X
X
X
X
X
X
Men «egt, dat keiter Nico-
1 aas in de toestanden in zijn eigen rijk
aanleiding heeft gevonden, o.n zijn veelbe-
apioken ontwapeningsvoorstel te doen. Vol
gens de Nette Freie Pretie heeft een werk
van den Rnssischen geheimraad Dedjulin
over de ontaarding van het Russische volk
daartoe aanleiding gegeven. Dit werk is
gebouwd op cijfers uit de millitaire statistiek.
De heer Dedjulin geeft op, dat van 1890 tot
1896 in Rnsland 1.858.636 jonge man
nen in de loting vitlen, waarvan 524.330
als totaal ongeschikt en 761.762 als tij
delijk ongeschikt werden afgekeurd. In het
geheel waren dus 1.286.092 jonge lieden
op 21-jarigen leeftijd niet in staat om
hun dienstplicht te vervollen, d. i. 69
pereent van de dienstplichtigen. En het
percentage der ongeschikten is steeds stij
gende, waarait ds heer Dedjulin besluit,
dut het Russische volk ontaardt. Hij wijt
dit aan de steeds toenemende verarming
der landbouwende bevolking en aan het
gebrek aan flinke veldarbeiders, beide ge
volgen van de uitbreiding van het leger
•n de daarmede gepaard gaande zware lasten.
Dit werk, welks schrijver een streng
conservatief man is, werd den Cza&r voor-
gelegd, op wien het een diepen indruk
maakte. Een onderzoek naar de bewerin
gen, van den heer Dedjulin, waartegen
niet veel aangevoerd kon worden, deed
den Keizer het plan opvatten, een poging te
doen om aan het hand over hand toenemen
de militairisme paal en perk te stellen,
Vorst.
In Ooat-Enropa is de vorst dit jaar
zeer vroeg begonnen. De thermometer
daalde in de oostelijke provinciën van
Pruisen voor eenige dagen zelfs tot 7
graden (Celsius) onder nnl, zoodat op me-
nigen waterpaB al een vingerdikke ijslaag
lag. Daarbij kwam veel sneeuw, alles
tot groot nadeel voor de veldvruchten en
ook Toor de vele appelen, die nog aan de
boomen hangen. Op vele plaatsen moest
het vee in de stallen worden gehouden,
wat in het vorig jaar eerst in November
noodig was. Ook op den Broeken heeft
het van Donderdag tot Zondag eenige graden
gevroren bij nevelig weder, zoodat alles
met een dikke ijskorst bedekt was. Even
als op 24 September viel er Zaterdag
nacht ook sneeuw, maar toen was het
spoedig nit. Sedert Zondagochtend dooit
het. Uit Beieren wordt gemeld, dat daar
in de hooge bergstreken veel sneeuw is
gevallen, wat in jaren zoo vroeg niet is
voorgekomen,
Een parad ij s in den Oce
aan, In den Atlantischen Oceaan niet, ver
een eilandje, dat des
van „Jekyl-
van Amerika, ligt
weinig poëiischen naam
Itlacd' diaagt, doch niettemin een waar
paradijs genoemd kan worden. Het be
hoort in eigendom aan ongeveer honderd
Amerikaansche millionnairs, die het eenige
jaren geleden voor 300.000 gulden heb
ben gekocht en sinds ditn tijd duizenden
aan de verfrAaiïng van het lapje grond
van 14.000 morgen ten koste hebben ge
legd. De bezitters zijn allen leden van
de Auairikawsche millionuairclub, en daar
om hebben zij in de eerste plaats voor
een sociëteitsgebouw gezorgd, dat aan alle
eischen van gemak en elegance beant
woordt. De slaapkamers, welke er in zijn,
bezitten dubbele wanden tusschen welke
een laag houtwol of paardenhaar is aan
gebracht, opdat niets van het leven bui
ten, den slapende zon storen. In den
zoaier, wanneer de millionnairs op het
eiland verblijf honden, dooden zij
hun tijd met jagen en visschen.
Onder hen bevinden zich de bekendste
Amerikaansehe geldkoningeo als de Rock-
fellers, Vanderbilt, Goelets, Astors, Goulds,
Cushings enz. De andere leden der clubs
kannen naar welgevallen op het eiland
komen, want de bezitters achten het niet
beneden zich, hun villa voor eenige weken
tegen 30 h 50 dollars per dag aan ande
ren te verhuren. Vreemden worden niet
op het eiland toegelaten, en daartoe worden
de ko&ten streng bewaakt. Van inbrekers
znllen ze daar das niet spoedig last heb
ben 1
Afkoeling bij verhitting
Een afdoend en onschadelijk middel om
zich bij overmatige verhitting af te koe
len is, de polsen eeaigen tijd in een scho
tel met frisch water te honden. Ds
aangename koelte deelt zich in korten
tijd aan het gansche lichaam mede en
er volgt eei.e verfriesching zonder schade
lijke nawerking, zooals door geen ander
middel verkregen wordt. Is meD op een
wandeling, dan kan deze eenvoudige me
thode, de natmaking der polsslagaderen,
goede diensten bewijzen.
Op den Great-Centralspoor-
weg is in Engel, een ernstig ongeluk gebeurd.
De trein van Cleethorpes naar Manchester
ontmoette bij het omrijden van een boebt
een itapel boomstammen, die over den
weg waren verspreid. Bij onderzoek
bleek, dat van een trein, die de stammen
vervoerde, op een zijlijn juist een waggon
was omgevallen iz de bocht, waarbij de
laat op de hoofdlijn stortte. Voordat nog
het personeel van den lasttrein wist, wat
er gebeurd was, kwam in volle vaart de
sneltrein aanrijden. De machinist liet de
Westinghonse-rem werken, maar voorkwam
daardoor alleen, dat de geheele trein werd
verbrijzeld. De locomotief werd bijkans
niet beschadigd, maar de beide voorste
personenrijtuigen werden totaal vernield,
Tien reizigers werden gedood en velen
gewond.
E ene uiterst brutale ju-
weelendiefstal is gepleegd in het Noorder-
siation te Parjjs. De Hertogin van Bather
land, thans de vrouw van het Britsche
parlementslid Sir Albert Rollit, keerde van
daar naar Engeland terng. Zij had een
kistje met juweelen ter waarde van 28000
bij zich, dat door den bediende in haar
coupé was geplaatst. De Hertogin stond
aan het portier, verwijderde zich daarvan
niet meer dan één of twee stappen om
haar echtgenoot te genaoet te gaan.
Van dit oogenblik moeten de disven ge
bruik hebben gemaakt om van de andere
zijde den coupé binnen te gaan en hun slag
te slaan.
Het kistje werd eerst onderweg ver
mist. Te Amiens steeg de Hertogin uit
om aangifte van den diefstal ts doen.
Een merkwaardig getal.
Iemand moest van 1 miljoen het
*L en kl7 weten. Hij nam toen eerst
y7 van 999.999, en vond 142.857.
Het merkwaardige nu is, dat als men
dit getal met 1, 2, 3, 4, 5 en 6 ver
menigvuldigt, men steeds getallen vindt,
die met dezelfde cijters worden geschreven.
143857
e
i
112857
285714
428571
571428
714285
857142
dat een dame zooals gij in dat gecel-
sclnp
Zij had opmerkzaam naar hem geluisterd
en terwjjl hg sprak was weder bet warme
rood naar haar wangen gestegen, dat haar
znlk een meisjesachtig voorkomen gaf'
„Wat zijt ge bezorgd voor mij, Arne zei-
de se zaeht en baar gansche gemoedstoestand
eidderde in den toen van haar stem terug.^Ter
wijl ikkan ik dan in 't geheel niets veor u
doen F Ik weet, dat ook gij eenzaam door
het leven gaat, eenzaam en zonder vrien
den
Hij knikte ernstig.
„Ja, eenzaam en zonder vrionden wel
licht is het zoo goedwij, die hard voor
ons brood moeten werken, hebben geen tjjd
voor het sehoone en edele in bet leven, ons
ontmoet slechts bet harde en wreede
Zij zsg hem vorschend in de oogen.
,Werkeljjk slechts alleen het barde en
wreede F" Zjj aarzelde eeD weinig, daarna
ging ze vastberaden voort: .Vergeef me,
Arno, wanneer ik iets aanroer, dat voor u
wellicht smartelijk is. Maar ik ben in zor
gen over u- Herinnert ge dat ge mij
eenmaal van een meisje gesproken hebt, dat
ge hebt liefgehad en dat trouweloos tegen
over u is geweest F En nu niet waar,
woont ze met u onder één dek —F"
Zijn gelaat was plotseling duister gewor-
den.
„En waaneer dat F* riep hij ruw
ui'. .Wat zou dat den nogf"
Zij zag er verbluft uit.
„Ik dacht versta me niat verkeerd
Arno maar het i» tcch mogelijk
dat jnffroiw Hemmer met u gaarne weder
den bend aon aanknoopt nzoo rij het
anders gewaagd hebber, u weder onder de
oogen te kernen F En wanneer
Bjj viel haar in de rede met een korte
beweging van de hand.
.Gelooft ge in ernst, mevrouw/ ant
woordde ijj bard, ,dat een man als ik een
vrouw nog liefhebben kan, dia hg veracht F*
Zij waa langzaam cpgeslaan. Uit haar
gelaat was alle kleur geweken. Maar uit
bare ocgen atraaide een flikkerend licht.
„Ir sjjn mannen, Arno, die zelfs nog lief
hebben, waar tg verachten.*
„Ik behoor niet tot hen.*
„Dus zonder medelijden F*
„Niet zonder medelijden 1 Maar medelij-
don is geen liefde 1*
Zij liet het hoofd op de borst zinken.
„Medelijden is geen liefde," herhaalde
zij dol. „Gij hebt gelijk, Arno. Ik heb bet
aan mijzelf ervaren. En ik ga er aan te
gronde, dat ik bet onderscheid niet reoht-
tjjdig hebt begrepen."
„Margaretha
„Ja, ja I Ik weet, dat ik wellicht on
rechtvaardig handel, weiiioht onvrouwelijk,
wanneer ik daarover spreek. Maar ik kan
niet anders. Ik moet het eenmaal naspre
ken, eenmaal, sleebts één oogenblik moet
ik vrjj ademhalen. Ik bezwijk er anders
nog onder Ik weet het, mijn man
is een eerlijk, goed menseb. Tegen zjjn hart,
tegen zjjn karakter is geen enkel verwjjt
in te brengen. Ik heb dat mg zelf
duizendmaal gezegd, wanneer ik tot
rustig nadenkeu kwam. En toch,
ik heb sleebts medelijden met hem.
Ik heb hem niet lief. Ik kan hem niet lief
hebben, nooit, nooit f En daar bjj ben
ik zjjue vrouw. En bg heeft mij lief. Hg
bemint mij zoo oprecht, zoo opofferend, zoo
blicd en met die liefde doodt hij mjj
bijna-En dat zal nu zoo doorgaan,
altoos tot aan het eiode I Mijn gan
sche leven lang zal ik dien vreeselijken keten
moeten meesleepen, die mij de keel dicht
snoert
Zi) brak in een lnid snikken uit. Haastig
wendde zij zich naar bet raam, om voor
Arco baar tranen Ie verbergen, die haar
in de oogen traden. Een doodelijke ecbaam-
te vervolde haar hart. Nooit had zij
oog iemard een blik in baar binnenste doen
slaan. Nooit had ze zich tot een klaebt
laten verleiden. Maar machtiger dan baar
wil waa de ellende geweest, die baar barte
pijnigde. Kn dat sjj bjj Arno op medele
den bon rekenen, had baar, de eenzame,
tegenover den eenzame de lippen geopend.
Nu evenwel, nadat het geschied was,
schrikte ze daarvcor terug, alB vcor iets
ongehoords. Moest bjj baar niet verachten
wegens bare onvrouwelikheid, evenals bjj
Lucy verachtte F WORDT VERVOLGD.
De beroemde ceder van
den Libanon levert het meest duurzame
hout.
Een bewijs daarvoor levert de be
timmering van het dak op de kathe
draal van Cordova, die elf eeuwen ge
leden met dit bout werd gemaakt.
Tramrails voor wagens.
In Amerika is het gebruik, dat de
tramrails ook door andere wagens worden
bereden. Alle voertuigen, de groots vracht
wagens uitgezonderd, hebben dezelfde
spoorwijdte en rijden op de tramrails. In
Bnenos-Ayres b. v. liggen thans ongeveer
500 K. M. tramrails, die aan een twaalf
tal maatschappijen toebehooren. Sedert
twintig jaar moeten deze rails, volgens
gemeente-verordeniDg, zoo gelegd worden,
dat ook gewoae voertuigen er gebruik van
kunnen maken. De voertuigen rijden daar
door zacht en zonder veel geraas en de
bestrating heeft veel minder te lijden. Bij
voorkeur wordt in de richting gereden,
die ook de trams rijden. Wagens, die niet
de spoorwijdte hebben der tramrails, zijn
in de groote Amerikaansche steden niet
in gebruik.
Een kolom in de Parijsche
New Toik Herald is gevuld over fde
verzoening der Yanderbilt's. Cornelius Van
derbilt Jr. heeft, zooals velen zich wel
zullen herinneren, voor een poos juffrouw
Grace Wilson gehuwd, en Cornelius Sr.,
de rijke Nabob, is daar erg boos over ge
weest. Men zegt, dat er twee, ongetwij
feld geldige, motieven Toor zijn toorn wa
ren. In de eerste plaats was Grace ou
der dan Cornelius Jr., en in de tweede
plaats was ze nog een sgeëngageerd geweest.
De oude Vanderbilt redeneerde waarschijn
lijk, dat wanneer men 25.000.000 dollars
te erven heeft, men een bruid kan kie-
zen, die niet ouder is en wier dagboek
van min nog wit papier is. Cornelis Jr.
daarentegen had nooit iets bevalligers ge
zien dan Grace bij hield
veel van haar, dat bij des
trotseerde, diens zegen bij
dierf, plus de rechtmatige
en twir tig millioen. Een
grootvader, den grondlegger der Vander-
bilt-schatten, W8S al, wat hij bezat. Maar
bij had GraceEn ook wat moed. Al
had hij veel geluierd od gesport, indertijd
bad bij ook wat geleerd, wat aan mecha
nica gedaan, en aangezien een Vanderbilt,
die werken wil, natunrljjk wel een baantje
krijgen kar), vond Cornelius Jr, werk.
Cornelius Sr-, r'ét ziende, is verteederd.
Etn Yankee kan nog zoo'n ongenaam
plutocraat zijn, hij heelt dit goede, dat
arbeid hem eerbied inboezemt. En zoo
is dan de verzoening gekomen, en naar
Amerikeanichen trant nebben ds kranten
zich gehaast, het familiegeheimpje wereld-
kondig te maken, met de portretten van
den heldhaftigen Cornelius Jr. en haar
die hem aan het werk wist te krijgen,
erbij.
De Sultan van Turk ij e
heeft zijn hoogen gasten, den keizer en
keizerin van Duitsehland, een prachtige
ond Turksche sabel en een diadeem Tan
fabelachtige waarde ten geschenke gege
ten. De stad Konstantinopel heeft het
keizerspaar een prachtig ingelegde zilveren
bloemenvaas op tafel aangeboden.
De sterrenregens in No
vember.
We naderen «en tijdperk, waarin prach
tige sterrenregens de aandacht der aard
bewoners tot zich zullen trekkeD. Wel is
waar zullen in November van dit jaar de
Leoniden zich nog niet op hun gunstigst
tertoonen dit is het volgend jaar te ver
wachten, (waarbij dan volgens Falb meteen
de wereld zal vergaaD)maar daartegen
over znllen waarschijnlijk de vallende
sterren, die met de komeet van Biela
samenhangen, en daarom Bieliden genoemd
worden, door hunne talrijkheid een mooien
sterrenregen te zien geven.
Iemand, die op de klein-
tjes past. Een brave Hongaarsche smid had
zich verdienstelijk gemaakt door het ver
vaardigen van landbeuwmachines, en hem
werd deswege door den keizer het kruis
van verdienste toegekend. Natuurlijk
paste het hem daarvoor te gaan bedanken,
ea hij verzocht dan ook om een audiëntie,
welke hem werd toegestaan. Eensklaps
haalde hij de portretten van den keizer
en de keizerin te voorschijn eH verzocht
Frans Jozef, of hij den naam van ko
ningin Elisabeth er onder wilde schrijven.
Dc keizer lachte en vroeg naar de reden.
- Omdat, zeide de smid, het krnis
van verdienste moet teruggegeven worden
als ik sterf, en ik wilde gaarne een aanden
ken voor mijn familie hebben, dat ik bij
den koning ben geweeBt.
De koningin is evenwel in Müachen.
Zou Uwe Majesteit dan zijn naam er
onder willen schrijven P
De keizer had niets, waarmee hij schrij
ven kon.
Ik heb een potlood bij mij, ant
woordde de smid, en overhandigde dit
den keizsr.Eenige oogenblik ken later borg hij
dankbaar het portret in den zak. Toch
bleef hij staan en hoestte verlegen.
Wilt ge nog iets vroeg de keizer.
Ja, Sire, mijn potlood.
Eene eigenaardige adver
tentie, die bewijst, dat ook in Engeland
de verhoudingen volgens de opvoeding
van het volk niet altijd even schitterend
zijn, komt voor in een pas verschenen no.
van een Loudensch bladvVoor eene
school terstond gevraagd een ervaren on
derwijzeres, gehuwd, zonder kinderen,
wier echtgenoot ia alle veldwerkzaamheden
ervaren is." Of er zich wel vele sollicitan
ten voor dezen benijdenswaardigen post
zullen aanmelden P
werkelijk zoo-
vaders woede
het huwelijk
kans op vijf
legaat van zijn
Een onbeheerde erfenis.
Men 8chrijtt nit Weenen In de zo
mermaanden nam hier in een der voor
naamste hotels een Amerikaan zijn intrek,
die zich Dr. Gnido Bruno Charles de Freye,
practisch dokter nit San Francisko, noem
de en enkele dagen later plotseling stierf.
Een hartverlamming had aan zijn leven
een einde gemaakt. Toen men zijne koffers
doorzocht, vosd men hierin aan krediet
brieven, depotbewijzen en coupons geza
menlijk ongeveer t 300.000, die voorlcopig
onbeheerd op het Amerikaansche Generaal-
konsnlaat liggen. De qnaestie is nu, de
wettige erfgenamen te vinder, aan wie het
vermogen van den dokter uitgekeerd kan
wordeD.
Over de familiebetrekkingen van den o-
verledene ontbreekt de geringste nadere
aanwijzing. Bij de nalatenschap van Dr.
Tr<ye werd niets gevondeD, wat over mo
gelijke erfgenamen uit zicht had kunnen ge
ven. In de koffers lsgen behalve kleereu
het meest papieren van waarde. "Verder
vond men diploma's van verschillende ge
neeskundige en andere geleerde gezelschap
pen, verscheidene velletjes postpapier met
het hoofdjeDr. Charles de Freye, prac
tisch dokter, Spohane, Wyoming", een en
velop en zakdoeken met het opschrift
„Van Uwe U liefhebbende zuster*, zoome
de eenige beknopte brieven van eene dame,
waaruit noch van de schrijfster, noch van
den ontvanger gewag is gemaakt.
Uit de brieven bljjkt alleen, dst de
dokter in nauue betrekking tot de dame
heeft gestaan. Wel werden in den tusschen-
lijd aan al die banken, waarbij Dr. Freye
depots had, inlichtingen gevraagd, maar
van al deze plaatsen werd geantwoord,
dat men over den dokter niets naders
wist. Zijne depots waren zorgvaldig gere
gistreerd, maar over zijn persoon zelf was
niets bekend. Zoo staat de zaak thans.
Er heeft zich nog geen erfgenaam voor
deze nalatenschap aangemeld. Men meent,
dat Dr. Freye geen geboren Amerikaan
was, maar nit Europa daarheen vertrok,
en zich daar het burgerrecht verwierf.
Men vermoedt, dat hij een Belg of Zwit
ser is. Als er zich binnen een zekeren
tijd goen erfgenaam aanmeldt, dan vervalt
de heele nalatenschap aan ds Amerikaan
sche schatkist.
E en reisavontuur vantwee
Dnitsche dames.
Onder het geheimzinnige opschrift#De
gesluierde dame met een rozen bon quet",
geven Russisehe bladen het volgend ver
haal
Twee dames uit Berlijn reisden in ge
zelschap van zekeren mijnheer Rumszycki,
een Pool, naar een bloedverwant, welke
op een landgoed in de nabijheid van
Grodno woonde. Tegen den avond werd
de conpé tweede klasse, waarin zich het
gezelschap bevond, leeg/ eerst tegen tien
nar kwam aan een klein station een ele
gant gekleede, dicht gesluierde dame het
compartiment binnen. Ze droeg een groo-
ten, opvallend möoien rozenbouqnet in ds
hand.
De nieuw binnengekomen nam naast
den heer plaats en richtte weldra het be
leefde verzoek tot hem, de raampjes dicht
te doen. Toen begon ze in den wagen op
en neer te loopen en liet, toen ze haar
reiscompagnon voorbijkwam, schijnbaar bij
toeval den rozenbonquet vallen, zoodat de
bloemen over den grond verstrooid werden..
De heer haastte zich, de rozen weer bjj
elkaar te zoekeB en ze de dame aan te
bieden, die hem nit dankbaarheid verschei
dene van ds prachtige rozen gaf. Ook de
twee Berlijnsche dames kregen eenige ro
zen ten geschenke.
Weldra werd het stil in den wagen'; de
drie passagiers waren ingeslapen. Nu
ging de ^gesluierde dame* aan het werk,
doorzoebt gezwind de zakken der reizigers
en liet alle zaken van waarde in haar
eigen reistasch glijden. Bij den heer R.
stuitte zij in een dichtgenaaiden zak ep
een welgevulde portefeuille. "Vlag was de
zak losgetornd en de portefeuille in han
den van de „gesluierde.* Toe» de slapers
wakker werden, was van hnn reisgezellin
geen spoor meer te ontdekken. De heer
R., wiens portefeuille 30000 roebel in
baar geld en papieren van waarde inhield,
vertelde op het eerstvolgende station het
gehee'e voorval aan de politie. Dadelijk
werden naar alle richtingen telegrammen
gezonden om de dievegge op te sporen.
Lang bleven de nasporingen zonder ge
volg, en reeds had men de hoop opgege
ven, de volvoerster van dezen vernuftig
uitgedachten diefstal te vinden, toen de
politie onverwacht het bericht kreeg, dat
de gesluierde dame een man was geweest
en de origineele diefstal, evenals een aan
tal andere spoorwegdiefstallen op ditzelfde
traject, het werk waa van een georgani
seerde bende van „spoorwegspecialiteiten*,
aan welker hoofd een zekere Millmann
stond. Br begon nu een ijverig zoeken
naar Millmann en men slaagde er in, hem
op het station te Nikolajew gevangen te
nemeo, toen hij jnist naar Krementsjoeg
sporen wilde. De dief weerde zich als een
wanhopige. Onderweg in den trein sloeg hij
de miten stuk, hopende door het venster
te ontsnappen.
De inhechtenisneming van het hoofd
der dievenbende had meerdere arrestaties
ten gevolge. Men slasgde »r o. a. ook
iD, een van Millmann's collega's, eeD ganw-
dief, die ooder een valschen naam in Ni-
colsjew woonde en reeds meermslen ge
straft wss, in hechttnis te nemen. Ook
werd de „kassier* van de bende te Wilna
gearresteerd, waar hij als sigarenhandelaar
woonde. Hij had zich reeds van een pas
voor het buitenland voorzien, daar hjj
gevaar vermoedde. Bij het dooizoeken van
zijn winkel werd op een verborgen plaats
50.000 roebel gevonden. De drie spits
boeven bevinden zich in verzekerde be
waring.
Professor (tot een hoog
opgeschoten toehoorder), 'tls onmogelijk,
mijnheer Langbeen, dat n ineens geboren
isu moet bepaald in afleveringen ter
wereld gekomen rijn.