GEMENGD NtKÜWS.
deKantet besloten, dat het Hoofdbestuur
wachten zal met petitioneeren, tot wanneer
de wet bij ds kamer zal ingekomen zijn.
De afd. Beemster wensebt nog, dat de regee
ring ook zal zorgen voor zuivere kaas. Reeds
nu wordt er margarine onder de kaas ge
mengd. Dat bederft de Hollandscbe markt;
daarom wenscht die afd., dat zoo spoedig
mogelijk afdoende maatregelen tegen dat
euvel genomen zullen worden.
Het Hoofdbestuur geeft te kennen, dat
het zich gaarne ter gelegener tijd zal wen
den tot de Volksvertegenwoordiging.
Thans kwamen aan de orde de voorstel
len van het Hoofdbestuur.
No. 1 luidde: Het Hoofdbestuur stelt
voor, in de Provincie Zuid-Holland een
tweeden zuivelconsulent aan te stollen, voor
namelijk voor het onderricht in de berei
ding van Leidsche Kaas.
Alkmaar meent, dat ook Noord-Hol
land gaarne zal profiteeren van een twee
den zuivelconsulent. Het Hoofdbestuur
legt de belofte af, dat wanneer het mocht
blijken, dat ook N. H. behoefte aan een
tweeden zuivelconsulent heeft, het gaarne
bereid zal zijn, in die richting stappen te
doen. Hoewel Gouda sich tegen het voor
stel verklaart, wordt het met bijna alge-
meene stemmen aangenomen.
Voorstel 2 Het Hoofdbestuur stelt de
algemeene vergadering voor, zich tot de
Regeeiing te wenden met verzoek paal en
perk te stellen aan de toenemende ver-
valtching van meel, werd toegelicht
door den heer K. de Boer Cz. De heer
de Boer wijst op de groote afmetingen,
die de vervalsehing van bnitenlandsch
meel heeft aangenomen, haalt ten bewijze
daarvan belangrijke citaten uit btitenland-
sche advertenties aan, toont aan, dat het
wettig bewijs van knoeierijen bij inland-
ache fabrikaten nog nooit is ingeleverd, en
wil ten slotte den waarborg van de Hooge
Regeering, dat ons voornaamste volksvoed-
sel tegen vervalsehing beter is gewaarborgd.
In het belang der volksgezondheid
wenscht spreker, dat er tegenover de fis
cale maatregelen van het buitenland, waar
bij onze inlandsche fabrieken zeer worden
geschaad, pogingen worden aangewend, om
het zuivere inlandsche fabrikaat tegen het
vervalschte ingevoerde meel te beschermen.
Uit aen zuiver sanitair oogpunt acht
spreker dit zeer noodig.Sloterdijk zou
alleen den invoer van graan toegestaan
wenschen te zien. Het voorstel van het
hoofdbestuur werd daarop bij acclamatie
aangenomen.
De uitslag der verschillende bestuursbe-
noemingen, welke hierop door den voorzit
ter werd meegedeeld, was als volgt
Tot lid van het Hoofdbestuur uit Noord-
kalmpjes binnen, mij stoort ge nie', want
ik ben dadelijk klaar met datgene, wat ik
te zeggen heb.*
Daarbij schreef ze haastig verder. De di
recteur gehoorzaamde het bevel, ofseboon hij
sich maar niet kon verklaren, wat de ener
gieke dame met zijn vriend bad nit te
staan.
Zg bemerkte zijn vorschenden blik en met
een krachtigen haal haar werk eindigend,
draaide zij zich tot hem.
„Wilt ge zoo goed zijn, om mijnheer von
Eickhoff mondeling tot spoed aan te zetten/
Overste Herbach zou hem gaarne spreken
en daarom mag hy zich wel haasten eer
het te laat is.*
„Gij komt van de HerbachsF* vroeg de
bankier, plotseling levendig geïnteresseerd.
„Om u te dienen, ik heet Franeiska
Reinwald.*
„Ah, mijn geëerde juffrouw, ik ben wer-
kelijk oneindig verheugd, juist u zoo onver
wacht te ontmoeten Directeur Seberer
ik hoop, dat ge ia staat zult zgn, een
fatale gesohiedenia naar uw beste krachten in
orde te brengen; ik had werkelijk al myn
hoop op u gevestigd en was juist op u af
getrokken, als het toeval mg niet zoo be
hulpzaam was geweest. Wat ik u verzoe
ken mag, neem toch weder plaats. Niet
waar, gy sohenkt mij een kwartiertje F Ik
zou met u wel over Eva Herbach en myn jon
gen vriend willen spreken.*
„Op een kwartiertje komt hst by mij
niet bbd,* zeide Franeiska, en zette zich
weer neder, „ofschoon ik geen reden heb,
voor mijnheer von Eickhoff by ronder vriend-
scbappelyk gestemd te ayn, maar ik zie,
gy behoort na ook eenmaal tot de dommen.*
De bankier zag haar meer dan verwon
derd aan, maar Franeiska had daar niet in
't minst erg in.
„En derhalve zyn wij lotgenooten," ging
sy voort„of is er nog grooter dwaasheid,
dan zich wat aan te trekken van het leed
onzer medemenschen, die ons in den grond
van de zaak niets aangaan en waarvan
men niets anders kan verwachten dan on
dankbaarheid en onwil P Geloof me, heer di
recteur, de dommen sterven niet aoo spoe-
Holland werd mat 440 van de 476 stem
men gekozen de heer J. BreebaartKz.
te Winkel;
idem voor Zuid-Holland de heer C. S.
Korteweg te 's-Gravenkage met 354
stemmen
tot lid der financiëele commissie de heer
H. Ie C o u 11 r e, Bodegraven, met 280
stemmen
tot commissaris van de Ouderlinge Brand
verzekering voor leden der Maatschappij,
de heer A. J. C. D aam en, met 418
stemmen
tot secretaris-penningmeester werd met
algemeene stemmen benoemd de heer S. C.
Korteweg, 's-Gravenhage.
De verschillende hetren namen allen
hunne functie aan.
Onder zekere voorwaarden zal de alge
meens vergadering in 1899 op Orerflakkee
plaats hebben.
Op de Tentoonstelling fe Opmeer wer
den onder meer bekroond
In de afdeeling Stieren
Voor den besteD rijstier, geb. in 1895
of vroeger, (inlandsch ras). Ie. prijs, G.
Claij, Haringhuizen.
Voor den besten rijstier, geboren in 1896,
(iDlandsch ras). Ie. prijs, Gebr. Peeck,
Schoor!.
Voor den besten rystier, geb. in 1897,
(inlandsch ras). Bestuursprijs, K. A,
Scheak, Wieringerwazrd,
In de afdeeling Koeien
Melkkoeien, afgewisseld. Ie. prijs, A.
v. d. Oord, Nieuwe Niedorp.
Melkkoeien, geb. in 1895. 8e. prijs,
A. Slikker, Scbagen.
Voor de beste Melkvaars. Se. prijs,
J. v. d. Horst, Barsingerhorn.
Drie beste Melkkoeien. Ie. prijs, G.
Claij, Haringhuizen.
De beste Kal/schot. Ie. prijs, Gebr.
Peeck. Schoorl. 2e. prijs, dezelfde.
De beste Kuischpiuk. Ie. prijs, G.
Claij, Haringhuizen. 3e. prijs, dezelfde.
In da afdeeling Pluimvee enz
Schoonste toom kippen (vreemd ras),
2e prys, Gebr. Groneman, Wieringerw.
Kleinste haan en hen. 2e prijs, G. Claij,
Haringhuizen.
Schoonste paar duiven. 1ste prijs, Jb.
8. Visser, N. Niedorp.
Grootste paar duiven, lste prijs, Jb.
S. Visser, N. Niedorp.
In de afdeeÜDg Wol vee:
Springrammen geb in 1896 (inl. ge
kruist ras). 2e prijs, P. Schenk, Wiarin-
gerwaard.
Springrammen, geb, in 1897 (inl. gekr.
rss). lste prijs, J. L. T. Groneman,
dig uit, ik bedoel natuurlijk diegenen, die juist
voor anderen willen zorgen, omdat ze voor
zichzelf dat niet te doen hebben ik wil
u tenminste volop bekenneD, ik behoor daar
reeds myn gansche leven toe.*
„Des te beter,* antwoordde de bankier
lachend en stak de hand uit, ,,sla toe, geëer
de vriendin, opdat ik op uw hulp zal mogen
rekenen. Vermoedelijk heeft de overste
zyn onrecht omtrent den wissel ingezien
en weneoht bij van von Eickhof vergiffenis
te ontvangen, daar het zoo slecht met
bem staat.* Franeiska zag hem verwon
derd aan. „Verraoedeiyk," stotterde zij.
„Nu, het zal den overste een ware vreug
de zyn, te booren, dat John Berger die
torn reeds lang geleden betaald heeft.*
„John Berger 1* riep tante Franeiska.
„Nietwaar, dat verrast u, maar het beBle
komt nogBerger heelt Eva zyn geheeie ver
mogen vermaakt, onder dat beding, dat zy
Eduard huwt. De zaak is eenvoudig ge
noeg, want ik geloofde, dat zy elkander
liefhadden en van zyn kant weet ik dat
sedert gisteren zeker, maar zy heeft hem
da bons gegeven
„Onmogelijk,* antwoordde tante Frans
heftig, „ik moest er dan toch iets van we
ten, en bovendien was bij met myn nicht
verloofd.*
„Ik weet dat, maar sta my toe u onder
het oog te brengen, dat de handelwyze
dier jonge dame zeker niet correot geweest
is en dat Eickhoff niet da minste schuld
aan de breuk heefthetgeen er eohter met
jcffrouw Eva is gebeurd, weet ik uit z'n
eigen mond: sy beeft hem afgewezen.*
Franeiska zat als door den donder getroffen
op haar stoeleen paar maal haalde zy
diep adem, daarna greep zy toornig naar den
arm van den bankier.
„Zeidet ge niet, dat Eickhoff haar vader
eens teo dienste is geweest met het betaian
van een wissel F"
Zeker, hy betaalde 5000 thaler voor
hem, de schuld kwelde het arme kind dag
en nacht."
„Ha," riep tante Frans opspringend, zoo
dat de direoteur onwillekeurig een sohrede
terugdeinsde, „ja, nu gaat my een lioht
Wieringerwaurd. Bestuursprijs. W. Ho-
üingb, Winkel.
Vier beste melkgevende ooien (Tess. ras)
lste prijs, A. de Graaf, Anna Paulowna.
2s prijs, J. de Veer, Schigen.
Niet gevraagd bij programma
lste eu 2s prijsBo:rderij „Voorwaarts,*
N. Niedorp, voor Zwitsersche melkgeit eu
dito apringbok.
De N. Niedorper Kaasfabriek verwierf
met een inzending Edammer kaas den Sen
prijs. De le en 2e prijs konden niet
worden toegekend.
BoterLeidsche, 2j prijs Mej. S. M.
Eriks, Zuiderlegmeerpolder.
Visser's Lsndbouwkantoor te Amsterdam
had op de Nationale Landbouwtentoon
stelling eeo inzending landbouw— en
znivelbrreidingswerktuigen, die der vermel
ding waardig is.
Die inzending werd n.1. bekroond met
niet minder dan 9 eerste prijzen, ala
volgt
1». Esn stoomdorschwerktuig (deeenige ver
krijgbare gouden medalje). 2e Een verza
meling werktuigen voor deD akkerbouw 3s
Weslfalia roomafscheiders voor handkracht
4e Verzameling werktuigen en gereedschap
pen voor roomwinning en boterbereiding;
5e. Verzameling werktuigen voor kaasbe
reiding; 6e. idem voor melkonderzoek 7e.
idem voor boteronderzoek8e. Verzame
ling verloskundige instrumenten voor vee,
en 9e. Nieuwe vindingen op het gebied der
zuivelbereiding.
Aan de geheeie inzending vielen ten
deel 1 gouden, 4 vergald zilveren, 7 zil
veren en 2 bronzen medaljes.
Een veteraan van Cuba.
Eenige dagen geleden zagen de wande
laars in de straten van Madrid een ond
heer loopen, die een bordje op de borst
droeg, waarop het volgende geschreven
stond „Commandant-Kapitein op non
activiteit, tien jaren in de Cubaansche
binnenlanden geweest. Men is mij tien
termijnen soldij schuldig, ik heb vier zie
ke kinderen, 6éo is ernstig ziek, en wij
bezitten geneesmiddelen noch voedsel."
Het bordje droeg het onderschrift„Kapi
tein Juan Yerdich Esoalora.' Menigeen
wierp een aalmoes in den hoed van den
veteraan, die het land tien moeitevolle
jaren diende en na door den staat verge
ten schijnt te worden.
Regen op verschillende
deelen der aarde.
Een regenachtige zomer leidt er toe,
meer over den regen te denken, dan an-
op. Het meisje kent haar hart niet, of zy
wil he! niet keaaea. Zsker, zy heeft Eduard
lief en daarom veriette zy zich zoo heftig te
gen een voreeniging met Gerhatd Ullrieh.
Zy hoeft hem bedanktnatuurlijk t Wat zei-
de sy ook toenmaals F Omdat hg ryk is en
ik een bedelares. Nu, direoieurtje, wat dankt
ge na wel van uw plan om mensahen ge
lukkig te maken P De hindernis valt dade-
lyk weg."
„WauDeer gij het klaar kondet spelen om
invloed op Eva uit le oefenen; Eduard is
buiten zichzelf."
,,Wy zullen aien; wat wy kunnen, zal
gebeuren, ofschoon ofschoon ik
daarmede in myn eigen vleeaoh kerf en
wat hebt gy voor uw zorgen F Dank F
Verwijten ten slotte, dat is de dank der
wereld. Tro's dat willen we doen, wat in
onze macht staat."
Franeiska bond de linten van haar hoed
weer vast, schadde den directeur de hand en
gaf de volgende instruotie:
„Wanneer Eickhoff bij ons komt, komt
gy onder elk beding mede, men kan niet
weten, waar het goed voor is."
„Een eenigszins zonderlinge dame", dacht
de directeur, nadat tante Frans vertrokken
was, „maar zy houdt van dat meisje en
meent het heel goed zulke menschen vindt
men maar te weinig in de wereld. Myn
hemel ,waar blijft die Eduard toch zoo lang I*
Maar do verwaohte kwam eerst na uren,
toen de zon reeds hoog aan den hemel stond
hy zag er bleek en teruggetrokken uithy
ontving brief en boodschap en ging oogen-
blikkelyk met den bankier in een rytaig, om
naar de Potsdammerstraat te rijden.
Overste Herbaeh bad zeer naar hem ver
langd Eva begroette hem schuw en verlegen,
de zieke stak hem beide handen toe en zeide
met zwakke stem
„Eiokhoff, vergeef me, ik heb onrecht aan
u misdreven, maar niet zonder vreeselyke uren
eu dagen vóór dien tyd door te brengen, ik
«tond aan den rand van don afgrond en
geen hand was er, geon enkele die my redde.
Dat oogenblik was zoo vreeselyk en het
overgaan tot slechte diDgen zoo moeilijk;
de sehuld is evenwel betaald doet gg met
ders wellicht het geval zou zijn. Mis
schien brengt het wel esnige troost, ts
vernemen, dat in ons land niet de meeste
regen valt. Te dezen opzichte staat Zuid-
Afrika verreweg bovenaan, irtt 1670
millimeter regen psr j#ar. Afrika volgt
hierop met 825, Noord-Amerika met 780,
Europa met 730, Azië met 553 on
Australië met 520 millimeter.
Wanneer men de Middellsndsche en
Oostzee erbij neemt, ontvangt de Atlan
tische Oceaan jiarlijks 57.000.000 kubieke
M. regenwater; de Groot» Oceaan
30.000.000 kubieke M.de Indische
Oceaan 18,000.000 en de IJszee 9.000.000
kubieke M.
Regen en sneeuw geven aan de geheeie
aardoppervlakte per jaar 122.000 millioen
kubieke meter water, 25.000 millioen Ms.
hiervan breDgen de rivieren naar zee. En
toch zonden er wel 45000 jaar noodig
zijn, om de oceanen door de rivieren te
vullen 1
Gek van blijdschap.
Een arme schoenmaker in Hamburg
kreeg eenige dagen geleden onverwachts
een erfenis van 26000 mark.
De waarde van het geld niet kennende,
dacht hij, dat deze som niet op te maken
wasMet een geheeie verzameling colle
ga's reed hij door de stad en onthaalde
hen rijkelijk in een restaurant. Daarna
liet hij een voordracht van hem aankon
digen, die in een groote zaal zou gehou
den worden over het onderwerp: „Hos
wordt men rijk en gelukkig F" Niemand
vericheen echter dan de 25 kellners, die
hij had aangenomen om de gasten te be
dienen. Dezen gaf hij ieder 3 mark voor
het aanhooren zijner rede.
Behalve dit, deed hij nog zooveel gek
ke streken, dat de overheid, aan 's mans
verstand twijfelende, het raadzaam vond,
hem in een krankzinnigengesticht te plaat
sen, waar de storing zijner geestvermo
gens door overgroote blijdschap ia geble
ken.
Pagwash, aen belangrijk
haveDstadje op Nieuw-Schotland, van 250
hnizen met 1200 inwoners, is byna geheel
in de asch gelegd. Ouder meer zijn twin
tig winkels, twee keiken en drie hotels af
gebrand. Bijna niets was verzekeid, daar
het stadje geen brandweer had.
Bij een best ij ging van den
Mont Blanc door een troep Ilalüansche
touristen is op den Dome-gletscher het lijk
van een jongen man gevonden. De onge
lukkige was doodgevroren. Hij had nit
Courmayeux alleen den berg willen beklim
men en zyn plan niet opgegeven, hoewel
de herinnering nu evenzoo."
„Dat is reeds gesohied, overste Herbach,"
zeide Eduard met diepen ernst. „Had ik
toenmaals den stand der dingen zoo nanw-
kenrig gekend, wellicht ware menige daad
ODgedaan gebleven. Waarom waart ge niet
openhartiger tegenover mg, Herbach F"
„Ik geloofde, dat ge Eva lief hadt," fluis
terde da stervende, „ik hoopte, dat ge mg
ter wille van Eva hei geld soudt geven. Doe
mijn doohter niat lijden om de sonde haars
vaders.*
Het meisje stond aan hot venster, den rug
naar de menschen in de kamer toegekeerd en
snikte saeht. Eduard wierp haar een amar-
telyken blik too.
„Gg hebt myn woord daarop.*
„Ik had gehoopt,n myn doohter aan het hart
to kunnen leggeD,* ging Herbach voort, blgk-
baar er niet aan denkende, dat Eva aanwesig
was, „rij is de beste dochter ter wereld,
gg zult er ook een goede vrouw aan heb
ben ik iaat haar soo ongaarne onverzorgd
in de wereld achterFraneiska is er wel,
maar Eva heeft iemand noodig, tot wien ze
opziet, aan wien zy zich geheel kan wy-
deneen echtgenoot, een thuis heeft ze
noodig.* Hy zsg Eduard zoo emeekend aaD.
„Gij zgt een man van eer, Eduard,*
Met vluchtigen blik zag de jonge man naar
het venster: waar Eva gestaan had was de
plaats leeg. Vervolgens boog hy zich tot
den stervende over en sprak lang fluisterend
met hem, totdat zo met een handdrnk van
elkander scheidden.
Eduard nam in de andere kamer met een
ernstige buiging van de dames afscheiden
steeg de trap; af de bankier zag naar de
weinige sohilderyen, die den wand versierden,
met zoogenaamde belangstelling, en Fran
eiska hield in de veneternis Eva, die hevig
in de war was, in haar armen.
„Gij verdient het niet, dat men sich om
u bekommertwist ik er een syllabe van,
van alles wat ar gebeurd is F Eva, ik zeg n,
gij kent ow eigen hart niet. Maar ween
nu tooh niet meer, maar ga heen en haal my
myn zakdoek uit de woonkamer, gg hebt
jongere bsenen dan ik en kunt my dien loop
wel besparen.*
hem van bevoegds zijde met nadruk wai
verzekerd, dat zijn onderneming gelijk
stond met zelfmoord. De uitkomst heelt
bewezen, drt de bezwaren waa* al te zeer
gegrond waren.
Een echtpaar te Kopen-
hagen zou zijn zilveren bruiloft vieren.
De man, die thans 60 jaar telt, is een
hakend musicus en zijn 45-jarige vrouw
moet vroeger een gevierde schoonheid
zijn geweest. Alle toebereidselen voor het
feest waren gemaaktde bloedverwanten
waren in grooten getale opgekomen. Da
gasten waren aanwezig, maar tot aller
verbazing schitterde de vrouw door af
wezigheid. De jubilaris was blijkbaar zeer
opgewonden en verklaarde eindelijk, dat
hij zoo pas vsn zijn vrouw bericht had
ontvangen, dat zij er met een 23-jsrigen
schilder, een vriend vsn zijn ondstan zoon,
van door was gegaan. Ter bevestiging van
zijn woorden liet hij het volgende schrij
ven rondgsan„Lieve man 1 Wees niet
boos op mij, als ik heden niet op het
feest verschijn. Ik kan de belofte, u trouw
te zullen zijn, niet hernieuwen want ik
wil en moet de rest van mijn leven toe-
behooren aan den jongeling, dien ik reeds
lang in het hart droeg. Als gij dezen
brief ontvangt, hebben wij reeds een ver
borgen plaatsje in het buitenland gevoD-
deD, waar wij van ons joug geluk kan
nen genieten. Groet de kinderen en doe
geen moeite tot het volgen van uw geluk
kige Clara."
De gasieo maakten zich gereed om heen
te gaan. De jubilaris echter sprak
„Mijne heeren I Blijft kalm hier; wegens
zulk een bagatel salleo wij ons het leest
toch niet laten bederven I"
To Bncharest werd in de
vorige week boven de stad een donkers
wolk gezien, welke bleek ts bestaan uit
een onnoemelijke hoeveelheid kevers, die,
aangetrokken door het licht der straten,
op de stad neerstreken. In een oog
wenk waren alle straten, parken on tuinen
met kevers bezaaid, zoodat in de tuinen
der vtrschillende koffiehuizen alle bezoe
kers de vlucht namen op sommige stra
ten lagen de onaangename gasten een
vinger dik.
In den zomer van 1870 is Bucharest
eveneens door znlk esn keverregen ge
plaagd.
Vader: Heb je wel eens
bedacht, Jansje, wst het voornaamste is
by het huwelijk F
DochterEen man.
VaderGekheid I de dubbeltjes. Als
die er zijn, komen de maDnen van zelf I
Eva riehtte zich op en verliet de kamer.
Franoiska kneep vergenoegd lachend de oogen
dicht en maakte met de hand eene beweging
als klapte er een val toe en snelde vervol
gens de trap af met snik eene behendigheid, als
men van hare beenen niet von verwacht hebben.
„Goede Godi waartoe men in bet leven al
niet komen kan; het is de eerste maal," daeht
zy en drukte haar klein oor mst zulk een
kracht tegen de draropeniog der woonkamar,
dat sfl later nog roode striemen daarTan
meedroeg.
Toen Eva in de woonkamer trad, had zjj
mat de grootste ontzetting plotseling Eduard
von Eickhoff voor zich gezien. Hg zat rustig
op den stoel aan het venster, waarop zy anders
altoos placht te zitten, wanneer zy zich bij
tante Frans bevond. Eerst zag hy op, toen
zij binnentrad, maar toen h§ hare aarzeling
zag, vloog er een bitter lachje over zyn
gelaat.
„Wees niet bezorgd, juffrouw Herbach,
ik zal o niet meer lastig vallen," zeide hy
bewogen. „Ik ken nu da ware roden van
uwe weigering op myn aanzoek en ik moet
toestemmen, dat die zeer grootmoedig is.
Maar ik wil die grootmoedigheid nwersyds
niet en tevens niet meer geld dan ik bezit,*
ging hg heftiger voort, „ik wil niets dan
mflu eer in nwe oogen hersteld tien, ik
beu onschuldig aan het testament van uw
grootvader."
„Ik weet niet, waarover ge spreekt," zeide
Eva bevend, toen zij zag, dat hy in dit oogen
blik leed en dat deed haar pijn.
„Natunrlyk hebt ge mij voor esn man
gehouden, die alleen op eigen voordeel be-
daoht was en ge waart sehynbaar in uw
reohtgy wildot geen eshtgenoot, dien men
n opdrong, gy wildet my niet van deie
erfenis berooven. Maar, Eva, ik bezweer u,
ik had gisteren, toen ik n tot myn vrouw
vroeg, gean denkbeeld van iets." Hij was
buiten zichzelf van opgewondenheid, zoodat
hg bijna geen woord zeggen kon. „Gy ge
looft my immers tooh wel F*
„Zeker, maar ik begryp eigenlyk nog niet
reoht, waarover ge het hebt-*
„Over het testament van Berger. Hg,
of öoherer, of iemand anders keelt
