GKMKWbiü MKUWS.
WORDT VERVOLGD.
D e j a g e r s P. v. L. e n A. M.
hadden het geluk Woensdag bij de zoo
genaamde Oude Niedorperbrug een
otter te schieten, die daar reeds zooveel
kwaad gedaan had,dat een belangrijke her
stelling aan het burg werk noodzakelijk is.
De Huismanswoning met
erf, tuin en drie perceelen weiland, groot
6.12.69 H.A., ten overstaan van den
Notaris Backxte Sint Maartensbrug
geveild, is gekocht door den hr. A. Geerlink
te Sint Maartensbrug voor f 9401.
Een zeldzaa m.h e i d i s h e t
zeker, dat bij den landman Jb. Schrieken,
Ananas, Xijpe9 een vaars 2 levende
kuikalveren ter wereld heeft gebracht
Tot H o o t d i n g e 1 a n d e n
van den Polder Waard en
Groet zijn herkozen de heeren
K. Breebaart Sr. en J. v. d. Slok.
Voor den aanleg en de ex
ploitatie van de stoomtram ft»ciiagen-
S^ijpeAlkmaar heeft de ge
meenteraad van Alkmaar een concessie
verleend voor 50 in stede van 30 jaar.
Do stconitram, die op normale spoor-
wijdte wordt aangelegd, moet, van Koe
dijk komende, bij de Melksloot de grens
tusschen Bergen en Alkmaar overgaande,
de westzijde van het Groot Noord Hol-
landsch kanaal volgen, waartoe de Ber
gervaart en de uitgang van de spoor
weghaven moeten worden overbrugd op
de door Burgemeester en Wethouders
goed te keuren wijze. Zij volgt voorts
de westzijde van den Helderschen weg
tot voorbij de woning van den heer G.
T. M. van den Bosch, ten kadaster be
kend gemeente Alkmaar in sectie C No
1208, alwaar voorloopig het eindpunt der
baan zal worden gevestigd in afwachting
van de door den Raad te nemen beslui
ten met betrekking tot eene wijziging
van den toestand bij de Kaarsemakers-
graeht, als wanneer het voornemen be
staat deze concessie in zoover aan te
vullen, dat als eindpunt der baan zal
worden aangewezen de Achterweg in de
nabijheid der Vlotbrug.
De lijn moet aangesloten worden aan
het goederen-emplacement van de Hol-
landsche IJzeren Spoorwegmaatschappij.
7,ij moet den spoorweg bij de spoorbrug
kruisen en verband houden met de te
leggen tramlijn Egmond aan ZeeAlk
maarBergen.
De Algemeene vergade
ring der Groentenvereeniging „De Nie-
dorper Kogge" is door het Hoofdbestuur
uitgeschreven op Donderdag 9 Maart
a. s., 's nam. 2 ure, ten huize van den
heer Kieft te Winkel.
Op de agenda komt o. m. voor
Verkiezing van drie leden van het
Hoofdbestuur, in de plaats van de heeren
J.Koomen lis., IV. C. Fisseren I).Kuilman
welke laatste alleen herkiesbaar is.
Rekening over 1898; mededeelingen
omtrent den uitslag der beraestingsproe-
ven. Voorstellen van het Hoofdbestuur:
lo. om voortaan kool etc. uitsluitend
bij 100 stuks te verkoopen en uien en
aardappelen bij resp. 50 en 17 of 35
K.G.
2o. om ook in 1899 te Noord-Schar-
woude te markten,
3o. om een practisch adviseur in
zake groententeelt te benoemen en daar
voor f 25.uit te trekken, en
4o. om onder leidiDg van dien ad
viseur op het gebied van groententeelt
proeven te nemen, waarvoor f 50 worde
uitgetrokken.
nw rijtuig breng, mejuffroaw F* verzocht Ra
dowitz Clara en legde haar den kostbaren pels
om de schouders. Zij nam sijn armdc
brec-de irsp stegen se zwijgend af en toch
brandde beiden dezelfde vraag op da lippen.
Ten laatste kon Clara bet niet meer uit
houden. „Hoort ge nooit meer eens iets
van onzen vriend en zijn vrouw, mijnhzer Ra
dowitz f Is bet waar, dat Gisela dood isF'
stamelde zij.
Hij antwoordde maar al te gaarne; hem
brandden immers dezelfde gedachten op de
ziel?
„Ik heb opnieuw een osden schoolkameraad
ontmoet, die mij oek dadelijk naar den on
gelukkige vroeghij, Transnitz en ik wa
ren schoolvrienden; hij had tevergeefs bij
eenige adreseen onderzoek gedaan. Ge weet
dat
O ja, ze wist bet maar al te goed. Triom-
feerend, brandend van hoonende vreugde,
h»d baar vader haar eertijds alles ver
teld.
„Nu, Niodhöfer, een trouwe, goeie kerel,
ook een van die „uitgestootenen," had hem
nergens kunnen vinden. Een gerucht liep
er, dat bij ergens een kleine betrekking had
gekregen. Ik heb indertijd bij sijn vader nog
getracht een verzoening tot stand te bren
gen,maar ik werd op de meest besliste ma
nier teruggewezen.*
„Meianie beeft mij, het is nu evenwel al
jaren geleden, verteld, dat de familie Gise
la weer in genade had aangenomen, maar
toen is ze andermaal in 't geheim naar baar
man gevluoht.*
Zjj waren nu bij bet rijtuig gekomen,
Clara moest instappen want het was bitter
koud.
„Ik zal het mij lot een eer rekenen, als
ik mpe opwachting bij u zal mogen komen
maken.*
Luitenant Radowitz boog, Clara eveneens,
het portier werd dichtgeslagen en de paar
den trokken aan.
Wormede kwam de trapaf, geheel in zijn
pels gehuld en beide heeren gingen te voet
hniswaarts.bet betreurend» dat zij geen rjjtuig
besteld hadden. Wie kon ook deuken, dat
hat zulk slecht weer zon worden
Inderdaad, er waaide hen een grimmige
Hulpmeststoffen.
De St.-Ct. bevat de volgende opgaaf
van handelaren in bulpmeststoffen
onder openbare controle der Rijksland-
bouwproetstations op 1 Maart 1899
Firma G. J. Krol Co., tc Zwolle
Lijm- en Gelatinefabriek, te Delft
Maatschappij tot verkoop van Hulpmest-
stoffen, te DordrechtJoh. E. Morra,
te AlkmaarL. ten Cate, te Lochem
J. Th Hulshof, te GroenlooJ. A.
Viveen Gzn., te HarmeienDe Jonge
Co. te DordiechtHub. Janssen van
Son, RoermondJ. E. v. d. Bosch, te
Lage bij Neuenhaus H. van Twuiver,
Het Zand (N. H.)J. W. Boots, te
Amby (bij Maastricht)J. W. J. Rem
mers, te Raalte.
De plaatselijke commis
sie van toezicht op het lager onderwijs
te Alkmaar heeft aan den raad een
nieuw voorstel gedaan om to geraken tot
de aanstelling van een schoolarts. In
overeenstemming met het gevoelen van
den inspecteur op het L. O geeft zij iu
overweging in hare commissie als lid
een geneeskundige te benoemen en
dien tegen een vast te stellen belooning
als schoolarts te laten optreden.
Een inhalig polderbe-
stuur. De firma Yan Houten teWEESP
is, naar men weet, bezig een woning
park aan te leggen, waarop arbeiderswo-
nigen en woningen voor ambtenaren wor
den gebouwd, moestuinen, bloementuinen
en parkeD zouden worden aangelegd. Nu
is er opeens een kink in den kabel ge
komen.
Yoor de uitvoering dezer plannen stond
een stoomgemaal in den weg. De firma
Yan Houten wilde het koopen, een nieuw
stoomgemaal leverende kosten voor af
breken, opbouwen, verplaatsen enz.,
voor baar rekening nemen het zou liet
betrokken polderbestuur geen cent kos
ten. Maar het waterschap heeft nog een
en ander te vereffenen, maakt van de ge
legenheid gebruik, wil er nog een ex
traatje uit slaan en eischt boven al
het andere even „tachtigduizend gulden."
De firma is niet genegen aan dien
eisch te voldoenen nu loopen een 250
menschen, meest poldergasten, zonder
werk is, want het werk is gestaakt en de
mooie planüen schijnen tegen den grond
te liggen.
Treurig.
Bij het hof en de rechtbank te
's-HERTOGENBOSCH zijn nu niet
minder dan tien gevallen van moord
of mishandeling met doodelijken afloop
aanhangig.
„De Kromme" is een be
kend figuur op de Bossche markt, iemand
die daar heel wat te zeggen heeft onder
zijn mede-negotianten. Deze nu stond
Dinsdag j.1. zijn appelsine's uit te venten
tegen acht om een dubbeltje, toen een
concurrent uit Rotterdam het waagde
hem onder de duiven te schieten en ze
tegen f0, 12, 14, 16 stuks voor 'n dub
beltje van de hand te doen.
Daar op eens schreeuwt „de Kromme"
„Minse, pak weg, twintig om 'n dub
beltje geen gezanik hier met Rotter
damNu, Rotterdam was geslagen en
blij zijn voorraad aan den zóó scherp
concurreerenden „Kromme" tegen 15 om
'n dubbeltje in zijn geheel te kunnen
overdoen. En toen! Wel, toen was de
prijs weer als voren „acht om 'n dub
beltje", en de Rotterdammer werd ziek
van ergernis, ziende hoe „de Kromme"
hem toch nog te gauw af was geweest.
Deze was welwillend genoeg er hèm bij
uitzondering negen voor één dubbeltje
aan te bieden.
Oostenwind in het gelaat, en natuurlijk
was nergens een huurrijtuig op den kop te
tikken.
Zij sloegen de Ringstraat in; de laatste
tram bield daar juist stil. Snel een besloii
nemende, sprongen beiden in het laatste
oogeobiik op het aohterbalcon, zonder te
vtagan waarheen de tram ging; 't was hun
voldoende, dat de richting, die zij ging, oek
de hoDne was.
Zij waren de eenige passagiers. De
bevroten vensters van hot rijtuig maak
ten het hun onmogelijk, zich te oriëntceren.
No, vooreerst ging het een goed stuk het
csntrnm der stad tegemoet. Daar
kwam de conducteurdien zooden
ze wel inlichtingen vragen. De baard van
den man was dicht berijpt, zijne iu groote
handschoenen stakende handen schenen zoo
stijf, dat bij moeite had de biljetten af te
scheuren. „Waar gaat de tram heen F*
vroeg Radowitz, in zijn vestzakje naar klein
gold zoekeed.
„Naar St- Stephan."
Radowitz gaf geld, waarvan een klein
drinkgeld overschoot, en de man bracht
dankend de band aan de matsdie stem
kwam Radowitz Lekend voor, maar hij
werd eerst opmerkzaam fosn hij zag, boe
Wormede den conducteur, die strak voor
zich zag, met wijd-opengsspsrde oogen
aanstaarde. Wat was er toch F
In hetzellde oogenblik sprong Wormede
op.
„Transnitz F Bij God, hij is het!*
En nn sloeg 't als een bliksem voor
Radowitz neer.
„Heer in den hemel, ja, Transnitz
Deze was een paar stappen achtcroitge-
weken, rijn blik verried zijn ontze ting, hij
maakte een beweging alsof hij wilde vlochten.
„Transnitz! Sta, voor den drommel 1 Wat
duivel, mensch, zoo ontkomt ge ons niet I*
schreeowde Radowitz en verhinderde den
oondocteur de deor te openen.
En nn stonden ze met hon drieën te
genover elkaar, met vliegenden adem, diep
bewogen en niet in staat oen woord te
zrggen.
In do trekken van den condootear weer
spiegelde zich een heele wereld van ellende
Donderdagochtend werd door
een rijksveldwachter uit Haarlem te Zwol
le aangebracht een deserteur van het be
delaarsgesticht Yeenhuizen, genaamd M.
Aardoorn. Op het station werd hij aan
een rijksveldwachter uit Zwolle overge
geven, ten einde verder getransporteerd
te worden. Toen de trein uit Zutphen
te 10.45 aan het tweede perron binnen-
kwam, sprong Aardoorn voor de locomo
tief. De machinist Roy stopte onmiddel
lijk, op circa 5 meter. A. viel languit
tusschen de rails, waarna de machine ge
heel over hem is gegaan. Door de asch-
bak kreeg bij een kwetsuur.
Brand.
Men meldt uit Ede
Onder OTTERLOO is een arbei
derswoning afgebrand, terwijl de man en
de vrouw afwezig waren. Twee kinde
ren van 3 jaren en 13 maanden, die door
de moeder in de woning waren gelaten,
zijn hierbij om bet leven gekomen. Ver
der verbrandden mede een pink, twee
geiten en een hond en de geheele in
boedel. Men vermoedt, dat het wiegje,
waarin het jongste kind sliep, in aan
raking is gekomen met het haardvuur.
Sedert het Witte Huis n
ROTTERDAM werd opgetrokken, verbaast
men zich niet meer over de verhalen van
heD, die Amerika bezochten en spreken
van huizen van veertien en meer verdie
pingen in de handelswijken opgetrokkt-n
om velen gelegenheid te geven, als het
ware op ééa punt in de stad hun kantoor
le houden. Gttlijk men weet worden de
gelijke gebouwen bijna uitsluitend met
steen en ijzer gebouwd en tracht men het
brandgevaar zooveel mogelijk te vermin
deren. Toch kan in zulk een gebouw
brand ontstaat), en voedsel vindend :n
bouten k<sten met haten inhoud, kan
deze zelfs hevig woeden in New-York
kwam htt voor eenigen tijd voor, dat
zulk een gebouw gedeeltelijk uitbrandde.
De brandweer der groote stsdeu beschikt
natuurlijk over een ferm aantal krachtige
stoombrandspuiten, maar de forsche straal,
dien men daarmede in het tuur kan
brengen, reikt op verre na niet hoog genoeg
om «1 haalt men dien op over de be
lendende panden den brand te bereiken,
wannser die in een der bovenverdiepingen
woedt. Toch moet de brandwesr hulp
kunnen verleenen wanneer de waterreser
voirs ter brandblusschiug boven ia het
gebouw aanwezig, zijn lediggeloopen.
Dan wordt de watertoren aangereden, een
gevaarte, dat overeenkomt in gedaante
met oude ijzeren telefoontorens en dat
middenin ean ijzerbuisgeleiding bevat,
die als een verrekijker in- en uitgeschoven
kan worden. Naar gelang van de hoogte
worden nu 4 tot 6 stoombrandspuiten op
dien toren geschroefd en persen het water
omhoog. Met kamraderen kan men den
straal richten en den stroom water door
een uitgebrand venster in het perceel doen
vallen.
V e e-i n v o e r i n België.
De Be'gische vetweiders, slagers enz.
klagen nog steeds over de gezondheids-
maatregelen van het landbouwbestuur, voor
al over de sluiting van de grenzen voor
Hollandse!) vee.
„De kooplieden uit onze polders," zegt
het Handelsblad van Antwerpen, vuit
Vlaanderen en de Kempen zijn verplicht voor
hunne stallen het slechte vee uit het Wa
lenland te koopen dat in onze streek niet thuis
behoort.
„Middelerwijl staan onze schoone weilan
den leeg en weet de vetweider geen weg
en pgn, ergernis en hulpeloosheid. Het ver
driet overweldigde hem en hij sloeg de
dikke handschoenen voor gelaat, zonk op
de bank neer en de smart deed zijn gan-
sobe gestalte sidderen.
Intnssehen hadden Radowitz en Wormede
een blik gewisseld, waarin niet alleen me
delijden, maar vóór alles radeiooze verlegen
heid lag.
Zij gevoeldeD zelf, wat de ongelukkige
onder deze ontmoeting moest lijden.
Radowitz w»s zichzelf wser het eerst
meester.
„Transnitz Waarom dit F Wanneer ge
tot een onzer waart gekomen, wij hadden u
immers gaarne geholpen F* seide hij zacht.
,lk wil geen hnlpl* riep deze woest. „Ik
heb geen aalmoes noodig! Wat gaat het
n aan, wat ik doe en waarvan ik leef P Waar
om knnt ge mij niet voorbijgaan en doen
als bendet ge mij niet F Het was waarlijk
menseheljjker en tactvoller geweest."
De toon, do wijze van uitdrukking, alles
de Transnitz van vroeger, maar ouder
en verbi'terd.
Vergeef ons, Transnitz Maar we heb
ben s'eods aan je gedacht in troowe deel
neming, zoodat we ons hart volgdon,* zeide
Wormede.
„En na hebt ge mij gevonden, nn beb'
ge gezien hoe ver bet met mij is gekomen
Laat me nn wear gaan, mijneneer* n Mede
lijden wil ik niet, bulp heb ik niet noodig
en bjj n pas ik niet meer, dït snit ge nu
wel reeds hebben bemerkt I'
Wat klonk dat alles verbitterd.
En daarbij liepen den man twee tranen
over de waDgen in den met rijp bedekten baard.
Bij scheen het niet te voelen, in zijne oo
gen was te lezen naast hulpelooze woede
diep ongeluk.
„Transnitz, kameraad! hebt ge dan geheel
vergeten dat we eens broederschap gedronken
hebben F En wilt ge den broederbard niet
voor jezelf, neem haar dan voor vronw en
kind," riep Radowitz, nog eenmaal een po-
giDg wagend.
„Mijne vrouw denkt, God vij dunk, even
als ik en mijne kinderen zouden even?oo
gevoelen. En laat me nn gasn. Hier ?jjn
we aan Sint Stephan 1 Goede nacht 1*
met zijn hooi.
Du bloei van den landbouw is goed
nustvee met honderden, neen, met duizen
den stuks, en dat krijgen onze kweekers
alleen uit Holland. De landbouwer heeft
aiesi noodig voor zijn bonwLüd de koe-
boer heeft gebrek aan goed melkvee, en
dat alles krijgt men alleen langs de Noor
dergrens".
Ondertnsschen heeft de Regeering de
grens tijdelijk (van 20 Bebr. tot 19 Maait)
opengesteld voor Brarisch mager vee uit de
departementen Surthe en Mayanne.
Uit de departemen'eri is de veeziekte ge
weken. „Maar de Nederhudselie provin
ciën Utrecht, Drente, Groningen en Brhs-
laud", zegt bovengenoemd blad, #zijn in
hetzelfde geval. Dit» zijn vee) dichter bij
dan het Sarthe-departemeri, en hier blijft
de grens voor dat soort van vee onverbid-
dilijk gesloten."
Alweer van de Parijsche
tei toonstelling. Ei komt geen eind aan.
Lang voor dat de wereldtentoonstelling
stroomen menschen tot zich zal trekker»
als een machtige msgneet, hoort en b est
men verhalen van de wonderen, die te Pa
rijs in het j ar 1900 zullen le ïanschoBwen
zijn. Vooral zoekt men dit wonderbaarlij
ke in het groote, niet eens altijd in het
grootsche.
Nu vernemen we weer van een reusach
tige zonDesoherm, „Parasol de l'Exposition",
dat den bezoekers een veilige t n doelma
tige bescherming zal bieden i iet tegen
de stralen vau de Zuidelijke zon, maar te
gen de P.rijsche plasregeus,die niet zeld
zaam zijn. Oorspronkelijk dacht men dit
toestel sis een reuzenschach', die, zoo de
wolken dreigend de koppen bijeenstaken,
plotseling zich uit den grond zou verheffen,
door hydraulische kracht gedreven; hier
van heeft man afgezien tn de vorm, dien
het nu krijgt, zal hit tot een waardig me
dedinger v«n den Eiffeltoren maken.
Da parasol de stok zal bestaan
uit een reusachtigen, hollen, metalen cylin-
der, met een middellijn van niet nrindti
dan 40 M. aan de basis; de hoogte zal
100 M. bedragen. Het eigenlijk regen
scherm zal een oppervlakte hebben vau
15,000 M2.
De zuil beBtaat uit vier stukken of ver
diepingen, drie onder en de vierde boven
het regendsk. De bovenste verdieping is
oen difaitoren, die een vergezicht geeft over
de geheile tentoonstelling. Liften zulleD
hi t bereiken der verschillende verdiepingen
vergemakkelijken. Op de verschillende eta
ges kan men zich te goed doen aan too-
neelvcorstelliDgen, muziek en consumptie.
Bij avondfeesten zal het dak, dat uit
veelkleurige ruiten bestaat, electrisch ver
licht worden en tooverachtige kleureffecten
te genieten geven. De verdienste, deze
clou te hebben uitgevonden, heeft mevrouw
Percha Giverne. Yoorloopig heeft deze
uitvinding slechts één fout de tentoon
stellingscommissie heeft er nog niet haar
goedkeuring aan gehecht.
Geen overtuigend bewijs.
Te St. Louis hebben de rechters ge
durende de behandeling van een moordzaak
een gratis voorstelling gehad van den
cinematograaf. Het geval was zoo. Een
inbreker had zijn slag willen slaan in een
kamer, «aar „toevallig" ten cinematogra-
phisch photographietoeetel gereed stond.
De dief word gekiskt, terwijl hij stal, eu
bij zijn betrapping een moord beging. Dat
alles werd wonderlijk duidelijk, gedurende
de rechtszitting door het tueslel weergege
ven. De advocaat van den moordenaar kon
weinig ten gunste voor zijn cliënt die
in volle actie werd voorgesteld, in hel
midden brengen. Hij probeerde echtt-r de
rechters te overtuigen, dat een cinenaato-
De tram stond stil, da conducteur tikte
tegen zjjn muis, sprong nit den wagen en
liep naar voren, als bad hij bij de paarden
nog iets te doen. De beide heeren ston
den buiten bij den Sint Step'han-
toren. De tram ging na een oogenblik ver
der en zij zegen ze na.
„Schrijf het nummer op!" zeide Wormede
en haalde zijn zakboekje te voorschjjn. Het
was nnmmer 476 hij schreef het op sn
nauwkeurig den tijd. En zg slapten door
de kou zwijgend naast elkaar voort. Spoe
dig hadden ze Wormede's kamer bereikt,
daar zaten ze urenlang, onder den indruk
van dit onverwacht weerzien.
Eindelijk vond Redowits hei rechte.
„Wij moeien Nitdböfer bericht senden.*
Ja, dat kon 1 En ze haalden beiden ver
licht adem.
ij;
Richard wist later self niet te zeggen,
hos bij, nadat zijn dienst was Bfgeloopen,
in dat cuderweteche proeflocaal geraakt was,
waar hij vrosger meer dan eens met
zijn vader had geze'en, om van den echten
Hoi gaarschen wijn, die daar werd verkocht,
te genieteD.
Hij had zrktr gevoeld, dat hij met dien
ato m in de ziel niet rechtstreeks naar huis
kon g»au.
Er was niemand meer in de gelagkamer.
De weinige ondr» stamgasien hadden zich al
reeds lang verwijderd en sleehls wolken van
tabakswalm waren achtergebleven.
Maar in de kamer daarachter zat nog een
gezelschap, dat levendig maar toeh geregeld
over en weer sprak.
Riobard bekommerde zich daarover niet, be-
mark'e bet *e!fs nauwelijks, «oo was bij'eog
vervuld van de gebeurtenis, die snoeven had
plaa's gegrepen. Een vermoeide kell-
ner bracht hem het bestelde glas heete
ponoh en kroop daarna weder in zijn hoekje
achter dn warme kachel.
Richard bleet alleen, sllecn met zijn ge
dachten. Een bittere worde tegen zichzelf
was het allefbeheerschende gevoel. Waarom
verdiorg hij langer dat ellendige, vernede
rende leven F Veer zijn vronw F Voor vijne
kinderen F Bah, die zenden er beter aan
toe zijn wanneer hg verdwenen was, want
grnphische seance niet beschouwd kon
worden als „overtuigend bewijs."
Het boicht komt uit Amerika
Automobiel op hol.
De automobiel van prins Lubomirski,
welke laatste zich sinds cenigtn tijd ta
Nizza ophoudt, heeft dc vorige week
geen geduld genoeg gehad, 0p
zrju meester te wachten en is alleen het
geregelde ochtendritje begotineo. Juist toen
de automobitl zich in beweging zilte,
kwam de prins de deur ven Htel Deau
Rivage uit. Hij rende zijn eigenwijze
voertuig achterna, miar toen hij er in
wilde springen om de rem te laten wet-
ken, slruikeldj hij, viel en kreeg het heele
rijtuig over zich heen. De automobiel be
kommerde zich daar weinig om en ver
volgde in steeds sDeller vaart ziju weg. In het
park reed hij de tquipage aan vau wijlen
Baron Reuter. E-u Engelschman en diens
vrouw, die niet vlug genoeg boenen maak
ten, werden daarop bijna slachtoffers van
den hollenden automobiel. Eindelijk inbak
ten do pdareri van het Hotel des Anglais
een eind aau dezen origineblen rit eu te
vens aan het leven van den auto, want
dez» hinderpaal sloeg hem tot splinters.
In welke houding men
zich moet laten photographeereu.
Het is volstrekt niet onverschillig in
welke houding men zich laat photographee-
ren. Hoewel ook de photagraaf, als hij
volgens vsste regelen te werk gaat
hetgeen hoogst zelden gebeurt, veel tot
het onzichtbaar maken van min of meer
groote gebreken kan medewerken, is het
hoofdzakelijk de persoon, die gephotogra-
pheerd wordt, zelf, welke voor een goed
portret kan zorg dragen.
Bezit men een hoog voorhoofd, dan
moet de photograaf zijn toestel wat op
heffen. Lichtgekleurde, vooral blauwe
ongen mogen nitt naar het licht gekeerd
zijn, donkere daarentegen moeten veel
licht van voren hebbeu eu zeer weinig
vau boveD. Zijn de oogen kleiu of heelt
men de gewoonte ze weinig open te hou
den, dan verdient het aanbeveling den
blik een weinig naar boven te richten.
Omgekeerd moet degeue, die opvallend
groote oogen bezit ot een eeuigszins strak
ke» blik heeft, een weinig naar den grond
zien. Laat men zich eu face photogta-
pheeren, dan moet men recht voor zich
uitzien, doch de romp een weinig draaien.
Vooral de neus vereischt bijzondere op
merkzaamheid. Is hij lang, dan moet
het gelaat van voren genomen worden
heeft iemand een puritigen neus, dan
moet de photograaf zijn donkere kamer
weer iets hooger stellen, opdat men niet
in de neusgaten kunne zien. Dikke en
platte neuzen moeten steeds van ter zjde
worden genomenbij de stelling, waar
bij men de oogas een hoek van 45° ongeveer
met de lens van het toestel iaat maken,
moet d? neus een weinig over de iijn,
die de wangen aangeeft, uitstekeD.
Steken de jukbeenderen naar voren en
zijn de wangen ingevallen, dan moet
sterke verlichting van boven wordeD ver
meden en moet gezorgd worden, dat de
wangen geen schaduweu vertoonen. Ook
gerimpelde aangezichten eischen sterke
verlichting, zoodat er geen schaduwen
op ontstaan. Eeu kleine, smalle mond
moet van voren, een groote mond en een
mond met dikke lippen van ter zijde
worden gephotographeerd. De grootste
moeilijkheid bestaat in een goede ver
deeling der verlichtingssterkte. Een te
gelijkmatige doet een zacht, weinig ka-
rakteruitdrukkend beeld ontstaan een te
sterke verlichting van voren vlakt het
gezicht en ontneemt het zijn uitdrukking,
een te sterke verlichting van boven maakt
haar bloedverwanten zonden haar met
vreogda tot zieb nemen.
Zeker, Gisela's moeder, de domheer en
wellicht zijn eigen vader, zij zouden de
onschuldige kleinen niet laten omkomen,
wenueer hg maar uit den wag wes geruimd.
Welk een ellendeling was hij toch ge
worden, dat hij dat niet reeds lang had
begrepen. „Niets geleerd!" had eeriijds
zijn vader hem toegeroepen. De man had een
vreeseipe waarheid gesproken, bij had ze
toen niet willen en kunnen gsloovên. Niets
had hij geleerd, ja, hij had cfficiertje ge
speeld I Wanneer bij in sgn stand was
gebleven, dan had hij zgn man geslaan zoo
goed als elk ander. Maar hij hsd den dollen
mo«d of was 't slechts groote domheid F
bezeten, van dien weg af te wpen en de
stem van het verstand niet wilien hooien
Wat was nu het resnllaat van dien jaren-
langen, eerlpen strijd F Dwaas, die hij
geweest was 1 Waanzinnige, gewetenlooze
dwaas! Veel verder kwam hg niet 1
De weinige gedaehten gingen hem als een
wervelwind door het hootd en daarbij zag
hij Radowitz en Wormede weer voor zieb,
sooals re hem, zelf met pijnlgko bevreem
ding en schrik op het gelaat," toch met de
code hartelijkheid hadden begroet.
Ieder hunner bewegingen, elk hunner
trekken, hg zag ze weer ze schaamden
zich voor hem.
Zoo maakte bij de wonden in zijn ge
moed dieper en sprak in groote vertwijfeling
altoos maar met nichzelf.
Ten slotte dacht hg bijna niet meer hel
der. Hij zat daar en staarde in het hall
geledigde glas en Ised, leed onuitspre
kelijk, hulpeloos en machteloos
Dat bleef hem helder bij: er was voor hem
geene genering meer, geene redding daar in
die sfeer waar bij nu woonde en leefdeiwellieht
dor wel daar waaruit da noodwendigheid her»
had weggerukt. Zou ha mogelijk zijn,
dal lig daarheen nog zon knnnen 'terngkee-
renF Zon hg de hulp zijner vrienden aan-
nemeu F—Eenmaal scheen het hem als hoor
de hg „Transnitz* roepen. Maar zijn ver-
stompmg wei zoo groot, dat hij het reeds
in het volgende oogenblik vergelen had.
