KI
Zondag 31 December 1899.
43ste Jaargang 2To. 3482.
Zooge wonnen
soo geronnen.
TWEEDE lïLAD.
De Theeavondjes
bij M. A. G. NUS.
FEUILLETON.
Eitt oogenblikje, meneer Nus, een
oogenblikje. Ik ben er nog niet. H t
komt niet te pas! tk zie 't er van
komen, dat op zoo'n manier de regeering
Leerplicht er ook door krijgt, een wet
die onaannemelijk is, vooral omdat er
voedings- en kleedplichi bij komt, dit
zal je zieien wasch- en verplegingsplicht,
de regeering zal ze weten
te krijgen.
U, meneer Van Houten, zei Roosje,
want Sim hield zijn mond en keek
onthutst.
COURANT.
kistje rooklooce sigaren, met de uitdruk
kelijke bijvoeging, ze alleen op de raad
zaal te Tooken. Er stond ook nog een
sooit machine; Boos had me in vertronwen
rerteld, dat 't soo* at 't zeilde «as als
Schagen, Ke'stavond.
Roosje KerstmisgastvrouwHoog bezoek op
komst. Sam uit zijn humsur. 8am op het
kussen. Vrede op aarde en Zuid-Afiika.
Vrede op aarde en de Dreyfuszaak.
Vrede op aarde en de Finnen. Fog
ergerde ongevallenwet. Sam
windt zich op. Leerplicht enwasch-
plicht. Wie f U mijnheer Van
Houten Fiets doen om
niet te veel te doen.
Conservatieve thee.
Boosje heelt roor Ke stmisgast-
rrouw gespeeld. We hebben enkele exem
plaren van de Schager jeugd bij een boom
vol lichtjes ontvangen, ze bedeeld met
goede dingen, ze een prettigeD avond be
zorgd. Roosje verstaat de knnst, om zoo
iets aardig en gezellig te maken. Daar
die vermaardheid ook bniten de muren van
ons hnis gaat, «as ook de gansche raad
onzer gemeente nit pure belangstelling
verschenen. En Roos, «el een beetje
pedant, scheen daarop te hebben gereke- d
want ze had voer tik der heeren eene
verr ssing.
Mensch, wat een blijde gezichten bij de
vroede vaderen, die daar blijkbaar niet
op hadden gerekend. De meeaten kregen
lectuur, want je moet weten Roos heeft
veel met geestelijk voedssl op; daarom
leest ze zelf steeds de Schager raadsver-
slagen.
Ten eerste werd er overhandigd een
brochure over de vlagheid der menschelijke
tong in betrekking tot de kortheid van 't
geheugen, met een voorwoord van den heer
Bak; httzelfde lid kreeg ook een wandsprenk
metspreken is zilver, masr zwijgen ie
goud. Verder werd er uitgereikt een boekje
met het opschrift: Lijst van vreemde
woorden met hnn uitspraak en verklaring.
Heel practisch van Boos en blijkbaar was
hij, in wiens handen het terecht kwam,
er zeer gelukkig mee.
Een ander zagen we opgewekt lezen in
een handleiding voor heD, die in weinig
woorden veel wenschen te zeggen. Roosje
had er eigenhandig opgeschreven: .ter be-
beoefeniDg opgedngen". Bovendien kregen
alle heeren, met den voorzitter incluis, een
x-siralen
de
in frankrijk
Neen, neen, Nns, ook dat niet,
érger
Dan erger jij je aan de daden van
raad kan ermee in de por- den cziar, den vredevorst die de arme
temonnaies der burgers zier, voor de ver- Finnen van hnn vrijheid beroofde, de derde
deeling van den Hooidelijken Omslag gruwel van dit jaar?
zie-je, voegde ze er bij. Neen neer, Nns, neen neen. Wat is
't Ware» alle blijde gezichten de de TraDSvaalooilog, w.t de Dreytuszrak,
heeren scheten in hun nopjes met wat de Fmsche kwestie tien- en hooderd-
hnn presentjes één evenwtl, die een bos riet
(alsgerd) ten geschenke had gekregen,
ren gruwel van dit jaa', hel Drejfnsdrama Maar de meeste pa tijen zijn er r»i ML' VlflT\17C
in Ff&nkriiktAcen mprktp Rixn.fp nn "L.iA I oiSljIvltV lvvEvU *v o.
tegen, merkte Roosje op.
Zeker, maar dat waren ze tegen de
Ongevallenwet ook, zei Van Houten.
Heeft Kuvper niet met zijn groote amen
dementen geprobeerd, de wet een voetje
te lichten, en zijn de groote amendementen
niet verworpen Des ondanks heeft Kuyper
vóór gestemd.
Mijnheer Van Houten, zei ik. Vergun
scheen wat anders te hebben verwacht.
Ma r zooals het in 't leven gaat, er zijn
er steeds, die het lot misdeelt.
Nadat de heeren en de kinderen waren
verdweoeD, trok Roos haar wijrlje aan en
liet d» theetafel klaar zett-n, want we kre
gen dien avond nog bezoek, hoog bezoek.
Minister Samotl van Houten
minder niet. Voor hem klééit Roosje
zich altijd ze het it voor Van Hooten
zeer groot nspect. Naoweljjka had ze
zich dsltig voor de theetafel gezet, 't gezicht
in de plooi, de hand aan den trekpot, toon
onze vriend al werd aangediend.
Sam was nit zijn humeur, we rg-'n
het dadelijk. Anders kan ie zoo s'atig
binnenwandelen, ik had bijna binnenzweven
gezegd, zoo deftig ministerieel, of ie een
troonrede komt houdeo en met een gezicht
of ie van plan is een staatkundigen
briet te schrijven maar nn deed hij jengdig,
studentikoos, los. Haastig trad btj binnen.
D<g Roos, dag Nns, alles goed, zoo
zoo! dat zei ie in één adem, of 't een
van-buiten geleerd Itaje was. En bij z- tte
zich bij de the> tatel neer, op den stoel
Schagen, 30 December 1899.
De Afd. W ei 1-F r i e s 1 s n d
van de Scbippers-Verpeniging Schut-
tevaer hield den 27steo bare algemeene
vergadering in het café »de Beurs* alhier.
Tegenwoordig waren leden uit de
gemeenten Spanbroek, Opmeer, BarsiDger-
horn, Kolhorn, Dirkahorn, Langedijk,
me een enkele vr Wie heeft er voor I
voadig vergroot, nog bij het feit van j-»m- eenige jaren een wet ingediend, die tiif- Alkmaar en Schagen. Di vergadering,
mer, dat mijn rust stoorde P Gruwelijk, mand bevredigen koD, omdat ze den één werd geleid door den voorz., den heer
grnwdijk is het, Nns.... te veel, den scder te weinig, maar me- H. J. K. var, den Steen, bnrgem. van
Maar w.t dan, Sim? mand precits genoeg gaf? Wie heeft toen Opmeer. M"t een kort openingswoord,
Vraag je 'l nog, Nas? Je verbaast de partijen zoo handig weten te bepraten, waarin voorz. hoopte, dat de bijeenkomst
V_ t 1^1J X 1 1 _x I -
me. Knn je je iets afschuwelijkere voor
stellen, dan het feit, dat de Kamer bedreef,
mrt groote stem men meerderheid bedreef?
Dj ongevallenwet is aangenomen, Nus, de
ongevallenwet is aangenomen 1
Roosje zuchtte hoorbaar en zij keek
Van Honten aan met een verwond, rd ge
zicht ,Is 't anders riet Ook mij viel
't nog al mtê.
M ar Van Honten lette op onze gerust
heid niet. Hij wond zich op althans,
hij draaide zijn duimen snel over elkaar
en liep af.
De ongevallenwet aangenomen, een
zoo socialistische, centraliseerende wet, een
wet, die Troelstra kon gemaakt hebben,
aangenomen door een Kamer van zoove'e
behoudende e'ementen. Daar stemmen mijn
vrienden voor, daar stemmen Koyper en
de zijnen voor, daar stemmen
Zou D tegen gestemd hebben vroeg
Roosje, plots.
Neen, dat zon ik nief, dat zou ik
met het kassen. Ik heb Vsd Honten nog niet grknnd hebben, ik zon vóér h-bben
3.
Ronald sohain inderdaad het geheim te
betitlen, het gelnk ean aioh te bindeD; het
bleef bem tr uw, al was de inaet ook nog
ioo boog En hij speelde hoog spel Na was
hg een macht geworden; zijn invloed gold niet
aleebta aan de beurs, maar aella in de pars,
ja bi) de regeering daed hg aieb gelden. Hij
wiet alles aan ïiob te k- tenen, alles aan sgn
doel dienetbear te maken en bebeerschta het
geheele uitgebreide veld van ijjn onderne
mingen met bewonderenswaardige energie.
Op de Steinfelder werken kwam hg maar
celden; het toeaieht daarop liet bij over aan
aijne beambten; de verdere aaken waren in
Berljjn, weer de chef sgn woonplaats had.
Nenstadt was eigenlijk a'eehts een vooretadje
geworden ven de groote Steinfelder kolonie,
maar de talrijke beambten en de gezamen
lijke arbeiders verkeerden in de stad, woon
den voor een groot deel daar. Neoatadt had
een apoorweg gekregen en speelde een g oote
'ol in de provincie Dat kende een ieder,
Nenstadt, daarover sprak ean ieder van
Heilsberg wiat men op eenige kilometers af
stand nauwelijks meer dat bet bestond, en
Heilsberg was nog wel .historisch",
In den omtrek daarvan bad men slech'a
boerenplaatsen; het eenige landgoed was
G.rnsbach, dat een nar van de stad verwij
derd lag. Dat landgoed behoorde aan een
Wtdnw.e met één kir d, eeu dochter ja.
De landerijen, bij het landgoed beboerende
wareo voor eeo hooge som verpaoht. Ma-
vroawvonMaiendorf gold,hoewel niet voor réér
rjjk, dan toeb voor iemand, die aioh uitste
kend kan redden.
Hei was in het morgenaar van een zon
nig n Meidag, dat op het terr s van h l
landgoed een tweetal d m s aan het ontbyt
nooit zoo gauw op het kussen gtzien
Dag Sam, dsg kerel, hoe gaat
je, riep ik hartelijk eD Roosje op haar
beurtDag meneer Van Houten, gebruikt
U suiker en melk.
Roosje kan zoo guitig wezen soms.
Niet waar, wat een fijne manier om
iemand te troeven die, zoo door de denr
in hnis en aan de theetafel valt
Van Houten knikte haar toe, zooveel
doenlijk vriendelijk, en ke< k dan mij aan.
Ik keek terng en ik zag dat zijn gezicht
bleek was.
Scheelt ja wat, Satnuel vroeg ik.
Toe, stort je kart gerost nit!
O, Nns, Nas, viaag me niets. Ik
ben zéér, zéér uit miju booieor. Zijn dit
tijden, zijn dit tijden
Zaker, Sam, tijden zijn het, verklaarde
ik. Kersttijden nog wel. De aarde viert
kerstleest, het leest van vrede op aarde
O, ironie. Vrede op aarde, het vredefeest
in het vredejaar, dubbele vrede, heilige
vrede, en daar ia een bloedige, ontzettende
oorlog tnsschen beschaafde christenvolken
aan den gangdaar worden familiën in
rouw gihuld, in ellende gestort, om de
kapitaalbegeerte en den gouddorst van een
paar hartelooze ellendelingen. Ben je
daarom boos, Sam
Dat is erg, zeker, dat is ergerlijk,
getuigde Van Honten. Maar dat is het
niet. De reden voor mijn boosheid is
ergerlijker.
Dan maak je je boos om den ande-
motten stemmen 1 riep Van Houten. En
dot maakt me juist zoo woedend. Hoe
weinig scheelde 't in Groningen of ik was
weer Kamerlid geweest en dan zon ik ja
hrbben moeten zeggen op zóé'n wet.
Maar IJ bent gten Kamerlid, zei
Roosje.
Nee', en da's g>lokkig ook. Ik zou
mijn ja gebulderd bebben, mejuffrouw,
dal de wanden geschud en de ministers op
huone zetels getrild zouden hebbeD. Ik
zou mijn ja de natie in 't gezicht gedaverd
hehber.
Maar waarom
Waarom? waarom? Is dit manier
van regeer, n, meneer Nns? Mag men dat
doeneen wet maken die onaannemelijk
is, maar die zéé verdedigen, dat géén van
de partijen eigenlijk go d dnrfl tegen
stemmen, omdat zij anders niets zulleD
krijgende partijen tegen elkaar nit te
spelen en dan met den inzet te gaan vetder kalm, Sam en bederf me m'n avond
strijken Dit neem ik de regeering kwalijk, niet,
I «V TT 1
Mijnheer Van Houten, zti ik, deftig
begint e d.
aangenomen
aaien, terwijl eeu klein, ongeveor zevenjarig
meisje tioh met dan bal vermaakte en
daarbij vroo'jjk de treden ven het terras op
en a'sprong,
naar da dertig, maar >ag er toeh nog «eer
jong uit. Het sierlijks persoontje met bet
bloode haar en de heldere oogen konden op
geen schoonheid aanspraak maken, maar ar
.Ik was er resda bang voor, dat ge lag een sekere bekoorlijkheid in de ssohte
geen woord aoudt bonden en uw beroêk
achterwege gebleven ton «ijn," seide
de oudste dame. ,'t I* waar, wat kan
ik jou, verwende priraes, aanbieden in de
stilte van dit landleven
,Je kont je niet voorstellen, Wiima, hoe
goed mi) deie stilte doet," antwoordde de
jongste. t Wanoear ge wist, wal men van
me heeft geëisoht in het efgeloopen seiaoen,
het was bepaald Ie veel."
,Ja, ik zou dat gewarrel van dia bals,
concerten ens. niet kunnen uithouden," ver
klaarde Wilma.
Jij bent daaraan gewoon, Edith. Je hebt
reeds dadelyk na den dood uwer moeder de
honiieors dea huitcs moeten waarnemen; een
■ware pliobl, en ge waart eerit zestien jaar
oud."
„Dat leert van aelf," antwoordde Editb
rustig.
Wanneet het op den duur maar niet ioo
vermoeiend was. Steeds nieuwe geaiohten
en steeds derelfde mensohen, diselfde praat
jes en ecmphmenun. Hoe zelden vindt men
er een onder, mat wien bet de mosite
loon', dat men een gesprek begiet, en wan
neer men, in den beginne denkend dat hg
anders is. neder kennis mask', hoedt je
belangstelling toch niet ean hij is al even
als de anderen."
Dit harde oordeel kwam uit den mond van
een twintigjarig meisje. Edith Marlow was
inderdsad een ssooi meisje, met regelmatige,
eenigsiins koude trekken en groo.e b*uine
oogen, die zeer verstandig en bedaard de
wereld inkeken. Koele, voorname rost wti
de overheersebende trek in haar uiterlijk en
daarbij kwam nog, dat ze ai* 't ware ieder
een uit de hoogte behandelde, die naar haar
idds niet hoog genoeg stond
trekken, die zelfs niet verdweon naast de
verblindende verschijning barer nicht
dat z<", enkele beginselvasten uitgezonderd, strekken mocht in 't bebng van Schutte-
vaer in 't algemeen, en van de schipperij in
West-F/iisland in 't bijzonder, werd de
verg. geopend.
MdegedeeH! werd, dat het licht op den
Stier-op, waarvoor.toezegping was gedaan,
tot heden niet was geplaatst. De rekening
van den pennin?m. sloot met een voordeelig
8allo van f 24.15. De uitslag der verkie
zing voor het Bestuur was, dat gekozen
werd tot voorz. de heer H. J. K. van
den Steen,Opmeer,tot secr.de h'. D. Groot te
Dirkshorn,tot penninguo. de hr. O. Dekker ta
Schagen, en tot commissarissen ds h°eren
J. Kuiper ta Barsingerhorn, J. Bood lJz.,
Kolhorn, C. Wagemaksr, Barsingerhorn, en
A. H. Elfring, Alkmaar.
Op de algem. verg. der vereen., te honden te
Sliedr cht, znllen namens de afd.aan de orde
worden gestald
1. Het reglement op de kaaigelden der
stad Alkmaar zoodaiig ta wijzigen, dat
schippers, die in de stad inslag voor mond-
of scheepsbeboeftan willen doen, gedurende
twee nar vrij van de betaling der kaaigel
den zullen zijn.
Uit de toelichting V8» den heer Elfring
bleek, dat zoodanige wijziging in 't belang
van de stad en van de schippers zal zijn.
De schipper, die thans maar een enkel
brood wil koop-n, moet nog 60 ct. kaai-
geld betalen. Zoo iets is zeer drukkend.
2. Nogmaals bij den minister van W., H.
en N. et op aan te dringen om eert licht op
den Stirr-op te nlatsen.Voor de vele schepen
die het Alkmaaische Meer passeereD, is dit
licht bepaald noodig.
3. Atsch«£)g te verkrijgen vau het
tunnengsld voor den Koogerpolder.
In geval van beken ring zal de afd.
kostelooze procedure vragen van het Hoofd
best nu r.
Er werd opgemerkt, dat deze heffing
geen recht van bestaan heeft.
Schippers, die het geld weigerden te
betalen, werden ongemoeid geLteu. Toch
meende men, dat ingeval van b-keuring,
een enkel persoon niet voor de proceskosten
alleen moest staan.
4. Verdieping voor en achter de
Verliter Slois te verzoeker, met vetwij-
dering van een nitspringenden paal. Een
voet meer diepte zoa voldoende zijn. Na
blij en til van schepen met eenigen
diepgang daar ter plaatse, wegens de zand-
ophooging, zitten.
5. E*n verbtteriog van de gordirg-
werken onder de spoorbrug Heerhugowaard—
Sint Panera te verkrijgen.
maar mes gingen, schoon tegen hnD zin
Ik weet nietzei Van Houten.
Wie heeft zéé het lind opgeknapt
met een wet, die onvoldoende is, niemsnd
voldoet, meDSchelij kern ijs gesproken zéé
onvolmaakt is als iets Ronduit: wie Keft
ons hnd de kieswet gegeven, waaronder
we nn lever, de wet der halfheid f
Zeg dns niets van de ongevallenwet,
ging ik voort.Zek'r, ze geeft ni t Hes,maar
zij geeft heel veel en als ze afgestemd was,
hadden de werklieden en hnn weduwen en
weezen wiêr voor jaren lang onverzorgd
geweest. H d ien da-i de heeren conserva
tieven hun zin gehad
Want immers, daarop komt het neer?
Niets doen nit vrees van t« veel te doen
eo den arbeidersstand te snel en te veilig
op het paard te helpen. Dat zijn zoo de
streken der conservatieve fracties. Te wijzen
op het teveel en Dog eens op het teve-l,'iisar
niet het goede, het noodige te erkennen.
Beter niets, dan iets te veel,
Je draaft door, zei Sam.
Dct doe ik niet. Maai nu ik aan den
gang ben, wil ik uitspreker. Dit wil ik
je alleen nog zeggsnDe vooruitgang
komt er 'b 'h, ondanks jullie, conservatieven.
Met jonw onnoozele kieswet, Sam, hebben
we toch een Katner gekregen die een on
gevallenwet mtt dotst verwerpen en 't
denkelijk straks ook een leerplichtwet tiet
zal dnrven doen. Welhaast zal ze ook een
algemeen-atemrechtwet niet dnrven afstem
men en zoo groeit er tenslotte in de Kamer,
met jouw steii recht gekozen, nit jouw eigen
wet dus, een nieuwe wet, de wet die het
volk noodig heeft. De vooruitgang bre kt
baan, ondanks jullie conservatieven over
wonnen znllen jullni worden, Sam, dat kun
niet 8ndeie; dat moet zoo. En wees non
Van Honten keek me verbluft aan, maar
bij zei niets, drnkte zich dieper in zijn
kossen.
Nog een kop thee, meneer V< n Houtsn.
Asjeblieft, Roosje.
Suiker en melk
Melk asjeblieft, géén suiker.
Dat is slappe en smakelooze thee
dan, Sim, kon ik nit t nalaten te zeggen.
Dal is coE8:tvstieve thee I
.Vergeef me, ik wilde je greo pijn doen,
maar ge sijt pas acht-en-twintig jaar, ge
bebt das nog recht ieta ta eizchen van dit
leven.*
aZal ik mija Liesbeth een stiefvader ge
ven, die niet van haar houdt,wien (ij weli oht
J-
in deD weg «al zijn mat baar aanspraken op
,Je woont bier heel lief," begon Edith baa-a veders vermogen?* vroeg Wilma
er. _Rerni.h»«ti i« ---- L
weer. (Gernsbseh is een teer aanlokkelijk
somerverblgf, maar boe hondl ge bet bier
een jaar lang uit
(Ik kom toih i» dar jaar een poosje naar
Berlijn I* riep Wilma.
(Ja, eeu zes of acht weken, maar al den
anderen tjjd «it je tnsaehen sneeuw en jja
Waarom dat toch J vermogen veroorlooft,
je een geregeld winterverblijf in Berlijn.
Papa meent, dat je weer moet gaan trouwen,
want je bent reeds 6 jaar wedowe. Reeds
menigeen bad weer een kansje willen wa
gen, maar ja laat er ook niemand den ljjd
toe, dat 't aoover komt.*
.Daar ik steeds in twijfel was, of bet hn-
welgksaanaock mij of mjjn landgoed geld.'
,Vermoedelgk beide; dat is nu eenmaal
niet andera in onaen lijd. Da mannen reke
nen allen,moeten het meest wel doen; uwe ou
ders bebben net ook gedaao, toen ze Maieo-
dorf alz je mzn koren. Hij rekende niet,
want het geld kwam van ign kam
maar waz je dan gelukkig met den man, die
jon zoo geheel om jezelf beeft genomen P*
Wilma bleef bet entwoord schuldig op deze
koele, verstandige uiteen setting. Edith waa
nog een kind, toen Wilma trouwde, maar sg
wiat van kaar vader, dat dit korte bnwelgk
niet gelukkig «as geweest. De ruwe land
jonker, aan wien hst jonge meiaje op aan-
drirgen van haar oodera de band had ge
reikt, waa een 'yanniek «obtgenoo* geweest.
Hij had den tyd met drinken en spelen
do- rgebraoht, en aioh, nadat de eerste ver
liefdheid voo'bij was, om vrouw noch kind
meer bekomm-rd. Da jonge vrouw had hei
swijg nd verdragen, sorder te k agen, maar
se-
Zjj we* in bet beider wit gekleed, bet bel waa toch geen gebrim voer hare ver
btuioe baar waa loaj-a opgestoken, ma»r wanten g-bis ven. eo de herinnering deed haar
hoe eenvoudig ook, in alles verried se de nu nog pijn, dal zag men aan het zenowach-
dame der groote wereld
w
nuwsebtig .Tot geen prijs. Uw vader meent
het goed, dat weet ik bjj komt das eerst
overmorgen f*
.Jebij ie mat mijnbeer Ronald naar
Steinfeld gegaan, voor raken natuurlijk. Da
werken sollen in handen van een maatschap
pij overgaan en papa zal de finznoiëele re
geling op tieh nemenlij denken groote
dingen te doen. Vermoedelijk komt Ronald
nog even naar Gercsbach, tenminste, hg sprak
aoo iets bij mijn vertrek. Gij bebt bem bij
ons aan bois loeren kennen; daarom wil hij
jou betoeken-*
„Mg?* De jonge vrouw lachte. .Neen,
Editb, zóó ijdel ben ik niet om te gelooven,
dat een man, dia zulk een rol in de wereld
speelt en nooit een uar vrjj beeft, zich zou
verwaardigen, mij op te zoeken. Hg kent mij
ternaaweruood, maar g ij igt hier, en
dat verandert de satkl*
.Heeft papa je soms reeds ietz laten we
ten vroeg Edith haastig.
.Neen, msarik sag, boe Ronald zelf zijn
beste been je voorzette, en oom toonde zich
daarmede zeer ingenomen."
.Zeker, papa aoht zijn werkkracht en ener
gie zeer boog, bg noemt hem een geniale
kraobt, die bet gelok kan dwingen en in de
toekomst het nog heel, heel ver kan brengen
Tot nn tos ia Ronald aleehta een koene,
gelukkige speculant gaweest; zeker zal hij
nu groutere dingen dosn.* ,£iet ge, Edith, ik heb trots alles g en
.Het doe! vau ean van die groote dingen zijt liefde on baerd. ik had immers mjja Liesbeth
gij,* plaagde W-lm». .Ik dacbt wel, dat de>e en die beett mij alias, alles vergood. Ia 't
verbintenis de wenach an da wil vaa oom niet, mijn lieveling
waa-' De Keine antwoordde met stormt
.Hier is toch zeker in de 6erste plaitz liefkoo ingan. Edith LcKe vluchtig.
apraae van mijn wil zeide de jonge dame zeide k-.;.
tro ach tlk last mij daarin niets voorachrg-
n.» - - i_ l. uitgelaten
ter Kennen, want in Borlyu
ja se soo schow en vreemd maai dat
,Is hij dan werkeljjk zulk een c cezus?'
vroeg Wilma. (Men spreekt ven ik weet niet
hoeveel millioeneu."
De lippen van het jonge m isje trokken
aioh verachtelgk op en haar oogen schitter
den toornig.
.Denkt ge, dat soo iets eenigen indruk
op mij maakt Ik wil niet slechts de vrouw
van een rijk man heetan. De man, wiens
naam ik draag, moet meer zijn,moet hooget
■taan dan al de anderen. Hij moet aioh en
mij opheffen tot die hoogte dea levens, waar
ik trotseh op h m kan zijn. Ronald staat
reeds dak', waar niet velen komen, bg is
een m-,oht geworden, voor wie aioh alles
baigt bet ion nu reeds de mo-jite loo en
CiD zijn >ijde te leven."
,Ji maar hebt ge hem dan ook
liet vroeg da kleine mevrouw vou Msien-
dorf heel naïef.
Edith sag haar eeutgarina verwonderd aan;
tij had zich deze vraag blijkbaar nog niet
voorgelegd, maar toeb antwoordde se mat
volle gelatenheid
.Zoo na sgn we elkaar nog niet gekomen.
Een man als Ronald heeft weinig tjjd, ook
om Daar da hand van een meiaje te dingen,
maar met de overeenkomst der belangen
komt ook de neiging; d.t komt in het huwe
lijk wel terecht."
,N»en, dit komt niet terecht," zeide Wi mz
zacht. .Men kan elkaar vreemd blijven, ja
zells ste da vreemder worden Wanneer ik
mijn kind niet had gehadLieabetb, kom
eens bier."
De kloine gehoorzaamde en kwam aan
snellen. Het waa een aardig, opgewekt, ge
zond kind, mat ds heldire oogeD dar moeder,
die haar teeder in baar armen nam.
,Ziet ge, Edith,
maar
- a ,Ga verwent het kind mat dezo boven-
vcd- Dat weet mjjn vader. Overigens he ft maiige hartelijkheid. Ik leer het nitgelaten
I tig trekken ven haar mond. Ook Editb sag Rei.a'd sich nog niet verklaard, tenminste kleine ding eerst hier kennen, wan» in Birlgn
Wilma vönMaiondorl daaianugen liep reed. bet en had ap«j< van haar woorden. niet tegenover -y.* - f. k
