gratis. om Aar en Halm. Donderdag 25 Augustus 1898. 42ste Jaargang No. 3339. Aan onze Lezers en Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst, INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Bureau: 8CMAGÏIAI, Laan, 1) 4. UitgeverP. TRAPMAN. MedewerkerJ. W1X li E L. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Wegens de KRONINGS- FEESTEN zal het nummer der Schager Courant van Donderdag I September verschijnen Woensdagmor gen 31 Augustus, te acht ure. Inzendingen van adver- tiën gelieve men dus tij dig te doen. Wil men het uiterst keurig be werkte der Schager Courant bezit ten, men abonneere zich dan nog spoedig en men ontvangt het, evenals andere abonné's, Bekendmakingen, GeraeenteSchagen. POLITIE. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. Heer Hugowaard. In den Alkmaar, 20 Augustus. AGER Alitieti Nioi COURANT. Alisitmtii- LulliivkliL KROilSCSNDMIER in inlichtingen te Ter Secretarie zijn inlichtingelf te be komen omtrent twee achtergebleven zak jes meel. Trots het norscho antwoordy dat Arno van den boer kreeg, bleef bjj toeh staan en vroeg verder: „Wilt go mij niet even laten drinken P* De man had juist zooeven een kop vol met brain vocht gegoten. Bereidwillig reikte hjj dien over en merkte daarin spottend op ,'t Zal n niet smaken. Gebrande gerst voor koffie ontbreekt oiks het geld.' „Nu, nu, zoo erg tal het tceh niet rijn,* gaf Arno lachend ten antwoord, terwijl hij den boer den leegen kop overhandigde en gijn sigarenkoker voor den dag haalde. „Niet soo erg F 4 Met een dan kend knikje nam de man de aangeboden sigaar aan en legde die onder de mats op bet hoofd, waar gij blijkbaar ook het best beschot was. Daarna hapte hij weer kraoh- tig in zjjn broed en herhaalde nog eens „Niet ioo erg 1 zooals men 't noemen wil I Vroeger hadden we een dnohtige snee spek op ons brood, nn zijn we big wanneer we nog wat kaas hebben. Geheel verhongeren behoeven we nog niet,dat is waar." „Ik meende, dat het n boeren in dezen omtrek juist nog heel goedOgingP* Voor de eerste maal zeg de boer hem vol in het gelaat. Zijn breed, grof gelaat met de bruine huid was voorzien van een paar bleekblauwe eogen, waitin scherpte en wantrouwen naast sluimerenden hartstocht te lezen waren. Het benedengedeelte van den door smalle lippen gesloten mond werd omgeven door een kortgeknipten, g rij i en baard. „Ik ben Hiibner, een boer nit Borna,4 «prak hg, ,en gij tijt zeker de nieuwe di recteur vzn Tannwald P* „Ja en ik heet Etdmann." „Ziet ge daar dat dunne rookwolkje? Dat ia mijnheer Hammer's stoomploeg, waar mede hij op één dag twintigmaal zooveel doet ali ik met een paar goede paarden. De vos daar verricht niet veel meer met z'n •ede botten en daarom moeten wjj zelf er •au. Goede paarden kosten veel geld. Van waar aou ik dat halen P „Stocm is gotdkooper dan paarden- en men- «chetkrao.fct, En mjnt.eer Hammer verkoopt •jjn granen en aardappelen tceh gaen cent goedkcoper dan ik. Duurder verkoopt hij, want hg kan den goeden tijd afwachtenik achter noet spcecig ter markt, omdat ik geld niodig heb- Gclcoft ge nn, dat hg namiddag van den 20 ontstond plotseling, vermoedelijk door hooibroeiïng, een hevige brand, tijdens het binnenrijden van koren, in de hofstede aan den Hoigendijk, be woond door m«j. de wed. L. van der Gracht en toebehoorende aan den heer Beckmann te Wies baden. In korten tijd ging de geheele boerderij met bijna al den inboadal in vlammen op. Alles was verzekerd. Onlangs word door den gemeenteraad voor eene stoomtramverbinding Egmond kan Zee-Alkmaar concessie verleend, zoo wel aan het consortium Schippers c. s., als het comité uit de vereeniging Alcmaria. Thans is tusschen de beide concessionaris sen een overeenkomst getroffen in dier voege, dat er samenwerking z»l plaats vin den, maar waarbij de geprojecteerde lijn van Alcmaria, die tevens eene verbinding met Bergen beoogt, zal worden gevolgd. Naar w ij vernemen wordt ook de Zijpe in den laatsten tijd herhaal delijk bezocht door brutale bedelaars, die heel wat last veroorzaken. De heer J. v. Koningsdaal t e 't Zand, leerling der R. H. B. school te Alkmaar, die kort geleden met goed ge volg hst eindexamen aflegde, ontving he den, den 22en, bericht dat bij bij 't in het begin dezvr maand gehouden vergelij kend examen geslaagd is als adspirant-sur- numerair bij de Belastingen enz. Naast de bestaande feest- commissie heeft zich te 't Zand em nieuwe commissie nit de jongelui gevormd, die daar op den 31en een optocht en een ringrijderij zal organiseeren. Voor beide hebben zich reeds velen aangegeven. Met het oog op de reeds gemelde vier wedstrij den, door de feestcommissie op touw ge zel, zal men zich dus dien dag te 't Zand wel vermaken. sohatten verdient en wij kleine boeren net genoeg, om alleen te kunnen blijven leven P" Eu toen Arno nadenkend zweeg, ging Hiibner voort „Er zijn nog enkele groota boerderijen, waar men nog niet merkt, dat men een strik om dan hals is geslagen. Daar hebben de voorouders geld bij geld vergaard en de erfgenamen zijn telkens en telkens minder in getal geworden.Bjj ons,kleine boeren,bleef ooh- ter het bare geid aiioos schraal en wat er was. kregen do meisjes ais haar erfdeel. Het land en de boerderij waren voor den erfge naam, den oudsten zoon. „Toen duama de tijden kwamen, waarin we meer en meer geld noodig hadden, moesten we hypotheken nemen, en nn vreten ons de renten en onkosten op. 't Gaat ten einde met de boeren!" .Nean, waaraobtig niet," antwoordddo Arno. „Wel zijn de tijden tegenwoordig ontzet tend zwaar ik weet dat evengoed als gjj maar zij zullen voorbijgaan, Er steukt een ie kraohtige stalen kern in het Duitsche landvolk, dan dat het soo snoode- Ijjk zou ten onder gaan." De boer sloeg met zijn ijzerharde vuist op den kruiwagen. „Aan God en de gerechtigheid zou men gaan (wgfelen, wanneer de grond onzer va deren ons niet meer voeden kan", stiet hij woest uit. „Zoo kan en mag het niet bljj- ven, 't moet anders worden!" „En dat zal bet ook en beier tevens, Bflbner, verlaat u daarop 1" „Maar wie zal bet neg zoolang uithou den P Wellicht niet eens onze heer op het domeingoed, onze heer msjoor. Het gaat hem ook al niet veel beter dan ons. Zij hebben daar zorg en moeten borgen als wij en wanneer alles goed gaat houdt men bet zoolang nit tot men dcod is. Maar wanneer er een ongelck komt, gaan zij, evenals wij, uit huis en hot en dan komt mijnheer Bam- mer en koopt riddergoed, het boerenbedrijf, hot tuinmansgedoe, alles zoo het reilt en zeilt. Hij daar op Tannwald zit als e«n spin in hot net en wie er invliegt is ver loren." Een gloeiende haat klonk er uit de woor den van den iuwtn man. Door deze wending onaangenaam getroffen, vroeg Atno ter loops .Maar ge hebt n over mijnheer Hzmmer toch niet te beklagen P Dat bij zjjne be zitting afroedt kan niemand hem kwalijk nemen.4 Trotich schudde Bübnor het hoofd. „Bij kcopt oi.s alles af; op bet geheele dorp heeft tij bet voorzien, van het ridder goed fot het minste huisje. En wij hebben de kracht niet, ons tegen zjjn geld te ver zetten, want mg elicos komt geen enkele Op Zondagen Maandag j.1., beide dagen des namiddags, werd in de kolfbaan van den kastelein Sletemaker te Barsingerhorn eene tentoonstelling ge- honden van de door D.O.G. uitgereikte planten en van plinten die ter opluistering waren ingezonden. De heer A. Jung, bloemist te Alkmaar, de leverancier van de planten, had wel veel werk gemaakt van het decoreeren der tentoonstellingszaal, zoodat al dat groen en al die bloemen werkelijk een schoon gezicht opleverden. Het mag niet ontkend worden, dat de heer Jok. de Grootdie van den beginne af zich zeer voor de zaak der bloemen cultuur, zij het dan ook op bescheiden, schaal, heeft geïnteressaerd, veel succes heeft op dit zijn streven en bij velen den lust heeft opgewekt om vtrmsak te zoe ken in het kweeken en veredelen vsn schooae bloemen en planten. Elke liefheb berij kan kostbaar gemaakt worden, zoo ook dezemaar het is daarom geen ver- eischte. Voor een cent of wat kan de min vermogende in het bezit komen van eens bloem of plant, waarmede bij of zij later wedijveren kan tegen wie ook. En dat kan toch niet van elke andere liefhebberij of tentoonstelling gezegd worden. Het aantal inzendingen voor den wed strijd bedroeg 87, terwijl 30 inzendingen ter opluistering aanwezig waren, allen van de burgerij van Barsingerhorn. Voor den wedstrijd (5 planten) zijn de volgende prijzen vastgesteld. Voor de inzending der chrysanthemum le prijs. Anna Kuiper, 2e pr. J. Vink, 3e pr. Cornelia Rampen. Eervolle vermel ding D. Spaans, Voor moutbretia le pr. Grietje Mars, 2e pr. Haartje Hoek stra, 3e pr. Jb. Kuiper. Eerv. mm. G. Wit. Voor heliotropium le pr. Dieuwertje Floor, 2e pr. Jannetje Klos, 3s. pr. Anna Kuiper. Eerv, verm. Haartje Hoekstra. Voor fuchsia procumbens ons te hulp. Ziet ge, de zaken staan zoo ik heb nog eeu kleine boerderij, die ik ba- bouw met vrouw eu zoon eu doohter. Wij leven en betalen onze rente en belasting, verder brengen we het niet, al werken we dat ons het bloed van onder de nagels komt. Spoedig is de tijd daar dat mijn zoon trouwt, eu dis neemt de boerderij over. Hij beeft h9t nog zwaarder dan ik, want hij moet ons oudjes zooveel geven, dat we eten kunnen en zijne zuster haar erfdeel afdragen, want ook zij gaat trouwen en moet den man wal van dat vervloekte geld in het huishonden meebrengen. Ook dat alLs zal en moet geschikt worden. Wij verhongsren liever, dan dat we ons vaderlijk erfgoed ia den steek latera hoe goed mijnheer Harnmer het ook betalen wil, vrijwillig het verkoopen, dat maar wanneer het ongeluk komt: slechte oogstan, overstrooming, ziekte, dan is het met het erediet dadelijk gedaan, wij hebben dan geen onderpand of zekerheid voor eenigo leening te geven. Dan gaat alles als van een leien dakje: waarschuwing, aanmaning, gerechtsdienaars, openbare ver- kooping en daarna mijnheer Harnmer, die soo mogelijk te voren reeds de hypotheken heeft opgekocht. Hij heeft een oogje op mij nog meer dan op elk ander, dat welen we wel en daarom verweren we ons ook met nagels en tanden. Hij zal heel wat met ons te doen hebben eer we ons hoi en huis verlaten. Tot op dood en leven gaat 't4 Een dof brommen voleindigde deze laatste woorden. „Laat ons hopen, dat 't zóó ver niet komt en gij schijnt mij de man wel toe, die er voor staat om 't niters'e zoo ver mogelijk van zich te houden,4 sprak Arno warm, terwijl bij Bübner de hand toestak. „Ik moet nn Verdertoch zal ik me verheugen, u eens spoedig weer te zien. Bezoek me eens in Tannwald I4 „In dat vervloekte huis, zet ik geen voel 14 riep de boer en drukte echter krach tig Arno's band. „En ook gij zult het daar niet leng uithouden gij hebt te eei- lijke, oprechte oogeo. Tot ons boeren moet ge komen, mijnheer Erdmantl4 „Dat zal ik ook in mijn tegenwoordige betrekking doenlot wederziensl4 In het heenrijden ving hij nog een blik van de doohter van Bübner op. Zjj had bet psatd uitgespannen en stapte laDgsaam op haar vader toe, met wien rij de krsoh- tigo gestalte, bet breeds,energiek gevormde, bij haar door een bloeiende frischbeid ver schoonde, gelaat gemeen had. Een vijandi ge blik vloog er tot den ruiter over nit de groofe, blauwo oogen daarna echter trok zij als outstold over bare vermetelheid een punt van den hoofddoek over haar met zweet bedekt gelaat. le pr. Jb. Kuiper, 2e pr. P. Keesman, 3e pr. K. Beek. Eetv. verm. J. Spaans Dz. Voor knol begonia 1». pr. Anna v. d. Woude, 2e pr. K. Vries, 3e pr. Jacoba Bol. Eerv. verm. M. Maar». Voor de inzendingen ter opluistering werden prijzen tosgekend aan Wed. Hs- gemann voor oleanderCornelia Rampea voor tunbergiawed. J. Kossea voor witte begouiaJb. Kuiper voor bladbegonia en pelargonium. Dinsdagmorgen omstreeks vier uur, tegelijk met het hevig oDweder, sloegen eensklaps de vlammen uit de boer derij van den heer C. van Iwuiver te Wieringerwaard. Ha gebouw leg spoedig iu de aeeh. De oorzaak is nog on bekend. Vergadering van den Raad der gemeente ZIJPE, gehouden op Dinsdag 23 Augustus 1898, des mor gens ten 11 nre. Aanwezig alle leden. Voorzitter da heer G. C. Hulst, burge meester. Na opening der vergadering, lezing door den heer Bossen, Secretaris, der notu len en vervolgens goedkeuring daarvan door den Raad. De voorzitter stelt aan de orde het in de vorige vergadering aangehouden punt, omtrent aankoop van een portret van H. M. Koningin Wilhelmina. Aanwezig waren een 4-tal bustes iu gips ter keuze aangenomen mat algemeene stemmen om een daarvan te kiezen en met 6 tegen 5 stemmen valt de keuze op een in wit uitgevoerd exemplaarde koeten van dit portret bedragen i 22.50. Daarna wordt gelezen het rapport der Commissie tot het nazien der Rek., waar voor de heer Nobel als rapporteur optreedt, en dat hieronder staat afgedrukt Mijne Heeren Uw Comm., in de vorige vergadering be noemd, vergaderde den 9 Aug. j.1. in het raadhuis. HOOFDSTUK VII. Met koortsachtig ongeduld wachtte Aruo heden op den maaltijd 1 Veel vroeger dan noodig was, was hg thuisgekomen en had zoo dadelijk van een bediende de boodschap gekregen, dat de nicht van mijnheer was aangekomen en ook vanmiddag reeds aan tafel zou verschijnen. Lucy moest van zijn aanwezigheid op Tannwald reeds mededee- ling hebben ontvangeatrots dat verwacht te hij van hunne ontmoeting een zeldzame uitwerking, van weiken aard wist bij zelf nog niet reoht duidelijk. Liefde en verlangen, toorn wraak zucht eu veraohting streden om den voor rang in zjjn nog immer door woelige gevoe lens bewogen bart. Eindelijk Hij haalde diep adem, toen hij nit den halfdonkeren corridor in de helder verlichte eetzaal kwam. En daar zeide hem de eer ste blik, dat alle berekening, hoop en vrees tevergeefs was geweestniet Lucy, maar Chariotte Harnmer stond voor hem. Hammer, die in de bes e luim van de wereld was, lachte luid over de zichtbare verlegenheid der beide jongelieden en vroeg met plompe plagerij, of een Berlijnseh meis je zoo bang voor een mooie snor was. De- te taktlooze aardigheid die het bloed naar Lotte's wangen dreef, gaf Arno dadelijk zijne kalmte weer. Met een stomme bui ging voor Lotte nam hij plaats en wenkte den bediende mei opdienen te beginnen. Een weinig verwonderd keek de huisheer op, maar hij nam niet gauw iets kwalijk, voornamelijk wanneer hij zich tegenover ie mandvan adel bevond, voor welken stand hij een zekere voorliefde had en mot de ge bruiken waarvan hij nu juist niet op zoo heel goeden voet stond. Om een neutraal onderwerp fe krijgen, vertelde Arno nu zijne ontmoeting met Hfibner. „Ah,4 riep Hammer belangstellend, „daar hebt ge bepaald niet veel goeds van mij ge boord. 't Is een boer van de onde, echte soori met een stijven niet te buigen kop.4 „Op mij maakte hij den indruk van op zijn manier een teer intelligent man te zijn.4 „Dat is bjj eigenljjk ook maar, zooals ge zegt, op zijn manier. Vóór vijftig jaar was hij een knap man geweest, nu is bjj eon dwaas, die 't liefst mij persoonlijk er voor aansprakelijk zou stellen, dat de tijden soo veranderd zijn. Nu heeft hg in het plaatselijk Dlad gedurende de verkiezingen een paar artikeltjes geschreven tegen het groot kapitaal. Heeit hg u nog niets ver teld van zjjn aanstaanden schoonzoon P" „Neen.4 „Dat is ook zulk een frotakop, die ook niet inzien vih waar voordeel voor hem is Zij behandelden het eerst de rekening van de Gemeente, aanwijzande een ontvangst van f 32499,35 uitgaaf 29814.14® sluitende meteen bat. saldo f 2685.20® De bescheiden, bij deze rekening behoo- rende, werden door de Comm. in orde be vonden, met uitzondering van volgn. 18 Hoofdst. 4, Art 18 der ontvangsten, dat wel geteekend was, doch niet ingevuld tot het bedrag aan de achterzijde vermeld. Bij volgn. 27 Hoofdst. 1 Art. 10 der uitgiven voor schrijf- en bureaubehoeften ter se cretaris merkt de Comm. op, dat nog al wat geleverd wordt door Boekbandelaren buiten de Gem. on is zij de meming toegedaan, dat, mochten sommige artike len niet of minder goed door dan boekhan del in onze Gem. kunnen worden geleverd, er dan toch zonder bezwaar van financiës- len aard voor de Gem. van zijn bemidde ling kan worden gebruik gemaakt. Bij den postuitgave voor den Burgerl. 8t. meent de Comm. zich t-e herinneren, dat het vorig jaar door de Comm. er opisgewezsn, dat een mandaat groot f 250, geteekend door de heeren Bossen en Bakker, niet aan wees bet bedrag, door elk ontvangen; nu ook ditmaal zich betzelfde voordoet, meent Uwe Comm. met aandrang te moeten vragen, wat den heeren belet, om elk voor bet hun toekomend deel te teekenen. De rekening van het Algemeen Armbe stuur, welke aanwijst een ontvangst van f 10411.51® uitgaaf 10077.20 een batig saldo van f 884.81® gaf tot weinig bespreking aanleidicgjde uitga ven waren door kwitanties behoorlijk gedekt. Op den staatbedeeling buiten hst ge sticht, dat een belangrijk cijfer aanwijst, kwamen een paar namen voor, die, d» personen in aanmerking genomen, naar bet oordeel der Comin. een weinig te hoog wa ren bedeeld, waaromtrent bij den betrok ken armvoogd inlichtingen zullen worden gevraagd. Hierna overgaande tot de reke- te behalen. Ge zult nog menigmaal iets van hen hooren' en ondervinden. Ia don grond van de zaak zijn die luidjss mij ei- gonljjk gladweg onverschillig, ze kunnen me geen nut doen, maar ook geen tehade be rokkenen 4 Hammer baalde luchtigjes de schouders op bjj deze laatste woorden, maar do kiauk vaa zjjn stem was toeh te zeer in tegen spraak met dit gebaar „Wanneer gij echter goed mei Hiibner ovtrweg kunt ee gaar ne goede vrienden met hem blijven wilt, xoouls ik uit uwe woorden opmaak, sal mij dat zelfs zeer aangenaam zjjn. Vrede en vriendschap met de buren is mij wirkeljjk een behoefte.4 „Ik zal bet als mijn eersfen plicht bi- schouwen, hierin uw wil te eerbiedigen en na te komen,* zeide Atno op een toon, die Hammer niet geheel naar genoegen was, want hg fronste de wenkbrauwen- „Nituuïljjk,* antwoordde hjj, „toover als dat aan weerskanten berust, mgn waarde mijnheer von Erdmann I Tot de lammetjas- ziclijes, waarmede men maar naar welge vallen kan rondsollen, beboer ik, om u de waarheid te zoggen, cu juist niei. Integen deel, wie mij beleedigt of sohade berokkent, die zal heel gemakkelijk ervaren, dat ik ook heel onaangenaam kan zijn Hij lachte zacbtkens en lisiig voer /.ich heen „Ge weet toeh zeker, wolken vriendeltjken en hulpvaatdigen buurman ik bedoel P „Ga maakt me bepaald bang!4 riep Char iotte nit, die tot dusverre met stomme op lettendheid slechts had toegehoord, daar zjj bemerkte, dat op Arno's gelaat een leven dige tegenspniak merkbaar was. Zooais zij gehoopt had, begreep hij haar. Mot de bemerking dat het sterk ridd rgoed Tannwald er heel goed voor geschikt was een bende vijandig gezinden fe trotieeren, brak Arno het debat ei en bracht het ge sprek op de gesohiedenis van het slo', zoo dat ook ChBrlotte daaraan kon deelt emen. Dadeljjk na het ronddienen van de koffie ging bij heen. Nauwelijks had Arr o de dour schier xieh toegehaald, of Hammer rekte sich eens rreht behaaglijk uit, schoof de voeien rco ver mogelijk van zich af en legde het breede bovenliobaam gemakkelijk in den stoei ach terover. Dit grooto-mjjnheer-speian, dat hij «ich in don laatsten tijd zoo had moeten aanwennen, was voor hem loch in den grond van de zaak een lastig, onaangenaam werk je. Maar 't hooide zoo bij de rest, dacht Hammer en hjj sloot do oogen ora cets »en recht genoeglijk slaapje te pakken. WORDT VERVOLGD,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 1