B IJ VOEGSEL, behoorende bij de Scliagef Coarailt van Donderdag 10 Novem ber 1898, No. 3361. Gemengd Nieuws. De vlucht iu een doodkist. Een FnnschmRG Lupi, die wegens moord tot levenslange ballingschap naa' C>yenue veroordeeld is, heelt onlangs van het eiland Royal uit, dat hein to verblijf plaats aangewezen is, een koene pogiüg tot vluchten ondernomen. Lupi woonde vaak de begraffinisplcchtiïhsdeu zijner ge storven lotgenooter. bij, die op de volgen de wijze plaats heeftDe doode wordt, nadat men aan zijn voeten een gewicht be vestigd beeft, in een kist met beweegbaren zijwand gelegd. Iu plaats van in de aarde neergelaten te worden, wordt deze kist daarna op een baar geplaatst eD onder klokgelui een mijl ver zee in gevaren. Dan wordt de kist omgekeerd, de w«ud opengeslagen en de doode glijdt langzaam in da golven. Tijdens den terugtocht naar het etland voor misdadigers kunnen de roeiers somwijlen nog de opduikende haaien bemerken, die elkaar den bnii betwis ten. Op deze ceremonie grondde Lupi zijn buitengewoon plan tot ontvluchte». Hij wachtte «enen neveligen nacht at en bc-g&t zich, voorzien van werktuigen, spijkers en een pan met pek, nanr hrt magazijn van doodkisten. Met veel moeite timum-rde hij uit een der daar voorhanden kisten een waterdicht vaartuigje, dat hij naar bet strand sleepte en, nadat hij erin plaats genomen had, langzaam in liet water schoof. Weldra had de vloed de kist ge grepen, en Lupi verliet er zich op, dat zij hem naar Eigelsch-Guyana ot nsar "Vene zuela zou drijven, Ong lukkig voor Lopi zag de V«n de Antillen terugkeerende Fransche stoomboot „L'Abeüle" den volgenden d»g op het water een langwerpige kist drij ven, die door twee haaien vergezeld werd, die hunne vinnen somwijlen tegen het vaar'uig sloe gen. De kapitein van het schip liet een bemande boet uitzetten, en de matrozen vonden tot hun groote verbazing in de op de zee drijvende kist Lupi, die bereids het bewustzijn verloren had. Zij brachten den zeldz«men zeeman op het schip, en eenige uren later kon Lupt, aan handen en voeten geketend, zijn kameraden op het Roysl-eiLnd van den merkwaardigsten al ler tochten vertellen, die wel ooit een mensch op den oceaan ondernomen heeft. Een excentriek Engeisch- man plaatste op een weiland, tot zijn goederen behoorende, een bord, waarop de volgende edelmoedige aanbieding geschil derd was „Ik wil dit weiland geven aan hem, die in alle opzichten tevreden is." Al heel spoedig meldde een liefhebber zich asn. Wel, mijn vriend, ben jij tevreden Ja, meneer, dat durf ik zeggen 1 Als jij in alle opzichten tevreden dijt waarom begeer je dan dit weiland Honden. Koningin Yic- toria is een groot vriendin van honden. De dierenschilderes Maud Earl heelt tnenigen lievelingshond van H. M. ver eeuwigd. De witte herdershond Sneeuw bal ia haar lieveling. De Koningin bezit 50 tot 60 honden. Steeds zijn er eenige om haar heen. Miustans éénmaal in de week bezoekt da vorstin haar uitgestrekts kennels j dan wordt de hecle troep losge laten en allen krioelen om de Koningin heen. En als er jongen zijn, verlangt Hare Majesteit dadelijk berichtwanneer geen ernstige zaken haar dan ophouden, rijdt zij naar de kraamvrouw toe en moeder en kind worden in een weelderig ledikanij? door lakeien aan het vorstelijk rijtuig gedragen. Een hachelijkoogenblik. Door een leenw achtervolgd te worden, is geen alledaagsch fietsrijdersavontuur. Dat is onlangs den heer RobertsoD, die zijn plunteges heeft in Midden-Afttka, te Naomi, tusschsu Biantyre en Zomba, overkomen» Hij kwam per rijwiel van Biantyre langs den weg naar Zomba, en aan het „Narnazi- kruispunt", waar de dwarsweg, welke naar zijn plantages leidt, nog niet geschikt is om roet een rijwiel te worden beteden, sUp'e hij af, otn verder voorloopig te voet te gaan. De duisternis was toen gevallen maar er was een weinig licht van de was sende maan. Toen hij een eind weegs had geloopen, hoorde hij geritsel in de struiken, als hst loopen van een groot dier, eo weldra zag hij een leeuw op den weg staan, dia zich naar hom toekeerde. De heer Robertsen sprong op zijn rij wiel en „trapte* wat hij kon. Maar de weg liep tsgen een heuvel op en was slecht te berijden. Ve-seheidsne maleo was hij op het punt van te vallen, en aan bat herhaald gebrul schier hem kon hij hooren, dat de leeuw hem meer en meer inhaalde. Eindelijk had hij den top van der, heu vel bereikt, en nu vloog hij in snelle vaart de helling af. Daar bezon hij zich opeens, dat hij aan een soort van sloot zou komen, dwars over den weg. Hij kon echter niet meet van zijn wiel afspringen en reed er in. De andere kant van de sloot was gelukkig niet hoog. Hij kwam er behouden nit en reed nu met zijn ee- nigszins beschadigd wiel over den daar be ter wordenden weg naar zijn plantage. Hij hoorde toen gaen gebrul meer ach ter zich, en toen hy den volgenden dag ging kijken, vond hij het spoor van den leeuw niet verder dan tot aan den kant van de sloot. Hij dier was blijkbaar daar blijven staan eo toen teruggekeerd. Een wijs gezegde. Een Perzisch wijsgeer, wien gevraagd werd, hoe hij zooveel wijsheid had opge daan, antwoordde „Door mij niet door schaamte te laten weerhouden om te vragen, als ik iets. niet weet." Alcoholgebruik in de Dierenwereld. Na en dan hoort mea van dieren, die verzot waren op alcoholische dranken. Men heeft die eigenschap o. a. wel eens bij bijen aangetroffen, en naar men zegt was de zoo betreurde olifant Jarnbo lang niet afkeerig van een flssch whisky. Zola beschrijft in een sijner werken een aap, die bij een wijnoogstfeest zich aan gioote hoeveelheden wijn te buiteu ging. Onlangs werd een vreemde geschitrde-nis nit Frankrijk vermeld van een paard, dat op een hoogst zonderlinge wijze te midden van gebroken fl-sschen in een kelder lag. Het hielp niet, of rusn het dier al overeind ze-te; het plofte d«delijk weer neer, en er waren eenige s «penis-pompiers noodig om het uit den kelder naar den stal te krijgen. Mee dacbt, dat het dier aas ds een of andere gsheitnzinnige ziekte leed, maar de vseaxtsenijku.-dige, wiens hulp ingeroepvn werd, verklaarde, dit het „smoordronken" en al de verschijnselen vertoonde v»n dtonkeuschap. De eigenaar herinnerde zich toen, dat aten een paar maanden geleden gemerkt had, dat het paard aanvallen b d, vrelke men voor duizeligheid hield, dia'' het dier begon te waggelen en neerviel zonder eenige schijn bare oorzwk. Gedurende diets tijd werd er voortdurend wijn gemist uit de-i wij- kelder, waarbij zich het eigenaardige geval voordeed, dat de dief den wijn niet medvnam, maar op de plaats zelf opdronk. Mes kwam toen op de geduchte, da aanvallen van duizeligheid, waaraan het paard onderhevig was, in verband te brengen met de vermeende kelderbrzoekeii van den dief. Do oorzaak, vr ardoor het arme dier zulk een bekla- genswsardige gewoonte had aangenomen, was deze, d -t «neu het m^-t een geneeskundig doel wijn had to-gediend. Bij gelegenheid, dat het paard z-er zweren arbeid verricht had, werd hem met wijn bovoch.igda haver gegeven de uitwerking was zoo gunstig, dat dit middel herhaald werd, totdat een luie staljongen vont 't gemak het prard den wijn uit de fLsch liet drinken. De naaste stap was, dat het schrandere dier zich 's nachts, wanneer alles s'il wr.s, naar den kelder begaf, om daar op zijn gemak te drinken, daarbij de flesschen openende door dea hnls te breken. Zink als behangsel. Io Amerika wordt thans veelal zink voor behangsel gebruikt in plaats van papier. Het wordt daartoe zoo dun als papier geplet en dan met cement-lijm op den wand bevestigd. Allerlei kleuren wor den er op aangebracht. De platen worden bovendien geëmailleerd, zoodat zij met nat kunnen worden afgenomen. De Amerikaansche regee- ring becijfert de kosten van den oorlog met Spanje tot 31 October van dit jaar op 164.932.228. De waarheid. Rechter: Je beroep Zakkenroller: Ik leef van mijn handenarbeid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 5