PoM overzicht fler veel.
plaatsei.ijk nieuws.
gemengd nieuws.
De mooie Lilly.
Anna Paulowna, 27 Jan. '98.
Volks voordracht te Kolhorn.
Buitenlandseh Nieuws.
Schager namen.
Rectificatie.
In de volgends week vertrekken weei
®ön aat,ta' personen uit den arbtidenden
«tand van hier naar Duitschland, waar zij
terstond werk zullen vinden.
Verstikking door gas!
Een alleenwonende damo op de Keizers
gracht 83 te AMSTERDAM, mevr. de
wed. S. v. S. geb. L., is dinsdagavond
dood op haar bed gevonden ten gevolge
van gasverstikking.
Omtrent dit treurige geval verneemt
iren het volgende
Daar de dame vaak dagen lang bij haar
familie buitenshuis was, wekte het in het
eerst geen bevreemding, dat haar woniög
reeds van zondag af gesloten was. Ten
«lotte vatte een buurman argwaan op. Hij
«telde de familieleden van het teit in kennis,
en nu bleek dat de dame zich in haar
huis moest bevinden.
De eerste gedachte was, daar zal iu-
braak gepleegd zijn. Nadst een smid ge
roepen was, drong men door een
der aangrenzende huizen in het per
ceel in qaaestie door. Verschillende deu
ren werden opengebroken, ook de voor
deur, die gegrendeld was, en men vond
ten laatste de dame op haar slaapkamer,
dood uitgestrekt op haar legerstede. Een
doordringende gaslucht in de kamer verried
de oorzaak van haar dood. Op den grond
lag haar hondje, insgelijks dood.
Bij een ingesteld onderzoek bleek, dat
niet het minste lek aan de gasleiding te
vinden was. Waarschijnlijk is het ongeluk
toe te schrijven aan het teit, dat het wa
ter uit de gaskroon verdampt was, zoodat
het gas gelegenheid had te ontsnappen.
Een ijlings geroepen geneesheer kon
«lechts deu dood constateeren.
Op de voordracht voor
onderwijzers aan eene der openbare scho
len te Gouda komt als No. 1 voor
de heer P. de Fes, onderwijzer te
Groetpolder, gem. Winkel.
W oensdagavond hield het
Bestuur der Inrichting voor Handenarbeid
te "Winkel in het lokaal van den heer
A. Wit zijn jaarlijksche vergadering,
waarop vier van de zeven leden tegen
woordig waren. Een der afwezigen had
van zijne verhindering kennis gegeven.
Na opening en de lezing der notulen
werd de rekening over het afgeloo-
pen jaar nauwkeurig nagegaan en
goedgekeurd en werden tevens de
verslagen aan de Afdeeling Winkel van
Volksonderwijs en de subsidiëerende
lichamen vastgesteld. Met lof werd ge
waagd van 't nieuwe door de gemeente
gestichte gebouw, dat in alle opzichten
aan de vereischten voldoet en waarin
sedert half Augustus onderwijs wordt
gegeven.
Moord te LEUR. De van
den moord beschuldigde F. heeft zich,
naar uit Leur bericht wordt, in de ge
vangenis getracht op te hangen. Voorts
vernam men, dat hij aan een der ma
réchaussees verklaard heeft, zich liever
te dooden dan te bekennen.
Het Departement Kolhorn der M. t.
N. v. 't A, hield j. 1. donderdag eene
vergadering die, behalve voor de leden
met hunne dames, toegankelijk was voor
ieder, die den achttienjarigen leeftijd had
overschreden. Daar het Programma nog
al veel beloofde, liep het op 't bepaalde
uur vrij vol, zoodat ruim tweehonderd
personen de vergaderzaal vulden. Toen
de bijeenkomst door den voorzitter met
een kort woord geopend was, werden de
hoorders allereerst onthaald op een Duet
van Dankla, getoonzet voor le en 2e
viool met pianobegeleiding. Elk der vi
oolpartijen was dubbel bezet en daar de
compositie door gedeeltelijk nog vrij
jeugdige artisten werd vertolkt, bleek
het al aanstonds, dat heel wat vooraf
gaande studie en ensemble-spel was noo-
dig geweest om het gewenschte, en ook
verkregen, rusultaat te bereiken. Zes keer
heeft dit clubje zich in den loop van
dien avond doen hooren, en hoewel mu
ziek vaak het zeer begeerde sein is om
eens naar hartelust met elkander te gaan
redekavelen, hier was dit zoo niet. Er
was aandacht en ook vaak dankbaar ap
plaus. Tusschen de muzikale voordrach
ten namen natuurlijk de litterarische ook
eene voorname plaats in.
Zoo kwam een der Nutsleden allereerst
voor met het opstel uit Eigen Haard
van Fokke Bos, getiteld „Een Egoïst",
of meer duidelijk voor het aanwezige
auditorium: „Was hij een schraper?"
waarin op aangrijpende wijze geschetst
werd, hoe een stipt eerlijk, doch een
voor zich zelf gestreDg oud-officier zich
van smet wist te zuiveren en zijn eer
lijken naam te handhaven. Vervolgens
werd een der humoristische schetsen van
van Duijl gegeven „LaDgs den meer
en meer gebruikelijken weg."
Vaak gaf deze vertelling, waarin
door middel eener advertentie een suffe
vijftiger aan een alleraardigst vijf-en-
veertig-jarig liefje, die nog voor zeven
achtsten echt was, werd geketend,
aanleiding tot algemeene hilariteit.
De derde spreker bracht allen in een
aanhoudend opgewekte stemming door
een in GroniDgsch dialect voorgedra
gen schets onder den titel„Het Testa
ment van Ootje." Op de koddigste wijze
werden daarin Schraap- en Hebzucht,
alsmêo Dronkenschap en Kalfachtig
heid, gehekeld en aan de kaak gesteld.
„Het Loon eens Dichters", dat door
deu voorlaatsten spreker werd ten beste
gegeven, was een juweeltje, zoowel van
dramatischen inhoud als van voordracht.
Hoofdmotief daarin was Verheerlijking
der Moederliefde. Met de grootste be
langstelling werd elk woord dezer schets
gevolgd. Tot slot kreeg men nog een
stuk van Willem van Zuijlen te hooren,
getiteld „Een gewichtige rol." Nabootsin
gen van voordrachten van v. Zuijlen
hebben, zooals bekend is, hare eigenaar
dige moeilijkheden. De spreker wist
die echter op zeer correcte wijze te
overwinnen, zoodat ook hem het
verdiende applaus ten deel viel.
Kortom, de geheele avond is prettig
voorbijgegaan, want ernst en luim, zoo
wel op muzikaal als litterariseh gebied,
wisselden elkander op harmonische wijze
af. Door de zorg van het Nuts-bestuur
werden dien avond ook nog een paar
honderd koppen chocolade gratis rond
gediend. Eerst tegen half twaalf kreeg
de Voorzitter gelegenheid, om de sprekers,
de heeren violisten en de beide dames,
die zich zoo dapper op de piano verweerd
hadden, den dank der vergadering over
te brengen, om daarna tot sluiting over
te gaan. Dankbaar en voldaan ging men
huiswaarts en zekerlijk allen wel met de
stille verzuchting, dat het jammer is, dat
zoo'n avondje maar eens in den lieven
langen winter voorkomt.
Een drama.
In de woning van een Amsterdamsch
ingezetene ontstond dezer dagen een ver
woed gevecht tusschen.... den meester en
zijn hond, een grooten Newfoundlander,
welke strijd eindigde met den dood van het
beest, maar waarbij ook de meester ge
ducht gehavend werd. De oorzaak ligt
in de trouw van het dier jegens zijne
meesteres. Deze had zich nl. bij een val
van een paar treden der trap bezeerd en
verzocht haar echtgenoot haar te helpen.
De hond, die door het kreunen zijner
meesteres meende, dat zij mishandeld
werd, sprong op zijn meester toe, zette
zijn vervaarlijken muil in diens arm, en
sleurde hem van zijne vrouw, die plot
seling flauw viel van schrik. De aan
gevallene had de tegenwoordigheid van
geest, het woedende dier met bovenma
tige krachtsinspanning beet te pakken,
en ofschoon het bloed hem uit de won
den van den arm stroomde, onder de
knie te krijgen. Een der huisgenooten
haalde een pistool, waarmede den hond
voorgoed elke aanval van razernij werd
verleerd.
Wanneer straks iemand van een tocht
naar het hooge Noorden in Europa
terugkeert en vol spanning informeert
naar al het belangrijks, dat de mensch-
heid bezig houdt, dan zal hij hoogst
waarschijnlijk ten antwoord krijgen, dat
door het internationale rechtsgevoel de
Dreyfuszaak de groote spil is geworden,
waarom Europa zich thans draait.
De minister van buitenlandsche zaken
van Duitschland, graaf von Bülow, heeft
door zijne verklaringen in den Rijksdag
opnieuw een hel licht over deze donke
re zaak geworpen. Volgens de antise-
mietische en clericale organen toch was
het het protestantsche Duitschland, dat
een fransch officier de rol van verrader
had doen spelen. En wat zegt nu deze
minister
„Duitschland heeft met al deze din
gen, die zooveel stot opjoegen, niets te
doen. De goede betrekkingen tusschen
Duitschland en Frankrijk zijn er dan
ook nooit door gestoord.
„Men zal begrijpen, dat ik dit onder
werp slechts met de grootste voorzich
tigheid bespreek, daar ik eiken schijn
wil vermijden, alsof ik mij zou willen
mengen in de binnenlandsche aangele
genheden van Frankrijk, wat wij steeds
met zorg hebben vermeden. En
zulk een reserve is te meer noodig,
daar de in Frankrijk gemaakte
rechtsgedingen vanzelf meer licht over
de zaak zullen verspreiden. Dit wil ik
echter ten stelligste verklaren, dat tus
schen Dreyfus en eenigofficiëelduitsch per
soon, in de verste en meest omvatten
de beteekenis, nooit verstandhoudingen
of betrekkingen, van welken aard ook,
hebben bestaan.
„De namen Walsin-Esterhazy en Pi-
quart hoorde ik drie maanden geleden
voor het eerst in mijn leven.
„Het verhaal van de zoogenaamde in
een prullenmand gevonden brieven van
geheimzinnigen aard zou misschien een
aardig figuur maken in een sensatie-ro
man, maar het bestaat alleen in de ver
beelding. In werkelijkheid is zoo iets
nooit gebeurd."
Ieder mensch, met een beetje gezond
verstand, zou met eene zoodanige ver
klaring genoegen nemen, maar de voor
ingenomen fransche pers, die in ieder
een, die zich niet onder hare vanen
heeft geschaard, een verrader ziet, ha
mert er met den fanatieken hamer lus
tig op los.
Ziehier een paar aanhalingen uit het
geen men durft schrijven.
De Éclair zegt„Het ware dwaas
van een land, dat met een spion be
trekkingen onderhoudt, eene oprechte
verklaring te verlangen. Duitschland
heeft zeker spionnen in Frankrijk als
het de waarheid wilde zeggen, zoodra
een van dezen verdacht werd, zou het
onderzoek al te gemakkelijk zijn.
„Maar het is dol te gelooven, dat een
diplomatieke leugen in zulk een geval
niet nog noodzakelijker is dan in alle
andere. Wij hebben bij voorbaat iedere
verklaring van duitsche zijde in deze
quaestie als verdacht te beschouwen."
Nog erger maakt het „En Libre Pa-
role." Dit anti-semietische orgaan insi
nueert
„Aan het syndicaat van verraders ont
brak nog een dingde medeplichtigheid
van de duitsche regeerders. Thans blijkt
het ware karakter van de Dreyfuskliek.
Nadat zij de verklaringen van Von Bülow
gelezen hebben, kunnen alle goede Fran-
schen, alle vrienden des vaderlands, dui
delijk over do zaak oordeelen."
Dit zijn een paar staaltjes uit velen.
Rampzalig het land, dat aan de genade
van zulke voorlichters is overgeleverd.
En in hun oog, verblind door nijd,
Zoekt de Engel der barmhartigheid
Vergeefs naar medelijden.
Hun woord vergiftigt heel het land,
Het zal in ied'ren rang en stand
Ellende en leed verspreiden.
De roeping der journalistiek
Gaat ginds een bandelooze kliek
Door slijk en modder halen;
Zij delven voor hun land een kolk,
Waarin het ed'le fransche volk
Zijn roem en eer ziet dalen.
Als hier of daar de anarchistische
draak zijn vernietigenden kop verheft,
grijpen regeering en pers naar alle be
schikbare middelen, om het gevreesde
gedrocht onschadelijk te maken. Het
komt ons echter voor, dat regeeringen,
door verkrachting van recht en wet, dat
de pers, door haar opruiende en ont-
eerende taal, dat zoo menig volksverte
genwoordiging, door weerzinwekkende
schandalen, juist krachtig medewerken
om het gevoel van orde en wet bij een
groot deel van het volk te ondermijnen.
De Kamers van afgevaardigden te Wee-
nen, Parijs en Brussel hebben in don
laatsten tijd zulke aantastelijke tooneelen
opgeleverd, dat oproerige manifestaties en
bloedige wanordelijkheden noodzakelijk
op straat moeten worden overgebracht.
In de zittingen te Parijs en Brussel
namen de zaken zulk een ernstig karak
ter aan, dat de hulp van militairen werd
ingeroepen om erger te voorkomen. Doch
als het leger zijn intrede in de Kamer
doet, heeft het de reactie en het despo
tisme in zijn gevolg, het is de eerste
schrede tot de vernietiging der volks-
souvereiniteit.
De snelopvolgende gebeurtenissen in
Frankrijk nemen zoodanig aller belang
stelling in beslag, dat de politieke
gebeurtenissen dezer week er door op den
achtergrond worden gedrongen. Toch
zijn zij onze aandacht ten volle waardig.
De vraag, wie gouverneur van Kreta
zal worden, is een nieuw stadium inge
treden.
Rusland protegeert sedert eenige da
gen prins George van Griekenland en
vindt daarbij steun van Frankrijk, En
geland en Italië. Nu is prins George
juist de laatste man, dien de sultan be
geert, wijl daardoor feitelijk al de voor-
de6len van den oorlog verloren zullen gaan.
Oostenrijk en Duitschland hebben zich
aan de zijde van den sultan geschaard en
daarmee begint het gekibbel van voren af.
Het trekken van Engeland en Rus
land aan 'tzelfde touwtje te Stamboel
doet vermoeden, dat de wrijving in
China niet zoo ernstig is, als door eeni
ge engelsche bladen wordt voorgesteld.
Waarschijnlijk zal tusschen de partijen
wel eene overeenkomst worden gesloten,
waarbij Mantsjoerije met Taliën-wan
onder de sfeer van Ruslands invloed
komt, en Engeland bijzondere rechten te
Nanking en in het dal van de Jantse-
Kiang verkrijgt. De chineesche leening
zou dan onder contröle der europeesche
mogendheden door een internationale
combinatie van bankiers worden gesloten.
China en Duitschland blijven de beste
maatjes, dat wil zeggen, Duitschland de
creteert en beveelt en China gehoor
zaamt met slaafsche onderworpenheid.
Gouverneurs worden ontslagen, ambte
naren verplaatst, wetten en besluiten in
gevoerd en uitgevaardigd, alsof Duitsch
land» keizer de plaats van „den Zoon
des Hemels" hadde ingenomen. Peking
Duitschlands overzeesehe hoofdstad, dat
klinkt wel aardig.
Veilingen.
Uitslag der ten over
staan van den notaris Back» gehouden
veilingen.
Op 25 Januari 1898 te Limmen, van
een Huis en Erf met Bloembollengrond
aldaar, groot 73 aren aangekocht door
den heer C. Iromp te Zijpe voor
f 4378.13.
Op 28 Januari 1898 te Wieringer-
waaid, van
een Huismanswoning met Schuur en
het recht van erfpacht op den grond, al
daar, aan de Nieuwesluis, groot 6 aren,
90 centiaren, aangekocht door den heer
Jan Kistemaker te Winkel voor f 800;
en een Huis, Schuur en Erf met
Bouwland, te Barsingerhorn, in den
Waardpolder, groot 82 aren, 45 centiaren,
aangekocht
het Huis, Schuur en Erf, groot 0.03.15
door den heer Jan Brat te Wieringer-
waard, voor f 450
het Bouwland, groot 0.53.80, door den
heer Jacob van Leeuwen Az. te Wierin-
gerwaard, voor f 360
en het Bouwland, groot 0 25.50, door
den heer J. Kooij Pz. aldaar, voor f 250.
Schagen, 29 Januari 1898.
Ons raadhuis heeit een vestibuul,
En daarin staat een zitje.
Het is een harde, houten bank,
Maar toch neem plaats, ik bid je
't Is tochtig hier en vochtig koud,
Een „wachtzaal" als een kelder
Eén voordeel weet ik maar van 't ding
Het is er schoon en helder.
Vandaar ook, dat ge met gemak,
Verveel je je een beetje
De Schager namen lezen kunt,
Daar op die lijsten, weet je
't Is aardig, maar je kunt daarbij
Gekleurde burgers vinden
Een Geel, een Rood, een Bleek, een
[Blauw,
Een Bruin, een Wit, m'n vrinden.
Je vindt er beestennamen ook,
Als Rotgans, Snip en Raven
We noemen nog de Haan erbij,
Om ons bewijs te staven.
Je leest er vakken, veel in tal,
Houtkooper, Bakker, Dekker,
Een Boer, een Zeeman, Kuiper, Smit,
We missen nog een Wekker.
Een Visser, Timmerman, de Waard,
Een Tuinman en een Pater,
We hebben Honing, Bier en brood,
Ontberen echter water.
Doch Ruig en Breed en Mooij en Groot
Vindt men genoeg in Schagen
En Wijn ook, en een Hoogendijk,
Maar die is oud van dagen.
We missen Prins noch Hariog hier,
De Beurs ia maar voor 't noemen.
We hebben Sehoorl en Castricum,
Wie zou zoo'n plaats niet roemen P
We hebben Noorden, Buiten, Streek,
Een Buis om kou te stuiten.
En dan een Sleutel nog tot slot,
Waarmee we kunnen sluiten.
Hedenmiddag vergader
de een 10-tal leden der Westfriesche
Kanaal-vereeniging in het koffie
huis de Beurs van den heer WRogge
veen Cz.
Na opening der vergadering door den
heer ïh. J. Waller, werden de notulen
door den secretaris, den heer van Rossem
gelezen en door de vergadering goed
gekeurd.
Als bestuursleden moesteD aftreden
de heeren H, J. K. v. d. Steen, C. Pijper
en 1 h, J Waller, die allen wederom
werden herkozen in de vacature, ontstaan
door het overlijden van den heer Hazen
werd voorzien door de verkiezing van
den heer W. Roggeveen Cz.
Werd vervolgens voorgelezen het ver
slag over het jaar 1897, waaruit wij
aanteekenen, dat de vereeniging telt als lid
104 particuliere personen, 3 polders, 9
gemeenten en 2 andere corporatiën.
De rekening over 1897, nagezien door
de daarvoor benoemde commissie, be
staande uit de heeren B. Spaans en W.
Roggeveen Czwerd goedgekeurd in
ontvangst op f 265.56, uitgaaf f 234.85,
dus batig slot f 30.71.
De vereeniging heeft een kapitaal van
f 1325.op de West-friesche Bank.
De begrooting 1898 sluit in ontvangst
en uitgaaf op f 267.58.
De voorzitter der vereeniging, de ou
de heer K. Breebaartwas mede nog ter
vergadering aanwezig.
Niets meer te behandelen zijnde, werd
de vergadering gesloten.
Een bewijs, dat de afname
der Schager Loten zeer groot is, kan
dienen, dat op 28 Januari 1897 waren
verkocht 2234 loten, terwijl nu op den
28 Januari waren verkocht 5461 loten. Dit
verschil wordt nog grooter, als men er op
let, dat in 1896 met den verkoop was be
gonnen op 10 December en iu 1897 op
16 December.
Het bestuur der Noorder-
stoomtramvereeniging heeft in hare
vergadering van donderdag j.1. besloteD, hel
voorstel van den raad onzer gemeente, om
de tram daardoor le leggea als in ons
raa.isverslag van woensdag j. 1. werd aan
geduid, uiet aan te nemen.
Den raad zullen nu vanwege de tramveree-
nigiug 3 nieuwe plannen worden ter be
oordeeling gezonden.
De heer A. C. Roggeveen Wz. i s
benoemd, tot le ambtenaar ter gemeente
secretarie alhier.
De Schager jeugd, die
zich den laatsten tijd juist niet onder
scheidt wat betreft het nalaten van straat
schenderijen, heeft dezer dagen de gevaar
lijke aardigheid gehad, het groene glas
van het seinlicht op de spoorlijD nabij
het wachthuisje aan den nieuwen weg
met steentje» in te werpen, ten gevolge
waarvan het alleen wit licht kon vertoo-
nen. Gelukkig ontdekte de Chef van het
station alhier spoedig het gebrek, eer het
tot vergissingen of erger had aanleiding
gegeven. Herhaling van zulk een gevaar
lijke baldadigheid zai ongetwijfeld tot een
streng onderzoek naar de daders en zware
bestraffing leiden.
W ij vernamen, dat de be
kende worstelaar, de heer A. van den Berg,
in de landbouwsociëteit alhier binnen kort
zal optreden.
Met 1 Februari wordt de
nieuwgebouwde landbouwschool voor het
onderwijs geopend.
Feestelijkheden zullen er op dien datum
niet plaats hebben. Tegen een nader te
bepalen dag in Februari wordt echter een
plechtige bijeenkomst voorbereid, waar de
leeraren, de commissie van toezicht en eeni
ge hooge autoriteiten tegenwoordig zullen
zijn. Ons werd medegedeeld, dat men on
der de hooge gisten den heer Löknit, in
specteur van het landbouwonderwijs, den
heer Sickesz, den to benoemen directeur-ge
neraal voor landbouwaaugelegenheden, den
heer van TienkovenCommissaris der Ko
ningin in N. H. en den betrokken minister
hoopte te zien.
In ons raadsverslag van j.1. woensdag
laten wij den heer P. Buis wijzen op de
tram te IJmuiden, ouze lezers zullen al wel
reeds hebben begrepen, dat dit Muiden
moest zijn.
Red.
I n den oorlog der toekomst.
GeneraalBeste jougeus, toont dat je
wakkere soldaten bent, en bedenkt, dat
de kinematografen van de geheele wereld
op u gericht zijn I
Van gapen gesproken.
Blunder. (Vertelt van zijn reis). Daar
stond ik op de smalle rotsde afgrond
gaapte aan mijn voet.
Vriend Gaapte die al eerder, of begon
hij er mee, toen hij jou zag P
Rechter: G ij zijt reeds 37
maal veroordeeld.
Beklaagde: Natuurlijkmijn straffen
worden me altijd voorgehouden, -- maar
dat ik ook 3 maal ben vrijgesproken we
gens gebrek aan bewijs, daar wordt
de wereld niets van gewaar I
Afgestraft.
Dame (aau wie een bediende uit een
confectiemagazijn op een soiree wordt
voorgesteld.) Ah zoo, is u bij Lindolf
Co., nu, dan kent u «eer zeker mijn knecht
wel, die komt daar zeer dikwijls commis
sies doen.
HeerPardon, dat genoegen heb ik
niet, want ziet u, ik ben werkzaam in de
afdeeling contante betaling.
eo+-
In Starnberg werd ten voordeele eener
kerk een bazar, of wel fancy-fair gehouden.
Die gedachte was van eenige daar wo
nende voorname dames uitgegaan. Men
had voor lieve verkoopsters gezorgd en had
beleefde uitnoodigingen gezonden aan be
woners en bewoonsters der villa's.
Menig huisvader bromde: zelfs buiten is
men voor die dwaze dingen niet gevrij
waard. Wat ging hun immers die kerk
aan P Zooveel te verrukkelijker vonden
de jonge dames het. Orer het eigenlijke
doel bekommerden zij zich maar beel weinig.
Wanneer men maar onder de menschen
kwam, en mooie kleedje» kon dragen.
Sedert weken dacht en sprak men over
niets anders, dan over den bazar. Het was
anders om zich dood te kniezen bij znlk
ellendig weer.
Karei Gnrtius, een architect nit Mün-
chen, had tegen zijn wil zich belast met
den bouw en de versiering van het ver
koop-locaal. Hij was door een hoogge
plaatste dame daartoe aangezocht en dat
verzoek was niet te weigeren.
Nu stond hij in den regen, die weder
om met kracht nedetviel, en wachtte blijk
baar onverschillig voor al hetgeen om hem
gebeurde, op de komst van de stoomboot,
die de verkoopsters voor den bazar zou aan
voeren. Het wemelde van elegante ver
schijningen, vroolijke stemmetjes gichelden
dooreen.
Curtius was aan vele oude en jonge
dames voorgesteld geworden. Hij boog,
sprak een paar beleefde woorden, maar zijn
geest was er niet bij. Hij had een meisjes
gestalte voor zich zien opduikeD, die hem
in verwarring bracht, verward door verruk
king. En dan lag ei nog wel een witte voile
over de riekende lokkenpracht. Hij had vroe
ger altoos gedacht, dat zulk een voile de per
soon in kwestie mooier deed schijnen
doch neen 1 Zij had die voile niet noo
dig. Toen zij de voile wegnam, zag hij
eerst hoe schoon zij was. Deze oogen Diep
zwart, met een raadselachtige nitdrnkking,
als uiting eener ernstige ziel.Deze zijden wim
pers en die bleeke wangen 1 Die fijne
roode lippen
Men was op dien middag slechts tot
proef, tot voorbereiding bijeengekomen.
Eerst deu daaropvolgenden dag zoo de ba
zar geopend worden.
De heeren van het comité hadden 's
avonds nog een laatste vergadering. Het
mooie meisje had algemeen opzien ge
baard men was blijde met een dergelijke
verkoopster. Er werd veel over haar ge
sproken. Zij heette Lilly von Wildberg,
kwam uit Baden-Baden en was te logee-
ren bjj mevrouw Hettner, haar tante, op
de mooie villa in het pijnbosch.
yJammer, dat zij geen geld heeft,*
zuchtte een laitenant.
yArm als e:n kerkmuis is ze en een
pretentie als een prinses," spotte een
schilder, die een dikke, rijke erfdochter
had getrouwd.
Curtius was plotseling vuur en vlam
voor den bazar. Hij werkte nog in den
nacht, om zelf de winkeltjes met guirlan
des en bonte vlaggen te versieren. Drie
dagen lang zouden deze heerlijke oogen daar
schitterenEen vroolijke trots kwam in
zijn ziel op. Voor weinige jaren nog zou hij
hebben moeten zeggendie kostel jjke bloem
