INGEZONDEN.
Politiek overzicht der weet.
Buitenlandsch Nieuws.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Binnenlandse!) Nieuws.
sche Staat niet rijk genoeg zou zijn,
om de invaliden van het leger van
den arbeid te behoeden voor den hon
gerdood en den ouden van dagen, voort
strompelende op hun laatste levenspad,
het mogelijk te makeH, niet te bezwij
ken van gebrek.
Men zal zich herinneren, dat de
Troonrede van verleden jaar geen ge
wag hoeft gemaakt van het pensionnee
ren van werklieden. Later is erop ge
wezen, dat de regeering dat niet kon
vooruitloopen. Uit deze verklaring had
den wij opgemaakt, dat de regeering
omtrent het te verwachten rapport meer
wist en dat zij voornemens was, op een
door de commissie ingediend wetsvoor
stel voort te bouwen.
Het heeft niet aldus mogen zijn
drie jaren zijn verloren gegaan, drie jaren,
welke alweer getuigen van de waarheid der
woorden van den ouden heer Smitb, dat
men in Duitsohland alles, in Holland niets
jnet een commissie doet.
De fout lag hier natuurlijk in de sa
menstelling der commissiewaar men
mannen van zoo uiteenloopende gevoe
lens bijeenbracht om een grootsch
werk te verrichten, een arbeid, waarvoor
éón groote, heilige overtuiging noodig
was, daar kon men wel zeker zijn, dat
men niet zou slagen. Toch wilden bij
de laatste verkiezingen alle partijen
pensioen voor de oude werklieden.
Albert Naquet riep eenmaal hun,
die de sociale problemen op den voor
grond wilden schuiven, toe„vous faites
oeuvre de réligiositimaar het komt ons
zoo voor, dat bij de meerderheid der
commissie het waie religieuse begrip
van de roeping, die zij moest vervullen,
ontbrak.
In het program van de katholieke
staatsparty wordt het recht van den ar
beider op een pensioen van staatswege
als zoodanig beslist onthendmaar even
beslist erkend, dat de staat er toe behoort
mede te werken, dat het lot van den
invaliden en van den ouden werkman
niet aan de openbare weldadigheid zij
overgelaten. „Dit brengt" zegtpar, I,
handelende over sociale vragen „zijne
roeping mede" en daartoe haalt het de
volgende woorden uit de encycliek Re-
rum Novarumaan „Uit het samenstel
en uit het bestuur van den staat moet
de welvaart van de gemeenschap en van
de enkele personen opbloeien."
Wanneer wij ons voor een oogenblik
op dit standpunt stellen, dan had, naar
het ons voorkomt, zelfs waar het recht
niet in de geschreven wet staat, de com
missie zich niet moeten laten terughou
den door de financiëele quaestie om op
de door haar aangenomen grondslagen
een wetsvoorstel in te dienen. Zij heeft
dit niet gedaan, omdat „het groote ver
schil in meening, hetwelk in. haar mid
den zich had geopenbaard, haar dwong
zich te onthouden van het aanbieden van
een wetsontwerp."
En toch het katholieke progam
zegt het de staat behoort er toe me
de te werken, dat het lot van den inva
liden en van den ouden werkman niet
aan de openbare weldadigheid zij overge
laten.
Wanneer wij nagaan, wat oorspronke
lijk de commissie wilde: verplichte pensi-
onneering van den werkman, te betalen
door den werkman en den werkgever,
aanvankelijk met financiëele hulp, dus
met medewerking van den Staat, dan
komt het ons voor, dat noch de heer Pas-
stoors, voorzitter van den R. K. Volks
bond,noch dr. Schaepman, noch mr.
Harte, leden van de Tweede Kamer,
die met hun drieën zitting in de com
missie hadden, niet den moed zouden gehad
hebben, de financiëele gevolgen onder
de oogen te zien
Kuyper
op zijn
mannen
Toen dr. Kuyper in 1891
christelijk-sociaal congres, de
van Patrimoniummet „christenen uit
hooger stand" trachtte te doen saamver-
keeren, gaf hij ook in zijn openingsrede
een schets van de worsteling tusschen
arbeid en kapitaal.
„Geldzucht, jacht op geld", zeide hij,
„aldus had de heilige apostel ons geleerd,
is de wortel van alle kwaad en nauwelijks
was dan ook deze booze demon in den
aanvang dezer eeuw ontketend, of geen
overleg bleek fijn, geen list slim, geen
bedrog schandelijk genoeg om door o-
vermacht van kennis, van positie en
grondkapitaal geld en altoos meerder
geld op den sociaal-zwakkere te verove
ren. Dit zou reeds zoo geweest zjjn,
ook bijaldien in den aanvang van deze
worsteling de kansen voor beide partijen
gelijk hadden gestaanmaar werd het
in veel erger mate, nu de kansen zoo
in het oog loopend ongelijk waren. Ee-
nerzijds bij de bourgeoisie ervaring en
inzicht, talent en aaneensluiting, beschik
baar geld en beschikbare invloeden
daartegenover de boerenbevolking en
de arbeidersklasse, van kennis ont
bloot, van alle hulpmiddelen beroofd,
en door de eiken morgen weêrkeeren-
de behoefte om den mond open te hou
den genoodzaakt, zich naar elke, zelfs
naar de onbillijksto conditie, te voegen.
Ook zonder profetische gave viel de
uitkomst van deze worsteling dan ook
licht te voorzien. Hij kon niet anders
eindigen dan met een wegzinking van
alle verrekenbare waarde naar den kant
der grootere en kleinere kapitalisten, om
voor de breede onderlagen der maat
schappij slechts zóóveel over te laten,
als strikt noodig bleek, om deze in
strumenten der kapitaal voeding (want'
als zoodanig alleen golden in dit systeem
de arbeiders) in stand te houden. En
zoo is dan, wat tot dusver alleen onder
de Joden gezien werd „aan bet óóne
uiteinde der sociale linie bezitters van
milliarden tot aan het andere uiteinde
mier-arme tobbers", allengs de sociale
toestand van heel Europa geworden, en
dat nog wel zouder het palliatief, dat
huiselijko band en mededoogen met den
verarmden geloofsgenoot bij onze Jood-
sche medeburgers verzachtend werken
deed. En zoo heerscht dan thans in
heel Europa een welgedane bourgeoisie
over eoa verarmenden werkenden stand,
die gestadig haar kapitaal moet voeden
en gedoemd is, om hetgeen voor die
kapitaalvoeding geen dienst meer kan
doen, te laten verzinken in het mooras
van het proletariaat."
Aldus sprak de leider der christelijke de
mocraten en het komt ons zoo voor, dat
de eenige aanhanger van dezen profeet
der christelijke democratie, die in de
commissie zitting had, toch wel gestemd
geweest zal zijn om tegenever de totaal
versleten „instrumenten der kapitaalvoe
ding" oeuvre de réligiosilé te betrachten.
Of waren het de mannen onder de
twintig leden, die dagelijks gebruik ma
ken van de „instrumenten der kapitaal
voeding", die alleen het koele cijfer
plaatsten tegenover de eischen van het
hart en van het recht P Ja, van
het recht want indien de schets,
door dr. Kuyper gegeven, volkomen
juist is dan heeft de werkman op
den ouden dag zooal niet een geschre
ven, dan tooh zedelijk recht op de hulp
van den staat.
Onze geheele wetgeving paste zich
tot voor weinige jaren volkomen aan
den geschetsten toestand aan wat
geen wonder was, waar het kapitaal den
wetgever aanwees en nu er een
nieuwe aëra in het zicht is en het
„Ben ik mijns broeders hoeder?" ver
vangen wordt door de roepstem van den
barmhartigen Samaritaan, dienen nieuwe
wetten de treurige gevolgen weg te ne
men van het hatelijk individualisme,
dat tot nu toe den boventoon voerde.
De staat zou de financiëele gevolgen
niet kunnen dragen, welke veroorzaakt
zouden worden door het reed» dadelijk
aan de publieke weldadigheid onttrek
ken van de „instrumenten der kapitaal
voeding", die niet meer bruikbaar
zijn.
Ziet eens, hoe treurig wij eigenljjk
onze sociale hervormingen beginnen
Voor het zevende leerjaar geen geld,
voor het pensioen der werklieden geen
geld
Wij hebben, toen onze jonge Vorstin
haar proclamatie tot haar volk richtte,
met geestdrift gelezen, dat zij wilde re-
geeren, zooals van een vorstin uit het Huis
van Oranje wordt verwacht, dat zij naar
haar vermogen wilde bijdragen tot ver
hooging van het geestelijk en stoffelijk
welzijn der natie.
Dagbladen van allerlei kleur hebben
haar lof uitgesproken en tevens hoop
voor de toekomst.
„Als jonge handen 't oude devies om
hoog weer beuren.schreef de heer CH.
BoisSEVAiN in het Handelsblad een
frissche Koninklijke stem ons toeroept...
„Wie mij liefheeft, volge mij dan zal
hot krachtig werkzaam, zedelijk karakter
van ons volk door strenge plichts
betrachting in het klein plichtsbetrachting
van den staat in 'l groot doen volgen en
heerlijke ondernemingen mogelijk maken,
die de oogsten van de toekomst voorberei
den,"
De Nieuwe Rott. Couranter op wijzen
de, dat, toen Willem III den troon be
klom, de hemel niet onbewolkt was, ge
tuigt thans
„En Wilhelmina vindt een volk,
dat met zijne instellingen gelukkig is,
eene welvaart geniet als in geen twee
eeuwen zijn deel is geweest, in weten
schap en kunst zijn vollen roem herwint.
De schatkist geen zorg barende, orde
in de financiën, het vertrouwen onge
schokt."
En eenige dagen voordat deze beide
hoofdorganen hun lofliederen op den hui-
digen toestand deden weerklinken, nog
wel in een tijd, waarvan met de psal
mist getuigd wordt, dat de fundamenten
der aarde waggelen, komt een commis
sie, bestaande uit politieke, invloedrijke
en kundige mannen, slechts het koele
cijfer latende spreken, der natie verkon
digen, dat zij niet rijk genoeg is om de
versleten „instrumenten der kapitaalvoe
ding" te helpen tegen den volkomen
stoffelijken ondergang.
En toch, ofschoon dit troostelooze rap
port is verschenen, hopen wij, dat onze
jonge Koningin, wanneer zij den 20sten
September a. s. de zitting der Kamers
zal openen, met koninklijke woorden zal
verkondigen, dat haar regeering niet
deelt het gevoelen dezer commissie. Wij
hopen, dat zij een verklaring zal afleg
gen, meer bemoedigend dan het treurige
slot van bovengenoemd rapport, waaruit
zal blijken, dat de ministers, die met
haar haar proclamatie hebben ondertee
kend, niet moedeloos de handen in den
schoot leggen, maar de middelen zullen
weten te vinden, opdat de Staat kan
komen tot de „plichtsbetrachting", waar
van het Handelsblad sprak.
De Spaansch-Amerikaansohe aange
legenheden nemen haar verwacht ver
loop. Het vredesverdrag is door dun
Senaat van Spanje reeds aangenomen.
Onder de hooge hooren is daarbij me
nige harde noot gekraakt, zoodat er vrij
zeker muisjes met staartjes bij zijn
geweest. Vooral de generaals werden
door eenige senatoren heftig onder han
den genomen. Senator Almeuos spiak
van generaals, die een strop om den
hals moesten hebben en noemde daarbij
de namen van Weyler, Blanco, 1 rimo
Riveira en admiraal Cervera. Een
ander kon met zulke generaals de ramp
van Spanje best begrijpen. Een derde
weet de schuld alleen aan Canovas en
Sagasta.
De minister-president Sagasta ver
klaarde, dat het tegenwoordig geslacht
de ware oorzaak der rampen is. Spanje
is een uitgeteerd land.Verwonderlijk
is het zeker, dat een minister, die de
ware oorzaak van 's lands ellende zoo
goed kent, toch nog een wanhopigen
strijd tegen een overmachtigen vijand
durfde voeren. Men zou haast gaan
denken, dat deze kapitein zijn schip met
voorbedachten rade op het »trand liet
loopen.— Op Cuba keert langzamerhand
de rust terug. Het leger der opstande
lingen verloopt zoo snel, dat van enkele
afdeelingen nog slechts de aanvoerders
zijn overgebleven.
De opperbevelhebber der insurgenten,
Maiimo Gomez, heeft in een procla
matie van de nog overgebleven man
schappen afscheid genomen. Zoo kalm
als op Cuba, gaat het op lange na niet op
de Philippijnen. De Amerikanen wor
den daar door de opstandelingen ge
wantrouwd, zoodat die zich alsnog van
het bezit van Manilla trachten te verze
keren.
Ondanks het bevel, dat de opstande
lingen buiten de hoofdstad zouden blij
ven, zijn op den dag der overgave velen
hunner de stad binnengedrongen. Her
haaldelijk is onderhandeld, om tot heen
gaan te bewegen, maar vruchteloos. Agui-
naldo stak telkenmale een spaak in
het wiel. Hij heeft thans te kennen
gegeven, dat hij de stad mede bezetten
wil. Tal van gewelddadigheden en roove-
rijen, in de stad gepleegd, worden aan
de opstandelingen toegeschreven.
De Amerikanen hebben thans de in
boorlingen met geweld bedreigd, zoo
zij de stad niet binnen een bepaalden
tijd hebben verlaten. Ook al geeft Agui-
naldo aan den eisch van generaal
Mirlet toe, dan nog weegt de positie
der opstandelingen tegen die der Ame
rikanen op.
Zij hebben de waterwerken van de
stad in hun bezit, waardoor zij de stad
van water kunnen berooven, wanneer
zjj zulks verkiezen. Het hoofdkwartier
van Aguinaldo ligt ongeveer lö uren
ten noorden van Manilla, waar hij ge
makkelijk de eischen der Amerikanen
kan trotseeien, daar het geschut van
admiraal Dewey hem daar niet kan be
reiken.
Kans, dat de opstandelingen zich
zullen ontbinden, voor over het lot der
Philippijnen bij den vrede te Parijs is
beslist, bestaat er niet. "Wanneer de
eilanden grootendeels onder Spaansch
bestuur mochten blijven, of zoo een
toestand mocht worden geschapen, die
tegen de wensohen van Aguinaldo en de
zijnen ;indruist, dan zullen zij opnieuw
den strijd beginnen. Ook al zou men te
Parijs de Philippijnen als koopwaar
willen beschouwen, dan nog zal men
met de 200.000 gewapeide inboorlingen
rekenschap moeten houden. Dat weet
Aguinaldo zeer goed.
Het heeft algemeen een zeer gunsti
gen indruk gemaakt, dat Aguinaldo de
Spaansche gevangenen in vrjjheid heeft
gesteld. Ten getale van negenduizend
zijn zij te Manilla aangekomen.Een
eigenaardige manier om zich tot eigen
voordeel van de vele krijgsgevangenen
te ontslaan, heeft de Sirdar van het
Engelsch-Egyptisohe leger in Soedan in
toepassing gebracht.
In den slag bij Omdoerman en bij de
daaropgevolgde vervolging van den Mahdi
werden een daar duizend Derwischen
gevangen genomen. Generaal Kitschener
liet de gevangenen door de Engelsche
doctoren onderzoeken en zij, die gezond
en krachtig werden bevonden, werden
onmiddellijk bij het Engelsch-Egyptische
leger ingediend.
Yoor en na komen nog belangrijke
episoden uit den slag tot ons. Een
treffend oogenblik uit den strijd was het
einde van Emir Jakub, den zoon van den
Khalif. Jakub reed aan het hoofd van
een troep ruiters en beproefde telkens
met de Britsche troepen in aanraking te
komen. Altijd weer galoppeerde hij met
zijn manschappen op de vijandelijke
linie toe en telken male, als het stof
was opgetrokken, zag men meer dooden
en stervenden, die waren achtergebleven.
Een moorddadig geweervuur bestookte
ben in den rug en in de flank, maar
zij waren te trotsoh om uit de gevechts
linie te wijken en hielden stand, zich
scharend om den zwarten standaard van
Jakub en front makend naar het vuur.
Zoo sneuvelden zij allen als helden.
Een troep voetvolk in het wit rende
in groote haast over de vlakte, blijk
baar met het deel om met hun aan
voerder te sterven.Geweerkogels, Maxim-
bommen on granaten veegden de troep
weg zoodat nauwelijks een tiende den
standaard van Jakub bereikte.
Die er kwamen, sloten zich bij de
weinige ruiters aan en de kreet Al a
el Allah werd gehoord, totdat er nie
mand meer over was. Jakub stierf in
de armen van Slatin-paella, zijn ouden
vijand. Ten einde de bevolking zoo
spoedig mogelijk met het nieuwe bewind
te verzoenen,treedt de Sirdar zoo zacht
mogelijk tegen de veroverde stad op^
In het arsenaal van Khalif Abdullah
werd ceno rijke verzameling van wa
pens gevonden. Allo mogelijk geweren
waren er voorhanden. Van het vuur-
steens-geweer tot aan het nieuwste ma
gazijn-geweer gaf de rijko collectie te
aanschouwen. Het schijnt, dat het suc
ces van het Engelsch-Egyptische leger
in alle opzichten volkomen is. Bij do
vele tegenspoeden, die het Kabinet Sa
lisbury in zijn buitenlandsche politiek
heeft, is de overwinning van den Sirdar
een buitenkansje.
Het heeft er veel van, dat John Buil
don Khalif van Konstantinopel eenzelf
de operatie wil laten ondergaan als op
den Khalif van Khartoem is toegepast
Op Kreta slaan de Engelschen althans
een zeer dreigenden toon tegenover den
Sultan aan. Admiraal Noël, de Britsche
opperbevelhebber over de internationale
strijdmacht op Kreta, hoeft den gouver
neur van Kreta, Edhem-Pacha, bij zich
aan boord laten komen en hem daar
een ultimatum overhandigd, dat de vol
gende eischen bevatuitlevering van de
voornaamste belhamels; afdracht van de
belastingen, die kolonel Reid niet heeft
kunnen innen; overgave van de for
ten en versterkingen, die de stad Kandia
bestrijken. Aan Edhem-Pacha is 48
uur bedenktijd toegestaan en binnen
dien tijd moet ook de Turksche bevol
king ontwapend zijn. Voegt de gouver
neur zich niet naar den wil des admi
raals, dan zullen krachtige maatregelen
worden genomen. Naast Engeland is
ook Rusland tot krachtig handelen ge
zind.
Uit Livadia, (buitenverbl.) waar de Keizer
op het oogenblik toeft, wordt geseind, dat
Z. M. aan zijn minister van buitenl. za
ken, graaf Moerawjeff, bevel heeft gege
ven, om onverwijld in overleg met En
geland en Frankrijk, door dwangmaat
regelen de Kretenser quaestie definitief
op te lossen. De Fransche regeering
heeft reeds versterkingen aangewezen
voorde Fiansche strijdmacht in de Kre
tenser wateren. Het pantserschip Bou-
ret is met drie compagnieën infanterie
aan boord, van Toulon vertrokken. Ita-
li heeft met bekwamen spoed het voor
beeld van Frankrijk gevolgd. Te Na
pels zijn 622 man infanterie en een bat
terij artillerie scheep gegaan. Bovendien
hebben een bataljon infanterie en hon
derd Alpenjagers bevel gekregen, zich
gereed te houden. Oogenschijnlijk laat
de Turksche regeering zich door al dit
militair-vertoon geen schrik aanjagen.
Ouder gewoonte tracht zij door pra
ten en weer praten de quaestie op de
lange baan te schuiven. Aan den gou
verneur Edhem-Pacha heeft zij doen we
ten, dat zij aan de mogendheden heeft
voorgesteld, een internationale commissie
in te stellen om de schuldigsten aan het
jongste oproer te straffen en de ontwa
pening door te voeren, "Wij vreezen,
dat het weer bij uit- en inwisselen
van nota's zal blijven. De krachtige
hand, die den Turkschen Augius stal zal
opruimen, is nog niet gevonden.— Zoo'n
man diende ook eenigen tijd heer en mees
ter in Frankrijk te zijn, ware het alleen,
om den gevangene van het Duivelseiland
recht te laten wedervaren De militaire
partij vreest zeker van de herziening van
het proces het ergste, zoodat zij de re
visie met hand en tand tracht te voor
komen. Een staatsgreep, dat is het, wat
de organen van den generalen »taf thans
nog erlangen.
Een der militaire blaadjes, de Petit
Corporal, zegt ronduit tot den minister
van oorlog: „Gij hebt alles, wat er
noodig is. Volk en leger zijn evenzeer
bereid, u te volgen. Op een teeken van
u worden de ministersin hechtenis ge
nomen en alle intellectuele kunnen in
het tuchthuis het morgenrood van een
nieuwe eeuw van orde en militaire
waardigheid aanschouwen!" Andere bladen
spreken in gelijken geest. Aldus viert
men in Frankrijk het eeuwfeest van
vrijheid gelijkheid en broederschap!
-x»
Heden, Zaterdag, heeft het Fransche
ministerie in gunstigen zin besloten
over de revisie van het proces Dreyfus.
Men verwacht, dat generaal Zurlinden
zal aftreden. Brisson zal de portefeuille
onder zijn beheer nemen.
(Niet geplaatste ingezonden stukken
worden nimmer teruggegeven.)
H. F. van der Voorde is niet als Direc
teur gokozen, hij is President der ver
eer igiug en zal de repetities van het
Zangkoor leiden tot een geschikte Di
recteur is gevonden.
Dankend voor do plaatsing.
Uw dw.
P. K.
Heer Redacteur!
Gedachtig aan uw verzoek om feest
verslagen zoo beknopt mogelijk te maken
vrees ik, reeds te voel ruimte te hebben
gevraagd. Gedurig word ik echter nog
aangespoord om het een en ander „i(1
de krant te zetten", de toospraak van
onzen burgemeester tot de schoolkinderon
de unieke wijze, waarop de heer Bacil
de feesten heeft geleid, de kranige yer.
tolking dor Revue, de muziek, do op.
tocht, enz., enz. Maar heusch
het nummer van Zondag zou vol wor
den, vol als de zaal van den heor Boon
op beide avonden.
Daarom is een of ander van ons
onvergetelijk feest vorgeten, of verzwe
gen men wjjte het niet aan
Uw Correspondent
van Wieringerwaard.
Mijnheer de Redacteur
Naar aanleiding van het berichtje
over hot Roomsch-Katholieke Zangkoor
voorkomende in het no. 3345 uwer Cou
rant, verzoek ik U beleefd het volgen
de als verbetering op te nemen. De
heer F. H. van Bejnen was geen Direc
teur van genoemd koor, zelfs geen lid
bij gebrek aan een geschikt Directeur
nam hij gedurende eenigen tijd de lei
ding op ach. De Weleerw.ZeergeL heer
Behagen, 17 September 1898
De gymnastiek- én
schormvereeniging Lycurgus alhier
besloot, aan den wedstrijd in vrije oefe
ningen op 30 Oct. a. s. te 's-Graven-
hage deel te nemen.
Door den burgemeester
onzor gemeente werden aan het hoofd der
R. K. School een achttal medailles ver
strekt als een herinnering aan de inhul-
digiug van koningin Wilhelmina.
Verleden Vrijdagmorgen had de uitrei
king daarvan plaats.
Aan vijftien leerlingen
van de openbare lagere school alhier
werd Vrijdag j. 1. een penning uitge
reikt, ter herinnering aan de kroning
van H. M. Wilhelmina.
Genoemde leerlingen ontvingen daarbij
een diploma, onderteekend door het hoofd
der school ea den klasse-onderwijzer. Men
leest er op
1880 1898.
Aan (volgt naam) leerling der klas
se der O. L S. te Behagen, werd op
Yrijdag 16 Sept. 1898 wegens gedragen
vlijt, namens Koningin Wilhelmina, een
gedenkpenning uitgereikt, geslagen ter
herinnering aan Harer Majesteits ploch-
tige inhuldiging op Dinsdag 6 Sept. 1898
in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.
Woensdag heeft onze
plaatsgenoot, de heer <5. de Beer, met
gunstig gevolg examen afgelegd als
3de Stuurman.
Dat men altijd uiterst
voorzichtig moet zijn met vuurwapenen
is j.1. Donderdag wederom gebleken. Het
zoontje van den heer F. op de Nieuwe
Laagzijde speelde met een kamerbuks,
dat, meende men, niet geladen was
Plotseling ging echter het schot af en
het ventje werd gewond aan de kin,
terwijl de hagel in den muur terecht
kwam.
Als 'tgetij verloopt, ver
zet men de bakens. Dit hebben vele
bouwboeren ook begrepen, toen de gra
nen sterk in prijs verminderden. Velen
hebben zioh met succes op den verbouw
van fabriekspenen toegelegd, anderen
hebben met goed gevolg paardenfokkerije»
aan bun bedrijf verbonden. De dalende
pryzen der zuivelproducten zullen ook de
koeboeren noodzaken, zich meer in 't
bijzonder op het fokken van rasvee toe
te leggen. Reeds nu worden op velerlei
manieren krachtige pogingen aangewend,
om onzen veestapel te verbeteren en zij)
die in deze richting werkzaam zijn, be
ginnen al de vruchten van hun werk te
plukken.
Dat bleek nog Zaterdag j. 1. op de
wolveekeuring alhier. Door den heer H.
werd voor 5 halfjarige rammen 148 gld.
ontvangen, met do bekroning vanflöi
dus het belangrijk bedrag van f 158,
wat ruim 31 jj gld. per stuk uitmaakt.
Zeker wel een voorbeeld, dat tot navol
ging uitlokt.
De markt van Donderdag
jl. was in alle opzichten beter, dan die
van de vorige week. De vette schapen
kwamen weer tot 23 gld., vleezigolam"
moren werden voor Londen zelfs voor
17 gld. gekocht. De oorzaak moet vooral
in den minderen aanvoer in de laatste
dagen in Londen gezocht worden.
Een grage markt daar doet terstond
haar terugslag bij ons gevoelen. Oo»
vette koeien gingen beter van de band-
Sedert er speciale retourkaarten voor de
marktbezoekers van de Hollandsche ste
den worden uitgegeven, komen de k°°'
pers er eerder toe, het verre Boorden
in te trekken. Reeds nu doet zich da
op onze markt gevoelen. Veel vraa?
komt altijd ton goede van de Pröze?'
In geldekoeien en kalfkoeien was me
heel wat handel. Ook hier waren
prijzen vast.
Onze vroegere p 1a a 8.?0.
noot, de heer F. IW. Krüss, onderwip
Se klas in Ned. O. Indië, beeft om i
zondbeidsredenen een tweejarig vfl'
naar Europa gekregen,
De kermis te Kolhorö-
Na de rol geestdrift en in de f*
