Zondag 31 Juli 1898.
42ste Jaargang No. 3332.
Een Offer
TWEEDE BLAD.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
ROMAN
van
H. Schubbet.
SCHAGER1 COURANT.
V ergadering van den Raad
der gemeente Oude Niedorp, op
Woensdaj 27 Juli j.l.?'s morgens 10 ure.
Afwezig de neer Kriller. Vootz. de
heer A. Wonder Pz., Burgemeester.
De Voorz. verwelkomt de leden en o-
pent de vergadering, waarna de notulee
ring der vorige bijeenkomst wordt gelezen,
goedgekeurd en vastgesteld.
In verband met bet in de vorige Raads
vergadering genomen besluit omtrent de
hernieuwing aan de Yerlateislui», deelt
Yoorz. mede, dat Burg. en Weth. hebbsn
geconfereerd met betzelfde colltge van
N. Niedorp en dat in die gecombiueerde
samenkomst als resultaat der besprekingen
daaromtrent was aaugeeomen, dat het zeer
bezwaarlijk, zoo niet onmogelijk zou zijn,
de Yerlaterslnis in eigendom en onder
houd aan een waterschap over te dragen.
Na gemeenschappelijk onderzoek, waar
bij elk college werd geassisteerd door
een deskundige, achtte men het noodig,
dat, behalve eenig metsel- en schoeiïugwerk
een stel nieuwe deuren werd gemaakt.
Zaterdagavond j.1, was aanbesteding daar
van gehouden, waarbij aan den hesr Kr.
Olie te N. Niedorp als l&sgsten inschrijver
voor een som van f 470.het werk was
gegund.
Hierna wordt gelezen het Prov. Bl«d
No. 59 van dit jaar, houdende mededee-
ling van de voorwaarden, waarop door den
Minister van W., H. en N. vergunning is
verleend tot het rijden met motorrijtui
gen over de Rijkswegen an in verband
daarmede leest Yoorz. de gedrukte missi
ve van 1I.H. Gedeputeerde Staten, waarbij,
nadat is medegedeeld, dat Ged. Staten in
overweging wenschen te nemen in hoe
verre deze bepalingen van toepassing kun
nen worden gebracht op het rijden met
motorrgtuigen langs de wegen niet in be
heer bij bet Rijk, het oordeel van den
R»ad wordt gevraagd over de al of niet
27.
„Eerst wat kalmer worden," antwoordde
Franciska na de ontboezeming van Eva.
En terwijl Eva's tranen minder rijkelijk
begonnen te vloeien en tante Franciska over
het hoofd van Eva streek, werd er plotseling
aan de deur getikt en eer nog iemand binnen
had kaDnen roepen, bad Joban reeds zijn
boofd door de deur gestoken en geroepen;
„Juffrouw Eva, wilt ge eens naar boven
gaan,' naar den overste; hij ziet er zoo
raar uit."
Met een rauwen kreet vloog Eva op en de
deur ui*, terwijl de oude dienaar den arm van
tante Frans greep en fluisterde:
„Ga met haar mee."
Daarbij wischte bij zich met den rag van
de hand de tranen uit de oogen en
■nikte luide als een kind.
Stilte, diepe stilte heerachte er in de kleine
woning boveDj geen stap werd gehoord in
bet vertrek, waar de engel des doods reed»
gijn netten had gespannen. Zwijgend, slechts
door een flauw knikje elkaar op de hoogte
brengend, hadden de drie mensohen den ge-
heeien naeht troaw de wacht gehouden.
De arts had geen hoop meer gegeven,
echter ook alleen maar tegenover tante
Frans i hopend en vreezend, biddend en
twijfelend, sat Eva aan het bed van haar
vader, die stil en tonder zioh te bewegen
op het kassen ltg.
Welk een trouwe verpleegster was zg
altoos voor hem geweest boe innig had ze
hem lief, hoe gevoelde zij dat dubbel,
nn het oogenblik zoo ras naderde waar
op zjj afsobeid van hem zon moeten nemen.
De oogen van den overste hingen onafge
wend aan sgne dochter, terwijl het vroege
lioht van een voorjaarsmorgen inde kamer
volledigheid dezer voorwaarden
Niemand van de leden heeft bezwasr
tegen de Rijksbepalingen, of weet er iets
aan toe te voegen, zoodat besloten wordt,
dit aan Gvd. Staten te antwoorden.
Bij Prov. BI. van 13 Juli j.1., No. 63,
wordt de Raad nitgenoodigd, een voordracht
van personen op te maken, waaruit Ged.
Sf. het college van zetters, waarvan de
helft einde 1898 aftreedt, kannen aan
vullen.
Aftredenden zijn de heeren Jb. Haring-
huizen en J. Stam, van «ie de laatste
verzoekt niet voor herbenoeming in aan
merking te komen.
Bij stemming worden aangewezen ten
eerste de heeren Jb. Haringkuizen en C.
Hille en als tweede dubbeltal (aftredenden
de heeren PBorst en P. Schaapde hee
ren A. Strijbis Az. en J. van der Oord.
Vervolgens wordt voor kennisgeving
aangenomen de missive van Ged. Staten
van 13 Juli, No, 87, houdende mededee-
ling, dat de som, welke naar aanleiding
van art. 1 der wet van 24 Mei 1897,
(Staatsblad No. 156) over 1898 aan de
gemeente Oude Niedorp zal worden uit
gekeerd, bedraagt f 2720.02'.
Hierop wordt door Burg. en Weth. de
rekening van ontvangsten en uitgaven
over 1897 ter tafel gebracht. Tot leden
der commissie voor het nazien der reke
ning worden aangewezen de heeren Hille
Van der Oord en Strijbisdie na nauw
lettend onderzoek der bescheiden, bij mon
de van dea heer Hille aan den Raad
voorsteller, deze rekening voorkopig vast
te stellen in ontvangst op f 9771.34®, in
nitgaaf op f 9656.12® en alzoo met een
voordeelig slot van f 115.22. Men be
sluit met algemeene stemmei, de rekening
aldus voorloopig vast te stellen en vooits
ter visie te leggen en daarvan openbare
kennisgeving te doen.
Nog heeft Yoorz. op zijn agenda wde
oplosplaats aan den Leijardijk."
Bij dein zake Yerlatersluis gehouden
conferentie was de Yoorz. er opmerkzaam
opgemaakt, dit hat passsr.ren van den Lsijer-
dijk met paard en rijtuig nog al gevaar-
drong en ernstige, treurigs gedachten wa
ren het, die beiden beug hielden.
Niemand sprak een woord, want wanneer
het hart te vol is, zwijgt de mond. Tel-
kels weder eu weder drukte de band van den
stervenden man die van zijn kind, dat hem
(oo trouw had verpleegd, dat door geen
enkel woord bad verraden, dat ze goed
wist, dat hun bestaan prettiger bad
kannen sjjn, als hij maar niet zoo'n door
brenger was geweest.
Somwjjlen bewogen zich zijne lippee; hij
wendde zioh tot Eva. als wilde hij haar iets
zeggen, maar hij zweeg altoos weder en
niets daD een zacht gemurmel onderbrak af
en toe de stilte.
Franciska stond zucht op, om voor Iets
eetbaars te zorgen: Eva moest iels gebrui
ken over da trekken van den overste gleed
een laohje, toen hij zag, boa vol liefde zij
over bet baar zijner dochter streekgeheel
verlaten zou zijne Eva niet zjjn als hij
stierf.
Na een poosjkwam Joban met een brief en
reikte dien aan het jonge meisje over; deze
scheurde het couvert los en las de weinige
woorden en wendde zich vervolgens tot haar
vader, met nog meer treurigheid in hare
trekken dan zooeven.
„Wat is er, Eva P* vroeg Herbach zwak.
,0, p »pa, mama's vader, mijnheer Berger,
is dood en hij vermaakt mij 10,000 thalernu
komt het te laat. Wat vraag ik nu nog
naar geld, wat is mij alles op aarde nu nog
waard I Eu het arme meisje boog hot boofd
en gaf zich weer geheel aan haar verdriet over.
„Eva," zeide haar vader na een kleine
aarzeling, „voor mg is dat bericht een groote
troost, het neemt mg de grootste bitterheid
van den dood weg. Weeg kalm, mijn kind,
wees bedaard om mjjnentwille. Zeg mij
■leohls, wat er nog meer in den brief slaat."
Er was niet veel meer te melden; de
brief van Soherer hield slechts weinige regelen
in, die haar den dood van haar grootvador
berichtten, en dat deze haar onder zekere
voorwaarden 10.000 thaler had nagelaten
en dat hij hoopte, om deze reden met juf
frouw Herbach spoedig eeu onderhond te
mogen hebben.
lijk was door het oplossen van steen, pan-
D6n, enz. nabij de Legerbrug.
Voorzitter had toen onmiddellijk de
bouwmaterialen laten weghslan en het ver
dere oplossen verbodeB,
De Burgemeester van N. Niedorp had
echter te kennen gegeven, dat waarschijn
lijk gratis een gedeelte van de zoogenaam
de Armenkaai zou kunnen worden afgestaan,
als de Raad van O. Niedorp het wensche-
lijk mocht oordeelen, nabij de Leijerbrug
eeit losgelegenheid te maken.
De Yoorz. vraagt nu, of de Raad daar
een oplosplaats gewenscht oordeelt.
De heer Strijbiswaarmede de heer Stam
het eens is, acht een losplaats voor de
vijf hnizen in de Leijen niet noodig, ter
wijl het maken daarvan ongetwijfeld met
kosten gepaard gaat en op den duur ge
vaar nog niet is uitgesloten.
Men besluit dan ook vooralsnog niet
over te gaan tot het maken van een
oplosplaats hij de Legerbrug.
Hierop wordt de vergadering onder dank
zegging voor opkomst en medewerking ge
sloten.
Algemeene Vergadering
der Holl. Maatschappij van Land
bouw, op Woensdag 27 Juli te Span
broek.
Op de Verg. waren vertegenwoordigd
57 tfdeelingen met 476 stemmen.
Na een hartelijk woord van welkom
door den Voorzitter werden der Vergade
ring verschillende mededeelingen gedaan.
Voor den wedstrijd met gtaanmaaiers,
zelfbinder», waren tot heden geene in
schrijvingen ingekomen. Mocht het getal te
gering zijn, dan behoudt het bestuur zich
voor, den wedstrijd niet te laten doorgaan.
De aangifte is met 1 Augustus gesloten.
Proeven worden genomen met inenting
tegen vlekziekte. Da uitkomsten zullen
later hekend worden gemaakt.
De heeren Keestra en Bos, zuivel-
consulenten in Noord- en Zuid-Holland,
brachten daarop rapport uit over hunne
werkzaamheden in 1897. Wij verwijzen
daarvoor naar het Ned. Landbouwweekblad.
„Nu kan ik in vrede sterven," zeide de
overste, nadat Eva hem den brief had voor
gelezen, „ik weet na, dat ge niet meer den
strijd om het bestaan znlt behoeven te voeren.
Zeker ben ik jaren lang maar een doorbrenger
geweest, maar ik had toch een vast inkomen,
dat na bij mijn dood ophoudt. Juffrouw
Reinwald zal u wei niet verlaten en het
legaat bewaart u voor afhankelijkheid. God
zjj daarvoor gedankt."
Eva weende zoo bitter, dat zij niet ant
woorden kon, terwijl de overste een poos
over de welkome boodschap nadacht. Ber
gers beeld steeg voor zijn geestesoog op,
zooals hij hem het laatst bad gezien: Helenaen
haar vader, beiden dood 1 Weinig tgd nog
eo ook bij had opgehouden te leven, even
als lij hij gevoelde het, dat zijn levens
draad heel spoedig zon wordon afgesneden.
Eu daarna begon hij weder, zaoht aarze
lend
„Eva, wanneer gij de eigenares van het
slot Rothenbnrg wordt, znlt ge geld genoeg
hebben om mjjn laatsten wenzch te vervol
len. Betaal mijnheer von Eiekhoff den wis
sel en zeg hem, dat ik hem op mij o doods
bed vergiffenis heb afgesmeekt. Hij beett
den wissel niet ondarteekend, Eva wendt
a niet van mg af het was een valsch-
beid in geschrifte. Maar mijn misdaad was
niet te voren overlegd, ik was te zwak, ik
kon de verzoeking niet weerstaan ik
had reeds znlke ontzettende kwellingen ge
leden en ik haatte den man, dien ik het on
recht heb aangedaan. Hij had onhartelijk
en liefdeloos gehandeld met den vriend van
zijn oom, meende ikbij speelde nooit,
voor mij was het spel een eerste genoegen,
daarna een noodzakelijkheid en ten laatste
de vloek van mijn leven. Ik haatte hem,
omdat bij gelukkiger was dan ik.
„Zoo trachtte ik toenmaals mijn wandaad
goed te babbelen ik heb eerst door den
tijd anders leeron denken. Wilt ge hem
betalen, Eva Ik weet, ge zult het doen,
want gjj zjjt eerlijk en rechtvaardig."
Eva was eerst smartelijk ontgoocheld
toen zg bemerkte, dat haar meening, als sou
haar vader den wissel voldaan hebben,
eene dwaling was, maar toen hjj verder
De heer de K a n t e r bracht een
beknopt verslag uit over de onderlinge
brandverzekering der leden van de H. M.
v. Landbouw. Ook dit verslag is reeds
in bet Ned. Landbouwweekblad opgenomen.
Uit de rekening en verantwoording der
H. M. v. L. over 1897 bleek, dat de
ontvangsten f 26.086.40 en de uitgaven
f 24.206.87x/s bedroegen, voordeelig saldo
f 1879.521/]. De begrooting over 1899
bedraagt in ontvangsten en uitgaven
f 27.629.52Vj
Aan de orde ktram nu een voorstel van
de afdeeling Hoorn, waarbij de afd. voor
stelt, dat het qnntum der leden, af te
dragen aan het Hootdbestuur, van f 1.90 tot
f 1.40 zal worden teruggebracht.
Het hoofdbestuur stelt in zijn praead-
vies voor, om den postandere bijdrngen
aanafdeelingen voor 1899, gesteld op f1300,
belangrijk te verhoogen. Door eene be
langrijke verhoogiDg wordt de gelegen
heid gebeden, om aan de afd., welker mid
delen niet in verhouding staan tot hare
werkzaamheid, voor een of ander speciaal
doel tijdelijk of bij voortduring finanoiëe-
len steun te verleenen en wordt zoodoende
een ruim deel van het beschikbaar geko
men bedrag meer bijzonder ten bate der
afd. aangewend. Het goede doel, 't welk
aan het voorstel van Hoorn ten grond
slag ligt, wordt op deze wijze, meent het
Hoofdb., het best verkregen. Het bestuur
gaf der veigadering in overweging, zijn
voorstel aan te namen.
Hoorn kon zich hiermede zeer wel ver
eenigen, maar de afd. Baemster, Purmer-
end en omstreken, waarvan een voorstel
in denzelfden geest was ingekomen, verzet
te zich tegen 't voorstel van 't Hoofdbe-
bestuur. Beemster wil geen gift van 't
Hoofdbestuur ontvangen en als 't Hoofd
bestuur geen geld voor de afd. heelt, wat
Beemster by eene aanvraag van 25 gld.
is gebleken, dan heeft de afdeeling aan
zulk e«D voorstel al heel weinig. Gouda
wil het weekblad in een maandblad her
scheppen, dan waren hoofdbestuur en afd.
beide geholpen.
Haarlem spreekt van een groot en sterk
sprak, week dit gevoel van smart. Want
ai had hij de som niet betaald, dan had hij
toch berouw over zijn misdaad en dat was
voor haar genoeg.
Onder bitter snikken bad zij naar de
woorden geluisterd, die slechts met tnsseben-
pooien en met veei moeite over zijne lippen
kwamen. Met zachte, sidderende stem ant
woordde zij hem eindelijk
„Papa, lieve papt, van het eerste oogen
blik af, waarop gij met mjj over de zaak
spraakt, wist ik, dat mijnheer von Eiekhoff den
wissel niet had onderteekend. In een
andere zaak had ik nooit een leugen getegd,
nu evenwel was ik er toe gedwongen. Ik
vatte hel besluit op,naar mijnheer von Eiekhoff
zelf te gaan en hem te smeekan, terwill# van
het verleden, medelijden met u en met mij Ie
hebben en ons te redden. Hij betaalde het geld,
wilds van teiuggeven niets hooreo, maar dat
kon ik niet aannemcD, en wanneer het n
een troost kan zijn, lieve vader, dan moogt
ge weten, dat het geld terugbetaald is.
Mijnheer von Eiekhoff heeft u vergiffenis
geschonken, bij kin nu begrijpen, boe ge
voor een dergelijke verzoeking kondet be
zwijken."
Een onuitsprekelijk gevoel doorwoelde de
borst van den overste hij had een opsnljjke
bekentenis afgelegd eu zwaar gestreden eer
hij do bieoht had uitgesprokenhij had zich
zelf er toe gekregen, vergiffenis Ie vragen
en na ontdekte bij, dat alles bekend was en
alles vervuld, zonder dat hij er maar
eenig dankbeeld van bad gehad. Wellicht
begreep Eva, wat er in hem omging, want
zjj begon weder:
„Ge weet niet, welk eeu troost mjj nwe
woorden gegeven bebbeDzeg mij slechts,
dat ge niet boos sjjt over mjjne eigenaar
digheid wat dit pont betreft."
Wat zeide hij f Hij trok haar naar zich
(oe, bij weende en snikte, hij noemde baar
zijn dierbaar kind, bij smeekte den zegen
des hemels voor haar af en flaisterdo ein
delijk
„Ik zou zoo gaarne Edaard von Eiekhoff
nog eenmaal zien, wanneer het mogeljjk is.
Schrjjf hem, Eva en zeg het hem."
Juffrouw Franciska sat nadenkend in de
organisme, waar de kricht van nit moet
gaan. Dit kan niet, als het in zijne mid
delen wordt beperkt. Het is beter, dat
een enkele afd. zoo na en dan eens flink
wordt geholpen, dan dat allen met weinig
inkomsten meer, bijoa niets uitlichten.
Daar het voorstel Beamster-Parmerend
slechts door één afdseling werd onder-
gesteund, werd liet als verworpen be-
houwd, waarmede het voorstel Hoofdba-
scstnaraangtnomen werd.
Pnnt 2 luiddeDe Afd. Buiksloot en
omstreken stelt voor, om hij de rsgee-
ring aan te dringen op een spoedige her
ziening der waarde van de ongebouwde
eigendommen, teneinde die met het oog
op de heffing der grondbelasting in over
eenstemming te brengen met de tegen
woordige prijzen der landerijen.
Het Hoofdbestuur adviseert, de zaak in
handen te stellen van het Nederl. Land-
bouwcomité, daar zij bij dit lichaam meer
op hare plaati is. Aldus werd besloten.
Yan de afdeeling AlfeD was een voorstel
ingekomen, dat aldus luidt
De Algemeene vergadering noodige
het Hoofdbestuur uit, er bij de Yolksver-
tegenwoordiging op aan te dringen, dat de
in het vooruitzicht gestelde herziening der
Boterwet in geest en strekking zooveel
mogelijk overeenstemme met de voorge
dragen Belgische Boterwet. Bij monde
van den Voorzitter, adviseert het Hoofd-
bestuur, dat, daar eene wijziging van
de Boterwet weldra de Kamer zal bereiken,
't wenschelijk oordeelt, eerst den tekst,
dier wet af te wachten, voor het met be
zwaren bij de regeering komt. Alfen zou
gaarne zien, dat de algemeene vergadering
haar oordeel over dit belangrijke punt uit
sprak. De afd. zou den verkoop van kunst
en natuurboter in één lokaal beslist ver
boden wenschen te zien. Van een surro
gaat mtg bij haar geen sprake zijn, hetzij
ol natuurboter of margarine. Juist de
tusschensoorten brengen de knoeierij in
den handel. Na een langdurige bespreking,
waarbij de afgevaardigde van Alfen op uit
stekende wijze zijn standpunt wist te ver
dedigen, wordt op voorstel van den heer
andere kamer toen een zachte aanraking haar
uit haar overpeinzingen deed opschrikken.
„Wilt ge zoo goed zijo, een paar rege
len aan Edaard von Eiekhoff ia het Vic-
toria-bó'el te schrijven P Papa wenseht zoo
gaarne bem nog eenmaal te spreken," zeide
Evs.
Ernstig zag Franciska Eva aan.
„Neen," zeide zij, „dat zal ik niet doen,
gij kunt hem zelf schrijven en hem
uws vaders wensch mcedeelen."
In plaats van te antwoorden begon Eva te
snikken.
Franciska werd iels woeker gestemd en
meende, dat zg n nu niets meer van ba-
greep, maar dm foch maar een brief zon
schrijven.
„Slechts op die voorwaarde, Era, dat ge
ophoudt met weenen," zeide zij, „en ik nwe
oogen nu eens voor de variatie zonder tranen
sie. Ik wensehte werkeljja, dat ge somwjjlen
wat verstandiger waart; ga naar nw vader
terug, ik zal alles bezorgen.'
In plaats eohter van eon brief te schrijven,
nam zjj, nadat Eva vertrokken was, haar
hoed, om; in eigen persoon naar het
Yictoria-botel ta gaan. Edaard was niet
thuis, en daar het Franciska raadzamer voor
kwam, bem de opdracht op baar manier over
te brengen in plaats van do boodsohap aan
den portier te geven, ging zjj naar zjjn
kamer, sstte zich aan sjjn schrijftafel en
sohreof daar een zeer korten, dringenden brief,
waarmede ze bijna ten eindo was toen er
geklopt werd.
„Binnen," zeide Franciska, in den ijver van
haar arbeid in 't geheel niet bedenkend, dat
hat eigenljjk niet haar zaak was, gedurende
de afwezigheid van den bewoner der
kamer „binnen* te roepen*
De denr werd geopend en directeur Soherer
stak sijn wit hoo'd met het goedig gelaat
naar binnen en was zoo verwonderd, in-
plaats van zjjn jongen vriend, plotseling een
dame tegenover zich te zien, dat hjj slechts
verschrikt „pardon" mompeldeen manoeuvres
maakte om heen te gaen.
Franoiska's scherpe oogen hielden hem
evenwel aan zjjn plaats.
«Och, geneer n niet," seide zg en kwam
