GEMENGD NIEUWS. 362ste STAATSLOTERIJ. Getrokken I' r ij e n. eenvoudig de ijzerwinkel op een handkar I verbolgenheid moet toeschrijven, dat U zoo 1. 11 1 1 1 .Li 1 TTTof 1 Ir wordt geladen en op het tentoonstellings terrein wordt gebracht, door andere voor werpen aan te koopen. De heer v. d. Maaten ia daar sterk tegen; daD gaat de verloting naar den kel der, wanneer men aankoopt van die on mo gelijke voorwerpen die door niemand ge bruikt wordeo. De H. M. v. L. heelt dat ook eens gedaan, zegt spr., die kocht ook artikelen, die nieuw waren op haar gebied, mooie machines, die bij proefneming onbruikbaar bleken of alleen voor speciale personen waarde hadden. Spr. noemt het een groot voordeel voor onze verloting, dat er voorwerpen worden aangekocht, die iedereen kan gebruiken; dan kunnen ze toch even goed uitstekend van qualiteit zijn eu uit muntend iu hun aoort. Voorzitter meent,dat de heer v. d. Maaten deu heer Kuilman verkeerd heeft begrepen, het was ook de bedoeling desheeren Kuilman, dat eenvoudige voorwerpen wer- deu ingezonden, maar toch zulke, die uit muntend waren in qualiteit. De secretaris wijst er op, dat reeds is geadverteerd, dat afleen deugdelijke voor werpen worden aangekocht; er zijn teeds klachten bij het bestuur ingekomen over enkele aangekochte voorwerpen en het is het bepaalde plan van het bestaur,om van de betrokken personen 't volgend jaar niets te koopen.(Luid applaus volgt er op de bekend making van dezen uit stekenden maatregel. De heer C. Spians Hz. noerbt de inzen ding op de tentoonstelling vrij en wil die ook vrij hten, en er dan ook geen invloed op uitoefeneD, wat zal worden ingezonden. Aftreden in Mei a. s. als bestuursleden moeten de heeren P. D. Schenk, C. Spaans Hz. en K. de Moor, niet herkiesbaar. Ge kozen werden in hun plaats de heeren K. A. Kaan te Wieriogerwaaid met 25, P. Zevenhuizen Gz. te Warmenhuizen met 24 en P. Koopman te Nieuwe Niedorp met 23 stemmen. De heer Kaan, op de vergadering aanwezig, verklaart de benoe ming te aanvaarden. Bij acclamatie worden tot commissie voor het nazien der rt-kening 1899/1900 en be- grooting 1900/1901 benoemd de heeren J. v. d. Maaten, H. F. Kruse en J. Kuilman. Voorstellen,die bevorderlijk kunnen zijn aan den bloei van de vereen., worden niet gedaan, en zoo volgt het laatste punt de begroeting, die sluit iu ontvang op f1870 en met een vermoedelijk saldo van f 930.45. De voorzitter sluit de vergadering met een woord van dank aan dé scheidende bestuursleden, het uitspreken van de hoop op het goed slagen der a.s. tentoon stelling en den dank aan allen voor hun opkomst en belangstelling. IHGEZ0HDEH. (Niet geplaatste ingezonden stukken worden nimmer teruggegeven weinig d'ngen weerlegd hebt van al wat ik opnoemde. U moogt me een „lakenswaardige onbekendheid met het reglement en met het beheer en de verantwoording" aan wrijven, maar behoort dan duidelijk aan te toonen, in welke opzichten ik mij zoo „lakens waardig" vergiste. En als ik goed begrepen heb, weerlegt U alleen, dat een premie van f 0.70 °/w niet noodwendig te laag moet zijn bij een statistiek van f 0.78 en f 1.05 p. m. U hebt het recht, om de aan U toekomende administratiekosten a f 0.50 per duizend gedeeltelijk of zelfs in het geheel niet te heffen. Ik zal er mij nu niet in verdiepen, of een klassen-indeeling, waarbij voor kerken, torens, scholen enz., ten platten lande slechts f 0.25 per jaar wordt betaald, goed kan zijn, of dat niet onvermijdelijk te veel druk moet leggen op de hoogere klassen, en ik zal die vraag ook maar niet voorleggen aan deskundigen. Maar hoe, als een premie over eenig jaar van f 0.70 0/00 - zonder administra tiekosten nog te kort is, om de rampen te dekken, zooals bijv. in de jaren 1881, '87, '89, '90, '92, '93 en '95, waarin voor klasse A 2 f 1.30 tot t 1 50, dat is, vermin derd met de adm.-kosten, f 0.80 tot t 1.—, werd geheven Legt U er dan het ontbre kende bjj of wordt dat aan de deelhebbers overgelaten? En is het nu met de eerlijkheid iaat ik nu liever zeggen rechtvaardigheid overeen te brengen, dat U bijv. van den eenen verzekerde f 010 en van den ander f 0.50 administratieloon neemt? Dat dus hij, die het meest moppert, het minst adm.-loon behoeft te betalen Mij dunkt, zulk geschar rel behoort meer in een uitdragerswinkel, dan in een assurantie-mij. thuis. Ik wil nogmaals gaarne zeggen, dat mijne bedoelingen een zuiver zakelijk karakter hebben en dat ik geen oogenblik twijfel, of de jaarljjksche rekening is volkomen in orde, zoodat van wantrouwen jegens H. H. Com missarissen en hen, die de rekening nazien, geen sprake kan zijn. Ik hoop nu, dat U deze verklaring voor waarheid aanneemt en dat U, inplaats van een tegenaanval te doen, zooals in Uw vorig schrijven, een afdoend en serieus antwoord geeft op de volgende vragen: 1. Hebt U het recht, in de onderlinge Mij. posten tegen vaste premie aan te nemen en zoo ja 1 is dat niet somtijds onbillijk en kan het nooit in het nadeel van andere verzekerden zijn 2. Kunt U willekeurig goederen in een andere, en zooals nu gebleken is, een lagere, goedkoopere klasse inschrijven, dan waarin zij volgens hot reglement behooren let well dat iB niet hetzelfde, als een premie heffen, die gelijkstaat of minder is, dan die in een lagere klasse, en zoo ja, dan al weêris dat in geen enkel geval onrecht vaardig en heeft niemand van de andere deelhebbers er ooit schade bij? 3. Hoe komt het, dat in den aan het gem.- bestüur overlegden staat de over 1898 opge geven premiëncjjfers niet gelijk zijn aan die, vermeld op het omslagbiljet van dat jaar, zooals ik bij mjjn vorig schrijven aangaf? U moet nu niet weêr volstaan met te zeggen, dat ik dit of dat niet begrijp, maar er dat gene bijvoegen, waardoor ik het dan w e 1 begrijpen zal. Zoolang U mij niet volkomen afdoend hebt beantwoord, zal ik betwijfelen, dat de belan gen van de deelhebbers Uwer maatschap onder het tegenwoordig beheer veilig zijn. En als ze dat niet zijn, sta mij dan toe, dat ik het zoo openlijk zegge- Inmiddels teeken ik met verschuldigde gevoelens, UEd. Dw. Dn-, W. Kuilman. N. Niedorp, 5 December 1899. denzelHen dag een premie was tan deel gevallen van f 250, welke toen werd inge houden, en genoemde heer Boekei af zeilde jaar zeker ook wel f 250 ekge t8 kort zal gekregen h'bben, was dat een schade voor hem Tan f 500 d t ja r. Lu had dia hengst nu wezenlijk c image, dan was het niet nudeis. Maar wat gebeurt. Da heer Bjekel gaat met denselfden hangst in 't voorj >ar vsp 1899 naar de verplichte Provinciale keuring te Laeuwarden, en daar wordt hij giedgekeurd. Dus, 51 Éclair heeft geen cornage en heeft men den heei Boekel zonder het te willen f 500 benadi eld,<n beidtCommissien weten niet wat ootnage is. Maar, wat is het mooiste van het geval Dienzelfden dag, dat de hengst Lclair te Leeuwarden werd goedgekeurd, werd er een hengst vm dan heer Kuipers te Ira- neker afgekeurd op cornage. Genoemde heer Kuipers stuortnaeen paar dagen dien hengst naar Sehagen, eD daar wordt die hengst op de keuring goedgekeurd. Dus zou ik zeggen, de keuring op cor nage is een wassen neus, en oorzaak, dat enkele eigenaren van hengsten onbillijk worden benadeeld M men weet niet, w t cornage is, of men kan het niet van soms tijdelijke ziekten onderscheiden. Dus zon ik zeggen, eerst moet men goud kannen onderscheiden, wat wezenlijke carusge is, en moeten zulke gevallen niet aan niet meer voort, den Tandil kwa- kunnen voorkomenen dan een reglement. J. B. S. G. Aan den heer C. E ec e n Gz,, Directeur der Onderlinge Noordhollandsche Brand waarborg Maatschappij te Oudkarspel. WelEdele Heerl Het schijnt, dat U - en als ik goed ge hoord heb, zijn er meer zoo aanstoot hebt genomen aan mijne woorden „oneerlijk" en „oneerlijkheid" in mjjn stukje van verleden week, waarin ik uw beheer aanviel. Laat ik dus beginnen met er op te wijzen, dat uit Mijnheer de Redacteur Vergun mij b. v. p. eet.igi ruimte in uw blad voor onderstaande regelen. Bij voorbaat mijn dank. Iu de j.1. gehouden vergadering te Purmerend der afdeeling Noord-Holland N. P. S. is de wenschelijkheid uitgespro ken vaD een rijksreglemeut op do heng' het verband, waarin die woorden geschreven - staan, blijkt, dat zjj niet doelen op „slecht- stenkeuringen, omreden het nu voo kwam, heid" in den zin van „diefstal" of „diefachtig- dat een hengst in de eene Provincie werd heid", maar op „onrechtvaardigheid" en „onbil lijkheid". U hadt dit goed moeten begrijpen en niet zoo boos worden. Heusch.ik heb mijn artikeltje geschreven in den meest zachten toon, dien ik daarvoor vinden kon, want ik had niet de bedoeling, U of anderen te kwetsen, maar om wat mij duister was, in het licht te stellen, en het spjjt me, dat U mjj in dat opzicht verkeerd hebt begrepen. Ik zeg dit te meer, omdat ik het aan die snelde den weg Daar bet slot op. De glazen deuren van da middelste zaal waren wijd geopend en Ellen was met ritmeester von Tollen naar buiten gegaan. Ala voortzetting van bet gesprek, dat binnen was gevoerd, teide Ellen tol den beden zoo stillen offioier „Ga waart vroeger aitpd soo opgeruimd en ge hadt steeds zulke aardige aneodoten nu herkent men n bij na niet meer, mijnheer von Tollen De aL oo aangesprokene zag naar het pro fiel van Ellen op, dat door het heldere liebt van de zaal werd beschenen, on antwoordde bedrukt,Er zijn zoogenaamd vroolljke mensohen, die zich van de vrooljjkheid be dienen opdat zjj dan niet goed begrepen znllen worden, opdat men ze dan niet ual leeren kennen. Missobien beb ih ook tot die men sohen behoord I* „Foei, dat is een uitdrukking voor een filoeuof,* riep de ecbüder Vdlker, die even eens naar boiten was gekomen en de laatste woorden van Tollen bad gehoord; „bemoeit ritmeester von Tollen zich soms met zoo iets raars, dat men filosofie noemt?* Tollen eeg misnoegd naar den schilder op. „De filosofie mag bespottelijk zijn voor allen wien bet wel gaat op aarde, maar voor ben, die zorgen bobben, is het zoo'n troost.* „Wat ik n verzoeken mag, mijnheer Völker," wendde Ellen ziob tot den schilder, „vraag onzen boschwechter toch eens, wat bij moot; hij kjjkt onophoudelijk hierheen en schijnt iets heel gewichtigs op 't gemoed te hebben.* Völker verwijderde zich in deoengegeven richting, en EUod, die nn weer met Tollen allem was, zeide opbeurend„Schud toch die treurigheid van u af, mijnbeer von Tollen, on wees de onde, zooals ik n steeds zoo gnarne heb mogen lijden. Ik kan n werkelijk zoo met het hoofd omlaag niet zien vergeef het een vriendin, dat ze zoo oprecht tot u spreekt. Hebt ge mjj aoma iets to verwijten?" Tollen h.-ef bet gelaat op sn in ejjn oog vlemden weder da vorige beguerten van voor heen. „Dat vraagt g y rag Ksn ik dan ooit vergeten, dat gy mjj ar tos hebt veroordeeld, esnzaam en met soo groot eeo verlangan ver- fkr te leven?* afgekeurd en iu de andere Provincie goed gekeurd. Dat is naar mijn idéé ook treurig. M&ar toch komt mjj één rijksreglemeut onge- wenscht voor. In het voorjaar v. '98 werd de hengst Éclair van den heer P. Cz. Boekel te Behagen afgekeurd op cornagpjdai.r geDoemden herigst Een vreeselijk verhaal. Het volgende onrustbarende verhaal vin den wij in de Sumatra Post, onderteekend met de voorletters van den hoofdredacteur, den heer K. Wijbraods. Wij knnueu het natuurlijk onmogelijk controleeren en moe ten het dus geheel voor rekening van den schrijver laten, masr ver rouwen dat hel te vens ouder de oogen derüegeering zal komen, opdat deze ernstig onderzoek moge instellen. De heer Wijbrands dan schrijft het volgende Ik ben gisteren naar het hospitaal voor dwangarbeiders geweest, op den Djalau Astsns, naast de IJs-fabriek. En nu zal ik zéér eenvoudig trachten te veitellen wat ik daar heb gezien. Maar vooraf iets ter inleiding. Voor een tiental dagen zsg iemand, die aan de „Su matra Post" verbonden is, een Chinets nabij d n Delischen Bazar over de straat sleuren aan zijn haarstaart,terwijl de oppas sers, die hem overbrachten.den man metrof- tanslagen voortdreven,ondanks zijn hartver scheurend gekerm. Daar was reden voor dat gekerm,waut ik zag gisteren de striemen, die nog niet genezen waren, na negen dagen. Wat was het geval P De Chinees, hoofd- tandil van de onderneming Koetnah Kinargkong, was plotseling krankzinnig geworden (grootheidswaan), verbeeldde zich Toean Besar tv zijn en was een Toko inge- loopen om er eene aan zijn nieuwen stand passende kleeding te koopen. Van zijn onderneming had hij zich zonder kenuisge- ving verwijderd Hij werd overgebracht naar het hospi taal en de Sumatra Post maakte geen melding van het geval, omdat, als men wil wijzen op fouten en dergelijke der politie-oppassars hier, de courant wat ta4 van inhoud zou worden en men dagelijks wel een kolom daarvan kon plaatsen. Evenwel, de man werd ^verpleegd" in het hospitaal, en zijn chef,de administrateur der onderneming, ging hem daar opzoeken, vertelde mij wat hij zag, en ik geloof de hem niet. Vandaar mijn bezoek gisteren, vergezeld van drie andere Euiopeanen. De bewaarder ontving ons mtt heuscb- huid en liet ons bij den p^\tntioe Neen, het ie al te verschrikkelijk, wat ik zag, stijn pen wil Daar lag, vóér dat wij men,een mrnBcheiijk »e«»e ----- den natten cementrloer uiigefltr-k. vsst- geketrn 1 aan ie hand met een kortm ki tting en boei, welke eerste door een gat in den muur was heengehaald. De arme ellendelit g had zoowat een kwart voe speling, kon dus nauwelijks zitten, m hit geheel niet staan en mtar op >e zijde liggen. Zijn lichvam was met open wonden b d kt, de boei was door het vleesch van het handgewricht heengevn ten, en in die ontstoken en fz'chtelijke gateu drong het water door, waarmede de ete.ntn vloor werd geschrobd. de steeoen vloer, waarop nij Hg en de ruwe carbol beet in de kwetsuren in I De man was krank zinnig en prastte rusteloos, maar scheen niet 'kwaadaardig. Mat een deerniswekkend gebaar wees hij telkens op zijn geboeide eu ontstoken hand, zoodat mij het hart vol werd en de tranen mij in de oogen schoten. Wij gingen verder toet ons vieren. De Tandil zat in een hok, alléén, men hud hem de boeien afgenomen, ourdat zij niet meer over zijne gezwollen ledematen heen konden. De man was rus'ig en deed goed willig wat ik hem vro'g: zich omdraaien, zijn geheel oponliggendrn rug laten zien. Ook toonde, hij zijn gezwollen hand, ter grootte van een kinderhoofd, met een diep ingevreten woud aan htt polsge wricht. De hand zag er onbeschrijflijk afzichtelijk nit. De rug zat nog vol bloedige striemen en was overigens op verschillende plaatsen vreeselijk ontveld. Vergeefs zocht ik naar een spoor van geneeskundige behandeling. De bewaarder vertelde mij, dat de dokter wal meestal alla dagen kwam, trnar dat hij d.arom nog niet altijd naar de patiën ten ketk. Begrijp mij wel, ik spreek alleen van behandeling der wonden. Van een psychiatrische behandeling spreek ik niet, dat komt later. Ik vroeg, waarom die menschen zelfs geen plank hadden om op te liggen. Het antwoord luiddeffomdat zij die stuk maken". Waarom of zj zoo wreedaardig, als wilde dieren geboeid lagen. Het ant woord luidde „omdat ik op het oogenblik maar ééa oppasser voor alle zalen heb. Zijn zij rustig, dan kan ik ze los laten, zijn zij daarentegen storend, dan moet ik, uit vrees voor brandgevaar, (er is geen electrisch licht) ze vastketenen". Ik vroeg maar niet aan dien esnvon- digen maD, of hij wel eens van een dwang buis had gehoord, voorzeker geen ideaal middel, maar toch zeker beter dan ijzeren ketenen. Een dwangbuis vait sterk liiner, dat de handen gevangen houdt zonder ze te kwetsen, d'at bij gebrek aan isoleer-cellen, den patiënten belet zich zelf en anderen kwaad te doen. Ik zag ook nog een zaal, waar een aantal krankzinnigen lag,sommigen los, sommigen aan den voet, anderen aan de hand kort vastgeketend. Het was overal zindelijk, dit moet worden erkend, maar van genees kundige behandeling, geen spoor. Een patiënt had, in plaatst van een drankje, een paar handboeien aan zijn hoofd-eind staan. „Maar dit is phantasie!" zult ge uit roepen. „Dit is de beschrijving van een gevangenis in Dahomty, waar het men- schelijk vee aan ketens vastligt, gereed om te worden geslacht." Neen lezer, het is het Hospitaal te Medan, op deze wijze geneest en verpleegt men daar krankz'nnige menschenen wij schrijven 1899. Hbld. Trekkin» van Woensdag 0 December. 2e Klasae, 3e Lijst. No. 17317 f 5000 Nu 1810 eu 12568 elk f 1000. No. 7283 f '200. 1'rjjzcn vuil f 30 8 2726 6017 8360 11200 1370» 16602 15 29 3t 122 17 16 87 75 91 834 76 6004 40 Hslf boos, half medelijdend, antwoordde Ellen: „Ge hebt me beloofd nooit weder dat thema aan ta roeren moet ik o reeds nn weer aan dia belofte herinneren Zij veranderde na van toon en giog lachend voort„Neem bet mij niet kwalijk, mjjnheer von Tollen, maar de rol van neerslachtige past nu niemendal voor gij, die steeds zoo op ow jonggerellecleven heb! geroemd, zondt gij het einde daarvan met vreagde begroeten Geloof me, wij beiden waren met elkaar dood-ongelakkig geworden, dat kont go gemat gelooven. Dank den he mel, dat ik zooveel helderder blik heb ge had dan gij, om dat te kannen zien. En nn, geef me de band, en beloof me, weder da onde te sullen worden en blijf ook in do toekomst mijn oprechte, trouwe vriend, als hoedanig ik u tot dosverre heb geëerd." Met een diepen zucht richtte de oftimer eich op eD greep het ham gebodon tijno handje, om bet vast te drukken„Oeb, ge doet met mjj wat ge wilt. Wanneer go eenmaal een vriend Doodig mocht hebben, juf frouw Ellen, den knnt ge op mij rekenen, ik ben steeds voor u gereed, al moest ik ook voor a in stukken gehakt worden.* „Op den juetitieraed van Doben is een moordaanslag gepleegd riep opgewonden ds terogkeerende schilder. „De bosohwaeh- ter heeft den miedadiger, die vervolgd werd, tegengehouden en toen is de in de engte ge dreven onverlaat in hei meer gesprongen en verdronken." „Op mjjnbeer Teil een moordaanslag riep Ellen versohriktalle bloed was nit haar wangen geweken. „Is hij gewond Mjjn God, zeg toch iets „Hjj is gezond en wol,* stelde de schil der het m9isje gerost, dat aun alle leden beefde. „De oude Gebaner beeft het den boeohwschter zelf gezegd." „Ah, daar is bij!* jubelde Ellen,die den naderbij snellenden jnslitieraad in het oog kreeg. Zij snelde hem tegemoet en reikte hem beide handen. „Ge zjjt ongekwetst?" „Dat ben iki Maar ik kom uw bulp voor eau auder inroepen, die gewond is gewor den soudt ge wel „Wie is het?* „Mijn oade vriend Jast.'' „Barmhartige femel 1 Ik ga dadeljjk mee! Mijnheer von Tollen, ga mijne ooderB zeggen, waar ik heen ga en verontschuldig mij bjj de gasten Is bet erg met den armon Just wend de Bij »ich weder tot Teil. „Ik hoop van neen. De steek schijnt slechts door het vleesoh gegaan en wed3r langs de rib «tgegleden te zjjn.* „Goddank! Ah, papa!* zeide ze tot den vrijheer, die door Tollen opgezocht -yas en hierheen gezonden, „nietwaar, gij vindt hat toeh goed, dat ik dien goeden Jast ga oppassen „Jj zeker, mjjn kind," antwoord de de vrijheer zonder eenige aarzeling. „Goe den avond, heer bnnrman eoo begroette hij Teil met krsohtigen handdruk, „ik heb reeds ven den rii meester vernomen, wat eris voorgevallen God heeft u wonderbaar beschermd. Ab, dasr komt ook mijn vrouw on brengt doek en msDtel mee voor Ellen." Mevrouw Clara wbs toeg' sneld en terwijl ie haar dochter een doek om d n hals sloegen een warmen kaper op bet hoo d zette, zeide zo tot Teil: „Mjjn innigste ge- tnkwenseh mei uw reddingMaar die arme Just, hoeveel leed doet het me om hem! Groet hem van ons en zeg hem, dat wij op zjjn spoedige genezing hopen. Vooruit, maak nu dat je weg komt, lief kind." Zij kuste haar dochter op het voorhoofd en zieh tot de gasten wendende,zeide zij„Zij moet gehoor zamen aan den plioht van de verpleegsterren m »g zij geen oogenblik aarzelen." Teil dankte den vrjjheer en zjjn vronw, g.-oo te do guzten, die intussehen allen van uit de zaal naar buiten waren gekomen, en bood Ellen don arm, om baar naar de boot te brengen. De riimeester, die zieh geheel achteraf h«d geplaatst, zag hol heengaande paar nadenkend na. „Hoe hartolyk verwelkomde zij hem," mompelde hy, „en nn gact ie alleen met hem door nacht en donker mee naar zijn hü's. Die gelukkige!" Hij suohtte diep; de afgunst wilde sjjn hart binnensluipen. Maar bjj schudde krachtig het hoofd,als wilde bij die onedele neiging von 35 10 46 2844 23 77 61 71 324 83 6103 27 3005 07 37 27 09 76 68 44 91 92 99 460 3323 6279 537 33 6312 67 41 23 609 58 37 813 27 6510 14 32 30 30 71 6606 939 3693 81 63 3728 83 1101 U 85 1200 26 7020 45 7113 1334 77 27 44 4324 32 66 4427 40 69 4635 7231 1436 4815 58 77 70 96 88 4903 7310 1505 5000 17 17 04 93 32 55 7468 50 58 78 1641 71 7511 1701 98 26 48 5149 28 66 79 87 1854 85 7667 70 5205 7703 1882 06 41 2014 61 7819 58 67 81 64 94 82 65 5331 86 2187 35 7939 2204 79 64 35 5402 72 37 5556 8003 81 72 07 2442 5679 18 69 5776 8124 2589 79 45 2599 5894 8305 74 404 37 53 67 8477 87 832 94 94 40 7gS 8532 611 921 85 96 622 55 834 8610 46 64 978 51 50 14033 17OS» 95 701 94 75 8705 65 115 163 73 88 47 88 8861 823 55 205 72 52 205 31 8944 70 48 39 87 74 86 77 98 916 307 318 9017 72 60 63 9146 12025 78 87 85 84 422 402 9255 107 64 23 9303 19 67 34 65 51 580 48 70 63 85 99 9418 90 651 521 9485 235 730 37 9500 51 865 603 9678 56 919 39 90 311 37 87 93 423 15015 703 9706 65 43 57 08 57 68 75 9803 84 70 805 45 500 125 59 62 20 43 903 86 27 75 18016 9924 41 204 63 30 67 31 70 31 72 56 77 86 700 96 197 10133 01 413 242 55 04 15 69 226 62 89 95 49 934 629 302 457 77 90 423 81 13025 871 13 619 43 921 72 56 346 57 73 75 64 88 538 80 87 10025 84 737 442 34 613 99 66 68 721 841 82 118 27 45 500 75 45 77 08 201 835 900 20 61 37 15 35 334 58 93 630 47 80 98 49 496 916 11028 84 505 27 158 93 18 42 78 97 23 19045 19056 22 60 134 96 233 62 72 87 96 326 53 64 406 30 50 87 89 91 674 657 90 718 38 46 81 811 17 22 74 929 57 20006 24 85 109 15 27 227 56 324 83 428 49 75 99 659 86 89 715 48 70 85 88 812 13 43 60 903 05 27 65 75 Trekking van Donderdag 7 December. 2e Klasse, 4e Lijst. No. 14080 f 20 000. No. 18820 f 1500. No. 10747 f 1000. No. 9390 f 200. No. 1217, 1979 en 15709 ieder f 100. Pril zen van t 30. 41 3406 6946 8932 11829 14973 16648 1901 9 487 54 7243 9393 906 15284 683 19074 670 8553 67 10091 12051 466 17018 463 782 3640 7377 413 508 559 235 703 1190 3818 7560 427 834 563 334 952 1235 95 7693 532 895 642 379 20097 39 4677 7720 606 13657 752 645 244 1341 5139 8190 694 14103 857 670 515 1949 5568 8415 11009 445 875 878 811 2404 5969 8720 234 590 16142 18073 2706 6353 8860 284 667 16281 078 2946 6495 99 360 838 409 204 Predikbeurten. Hervormde Gemeente te 8CHAGKIÏ. De godsdienstoefeningen beginnen des voormiddags 91/2 uur. 10 Dec., Ds. Bax. Woensdag 13 December, Ds. P.R.A.v.Meurs( 's avonds 6$ uur. Hervormde gemeeDte te Anna PauKowna. De Godsdienstoefeningen beginnen des voormiddags uur. 10 Dec., Geen dienst. zich ai werpen „Hoofd omhoog, oode jongen 1 Zjj hoeft, gelijk, de rol van dau gelukkigen minnaar past niet voor rag. Eu wanneer ik haar eau iemand gnn, dan is mij zoowaar hila mij de duivel, die stnfhoof- d.ga boer nog hst liefst. Dat is een kerel I Ook mjjn voorouders waren boeren Hofstemsohe boeren I Ik kan niei boos op Teil worden.r Hjj draaide nog wat aan het puntje van «Bi baard en boerde naar het gezelschap terug. „Mijnheer von Brank",zeido hij opgeruimd tot dan yrgbeer, „laten wo een glas chara- pagne d> i&ken op hel goed succes der be- mo^Iogen ran onse verpleegster.* „Dat is krauig, ritmeester," stemde de vrghuer in.- „hoe verheng ik me er over. dat ge weer begint te ontdooien. In den laatsten waart ge beslist bevroren en waart ae geen man naar mjjn hart." „Ik beviel mjjzelf niet; Randeo.tein en Gothenberg war.n er de sohaid van- die hadden me aangestokendie {ieton steeds de hooiden hangen, omdat te eeen overwinning meer konden behalen op eeniua damesharten - maar wat hindert mjj ook het zoogenaamde ongeluk van anderen Tanavond willen we vrooljjk zjjn on de prof 'sser geeft een drinklied ten bezie." Men lachte,men wist, dat Völker gaarne een liedje bij den wijn zong, ofsohoon hg be erbarmeijjk valsch deed. Tollen was werkelijk weer de onde en de ehampagne was weder voor hem het nat, waarin hn^ .1 zgn zorgen kon verdrinken.- El!#u T melJ. h,dden 'nftusehen het meer bereik». Teil b.d Ellen, die met ingehou den adem luisterde, moeten vertellen, boe alles en t06n To" hal oogenblik schilderde waarop het moordend stfal óo hem gericht waz, en Just nog juist bi tiidS den erm bad gegrepen, toen had Ellen onwil .keurig de h»nd op Teil', ,rm -S en uitgeroepen„Die brave Jw dat z.ilk nooit vergetenk '8 n™ nn., j.h hebt toch reeds om een dokter gezonden?" ..opMf -b>- ,VtóS,(.d""beU' w"'™ n by.. „Omdat omdat joffrouw, ik moet u een geheim mededeelen. Wat ik anders aan geen mensoh zou toevertrouwen, wil ik u mededeelen ik weet, dat ge zwiigen kunt." „Er is vanavond iets wonderlijks geschied,* ging T.ll na «au poos gedwongen voort, „maar daardoor is me veel, zeer veel vreugde bereid. Die Frederik Jast, dien ge sedert jaren kent en dien ge hoogacht, is geen man hg heet Viotoriue Teil hjj is mijn moeder Eon liohte kreet van verrassing klonk alz antwoord. „Hoe Uw moeder? Is dat dan mogeljjk En toen Teil, dio met roeien had opgehou den en met bjjna smartelijke spanning in Ellen s gelaat keek, slechts zwjjgend met hot hoofd knikte, kwam het jubelend van Ellen's lippen: „Gg rgk gezegende! O, mjjn God wat verheugt me dat I Nu begrijp ik ook, waarom die Juit mij steeds zoo zonderling voorkwam, wilt ge wel gelooven, al raadde ik niet het ware, ik heb toch steeiz een onbestemd gevoel gehad, dut er met hem iets raedselaobligs was. Uw moeder! f", D0« me9r liefhebben, en verplegen, alsof het mjjne eigen moeder ware! Toe, Wiiliam roei toch door, opdat we spoedig bp hembj, haarzgn f Zg wist in het geheel niet, dat ze hem bg den voornaam hsd genoemd, maar hjj L«t KI WL de8#1ük gemerkt en het bloed was hem na.r het hoofd gestegen. Uji bad haar tot ziob willen trekken en den mond, die zooeven zjjn naam had genoemd, met vurige kussen bedekken. Maar hij was alleen met haar, .y had sioh zoo kin- uerigk aan z'yne bescherming toevertrouwd bruikenT H °B vertron*en WOBDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 6