11161681 NlEIWÏ- Donderdag 23 Februari 1899. 43ste Jaargang No. 3391. Harde lessen. Gemeen le Schagen. 18. SCHAKER k COURANT. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERÏENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Bureau: 8CMAUKN, JLaass, 19 4. UitgeverP. TRAPMAN, xüedewerkerJ. WINKEL. Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60. Afzonderlijke nummers 6 Cents. ADVERÏENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letter» worden naar plaatsruimte berekend. Bekend «na kiugen. Burgemeester Wethouders van SCHAGEN, bij deze herinnerende aan hunne bekendmakingen van 2 en 13 December j.1., bij de eerste waarvan de ingezetenen worden herinnerd aan het bepaalde bij alinea 4 van art. 122 der Algemeene verordening voor die gemeente, luidende als volgt „onder privaten geplaatst boven vaar- „ten, slooten of wateringen moet bij een „uitgestrektheid van minstens 1 M2. eene „waterdiepte van minstens 0.5 M. aan- „wezig zijn", terwijl bij de tweede krach tens art. 97 der genoemde verordening door hen werd bevolen „aan de eige naars, vruchtgebruikers of beheerders „van binnen of aan de grens van de „kom der gemeente gelegen slooten of „wateren, deze te doen uitbaggeren of „te doen slooten op eene diepte van „0.8Ö M. en eene bodembreedte van „0.90 M." en zulks vóór 1 Maart a. s. brengen ter algemeene kennis dat een onderzoek of de bepaling betrek kelijk de waterdiepte onder de privaten wordt nageleefd en aan het bevel tot het doen uitbagge ren of slooten is voldaan, op 1, 2 en 3 Maart a.s.zal plaats hebben Burgemeester en Wethouders brengen nogmaals onder de aandacht van belang hebbenden, dat het niet voldoen aan den inhoud der bekendmakingen, hiervoren genoemd, strafbaar is met eene geldboete van ten hoogste f 25.— of hechtenis van ten hoogste zes dagen. Schagen, 17 Februari 1899. Burgemeester Wethouders voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. Openbar© "Vergadering1 van den RAAD der gemeente Schagen, op Y rij dag den 24 Februari 1899, des voormiddags ten 10 ure. Punten van behandeling 1. Ingekomen stukken. 2. Adres Comm. voor do verbetering der straat Nieuwe Laagzijde om subsidie. 3. Verordening betreffende het wegen in de Gemeentewaag. 4. Aankoop grond aan de „Do.'pen". 5. Regeling Politiezorg. Schagen, 21 Februari 1899. De Burgemeester, S. BERMAN. FEUILLETON. Het was bij de eerste morgenschemering toen Ricbard Trausnifz uit een diepe on macht ontwaakte. Ia deo beginne wist hij zich den toestand niet geheel te verklaren, maar plotseling echter herinnerde hij zich weer alles. Gisela had hem verlaten I Hij was te moe en te mat, om de ver twijfeling in al baar kracht te gevoelen, zoo als vóór zijn ziekte. Nadat hij een hee- Ie poos voor zich hid uitgestaard, zeide hij tot zichzelf, geheel zooals hij het meendo „Nu is alles, alles mij onversohiilig. Nabob ik niets meer te verliezen." Den anderen dag, toen hij trachtte op te staan, vond hij Melanie'a brief. Hij las hem, lachte even, maar oneindig bitter en mompelde: „lk wist het wel, ik heb niets meer te verliezen." Dan wierp hij zich weer op zjjn bed, de duizelingen en do razende hoofdpjjn kwa men weer, bij was wederom ingestort Drie weken waren verloopen. Gisela had haar echtgenoot met baar gan- sehe hert lief en dat hij boos op baar was, dat deed haar verdriet genoeg. Toch kon zij zich niet geheel onttrekken aan de betoovering, die hare omgeving op haar uitoefende. Do wondervolle grootsche omgeving die heerlijke zonneschijn met al zyn treffende lichtspiegelingen en daarbij die rast, die vrede, die door niets werd verbro ken dan door bet joedelen der herders dat alles en de steeds liefdevolle zorgen ha- rer moeder, die na in diepe droefheid om haar man, baar dochter geen minuut scheen te kunDen missen en die zich op ieder nar ven den dag geduldig liet vertellen, wat ttinnenlandsch Nieuws. Uitvoering, gegeven door de Gym- Dastiek-Vereeniging „Sparta", op Zondag 19 Februari 1899, in het locaal van den heer A. Wit te W inkel. Het was weer een geruimen tijd geleden, dat de gymnastiek-vereeniting „Sparta" »en uitvoering had gegeven en het is dus niet te verwonderen, dat zij het genoegen had dit verleden Zondag te doen voor een talrijk publiek. Als inen in lang de kranige turners niet heeft zien optreden, dan profiteert men gaarne van de gelegenheid, zoo die wordt aangeboden, maar hier lokte ook het programma uit tot een bezoek. De directeur der vereeniging, de heer S. Vonk, de aanwezigen verwelkomende, deelde met een enkel woord mede, dat 't programma eenigszins anders dan vroeger was samengesteld, dat een tak van kunst erbij was gevoegd, daar uit het bezoek van vorige uitvoeringen gebleken was, dat -gymnastiek alleen minder in den smaak valt. Hij riep de welwillendheid in van 't publiek, waar in 't een of ander mocht worden te kort geschoten en ging daarna over tot 't eerste nummer van het programma: Aantreden, vrije oefeningen op de plaats, wat uitstekend wtrd uitgevoerd. Het 2e nummer was „De Dorpskomiek', komische voordracht met pianobegeleiding, van Abr. de Winter. Met genoegen werd deze voordracht aangehoord, want de heer J. Peer e boom, lid der gymnastiek vereeniging te Nieuwe Niedorp, die ze, evenals nog een paar volgende, ten beste gaf, was voor die taak uitnemend geschikt. Vrij en ongedwon gen bewoog hij zich en zijn voordracht en zang waren zóó, dat men hem met het meeste genoegen aanhoorde. De gymnasten volgden met het3e nummer: oefeningen aan de brug. Ook hier toonden ze, dat ze met ijver hadden gewerkt om de verschillende oefeningen nauwkeurig te kunnen uitvoeren. Maar vooral bleek de ernst, waarmede ze zich op de beoefening der gymnastiek hadden toegelegd bij de rekoefeningen, die volgden op No. 4Een mensch zonder geld van N. de Haas, voordracht met zang en piano. De jongeren onder de turners lieten zien, wat ze goed konden uitvoeren en waagden zich niet aan oefeningen, die hoven hun krachten gingen, de ouderen, en dat waren er drie, werkten zoo, dat verscheidene malen een mooimooi j gevolgd door handgeklap, door dc zaal klonk. Nu, het was ook werkelijk mooi, die feim gespierde jongelingen zoo zeker en zoo rustig de moeilijke oefeningen te zien uitvoeren en hun komt dan ook met den directeur een woord van lof toe. Het ie te wenschen, dat vele anderen hun voorbeeld zullen volgen, door zieh bij de vereeniging aan te sluiten.Na de pauze werd „de Gymnastiek te Westerkerke", tooneelspel in twee bedrijven, opgevoerd en De mislukte Kraamvisite, komische scène voor 8 heeren, van S. de Haas.waar- tusschen we eenige keurige groepen, door Bengaalsch vuur verlicht, te zien kregen. Wat werd er hartelijk gelachen om de koddige en rumoerige gemeenteraads vergadering en 't schoolexamen van 't eerste en den optocht der 8 heeren, ieder met een presentje, van 't tweede stukje. Waarlijk, de vereenigiag Sparta heeft door deze uitvoering bij het publiek den goeden dunk, dien 't reeds van haar had, nog versterkt en we gelooven, dat zij een volgende maal met een dergelijk programma cn met zulke flinke krachten op een niet minder talrijke opkomst zal kunnen rekenen. En zou er nu niets af te dingen zijn Zeer zeker, maar we behoeven de medewerkers niet op fouten te wijzen, daar ze zelf zeer goed weten ia welk opzicht ze tekort zijn gekomen en we houden ons er van verzekerd, dat ze zullen blijven streven naar 't volmaakte, al bereiken ze dat ook nooit. Een wenk willen we evenwel geven, doch die betreft niet de wijze van werken, maar den tijd eraan besteed. Het programma was te vol en daardoor is 't te laat geworden. Van half acht tot twaalf uur is te lang, dus in 't vervolg een nummertje minder, zoodat de danslnstigen om elf uur aan de beurt kunnen komen, zal wel de wcnsch van menigeen zijn. Hier- hsar lieveling geleden en doorleefd bad, dat alles oefende op het zoo ta re ge moed van Gisela een weldoenden invloed uit. Te midden van haar genietingen, bij hst bloemenplukken op de een<ame velden, of op een bergtop, was het haar of Riohard om baar riep en een vurig verlangen gresp haar aan, om weg te loopen en tot hem te gsan om zieh met hem te verzoenen. Want zij wisi immers óan teere blik, één lach je van haar, één liofdevol woord, en al zijn toorn zon verdwenen zijn, en zij zon baar lie ven man weer terug hebben. Maar juist omdat zo dat zoo zeker wist, daarom bleef ze nog. Zon ze nu reeds dat korte genot in het heerlijke A'pen- land a'breken I Gisela deinsda terug voor dien stap, dia haar weer naar ontbering en armoede zon lerngvoaren. E: zelfs al had ze terug gewild, ze had geen reisgeld. Toen ze op een zekeren dag baar oom daarover klaagde, in de boop dat hij haar een sommetje ton schenken, lachte deze fijntjes en zeide: „Tor rechter tijd geeft do Heer aan de zijnen." En nn, na eindaljjk hield Gisela een brief van haar man in de bevende handen. Maar hoe zonderling, Melanie stun'de hem haar, die lieve, trouwe Melacie Nog bad ze geen regel gelezen zij kuste de bekendo letters en kon haar opwellende tronen van vreugde onmogelijk bedwingen. Eindelijk, nadat ze hare oogen gedroogd had. sloeg ze het b'ad open- Wat De brief was niet aon baar gea dresseerd P De aanhef luidde „Hooggeboren Gravin f4 En hoe kort wes de brief. Wat stond er toch Zij lae, las verder en staarde als ver doofd op het blad papier. Wat beteekonda dat Haar man, haar Ricbard schreef aan haar zus'er, dat hij na een laDge ziek'o ziek P do» daarom geen regel van hem, weer in steat as heldor te denken en zieh nu haastte haar mede te doelen, dat bij het goink barer zuster niet verder in den weg wilde staan, dat hij haar vrj gaf en mede zou 't verslag kunnen eindigen, ware er niet een persoon, die veel tot don goeden afloop heeft bijgedragen en die danrvoor een hartelijk woord van dank verdient, namelijk de dame, die op zoo uitstekende wijze den zang met haar pianospel heeft begeleid. Dat woord van dank ontvange zij bij dezen. Het Departement „\V INKEL" der Maatschappij tot Nut van 't Algemeen vergaderde Maandagavond in het lokaal van den heer A. Wit te Winkel. Na de gewone zaken, als opening, 't lezen der notulen, 't rouddeelen der nummers aan de aanwezige leden, bracht de tecretaris, de heer J. II. Bergman, verslag uit van de spaarbank over 't jaar 1898, waaruit bleek, dat 't te goed op 1 Jan. 1899 bedroeg f 16587.33, makende met de in kas zijnde «om van f 105.80, een actief van f 16693.13. Aan de deelhebber» is verschuldigd een som van f 12263.075, zoodat het reserve kapitaal bedraagt f 4430.055 Als beheerder der spaarbank was aan de beurt van aftreding de heer J. H. Bergman. Uit de alphabetisch opge maakte voordracht, bestaand» uit de heeren Berg man, Dekkeren Vonk, werd gekozen de beer J. II. B e r g m a n, die met deze verkiezing weder genoegen nam, met dankzegging voor 't weder in hem gestelde vertrouwen. De voorzitter feliciteerde de leden met deze keuze, want de heer Bergman ia steeds met den meesten ijver in het belang der spaarbank werkzaam geweest. Als spreker trad hierna op de heer Abr. Sloos met twee stukjes, getiteld 't Geeltje en De Ezel. Beide stukjes geschreven door wijlen den vader des heeren Sloos, voor eene nntsvergadering, vielen leer in den smaak der hoorders en bevatten veel zaken, die waard zijn overdacht te worden. Na de lezing volgden verschillende meest luimige voordrachten, die menigen hartelijken lach aan de hoorders ontlokten, tot 't klokje van elven den voorzitter waarschuwde, dat 't sluitingsuur was aangebroken. Vergadering van den Raad der gem. Nieuwe Niedorp, op Zater dag 18 Fcbr. 1899, 's namiddags 7uur. Tegenwoordig alle leden. Voorz. de heer J. v. d. Stok, Burg. Na opening der verg. werden de notu len der vorige gelezen en onder dauk aan den secretaris goedgekeurd. De heer Fisser wordt op enkele puntjes, waaromtrent hij naar aanleidiug van de notulen inlichtingen verzoekt, door den Voorz. beantwoord, terwijl de heer Kuil man rapporteert, dat de verg. te Teidisk in zske vaart-verbetering jegens die zaak goedgezind was en dat men, op enkele uitzonderingen na, van de aanwezigen alle medewerking had. De secretaiis, de heer J. Kuilmandeelt daarop mede, dat de meeste belanghebben den, die niet op geuoemde verg. tegenwoor dig w>reu, weinig geneigd waren tot mede- werkiag. Het bestuur van den Niedorper polder had echt r besloten, zij het dan ook met eenige meerdere kosten, de zaak toch door te drijven en daartoe nogmaals een verg. bijeen te roepen. De gedelegeerde bij de Atmvoogdij, de heer Wijn, zal voortaan ingevolge den wensch van den Raad, geopperd door den heer Visser, omtrent voor de gemeente be langrijke zvken iu den Raad versh g doen. Eenige gonvernementsstukken, b'treffen- op zijn eerewoord beloofde, Giaola's levens pad nist meer te sullen kruisen. „Ik vraag n, gravin, mijne vronw te aeg- gen, dat ik er geen denkbeeld van had, hoe ongelukkig ik haar maakte; ik moet erkennen, dat s j met waren heldenmoed heeft gezwegen. En dan neg iutsZeg haar, dat ik haar op mijne knieën dunk voor de liefde, die rij mij heult geschonken ik zon met vreogdu mijn leven opofferen, wanneer ik ongedaan kon maken, dat ik haar en haar geluk in den weg heb gestaan. Ik geloofde en geloof nog, dat onze liefde als schade loosstelling heeft gediend; ik beween het sleohts, d»t ik het door mjj eeuwig beminde wezen niet geven kan, wat ik haar ont roofde. Moge God iedere schrede van Gisela ze genen! Ricbard von Trausnitz." Gisela zat daar als door den bliksem ge troffen. Zij begreep niets, dan slechts dat e: men had Ricbard doen gelooven, dat zij zieh van hem weosebte te scheiden. Maar wie? Wie? Melania? Natuurlijk zij! Zij on haar moe der tn oom? Ja allen, allen! Hat was de jonge vronw, als werd bet scherm voor haar oogen plotseling in tweeën gescheurd, en zag ze dat de lief de dor haren niols was geweest dun huiche larij, slechts met het doel hsar vun haarman to scheiden. Onder de veranda van het huisje zat haar moeder met een handwerkje en de domheer met zijo pijp. Beiden zoo eenvoudig en voornaam van aanzien en zo waren het im mers ook „En toch zulke huichelaars I" vlamde het in Gisela's hart. Juist nog zoo pas, toen do postbode haar den brief had gebracht, had ze tjog tot zichzelven gezegd welkeen warmoD, licfdevollen klank heeft de stem mijner moeder. „Van wion is die brie f?"bad Kar moeder geroe pen, verder niets. Maar de tooo dier stem ging Gisela door het daokbarehari. Eu nu, nauwelijks tien minuten later, na wist ze, dat al die liefde leugen was, nie.'a dan len de o. a. de volkstelling, de openstelling voor vee naar België van „Klinge-dorp" en ^Klinge-Station", de vernieuwing van de belaeting-verordeniageu voor 1 Jan. 1900 eDZ., worden voor kennisgeving ter zijde gelegd. Ook wordt als zoodanig aangenomen de missive van Ged. 8t., houdende goedkeu ring van het besluit tot aankoop van een paar strooken grond voor het voetstrsatje. Yoorz. deelt rnedr, dat er behoefte dreigt te ontstaan aan verpachte grafruimten, maar dat volgens het oordeel van den doodgra ver tusschen de algemeene en verhuurde graven gevoegelijk nog een rij te verhuren grafruimten aangelegd kon worden, waar om besloten wordt, daartoe over to gaan. Verder keurt de Raad goed, dat een be drag van f 10.beschikbaar wordt ge steld voor de commissie iu zake den weg Lutjewinkel-WateringsknU, om daarmee de onvermijdelijke eerste kosten te voldoen. De Yoorz. brengt nu in bespreking de verlenging van het vaarwater tot naar het tram-fmplac< ment, met welk al eerder geuit idéa Yoorz. gaarne zou willen door gaan. Spreker heeft de diepte vaa het v&arwater laten opmeten door den hier Sr. Olie en aan dezen opgedragen een be grooting op te maken van de kosten voor de twee nieuwe bruggen voor de ptrceelen land van de heeren P. Koopman en G. Fluor. Teekenir.g en begrooting worden ter tafel gebracht en uit de laatste blijkt, dat elke brug op ongeveer f 150.wordt ge raamd. Na kotte bespreking van de détails, wordt eindelijk met algemeene stemmen besloten, in overleg out de beide eigena ren, bet bestaande bruggewerk enz. over te nemen en in de plaats dtarvan twee nieuwe bruggen met leuning, dam, hek enz. te doeu maken en acte op te maken, waaruit blijkt, dat het onderhoud i van de bruggen met schoeiïsgwerk (dus niet de damhekken) voor 4/s behoort bij de gemesnte en voor 1/6 bij de eigenaren. De bier Kr. Olie zal wordfo belast met het opmaken van het bestek en het verdere toezicht over het werk, dat iu de gemeente zal worden aanbesteed. Hierop wacht dtn Raad een treffende verrassing. Yoorz. zegt, dat eau brief van zijne moeder is ingekomen. Bij de bespreking daarover wenscht hij echter liever niet tegenwoordig te zijn, waarom bij den eer sten Wethouder, den beer Half, verzoekt zoolang de leiding over te nemen eit zieh verwijdert. De loco-voorz. doet hierop voorlezing van de volgende visissive. «mms—i1 gen en bedrog. Zy bigreep ook, dat BioS onmogelijk hare brieven bad gekregen. Men had ze immers onderschept „Nu zal ik hen bedriegen/* kreek Gisela. Een onbeschrijflijke, haatdragende bitterheid vervulde haar ziel. En daarnaast dacht ze in trotsohen, jubeienden triomf: „Al zijt gij allen nn nog zoo vernuftig on slim, onze liefde is grootO, mijn Rick, mijn Ricbard Sohei- den willen ze ons 1 Nooit, nooit, dan door den dood 1 Met jou liever de ellende, dan hier alle rijkdom zonder je!" Zij staarde voor zieh nit. Hoe vreese- lyk egoïstisch was ze geweest, om alleen aan ziehzelf en de prettige omgeving om haar heen te denken. De zon ging onder. Goud-rood scheen ze in het Westen. Het dal lag, in een heerlijk licht zich badond, aan hare voeten. Gisela sag niets van al dia pracht, maar veel meer gevoelde zij in haar binnenste, dat ze zonder haar man^ niet aon kunnen leven, dat zij bem liefhad boven alles ter wereld. „Naar hem! Naar hem!' dat was de eenige heldere gedachte, die zij vasthield. „Maar boe? Hoe?" Zij dacht er niet over na. Huichelen, liegen, bedriegen, alles zou ze doen weg moest en zou ze Weder riep moeder, die zich zoker over dien brief ongerust begon te ma- ker To.n Gisela, die al haar best deed cm bedaard to blgven, op haar toetrad, schrikte *0 *eer en °°k domheer legde getroffen da pjjp op tafel, „Wat is er? Wat zie je er uit?" Spreksn kon Gisela nauwelijks. Ik bid o, ik moet «lleeo tgn. Melanie he'ft mij een brie! guzonden van mijn lieven En met die woorden verdwean zg in huis zg kon onmogelgk liegen. Een afschuw voor zichzelve voelde ze in haar hart opkomen en 't scheen haar als zon ze stikken in den wild n barts ocht, dien zij wede* in ztoh voelde opwellen. Nieuwe Niedorp, 18 Februari 1899. Aan deu Raad der Gemeente N. Niedotp. EdelAchtbaie Heeren I Toen in den aanvang vau 1898 mijn waardige echtgenoot ten grave daalde, mocht ik met innige genoegdoening op merken de algemeene deelneming, die do.tr dtze Gemeente werd aan den dag gelegd. Trtffend was hare houding, die Diet bet miu8t uitkwam bij de teraardebestelling. Het bewustzijn, dat de gemeente met innig leedwezen Haren Burgemeester, die zooveel jaren aan Haar hootd heeft ge staan, zag heengaaD, is mij in mijne zware beproeving tot grooten iroost geweest. Steeds is het mij, tlsot de baud, die Gemeente en hoofd verbond, nog bestaat tn niet is verbroken geworden bij zijn verscheiden. In deze stemming vraag ik beleefd vergunning aan U, vertegenwoordigende de Gemeente, te mogen aanbieden een afbeelding van Uwen vroegereu Voorzitter, en daarvoor eun pla&tsje aas te wijzen in Uwe vergadeiZaalde plaats, waar hij zoovele malen met U te zaaien kwam, om werkzaam te zijn in belang dezer Gemeente. Met hartelijken groet, A. C. Scheltiuga Winterberg, Wed. D. van der Stok. Esn uitstekend gelijkend salonportret in keurige omlijsting wordt nu door den loco-Yoorzitter ter tafel gebracht. Elk der leden spreekt zijne bewondering uit over de sprekende gelijkenis en fraaie afwerking van het geschenk eu men is geroerd door een zoo lieve en tref fende herinnering aan den vroegeren Voorzitter. Op voorstel van den loco-Yoorzitter wordt dan ook algemeen goedgevonden, «au mevrouw de Wed. Van der Stok des Raads ionigen te betuigen en te berichteD, dat de Raad het geschenk op hoogen prijs stelt en het zeer dankbaar aanvaardt. Den Voorz., geroepen zijnde, wordt me- dedeeling gedaan van des Raads waar- deerende gevoelen» en van bet zooeven genomen besluit. Aau den middeldam, achter 's Voorzitters zetel, zal h»t portret worden opgehangen, eu h.t zal ziju alsof hij zelf daar stond, mot zijn ernstig en eerbiedwaardig Voor komen, zijn zilver-witte haren; alsof hij wilde toezien en waken, dat zjjn zoon met liefde bestuuit. En het za) zijn, als of hij den Raad kalm wilde; zoo kalm Moerier en oom zagen baar bedremmeld na en boorden hoe te de greu deis voor de deur barer kamer schoof. „Wat mag dat beteebenen vroegen ze elkaar af. Gisela kwam niet meer beneden. Een vraag harer moeder, die later aan haar deur klopte, beantwoordde zij blijkbaar van bed af, en verzocht nogmaals om rust en alleen-xijn. Geld I Zender geld kon zij niets aanvan gen en de reis naar Lemberg was zoo ver Eind-lyk viel haar in, dat zij hasr gouden horloge en broche zon kannen verkoo- pen. Voor beide zou men haar wellicht zoo veel geven als ze voor de reis noodig had. Maar die s'nkken waren misschien toch niet voldoende. En Ee bezat anders ook in het geheel niemendal. Toch moest het geschieden, zij moest weg Eerst bij het tweede Ieren van den briet werd het haar duidelijk, dat Ricbard heel ernstig ziek was geweest. Wellsoht van vordriet Van angst en vrees om haar Zy pakte eenig ondergoed bij elkaar, trok hetzelfde klead aan waarin Melanie haar had aangetroffen eu za« dan, somwijlen sloime- reod, zoo'ang op den rand van haar bed, wachtend op het grauwen van den dag. Zij kende den weg naar het dal, gij was hem reeds tweemaal gegaanmaar bij n*>cht zou bet haar onmogelyk zyn ge weest, Daar kleurde de oostelgko hemel zieh eicdelgk rood. Na was het tijd/ Met haar schoenen in de hand, sloop ze met do uiterste voorzichtigheid naar da gaug. Zij ontstelde echter doodelijk, want de deur d«r kamer tegenover de hare s'ond wijd optn en op het eers'e gezicht zag te, den domheer in gijn boveo- kUeding op de sofa ui'gesrekt, luid snorkend. Blijkbaar was de oude heer uit wantrouwen tot dozen maatregel overgegaan. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 1