GEMENGD NlfiUWS.
Wederzien.
Vervolg
Binnenlandsch Nieuws.
De t o on e e 1 voo r s t e 11 i n g
door de leden van het rederijkersgezel
schap te Barsingerhorn, gege
ven op den tweeden kermisdag, den 9den
Augustus j.1., iu de kolfbaan van den kas
telein Jb. Ooijers, mag men wel boven
verwachting geslaagd noemen, daar te
gelijkertijd ten huize van A. Slotemaker
op hetzelfde dorp, een bekend tooneel-
gezelschap, n.1. dat van den heer
Potharst, optrad.
Door het rederijkersgezelschap werd
opgevoerd het tooneelspel„Een nieuw
leven" door J. Hora Ademaeen stuk,
dat verscheidene treffende tooneeltjes
aanbiedt, doch over het geheel niet ie
der kan bevredigen. Afgaande op het
gunstig oordeel van het publiek, moe-
ton toch de roderijkers van het too-
neelstuk hebben gemaakt, wat er van
te maken was.
Het nastuk „Rika's droom,' zang
spel in één bedrijf, door Mart. Schuil,
werd met den meesten bijval ontvan
gen. Een groot deel van het succes met
dit stukje is wel te danken aan den
pianist van het gezelschap. Eene ope
rette als Rika's droom, waarin iets
meer dan alledaagsche zangpartijen
voorkomen met dito pianobegeleiding,
vereischt nogal wat, eer spel en zang
beiden tot hun recht komen, boven
al een wakker pianist, zooals ieder
zal erkennen, die weet, welke eigen
aardige moeilijkheden de uitvoering
van een min of meer degelijk zangspel
letje oplevert.
PLAATSELIJK NIEUWS.
van verontwaardiging verwekt. Een der
hoofdorganen der eigen partij durft zells
schrijven
„De regeering der Vereenigde Staten
wordt heden zwaar getroffen, doordat
een van hare meest belangryke ambten
wordt vervuld door een man, die snel
kindseh wordt. Het feit kan niet langer
verborgen worden gehouden, dat John
Sherman, minister van buitenlandsche
zaken, zoo ernstig lijdt aan de zwakhe
den van den ouderdom, dat hij geheel
en al ongeschikt is, om zulk een ambt
te vervullen.
„Alle pogingen van familie of vrienden,
om dit feit verborgen te houden, leiden
tot niets, daar de minister zelf eiken dag
bewijzen levert, dat hij aftandsch wordt."
Zoo gaat het, wanneer men zijn
mond voorbij praat.
Het zou ons niet moeilijk vallen, ons
thema door nog meerdere voorbeelden
uit de geschiedenis van den dag te be
wijzen. Nog een enkel van diepgaande
beteekenis volge hier
Men wil weten, dat èn de onlusten
in Klein-Aziê, èn de troebelen op Kreta
op rekening van Engeland gesteld moe
ten worden, welk land, als altijd, eene
schoone gelegenheid dacht te vinden, om
in troebel water te visschen. Turkije
heeft thans Engeland met dezelfde munt
betaald. De moeilijkheden, waarmede
de Engelschen te kampen hebben in het
Toohsdal, in Pesjawer en in Chitral,
waar de heilige krijg tegen de Engel
schen is afgekondigd, worden aan turksche
kuiperijen toegeschreven.
Het britsch-indische rijk telt zijne
mahomedaansche onderdanen bij millioe-
nen en een wenk van den beheerscher
aller geloovigen is voldoende, om die
menschenmassa tegen het britsche ge
zag in opstand te brengen. Die wenk
schijnt gegeven te zijnde rollen zijn
verwisseld. De Porte greep het engel-
sche wereldrijk aan in zijn zwakste punt
in Indië, zonder zich zelf daarbij bloot
te gevem.
Het kwaad straft zich zelve.
Ia de schitterend verlichte zalen van
den huize van baron van "Waitershausen
was een elegant gezelschap verzameld.
Dames, in kostbare toiletten, stralen
de in den glans van prachtige briljanten, en
heeren, in zwarten rok en rijk versierde
uniformen.
Het souper was juist ten einde, de tafel
opgeheven, en nu wandelde het gezelschap
lachend en pratend door de verschillende
vertrekken, om eenigszins van de ver
moeienis van den maaltijd te bekomen. Er
heerschte eene welwillende, prettige stem
ming, die gewoonlijk de menschen be-
heerscht, als men goed gegeten en delicaat
gedronken heeft. Dan verkeert men in
eene stemming, waarin den mensch alles
in het schoonste licht treedt en zoodoende
de menschen spoedig tot elkander brengt.
Zooals gewoonlijk het geval was, was
ook nu weder de gravin Zeckendorf het
middelpunt van ieders belangstelling. De
jonge, zoowel als de oude heeren waren
rondom haar, om haar hunne hulde te be»
wijzen, en de overige dames van het ge
zelschap keken vol nijd en afgunst naar
het voorwerp van al die hulde en compli
menten.
Maar de schoone gravin lachte tegen
een ieder, zij wist uitermate goed, dat
allen speculeerden op haar groot vermo
gen, want sedert het rouwjaar voorbij
was, bad zij menige huwelijksaanvraag ge
kregen, ja, zelfs een prins hajl om hare
hand gevraagd; zij echter weigerde allen.
Lachend en vol hoogheid nam zij deze
hulde aan, maar zoodra het gesprek op
een huwelijk begon te duiden, werd zij
ernstig en een bijna duistere trek werd
dau rondom haar mond zichtbaar en met
eene harde stem wees zij allen terug,
eeDmaal en voor altijd I
Natuurlijk gaven die pertinente weige
ringen tot allerlei kletspraatjes aanleiding,
want de gravin was eene dame, die nau
welijks den dertigjarigen leeftijd over
schreden had en niemand wist er eene ver
klaring voor te vinden, waarom zij alleen
door het leven wilde gaande boosaardi
ge nieuwsgierigheid ontdekte allerlei ha
telijke kleinigheden diesnel van mond tot
mond gingen, maar overluid waagde nie
mand ze te zeggen, omdat de houding
der dame in kwestie onberispelijk was en
niet in 't minst of geringst eenige aan
leiding tot praatjes kon geveD.
Plotseling riep de heldere stem
van den gastheer: „Mijneheeren, het
dansen neemt eeD aanvangEn tege
lijker tijd weerklonken de tonen van eene
polonaise.
In een oogwenk waren de heeren bij de
dames en een oogenblik later krioelde al
les in de balzaal door elkander.
De gravin-weduwe werd door een ge
zant ten dans gevoerdhij onderhield
zich lachend met zijne danseres, plot
seling echter, als het paar in de nabijheid
van den pianist komt, ontstelt de gravin
hevig, verbleekt en begint zoo te sidde
ren, dat haar partner vraagt: „Mevrouw
de gravin, wenscht ge, dat wij den dans
zullen eindigen?' ex haar angstig aanziet.
Dadelijk bedwingt zij hare opgewonden
heid, lacht een wtinig en zegt„Ja, dat
vind ik uitstekend, mijnheer de baron,
waDt het is verbazend warm, niet waar
Toestemmend knikt de heer en geleidt
haar naar eene kleine zijkamer, waar hij
haar eene veifrisscbing aanbiedt en
haar daarna alleen laat.
Nu is zij alieen en onbespied, tn
ziet zij nog eenmad naar den pianist,
nu moet zij zich zekerheid verschaffen, of
hij het is, voor witn zij hem hield.
Maar zij kan hem hier slech s van terzijde
aanzien en hoeveel moeite zij zich io'<
geeft, iets met zekerheid kan zij niet
constateeren.
Vervolgens treedt de gastheer bezorgd
binnen en vraagt, of zij ernstig onwel
was
Maar lachend stelt zij hem gerust en
vindt gemakkelijk een uitvlucht. Ed
vervolgens, zoo geheel terloops, vraagt zij
„Zeg eens, waarde baron, wie is die pianist
De man speelt goed en wanneer ik
een avond geef, zal ik hem ook nemen.'
,0, dat zou een goed werk van u zijn,
gravin, want dien armen duivel gaat het
zeer slecht in het leven, en hij ii mij
zeer warm aanbevolen geworden, hij moet
vroeger befer dagen gekend hebben.»
En met een zaeht sidderen in de stem
vraagt zij verder: »Hoe heet hij dau P"
>Hij is een Hollander, geloof ik, Melchers
heet hij, maar ik zal u straks heel nauw
keurig zijn adres geven." „Daarmede ging
de vriendelijke gastheer heen.
En de gravin haalde verlicht adem.
Godlof, hij was het dns nietMaar in
hetzelfde oogenblik kwam haar in de ge
dachte, dat hij zijn waren naam veranderd
zou kunnen hebben en vol angst zag zij
nog eenmaal naar den klavierspeler, om
hem, zoo het mogelijk wss, eens vlak
in het gelaat te zien. En dat geschiedde
reeds in het volgende oogenblik. Zij zag
hem in het gelaat en zij aanschouwde
zijne vermoeide trekken, en zijne dieplig
gende, onrustig flikkerende oogen, waar
uit de smart hare wilde klachten jammerde
en nu, nu herkende zij hem, den man,
dien zij eens had liefgehad en dien zij in
een oogenblik van verblinding van zich
had weggestooten, toen hij om hare liefde
bad. Een krampachtig sidderen doet haar
lichaam schokken. Zij kan den blik niet
afwenden van dat ontzettend beeld, dat
voor haar staat. Hij, die eens met zulke
hooge illusies, vol fieren moed, het leven
introk, om een kunstenaar te worden, hij
zat nn hier en speelde de een8 wals na
de andere en dat deed hij voor zijn di-
gelijksch broodO, God, hoe ont
zettend was dat
Dadelijk daarna kwam de gastheer we
der bij haar, en bracht haar het adres
daarna ging zij heen, eene lichte ver
koudheid voorwendend. Snel, zonder
gezien te worden, hetgeen zij zoo vreesde
verliet zij het feest.
En thuis gaf zij zich over aan hare
wilde smart.
De nacht was langzaam voorbijgegaan
en nog zat zij daar en keek met tranen
in de oogen naar het vuur in den haard,
al hetgeen gebeurd was, het vreeselij-
ks verleden in zijn geheel, stond haar
weder voor den geest. Zij was weer het
arme, adellijke meisje, dat voor den ouden
papa zoo trouw en opofferend arbeidde,
dat met hare kleine schilderstukjes zoo'n
aardig duitje geld verdiendeen op een
gemeubileerd kamertje, bij hen, woonde
nog de jonge Saltern, de talentvolle musi
cus, met de grootsche toekomst. En toen
was die Meidag gekomen, waarop zij el
kander voor de eerste maal alleen zagen
en toen leerden zij elkander beminnen
daarop volgden eindeloos vele schoone da
gen vol gelukzaligheid, terwijl de toekomst
als een haag vol bloemen voor hen lag,
en hoe anders, hoe gansch anders
was nu alles gekomen
Den volgenden dag zocht zij zijne woning
op. Het was een armoedig kamertje op
de vierde verdieping van een huis in de
voorstad.
Toen hij haar herkende, deed hij eenige
stappen achterwaarts en hield hij zich aan
de tafel vast, spreken echter kon hij
geen woord.
En zij, met de grootste zelfbeheersching,
sprak zacht en sidderend
„Reinhold, jaag mij niet weg."
Eene onaangename pauze volgde. Beiden
zagen elkander stom-vragend aan. Ein
delijk echter zonk zij weenend op een
stoel neder en luid snikkend riep zij uit
u Ja, ja, ik lees het 10 uw blik, wat ge
zeggen wiltMaar zeg het niet P Ik
weet, dat ik de schuld van al je leed ben,
ik voel hetI*
Rustig en kalm zeide hij', na een poosje
van stilzwijgen Mevrouw de gravin, wat
wenscht ge van mij
Smeekend zag zij hem aan „Niet op
dezen toon, ik bid je daar om. Wees barm
hartig, wees de edelste van ons beiden,
vergeel mij, wat ik toenmaals aan u heb
misdreven. Ik heb er berouw over, al
reeds lang berouw over gehad. Ik ben
hier gekomen, om u te helpen, Reinhold,
wijs mij niet terug."
Mevrouw de gravin," antwoordde hij,
rustig en vast, „ik heb uwe hulp niet
noodig.»
Toen kreet zij uit, in wanhopige smart
„Ach, Reinhold, ge weet niet, wat ge mij
aandoetElk uwer bedaarde, kalme woor
den treft mij als een steek in het hart.
Geloof mij, ik ben gekomen, omdat ik
berouw heb en had ik gewe.teD, waar ik
u had moeten zoeken, reeds lang was ik
bij n gekomen, om u dat te zeggeD.'
Bleek, sidderend, met dcorborenden blik,
zag hij haar aan. „Wat wilt ge toch van
mij Waarom laat gij mij in mijn moei
lijken strijd niet met rast P*
„Helpen wil ik u, Reinhold I Gelukkig
maken zal ik u riep zij uit.
En hijj zeide, met een bitter lachje
„Neen, mevrouw de gravin, dat is voorbij.
Voor mij is er nog maar één geluk, en
dat ligt in mijne wilskracht, om aan het
einde te komen Vandaag of morgen,
hoe eerder hoe heter.'
Strak ziet zij hem aan dan zegt ze
erospg „Neen, d.t geloof ik niet, nren,
gij zijt niet de zwakkeling, die zoo spoe
dig den moed verliest.'
jrZoo spoedig?» herhaalt hij. „Ja, weet
gij dan, wat er achter mij ligt Wist
gij, wat die vier jaren van mij gemaakt
hebben gij zoudt mij dan ook kunnen
begrijpen. Ja, ik ben een zwakkeling ge
worden, een halm in den wind, een niets
in de branding van het leven, ik ben
niets anders waard, dan dat de vloed mij
wegspoelt.
„Anderen werden groot in het leed;
uit anderen werden Godbegenadigde kun
stenaars geboreD, gelouterd door het wee
der zieleik echter ben ten gronde ge
gaan, ik ben te klein, te zwak, ik ben
niets gewordei dan een beklagenswaardige
ketel, die van de hand in den mond most
leven. Eu zie mij nu eens goed aan, me
vrouw de gravin, want gij, gij alleen, hebt
uit mij gemaakt, wat ik nu beu
Stom, weenend, reikte zij hem hare
beide handen toe.
„Neen,» zeile hij hard, „dat i9 nu voorbij.
Tusschen ons liggen die ontzettende jaren,
die zich niet laten wegcijferen. Onze wegen
zijn voor eeuwig geseheiden."
„En gij hebt veigeten, Reinhold, wat
ons eens bond P'
„Ik Ik had dat vergeten riep bij
met ware smart, „reen, gij hebt
het vergeten, gij, gij alleen 1 Maar ik
maak er u geen verwijt van, sedert ik
wtet, dat ge het gedaan hebt, om uwe
familie op te heffen ik heb u alles
reeds lang vergeveu.'
„Maar gij zult mij toch wel toestaan
dat ik uwe positie zal verbeteren, opdat
ge Woer voer uwe kunst kunt laven?
Dat moet ge mij toestaan. Ik bid, ik
smeek je daarom, Reinheid."
„Neen, mevrouw de gravin, ook dat
wijs ik terug, ik verdien, wat ik voor
het leven noodig heb en overigens, gij be
hoeft niet te vrcezen, dat ik nog een
maal uwen levensweg z&l kruisen ik ga
vandaag nog weg en zal mij daar boren
in het westen een nieuw vaderland schep
pen. Leef dus gelukkig, mevrouw de gra
vin, vaarwelMet snelle schreden ver
liet hij de kamer.
Vervolgens vertrok ook zij eu als in een
droom ging zij verder.
Toen zij weder tot zichzelve kwam, lag
zij op den divan in haar boudoir, met
zorg toegedekt. Hoe zij daar gekomen
was, wist zij niet, slechts duister daagde
hetgeen gebeurd was in haar geest op.
Een kwartier later kwam de dokter.
„Zeer sterke hartsaandoening, mevrouw
de gravin,» constateerde de oude heer,
vdat drukke uitgaan grijpt u te veel aan.
„Het besta is, dat ge eens een reisje gaat
ondernemen.»
r/Ja, ja," riep zij levendig, „weg, reizen,
andere menschen zien, ver weg.»
En den anderen dag ging zij op reis.
Tot overmaat van ramp is
op Creta thans ook nog lyphus uitgebro
ken. Vele matrozen van de europeesche
schepen lijden aan de ziekte.
Dikwijls komen uit
Deitsehland worsten, waarvan het vel hoog
geel gekleurd is. Het is gebleken, dat eene
schadelijke stof, zoogenaamd „coral-
line", hiertoe gebruikt wordt. Daar
de aanwending er van in Duitschland ver
boden is, spreekt het vanzelf, dat het voor
namelijk voor „export" gebruikt wordt.
Een ongehoord staaltje
van zonderlinge rechtspraak door een
jury is voor het Gerechtshof van het
fransche departement der Basses Pyré-
nóes vertoond.
Te Eaux-Bonnes in dit departement
hadden reeds verscheidene malen hevige
branden gewoed in huizen, toebehooren-
de aan dezelfde eigenaars. De oorzaak
had nooit kunnen ontdekt worden en
steeds had de Verzekering-Maatschappij
de hooge assurantie-sommen moeteu uit
betalen. Eindelijk, in Mei jl., brak er
wederom brand uit in een huis, denzelfden
eigenaren toebehoorend, en thans bleek
het, dat de brand werkelijk was
voorbereid en ontstoken geworden.
Men had langs de trap en in de
dakkamers hoeveelheden brandstof op
gestapeld en flesschen met licht ont
brandbaar gas (gaz-mil) neergezet. Een
der eigenaars vluchtte onmiddellijk en is
nog niet teruggevonden, de ander,
mame van het plaatsje, werd echter aan
gehouden, met nog eenige andere lieden,
die van medeplichtigheid waren ver
dacht.
De bewijzen van de schuld der aan
geklaagden waren vernietigend. De mede
plichtigen bekenden allen hunne schuld.
En wat is er nu gebeurd De jury
heeft alle beklaagden vrijgesproken en
de achtenswaardige maire is met gejuich
in zijne gemeente binnengehaald.
Welke de beweegredenen zijn van de
jury, om zulk een oordeel uit te spre
ken, ligt in het duister. Tot nog toe
beperkte zij hare zonderlinge uitspraken
tot moorden, uit minnenijd of wraak ge
pleegd, iets als het onderhavige was nog
niet voorgekomen. Wellicht is het een
protest tegen het recht om te straffen,
hetwelk de kapitalistische maatschappij
zich aanmatigt Maar daags te voren
had diezelfde jury een armen drommel,
die een zilveren horloge had gekaapt,
tot vijf jaar dwangarbeid veroordeeld.
Waarschijnlijk echter heelt de jury ge
dacht, dat het geen misdaad is, eene
Verzekering6-Maatschappij te bestelen
en dat de heeren, door brand te stich
ten in een huis, dat slechts 1800 francs
waard en voor 40.000 fres. geassureerd
was, een aardige grap uithaalden. En
die grap zal wel naar waarde geschat
worden in zekere socialistische kringen.
Woensdag j. 1. bereidde
de vereeniging „Denk en Doe" te
Koltiorn den kinderen een opge
wekt schoolfeest, 's Middags tegen een
uur verzamelden zij, die daaraan
deel mochten nemen, zich op de Tarde.
Bijna allen waren van vlagjes voorzien
en zoo ging het in optocht door het
dorp en naar de feestelijk versierde
kolfbaan, waar tal van jonge dames ge
reed stonden, om de heerlijkste versna
peringen rond te deelen. Een vijftigtal
jeugdige zangers en zangeressen lieten
hunne liederen weerklinken, waarna het
weer naar de Yarde ging. Daar was
alles in gereedheid gebracht, om eenige
volksspelen te houden, en er werd ge
kampt, zoowel door jongens als door
meisjes om niet minder dan een
60-tal prijzen en premiën. En toen
later in de kolfbaan, steeds onder 't
genot van versnaperingen in allerlei
vorm, de groote prijzeD, of liever de ge
schenken, rondgedeeld werden voor ge
trouw schoolbezoek, kende de vreugde
geen grenzen. Yoor ieder kind bijna
was wat. Schoolverzuim komt te Kol-
horn slechts sporadisch voor en van de
155 kinderen, die aan't feest deelnamen,
waren er slechts 5, die van een geschenk
verstoken bleven, daar zij gedurende het
laatste jaar meer dan vijf schuldige ver
zuimen hadden. Na afloop van het feest
bleven de heeren en dames, die zich
dien middag zoo dapper verweerd had
den, in gezelligen kout nog een uurtje
bij elkander, waarmede de feestelijkhe
den van den dag op eene zeer aange
name wijze besloten werden.
Met goed gevolg is exa
men afgelegd voor hoofdacte door den
heer J. J. Sturm, onder vrij eer te Oud
karspel.
Bij de gehouden stemming
voor een hoofdingeland van de Banne
Oudbarspel is herbenoemd de
heer H. Hart Cz.
Door de mannenzangver-
eeniging „Oefening en Uitspanning», te
Bovenkarspel, is het voorloopig
besluit genomen, deel te nemen aan den
Nalionalen Zangwedstrijd te Amsterdam,
uitgeschreven door de zangvereenigitig
Orphéin aldaar, op den 20 en 21 Novem
ber 1897.
Oefening en Uitspanning zal mede
dingen in de tweede afdeeling, voor vereeni-
gingen, welke nimmer een Eere- of Eersten
prijs in eene eerste afdeeling behaalden.
Den 14 bracht Z. Ex. de
minister van Waterstaat, C.Lely, vergezeld
van de heeren Jhr. Mr. van lienkoven, com
missaris der Koningin in Noord-Holland,
M. Galand, ingeneur van dei Waterstaat,
en A. A. Landgriffier der Staten, een be
zoek aan de duinen bij Callantsoog,
Groote Keeten en Petten.
M aandag van Kolhorner
kermis zal in de baan van den heer Kist
met een zeer degelijk program optreden
de heer Hardlooper. Bij advertentie zal
een en ander nader omschievea worden.
De tentoonstelling van
Eioraha te Iiollioria zal hoogstwaar
schijnlijk zondag 5 September plaats heb
ben.
Aan den kolfwedstrijd, den
11 den dezer ten huize van den heer Oot-
jen te Barsingerhorn gehoudeD, werd
deelgenomen door 18 personen.
Prijzen wennen de heeren Jb. Wetter-
i man, Jb. Keesman en II. J. Moerbeek
terwijl de serieprijs werd gewonnen door
den heer II. Wetlerman.
B)j het biljarten, waaraan door 7 perso-
nen werd deelgenomen, wonnen de prjj.
zen de heeren D. de Beurs en A. Schenk.
Uit de Streek.
De eigenaardig-dichtbehouwde dorpen
tusschen de steden Hoorn en Enkhoizen
vormen te zamen Je bekende Streek, be
kend vooral door hare zware kleigronden
en uitstekende produkten. Vooral bet
Oostelijk gedeelte, met name Bovencar-
spel, Grootebroek en Lutjebroek, verdient
bizondere aandacht door de uitgebreide
teeli van aardappelen en groenten, welke
aldaar de hoofdopbrengst der landerijen
uitmaken.
Reeds voor het bestaan van bet wereld-
verkeersmiddel, werden de vele veldvruchten
naar heinde en verre verzonden, waar de
bekende beste kwaliteiten, toen reeds gun
stig koopers vonden, doch met de wijziging
van verkeerswegen, veranderden ook de
toestanden eu namen de aanvragen dier
mate toe, dat thans slechts enkele per-
ceelen weiland voor den ploeg bleven ge
spaard. De afvoergelegenheid, outstaan
door den aanleg van een spoorweg, maakte
dat in korten tijd eene speciale studie werd
gemaakt van een verbrniksartikel den
aardappel -, en met alle mogelijke kunst
middelen ter betere cultiveering van den
grond en bescherming voor wind en vorst
werd verkregen, dat de algemeen bekende
vroege Streeker muis, mede het eerst op
de wereldmarkt Kan worden aangevoerd.
Verbazend is de toename dar aardappel
velden iu Je laatste jaren eu werkelijk groot
zijn de sommen, welke dagelijks aan de
verschillende markten te Bovencarspel
station Broekerhaven en Eukhuizen
worden uitbetaald. Vanaf den aanvang
der aardappel verzendeing in dit jaar tot
op hedea werd enkel aan de zoogenaam
de vroege muizen te Bovencarspel sta
tion ongeveer voor een bedrag van
f 155000.omgezet, terwijl aldaar tevens
als voorproefje f 60000.aan vroege
bloemkool werd verhandeld. Op druk
ke marktdagen was de aanvoer van aard
appelen gemiddeld 43001/2 H.L. en vroe
ge bloemkool 70000 stuks, welke groote
hoeveelheden in schuitjes tot voor het
emplacement van het spoorwegsta
tion worden aangevoerd, om direct
in de waggous te worden overgeladen.
Deze praktische manier van handelen
brengt mede, dat bij zeer weinig transport
kosten, dagelijks de versche waar de
wereldmarkten kan bereiken, dank zij de
goede vaargelegenheden naar het station.
Op verschillende wijzen is door de ge
meente en betrokken waterschapsbesturen
verbetering aangebracht en wordt nog
steeds met belangstelling nagegaan, wat
tot steun van handel en bedrijf kan dienen.
Door samenwerking zijn toestanden ont
staan, die den bloei in dat district hel
pen bevorderen en den aanleg van den
spoorweg tot een zegen hebben gemaakt.
Eergisterenavond 9 uur
hadden zich 8 beschonken personen in de
Prinsengracht te AMSTERDAM te water
begevende politie, hiervan in kennis
gesteld, wilde hen, toen zij aan den over
kant gekomen waren, arresteeren, maar
't lustige klaverblad zwom weer naar den
auderen kant eD zoo heen en weer. Bij
den 4en tocht zonk één hunner in de
diepte en verdronk.
Zuinig beheer.
Men meldt aan de N, Arnh. Ct. uit
W ESTERVOORT
Dat we door de benoeming van den te-
genwoordigen burgemeester een zuinig
beheer gekregen hadden, ondervonden al
dadelijk de onderwijzers, die, ondanks de
protesten, in onvoldoend verwarmde lokalen
hebben moeten werken gedurende den
laatsten winter.
Nu weer blijkt, dat het ons ge
meentebestuur ernst, hooge ernst is," de
gemeenteflnanciën te verbeteren. Toen de
veldwachter n.1. een paar nieuwe laarzen
kreeg, liet de burgemeester de ouden naar
den schoenmaker brengen, om
za ten voordeele van de gemeentekas te
verkoopen.
Da veldwachter heeft echter den treu-
rigen moed gehad, de oude laarzen weer
op te halen, bewerende, dat de kleediug,
hem eenmaal gegeven, niet gemeente-ei
gendom meer is, maar hem toebehoort.
Diep gevoelen we de enorme schê, die
hierdoor de gemeentekas zal lijden.
SchageD, 14 Augustus 1897.
Naar alle waarschijnlijk-
heid zal de inwijding onzer nieuwe kerk
plaats vinden op zondag 12 September a.'>
Heden zaterdagmorgen
werd door heeren Kerkvoogden der Ilerv.
Gem. alhier in de hulpkerk aan den heer
A. A. v. Zanten een fraai gouden horlo
ge met inscriptie vereerd, als blijk hun
ner tevredenheid over zijn opzicht gedu
rende den bouw der nieuwe kerk.
De inscriptie loidt
Souvenir van kerkvoogden te Schagen.
Kerkbouw in 1897.
De handel in vette koeien
en dito schapen was donderdag j. 1. ze?r
vlug. De prijzen waien in evenredigheid
met deze vlugge markt. Over 't geheel
werd 5 a 6 percent meer betaald, dan in
de verloopen weken. De geringe aanvoer
j. 1. dinsdag te Purmerend en het gun-
stige weer gedurende de laatste dagen wer-
