Boerenbloed. Dtonderdag 12 October 1899. 43ste Jaargang ITo. 3458. Aangifte van verhuizing. Bimieulandsch Nieuws. illdtil Uitlij-, COURANT. Alieritiiit- k Liitïiiitlal Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden A D V ERT EN TDEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. ftSureau: SCHAGKI, Laan, J) 4. UitgeverP. TRAPMAN. Medewerker.1. W I X Iv E L. Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60, Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f 0.25;iedere regel meer 6 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bij dit ikummer behoort een Bijvoegsel. Gemeen teSchagen. Beken «dmakineen, AAXS.IFTE VOOR DE Be v olki ng sregisters. Burgemeester en Wethouders van Schagen; Gelet op het Kc»u. Besluit Tan 29 Juli 1887 (Staatsblad No 141'j, regelende de verplichting tot het doen van aangifte voor de bevolkingsregisters, brengen, ter voorkoming van vervolging, onder de aandacht der ingezetenen, de volgende in genoemd besluit opgenomen artikelen Artikel 7. Elk hoofd van een huisgezin geeft uiterlijk binnen ééne maand kennis aan het gemeentebestuur van ieder lid dat in het huisgezin wordt opgenomen of daar uitgaat, inwonende diensten werkboden daaronder begrepen. Omtrent die kennisgeving geldt art. 3. Dezelfde kennisgev ing geschiedt door afzonderlijk levende personen, wanneer zij andere personen in hun huisgezin opnem«n. Bestuurders van instellingen, gestichten en inrich tingen, niet staande onder bestuur of toezicht van het openbaar gezag, waa-r personen onder eeuig bestuur samen wonen, geven maandelijks aan het gemeente bestuur kennis van alle personen, die in de samenwoning zijn opgenomen of damrvan zijn uitgetreden. De verplichting vervalt, wanneer langs een anderen weg de vereischte kennisgeving voor het bevolkings register gedaan is. Artikel 8. Onverminderd de bovenstaande voorschriften is een ieder, door het geai-eentebestuur daartoe opgeroepen, verpiicht tot het doen der opgaven, die vereischt worden om de bevolkingsregisters in te vullen. Artikel 9. Overtreding der bepalingen van dit besluit wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste veertien dagen Schagen, 22 September X899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. Burgemeester en vVethouders van SCHAGEN brengen, voor zooveel noodig, met het oog op het verzuim,betrekkelijk h.et doen van aangifte ter Secretarie bij verhuizing binnen de gemeente, aan de iugezetenen in herinnering het Drapaalde bij art. 5 van de Politie verordening dezer gemeente, luidende als volgt „Ingeval van verhuizing binnen de gemeente, zal daarvan binnen acht dagen behoorente worden kennis gegeven ter Secretarie der gemeente, te weten „Voor een geheel gezin, inwonende dienst- en werkboden daaronder begrepen, door het hoofd van dat gezin". „Voor afzonderlijk levende personen door henzelf. Voor de geheele bevolking van gestichten of andere inrichtingen waar personen ouder eenig bestuur te zamen wonen, door (ie bestuurders." FEUILLETON. 22. Da heeren waren de kamer van den vrij heer binnengegaan, terwijl de dames sich hadden teruggetrokken. Frederik Jast siond met de armen over eikaar geslagen in de deur van de kamer, waar da diefstal had plaats gehad, terwijl Teil en da detective in de kamer tondsonfielden en geen hoek je oversloegen. Daarna gingen beiden naar den tnin, bekeken het vensier van buiten en ondersochten sorgvuldig den grond. „Jammer,dat het van nacht geregend en ge stormd heelt," sei de commissaris van politie, „de voetstappen zijn al reeds teer ondaide- lijk. Beeft bier reeds iemand anders ge- loopen vroeg bij den vrijheer, terwijl Juit nog steeds in de kamer was en bet ven ster nit keek- „Neen," antwoordde von Brank, „ik heb niemand bier toegelaten, zelfs den tuinman heb ik verboden, dit dael van den tnin en het buis te betreden." „Dan zijn het er meer dan dón geweest, die de inbraak hebben gepleegd," verklaar de de detective mat groote beslistheid. „Merkwaardig I Hier voert ook een spoor naar de ïijde van het aiot welke ka mers liggen daarP" „Onze slaapkamers," antwoordde de vrjj- heer. „Ahaging de beambte voort, „men beeft geweten, dat het aw slaapkamer was en men heeft daar een schildwacht geplaatst." Hij ging het spoor na en vond op den hoek een groote, platgetrapte ruimte en steeds voetsporen van dezelfde grootte. „Geen twijfel, hier beeft er één op schild wacht gestaan." Hij mat het bjjna niet te ontoijferen voetspoor, dan keerde hij tot de anderen terug en seide tot mijnheer Teil „Nu zal ik seif de kamer eens inklimmen om te kien, boe men dat heeft gedaan." Hg klauterde langs de latten in de boogie, greep bet vensterkruis en sprong door hel geopende venster in de kamer. Teil, die alleen nog builen stoDd, onder zocht nog eenmaal den giond ODder het raam, bij schoof de rozenstruiken van elkaar en plotseling sohemerde van tossohen de bladeren hem iets wits legen. Verrast bokte bij sich er naar en reeds wilde hjj Tiooljjk uitroepen: „Hier heb ik een belang- „Overtreding wordt gestraft met een geldboete van ten hoogste „Een gulden." Schagen, den 26 September 1899 Burgemeester en Wethoudors voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. SLUIT INtTTA P P E BIJEN. De Burgemeester der gemeente Schagen Overwegende, dat bij gelegenheid der loting voorde Nat. Militie iD den regel vele lotelingen zich schuldig maken aan het misbrnik van sterken drank; dat dientengevolge twistpartijen ontstaan, die de orde verstoren, en hartstochten worden gevoed, die slechts schade doen aan lichaam en geest Maant bij deze belanghebbenden aan, om op den dag der loting voor de Nationale Militie, zijnde Woensdag 18 October a. s., geen sterken drank te schenken tot des namiddags 2 u u r, en zulks ter voorkoming van de noodzake lijkheid, dat door hem, Burgemeester, krachtens art. 11 derAlgemeene Politie-verordening, de tijde lijke sluiting van Koffiehuizen en Tapperijen zou moeten worden gelast. Schagen, 10 October 1899. De Burgemeester voornoemd S. BEKMAN. Groote NA J A ABS- V E A B K T. Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen ter kennis van belanghebbenden, dat de gewone groote Najaars-Veemarkt aldaar zal gehouden worden op Donderdag 2 November '99. Schagen, 10 October 1899 Burgemeester en Wethouders van S. BERMAN, De Secretaris, DENIJS. Dirkaliorn. Zaterdagmiddag waren eenige kinde ren op en bij de wipbrug in het dorp aan het spelen, toen een hunner, een meisje van zes jaar, dat op de leuning geklommen was, daar achterover afviel en midden in de ringsloot viel. Geluk kig was de schippersknecht S. Snip in de nabijheid op zijn schuit aan 't werk en zag het gevaar waarin het kind verkeerde. Onmiddellijk sprong hij te water en wist het zinkende kind van een anders wissen dood te redden. Vergadering van den Raad der gemeente Haringcar- spel, den 9 October 1899. Afwezig door ongesteldheid de heer J. Swan, Burge meester. 1. De vergadering wordt door den ■t heer W. Go vers als waarnemend Voor zitter geopend, die in zijn openingswoord I den wensch uitspreekt, dat de heer Bur gemeester, die door ongesteldheid deze vergadering niet kan bijwonen, zoo spoedig iü beterschap moge toenemen, dat hij zijne functiën weldra zal kunnen I hervatten en de volgende vergadering wederom presideeren. De notulen der vorige vergadering worden hierna voor gelezen en goedgekeurd. 2. Door den Voorzitter wordt mede gedeeld a. dat bij de op 25 September j.1. gehouden verificatie der kas van den Gemeente-ontvanger in kas is bevonden de som van f 1309.86; l. dat het in de vorige vergadering vastgesteld suppletoir kohier van den hoof delij ken omslag voor 1899 door H. H. Ged. Staten is goedgekeurd c. dat eveneens door Ged. State* is goedgekeurd de rekening dezer gemeente van 1898 d. dat de krankzinnige Trijntje ïïoog- zaad, sedert 29 Sept 1898 voor rekening dezer gemeente verpleegd in het Rijks- gesticht te Medemblik, den 30 Sept. dezes jaars is overgebracht in het ge sticht „Heerenberg" e. dankbetuiging van mej. H. F. Stein- bach, onderwijzeres te Kerkbuurt, voor het haar toegestane verlof tot herstel van gezondheid. Een en ander wordt voor kennisge ving aangenomen. 3. Ter tafel wordt gebracht een schrijven aan de afdeeÜDg „Haringcar- spel" van de Naaniiooze Landbouw- en Handels-vereeniging „Langedijk en Om streken", houdende verzoek opnieuw eene premie uit te loven voor het dooden van ratten. De heer De Jongh is van oordeel, dat tegen dit verzoek niet veel bezwaren kunnen bestaan. Veel ratten zullen er niet gevangen worden en de kosten rijke vonds: gedaan," toen hjj heftig sch ik- kend verstomde. Zgn vlag oog had op hst wiite couvert het adres gelezen, wat hem het bloed in dabbeie kracht naar bet hart droog. „Den heer Peter Dechner, metselaarl" luidds het adres. Wanneer Peter dezen brief hier verloren had,dan was bij ook een der inbrekers geweest, dan was hij, Teil,als stiefbroeder van een ge- meenen dief, immers gebrandmerkt, en Ellen, die hem vandasg met wellicht groote inspan ning zeer vriendelijk hnd ontvangen, son hem bepaald met veraohting den rag toedraaien. Haastig schoof hij het ellendige stak papier in zgn zak. ZLja handen beefden, hij voelde dat hij doodsbleek was geworden. Naar boven spiedend om te zien, of niet iemand zijn doen en laten had gadegeslagen, zag hij tot sijn geruststelling slechts Jast, die aan het venster stond en onbevangen naar den hemel keek. Teil riep hem met gemaakte vroolijkheid toe: „Ik zal hier ook eens in de hoogte klauteren." „Doe dat, mijnheer Teil, maar wees vooral voorzichtig." Teii trad dicht op den maar toe en eer hij den voet op da onderste lat zette, bakte bij sich snel nog eenmaal, omdat hij wederom iele had bemerkthet was een knoop, dien hij opraapte en heimelijk in zijn vtstrakje glijden liet; dan steeg hij omhoog en sprong sonder moeite door het raam. Het hart sloeg hem legen de keel ophij had twee zeken gevonden die beslist op bet spoor van de inbrekers zonden leiden, en deze beide dingen hield hjj soowel voor den slotheer als voor den commissaris van politie ver borgen. „De heler is even slecht ali de «teler!riep hem een inwendige stem toe, maar met ge weid hield hij elke bekentenis terag en vol hardde bij zgn besluit: liever wilde hjj de iolterkwalen van een boos geweten dalden, dan zieh aan Ellen en baar bloedverwanten onthullen als den broer van een dief. „Ik geloof niet, dat het dieven zjjn die tot aw huisgenooten behooren," zeide de commissaris lot den vrijheer, „zij zonden den weg Diet door het vens'er hebben geoomon; maar da dieven moiten toch zeer goed met de inrichting van aw hai* cp de hoogte zgn geweest. Wanneer hebt ge, mijrhe.'t von Brank, bet geld in dat kastje gelegd F* „D n dag vóór den diefstal; ik be- grjjp niet, boa men zoo gauw weten kon, dat ik geld in hais had. „Na, de betaler van het geld moet het toch hebben geweten." „Natuurlijk, mjjnheor Wilhelm Lampert in eigen persoon heeft mg in deze kamer het geld op tafel geteld; een geluk, dat te< niet de heele koopsom was, ds rest zou hjj later afdoen." „Was mgnheer Lsmpert «Heen bij a, toen hjj betaalde F" „Heel alleen, er is niemand bjj geweest." „Ea ge hebt anders geen mersch mee gedeeld, dat ge het geld in dat kastje hadt geborgen f" Mijnheer von Brank dacht na. „Buiten mijn vrouw, die zeker er met niemand over heett gr sproken, weet ik niethalt! Een heeft het tooh gezien: de instrument maker Dechner, die toevallig hier was om de piano te stemmen." „Dechner?" herhaalde de commissaris, „is het Adolf Dechner, de compagnon van Harz- lack „Dezelfde, een zeer eerlijk „Die is boven elke verdenking verheven," antwoordde de commissaris, „'t is maar de vraag, of hij er niet met anderen over beeft „Dat is wsl niet aan te nemen," verklaarde Teil met een bjjzonderen nadruk, die tot dusverre zwijgend bad toegeluisteid; no echter deed bjj zich booren.daar de wending, die bet gespek dreigde te nemen,hem beimeljjk het angstzweet op het vcorhoold dreef„een zoo ervaren en bedaard man van zaken als Adolf Dechner, sweist niet over geldzaken, als bet tot de particuliere geheimen van zgn klanten behoort." „Daarvan ben ik ook overtuigd," stemde de vrijheer toe. „Het was ook maar een icés,' meende de commissaris, „ik ben geheel van nwe meening, maar men kan er mijnbeer Dech ner toch wel eens naar vrageD." Het onderroek van den ambtenaar bewoog zich sa in een andere richting, en Tel), die zijn onrust tot iederen prijs moest verber gen, onttrok zich aan bet onderhoud en be gon nog eenmaal de kamer door te zoeken; daarbij bukte hij ziob telkens met opzet zoo diep en zoo dikwjjls, om onder de canapé en de divans Ie kannen zien, dat het bloed hem weder naar het hoo'd zakte en de vale bletkte van zgn wargen verdween. In deze houdirg vond Ellen hem, die op den drempel van de nsastaanliggende «aal verscheen om de heeren aaneen onlbjjt te noodigtn. De commissaris en Teil zageD elkaar aan, als om te vrageo.ot ze genoeg hadden gezien dart knikten tg elkander toe en volgden de uitnoodiging van Ellen. „Hel is merkwaaidig," begon de commis saris, dat die haeien spitsboeven ditmaal nu derhalve niet groot worden, doch de sterke vermenigvuldiging dezer dieren wordt dan toch tegengegaan, waardoor de verdelgings-kosten in het aanstaande voorjaar belangrijk minder zullen be dragen. Naar aanleiding hiervan stelt de voorzitter voor, wederom 10 cent voor het dooden van oude en 5 cent voor het dooden van jonge ratten van gemeente wege uit te loven, met welk voor stel de vergadering zich vereenigt. 4. Voorgelezen wordt een circulaire van de door de Vereeniging van Burge meesters en Secretarissen in deze pro vincie benoemde Commissie, die zich ten doel stelt het daarheen te ieiden, dat aan de gemeenteljke politie-ambteoaren in Noord-Holland op 65-jarigen leeftijd een pensioen worde verzekerd van f 250.— Het streven dezer commissie, zegt de heer Bijpost, heeft mijn volle sympathie. Ook de heer De Jongh juicht het denkbeeld van verzekering voor don ouden dag van politie-ambtenaren zeer toe. De vraag wordt echter gesteld moet de premie geheel ten laste der gemeentekas gebracht, of gedeeltelijk door den veld wachter worden gedragen, en zoo de vergadering besluit tot het laatste, welk bedrag komt dan ten laste der gemeente. Hot bij de circulaire gevoegde tarief in ziende, blijkt, dat de premie voor den veldwachter dezer gemeente f32.- be loopt, waarvan, naar de vergadering na eenige discussie goedvindt, de gemeente f22 zal betalen. De heer Schoorl in formeert, of bij ongeschiktheid vóór den 65-jarigen leeftijd, het pensioen eerder ingaat, en na het ontkennend antwoord des Voorzitters is de vergadering een stemmig van oordeel dat de door de Commissie voorgestelde pensioneering dikwijls slechts een halve maatregel zal zijn. Ook de veldwachter, die inmiddels met het gesprokene in kennis is gesteld, zou verreweg de voorkeur geven aan eene invaliditeitsverzekering en verklaart zich gaarne bereid, alsdan meer dan f10 in de premie bij te dragen. Wijl de commissie aanbiedt, hare tusschenkomst te verleenen voor invaliditeits-verzeke- ring, wordt gevonden, hieromtrent inlich- eens viel let kleinste voorwerp hebben hohtêrgebtonhe' moeten duivels geweest zijn, die alles op hun gicots'.e gemak hebben gedaan." Teil roeide een verraderlijken gloed naar zjjn wangen stjjgen en Ellen bemerkte aan sijn bot zwijgen, dat ieti hem hinderde. Zjj dacht er over na, wat dat wel zon kannen zijn. Was bij door een ontdekking op het rechte spoor gekomen F Had hij er eenige geduchte van, dat diegene bij de inbrekers kon geweest zijn, dien zij 's nachts had bei- kond P Wanneer hij het niet wÏBt en wan neer zij na eens van hare ontdekking open lijk vertelde, boe zou bij dan lijden onder ware tantalnz-kwellingenWant ze keDde hem: die bloedverwantschap met een misda diger moest zijn eer wel doodelijk beleedi- gen. Haar plicht was het dos, te zwijgen. Maar zij bad hem zoo gaarne gewaarschuwd en hem gespgd, de zaak toch niet met zoo veel ijver te onderzoeken: bij zou anders cog eens een spoor hebben kannen ontdekken van hetgeen zij wist en wat hjj nooit weten mocht; maar hoa zou ze dat evenwel aan leggen, zonder haar geheim te verraden F „Wat zijt ge stil, mijnheer Teil," begon ze eindelijk, fluisterend, terwijl ze hrm me delijdend aanzag; „waar is uw bumor, uw opgewektheid van vroeger gebleven F* Teil sobrikle over deie aoo eensklaps ge dane vta-g; daarna lachte bij smartelijk: „Mijn bumor F Ja, ja, die is, wanneer ik bel maar zoo onomwonden mag zeggen, naar den duivel gegaan." „Waarcm loeh F" „Mijn werkkring maakt me innerlijk arm en teruggetrokken; een humoriat moet rijk van inborst en mededeelsaam zijn, hij moet de paarlen en diamanten van zijne geestige invallen als een verkwister met volle banden rondom zieh strooien." „Ge moogt mijnentwege ernstig ijn, zooveel ge wilt, maar daarom behoeft ge nog geen trappist te zijn." „Het is slechts nit beleefdheid, wanteer mannen sooals ik naast een jonge dame plaats nemen en den toehoorder spelen;wij hsbben den sekoonen vroowen bijna niets meer aan te bieden, daar wij ons weinigje intelligentie in den dienst d-r gereehtigh-)d hebben ver speeld." „Tot daznlken bekoort gij niet. En wan neer uw wi rkkrirg u zoo arm maakt, geef u dan er niet zoo geheel aan over er ia ook nog ander geluk 6D andere vrecgde." Een wetkkricg ia als de mei st egclttisebe mensoh wij bieden hem den vinger en hij neemt spo:dig de h.ele hand." „Ik weczchte echterZij aar- tingen in te winnen en in de volgende vergadering deze zaak nader te bespre ken. 5- Hierna wordt ter tafel gebracht een schrijven van H.H. Ged. St. dezer provin cie, waarin bedenkingen worden gemaakt tegen de ingezonden verordening tot heffing van begrafenisrechten. Werd in de oude verordening bepaald, dat het uitsluitend recht om lijken in een be paald graf te doen begraven, kon worden verkregen voor onbepaalden tijd, mits de eigenaar jaarlijks eene contributie betaalde van 25 cent, in de nieuwe ver ordening was bepaald, dat de zoodanigen van de betaling der contributie werden ontheven en dat hun recht alsdan van rechtswege vervallen zou op l Januari 1920. Deze „omzotting" van een recht voor onbepaalden tijd in eeu voor 20 jaren, kon in de oogen van H. H. Ged. Staten geen genade vinden. Om echter het denkbeeld te verwezenlijken, dat de ge meente verlost wordt van de invordering der contributie, besluit de vergadering deze verordening zoodanig to wijzigen, dat de contributie-betaling na 1 Januari a.s, ophoudt voor de eigenaren, die zulks verlangen eu de zoodanigen alsdan een recht gegeven wordt tot 1920. Zij die per sé met de betaling der contributie wenschen voort te gaan, behouden hun recht op de grafruimten onverkort. 6. In verband met de afwezigheid van den heer Burgemeester wordt het punt „brandverzekering van de gemeente- gebouwen" tot de eerstvolgende vergade ring verdaagd. 7. Op een verzoek van de School hoofden in deze gemeente, om voor het vervolg in plaats van f10.zooals tot heden geschiedde, f 20.uit te trekken voor kosten van de Schoolbiblio theek wordt gunstig beschikt. Voor het instand houden van de Schoolbiblio theek wordt deze som wel noodig geacht. 8. Wordt in behandeling genomen de begrooting dezer gemeente voor 1900. Na verhooging en verlaging van enkele posten wordt zij ten slotte vastgesteld als volgt re!d>. Om 's hemelswil, daar bed ze Jc'v bijra verradentoo bo. weg kou se niet op het doel a'gaan. „Wat is dal voor een wensch, dien ga hebt, waaide jaffroow F" niefs, niets een ander maal wij epreken daar later nog wel eens over." „Neen, zoo ontkomt ge me niet. Ge waait er juist mede batig, mg een verlangen te kennen te geven en plotseling verstomt ge en schijnt de ztak anders te overleggen. Ver'.roawt ge hei mi) niet loo, juffrouw, u een wensch te vervallen, wat mij toob steeds de grootsla vreugde zal bereiden F" Zgn stem hed licht gebeefder was daarin een toon geweest, die Ellen aan vroegere gelukkige uren moest herinneren. Haar blik heehtte zieh een paar seconden aan den ijjne.dan keek te op haar bord en fluisterde verlegen„Straks in den luin." Zij was op dat oogeubiik werkelijk van plan hem te zeggen wat ze wist, en hem besweren, dat hg de sank kalm en met overleg zou be handelen, want wat kon hij er aan doan, dat hij een atietbroer had, die een slecht mensoh was F Tell's hart bonsde en hamerde van ver rukking, dat zij hem dit too vertrouwelijk had toegefluisterd; dat ze hem een geheim wilde meedeelen. Dus was bij baar (och niet onverschillig, tooals hij in zjjn verbittering had gemeend. Eu zij was dns niet een van die blauwbloedige freules, die op een gewoon borgetmenseh me! verachting neerzien, om dat hij per ongeluk zooveel vooronders niet heett als -ij. „Mijnheer Teil,' reide mevrouw OUr», die aan zgn andere zijde zet, „ik zou met o wil len oanstooten en u onzen dank brengen voor de vele moeit', die u reeds gedaan hebt en die u wellicht waoh'.en ik hoop,dat de ze zaak n nog vele malen tot ons zal brengen." Het deed Teli go d, dat hij zoo h zrlelijk en vricndrlgk word toegespioken; het lever de hem het bewijs, dat hem die duel-geschie denis niet meer kwalijk werd genomen. Na tafel begaf Teil zieh met Ellen naar den tuin. Het was stil in da hirfstnatuur en geen gekwinkeleer of gesjdp klonk van nit boom of haag; maar zooveel te meer schitterden de verschillena-gekleoide blade ren en heerljjke geuren hingen in da Inch'. Die twee, too verschilleed mooie mensobenkinderen gingen natst elkander en btieikten eindelijk de iwte hooge linde - boomen aan het meer. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 1