Algeiem Nioais-, AiftriEiiii- k LamiiiYllad. VEE I. Donderdag 10 November 1898. 42ste Jaargang No. 3361. Invoer van vee. naar BELGIË. Aar en Halm. OM Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 8.—. Franco per post f 8.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 6 ct, Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bekendmakingen. SCHA6ER COURANT. üïireawt: S€if A&Sift', Laa», ii- 4. UilgeverP. TRAPMAN. MedewerkerJ. W1A K L. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Gemeente Schagen. De Burgemeester van Schagen brengt naar aanleiding van een ontvangen aan schrijving van den Heer Commissaris der Koningin in deze provincie, ter kennis ven belanghebbenden, dat vanaf 15 October 1898, melkvee, waaronder uitsluitend wor den verstaan Koeien, die reeds gekalfd hebben, op den lsten en löden van elke maand in België mogen worden inge voerd met een quarantaine-tijd van min stens tien dagen. Langs dezelfde douane-bureaux en op dezelfde dagen en uren mogen zoowel schapen als paarden worden ingevoerd. De invoer moet geschieden langs de vol gende Tolkantoren eu Hulptolksntoren Tolkantoren en Hulptolkantoren, Naman. Uren van openstell. Watervliet Seliate Station De Kliuge Santvliet Essehenstation Esschen dorp Baarle Hertog Ackel station If aaseik Visé station v. 8 tot 10 n. v. m. ,11 .12 u. v. m. 10 12 u. v. m. 9 11 n. v. m, van zonsop- tot zonsondergang, v. 2 tot 3 n. n. m 9 11 u. n. m. p. spoorweg en over land tot 10 v. v. m. v. 10 tot 12 u. v.m. tot 12 u. v. m. Veeartsen. Namen. Woonpl. van der Heijden Detiil De Clerck Bril v. Gerven v. Gerven Huijnen v.d. Hoij donck. Pernot Simon Eeclo Selzate Vracena Stabroeck Esscben id. Turnhout NeerpMt Maaseik Visé Schsgen, den 17 October 1898. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. UITVOER VAN De Burgemeester van SCHAGEN, brengt ingevolge bekomen aanschrijving FEUILLETON. 28. Nog andere beelden stegen voor Arno's geestesoog op. Hij zag Charlotte zooals hij haar bij zijn vertrek nit da kamer van Hammer voor zieh bad gezien. Hg voelde de door ontzetting wijd geopende oogen op zich rusten, zag hare bleeke wangen, bare bevende lippen en sidderende handen. Zij gevoelde diep de vernedering, die hare zus ter had ondergaan Lacy's schande had haar het hoofd vol schaamte doen bnigen. Toch was er in den blik, waarmede zjj van Arno afscheid had genomen, geen toorn, geen ver wijt te lezen geweest; slechts een geweldi ge, bijna doodeljjke smart hsd daaruit tot hem gesproken. En toch had hij nit hare woorden moeten gelooven, dat zij, evenals hij, Lncy voor schuldig hield. Versoheurde dus alleen de smart van Lacy's schuld baar het hart, of was bet iets grooters en hoogera, iets dat alleen haar aanging P Zonderling was 't, dat hij zich van deze ge dachte niet los maken kon.Onwillekeurig ver- goleek hij Charlotte met haar zuster.Welk een tegenstelling! Bij Lncy een onophoudelijk spotten met al wat ernst was, een drijven naar rijkdom en maoht, tot eiken prijs, een bniehelen met allerlei voortreffelijkheden, die in werkelijkheid niet bestondenen 'bij Charlotte een bedaardheid en energie, dis Weldadig aandeed, een natuurlijke, allen schjjo matende bescheidenheid, een zonder wangunst ;bich terugtrekken van haar eigen persoon jterwille van een ander. Hoe sympathiek en tangenaam was hot wezen van Charlotte |hem geweesthaar zacht en vrouwelijk ka- skter, haar vriendelijke zorgen voor hom, de *-le kleine diensten, die zij hem had bewe- eü, ie waren hem onmisbaar bij gevoelde 9 na maar al te wel, al had bij bet Rich ooit ronduit willen bekennen ea de dien- .iSen aangenomen alsof ze hem toekwamen. 11 n !r k°° IB00' wa8 10An^9rs ^9D ucy, die haar lichamelijke schoonheden in et beste licht placht te stellen;anders ook dan argaretha in haar zelfbewustzijn der da- fi?'' 8ï00(e wereld, Charlotte kwam hem voor te tjjn het ide- van den Heer Commissaris dar Koningin in de Provircie Noord-Holland, ter kennis van belanghebbenden, dat het vanaf 1 No vember a.s. aan de Spoorwegmaatschappijen verboden is, rundvee, voor België be stemd, ten vervoer san te nemen, wanneer daarnevens niet wordt overgelegd een ver klaring van een geëxamineerd veearts, dat de dieren door hem bij onderzoek gebleken zijn, niet te zijn lijdende aan, of door kenteekc- n8n verdacht van eenig^ besmettelijke ziek te in den zin der Wet, of wel te zijn aangetast door eene, daarmede in verschijn selen renige overeenkomst vertoonende, «ief-besmettelijke ziekte. De hosten van het ondersoek sijn voor reiening van belanghebbenden. Fonnulieren voor da bedoelde certifica ten zijn kosteloos ter gemeente-secretarie verkrijgbaar. Van ieder stuk vee mott een afzonder lijk certificaat worden opgemaaktbet is slechts geldig voor den dsg van het ou de! zoek en de 2: daaropvolgende dagen. Schagen, 31 Octobsr 1898. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. De Burgemeester der gemeente Schagen Overwegende dat op St. Maarten, ook wal ge naamd Keuveltjes-avond, het sym pathieke kinderfeest in de laatste jaren op ergerlijke wijze ctaor opgeschoten jon gens en meisjes wordt verstoord door het aanleggen van vuurtjes van stroo, hout wol en andere brandbare stoffen op ver schillende plaatsen in de gemeente, waar door voor nabijgelegen peeceelen brand gevaar ontstaat; dat vaak groote menschen er behagen in scheppen, de bedrijvers aan te zetten tot die gevaarlijke baldadigheden en bun brandstoffen te verschaffen, waardoor de taak der politie niet weinig wordt be moeilijkt; Brengt ter kennis van de ingazetenen, dat, wanneer bij gelegenhaid vau den aanstaanden keuveltjeB-avond wederom op aal van dia zacht-Duitsobe vrouwelijkheid, waartoe hij zioh al ret-ds in zjjn jeugd zoo had aangetrokken gevoeld. Hij lachte om zieh zelf, dat dai alles hem nn eerst in de gedachte kwam, na hij haar voor altoos ging verlaten. Hij, die gewoon was, zijn gedachten en zielsneigingen tot in de kleinste bijzonderheden na te gaan, vroeg zieh tevergeefs af, wsarom hij Charlotte niet met dezelfde gemakkelijkheid kon opge ven, als waarmede zijn frissohs natuur zich anders van onnutte en verloren neigingen los maakte. Zonderling; En ondanks al dia gedachten van afscheid en heengaan, bleef er een hoop in z$n binnenste 't leek hem toa, als zou de toekomst voor bem niet donkeren zwaar zijn. Hg bad naar zijn gevoelen de laatste keten met het verleden verbroken en zoo doende meieen een nieuwe gesmeed met de heerlijke, nieuwe toekomst. Hij betrapte er zichzelf op, dat hij, toen hij zijn koffer gesloten bad en naar het dorp wilde gaan om een rijtuig te bestellen, een vroolijk soldaten wijsje floot. Maar toen hij de kamerdeur geopend had, bleef zijn fluiten weldra achterwege, daar degene, aan wie hg met zooveel waardeering had ge dicht, op hem toestapte. Verwonderd en nieuwsgierig wat ze van hem wilde, blee hij staan en sag haar in bet bewogen gelaat. En bij zag, hoo ze een stap voor hem teregweek, hoe eon warm rood haar naar de wangen steeg, hoe zij in verwarring de zooeven nog op hem gevestigde groote oo gen neorsloeg en een manoeuvre maakte als wilde ze hem ontvluohten. En in bet zelfde oogenblik wist hij, waarom het schei den van haar hem zoo zwaar viel en waar om hem de gedsohtea aan haar me! een hoop op de toekomst ver vulden hij had baar liefhij had die ernsti ge, teere, scboone meisjesziel met de gan- scho kraoht van tjjn jong en wermkloppend hart lief. Van dien avond van hot bal af had baar lief gehad, toen was ze hem ver sobenen als het ideaal van schoonheid en vrouwelijkheid. Al zijn lompheid en c-chijnbare onver schilligheid togen hner, was sleehls dwaze trots geweest, die zieh tegen ee- no nieuwe liefde met kracht wilde ver zetten. In het volgende oogenblik was hij bij haar. En zonder dat zij het hem zeide, wist bij, waarom zij tot bem gekomen wss. aNiet waar, Charlotte, ge wildot mij zeg- dergelijke ergerlijka wijze wordt opgetre den, liet keuvelen in het ver-volg zal worden ver boden. Schagen, 1 November 1898. De Burgemeester, S. BERMAN. Binnenlandseh Nieuws. De heer F. Domela Nieuwenhuis besprak Zaterdagavond in det lokaal van den heer C. Kooiman ts NieUWö Nle- dorp het onderwerp #0«anje en het So cialisme*. Hoogstens 40 personen woonden deze vergadering bij, welk aantal onbegrijpelijk kleiu voorkomt aan hen, die meermalen den heer Nieuwenhuis hoorden spreken. Al is men in bijna alle opzichten eea andere meening toegedaan, dan kan men toch om dezelfde reden naar dezen spreker gaan Inisteren, als waarom men b. v. een boek leest ,on den stijl'. Bovendien heeft het den schijn, alsof vslen bevreesd zijn, dat hun Oraojs-geloof aan het wankelen zal worden gebracht door dea heer Nieuwen huis en van dien schijn zullen de socialis ten n.tunrlijk gebrnik maken, zeker niet naar den zin van ben, die wegbleven. Na de opening door den heer Bart, be gon da heer Nieuwenhuis met zijn gewone «Mijn# Hoorders'. Om kort te gaan: Spreker zette uiteen, dat de socialisten, al werd dit ook zoo gaarne door d« pers beweerd, niet de per soon van de Koningia vijandig waren, maar het stelsel, het koningschap, omdat dit was de bevoorrechting van een per soon boven vele anderen. Het koning schap was een gewone zaak en op een hael natuurlijke wijze in de wereld ge komen. De gedurig strijdende volkeren van vroeger haddon een leger-aanvoerder noodig en kozen daarvoor de dappersten, die ook ia vredestijd het bewind in han den hadden. De woorden vorst en koning, afstammende van «voorste' en „kunnen*, getuigden nog van dien tijd. Een dwaze instelling echter wa» het e r f e 1 ij k koningschap. Een bekwaam vader toch had lang niet zeker eren be kwame kinderen, en ofschoon alle tegen woordige Europassche vorsten hnnne kroon gen, dat go mij geloof i? Dat ge a niat, evenals »g beneden, aan leunen en bodrog wilt scbnldig maken 1 Dat ge naast mij staat en mij toebehoort en do mijne wilt zijn, voor altjjd I1 Zij gaf geen antwoord. Schaamte vervol de haar ziel, daar hij haar gevoelens zoo good had begrepen, Eon door vreemden ge- plaagden en verjaagden man had zij verwacht te vinden, die door haar medelijden zou worden opgericht, dio door haar troost met nieuwe hoop op de toekomst zou worden vervuld. En in plaats van dat, vond ze hem zoo Maar rijn mannelijke kracht, zijn ferm ge drag maakte haar trotsoh en dapper. Niet meer was se de Charlotte, die onder den druk van kleingeestige plagerijen bijna ge bakt ging, het met schuchtere ziel voor al het oogewone terugdeinzende meisje, maar zij was als de soldaat, die met ware doodsverachting den vijand tegemoet gaat, als een vrij menseb, die zieh zjjn waarde is bewast.En een lief lachje verhelderde haar gelaat. „De uwe, Arno, de nwe voor eeuwig I" zeide zij kalm en hare oogen sloeg ze stralend tot bem omhoog, terwijl haar hand den druk van de zijne vast be antwoordde. Zij kssien elkander niet. In het halfdon kere, stille bovenportaal stonden ze naast elkaar, hand in hand, in een pleohtig zwij gen. En rondom hen verzonk de geheele wereld met baar niels-zeggend gejoel en ge woel, met baar ijdelen glans en baar blind haaston en jagen naar de gonst van het oogenblik, In hnnne harten was vrede en hoop. „Ea laat ons nn afscheid nemen, Char lotte/* zeide Arno na een poos, terwijl hij het meisje naar zich toehaalde. „Niet voor altoos. Ons scheidt nu niets «eer. Maar een korten tijd moet ge mij tooh van u la ten hrengaan, totdat ik een thuis voor ons gevestigd heb. Bescheiden zal het zijn,* voegde hij er met een ernstig bcbje aan toe, .wellicht nauwelijks een hut, die ons eigendom is, wellicht sleohls een hais van oen vreemde.* Zij sag hem stralend in de oogen. „Wat hindert vni) dat P Wanneer ik slechts bij jou ben'* Daarna we d se evenwel stil en bleek en Arno voelde, hos haar gestalte sidderde. „Dat ge mg nu moet verla ten!* Tranen verstikten haar stem. te danken hadden aan die erfelijkheid, had die eigenlijk geenerM recht van beslaan. De orthodoxen noemden het koningschap een goddelijke instellingvolgens Ssmnel I, 8ste hoofdst,, was dit echter geenszins het gevalintegendeel, daar was het „alles nemen en niets geven*, aan konin gen eigen, onverbet»rlijk beschreven. Ook de in alle staatsstukken voorko mende «gratie Gods' beteekende niets althans Diet votr hen, die aan geen God gelooven. Naast hef absolute, bestond het con- stitntioneele koningschap, en dat was hee- lemaal een onding. Een constitationeel koning was als een hond asn een ketting; volgens Napoleon I als een mestvarken. Dit laatste koningschap was dan ook e«n soort overgang van het absolute tot de republiek een overgang waarvan men met de woorden van De Gvnestet zou konnen zeggen: «ik wou, dat ze overging." Nadat spreker uit het feit, dat de leden van feestcommissiën niet in de zaal aan wezig waren, het bewijs had getrokken, dat zij geen argumenten voor hunne Oranje-vereering konden aanvoeren, ging hij na, welke verdienstelijkheid de in den laatsten tijd zoo hoog geprezen leden van het Oranjehnia eigenlijk hadden bezeten. Van Prins Willem I tot Koning Willem III passeerden allen de revue en in tegen stelling met hen, die onlangs da kranten kolommen vulden, wist de heer Nieuwen- huis ni^t anders te vertellen, dan dat al deze vorstelijke voorvaderen hoogstens ge wone menschen waren geweest, die voor hunne daden onedele, of op zrjo best alle- dasgsche drijfveeren hadden. Simpele rijm pjes enz. van hunne tegenstanders werden mede ala bewijs aangevoerd, dat zij in hunnen tijd vrij algemeen werden getnat. Na een korte pauze behandelde de spreker de gevolgen van het koningschap voor het volk, De grootste machtmiddelen van het ka pitaal om zich staande te houden wartn troon en altaar. Gaf mea in hel oude Rome brood en spelen om het volk te vreden te houden, thans bepaalde men zich alleen tot de spelen. Met feesten, het ééce nog schitterender dan het sndeie, streelt mea het volkook in ons land. Na de kroningsfeesten krijgt men de ver- ■ami—am ii ihiwii ■Miuwii'iiiMtaiiwwMUMagMBmaBifwiiiaiiiim Hij kaste haar op faas voorhoofd. „Woes kalm, sagn lieveling. Het daurt niet lang. Ik heb een vast doel voor oo gen en daarom zal alles mij gemakkelijker vallen. En in mijn gedachten zul ik altoos bij ja sijn. Altoos „En ge »nlt me »U&s schrrjvau Alles? Uwe zorgen, uwe moeiten nlots naoogt ge voor mg verswegen* Want ik wil ook mijn aandeel hebben in j# arbeid, ia fi les, wat ge doet, wat jou sangaat I* Hjj knikte. „Maar nw oom 1* deed hij bezorgd booreo. „Zul het hem niet opval len Hij kent mijn handschrift. Zal hij het jou niet laten ontgelden Was het niet verstandiger, wanneer wjj Zij zag kalm tot hem op. „Verstandiger? Wellicht 1 Maar ik wil niet verstandig sijn, ik wil niet hniohelen. En wat kan mij nn nog voor kwaads overkomen, na ik jon heb P* Haar vast en overwegend vertrouwen, roerde hem. Het deed hem goed, maakte hem zoo groot, zco trotsoh. „Ik dacht slechts,* zeide hij bijna schuchter, als sohaamde hij aich over zijn vrees voor de toekomst, „in den eer sten tijd, zoolang ik nog niets bestenads heb, ware het goed, wanneer go nog zoo lang onder do bsseherming van uw oom kondet blijven Zij lachte een weinig verwonderd. „Gelooft ge dan werkelijk, lieve, dat ik hier nog soa kannen blijven f* „Maar „Ook was het niet meer mogelijk 1 Hg weet alles. Ik heb het hem openlijk ge zegd en Lncy ook.* „Charlotte!* Zij boog deemoedig het hoofd voor hem. „Wsa dat niet goed van mij P* „Niet goed P Niet goedP* Hg echrsenwde hst bijna ui!, zoo vervolde bem haar op offerende tronw bet hart met jubel. „Zie, Charlotte, waaneer ik eenmaal fn mijn laven onrecht togen n mocht begaan, herinner me dan aan dit oogenblik en - Zij lachte bijna sebelms on sloot hem met de baod den mond. „Gij zalt niet onrecht vaardig legen raj sgn/ Maar waarheen wildet ge gaan, toen ik bg n kwam P* Hjj dealde haar mede, dat. hij naar hot dorp had willeD gaan, om zieh door boor Hfibnor een wagen te laten inspannen, om naar de stad te rjjden. Want «on Hammer wilde htj zoo ie^e niet aannemen. Charlot te knikte toestemmend. Daarna gingen zij hand in hand de trap af. „Wacht hier een oogenblik,* zeide zjj lovings-, huwelijks- en geboortefeesten, mair komen straks de werkleozen aanklop pen, dan heeft men noch ia staats—, pro vinciale, gemeente- of particnliere kassen geld; want, luidt het dan, „die feesten hebben zooveel gekost.' Een koning vermocht niets in het be lang van hst volk te doen, al wilde hij nog zoo gaarne en zooveeldit zou hem den troon kosten. Een koning kon dan ook geen gosd mensch zijn, en omgekeerd. Het was dus de plicht van elk vrij den« kend menseb, om het volk zijn lijdelijk heid en stompheid onder het oog ts bren gen. Wilde hst volk iets te zïjner verbete ring, dan moest het dit zelf trachten te veroveren, zonder anderer goedkeuring af te wachten. „Het socialisms zal zegevieren*, zeide de heer Nieuwenhuis, «ondsnks sllen te genstand, maar het is onze plicht het zaad wijd uit te strooien, opdat er veel ïit groeie, ook al gaat sen groot deel verloren. „Tegenover hen, die de staatsbemoeiing nog meer willen uitbreiden, staan wij „vrije" socialisten en wij tallen oDte krachten aanwendsn, om het volk brood en daarnaast vrijheid te geven, als eerste vereischte voor het geluk van allen.* De heer Sieswerda vroeg den spreker, na hét einde zijner boeiende rede, welke bronnen eigenlijk gelijk hadden, die, waar- uit hjj (de beer Sieswerda) zijn (geheel andere) geschiedenis van prin* Willem had geput en onderwezen, of die, welke de heer Nieuwenhuis had geraadpleegd. De heer Nieuwenhuis antwoordde hier op, dat beides nit dezelfde bronnen had den gepnt, omdat er geen andere wa ren. Waar spreker echter steeds de wer kelijkheid had opgesomd, daar waren de officiëele geschiedschrijvers over die waar heid heen gegleden »f hadden haar om huld met een leugesmantel. De heer Bart sloot hierop onder dank de bijeenkomsl, als gewoonlijk met eeD ijselij k gedicht. Voor da betrekking van onderwijzeres aan de openbare sehool te Oudkarspel, hebben ziek 16 sollicitan ten aangemeld. beneden- ..Natuurlijk ga ik mee.* Zg snelde weg om mantel en palsmulg fe htlec. Toen tjj echter op dun terugweg de ksm r van haar oem voorbijkwam, werd do deer plotseling opengerukt. Hammer kwam te voorschijn, terwijl Lncy nieuws gierig: ea spottscd-lftchend haar hoold om het ïoakje stak. „Wal rao»t dat P' risp Hammer Charlotte to». „Waar wilt ge heen Charlotte ging langzaam varder. „Near Borna. Mot mgahoer von Erdmann mede, om eeu wegen voor hem te halen.* Mot één sprong was Hammer bg baar en had haar hand gegrepen. „Ben je gek, meisje Wat gaat jou dat mensoh aan.Hier blijft gel* Charlotte maakte zieh kalm los. Hare oogen rustten ernstig op zgn hevig opge wonden gelaat. „Mjjnhaer von Erdmann is mijn verloofde, oom 1* Hg deinsde een slap terug. In de ka mer gaf Lncy een luiden kreet. En Charlotte zag, hoe haar znstor plotseling als razend met gebalde vnisten op haar los stormde. „Uw verloofde I* kreet Luoy kuchend. „Bg, dien ik Zij verstomde plo'seling, daar haar blik op Hammer viel. Op haar bleeke wangen teekenden zich hoog rcoda vlekken af, Charloite beefde. Eon gedaohte scheen in haar brein te «gn opgekomen. „Lucyl Lucy stamelde zg. Ontzetting en medelgden met haar zuster vervulden haar hart. Die kreet van Lney had haar de geheele ellende der ongelukki ge doen kennen. Zg beminde Arno en zg had hem van tioh gestooten tarwilie van het ellendige klatergoud dar wereld. Hammer was zichzelf weer raeeater. „Dus met hem wilt ge trouwen f* riep hg minachteed nit.„ Diea kalen baron van ner- g»DSthnis Cherlotte richtte zieh hoog op. „Versmaad hem niet oom I* zeide zg zacht. „Hg beait i»'s grooters, koatbaarderi, dat heerlgker is dan al het gond der wereld hij heeft een eerlgk hart.* H-immer Uehte toornig, daarna sloeg hg do kaaserdeur met e8n doffen slag voor Charlotte in het slot. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 1