- Zondag 1? December 1899
43ste Jaargang Ho. 3478.
jBoerenbloed.
ar BVvrsu*i
"kn «ia. b... b.«fjk 8o.ta ».>g»
8ebroi--ar»
;™j,.srir ï,rr,
INGEZONDEN.
tweede HL AD.
Pennesteekjes van
M. A. 0. m$
e"
feuilleton.
C. Eecen Gz.
GEMENGD NIEUWS.
SGHAGER
0
i F Pen s^e'
en dringtzoo steek
verbond PF Jfmdeil/- Bet ™nster.
verkond verhoekend. In alle geval'en
veilig Onze goedige minister van Dub-
s ges. ten nationaal geweten in
»tryd met de politiek. Kermis der
ydelheid. Nederland houdt zijn
standje op en waar dat op
uitloopt, Ministerièele on
schendbaarheid. Opsnijden. Der
alle AugustEen paar vragen.On-
steifelijke Chamberlain. Ken ont-
merp-standbeeld. fwee blokken aan
regeeringsbeenen. Dat is 't verschil.
i Spijt me, hje weinig boosaardig mijn
in borst ook is dit wees de goede lezer
reeds t spijt me, dat de kauierberaad-
slagingso over de begrooting van Buiteo-
landscha Zaken z<5(5 geloopen zijn, dit
minister De Bsaufort behouden bleef.
't Spijt me ddarom, wijl ik er trotsch
op ben, verwant te zijn aan da mannen
van de Zuid-Afrikaausche Republieken, de
beida van de vredesconferentie door onzen
eigen minister uitgesloten, door onzen eigen
minister beleedigde staten.
Wat zal meu daar er van zeggen, dat
otiZ-ü Volksvertegenwoordiging met enorme
meerderheid den schuldige iu zijn hoog
brantja heeft behouden en hem dus verge
ving en vergeten heeft geschonken Dat
onze Volksvertegenwoordiging dezen Uit-
sluiter van stamverwante strten ia het
gelijk heeft gesteli
Ik weet het niet. Maar dat men niet
vriendelijk gestemd wezen zal, weet ik wel
zeker. Ons volk had ameude honorable
kun nen doen en zijn uitverkorenen, zetelend
op het Hiagsche Binnenhof, hebben dit
geweigerd.
't Is droef!
Handiger, beter overlegde politieke ver
wikkeling dan deze heb ik zelden zien
leggen.
De katholieken waren boos omdat de
Paus niet uitgenoodigd was.
De aDti-revolutionnairen waren boos om
het niet nitnoodigen van de Zuid-A.fri-
kaansche Republieken, maar van den Paus
wilden zij niet booren.
De motie-Kuyper was voor de katho
lieken aannemelijk, als er behalve de Zuid-
Afrikaansche Republieken ook de Paus in
opgenomen werd, maar daar wilden Kuyper
en de zijnen niet aan, Dat durfden zij
toch niet.
Gevolg, dat de katholieken tegen de
motie-Kuyper stemden, de mo'ie zonder
den Paus, en dat de Kuypenanen tegen
een Roomsche motie met deu Paus gestemd
zouden hebben.
Minister De Beaufort was dus w alle
gevallen veilig!
COURANT.
loch was er nog viess voor de vooruit-
st revend-liberalen. En wat doet onze
premier, onzi minister van Dubbeltjes,
gelijk R .osje hem pleegt te ooemeD P Hij
komt eenvoudig verklaren wij laten onzen
amice De Beaufort niet los. Simei; uit
samen thuis. Het conservatieve blok aan'
ons been blijft, Als hij moet gaan, gaan
wij ook.
Ru, e>n ministerie hadden de heereB
voor de Tiatisvaal niet over. En zoo bleef
de heer De Beaufort behouden. Nog eens
boosaardig ben ik niet, maar dat spijt me.
Voor de zooveelste maai h-eft de politiek
het nationaal geweteo onderdrukt.
O, ais de dag der vergelding komt 1
De vredescenfeieutie, deze kermis der
ijdelheid, die onmiddellijk gevolgd werd
door den blocdigsten oorlog van de laatste
kwarteeuw, is ódk nog te dazar gj'geu-
heid druk besproken.
Hat ministerie heeft deze vertooning een
schitterend feit voor Ntêrland's glorie ge-
vouden. De heer Van Kiruebeek, die heel
druk be—ridderd is door alhrki potentaten,
o.a. door die van Turkije en van China,
sloeg zich op de borst, w&ar die ridder
orden plegen Ie zitten, en zei, dat Neder
land du pas iu de oogen van de wereld
gereleveerd was.
liet kamerlid Rink trok den neus op en
zei, dat Nederland zich maar liever uit
h-.t wespennest van de diplomatie houden
moest.
En dat viid ik ook.
't Is waar, wij hebben een kraan vm
een minister van Buitenlsndsche Zaken,
wiens levensdoel het schijnt te wezen
Nederhnd te verheffen.
Wij, eenvoudigen van haite, noemen een
dergelijk doen „standje ophouden" en waar
dat op uit moet loopsn.
O.ize eigen familie, en wat een kranige
familie, willen wij niet meer kennen, om
met de hooge oomes mee te doen
Maar wij komen bekiaid uit. In 'i hoog
gezelschap raken we nooit thuis eu als
we ten slotte ontmoedigd terug willen naar
onze familie en di lui van onzen stand,
willen die niets meer van ous weten.
Daar brengt minister De Beaufort ons
heen
hij doen w>.t hij wil. BZr maken me toch
niks", zal hij nu kunnen denken.
Hoe staat het eigenlijk met de miuis-
terësle verantwoordelijkheid zou ik willen
vragen, om hiermede dit oafrisch gevalletje
als afgedaan te beschouwen.
Bij het begroolingsdebat over Justitie
zegt de heer Tijdeman, dit hij des Minisier
wel zou willen aaiikligea wegens het ont
sluieren van de telegrafische geheimen io
het proces Haas-Van Hall.
Jawel, zegt de minister, dat kunt u wel
willen, maar het openbaar ministerie dat
er aan begon, moet de bevelen volgen van
den minister van Justitie!
DusU kunt vervolgen willen zooveel
u wilt, ik ben er om een spaak in 't wiel
te steken.
En de minister is onschendbaar.
Sakkerloot, w.it een hoogheid, wat een
voornaamheid, wat een onaantastbaarheid
Nu minister De Beaufort dkt wse', g.at
41 ti j. v.iar?« klonk een verraste item
w\ vlmen ,ik had er geen gedachte op.
achter Ellen, ,kdig op a0udt zgn;
dan matig doorg vefIQkking het jonge
en vroeg naar «ijn d k gUapt
ae nog; k00'* e®wODdkoorts vri) «al
denk, dat ya „en0gan. Maar
loopen en heel spotik j w##r naar
gij koht nu g»» 0jhaar ontbijt
boven ga®» eD Q° v
«eTen'" ta Hit aag baar vleiend aan.
gaan we beiden naa hem 8an tafel,
ZÜ "ett® jS°kRn ?n volde zijn kopje. Hg
trreep de kothakyn ade kopje en zeide.
sprong op, haal m e ge!eiBOhap, Opdat
„Houd me ook smaken.*
har me zooveel te bet0 (och in d(lt
Welk «en bekoring »g a«oht «tob
teeder streel0»'de vriendelyk en bekoorlijk
schepseltje, da zp0 aoboot mogen
tegenover hem ,e!ult liefkoos- n. O,
trekken en haar naar w#rr(jleD.aleof b„ dron-
ajjn linnen bego" 1 heB nHar j,et hoofd;
kan wa>, 8,ee»
hg moest mit geweld da oogen van haar
afwenden, om niet te geraken tot een daad,
die volstrekt niet ion passen aan den heer
des huizes, voor wiens moeder sij hiar was
gekomen. Door de open deur liet hg *gn
blik naar baiten zweven, eu plo'ading fronste
bii de wenkbrauwen. Waren dat niet de
vrijheer en sgn zoon, die daar in de boot
op het meer vo8renP Zg waren het 1 Zijn
scherp oog kon hem niet bedriegen. Zg
kwamen waarschijnlijk, om naar Just's ge-
aondheid ie informseren. Voorbij was nu
alle zaligheid van een vertronwelgk samenzijn,
Do ruwe werkelgkbeid met haat onverbidde
lijke eisohen greep brutaal in zijn haerlgke
fantasieën. No gold hetde ware zaketaao
bet licht te stelled, b<- ie huichelen, lo
h°gWat hebt ge tooh P" vroeg Ellen, die de
plo'tzelinge verandering bij Teil maar al te
goed had waargenomen.
Daar koman uw vador mot uw brosr ftao.
Wat zullen we hun nu zeggen
Ellen herkende ie nu eveneens. Zg stond
od en kwam dicht achter don stoal van Teil
.taan die nog steeds oniztemd denzeLden kant
uitkeek,en legde beide handen op egn schouders.
„Ik zal mijn vader van bet gebeurde op
de'hoogte stellen."
Hm jal" bromde Teil, „dai mag gaan,
want uw vader is een nobel den
kend edel raensobmaar uw broeder
bü mijnen God (bij was opge
sprongen en «ijn oogen schitterden toor-
Xi wanneer hij maar met den enkel
"Ïhn^tè'dl sterke^ wordende stem ging
'"„"half^nSSt boongs?'oh°klonk.
Ze" 'weTnlg verschrikt door deze aitbers'.ing
harls'ocht; maar toch moes! ze de
van zg» zgn mocdar, die hg
Onze tijd is een tijd vtn „opsnijden",
geducht.
Van twaiil cacaosoorten, die »r gean
nonceerd worden, is er een dozijn „'t best
en 't goedkoopst in 'i gebruik.*
Vas dertien cnjdiditen voer 't Kamer-
lidma«tschap zijn er dertien „'t onafhsnke-
lijkst, *t knapst, 't overtui^dst volksman."
Van iwiutig assurantie—maatachippijen
zijn er lwiulig het soliedst en het goed
koopst.
Van honderd kiespynmiddelen zijn er
honderd 't meeBt beprotld, 't spoeaigst-
de—pijnstillend
Zoo gaat het voort in oneindige variatie.
En e=n eenvoudig mensch blijlt tinslotie
duizelend stian, vragend: welke cicaosoorr,
welk kamerlid, welke assurantiemiat-
schappij, welk kiespijnmiddel moet ik nu
eigenlijk kiezen f
Roosje zegt, dat oneenvoudige menschen,
die de meest geschikten voo- het leven
zijn, wel weten hoe de vork i» den steel
zit. Ze nemen maar een cacao, een czndi-
diat, een maatschappij of een kiespijnmid
del en komen tenslotte toch gefopt uit.
Dat opsnijden maakt zooveel, wat toch
mis8?hien goed bedoeld is, verdacht.
Ons aller vriend „der site August* van
Sittard begrijpt dat heel goed en hij
is de eerlijkheid in hoogsteigen dikke
persooi.
Hij zegt tenminste, wsar het op staat!
,/Bij deza deel ik de geachte Heeren
Kiezers mede, dat ik mij weer candidast
stel voor de aanstaande verkiezing voos
een Lid der P.ovinciile Staten,* zoo spreekt
der Alle.
„Het is mij onmogelijk als oud-csnd'daat
en strijder voor het welzijn vin ons Dis
trict deze gelegenheid te laten voorbijgaan
en stel mij weder ter Uwer beschikking
om voor Uwe stoffelijke eu zedelijke ba-
laugiQ op te Komen.
Dus Heeren Landbouwers en Burgers 1
flink op Lr stembus voor
„der alte Augus t",
oud-stiijder voor de belangen der Boeren
en Burgets, naast Ooane Paul,
„der alte August".
Hoogachtend,
Jan Joseph August Kamps."
Zie, dat is eerlijk.
En dan komt nog de uitroep
,/P.S. Neemt eeus een paar jareo proef
bevalt ze niet, dau oet mit henm,"
VTeet-je, zoo konden eigenlijk alle ver-
kiezingsmanifesten luiden, want veelal
bedoelen ambitieuze menschan ni< ts anders
te zeggen dan „der alte August* doetmaar
ze does 't wd audr s, vesl meer omwonden,
wat niet wegneemt, dat het op 't z-lfde
neerkomt.
Als ik iemand niet benijd op 't oogenblik,
dau is hetCaimberlain, ,/der aite August*
(de domme) van de Jingo-paitij iu Engeland.
Of deze vrind van Rhodes en Jamesoo
's uach's rustig slapen zal? Hoe hij te
moede is bij 't ontvangen van berichten
als deze week Of hij zich etD verbazend
gende, zeide ze, siob de scèDe herinnerend
aan de theetafel thuis „Walter zal op geen
enkele maaier aanstoot geveo, daarvoor sta
ik n borg. Wanneer gij evenwel zulk een
onoverwinnelijk wantrouwen tegen hens hebt,
dan bahoift ge hem hetgeen is gebeord niet
mee ta daelen laat bem nog iu den waan,
dat er sprake is van Jast; ik zal hem niet
mede naar boven nemen, maar hem zeggen,
dat de gewonde niet sooveel bezoek kan
verdragen."
„Doe zooals ge het goed oordeelt; ik ver
laat me geheel op o," aniwoordda hij, zijn
kalmte en «elf behearsohing terugkrijgend.
„Ik dank n; ik hoop, dat ge over mg te
vreden zalt sgn, volkomen tevreden."
Zjj knikte hem opwekkond toe en snelde
de veranda af, naar buiten, om haar vader
en brotdit welkom te heeten. Zg had den bit
teren trek wol opgemerkt, die er om den mond
van Teil zetelde. Hij leed; bjj leed oad ir de
overmazt van sgn zelfbewustheid, onder het
wantrouwen, dat hg jegens allen, die door ge
boorte en positie boven hem gesteld waren,
nn eenmaal koesterde. Eo ofschoon zij hem
wegens dezen karaktertrek niet laken kon,
want het is tooh onbetwistbisr een taeken
van voornamen sin, wanneer iemand,trotsch op
zijn eigen persoon, vast besloten is, sich
overal te doen gelden was het tooh
zgn eigeo acbnld, dat bij daardoor leed;
in tzr ze h ;d er met hem sooveel Ie moer mede
lijden om. Di ware vrouwenliefde zoekt
nooit, tenminste niet in de eerste plaats, de
bevrediging ven eigen verlangen, maar ken
merkt iich door de niets eiscbeude overgave
aao den geliefden man, om soo diens smart cn
leed te s ilien.
Toen Ellen met vader en broeder ds trap
van de veranda opkwam, rvlst de vader reeds
bos de «aken siondan, terwijl Walter van
Jast's verandering nog geea denkbeeld had.
,M'jo hoogg ëerde vriend," zeide da oude
vrpheer die Teil, die hem eenigsiins verlegen
tegemoet kwam, krachtig de hand schudde
en bem dzarbg lach nle a n-ag, „hoe ver
heugd ban ik, ven mijo lieve doch er ie hebben
mogen hooreo, dit onte besie vriend Jus!
het zoo goed maakt; laat mg met Eileo naar
hem toe gaan ik zal hem niet opwinden.
iutrlligent, ver-vooruitziend staitsnoiD
vindt
Ziedaar een drietal van de vragen, die
ik mijzelven vaak voor-zcg, maar waarop
ik het antwoord niet weet.
Of koningin Victoria erg tevteden is
met hzar minister, die haar op haar onwen
dag een Eogeland in rouw bezorgt, alleen
om de wille van de maatschappijen, waarin
hij aandeelen heeft eu de mijnen, WiariD
hij zijn geld heeft gestoken
H<.rer Majesteits meest brillante minister
heeft voor zijn eigeu fcrillanteu beter
gezorgd dan voor die van zijn volk. Een
onsterflijkheid is hem verzekerd. EeD
standbeeld 166 voetstuk een galg,'t beeld
hangend en bengelend a. n een strop. En
dkt van marmer en voor alfe eeuwen.
En het opschriftjde booïe genius van
het land."
Een heel erg scheldwoord in de toe
komst zal vezen „Joe Chamberlain".
Z<5<5 zal de historie zich wreken 1
Chamberlnin is 't blok aan 't been van t
Engrlsch miuisteiie. Hij is even ministerieel
buitenissig als bij ons De Beautort. Maar 't
verschil is grootChamberlain i« radikaal,
zijn ministerie is behoudend, terwijl De
Beaufort behoudend en het ministerie
talikaal is. Chamberlain sleept zijn collega's
den slechten weg op.De Bemfoit houdt
ze van den goeden weg af. Chamberlain
handelt verkeerd, De Beaufort onthoudt
zich verkeerd, ChamberhiD spreekt veel
te onpsi, De Beaufort zwijgt veel te onpas.
Dit is 't verschil
M. A. G. NUS.
(Niet geplaatste ingezonden stukken
worden nimmer teruggegeven
De onderlinge Noord—Hollaudsche
Brandwaarborg-Maatschappij te Oud-
karspel.
Geachte Redactie l
Na de gevoelige bestraffing, hem io uw
no. 3174 gegeven, heeft de heer W. Kuil
man te Nieuwe Niedorp zijn vroeger ge
schrijf verzacht en trachten goed te maken.
Tegenover den zeer jeugdigen schrijver
voegt het mij grootmoedig en vergevens
gezind te zijn.
Te meer voel ik mij tegenover hem daartoe
geroepen, omdat hij mij de ongezochte
gelegenheid heeft gegeven om te doen uit
komen, dat de verantwoording iu de boven
gemelde Maatschappij in alle openbaarheid
geschied', wat hij erkent.
Met ware vreugde kan ik daaraan nog
toevoegen, dat over het met 1 December
afgesloten dienstjaar bij de iD 1816 opge
richte Maatschappij slechts vijf omslagen
worden geheven. Wat dit btteekent, begrijpt
ieder deelnemtr, het wijst aan, dat bijv.
in de Klasse D, van boerderijen de omslag
en administratiekosten te zamen slechts
12 p r t 1000.vo deren.
Deze voorbeeldige uitkomst dankt ds
Maatschappij, die ruim 21 millioen io de
provincie Noord-Holland in onderlinge
verzekeiing heeft opgenomen, o. a. aan het
goed vertrouwen, dat in h»a? gesteld wordt
en aan het degelijk beheer, dat het gestelde
vertrouwen volkomen rechtvaardigt.
Ten slotte zij alleen gfzegd, dat de door
den heer Kuilman gedane vragen niets te
maken hebben met de Nieuwe Niedorper
verzekering en van onderstelling n uitgaan,
die stellig onjuist of reeds weersproken zijo.
Hiermede beschouw ik het debat geëindigd.
Met alle achting,
UEd. Dv. Dr.,
de Directeur,
Winter in Engeland.
Ia Engeland heeft de winter met groote
gestrengheid zijn intrede gedaan.
Het vroor te Yarmosth o. s. zestien
gradeD, terwijl overal elders gedurende
een vinnige koude veel sneeuw viel, soms
tot 15 h 20 c. M. hoog, waardoor het
verkeer groote vertragiug ondervond, voor
al van de eleetrische trams. Iu Bradford
en Leeds zijn stoomsneeawploegan aan het
werk gezet om de stiant schoon te maken.
Ia West—Schotland woedde een sneeuw
storm, waardoor verscheidene kudden in
het gebergte zijn ingesneeuwd. Verschillen
de rivie:en zijn dichtgevroren en overal
veitoonen zich schaatsenrijders.
Vijf kinderen verbrand.
Een hevige brand heeft in de
8t. Georgesstreet te Londen gewoed in
een oliepakhuis. De brandweer wierp een
zee van water in de vlammen, wat even
wel niet verhinderde, dat het geheele
prrceel afbrandde. Te midden van den
vreeselyken brand liep het gerucht, dat er
zich nog vijf kindieren in hit huis bevon
den, doch meu kon niets doen om de onge
lukkige kleinen te redden. Eerst toen meu
het vuur onder de knie had, vond men
de verminkte overblijfselen.Een jonge man
van 21 jaar. een broer van de omgekomen
kinderen, heeft levensgevaarlijke brandwon
den bekomen.
Een schommelstoel-drie
wieler.
Door een uitvinder in Californië zal, vol
gens de ^/Kampioen", binuenkort in den
handel worden gebracht een schommel
stoel-driewieler, waarvan de man zich een
reusachtig succes voorstelt. De machine in
qnaeatie wordt niet iu beweging gebracht
door midde! van pedalen of hefboomen voor
haudkraebt, doch door den schommelstoel.
Door het lichaam zachtkens voor- en ach
terover te laten wiegeD, wordt het drijfwerk
in beweging gebracht ea rolt men in een
bedaard gangetje over den weg
Uit de school.
Leeraar Waarom gaat het kwik in de
hoogte als men den thermometer in warm
water steekt
Leerling Omdat het 't van onderen te
warm krijgt.
Twijfelachtige lof.
A fIs het waar, dat de nieuwe dokter
zoo geleerd en bekwaam is
B: „Ja, sinds hij hier is, zijn de zieken
als uitgestoiveo
Mijn zoou «al intusschen uhpskkeu wat mgn
vrouw voor Ellen heeft meegegeven."
Walter, die ook zgnerigds den vroegeren
iegenstaader gegroet had, zette een klein
handkoffertje neer. „Mag ik uitpakken
Het zijn onontbeerlijke toiletartikelen, die
de zorgzame moeder aan haar dochter
zend'.*
„B schouw dit hui« als het uwe,mgnheer
von Brank. Ik zal straks alles naar
boven laten brengen."
„Ik moet mijzelf het genoegen ontzeggen.den
besten Jast te zien, daar mgn zuster zegt,
dat bij nog wat ontzien moet wordenoch,
laat mgn tegenwoordigheid o toch niet op
houden ik wacht hier totdat gij me! papa
terugkomt.*
De oude vrjjbeer bad intusschen met lijn
doohter de kamer van Viotorine bereikt.
Teil wees beleefd Walter's voorslag af.
„Neen, neen, mijnheer von B-ank. ik hond
u gezelschap ik heb boven niets meer
te doen.*
Hg haalde een kistje sigaren, bood het
den jongen man aan, en vroeg
„Mag ik u ook een glas wijn presenteeren,
of heeft u liever een andere verfris-
sching
„Ge aiji zeer vriendelijk, mynheer Teil
ik bedank werkelijk voor alles, sleehls
aw sigaren kan ik niet weerstaan; te tien
er reer verlokkelijk uit.'
Hij stak een der nit bet kistje genomen
sigaren aan- Zoo gingen deie twee ioo ver
schillende mannen streng volgens de vormen
met elkaar om, en de een dacht in stilte
van den ander; too erg is bij toch eigenlyk
niet.
Boven had Ellen de kamerdeur geopend
en haar papa het ee at over dun dreaipeflaten
gaan. Dj oude heer naderde «aobtkeris het
b'. d, om de sluimerende niet te wekker. Deze
had echter reeds de oogen gtop-nd en ke-k
-eet een, door een Izcbja nauwelijks te
verbergen spanning naar het hooggekleurde
gelaat van dea onden beer.
„Viotorine,* klonk bet verlegen uit den
mond van den vrijheer, „hoe dank ik God,
dat hij mij dit oogenblik nog htelt laten
I beleven- Ja, ge agt hei! Nu hjrken ik u
weder, ondaDkB uw kortgeknipt haar en trots
de sporen van baard en snor, die ge waar-
schynlijk mat geweld door veelvuldig scheren
op uw teere huid te voorschjjn hebt ge
roepen. Zjjn we de ouden f M»g ik ook
verder je vriend en vereerder blijven
„Mynheer von Brank," antwoordde do
vrouw, en de hand, die zij tot welkom bad
uitgesioken, beefde licht, „wij blijven de
onden, wanneer ge mijn zoon ervan over-
tnigen wilt, dat hij er zelfs geen schaduw van
reden voor heeft, om voor «yn moeder te
blozen."
„Voor «ulk een moeder P O, Viotorine,
voor uw moed, uwe energie en sterkte
van hart moet en zal hij ook aityd dank
baar «ijn, en veieorend tegen u op zien. Maar
er is ook zelfs geen sprake vsd het tegen
deel. Ik ken aw soon bij is oen man, en
zal sijn moeder, die een echte vrouw ie,
lie'hebbend op de handen dragen. En nu
«eg me, boe gaat het Hoe staat het mot
de woDd
„Niet de moeite waard om er van Ie spreken
ik genees spoedig binnen weinige dagen
hen ik weer gerond en friscb."
„Cdn bomt ge bij ons, en we vieren met
aang en dans het heuglijk feit van uwe
genei-.ing.*
Viotorine schudde lachond het hoofd „Dat
gaat toch niet. Zou ik alt Jast, of ali me
vrouw Teil moeten komen P*
„Natourlgk als mevrouw Teil."
„Eo waar blijft Just dan P Wij kunnen
hem toch zoo maar niet laten verdwijnen,
sooals dien booswioht, die een aunslag op het
leven van mijn roon heeft gedaan P*
„Men beeft vanmorgen ryn lyk opgevischt."
„Nn, bij heeft sijn loon gevonden hij
heeft mgn man gerolleerd en wilde en ook
nog mijn zoon vermoeden.'
„Laten we dan dankb'ar siio, dat alles
nog zoo fen bes e is gekeerd. Maar boe
bereiden we dan nw terugkeer in do samen-
loving als dame voor P'
„Dat h b ik met mij verslsDdige vriendin
daar (en hierby Wte* i op Ellen) rerds »an-
naoht besproken. Vooreerst ben en blijf ik
Frederik Just. Zoodra ik beur ben, en dat
zal zoo lang niet neer duren, reist Frederik
a,
