PLAATSELIJK NIEUWS.
GEMENGD NIEUWS.
Erven C. Bregman, te Schagen
zers naar de Nijl-delta te versperren.
Handig werd nu te Londen een a-
narehistiseh complot in elkaar gezet,
dat, en daarom was het juist te doen,
op keizer Wilhelm en vooral op de
keizerin zulk een indruk maakte, dat
van het voorgenomen bezoek aan
Kaïro werd afgezien.
Ziedaar, waarde lezers, een staaltje
van diplomatiek vernuft. Hoe jammer
voor Frankrijk, dat het den weg van
den keizer ook niet met anarchistische
distels en doornen wist te bestrooien.
Het bezoek aan Syrië en Palestina
ware misschien achterwege gebleven,
en zulks ware de republiek zeker
zeer gelegen gekomen. Is het te ver
wonderen, dat, nu het Engelsche kunst
stukje aan het licht is gekomen, de
anarchistische oonferentie te Rome nog
minder kans van slagen had, dan
reeds bestond Wij hebben in een
vorig nommer voorspeld, dat het re
sultaat van de bijeenkomst wel nihil
zou zijn. Hoewel wij ons niet onder
de profeten durven rangschikken, heb
ben wij toch in deze goed gezien.
De samenkomst is uiteengegaan, zon
der zelfs tot eenig besluit gekomen
te zijn, ja, men zegt als zeker, dat
de notulen der gewichtige vergaderingen
vernietigd zijn. 't Kon ook niet an
ders. Tusschen Engelsche en Russi
sche, Duitsche en Zwitsersche opvat
tingen op het gebied van vrijheid,
om maar bij deze landen te blijven,
is geen overeenkomst mogelijk.
De vredesvoorstellen van Czaar Ni-
colaas worden ook al een zet op het
diplomatiek schaakbord genoemd. Rus
land lijkt meer dan het werkelijk is.
Een zeer groot deel zijner bevolking
verkeert in een noodlijdenden toestand,
die maar al te sterk in de dagen der
beproeving aan het licht komt. Het
platteland bezit noch financiëele, noch
moreele kracht, zoodat het niet in staat
is, belangrijk in de groote oorlogslasten
bij te dragen. Hoe ellendig het in vele
Russische provinciën gesteld is, blijkt
weer nu hongersnood en ziekten enkele
streken teisteren.
Duizenden sterven van gebrek en het
particulier initiatief noch de autoriteiten
zijn in staat allen nood te lenigen. De
arme bewoners wonen zoo verstrooid, zijn
zoo van alle middelen van vervoer afge
sloten, dat zij in hun isolement zijn om
gekomen weken vóórdat het noodige
voedsel hen kan bereiken.
De Russische regeeiing bouwt wel
spoorwegen, doch deze hebben in de eer
ste plaats eene strategische waarde. Zij
moeten dienen om het rijk te vergroo-
ten, terwijl men binnen de eigen landpa
len de arme boeren den hongerdood laat
sterven, enkel omdat het stoomros ont
breekt om in de kwade dagen levens
middelen te kunnen aanvoeren.
De groote uitgaven voor leger en
vloot gaan thans reeds de Russische
draagkracht te boven. Reeds tweemaal
heeft het bij den Pranschen vriend om de
noodige fondsen moeten aankloppen, doch
daardoor komt het eigenlijk van den wal
in de sloot. De uitgaven blijven bestaan,
klimmen zelfs bij het jaar, terwijl men
bovendien ook nog de jaarlijksche rente
der gesloten leeningen op het budget
krijgt-
Hoe geheel anders is dit b. v. in
Engeland gesteld. Daar put men
doorloopend uit een goed gevulde
schatkistdaar stijgen geregeld de bron
nen van inkomstendaar kan men
zonder eenig bezwaar zich de aanzien
lijke uitgaven voor leger en vloot ge
troosten; daar kan men in dagen van
oorlog over de ziel van den oorlog,
over „het geld", beschikken, dat Rus
land ontbreekt. In een oorlog met
Engeland zou Rusland, trots zijne mil-
lioenen soldaten, ten slotte wegens ge
brek aan de noodige middelen het
onderspit delven. Men berekent, dat
een soldaat in oorlogstijd 5 gld.
per dag kost, dat is dus voor een leger
van 3.000.000 krijgers 15 millioen gul
den per dag, zeker geen kleinigheid en
wel de moeite van overdenking bij de
vorsten en hunne ministers waard
Deze verschillende overwegingen zou
den den Czaar en zijne raadslieden er
toe geleid hebben, om met de bekende
vredesvoorstellen voor den dag te ko
men. Kan Rusland al niet eene ver
mindering der legersterkte tot stand
brengen, dan toch hoopt het aan de
toepassing van nieuwe uitvindingen en
verbeteringen op het oorlogsmateriaal
voor een bepaalden tijd paal en perk
te kunnen stellen, wat reeds voor zijne
financiën van groote beteekenis zou zijn.
't Is immers vooral op dit gebied, dat de
een den ander tot de kostbaarste invoerin
gen dwingt,want in 't offeren aan den oor
logsgod wil niemand ten achteren staan.
Met al zijn macht schijnt Rusland
zooveel mogelijk eene botsing met Enge
land te willen voorkomen. Dit moet ook de
reden zijn, dat de Gallische vriend bij de
polsing over een samengaan tegen En
geland zeer povere resultaten onving.
Rusland scheen geen lust te hebben zich
in een Fransch-Engelsch conflict te
mengen, of het moest zijn als scheids
rechter, waar Engeland natuurlijk har
telijk voor bedanken zou. Deze uitleg
ging komt thans uit "Weenen, en, wat
meer is, moet zeer betrouwbaar zijn.
Zooals de zaken nu staan kan men vrij
zeker voorspellen, dat, hoe ernstige
kwesties er ook tusschen Engeland en
Frankrijk hangende zijn, het tusschen
teide volken tot geen vredebreuk zal
komen.
Zonder bondgenoot, dien het nergens
kan vindeu, durft Frankrijk den kamp
met Engeland niet aan.
Het grootste gevaar voor verwikke
lingen komt thans van de Philippijnen.
De bewoners schijnen er voor te bedan
ken, om andermaal naar de pijpen van
een ander te dansen. Aquinaldo
heeft eene proclamatie uitgevaardigd,
waarin hij den bijstand zijner landge-
nooten inroept, om zich tegen de Ame
rikanen te verzetten. Het beroep op
hunne vaderlandsliefde moet overal met
geestdrift ontvangen zijn Mocht Amerika
zijne inlijvingsplannen willen doordrijven,
dan kan men op een ernstig verzet van
de Philippijnen rekenen, en wat zulks
beteekent hebben de eilanders gedurende
jaren aan Spanje bewezen.
Een langdurige guerilla-oorlog, die
den Amerikanen stroomen bloeds en
millioenen schats zal kosten, zonder mis
schien ooit het doel te bereiken, staat
voor de deur, tenzij men te Washing
ton nog ter elfder ure de bordjes ver
hangt en zich tot een minnelijke schik
king bereid verklaart.
Eene strooming in die richting is
reeds duidelijk waar te nemen. Zelfs zou
in den Senaat eene meerderheid te vinden
zijn voor een amendement op het vre
desverdrag waarbij de Staten verklaren
zich van de Philippijnen terug te zullen
trekken, 't Is bijna al te mooi om waar
te zijn
Behagen, 14 Januari 1899.
Onze nieuwe vereeni
ging tegen verzekering van tuber—
culoos vee had reeds het voor
recht haar g^ed recht van bestaan te
kunnen bewijzen.
Op de markt van 5 Januari werd een
koe van een veehouder te Burgerbrug
gekocht door een elager te Den Helder.
Ra de slachting bleek, dat het dier leed
aan parelziekte, zoodat de slager schade
vergoeding van den verkooper vroeg.
Daar deze lid van het fonds was, werd
de zaak verder door het bestuur der ver
eeniging in orde gebracht.
Wij hebben deze zaak voor de veree-
niging een voorrecht genoemd, daarjuist
door zulke sprekende voorbeelden het
groote nut der vereeniging het meest
aan den dag komt. Een ieder neme dit
voorbeeld ter harte en sluite zich bij
de vei een. aan Het is een kwestie van
welbegrepen eigenbelang.
Den 19den Februari zal
in het Noord-Hollandsch Koffiehuis al
hier een Weener Dameska-
pel optreden. Liefhebbers van goede
muziek zal dat zekerlijk genoegen doen.
Donderdagmorgen j.1. ge-
raakte, doordat het paard schrikte de
heer L. van Obdam, plus een passagier,
met paard en kar te water op
Grootewal. De beide inzittenden moesten
dwars door de sloot gaan om het
droge te kunnen bereiken. Ongelukken
zijn niet te vermelden, alleen het tuig
was gebroken.
Alsblijk van sympathie
met de nieuw opgerichte vereeniging
voor Armenzorg1 is aan den bur
gemeester dezer gemeente een som ter
hand gesteld van f lOO de milde ge
ver wenscht onbekend te blijven.
Donderdagnamiddag g e-
raakte de heer W. Z., die met een boe
renwagen met varkens alhier van de
markt kwam, te water bij de wipbrug
in de Schagerwaard. Daar de varkens
opgesloten waren in korven ver
dronken er zeven. De voerman
zelf kwam met den schrik vrij.
De storm van Donderdag-
nacht heeft het in onze gemeente vooral
gemunt gehad op de huizen aan de
Laan. Van twee werden de schoorsteen
tafels van den schoorsteen gerukt en
langs het dak naar beneden gesmakt,
natuurlijk langs dien weg ettelijke pan
nen en latten vernielendebij een der
de woning werd een oude populier afge
knapt of hij van riet ware en als een
brug over het water geworpen. Op an
dere plaatsen in onze gemeente werden
voorschotplanken afgescheurd en als
altijd daken beschadigd, pannen ver
brijzeld en schoorsteensteenen afgerukt.
Van persoonlijke ongelukken is ons ge
lukkig niets bekend.
Uitslag der verhuringen
van landerijen, toebehoorende aan de
K. Catkolieke Kerk
No. 1 huurder F. Smit, voor f 75.
No. 4: huurder dezelfde, voor f89.
No. 5 aangehouden op f 187.
No. 2idem f 226
No. 3 huurder G. Plevier, v. f 103.
De 5 perceelen waren vroeger in ge
bruik bij wijlen den heer C. de Moei
voor f 775.
No. 1 aangehouden op f 225,
No. 2: huurder A. Bruin, f160.
Deze perceelen, gelegen te Burghorn,
waren vroeger in gebruik bij P. Berk
hout, voor f 425.
No. 1 huurder A. Bijpost, v. f 200.
vroeger dezelfde, voor f 200.
No. 2 huurder W. Grootes, v. f95.
vroeger bij C. de Moei, voor f 110.
No. 3: huurder G. Dorbeck, v. f80.
vroeger bij S. Stins, voor f 100.
No. 4 huurder S. v. d.Haagen,f 111.
vroeger bij C. de Moei, voor i 120.
Naar w ij vernemen wor
den er ernstige pogingen aangewend, om
het pad over het zoogenaamde Spaan-
sche Stuk, het landpad tusschen de
Lange Snevcrt en de Nes, weder te
herstellen.
Naar wij vernemen heeft
de Commissie, door den Raad
onzer gemeente benoemd om rapport
uit te brengen over het verzoekschrift
der Noorder Stoomtramver-
een i g i n g om subsidie en bijdrage
in de voorloopige kosten, eenstemmig
besloten over het eerste punt afwijzend
te rapporteerenover het tweede puDt
stelt de commissie voor, zoover deze noo-
dig mocht zijn, f 200.— te geven.
Bakvischje. Onzo kook
school is ioo groot, dat wij zelfs een
eigen dokter hebben.
Heer. Dat is dan zeker een speciali
teit voor maagziekten.
Waar.
Mevrouw„Watge zegt, dat die
schoenen versleten zijn? En mijn man
zaliger Leeft ze tot zijn laatsten dag
gedragen !tt
Bedelaar„Dan was het hoog tijd,
dat hij dood ging."
Om het voortdurende
springen van lampeglazen te voorkomen,
legt men ze in een pan, gevuld met
koud water. Die pan, waarin de glazen,
zet men op het vuur en brengt het
water daarin langzaam aan den kook.
Daarna zet men de pan van het vuur
en laat de glazen er in tot het water
weer koud is geworden. Daarna droogt
men ze en maakt ze schoon en de glazen
zijn zoo sterk geworden, dat ze maar
hoogst zelden springen.
Vergiftigingen te New-
York.
Te New-York is men zeer angstig over
het toenemend getal vergiftigingsge-
vallen. Een veertien dagen geleden be
gon het. De heer Harry Cornish, lid van
de New-Yorksehe Knickerbocker Club,
ontving met Kerstmis een zilveren doos,
waarin een flesch met een soort broom-
zouttenminste zoo sprak het etiquet. Het
adres was met een vrouwenhand geschre
ven. Een tante van d6n heer Cornish
nam wat van het poeder, werd dadelijk
ongesteld en stierf vijf uur later. De
neef, die ook een weinig geproefd had,
werd eveneens ziek met verschijnselen van
vergiftiging. Hij kwam er echter van
bovenop. Na onderzoek bleek, dat het
poeder zwaar vergif was. De politie kon
echter niets ontdekken.
Kort daarop kwamen soortgelijke ge
vallen voor. Nu liggen twee vrouwen
op sterven, eveneens vergiftigd. Een der
slachtoffers ontving over de post een doos
met confituren toegezonden, waarin
arsenicum. Ook uit andere plaatsen wor
den gevallen gemeld, die onmiskenbaar
op poging tot vergiftiging wijzen.
Processen wegens majes-
teitsschennis vormen nog altijd een zeer be
langrijk deel van Duitsche rechtzaalkro-
nieken.In een der Berlijnsche avondbladen
lezen wij onder elkander de volgende
veroordeelingen een werkman uit Neun-
kirchen tot 2 maanden gevangenis een
werkman te Stuttgart, die zich boven
dien verzet had tegen de politie, 6 maan
den gevangenisstrafeen werkman te
Berlijn 9 maanden gevangenisstraf
onder bijvoeging door den president, dat
de rechtbank wel straf van een paar
jaar zou hebben opgelegd als.... de be
schuldigde niet zulk een ruw persoon
was, zoodat men aan zijn woorden niet zoo
veel gewicht kan hechten en een
redacteur van de Yolksstimme van
Maagdenburg, die ook prins Eitel Fritz
had beleedigd, tot vier jaar en een
maand (de maximum-straf wegens ma
jesteitsschennis is vijf jaar.
Al deze processen missen hun uitwer
king niet. Hier en elders wordt som
tijds diefstal gepleegd om een onderko
men te krijgen; in Duitschland kan men
het met majesteitsschennis af. Een boek
binder te Straatsburg heeft zich deze
wetenschap ten nutte gemaakt. De man
had geen werk, geen onderkomen, geen
eten. Hij verzocht een agent hem in
hechtenis te willen nemen, opdat hij een
onderkomen zou vinden, maar hem werd
geantwoord dat daartoe geen aanleiding
bestond, waarop de man eenige beleedi-
gingen aan het adres van den keizer uit
schreeuwde met het doel een eind te
maken aan zijn ellende. Dat hielp! Hij
werd onmiddellijk medegenomen en is
nu door de rechtbank tot twee jaar
gevangenisstraf veroordeeld.
Een oude Duitsche erf-
tante bevindt zich op reis van Dresden
naar Weenen, wordt te Praag ziek, al
daar opgenomen in een ziekenhuis en
sterft.
De neefjes en nichtjes, die te Berlijn
wonen, laten het lijk cvevkomen, om
het in de Duitsche hoofdstad met de
pracht en de praal, welke een erftante
toekomt, te laten begraven. Bij het
openen der kist komt men echter tot
de verrassende ontdekking, dat niet de
goede oude tante in de kist ligt, maar
een Russisch generaal in groot uniform.
Men telegrafeert naar Praag„Hier is
geen doode tante aangekomen, maar
wel een Russisch generaal. Waar is de
doode tante?"
Uit Praag woidt geantwoord „Wan
neer doode tante niet in Berlijn, dan
is zij te St. Petersburg."
Het telegram naar St. Petersburg:
„Wat moet er gedaan worden met den
dooden generaal? Waar is de doode tan
te
Antwoord uit St. Petersburg: „Be
graaf Iiussischen generaal zoo stil moge
lijk. Tante hier zooeven met militaire
eer ter aarde besteld
Levende lijkon.
Een Napolitaansch geneesheer, dr. Ma-
rini, wordt door een Duitschen collega
beschreven als een wonderbaarlijke ge
leerde, die de kunst verstaat op zeer bij
zondere wijze lijken en lichaamsdeelen
te bewaren.
Hij is echter niet geneigd zijn geheim
te onthullen, nu zeker niet, later mis
schien. De Sanitatsrat Berkhan meent,
dat de Marinische methode van onschat
bare waarde zou zijn voor wetenschap
pelijke onderzoekingen. In een particu
lier museumpje te Napels liet dr. Mari-
ni hem eenige merkwaardige proeven
zien. Verschillende lichaamsdeelen, als
handen, armen, voeten hadden den ge
wonen vorm en kleur behouden en wa
ren buigzaam en als levend gebleven.
Alle deelen waren in hun oorspronkelij-
ken staat gebleven. Verschillende verza
melingen hersenen waren eveneens on
veranderd en week als gummi. Op een
plank lag het lijkje van een kindje met
buigzame ledemaatjes, natuurlijk, alsof
het lag te slapen.
Een andere conserfmethode was het
kunstmatig versteenen. En dr. Berkhan
kreeg een ingelegd tafeltje te zien, be
staande uit een mozaïekachtig knutsel
werk van stukken nier, milt, lever, long,
die alle hun natuurlijke kleur behouden
hadden. Trouwens in het museum
Orsila te Parijs wordt den bezoekers
een soortgelijk tafeltje gewezen, dat dr.
Marini in 1867, tijdens de Parijsche
wereldtentoonstelling, aan keizer Napo
leon had aangeboden.
Een derde wijze van conserveeren
bestaat in het bewaren van lichaams
deelen in een reukloos, glashelder
vocht.
Dr. Marini vertoonde, behalve nog
vele andere merkwaardigheden, een arm
van een mummie, dien hij weder gebracht
had in zijn oorspronkelijken toestand,
dus weer week en beweeglijk, en die
donkerbruin van kleur was geworden.
Naast dit museum bezit dr. Marini op
het kerkhof te Napels nog een catacom-
benmuseum, waarin een verzameling lij
ken in kisten met glazen dekselsde
trekken van het gelaat zijn onveranderd
het is alsof zij slapen
Men maakt daar dus reeds gebruik
van de Marini-ontdekking. Op een vraag
van zijn bezoeker verklaarde degeleerde,
dat men lijken in spiritus kon bewaren,
waarna hij later nog wel in staat was,
ze volgens zjjn methode te conserveeren.
De bewerking zou „eenige duizenden
francs" kosten,
Een hevige storm woei
over Engeland en Ierland. De bladen
melden een honderdtal ongevallen met
doodelijken afloop.
De nestor der papegaaien.
De prinses vsn Wales bezit een pape
gaai, ^Ducky" genaamd, die een respecta
belen leeftijd heeft bereikt en zeker wel
de oudste van zijn rasgenooten is. De En
gelsche staatsman Pitt kocht het dier in
1783 en gaf het in 1800 koning George
III van Groot-Britmnië ten geschenke.
De vogel is zeker 200 jaar oud en ver
heugt zich in een uitstekende gezondheid.
Hoe men huizen verzet.
In het verzetten van huizen heeft men
in Amerika, vanwaar dit ingenieurskunstje
afkomstig is, verbazende vorderingen ge
maakt. Zoo is voor eenigen tijd in de
Willis Avenue teNew-York een blok van vier
baksteenen woonhuizen, elk van vijf verdie
pingen, 115 voet verder gezet, en dit
ging zoo uitstekend, dat die huizen nu
al weer bewoonbaar zijn. Men zou de
huizen verleden voorjaar afgebroken heb
ben, daar de Willis Avenue zou verbreed
worden. Een aannemer maakte zich echter
sterk de huizen, die een waarde van
64.000 dollars vertegenwoordigen, te ver
zetten. Het bouwtoezicht protesteerde hier
tegen aanvankelijk eindelijk stemde het
toe en het plan kon tot uitvoering ko
men.
Het fondament onder de huizen werd
eerst verwijderd en in de plaats daarvan
werden 375 dommekrachten geplaatst,
met behulp waarvan de huizen vier vost
werden opgelicht. Vervolgens werd er een
soort rooster va» balken onder geplaatst,
alsook een glijbaan van sterke balken, die
met 30 kisten harde en 12 vaten zachte
zeep glad werden gemaakt. Zonder
veel moeits werden toen de huizen met
behulp van eën groot windas eerst 40
voet in oostelijke en vervolgens 75 voet
in westelijke richting verplaatst; daarop
werden ze op het nieuwe fondament ge
zet. Bij deze handeling hebben de gebou
wen niet de minste schade geleden. De
kosten, die hieraan verbonden waren, be
droegen 10.000 dollars.
Paarlen in een mossel.
Terwijl een koopman te Angers (Frankrijk)
mosselen zat te eten bij zijn ontbijt, ont
dekte hij in één der schelpen een stukje
steen, dal, bij nadere beschouwing, twee
fijne paarlen bleek te bevatten. Hij bracht
ze naar een juwelier, die hem tot zijn
groote blijdschap mededeelde, dat de paar
len een waarde van 7 h 800 francs verte
genwoordigden. Voor de vele mosseW
hebbers een aanleiding, om de dit*
'óór de comsumtie aan een nauwp^
onderzoek te onderwerpsD.
Rumoer in de Fransche Kai^r
tO» cO»
Donderdag 12 Januari is de
sclie Kamer weer eens op de meest netq
wijze vergaderd gewetst.
De zaak Dreyfus, die door de aftr^ng
van den heet Quesnsv de BeaurJ;rg
«Is rechter van 't Hot v. Cassatie lfer
ia een meer razend stadium is geb^t
was daar natuurlijk de oorzaak van.
De afgevaardigde Millevoye doet f.en
reeks vau vragen aan de regecring. pj;;
spreekt over de on'roeringen, het gerol"
van brt bedankt n van den raads1(e°
Qnsuaj de Beaurepaire. Hij beweert .ut
het onderzoek door het Hof vau Cn^je
geen waarde meer heeft en dat eej on.
derzoek mar de grieven van Qursi)., (je
B aurepaire moet worden iogesteld.
Groot lawaai ontstaat nu; rechts enjnfes
wordt geprotesteerd; er vallen leelijke Soor-
den. Ondanks al dat rumoer ieeat
voys eenige artikelen uit de E c h| de
Paris. Hij eischt disciplinaire maalJelen
tegen de schuldige raadsheeren. Hetaail-
delijk valt bij het Hof van Cassatie aan.
Van andere zijden schreeuwt niet, dat
Qaesnay de Beaurepaire zich gebrandierkt
heeft in de Panama-zaak. (ïoennaalg
schijnt de rechtvaardige man niet zoo
warm te zijn geweest I)
Een volgende afgevaardigde, Ls?ie,
een anti-semiet, noemt de rechter! 3ard
Loew en Manau schurken.
De Minister-president protesteert met
kracht tegen deze uitdrukking. hS8ie8
wordt tot de orde geroepen, maai gaat
voort en beschuldigt het Hof van Cassatie
van vooringenomenheid in da zrak Jrey-
fns. Hij roept, dat de veldtocht vooi den
verrader door het buitenland woit ge
steund.
Nog anderen willen redevoeringen hou
den, doch het gebrul maakte ze mver-
sWanbaar,
De minister van Justitie verdeigt de
magistraten. Hij zegt, dat er oudtzoe-
kingen zijn ingesteld, die met allenernst
zijn geschied en er is gebleken, iat er
niets bijzonders was voorgevallen, mi
nister zegt verder, dat een tweede nder-
zoek zal worden ingesteld. Hij zegt,
Quesnay de Beaurepaire uitgenoodjd te
hebben zijne beschuldigingen tega het
Hef van Cassatie scherp te omsctijven.
Dat was geweigerd geworden. De nnistet
zegt, dat het tweede onderzoek al ge
schieden door den eersten president in het
Hof, bijgestaan door twee raadsheren.
Na al dat lawaai en gescharrel jng de
eer biedafd wiegende volks vertegen woodiging
tot de orde van den d?g over; r weer
een dag, die vermorst is.
9
Het ongeluksgetal.
Een Duitsch blad vertelt het rigende
verhaal, naar aanleiding van hst bi velen
nog heerschend bijgeloof dat hen mgstig
maakt tegen het getal 13 aan tafel
Een hooggeplaatst ambtenaar hadüor ee
nige jaren eenige gasten genoodigd;ei:ouden
14 personen aanzitten. Laat op deniag zelf
laat een der gasten afweten wegemziekte.
Er moest terstond raad geschaft rorden,
wanl de g&stheer wist, dat er orler de
genoodigden waren, die niet te bwegen
zouden zijn aan een tafel vsn IS plaata
te nemen. Hij wist niet beter te daD, dan
zijn zoon, een student, op te drssn zoo
spoedig mogelijk een zijner kenniien- op
te zoeken en mee te brengen. Kit daar
op verscheen de zoon met een he, zich
dr. Muller noemende, die door zj aardig
praten allen uitnemend beviel en gaarne
de uitnoodiging aannam. Hij kref zelfs
de eereplaats tusschen de gastiww en
een adellijke oude dame, die bijzoier bang
voor 13 was. Bij het afscheid nemen
waren allen uil over dien lieven i- Mul
ler.
Den volgenden ochtend vroi kwam
een brief van de oude dame 'eb het
bericht, dat ze haar hotloge #Re cn
vermoedelijk den vorigen avond l(I ach
tergelaten. Tevergeefs werd over«lgez°cht
geen horloge als het beschr«ne was
in huis te vinden. Kort daarna <dc me
vrouw haar armband, dien ze detTOrigen
avond gekregen had, opbergen fflaar
ook dit kostbare stuk was spoo!°s ver-
Jwensn. De heer des huizes verkilt ter
stond den doctor, die tusschen bi* dames
had gezeten, en vroeg zijn zoor hoelang
deze dr. Muller wel kende. fPsZ8D gis
teren", moest de student beke?D' „Io
het koffiehuis, waar ik mijn vru311 dacht
te treffen, was geen meer, m#zlW6' dr.
M., die mij erg beviel en dien daarom
maar mee bracht als veertiende111811
De vader was nogal ontstichty®1 zolk
een onbesuisd vertrouwen in een "'-boude
en zond zijn zoon ijlings naar P°htie.
Maar in de gang vond de stude111 Ptaets
van zijn nieuwe winterjas hel*ers'eten
jasje van den vriendelijken dok'
De nasporingen der politie b»'in niets.
De gauwdief was terstond naf "'Der
met den nachttrein vertrokkeff^ geen
spoor meer was van hem te ot et>.
Acht dagen later echter z°'J een
brief met een pakje. Hij danl 181 eÜjk
i I Zin l
voor de vriendelijke ontvangstMa
„aandenken* den fraaien arinh e" de
winterjas behouden. Het zjck ZOnd
hij echter terug omdat 0 ver.
gist had. Hij hid gedacht«a«t
van goud was, maar zij *4f Teï-
dit geval was dus 14 b^lnk,.
getal.
