INGEZONDEN. 1899. V ereniging Vereenvoudiging1 van onze Schrijftaal. GEMENGD NIEUWS. WORDT VERVOLGD. naar Cnlemboig vertrokken was, waar zij ook een pensionaat onder hetzelfde voor wendsel bezocht, terwijl zij ook te Utrecht gezien is. Een briefksatt, door ha&r van Woerden naar een tante te Groningen ge zonden, kwam als onbestelbaar terug. Woensdag 14 dezer gaas de schoolgaande kinderen van Barsin- gerhorn, voorzoover zij daartoe wegens getrouw schoolbezoek in aanmerking ko- meD, een rijtoer maken naar Schoorl, ttr- wijl zij, die tot de hoogste klissen dier school behooren, onder dezelfde voorwaar de, den daaropvolgenden dag naar Am sterdam mogen reizen. Dezer dagen wrrd van Texel een reusachtig varken vervoerd, dat 't meest geleek naar een grooten ijs beer. Het kolossale dier was, van snoet tot aan het begin van den staart gemeten, ongeveer acht voetm laog. Het gewicht werd geschat op ongeveer 700 pd. Herkozen tot Heemraad vao den polder Callantsoog de Heer J. M. Koelman te Schagen. Op Maandag 5 dezer zal de Yereeniging van burgemeesters en secretarissen in Noord-Holland vergaderen ten Stadhnize te AMSTERDAM. In deze samenkomst zal, o, m., worden uitgebracht het rapport der commissie de heerpn Calkoen, Groskamp en Rasch in zake een mogelijk op te richten pensioenfonds voor gemeentelijke politiebeambten. Mei heeft zich failliet verklaard, Vroeger was ze hoog te roemen, Strooide groente, bloesem, bloemen Overvloedig over de aard, Meer dan honderdduizend waard. Maar van 't jaar raakte z' in de maling, Schorste daarom de betaling Geen sprake van een dividend. Hoogstens derdehalf procent Rest er na 't faillissement. 't Is een quaestieuse openbaring, En eeu leelijke ervaring, Waaraan '99 lijdt Mei is haar vertrouwen kwijt. Fr. Crt. Woensdag 31 Mei hield de Centrale Liberale Kiesvereeniging in het Kiesdistrict Eokhuizen een algemeene ver gadering van afgevaardigden der afaeelingeu in het locaal van den heer J. Winkel te Benningbroek, onder leiding vzd den heer J. J. Winkel, voorz. Van de 21 af- deeliDgen waren 18 vertegenwoordigd en ook waren eenige andere belangstellenden aanwezig, die echter niet aan de beraad slagingen mochten deelnemen, wijl het een vergadering van enkel afgevaardigden gold. Het eerste punt op de agenda was de ver kiezing van een voorzitter in de plaats van den heer J. J. Winkel, die niet mee; in aanmerking wenschte te komen. Gekozen werd de heer Roodhui zen van Enkhuizen. Als secretaris-pen ningmeester werd herkozen de heer Wil- linge van Hensbroek «n els afgevaardigden naar de vergadering der Liberale Unie, de heeren Roodhuizen, Zijp, Win kei,Kooi en Willinge. De rekeniDg over het boekjaar 1898 werd nagezien door de afgevaardig den van de aldeelingen Winkel, Westwoud en Hauwert en in orde bevonden. Het verslag van den staat der Veieenigiog werd door den secretaris gelezen en toon de een vooruitgang van het ledental van ongeveer een 40-tal. Van de afd. Winkel was een schrijven ingekomen, inhoudende het verzoek op de algemeene vergadering verslag te doen van de verg. der Liberale Unie. De afd. had dat verzoek gedaan, omdat het niet als punt van beschrijving op de agenda voorkwam. Door het Hoofd bestuur werd eï op geantwoord, dat geen vergadering was gehcudeD, waarom er ook aan. „Neen kind, nooit. Ik geloof dat er slechts één gelok iebij mij is bat maar kort van daar geweest, maar ik teer daar na nog op, en wanneer ik mijn Schepper voor iets dank, dan is het voor die weinige jaren. Iets sehooners kan het op aarde nauwelijks ge ven.* Hare oogen, waarin een wereld vaD kuischheid lag, atraalden voor een oogeoblik met jeugdig vaar. „Ziet ge, tante, u moet het beter dan elk ander menech verstaan, wanneer Ulrioh en ik zoo aan elkaar hangen. En juist omdat we joeg zijn, kunnen we op elk-nder wach ten, grijze baren zullen we daarvan niet krijgeD, zoolang zal het moeilijk kannen doren. Gij snit eens zien, hoe snel Ulricb zjjne carrière zal maken.* „Aan Ulricb,* antwoordde vrouw Horst, en haar gelaat helderde op, „twgiel ik niet. Hg is taai als hont en wanneer ik zjjne leeraars mag gelooven, heeft bij een go. den aanleg. Maar," ging zjj voor!, „hebt gij ook reeds bedacht, Vera, welk een strijd en moeite bet bij je thois zal geven? Het moet voor owe moeder een slag zijn, als ze dat te weten komt. Gij zelve zegt, dat ze trotech is en in een andere wereld leeft, en zal hare eenige dochter haar dat dan Bondoen? Vera, begrijp me goed, ge weet, hoe lief ik mün Ulricb heb en hoe irofsoh ik op hem ben. En tooh kan ik me het heel goed van nwe moeder voorstellen, hoe zij onder eene ver- eaniging tusschen u beiden zon lijden. Ik kan mij dat voorstellen en zoa baar toch, zoo geloof ik ten minste, geen goed woord meer konnen geven. Wellicht znlt ge dat als hoogmoed aanmerkenmaar het is zoo, menschen van mijn stand, die iets zijn en hnn leven lang hun plicht hebben gedaan, en er zich eerlijk hebben doorgeslagen, ge dragen tieh steeds zoo, zij hebben een zeer fijngevosligen trots. En dan, kind, ik ben nn aleohts een simpelewasohvronw, maar Ulrich's vader is kapitein Horst gewers', en de Horsten zjjn een der oudste faimliën, echt oud, eerlijk stemansbloed, dat weet God. geen verslvg kon aijn, docb dat in het vervolg naar den wensch van Winkel zal worden gehandeld. De afd. Enkhuizsn stelde voor, bij deu uitslag der stemmin gen over candidalen een lijst te vragen van de namen der stemmers om zeker te zijn, dat niet gestemd wordt door le den-niet kiezers. Na eeu korte discussie, waaruit bleek, dat steeds gestemd is door leden-kiezsts, werd het voorsM ingetrok ken. Hierna werd de verg., die slechts kort geduurd bad, wijl er niet veel te be handelen was, met een woord van dank aan de aanwezigen gesloten. Bezoek van landbouwers. Woensdagmiddag is te AMSTERDAM aangekomen eeu gezelschap van Engelscbe landbouwers nit Essix, die zich op de hoogte komen stellen vaa hetgqen in ons land wordt gedaan op het gebied van land bouw, tuinbouw en zuivelbereiding. Deze excursie is voorbereid door hel *Essex techuical iustrnction Cumaiittee,' een lichaam, dat onder medewerking van den Connty Conncil streeft naar wetenschap pelijke opheffing van het boerenbedrijf. Dit gtschi-dt o. a. ook door het orga- nisetren van leerzame reizen gelijk deze, die den deelnemers op slechts ten hoogste 5 komt te staaD. Dinsdag te Rotterdam aangekomen, be zocht men denzelfden dag Goes, waar de winterlandbonwschool en de Wilhelmina- poldsr bezichtigd werden. Woensdag werd een boeiderij teWaddingsveen en de kweekerii van Koster te Boskoop in oogenscbouw genomen. De avond werd te Amsterdam doorgebracht, waar prof. Saltet den heeren een en ander mededeelde omtrent onzen gezondheidsdienst in verband met de le vensmiddelen. Donderdag iz men de praktijk gaan aanzien io de melkinrichting van de Ver- eeniging van Veehouders aan de Wetering schans en te Hoorn het landbouwproefsta tion gaan bekijken. Te Hoogkaispel zal men kennismaken met een Hollandscha kaasboerderij en in Alkmaar heeft meu Vrijdsg ter kaasmarkt de bolletjes zien verhandelen. Dan nog de bollen bij Haarlem, de vruch ten- eis groentenkweekerij te Poeldijk en de leerzame reis is afgdoopen. (Niet geplaatste ingezonden stutten worden nimmer teruggegeven tot De vereenvoudigde Schrijftaal wijkt in de volgende opzichten van de regeling van De Vries en Te "Winkel af: 1. De e wordt op het eind van een lettergreep niet verdubbelddelen, kwe keling, preken, veren. Op het eind van een woord wordt echter, om dadelijk misverstand te voorkomen, e e geschreven t w e e, z e e, mee, domienee.In afleidin gen van zuike woorden (tweede, zeeën) en samenstellingen (zeeschip, veevoe der) blijft dan de e e. 2. De o wordt op het eind van een lettergreep niet verdubbeld: lopen, stro men, boze, stro, zo. 3. In nederlandse en met nederlandse gelijk te stellen woorden wordt de i e-klank door i e (niet door i) aangeduidb i e z o n- der, rievier, famielie, russies, Januari e, fabriekant. 4. De toonloze klinker wordt in de uit gangen -lik en -1 i k s door een i aangeduid (evenals in de woorden havik, monnik, leeuwerik, enz.): gewoonlik, hui- selik, dageliks. 5. Alleen dan wordt sch geschreven wanneer men na de s een ch uitspreekt (schip, schoon, scheppen; schrij ven, schrikken). Dus; vis, mens, wensen, hollands e, franse. Behalve in vreemde woorden (theater, theologie) en in thuis (waarin door Maar zoover zijn we nog lang niet,* besloot ze lachend, „en wie weat, hoeveel water er nog in zee loopt, eer we aan dit hoofdstak toe zijn. Ik ben vandaag een echte babbel kous, wat anders toch geheel niet in mijn aard ligt.* „Tante, ik moet n een zoen geven, een hartelijken zoen i wanneer n wist, hoe n me bevalt, en hoe trotsch ik op n ben En zonder het antwoord af te waehien, sloeg zij haar armen om den bals van de waschvroaw en kaste haar dat het klapte. „Ach kind,* riep deze beschaamd, „wat doe je Vera liet zich niet sloren. Een overstroo- mend gevoel van gelnk had haar aangegre pen. Don echter zag zij vrouw Horst vol aan en zeide„Dat het een twist zal geven tnsschen moeder en mij geloof ik cn heftige scènes bovendien. Ik ben daar evenwel niet bang voor en wat in mijn vermogen is, zal ik doen om mij te bebeerschen en de arme vronw, die reeds zooveel heeft moeten door maken, het leven niet zoorder maken. Han delt het evenwel over mijn gamohe levens geluk, dan kan en mag ik niet wijken en ook al moet ik moeder groote smart aan- doeo, ik moet standvastig blijven. Honderd maal heb ik het mijzelf in stilte gezegd, zoodat het bijna een evangelie voor mij is geworden. Ieder mensch heeft aanspraak op gelnk en het zijn valecbe gevoelens wanneer men zich daardoor laat bedriegen.* De wasehvronw zag Vera met bewonde ring aan. Dat was geen onrjjp kind meer, dat was een zichzelf bewust menseb, die met heldere oogen goedmoedig, maar vast- beslo'en zijn weg gaat. „Vera, de wereld ia heel anders geworden, dnokt mij. En wanneer de menschen zeg gen, dat alles sleohter is geworden, dan zeg ik, dat bet niet waar is, het tegendeel is waar. Gjj jongeren bebt veel minder roor- oordeelen, gij neemt den strijd veel lichter op n, en bebt een zoo vroolijk gelooi. Dat vird ik eenvoudig reer wonderlijk." Zjj stond op, wiegde het brrede bovenlijf op de heupen, streek het haar san het ieder de samenhang met huis nog gevoeld wordt) schrijft men geen h achter de t tans^altans, tee. Evenmin worden stomme medeklinkers geschreven in ert, besje, Kersfeest Kersmis. 6. De n en s worden niet als „tussen letters" geschreven, als ze in de beschaafde uitspraak niet worden gehoord. Dusz e d e- leer, sterrekunde, hondehok, pen- nehouder, oorlogschip. (Natuurlek wèl; toetssteen uit toets en steen, 1 a n s s t o o t, enz., waar men niet met een tussenletter te doen liecft). 7. In bastaardwoorden wordt de f-klank niet door p h, maar door f aangeduid fotograaf, telegrafist, fantazie- Algemeene gebruikelike bastaardwoorden kunnen als nederlandse woorden worden geschreven: lokomotief, trem, boeket, ho r 1 o o zj e, p r e si e s. Wie dergelike woorden als „vreemde" "blijft beschouwen, kan ze op de gebruikelike manier geheel of gedeeltelik spellen zoals dat in de taal, waaraan ze ontleend zjjn, geschiedt. De Vries en Te Winkel willen als neder landse woorden schrijven: de dageliks gebruikte woorden, bij lieden van allerlei stand in zwang. Wie dus schrijft buro, kanapee, sjaal, kwie- tansie, redaksie. volgt het beginsel van De Vries en Te Winkel. 8. Eigennamen, famielienamen en aard rijkskundige namen behouden de gebruikelike spelling: George, Visscher, Tus- schenbroek, Zwolle, 's-Hertogen- b o s c h. 9. Bij de verbuiging van lidwoorden, bijvoeglike naamwoorden en voornaamwoor den richte men zich uitsluitend naar het beschaafde spraakgebruik. Men schrijve dus de, hij, hem, zijn, enz., wanneer men de, hjj, hem, zijn ZEGT- Voorbeelden: Zet de stoel in d e hoek. De boeken van d i e aardig e klein e jongen. Is de kachel niet aan Neen, h jj is uit. Zal ik aan de meid zeggen dat ze h e m ('m) moet aanmaken Die soep is erg warm, z e (of ook h ij) is anders lekker. Wie uitspreektvoor den dag, aan den drank, onder den duim, schrijve in deze gevallen de door hem uitgesproken -n. Wie lid wil worden van de Vereniging tot Vereenvoudiging van onze Schrijftaal, melde zich aan bp de Algemene Sekretaris,de heer J. d e J o n g H z n. te Z w o 11 e, of bij de Korrespondent te Schagen, de heer Ter Linden; en voor Indië bjj de Algemene Korrespondent, de heer A. de Geus te S a 1 a t i g a. De jaarlikse bijdrage is minstens f 0.50voor Kolonieën en Buitenland minstens f 1.50behalve de inningskosten (voor Nederland 5 sent).— Schuldig of onschuldig? Tc Belgrado is een gemeente-arts, dr. Abraham Mandelbaum nit Cnprija, onder beschuldiging van reet behulp van zijn bediende zijn vrouw te hebben vermoord, tot 20 jaren zware kerkerstraf veroor deeld. Het proces, waarvan dit het eind vonnis was, heeft tengevolge van het voortdurend ingestelde hooger beroep, niet minder dan 15 maanden geduurd eu kan veilig als een der zonderlingste strafzaken genoemd worden, welke ooit werden be handeld. Achtereen volgens toch werd Min de,lbaum eenige malen vrijgesproken en tot gevangenisstraf veroordeeld. Toen hij na het laatste, veroordeelende vonnis werd weggevoerd, verdrong zich een groote me nigte om hem heen, die hem op al le mogelijke manieren, evenals reeds dik wijls ter terechtzitting was gebeurd, tracht te te verzekeien, dat zij niet aan zijd on schuld twijfelde. Niet dan na heftige scènes en onder een vloed van tranen nam dr. Mandelbaum van het publiek afscheid. Op het politiebureau aan de Rua Marcadet te Parijs kwam Woens dagnacht eeo man, wankelend en met bloed bedekt. Men hielp den ongelukkige en toen hij wat wss bijgekomen, vertelde hij dat bij een twist met zijn vrouw en zijn dochter, een twintigjarig meisje, deze laat ste hem een mes in de borst had gestokeo. Toen de politie in de woning vao het slachtoffer kwam, vond zij beide vrouwen voorhoofd en bekeek opnieuw het stikwerk, dat beiden in haar onderhond bijna geheel hadden vergeten. „Kind, je bent een toovenaarster on daar blijft bet bij,* en zij knikie het stralende gelaat van het jonge meisje lachend toe. „Tanfe, ik zal nog heel gdel worden, mijn leven lang heb ik nog niet zooveel goeds gehoord, als in dit kwartiertje, wam wat eoo'n verliefda jongen als Ulrioh sogt mag men niet ernstig opnemen. Nn moet ik 9venwel wegmoeder zal reeds boos zijn en ookStcphan sul sioh verwonderen, dat ik zoolang wegblijf. Het ergste is evenwel, dat ik n zoo lang van 't werk heb gebonden. Overigens," riep ze lachend, „maak ik mij daarvan geen ge wetenswroeging- Ge zijt veel te vlijtig, denkt hesl niet aan uzelf en jalkert van den vroegen morg-n tot den laren avond. Adieu, iante, wanneer Uirich komt, zeg hem dan, dal Stepban gevraagd beeft, of hij van avond benedon kooit, we zollen een beetje mnzirk maken. En van mij ow dik ste kas voor ham." En licht nis een gazelle snelde zij weg, langzaam volgde vronw Horst baar. Toen ze beneden in de sirijkksmer kwam, stoven de meisjes verschrikt nit elkaar zoolang had de meesteres ze nog nooit al leen gelaten; ze was in deu regel de eerste die kwam, en de laatste die ging. Die onver wachte vrijheid hadden re zichten nutte ge maakt, om eens naar hareinst Ie kannen babbelen. Nu evenwel sprak haar geweten; zij wisten, dat vronw Horst op plichtsver vulling gesteld was, en mot de meisjes bee) korte meiten maakte. Zij bogen aich diep over haar werk en wachtten angstig op het ooweer, dat zich zeker over hare hoofden zoo ont lasten. De wsschvronw wierp een vlnch'igm blik op de gevolde manden en g- e> p zwij gend naar een jjzer. De meisjes haaiden verlicht adem en streken er met razende snelheid op los. In stilte braken zjj zioh er het hoofd over, wat ol de meesteres toch mankeerde. in diepe rust. Wakker gemaakt, beves tigden zij ten volle het verhaal van den man, maar beweerden beiden dan gevaar lijken steek te hebben toegebracht. Een nieuw syndicaat. Hullaudsche heeren, die er een huisknecht op nahoudt, beklaagt u toch niet al te zeer, ioo hij al van uw wijn of sigaren meegebruikt. Daarbij blijft het immers meestal, hooger stilt uw knecht zijn eischen niet. Neen, dan is het anders in de nieuwe wereld, in New-York. Daar is eeu syndi caat van huisknechts opgerichtallen die toegetreden zijn, verbinden zich niet in dienst te treden dan op de volgende voor wanden een salaris van minstens 40 galden per maand, een dag per week vrij, veertien dagen vtcanlie ia h<t warmste deel van den zomer. Bovendien eischer; zij, dat er een afzonderlijk vertrek ter hunner beschikking is wanneer ze vrienden ont vangen. Zij weigeren verder zelf trappen te dweilen of glazen te lappen. Voor der gelijk menschenoutcerend werk heeft men io New-York negers. Nn, utenigeeu die nu zijn eigen meester is, zou jaloersch worden op den huisknecht van de toekomst, zooals de New—Yorksche syndicaatmannen dien maken willen. Welken verbazenden o in vang de caoulchouc-iodustrie tegenwoordig heeft, blijkt wel hieruit, dat de totale pro ductie op 50 millioeu kilogrammen wordt geschat. Iu Frankrijk werd in 1889 een hoeveelheid caoutchouc en gulte-percha gebroikt, bedragende 2.011.237 kilogram, ter waards van 12.067.434 francs. In 1896 wss die hoeveelheid gestegen tot 4.630 233 kilogram, repreaeuteeieade een waarde van 15.713.964 francs. Een zonderlinge prima donna. Is het waar, dat de knnst haar beoefe naars werkelijk veredelt? Ol straalt het kunstvuur meer naar buiten dan naar bin nen uit P Deze vragen zou men kannen beantwoorden, na de levenswijze te hebben leeren kennen van de beroemde diva Marie Wilt te Weenen. Toeu Muie Wilt op Sl-jarigen leeftijd besloot, zich aan het tooneel te wijden, was haai man, de bouwondernemer Frinz Wilt, Z' er verstoord, dat de plomp», leelijke vrouw liefdesrollen zingen en speLn zou en bij voorspelde haar een reusachtig SaSCO. Als jij op het tooneel succes hebt, dan hang ik me daar aan die gaskroon op, riep hij woedend uit. En als ik met mijn zingen hoDdetd- duizendeu veidietr, dan zweer ik je, dat je er geen rooien duit van zult hebben, was haar antwoord. Mijnheer Wilt heeft zich triet opgehangen, maar zijn vrouw heeft letterlijk woord gebonden. Tusschen haaf persoonlijkheid, haar uiterlijk es haar kuoet bestond de scherp ste tegenstelling. Er is waarschijnlijk wel geen tweede zaogeres geweest, die den stem- ornv&ng, de coloratuur en de zeggingskracht had van Marie Wilt; geen die de Donna Anna eu Elvira in //Don Juau", de partijen van de koningin van Saba en van Snla- mith met evenveel volmaaktheid kon zin gen als zij maar ook geeD, die dooi h;ar leelijke, grove, on-elastieke verschij ning iedere illusie zéó heeft verstoord. En met haar uiterlijk stemden haar karak tertrekken overeen. Zij was kleingeestig, gierig, grof en ongevoelig en een verfijnd: levenswijze scheen haar zonde. De wijze, waarop zij leefde, was niet die van een kunstenares, maar die van een ruwe, onopgevoede vrouw uit de lsagste volks klasse, die nooit gelegenheid heeft gehad zich te vormen. Op zekeren dag noodigde vorst Liech tenstein de kunstenares uit, op een soiree te zijnen huize te komen zingen. De IX Op de tafel stond de kleine theeketel waarin het water vrooijjk gonsde. Dear rondom «aten mevrouw Garnier, Stepban,Yera en Uirich- Stephan's doorzichtig gelaat was nog bleeker dan anders en maakte een Bchrik- kelijken en beangstigenden indruk. De moeder wierp somwijlen bezorgde blikken op hem, zonder erg er in te hebben, hoe zwaar do jongeling ond<-r die waakzaamheid leed. Hij kromp somwijlen ineen en had moeite z'ch te beheersehen, „Om Godswil, moeder," zcide bij plotseling, ,,zie mij niet soo aan, ik word beet en kond daarvan, ge maakt n geheel tonder reden zorgen en kwelt nzelvs en mi; daar ontzettend mede." Toen hij zag, hoe baar bleeke wangen nog witter werden, stond hij op, ging op baar toe en kaste hsar op het voorhoofd.— .Moedor, wees niet boOB,* zeide bij teeder, „ik kan bet niet verdragen wanneer ik zie, dat u om mijnentwege lijdt en dan nog zonder grond." Om zijn mond speeldo een fijn, goedig lachje, hij strekte haar beide handen tegen, die zij zwijgend in de hare drokte. Daarna ging hjj naar zijn vleugel, die nn in de eetkamer siond, en sloeg een paar accoorden aan. Zgne nachie, slanke vingers gleden zacht over de toetsen en ontlokten daaraan een smartelijk verlangen nitende klanken Zjjn gelaat scheen nog doorzichtiger te worden en kreeg een opgewekte uitdrukking. „Kin deren", zeide bjj, toen hjj opstond, en geen enkele een woord durfde uiten, ,,'t is of ik bid wanneer ik voor rajjn in strument zit. Als een vroom kind kom ik dan mjjtelt voor en alles om mij heen vergeet ik. Wanneer ik eenmaal sterf, moet gij de mooiste muziek maken, wellicht krggen wo een lo'je en dan moet het Joaehims-qnsr'et voor mjj een «ynsphooie, van Beethoven spelen. Als ik dat vooruit wist, zou ik mij als een kind over dan dood verheugen." „Hoe bant ge daarover zoo opgewekt praten," zei mevr. Girnicr tri wijl haar gelaat tich ver duisterde, „hel maak: op mij een gruwsamen in- kamerdienaar vrtn den vorst bracht de schriftelijke uitooodiging naar de woning drr zangeres. Hij schelde aan onmiddel lijk werd de deur geopend en voor hem stond een groote, dikke vrouwspersoon, intt roode, natte armen en een doek over het hoofd. De vloer van de voorkamer was halverwege nvt; in het midden stond een groote emmer water met borstels en dwei len. Wat wil je vroeg de vrouw den elegant geklceden dienaar, Namens zijn doorluchtigheid vorst Lichtsnsteiu moet ik eeu briet afgeven nn mevrouw Wilt. Geef hierEn met de natte hand ontrukte zij den b.-ief «an deu verbaasden dienaar, die volstrekt niet kon begrijpen, hoe deze ordinaire schoonmaakster (want daarvoor hield hij haar) het waagde, den briet te openen en te lezen. Met de woor den 't Is goed, ik z 1 komen, schoof zj hem de deur nit en ging voort met de voorkamer verder te dweilen. Toen zij eens na een soirée bij een hooggeplaatst persoon den volgenden m geD als honorarium een paar kostbare oor ringen ontving, opende zij het etni in te genwoordigheid van deu knecht en zei barsch No, dut zijn de oorringen w ar is de brocbe, die er bij behoort Zingen en geldverzamelen was haar ee- uig streven. Zij was door eu door muzi kaal, speelde voortreffelijk piaoo eu was als zangeres zéé zeker en rolvast, dat zij eens bij een uitvoeriug van het R quiem van Verdi, toau koor en orkest dreigden te verongelukken, als een machtige caotas irrnus de verstrooide stemmen verzamelde en de finale redde. Ongevoelig voor alle andere ijdelheden zij ging slecht ea smakeloos gekleed, omdat zij geen geld over had voor fraaie toihtten bezat zij een sterke dosis kun stenaarstrots Eindelijk noodzaakte haar steeds toeuemende zwaarlijvigheid haar, tot haar groote spijt, het tooneel tö ver- Lten. Twee personeD, waarvan de een sterk scheel ziet, loopen op den hoek eener straal gevoelig tegen elkander aan. Kijk dan toch waar je loopt I bromt de schele. Loop dan toch waar je kijkt 1 zegt de ander. Tante (oude vr ij ster): Ik heb meisjes gekend die onbedacht getrouwd zijn en het zich biiter beklaagd hebben. Nichtje (verstoord)En ik heb menschen gekend die nooit getrouwd ziju en die er óók later spijt van gehad hebban. De koningin van Wurtem- berg beeft den 15 jaren ouden Karei Frohnmüller bjj zich op audiëntie ontvan gen om hem, als bewijs van waardeering van zijn bnitengewonen opofferingsmord, haar beeltenis en een aanzienlijk geschenk in geld te overhandigen. Indertijd is me degedeeld, dat deze jooge Frohnmüller zich een groot stuk haid van het lichaam heeft laten aftrekken om het leven zijner zuster te redden. Deze was in een vat met ziedende mout gevallen en daarbij zoo deer lijk verband, dat volgens het oordeel van den dokter haar redding slechts mo gelijk wss, indien op de verbrande li- chaamsdeelen stokken van de huid Van een ander meirsch gezet werden. De jon ge broeder van het meisje was de eenige, die zich tot dez# operatie bereid verklaar de. Zijn zuster is gelukkig hersteld. DeCzaar heeft bevel g e- geven, dal de Kozakkenmanoeuvres niet zullen worden gehouden, daar het staats hoofd niet wil, dat militaire operaties in zijn land worden gehouden, terwijl de Vredesconferentie vergadert. drnk, de dood en jij, diejehsele leven neg voor je hebt,znlt bier op aarde nog mooie ma- ziek genoeg hooren. Ik kan het onmogelijk ver dragen, dat er zoo over den dood gesproken wordt. Da dood heeft voor mij iets on.zet tende,* zij huiverde en zweeg. „Moeder,* antwoordde StephaD, „eerljjk ge zegd dat begrijp ik niet. Wanneer men vonder pijnen, zoo rnsiig en stil inslaapt en zich er op voorbereidt als op iets sohoons en heiligs en eindeloos v edigs, dan verliest het sterven zijn bitteren bijsmaak en het treurige ligt alleen daarin, dat de achter- blijvenden niet van dez lfde s'emming zijn vervnld. Het moet iets heerlijks zijn, wan neer men jong en onsehuldig, ik zon wil len zeggen sneeuwwit dr groote reiB aan vaardt. „Dan blgft er een he> innering aehter, die alle smart in oprechte verrakking op lost. Die dan onder de zwarte aarde ligt was een reine hoop, ied re dag, ieder nar von zijn leven; om Godswil, moedar,* viel bij zichzelf in de rede, „ik pr^at daar din- gen, die onmogelijk »ijn, omdat daar waar het bewositijn begint, di onse'vnld ophondt, en gij wordt doodsbleek. Ach, moeder ik begrijp n niet,* reide hij ze- nnwaehlig, „en alles wat op den dood betrek king heeft, maakt n onmatig en ik ik lijd daaronder ik denk in de versie verte niet aan sterveD, eerst moet daar nog het een eu ander uit," en hierbjj wees hij op eijn hoofd, „eer we met mageren Hein nadere ken nismaking aanknoopen. Ik heb zeker ook nog wat te zeggen, nie.waar moe dertje Mevrouw üarnier deed zieh giwaldaanom te kalmeeren. Zij was door zijne voorden diep bewogen, maar zij gevoeld; dat zij zioh nu beheersehen moest. Ern schuch ter, zenuwachtig lachje spaelde osa baar dunne, bleeke lippen. ,,Mijn eenige jongen," zeide tij, en in hare oogen lach e de liefde, „dat is voor ons een bemoedigende zekerheid, niet waar,Vera?"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 6