren. De wetsontwerpen van dat Kabinet, zich aansluitende aan het programma der ^Liberale Unie* of misschien dat uitbrei dende, zullen al dadelijk met eenigen arg waan 1 worden begroet door de antirevolu tionairen en de clericalen.Wellicht voegen zich daar ook nog bij de christelijk-histo- rischen, ja zelfs kan men daarbij niet on voorwaardelijk rekenen op den steun van alle oud-liberalen, vooral niet, wanneer de wetsontwerpen eenigszins het kenmerk dra gen van den spoed, waarmede zij zijn vervaardigd en ingediend. Door eene toevallige combinatie van minderheden kan het eerste ingrijpende wetsontwerp worden verworpen het Ministerie treedt dan afde oud-li- beraleo voelen zich dan te zwak, om de teugels in handen te nemen en het bewind valt den clericalen als rijpe vruch ten in den schoot en daarmede is de ge- heele strijd aau de stembus, die ditmaal zoo moeizaam is gevoerd, ongedaan ge maakt. Aangenomen voor een oogenblik, dat de liberalen van verschillende nuances, ver- eenigd mrt alle anti-clericalen, dan in s'aat zullen zijn, om alle officieel kwaad te keeren, niet zoo met datgene, wat ach ter de schermen gebeurt, om slechts een voorbeeld te noemen hoe menige openba re school kan in alle atilte worden dood gedrukt, zonder dat er eenige aanleiding bestaat tot aanmerking. Geheel anders zal het zijo, wanDeer het tegenwoordige Kabinet voorloopig kan be houden blijven. Ook voor de tegenwoordige Ministers is niet verloren gegaan de uitspraak van de stembas, die in één commando kan worden samengevat, namelijkjZweük naar links 1" Met de christelijk-historischen kan door den heer Röeil eenige verstandhouding blijven bestaan. De heer Van Honten is, als man van groote veelzijdigheid, te handig en te be kwaam staatsman, en tegelijk te veel de mocraat en klassieker, om niet te hechten aan het bekende: »Vox populi, voz Dei". toewijding den heer en het De wetsvoorstellen van het tegenwoor- nen. Maar zij zu'.len er hunne leiders voor dig Kabinet, indien dat met volle zeilen d«nk weten, ais die de kunst verstaan zwenken wil naar links, zullen den steun met behulp vsn andere elementen eenige blijven honden der ond-liberalen en znllen gewichtige sociale hervormingen tot stand toejuiching ondervinden van de vooruit- te brengen. strevende liberalen. Er kunnen fouten worden begaan, maar Dit Kabinet zal in vele opzichten niet terugdeinzen voor de taak, die de uitspraak te fel worden afgebroken door de antire- der stembus oplegt, ware de grootste fout volutionairen en clericalea, om te verhoe- en de zegepraal der reactie daarop de ge- den, dat hun schrikbeeld, een stellig voor-1 rechte straf. Wanneer men echter durft uitstrevend liberaal Kabinethet roer van Staat moet ter hand nemen. Zonder tekort te doen aan beginselen, kan het tegenwoordig Kabinet, of min stens het meerendeel der Ministers daar- vaD, nog een aantal wetten indienen, in de richting van denkbeelden der „Libera le Unie" en zal voorloopig met meer vrucht werkzaam kannen zijn dan een vooruitstrevend liberaal Kabinet, zelfs dac, wanneer dat uit de beste elementen is samengesteld. Het vorenstaande, dat aan het publiek en aau de machthebbenden ter overweging wordt aanbevolen, geeft de denkbeelden weer van een echt vaderlander en echt liberaal". Het Vaderland vindt dezen raad, uit de beste bedoelingen voortspruitende, allerverderflijkst. Is de uitspraak der stembus vour dit ministerie niet verloren gegaan, dan zwenkt het niet, maar gaat het heen. Zijne aanvankelijke taak is af gedaan, de meerderheid ziet in de tegen woordige ministers niet de mannen, wie aanpakken, is er te minder reden, voor een clericaal bewind beducht te zijn, om dat de verkiezingsstrijd voldoende heeft getoond en de voortgezette houding van den heer Lohman blijft aantoonen, dat een eensgezind optreden van alle anti-liberale elementen bijna ondenkbaar is. Om te kunDen aanpakken echter, is een eerste vereischte, dat men daartoe in de gelegenheid gesteld worde, m. a. w. dat de Kroon of wie met het vertrouwen van wordt, zich wendt tot uitspraak der stembas Het ma» verwondering nog steeds niets hiervan crisis, naar 't schijnt, sleepende wordt gehouden. Dat er eene be' süssing valle, is in 's lands belang hoog gewenscht. I)e onzekerheid werkt verlam mend op 's lands zaken en reeds voor de voorbereiding van den parlementairen ar beid is het spoedig optreden van een Ka binet allernoodzakelijkst. de Kroon vereerd hen, die door de zijn aangewezen, wekken, dat men hoort, en dat de hebben gedaan, die aldus in Australië de engelsche rijwielen van de markt hebben verdreven. De rijwielen van 30 kunnen ni6t op dien prijs blijvenmen zal onge twijfeld op 10 moeten komen als gewonen prijs. Reeds hebben eenige fa brieken hunne prijzen lager gesteld en ande re hebben een deel van hun werkvolk moeten afdanken en den werktijd verkor ten. In Amerika zijn al visr groote rij wielmaatschappijen ten gronde gegaan men voorspelt, dat in Engeland menigeen zal volgen. Het antwoord. In een gezelschap werden toasten op in verschillende tuinen. Het schijnt, dat ze door een kleine waterhoos, die door den storm over Birmingham gedreven werd, uit het eene of andere moeras wer den opgenomen. Een huwelijk per ei. Ross Williams, een jonge farmer te Perry, Oklahama, Ver. StateD, schretf een langen minnebrief op een ei, die met an dere verzonden werd naar Chicago. Het ei kwam in handen van een jong meisje, miss Bess Carrol, die met veel belangstel ling de uitingen van liefde las. Da beide jongelieden geraakten in briefwisseling en het slot was een huwelijk, dat voor een rijm geslagen. Een jong meisje, dat naast P*sr we^en gesloten. te gebruiken „Neen meneer, dat wil zeggen ik dronk driemaal daags mijn glas 1 bier, als alle anderen. Maar eau dronkaard was ik nooit, als u dat bedoelt.* „Neen, dat bedoel ik niet, maar ik zou nel eens willen wetea, hoeveel u dagelijks K* bier kostte?' „Niet meer dan groschen 's daags" (18 cta.) „Hoelang. hadt n deze uitgave?" fNu ongeveer'"' 50 jaar„En zondag» kwam er ze- ker nog wel iets bijzonders bij „Ji dan dronk ik gewoonlijk voor 6 groschen op (86 ets.)- 4 De heer haalde nu een potlood uit zijn zak en begon te rekenen, terwijl de arme oude man begon te spreken van zijne ma tigheid en zuinigheid, van de talrijke ram- a. -t, in Heerlijke boter! Te Fünf- pen, die hem overkomen waren. Toen de den dichter Schubart zat, wilde ook haar rijmkanst toonei, nam haar glas op en j kirchen beeft dezer dagen eene massale j dokter met zijne rekening klaar was teide stiet den dichter aan onder de volgende'»--j v\. i—il Vau de groote werkkracht, en bezadigde gevatheid van Sprenger van Eijk kan nog zooveel zulk goed werk worden verwacht, dat zij bij voorkeur haar vertrouwen schenkt. De parlementaire beginselen eischen, in 's lands belang, dat zij wijken. Hoe toch kan iemand, eenigszins met de parlementaire verhoudingen vertrouwd, onderstellen, dat het Kabinet, zwenkende, in de Kamer vertrouwen en steun zon vinden vraagt het blad. Ho» b. v. is het aan te nemen, dat de minister van oorlog bij de meerderheid steun zal vin den, nu het behoud der plaatsvervanging is veroordeeld Hoe, dat de minister van binnenlandsche zaken, dien de katholieken tot nu toe alechts noode geduld hebben, die niets heeft gedaan, om de kloof tus- schen hem en de geavanoeerdan te over- braggen, en die voor de oud-liberalen altijd min of meer verdacht is gebleven, nu plotseling bij alle partijen p e r s o n a g r a t a zal worden En zoo konden wij voortgaan met vragen. Wel zou het mogelijk zijn, dat sommige ministers, in wie minder de eigenaardige politiek van dit Kabinet belichaamd was, in eene nieuwe combinatie worden opgenomen, en het vertrouwen der meerderheid zonden kunnen winnen, maar een eerste vereischte is, dat het Kabinet, zooals het thans is samenge steld, wordt ontbonden. Ook is de opneming van krachtige, ge avanceerde elementen een eisch van 't oo genblik. De vrees, dat een geavanceerd Kabinet zichzelf zal afbreken en dan de clericale reactie aan 't bewind zal komen, dunkt ons al zoo hersenschimmig moge lijk. Een spoedig zegevieren der clericale reactie ware eerder te wachten var. eene continuatie van 't tegenwoordige bewind, waarvan een voortdurend gespannen poli tieke toestand met licht uitbrekende cri sis 't gevolg zou zijn. Zoo een vooruit strevend Kabinet optreedt, zullen de par tijgenooten niet de onzinnige eischen stellen, die de inzender verwacht, Zij zullen er mee rekening houden, dat zij de meerderheid niet hebben en dat dus zeemanschap zal moeten gebruikt worden, om het schia van Staat niet op klippen te laten stoots n. Zij znllen geen onmid- jammer zou zijn, wanneer diens ministeii- del lij ke uitvoering vsn 't gansche program ëele loopbaan broken. nn reeds zou worden afgc- der „Unio" vorderen, en haast en onrijp werk zich met voor over- dankbtar too- Onbrandbaar hout. Bij Londen is onlangs een proefneming genomen met hout dat, na onttrekking der vochtdeelen, onder hoogen druk was door drongen met een vloeistof, die het on brandbaar maakt. Twee geheel aan elkaar gelijke huisjes worden van hout in elkaar gezet en omringd door licht brandbare stoffen die werden aangestoken. Het huis je van gewoon hout was binnen een half uur verkooldhet andere van onbrand baar hout leed zeer weinig. Ook kisten, van zulk hout vervaardigd, bleken zeer vuurvast te zijn. Als die eigenschap ook bijUangeren duur van een braod aanwe zig blijft, zon men aldus geschikt materi eel krijgen voor tooneeleu, zomertheaters, houten pakhuizen, stallen, scharen, enz. De duilsche attaché voor technische zaken beeft van deze proefneming, die hij bij woonde, eene beschrijving gegeven in het Zentralbl. fur Bauverw. Een maandag te Manche s- ter aangekomen Finsch schip biacht vier postduiven meê, gestempeld„Noordpool expeditie." Berichten waren er niet aan gevonden en de dieren waren bijna, geheel uitgeput in de Noordzee op de boot neêrgekomen. Het Hot te Qaimper heeft eenen notaris Sitiquin te Bannalec wegens misbrnik van vertrouwen en valschheid in geschrifte tot tien jaar opsluiting ver oordeeld. Deze man had, schoon hij geen cent bezat, zijn „étude" of kantoor voor 100.000 fres. gekocht, welke som hij be taalde met het geld, dat zijne cliënten bij hem deponeerden. Volkomen onbekwaam, nam hij zonder eenig onderzoek allerlei schnrken in dienst en het eind is geweest, dat hij een groot aantsl landbouwers ten gronde richtte en nu iu de gevangenis gaat met een passief van 350.000 fres. Rijwielcrisis. In Engeland heerscht, zoo wordt aan het Berl. Tagebl. geschreven, thans een ware rywielcrisis. De markt is overladen en men heeft de prijzen veel lager moe ten stellen, zooals de Amerikanen reeds woorden „Heer Schubart, ter eere van u, Drink ik nit dit glaasje nu.' bchubart, die zag, dat zij, evenals hij, ha>r glas in een teug ledigde, glimlachte, 8chonk nog eens in en antwoordde „Het verhengt mij koninklik, Dat de joffrouw znipt als ik.' Schoonheidsbaden. Eene eigenaardige clnb is onlangs te Pa rijs opgericht. Zij heeft niets meer of minder ten doel dan het behoud der schoon heid harer leden. Vroeger was de mas sage zeer in trek, vooral bij dames, die zich door een te weelderigen lichaams bouw onderscheidden. Thans heeft de massage bij de parijsche dames nitgediend en ook in de nienwe clnb is zij buiten gesloten. Deze club is eigenlijk een bad- club. De baden zullen naar oude, be roemde recepten worden samengesteld, bijv. nit ezelinnenmelk, waaiin koningin Isa- bella van Beieren bij voorkeur een bad nam. Men kent verder voortreffelijke ei genschappen toe aan baden, vermengd met meloensap, rozenwater en Mekkabalsem, welke de huid lenig en zoo «acht als fluweel moeten maken. Aromatische kruiden met zout vermengd, waaraan Marie Antoinette de voorkeur gaf, alsmede eene combinatie majoran, thymiaan, rijst en gerst zullen in de nieuwe badciub ongetwijfeld ruime toe passing vinden. Schoone dames zijn in de keuze van hare baden steeds min of meer excentriek geweest. Marie Czewerti- nowka, de vriendin vsn keizer Alexander I van Rusland, liet iederen morgen een vat malagawijn in een zilveren badkuip leeg- storteu en steeg dan schooner dan ooit uit dit opwekkende en kostbare bad; het bad der eeuwigschoone Ninon de 1'Euclos daaren tegen bestond nit melk, lauwwarm re genwater, soda, zont en drie pond ho ning en de geestige en schoone ma dame Tallien, die gedurende de groote resolutie zulk eene beduidende rol speel de, liet haar bad samenstellen uit 20 pond aardbeziën en 2 pond trambozen, die tot een soort pap gedrukt en dan met water en melk vermeDgd werden. Deze baden komen thans weer in de mode en zullen aan de dames der clnb op verlangen geleverd worden. Een beroemd aits echter, wien door een nieuwsgie rig lid der clnb naar de werking dezer baden gevraagd werd, moet zoo wreed geweest zijn, te antwoorden, dat deze werking voor het grootste gedeelte op inbeelding berust. Een k i k v o r s c h e n r e g e n. Tijdens den storm, die een paar dagen geleden met ongewone hevigheid te Bir mingham woedde, werd in de omstreken van Moseley een regen vaD kikvorschen waargenomen. Men vond de diertjes, die bijna wit van kleur waren, bij honderden vergiftiging plaats gehad. De leden van twee zeer geachte families aldaar, die van den eersten stedelijken notaris Altred Pro- ber en van den koninklijken raadsheer Lsdislaus Sey, werden na het gebruik van een roomtaart, afkomstig van een banket bakker, onder vergiftigingsverschijnselen ernstig ongesteld. Uit het voorloopig on derzoek bleek, dat de taart bereid was met kunstboter van zeer „kunstige' sa menstelling. Het gebak wordt scheiknndig onderzocht. Alweer iemand, die het vraagstuk der luchtscheepvaart meent te hebben opgelost. De heer Dsvidson schrijft aan de Sa- tarday Review, dat hij de vliegmachine heeft ontdektzij moet alleen nog maar gebouwd worden. Hij erkeDt, dat zijne ma chine nog lomp zal zijn en „slechts' honderd mijlen per unr zal afleggen, maar hij voorspelt dingen, om van te watertan den. De meesten van ons zullen, volgens hem, nog bij hun leven de luchtbooten van land tot land zien zweven met eene snelheid van dertig mijlen per uur. Er zullen geschikte landingsplaatsen worden aangelegd, open platforms. Niemand zal meer per spoor en per stoomboot reizen spoorwegongelukken en aanvaringen op zee znllen tot de onmogelijkheden gaan behooren. Botsingen in de Incht acht de sohnjver veel minder waarschijnlijk. Als de heer Davidson maar het minste vervulde van al wat hij belooft, als hij maar eerst zijne machine liet vliegen, dan hij tot groote verbazing van den armen man: „Matig noemt gij nw leven? U hebt in uw leven vol zuinigheid onnut uitgegeven f3.744, of met rente op rente meer dan f 15.000. Als u nn geen bier hadt gedronken, zoodt ge van dat geld de rente kannen trekken en «oudt ge nu twaalf gulden in de week~~ hebben, in pl aats van het genadebrood te eten'. Een snuggere bot.,",v**nej|.» Een handelaar ontving een kist ge- reedschappen. Hij 't uitpakken bleek alles in orde te zijn, maar er ontbrak een ha mer aan 't dozijn. „Kan de magazijnmeester," vroeg een knecht, „er ook eerst een hamer uitgeno men hebben, om daarmee de kist te ope nen I te k U 'E a 'D i n r is j i. I i- d s e Q O x )ri Een ongeluk. Behalve het ongeluk, dat den duitschen keezer zelf heeft getroffen, doch goed schijnt te zullen afloopen, daar de reis wo-it voortgezet, is op zijn zeetocht naar toUüorde-» nog een ernstige ramp gebeui..\D'" Een 24- jatig officier van de HohenzóHêrhloiie-* nant von Hahnke, zoon van den chef van druk 's keizers militair huis, is bij een tocht u per rijwiel langs de kost van Noorwegen 9 te dicht by den steilen rand gekomen en J aldus in het Sundven-meer neergestort en daarin verdronken. r Bij Port-Seton is eene j dame van 29 jaar, dochter van het Parle mentslid Holburnuitwijkende voor een kan hij er op rekenen, dat zijn naam niet 7'waren »Jan P'eizier vol menschen, van aan de vergetelheid zal worden prijsge geven. Eene zonderlinge werk staking. In een duitsch dorpje bij Erf art is eene zeer merkwaardige werk staking uitgebrokende ganzenhoeders daar verlangen hooger loon en willen niet langer op de beesteu passen. Vier ganzen hoeders kwamen nog, maar keerden spoedig weer huiswaarts. Nu loopen de ganzen van het dorp rond en doen meer schade aan tuinen en velden, dan de gevraagde loonsverhooging voor de eigenaars zon hebben bedragen. Eene goede berekening. In een duitsche stad kwam eenaitsup zijne wandeling een oud man tegen en hij zag aan diens kleediDg, dat bij een bewo ner van het armhuis voor zich had. De dokter stond stil en begon het volgend gesprek met hem „Het is treurig, dat iemand van nw leeftijd het overschot van zijn leven in het armhuis moet doorbrengen. Hoe oud bent u?" „Bijna tachtig jaar." Wat am bacht hadt u „Timmerman, meneer." „D»t is een goed handwerk, om den kost tc verdienen. Sta mij nn eene vraag toe, hadt u de gewoonte, om sterken drank haar fiets geslagen en zoo ongelnkkig neer gekomen, dat de wielen haar het hoofd geheel verpletterden. utogjj. Eene manier, om gewekt worden. Een reiziger, die zijn intrek had geno men in een groot hotel in eene kleine stad, had vóór hij zich 'e avonds ter roste begaf, er op aangedrongen, dat men hem heel vroeg zon roepen, omdat hij met den eersten trein weg moest. Hij stond er op, dat men hem niet zoa laten slapen, en dreigde deD huisknecht, dat deze gew fooi zou ontvangen, als hij zich versliep. Vroeg in den morgen wordt de vteem- deling plotseling opgeschrikt door een he vig lawaai aan zijne deur. Wat is er vroeg hij nog half sla- perig. Ik heb een belangrijken brief voor uluidde het antwoord, een brief met het woord „spoed" er op De logeergast sprong in een wip het bed uit, opende de deur en nam van den jongen eene groote enveloppe aaD, die hjj haastig openscheurde, en toen bleek te bevatten een brietje, waarop met flinke letters geschreven stond 28. „Ik kan mij maar niet losmaken van de gedachte," zegt kolonel Bryan, na een oogen blik Ines aangekeken te hebben, „dat ik n meer heb gezien, uw gelaat komt mij zoo uitergt bekend en vertrouwd voor." „Neen, mij knnt ge nooit tevoren ga aien hebben doch wellicht voegt zij er aan toe, „is het Sybille geweest, wij geleken zeer ve l op elkander.* Wat ligt er toch in deze eenvoudige woorden opgesloten, dat ze hem plotseling zoo doodsbleek doen wordeu P „Gij hebt mij toch immers gezegd, dat uwe «QSter dood was zegt hij zachtkens „Zeker,* fluistert Ines terug, „maar gg kant haar gezien hebben, toen zij op het instituut was.*. „Neen, ik weet zeker, dat dit niet bet geval ia geweest,* antwoordt hjj haastig. Ines beeft het teeken van sir Moritz geheel vergeten. Bij had reeds een paar dozijn maal gehoestlady Bautard had reeds een paar maal tevergeefs naar haar gekeken- Nu ziet Ines ontsteld op, tij tiet bet gefronste voorhoofd van haar man, de verwonderde oogen van lady Dermot en menig ander verwonderd gelaat. Als een bekoord kind staat zij vlag op, met hoo roode wangen en beschaamd, evenals de eerste msal, dat zij op Drnmaneen gegeten had. Zij gevoelt instinctmatig, dat Moritz zeir boos is hij siet er zeer verdrietig nit, als zij hem voorbijgaat en hij beantwoordt baar schuchter vragenden blik zeer koel. Hij ziet de tranen niet, die nn in hare oogen opwallen. Da opmerking van mejuf frouw Blake: „ik dacht, dat wij hier 'den gaaschen nacht moesten blijven,' had, zoo als dan ook de bedoeling was geweest, zijn oor bereikt en zjjn onwil nog verhoogd en hem dezelfde onaangename verlegenheid doen gevoelen als op den avond, dat bij Ines voor de eerste maal rijn huis binnenleid de. HOOFDSTUK XXVII. „Ik droomde, ik woonde in een ridderslot, Door vasallen en ridders omgeven En van allen ait die bonte schaar, Was ik de trots en het leven I* Deze, door de wonderschoone stem zijner vrouw gezongen, woorden klinken aan het oor van sir Moritz, als de heeren het saloa betreden, en hun levendig gesprek verstomt dadelijk. Zij blijven in groepen aan de deur staan en luisteren naar de weeke, klagende tonen. „Ook droomde ik, en dat waa mijn hoogste gelek, Uw liefde voor mij was steeds dezelfde zingt Ines, en hare oogen zoeken voor een oogenblik die van haar man. Hij staat daar en slaat haar gade. Hoe lieflijk is zij 1 Hoe schoon en waar haar toon en gevoelen I De oude lady Dermot speelt de begelei ding. Ines staat aan hare zjjde, eene kleine, donkere gestalte, mat hare wonderlijke, droomende oogen en de kost bare briilanten, die als sterren vanuit ha re donkere lokken schitteren. Opgewon denheid en onrast hebben een heerlijk rood op bare wangen getooverdhare stem beeft eeo weinig bij deze laatste woorden. „Hoe overdreven mompelt jnffronw Blake. Doch de joDge vronw zingt dapper ten einde en gedurende die oogenblikken slaat baar man haar onafgebroken gade. Maar ook andere oogen worden geen oogenblik van haar afgeslagen. Kolonel Bryan, die tegen den deurpost leunt, siet met opvallenden ernst naar haar ook mevrouw Bryan lnistert opmerkzaam naar bet gezang en ook hare oogen sijn onafgebroken op de zangeres gevestigd, tot de laatste noot weerklonken heeft, en tusschen het stemmengewir door, dat nu volgt, koikt zjj tevreden voor zich heen. Arme Ines! Zij heeft er geen denkbeeld van, wat baar te waohten staat, als me vrouw Bryan naast haar gaat zitten en hare stem prgst- „Mijn lief kind, het ia iets moois, iels buitengewoons- En weet ge, nw gesang voert mij terng, vele, vele jaren, het brengt mg het schoonste geluid in het gehengen terug, toovert mij voor oogen een gelaat, dat veel van het uwe had en dat ik mij maar al te goed als dat van de prima donna van de Lon- denscbe opera herinner. Den ganschen avond heb ik er al over nagedacht, waar ik die stem meer gehoord en dat ge laat meer aanschouwd kon hebben, totdat het mij eindelijk inviel.* Idcs werpt met grooten schrik een blik op haar echtgenootvervolgens schiet haar de gedachte aan mevronw O'Ha- gan door den geest en zij wendt zicb tot mevronw Bryan met het groote ver langen, eindelijk hare doode moeder eens rechtvaardigheid te doen geschieden. „Die opera-zangeres zag er joist soo nit als u,* vaart mevronw Bryan voort, „ik herinner mg dat kleine, buitengewone meisje nog zeer goed, mijne lieve 1 Is sjj soms familie van n geweest P" vraagt de oade dame, iedere aitdrnkking op Ines' gelaat opmerkend. Er als eene martelares uitziende, zegt de jonge vronw zacht, maar helder en vast „Zij was mijne moeder.* „Ab, dan hebt gij hare stem geërfd!* antwoordt mevronw Bryan, als bemerkt zij niets van de algemeens ontsteltenis. Sir Morits is parperrood gewordenInes' hart siaat stormachtig. „Na weet zij, dat ik mjj harer niet schaam,* denkt Ines. „Mijn arm, dood moedertje in den hemel, dat mij znlk eene heerlijke stem naliet." Iedereen doet, alsof er niets is voorge vallen, rastig gaat het gesprek sijn gaDg, als was er in de mededeeling, dat de moe der van Ines opera-zangeres waa geweest, niets bijzonders gelegen. Juffrouw Blake ziet vlak in Moritz' toor nige oogen en zg doet volstrekt haar best niet, haar triomf te verbergen. „Welk eene betooverende oprechtheid 1* fluistert zij hem toe. „Het is niet de zaak van iedereen, zooveel moed aan den dag te leggen, als lady Darmot. Zie er toch niet zoo geërgerd nit, mijn waarde Moritz, 't heeft immers niet de minste betrekking op u.* Hij doet een zeer onbeleefden uitroep hooien en gaat dadelijk op Ines toe. „Mijne moeder wenscht, dal gij nog een lied zondt zingen lady Bantard is zoo verrukt over nwe stem.' Met eon schuwen blik naar zijn gelaat stemt Ines toa. Onderwijl verklaart de oude lady Dermot met eene groote tegenwoor digheid van geest, dat Ines dal voorrecht erfde van hare moeder, eene zeer talent volle en lieflijke vronw. Deze was de dochter van een italiaanscheD graat, en, onder den invloed van romantische neigingen, ging zij op het toooeel en trouwde laier Roger Der mot. Natuurlijk heeft hij baar nooit meer toegestaan, openlijk op te treden. Alles wordt door de oude lady met be koorlijke oprechtheid ten beate gegeven, en het wordt door een ieder voor waarheid op genomen, maar door niemand geloofd. Lvdy Dermot'a eerste ijzig-koude blik, dien zij op Ines had geworpen, is niet onop gemerkt gebleven; daarom laat men zich ook niet van de wijs orengen, als zij In s nu met een honing-zoet lachje naar de piano voert. En wederom betoovert en electriseert Ines' heerlijke stem de toehoorders. Hoewel sir Moritz ook den lichten klank van treurigheid bemerkt, welke zich in de verschillende tonen lacht geeft, hij doet net, alsof hij ze niet hoort, en geen vriendelijk lachje beantwoordt meer haar weemoedigen blik Yoor de eerste maal zag Ines er tegen op, om met hem alleen te zijd. Zij ver langt er naar, dat de avond spoedig voorbjj zal zijn, en toch, als de laatste gast heen gegaan is, siddert sij voor het oogenblik, dat nn komen zal. Voor deze eerste maal gedurende hun hnweljjb heeft Moritz haar zonder eenige belangstelling aangezien en Waarom was op. staat n niet op En hij ook voor de eerste maal sobrikt zjj voor eene ontmoeting met hem terug. Zij staat en wacht in het salon, bleek en stil, en ondanks dat sjj wenscht, dat hij komen tal, is sij big, dat hij nog niet bij baar is. Sir Moritz heeft evenwel velslrekt niet het plan, met zijne vronw onaangenaamheden te makenbij wil zgn toorn bestrijden, want die toorn is niet een van de aan genaamste, die is overgeërfd vaD vader op zoon, in al zijne onvervalachte kracht eD heftigheiddaarom gaat bij, als het laatste rijtuig verdwenen is en de groote deuren gesloten zijn, niet naar het salon, waar hij weet, dat Ines op hem wacht, maar trekt zicb <n zijne studeerkamer te rug en hij maakt daar alle toebereidselen, om een aartje rookende door te brengen. Daar weerklinken evenwel schreden, de deur gaat open en eene zachte, door tra nen gesmoorde, stem fluistert„Morits Ines, lieflijk als een droom, met vochti ge oogen en bevende lippen, slaat hare ontbloote armen om zijn bala en drukt bare brandende wangen tegen de zijne. „Man, geliefde,* mnrmelt zjj. Zjjne gansche ziel trilt bjj deze woorden van liefde. „Mjjn wijfje, mijne eenige tronwe liefde," zegt hij eveneens hartstochtelijk. Alles is vergeteD, slechts niet fijne lielde voor haar. „Ik was hard tegen n, gij weent om mjjoent- wille, Ines Vejgeef mij .Moritz,* spreekt sij, met zjjn kus van verzoening op de lippen, „ik kon onmogelijk anders. Het waa mij, als wist mjjne goede moeder, dAt ik mjj voor haar schaamde en ik moest spreken." Hare verklaring gaat zjjne verbeeldings kracht te boven, want in zjjn regelmatig leven sjjn er geen rnimten voor dergelijke verwikkelingen der fantasie. Hij ziet baar aan en kast baar de tranen van de wan gen. „Ik zal u nooit konoen temmen, Ines,* zegt hij„gjj zult steeds datzelfde wilde, ontembare kleine ding blijven.* Zjj lacht en zocht in één adem „Ach, Moritz, waarom moet de eene nn juist precies zoo zjjn als de andere? „Ik streed zoo hard tegen mjjzelve, wanneer gij echter wist, hoe oneindig veel gelukkiger ik ben, waDneer ik met n uit ga en geen ander critiseerend oog op ons rost, waarvoor ik niet bevreesd be hoef te zgn, of hetgeen ik doe, pas send of niet genoemd zal worden 1* Ver volgens vraagt zjj hem met zeldzame opgewondenheid: „Toen van avond alles verkeerd ging, hadt ge toen geen oogen blik spijt, dat ge met mjj getrouwd zijtP* „Neen, ook geen enkel oogenblikant woordt hjj. „Niets, wat gjj zeggen of doen zondt, kan zoo sijD, dat ik er spjjt van zon hebben, dat ik met u getrouwd ben.* „Niets niets kan dat herhaalt «g hare vraag; daarop ziet zjj hem in de oo gen, alsof sij hem alles van de ziel lezen wil. Hij streelt baar sacht over het haar en antwoordt, half lachend, half ernstig„Uit gezonderd, wanneer schatide door n over den goeden onden naam Dermot gebracht moest worden. Dan zon ik den dag vloekes? waarop ik nw gelaat bet eerst aag.* Zgn gelaat wordt ernstig, ais hij baar vast aan zjjDe borst drukt; maar hjj heeft er geen denkbeeld ven, dat deze woorden eens zwaar op hemzelf znllen terugvallen. „Schande,* fluistert Ines met bare kin derlijke, oDSchnldige lippen- „Dat kan nooit.' „Ook ik geloof dat niet,* geeft hij haar lachend toe- „Weet ge Ines, dat het ge slacht der Dermots, alle gereraiiën door, steeds eerlijk is gebleven? Van de mannen zgn er velen drnk en wild geweest, maar niet een enkel woord heeft men ooit van de vrouwen kneuen zeggen. Na zolt ge een weinig knnnen begrjjpen, hoe trotsch en jjver. zuchtig wjj op onzen schoonen n^<tc— mot zgn.* Weet rij het? Heeft z§ begrip van d« pijn, welke plotseling door zjjne ziel sneed, toen rjj hedenavocd zeide, dat hare moeder tooneelspeelster was geweest begreep sij den slag, die daarmede aan zgn trots werd toegebracht? Een weinig gevoelt zg het ft

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1897 | | pagina 5