PLAATSELIJK NIEUWS.
De ondergeteekende, Bur
gemeester der gemeente Schagen,
noodigt bij deze de ingezetenen
uit, Dinsdag 6 September a. s.
zich te tooien met Oranjelint en
uit de huizen de vlag te ont
plooien, als bewijs van ingeno
menheid met de plechtige inhul
diging van H. M. Koningin "Wil
helmina.
Schagen, 3 September 1898.
De Burgemeester,
S. BERMAN.
Binnenlandsch Nieuws.
formatie-dienst is opgevolgd.
Dit beruchte stuk heette een schrijven
te zijn van den militairen attaché van
Duitschland te Parijs aan dien van Italië
en luidde aldus
„Ik heb gezien, dat een afgevaardigde
gaat interpelleeren over de zaak Drey-
fus. Als (volgt een gedoolto, dat niet
openbaar gemaakt kan worden)zal
ik zeggen, dat ik nooit betrekkingen heb
gehad met dien jood. Dat is overeenge
komen.
„Als men u vraagt, doe dan als ik,
want nooit mag iemand weten, wat met
hem gebeurd is."
Met dit wapen streed minister Cavaignac
in de Kamer en overtuigde daarmee
356 afgevaardigden van de onfeilbaar
heid van den Pranschen krijgsraad.
Dit valsche stuk werd voor het Hof
van Assises der Seine bij het proces
Zola door de getuigende generaals als
een mirakel in het debat geworpen.
Het komt ons voor, dat na deze be
langrijke ontdekking eene herziening van
het proces Dreyfus niet langer uit kan
blijven.
Door het ontslag van den chef van
den generalen staf, generaal De Boisdeffre,
heelt de regeering het Fransche volk
zeker op belangrijke besluiten willen
voorbereiden.
Zoo zal de waarheid zegevieren, al is
ze ook jaren, ja eeuwen in kluisters van
leugen en bedrog geklonken
Schagen, 3 Sept. 1898.
Na vele repetitiën en an
dere voorbereidende maatregelen was
het dan eindelijk 31 Augustus gewor
dende eerste dag, waarop Schagen feest zou
vieren ter eere van Koningin Wilhelmina.
Van alle zijden waren de beste krach
ten ingespannen, om het feest voor te
bereiden en wanneer we ons te binnen
brengen den opgewekten geest, die beiden
dezen feestdagen eigen scheen; wanneer
we nog eens voor oogen halen, wat er
zooal werd gegeven op allerlei gebied
om deze dagen volop genietbaar te ma
ken, ja, dan gelooven we gerustelijk
te mogen zeggenSchagen heeft in
den rechten zin van het woord feest
gevierd. De een meer, de ander min
der, een elk naar kracht en liefhebberij,
maar toch allen hebben het hunne er
toe bijgedragen, om alles zoo goed mo
gelijk te doen slagen.
't Was dan Woensdagmorgen. „Foei,
wat een wind" was 't eerste, dat ons uit
menigen mond werd toegevoegd en
„als het maar droog blijft" hoorden we
van menigen anderen kant. 't Was
dan ook door den forschen wind, dat,
toen we 's morgens daarnaar keken,
de vlag nog op den toren ontbrak.
Moedige harten bezit Schagen evenwel
nog en ondanks den storm, die woedde,
plaatste A. Plakman, geholpen door
een paar andere wakkere mannen,
de vlag op onzen toren.
Ook overal elders was vlag en wim
pel uitgestoken, om luister aan 't alge
meen aanzien bij te zetten, verscheidene
neringdoenden hadden hunne etalage
kasten versierd en de gevels hunner
woningen met groen behangen. Op
verschillende punten in onze gemeente
prijkten groote en kleine eerepoorten, en
zelfs de versiering op de markt ver
zoende ons door haar belofte
voor Donderdagavond met haar pover
feestkleed. De bewoners van de ver
schillende straten hadden onderling voor
versiering en verlichting gezorgd en
zelfs de Nieuwstraat was in een waardig
uitgangspunt van de markt herschapen
en was flink versierdhier was
wel van toepassing te brengen het
spreekwoordvele handen maken licht
werk,en hier was het goed werk bovendien.
Al heel spoedig waren we verplicht,
onze aandacht aan iets anders te wijden,
want weldra klonken de tonen van een
plechtig koraal over onze marktplaats
en verdere omgeving. De Harmonie-
kapel voerde, onder leiding van den
heor Ier Lindeneenige zangen op
den torentrans uit.
Ondanks den Bterken wind slaagde dit
nummer goed en we kunnen ons voor
stellen, dat dergelijke muziek bij stil
weer een eigenaardigen indruk zal ma
ken.
Nadat de Harmoniekapel haar hooge
plaats had verlaten, liet onze burge
meester het klokje van het raadhuis
luiden en las vanaf de pui van het
raadhuis de proclamatie van Hare Ma
jesteit Koningin "Wilhelmina.
Te 9 uur ongeveer begon de gods
dienstige wijding van het inhuldigings-
feest in onze gemeente, door het luiden
der verschillende torenklokken, en daar
na een godsdienstoefening in de beide
kerken.
Na afloop der godsdienstoefening in
de hervormde kerk werd onder leiding
van den heer Ier Linden door de kinde
ren zijner zangklassen deOranje-Nassau-
cantate van Catharina van Rennes uit
gevoerd. De aanwezigen zullen onge
twijfeld genoten hebben van de mooie
cantate, die zoo'n eigenaardige uiting
geelt van het feestelijke gevoel der
kleinen en ondanks de bezwaren, aan een
dergelijke uitvoering in ons kerkgebouw
verbonden, werd de cantate uitstekend
gezongen en komt èn kinderen èn
hun directeur met reeht de erkenning,
„dat 't mooi was geweest" toe, welke
erkenning hun uit menigen mond gul
hartig werd gebracht.
Te half één werden de straten in onze
gemeente opgevrooljjkt door netjos uit
gedoste jongens eu meisjes, volop met
orange versierd, en zeer velen met
een vlag in de hand, die zich allen met
opgewekte gezichtjes en vlugge bewe
gingen naar de beide schoolpleinen
spoedden, want immers, nu begon
hun feest, het feest der jeugd.
Daar kwam de zich iu deze dagen
zoo bepaald onmisbaar getoonde Ilarmo-
niekapel op straat en begaf zich naar
de R. C. School, om weldra met de
kinderen achter zich naar het markt
plein te marcheeren. Vandaar naar het
schoolplein der gemeente-scbool, waar
de kapel met luid gejubel werd ont
vangen en toen eveneens onder een
vroolijken marsch naar de markt. Daar
de stoet opgesUld en voorwaarts ging
het mot muziek, zang en hoera-geroep,
met wapperende vlaggetjes en banieren
door do gemeente.
Dat somwijlen een windvlaag in ge
zelschap van een regenbuitje mee feest
vierde, we gelooven niet, dat de kleinen
er zich veel aan hebben gestoord. Ten
minste hun gang bleef even huppelend,
hun gelaat even opgewekt, hun zang
even vroolijk. Nietwaar, een goed
Holland8ch hart laat zich zijn feest door
zoo iets niet bederven.
Wederom op de marktplaats gearri
veerd, werden daar de kroningsbekers
uitgereikt en hield onze burgemeester,
de heer S. Bemaneen toespraak. Gaar
ne voldoen wij aan het verzoek van
velen, die, alweer door den wind, niet
in staat geweest zijn, de toespraak te
volgen en drukken hieronder woordelijk
af, wat de eere-voorzitter der feestcom
missie den kinderen en ouderen toe
sprak
Ieestgenooten
Er is iets plechtigs, iets verheffends en
indrukwekkends in, als een gansche natie
in vereeniging met hare vorstin zich ver
blijdt als ouden van dagen, jongelieden en
kinderen, rijken en armengeleerden en
ongeletterden boeren en burgers en arbei
ders; soldaten en varensgezellen kortom,
als mer.schen van de meest uiteenloopende
rangen, standen en omstandigheden, in
dichte kringen zich scharen rondom den
troon hunner vorstin, het hoofd zich ont-
blooten met vreugde en geestdrift, en de
lucht doen galmen en trillen en den grond
doen dreunen en daveren van 't bflj geroep
„de Koninginne leve!"
Dit geschiedt heden en morgen en op de
eerstvolgende Septemberdagen in gansch ons
lieve Vaderland.
En dat dit plaats vindt, is voorzeker een
goede zaak. Want, lache er om wie wil,
voor den oprechten Nederlander is „Oranje"
nog iets meer dan een WOORD. Wie de
geschiedenis van ons land gelezen heeft en
daaruit als vanzelf tot de ontdekking kwam,
hoe de dynastie van Oranje als een ader
van leven, welvaart en bloei door die ge
schiedenis heenstroomt, zegenende waar zy
vloeit, dorheid nalatende als zy opdroogt of
afgeleid wordt, en wederom ZEGEN met
zich voerende, als zy terugkeert; die vraagt
niet aan een ander, of het wel verstandig,
of het wel constitutioneel, of het wel ne-
gentiende-eeuwsch is, nog een Oranje te
gen te juichen. Het is, gelflk een onzer
dichters het treffend heeft uitgedrukthet
is de stem van het bloed in 's lands kinde
ren, dat 's lands Vorstinne tegenroept.
Bovendien zonder het Oranjehuis, wat
zou ons volksbestaan niet al gevaar hebben
geloopen van door allerlei partijschappen
te worden ontwricht en verscheurd! Ver
schillende personen en geslachten zouden
allicht naar de hoogste macht en de eerste
plaats in den lande gaan dingen, die daaraan
nu zelfs van verre niet denken. Wel is het
dus bij ons „Oranje-BOVEN" en „Oranje
hoven" moet het blijven.
Waar ik dit in herinnering breng, denk
ik er als van zelf aan, hoe weinig het had
gescheeld, of we hadden het vader Vondel
nimmermeer kunnen nazeggen;
„O, hoe saligh is 't te dufleken
„Onder den Oranjeboom,
„Bii een kristaelijnen stroom
„Gouden appelen te pluijeken
„En te ruijeken geur en lucht
„Van die schoone Oranjevrucht 1
Nauw toch was het huwelijk van onzen
laatsten Koning met H. K. H- Prinses Em
ma van Waldeck Pyrmont voltrokken, of
reeds werd de doodsklok geluid voor den
eenigen broeder des vorsten, Prins Hendrik
der Nederlanden, die op 13 Januari 1879
overleed.
En nauw hadden Koning en Koningin in
de daaropvolgende Aprildagen hun plechti-
gen intocht binnen Amsterdam gehouden, of
een nieuwe treurmare kwam uit Parijs
het plotseling verscheiden van den Prins van
Oranje. Gelukkig voor onzen Vorst, hoogst
gelukkig inderdaad, dat sombere dagen van
smart, by het klimmen der jaren zoo velen
beschoren, voor Hem verhelderd werden door
de zorgen en de liefde eener beminnelijke
Gade.
Nog éénmaal klom Zjjn g6luk in topl Het
was, toen op den 31 sten Augustus 1880 de
Koninklijke Echt gekroond werd door de
geboorte eener Dochter, nu al de hoop, al de
rijkdom, al de glorie van het Nederlandsche
Volk; vooral, toen kort daarop, in 1884, de
tweede Prins van Oranje, Prins Alexar.der
der Nederlanden, na een langdurig lijden
bezweek.
Tien jaren lang heeft het Vorstelijk Echt
paar zich in het geluk van zijn Dochtertje
mogen verheugen.
Toen was ook voor den Koning de tijd
gekomen om heen te gaan.
En toen hij stierf, de grijze Koning,
't Was bij zyn open graf
Dat met een kus de Vorstenvrouw
Den schepter van goud, omfloerst van rouw,
A an het blozende dochterkyn gaf.
Doch het dochtorken gaf den gouden,
Den zwaren schepter haar weör.
„Ach Moeder," zei ze, „dat Gij hem bewaar!
„Voor ik groot zal zijn,komt nog zoo menigjaar,
„Ik ben nog zoo jong en zoo teêr."
Zóóveel zwaks, bfl zóóveel hoogheid, wie
zou daar ongevoelig voor blijven I
Zeker wel allerminst de Koninklijke Moeder.
Indien één, dan was Zy er zich van bewust,
dat Haar tienjarige oogappel een rozeknop
was, die nog ontloken moest worden en dat
Zjj, de Majesteit in het kinderkleed, nog veel
nog heel veel zou moeten leeren, voor Zij
zich ir. staat kon aehten, de groote taak te
aanvaarden, die voor Haar was weggelegd.
En daarom Dam Koningin Emma dan ook
kroon en sehepter maar o\ er uit de handen
van haar kind.
En Zij heerschte als Koninginne
Toen over het land bij de zee,
En het zeevolk zongdat blonde kind,
Het wordt zoo vurig door ons bemind,
Maar wij minnen de Koningsvrouw meê.
Wij zweren dat blonde Koningskind
De trouwe in vreugde en in smart
Maar de bruid uit het land, waar de bergen zijn,
Die Koningsvrouwe. zoo fier en zoo rein,
Zjj heeft er gestolen ons hart.
En niet alloen van Janmaat, maar van al
wat Nederlander is, heeft Koningin Emma
gestolen het hart.
Acht jaren lang heeft Zjj ons land en zijne
uitgebreide overzeesche gewesten met wijs
heid en liefde bestuurd.
En mot zeldzame toewijding en zorgen
voedde Zij haar kind op tot eene beminnelijke
Jonkvrouw, die, na Hare ernstige voorberei
ding stoffelijk en zedelijkzelfstandiggeworden,
thans in staat is, als draagster der schoone
tradities van het Oranjehuis den troon te
aanvaarden van Nederland en van dat schoone
rijk van Insulinde, waarvan iu hoog dichter
lijke woorden is gezegd, dat het zich slin
gert om den evenaar als een gordel van
smaragd.
Hulde aan de Koningin-Moeder, die haar
dubbele taak van Landsvorstin en opvoedster
van haar kind zoo wel volbracht en van
wie wy nooit hopon te vergeten, hoe
loffelijk zij zich van hare plichten gekweten
heeft.
Heil aan de Koningin, nu Zjj de teugels
van het bewind uit de handen Harer Ko
ninklijke Moeder overneemt I
Zette het inhuldigingsfeest Harer kroning
nieuwen luister by aan Haar huisl
Dat thans de vlaggen wapperen, en de
eerebogen groen staan als tolkon onzer
feestelijke stemming, en worde het luide
uitgeschald het schoone feestlied van heden .-
Wees begroet met jubeltonen,
Wees gezegend, groote dag!
Komt ons heerlijk feest nu kronen,
Geurend loover, zonnelach I
Grooten, kleinen, grijsheid, jeugd,
Allen gloeit do borst van vreugd.
Juichend strekken wij de handen.
Heil Uruischt door Hollands tuin
Heil U 1 jublen strand en duin,
Koningin der Nederlanden
't Vast verbond is thans gesloten,
Tusschen volk en koningin,
Laat ons stil het hoofd ontblooten,
Kindren van één huisgezin
Wilhelmina siert de kroon,
Gouden jonkheid stijgt ten troon.
Vastgeknoopt zyn de eèlste banden.
Heil U! wat bezwijken zal
Heil U l Onze trouw staat pal,
Koningin der Nederlanden 1
Voer uw schepter tal van jaren,
Tooverstaf die allen trekt.
Rust gebiedt in 't woên der baren,
Frisscher leven, vreugde wekt.
Groen de olijftak van den vreê,
Welvaart deel' haar schatten mêe.
Vryheid wone aan deez' stranden
Heil U! op der Nassau's troon/
Heil Ui zeegne God Uw kroon,
Koningin der Nederlanden!
De verschillende spelen voor de klei
nen namen nu een aanvang en het
marktplein kreeg natuurlijk daardoor een
nog levendiger en drukker aanzien! Men
zag ze hoogspringen, verspringen, turf
rapen, turfstapelen, prijsknippen, klosjes
dragen, ringgooien, knikkers dragen,
tonnetjes rollen, tonnetjes kruien, een
rozengalop voor meisjes enz., volop dus
voor de jongelui om op versohillende
manier hun krachten te meten en el
kaar voorbij te streven. Met ambitie
en lust werden de onderscheidene spelen
gehouden en hier en daar gaf menig
oogenblik aanleiding tot hilariteit.
In de pauzen werden de kinderen ge-
tracteerd op limonade, koek, krenten
brood en kregen bovendien ieder een
flink stuk chocolade.
Op handige en vlugge wijze werden
de kleinen van alles voorzien en ston
den onder uitstekend toezicht, zoodat dit
feest zonder een enkel ongelukje is af-
geloopen, wat zeer zeker is toe te schrij
ven èn aan het uitstekende toezicht èn
aan de goede keus der verschillende
spelen.
Dit echte schoolfeest zal in de harten
der kleinen een aangename herinnering
achterlaten, en zij, die zich moeite, noch
zorg hebben ontzien, om 't te doen sla
gen, vinden zeer zeker hun beste belooning
in de pret, die de kleinen hebben gehad.
Na 't appèl-blazen ging het in op
tocht door de Nieuwstraat en 't Noord
naar het schoolplein, waar na een harte
lijk woord van den heer Ds. Van Rluijve
elke kleine verlof kreeg, naar huis te gaan.
Gedurende het feest op de Markt en
de verschillende optochten werden liede
ren gezongen onder begeleiding van de
Harmoniekapel, die dien dag onder di
rectie van den heer Ier Linden stond,
en dat die medewerking gewaardeerd werd,
blijkt mede 't best uit een gezegde van één
uit het publiek "Wat heeft Schagen toch
een massa voor bij andere plaatsen, dat
't een Harmoniekapel heeft.
Een paar uur later kwam de in een
onzer vorige nummers aangekondigde
verrassing derNieuwstraat-bewoners. Te
paard en te voet in verschillenden tooi
werd in optocht een ommegang door on
ze gemeente gemaakt. Yoor het koffie
huis van den heer WRoggeveen Cs.
sprak onze burgemeester den feestelingen
op hartelijke wijze toe en werd door de
Harmoniekapel muziek ter opvroolijking
gegeven.Velen volgden en wachtten dezen
stoet op, die bepaald een paar uur
onze gemeente zeer heeft opgevroolijkt
In de verschillende localiteiten werd
volop gedanst en pleizier gemaakt en
zoo kwamen we langzamerhand, de één
slapende, de ander feestvierende, aan den
tweeden feestdag, den Donderdag.
Was 't Woensdag feest geweest voor
de kinders der zoogenaamde „groote scho
len®, Donderdagmorgen was 't dat voor
de kleintjes der Bewaarschool en Zuster
school.
Het eerst begaf zich de feestcommissie
naar de school der Zusters.
Het vriendelijke lokaal was voor deze
gelegenheid heel lief met bloemen en
planten versierd. De kleuters, ten getale
van vijftig, maakten in hunne varicerendo
feestkleeding de stoflage van do school
compleet.
Een korte toespraak van den pastoor-
deken, den WelEerw. heer Fan Voorden
waarin hij de kleinen op eenvoudige
wijze de bcteekenis van hot schoolfeest
trachtte te verklaren, opende het feest.
Ook de eere-voorzitter der feestcom
missie, de heer S. Bermanrichtte eenige
bevattelijke woorden tot het jonge volkje.
Wie zich verder een schilderijtje van
koek, chocolade en andere versnaperin
gen, omlijst met blijde gezichten, voor
kan stellen, heeft zich vrijwil een beeld
van dit pretje gevormd. Van hier ging
het naar de Bewaarschool van het De
partement Schagen van de Maatschappij
tot Nut van het Algemeen. Daar werden
de heeren ontvangen door do dames
Verneij,onderwijzeressen aan de inrichting
Ook hier was het jonge volkje op een
wijze uitgedost, die den smaak der
moeders alle eer aandeed.
En do versjes, dio ze konden opzeggen
en zingen, waarlijk, ze getuigden, dat het
onderwijs aan de school aan de beste
handen is toevertrouwd.
De aardige wijze, waarop de dames
Verneij met de aan hunne zorg toever
trouwde kinderen wisten om te springen,
overtuigde ons mede, dat doelmatig on
derwijs hier door prettige spelen zeer
aangenaam wordt afgewisseld.
Het openingsnummer zouden we 't
wel willen noemen, was voor Donderdag
het feestcono9rt op de Marktplaats.
Vrijwel te 1 uur nam dat een aan
vang en een groote menigte woonde het
bij. In uitvoerige beschouwing te treden
zou te uitgebreid worden; we kunnen
volstaan met den algemeenen roep't
was mooi, heel mooiNatuurlijk vond
het eene lied meer bijval dan het
andere, maar over 't algemeen maakte J
dit concert eon grootschen indruk en
menig muziekliefhebber maakte de
opmerking, dat 8chag-n bij andere
gelegenheden weer zoo iets moest geven.
Nu, wellicht
Met krachtige hand werd de heele
bent, bestaande uit leden der Dames-
zangvereeniging „Euphonia", *St. Gre-
gorius-vereeniging", „Euterpe" en Har
moniekapel, gesteund door eenige ande
re Dames en Heeren, door den feestdi-
recteur, den heer L. A. Schoutengeleid,
't geen zeer zeker geen gemakkelijke
taak was te noemen.
Na afloop van 't concert werden de
dames en heeren en in 't bijzonder de
heeren Jb. Denij» Jt. en L. A. Schouten
in hun persoon van dichter en toonzet
ter van het zoo schoone openingsnum
mer van het programma „Aan Koningin
Wilhelmina", door den heer Ds. A. W. van
Kluijve dank gezegd.
Onder de laatste nummers van het
concert zagen we reeds een paar rijden
de bloemtuinen tusschen het publiek
doorgaan. Dat waren de eerste teeke
nen van het ringsteken met paard en
kar, dat voor vele Schagers nieuw was.
Of 't bevallen is Nu, uitstekend, hoor
Dat smaakt eveneens naar meer, wat
men zal kunnen opmaken uit het feit,
dat nu reeds pogingen worden aange
wend, om telken jare zoo iets te doen
plaats hebben. 15 Paren deden mede en
door allen was veel zorg aan eigen
uiterlijk en aan dat van paard en kar ge
geven. 't Was een hoogst gezellig en
opgewekt gezioht, die uitgedoste karre
tjes, die fiere paarden en op de kar die
net gekleede passagiers.
De uitslag van het ringrijden was
le. prijs, de heer P. Boehei en mej. A.
Boekei. 2e. prijs, de heer Oosterman
en Mej. C. Oosterman. Van het schoon
ste geheel was de uitslag 1
de hr. J. de Veer Jr. met Mej. M. de
Veer 2 de heer P. Boontjes met Mej. N.
Asjes 3 de heer P. Boehei met Mej. A.
Boekei4 de heer ARoggeveen met Mej.
C. Roggeveen. Gevraagd was nationale
kleeding, en in dien zin is dan ook de be
slissing der jury gevallen. De prijzen
bestonden in kunstvoorwerpen.
Gelijktijdig was het vaatjekruien. Ook
hier veel gelach en pleizier. De uitslag
was le pi. J. Pega.no2e pr. Aug. Raap,3e
pr. 1). v. Scheijen. Prijzen waren contanten.
Wielrennen was het volgende aan-
trekkingspunt en na» verschillende
spannende ritten was de uitslag 1 pr.,
Verguld zilv. med., de heer A. C.
Roggeveen2 pr., zilv. med de heer A.
PronkBeemster, 3 pr., br. med., de
heer Joh. Denijs, die eveneens de tijd-
medaille won.
De uitslag van zakloopen wasle.
prijs, D. Kuiper; 2e. prijs, F. Flumans.
De prijzen waren contanten.
De uitslag van den Langepijpenw. was
le prijs de heer Pronk te Beemster,
2e prijs de heer Van Schoonhovente Am
sterdam. 3e prijs de heer B. Schene.
De prijzen bestonden in kunstvoorwerpen.
Die van het ringsteken le prijs, gr.
verg. zilv. med. de heer A. C. Rogge
veen, 2e prijs, zilv. med., de heer
Mulder, Amsterdam, 3e prjjs, bronzen
med., de heer J. Baars.
Gedurende de wielerwedstrijden kon men
een met zeer veel smaak versierd rijwiel
van den heer C. Roggeveen Cz. bewonderen.
Te half acht eindelijk was het einde
van al dat moois er, wat wel wat te laat
was. In het koffiehuis van den heer W.
Roggeveen werden de verschillende prjj-
zen uitgereikt door den heer Ds. A. W.
r. Kluijve.
De lichtjes worden opgestoken, riepen
de jongens elkaar reeds onder het ring
steken voor wielrijders toe. Na verloop
van eenigen tijd was dan de veelkleurige
wiegeleude lampionsmassa in vlam ge
bracht en was onze geheele gemeente,
op een paar punten uitgezonderd, hier
wat rijker dan daar, verlicht. Een ge
zellige wandeling langs en door de ver
schillende straten word zeker wei door
een ieder gemaakt eu dat er menige ieder
was, behoeft zeker niet vermeld.
De aardigste punten, door particulieren
versierd, waren zeer zeker de Molen
straat en de Nieuwstraat.Het aanzien dezer
beide straten was heel mooi en zwierig.
De geheele lichtgaanderij op de markt
was mede een schitterend licht
effect, ofschoon naar onze moening
wat meer lampions over 't geheel noo-
dig waren geweest.
Hebben we in 't begin van ons o-
verzichtje over het weer geklaagd, btj
de verlichting enz. liet het niets te
wenschen over; ook de elementen sche
nen het Schager feest gunstig gezind.
Zooals aan alles kwam er ook aan
hot feest alhier een eindo, maar dat
geschiedde toch niet, of het ochtend
gloren van den Vrijdag was reeds door
gebroken.
In den beginne hebben we reeds
gezegd Schagen heeft in den rechten
zin van het woord feest gevierd. Aan
feestcommissie,sub-commissies, aan allen,
die hun beste krachten daarvoor hebben
ingespannen, zij dat opgewekt feestvie
ren de schoonste dank.
Tijdens en met ons Oranjefeest werd
nog een feestje gevierd en daarvoor was re
den, want de directeur van onze Harmo
niekapel had het eeremetaal der Oranje-
Nassau-orde ontvangen.
Te 7 uur werd den heer Schouten in het
hotel J. Vader door de Harmoniekapel
een serenade gebraoht en werd hij door
den heer fV. Vader, den voorzitter der
kapel, hartelijk en warm toegesproken.
Door de vele bewijzen van sympathie,
die de heer Schouten ontving, was hij
ten hoogste aangedaan en dankte daar
voor meerdere malen.
't Consigne was gegeven, dat de heer
Schoutenh^ zijn vertrek door de leden der ka
pel en meerderen naar het station zou wor
den gereden in een door hen getrokken
landauer. Maar te vroeg was de vogel
gevlogen. Daarna in dichten drom naar het
station en onder hoera-geroep en gejuich
werd het vertrek van den laatsten trein
begeleid, nadat men te voren in het wacht-
locaal ter eere van den heer Schouten
menigen dronk had gewijd, 't Deed goed
om aan te zien dat de leden der kapel
als 't ware opgingen in do waardoering,
dia hun directeur van hooger hand
mocht ontvaDgen
Woensdag is door den Burgemeester
alhier, mede uit naam van de ingezete
nen, een telegrafische huldebetuiging ge
bracht aan onze jonge Koningin.
In antwoord daarop werd Vrijdagmid
dag te één ure het volgende antwoord
ontvangen
Burgemeester Beiman, Schagen.
Hare Majesteit draagt mij op U en in
gezetenen uwer gemeente danken voor
aangeboden hulde.
Adjudant van Tuijll.
De Burgemeester onzer
gemeente stelde ons hedenmorgen in de
gelegenheid, den gedenkpenning te be
zichtigen, die ter herinnering aan de
plechtige inhuldiging van Hare Majes
teit geslagen is en waarvan tusschen 6
en 10 September eenige exemplaren
voor de scholen beschikbaar zullen wor
den gesteld.
Deze keurige, met zorg bewerkte
medaille, in licht-bronzen kleur, vertoont
aan de eene zijde het goed gelijkende
beeld (buste) der Koningin, omgeren
door het randschrift„Wilhelmina, K°'
ningin der Nederlanden", en aan den
anderen kant ter zijde van een lauwer*
tak de woorden„Te Amsterdam iuge'
huldigd 6 September 1898." _jl
en
Op verzoek van
Weleerw. heer Ds. M h r i n g 291
het zanggezelschap te St. Maar'
tensbrug, onder leiding van den be»
J. Akkermante Valkoog op Zondag
September een 10-tal zangnummers W
gehoore geven gedurende de godedien®
oefening. I
Zaterdag 27 Aug. ?eTL.
derden bij den heer J. Kor ff te LUfl
winkel voor de tweede maal de
sturen der afdeelingen Lutjewin
Weere en Moerbeek van de Vcre®
ging „Niedorper Kogge." ja
werd gedaan van het verhandel
de te Schagen gehouden yer^a.e^®
met heeren landeigenaren, die by
door velen zoo gewensehten weg
ken zijn, en besloten, het Hoofd 6
te verzoeken, eenigszins spoedig 0
gadoren, ten einde aan de 0
stuursleden, de heeren K. de JR
