zou worden verkregen, voor bebouwing niet goed was. Toen ie, ondanks alle om standigheden, eeu tou gouds bijeengebracht en werd een „technisch bureau" in het le ven gerorpsn, dat belast was net het ontwerpen van e«n volledig plan. Na den hoofdicgeaieur den heer Van der Toorn, was aan het hoofd van dat bureau de tegenwoordige miiiister van Waterstaat, de heer Lsly. Dit bareau ging de fiaan- ciëele voordeelen van de drooglegging na en zette de grondboringen vooit, tot een getal van ongeveer 1100. Hit resultaat van den arbeid van het ttchnisch bureau was, dat men mocht aannemen, dat er 200.000 H.A. goeden kleigrond te verkij- geo was, geschikt zoowtl voor wei- als bouwland. 1c 1890 heeft dat technisch bureau een plan uitgewerkt, httwtlk in brochure-vorm uitgegeven en later voor de scholen bewerkt is. De heer Lely, in 1891 minister gewor- deD, wist Van de Koningin te verkrijgen, dat een Staatscommissie van 24 leden werd ingesteld, die moest onderzoeken of hit werk voor het land waarde had, of het in 's lands belang was, dat de plin- nen te dien opzichte werden uitgevoerd en zoo ja, wie dan de uitvoering ter hand diende ie nemen. In die staatscommissie waren vertegen woordigd deskundigen omtrent den wa terstaat, de scheepvaart, militairen, finan ciers, landbouwkundigen, waarbij o. a. de heer J. Breebaart, lid van ds E. K. Van 1892 tot 1894 is die counm. werkzaam geweest en het slot van het in dat jaar tan de Koniugin uitgebracht rapport was, dat met 19 van de 24 stemmen werd ge oordeeld, dat de droogmaking was in 's lands belang, terwijl de 3 overigen wel de uitvoerbaarheid vau bet werk erkenden, maar de lasten boven de krachten van Nederland schatten. Met algemeene stemmen achtte men den staat als zoodanig het aangewezen lichaam om het werk uit te voeten. De verschillende vragen, die bij het uit eenzetten van de kwestie aan de Staats commissie en het ^technisch bare«u* wa ren gesteld (de eetste had alleen het landsbelang in hit oog te houden, ter wijl htt laatste alleen de technische en fioan- liëele mogelijkheid ht.d te onderzoeken) brachten enkele wijzigingen in het bestaan de plan des heereu Lely e.a. (hi t techn. bar.) Bij beiden werd evenwel voorgesteld eeu afsluitdijk te leggen van de van Ewijck- sluis lot aau het Friesche dorp Piaam, lang 30 K. M. waarop een spoorweg en straat weg, welke dijk met inbegrip van een ver zwaring aan de Fr.- en Balknijien en een kanaal van Piaam na.r Harliugen 40 mill. galden zou kosten en in 9 j*ren moest worden gelegd. Te Wieringeu moes ten daarvoor wordt n aangelegd 6 groepen ieder van 5 sluizen is 30 sluizen, bene vens een groote en kleiue schutsluis. Om een eventuëtlen vijand ui t in de gelegen heid te stillen het IJselmeer en naar Am sterdam op te varen, zou de groo'e sluis niet breeder dan 10 M. ziju. Dit de spoor weg over den dijk vcor den handel van veel .belang is, zal wel niet word-n ont kend. Volgens deskundigen is voor het werk minstens 9 jaar noodtg omdat binnen dien tijd ons land niet genoeg rijshout kan leveren voor de zinkstokken van den dijk. Wanneer 7 jaren aan den afsluitdijk gewerkt is, kan ineu beginnen met de droogmaking van den Wre- ringermeerpalder, die ongeveer 22 000 H.A. groot zal zijn, waarvan voor dorpen, vaaitec en wegen 4000 eD voor bebouwing 18.000 H.A. Van de hij vroegere droog- leggingen verkregen lessen omtrent de economische fout van verkaveling kan men nu partij trekker, zoodat men in stast is, het land af te str.an op de wijze, zooals een liederlijk leven, mavk'a schulden en sprong met zijn gezondheid om als met rijn ergsten vijand. Wanneer Witsa hem weer oit de klom bad geholpan, bracht zijn lichtzinnigheid ham dadelijk weer in nieuwe zwarigheden J alle waarschuwingen sloeg hij in den wind. Was bij niet een uitste kend werker geweest, met wien men rekening bield, er zou zeker kórt preses met hem ge maakt zjjn. Eindelijk scheen zijn betere nutuur te ontweken en krachtig bare rechten te doen ge'den. Hg had kennis gemuakt met een lief meisje van goeden baisse en een ernstige genegenheid voor haar opgevat, die een heeleo omkeer in zijn persoon ten gevolge bad. Hij spande al zjjn krachten in, stelde orde op zaken en mëtd alle kwade geselschap D» ouders van het meisje sUmdtn na herhaal de weigering in een huwelijk tos en hij trouwde. Jammer was de vrouw, hoe lief en goed t ok, voer b« m niet ds rechtezij bad er geen slag van, hem in het gcreel te houden en zijn steeds veranderlijken sin to bevre digen ze wan te saoht en te fijngevoetend voor hem. Zoodoende woei de wind ol beil spoedig uit een anderen hoek. Het losse leven, het sehuldenmaken begon weer, en toen er kinderen kwamen, en ziekten en zorgen, en allerlei onaangename dingen hem het verblijf in huis allesbehalve prettig maakten, kwam het dobbelen, laat in de kroeg zit en en meer dergelijks ondeugdenook nog: het drinken. Ook daarvoor toonde hij al heel spoedig een schitterend talent en weidra gonoot bij bij her, die bun halve leven een de broegtafei verslijten, een goeden naam. O ja, mm meebt tem zoo gaerno, den opgernimden vent, die steeds de meist pikante nienwtjrs wist te virtellen voor wien het sterds vroeg genoeg wss cm naar buis te gaan vcor wien geen iuzet bij het spel te boog wss;die s'eeds bereid gevonden werd, de dolste nachten door te brengen ja, die er zelfs niet voor terugdeinsde, met eenige aangeschoten vrienden op het uur waarop de wet zelfs oordeelde dat er gerofg gebarreld wss, zijn huis op te zoeken en onder hsf- «il de dik waar zijn kleinen sliepen, waar men verkiest. Na den Wierir.gerraeerpolder is de Zuid polder, vermoedelijk groot 109.000 11.A., aan de beurt vao indijking, waardoor voor grondbebouwing 89000 H.A. wordt ver kregen. Van den IJgelmond tot Muidei l.ngs den huidigen zeedijk is noodig een san alle eischen van wsteiatvoer en scheepvaart vuldo-Jid kanaal. Bij de verdere indijking van het Hoorn- sche Hop heeft deSt.-comm. gemeend een veilige haven te moeten maken van de Gouwzee en het Enkhmzer uitt io te poldereu, ma.r voor dijken te gebruiken en de inundatie-sluizen niet waardeloos te maken. Een polder vtn 31G0O H.A. zal aldus ontstaaD. Waar het pLn-L-ly c een vaarwater van 1000 M. breedte vol doende sch', eischt de St.—comm. voor de 40.000 schepen 5000 Mr., waardoor bovendien het fort Pampus geen gevaar loopt le wo'den aangewend door eenig vijand voor juist het omgekeeide dan waarvoor het bestemd is.De Oostpolder langs de provincie Overijsel zal een ver bazende verbetering van waterrfrosr schep pen, terwijl ten allen tijde toegaug tot de lendingangen mogelijk is en een veilige ree bij Schokland geschapen wordt. Alles le zarnen wordt door deze vier polders 189000 H.A. productieve grond verkregen. Dit plan geeft dus 189000 H.A. grond; vermindering van de kosten vau het onderhoud van de zee wering van ongeveer 1/l0 gede-lts; een biunen-zoetwatermeer groot 145000 H.A,, waarvan door elke aangrenzende provincie kan worden gebruik gemaakt, ter ver vanging van het voor mettsch en dier en landbouw zoo «chadelijke brakke wnter; een oneindig beteren waterafvoer uit de aangrtnzende provinciën door het veel lager peil van het ineer; een vaste verkeersweg die ten allen tijde bruikbaar is, terwijl aan de verbeten,'g vsn de Friesche en Over- ijselsche lage polders met vrucht kan worden gewerkt en die streken in vruchtbare lan douwen herschapen worden. Ook is in het voorgesteld plan hegrepm 3 millioen voor verbetering van het Zwolsche Diep en kunnen de schepen voor de oostelijke provinciën bij Oostenwind ten allen tijde hunne bestemming bereiken, wat tegen woordig maar al te vaak niet het geval is. De voorstaudtrs van p>rtiëele indij king beworen, dat de f 40.000.000. voor den afsluitJijk weg zijn, als later blijkt, dat ons laud niet bij machte is, de verdere inpoldaring uit te voeren. Dit is een onwaarheid, want men heeft dan toch een zoetwitenneermen kan volstaan met een mindere zeewering eu het peil van het meer is veel lager, wat een enorme verbiteiiug van waterafvosr u,t de provinciën tengevolge heeft. De Zuiderzeeboud, die hieromtrent aan alle polderbesturen vragen stelde, mocht een verbetering van 14 millioen congia- teeren. Ook de heer Conrad vond het een bezwaar, dut Nederland na de afslui ting geen verder werk zou kunnen be talen. Als men echter rekent, dat men zonder afiluitdijk beginnen moet met om alle polders zaedïjken te leggen, terwijl bovendien de Friesche kust niet beschermd is en de waterafvoer veel slechter wordl, ornd-t de kom kleiner en derhalve gauwer vol en niet zoo spoedig leeg is; ,ian zijo dat al te maal schaduwzijden, die tegen de besparing niet kunnen opwegen. Da kosten vsn al dezs werken zullen met. inbeg ip van 40 mill. voor den af sluitdijk, 10 mill. voor de kustverdedi ging, 47, mill. voor de visschers, die nu niet meer in de gelegenheid zijn op de Zuiderzee t: vissche»,189 mill. bedragen en daar het werk 33 Jiren zal vorderen zijn vrouwangstig rijn thuiskomst h=d verbeid, met zijn vrienden onder vullen praat en dr»»k en spel den morgen tegemoet te gaan. Hij wis dan ook, hoe zijn fatnilie ook den schijn fr»eh:te te bewaren, spoedig aller achting weer kwijt. Wifse was intnsschen naar een groofe stad verplaatst geworden en was getrouwd. Onvoronoed kreeg hij op rekeren dag het bericht, dat zijn vrie d Schnbert eau het zelfde gerecht kom n zon. Bloedverwanten znner vrouw koesterden de toop, dat een wisseling in zijn oms andigheden een ver betering ten gevolge tou hebben. Zijn boe zemvrienden met al hunne verlokkelijke voorstellen waren daQ ten minste uit zijne nabijhe d. De farailiën Schnbert en Wiese sloten zich nanwer aaneen. Do Schubart's gingen wonen in het buis waar da Wiasa's woonden en het scheen, of de gelokkige familiekring ven Wirse verbeterend werkte op dtn diopge- ronkone. Hem berielden nogmaals de beste voornemens, nadat hij allri aan zijn vriend opgebiecht bad en plechtig di ris hand gedrukt en verbetering beloofd had. De beide vrou wen sloten sich spoedig nauwer aaneen. Mevrouw Sobubert werd riek na de gi booile van het jongste kind; het verdriet over haar man, de dood ven twee hater kinderen, de huishoudelijke zorgen en ont beringen hadden bare knoh'en ondermijnd. Bij baar vriendin vond ze steeds bnlp en goeden raad. Innige vriendschap sloot beider kinderen aaneen. Schnbert bad een toon, B'ono, die iets jonger was den Eduaid Wiese, en een dochier Frida. Fridel genoemd, een lief sohepsebjo, dat, even oud als Trui Wirse, aller lieveling wss. Brouo bereidde -ich voor als ambtenear en toen de jonge Wii se van sebcol kwsm, vond hi) Bruno bij een gerecht els schrijver aangesteld. Zoover ging nu alles goed, maar do duivel hield den oode to vast in zijn knois!eD. Schubt! t kon den ouder, last niet afschudden, dionk eeti t beimeljjk, dan zonder schaamte en baalde tich spoedig allerlei onaangenaam heden op de scbonders. Tot rijn ongeluk bed hij ein pest pikte;cd, ws'iLij hij geid u der sgn betten bed. Zijn eerlijkheid om gereed te zijn, moet jaarlijks op de Stutabegrooting 6 mill, wordtn uitge trokken. Vóór de verdere beschouwing over het financiëjle gedeelte wordt eeu half uurtje gepauseetd. De kosten van het werk, zoo luidt het davrnv, ziju 33 jaar lang 6 mill. uit de St»at3kas. Men heeft wel gezegd, dat bij dezi berekening rente op rente moet worden berskend en dat dan de kosten per H.A. te hoog worden, om daarop met voordeel te bouwen. Dat argument mag echter niet worden gebruikt, "Is msn ook bij an dere werken, zooals den Nieuwen Wateiweg vas Botterdam naar zee, het Merwede- kanaal, de verbetering van den Maasmond enz. geen rente op rente berekent. Da heer Van der Houwen van Oordt heaft io zijn geschrift (verspreid door hit Nut) „Do economische beteeker.is »»n de afsluiting en droogmaking der Zuiderzee ui - gerekend, dat bij 3°/o 'en,e en 30-jarige voldoening htt geheele werk 370 mill. kost. En als men nn rente op rente berekent, rnott men ook verder eer lij k blijven en rekenen, dat b.v. de Wieringermeerpolder zts ja ren na zijn indijking teeds in cultuur gebracht wordt. Wij moeten ons <chter niet door die j larlij kscka 6 mill. laten afschrikken. Vol gens mijne be,rekening hebben de vele wetkt-n, dit sedu e ide de laatste 36 j ren door den Stait zijn bekostigd, 360 intll. guldeo g kost, dat was p-r jaar 10 millen als de Staat voor die werken elk jaar 10 mill. kon betalen, kan ze nu ook wel 6 mill. bijdragen, Maarzullen sommigen mis schien zeggen, zijn er dan vooreerst geeu andere groote werken, en datpantwoord ik: neen. Wel vnagt Amsterdam nog 10 mill. voor den weg na«r zee, maar de Staat zal dairvati wellicht 9 mill. op zich nemen, le betalen over 9 jareD, dat is dus per j»ar 1 mill. Allts te zamen komt teen dus toch nog nitt eens tot de 10 mill. Maar indien men dit werk eens niet macht uitroeren, doet men dan wel econo misch goed? Ik geloof het tegsndtel. La ten wij maar eens ziggen, dat van die uit gegeven 300 mill. gulden slechts de helft, arbeidsloon geweest is, (en minder is het beslist nitt want het was hoofdzakelijk verplaatseu van grond) dan vraag ik, wat moeten nu die werkkrachten, nu die wer ken er niet meer zijn Wat moeten die /polderjongens* nu gaan doon Ze zouden reeds lang te over geweest zijn, ware het niet, dat Duitschland op hat oogen- blik zooveel arbeidskrachten vraagt. Nu ztgt men, dat Duitschhr.d floreert, maar is dit werkt lijk zoo Zooals wij weten, zijn de sporen en kanalen in Duitschland na 1870 sterk vermeerderd, maar he' doel van die werken was niet hoofdzakelijk, al ging het ook onder die leus, bevordering van handel en industrie, maar militaire verbeteringen. De mijnbouw vraagt nog vele arbeiders, maar als Duitsch land met dit alles ophoudt, waar moeten wij dan met onze arbeiders heen Bij eigen ondervinding weet ik, dat heideontginping nooit winsten afwerpt, ook al mesnt men, uit eeu spoomanspje kijkend, dat dit wel het geval zal kuunen zijn. Wel zal er nog winst te halen zjjn uit exploi tatie van de dalgronden in Drente en Groningen, maar daarvoor zijn io de hij- gelegen dorpen arbeiders genoeg; misschien is de Drentsche hei nog goed voor bosch- ieelt, als daaruit de groote sttenen zijn gehaald, die zullen worden gevraagd voor de werken van de Zuiderzee-dtooglegging, waardoor een kosteloos omwerken van den grond is verkregen. Ook voert men wel tegen, dat de in' polderingen vele vreemde arbeiders zullen trikken miar die z e ik nog niet komen, had tot dusv rra alle verleiding nog kanoen weerstaan; nog geen enkele maal had hij sich aan eens snders eigendom vergrepen, «ooals de wat dat uitlegt. Niemand zoo hebben kunnen gelooven, dat hij zich zoo ver kon vergeten, dat hij de kas zou bastfilen. Tooh geschiedde fcet. De sebuideisohers drongen en eiechten, en geen uitweg riende, eigende hij zioh het kasgeld toe, om daar- msde da las'igsten den teond te snoeren Drie weken lang gelukte het hem,het gebeurde gedekt houden, dan evmwei brak de bom los Met schimp en schande werd hij ont- slegsn. Men liet uit medelijden met de fa milie en doordat Wiese dadelijk het tekort had aangezuiverd,de «aak verder onaangeroerd en hespaarde hem het ergste: het tuchthuis Nu ging het zooals het met dergelijke schipbreukelingen ploegt te gaan hij zonk telkens dieper, verloor het laatste restje van zijn eer en leefde ten slo'te tot last, van zijn gehesle familie, in plaats van haar tot steun en hulp te strekken. Nu leefde hij van hetgeen de kiuderen verdienden en wat de weinige hem trouw ge- blev- n vrier den alzond rden. Het jooge meisje, Fridel, was nu de ver zorgster vsn vader eo moeder; mevrouw Schnbert was in haar ziekelyken toestand tot geen arbeid in stait, Frida was vlug en handigwat aij aanpakte, kreeg onder baar vingers een heei ander senzieD, Door tossohenkomst der Wiess's h«d ze een goed- loonecde betrekking als boekhoudster ge kregen, waarbij «ij echter alleen in de mid dag- en avonduren bezig was; 's morgens kreeg se van Clara werk uit het modema- gazpe. Dan hielp se nog «oov el mogelijk haar moeder in het huishouden. De zoon was er ook nog. Ja, jammer geno'g dat hij er was. Want bjj hielp slechts bet leed vermeerderen en verhoogm Hij had zin vedtr den dirps'en val kannen befptsren, wanneer hij hem 2orgenU bjj de hard genomen ht.d. Maarinpfaa's van als goede g. nius op te treden, schiep hg genot in diens ui'spattingen en volgde hem cp zijn dwaalweg. Hel duurde niei 1 tig, of hit tud al heel ech'rp in 't licht, zoolang fenmiuste Duitschland zelf nog zoo goed zijn arbeidskrachten kan plaatsen, H. tb zwaar, dat, zcoals bij meerdere wer- sen heeft ph ats gelad, ra afloop van liet werk de werklieden aan den dijk overblij ven, gildt hitr nitt, want in d<zi polders zijn tcch altijd weer aibeiders noodig. En hoewel ni t d.delijk, z oals wel eens be weerd is, zal ook de werkloosheid I ij de erschilleiide vakken sterk verminderen, als na eenige jaren elk dorp zijn ambachts lieden vraagt. Dit laatste ksn msu niet mttheideo tginning bewerken. Alleen de droogmaking der Zuiderzee brengt in dat opzicht groote iconoinische verbeteringen. Welnu, mijnheer de Voirzitter, zooals ik reeds z-iiie geheel behandelen kan suen 't oude werp nietmaar men kan meerde re kennis daaromtrent verspreiden en de aandacht vr n anderen op dit vrtagsink vestigen. Als dit vanavond kerorderd is, mag het Nui tevreden zijn. Dat men aan dit viaagstuk zijn amdacht vrijde; de werkloosheid neemt hand over hand toe dat meu niet te lang wacbte. Hit luid applaus btwus den spreker, dat zijn bthngrijke en keurige lezing met auitno was aangehoord. De heer Ma ts sluit daarop te ongeveer half twaalf de bijeenkomst met een woord van dank voor de heldere wijz", waarop de spreker het ingewikkelde Zuiderze:-vraag stuk heeft besproken en uiteengezet. Het Zuiderzee-vraagstuk, zei de Voorz., is, zoo- als wij hoordeD, van groot stiatsbelang en het verdient dus wel aanbeveling voortaan bij verkieziugen ain de erndidaten te vra gen niet alleen wit hun opinie is over leerplicht enz., maar ook hoe zij over de droogmaking van de Zuiderzee denkeu. Helder, 21 Maart. De Baad dezer gemeente heeft in zijne heden ge houden zitiiug met 13 trgen 3 stemmen aangenomen het voorstel eeuer speciile Baadscommissie, om in beginsel te beslui ten tot gemeentelijke exploiutie der duin waterleiding en geen voorstellen tot verlen ging of vernieuwing der t-genwoordige concess'e meer in overwfging te nemen. Er worden pogingen ge- da.in tot het oprichten van een automo bielen-dienst tusschm ALKMAABBEB- G^N en EGMOND AAN ZEE. Woensdagavond had in DEN BOSCH een moord op een onschul dig kind plaats. De broeders K., paarden- koopers, wonende op den Uilenburg en in de stad niet gunstig bekend, kregen ruzie, waarbij de eeu het kind van den ander uit het bedje haalde en in zijn woede vermoordde. De moeder was afwezig en vond bij hare thuiskomst hit kind dood. De politie was iufusschen gewaar schuwd en de moordenaar in arrtst geno men. Er is vermoeden, dat de wotstaard in krankzinnigheid gehandeld hef', diar hij den vongan dag zich vreemd h>d aangesteld en o.a. de poort vau het hospitaal der Broeders van Barm hartigheid ingetrapt had. Men meldt nader Da moordenaar K. van den Uilenburg te 's-Hertogenbosch is reeds nsar het krankzinnigengesticht te Medemblik ov r- gebrach'. De man moet trouwens in den laatsten tijd herhaaldelijk blijken van waanzin hebban gegeven. De moeder, die hasr kind tegen den krankzinnige poogde te verdedigeD, moest dit door overmacht ten slotte opgeven. (iüMKMGt) MKiMS. Vreeselijk ongeluk te Schaerbeek, Een treurig oDgeluk heeft pkats gehad in het spoorwegstation te Schaerbeek, na bij Brussel. Acht weikiieden van de tele- dai bij zijn vader zeer geleek slechts met dat verschil, dat hij een siimmsr ea listiger karek'er bleek te bezitten, lerwgl do oude van nature goedbarlig was. Bijna op dezelfde wijze als bij den ouden begon bet nu met den jongenSehnbert.Hij ging don verkeerden kant nits,peelde, dronk,bevond zioh veelal in verdacht geselsehap, verwaar loosde de plichten tegenover meerderen en ouders. Maar hij vond niet zooveel goede geniën als zijn vader. Nadat hij een paar maal boeten en straf hsd gekregen, werd bij ontslagen en moest naar andere bronnen van inkomsten omzien, maar het was hem daar mede geen ernst. Ean tijdlang bosmolde bij zonder werk kring in de w reld rond en mauk'e s'ndiën vbb versobillende menschan en toestanden. Zoo tenminste beweerde hij la ar, tosn bij ni lang vergeefsch zoeken plotse ling in oen nünwe rol optrad. Hij bad zioh een gouden lorgnet aangeschaft en was jour nalist geworden. Weder was hij bij de ge- rechts 'itting.in aanwe»ig, di'maai evenwel in den persoon van reporter, waartoe hij slechts e n potlood en e n «antaekenboekje en een oppervlakkige kennis van den loop der r( chtsssk n noodig had. Te oordeelin naar «ijn optreden, mochten zjjtie berichten tich teker nog al in da sympathie zijner chefs en k-zers verheugen. Hij leefda zeer roijeal en kleedde tich elogantjbij zou ook, zoo hij beweerde, 2gn ou ders tot steun geweest ujn, wanneer hem zijn positie niet z kere kos'bare plichten had opgelegd. 't Was tooh zeker niet znlk een schitte rend ir komen dat bij verdiende, want a) heel spoedig nam hij zijn toevinoht tot een bijbaan je. Hij stichtte een firma van eigen vinding „RecKsbureau voor het volk' waarin kleine winkeliers en andere kinine burgers raad kwamen vng n jtl Z8ket(, za_ ken en waar »jjn oppervlakkige rechtskennis bem de noodtge diensten bewees. Daar luid en driest optreden in do mrezte gevallen helpt, *co ging de zask van Bturo Schnbert heel goed en had bij zijn plichten tegeno ver rijne familie spoed g kunnen vervnlfin Haar daar tij tenslo te de taakjes zoo ei- foon waren bezig, op de kap van het sta- tion eeu dradenhek te plaatsen, toen, door een verkeerde beweging zeven werk lieden omgeworpen werden en op het per ron vielen. De achtste, die zich aan de drd.n vaslgreep, bleef er aan hangen, tot men er in slaagde, hum uit zijn ha- cöelijke positie le verlossen. Van de zeven mannen, die op het perron vielen, bUef rr een op de plaats door) de schedel vau den ongelukkige was gespitte" een tweede, diinwendige kneuzingen had bekomen, we d in een naburig huis binnengebracht en overleed twee uren later. De anderen hadden de armen eu hemen gebroken zj vierden h»ar hst hospitaal ti Schaerbeek gebracht. Hun toestand is zier zorgwekkend. Een tegenspraak. De bekende opertz ngires Delna spreekt in het volgende vermakelijke briefje aan de Figaro het bericht tegen, door eukele Purijscbe bliden meigedeeld, d t zij zeer ziek zou zijn Mijn waarde heer Huret Ik ben niet /llesn erna ig ziek, maar ik wil niet Lngor vior u verborgen houden dat ik dood bsn. Geheel de uwe, 19 Maart 1899. Mirie Dilna. P. S. Ik ztl zingen bij de begrafenisplech tigheid. EenRobinson Crusoë in de Zuidelijke IJszf. Am de nrordoo*t-lijke punt vsn Gra- hamsl&nd moet, volgens bericht uit Zuid- Ameriks, een Pttuaai sche kotter een Span jaard hebben gevonden, die reeds acht ja ren achtereen moederziel alleen op de ka le, met sneeuw ledek e, onviuchtbare rot- aea h id doorgebracht,zonder in dien langen tijd een meuschelijk wez n te hebben ontmoet. De berichtgever verhaalt daaromtrent Wij wari n (bedoeld wordt de bemanning van den Peru?anechen kotter) door den on ophoudelijke!,' znidwestelijken wind genood zaakt bij hit o herhergzsme rif het anker te laten vallen. Reeds hadden wij de wachtvuren aangestoken en ons ter be scherming tegen hit gure weder in de van het schip meegenomen wanne dekens ge huld, toen wij in da nihijheid iets hoor den, dat geleek op een menschelijke stem en het slepen van menschelijke «oetst-p- pen. Na weinige minuten stond nevens ons wachtvuur een er wotzten tevens koddig uitziende gestalte. Hoofd- en baardharen geleken reusachtige manen, waxrtusschen- dcor twee groote, zwartp, flikkerende oogen onrustig heen en weer keken. Ern bonte opgelapte zak van lappen, matwerk en andere op h: t eerste gezicht onherken- bue zelfstandigheden vormde datgene, wat het lichaam motst beschutten tegen de koude. Ruw bew.rkte houten plaukjtg, die met de taaie stengels van waterplanten aan de voeten waren vastgemaakt, moesten sandalen voorstellen, terwijl een op het hoofd bevestigde vogelhuid, waaraan nog alle veeren zaten, den hoed of hoofdbe dekking yan hit zonderlinge wezen vorm de. Spoedig was een gesprek met dezeD, naar het bleek, onvrij willigen inboorliog aangeknoopt, waaruit wij vernamen, dat hij reeds acht jaren op dit eiland in een rotshol had doorgebracht. Zijn voedsel bestond uit viscb, vogels, groote insecten eu kleiüe zoogdieren, waarvan ech'er sl chts weinig exemplaren aanwezig wareD. Dik wijls moest hij uit gebrek aan hiut, om te branden, het vleesch nuw eten. Vree selijk waren de lange winters geweest, als het nooit dag w erd en hevige stormen van de zee uit over het eiland joegen en reusachtige massa's sneeuw zich ophoop ten. De Peruaausche kotter nam natuurlijk den Spianschen Bobinson Crnsoë aan boord en zette hem in Zuid-Amerika aan land. ganaardig begon te behandelen, zoo met dob bel krijt schreef en in het vertellen van de waarheid sooveel van een draaitol kreeg en zulke scherps kleuren bij zijn schilderijen gebruikte, werd hem na twee-jarig bezit van dat zaakje de uitoefening daarvan verboden, zoodat hij nu weergaheil van zijn journalisten-baaDtja moast leven. Dit scheen dan ook niet kwaad te gaan. Hij droeg zelfs iets in het huishonden bij, en stak dm oode van tijd tot tijd wat toe', waardoor date dan heimelijk brande^gn kon koopen. Daarmede maakte hij hem gedwee en willoos tegenover de geme&n-brutale behan deling, dia hij van den jongen moest verdra gen. Wat voor soort werk de redactie bem opdroeg, wist, niemand, er moest zeker vee! nachtwerk bij zijn, want hij braoht bijna geen nacht thuiz door, TrotB dit diep-zinken der familie Sehnbert, had de oode heer Wiese, vooral nit mede lijden met de vranw en Frida, den omgang niet afgebroken. Zelfs toen Sobubert zioh aan het goed van anderen had vergrepen, had hij hem niet van zich gestooten, maar zich zelfs offers voor hem getroost, als de eenige onder al de andoren, die Schnbert znne vrienden noemde. Ook don zooa liet Wiese zjjn sleohio streken en het verlies van zjjne belr.kking niet ontgeldenhij duldde het, alhoewel met tegenzin, dat bij bij hem uit- en inging; hij wilde bem de mogelijkheid niet ontnemen, dat hg zich verbeterde en een verstandig mensch werd. Eerst toen hg als zoogenaamd advocaat oneerlijke prrcgkea uitoefende, werd 't den eerlijken ambtenaar te erg dat kou hij hem niet vergeven. Hij gaf dan'ook te kennen, dat de omgang onmog lijk werd, en toen Bruno desondanks Geertrui op «iju brutale wijze hot hof maakte, ja op een Zondagmorgen bij Wieee om baar hand vroeg toen was het geduld uitgeput en in woor den die aan duidelijkheid niets te wenschen dón W8eS d®D n'e'SWaardige de WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 6