Boerenbloed.
Dtonderdag 12 October 1899.
43ste Jaargang ITo. 3458.
Aangifte van verhuizing.
Bimieulandsch Nieuws.
illdtil Uitlij-,
COURANT.
Alieritiiit- k Liitïiiitlal
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A D V ERT EN TDEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
ftSureau: SCHAGKI, Laan, J) 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Medewerker.1. W I X Iv E L.
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60,
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f 0.25;iedere regel meer 6 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij dit ikummer behoort
een Bijvoegsel.
Gemeen teSchagen.
Beken «dmakineen,
AAXS.IFTE VOOR DE
Be v olki ng sregisters.
Burgemeester en Wethouders van Schagen;
Gelet op het Kc»u. Besluit Tan 29 Juli 1887
(Staatsblad No 141'j, regelende de verplichting tot
het doen van aangifte voor de bevolkingsregisters,
brengen, ter voorkoming van vervolging, onder de
aandacht der ingezetenen, de volgende in genoemd
besluit opgenomen artikelen
Artikel 7.
Elk hoofd van een huisgezin geeft uiterlijk binnen
ééne maand kennis aan het gemeentebestuur van
ieder lid dat in het huisgezin wordt opgenomen of
daar uitgaat, inwonende diensten werkboden
daaronder begrepen. Omtrent die kennisgeving geldt
art. 3.
Dezelfde kennisgev ing geschiedt door afzonderlijk
levende personen, wanneer zij andere personen in
hun huisgezin opnem«n.
Bestuurders van instellingen, gestichten en inrich
tingen, niet staande onder bestuur of toezicht van het
openbaar gezag, waa-r personen onder eeuig bestuur
samen wonen, geven maandelijks aan het gemeente
bestuur kennis van alle personen, die in de samenwoning
zijn opgenomen of damrvan zijn uitgetreden.
De verplichting vervalt, wanneer langs een anderen
weg de vereischte kennisgeving voor het bevolkings
register gedaan is.
Artikel 8.
Onverminderd de bovenstaande voorschriften is een
ieder, door het geai-eentebestuur daartoe opgeroepen,
verpiicht tot het doen der opgaven, die vereischt
worden om de bevolkingsregisters in te vullen.
Artikel 9.
Overtreding der bepalingen van dit besluit wordt
gestraft met hechtenis van ten hoogste veertien dagen
Schagen, 22 September X899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
Burgemeester en vVethouders van SCHAGEN
brengen, voor zooveel noodig, met het oog op het
verzuim,betrekkelijk h.et doen van aangifte ter Secretarie
bij verhuizing binnen de gemeente, aan de iugezetenen
in herinnering het Drapaalde bij art. 5 van de Politie
verordening dezer gemeente, luidende als volgt
„Ingeval van verhuizing binnen de gemeente, zal
daarvan binnen acht dagen behoorente worden kennis
gegeven ter Secretarie der gemeente, te weten
„Voor een geheel gezin, inwonende dienst- en
werkboden daaronder begrepen, door het hoofd van
dat gezin".
„Voor afzonderlijk levende personen door henzelf.
Voor de geheele bevolking van gestichten of andere
inrichtingen waar personen ouder eenig bestuur te
zamen wonen, door (ie bestuurders."
FEUILLETON.
22.
Da heeren waren de kamer van den vrij
heer binnengegaan, terwijl de dames sich
hadden teruggetrokken. Frederik Jast siond
met de armen over eikaar geslagen in de
deur van de kamer, waar da diefstal had
plaats gehad, terwijl Teil en da detective
in de kamer tondsonfielden en geen hoek
je oversloegen. Daarna gingen beiden naar
den tnin, bekeken het vensier van buiten en
ondersochten sorgvuldig den grond.
„Jammer,dat het van nacht geregend en ge
stormd heelt," sei de commissaris van politie,
„de voetstappen zijn al reeds teer ondaide-
lijk. Beeft bier reeds iemand anders ge-
loopen vroeg bij den vrijheer, terwijl Juit
nog steeds in de kamer was en bet ven
ster nit keek-
„Neen," antwoordde von Brank, „ik heb
niemand bier toegelaten, zelfs den tuinman
heb ik verboden, dit dael van den tnin en
het buis te betreden."
„Dan zijn het er meer dan dón geweest,
die de inbraak hebben gepleegd," verklaar
de de detective mat groote beslistheid.
„Merkwaardig I Hier voert ook een spoor
naar de ïijde van het aiot welke ka
mers liggen daarP"
„Onze slaapkamers," antwoordde de vrjj-
heer.
„Ahaging de beambte voort, „men
beeft geweten, dat het aw slaapkamer was
en men heeft daar een schildwacht geplaatst."
Hij ging het spoor na en vond op den
hoek een groote, platgetrapte ruimte en
steeds voetsporen van dezelfde grootte.
„Geen twijfel, hier beeft er één op schild
wacht gestaan." Hij mat het bjjna niet te
ontoijferen voetspoor, dan keerde hij tot de
anderen terug en seide tot mijnheer Teil
„Nu zal ik seif de kamer eens inklimmen
om te kien, boe men dat heeft gedaan." Hg
klauterde langs de latten in de boogie,
greep bet vensterkruis en sprong door hel
geopende venster in de kamer.
Teil, die alleen nog builen stoDd, onder
zocht nog eenmaal den giond ODder het raam,
bij schoof de rozenstruiken van elkaar
en plotseling sohemerde van tossohen
de bladeren hem iets wits legen. Verrast
bokte bij sich er naar en reeds wilde hjj
Tiooljjk uitroepen: „Hier heb ik een belang-
„Overtreding wordt gestraft met een geldboete van
ten hoogste „Een gulden."
Schagen, den 26 September 1899
Burgemeester en Wethoudors voornoemd,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
SLUIT INtTTA P P E BIJEN.
De Burgemeester der gemeente Schagen
Overwegende, dat bij gelegenheid der loting voorde
Nat. Militie iD den regel vele lotelingen zich schuldig
maken aan het misbrnik van sterken
drank;
dat dientengevolge twistpartijen ontstaan, die de
orde verstoren, en hartstochten worden gevoed, die
slechts schade doen aan lichaam en geest
Maant bij deze belanghebbenden aan,
om op den dag der loting voor de Nationale Militie,
zijnde Woensdag 18 October a. s., geen
sterken drank te schenken tot des namiddags
2 u u r, en zulks ter voorkoming van de noodzake
lijkheid, dat door hem, Burgemeester, krachtens
art. 11 derAlgemeene Politie-verordening, de tijde
lijke sluiting van Koffiehuizen en Tapperijen zou
moeten worden gelast.
Schagen, 10 October 1899.
De Burgemeester voornoemd
S. BEKMAN.
Groote
NA J A ABS- V E A B K T.
Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen
ter kennis van belanghebbenden, dat de gewone groote
Najaars-Veemarkt aldaar zal gehouden worden op
Donderdag 2 November '99.
Schagen, 10 October 1899
Burgemeester en Wethouders van
S. BERMAN,
De Secretaris,
DENIJS.
Dirkaliorn.
Zaterdagmiddag waren eenige kinde
ren op en bij de wipbrug in het dorp
aan het spelen, toen een hunner, een
meisje van zes jaar, dat op de leuning
geklommen was, daar achterover afviel
en midden in de ringsloot viel. Geluk
kig was de schippersknecht S. Snip
in de nabijheid op zijn schuit aan 't
werk en zag het gevaar waarin het
kind verkeerde. Onmiddellijk sprong hij
te water en wist het zinkende kind
van een anders wissen dood te redden.
Vergadering van den
Raad der gemeente Haringcar-
spel, den 9 October 1899. Afwezig door
ongesteldheid de heer J. Swan, Burge
meester.
1. De vergadering wordt door den
■t heer W. Go vers als waarnemend Voor
zitter geopend, die in zijn openingswoord
I den wensch uitspreekt, dat de heer Bur
gemeester, die door ongesteldheid deze
vergadering niet kan bijwonen, zoo
spoedig iü beterschap moge toenemen,
dat hij zijne functiën weldra zal kunnen
I hervatten en de volgende vergadering
wederom presideeren. De notulen der
vorige vergadering worden hierna voor
gelezen en goedgekeurd.
2. Door den Voorzitter wordt mede
gedeeld
a. dat bij de op 25 September j.1.
gehouden verificatie der kas van den
Gemeente-ontvanger in kas is bevonden
de som van f 1309.86;
l. dat het in de vorige vergadering
vastgesteld suppletoir kohier van den
hoof delij ken omslag voor 1899 door
H. H. Ged. Staten is goedgekeurd
c. dat eveneens door Ged. State* is
goedgekeurd de rekening dezer gemeente
van 1898
d. dat de krankzinnige Trijntje ïïoog-
zaad, sedert 29 Sept 1898 voor rekening
dezer gemeente verpleegd in het Rijks-
gesticht te Medemblik, den 30 Sept.
dezes jaars is overgebracht in het ge
sticht „Heerenberg"
e. dankbetuiging van mej. H. F. Stein-
bach, onderwijzeres te Kerkbuurt, voor
het haar toegestane verlof tot herstel van
gezondheid.
Een en ander wordt voor kennisge
ving aangenomen.
3. Ter tafel wordt gebracht een
schrijven aan de afdeeÜDg „Haringcar-
spel" van de Naaniiooze Landbouw- en
Handels-vereeniging „Langedijk en Om
streken", houdende verzoek opnieuw
eene premie uit te loven voor het
dooden van ratten.
De heer De Jongh is van oordeel, dat
tegen dit verzoek niet veel bezwaren
kunnen bestaan. Veel ratten zullen er
niet gevangen worden en de kosten
rijke vonds: gedaan," toen hjj heftig sch ik-
kend verstomde. Zgn vlag oog had op hst
wiite couvert het adres gelezen, wat hem het
bloed in dabbeie kracht naar bet hart droog.
„Den heer Peter Dechner, metselaarl" luidds
het adres.
Wanneer Peter dezen brief hier verloren
had,dan was bij ook een der inbrekers geweest,
dan was hij, Teil,als stiefbroeder van een ge-
meenen dief, immers gebrandmerkt, en Ellen,
die hem vandasg met wellicht groote inspan
ning zeer vriendelijk hnd ontvangen, son hem
bepaald met veraohting den rag toedraaien.
Haastig schoof hij het ellendige stak papier
in zgn zak. ZLja handen beefden, hij voelde
dat hij doodsbleek was geworden. Naar
boven spiedend om te zien, of niet iemand
zijn doen en laten had gadegeslagen, zag hij
tot sijn geruststelling slechts Jast, die aan
het venster stond en onbevangen naar den
hemel keek.
Teil riep hem met gemaakte vroolijkheid
toe: „Ik zal hier ook eens in de hoogte
klauteren."
„Doe dat, mijnheer Teil, maar wees vooral
voorzichtig."
Teii trad dicht op den maar toe en eer
hij den voet op da onderste lat zette, bakte
bij sich snel nog eenmaal, omdat hij wederom
iele had bemerkthet was een knoop, dien
hij opraapte en heimelijk in zijn vtstrakje
glijden liet; dan steeg hij omhoog en sprong
sonder moeite door het raam.
Het hart sloeg hem legen de keel ophij
had twee zeken gevonden die beslist op bet
spoor van de inbrekers zonden leiden, en deze
beide dingen hield hjj soowel voor den slotheer
als voor den commissaris van politie ver
borgen.
„De heler is even slecht ali de «teler!riep
hem een inwendige stem toe, maar met ge
weid hield hij elke bekentenis terag en vol
hardde bij zgn besluit: liever wilde hjj de
iolterkwalen van een boos geweten dalden,
dan zieh aan Ellen en baar bloedverwanten
onthullen als den broer van een dief.
„Ik geloof niet, dat het dieven zjjn die
tot aw huisgenooten behooren," zeide de
commissaris lot den vrijheer, „zij zonden den
weg Diet door het vens'er hebben geoomon;
maar da dieven moiten toch zeer goed met de
inrichting van aw hai* cp de hoogte zgn
geweest. Wanneer hebt ge, mijrhe.'t von
Brank, bet geld in dat kastje gelegd F*
„D n dag vóór den diefstal; ik be-
grjjp niet, boa men zoo gauw weten kon,
dat ik geld in hais had.
„Na, de betaler van het geld moet het
toch hebben geweten."
„Natuurlijk, mjjnheor Wilhelm Lampert
in eigen persoon heeft mg in deze kamer
het geld op tafel geteld; een geluk, dat te<
niet de heele koopsom was, ds rest zou
hjj later afdoen."
„Was mgnheer Lsmpert «Heen bij a, toen
hjj betaalde F"
„Heel alleen, er is niemand bjj geweest."
„Ea ge hebt anders geen mersch mee
gedeeld, dat ge het geld in dat kastje hadt
geborgen f"
Mijnheer von Brank dacht na. „Buiten
mijn vrouw, die zeker er met niemand over
heett gr sproken, weet ik niethalt!
Een heeft het tooh gezien: de instrument
maker Dechner, die toevallig hier was om
de piano te stemmen."
„Dechner?" herhaalde de commissaris, „is
het Adolf Dechner, de compagnon van Harz-
lack
„Dezelfde, een zeer eerlijk
„Die is boven elke verdenking verheven,"
antwoordde de commissaris, „'t is maar de
vraag, of hij er niet met anderen over beeft
„Dat is wsl niet aan te nemen," verklaarde
Teil met een bjjzonderen nadruk, die tot
dusverre zwijgend bad toegeluisteid; no
echter deed bjj zich booren.daar de wending,
die bet gespek dreigde te nemen,hem beimeljjk
het angstzweet op het vcorhoold dreef„een
zoo ervaren en bedaard man van zaken als
Adolf Dechner, sweist niet over geldzaken,
als bet tot de particuliere geheimen van zgn
klanten behoort."
„Daarvan ben ik ook overtuigd," stemde
de vrijheer toe.
„Het was ook maar een icés,' meende
de commissaris, „ik ben geheel van nwe
meening, maar men kan er mijnbeer Dech
ner toch wel eens naar vrageD."
Het onderroek van den ambtenaar bewoog
zich sa in een andere richting, en Tel), die
zijn onrust tot iederen prijs moest verber
gen, onttrok zich aan bet onderhoud en be
gon nog eenmaal de kamer door te zoeken;
daarbij bukte hij ziob telkens met opzet
zoo diep en zoo dikwjjls, om onder de
canapé en de divans Ie kannen zien, dat
het bloed hem weder naar het hoo'd zakte
en de vale bletkte van zgn wargen verdween.
In deze houdirg vond Ellen hem, die op
den drempel van de nsastaanliggende «aal
verscheen om de heeren aaneen onlbjjt te
noodigtn.
De commissaris en Teil zageD elkaar aan,
als om te vrageo.ot ze genoeg hadden gezien
dart knikten tg elkander toe en volgden de
uitnoodiging van Ellen.
„Hel is merkwaaidig," begon de commis
saris, dat die haeien spitsboeven ditmaal nu
derhalve niet groot worden, doch de
sterke vermenigvuldiging dezer dieren
wordt dan toch tegengegaan, waardoor
de verdelgings-kosten in het aanstaande
voorjaar belangrijk minder zullen be
dragen. Naar aanleiding hiervan stelt
de voorzitter voor, wederom 10 cent voor
het dooden van oude en 5 cent voor
het dooden van jonge ratten van gemeente
wege uit te loven, met welk voor
stel de vergadering zich vereenigt.
4. Voorgelezen wordt een circulaire
van de door de Vereeniging van Burge
meesters en Secretarissen in deze pro
vincie benoemde Commissie, die zich
ten doel stelt het daarheen te ieiden, dat
aan de gemeenteljke politie-ambteoaren
in Noord-Holland op 65-jarigen leeftijd
een pensioen worde verzekerd van
f 250.—
Het streven dezer commissie, zegt de
heer Bijpost, heeft mijn volle sympathie.
Ook de heer De Jongh juicht het
denkbeeld van verzekering voor don ouden
dag van politie-ambtenaren zeer toe.
De vraag wordt echter gesteld moet de
premie geheel ten laste der gemeentekas
gebracht, of gedeeltelijk door den veld
wachter worden gedragen, en zoo de
vergadering besluit tot het laatste, welk
bedrag komt dan ten laste der gemeente.
Hot bij de circulaire gevoegde tarief in
ziende, blijkt, dat de premie voor den
veldwachter dezer gemeente f32.- be
loopt, waarvan, naar de vergadering na
eenige discussie goedvindt, de gemeente
f22 zal betalen. De heer Schoorl in
formeert, of bij ongeschiktheid vóór den
65-jarigen leeftijd, het pensioen eerder
ingaat, en na het ontkennend antwoord
des Voorzitters is de vergadering een
stemmig van oordeel dat de door de
Commissie voorgestelde pensioneering
dikwijls slechts een halve maatregel zal
zijn. Ook de veldwachter, die inmiddels
met het gesprokene in kennis is gesteld,
zou verreweg de voorkeur geven aan
eene invaliditeitsverzekering en verklaart
zich gaarne bereid, alsdan meer dan f10
in de premie bij te dragen. Wijl de
commissie aanbiedt, hare tusschenkomst
te verleenen voor invaliditeits-verzeke-
ring, wordt gevonden, hieromtrent inlich-
eens viel let kleinste voorwerp hebben
hohtêrgebtonhe' moeten duivels geweest
zijn, die alles op hun gicots'.e gemak hebben
gedaan."
Teil roeide een verraderlijken gloed naar
zjjn wangen stjjgen en Ellen bemerkte aan
sijn bot zwijgen, dat ieti hem hinderde. Zjj
dacht er over na, wat dat wel zon kannen
zijn. Was bij door een ontdekking op het
rechte spoor gekomen F Had hij er eenige
geduchte van, dat diegene bij de inbrekers
kon geweest zijn, dien zij 's nachts had bei-
kond P Wanneer hij het niet wÏBt en wan
neer zij na eens van hare ontdekking open
lijk vertelde, boe zou bij dan lijden onder
ware tantalnz-kwellingenWant ze keDde
hem: die bloedverwantschap met een misda
diger moest zijn eer wel doodelijk beleedi-
gen. Haar plicht was het dos, te zwijgen.
Maar zij bad hem zoo gaarne gewaarschuwd
en hem gespgd, de zaak toch niet met zoo
veel ijver te onderzoeken: bij zou anders cog
eens een spoor hebben kannen ontdekken van
hetgeen zij wist en wat hjj nooit weten
mocht; maar hoa zou ze dat evenwel aan
leggen, zonder haar geheim te verraden F
„Wat zijt ge stil, mijnheer Teil," begon
ze eindelijk, fluisterend, terwijl ze hrm me
delijdend aanzag; „waar is uw bumor, uw
opgewektheid van vroeger gebleven F*
Teil sobrikle over deie aoo eensklaps ge
dane vta-g; daarna lachte bij smartelijk:
„Mijn bumor F Ja, ja, die is, wanneer ik bel
maar zoo onomwonden mag zeggen, naar
den duivel gegaan."
„Waarcm loeh F"
„Mijn werkkring maakt me innerlijk arm
en teruggetrokken; een humoriat moet rijk
van inborst en mededeelsaam zijn, hij moet
de paarlen en diamanten van zijne geestige
invallen als een verkwister met volle banden
rondom zieh strooien."
„Ge moogt mijnentwege ernstig ijn,
zooveel ge wilt, maar daarom behoeft ge nog
geen trappist te zijn."
„Het is slechts nit beleefdheid, wanteer
mannen sooals ik naast een jonge dame plaats
nemen en den toehoorder spelen;wij hsbben den
sekoonen vroowen bijna niets meer aan te
bieden, daar wij ons weinigje intelligentie
in den dienst d-r gereehtigh-)d hebben ver
speeld."
„Tot daznlken bekoort gij niet. En wan
neer uw wi rkkrirg u zoo arm maakt, geef
u dan er niet zoo geheel aan over
er ia ook nog ander geluk 6D andere vrecgde."
Een wetkkricg ia als de mei st egclttisebe
mensoh wij bieden hem den vinger en hij
neemt spo:dig de h.ele hand."
„Ik weczchte echterZij aar-
tingen in te winnen en in de volgende
vergadering deze zaak nader te bespre
ken.
5- Hierna wordt ter tafel gebracht een
schrijven van H.H. Ged. St. dezer provin
cie, waarin bedenkingen worden gemaakt
tegen de ingezonden verordening tot
heffing van begrafenisrechten. Werd in
de oude verordening bepaald, dat het
uitsluitend recht om lijken in een be
paald graf te doen begraven, kon worden
verkregen voor onbepaalden tijd, mits
de eigenaar jaarlijks eene contributie
betaalde van 25 cent, in de nieuwe ver
ordening was bepaald, dat de zoodanigen
van de betaling der contributie werden
ontheven en dat hun recht alsdan van
rechtswege vervallen zou op l Januari
1920.
Deze „omzotting" van een recht voor
onbepaalden tijd in eeu voor 20 jaren,
kon in de oogen van H. H. Ged. Staten
geen genade vinden. Om echter het
denkbeeld te verwezenlijken, dat de ge
meente verlost wordt van de invordering
der contributie, besluit de vergadering
deze verordening zoodanig to wijzigen,
dat de contributie-betaling na 1 Januari
a.s, ophoudt voor de eigenaren, die zulks
verlangen eu de zoodanigen alsdan een
recht gegeven wordt tot 1920. Zij die
per sé met de betaling der contributie
wenschen voort te gaan, behouden hun
recht op de grafruimten onverkort.
6. In verband met de afwezigheid
van den heer Burgemeester wordt het
punt „brandverzekering van de gemeente-
gebouwen" tot de eerstvolgende vergade
ring verdaagd.
7. Op een verzoek van de School
hoofden in deze gemeente, om voor het
vervolg in plaats van f10.zooals
tot heden geschiedde, f 20.uit te
trekken voor kosten van de Schoolbiblio
theek wordt gunstig beschikt. Voor
het instand houden van de Schoolbiblio
theek wordt deze som wel noodig geacht.
8. Wordt in behandeling genomen
de begrooting dezer gemeente voor 1900.
Na verhooging en verlaging van enkele
posten wordt zij ten slotte vastgesteld
als volgt
re!d>. Om 's hemelswil, daar bed ze Jc'v bijra
verradentoo bo. weg kou se niet op het
doel a'gaan.
„Wat is dal voor een wensch, dien ga
hebt, waaide jaffroow F"
niefs, niets een ander
maal wij epreken daar later nog
wel eens over."
„Neen, zoo ontkomt ge me niet. Ge waait
er juist mede batig, mg een verlangen te
kennen te geven en plotseling verstomt ge
en schijnt de ztak anders te overleggen.
Ver'.roawt ge hei mi) niet loo, juffrouw, u een
wensch te vervallen, wat mij toob steeds
de grootsla vreugde zal bereiden F"
Zgn stem hed licht gebeefder was
daarin een toon geweest, die Ellen aan
vroegere gelukkige uren moest herinneren.
Haar blik heehtte zieh een paar seconden
aan den ijjne.dan keek te op haar bord en
fluisterde verlegen„Straks in den
luin."
Zij was op dat oogeubiik werkelijk van plan
hem te zeggen wat ze wist, en hem besweren,
dat hg de sank kalm en met overleg zou be
handelen, want wat kon hij er aan doan,
dat hij een atietbroer had, die een slecht
mensoh was F
Tell's hart bonsde en hamerde van ver
rukking, dat zij hem dit too vertrouwelijk
had toegefluisterd; dat ze hem een geheim
wilde meedeelen. Dus was bij baar (och niet
onverschillig, tooals hij in zjjn verbittering
had gemeend. Eu zij was dns niet een van
die blauwbloedige freules, die op een gewoon
borgetmenseh me! verachting neerzien, om
dat hij per ongeluk zooveel vooronders niet
heett als -ij.
„Mijnheer Teil,' reide mevrouw OUr», die
aan zgn andere zijde zet, „ik zou met o wil
len oanstooten en u onzen dank brengen
voor de vele moeit', die u reeds gedaan
hebt en die u wellicht waoh'.en ik hoop,dat de
ze zaak n nog vele malen tot ons zal brengen."
Het deed Teli go d, dat hij zoo h zrlelijk
en vricndrlgk word toegespioken; het lever
de hem het bewijs, dat hem die duel-geschie
denis niet meer kwalijk werd genomen.
Na tafel begaf Teil zieh met Ellen naar
den tuin. Het was stil in da hirfstnatuur
en geen gekwinkeleer of gesjdp klonk van
nit boom of haag; maar zooveel te meer
schitterden de verschillena-gekleoide blade
ren en heerljjke geuren hingen in da Inch'.
Die twee, too verschilleed mooie
mensobenkinderen gingen natst elkander
en btieikten eindelijk de iwte hooge linde -
boomen aan het meer.
WORDT VERVOLGD.