11161681 NlEIWÏ-
Donderdag 23 Februari 1899.
43ste Jaargang No. 3391.
Harde lessen.
Gemeen le Schagen.
18.
SCHAKER
k
COURANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERÏENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Bureau: 8CMAUKN, JLaass, 19 4.
UitgeverP. TRAPMAN,
xüedewerkerJ. WINKEL.
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cents.
ADVERÏENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letter» worden naar plaatsruimte berekend.
Bekend «na kiugen.
Burgemeester Wethouders van
SCHAGEN, bij deze herinnerende aan
hunne bekendmakingen van 2 en 13
December j.1., bij de eerste waarvan de
ingezetenen worden herinnerd aan het
bepaalde bij alinea 4 van art. 122 der
Algemeene verordening voor die gemeente,
luidende als volgt
„onder privaten geplaatst boven vaar-
„ten, slooten of wateringen moet bij een
„uitgestrektheid van minstens 1 M2. eene
„waterdiepte van minstens 0.5 M. aan-
„wezig zijn", terwijl bij de tweede krach
tens art. 97 der genoemde verordening
door hen werd bevolen „aan de eige
naars, vruchtgebruikers of beheerders
„van binnen of aan de grens van de
„kom der gemeente gelegen slooten of
„wateren, deze te doen uitbaggeren of
„te doen slooten op eene diepte van
„0.8Ö M. en eene bodembreedte van
„0.90 M." en zulks vóór 1 Maart a. s.
brengen ter algemeene kennis dat een
onderzoek of de bepaling betrek
kelijk de waterdiepte onder de
privaten wordt nageleefd en aan
het bevel tot het doen uitbagge
ren of slooten is voldaan, op 1,
2 en 3 Maart a.s.zal plaats hebben
Burgemeester en Wethouders brengen
nogmaals onder de aandacht van belang
hebbenden, dat het niet voldoen aan den
inhoud der bekendmakingen, hiervoren
genoemd, strafbaar is met eene
geldboete van ten hoogste f 25.—
of hechtenis van ten hoogste zes
dagen.
Schagen, 17 Februari 1899.
Burgemeester Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
Openbar© "Vergadering1
van den RAAD der gemeente
Schagen, op Y rij dag den 24
Februari 1899, des voormiddags ten
10 ure.
Punten van behandeling
1. Ingekomen stukken.
2. Adres Comm. voor do verbetering
der straat Nieuwe Laagzijde om subsidie.
3. Verordening betreffende het wegen
in de Gemeentewaag.
4. Aankoop grond aan de „Do.'pen".
5. Regeling Politiezorg.
Schagen, 21 Februari 1899.
De Burgemeester,
S. BERMAN.
FEUILLETON.
Het was bij de eerste morgenschemering
toen Ricbard Trausnifz uit een diepe on
macht ontwaakte.
Ia deo beginne wist hij zich den toestand
niet geheel te verklaren, maar plotseling
echter herinnerde hij zich weer alles.
Gisela had hem verlaten I
Hij was te moe en te mat, om de ver
twijfeling in al baar kracht te gevoelen, zoo
als vóór zijn ziekte. Nadat hij een hee-
Ie poos voor zich hid uitgestaard, zeide hij
tot zichzelf, geheel zooals hij het meendo
„Nu is alles, alles mij onversohiilig. Nabob
ik niets meer te verliezen."
Den anderen dag, toen hij trachtte op te
staan, vond hij Melanie'a brief.
Hij las hem, lachte even, maar oneindig
bitter en mompelde: „lk wist het wel, ik
heb niets meer te verliezen."
Dan wierp hij zich weer op zjjn bed, de
duizelingen en do razende hoofdpjjn kwa
men weer, bij was wederom ingestort
Drie weken waren verloopen.
Gisela had haar echtgenoot met baar gan-
sehe hert lief en dat hij boos op baar was,
dat deed haar verdriet genoeg.
Toch kon zij zich niet geheel onttrekken
aan de betoovering, die hare omgeving op
haar uitoefende. Do wondervolle grootsche
omgeving die heerlijke zonneschijn met al zyn
treffende lichtspiegelingen en daarbij die
rast, die vrede, die door niets werd verbro
ken dan door bet joedelen der herders
dat alles en de steeds liefdevolle zorgen ha-
rer moeder, die na in diepe droefheid om
haar man, baar dochter geen minuut scheen
te kunDen missen en die zich op ieder nar
ven den dag geduldig liet vertellen, wat
ttinnenlandsch Nieuws.
Uitvoering, gegeven door de Gym-
Dastiek-Vereeniging „Sparta", op Zondag 19 Februari
1899, in het locaal van den heer A. Wit te
W inkel.
Het was weer een geruimen tijd geleden, dat de
gymnastiek-vereeniting „Sparta" »en uitvoering had
gegeven en het is dus niet te verwonderen, dat zij
het genoegen had dit verleden Zondag te doen voor
een talrijk publiek. Als inen in lang de kranige
turners niet heeft zien optreden, dan profiteert men
gaarne van de gelegenheid, zoo die wordt aangeboden,
maar hier lokte ook het programma uit tot een bezoek.
De directeur der vereeniging, de heer S. Vonk,
de aanwezigen verwelkomende, deelde met een enkel
woord mede, dat 't programma eenigszins anders dan
vroeger was samengesteld, dat een tak van
kunst erbij was gevoegd, daar uit het bezoek van
vorige uitvoeringen gebleken was, dat -gymnastiek
alleen minder in den smaak valt. Hij riep de
welwillendheid in van 't publiek, waar in 't een of
ander mocht worden te kort geschoten en ging daarna
over tot 't eerste nummer van het programma:
Aantreden, vrije oefeningen op de plaats, wat uitstekend
wtrd uitgevoerd. Het 2e nummer was „De Dorpskomiek',
komische voordracht met pianobegeleiding, van Abr.
de Winter. Met genoegen werd deze voordracht
aangehoord, want de heer J. Peer e boom, lid der
gymnastiek vereeniging te Nieuwe Niedorp, die ze,
evenals nog een paar volgende, ten beste gaf, was
voor die taak uitnemend geschikt. Vrij en ongedwon
gen bewoog hij zich en zijn voordracht en zang
waren zóó, dat men hem met het meeste genoegen
aanhoorde. De gymnasten volgden met het3e nummer:
oefeningen aan de brug. Ook hier toonden ze, dat ze
met ijver hadden gewerkt om de verschillende
oefeningen nauwkeurig te kunnen uitvoeren. Maar
vooral bleek de ernst, waarmede ze zich op de
beoefening der gymnastiek hadden toegelegd bij de
rekoefeningen, die volgden op No. 4Een mensch
zonder geld van N. de Haas, voordracht met zang
en piano. De jongeren onder de turners lieten zien,
wat ze goed konden uitvoeren en waagden zich niet
aan oefeningen, die hoven hun krachten gingen, de
ouderen, en dat waren er drie, werkten zoo, dat
verscheidene malen een mooimooi j gevolgd door
handgeklap, door dc zaal klonk. Nu, het was ook
werkelijk mooi, die feim gespierde jongelingen zoo
zeker en zoo rustig de moeilijke oefeningen te zien
uitvoeren en hun komt dan ook met den directeur
een woord van lof toe. Het ie te wenschen, dat vele
anderen hun voorbeeld zullen volgen, door zieh bij
de vereeniging aan te sluiten.Na de pauze werd „de
Gymnastiek te Westerkerke", tooneelspel in twee
bedrijven, opgevoerd en De mislukte Kraamvisite,
komische scène voor 8 heeren, van S. de Haas.waar-
tusschen we eenige keurige groepen, door Bengaalsch
vuur verlicht, te zien kregen. Wat werd er hartelijk
gelachen om de koddige en rumoerige gemeenteraads
vergadering en 't schoolexamen van 't eerste en den
optocht der 8 heeren, ieder met een presentje, van
't tweede stukje. Waarlijk, de vereenigiag Sparta
heeft door deze uitvoering bij het publiek den
goeden dunk, dien 't reeds van haar had, nog
versterkt en we gelooven, dat zij een volgende maal met
een dergelijk programma cn met zulke flinke krachten
op een niet minder talrijke opkomst zal kunnen
rekenen. En zou er nu niets af te dingen zijn Zeer
zeker, maar we behoeven de medewerkers niet op
fouten te wijzen, daar ze zelf zeer goed weten ia
welk opzicht ze tekort zijn gekomen en we houden
ons er van verzekerd, dat ze zullen blijven streven
naar 't volmaakte, al bereiken ze dat ook nooit.
Een wenk willen we evenwel geven, doch die
betreft niet de wijze van werken, maar den tijd
eraan besteed. Het programma was te vol en daardoor
is 't te laat geworden. Van half acht tot twaalf uur
is te lang, dus in 't vervolg een nummertje minder,
zoodat de danslnstigen om elf uur aan de beurt kunnen
komen, zal wel de wcnsch van menigeen zijn. Hier-
hsar lieveling geleden en doorleefd bad,
dat alles oefende op het zoo ta re ge
moed van Gisela een weldoenden invloed
uit.
Te midden van haar genietingen, bij hst
bloemenplukken op de een<ame velden, of
op een bergtop, was het haar of Riohard
om baar riep en een vurig verlangen gresp
haar aan, om weg te loopen en tot hem te
gsan om zieh met hem te verzoenen. Want
zij wisi immers óan teere blik, één lach
je van haar, één liofdevol woord, en al zijn
toorn zon verdwenen zijn, en zij zon baar lie
ven man weer terug hebben.
Maar juist omdat zo dat zoo zeker wist,
daarom bleef ze nog. Zon ze nu reeds
dat korte genot in het heerlijke A'pen-
land a'breken I Gisela deinsda terug voor
dien stap, dia haar weer naar ontbering en
armoede zon lerngvoaren. E: zelfs al had
ze terug gewild, ze had geen reisgeld.
Toen ze op een zekeren dag baar oom
daarover klaagde, in de boop dat hij haar
een sommetje ton schenken, lachte deze
fijntjes en zeide: „Tor rechter tijd geeft
do Heer aan de zijnen."
En nn, na eindaljjk hield Gisela een
brief van haar man in de bevende handen.
Maar hoe zonderling, Melanie stun'de
hem haar, die lieve, trouwe Melacie Nog
bad ze geen regel gelezen zij kuste de
bekendo letters en kon haar opwellende
tronen van vreugde onmogelijk bedwingen.
Eindelijk, nadat ze hare oogen gedroogd
had. sloeg ze het b'ad open-
Wat De brief was niet aon baar gea
dresseerd P De aanhef luidde „Hooggeboren
Gravin f4
En hoe kort wes de brief. Wat stond
er toch
Zij lae, las verder en staarde als ver
doofd op het blad papier.
Wat beteekonda dat
Haar man, haar Ricbard schreef aan
haar zus'er, dat hij na een laDge ziek'o
ziek P do» daarom geen regel van hem,
weer in steat as heldor te denken en zieh
nu haastte haar mede te doelen, dat bij
het goink barer zuster niet verder in den
weg wilde staan, dat hij haar vrj gaf en
mede zou 't verslag kunnen eindigen, ware er niet
een persoon, die veel tot don goeden afloop heeft
bijgedragen en die danrvoor een hartelijk woord van
dank verdient, namelijk de dame, die op zoo uitstekende
wijze den zang met haar pianospel heeft begeleid. Dat
woord van dank ontvange zij bij dezen.
Het Departement „\V INKEL" der
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen vergaderde
Maandagavond in het lokaal van den heer A. Wit te
Winkel. Na de gewone zaken, als opening, 't lezen der
notulen, 't rouddeelen der nummers aan de aanwezige
leden, bracht de tecretaris, de heer J. II. Bergman,
verslag uit van de spaarbank over 't jaar 1898,
waaruit bleek, dat 't te goed op 1 Jan. 1899 bedroeg
f 16587.33, makende met de in kas zijnde «om van
f 105.80, een actief van f 16693.13. Aan de deelhebber»
is verschuldigd een som van f 12263.075, zoodat het
reserve kapitaal bedraagt f 4430.055 Als beheerder
der spaarbank was aan de beurt van aftreding de
heer J. H. Bergman. Uit de alphabetisch opge
maakte voordracht, bestaand» uit de heeren Berg
man, Dekkeren Vonk, werd gekozen de beer
J. II. B e r g m a n, die met deze verkiezing weder
genoegen nam, met dankzegging voor 't weder in hem
gestelde vertrouwen. De voorzitter feliciteerde de leden
met deze keuze, want de heer Bergman ia
steeds met den meesten ijver in het
belang der spaarbank werkzaam geweest. Als spreker
trad hierna op de heer Abr. Sloos met twee
stukjes, getiteld 't Geeltje en De Ezel. Beide stukjes
geschreven door wijlen den vader des heeren Sloos,
voor eene nntsvergadering, vielen leer in den smaak
der hoorders en bevatten veel zaken, die waard zijn
overdacht te worden. Na de lezing volgden verschillende
meest luimige voordrachten, die menigen hartelijken
lach aan de hoorders ontlokten, tot 't klokje van elven
den voorzitter waarschuwde, dat 't sluitingsuur was
aangebroken.
Vergadering van den Raad
der gem. Nieuwe Niedorp, op Zater
dag 18 Fcbr. 1899, 's namiddags 7uur.
Tegenwoordig alle leden. Voorz. de heer
J. v. d. Stok, Burg.
Na opening der verg. werden de notu
len der vorige gelezen en onder dauk aan
den secretaris goedgekeurd.
De heer Fisser wordt op enkele puntjes,
waaromtrent hij naar aanleidiug van de
notulen inlichtingen verzoekt, door den
Voorz. beantwoord, terwijl de heer Kuil
man rapporteert, dat de verg. te Teidisk
in zske vaart-verbetering jegens die zaak
goedgezind was en dat men, op enkele
uitzonderingen na, van de aanwezigen alle
medewerking had.
De secretaiis, de heer J. Kuilmandeelt
daarop mede, dat de meeste belanghebben
den, die niet op geuoemde verg. tegenwoor
dig w>reu, weinig geneigd waren tot mede-
werkiag. Het bestuur van den Niedorper
polder had echt r besloten, zij het dan ook
met eenige meerdere kosten, de zaak toch
door te drijven en daartoe nogmaals een
verg. bijeen te roepen.
De gedelegeerde bij de Atmvoogdij, de
heer Wijn, zal voortaan ingevolge den
wensch van den Raad, geopperd door den
heer Visser, omtrent voor de gemeente be
langrijke zvken iu den Raad versh g
doen.
Eenige gonvernementsstukken, b'treffen-
op zijn eerewoord beloofde, Giaola's levens
pad nist meer te sullen kruisen.
„Ik vraag n, gravin, mijne vronw te aeg-
gen, dat ik er geen denkbeeld van had,
hoe ongelukkig ik haar maakte; ik moet
erkennen, dat s j met waren heldenmoed heeft
gezwegen. En dan neg iutsZeg haar,
dat ik haar op mijne knieën dunk voor de
liefde, die rij mij heult geschonken ik zon
met vreogdu mijn leven opofferen, wanneer
ik ongedaan kon maken, dat ik haar en haar
geluk in den weg heb gestaan. Ik geloofde
en geloof nog, dat onze liefde als schade
loosstelling heeft gediend; ik beween het
sleohts, d»t ik het door mjj eeuwig beminde
wezen niet geven kan, wat ik haar ont
roofde.
Moge God iedere schrede van Gisela ze
genen!
Ricbard von Trausnitz."
Gisela zat daar als door den bliksem ge
troffen. Zij begreep niets, dan slechts dat
e: men had Ricbard doen gelooven, dat
zij zieh van hem weosebte te scheiden.
Maar wie? Wie?
Melania? Natuurlijk zij! Zij on haar moe
der tn oom? Ja allen, allen!
Hat was de jonge vronw, als werd bet
scherm voor haar oogen plotseling in tweeën
gescheurd, en zag ze dat de lief
de dor haren niols was geweest dun huiche
larij, slechts met het doel hsar vun haarman
to scheiden.
Onder de veranda van het huisje zat haar
moeder met een handwerkje en de domheer
met zijo pijp. Beiden zoo eenvoudig en
voornaam van aanzien en zo waren het im
mers ook
„En toch zulke huichelaars I" vlamde het
in Gisela's hart. Juist nog zoo pas, toen
do postbode haar den brief had gebracht,
had ze tjog tot zichzelven gezegd welkeen
warmoD, licfdevollen klank heeft de stem
mijner moeder.
„Van wion is die brie f?"bad Kar moeder geroe
pen, verder niets. Maar de tooo dier stem
ging Gisela door het daokbarehari. Eu nu,
nauwelijks tien minuten later, na wist ze,
dat al die liefde leugen was, nie.'a dan len
de o. a. de volkstelling, de openstelling
voor vee naar België van „Klinge-dorp" en
^Klinge-Station", de vernieuwing van de
belaeting-verordeniageu voor 1 Jan. 1900
eDZ., worden voor kennisgeving ter zijde
gelegd.
Ook wordt als zoodanig aangenomen de
missive van Ged. 8t., houdende goedkeu
ring van het besluit tot aankoop van een
paar strooken grond voor het voetstrsatje.
Yoorz. deelt rnedr, dat er behoefte dreigt
te ontstaan aan verpachte grafruimten, maar
dat volgens het oordeel van den doodgra
ver tusschen de algemeene en verhuurde
graven gevoegelijk nog een rij te verhuren
grafruimten aangelegd kon worden, waar
om besloten wordt, daartoe over to gaan.
Verder keurt de Raad goed, dat een be
drag van f 10.beschikbaar wordt ge
steld voor de commissie iu zake den weg
Lutjewinkel-WateringsknU, om daarmee
de onvermijdelijke eerste kosten te voldoen.
De Yoorz. brengt nu in bespreking
de verlenging van het vaarwater tot naar
het tram-fmplac< ment, met welk al eerder
geuit idéa Yoorz. gaarne zou willen door
gaan. Spreker heeft de diepte vaa het
v&arwater laten opmeten door den hier
Sr. Olie en aan dezen opgedragen een be
grooting op te maken van de kosten voor
de twee nieuwe bruggen voor de ptrceelen
land van de heeren P. Koopman en G. Fluor.
Teekenir.g en begrooting worden ter tafel
gebracht en uit de laatste blijkt, dat elke
brug op ongeveer f 150.wordt ge
raamd.
Na kotte bespreking van de détails,
wordt eindelijk met algemeene stemmen
besloten, in overleg out de beide eigena
ren, bet bestaande bruggewerk enz. over
te nemen en in de plaats dtarvan twee
nieuwe bruggen met leuning, dam, hek
enz. te doeu maken en acte op te
maken, waaruit blijkt, dat het onderhoud i
van de bruggen met schoeiïsgwerk (dus
niet de damhekken) voor 4/s behoort bij
de gemesnte en voor 1/6 bij de eigenaren.
De bier Kr. Olie zal wordfo belast
met het opmaken van het bestek en het
verdere toezicht over het werk, dat iu de
gemeente zal worden aanbesteed.
Hierop wacht dtn Raad een treffende
verrassing.
Yoorz. zegt, dat eau brief van zijne
moeder is ingekomen. Bij de bespreking
daarover wenscht hij echter liever niet
tegenwoordig te zijn, waarom bij den eer
sten Wethouder, den beer Half, verzoekt
zoolang de leiding over te nemen eit
zieh verwijdert.
De loco-voorz. doet hierop voorlezing
van de volgende visissive.
«mms—i1
gen en bedrog. Zy bigreep ook, dat BioS
onmogelijk hare brieven bad gekregen. Men
had ze immers onderschept
„Nu zal ik hen bedriegen/* kreek
Gisela. Een onbeschrijflijke, haatdragende
bitterheid vervulde haar ziel.
En daarnaast dacht ze in trotsohen,
jubeienden triomf: „Al zijt gij allen nn
nog zoo vernuftig on slim, onze liefde is
grootO, mijn Rick, mijn Ricbard Sohei-
den willen ze ons 1 Nooit, nooit, dan
door den dood 1 Met jou liever de ellende,
dan hier alle rijkdom zonder je!"
Zij staarde voor zieh nit. Hoe vreese-
lyk egoïstisch was ze geweest, om alleen
aan ziehzelf en de prettige omgeving om
haar heen te denken.
De zon ging onder. Goud-rood scheen
ze in het Westen. Het dal lag, in een
heerlijk licht zich badond, aan hare voeten.
Gisela sag niets van al dia pracht,
maar veel meer gevoelde zij in haar
binnenste, dat ze zonder haar man^ niet
aon kunnen leven, dat zij bem liefhad
boven alles ter wereld.
„Naar hem! Naar hem!' dat was de
eenige heldere gedachte, die zij vasthield.
„Maar boe? Hoe?"
Zij dacht er niet over na. Huichelen,
liegen, bedriegen, alles zou ze doen weg
moest en zou ze
Weder riep moeder, die zich zoker
over dien brief ongerust begon te ma-
ker
To.n Gisela, die al haar best deed
cm bedaard to blgven, op haar toetrad,
schrikte *0 *eer en °°k domheer
legde getroffen da pjjp op tafel,
„Wat is er? Wat zie je er uit?"
Spreksn kon Gisela nauwelijks.
Ik bid o, ik moet «lleeo tgn. Melanie
he'ft mij een brie! guzonden van mijn
lieven
En met die woorden verdwean zg
in huis zg kon onmogelgk liegen.
Een afschuw voor zichzelve voelde ze
in haar hart opkomen en 't scheen
haar als zon ze stikken in den wild n
barts ocht, dien zij wede* in ztoh
voelde opwellen.
Nieuwe Niedorp, 18 Februari 1899.
Aan deu Raad der Gemeente N. Niedotp.
EdelAchtbaie Heeren I
Toen in den aanvang vau 1898 mijn
waardige echtgenoot ten grave daalde,
mocht ik met innige genoegdoening op
merken de algemeene deelneming, die
do.tr dtze Gemeente werd aan den dag
gelegd.
Trtffend was hare houding, die Diet
bet miu8t uitkwam bij de teraardebestelling.
Het bewustzijn, dat de gemeente met
innig leedwezen Haren Burgemeester, die
zooveel jaren aan Haar hootd heeft ge
staan, zag heengaaD, is mij in
mijne zware beproeving tot grooten iroost
geweest.
Steeds is het mij, tlsot de baud, die
Gemeente en hoofd verbond, nog bestaat
tn niet is verbroken geworden bij zijn
verscheiden.
In deze stemming vraag ik beleefd
vergunning aan U, vertegenwoordigende
de Gemeente, te mogen aanbieden een
afbeelding van Uwen vroegereu Voorzitter,
en daarvoor eun pla&tsje aas te wijzen
in Uwe vergadeiZaalde plaats, waar hij
zoovele malen met U te zaaien kwam,
om werkzaam te zijn in belang dezer
Gemeente.
Met hartelijken groet,
A. C. Scheltiuga Winterberg,
Wed. D. van der Stok.
Esn uitstekend gelijkend salonportret
in keurige omlijsting wordt nu door den
loco-Yoorzitter ter tafel gebracht.
Elk der leden spreekt zijne bewondering
uit over de sprekende gelijkenis en fraaie
afwerking van het geschenk eu men is
geroerd door een zoo lieve en tref
fende herinnering aan den vroegeren
Voorzitter.
Op voorstel van den loco-Yoorzitter
wordt dan ook algemeen goedgevonden,
«au mevrouw de Wed. Van der Stok des
Raads ionigen te betuigen en te berichteD,
dat de Raad het geschenk op hoogen
prijs stelt en het zeer dankbaar aanvaardt.
Den Voorz., geroepen zijnde, wordt me-
dedeeling gedaan van des Raads waar-
deerende gevoelen» en van bet zooeven
genomen besluit.
Aau den middeldam, achter 's Voorzitters
zetel, zal h»t portret worden opgehangen,
eu h.t zal ziju alsof hij zelf daar stond,
mot zijn ernstig en eerbiedwaardig Voor
komen, zijn zilver-witte haren; alsof hij
wilde toezien en waken, dat zjjn zoon
met liefde bestuuit. En het za) zijn, als
of hij den Raad kalm wilde; zoo kalm
Moerier en oom zagen baar bedremmeld na
en boorden hoe te de greu deis voor de deur
barer kamer schoof.
„Wat mag dat beteebenen vroegen ze
elkaar af.
Gisela kwam niet meer beneden.
Een vraag harer moeder, die later aan
haar deur klopte, beantwoordde zij blijkbaar
van bed af, en verzocht nogmaals om rust
en alleen-xijn.
Geld I Zender geld kon zij niets aanvan
gen en de reis naar Lemberg was zoo ver
Eind-lyk viel haar in, dat zij hasr gouden
horloge en broche zon kannen verkoo-
pen.
Voor beide zou men haar wellicht zoo
veel geven als ze voor de reis noodig
had.
Maar die s'nkken waren misschien toch
niet voldoende. En Ee bezat anders ook
in het geheel niemendal.
Toch moest het geschieden, zij moest weg
Eerst bij het tweede Ieren van den briet
werd het haar duidelijk, dat Ricbard
heel ernstig ziek was geweest. Wellsoht
van vordriet Van angst en vrees om
haar
Zy pakte eenig ondergoed bij elkaar, trok
hetzelfde klead aan waarin Melanie haar had
aangetroffen eu za« dan, somwijlen sloime-
reod, zoo'ang op den rand van haar
bed, wachtend op het grauwen van den
dag. Zij kende den weg naar het dal,
gij was hem reeds tweemaal gegaanmaar
bij n*>cht zou bet haar onmogelyk zyn ge
weest, Daar kleurde de oostelgko hemel
zieh eicdelgk rood. Na was het tijd/
Met haar schoenen in de hand, sloop ze
met do uiterste voorzichtigheid naar da gaug.
Zij ontstelde echter doodelijk, want de deur
d«r kamer tegenover de hare s'ond
wijd optn en op het eers'e gezicht
zag te, den domheer in gijn boveo-
kUeding op de sofa ui'gesrekt, luid
snorkend. Blijkbaar was de oude heer
uit wantrouwen tot dozen maatregel
overgegaan.
WORDT VERVOLGD.