PLAATSELIJK NIEUWS.
Hinnenlanclsch Nieuws.
Uit Waard en Groet.
Daar klinkt dtn trompet tot den opmarsch
en niettegenstaande den'/waren eD dikken
miit weerklinken de tonen tegen de
hoogs duinen. Langzaam en voorzichtig
begeeft zich de bende voorwaarts. Esrst
komen zij aan het Reekerwad eD, ofschoon
het ijs reeds sterk en deugdzaam is, kraakt
en bnigt het geweldig onder bet centi-
naarsgewicht van het leger. Zonder onge
val bereiken zij echter den overkant. In
alle stilte trekken zij door War (Henhuizen.
Aan hen die meenen dat het Warmen-
hnizen zoa gelden, wordt bevel gegeven
om rustig de plaats door te trekken. Zoo
naderen zij Haringcarspel. Nog altijd zijn
er Edelen die niet behoorden tot de genoo-
digden van den Drossart, of die in deze
streken onbekend zijn en daarom gelooven,
dat zij bij Haringcarspel hun doel hebben
bereikt, en willen reeds aanstalten maken,
om mtt hunne vazallen en gewapende
dorpers de plaats in Dadere oogenschouw
te nemen. Andermaal klinkt het bevel
van den aanvoeder om door te trekken
tot bereiking van een grooter doel.
Daur stuitten zij voor het Witsmeer-zwin.
Dat zwin, waarvan nog de sporen aanwezig
zijn, tusschen Valkoog en den Tolkerdijk,
en dat nog bestaat gedeeltelijk uit een
langwerpig water en gedeeltelijk uit moe
rassig land was te dien tijde eeu breed
en sterk stroomend water. Aan de eeue
zijde in verband met de Scagarwaard en ver
scheidene andere rnereD, san de andere
zijde met de Zij po en Burghorn, was het
gewoonlijk door den sterken stroom niet
spoedig met ijs overdektthans evenwel
was de geheele oppervlakte reeds sterk
bevroren, en tevens met eens dikke sneeuw
laag bedekt. Wel was aau de orerzjjde
het dosl vaD hun streven, doch eerst
moest door eenige waaghalzen worden on-
detzochi, of het ijs houdbaar was. Hoe
gevaarlijk ook om over te trekken, er was
geen andera uitweg aan de eene zijde de
uitgestrekte meren, die tot aan de Heer
Hugowaard reikten aan den anderen kant
de Zijpe en Burghorn, die bruisten en
golfden als een oLStnimige zee, waar zich
de losgebroken en drijvende ijsschollen
opeensiapelden. Daarom werden eenigen
voornitgezondeD, om te beproeven het
zwin over te trekken, en met gejuich be
traden zij de overzijdede sterke vorst
van weinige dagen, in het hart van den
winter, bleek genoeg te zijn geweest, om,
niettegenstaande de sterke strooming, het
zwin met een dikke ijskorst te bedekken.
Langzaam begaf zich nu het geheel-
leger, doch in wijd uitgestrekte gelederen,
om alle drukking op één punt te vermij
den, over het ijs en zonder tegenspoed
kwam de bende aan den overkant.
Daar stonden zij op de hooge
landen en terpen, tusschen Tolken en Cut-
nelissenkaag, tot dicht bij hun doelgeen
beletsel was er meer te overwinnen, en
niet het minste geluid duidde aan, dat er
ergens wacht werd gehouden. Slechts werd
de stilte afgebroken door het rat len en
schuiven der drijvende ijsschollen op de
wateren van Burghorn en Zijpegeen
enkel licht drong tot hen door, en de
duisternis werd al'ijd nog verhoogd door
den zwaren mist.
Egmond verzamelde de Edelen rondom
zich en deelde ziju plan mede, om eerst
Scagen in te nemeQ en dan, als het nog
tijd was, onverwijld op den Burgt des Heeren
van Scagen aan te vallen om tegen het
aanbreken van den dag naar het legerkamp
terng te trekken. Vier lange en moeilijke
uren hadden zij noodig gehad om z loverre
te komen, nu was het oogenblik daar, om
om zich voor die vermoeienissen eenigs-
zins te vergoeden. Nog weinige oogenblik-
ken en het lot van Scagen zal beslist
zijn.
In alle stilte trekken de Edelen met
Hg was door de tuindeur naar baiteu ge
gaan. Peter was alleen in de werkplaats
gebleven. Een poosje bleef bij mistroostig
op den hoek van de werkbank zitten en luis
terde naar het gezang van verschillende
vogels, die in hun kleine gevangenissen aan
den maar hun hoogste lied zongen.
Maar eindelijk stond hg op en trad op de
draaibank toe, om de instrumenten, die gere
pareerd noesten worden, uit verveling eeae
te bekijken. Terwjjl hij zoo dichter bij bet
vensier stond, dut door den laatster) sohjja
van de zon besohenen werd, was het duide
lijk te zien, dat hij veel op sjjn broer geleek-
Nadat Peter een poosje alles bad gade
geslagen en het laatste schijnsel van de
dagtoorts gedoofd was, werd de denr ge
opend en een lieve meisjesgestalte snelde
lichtvoetig over dm drempel. Met uitge
breide armsn vloog ze op hem toe, omarm
de hem en drukte stormachtig haar beide
lippen op zjjn mond.
Da zoo plotseling overvallene begreep
heel goed, dat hij door Sabine voor zjjn
broeder werd gehouden, maar de verzoeking
om dit lieve schepseltje nog langer in zijn
armen te honden en van haar lippen nog
meer kussen te ontvangen, werd hem te
sterk en daarom verried hij door nie's wie
hg wasbij omarmde ook zijnerzijds het
meisje en OQtroofde haar kns op kas van
het soo vrijwillig aangeboden mondje.
Daar hadden Sabine's slanke vingers tos-
vallig zijn baren gestreeld en met een ln'dm
kreet deinsde sg terng en stamelde verwij
tend Peter, jjj bent het Foei, dat is
sleeht van je I ik geloofde, dat Adolf het
was.*
Peter lachte, dat hem de tranen over de
wangen liepen.
.Wees niet boos, mijn mooi duifje. Moet
ik dan moord en brand roepan wanneer een
mooi meisje mg pm den hals vliegt Ik bon
de schuld loch niet van je eigen vergissing P
Daar komt Adolf reeds, hij moet beslis
sen of ik een standje beb verdiend
.Stil 1* aaide Sabine eo legde hair toe-
komitigon zwager de kleine hand op den mond-
.Niet waar ik by benik soa mg dood
schamen, ik zal bet hem «elf «eggen als
het leger tot midden in het dorp. Daar op
het rnime veld, waarven de Marktplaats
nog een gedeelte is, en dat zich toen uit-
et'ekte van het Rapenburg, het uiteinde
der noorderterp, tot aan de terpen en
dijken, waarop de tegenwoordige Hooge-
zijde en Lset gebouwd zijn, daar bonden
zij rust, om in alle stilte bevelen uit te
deelen. Het middernachlnur viudt niemand
meer wakend', en veilig en onbespied ver
spreiden zij zich naar alle deelen van het
dorp, en banen zich door vensters en deu
ren een weg tot in de woningen. Binnen
weinige oogenblikken stijgt van alle kanten
een woest getier op, en daar tusschen ver
mengt zich het noodgeschrei vaa vrouwen
en kinderen. Velen, in hun slaap overval
len, zijn oö rs van den wraaklust der plun
deraars, en worden, buiten staat zich te
verdedigen, omgebracht. De meeste inwo-
ners worden echttr door het nu overal
ontstaan rumoer uit bunnen slasp gewekt
en terwijl vronwen en kinderen vluchtten
naar den Burgt van ScagsD, trachten de
mannen, voorzien van het eerste het besfe
wapentuig dat zij meester kunnen worden,
zich tot tegenweer met elkander te ver
eenigen.
Slechts een gering getal krijgslieden
was in Scagen, daar de meesten op de
Burgten van Scagen en Harinxhuizen
waren gelegerd, doch die weinigen bezwe
ken bijna allen met de dorpers voor de
groote overmacht der vijandeD. Rseds
stijgen op alle punten de vlammen omhoog,
en woning aai wouing staat in laaien
vuurgloed. Het zoo even beschreven ruime
veld is reeds gedeeltelijk als bezaaid met
geroofde goederen, gedeeltelijk hebben zich
daar de verschrikte bewoners en West--
friesche krijgslieden vereenigd, en bieden
den wanhopigstsn tegenstand. Die tegen
stand, van de allengs in getil vermeer
derende bewoners, die zich, nadat hunne
vrouwen en kiuderen zooveel mogelijk
naar den Burgt ziju gevlucht, op een
gedeelte van dat veld bij elkander voeg-n,
is oorzaak, dit de plundering en brand
stichting, oog zoo spoedig niet voortgaat,
als de Kennemer Edelen wel hadden ver
wacht. Die Edelen, vertrouwende op de
groote krijgsmacht die zjj hebben mede
gebracht, wanen zich zeker van de over
winning, en bevinden zich te midden van
het tooaeel van moord en brand, afgeste
gen van hunne paarden, waarvan zij de
teugels ia handen hunner schildknapen
bebbea overgegeven. Zij maken het zich
voor het oogenblik, dat zij daar zijn, zoo
gemakkelijk mogelijk, en zien met welge
vallen op de slechting en het rooven dat
rondom hen plaats heef', nte', hnnne
vaztllen moed inboezemende en hier en
daar toejuichende.
Intusschen hebben de Hr. van Scagen
en zijne vrienden, benevens de verloste
gsvaugenen, geen tijd verloren laten gaan,
en zich dadelijk op de terugreis begeven.
Door de duisternis van den avond begun
stigd, durfden zij den weg naar Scagen
meer rechtstreeks nemen, dm bij den
dag, omdat zij mieder behoefden te vree-
zid, dat zij door de wachten van het
Grafelijke leger zouden gezien worden.
Zoo bevonden zij zich reeds in de nabijheid
van Haringcarspel, toen zij aan een en andere
teekenen duidelijk konden merken, dat
een groote krijgsmacht daar langs getrok
ken moest zijn, en reeds lang haddeD zij
ook het schijnsel van vlammen door den
dikken mist heen meenen te bespeuren,welke
nu allengs duidelijker werden, nasrmate
«ij meer naderden. Rieda klinkt hun nn
en dan hit getier en geschreeuw in de
ooren, en zoodra zij over het Witsmeer-
zwin gitrokken zijo, zend de Hr. van
Scsgen een bode hugs de Tolkerkang
spoorslags nsar zijoen Burgt, om te zieu
of de Westfriesche Eleien en krijgslieden
we weer alleen zijn."
Reeds trad Adolf met een stak boot on
der den «ros de werkplaats binnen en be
groette met eec hsr'elijken ui-toep en een kus
op haar mond «yn lief meisje.Hg soa bepaald
haar eenigstins verlegen niterlyk hebben op
gemerkt en naar de reden gevraagd hebben en
Sabine zou eerlijk alles hebben opgebiecht,
als mijnheer Jast door zyn pto'seling ver
schijnen alle drie het zwjjgea niet had op
gelegd.
„Mjohaor Adolf Deehnerf' vroeg beschei
den de binnenkomende.
Adolf trad den klant (voor zoo iemand
hield hij hem) beleefd tegemoet en vroeg
hem naar sijn begeeren.
Frederik Jast wilde op versoboonende
manier zijn boodschap meedeeten, doch nau-
waljjks hid hg van den gooohelaar Tall een
woord geiegd, of Adolf had zioh reeds tot
Peter gewend en gezegd „Kom hier, deze
heer brengt bericht over oasen vader.'
Hij stelde Peter aan don vreemde
ling als zijn broer voor en deze gaf aan sijn
voldoening oiting, dat het toeval hem
juiat te gelegener tijd de beide gebroeders
in den weg voerde.
Jast moeit zich op dm eenigen stoel neer
zetten; Peter ging weer op de werkbank zitten
en Adolf stond met den rag daartegen ter-
wgl hg zijn meisje om het middel gevat
hield. De vogels hadden hun deuntjes alt-
gezongen en da kopj >s in de veereo
gestoken, roodst het in de werkplaats zaer
stil geworden was, en 100 was woord voor
woord het langzaam en duidelijk ver
telde verbaal van mijnbeer Jast hoor
baar
Peter luis'erde zonder eenig blijk van aan
doening te geven; bij hsd zijn vader niat
gekond en daarom liet sjjn dood en dis van
zijn stielmoeder hem koudhij had van die
vronw bijna nooit ie's gehoord.
Adolf daarentegen veegde tersluiks na en
dan een traan ait zijne oogen terwijl Frede-
rie Jnst het verhaal deedi hoewel ook bg,
evenals Poter, zioh van rijn "«dor nie s meer
kon herinneren, was het loch steeds do
vader geweest dien bij gemist bad en een
vader verliest men na eenmaal niet giarne.
reeds van httgecn er in Scagen gebeurt,
onderricht zijn, en aDderen zendt bij naar
de EdeleD te Winkel en Nyio'p om ter hulpe
te komen, terwijl lij zeil mei zijne beide
vrienden Roelof van Wijdeutsse, en Wibe
van Hoogwoud, benevens Heer Bokko
van Haiirxhnizen en zijne kleindochter
Anne, zich zoo spoedig vooitbegeven als
mogelijk is, om op hunne Burgten ord-
te stelleD, en de Seagers ter hulp te snel
len. Zoo rennen zij voort tot aan Groote-
wal, waar zij reeds de vazallei van Sea-
gen en Haricxboizen, benevens de Ede
len en strijders, die op bnnne Burgten
hunnen intrek hadden genomen, tegemoet
komm. Groot was het vreugdegejuich bij
d zi onverwachte ontmoeting van weêts-
kat.ten, en vooral wegens de terugkomst
des Heeren van Harinxhnizen en zijne alom
beminde kleindochter. O/erstemde een
oogenblik hun gejuich het getier en angst-
geechrei, dat hen van Scagen tegenklonk,
do omstandigheden waren z>o drin
gend, dat de dappere Poedestaat van Sca
gen zich terstoud aan hit hoofd der
strijders plaatste om ter hnlp te sae'len.
Niets kon Heer Bokko van Harinxhuizen
en zijn kleindochter bewegen, zich nu
vooreetst naar zijn Burgt te begeven,
beiden wilden volstrekt getuigen van den
strijd zijnde jonge maagd wilde als
aanstaande vrouwe van Scigeu de Scagcrs
aanmoedigen en hun toonen, dut zij moed
bezat, en zoo begeeft zij zich mede aan
het hoofd der Edelen en vazalleD, tusschsn
haren grootvader en haar aanstaanden
echtgenoot, naar de plaats des oubeils.
Hoog stijgen daar aan alle kanten de
vlammen en het is meer dan tijd, dat er
hulpe komt.
Reeds liggen een menigte woningen in
puin en asch, terwijl een ander gedeelte nog
hoog staat te branden, en ondertusscben «ijn
de plunderaars druk bezig met het aanbren
gen en opladen vin de geroofde goederen,die
zij op het veld verzamelen, en onder be
waking latm van de daar geposteerde
krijgslieden.
Slot volgt.
Schageu, 12 Augustus '99.
D e jaailijksche algemeene
verg. van de Eerste Coöperatieve
Vereeniging had j.1. Donderdag ten
locals ven den heer D. v. Twuiver plaats.
Dj Voorz., de heer Th. J. W a 11 e r,
opende de vergadering, de Dotulen werden
door den secretaris, den heer G. Brands,
gelezen en door de vergadering goedgekeurd.
Het rappott der commissie tot 't nazien
der rekening van het jaar 1898 werd door
den voorzitter voorgelezen daaruit bleek,
dit de ontvangsten hadden bedragen
f 42169.945, de u tgsven f42032,16, dus
'i batig sildo f 137.785. De commissie, be
staande uit de heeren J. L. T. G r o n e-
mar, Koster en Breebaart, advi
seerde tot goedkeuring, waarbij de ver
gadering zich neerlegde.
Het uitvoerig jaarverslag werd vervolgens
door den administrateur der vereeniging, den
heer C. K o o ij, gelezen. Uit dit duide
lijk en uitstekend gestileerde jaar-leven
bleek, dat het ledental had bedragen 222
en was gestegen tot 228 en nu weer vele
personen zich hadden opgegeven, die
als lid toetraden, 't Vorig jaar waren door
198 personen lijnkoeken besteld, nu w s
d t gedaald tot 148; vorig jaar wa en
600 000 koeken aanbesteed, nu 400.000;
wat, in aanmerking genomen de oprichting
van een tweede vereeniging op hetzelfde
gebied, een uitstekend resultaat mag
worden genoemd.
Da voorzitter bracht den heor C. K o o ij
den harlelijken dank der vergadering voor
Sabine Meerholr, de verloofde, veegde met
haar bont schortje zich de innen weg, en
'elkens roomden haar de oogen over vij had
een week bert en een sterk ontwikkelde ver
beeldingskracht en zag in haar geest, boe
de vader van haar aanslaande door een ko
gel van het geweer, door een woesten Indi
aan in triomf afgeschoten, was gedood.
Toen Jnst tenslotte zeiie, dat hg reeds bij
den assessor geweest was, en dezen sijn deel
vao de nalatenschap had nii betaald en dat
hij de rast voor de beide Dechner's had
meegebracht, toan sprong Peter dadelijk van
de werkbank,
Hg riep opgewekt: „Al'ez, (ellen, goud-
oompje. Geld konnen we hier steeds maar
al te goed gebruiken. Ik h;d mijn leven
lang niet gedacht, dat ik nog eens van mijn
vador zou erven.'
Hij stak de paar bankbriefjes haastig in
zijn sak en zag boe ook Adolf znlk een
deel kreeg en het in zijn VcSWakjo echoot.
„En dat brengt ge ons zoo maar, zonder
eenige opdrnoht van wien ouk f Zonder
dat bet gerecht er kennis vao draagt f - vroeg
Adolf verwonderd.
Het is de opbrengst van het paard en
do pakkage van uw vader; geen meosoh woei
iets van dat geld af; eeo testameul wis met
voorhandon."
Duizendmaal dank, mijnbeer Just,» seide
Adolf, eerbied voor den vreemdeling gevoe
lend. „Ge zjjt een zeer reeh'eehapen man.'
„Dat is waar,' «eide Pater toestemmend,
„ge hadt dat geld eren goed voor je
zelf kunnen konden en op de gezondheid
van de beide verongelukten kannen drinken.
En alhoewol het geen vermogen is nn,
het gegsvan paard mig men niet in den
bek aieo. Het erfreoht op tiohrelf is iets
ongehoords en slechtsin de sociale
maatschappij
Adelf sneed de wjjsheid van zijn broider
al, doordat bij Frederik Jast sijn verloofde
voors'elde.
De voorkomend j Jast wisselde met Sibine
eenige vriendelijke woorden, dan groette
hy alle drie en verliet de werkplaats
wedir.
het zoo Anke verslag.
Het bestuur zal op msebtging der
vergadering een commissie benoemen om
de rekening van 1899 na te zieu.
Tot commissaris werd herkozen de heer
A. B a k k e r.
D jor den voorzitter werdrn nu verschi1-
lende medrdeelingen gedean omtreut de op
te richten vrreenigiug zoo mogelijk van 111e
Coöperatieve Vereen'gingei en Lindbouw-
roaatschsppijen, die zich ttn doel stellen het
aankoopen van kunstmeststoffen en voer
artikelen, om die vsrschilleade mest- en
voerartikelen voor gemeenschappelijke reke
ning aan te koopen en daardoor zooveel te
sterker te staau tegenover de syndicaten
die gevormd worden op het gebied van
kunstmest en die dus den prijs der mest
stoffen naar eigen ooidvel zullen kunnen
vaststellen.
Drar het punt niet op de convocatie voor
kwam, werd besloten om over het loetredeu
lot deze veieeuigiog in een volgende ver-
gaderieg te beslissen. Voor dit jaar zullen
toch geen gemeenschappelijke aankoopen ge
schieden, daar de loopende contracten der
verschillende vereenigingen dat onmogelijk
maken.
Bij de rondvraag informeert de heer
H. W a i b o e r, of geen vroege levering
van koeken kan plaats hebben.
Yootzitter deelt mede, dat vorig jaar
geen voldoende deelname was.
De heeren Waiboer en A. Bakker
zagen gaarne nogmaals een poging aange
wend, wellicht dat mtt deze droogte meer
lielhebbets zich voordoen.
Wordt dus besloten, in einde Sept. of
begin Oct. etn extra levering te doen
plaats hebben.
Vervolgens wordt de vergadering gesloten.
De herberg „Lands Welva-
ren" aan de Liau alhier werd den lOeu
door den Notaris B. van der Teen in
genoemd perceel verkocht. Kooper de
heer 8. Bregman te Alkmaar voor f 4800.
De postwagen van Barsin-
gerhorn op Schagen, die gedurende 12 jaar
tot veler gemak dagelijks eenige malen
de gemeenschap met de treinen aan
het station alhier onderhield, zal met
1 Octobsr p. s. zijn dienst staken.
De concurrentie met de Uam is hem
te zwaar gevallen.
De le Coöp. Vereeniging
(adiD. de hr. C. Kooi/) heeft tegen den
24 Aug. a. s. aanbesteed de I-vering van
ongeveer 50.000 Kilo Thomaeslskkenmeel,
om te leveien franco Stations Schagen,
Anna Paulowna en Lutjewinkel, tusschen
den 1 en 10 September a. s.
Vergadering van deStoom-
tramwegmaatschappij ^Westfriesland",
gehouden te Hoorn den 9den Aug. 1899.
Tegenwoordig het Bestuur, bestaande
uit de hteren J. Breebasrt Kz., Voorz.,
Mr. Donker, Secretads, J. van der Siok,Pvn-
ningm., H. J.K. v. d. SteeD en J.W.v. Boren
Lrtisinck en de H. H. vertegenwoordigers
van de banne WogDum, de gemeente
Spanbroek en Opmeer, de binne Opmeer,
de gemeente en banre Hoogwoud, het
Waterschap De Vier Noorder Koggen, de
gemeents en banne Nieuwe Niedorp en de
gemeente en het polderdistrict Winkel,
respectievelijk de heeren: Commandeur,
v. d. Steen, D. Pijper, Wjjnker, C, Pijper,
Donker, D, Kuilman, P. Koopman, J.
Koomeu en C. Koomen.
De voorzit er opent de vergadering en
de secretads leest de notulen. Deze worden
vastgesteld, nadat besloten is, in de notu
len op Ie nemen de opmerking van den
heer Kuilman, dat hij in de vorige ver
gadering heeft gevrargd of er geen moge-
,.Zpg,' begon Peter woer, .zeg, vindt ge
ook niet, dat het erg bensnwd van onzen
broer den assessor is, dat bij niet van dat
derde deel afstand heeft gedaan ter wille
van ons P"
„Hoa komt ge daar nu weer aan P Hij
is even arm ais wij-"
„Ja t bij vreet echter nit de staatsruif en
wij moeten ons brood met onze eigen han
den zoor verdienen
„Ik meen ook,* wierp Sabine daarlns-
tchsn, „dat snik een heer aan bet ministerie
het niet noodig heeft, en met zijn arme
broers Diet behoefde te deelen."
„Begin jij ook al P" wendda Adolf «iob
met een vriendelijke bedreiging tot Ssbine.
.Eind, praat tceh dergelijken onsin niet.Meent
ge dan, dat er aan een miaiaterie niet ge
werkt wotdt, en dat men er maar kaart
speelt, of kegel', of zoo iets P'
„Ho, to maar, 't is reeds goed,* saste
Ptter den schgnbaar boose, dien hij heden
zoo mogelijk in een zonnig homear wilde
honden- „Gij verdedigt Bteeds die heeren
wen ssl a eenmaal nog tot eommercieraad
b-snoemen." Nu nam hij bem tersijde
nadat mijnheer Jast verhokken was,
terwgl Sabine bet licht opstak om de
werkplaats op te ruimen, en flaisterde hem
dringend in het oor: „Wees nn eens een
goed, broerije en geef mg vso joo deel nog
vijftig mark ik moet een strijdfonds aan
leggen naar ik vermoed, «allen de
metaalaars binnen aebt dagen een staking
proclameeron."
Je b0Dt blind," «opperds de
«nder, maar reeds had bjj da reohlcrhand
in het vestzakje gestoken en kaalde de ge-
wensebte backnoten daar nithg kon zijn
broer nn eenmaal niets weigeren. „Daar,
pak aan, en om h<t terug te geven, maak
je daarover maar geen sorgen dat geld is
toch zoo goed als gevonden.''
„Wat beb jelni daar toch t' vroeg Ssbine,
die bet ge8Qistcr niet vertrouwde en daarom
nederbij trad.
Peier stak het papiertje beel handig in
den zak en lachte
„Ik vertel mgn broer juist, hoa jjj mjj
voor hem hebt aangekeken."
lijkheid beslaan zou het rollend materieel
te verpanden en dat daarop uit den boeze®
van het Bestuur, bij monde van den heer
Zimmerman, toentertijd secretaris, is geai t.
woord, dat dit reeds bezwarrd was en be.
grepen onder de op het roerend go«?d ru8.
tende hypotheek. Het Bestuur verklaag
in de vorige vergadering te hebben ge'
meend, dat dit werkelijk het geval w»,
maar erkent, dat het in deze ter goeder
trouw heelt gedwaald.
De vooiziiter deelt med', dat het voor.
btri van het Bestuur, uit krachte vso de
machtiging der vorige verg-.d-Hng, gedaan
aan de verschillende deelhebbende corpora,
tiëo, alléén is aaDgeiomen door de banne
Wognum, (hij had ook kannen zeggen
door de banne Nieuwe NPdorp), terwijl
het voorstel-Yas Visser (25 jan de lij,,
eiploiteeren voor de lusten en lasten) al.
lééa door de gemeente Winkel was aan-
genomen.
Het Bestuur moest dus, nu het in dat
vooisttl bedoeld voorschot niet verstrekt
werd, nacr andere middelen zoeken. De
wetenschap, dat het rollend materiëel on.
btzwaard is, en misschien een tweede hy.
potheciire leening zou kunnen worden
aangegaaD, gaf het Btstuur aanleiding het
volgende voorstel te doen
Voorstel ter verkrijging van de be-
noodigde kasmidd lenhet Bestuur te
machtigen tot inpandgeviog der roerende
eigendommen en het verleenen van hypo.
theek op de onroeierde eigendommen der
Maatschappij voor één of meerdere Obligatie,
leeningen tot een gezamenlijk bedrag vao
hoogstens f 50.000.nit te geven op voor-
waarden door het bestuur vast ts stellen.
Nadat de verzekering gegeven is aan de
heeren C. Pijper en J. Koomen, die daar.
naar vraagden, dat de aanneming van dit
voorstel dtn deelnemers geen verdere ver
plichting oplegt, dan nit het voorstel zelf
blijkt, wordt dit met algemeene stemmen
aangenomen. De hear J, Koomen onthield
zich van stemming, wijl de gemeenteraad
te Winkel hem geen speciale machtiging
had verleend.
Na eenige algemeene besprekingen wordt
de vergadering door den voorzitter met
een hartelijk woord van dank voor de
ondervonden medewerking geslot-n.
Augustus, Oogitmaaud, zpgt de Eokhui-
zer Almanak. En wie wil weten, wat dit
beduidt, vervoege zich aan bovenstaand
adres. Alles is daar leven en bewfging. Hon
derden nijvere handen ziju van den vrorgen
morgen tot laten avond san 't zichten,
binden en hokken. Door zichten verstaat
men het afslaan of losmaken van 't rijpe
zaad. Het daartoe gebezigde werktuig noemt
mm ffzicht.fl Met een «troowisch wordt
daarua telkens een arm vol bij elkander
gebonden, terwijl mtn met „hokken" het
rechtop tegen elkander plaatsen van 6 of 8
gebonden hoopj s (schoove verstaat. On
geveer 500 Hektaren bunders heeten het
hier nog ahjjd sban '.hans te wachten en
komen achtereenvolgens aan de benrt.
Als men nu weet, dat de gehetle Scb'ger
markt met kerk en al nog geen bunder
groot is, dan kan men zich een denkbeeld
vormen van de soorme uitgestrektheid, die
thans bedekt slaaf met haver, gerst, tarwe,
blauwmaanzaad, paarden boonen,suiker penen,
karariezaad enz. Karwij, erwten, koolzaad
en klaver worden hier niet meer genoemd,
waDt de karwijoogst is afgtloopen. Bs-
gin Juli 14 dagen later dan gewoon
lijk is men dtarmee aangevangen.
Daar de rups geen schade had aangericht
en men alleen het verlies te betreuren
had van een gedeelte der eers'e zitting
(zaadvorming), veroorzaakt ioor hevigeu
wind, viel de opbrengst niet tegen, ofschoon
ze lang zoo schitterend niet w»s als onlangs
„Ja miar," flaisterde Sabine, en een boog
rood kleurde haar lief gezichtje, „ik kon
het niet helpen, Adolf, ik dacht niet anders,
of jg stond' voor de draaibank.'
„Wat hindert dat nnP" stelde haar ver
loofde haar gerust, „ook onse pleegmoeder
heeft ons dikwijls genoeg verwisseld. Gg
hebt bem seker een heel teederen welkomst
kus gegeven, hef
„Zeker heeft ze dat?" flaple Pater er uit,
„en dan moet ge welen, Adolf, ik heb mg heel
stil gehoadeo, hi, hi, hif"
„Dat kan ik me soo voorstellen. Maar
opdat gs «uit i en dat ik niet boos ben,
moogt ge haar ook een kas tot afscheid
geven,"
„Daar houd ik je aanjuichte Peter en
eer S .bine er op verdacht was, had hjj
haar een kas ontroofd en stepte overmoe
dig lachend de denr nit neer buiten.
HOOFDSTUK IV.
„Nu, mijneheeren, weeit hartelijk wel
kom, ik dank u, dat ge aan mgn nitnoodi-
ging gehoor hebt g»geven."
Do voor korten tijd 'ot ritmeester bevor
derde mijnheer von Tollen zeide dit opge
wekt, terwjjl bij sijn glas ophief en beleefd
tegen de gasten boog, om dan het glas In
ééa teng te ledigen.
Het gesprek werd spoedig algemeen, de
dén wist dit, de onder dat, menige ai werd
getapt, die door hartelgk galaoh werd ge
volgd. Weldra stak een der heeren een
specoh af op den wijn en op de vronw, wat
den gastheer aanleiding gaf, op te merken,
dat hg als hardnekk'g vrijgezel niet doldde,
dat de vronw in sijn woning het onderwerp
van gesprek uitmaakte. „Ik «eg u," zeide
hij spo.tend, „Iaat dat thema onaangeroerd,
want sedert Eva in den appel beet, is bet
onheil over de mannen gekomen."
,Maar ook het gelnk en da zonneschijn,"
voegde mijnheer von Brsnk er aan toe.
„Gij denkt aan uw vronw," zeide Teil
galant, ttrwjjl hij zjjn glas greep,- „wie,
ovenals gg, mijnheer von Brank, in de
loterjj Van den echt het groote lot getrokken
heeft, die heefi reoht om róó te mogen
spreken. Lsug leve de slot vrouwe w»
