X X X X X X Men «egt, dat keiter Nico- 1 aas in de toestanden in zijn eigen rijk aanleiding heeft gevonden, o.n zijn veelbe- apioken ontwapeningsvoorstel te doen. Vol gens de Nette Freie Pretie heeft een werk van den Rnssischen geheimraad Dedjulin over de ontaarding van het Russische volk daartoe aanleiding gegeven. Dit werk is gebouwd op cijfers uit de millitaire statistiek. De heer Dedjulin geeft op, dat van 1890 tot 1896 in Rnsland 1.858.636 jonge man nen in de loting vitlen, waarvan 524.330 als totaal ongeschikt en 761.762 als tij delijk ongeschikt werden afgekeurd. In het geheel waren dus 1.286.092 jonge lieden op 21-jarigen leeftijd niet in staat om hun dienstplicht te vervollen, d. i. 69 pereent van de dienstplichtigen. En het percentage der ongeschikten is steeds stij gende, waarait ds heer Dedjulin besluit, dut het Russische volk ontaardt. Hij wijt dit aan de steeds toenemende verarming der landbouwende bevolking en aan het gebrek aan flinke veldarbeiders, beide ge volgen van de uitbreiding van het leger •n de daarmede gepaard gaande zware lasten. Dit werk, welks schrijver een streng conservatief man is, werd den Cza&r voor- gelegd, op wien het een diepen indruk maakte. Een onderzoek naar de bewerin gen, van den heer Dedjulin, waartegen niet veel aangevoerd kon worden, deed den Keizer het plan opvatten, een poging te doen om aan het hand over hand toenemen de militairisme paal en perk te stellen, Vorst. In Ooat-Enropa is de vorst dit jaar zeer vroeg begonnen. De thermometer daalde in de oostelijke provinciën van Pruisen voor eenige dagen zelfs tot 7 graden (Celsius) onder nnl, zoodat op me- nigen waterpaB al een vingerdikke ijslaag lag. Daarbij kwam veel sneeuw, alles tot groot nadeel voor de veldvruchten en ook Toor de vele appelen, die nog aan de boomen hangen. Op vele plaatsen moest het vee in de stallen worden gehouden, wat in het vorig jaar eerst in November noodig was. Ook op den Broeken heeft het van Donderdag tot Zondag eenige graden gevroren bij nevelig weder, zoodat alles met een dikke ijskorst bedekt was. Even als op 24 September viel er Zaterdag nacht ook sneeuw, maar toen was het spoedig nit. Sedert Zondagochtend dooit het. Uit Beieren wordt gemeld, dat daar in de hooge bergstreken veel sneeuw is gevallen, wat in jaren zoo vroeg niet is voorgekomen, Een parad ij s in den Oce aan, In den Atlantischen Oceaan niet, ver een eilandje, dat des van „Jekyl- van Amerika, ligt weinig poëiischen naam Itlacd' diaagt, doch niettemin een waar paradijs genoemd kan worden. Het be hoort in eigendom aan ongeveer honderd Amerikaansche millionnairs, die het eenige jaren geleden voor 300.000 gulden heb ben gekocht en sinds ditn tijd duizenden aan de verfrAaiïng van het lapje grond van 14.000 morgen ten koste hebben ge legd. De bezitters zijn allen leden van de Auairikawsche millionuairclub, en daar om hebben zij in de eerste plaats voor een sociëteitsgebouw gezorgd, dat aan alle eischen van gemak en elegance beant woordt. De slaapkamers, welke er in zijn, bezitten dubbele wanden tusschen welke een laag houtwol of paardenhaar is aan gebracht, opdat niets van het leven bui ten, den slapende zon storen. In den zoaier, wanneer de millionnairs op het eiland verblijf honden, dooden zij hun tijd met jagen en visschen. Onder hen bevinden zich de bekendste Amerikaansehe geldkoningeo als de Rock- fellers, Vanderbilt, Goelets, Astors, Goulds, Cushings enz. De andere leden der clubs kannen naar welgevallen op het eiland komen, want de bezitters achten het niet beneden zich, hun villa voor eenige weken tegen 30 h 50 dollars per dag aan ande ren te verhuren. Vreemden worden niet op het eiland toegelaten, en daartoe worden de ko&ten streng bewaakt. Van inbrekers znllen ze daar das niet spoedig last heb ben 1 Afkoeling bij verhitting Een afdoend en onschadelijk middel om zich bij overmatige verhitting af te koe len is, de polsen eeaigen tijd in een scho tel met frisch water te honden. Ds aangename koelte deelt zich in korten tijd aan het gansche lichaam mede en er volgt eei.e verfriesching zonder schade lijke nawerking, zooals door geen ander middel verkregen wordt. Is meD op een wandeling, dan kan deze eenvoudige me thode, de natmaking der polsslagaderen, goede diensten bewijzen. Op den Great-Centralspoor- weg is in Engel, een ernstig ongeluk gebeurd. De trein van Cleethorpes naar Manchester ontmoette bij het omrijden van een boebt een itapel boomstammen, die over den weg waren verspreid. Bij onderzoek bleek, dat van een trein, die de stammen vervoerde, op een zijlijn juist een waggon was omgevallen iz de bocht, waarbij de laat op de hoofdlijn stortte. Voordat nog het personeel van den lasttrein wist, wat er gebeurd was, kwam in volle vaart de sneltrein aanrijden. De machinist liet de Westinghonse-rem werken, maar voorkwam daardoor alleen, dat de geheele trein werd verbrijzeld. De locomotief werd bijkans niet beschadigd, maar de beide voorste personenrijtuigen werden totaal vernield, Tien reizigers werden gedood en velen gewond. E ene uiterst brutale ju- weelendiefstal is gepleegd in het Noorder- siation te Parjjs. De Hertogin van Bather land, thans de vrouw van het Britsche parlementslid Sir Albert Rollit, keerde van daar naar Engeland terng. Zij had een kistje met juweelen ter waarde van 28000 bij zich, dat door den bediende in haar coupé was geplaatst. De Hertogin stond aan het portier, verwijderde zich daarvan niet meer dan één of twee stappen om haar echtgenoot te genaoet te gaan. Van dit oogenblik moeten de disven ge bruik hebben gemaakt om van de andere zijde den coupé binnen te gaan en hun slag te slaan. Het kistje werd eerst onderweg ver mist. Te Amiens steeg de Hertogin uit om aangifte van den diefstal ts doen. Een merkwaardig getal. Iemand moest van 1 miljoen het *L en kl7 weten. Hij nam toen eerst y7 van 999.999, en vond 142.857. Het merkwaardige nu is, dat als men dit getal met 1, 2, 3, 4, 5 en 6 ver menigvuldigt, men steeds getallen vindt, die met dezelfde cijters worden geschreven. 143857 e i 112857 285714 428571 571428 714285 857142 dat een dame zooals gij in dat gecel- sclnp Zij had opmerkzaam naar hem geluisterd en terwjjl hg sprak was weder bet warme rood naar haar wangen gestegen, dat haar znlk een meisjesachtig voorkomen gaf' „Wat zijt ge bezorgd voor mij, Arne zei- de se zaeht en baar gansche gemoedstoestand eidderde in den toen van haar stem terug.^Ter wijl ikkan ik dan in 't geheel niets veor u doen F Ik weet, dat ook gij eenzaam door het leven gaat, eenzaam en zonder vrien den Hij knikte ernstig. „Ja, eenzaam en zonder vrionden wel licht is het zoo goedwij, die hard voor ons brood moeten werken, hebben geen tjjd voor het sehoone en edele in bet leven, ons ontmoet slechts bet harde en wreede Zij zsg hem vorschend in de oogen. ,Werkeljjk slechts alleen het barde en wreede F" Zjj aarzelde eeD weinig, daarna ging ze vastberaden voort: .Vergeef me, Arno, wanneer ik iets aanroer, dat voor u wellicht smartelijk is. Maar ik ben in zor gen over u- Herinnert ge dat ge mij eenmaal van een meisje gesproken hebt, dat ge hebt liefgehad en dat trouweloos tegen over u is geweest F En nu niet waar, woont ze met u onder één dek —F" Zijn gelaat was plotseling duister gewor- den. „En waaneer dat F* riep hij ruw ui'. .Wat zou dat den nogf" Zij zag er verbluft uit. „Ik dacht versta me niat verkeerd Arno maar het i» tcch mogelijk dat jnffroiw Hemmer met u gaarne weder den bend aon aanknoopt nzoo rij het anders gewaagd hebber, u weder onder de oogen te kernen F En wanneer Bjj viel haar in de rede met een korte beweging van de hand. .Gelooft ge in ernst, mevrouw/ ant woordde ijj bard, ,dat een man als ik een vrouw nog liefhebben kan, dia hg veracht F* Zij waa langzaam cpgeslaan. Uit haar gelaat was alle kleur geweken. Maar uit bare ocgen atraaide een flikkerend licht. „Ir sjjn mannen, Arno, die zelfs nog lief hebben, waar tg verachten.* „Ik behoor niet tot hen.* „Dus zonder medelijden F* „Niet zonder medelijden 1 Maar medelij- don is geen liefde 1* Zij liet het hoofd op de borst zinken. „Medelijden is geen liefde," herhaalde zij dol. „Gij hebt gelijk, Arno. Ik heb bet aan mijzelf ervaren. En ik ga er aan te gronde, dat ik bet onderscheid niet reoht- tjjdig hebt begrepen." „Margaretha „Ja, ja I Ik weet, dat ik wellicht on rechtvaardig handel, weiiioht onvrouwelijk, wanneer ik daarover spreek. Maar ik kan niet anders. Ik moet het eenmaal naspre ken, eenmaal, sleebts één oogenblik moet ik vrjj ademhalen. Ik bezwijk er anders nog onder Ik weet het, mijn man is een eerlijk, goed menseb. Tegen zjjn hart, tegen zjjn karakter is geen enkel verwjjt in te brengen. Ik heb dat mg zelf duizendmaal gezegd, wanneer ik tot rustig nadenkeu kwam. En toch, ik heb sleebts medelijden met hem. Ik heb hem niet lief. Ik kan hem niet lief hebben, nooit, nooit f En daar bjj ben ik zjjue vrouw. En bg heeft mij lief. Hg bemint mij zoo oprecht, zoo opofferend, zoo blicd en met die liefde doodt hij mjj bijna-En dat zal nu zoo doorgaan, altoos tot aan het eiode I Mijn gan sche leven lang zal ik dien vreeselijken keten moeten meesleepen, die mij de keel dicht snoert Zi) brak in een lnid snikken uit. Haastig wendde zij zich naar bet raam, om voor Arco baar tranen Ie verbergen, die haar in de oogen traden. Een doodelijke ecbaam- te vervolde haar hart. Nooit had zij oog iemard een blik in baar binnenste doen slaan. Nooit had ze zich tot een klaebt laten verleiden. Maar machtiger dan baar wil waa de ellende geweest, die baar barte pijnigde. Kn dat sjj bjj Arno op medele den bon rekenen, had baar, de eenzame, tegenover den eenzame de lippen geopend. Nu evenwel, nadat het geschied was, schrikte ze daarvcor terug, alB vcor iets ongehoords. Moest bjj baar niet verachten wegens bare onvrouwelikheid, evenals bjj Lucy verachtte F WORDT VERVOLGD. De beroemde ceder van den Libanon levert het meest duurzame hout. Een bewijs daarvoor levert de be timmering van het dak op de kathe draal van Cordova, die elf eeuwen ge leden met dit bout werd gemaakt. Tramrails voor wagens. In Amerika is het gebruik, dat de tramrails ook door andere wagens worden bereden. Alle voertuigen, de groots vracht wagens uitgezonderd, hebben dezelfde spoorwijdte en rijden op de tramrails. In Bnenos-Ayres b. v. liggen thans ongeveer 500 K. M. tramrails, die aan een twaalf tal maatschappijen toebehooren. Sedert twintig jaar moeten deze rails, volgens gemeente-verordeniDg, zoo gelegd worden, dat ook gewoae voertuigen er gebruik van kunnen maken. De voertuigen rijden daar door zacht en zonder veel geraas en de bestrating heeft veel minder te lijden. Bij voorkeur wordt in de richting gereden, die ook de trams rijden. Wagens, die niet de spoorwijdte hebben der tramrails, zijn in de groote Amerikaansche steden niet in gebruik. Een kolom in de Parijsche New Toik Herald is gevuld over fde verzoening der Yanderbilt's. Cornelius Van derbilt Jr. heeft, zooals velen zich wel zullen herinneren, voor een poos juffrouw Grace Wilson gehuwd, en Cornelius Sr., de rijke Nabob, is daar erg boos over ge weest. Men zegt, dat er twee, ongetwij feld geldige, motieven Toor zijn toorn wa ren. In de eerste plaats was Grace ou der dan Cornelius Jr., en in de tweede plaats was ze nog een sgeëngageerd geweest. De oude Vanderbilt redeneerde waarschijn lijk, dat wanneer men 25.000.000 dollars te erven heeft, men een bruid kan kie- zen, die niet ouder is en wier dagboek van min nog wit papier is. Cornelis Jr. daarentegen had nooit iets bevalligers ge zien dan Grace bij hield veel van haar, dat bij des trotseerde, diens zegen bij dierf, plus de rechtmatige en twir tig millioen. Een grootvader, den grondlegger der Vander- bilt-schatten, W8S al, wat hij bezat. Maar bij had GraceEn ook wat moed. Al had hij veel geluierd od gesport, indertijd bad bij ook wat geleerd, wat aan mecha nica gedaan, en aangezien een Vanderbilt, die werken wil, natunrljjk wel een baantje krijgen kar), vond Cornelius Jr, werk. Cornelius Sr-, r'ét ziende, is verteederd. Etn Yankee kan nog zoo'n ongenaam plutocraat zijn, hij heelt dit goede, dat arbeid hem eerbied inboezemt. En zoo is dan de verzoening gekomen, en naar Amerikeanichen trant nebben ds kranten zich gehaast, het familiegeheimpje wereld- kondig te maken, met de portretten van den heldhaftigen Cornelius Jr. en haar die hem aan het werk wist te krijgen, erbij. De Sultan van Turk ij e heeft zijn hoogen gasten, den keizer en keizerin van Duitsehland, een prachtige ond Turksche sabel en een diadeem Tan fabelachtige waarde ten geschenke gege ten. De stad Konstantinopel heeft het keizerspaar een prachtig ingelegde zilveren bloemenvaas op tafel aangeboden. De sterrenregens in No vember. We naderen «en tijdperk, waarin prach tige sterrenregens de aandacht der aard bewoners tot zich zullen trekkeD. Wel is waar zullen in November van dit jaar de Leoniden zich nog niet op hun gunstigst tertoonen dit is het volgend jaar te ver wachten, (waarbij dan volgens Falb meteen de wereld zal vergaaD)maar daartegen over znllen waarschijnlijk de vallende sterren, die met de komeet van Biela samenhangen, en daarom Bieliden genoemd worden, door hunne talrijkheid een mooien sterrenregen te zien geven. Iemand, die op de klein- tjes past. Een brave Hongaarsche smid had zich verdienstelijk gemaakt door het ver vaardigen van landbeuwmachines, en hem werd deswege door den keizer het kruis van verdienste toegekend. Natuurlijk paste het hem daarvoor te gaan bedanken, ea hij verzocht dan ook om een audiëntie, welke hem werd toegestaan. Eensklaps haalde hij de portretten van den keizer en de keizerin te voorschijn eH verzocht Frans Jozef, of hij den naam van ko ningin Elisabeth er onder wilde schrijven. Dc keizer lachte en vroeg naar de reden. - Omdat, zeide de smid, het krnis van verdienste moet teruggegeven worden als ik sterf, en ik wilde gaarne een aanden ken voor mijn familie hebben, dat ik bij den koning ben geweeBt. De koningin is evenwel in Müachen. Zou Uwe Majesteit dan zijn naam er onder willen schrijven P De keizer had niets, waarmee hij schrij ven kon. Ik heb een potlood bij mij, ant woordde de smid, en overhandigde dit den keizsr.Eenige oogenblik ken later borg hij dankbaar het portret in den zak. Toch bleef hij staan en hoestte verlegen. Wilt ge nog iets vroeg de keizer. Ja, Sire, mijn potlood. Eene eigenaardige adver tentie, die bewijst, dat ook in Engeland de verhoudingen volgens de opvoeding van het volk niet altijd even schitterend zijn, komt voor in een pas verschenen no. van een Loudensch bladvVoor eene school terstond gevraagd een ervaren on derwijzeres, gehuwd, zonder kinderen, wier echtgenoot ia alle veldwerkzaamheden ervaren is." Of er zich wel vele sollicitan ten voor dezen benijdenswaardigen post zullen aanmelden P werkelijk zoo- vaders woede het huwelijk kans op vijf legaat van zijn Een onbeheerde erfenis. Men 8chrijtt nit Weenen In de zo mermaanden nam hier in een der voor naamste hotels een Amerikaan zijn intrek, die zich Dr. Gnido Bruno Charles de Freye, practisch dokter nit San Francisko, noem de en enkele dagen later plotseling stierf. Een hartverlamming had aan zijn leven een einde gemaakt. Toen men zijne koffers doorzocht, vosd men hierin aan krediet brieven, depotbewijzen en coupons geza menlijk ongeveer t 300.000, die voorlcopig onbeheerd op het Amerikaansche Generaal- konsnlaat liggen. De qnaestie is nu, de wettige erfgenamen te vinder, aan wie het vermogen van den dokter uitgekeerd kan wordeD. Over de familiebetrekkingen van den o- verledene ontbreekt de geringste nadere aanwijzing. Bij de nalatenschap van Dr. Tr<ye werd niets gevondeD, wat over mo gelijke erfgenamen uit zicht had kunnen ge ven. In de koffers lsgen behalve kleereu het meest papieren van waarde. "Verder vond men diploma's van verschillende ge neeskundige en andere geleerde gezelschap pen, verscheidene velletjes postpapier met het hoofdjeDr. Charles de Freye, prac tisch dokter, Spohane, Wyoming", een en velop en zakdoeken met het opschrift „Van Uwe U liefhebbende zuster*, zoome de eenige beknopte brieven van eene dame, waaruit noch van de schrijfster, noch van den ontvanger gewag is gemaakt. Uit de brieven bljjkt alleen, dst de dokter in nauue betrekking tot de dame heeft gestaan. Wel werden in den tusschen- lijd aan al die banken, waarbij Dr. Freye depots had, inlichtingen gevraagd, maar van al deze plaatsen werd geantwoord, dat men over den dokter niets naders wist. Zijne depots waren zorgvaldig gere gistreerd, maar over zijn persoon zelf was niets bekend. Zoo staat de zaak thans. Er heeft zich nog geen erfgenaam voor deze nalatenschap aangemeld. Men meent, dat Dr. Freye geen geboren Amerikaan was, maar nit Europa daarheen vertrok, en zich daar het burgerrecht verwierf. Men vermoedt, dat hij een Belg of Zwit ser is. Als er zich binnen een zekeren tijd goen erfgenaam aanmeldt, dan vervalt de heele nalatenschap aan ds Amerikaan sche schatkist. E en reisavontuur vantwee Dnitsche dames. Onder het geheimzinnige opschrift#De gesluierde dame met een rozen bon quet", geven Russisehe bladen het volgend ver haal Twee dames uit Berlijn reisden in ge zelschap van zekeren mijnheer Rumszycki, een Pool, naar een bloedverwant, welke op een landgoed in de nabijheid van Grodno woonde. Tegen den avond werd de conpé tweede klasse, waarin zich het gezelschap bevond, leeg/ eerst tegen tien nar kwam aan een klein station een ele gant gekleede, dicht gesluierde dame het compartiment binnen. Ze droeg een groo- ten, opvallend möoien rozenbouqnet in ds hand. De nieuw binnengekomen nam naast den heer plaats en richtte weldra het be leefde verzoek tot hem, de raampjes dicht te doen. Toen begon ze in den wagen op en neer te loopen en liet, toen ze haar reiscompagnon voorbijkwam, schijnbaar bij toeval den rozenbonquet vallen, zoodat de bloemen over den grond verstrooid werden.. De heer haastte zich, de rozen weer bjj elkaar te zoekeB en ze de dame aan te bieden, die hem nit dankbaarheid verschei dene van ds prachtige rozen gaf. Ook de twee Berlijnsche dames kregen eenige ro zen ten geschenke. Weldra werd het stil in den wagen'; de drie passagiers waren ingeslapen. Nu ging de ^gesluierde dame* aan het werk, doorzoebt gezwind de zakken der reizigers en liet alle zaken van waarde in haar eigen reistasch glijden. Bij den heer R. stuitte zij in een dichtgenaaiden zak ep een welgevulde portefeuille. "Vlag was de zak losgetornd en de portefeuille in han den van de „gesluierde.* Toe» de slapers wakker werden, was van hnn reisgezellin geen spoor meer te ontdekken. De heer R., wiens portefeuille 30000 roebel in baar geld en papieren van waarde inhield, vertelde op het eerstvolgende station het gehee'e voorval aan de politie. Dadelijk werden naar alle richtingen telegrammen gezonden om de dievegge op te sporen. Lang bleven de nasporingen zonder ge volg, en reeds had men de hoop opgege ven, de volvoerster van dezen vernuftig uitgedachten diefstal te vinden, toen de politie onverwacht het bericht kreeg, dat de gesluierde dame een man was geweest en de origineele diefstal, evenals een aan tal andere spoorwegdiefstallen op ditzelfde traject, het werk waa van een georgani seerde bende van „spoorwegspecialiteiten*, aan welker hoofd een zekere Millmann stond. Br begon nu een ijverig zoeken naar Millmann en men slaagde er in, hem op het station te Nikolajew gevangen te nemeo, toen hij jnist naar Krementsjoeg sporen wilde. De dief weerde zich als een wanhopige. Onderweg in den trein sloeg hij de miten stuk, hopende door het venster te ontsnappen. De inhechtenisneming van het hoofd der dievenbende had meerdere arrestaties ten gevolge. Men slasgde »r o. a. ook iD, een van Millmann's collega's, eeD ganw- dief, die ooder een valschen naam in Ni- colsjew woonde en reeds meermslen ge straft wss, in hechttnis te nemen. Ook werd de „kassier* van de bende te Wilna gearresteerd, waar hij als sigarenhandelaar woonde. Hij had zich reeds van een pas voor het buitenland voorzien, daar hjj gevaar vermoedde. Bij het dooizoeken van zijn winkel werd op een verborgen plaats 50.000 roebel gevonden. De drie spits boeven bevinden zich in verzekerde be waring. Professor (tot een hoog opgeschoten toehoorder), 'tls onmogelijk, mijnheer Langbeen, dat n ineens geboren isu moet bepaald in afleveringen ter wereld gekomen rijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 19