D.
IJinuenlandsch Nieuws.
GEMENGD NIEUWS.
leden van Rotterdam gaan doen en ban
werkwijze heeft wtrkelijk al invloed gehad
op de onderen en op de raadsleden die
in de traditie gekozen zijn.
Er zijn tegenwoordig ten onzent raads
leden, die persoonlijk op ondetzoek uit
trekken, die klagers uit de burgerij ont
vangen, aanhooreo en ondervragen, eu dao
met hunne bezwaren in den r*ad komen.
De heer De Klerk, het werkmansraadslid,
is er meê begonnen van de jongeren zijn
enkelen gevolgd en Burgemeester, sprekeud
namens B. en W., liet al spoedig blijken,
dat dit het college niet aangenaam en zelfs
hinderlijk was.
We kregen kleine conflicten, incidenten
en na en dan zelfs bepaalde botsingen.
Onze burgemeesterde heer F. B.'s Jacob,
is een even knap als rechtvaardig en eer
lijk maD, Hij is hior niet bepaald populair
en toch heeft hij de bijzondere waardetring
van allen die hem eenigszins nader kenaen.
Het zou moeilijk wezen een burgervader
aan te wijzen, die zoo geheel in de plich
ten van zijn ambt opgaat en die zoo vol
komen leeft voor de behartiging van de
belaugec der gemeente aan welker hoofd
hij staat, als burgemeester 's Jacob.
Alleen, Zijnedelachtbare kan absoluut
niet dolden, dat iemand, wie dan ook,
zelfs al is hij raadslid, zich plaatst tas-
schen B. en W. en de burgerij en daar
mede het machtsterrein van dit colLge
versmalt en zijn invloed iu eenig opzicht
ondermijnt. Met overtuiging en zonder
ergens toe te geven handhaaft hij tegen
over de nieuwe elementen in den raad de
macht, die de usance aan hem en zijne
wethouders gegeven heeft.
Vandaar herhaaldelijk conflicten. Bur
gemeester maakte zich boos en de rasd,
geprikkeld door zijn invloeda-ontkenniug
van de zijde van den Burgemeester, koos
enkele malen de zijde van het lid, wien
de berisping van den voorzitter 't allereerst
trof.
Zóó heeft, enkele vergaderingen geleden,
de burgemeester zelfs beslist ontkend dat
raadsleden, uit hoofde van hun mandaat, het
recht hebben tot het instellen van een
persoonlijk onderzoek, zelfs al geldt dit
een gemeentelijke instelling, en hij maakte
er in de voorlaatste zitting enkele raads
leden ook een verwijt van, dat zij klachten
Van burgers aanhoorden en de klagers
niet, zonder meer, verwezen naar het Ka
binet van den Burgemeester, dat immers
voor een ieder openstond.
„Wat is dat f' vroeg de raad. „Wij geen
macht Zitten wij dan hier voor zoeten
koek
En tweemalen kon met heel veel moeite
een motie worden teruggedrongen worden,
waarbij de raad, vlak tegen den burge
meester ia, zich een machtsgebied van
beteekenis toekende.
Toch zal vandaag of morgen de mo'.ie
vallen en wat dan de burgemeester doen
zal, is moeilijk te raden. Tweemalen heeft
hij reeds gedreigd met het nemen
Van zijn ontslag eu de raad zwichtte,maai
of hij een derde maal weer zwichten z»I,
is de vraag. En evenmin als Rotterdam
zijn Burgemeester zou willen loslaten,
evenmin zou waarschijnlijk de Burgèmees-
ter Rotterdam vaarwel willen zeggen.
Het gerucht, dat hij heel veel kans
heeft op eene benoeming tot gouverneur-
generaal is ik weet het uit goede bron
een on-dit. Da opvolger van den heer
Yan der Wijck moet men niet in Rotter
dam zoeken, hij troont ia Den H<ag en
op een zeer hooge regeeringsplaats.
Doch dit is hier niet da zaak. Burge
meester '8 Jacob, opgegroeid met Botterdam
ia zijn beste jaren, heeft te veel innige
en ontweek een ieder. Eenigcn zeiden te
weten, dat hij een lang verlof bad aange
vraagd, terwijl anderen zeiden, dat het cm die
geschiedenis van „de Kleine Man" was
Geen enkele derfde iets beslists te beweren,
doch dtcbf naar eig n bedorvenheid het
ergste van gijn anders steeds vriendolijken
en goedigen eollega.
Slechts de rendant in zijn kamer met de
met ij- er beslagen deuren en getraliede ven
sters wist van niets. Bij had geen tijd om
rood te scharrelen en vertellingen aan te
hooien, bij moest op sijn zaakjes passen en
op zijn geldzaken ie.ten, ook zijn lijsten en
berekeningen contröleeren, eer hij ze ait zijn
handen gaf. Over hem ontfermde zied den
raadsheer Mol!, die het zaakje zeer gewich
tig opnam en zich in zekeren zin hot hoold
der ondergeschikte ambtenaren gevoelde. Hij
drong de rekenkamer van den reDdant bin
nen en vroeg dezen, ot hij niets gehoord
had van wat er met Wiase was gebeurd.
De rendant viel uit de wolken. Wat er
dan gebeurd was wilde hij beslist weten.
„Hm, wie kan dat weten r' gaf Moll ten
antwoord. „De collega's praten zoo vel
schillend, maar iets beslists weet geen en
kele, Naar mijne informaties staat de zaak
slecht, het zal slecht met hem afioopen, ge
loof mij, hij gaat er uit."
„Maar mijn hemel, wat kan men hem dan
ten laste leggen Zoo bij iets
„Wat wilt ge zeggen?" vroeg Motl, toen
de ander aarzelde.
„Ik Niets antwoordde deze ontsteld.
,,Ik meende slechts
„Ja. Ga.hebt gelijk," antwoordde Moll.
„Onder ons gezegd, ik was abijd van mee
ning, dat hot dan goeden «Viese naai het
hornd is gesiegeo. Bij is een groot heer
geworden, veronachtzaamt zya dienst, met
één woord; grootheidswaanzinEa dan,
schijnt het mij toe, dat de man boven zijn
stand leeft."
„Wat je zegtriep de rendant.
„Ja eeker. Herinnert ge n dat foestavond-
je nog Dat was me een deftigheid, wat
een weelde I Zoo iets kan men van een be
seheiden inkomen niet bestrijden
„Maar de kinderen bebben tooh goede
betrekkingen. De zoon heest een hoog in
komen en de dochters
„Da dochters I Ei, ei traliai" ent-
belangstelliug voor zijne gemeente, om
gaarne zijn gewichtige en eervolle positie
te verlaten.
Toch, vrees ik, zal een nieuwe botsing,
tenzij enkele raadsleden zich terugtrek
ken, tot esn betreurenswaardig coi.flict
leiden, waarvan Ritterdam de dupe zal zijn.
Ik wensch me geen partij te stellen.
Alleen wil het mij voorkomeD, dat onze
burgemeester wel eens w»t al te stog
vasthoudt aan htt eena door hem ingeno
men standpant, wat voor de vastheid van
zijn karakter pleit, maar wrt voor de
raadsleden, die toch ook een iunige over
tuiging bezitten, allesbehalve aangenaam
is.
Uit het tijdperk van pais en vrede
heelt de wet—Van Houten, natuurlijk zon
der het te willen, ons in vele moeilijk
heden gebracht.
De „causa céièbre" van het oogsnblik
door den burgemeester door z\ja bedrei
ging met ontslag alweer tijdelijk van de
baan geschoven is het befaamde
door Schiedam gauw nageaapte—verbod
van Wateruitstorteu. De raad had gedacht,
d»t dit verbod alleen bedoeld w.is tegeD
dienstmeisjes bij het straatschrohbeu. Maar
de uitlegging van B. en W. ging verder
tot een verbod aan allen om water op
stnat te motsen. Niemand mag, ook sl is
dit voor zijn bedrijf noodig, voor zijn huis
deur schoonmaak houden en vooral melk
boeren, rijtuigverhuurders eu wijnhandela
ren viuden zich dientengevolge hevig be
moeilijkt. Klachten iu den raad, een hoo
ge toon van burgemeester, het voorstel
op zij gezet en hu, groote outstemmiog hij
een deel der neringdoende burgerij 1
Men went aan alles en zelfs Holland-
sche zindelijkheid zal er ten laatste vrede
in kunnen krijgen, dat bij de schoon
maak geen water mag worden gebruikt.
En toch, het zal niet gemakkelijk g»an
en er zal nog heel wat tijd moeten ver-
loopsn en veel Dieuiv verzet worden ge
toond, eer alles in 't reine is gebracht.
Wat al te eenzijdig echter wijt men 't
geval uitsluitend aan den burgemeester.
De meerderheid van den raad heeft immers
de verordening tol stand gebracht en de
burgemeester, naar zijn plicht, houdt er
streng de hand aan.Hsua dit ts verwijten is
minstens ongepast.
Esn andere „cause célèbre', de zieken
huis-kwestie, is een nieuwe phase ingetre
den. Men weet, dat de eerste heel-
meesfctr, Dr. Guldenarm, zijn ontslag
heeft genomen omdat et in net ziekenhuis
„een schandelijk wanbeheer" is. Er werd
een onderzoek ingesteld en terwijl dit on
derzoek ongeveer geëindigd is, dient plot
seling de directeur-dokter „om gezond
heidsredenen zoo spoedig mogelijk" zijn
ontslag-aanvrage in
B ij Kan. besluit is aan den
loteling J. M o e 1 i k e r te Barsineer-
horn, van de lichting 1899, ontheffing
van den werkelijken dienst bij de militie
verleend tot 1 Maart 1901,
'tls thans zeker dat door
verschillende beetwortelsuikerfabrikanten
een distilleerderij zal worden opgericht,
waarin uit de melasse dier fabrieken spiri
tus gestookt zal wordeD. Reeds moeten zich
15 fabrieken te ROTTERDAM tot d»t
doel hebben verbonden, terwijl er nog
meer volgen zullen.
Naar men zegt, zal deze fabriek waar
schijnlijk gevestigd worden te Bergen-op-
Zoom,
woordde Moll, bedeokeljjk het hoofd been en
wse? wiegend en daarbij de oogen dicht
knijpend. „Zie Kleine Man- Ja, ja, mijn
waarde collega."
„Ge meent dus wtrkelijk.
De heer Moll trok heel hoog de schouders
op, zeide in 't geheel nieis eu stak de
handen in de hoogte alsof hij zeggen wilde
dat hij daarover geen woord wilde zeggen.
Nadat hjj op deze wijce den rendant op
de hoogte bad geholpen verwijderde hij
zich naar bet twee trappen hooger gelegen
bureau van den secretaris Groll, die zeker
wel wat meer nauwkeurigs over de aangele
genheid zon weten-
Nauwelijks had hg de rekenkamer verlaten,
of de rendant ging met bo»enmensehelgken
ijver zijn boeken na, ot Wirse sok ietshod
uit te staan met de een of andere berekening,
soodat de rendent bij de ontdekking van dit
of dat bedrog mede stralbaar zoo
zijn. Tot zijn groote verlichting kwam
Wiese's neem in zijn boeken niet voor.
Daarmede was de saek voor den rendant
afgeloopen, het verdere interesseerde bem
al heel weinig, het kon Wieae gs»n zoo
bet wilde, de hoofdzaak was, dat de kas
klopte.
Toen de raadsheer Moll bij den seeretaris
Groll binnenkwam, was dese drnk in de weer.
Hij *ag van zijn akte cp en vroeg Moll
of er iets gewichtigs was, waar haast bij
waa f
„Ach neen," antwoordde deze. „Ik wilde
u alleen maar vragen, ot u reeds ie-s na
ders over Wiese weet."
„Zeker," antwoordde Groll, legde zijn
penhouder terzijdo cn zeg zjjn bezoeker heel
ernstig aan. „Ik kan tt heel nauwkeurig
ziggen wat hst is.'
De raadsheer Moil spitste de ooren.
„Ik dncht wel, dat ge reeda hier en daar
geïnformeerd had," aeids bij vertrouwelijk.
„Luister dus!" bcgoo Groll, terwijl hij
rijn collega geheimeinnig naderde. „Het is
iets ongehoords."
„Wat ge «egt!*
„Je, stel n voor, in zijn laatste werk
h- efï bij driemaal een komma vergeten en
viermaal anderen beweren zelfs van
vijfmaal onderdrnige diere ar in plaats
van gehoorzame dienaar geschreven. Is
Door ongeveer twintig
groote veehouders te KNIJPE (Fr.) 18
eeue voreeniging gevormd om te komen
tot eene goede contiö'e van de opbrengst
hunnar koeien. Yoor gezamenlijke rekening
hebben zij den heer F. Bosm», te Mildarr,
die stadie gemaakt hielt van melkonder-
zjek, geëngageerd om elke wesk de melk
hunner koeien te onderzoeken. Voor dat
onderzoek is iu het dorp K'iijpe een
koele, ruime kelder disponibel gesteld.
Het velgehalts der mtlk wordt onder
zocht, eveneens wordt de hoeveelheid melk,
die elke koe. geeft, getrouw gemeten.
Yoor het bsslag van ieder aangeslo'en
veehouder is een register aangelegd, waarin
de heer 3. melkgehalte en hoeveelheid der
melk van elke koe noteert, zoodat de
boer kan Lagaan, hoe groot de opbrengst
ia van elk zijner rundoren, terwijl hij te
ven* de fabriek coat óleert, die zijne melk
naar vetgehalte betaalt.
Hot blijkt nu reeds, dat koeien, die de
boer als de meest winstgevende beschouw
de, dit niet zijn, tsrwijl andere runderen,
welke de eigenaar sis „matig* beschouwde,
bovenaan staon, wat de opbrengst betreft,
terwijl beide toch hetzelfde voedse', geheel
dezelfde behandeling ondervinden.
Het gevolg ervan is, dat de boeren de
eerste runderen gaan verkoopen, nieuwe
daarvoor ia de plaats koopan, om op deze
wanier eeu beslag vee t? krijg.n, dal met
dezelfde kosten voor voeding eu verpleging
hun de meeste voordeelen geeft. Bovendien
worden de meest winstgevende dieren aan
gehouden om daarmede te fokken en „in
deze soort' '.e olijven.
Deze registers geven hem een trouw
beeld van den toestand ven zijn bedrijf,
dat vroeger ontbrak. Men boerde er maar
op los, zouder te weten of er ook iets
haperde aan de exploitatie, zonder er op
te letten of daaraan met dezelfde kos
ten ook verbeteringen konden worden
aangebracht, die winst aan brachten. Men
gevoelt nu het voordeel van onderzoek en
administratie.
Zakkenrollers in de kerk.
G«en plaats achten zakkenrollers te hei
lig Voor hnn ambacht. De R. K. geeste
lijken te ZAANDAM hebben zich verplicht
gezien hnnnen parochianen van den kansel
de waarschuwing toe te voegen „Past op
je zakken 1" Reeds meermalen toch zijn
tijdens en na de godsdienstoefening porte-
snonnaies ontvreemd.
Men schrijft uit NIEUW-
BUINEN
In het dorpje Exlo woont een welgestelde
boer, die uit louter liefhebberij kiezen
trekt. Hij doet het kosteloos en d&t maakt
hem bij velen sympathiek. Wil een darak-
6 ar patiënt aan de dienstbode esn kwsrtji
geven voor het opredderen van het bloed
plasje, a la bonne heure. De roep over de
handigheid vair den amateur-dentist reikt
verder dan het landschap, maar zijn han
dige sleutel kan den onden roem niet meer
handhaven. Een jougedochtvr uit het dorp
kwam deze week onzen kiezentrekker ook
voor het „koeskillen" raadplegen. Een
krachtige handbeweging ende kies
met de geheele voorvlakte van de onder
kaak beierden aan bet losgerukte tand
vleesch.
„Dat doet hij non voor z'n plezier
In 't Friesche dorp DELF-
STRAHUIZEN doet zich het zeldzame
geval voor, dat er 15 kinderen op school
gaan, die niet alleen neven en nichten van
elkander zijn, maar wier ouders alleu
broeders zijn. 't Zijn allen kleiukinderen
van P. Poetjes aldaar.
het niet ongehoord, is het geen schandaal
O, ik ben er van buiten ma zelf l"
De raadsheer Moll had geërgerd een
stap ach'erwsarts gedaan, maar de secre
taris ging hem na en ging voort„En nn
bebben natuurlijk de gosde oollega's en
vrienden niets beters te doen, dan over den in
ongenade gevallenen en onteerden ambtenaar
te kle aen en te babbelen en te probeer en
of er op den eerbaren naam van den onden
Wiese niet een kleinigheid is af te dingen.
Wellicht valt hij ven zijn voetgtek af, die
verwaten vent, die zich de luxe permitteert,
fatsoenlijk te leven en een gelukkig
familie-leveo te hebbrn, waartoe bij immera
het recht niet heeft P wel neen, foei, wat een
uiiepattiog! Wat «egt ge van die gemeen
heid, mijnheer Moll, cm esn dergelijk edel
mm als de heer Wiese is, te bekladden en
te bebabbelen Zoodr gij geloofd hebbeD,
dat er zulke lage zielen zijo, die dat kunnen
doen
De raadsheer stond als door den donder
getroffen. Op een dergelijken, zoo direet op
den perscon af gedsnen aanval was hij nier
verdacht geweest. Want dat gelukkige
iamilieleven en fatsoenlijke leven sloeg op
htm, dat begreep bij heel goed. Hij bad
oogenblikkelijk genoegdoening voor deze
belerdiging moeten vragen, maar bij was
te zeer in da war, en ook vreesde hij den
bitteren spot van den seeretaris,tegenover
wien hjj toehaan het kortste eind ton trekken.
Hij besloot daarom, bet onschuldige knaapje
te spelen en zeide nn een ocgenblik:
„Ja, ja, ik geloofde het ook niet, waarde
collega. Wie kou er iets oneerlijks van
onzen raadsheer Wiese kunnen denken
God bewaar me er voor. Neen, dan bebt
ge u zeer vergist als gij dat dacht."
„Ja, gij, mijn waaide raadsheer Moll!
Wanneer allen zoo waren als gijriep
Grol! op een tooneeltoon, terwijl hij bem de
band reikte. „Ik moet nn aan mp werk.
Neem me niet kwalijk, mijnheer Moll."
Vergenoegd ging bij weer eohter sijn
lessenaar staan, tsrwijl de raadsheer wou
dend heenging, met het brpaalde voornemen,
zijn collega de eerste do beste gelegenbeid
dit pruimpje betaald te zetten.
't Duurde niet lung of de vroegere burean-
aesis'cnt Heinrich, die nu zeli secretaris
WbS, trad bij Groll het buresu binnen. Hg
Invoer van vee in België.
De „Mouiteur B3ga" van 22 April
1899 bevat eene bekendmaking van het
departement van landbouw te Brussel, be
palende, dst Nede-laudsch vee, per spoor
lings de grensstations Salzate, Esschen,
Achel, Hamont en Visé vervoerd met
bestemming h|;t slachthuis te Luik,
van af 1 Mei a.s. zal mogen worden ver
zonden naar de stations Luik (Lmg< oz)
en Luik (Haut Pré).
Kapitein Jacob Drijver
der stoomtrawler Julio van de Nederla't
sche S'.oomvisscherij te IJMCJIDEN had
dezer dagen ia éét trek v.n 4 uur het
geluk ongeveer 900 kabeljauwen te van
gen. Het net was zoo vol, dat er eerst
200 uitgeschept werden voor het binnen
boord te kunnen opwinden mut de stoom-
lier. Bij het opwinden brak het net, zoo
dat er 600 aan boord kwamen. De na
bij visschende stoomtrawlers Betsy en een
van Ostende haakten toen nog eenige van
de verloren visschen.
Op bevel van den ree li
ter-commissaris in strafzaken is in DEN
HAAG in hechtenis genomen een naaister,
bovenbewoonsier van eeu echtpaar iu de
Boekhorststraat, en verdacht van gepoogd
te hebben de huisvrouw te vergittigen. Zij
moet in ongehoorde betrekking hebben
gestaan tot den echtgenoot, en zijne vrouw
uitgenoodigd hebben psp bij hasr te ko
men eten. Na deze genuttigd te hebbstr
werd de viouw ernstig ongesteld en had
hevige brakingen.
Bij een onderzoek is gableken, dat het
braaksel arsenicum bevatte.
Voor de tweede maal is
Diosdasrnzcht het huis van bewaring te
ROTTERDAM aan de zijde van het
Gedempte Spinhuiswater htt tooneel van
ergerlijke muiterij geweest. Een 14-ta!
gevangenen verbrijzelden de ruiten, het
meubilair en alles wat verder breekbaar
was. De twee aanwezige gevangenbe
waarders konden hier niet tegen op, zoodat
hulp van bui ea moest worden ingeroepen.
Een detachement politie rukte binnen en
slaagde tr in de voornaamste onruststokers
te knevelen en in getralieds alkoven op
te sluiten. Eerst 3 uur 's nachts was de
rust weeigekeerd.
Een brutale diefstal.
Dinsdagavond is te AMSTERDAM een
sterk stukje gepleegd dooreen of meer dieven.
In de Galerij 43 woont de horlogemaker
T. A. Hendriks, dis, na om negen uur
zijn winkel gesloten te hebben, nilging en
om 12 uur weer thuis kwam.
Iu dien tussehentijd hadden jdiaven
leelijk in zijn winkel huisgehouden. Ge
stolen werden50 bankbiljetten van
f 60, 50 id. I f 40, 6 id. k f 25, 20
gouden heeien- en 8 gouden dameshor
loges van verschillende grootte en bewer
king, cilinders, sivonets en repetities, en 8
rijksdaalders.
Brutaler kan het al moeilijk.
Immers, de Galerij is niet zoo'n stille
Wfg, voortdurend gaan er menschen door
en eerst om elf uur, half twaalf wordt
het licht er uitgedraaid; dat oogenblik
alleen, zon men zoo zeggen, kaa gunstig
geacht worden voor een daad als 'nier
gepleegd is, maar dat is weer niet
in overeenstemming te brengen met het
doorboren van het slot van den brandkast,
dat toch ook wei eenigan tijd z».l hebben
iu beslag genomen. Daarbij komt nog,
dat de brandkast vlrk bij de uitstalkast
staat en dus de inbrekers gevaar liepen
van de straat af gezien ta worden. Zij
hebben echter het zaakje handig opge-
zag er heel bleek ait, zoo ging de «aak
van Wiese hem ter harte. Het was eigenlijk
ook zijn eigen zaakwant ja, wat dan
Had hij zich dan reeda verklaard Waa bij
reeds aangenomen geworden P Ach neen,
nog niet. Het eerste had hij nog niet ge
waagd en het tweede had das nog niet
kannen geschieden.
Dus ging het hem ook eigenlijk niets
aan, wat cr in het huis van de Wiese's
gebeurde. En tooh inwendig, heel diep
inwendig daar voelde hij, dat hjj bij han
behoorde en door hef noodlot mee getroffen
was, dat de Wiese's had geraakt.
Sedert dien gedoukwaardigeo avond, toen
hij drie glazen moazelwijn en vier glazen
van dat andere nat had gedronken, zonder
dat bij zieh deze buitensporigheid bewast
«as, sedert die onvergetelijke minuten ver
volgde hem het beeld van het meisje met
de lorgnet op het stompneasjo met de kuil
tjes in do wangen, met den vroolijken laoh
en bet vriendelijke gelaat. Dat beeld ver
volgde hem ovenrl, zoover zelf», dat hij op
het «xamen don extmineerecden rechter een
vriendelijk knikje bad toegeworpen, in de
verbeelding dit sijn wipneusje daar zat.
En nn dit ongeluk, dat d n raadsheer
Wioso had getroffen 1 Den man, die zijn hart
soo nabij stond Ev-n min als de ande
ren, wist hij eiganljjk wat er gebeurd was;
hij hoorde slechts de verschrikkelijke ge
ruchten, zag, hoe de hoofden werden saam-
geBloken en er gefluisterd werd, o, hij ver
ging van angit. Den raadsheer Wiese aaD
te rprekon, dat waagde hij niet, maar den
seoretaris Groll wilde hij cp zijn geweten
af vragen: die moest hem antwoord geven.
Groll draaide «ich bij zjjn binnentreden
half naar hem om en zeid» J8 stelt je
aan als een lijkbezorger. Je wilt tooh ook
niet den goeden Wiese mede onder den grond
stoppen en hsm als 't kon nog een trap op
d«n kop toegeven Ié
Heinrich ging naar don lessenaar van den
hoer Groll en antwoordde opgewonden „Gij
kunt daarover gekschoreu, seeretaris, mij is
het volstrekt niet iets om te laehen."
„Waarom P Beo je dan geïnteresseerd bij
de Wiese's P"
„Ge weet, ik verkeer daar in huis en
„En maakt de mooie onderwijzeres het
hof I" hielp de heer Groll hem oit de ver-
knapt de straatdeur is opengesloten zoo
dat daaraan niets was te bespeuren, alleen
de opvngeboorde brandkast weeB op inbraak.
De politie is natuurlijk onmiddellijk
met zoeken naar de daders begonnen eu
al heeft dit nog tot geen resultaat geleid,
toch hesft zij eeaig vermoeden. Iu den
laststen tijd komen namelijk opensluitingen
van huizen nogal vask voor eu de politie
meent daarvoor eenige individuen te moe
ten aansprakelijk stellen, die ze zeer goed
kent, maar wien ze, tot nog tos niets bewij
zen kan.
IJ verig woidt naar eenig spoor gezocht dst
tol de aanhouding van de daders Kan leiden.
De beer Hendriks lijdt door den diefstal
geen sobsde, daar hij tegen inbraak ver
zekerd is.
Toevallige ontdekkingen.
Bijna slle groote goudoutdekkingen zijn
aan het toeval te danken.
In 1857 zocht een arme inlander naar
zijn ezel en vond het goudveld van Guyana,
waarnaar sir Walter Rtleigh tevergeefs
had gezocht.
De goudvelden in Nieuw-Schotland wer
den in 1861 ontdekt door een man die
aan een beek zijn dorst h echte en tusschen
de kiezelsteeeen een stukje gond bemerkte.
Een jongen, die 's morgens baden
ging in een riviertje in 't graafschap Oa-
banas, vond de goudvelden in Noord-Ca-
rolina. Hij struikelde n.1. over een gelen
steen, die bij nader onderzoek eeu goud
klomp van 25 pond bleek te zijn
In Californië vond James Wilson Mars
hal goud, toen hij uien uitgroef en het
stofgoud aan zijn spade bleef hangen.
Reeds sir Francis Drake wist, dat Cdi-
foinië goud bevatte. Teu tijde van koningin
Anna meldde kapitein Sdvocke, dat
Califontië rijk aan goud was en in het
in 1815 uitgegeven boek van Phillips
over mineralogie komt de volgende zin
voor: „Aan de kust van Cslifornië is een
veertien mijlen lange landstreek, waar goud
in den bodem wordt gevonden."
De eens zoo beroemde Iarsche goudvel
den in Wicklow werden door een sportman
bij 't visschen ontdekt. Twintig jaar lang
hield bijzijn goudbron geheim. Toen huwde
hij een jong meisj-, wie hij 't vertelde.
Drze meende, dat haar man waanzinnig
was en deelde anderen zijn geheim meé.
Biunen twee maanden had men voor 10.000
pond sterling aan goud verzameld.
Een ontploffing.
Te Philadrlphia is Dinsdagochtend te
negen uur een fabriek van gummi-artikelen
iu de lucht gevlogen. Het geheele gebouw
werd vernield en een honderdul buizen
daaraangreuzinde kregen veel schade. Op
het oogenblik dat het ongeluk plsats
greep, bevonden zich slechts tien werklie
den in de fabriek. Tol zoover heeft men
twea lijken teruggevonden,
Een dienstmeisje heeft
zich in haar beste pakje laten fotografeeren
met een piano er bij, waarop ze met den
linkerarm rust.
Maar Mina 1 zegt hare mevrouw, aan
wis ze haar conterfeitsel laat zien, hoe kom
je nu daarbij? Je speelt immers geen piano!
Neen, Mevrouw! Maar ik stof haar toch
eiken morgen afl
Regensin Zanzibar.
Een orkaan, vergezeld van vreeselyke
stoitregens, heeft een groot aantal bruggen
en honderden huizen van inlanders te
Zanzibar vernield. Verscheidene openbare
gebouwen hebben zeer veel geleden.
tegenheid,
„Ja zeker ik ben van plan
stamelde Heinrich blozend.
,,Nu? Eu nu wilt gs van mij hooren, of
ge nier liever uwe huwelijksplannen ait het
hoofd zult stellen? Niet?"
„Uit hot boofd stelien F" riep Heinrich
ontzet. „Wat denkt ge van mij Terugtre-
ker Nuf Neen, mijnheer Groll, ik ver
trouw mijn ik wil «eggen, ik vertrouw
manheer Wiese als mij zelf; en al wordt
bij ook tiendaizendmaai besobuldigd en ver
oordeeld, voor mij blijft hij tooh dc vader
van mijn
Hij waagde het niet te zeggen mjjn brnid,
want daartoe had hij nog het recht niet. De
hf.er Groll trad heol handig, veel vlugger
dan 't zgn gewoonte was, van achter zijn
lessenaar te voorschijn en teer dieht voor
den jongen man.
„Collega," zeide hij met schitterende oogen.
„Je bent een oprechte, brave kerel.
Vergeef me, ik heb daaraan nooit getwij
feld, maar bet verheugt me toch, het ver
heugt me bovenmate dat bq bevestigd te
zien. Hier hebt ge mijn hand en wees ge
troost niemand zal uw toekomstigen sohooD-
vader een haar op het hoofd krenken. Ik
ken hem langer dan gij cd zeg ual wat er
verteld wordt, is lengen en laster. Er zal wal
weer sprake zijn van een o' ander bagatel, dat
onnoodig wordt vergroot en uitgemeten,
zooala dat bjj onze bureaumannetjes da ge
woonte is i want zonder misdaden en dorge-
Ijjka dingm gaat het bij ena
nu eenmaal niet. Dus maak je geen zorgen.
Maar wanneer je verstandig doen wilt, ga
dan nog heden naar Wies* en vraag hem
de hand zijner dochter, wior bezit jou beslist
gelukkig zal maken, want het is een lief
meiaja, dat ik je eigenlijk benijd. Dus ga
been en doe jo aanzoek. Dat zal den armen
Wiese een genoogdoening zijn en hem het
hoofd wat hooger doen dragen."
Vaat drukte de jonge Heinrioh da bem
toegestoken hand.
„Ge hebt gelijk, Groll I" riep hij. Ik ga
vandaag nog. M j is het op eenmaal boel
licht om het hart geworden. Adion 1"
WORDT VERVOLGD-
