naven van Canlaten, Donderdag 2 Juni 1898. 42ste Jaargang Ho. 3315. vaa ve Een Offer GemeenteSchagen. PROVINCIALE STATEN. FEUILLETON. KENNISGEVING. Binnenlandsch Nieuws. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60, Alzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct, Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. NATIONALE MILITIE. ROMAN van 10. AGER i Ninis-, COURANT. Hal. JBureau: S€fiAGüS, jLaan, 1) 4. UitgeverP. TRAPMAN. MedewerkerJ. W1 IE R15 L. Bekendmakingen. TEBIilEZIMG VOOR DE De BURGEMEESTER d«r Gemeente SCHAGEN brengt biermede ter openbare kennis, dat op Dinsdag, den 7 Juni aanstaande, zal plaats hebben de verkie zing van twee leden van de Provinciale Staten van Noord Holland, in het Kiesdistrict Schagen, waartoe deze Gemeente behoort dat op dien dag, van des voormiddags negen tot des namiddags vier uren, by den Burgemeester der Gameento Schagen (hoofdplaats van het Kiesdistrict) kannen worden ingeleverd al bedoeld in artikel 51 der Kieswet en artikel 8 dar Provinciale wet. Deze opgaven moeten inbonden den naam, dt voor letters en de woonplaats van den candidaat an onder teekend zijn door ten minste veertig kiezers, bevoegd tet deelneming aan deze verkiezing. De inlevering dezer opgaren moet geschieden per- sooalijk door één of meer der personen, die de opgave hebben onderteekend. De candidaat kan daarbij tegen woordig zijn. Van de inlevering wordt een bewijs van ontvangst afgegeven. Formulieren voor de opgaven bovenvermeld, zijn tar Secretarie dezer Gemeente kosteloos verkrijgbaar van den 23 Mei 1898 tot en met den dag der verkiezing. De Burgemeester brengt bierbij in herinnering artikel 151 der Kieswet, luidende als volgt Hij, die eene opgave, als bedoeld in artikel 51 inlevert, wetende dat zij is voorzien van handteekeningen van personen, die niet bevoegd zijn tot deelneming aan de verkiezing, waarvoor de inlevering geschiedt, terwijl zonder die handteekeningen geen voldoend aantal voor eene wettige opgave zou overblijven, wordt gestraft mat gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of eene geldboete van ten hoogste hondera, twintig gulden. Met gelijke straf wordt gestraft hij, die wetende dat hij niet bevoegd is tot deelneming aan de verkiezing, eene voor die verkiezing ter inlevering bestemde opgave, bedoeld bij artikel 51, heeft onderteekend. Schagen, den 20 Mei 1898. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. Burgemeester an Wethouder» van Sohagen, brengen ter kennis van belanghebbenden, dat bet onderzoek van d» in die gemeente verblijfhoudende verlofganger» der Militie, te land, voor zooverre zij vóór den aersten April j. 1. in het genot van onbepaald verlof waren gesteld, zal plaats hebben te Schagen, op Zaterdag, den 11 Juni 1898, des morgens ten 10 ure, en dat mitsdien op evengenoemd tijdstip zich vool dat on derzoek aan het Raadhuis aldaar moeten bevinden de onderstaande personen: Lichting. Namen en Voornamen. Korps. 1891. 1892 1893. 1894. 1895. 1896. 1897. Roggeveen, Jan Jongh, de Willem Karei Kant, Klaas Kieseling, Andries Meuleveld, Pieter Marcellis, Theodorus Molenaar, Jan Baars, Johan Moei, de Cornelis Molenaar, Jacob Dekker, Pieter Jorna, Jobannes Theodorus Bas, Lonrens Jongh, de Anthonie Spaans, Willem Wit, de Gerrit Ossen, Cornelis Stompedissel, Aria Floor, Reijer Weeland, Maarten Delver, Arnoldus Keet, Theodorus A.Jz. Van Vuure, Klaas Smit, Cornelis kps.Panta.Art. 4e Reg. Inf. 4e R.Vest. art. id. id. ïeR. Veld. art. 4e kp». Pants.art. R. Grs.en Jgr. 4e R. Vest. art. id. jle Reg. Inf. 4e R. V est. art. id. kps. pants.art. R.Grs. en Jgs. R. Grs. en Jgr 2e R.Veld. art. 4e R. Vest. art. Ie Reg. Infant. 4e R. Vest. art. id. R. Grs. en Jgr. 4e R. V est. art. H. ScHUBERT. Toen Eva dit leide, gevoelde zij, dat haar hart deze woorden tegensprak. De twijfel had wortel geschoten, baar het geloof aan den waarheidszin van haar vader ontnomen. Ednard von Eickhoff stond weder voor baar, zoo ernstig, zoo streng, evenals zij hem de laatste maal gezien had, toen hij afscheid nam hij was een man, aan wien men zich moest onderwerpen en daarnaast stond haar vader, bleek, bevend en met een gelaat, dat door zorgen en ellende ond en vervallen was geworden. Zij boorde, dat hg lachte, hoonend en heeach, hoorde hem verder spre ken en voelde daarbij het smartelijk lnide kloppen van haar hart. .Neen," zeide Herbach intnssehen, „zoo gemakkelijk gaat het bjj bet gerecht nieti reeds de eenvoudige daadzaak, dat ik beweerd beb, dat gij er bjj waart geweest toen hij den wissel onderteekende, spreekt zeer tegen mij. Buitendien is Eickhoff in Orpen zeer gezien, hij geldt als een voorbeeld vsn eerlijkheid, strenge grondbeginselen en pjjnlgke nauw gezetheid de uitspraak zal daarom gaheel ten zijnen gunste geschieden. Bovendien ben ik arm, bij is rjjk. Men weet, dat ik vele scholden heb, een erge speler ben, en dikwjjls in geldverlegenheid zit, kortom, Eva, mijn val is niet at te wenden.* „En wat moet ik dan doen F* vroeg zij aidderend. „Den beiden heeren morgen zeggen, dat gij Eickhoff hebt zien teekenen, dat is alles doe dat voor me, ik Ijjd zeer zwaar," voeg de hij er verwijtend aan toe, „en het is hard, n zoolang om een dergeljjke kleinigheid te moeten smeeken, nwe moeder zon anders gehandeld hebben. Ik dacht, dat ge mij liefbadt, maar „Vader,* riep *ij heftig, „wees niet on rechtvaardig tegen mij ik wil alles, alles voor n doen, maar dat juist, dat kan ik niet,* voegde zjj met vetstikte stem bij„gij weet niet waarom 1* „Dat is, zooals men dat gewoonlijk hoorl alles wil ik voor. n doen, slechts dat niet,* zeide overste Herbach bitter. „Het is goed. Eva, ik dring niet langer aan, draag dan evenwel ook de gevolgen van nwe weige ring, want in schande wil ik niet langer blijven leven. Er bestaat een gebod: Eert nw vader en nw moeder, maar ook daaraan ■al ik n niet herinneren, een ieder zorgej Zoomede de verlofganger» in de termen »oor het onderzoek vallende, welke zich vóór den datum der inspectie alanog van elders in de gemeente komen vestigen. Belanghebbenden worden verder herinnerd, dat zij moeten verschijnen in uniform gekleed en voorzien van de kleeding- en nitruating-stukken, hun bij hun vertrek met verlof medegegeven, alsmede van hunne zakboekjes dat zij, in uniform zijnde, onderworpen zijn aan het reglement van krijgstucht, en zich hij verzuim, nalatigheid of wangedrag bloot stellen aan arreststraffen van twee tot zes dagen, alsmede aan oproeping tot werkelijken dienst voor den tijd van drie tot zes maanden, Schagen, den 20 Mei 1898. Burgemeester en Wethouders voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. maar, mot zijn geweten in 't reine te komen." Daarop ging hij been en liet hetweenen- de meisje alleen. Ineengezenhen en ver armd was zijne gestalte toen hij in de sche mering op de villa toestapte. Hij ging naar zijne kamer, sette een zwart kistje op tafel en zichzelf in den IenDstoel voor de schrijf tafel. Zijn hooid zonk moede op de borst en zijne oogen waren als verglaasdhij zag er nit als een ond en afgeleefd man. Zijne gedaohten waren in de war en bjj wist zelf niet, hoe lang hij daar zat. Eva was van de bank op den grond gegle den en was aan de bitterste wanhoop ten prooi, terwijl de vochtige avondnevel beur b aar en kleed nat en zwaar maakte. Don kerder en donkerder werd het om haar heen en nog altoos lag het meisje op den grond, het gelaat in het gras gedrukt, met angst en vertwijfeling in bet hart. Boven haar fluisterden de boomen; vij herinnerden haar aan dien avond, toen zij hare moeder den eed gedaan had, haar vader Bteeds gehoor zaam te znllen zijn en elk offer hem te sollen brengen. Gold die eed ook voor dit oogenblik F Of had baar hart gelijk, dat er ziob met alle geweld tegen verzette om een onrecht te doen P Zij wist dat zij door dien eenen lengen voor altijd afsoheid zon namen van alles, waaraan haar hart in den laatsten tijd had gehangen. Verachting zon baar lot worden. Eindelijk stond zjj op, ging het hnis bin nen, dat voor baar geen gelukkig tehuis meer zon zijn en snelde naar haar kamer. Doodstil was het daarbinnen bij baar va der geweest, maar zij had nog geene be slissing konnen nemen, eerst wilde zij kal mer worden. Voor weinige nren had zjj baar kamertje opgeruimd en gelnkkig verlaten, nn kwam zjj er weer binnen bleek en als een gebro ken, geheel veranderd weseD voor haar waren vrengde en genot voor altoos heengegaan. Zij zette ziob neder en staarde droef in het liobt, en martelde sieh het hoofd, om een uitweg te vinden. Daarbjj lag het haar loodzwaar op het hart, hoe zjj haar vader zon kannen beschermen voor de gevolgen van zjjne schold. Schold 1 Was het dan nietwaar, wat hij gezngd had Neen, zij gevoelde het te duidelijk, zjj gelooide hem niet, bad zij dat kannen doen, haar weg was gemakkelijker te gaan geweest, maar zoo met het bewnst- zjjn aan zijn wandaden, 't ging boven hare krachten. Wat bi) over zichzelf gezegd had, had haar plotseling da oogen geopend, maar zij was, hoe onwetend dan ook, medepliohrig aan den ondergang geweest, tjj bed zich geen wensch ontzegd, had zonder aarzelen geld van bem verlangd. En nn brandde het Burgemeester en Wethouders van Schagen Gezien artt. 94 en 95 der Algemeene Politiever ordening voor die gemeente; Brengen ter slgemeene kennis, dat, in het belang dar openbare gezondheid, all» verzamelingen van afval, vmilnis, mest, of dergelijke stoffen, zich op da erven of andere plaatsen ii de kom der gemeente bevin dende, moeten zijn opgeruimd vóór 15 Juni e. k. Op behoorlijk afgedekte mestvaalten, zich bevindende op erven bjj boerderijen, ia deze bepaling niet van toepassing. Nalatigheid met betrekking tot het vorenstaande is strafbaar met eene geldboete van ten hoogste f 25.of hechtenis van ten hoogste 6 dagen. Schagen, 31 Mei 1898. Burgemeester en Wethouders van Schagen, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. -J- Vergadering der Gewestelijke Vereeniging Noord-Holland van „Het Nederlandsch Onderwijzersgenootschap," gehouden op Zaterdag 28 Mei, in de „Nieuwe Sociëteit" te WORMERVEER. Het was haar 64ste jaarljjksche- en tevens de laatste zomervergadering, want dit jaar is 't laatite van 't bestaan der Gewestel. Vereenigingen met ingang van 1899 worden ie opgeheven. De vergaderden, oegeveer 90 personen, waaronder 5 dames, 2 schoolopzieners, 2 Burgemeesters en ver der onderwijzers, werden welkom geheeten door den heer 6. H. van Daalen, van Assendelft, voorzitter der afdeeling Wormerveer van het „N. O. G." Hjj deelde mede, dat de afd. Wormerveer het wel een eer bad geacht, de aanwezigen te inogen ontvangen, maar toch met zekeren schroom de uitnoodiging had aan genomen. Wormerveer mist namelijk veel, wat in tal van sndere plaatsen wordt aangetroffennatuur schoon. Het heeft dit wel, maar 'I moet kunstmatig worden aangebracht. Toch heeft ook de Zaanstreek veel aantrekkelijks, doordat zij de streek van den arbeid is, en de afdeeling Wormerveer meende dan ook, dat 't haar gasten aangenaam zou zijn, met die» arbsid kennis te maken. Gewoonlijk, zeide spreker, vergadert men eerst en komt het oogenblik van ontspanning daarna, doch thans zon men daarvan afwijken en vóór de vergadering geopend werd, een wandeling maken naar de „Hollandia", rijstpellerij van de firina Bloemendaal en Laan. Men trok er heen ov»r de Zaanbrug en werd bij de fabriek ontvangen door de firmanten R. A. Laan en J. A. Laan, die mededeelden, dat het bezichtigen der fabriek aan groepen van 30 kon plaats hebben en die ook beiden 't geleide van een groep op zich namen. Een gernimen tijd werd aan t bezoek der „Hollandia" besteed, want er was veel te zien en te bewonderen, veel te vragen doer de bezoekers en bij gevolg veel te antwoorden door de geleiders. Met da meeste bereidwilligheid werden de nieuwsgierigen sierlijke, elegante kleed dat zjj droeg, baar aan 't lichaam. Was zij spaarzamer ge weest, wellicht was dit laatste groote onge luk dan ook niet geschied. Daarna deed evenwel de stem der liefde zich wederom hooren en sprak van onder werping zonder eenig voorbehoud, ja zelfs ten koste van haar persoon. Eva drnkte de hand tegen het voorhoofd. „O God 1* zuchtte zij vol angst, ,o God, wat zal ik doen F* Daar scheen 't haar toe, als fluisterde de stem van haar doode moeder„gehoor zaam nw vader in alle dingen.* Het was slechts het rnischen der bladeren voor haar venster geweest, maar door bare zennwen was het, als sprak de vronw zelve en zonder hoop op verlossing staarde Eva naar bef licht. Het was heel laag en flikkerde slechts zwak op en neder. Eva stond op, de macht spreuk van de doode bad de over winning over haar arm hart behaald en zoodoende alle hoop op galak medege nomen Zy ging van nit haar kamertje de trap af, die naar de kamer van haar vader ge leidde, toen een doffe val tot haar doordrong en zij, al het andere vergetend, haastig de kamer binnenstormde. Ook hier branddo nog het licht op de tafel en wierp een vaal schijnsel op het zwarte kistje, dat gesloten voor den overste op tafel stondoverste Herbaoh evenwel lag buiten kennis op den grondeen be roerte had hem getroffen. „Yader, lieve vader," kreet Eva vertwij feld, „groote God, wil» ge mg dan alleen laten in dezen verschrikkehjkon tijd F Spreek dan toch tegen uwe Eval* Geen antwoord volgde. Stil en bleek lag de overste daar neder en Eva stiet in hare ontzetting, want zg hield bem voor dood, snik een hartverscbenrenden kreet nit, dat allen in hnis haastig toesnelden. HOOFDSTUK X. Het was een droeve, trenrige morgen, die nn voor Eva aanbrak. De zon kwam even vroolgk en schitterend op, de vogels zongen als anders en de bloemen van den wilden wingerd tikten huppelend tegen de ven sters, alleen de mooie, jonge Eva was an ders geworden en esg met omfloerste oogen op hare omgeving neer, zonder er iets van te zien. De overste sliep, maar zij luisterde sedert het aanbreken van den dag met koortsaohtigen angst naar de komst dar beide heeren, en hoe droef de voorbgge- gane nren ook wareD, zij had ze toch r.oo gaar- willen vastbonden, nit vrees voor die nog komen moesten. En ja, daar hoorde zij de stem van Johan in den gang zeggen: tevreden gesteld en tot in de kleinste bijsonderheden werden de werkzaamheden beschreven, die de korrels moeten ondergaan, vóór zg de fabriek kunnen ver laten om door de menschen gebruikt te worden. Een aangename verrasaing was het, toen men na 't beklimmen van een groot aantal trappen op het platte dak dar fabriek kwam, vanwaar men een prachtig gezicht had op de Zaanstreek en waar 't zoo heerlijk was om eanigen tyd te vertoeven,'t dak met zand en grint bedekt en dat sooveel ruimte biedt, om zich te kunnen bewegen. Waarlyk, 't bezoek aan de „Hollandia" zal voor allen een aange name herinnering blijven en met de heeren Bloemen daal en Laan komt aan de afdeeling Wormerveer een woord van dank toe voor de nitatekende gelegenheid, aan de onderwijzers geschonken, om met den arbeid der nijvere Zaanstreek kennis te maken. Des namiddags te één ure in de zaal der sociëteit weder bijeen komen, werd de vergadering door den Voorzitter der Gewestelijke Vereeniging, den heer B. Kroesevan Amsterdam, geopend met allen nog eens hartelijk welkom te heeten en er op te wgzea, dat men in de debatten niet zou gewagen van de laatste vergadering, aangezien ook in den aanstaanden winter nog eene bijeenkomst sou plaats hebben. De Commissie tot ondersoek der geloofs brieven deelde mede, dat alle geloofsbrieven der afgevaardigden in orde waren bevonden, de Secretaris las de notulen der vorige vergadering, welke werden goedgekeurd, de Commissie voor het nazien der rekening van den Penningmeester bracht bij monde van den heer A. IZ. Kloos van West Knollendam, verslag nit van het richtig gehouden beheer en onder deze werkzaamheden werd gestemd over een afgevaardigde naar de Algemeene Vergadering van het Nederl. Onderw. Gen., te Wageningen te honden in de maand Juli. Als zoodaning werd bij herstemming gekozen de heer K. Doornbosch te Amsterdam. Als punt 10 op de agenda kwam voor een voor stel van het Bestuur, betreffende de verdeeling der kasgelden bjj de opheffing der Gew. Ver. tusschen het Schoolmuseum en het Ondersteuningsfonds en wel zoo, dat het eerste f 100 en het laatste de rest, f 300, zon ontvangen. Een der afgevaardigden (afd. Alkmaar) deed zijn best, een gedeelte der laatste som voor de Weerstandskas van den Bond van Ned. Onderwijzers te ver krijgen, doch hoe krachtig hjj ook pleitte voor die nuttige instelling, zjjn voorstel werd even krachtig bestreden en tenslotte met groote meerderheid van stemmen verworpen, zoodat t bestuursvoorstel was aangenomen. Hierna leidde de heer O. H. van Daalen van Assendelft in 't pnntDe groote steden oefenen op verschillende wijzen invloed op ons lager onderwjjs en die invloed is voor het onderwijs ten platten) ande grootendeels nadeelig. Met veel belangstelling werd de geestige rede van den inleider aangehoord, vooral door de onderwijzers van het platteland, die zoo in alle opzichten met hem konden instemmen, toen hij onderwjjs en onder- wjjzers van 't platteland en de steden met elkaar vergeleek, toen hij aantoonde, hoe 't eerste naar 't laatste werd beoordeeld, hoe 't leven op 't platte land intellectueel en financieel ver achter staat bjj „Overste Herbaoh heeft een beroerie ge had en is zeer ziek." „Zoo,* meende Ednard onverschillig en op zachteren toon voegde hij er aan toe: „ik terwaobtte soo tets.* „Zou joffronw Herbach le spreken zijn F* vroeg de directeur. Maar Eva was reeds opgestaan, zjj wist, wat baar wachtte en met haastige sehreden, ais vreesde zg iedere mi- nnnt uitstel, ging zg door de kamet en opende de denr. Zg zag met een vlnehtigen blik in den spiegel. Henr haar was wild en onordelijk, hare oogen g« zwollen van het weenen en hare wangen bleek. Zoo zon Ednard von Eickbofl haar das voor de laatste maal zien. Dat het de laatste maal zon zijn, dat wist zij zeker. Werktniglgk streek zg de weer spannige lokken glad en de hand, die zij vervolgens den jongen man toestak, was kond als ijs, „Het doet mg leed, dat papa 1 be gon zg. „Het is voor ooi van geen beteekenis, jof fronw Herbaoh," zeide Ednard eenigszins te rughoudend, „het is wellicht beter, wanneer wij slechts met n spreken." Yoor de eerste maal gednrende hunne lange vriendschap hield de directeur zijnen jongen vriend voor zeer wreed, en om dit eenigszins goed te maken, zeide hij vrien delijk „Is de overste werkelijk ernstig ziek F' „Zeer ernstig;* en toen zij het ongeloovi- ge lachje op het gelaat van Ednard zag, voegde zij er bg „De dokter hoopt even wel, dat er nn geen gevaar voor zgn leven meer bestaat.* „Toen wij gisteren hier waren, zag hij er heel goed nit," antwoordde Eickhoff spot tend, want Eva's opmerking maakte hem opgewonden. „Hij is inderdaad al sedert maanden lg- dende', antwoordde Eva meteen zoo smee kenden, verwijtenden blik, als alleen een ster vend ree op den jager vestigen kan. Aan Edoard was deze eaohte uitdrukking in hare oogen nog nooit zoo opgevallen, hy had haar tot dnsTerre sleohfs vrooljjk ge kend. „Het zou ons niet ingevallen zijn, onder dergeiyke omstandigheden n lastig te vallen," begon de directeur, maar toen hg Eduard's ongeduld bemerkte, voegde hjj erbij: „maar mgnheer nw vader bepaalde dezen dag, op dat gg ons eenige vragen zondi beantwoor den." Hg hield een oogenblik op en zag, dat Eva donkerrood werd, vervolgens krytwit en de hand, die zy om de lenning van den stoel gevat hield, sidderde hevig. „Wg wenscheu slechts te weten, of gij gezien hebt, dat mgnheer von Eickhoff hier in aws vaders hnis een papier onderteekend dat in de eteden en geen wonder was het, dat de rede door een krachtig applaus dikwijls werd afge broken. Met het oog op den nog beschikbaren kor ten tyd werd besloten, niet te debatteeren en kreeg de heer J W. Scvenkuysca van Haarlem 't woord om in te leiden Handenarbeid op dé lagere school. Hjj toonde aan, dat de invoering van handenarbeid geen vermeerdering van leervakken beoogt, dat han denarbeid een integreerend deel van het ouderwijs in de verschillende vakken moet aiju en, zonder de aanschouwelijkheid te overdrijven, dat on derwijs 't beste ia, hetwelk van de ervaring uitgaat. In de zaal waren verscheidens voorwerpen van klei tentoongesteld, die met belang- stelliag werden bezichtigd en waren twee jongens nit Haarlem bezig met klei te werken. Toen de Voorz. gelegenheid gaf tot debat, merkte de alge- vaarde der afd. „Schagen," da heer A Blad, onder toejuiehing der vergadering op, die 't eerst komt, 't eerat maalt, en hij wenscht dus nu debat op de eerste inleiding. De heer Van Daalen evenwel vond 't beter, 't debat met hem uit te stellen tot de De- cember-vergadering, omdat de heer Seventmyzen zich zooveel moeite had getroost en men van hem niet mocht verwachten, dat hij later nog eens met de tentoongestelde voorwerpen zou komen. Het debat leverde echter weinig belangrjjks op, zoodat het gerust achterwege had kunnen blijven. Als slot werd de caatate„Vacantie" uitgevoerd door een koor van 60 kinderen, onder leiding van den heer W. Zijlstra van Wormerveer. Die uitvoering waa uitstekend en 't woord van dank, door den Voorzitter aan den heer Zijlstra en de kindereu gebracht, was dan ook wel verdiend. De vergadering werd hieraa gesloten en met uitzondering van de verst wonenden, die gingen vertrekken met boot of spoor, bleven eenigen om deel te nemen aan een gemeenschappeljjken maaltjjd. A. s. Zondag, Maandag en Dinsdag is het kermis te Wieringer- waard en zoodoende wordt er ook weer in de zaal vau den heer J, Boom aldaar iets ver toond.Ditmaal zal het tooneelgezelschap onder directie van den heer W, Hart hare gaven brengen en achtereenvolgens opvoeren Zes tien jaren, of Moederliefdeen Kindertrouw, van Victor Dnlange Miss Multon, of een Misstap uit jalousie, van Alex, Dumas, gevolgd door: Vrouwen, blijft vsn de rum- flesch af 1 en De eerste Huwelijksmaand of De adellijke klompenmaker. Vertrou wende op de zorg, die gewoonlijk door den heer Hart aan zijne opvoeringen wordt besteed, zal ook ditmaal weder veel te genieten worden gegeven en dengenen, die van een dergelijke verpoozing honden kunnen we dan ook wel een bezoek aanraden. beeft I* Haar oogen gleden sohmw over de groo te, slanke gestalte, die zijwaarts tegen de piano leunde; hg had de armen over elka&r geslagen en staarde haar aan. „Jal" zeide zy en sloeg de oogen neder, als achtte zy zich niet meer waardig, hem langer aan te zien, terwgl een gevoel, als zon zg stikken, zieh van baar meester maakte. „Eva/" riep Ednard verbleekend. „By welke gelegenheid F* riep de bankier. „Toen mgnheer von Eickhoff de laatste maal by ons was." „En hos lang is dat geleden f „Ongeveer een kwart jaar." Ednard lachte hard en spottend. „Juffrouw Herbaoh, ik kan mij wel den ken, dat men n overreed heeft, om zoo te antwoorden, maar mgn hemel, verstaat ge ook de volle beteekenis van hetgeen gij zoeeven hebt gedaan F* r *J»'" „Weet ge, dat de zaak voor het gerecht komt F* „Jal" „Dat ge In dat geval een eed zalt moe ten doen F „Ja I* „En kant ge dat doen F „Ja I» „Gg znlt das bezweren, dat ge mg, en niemand anderz, Ednard von Eickhoff, in dit hnis een papier hebt zien onderteekenen F* „Laat ons dan gaan," zeide Ednard, zich oprichtend, „dat is meer dan ik kan ver dragen, zoo jong, zoo lief en zoo verdorvenF O Eva, ik had verwacht, iets anders in a te vinden. Nog is het niet te laat, beken nw onrecht 1" Zg schndde het gebogen hoofd. „Ik heb niets te bekennen." „Eva I' riep hjj nog eenmaal, smartelijk bewogen. Maar toen zij slechts awijgend het hoofd boog, zoo diep al* eene misda digster, maar zonder een woord te zeggen, toen streek hg haastig mot zgn hand over het voorhoofd, als wilde hij het leolijke beeld wegwissohen on herhaalde bewogen „Laat ons gaan, Scherer. Niet om het geld doet mg deze zaak zoo ontzettend diep leed, ik dacht maar het doet geen nat meer, daarovor te spreken ik heb meer gehoord, dan ik weten wilde. Leef wel, jnffrouw Herbaoh 1* Zgn stem had zoo smarlelgk bewogen geklonken en 't liefst ware zij aan zijne voeten neergezonken en had bem om ver giffenis gesmeekt. WOEDT VEEYOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 1