Schetsen van Mark Twain.
Burgerlijke Stand.
Gem. Sint Maarten.
Gem. Warmenhuizen.
Gem. Ondkarspel.
Gem. Heer Hngowaard.
Witte, nog niet gererfde
vloeren kan men op de volgende goedkoo-
pe en degelijke wijze zeer mooi maken.
Neem de buitenste groene schaal van
de okkernoot, kook deze in een grooten
pot met veel soda, totdat hij zacht is.
Giet daarna alles over in een kuipje, druk
do schaal fijn, doe er nog wat warm wa
ter bij, sla de massa er door heen, en
smeer den vloer met deze donkere vloei
stof inlaat hem drogen, herhaal het in
wrijven en laat hem weer goed drogeu.
Daarna wordt de vloer met een wollen
lap, in warme lijnolie gedrenkt (die warm
most gehouden worden), ingewreven. Ver
volgens laat men hem drogen en herhaalt
de laatste bewerking. De vloer zal er
dan nitzien, alsof hij van eikenhout was
en niet zoo afloopen, das wanneer hij
met olieverf is gevertd. Hij moet echter
elk jaar nageölied worden. Naar goed
dunken kan men bij het vernisje wat
terra de Siena doen.
Zijngoheim.
Een vreemdeling bezocht eens een Goud-
sche pijpenfabriek en vond er alleen maar
een knaap.
Ik geef u een guldeu, als gij me
eens laat zien, hoe gij die pijpen fabri
ceert, zeide hij.
Ik kan alleen maar neuswarmerljes
maken, mijnheer, autwoordde de kmap.
Wat zijn dat, neuswarmertjes P
Wel, korte pijpjes.
Nu goed, ik geef je een gulden
maak er eens een.
Eerst de gulden, was het antwoord.
De vrevmdeling gaf het geldstuk, en
toen nam de jongen een lange pijp, brak
een stuk van den steel af en zeide Kijk,
dat is nu een neuswarmertje,
Om den p r ij s.
Een belangwekkend proces wordt voor
den Brusselschen rechter gevoerd. In
April van het vorig jaar trok de loterij
der Brusselsche wereldtentoonstelling.
Nadat de zes eerste winnende nummers
waren uitgeloot, bleek het, dat nummer 4
niet in de bus, ma»r op den grond lag,
waarop de trekking nietig werd verklaard
en nogmaals aanving.
De gelnkkige winners der getrokken
nummers hadden daarmede echter geen
vrede en twee hunner, waaronder de win
ner van de 100.000, dienen bij de rechtbank
een eisch in tot uitbetaling van hun prij
zen.
Voor beide partijen pleiten acht advoca-
caten, zoodat het proces wel een paar da
gen za] duren.
„Wellicht geheel zonder een bepaalde
reden," zeide bij en zijn gelaat nam een
opgewonden uitdrukking aan, want tegelijk
bemerkte hy in den spiegel tegenover hem
in de vensternis van de andere kamer Eva's
slanke gestalte, die daar zat en werkte,
terwijl Ullrich kalmpjes voor haar op het
wasohtafeltje leunde,
„Ah, dacht Milly," die geen denkbeeld bad
vau hetgeen in den spiegel te zien was, „hij
wil mij zeker een aanzoek doen, daar bij zoo
rood en opgewonden is; nu, wij zullen zien,
lang genoeg heeft het geduurd, ik bon reeds
tot spot voor iedereen met mijn aanbidder."
„Mijnheer von Eiclthoff," zeide zij daarna
zeer lief en sobucbter blozend, „wat hebt
ge heden een zonderlinge plaats gekozen;
wilt ga niet wat naderbij komen, opdat wij
hen daarbinnen niet met praten storen
Zy lachte bij deze woorden en Ednard werd
woedend bij dit lachen.
„Wanneer het u 't zelfde is, zoo ik hier
gaarne blijven zitten 1"
„O, gij coquetteert met uw spiegelbeeld,
hoe alsohuwelijk," meende zij schalks.
,Dat minder, ik bewonder en geniet zoo
teD volle van een heerlijke, graeiease raeis-
jesverschijuing( die mij levendig belang in
boezemt."
Milly wierp hem van onder de neergesla
gen oogleden een stillen (machtenden blik toe.
Daarna pauze.
Plotseling sprong Ednard heftig op, hoest
te en begon met lange stappen het vertrek
op en neer te loopen. Wat behoefde hij zich
ook om dat paar daarbinnen te bekommeren.
,Zegt ge iels, mijnheer von Eickhofl?"
vroeg Milly, die det op en neer loopen zeer
ongemotiveerd vond, wanneer het niet met
een voetval eindigde.
Neen P dat wil zeggen, ja, ik vind het
grenzenloos warm hier, niet waar
„In 'l geheel niet, neem mgn hand
maar eens en ge zult voelen, gewone tem
peratuur 1" Zg reikte hem de roee vin
gers, hij greep ze, drukte er een vlnchtigen
kas op, liet ze weder vallen en begon de
loopparade opnieuw.
(Ik kan hem onmogelijk meer tegemoet ko
men," dacht Milly, „tante heeft het zoo goed
ingericht, hoewel alleen voor Eva." Lord
icide ze met een sebyn van boosheid
„Wat ik n verzoeken mag, mgnheer E-
dusrd, gaat n aittendat op en neer loopen
In de vorige maand ii de
trek naar de goudvelden van Kloudyke,
die tijdens bet koude seizoen gestaakt was,
hervat. In den winter was in Britsch
Columbia een stad van tenten verrezen
met 6000 inwoners, die d-n naam Ben
net! ontving. Thans zal de plaats wel
weer verdwenen zijn.
Bij den aanvang van het seizoen zonden
naar schatting een 25.000-tal gelukzoekers
op weg naar Kloudyke zi,n. Den len
Juni waren er reeds 2300 booten op den
Tukon en in het geheel zijn er 8000 ge
bouwd. Hoeveel fortuinlastigen tot het
midden van den zomer naar het land van
belofte sollen gaan, is niet te ramen, maar
men verwacht, dat in het geheel zes duizend
booten den Yukon zullen opvaren.
Hoewel de goudzoekers tot alle nationa
liteiten behooren, zijn tot dusver onder hen
nog geen ongeregeldheden voorgekomen.
Het sterkst zijn Amerikanen en Engelschen
vertegenwoordigd.
Fatale term ij n.
Het afloopen van den schorsingstijd der
graznrechten in Frankrijk zal vermoede
lijk aanleiding geven tot processen. Het
besluit van 3 Mei heeft de schorsing be
paald op 1 Juli. De kantoren der in
voerrechten worden echter volgens een be
staande wet, in den zomer reeds te 7 uur
'8 avonds gesloten, maar de eigenaars van
ladingen, die op 80 Juni in Franzche ha
vens lagen, beweren, dat zij tot midder
nacht, toen 't pas 1 Juli werd, recht had
den tegen vrijdom van belasting in te
klaren. Het betreft hier groote bedragen
zoo zijn te Duinkerken drie booten te laat
gekomen, wat op hare ladingen een ver
schil vsn 590.000 francs aan invoerrechten
maakt. Een andere boot, de „Knight Ba
chelor," die op 8 Juni uit Bombay was
vertrokken, heeft nog juist intijds Duin
kerken bereikt en aldna 490.000 francs
uitgespaard zij kwam aan vóór een ande
re, die 8 dagen later was vertrokken en
te Duinkerken niet meer intijds kon voor
anker komen,
In 1888 is dezelfde quaestie gerezen bij
verhooging van rechten, en toen heeft de
rechtbank te Bouian de graanhandelaars
in 't ongelijk gesteld.
Persoonlijke eigenaardig
heden der Siatneesche tweelingen.
Ik ben in staat over dit zeldzame twee
tal, dat ik persoonlijk zeer goed gekend
heb, enkele bijzonderheden mede te deeleD,
die tot heden door de pers nog niet werden
gepubliceerd.
maakt mg duizelig en gy moet nw voel
wat meer ontzien."
.Vergeef me, juffrouw Milly," antwoordde
bij en wierp zich weder in den verlaten stoel,
ik waet, ik ben vandaag oneitstaanbaar; heb
beden wat geduld met me, ik ben een
zeer wispelturig mensoh."
Eu juist beden, dacht zjj, juist beden,
waarop ik zoo vast en zeker mgn hoop heb
gevestigd i op die mannen is nog minder te
rekenen dan op ons vrouwen.
Zij leunde zwijgend achterover en keek
boos naar hare slanke handen, totdat de
schoonheid daarvan haar humeur weder
verbeterde.
Eu hg zat stil en ataarde in den spiegel
de groop aan bet venstol was bijna onveran
derd, Gorhard had zieh een weinig meer
voororer gebogen, Eva het gelaat opgeheven
en ze spraken zaebt en gierig met elkander.
Daarna reikte Eva den schilder plotseling
beide banden zg stond daarbij op en hg hield
zijn arm om haar middel geslagen en druk
te een kns op haar voorhoofd-
In hetzelfde oogenblik viel met donde
rend geweld een stapel boeken op den grond
Ednard von Eickhoff was eeer ge
schrikt I
Eer Franciska weggegaan was, had sjj
haar ouden vriend bg den arm genomen,
haar mond was zijn oor genaderd en half
luid bad ze geduisterd
„Gerhard, als ik terugkom, weet ik, of ge
met al nw verstand toch nog een dom
mensoh zgt, of niet."
„Wie zei n de ovartuiging daarvan ge
ven vroeg hjj opgeruimd.
,.Gjj zelfl Gerhard, ik hoop, dat gg niet
dom zgt." Daarna was zy naar boTen ge
gaan en bad Eva gevraagd, toch eeo wei
nig beneden te komen, om zoowat voor
eere-dame tegenover het jonge paar te spelen,
dat sg na weer aan zichzelf moest overlaten,
en wee met hoop en verwaohting op de
dingen die komen zouden, haar wandeling
begonnen.
„Ik wiet in 't geheel niet, dat ik aanleg
voor diplomatie had," zeide sg met een te
vreden lachje„waartoe dat bert een mensoh
al niet brengen kan." En dan regelde tij
hasr stap naar den tijd, om maar niet te
vroeg thuis te komeD.
WOBDT VEBVOLGD.
De Siameesche tweelingen lijn ran na*
tnre van zacht en liefderijk gemoed in een
lang en veelbewogen leven hebben zij met
zeldzame trouw steeds van elkaar gehouden.
Men weet, dat zij aan elkaar gegroeid wareD,
maar dat doet niets ter zake. Ik con
stateer alleen.
Zij speelden altijd met elkaar en zoozéér
was hun moeder aan deze eigenaardigheid
gewend, dat, ais haar kinderen zoek waren,
zij dadelijk, na Jan gevonden te hebben,
het zoeken naai Piet staakte, overtuigd, dat
deze zeker wel in de nabijheid wezen zoel
En toch waren deze schepselen onwetend,
hadden niets geleerd, behoorden zelfs tot
het barbarenras, afstammelingen van bar
baren, die niets wisten van filosofie en
wetenschap.
Als mannen leefden de tweelingen niet
immer in volkomen eendracht, doch et
was steeds een band tusschen hen, die bun
belette van elkaar te gaan en gescheiden
te leven. Zij hebben steeds in hetzelfde
huis gewoond en men gelooft, dat zij zelfs,
van het nar hanner geboorte af geen
nacht van elkaar gescheiden waren.
De tweelingen gingen altijd even laat
naar bed, maar Jan stond gewoonlijk een
uur vroeger op dan Piet, natuurlijk ging
Piet dan maar mêi.
Jan was wederdooper, Piet Mohamme
daan. Piet had gevn bezwaar zich met
zijn broer te laten „wederdoopen", onder
voorwaarde dat het niet gelden zou.
Gedurende den oorlog waren zij ijverige
partijgangers en beiden vochten dapper,
Jan aan de zijde der Unionisten en Piet
aan die der Geconfederearden. Bij Saven-
Oaks namen zij elkaar gevangen, alleen
waren de bewijzen der wederzijdsche arres
tatie zóó gelijk, dat er een groote krijgs
raad vergaderen moest, om uit te maken,
wie eigenlijk van de twee gevangen geno
men was en wie gevangen genomen had.
De erentfeste raad, na lang bespreken,
verklaarde beiden gevangen en wisselde ze
tegen elkaar uit, waardoor beiden weer
vrij werden.
Eens had Piet de wet overtreden sn
werd tot tien dagen gevangenisstraf ver
oordeeld. Jan, die doodonschuldig w»s, ge
voelde zich desondanks genoodzaakt zijn
btoer in de cel te volgen en om dns een
onschuldige niet te laten boeten, moest men
beiden uit het arrest ontslaan het loon
der deugd
Hun gewoonte, steeds samen te ztjD, had
ook nadeelen. Want zij verliefden op één
meisje en tot zijn diepe smart moest Jan
ervaren, dat het deerntje Piet wederliefde
gaf. Zoo was hij genoodzaakt, hun uren
lange minuekoozingen bij te wonen, hen
te hooren fluisteren en kuisen en mijlen
ver wandelingen met hen te maken, of
schoon hij atschuwelijk aan rhenmatiek
leed. Hij rookte graag, maar omdat d* jon
ge dame iets tsgen tabaksgeur had, moest
bij zijn pijp thuislaten.
Ja, hun trouw was weergaloos. Was
de één ziek, de ander was het ook had
de één verdriet, de ander weende gevoel
de de één ergernis, de ander maakte zich
boos.
Doch alweer een nadeel. Jan was uit
principe afschaöer, Piet dronk echter graag
een borrel en zoo werd ook Jan telkens
dronken.
Zoodra Jan zich aan het hoofd van een
m&tigheidsoptocht stelde, stoud Piet dron
ken als een lord naast hem en als Jan
dan onder den invloed van den door zijn
broeder gedronken wijn kwam, vingen zij
beiden aan, allerlei onzin te vertellen en
met straat vuil en baksteenen naar de af
schaffers te gooien.
Nietwaar, die Siameesche tweelingen ge
ven ons veel te denken. Ik wil nn niet
verder in bijzonderheden treden, doch al
leen nog tenslotte mededeeleD, dat Jan
thans een—en—vijftig en Piet drie—en—vijf
tig jaren oud is.
Vergaan van de jrBoor-
go g n e."
Halifax, (Nienw-Schotland), 6 Juli. Het
zeilschip Cromartyskirehier aangekomen,
meldt op 4 Juli, zestig mijlen ten zuiden
van het Sable-eihnd, in botsiag te zijn
gekomen, tijdens den mist, met de stoom
boot La Bturgogne van New-York te Havre.
De Bourgogne zonk bijna onmiddellyk.
Het achip had ruim 800 personen aan
boord. Slechts 170 passagiers en S0 man
van de bemanning werden gered. Bijna
alle officieren zijn omgekomen.
De Bourgogne had 191 eerste-kajnits-
reizigers, onder wie 72 vrouwen, 125 twee-
de-kajuits-paasagiers, 295 tnsschendeks-pas-
sagiers en 220 koppen bemanning aan
boord.
Nader wordt over dit onheil gemeld
De jobstijding van het vergaan van de
FraDeche stoomboot „La Bourgogne" wordt
in haar vollen omvang door de latere be
richten bevestigd. Het schip was Zaterdag
uit New-York naar H;"ivre vertrokken met
612 passagiers en 220 koppen beman
ning, te zamen 882 personen, aan boord.
Daarvan zijn naar de laatste opgaven 332
passagiers en 185 man van het personeel
omgekomen. De kapitein Deloncle, een
broeder van d«n oud-afgevaardigde, heeft
met zijn geheelen staf van officieren den
dood in de golven gevonden.
Het onheil had plaats Maandagmorgen
tusschen 4 en 5 nur, zestig mijlen ten
zuiden van Sable-Islaud ten westen van
Haliftx. Er hing een diehte mist.
De „Bourgogne" zonk veertig minuten
na de aanvaring. Door bet overhellen
van het schip naar stuurboordzijde was
het onmogelijk, de booten am bakboord
uit te zetten. De reddiDg geschiedde in
drie booten en op vier tonvletten.
De „Bourgogne" wat het mooiste schip
van de Compagnie traniatlan-
t i q u e. Zij mat 7325 toDs, was 150
meter lang bij 15.5 meter breed en voer
de twee zware machines van 8000 paar-
dekracht elk. Haar romp was nit ijzer
en staal vervaardigd. Zij was in 1886
gebouwd op de werf La 8e ine. Het
schip werd verleden jaar hersteld, en
maskte zijn tweede reis na de herstel
ling.
De „Cromarty&hire," het Engelache schip
waarmede de botsing plaats had, giog van
Duinkerken naar Philadelphiahet is een
ijzeren driemaster, die onder bevel staat
van kapitein Henderson.
Het bericht van de ramp heeft te Pa
rijs een diepen indruk gemaakt. Presi
dent Faare, die te Bambouilltt is, seinde
onmiddellijk aan de maatschappij een te-
tegram van deelueming, De kantoren der
„Compagnie transatlantique* worden bele
gerd door een menigte belangstellenden,
die om de namen der verongelukten vra
gen. Da maatschappij kon ze echter nog
niet geven, daar de lijst nog niet naar Pa
rijs is geseind.
Aan boord van de „Bourgogne* en in
de reddingbooten moet het er allergruwelijkst
zijn toegegaan. Volgens de verklaringen
van verschillende geredde passagiers, was
het scheepsvolk slechts op eigen redding
bedacht en bemoeide het zich niet met de
radelooze passagiers. Men vocht om plaat
sen in de booten, die nog niet eens neer
gelaten waren. Vrouwen en kinderen wer
den door mannen weggeduwd en onder
den voet getrapt. Eenige mannen hadden
messen getrokken en dreven daarmede
dreigende de vrouwen in een wissen dood te
rug. Een der booten was vo! vrouwen en kin
deren, maar er werd geen hand uitge
stoken om haar te water te laten allen,
die eria waren, kwamen in de golven om.
De tweede-officier was de eenige, die iets
deed om de hnlpelooze en doodelijk ver
schrikte menschen te helpen. De andere
officieren stond als versteend, maar hij
sneed alle booten los, die hij bereiken
kon. De booten die zijn neergelaten, zijn door
hem losgesneden. Even voordat h6t schip
zook stond hij op de brng met de hand
aan den leuninghij ging een zekeren
dood tegemoet.
Een passagier verklaarde, dat hij al
zwemmende een boot had bereikt. Hij
trachtte «rin te klimmen, maar werd met
riemen en een boothaak aangevallen. Zijn
armen en zijn bovenlijf waren bont en
blauw van de slagen, die hij had ontvan
gen. De boot verwijderde zich en de on
gelukkige moest nog acht uur in het wa
ter doorbrengen, voordat hij gered werd.
Dezelfde persoon verklaarde, dat hij vijf
vrouwen had gezien, die zich aan de boo
ten Tastklemden. De lijn werd door de
opvarenden doorgesneden.
Een ander passagier verhaalde, dat hij
een drenkeling zag, die op een stuk drijfhout
trachtte te klimmen, toen een Fransch
matroos een riem greep en hem op het
hoofd sloeg. De man moest zijn redmid
del loslaten en zonk in de diepte weg.
Een derde passagier, die cok in de boot
wilde klimmen, werd eveneens met riem
slagen verjaagd. Hij zag vrouwen hetzelf
de lot ondergaan.
Een zekere Burge was met zijn bejaar
de moeder in een boot geklommen, voor
dat bet schip zonk. De zeelieden in de
boot grepen hem vast, terwijl zij sija moe
der uit de boot wierpeD en lieten daarna
ook hem in het water af, waarop zij hem
met riemen van de boot verdreven.
Na deze verklaringen, die het gedrag van
het scheepsvolk en ook van de officieren
van de Bourgogne in znlk een ongunstig
daglicht stellsn, msg niet met stilzwijgen
voorbij gegaan worden de verklaring van een
der geredden, dat de officieren zich kranig
hebben gtdrageD. Kapitein Deloncle stond
tot het laatste oogenblik op de brng. Hij
weigerde zijn post te verlaten en
ging met zijn ichip onder. Maar te
genover de bedroevende verklaringen over
de bonding van het scheepsvolk staat er
geen enkele, die een beteren indmk geeft
van de bemanning van het ichip.
Slechts de commissaris der Compagnie
Transatlantique, die zich san boord be
vond, spreekt de verhalen over het krank
zinnig optreden van bet scheepsvolk tegen.
Jan, waatis de koek ge-
bleven
Mams, ik gaf die aan een armen
kleinen jongen die hoager had.
Braaf kind! Waar is die arme
jongen Ik zal hem «en dnbbeltje geven.
Als 't u belieft, mams, die arme
jongen ben ik.
Ingeschreven van 1—80 Juni 1898.
GeborenGeene,
Ondertrouwd80 Juni. Hermanus Bas-
tiaan de Pee en Aaltje Komen.
GehuwdGeene.
Overleden5 Juni. Johanna Bene, oud
8 jaren. 20 dito. Alida Maria Bakker,
oud 15 jaren. 27 dito. Pieter Smit, oud
36 jaren, echtgenoot van Pietertje Kok.
Ingeschreven van 1 80 Jnni 1898.
Geboren 8 Juni. Hiltje, d. v. J. Stob
be en Grietje Kaai. 5 dito. Nicolass, z.
v. A. Knijper en Antje Blom. 17 dito.
Dienwerfje, d. v. A. Veter en Marijtje de
Groot. 22 dito. Jacob, z. v. Jb. 8wan en
Grietje Francis. 27 dito. Theodorns, z. v.
P. Ooijevaar en Anna MoBch.
Gehuwd1 Juni. D. Molenaar Kz., 29
jaar en Agatha Ooijevaar, 28 jaar, beiden
te Warmenhuizun. 27 dito. J. Vlam Pz.,
26 jaar en Dieuwertje Tiel, 26 jaar, bei
den te Warmenhuizen.
Overleden 7 dito. Antonia Nannes, 6
maanden, d. v. P. Nannes en Grietje Groot.
14 dito. Lijsbeth Blom, 81 jaar, weduwe
van C. Habe. 26 dito. Jan Gerardns Krijt,
83 jaar, weduwnaar van Anna Margarethe
Metz.
Ingeschreven van 1 30 Juni 1898.
Geboren Eliaabeth, d. v. Cornelis Duijs
en Cornelia Bet. Gerdina, d. v. Antnnie
Prijs en Hendrika Baijs. Cornelis Pieter,
z. v. Gerbrand Eecen Cz. en Neeltje Schoorl.
Maria, d. v. Antonius Bruijn en Eliaabeth
Kruij'er. IJtje, d- v. Arie de Jager en
IJije Bakker. Maris, d. v. Cornelia Win
der Cz. en Cornelia Geertruida Kroon.
Gehuwd Lourens Gelder, jm. oud 26
j. en Jansje Groet, jd. oud 25 j. Koen
Molenaar, jm. oud 24 j. en Johanna van
Soelen, oud 22 j.
OverledeD Elisabeth Duijs, oud 5 dagen.
Maria Bruijn, ond 13 dagen.
Ingeschreven van 1—30 Juni 1898.
Geboren 4 Juni. Jan, z. r. Adriaan
CorDelis Dekkers en Aafje Bierman. 7
dito. Johanna, d. v, Jacob de Groot en
Elisabeth Koemeester. 10 dito. Lndwins,
d. v. Krijn Kaspers en Christina Bleeker
11 dito. Trijntje, d. v. Cornelis Groot en
Geertje Bierman. 15 dito. Hendrik MaU
thijs, z. v. Jacob Laan en Maria Koop
man. 20 dito. Johannes, z. v. Martinus
van den Oever en Antonia van der Pluijm,
23 dito. Msrjjije, d. v. Hendrik Willem
Klos en C»th»rina van Haarlem. 24 dito.
Arie, z. v. Jan Pancraa en Gerritje
Bleeker. 25 dito. Jacob, z. r. Pieter
Knip en Trijntje Boelens.
Ondertrouwd28 JudL Cornelis Kos
en Dienwertje Frederiks.
Getrouwd2 Juni. Dirk Weater en
Cornelia Meijering,
Ondertrouwd en Getrouwd2 19
JudL Jan de Boer, wedr. v. Eliaabeth
Volkera en Eliaabeth Bloknaaken, wed.
v. Gerrit Jan Bergman.
Overleden9 Juni. Pietertje Mosk,
89 jr., wonende te Wierrngerweard, 11
dito. Levenloos aangegeven kind van
Pieter Ursam en Aaltje Klaver. 19 dito.
Jan Balsema, wedr. v. Jannetje Boot, 57 jr.
24 dito. Catharine, d. v. Maarten Kla
ver en wjjlen Elisabeth Mul, 17 maanden.
29 dito. Maartje Nol, echtgen. van Klaas
Heertjes, 66 jaar.
