INGEZONDEN.
1899.
V ereniging
Vereenvoudiging1 van
onze Schrijftaal.
GEMENGD NIEUWS.
WORDT VERVOLGD.
naar Cnlemboig vertrokken was, waar zij
ook een pensionaat onder hetzelfde voor
wendsel bezocht, terwijl zij ook te Utrecht
gezien is. Een briefksatt, door ha&r van
Woerden naar een tante te Groningen ge
zonden, kwam als onbestelbaar terug.
Woensdag 14 dezer gaas
de schoolgaande kinderen van Barsin-
gerhorn, voorzoover zij daartoe wegens
getrouw schoolbezoek in aanmerking ko-
meD, een rijtoer maken naar Schoorl, ttr-
wijl zij, die tot de hoogste klissen dier
school behooren, onder dezelfde voorwaar
de, den daaropvolgenden dag naar Am
sterdam mogen reizen.
Dezer dagen wrrd van
Texel een reusachtig varken vervoerd,
dat 't meest geleek naar een grooten ijs
beer. Het kolossale dier was, van snoet
tot aan het begin van den staart gemeten,
ongeveer acht voetm laog. Het gewicht
werd geschat op ongeveer 700 pd.
Herkozen tot Heemraad
vao den polder Callantsoog de Heer
J. M. Koelman te Schagen.
Op Maandag 5 dezer zal
de Yereeniging van burgemeesters en
secretarissen in Noord-Holland vergaderen
ten Stadhnize te AMSTERDAM. In deze
samenkomst zal, o, m., worden uitgebracht
het rapport der commissie de heerpn
Calkoen, Groskamp en Rasch in zake
een mogelijk op te richten pensioenfonds
voor gemeentelijke politiebeambten.
Mei heeft zich failliet verklaard,
Vroeger was ze hoog te roemen,
Strooide groente, bloesem, bloemen
Overvloedig over de aard,
Meer dan honderdduizend waard.
Maar van 't jaar raakte z' in de maling,
Schorste daarom de betaling
Geen sprake van een dividend.
Hoogstens derdehalf procent
Rest er na 't faillissement.
't Is een quaestieuse openbaring,
En eeu leelijke ervaring,
Waaraan '99 lijdt
Mei is haar vertrouwen kwijt.
Fr. Crt.
Woensdag 31 Mei hield de
Centrale Liberale Kiesvereeniging in het
Kiesdistrict Eokhuizen een algemeene ver
gadering van afgevaardigden der afaeelingeu
in het locaal van den heer J. Winkel te
Benningbroek, onder leiding vzd den
heer J. J. Winkel, voorz. Van de 21 af-
deeliDgen waren 18 vertegenwoordigd en
ook waren eenige andere belangstellenden
aanwezig, die echter niet aan de beraad
slagingen mochten deelnemen, wijl het een
vergadering van enkel afgevaardigden gold.
Het eerste punt op de agenda was de ver
kiezing van een voorzitter in de plaats
van den heer J. J. Winkel, die niet mee;
in aanmerking wenschte te komen.
Gekozen werd de heer Roodhui
zen van Enkhuizen. Als secretaris-pen
ningmeester werd herkozen de heer Wil-
linge van Hensbroek «n els afgevaardigden
naar de vergadering der Liberale Unie,
de heeren Roodhuizen, Zijp, Win kei,Kooi en
Willinge. De rekeniDg over het boekjaar
1898 werd nagezien door de afgevaardig
den van de aldeelingen Winkel, Westwoud
en Hauwert en in orde bevonden.
Het verslag van den staat der Veieenigiog
werd door den secretaris gelezen en toon
de een vooruitgang van het ledental van
ongeveer een 40-tal. Van de afd. Winkel
was een schrijven ingekomen, inhoudende
het verzoek op de algemeene vergadering
verslag te doen van de verg. der Liberale
Unie. De afd. had dat verzoek gedaan,
omdat het niet als punt van beschrijving
op de agenda voorkwam. Door het Hoofd
bestuur werd eï op geantwoord, dat geen
vergadering was gehcudeD, waarom er ook
aan.
„Neen kind, nooit. Ik geloof dat er slechts
één gelok iebij mij is bat maar kort van
daar geweest, maar ik teer daar na nog op,
en wanneer ik mijn Schepper voor iets dank,
dan is het voor die weinige jaren. Iets
sehooners kan het op aarde nauwelijks ge
ven.*
Hare oogen, waarin een wereld vaD
kuischheid lag, atraalden voor een oogeoblik
met jeugdig vaar.
„Ziet ge, tante, u moet het beter dan elk
ander menech verstaan, wanneer Ulrioh en
ik zoo aan elkaar hangen. En juist omdat
we joeg zijn, kunnen we op elk-nder wach
ten, grijze baren zullen we daarvan niet
krijgeD, zoolang zal het moeilijk kannen
doren. Gij snit eens zien, hoe snel Ulricb
zjjne carrière zal maken.*
„Aan Ulricb,* antwoordde vrouw Horst, en
haar gelaat helderde op, „twgiel ik niet. Hg is
taai als hont en wanneer ik zjjne leeraars
mag gelooven, heeft bij een go. den aanleg.
Maar," ging zjj voor!, „hebt gij ook reeds
bedacht, Vera, welk een strijd en moeite bet
bij je thois zal geven? Het moet voor owe
moeder een slag zijn, als ze dat te weten
komt. Gij zelve zegt, dat ze trotech is en
in een andere wereld leeft, en zal hare
eenige dochter haar dat dan Bondoen? Vera,
begrijp me goed, ge weet, hoe lief ik mün
Ulricb heb en hoe irofsoh ik op hem ben.
En tooh kan ik me het heel goed van nwe
moeder voorstellen, hoe zij onder eene ver-
eaniging tusschen u beiden zon lijden. Ik
kan mij dat voorstellen en zoa baar toch,
zoo geloof ik ten minste, geen goed woord
meer konnen geven. Wellicht znlt ge dat
als hoogmoed aanmerkenmaar het is zoo,
menschen van mijn stand, die iets zijn en
hnn leven lang hun plicht hebben gedaan,
en er zich eerlijk hebben doorgeslagen, ge
dragen tieh steeds zoo, zij hebben een zeer
fijngevosligen trots. En dan, kind, ik ben nn
aleohts een simpelewasohvronw, maar Ulrich's
vader is kapitein Horst gewers', en de
Horsten zjjn een der oudste faimliën, echt
oud, eerlijk stemansbloed, dat weet God.
geen verslvg kon aijn, docb dat in het
vervolg naar den wensch van Winkel zal
worden gehandeld. De afd. Enkhuizsn
stelde voor, bij deu uitslag der stemmin
gen over candidalen een lijst te vragen
van de namen der stemmers om zeker te
zijn, dat niet gestemd wordt door le
den-niet kiezers. Na eeu korte discussie,
waaruit bleek, dat steeds gestemd is door
leden-kiezsts, werd het voorsM ingetrok
ken. Hierna werd de verg., die slechts
kort geduurd bad, wijl er niet veel te be
handelen was, met een woord van dank
aan de aanwezigen gesloten.
Bezoek van landbouwers.
Woensdagmiddag is te AMSTERDAM
aangekomen eeu gezelschap van Engelscbe
landbouwers nit Essix, die zich op de
hoogte komen stellen vaa hetgqen in ons
land wordt gedaan op het gebied van land
bouw, tuinbouw en zuivelbereiding. Deze
excursie is voorbereid door hel *Essex
techuical iustrnction Cumaiittee,' een
lichaam, dat onder medewerking van den
Connty Conncil streeft naar wetenschap
pelijke opheffing van het boerenbedrijf.
Dit gtschi-dt o. a. ook door het orga-
nisetren van leerzame reizen gelijk deze,
die den deelnemers op slechts ten hoogste
5 komt te staaD.
Dinsdag te Rotterdam aangekomen, be
zocht men denzelfden dag Goes, waar de
winterlandbonwschool en de Wilhelmina-
poldsr bezichtigd werden. Woensdag werd
een boeiderij teWaddingsveen en de kweekerii
van Koster te Boskoop in oogenscbouw
genomen. De avond werd te Amsterdam
doorgebracht, waar prof. Saltet den heeren
een en ander mededeelde omtrent onzen
gezondheidsdienst in verband met de le
vensmiddelen.
Donderdag iz men de praktijk gaan
aanzien io de melkinrichting van de Ver-
eeniging van Veehouders aan de Wetering
schans en te Hoorn het landbouwproefsta
tion gaan bekijken. Te Hoogkaispel zal
men kennismaken met een Hollandscha
kaasboerderij en in Alkmaar heeft meu
Vrijdsg ter kaasmarkt de bolletjes zien
verhandelen.
Dan nog de bollen bij Haarlem, de vruch
ten- eis groentenkweekerij te Poeldijk en
de leerzame reis is afgdoopen.
(Niet geplaatste ingezonden stutten
worden nimmer teruggegeven
tot
De vereenvoudigde Schrijftaal wijkt in de
volgende opzichten van de regeling van De
Vries en Te "Winkel af:
1. De e wordt op het eind van een
lettergreep niet verdubbelddelen, kwe
keling, preken, veren. Op het eind
van een woord wordt echter, om dadelijk
misverstand te voorkomen, e e geschreven
t w e e, z e e, mee, domienee.In afleidin
gen van zuike woorden (tweede, zeeën)
en samenstellingen (zeeschip, veevoe
der) blijft dan de e e.
2. De o wordt op het eind van een
lettergreep niet verdubbeld: lopen, stro
men, boze, stro, zo.
3. In nederlandse en met nederlandse
gelijk te stellen woorden wordt de i e-klank
door i e (niet door i) aangeduidb i e z o n-
der, rievier, famielie, russies,
Januari e, fabriekant.
4. De toonloze klinker wordt in de uit
gangen -lik en -1 i k s door een i aangeduid
(evenals in de woorden havik, monnik,
leeuwerik, enz.): gewoonlik, hui-
selik, dageliks.
5. Alleen dan wordt sch geschreven
wanneer men na de s een ch uitspreekt
(schip, schoon, scheppen; schrij
ven, schrikken). Dus; vis, mens,
wensen, hollands e, franse.
Behalve in vreemde woorden (theater,
theologie) en in thuis (waarin door
Maar zoover zijn we nog lang niet,* besloot
ze lachend, „en wie weat, hoeveel water er
nog in zee loopt, eer we aan dit hoofdstak
toe zijn. Ik ben vandaag een echte babbel
kous, wat anders toch geheel niet in mijn
aard ligt.*
„Tante, ik moet n een zoen geven, een
hartelijken zoen i wanneer n wist, hoe n
me bevalt, en hoe trotsch ik op n ben
En zonder het antwoord af te waehien,
sloeg zij haar armen om den bals van de
waschvroaw en kaste haar dat het klapte.
„Ach kind,* riep deze beschaamd, „wat
doe je
Vera liet zich niet sloren. Een overstroo-
mend gevoel van gelnk had haar aangegre
pen. Don echter zag zij vrouw Horst vol
aan en zeide„Dat het een twist zal geven
tnsschen moeder en mij geloof ik cn heftige
scènes bovendien. Ik ben daar evenwel niet
bang voor en wat in mijn vermogen is, zal
ik doen om mij te bebeerschen en de arme
vronw, die reeds zooveel heeft moeten door
maken, het leven niet zoorder maken. Han
delt het evenwel over mijn gamohe levens
geluk, dan kan en mag ik niet wijken en
ook al moet ik moeder groote smart aan-
doeo, ik moet standvastig blijven. Honderd
maal heb ik het mijzelf in stilte gezegd,
zoodat het bijna een evangelie voor mij is
geworden. Ieder mensch heeft aanspraak op
gelnk en het zijn valecbe gevoelens wanneer
men zich daardoor laat bedriegen.*
De wasehvronw zag Vera met bewonde
ring aan. Dat was geen onrjjp kind meer,
dat was een zichzelf bewust menseb, die
met heldere oogen goedmoedig, maar vast-
beslo'en zijn weg gaat.
„Vera, de wereld ia heel anders geworden,
dnokt mij. En wanneer de menschen zeg
gen, dat alles sleohter is geworden, dan zeg
ik, dat bet niet waar is, het tegendeel is
waar. Gjj jongeren bebt veel minder roor-
oordeelen, gij neemt den strijd veel lichter
op n, en bebt een zoo vroolijk gelooi. Dat
vird ik eenvoudig reer wonderlijk."
Zjj stond op, wiegde het brrede bovenlijf
op de heupen, streek het haar san het
ieder de samenhang met huis nog gevoeld
wordt) schrijft men geen h achter de t
tans^altans, tee.
Evenmin worden stomme medeklinkers
geschreven in ert, besje, Kersfeest
Kersmis.
6. De n en s worden niet als „tussen
letters" geschreven, als ze in de beschaafde
uitspraak niet worden gehoord. Dusz e d e-
leer, sterrekunde, hondehok, pen-
nehouder, oorlogschip. (Natuurlek
wèl; toetssteen uit toets en steen,
1 a n s s t o o t, enz., waar men niet met een
tussenletter te doen liecft).
7. In bastaardwoorden wordt de f-klank
niet door p h, maar door f aangeduid
fotograaf, telegrafist, fantazie-
Algemeene gebruikelike bastaardwoorden
kunnen als nederlandse woorden worden
geschreven: lokomotief, trem, boeket,
ho r 1 o o zj e, p r e si e s.
Wie dergelike woorden als „vreemde"
"blijft beschouwen, kan ze op de gebruikelike
manier geheel of gedeeltelik spellen zoals
dat in de taal, waaraan ze ontleend zjjn,
geschiedt.
De Vries en Te Winkel willen als neder
landse woorden schrijven: de dageliks
gebruikte woorden, bij lieden van
allerlei stand in zwang. Wie dus
schrijft buro, kanapee, sjaal, kwie-
tansie, redaksie. volgt het beginsel
van De Vries en Te Winkel.
8. Eigennamen, famielienamen en aard
rijkskundige namen behouden de gebruikelike
spelling: George, Visscher, Tus-
schenbroek, Zwolle, 's-Hertogen-
b o s c h.
9. Bij de verbuiging van lidwoorden,
bijvoeglike naamwoorden en voornaamwoor
den richte men zich uitsluitend naar het
beschaafde spraakgebruik. Men schrijve dus
de, hij, hem, zijn, enz., wanneer men de,
hjj, hem, zijn ZEGT- Voorbeelden: Zet de
stoel in d e hoek. De boeken van d i e
aardig e klein e jongen. Is de kachel niet
aan Neen, h jj is uit. Zal ik aan de meid
zeggen dat ze h e m ('m) moet aanmaken
Die soep is erg warm, z e (of ook h ij) is
anders lekker.
Wie uitspreektvoor den dag, aan den
drank, onder den duim, schrijve in deze
gevallen de door hem uitgesproken -n.
Wie lid wil worden van de Vereniging tot
Vereenvoudiging van onze Schrijftaal, melde
zich aan bp de Algemene Sekretaris,de heer
J. d e J o n g H z n. te Z w o 11 e, of bij de
Korrespondent te Schagen, de heer Ter
Linden; en voor Indië bjj de Algemene
Korrespondent, de heer A. de Geus te
S a 1 a t i g a. De jaarlikse bijdrage is minstens
f 0.50voor Kolonieën en Buitenland minstens
f 1.50behalve de inningskosten (voor
Nederland 5 sent).—
Schuldig of onschuldig?
Tc Belgrado is een gemeente-arts, dr.
Abraham Mandelbaum nit Cnprija, onder
beschuldiging van reet behulp van zijn
bediende zijn vrouw te hebben vermoord,
tot 20 jaren zware kerkerstraf veroor
deeld. Het proces, waarvan dit het eind
vonnis was, heeft tengevolge van het
voortdurend ingestelde hooger beroep, niet
minder dan 15 maanden geduurd eu kan
veilig als een der zonderlingste strafzaken
genoemd worden, welke ooit werden be
handeld. Achtereen volgens toch werd Min
de,lbaum eenige malen vrijgesproken en
tot gevangenisstraf veroordeeld. Toen hij
na het laatste, veroordeelende vonnis werd
weggevoerd, verdrong zich een groote me
nigte om hem heen, die hem op al
le mogelijke manieren, evenals reeds dik
wijls ter terechtzitting was gebeurd, tracht
te te verzekeien, dat zij niet aan zijd on
schuld twijfelde. Niet dan na heftige
scènes en onder een vloed van tranen nam
dr. Mandelbaum van het publiek afscheid.
Op het politiebureau aan
de Rua Marcadet te Parijs kwam Woens
dagnacht eeo man, wankelend en met bloed
bedekt. Men hielp den ongelukkige en
toen hij wat wss bijgekomen, vertelde hij
dat bij een twist met zijn vrouw en zijn
dochter, een twintigjarig meisje, deze laat
ste hem een mes in de borst had gestokeo.
Toen de politie in de woning vao het
slachtoffer kwam, vond zij beide vrouwen
voorhoofd en bekeek opnieuw het stikwerk,
dat beiden in haar onderhond bijna geheel
hadden vergeten.
„Kind, je bent een toovenaarster on daar
blijft bet bij,* en zij knikie het stralende
gelaat van het jonge meisje lachend
toe.
„Tanfe, ik zal nog heel gdel worden,
mijn leven lang heb ik nog niet zooveel goeds
gehoord, als in dit kwartiertje, wam wat
eoo'n verliefda jongen als Ulrioh sogt mag
men niet ernstig opnemen. Nn moet ik 9venwel
wegmoeder zal reeds boos zijn en ookStcphan
sul sioh verwonderen, dat ik zoolang wegblijf.
Het ergste is evenwel, dat ik n zoo lang
van 't werk heb gebonden. Overigens," riep
ze lachend, „maak ik mij daarvan geen ge
wetenswroeging- Ge zijt veel te vlijtig,
denkt hesl niet aan uzelf en jalkert van
den vroegen morg-n tot den laren avond.
Adieu, iante, wanneer Uirich komt, zeg hem
dan, dal Stepban gevraagd beeft, of hij van
avond benedon kooit, we zollen een
beetje mnzirk maken. En van mij ow dik
ste kas voor ham."
En licht nis een gazelle snelde zij
weg, langzaam volgde vronw Horst baar.
Toen ze beneden in de sirijkksmer kwam,
stoven de meisjes verschrikt nit elkaar
zoolang had de meesteres ze nog nooit al
leen gelaten; ze was in deu regel de eerste
die kwam, en de laatste die ging. Die onver
wachte vrijheid hadden re zichten nutte ge
maakt, om eens naar hareinst Ie kannen
babbelen. Nu evenwel sprak haar geweten;
zij wisten, dat vronw Horst op plichtsver
vulling gesteld was, en mot de meisjes bee)
korte meiten maakte.
Zij bogen aich diep over haar werk en
wachtten angstig op het ooweer,
dat zich zeker over hare hoofden zoo ont
lasten. De wsschvronw wierp een vlnch'igm
blik op de gevolde manden en g- e> p zwij
gend naar een jjzer. De meisjes haaiden
verlicht adem en streken er met razende
snelheid op los. In stilte braken zjj zioh er
het hoofd over, wat ol de meesteres toch
mankeerde.
in diepe rust. Wakker gemaakt, beves
tigden zij ten volle het verhaal van den
man, maar beweerden beiden dan gevaar
lijken steek te hebben toegebracht.
Een nieuw syndicaat.
Hullaudsche heeren, die er een huisknecht
op nahoudt, beklaagt u toch niet al te
zeer, ioo hij al van uw wijn of sigaren
meegebruikt. Daarbij blijft het immers
meestal, hooger stilt uw knecht zijn eischen
niet. Neen, dan is het anders in de nieuwe
wereld, in New-York. Daar is eeu syndi
caat van huisknechts opgerichtallen die
toegetreden zijn, verbinden zich niet in
dienst te treden dan op de volgende voor
wanden een salaris van minstens 40
galden per maand, een dag per week vrij,
veertien dagen vtcanlie ia h<t warmste
deel van den zomer. Bovendien eischer; zij,
dat er een afzonderlijk vertrek ter hunner
beschikking is wanneer ze vrienden ont
vangen. Zij weigeren verder zelf trappen
te dweilen of glazen te lappen. Voor der
gelijk menschenoutcerend werk heeft men
io New-York negers.
Nn, utenigeeu die nu zijn eigen meester
is, zou jaloersch worden op den huisknecht
van de toekomst, zooals de New—Yorksche
syndicaatmannen dien maken willen.
Welken verbazenden o in
vang de caoulchouc-iodustrie tegenwoordig
heeft, blijkt wel hieruit, dat de totale pro
ductie op 50 millioeu kilogrammen wordt
geschat. Iu Frankrijk werd in 1889 een
hoeveelheid caoutchouc en gulte-percha
gebroikt, bedragende 2.011.237 kilogram,
ter waards van 12.067.434 francs. In 1896
wss die hoeveelheid gestegen tot 4.630 233
kilogram, repreaeuteeieade een waarde van
15.713.964 francs.
Een zonderlinge prima
donna.
Is het waar, dat de knnst haar beoefe
naars werkelijk veredelt? Ol straalt het
kunstvuur meer naar buiten dan naar bin
nen uit P Deze vragen zou men kannen
beantwoorden, na de levenswijze te hebben
leeren kennen van de beroemde diva Marie
Wilt te Weenen.
Toeu Muie Wilt op Sl-jarigen leeftijd
besloot, zich aan het tooneel te wijden,
was haai man, de bouwondernemer Frinz
Wilt, Z' er verstoord, dat de plomp», leelijke
vrouw liefdesrollen zingen en speLn zou
en bij voorspelde haar een reusachtig
SaSCO.
Als jij op het tooneel succes hebt,
dan hang ik me daar aan die gaskroon
op, riep hij woedend uit.
En als ik met mijn zingen hoDdetd-
duizendeu veidietr, dan zweer ik je, dat
je er geen rooien duit van zult hebben,
was haar antwoord. Mijnheer Wilt heeft
zich triet opgehangen, maar zijn vrouw
heeft letterlijk woord gebonden.
Tusschen haaf persoonlijkheid, haar
uiterlijk es haar kuoet bestond de scherp
ste tegenstelling. Er is waarschijnlijk wel
geen tweede zaogeres geweest, die den stem-
ornv&ng, de coloratuur en de zeggingskracht
had van Marie Wilt; geen die de Donna
Anna eu Elvira in //Don Juau", de partijen
van de koningin van Saba en van Snla-
mith met evenveel volmaaktheid kon zin
gen als zij maar ook geeD, die dooi
h;ar leelijke, grove, on-elastieke verschij
ning iedere illusie zéó heeft verstoord.
En met haar uiterlijk stemden haar karak
tertrekken overeen. Zij was kleingeestig,
gierig, grof en ongevoelig en een verfijnd:
levenswijze scheen haar zonde. De wijze,
waarop zij leefde, was niet die van een
kunstenares, maar die van een ruwe,
onopgevoede vrouw uit de lsagste volks
klasse, die nooit gelegenheid heeft gehad
zich te vormen.
Op zekeren dag noodigde vorst Liech
tenstein de kunstenares uit, op een soiree
te zijnen huize te komen zingen. De
IX
Op de tafel stond de kleine theeketel
waarin het water vrooijjk gonsde. Dear
rondom «aten mevrouw Garnier, Stepban,Yera
en Uirich- Stephan's doorzichtig gelaat was
nog bleeker dan anders en maakte een Bchrik-
kelijken en beangstigenden indruk. De moeder
wierp somwijlen bezorgde blikken op hem,
zonder erg er in te hebben, hoe zwaar do
jongeling ond<-r die waakzaamheid leed.
Hij kromp somwijlen ineen en had
moeite z'ch te beheersehen, „Om Godswil,
moeder," zcide bij plotseling, ,,zie mij niet soo
aan, ik word beet en kond daarvan,
ge maakt n geheel tonder reden zorgen en
kwelt nzelvs en mi; daar ontzettend mede."
Toen hij zag, hoe baar bleeke wangen
nog witter werden, stond hij op, ging op
baar toe en kaste hsar op het voorhoofd.—
.Moedor, wees niet boOB,* zeide bij teeder,
„ik kan bet niet verdragen wanneer ik zie,
dat u om mijnentwege lijdt en dan
nog zonder grond." Om zijn mond
speeldo een fijn, goedig lachje, hij strekte
haar beide handen tegen, die zij zwijgend
in de hare drokte. Daarna ging hjj naar
zijn vleugel, die nn in de eetkamer
siond, en sloeg een paar accoorden aan.
Zgne nachie, slanke vingers gleden zacht
over de toetsen en ontlokten daaraan
een smartelijk verlangen nitende klanken Zjjn
gelaat scheen nog doorzichtiger te worden
en kreeg een opgewekte uitdrukking. „Kin
deren", zeide bjj, toen hjj opstond, en
geen enkele een woord durfde uiten,
,,'t is of ik bid wanneer ik voor rajjn in
strument zit. Als een vroom kind kom
ik dan mjjtelt voor en alles om mij
heen vergeet ik. Wanneer ik eenmaal
sterf, moet gij de mooiste muziek maken,
wellicht krggen wo een lo'je en dan moet
het Joaehims-qnsr'et voor mjj een «ynsphooie,
van Beethoven spelen. Als ik dat vooruit
wist, zou ik mij als een kind over dan
dood verheugen."
„Hoe bant ge daarover zoo opgewekt praten,"
zei mevr. Girnicr tri wijl haar gelaat tich ver
duisterde, „hel maak: op mij een gruwsamen in-
kamerdienaar vrtn den vorst bracht de
schriftelijke uitooodiging naar de woning
drr zangeres. Hij schelde aan onmiddel
lijk werd de deur geopend en voor hem
stond een groote, dikke vrouwspersoon,
intt roode, natte armen en een doek over
het hoofd. De vloer van de voorkamer was
halverwege nvt; in het midden stond een
groote emmer water met borstels en dwei
len.
Wat wil je vroeg de vrouw den
elegant geklceden dienaar,
Namens zijn doorluchtigheid vorst
Lichtsnsteiu moet ik eeu briet afgeven nn
mevrouw Wilt.
Geef hierEn met de natte hand
ontrukte zij den b.-ief «an deu verbaasden
dienaar, die volstrekt niet kon begrijpen,
hoe deze ordinaire schoonmaakster (want
daarvoor hield hij haar) het waagde, den
briet te openen en te lezen. Met de woor
den 't Is goed, ik z 1 komen, schoof
zj hem de deur nit en ging voort met de
voorkamer verder te dweilen.
Toen zij eens na een soirée bij een
hooggeplaatst persoon den volgenden m
geD als honorarium een paar kostbare oor
ringen ontving, opende zij het etni in te
genwoordigheid van deu knecht en zei
barsch
No, dut zijn de oorringen w ar
is de brocbe, die er bij behoort
Zingen en geldverzamelen was haar ee-
uig streven. Zij was door eu door muzi
kaal, speelde voortreffelijk piaoo eu was
als zangeres zéé zeker en rolvast, dat zij
eens bij een uitvoeriug van het R quiem
van Verdi, toau koor en orkest dreigden
te verongelukken, als een machtige caotas
irrnus de verstrooide stemmen verzamelde
en de finale redde.
Ongevoelig voor alle andere ijdelheden
zij ging slecht ea smakeloos gekleed,
omdat zij geen geld over had voor fraaie
toihtten bezat zij een sterke dosis kun
stenaarstrots Eindelijk noodzaakte haar
steeds toeuemende zwaarlijvigheid haar,
tot haar groote spijt, het tooneel tö ver-
Lten.
Twee personeD, waarvan
de een sterk scheel ziet, loopen op den
hoek eener straal gevoelig tegen elkander
aan.
Kijk dan toch waar je loopt I bromt
de schele.
Loop dan toch waar je kijkt 1 zegt
de ander.
Tante (oude vr ij ster): Ik
heb meisjes gekend die onbedacht getrouwd
zijn en het zich biiter beklaagd hebben.
Nichtje (verstoord)En ik heb menschen
gekend die nooit getrouwd ziju en die er
óók later spijt van gehad hebban.
De koningin van Wurtem-
berg beeft den 15 jaren ouden Karei
Frohnmüller bjj zich op audiëntie ontvan
gen om hem, als bewijs van waardeering van
zijn bnitengewonen opofferingsmord,
haar beeltenis en een aanzienlijk geschenk
in geld te overhandigen. Indertijd is me
degedeeld, dat deze jooge Frohnmüller
zich een groot stuk haid van het lichaam
heeft laten aftrekken om het leven zijner
zuster te redden. Deze was in een vat met
ziedende mout gevallen en daarbij zoo deer
lijk verband, dat volgens het oordeel
van den dokter haar redding slechts mo
gelijk wss, indien op de verbrande li-
chaamsdeelen stokken van de huid Van
een ander meirsch gezet werden. De jon
ge broeder van het meisje was de eenige,
die zich tot dez# operatie bereid verklaar
de. Zijn zuster is gelukkig hersteld.
DeCzaar heeft bevel g e-
geven, dal de Kozakkenmanoeuvres niet
zullen worden gehouden, daar het staats
hoofd niet wil, dat militaire operaties in
zijn land worden gehouden, terwijl de
Vredesconferentie vergadert.
drnk, de dood en jij, diejehsele leven neg
voor je hebt,znlt bier op aarde nog mooie ma-
ziek genoeg hooren. Ik kan het onmogelijk ver
dragen, dat er zoo over den dood gesproken
wordt. Da dood heeft voor mij iets on.zet
tende,* zij huiverde en zweeg.
„Moeder,* antwoordde StephaD, „eerljjk ge
zegd dat begrijp ik niet. Wanneer men
vonder pijnen, zoo rnsiig en stil inslaapt
en zich er op voorbereidt als op iets sohoons
en heiligs en eindeloos v edigs, dan verliest
het sterven zijn bitteren bijsmaak en het
treurige ligt alleen daarin, dat de achter-
blijvenden niet van dez lfde s'emming zijn
vervnld. Het moet iets heerlijks zijn, wan
neer men jong en onsehuldig, ik zon wil
len zeggen sneeuwwit dr groote reiB aan
vaardt.
„Dan blgft er een he> innering aehter, die
alle smart in oprechte verrakking op
lost. Die dan onder de zwarte aarde ligt
was een reine hoop, ied re dag, ieder nar
von zijn leven; om Godswil, moedar,* viel
bij zichzelf in de rede, „ik pr^at daar din-
gen, die onmogelijk »ijn, omdat daar waar
het bewositijn begint, di onse'vnld ophondt,
en gij wordt doodsbleek. Ach, moeder
ik begrijp n niet,* reide hij ze-
nnwaehlig, „en alles wat op den dood betrek
king heeft, maakt n onmatig en ik
ik lijd daaronder ik denk in
de versie verte niet aan sterveD, eerst
moet daar nog het een eu ander uit,"
en hierbjj wees hij op eijn hoofd,
„eer we met mageren Hein nadere ken
nismaking aanknoopen. Ik heb zeker
ook nog wat te zeggen, nie.waar moe
dertje
Mevrouw üarnier deed zieh giwaldaanom
te kalmeeren. Zij was door zijne voorden diep
bewogen, maar zij gevoeld; dat zij
zioh nu beheersehen moest. Ern schuch
ter, zenuwachtig lachje spaelde osa baar
dunne, bleeke lippen.
,,Mijn eenige jongen," zeide tij, en in
hare oogen lach e de liefde, „dat is voor ons
een bemoedigende zekerheid, niet waar,Vera?"